1876. ZONDAG 8 OCTOBER. N°. 382. WEEKBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. .1- Teekeningen met de pen. BUITENLAND. OVERZICHT. een poos zijd dwijnen. Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanllen 0,70. Franco per post door het geheele ryk 0,80 102% 106% het Jobsge- het lot SCHOONHOVENSCHE COURANT 10&% 37 9%. 90 15% 20% ie f 7,50 h 0 7,60. 4OOTEN )0h 24,00, [ual. 72 as f 26,00 topers f 8 16; vette tere idem 3,50, )0 stuks. per heet, gehouden jn was de 5 voor le etot f38. iito f 1,45 Engeland jen f 1,25 2 paarden, Iveren3 lammeren, geiten. 1. 72 ct., 0,95, 2de o. jr Londen 130 70 n 7i. 331/. 297 53’/. «7. 56% S61/. 268. 997/, 93% S. W. N. VAN NOOTEN, Uitgevers. dan maakte hij met de laatste penne* inktvlek of bij het uitwisschen der 1 een scheur. Toen imeraden hadden saamgeapannen 8% 3% «l'/a qual. f 70. e f 9,20 1 >e f 8,70 20 a 10,80, ,70 a 10,60. ohe f7,50 iche f7,20 en Over- ire f 5,50 a 5,00 6,20. 0 k 5,20. 5 per 2100 ie en min* ijktijdig ge- ieente Bra ks vee aan hans wedei f 230 280, f 130 190, ngeland 59 eken f6,00 rige Zeeuw- 11,00, jarige Vlaamsobe en blauwe Prys der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels /0,50. Iedere regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen ding franco, en uiterlyk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure. Alle binnenlandsche Advertentiën, waarvan de plaatsing 3 maal wordt opgegeven, worden slechts 2 maal in rekening gebracht. 29 Sept. 621»/,, ’6% 100 99% 98% '3'7!, 1^/. 52’/. 100-/, ”7. 89 987, 987. 89 187. 65 9P/, 917, 9’7. 9’7. 9’7, 917, 9’7. 104% 71% 7 78 geven streek een potloodstrepen een scheur. Toen eens al de kameraden hadden saamgespannen om bij een impopulair lid van de schoolcommissie de schel stuk te bengelenen Gerrit zich met de rol van toeschouwer had vergenoegdhad voor hem alleen die grap bedenkelijke gevolgen terwijl de knapen druk bezig waren met de volvoering van hun plan overviel hem een politie-agent allen sloegen op de vluóht, Gernt struikelde over zijn eigen beenen en werd ondanks alle betuigingen van onschuld aan den vertoornden dignitaris overgeleverd, die hem niet liet gaan vóór bij een alles behalve vleiende toespraak bad afgestoken. Gernt had een kinderloozen oud-oom met aardig wat geld, en slechts één hartstocht, dien voor zijn kleine hondjes, van welke hij er eenige fraaie exemplaren op nahield. Vooral een mod dervette, zeer kwaadaardige bolognees, niet groo- ter dan een paar vuisten, was zijn troetelkind. Nu was aan Gernt de zware taak opgedragen, ooms genegenheid te veroverenopdat later oom hem een beetje zou willen helpen in het berei ken van een geschikte maatschappelijke positie. Slechter keus had men waarlijk niet kunnen doen. Op een goeien dag werd Gerrit uitge zonden om aan oomlief een schaaltje fruit te brengen. Hij opent de deur, maar op hetzelfde oogenblik komt ooms lieveling onverhoeds op hem aan, mogelijk wel met vyandelyke bedoe lingen tegenover zijn kuiten. Verschrikt laat Gerrit zijn schaaltje vallen, op Mina’s dierbaar corpusje; Mina brak een poot, werd een week later aan ooms liefde ontrukten Gerrit was voor altijd uit zijn gratie. Toen oom stierf bleek het, dat zijn geld was vastgezet om daarvoor na verloop van twintig jaar met de renten er bijgevoegd een hospitaal voor honden op te richten, aan, welke tfepaling eerlang uitvoering zal worden gegeven. Hoewel Gernt veel meer wist en veel hel derder oordeel had dan velen van zijn tijdge- nooten, moest hij toch driemaal examen doen voor hij geschikt bevonden werd voor de loop baan, die hij zich had gekozen. De ejerste maal was een der examinatoren, die een vreeselijken knevel droeg en vervaarlijke blikken in het rond wierp, als ware hij een Turk die Bulgareavleesch ruiktzóó bar tegen hemdat hij geheel van streek geraakte en de meest dwaze antwoorden gaf. De tweede maal ging alles opperbestmaar tegen het midden van den tweeden dag over viel hem een hevige koorts, die hem dwong den strijd op te geven, ’t Verwonderde mij zeer toen ik vernamdat hij den derden keer was geslaagd. Enfin, hij werd bij een der ministeries als amb tenaar geplaatst, maar of hij het ooit tot den rang van referendaris zal brengenbetwijfel ik zeer. Geregeld als hij op het punt staat van promotie te maken, begaat hij onwillekeurig den een of anderen flater, of overkomt hem een ongeval. Nog levendig herinner ik mij zijn spijt, toen hij eens solliciteerde naar een betrekking, die voor hem als geknipt scheen; om deze te be komen moest hij op audiëntie bij den Com missaris des Komngs in een naburige provin cie. Hij gaat op bet spoor, de trein derail leert, niemand bekomt eemg letsel, behalve de stoker en één passagier die den arm breekt. Die ééne was Gernt Plas. Een half jaar later kreeg hij een invitatie tot een officieel diner hij weet dat hij daar personen zal ontmoeten die invloed kunnen hebben op zijn toekomst. Met zorg kleedt hij zich, wandelt naar de aangeduide lokaliteit, maar wordt onderweg zoq onzacht aangereden door een handwagen, dat zijn costuum er al te merkbare sporen van draagt en hij nog juist tijd genoeg heeft om een briefje van verontschuldiging te zenden. Nog eenmaal was zijn kans goed, toen er aan het hoofd van zijn departement een minister stond die heint ik weet niet precies meer om welke reden, bijzonder genegen was. Juist was Zijne Excellentie voornemens, hem tot hoogeren rang te bevorderen, toen de Kegeering in de Tweede Kamer een nederlaag leed, de oppositie aan het bewind kwam en onze vriend zaju hoop in nog minder dan rook zag ver- Gerrit Plas is getrouwd geweest, maar ’t heeft hem vrij wat moeite gekost om zoover te komen. De geschiedenis van zijn liefde is hoogst tragisch, zonder juist bijzonder roman- tfich te zijn. Zijn eerste passie was de doch ter van een koopman in de residentiestad. Alles marcheerde heel voorspoedig; Gerrit was zoo gelukkig als hij zich nog nooit had ge voeld; daar had hij eens in een al te vertrouwelijke bui de onvoorzichtigheid om in tegenwoordigheid van zijn schoonpapa in spe zekere socialistische meening te verdedigen, en weg was al zijn vreugd. De beginselvaste Handelsman schold hem uit voor een commu nard een gevaarlyk sujetzoo lang bij leefde sou bij weigeren zijn dochter te geven aan iemand die zulke verwoestende begrippen hul digde, en toen kort daarop een heel be houdsgezind renteniertje als zijn mededinger optrad, toen schaarde ook de jeugdige schoone zich aan papa's zijde. Om voortaan niet in botsing te komen met bekrompen schoonvaders, zocht hij zijn troost bij een jeugdig en fleurig weeuwtje. Eenige maanden ging dat goed, en men begon reeds van //trouwen" te praten. Eens maakte de geliefde een uitstapje: bij haar terugkomst haalde haar galant haar van 't station, 't Was tamelijk schemerig op 't perronen Gernts oogen waren nooit van de scherpste, kortom, hij omhelsde met de meeste vurigheid een dame die zoo oppervlakkig beschouwd wel wat op zijn schatje geleek. Zij, voor wie die gevoels uiting was bestemd, stond er vlak Bij. Het dwaze figuur dat Gernt sloeg toen zijn ver gissing hem duidelijk werd, vertoornde haar nog meer dan de misgeloopen liefdebetooning,— en het slot van de geschiedenis was, dat Ger rit zijn congé kreeg. Ik weet niet recht hoeveel maal de goede man op soortgelijke* manier een gebroken hart opliep; maar met verwonderlijke volharding wist hij telkens weer de stukken aan elkander te lijmen, om te beproeven of een ander er ook van gediend wilde wezen, 't Mocht hem maar met gelukken getrouwd te komenen toch was zijn voorkomen alles behalve ongunstig en heten zijn manieren m den regel - behoudens de ge vallen dat zijn noodlot hem weer parten speelde, mets te wenschen over. Eindelijk, toen reeds enkele grijze haartjes zich bij hem begonnen te vertoonen, zocht hij zijn toevlucht bij een ex-keukenmeid, die door een legaatje van de dienstbaarheid was ontheven en door haar veel jarigen omgang met //het volk” genoeg wereld kennis had opgedaan om met goed fatsoen als burgerhuis vrouw te fungeeren. Ditmaal liep zijn bootje goed van stapel. De eerste jaren van Gernts echtelijken staat werden nog al eens door stormen beroerd, want zijn gade ergerde zich vaak over duld, waarmee hij de kuepen van het lot ver duurde. Was het eens mooi bestendig weer, zoodat er gevolg kon gegeven worden aan het plan tot een bescheiden reisje, dan begon het juist op den vastgestelden ochtend onstuimig te worden. Speelde hij in de loterijdan had hij gewoonlijk op een of twee nummers na een van de hoogste prijzen, maar was al bijzonder in zijn nopjes als hij met «zijn eigen £eld” er uit kwam. Meende hij eens een aardige spe culatie te doen, door een eflëctje te koopen dat hooge rente gaf, dan daalde de koers een week na den aankoop zoo onrustoarend, alsof het een reis naar de onderwereld wilde beproeven. Toch begon na eemgen tijd zijn wederhelft de ver standigste partij te kiezen, en zich tamelijk ge moedelijk in het onvermijdelijke te schikken; toen zij echter zoo ver was, en zij het goedig hart van haar man naar waarde ging schatten, stierf zy. Dat was de eerste zware tegenspoed die hem trof. Sedert dien tijd is hij weduwnaar gebleven. Hij woont thans op kamers, en is uiterst dank baar als zijn hospita of haar huisgenooten het hem niet al te lastig maken. Vriend lezer, als het u soms mag gebeuren, onder uw kennissen iemand te hebben op wien het portret van Gernt in eemg opzicht gelijkt, ik bid uonthoud hem uw sympathie niet. Er zijn zoo van die menschenop wier hoofd voort durend een stroom van kleine ongelukken zich I. DE ONGELUKSVOGEL. De oude Romeinen waren gewoon, voorspel lingen te doen uit de vlucht van sommige vogels. De hedendaagsche Dajakkers van Borneo doen evenzoo. Een bewijs dat het bijgeloof in alle eeuwen en onder alle luchtstreken nage noeg dezelfde afgezaagde vormen vertoont. En, om sporen van dat aloude begrip te vinden, behoeven we niet eens zoo heel ver te ÉOeken; immers, onder onze eigen landge- nooten van de negentiende eeuw zijn er nog wel, die in 't voorjaar veel merkwaardigs weten af te leiden uit bun eerste ontmoeting met den ooievaar. Wanneer wij echter in het dagelijksch leven van een ongeluksvogel spreken, dan bedoelen we daarmee volstrekt niet iets dat vederen draagt en zich in de bovenlucht beweegt. Door een zonderlinge gebruikmaking van figuurlijke taai hebben wij aan een gansche klasse van menschelijKe wezens, voor wie elke raadpleging van de toekomst ontmoedigend zou zijn, en aan wie alle profetische vogels van de wereld bun ongenade zoyden verklaren, den naam ge geven van de bedoelde luchtbewoners, en rampzalig de man of de vrouw, die onder dat vaandel dient. Mijn vriend Plas verkeert in dat treurig geval; en ofschoon hem maar zelden zware rampen hebben getroffen, en zijn leven zoo kalm daar heen stroomt als een poldersloot in den zomer, toch is hij een van de meest geplaagde bewoners van onzen aardbol. Hij was nog geen driemaal vier-en-twintig uren getuige van het ondermaansch gewemel, toen reeds een slaperige baker hem van haar schoot liet rollen: de gevolgen van dat ongeval wa ren echter met ernstig genoeg om hem voort aan ongevoelig te maken vooi de speldeprik- ken van het noodlot. Gedurende zijn eerste levensjaren was er geen enkele kinderziekte in het land, of hij werd er door aangetast: en het werd van lieverlede zoo, dat als zijn ouders in de courant lazen dat in eenige plaats bin nen de Nederlandsche grenzen kinkhoest, ma zelen of roodvonk heerschten, zij reeds bij voorbaat zeiden: //o, dan zal onze Gerrit het ook wel krijgen,” een verwachting die maar zelden naliet, behoorlijk vervuld te worden. Kou voorts zijn historieschrijver opgeven, hoe veel maal hij op het punt stond, den hals te breken of te verdrinken, en gewoonlijk onder omstandigheden, die voor ieder ander geheel zonder gevaar zouden geweest zijn, dan zou men er waarlijk verbaasd over staan. Maar wanneer iemand nu en dan een knoei van bet noodlot krijgt, dan wordt hij eindelijk zoo taai als een kat, en komt, gelijk deze, na eiken val op de pootjes terecht. Merkwaardig was het, hoeveel glas- en aar dewerk gedurende die eerste levensperiode onder zijn handen sneuvelde. Niet dat hij zoo bui tengewoon ruw was, integendeel, de ervaring begon hem reeds met een bijzondere mate vau voorzichtigheid te bededen, maar een ongeluk zit m een klein hoekje, en voor Gerrit Plas had het geen enkel schuilplaatsje onbezet gelaten. Men werd reeds bang als hij een of ander voorwerp, dat uiet tegen alle schokken bestand was, met den vinger aanraakteen haastte zich reeds het weg te bergen als voor oog er bewonderend op rustte. Zijn schooljaren kwamen en met deze nieuwe kwellingen. Legio was i et aantal malendat, als hy opging naar den tempel der wetenschap pen, de brug die bij over moest juist werd opgehaald, en niet neergelaten vóór net school uur was geslagenhetgeen hem natuurlijk den gebrul kei ij ken uitbrander zonder korting deed ontvangen. Verloor hij voor een enkele maal zijne gewone omzichtigheid uit het oogen gaf hy zich over aau het heerlijk^bok-bok-sta-vast, dan kostte hem dit geregeld een scheur in den pantalon. Deed hij eens bijzonder zijn best om een proefje van zijn schrijf- of toekenkunst te uitstort, echte zondebokken van bet noodlot, onophoudelijk ten prooi aan de vinnige prikken eener kwaadwillige fortuin. Er steekt verdienste mkleine wederwaardigheden met lijdzaamheid te verduren menigeendie als een man zou pal staan bij zware slagenverliest den moed bij telkens wederkeerende lichte verwondingen. Het zou meer dan wreed zijn als we zijn leven nog meer verbitterden, door zijn struikelingen aan linkschheid toe te schrijvenen het hem kwalijk wilden nemen, dat hij nu eenmaal onder een ongelukkig gesternte is geboren. De politieke thermometer is in de afgeloopen week weder belangrijk gedaald. In plaats van onzen lezers een vredebencht te kunnen mededeeien, waarop de stand van zaken voor een week geleden wel eemg uitzicht gafmoeten we nu vau hervatting der vijande lijkheden melding makeu. Het langdurig dralen der Turksohe regeering, om zich in de voorwaarden der Mogendheden te schikken, heeft aan den overmoed der Serviërs een voorwendsel gegeven om den strijd te hervatten. Vorst Milan, die in de laatste dagen zijn legermacht aanzienlijk zag versterken door Rus sische vrijwilligersdie bij hunderden zich ouder ge neraal Tchernaieff komen scharen, heeft geweigerd in eene nieuwe wapenschorsing te berusten. Den 2den dezer viel zijne legermacht de Turken aan, die, hoe wel daarop met voorbereid, dezen aanval zegevierend afsloegen en den vijand veel verliezen toebrachten. De toestand is daardoor iutjpschen weder meer in gewikkeld geworden. Daarenboven blijkt het than* dat, hoezeer de Porte ook genegen schijnt, zich naaf de wenschen der Mogendheden te schikken, de rust niet eenvoudig door een overeenkomst wordt hersteld. In Turkije vreest men en terecht, dat bet oogenblik waarop aau sommige provinciën een zelfstandig be* stuur zou worden toegestaantevens het sein zou zijn voor eene nieuwe wraakoefening der dweepzieke Mu zelmannen op de Christen-bevolking. Daarbij is het vertrouwen m de oprechtheid der lurksohe beloften met zeer groot en te verwonderen ia net dus niet, dat Rusland, dat meer dan andere mogendheden zich het lot der Slavenbevolking hoeft aangetrokken, nu het er op aankomt met een voorstel vau zeer in grijpenden aard voor den dag komt. In een' eigen- haudigen bnet aan keizer Krans Joseph, betoogt keizer Alexander de noodzakelijkheid eener militaire bezet ting, om zoodoende een einde te maken asn eene zaak die gevaarlijk wordt voor den vrede van Europa. Rusland wil Bulgarije bezetten, terwijl Bosnië en de i lerzegowina door de Ooatearijksohe wapenen, in bedwang zou gehouden worden. Eerst dan zouden de onderhandehngen met de Porte ten einde gebracht en de toest md der verschillende provinciën geregeld wor den. Of dit voorstel van Rusland ernstig gemeend is, dan wel of het moet dienen, zooals sommigen ge- loovenom pressie uit te oefenen op de apdere Mo gendheden, en tot eene eindehjke oplossing te gera ken, is moeielijk te gissen. Dat er ernstige beswaren tegen het voorstel zullen ingebracht worden, vooral ook door Engeland, laat zich denken. Al te lang talmen kon Rusland er wel toe brengen alléén han delend op te treden en aldus een einde te maken aan eene bewegingdie het zelf eenmaal in het leven riep. Niet minder dan 466 bekroningen zijn op de ten toonstelling te Philadelphia aan Duiteohe inzenders toegewezen. De bladen laten met na hierop te wijzen als een bewijs tegen de ongunstige voorstelling, die prof. Reulaux voor eemgen tijd geleden vandeDuit- sche industrie gal. Zondag jl. hebben in Frankrijk weder zes ver kiezingen plaats gehad voor leden der Tweede Kamer. Twee Bonapartiatenwier verkiezing door de Kamer nietig verklaard was, zijn herkozen. De overige 4 plaatsen vielen aan de republikeinen ten deel, die daardoor weder twee plaatsen wonnen. kV at zeker een gunstig leuken mag neuten voor het vertrouwen, dat de republikeinsohe instellingen inboezemen, is dat, terwijl vroeger bij elke verkiezing het land in span ning verkeerde, thans alles zeer rustig bleef. Mac-Mahon heeft aau het leger zijne tevredenheid betuigd over de goede houding door de troepen in het algemeen bij de herfstmanoeuvres aangenomen. Generaal Lebrun, die als chef van den generalen staf van het Rijnleger bij den jongsten oorlog door zyn dwaze wijze van handelen zooveel er aau toe bracht om de eerste nederlaag volkomen te makeuf, heeft ook bij die manoeuvres de aandacht weder ge trokken. Terwijl hij als bevelhebber van het 8e leger korps voor het 4e korps wijken moestvergat hij in zijne verstrooidheid zijne levensmiddelen mede te ne men, zoodat hij zijn tegenstander eeu wapenstilstand moest verzoeken om de fout alsnog te herstellen. Veel schijnt hij dus in dien tijd nog met geleerd te hebben. Nu Engeland en Pruisen Spanje herinneren aan eerlijke uitvoering van de bepaling der grondwet, op de godsdienstverdraagzaamheid betrekking hebbende, is ook het Vaticaan op zijn post. Het heeft de re- geeriug gewaarschuwd om toch vooral met aan dien aandrang toe te geven. Veel kans bestaat er dan oo^ met, dat bpanje op den weg van verdraagzaamheid groote vorderingen zal maken, sedert koningin Isa bella tracht haren vroegeren invloed weder te doen gelden. Ln Engeland wil men een vonnis uitlokken, dat beoefenaars van het Spiritisme met gewone waarzeg-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1876 | | pagina 1