X
1875.
Z0NDA9 1 AU&ÏÏSTÏÏS.
V-
N’ 320.
WEEKBLAD VOOR DE KRIMPENER-, ALBLASSER- EN LOPIKERWAARD EN OMSTREKEN,
Comediespel.
1
»*l/8
”7,
«7>.
65>/,
»»7.
99
“7.
“’7.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
OVERZICHT.
o
«WEDE COURANT
M
10H/,
van
5
7
8e‘
een
Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag
verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden 0,70.
Franco per post door het geheele rgk f 0,80.
5
g. 6
5
5
154. f
60. r
5
5
6
7
5
6
6
6
6
5
3
.5
5
5
0. 5
53
131/,
59
bij verrassing, aan
een einde
tt, door de aanneming van de repu-
beginsel, wordt op meufr het geduld
28Juh.
91'/»
80‘7».
lb7.
51
102 TL
92»/,
102
102
mi'/.
176
872
877
62»/.
144
67
38’/
130
103»/,
98
261./,
1011/,
1011'/,
10H/4
101
94./,'
996
ii»7.
59, 3de qual f 56.
riche f 9,20 a
rermaaasche f8,90
he f 8,00 4 8,lü,
1 oord- Brabant actie
Elakkeesche en
dito comer f 5,80
Oè 6,30, lange en
per 2100 kilo.
Alle binMalandselM AdrertentUn waarvan de
plaatsing DRIE MAAL wordt opgrgeren, worden
•leohts TWEE MAAL in rekening gebracht.
IN.
q «87..
8
4
3
3
3
3
.3
16. 5
5
5
>00. 5
100. 5
sen. 4J
'69. 4
3
5
5
5
f
itie. 7
9. 7
3
5
7
6
3
3
Fee.
schil (21,00 a 22;
64 4 66 cL, wei-
kaaa f 24 4 30,
loopera f 10 i 12,
a 16; vette kal*
idem 6 4 10 gul-
2,50, poters f 1,30
100 stuks, cwarte
i 7 stuks rundvee,
n handel; aange-
(28,00 4 32,00,
30 a 1,40 per kilo,
voor Engeland 23
5 k 14.
(gevoerd 1 paard
Iveren8 nuchtere
in, 264 varkens,
de qual. 62 ct.;
>1. 70 ct.Scha-
10. Voor Londen
Z. M. heeft benoemdtot notaris
te Zalt Bommel Mr. G. Kolff, advocaat en can-
didaat-notaris te Deii en aan J. H. Van Mar-
selis Hartsinck, op zijn daartoe gedaan verzoek,
eervol ontslag verleend als plaatsvervangend kan
tonrechter te Alphen.
Z. M. heeft op verzoek eervol ont
slag verleend aan mr. M. Kolff., als plaatsv.
kantonrechter te Gonnchem.
Z. M. heeft bepaald, dat de wet
van 5 Juni 1875, tot vaststelling van bepalingen
bu het vobrkotnen van hondsdolheid, in werking
treedt op 1 September 1875.
In verband met deze weti heelt de Minister
van Binnenlandsche Zaken öeppdd
dat de muilkorvenwaarvan honden moeten
voorzien zijn in de gevallen in voormelde wet
vermeld, moeten zijn ingericht naar het moiel,
dat, na de invoering vah voormelde wet op 1’
September e. k., ter secretarie van elke gemeente
des Rijks voor ieder te bezichtigen zal zijn en
waarvan de beschrijving luidt als volgt;
Een enkelvoudige stalen band omgeeft den
hals van den hond. De uiteinden van den band
worden met behulp van een vastzittend of han
gend slot zóó bevestigddat afnemen van den
korf zonder sleutel oi zonder doorsnijding van
den band onmogelijk is.
Aan weerszijden van het verticale middelvlak
en evenwijdig daaraan zijn aan het nekgedeelte
van den band sterke metalen draden vastgeklon
ken die over het aangezicht van den hond loo-
penden neös tusschen zich opnemennaar
beneden buigen en aan de keelzijde van den band
opnieuw zijn vastgeklonken. In dwarsche rich
ting zijn naar gelang van de taille van den korf
3, 4 of meer dergelyke metaaldraden aange
bracht, wier uiteinden eveneens aan den band
zijn vastgeklonken.
De aldus afgesloten ruimte moet toelatendat
het dier de kaken in den korf kan openen, en.
belettendat tanden naar buiten uitsteken,.
«uivoer vau onge-
l boden weder le-
e aoorten wel f 25
>r 2 1 3 weken.
00 i 275, mindere
5 a 176, fare dito
ere kalveren f 8,00
i ct. per kilo(ok-
5,00 per stuk.
1,10 a 1,26 per kilo,
ka.
ike nieuwe Zeeuw-
9.60 410,00, goe-
auwe 8,70 4 9,00,
laamacbe 7,90 4
inscbe winter sak-
i en Flakkeeache
Vlaamschecomer-
47,30, Overmaaa-
Prijs der Advertentiën Van 1 tot 5 regels ƒ0,50. Iedere
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen
ding franco, en uiterlyk tot Zaterdags-voormiddaga ten 10 ure.
Zelfs in de rechtszalen moet soms iets wor
den vertoond wat men ernstig en lachend te
gelijk de waarheid zeggende, niet anders noe
men kan dan comediespel. En dat is niet te
wijten aan den rechter, die de rol vervult, maar
aan de wet, die hem tot spelen dwingt, de wet,
die niet genoeg rekening heeft gehouden met de
veranderende sociale begrippenmet het gewij
zigd rechtsgevoel.
Wat bedoelen wij
Gij hebt wel eens een vonnis hooren uitspre-
ken waarbij straf werd opgelegd. ^Misschien
hebt gij uw oor niet scherp te luisteren gelegd
wanneer allerlei wetsartikelen werden aangehaald.
Het is anders de moeite waard en zoo gij het
doet, moet het u wezen, of uw geest m een
doolhof wordt rondgevoerd. Vreemd, wonder
lijk moet het daarbij vooral den beklaagde ver
gaan, die zijn vonnis wacht en hoe ineer hij
luistert, des te meer op de zee van hoop en
vrees wordt heen en weder geslingerd.
Overwegendezoo hoort hij b. v. den rechter
beslissen, dat de beklaagde zich alzoo heeft
schuldig gemaakt aan enkelen diefstal van een
guldengezien het artikel van het strafwetboek,
waarbij tegen enkelen diefstal een gevangenisstraf
bedreigd wordt va» één jaar tot v#f jaar. Hoe
nu, zucht de patient, wal zal het wezen, 1 jaar,
2 jaar, 5 jaar e-i de lange zwarte toekomst doemt
reeds met al haar verschrikkingen voor hem op;
Ijaar, 2 jaar, 5 jaar, herhaalt hij fluisterend,
en dat voor dien enkelen guldendien ik daar
liggen voud en die mij een weinig eten verschaffen
koude voor mijn hongerig gezin, dat is ontzet
tend. Maar zijn gedachtemeeks wordt gestoord.
Overwegendezoo gaat het door, dat de armoedige
omstandigheden van den beklaagde tot verzach
ting van straf kunnen leiden. Verzachting van
straf, omdat hij arm was? Maar de wet heeft
toch voorgeschrevendat de laagstmogelijke straf
voor diefstal 1 jaar gevangenisstraf zoude wezen
en de wetgever heeft er toch zeker wel aan ge
dacht, dat diefstal veelal door arme menschen
gepleegd wordtomdat zij arm zijn en honger
nebben. Doch hij schijnt nu van ’s rechters ge
nade af te hangen en luistert scherper, totdat hij
eindelijk verneemtveroordeelt den beklaagde
tot eene cellulaire gevangenisstraf van 14
dagen. Welk een overgang 1 De man telt de
14 dagen niet meerwaar hij reeds aan
jaar had gedachtmaar zoo er ook maar de
kleinste kiem vau een wijsgeer in hem steekt,
vraagt hij zich afhoe zulk een verbazende af
stand de wet en den rechter van elkaar kan
gescheiden houdenen tochde rechter is im
mers de man, tot toepassing der wet geroepen.
Niet anders vergaat het den beklaagdedie
in een woordentwist, ten hoogste getergd, aan
zijne tegenpartij een onbeduidenden slag in het
aangezicht toebracht en zich op diens aanklacht
daarover bij den rechter moet verantwoorden.
Ook hij hoort de wet aanbalen van 15 dagen
tot 2 jaren gevangenisstraf en eene geldboete van
minstens 16 franken, dat schijnt wel de laagste
straf te wezenwelke tegen slagen die geene
ernstige gevolgen hadden, bedreigd is. En toch,
terwyl hij zich reeds de stille strafeel voorstelt,
hoort hy op eeus overwegendat de geringheid
van den toegebrachten slag eene verzachtende
omstandigheid mag heeltn. Hoe nu, maar is
dat dan iets byzonders De wetgevertegen
het toebrengen van slagen straf bedreigend
heeft toch ook moeten denken aan die kleine
uitingen vau eeu gekwetst eergevoeldoor drift
plotseling te voorschijn geroepenen eveu spoe
dig betreurd. En hij hoort zich eindelijk veioor-
deelen tot betaling eeuer geldboete van 13,
Zoo vergaat het menig anderdie wegens een
kieiu delict op de bank der beklaagdeu geroe
pen wordt»
Wat beteekent dat nu
In de boute wereld der misdrijven is het als
overal eldersgroot en klein zyn er bout door
een, de laagste, gemeenste hartstochten en de
meest vergeeflijke gemoedsaandoeningen kunnen
a <fc W. N. VAN NOOTEN,
Uitgevers.
HI ■■iiïMk» 4
leiden tot daden, die door de wet onder eene
zelfde categorie worden gerangschikt. »W anneer
twee menschen hetzelfde doen, is dat toch niet
hetzelfde.”
De strafwet moet met die onmetelijke ver
scheidenheid rekening houden. Ónmogelijk is
het ééne bepaalde straf voor ieder misdrijf, zelfs
voor iedere soort van een misdrijf voor te schrij
ven. De rechter, die elk bijzonder ijeval te be
oordelen heeft, die alleen in staat is, alle bij
zondere omstandigheden van dat geval na te
gaan, moet eenigermate de vrije hand hebben,
waar hij de juiste maat der op te leggen straf
te meten heeft.
Dit is de eene zijde der waarheid. Aan den
anderen kant mag de rechter niet overgelaten
zijn aan eigen willekeur. De toet moet de
grondslag van iedere rechtspraak blijven.
Wat hebben nu de verschillende wetgevers
ter verzoening defcer twee denkbeelden gedaan.
Vooreerst hebben zij bij elke strafbedreiging
eene ruimte aangenomen, zij hebben een maxi
mum gesteld en een minimum waar tusschen
de rechter zal kunnen kiezen, zonder dat hij
van zijne keuze rekenschap behoeft te geven.
Maar daarnevens is nog een ander stelsel
aangenomen, het stelsel der verzachtende om
standigheden en van dat stelsel hebben wij be
weerd, dat liet tot het bovenbeschreven come
dies pel voeren moet.
Verzachtende omstandigheden in den meer
specialen zin van bet woord heeten dan die,
welke den rechter de bevoegdheid geven om
zelfs te dalen beneden het gestelde wettelijk
minimum. Neemt hij ze aan, dan is hij echter
verplicht ze met name in zijn vonnis te noemen.
Een eenvoudig menschenverstand moet zich
afvragen, wat die omstandigheden toch eigenlijk
beteekensn? Iedere handeling, ook ieder mis
drijf kan met anders worden gedacht, dan in
verband met al de omstandigheden, welke het
hebben voorbereid en vergezeld.
Dit weet de wetgever, dit moet hij weten.
Welnu, waarnaar zal hij dan strafimnimum, zijne
laagste strafbedreiging regelen? Wel, antwoordt
het eenvoudig gezond menschenverstand, naar
zijne waardeenng van het misdrijf, opgevat in
zijn lichtste gedaante en dan het maximum naar
het misdrijf in zijn ernstigste gestalte. Voldoet
de wetgever aan dien eisch, dau kan aan bij
zondere verzachtende omstandigheden niet meer
worden gedacht. Maar ziet hij dien eisch
voorbij, stelt hij de strafininima te hoog, dan
laat hij eene groote ruimte toe tot afdaling in
geval van verzachtende omstandigheden, dan
noodzaakt hij den rechter dikwijls tot een waar
comediespel.
Comediespel is bet menigmaaldat zoeken
naar verzachtende omstandighedenómdat het
rechtsgevoel der rechters tegen de zware straf
bedreiging opkomt.
Het gestolen voorwerp had weinig waarde,
de toegebrachte slag veroorzaakte geene verwon
ding, de beklaagde had berouw, het was de eerste
maal, dat de man voor de justitie kwam, de da
der is arm, hy staat niet ongunstig bekend enz.
enz. Zoo heeft de rechter een ganscheu catalo
gus, waaruit hij zoeken kan. En toch, al die
omstandigheden zyu zoo natuurlijk, komen zoo
veelvuldig voor, dat inderdaad de wetgever ze
zich toch wel heeft moeten voorstellen.
Wat is nu het geval. De eene rechter hecht
aan het minimum der wet weinig waarde en
daalt zonder moeite zoo laag als de inspraak van
zyu rechtsgevoel hem ingeeft. De andere rech
ter kan zoo iets mei zyn geweten niet overeen-
biengen, het hooge minimum blijft voor hem
toch altijd het minimum der wet. Hij vindt het
misdrijf wel miniem, maar hij kiest ook de ml-
memste wettelyke straf en hy strpft bij slot van
rekening zwaar.
De hooge strafminima, met een stelsel van
verzachtende omstandigheden daarbij, leiden alzoo
niet enkel tot theoretische onwaarheid, zij voe
ren niet enkel tot comediespel in de praktijk,
zy veroorzaken ook eene alleronredelijkste on
gelijkmatigheid in de rechtsbedoeling.
Daarom moet dat alles worden gewijzigd. Den
rechter blijve de ruime beoordeeling van ieder
byzouder geval, maar dé wet zy den rechter
een wezenlijk richtsnoer, door hare strafmini
ma werkelijk evenredig té maken aan de straf-
genegen zijn amende honorable te doente meer
nu de regeenng zelve daarin voorging door aan
te kondigen dat zij in den loop van dit jaar
nog een wetsontwerp tot betere verzekering der
zeewaardigheid van schepen zal indienen.
Hoewel het Spaausoh eskader thans mede
deel neemt aan de operatiën tegen de Carlisten
door hete beschieten der zeeplaatsen is er in den
stand van zaken weinig verandering gekomen.
De regeenngstroepen versterken zich in de ge
nomen position en doen een- aanval op Seode
Urgelwaar ook Saballs met de zijnen zieb
bevindt. Don Carlos heeft op nieuw een schrijven
gericht aan zijn waarden neef Alfonsus zooals
hij hem thans betitelt. Ditmaal heeft de pre
tendent zich niet te verontschuldigen over be
gane wreedheden maar beklaagt hij zich over
den maatregel van Alfonsus, om alle gezinnen
van bekende Carlistep naar het door dezen be
zette grondgebied te doen overbrengenDe brief
eindigt met de gebruikelijke verzekeringdat een
maal de goede zaak moet zegevieren.
De grondwetscommissie heeft de quaestie
den godsdienst in vrijzinnigen geest beslist. Even
wel de beslissing der commissie is nog niet die
der Cortesdeze kan wel geheel anders uitvallen.
De werkstaking te Brünn (Oostenrijk) is thans,
na 5 weken te hebben geduurd zoo goed als
geëindigd. De werklieden hebben hunne over
dreven eischen laten varen en de patroons enkele
billijke grieven opgelost.
De opstand in de Herzogewina (Turkije)
neemt gaandeweg in omvang toe. Aibaneezen,
de Christenen in Bosnië en Monténegrijnen
maken gemeene zaak met de opstandelingen
zoodatindien het niet spoedig gelukt den op
stand te ouderdrukken de gevolgen niet te x
overzien zijn. De aanleiding tot dit alles schijnt
gezocht te moeten worden in de steeds toene
mende verhooging der belastingen, die de krach
ten der bewoners te boven gaan, en in de schraap
zucht der Poeta’s.
Volgens de Daily Telegraph ziel Rusland
af van verdere pogingen om eene internatio
nale «regeling van het volkenrecht in tijd vau
oorlog tot stand te brengen. De conferentie, te
Brussel aangevangen, zal dus niet verder wor
den voortgezet.
baarheid van het misdrijf in zijn lichtste ge
daante.
V^n de aanstaande f?) nieuwe strafwetgeving
wachten wij die hervorming en met voldoening
hebben wij gezien, dat de quaestie op de a. s. ju
ristenvergadering een onderwerp van debat zal ziju.
Het gewone jaarlijksche tijdperk van stilte
op parlementair staatkundig gebied zal weldra
geheel aangebroken zijn, als ook de vergaderin
gen van Frankrijk en Engeland uiteen zullen
gaan, om elders verstrooiing te zoeken van de
wetgevendé werkzaamheden.
De beraadslagingen der laatste dagen in beide
parlementen bewezen, dat, in het oog van vele
leden, de omvang dier werkzaamheden nog al
te wenschen over laat. Wat Frankrijk aan
gaat,’ kan dit niet verwonderen. Jaren lang
verkeerde de natie in het onzekere omtrent den
toekomstigen regeeringsvorm. Handel en nij
verheid kwijnden bij het voortduren van den
abnormalen toestand.
Na eindelijk, als ’t ware
dien onmogelijkon stand van zaken
is gemaakt, door de aanneming uo’
bliek in 'u
der natie op een wreede proef gesteld, door
de tegenwerking die de behandeling der con
stitutionele wetsontwerpen van de zijde der
monarchalen en clericalen ondervindt.
Wederom is het hun gelukt de tot-stand-
'koming dier wetten voor geruimen tijd te ver
schuiven. De Nationale Vergadering zal den
4en Augustus voor 3 maanden uitééngaan, zon
der hare taak te hebben afgewerkt. Voor de
monarchalen is tijd gewonnen reeds veel ge
wonnen I
Bij de tweede lezing der wet op de-samen
stelling van den Senaat, waarmede de verga
dering zich thans bezig houdt, leed de regeenng
Bene kleine nederlaag, door de verwerping van
haar voorstel om reeds nu een candidatenlijst
op te maken van de Senatoren, die door de
Nationale Vergadering moeten benoem»! worden.
Ook omtrent andere punten bestaat verschil tus
schen de regeering en de commissie.
De Sultan vau Zanzibar heefi tijdens zijn
verblijf in Frankrijk aan Mac-Mallon, met wien
hij bijzonder ingenomen schijnt te zijn, een
kostbaren eeresabel ten geschenke gegeven.
De kosten van des Sultan’s bezoek aan
Engeland, die ten laste der Engelscbe schat
kist komen, worden begroot op 75Ü0 pond ster
ling (f 90.U00), nl. 3200 pond voor reiskosten,
3390 voor verblijfkosten en 860 voor fooien enz.
In het Lagerhuis had dezer dagen een zeer
bijzonder voorval plaats, naar aanleiding van eene
mededeeling der regeering dat, wegens gebrek
aan tijd het parlement gaat in het begin van
Augustus uiteen behalve eemge andere wets
ontwerpen, ook dat tot betere bescherming van
het leven der .zeelieden onafgedaan zal moeten
blijven liggen.
Dit wetsontwerphoewel door de regeering
ingediend dankt zijn ontstaan aan het krachtig
initiatief van Phmsoilden bpkenden matrozen-
vrien Idie jaren lang onvermoed werkzaam was,
om door open baar nuking van feiteu en overtui
gende cijfers aan te toonen dat de gebrekkige
toestand der zeeschepen iu het algemeen jaarlijks
aan duizende zeelieden het leven kostte.
Hoe lietreurenswaardig ook, was het toch ver
klaarbaar dat de mededeeling der regeering hem
derwijze de parlementaire gebruiken uit het oog
deed verliezen, dat hij, in woede ontstoken, de
regeering aansprakelijk stelde voor het verlies van
meiischenlevens als gevolg van dit nieuwe uit
stel en haar beschuldigde van vt-rstandhoudiug
met de rijke reeders, leden der kamerdie hy
schurken noemde.
De premier eischte hierop, dat de voorzitter
hem wegens die( beleedigende uitdrukkingen zou
//berispen.” Op verlangen van de vele vrienden,
die Phmsoil ook in het huis telt, besloot men
echter de beraadslagingen over het incident voor
8 dagen te verdagen en dan den schuldige iu de
gelegenheid te stellen de beleedigende woorden
m te trekken. Overtuigd van de sympathie der
gansebe natie, zooals die zich dezer dagen in
talrijke meetings uitspreektzal Phmsoil wel
