0
I
jw
rlihAtóï^l
ïi?:
if
Z0NDAG18 APRIL.
TT f1 1
Don Ri
I
t
p
83*7.1'
loo
WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, ALBLABSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN.
B 1 r' .:JL 1
-4-.I
6
|on Cabrera.;
'i
li r
«17»
r het geheele rgk 0,80.
wee.4
ge\aogenschap bevond,
f 52 en 3de
Duitschland
anuche f 8,70 4
tusche f 8,50 4
f 7,30 4 7,70,
ordBrabantscbe
jéigen ranch
e dstikil
molel do|OF,j«
it 't is l ijtoji
J. 5
i. 5
5
10.
beginnen
irfijzenj ihte-
ofestandj sedert
mi 7.
ioi 7.
94»/.
71
318
plaataiag DBIE
■Uobu TWINS I
wordt opgcgereo, worden
In rakeniof gebracht.
eind zien aan een
Spanjaard tot een
al wie gelooft
Flakkemcbe en
o mindere f 6,20
mindere f 5,80
kö.OO, lange en
per 2100 kilo,
sirache fa 801
a f8,50if 8,90,
’*’7» I
100 Ti
1002
io»v,. j
ékende
blijft
ie ver
net de
f Koning Alfonsus den
n gunstige wmidiilfc zou-
iet jCarlisme Me; spoedig
pid’l^ou sterv?’4
1 te verliezen iiite
’b töfeztanffi sefljr
is gewordetj.
ïe nacht afln qpapw’
«luchtig sqhijn’sel v^-
;j langverwacht
oor Engeland 91
l i 12, nuchtere
ingevoerd: 1271
34 nuchtere kal-
92 varken», 87
2de quak 62 et.;
90 ct.achapcn
Londen 48 tot
65*/,
607,
509
145
65
l«7.
*17.
130
81
ld,*;,! jeMll
lö^Wtich /ba'iïier
h^lft&ist )vetlieni
rlfst, van ’geMl s
3
4
3
3
3
3 I
3
6. 5
5
5
5
10. 5
>0. 5
n.4|
3
Z
9b»/,
W
73"/u
97‘/4
W/i
S7’/t
W/4
48
1017/,
so;/4
79>/4
89
SCHOONHOVENSCHE COURANT
S. W. N. VAN isrOOTKJNT,
j' ÜM
ie. 7
7
3
5
7
6
8
3
3
r F*!l,50 4 2?,
3 i 55 ct., wei-
aaa f28 34;
per» f 8 i 10
21vette kal-
dem 4 4 8 gui-
peeren f 14 00
0 i 8 50, po-
:n f 3,60 per 100
iarkt.
er goeden hau-
18 a 30.
anvoer van on-
idel weder even
in het geval is.
geen gras nog
ite oorzaken de-
94 240, mindere
170, pinken f 30
47 4 50 ct. per
r kilo, overloo-
en» van, |6 a 8
eek duurder.
Prijs der AdvertentiönVan 1 tot 5 regels 0,50. Iedere
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen
ding franco, en uiterlijk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure.
Deze Couraijj (wordt geregeld iederen Zaterdag-middag
verzonden. Prijs:W or Schoonhoven per drie maanden 0,70.
Franco per post i
f!
njpuwd optreden was een ware zegetocht. Hij
trok naar Valencia, heroverde Canta-Viéja, een
vesting, in bet gebergte, sloeg den Christin®-
generaa, Oraa, baande den pretendent den over
tocht over dep EbroJ en bevond zi,ch op den
avond van dep» 12en September voor «de poorten
van Madrid. I
Don Carlöslachtte het nog niet raadzaam, dat op eenmaal met een proclamatie, -
zich van de stellen van die soort van geschrift!
het legitieme koningschap met geen Cortes te
Wei heeft zijn oom, de graaf
in 1843 geabdiceerd, maar dat
uit vrijen wil, dewijl hij zich
wu-en Z0(Xjra
in vrijheid was, dien afstand weder
der
ge
in
maar onbestaanbaar met
Belg.e behooren
den
derborn.
te Berlijn
vertrouwt dat u
zijn die te onderdrukken. Het gevaar ligt dus
met zoozeer iu het dreigende der opmerking
als wel in het antecedent.
Waar toch moet het heen als alle Staten
zich zonden moeten voegen naar den wensch
en de inzichten van Duitscidand en hunne po
litiek daarnaar regelen?
Gewoonlijk ontbreekt het in zulk een tijd
van spanning met aan sensatie-berichten. Zoo
spraken de Italiaansohe bladen, en in na
volging daarvan ook de Union, van onderhan-
delingen die het Vaticaan tijdens het verblijf
van den Oosteurijkschen Keizer te Venetie met
dezen eu zijn gastheer zou hebben aangeknoopt
tot regeling van den kerkelijk-staatkundigen
toestand, in een aan Duitschlaud vijandigen zin.
Geen wonder dat iu verband met die berich
ten, die men veilig voor geheel verzonnen mag
houden, aan het op nieuw uitstellen van 's
Keizers reis naar Italië eene meer dan gewone
beteekenis worut gehecht. Dat alleen in ’s Kei
zers wankelende gezondheid, zoods men voor
geeft de oorzaak voor dat nieuwe uitstel moot
gezocht worden, is nochtans moeilijk aau te nemen,
nu gehjKtydig van andere reisplannen worit
meldmg gemaakt. Onwillekeurig herinnert men
zic.i daarbij de ttvriendschappelijke vertoogen”,
onlangs tusschen Berlijn en Florence gevoerd
over eene wenschehjke wijziging van de zooge
naamde waarborgenwet.
lutusschen gaat men iu PruiSQH voort met
maatregelen te beramen om de kt. m Geestelijken
nog op andere wijze dan door luhoudiug der
bezoldiging tot onderwerping te dwingen. Een
57t/4
«7»/#
«iV.
5
5
5
fi
7
6
J. 5
L 4J
j. 3
5
#1, 5
5
H-e.
BUITENLAND.
OVERZICHT.
Hoe weinig er noodig is om niettegenstaande
alle vriendschappelijke bijeenkomsten van vorsten
de vrede in gevaar te brengen, Europa in vuur
en vlam te zetten, heeft de geschiedenis van deze
week op uieuw duidelijk aangetoond. De ont
moeting van Keizer Frans Jozef en Koning
Victor Emanuel, waarin men zooeven nog een
nieuwen waarborg voor het behoud van den
vrede zag, is plotseling omgewerkt en wijst op
niets meer of minder dan een Monsterverbond
tusschen Oostenrijk, Italië en Frankrijk tegen
Duitschland I Zoo althans achten ofiicieuse
DuitSOhe bladen mogelijk, nu men het waa^t
protest aan te teekeuen legen de bemoeizucht
der Duiteche regeering om invloed te willen
uitoefenen op de wetgeving in andere ian feu.
Dat protest kwam vooral van JEngölsch.0
zijde. Zoowel in de pers als in het parkineut
kwam men op tegen den ongchoorden eisch vau
Duitschland en drong men er op aandat de
er een pogirjg gedaan werd om
hoofdstad meëster t<e diaken. Cabrera trok dus
terug, sloeg Oraa Op nieuw,, p'lunderde de stad
Vfflihicia en sleepte een rijken buit naar zijn
roughest. in*’t gebergte, Canta-Viéja. Het vol
gerree jaar was wederom getuige van herhaalde
ovmviunin^en, tot loon waarvan Don Carlos
den titel splionk van Graaf van Mo
?rtUlla, d.c’ waardigheid Van Lui-tenant-Generaal
e^Jde betrekking van Gouverneur Generaal vam
l*ncia, 1 Murcia en Arragon.
ttimicUils begonneiv de. zaken def Carlisten
ongunstige wending te krijgen; Het was
1 gentmen timmermanszoon Espartero gelukt,
v,^<.!oiider^ffiieideije fjutiën dj«*r liberale;)enkele
^enjaltadn’^' misschj^ti uitgezonderd, onder de
Jiet coijsLitutionëd koningschap te
migvu' en sedert wiep tijd verminderde tiet
ïge^l aahi’|anK<rs van den ébsolutfeliscben pre-
hekdent.ffl JDe* afval 'va^i een zijnet voornaamste
aahl|oerdfirsMarotd Jën de g-wapende inter
vene vMii Enge^^p gaven aanfjhet Carlisme
dwdoodsteekde 'pretendentfile than* over
nog geem tiendui^nd man te beschikken had,
weck uit naar Fntiilirijkwaar hij te Bourges
werd geïnterneerd I (Sept. 1839).' Niet alzxao
Cabrera deze poogde zich nog staan le te hou
den organiseerde op nieuw een Carlistische
junta in dwong in de door hem bezette pro
vinciën laltfcn die de wapenen kó den voeren
met hem op te trekken. Dat laatste bedrijf
van den burgeroorlog was ongemeen bloedig
de Carlisten vochten als krankzinnige struik-
roovers, maar konden toch den voprtgang der
Cnstino’s met tegenhouden. Ten slotte moest
ook hij met het rampzalig overschot zijner ben
den de Pyreneeën overtrekken, 4 Aug. 1840.
In Frankrijk werd hij gearresteerd en naar
het kasteel Ham gevoerd. *t Duurde echter
niet langof men stelde hem in vrijheid. In
dien tijd geraakte hij in onmin met aijn par-
tijgenooten zoodat Don Carlos zich zelfs ge
drongen gevoelde hem in 1&42 van zijn gene
raals waardigheid te ontzetten. Drie jaar later
deed de pretendent van zijn rechten afstand ten
behoeve van zijn oudsten zoon die zich graaf
de Monteniolin noemde, en nu was Cabrera
spoedig diens voornaamste raadgever. Beiden
onttrokken zich door de vlucht aan hun ge
dwongen verblijf in Frankrijkbegaven zich
naar Engeland, en beraamden daar nieuwe plan
nen. De Carlistische proclamation hadden ech
ter weinig effect.
In 1849 trad Cabrera op nieuw op het tooneel.
Koning Louis Philippe, die zijn streven het
meest had tegengewerktbevond zich thans zelf
in ballingschapen de verdeeldheiddie. des
tijds in Spanje he^rschtë onder het bestuur vau
Isabellascheen bem toe aan het Carlisme een
goede kans op te leveren. Werkelijk landde hij
in Spanje, en kreeg hij aanhangers, maar reeds
bij een eerste ontmoeting met de regeerufgsiroe-
pen led hij de nederlaag.' Z. vaar gekwetst vluchtte
nij naar Frankrijk werd er weder een poos ge
vangen gezetdoen spoedig in vrijheid gesteld,
waarna hij zich te Londen vestigde en daar met
een rijke Engelsche dame iu het huwelijk trad.
Men ziet het, de gansche loopbaan van Ca
brera is die van een talenlvollen, maar niet zeer
nauwgezetten politieken en militairen avonturier,
die er geen bezwaar in zag in naam van den
godsdienst gruwelen te bedrijven, die werkelijk
niet te beschrijven zijn, ’t Kan zijn dat zijn
ijver voor de zaak van Don Carlos inderdaad
een uitvloeisel was van zijn overtuiging, doch
er zijn overvloedige redenen om aan te nemen,
dat hij zich veel meer het leiden door per
soonlijke eer- en hebzucht. Hoe dit zij, torn
i in October 1868' de zoogenaamde rechten van
het legitieme Koningschap waren overgegaan op
den tegtnwoordigen Don Carlos, weigerde hij aan
de operatiën een werkzaam deel te nemen, of-
1 schoon hij aanvankelijk benoemd was tot opper
bevelhebber van bet Carlistisch legerhij legde
eendeneieren
1 nieuwe Zeeuw-
1.70 a 9.00, goe-
»e f 7,70 4 8,00
amsche f7,20 41
sche winter uk-
9 Overmaasschcj
i Zeeuwscha «ni
I, gaatort f«,MP
f5,90 4 6,10.
waardtghrid nedeg, en hield zich op een af
stand, echter niet nalatende, bij elke gelegen
heid van zijn sympathie voor de Carlistische
zaak in de dagbladen getuigenis te geven. Dat
is zoo gebleven tot vóór weinige weken.
Toen evenwel, kort na.de troonsbeklimming
van Koning Alfonsus, verbaasde hij l de wereld
proclamatie; het samen-
in geschriften ^snasfst
het plunderen altijd zijn liefhebberij vak ge
weest, waarin hij de aanhangers van Don
Carlos trachtte over te halen om het, platweg
uitgedrukt, op een accoordje te gooien. Die
veranderde zienswijs motiveert hij daardoordat
naar zij» meening de beginselen, waarvoor
hij- steeds heeft gestredende godsdienst en het
legitiem©/koningschapthans, nu Ko.iing Al-
toiiBU» utin den tlroon fijner vaderen is geroepen
in goeie handen zijp om personen is het
Aem volstrekt niet te' doen; Overal elders zou
jfcen duedanige i'rontveranddifitigzoo gebrekkig
verdedigd ónmogelijk zijn; in Spanje is Mies
mogehjlkl’ ’t Is inderdaad ongejoofrlijkdat over-
eenstelnpinng van beginselen denkbaar is tusschen
Alfonsus, den Vertegenwoordigef van de consti-
tu(ioneefip monarchie, en Carlos, den barnet drager
vah het ikoningschap bij de-gratie Go Is. Maar
Cabrera en met hem de nieuw gevormde en
door de regeering te Madrid ^eer geliefkoosde
partij der Ca beetris ten stapt over dit alles
heen alsbf het niets is.
Ziet, om consequent te zijn, moet men zich
plaatsen op het standpunt van het Neder-
‘latidsch weekblad *Het Huisgezin/’ dat
nog altijd ijvert voor de rechten van Ko
ning Karel VII, en aldus moet mqn redeneeren
Don Carlos is de wettige souveretn van Spanje.
Zijn grootvader werd wederrechteiijK door Fer
dinand \IL van de truonsopvoLing uitgesloten;
de besluiten der Cortes, waarbij die uitsluiting
werd gesanctioneerd, waren onwettig, aangezien
m «keu heeft.
de Montemolin,
geschu|ide met
toeiiJM i
bij weer
heeft ingetrokken
Of wel, men moet de gansche^traditie
legitimiteit voor logen verklaren, als een
usurpeerd recht, uitgedacht om de volken
slavernij te houden, maar ouaostaaabaar
het modern staatsrecht.
Cabrera deed noch het een, noch het ander.
Hij heeft aan zijn avontuurlijke loopbaan de
kroon opgezet, door een daad die met onze
begrippen van politieke eerlijkheid in strijd is,
al neeit ook de Paus zijn goedkeuring daarover
uitgesproken.
Niettemin voor de rust van Spanje wenschen
wij den ouden partijganger een senuterend suc-
cès toe. Op bet oogeilbhk dat wij deze rege
len schrijven, morgen kan het wel weer an
ders ziju, luiden de berichten niet ongun
stig. Gaarne zouden wij een
worsteling, die den naam
wanklank maakt in het uor van
aan voomitgaug en meuschelijkheid.
z/)0 8's een ^er Mi^ndheden
voor dat laud in de bres zou springen. De
regeering van hare zijde gaf geruststellende ver
klaringen, verzekerdo dat de nota eigenlijk meer
een vriendschappelijk vertoog was geweest en
dat men de zaak reeds als' geëindigd kou be
schouwen.
Maar ook de Duitsche officieuse pers bleef
het antwoord niet schuldig.
Aan het betoog, dat de eisch der regeering
volkomen in overeenstemming was met de ei-
schen van het volkenrecht, knoopte zij eene be
schouwing vast van den tegenwoordigen Staat
kundigen toestand van Europa. In de woelingen
der Ultramontanen, mie aanrakingspunten zoch
ten waar zij die mAr vinden konden, in de
wapening vau Frankrijk, zag zij de voorboden
van een oorlog, die met zoo heel ver meer ver
wijderd scheen. Die taal, klaarblijkelijk op
effect berekendmiste dan ook hare uitwer
king niet.
De sensatie was algemeen en verdween niet
geheel, ofschoon de officieuse bladen verklaarden,
dat zij ditmaal geheel eigen beschouwingen ge
leverd haddenwaaraan de regeenhg gausch
tfreeind was en die wellicht wel wat te donker
gekleurd ware?.
Toch mogen we bij dat //gevaarlijk spelen
met vuur” nog op een paar lichtzijden wijzen.
Allereerst is de schier eenstemmige verklaring
van de Fransclie pers, dat zoowel de regeering
als de natie' mets liever dan handhaving van
den vrede wensebt, een gunstig verschijnsel
bij een volkdattoen het verslagen aaa de
voeten van zijn vijand lag, eu nog langen tijd
daarna, op mets dan weerwraak bedacht was.
In de tweede plaats is er meer licht opgegaan
wat betreft den aard vau het geschil, dat tus-
schen Duitschland en België is gerezen. Zoo
wel uit de voorloopige verklaring van den Bel
gischen Minister in het huis van afgevaardig
den als uit de inlichtingen der Duitsche dag
bladen, blijkt dit de zaak met van dat belang
is, als bij de eerste berichten daaromtrent wel
scheen.
Duitschland komt in zijne nota vooraf op
tegen de wijze, waarqp personen die eene offi-
cieele positie in België oekleeden, zich mengen
in de binnenlanJsche aangelegenheden van Pruis-
sen eu Duitschland. Dit geschiedde bv. toen
het zeer invloedrijke comité dei oeuvre» ponti-
Jicales, waartoe de meeste hooge geestelijken in
ucuüureii, een syinp ithie-adres zonden aan
wederspamiigen bisschop Martin von Pa-
Zulke uitingen nu acht de regeering
in strijd met het volkenrecht, en zij
Beigie iu staat en genegen zal
Spanje, het lan'jt
en trotsche vr»
omschrijving van 'h
nog altijd het toöni
warring. Zij, die
troon» bek 11 m ui i ng 5 J*
Twaalfde de zakm'
den nemen, éu jttj
aan .éigc» luwumniwpl
4 hunJ illusies lanraMoM
L'ip gendëel, h« schij,
dien tijd nog inj
en dan wondt (je
jher
n^ar
lit strekt
ifteili gevoëtófi.
JihHt|ikkeripj|f|van
4$M1 VOOlW*
lëjaal Cabn
Mrwaclitiii
o
engt'de till
id opgesebr
wélke afval
*4ol qrnstïge m^nen
wen A volgens de 1
■n diJjiter Caljeronj
filvaq jde ongendbrd
1icht hadden dat, I
Koning Alfonsi
i gunstige wmidii1
.et
eid!,
ihan
;i&of (Je
ieljjf is
l>nn(
|t hefi IpngVerW^chte m#-
pbtshoin de dujpternia ^g
lien harc__.
de tusschj
deii ouden Carfist, van
rerd I gekoesterd, dat bij
de voor venters wwlW legitimiteit het vaandel
van hun ^j\oninm’Udu doen vetlatën. Inder
daad brengt' de wlegrauf óns van dag tot dag
nog altijd opges^broefde belichten over, volgens
wélke afval'in bet Carlistische leger aan de
orde is, eji telfs de' voörnadmste Cabecilla’s
stappen doen om zich bij klfonsus<aan te slui
ten; die berichten worden evenwel gewoonlijk
reeds den volgenden dag tegengesproken, zoodat
er heel wat journulistisch doorzicut noodig is,
om juist te kunneu bepalen hoe het met de
wCosas de Espana” eigenlijk staat.
Wij, die ons gezeg-le dagbladschrijvers-deugd
I slechts iu geringe mate toekennen, wij willen
ons aan geen karakterteekening vau het heden
daagsch Spanje wagen. Wij willen slechts eemge
regelen wijden aan den persoon van Cabrera, hem
beschouwen in het licht zijner antecedenten, en
van de beginselen die hij gezegd wordt te ver
tegenwoordigen.
Don Ramon Cabrera is een Cataloniër, dus
reeds door geboorte mm of meer een Carlist.
Den lOen Augustus 1810 zag hij hel eerste
levenslicht te TortoSa. Hij trad ui den gees
telijken stand, maar gedroeg zich zoo lo-baudig,
dat de bisschop van Tortosa hem de hoogere
wijding weigerde. Dit geschiedde in 1831, en
noopte Cabrera zijn klooster te verlaten. Pas
was de eerste Cariisten-oorlog begonnen: gelijk
bekend is, bad de broeder var. den ovi rieden
Koning Ferdinand VII den naam van Karel V
aangenomen, en zich met zijn aanhangers ver
zet tegen de willekeurige wijze, waarop Ferdinand
de opvolging aan zijn dochter Isabella, onder
het regentschap van Komugin Christina, had
verzekerd. Cabrera nam in het leger van Don
Carlos dienst als onder-officier, maar reeds iu
het volgende jaar stond hij aan het hoofd vau
een bende partijgangeis, waai mee hij weldra de
schrik der Chrisiino’s werd. Alle mogelijke gru
weldaden, die ooit in de geschiedenis met zwarte
kooi staan geleekend, zijn door hem of ten minste
met zijn goedvinden bedreden: waar hij ver
scheen, vloeide het bloed van onschuldige land
bewoners bij stroomen, eu rookende puinhoopen
wezen overal de plaats aan waar hij had ge
zaaid! Nog hooger steeg zijn woede, toen in
het begin van lbo6 de kapitein-generaal Mina
Cabrera’s 72-jange moeuer, wegens verstand
houding, met haar zoon, het doodschieten eu
zijn drie zuster» gevangen zetten. Iu ee ma
nifest, waarvan elk woord de felste wraak ademde,
liet hij zijn vijanden weten wat zij van hem te
verwachten hadden; moordend en roovend trok
hij Andalusië binnen, en drong door tot in Ne-
der-Arragon. Daar werd hij bij Rancon gesla
gen en stervend op het slagveld achtergelaten.
Men waande hem dood.
hen paar herders vonden hem en brachten
hem bij een pastoor te Almaden, waar hij lief
derijk werd verphegd. In 1837 kwam hij weder
te voorschijn, en wist op nieuw een leger te ver
zamelen, dat tienduizend mau infanterie, 25U0
paarden en 80 kanonnen sterk was. Zijn ver-
M 1
