w
9,
r. 440.
E.
EN.
ZONDAG^ NOVEMBER.
lËK
Een woord over kolonisatie.
WEEKBLAD VOOR ZUII>HOLLAND EN UTRECHT.
BINNENLAND.
■t-
artikel, dat
STEEMAN
ssionairs
onder-
Parijs
3.
3’
luoTjdl.
Loor geheel
Uitgever.
zonhoven.
i water-
>gt vlug
S. W. N. VAN NOOTEN,
Uitgever».
e en maat-
e; meedoo-
naren; men
k te stellen,
orden in de
deel vallen
liggen ten
gziekte
waar
•en,
GE.
Leming m
ïonné’s,
ntaisie-
Istraat, 182.
sen als het
overbevolking te
omdat zij van het
Liefhebbers
ontleend
samenleving i
geplaatst met
roor-
zoowel in
legers ver-
den krijg
3IVBE COURANT
N 1
door den
hare gezindte.»
kennen. Niet zei
imde
tegen
■einsde
werd door
■eken. Dat
sper blik in
gevolg fijn,
*t volk het
rereeren in
Grouda.
I Tan f 26
kwart en
nis geleverd.
VEJX,
Japon-
n, Rok-
iteltjes,
Ss, Mof-
tti,e zijn
alleen
eoht
Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag
verzonden. Prys: voor Schoonhoven per drie maanden 0,70.
Franco per post door het geheele rijk 0,80.
Prijs der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels /0,50. Iedere
regel meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen
ding franco, en uiterlyk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure.
iT4Zn.;
hem bij B.
i J. D. den
ier Starre
Alle binnenlandsche Advertentiën, waarvan de
'plaatsing 3 maal wordt opgegeven, worden slechts
2 maal in rekening gebracht.
tel: HET
Boekwinkel
Instituut te
belangrijke
i de handen
hen gelezen,
9. H. TEN
ih- Tooneel-
kernachtig,
De Uitgever
een lagen
van vergelijkingen, aan de natuur
hebben niet zelden de menschelijke
in vele opzichten op dezelfde lijn
een bijenhuishouding. In hoofd
zaak is dat volkomen juist; ook in de laatste
werken allen mede tot bereiking van een be
paald doelde onderscheiden functiën zijn nauw
keurig verdeeld, ieder kent de plichten die op
hem rusten.
Als in een bijenkorf de bevolking te groot
wordt, zoodat er wanverhouding is ontstaan
tusschen de gemeenschappelijke behoeften en
de middelen om daaraan te voldoen, dan ver
laat een gedeelte den korf om een nieuwe woon
stede te zoeken. Een koningin plaatst zich
aan het hoofden wordt gevolgd door een
dichten drom van aristocraten ,en democraten
hommels en arbeiders; de zwerm bewerkstelligt
zijn uittocht op geregelde wijze, met de noodige
luidruchtigheid er bij, om den volke te ver
kondigen dat er iets gewichtigs plaats heeft.
Na eenigen tijd in het wilde rondgezworven
te hebbenzetten de emigranten zich tot één
klomp samengepakt ergens neder, en worden
dan spoedig in het genot van een nieuwe wo
ning gesteldwaar zij terstond beginnen te
werken alsof er niets gebeurd ware.
Iets dergelijks ontdekken wy bij sommige
onbeschaafde volken. De Bataks, de oorspron
kelijke bewoners van het eiland Sumatra, leven
in afzonderlijke kampongs; de omliggende rijst
velden zijn gemeenschappelijk bezit en worden
gezamenlijk beaibeid. Wordt nu de bevolking
zoo talrijk, dat de oogst dier velden baar niet
meer kan voeden, dan scheilt een gedeelte Zich
af, onder aanvoering van een bloedverwant van
den Radja; men trekt het bosch in, en, is
een plaats gevonden, die een gunstige gelegen
heid tot vestiging aanbiedt, dan gaat men ter
stond aan ’t wedk._ Boomen worden gekapt om
het terrein vrij te maken en hutten te maken;
in den omtrek worden rijstvelden aangelegd, en
na weinig tijds is een nieuweonaf bangelijke
republiek van volkomen tevreden Bataks ge
vormd.
En dan die groote volksverhuizingen, waar
van de geschiedenis van het laatste tijdvak des
Romeinschen Keizerrijke gewaagt, wijzen zij
niet op hetzelfde verschijnsel? Die onweerstaan
bare menschenstroomuit Midden-Azië naar
Europa zich verplaatsend, was ongetwijfeld ook
het overtollige eener bevolking, voor wie het
eigen vaderland te eng was geworden; en die
meening wordt bevestigd door het feit, dat nog
heden ten dagé de bevolkingsdichtheid in China
zeer groot is, en dat vandaar nog voortdurend)
in toenemende mate zelfs, de lui naar Oost-
Azië of naar Noord-Amerika trekken om er
hun zeden en gewoonten, hun eigenaardig ar
beidsvermogen en wonderlijke levensbeschouwing
over te brengen. In dat licht beschouwd, is
er een oorzaak voor de eeuwenoude Cluneesche
wet, volgens welke de liefhebbers van een uit
stapje wel het land mochten verlaten maar
er niet weder inkomen, dan na hun dood,
in den vorm van pakgoederen. Die oepaling
is thans met meer van kracht; evMfeHfeblijtt
de landverhuizing uit China nog zullreen om
vang behouden, dat men daarin zelifcjn som
mige gewesten een gevaar ziet voor tie naaste
toekomst.
Voor een Chinees is emigratie zoo’n groot
waagstuk niet. Zijn behoeften zijn gering, Het
geen met belet dat hij, als ’t lijden kan, zich
ook aan uitgezóchte weelde kan overgeven. Hij
gevoelt zich overal gauw op zijn gemak, is
ijverig m den arbeid en werkt voor een ge
ring loon, zoodat men in hem een geducht
concurrent ziet voor de arbeids-markt. Doch
voor menschen als wij, die in den loop der
eeuwen behoeften hebben verkregen die de macht
van levensvoorwaarden bezitten, gaat dat zoo
licht niet; wij zouden heel wat meer moeten
meevoeren dan ons zelvenwilden we ons in
vreemde oorden wèl bevinden.
Door de Prov. Staten van Gelder
land is een subsidie van f 3000 uit de provin
ciale fondsen toegestaanvoor de verdelging
van meikevers.
Te Sliedrecht is tot lid van den
gemeenteraad verkozen de heer W. M. Van
Haaf ten.
Door den raad der gemeente
Reeuwiik is een adres gericht tot de Tweede
Kamer der Staten-Generaal, met betrekking op
den bij de Staatsbegroting voor 1878 uit te
trekken memoriepost, wegens te verleenen Rijks-
subsidie voor de droogmaking van plassen in de
gemeente Reeuwijk.
13 dezer iè van de werf van de
scheepsbouwmeesters gebrs. Jonker te Kinder
dijk met het beste gevolg te water gelaten, de
ijzeren sleepkaan, genaamd //Merwestroom No.
3”, groot 250 lasten, voor rekening van den
heer W. Wijnen te Gonnchem; daarna is de
kiel gelegd voor een ijzeren aakschip u Alberdina”,
groot ongeveer 120 lasten, voor rekening van
den heer J. Van Alem te Appeltern.
Bij de aanbesteding der ver
nieuwing van de kerk te Giesen-Nieuwkerk
I. 1. Zaterdag, was de laagste inschrijver de heer
Kooiman te Wijngaarden, voor f 10980.
Bij de Zaterdag 1.1. plaats gehad
hebbende openbare aanbesteding van bet afbre
ken der onde en het bouwen van eene nieuwe
predikantswoning voor de Herv. gemeente te
Leerbroek zijn 7 inschrijvingsbiljetteu ingeko
men. Ingeschreven was door de HH. Korstn. de
Jongh te Ameide, voor f8000; J.Zwemstrate
Leerdam, voor f 7200; A. Verduyn te Nieuw-
land, voor f7180; A. Duimelaar te Asperen, voor
f 6850 G. Maasland te Leerbroek, voor f 6300;
E. Wiggclinkhuizen te Leerbroek, voor f 6200
J. Maasland Sr. te Leerbroekvoor f 6200.
Het werk is gegund aan den laatsten inschrijver»
toe lieten»-oveehMten-, dfiff moet zij plaats I blókt ’t
hebben op uitgebreide schaal. Een geheele
maatschappij met ai haar bestanddeeien moet I 1
zich, als ware zij een bijenzwerm, van de massa
afzonderen, om zich te begeven naar een ge
west, waar klimaat en bodem haar gelegenheid
geven om in dezelfde verhoudingen voort te
leven. Niet alleen landbouwers, maar ook am
bachtslieden van allerlei soort zouden tot de
kolonie moeten behooren; tevens zou er gere
gelde gemeenschap moeten bestaan tusschen het
eerste vaderland en het tweede, opdat de ge
legenheid geopend bleve om te voorzien in dat
gene wat het laatste niet oplevert. Om slechts
één voorbeeld te noemenware de Transvaab
republiek onbetwist grondgebied, waarop noch
een Kaffer, noch een n Africaauder” aanspraak
maakte, dan zou zich daar zulk een kolonie
kunnen nederzetten. Gingen er alleen land-
onze heide- bouwers been, dan zouden dezen er een kom-
_lx- merlijk leven leiden in vergelijking met hun
toestand in het vaderland, want de eenvoudigste
nijverheidsartikelen konden zij zich niet ver
schaffen. Al had ieder man er mettertijd hon
derd koeien, hij moest zich toch de voeten met
dierhuiden ontwikkelen of met groote kosten
schoeisel van elders laten kopen. En eerst
danf wanneer hun grondgebied door goede we
gen met de kust en deze met beschaafde landen
door een geregelde scheepvaart was verbonden,
zou ook daar van maatschappelijke ontwikke
ling sprake zijn; dan maar niet eer, zou
men kunnen zeggen dat het kolonisatieplan was
geslaagd.
.Nu wordt door .zeen velen beweerd, dat ook
het oude Europa aan overbevolking lijdt. In
hoeverre die meening waarheid bevat, is moeie-
lijk te bewijzen; we kunnen slechts de ver-’
schijnselen opmerken die er aanleiding toe geven.
De hooge prijs der eerste levensbehoeften is wel
is waar voor een groot gedeelte toe te schrijven
vooreerst aan de meerdere productie van edel
metaal, waardoor de waarde van het geld zeer
is verminderd, in de tweede plaats aan de
omstandigheid, dat een groot gedeelte van de
bebouwbare oppervlakte wordt gebezigd voor de
kweeking van planten die wèl de nijverheid,
maar niet de volksvoeding ten goede komen,
maar die twee oorzaken zouden minder ingrij - i
pende gevolgen hebben, indien niet het getal
verbruikers sterk was vermenigvuldigd. Aan den
anderen kant is het waar, dat een belangrijk
deel van den bodem nog niet in cultuur werd
gebracht, men denke slechts aan c
velden, de bebouwing van deze is echter aan
groote moeie lijk heden onderworpen, eischt groote
kapitalen waarvan eerst in verwijderde toekomst
vrucht is te plukken. Toch is het dringend
noodig, dat deze zijde van het vraagstuk eens
voor goed aan de orde worde gesteld; ontgin
ning van de Veluwe en andere woeste gronden
is voor de Nederlanders evenzeer een nationaal
belang als de droogmaking van de Zuiderzee.
Hoe het ook zij, er kan nog zeer veel
water de Lek afstroomen eer men op die heide
velden het graan zal zien golven; en al ge
beurde dit ook, het vraagstuk dat ons bezig
houdt zou daarmede niet opgefost, slechts
verdaagd zijn. Waar-4»b _L,
is, wordt de maatschappelijke
door ongezond; het aantal huwelijken vermin
dert, de onzedelijkheid neemt toe, het paupe
risme breidt zich uit. Wel is dan aan verdere
toeneming der bevolking een halt 1 toegeroepen,
maar die vnatuurlijke” oplossing is zoo onna-
tuurlijk mogelijk.
Wilde volken hechten zich soms zeer vast
aan bun geboortegrond, terwijl de meer beschaaf
den zich krachtiger vastklemmen aan hun maat
schappelijke verhouding. Eskimo’s, naar Parijs
overgebracht, behalve in' het geval dat zij
moeten dienen tot opluistering van een ten
toonstelling, zouden zich met bijzonder gauw
rthuis” gevoelen, terwijl het voor een Neder
lander zulk een groote ramp niet zou zijn,
indien hij maar met zich moest behelpen met
minder dan hij vroeger genoot. Wij willen
alzoo, in ’t algemeen gesproken, wel \erhuizen,
maar wij moeten in de nieuwe woonplaats in
hoofdzaak datgene terugvinden wat wij hier
achterlieten, of wel iets nog beters tot ver
goeding voor de bereidwilligheid waarmede we
onze tenten afbraken. Zijn we daarvan niet
zeker, dan zullen we nog liever alle krqchten
inspannen om nieuwe-, bronnen van inkomsten
te vinden, dan ons blootstellen aan de kansen
van een onzekere toekomst. Wel zijn er op
dien regel uitzonderingen; ten allen tijde trof
men moedige lieden aan, die in onbekende
oorden zich een weg door het leven baanden
en de voorloopers werden van een nieuwe be
volking, maar van de meeaten hunner kan ge
zegd worden, dat hun zucht voor het avon
tuurlijke grooter was dan hun gehechtheid aan
de beschavingsvormen.
Zij dus, die kolonisatie aanprijzt
middel, om de gevaren van
bezweren, doen dit meer, t
volgen hunner raadgevingen meerdere -ruimte
voor zichzelven verwachtru, diu met het doel
om hun daden, desgevorderd, met hun woorden
in overeenstemming te brengen. Een paar jaar
geleden, loen de heer Burgers, President van
de Zmd-Afnkaansche Republiek, pas in ons land
was geweest, toen bevatten onze couranten en
tijdschriften ieder oogenblik aanbevelingen, om
naar de Transvaal te gaan't was daar zoo
best en zoo heerlijk, prachtige natuur, rijke
bodem, onuitputtelijkc hulpbronnen, kortom,
men kon daar het //bruinste” leventje leiden
dat ina.r denkbaar is. Van al de schrijvers
dier tallooze recommandaties is er misschien
met één, die persoonlijk dat beloofde land de
eer zijner inwoning heeft verschaft.
Zal kolonisatie gunstig werken, en met leiden
tot grievende teleurstelling van degenen die
blókt 't besta kianui,
afloop der zitting, waarin Grévy zijn voorstsl ia-
2_, erklaarde zich naar aanleiding der heftige
aanvallen tegen de regeering gericht, -niet van zijn
bewindslieden te willen scheiden, en dus het venoek
om ontslag voorloopig niet aannam.
Zal de Maarschalk in zijn verzet gesteund worden
Senaat P Deze ging uiteen zónder duidelijk
ndheid te dien opzichte te hebben doen
:ker zijnde van de medewerking der
zoogenaamde constitutioneelendie zich hunne an
tipathie tegen het ministerie De Broglie-Fourtou
niet ontveinsden, werd geene motie van vertrouwen
ingediend. De Rechterzijde bepaalde er zich toe den
Maarschalk de verzekering te geven van hunne voort
durende gehechtheid.
De toestand is dus onzekerder dan ooit; duizelde
gevaren bedreigen de rust en de orde des lands
Mac-Mahon en zijne raadgevers Spelen hoog spel!
Na de jongste nederlagen der Turksche wapenen,
zoowel in Armenië als Bulgarije, begint het in Gon-
stantinopel onrustiger te worden. Het ministerie
heeft zijn ontslag gekregen, en is bereids door een
ander Kabinet vervangen; er werden samenzweringen
ontdekt, waarin de ex-sultan Murad betrokken is,
en onder al die omstandigheden begint de Sultan van
vrede te droomen. De profeet is hem verschenendie
hem aanried spoedig vrede te sluiten, daar het rijk en
de godsdienst 111 gevaar zijn. Toevallig of mogelijk niet
toevallig, besprak de Engelache premier, bij gele
genheid van een gastmaal van den Lord-Mayor, om
streeks dienzelfden tijd de vredeskansen. Herinnerende
aan de voorwaardelijke onzijdigheiddie Engeland
nog steeds in acht namen aan de beloften van
Rusland, dat het geene vergrooting van grondgebied
op 't oog had, zeide de Premier niet aan het voor
uitzicht op vrede te wanhopen. Hij geloofde zelfs
dat het tijdstip des vredesonderhandelingen niet al te
ver meer verwijderd was. De minister van oorlog,
Lord-Hanly, liet bij die zelfde gelegenheidmisschien
ook toevallig, de wapeuen eens rammelen. Hij zeide
in een toast, dat Engeland zijn strijdkrachten tot
den hno-jitejitrap van volmakwj bracht.
Intusschen gaat Rusland voort Plewna ai naw-
wer en nauwer in te sluiten. Wederom werd een
nieuw punt op den weg naar Sofia, Wratze, bezet.
Aangaande Osman-Pacha, wiens levensbehoeften en
ammunitie zeer beginnen te minderen, beweert men, dat
hij zich in de richting van Sofia eeu weg zal banen
door de Russische gelederen en daarbij zal gesteund
worden door Mehemed Ali, die in de plaats van
Chefket Pacua, met het bevel over de troepen aldaar
is bfla-t
Kars blijft nog altijd weerstand bieden. Een be
storming van de voornaamste punten bij Erzerum
mislukte. De Turken behaalden daar zelfs eenig v<
deel. Nog steeds komen nieuwe troepen,
Armenië als in Bulgarije, de Russische
sterken. Het trouwelooze Vorstendom Seri
begint weer aanstalten tot deelneming aan
te maken.
gezegde arbeidskracht aan; zij regelen slechts
den arbeid, geven dien een bepaalde bestem
ming maar werken zelf niet mede. Neder
landers die zich op Sumatra vestigen, in de
tabaksdistricten van Deli, bij voorbeeld, hebben
inlandscb of Chiueesch werkvolk noodig. Onze
veldarbeiders zouden het er niet lang mtliou-
den. Zulke verbuigingen kunnen dan ook geen
nkolonisatie” genoemd worden.
Allen, die meenen, dat kolonisatie een voor-
de-hatid-liggend middel is om het evenwicht
in de bevolking van Europa te herstellen, mo
gen over die quaestie nog wel eens nadenken,
alvorens zoo beslissend te spreken.
BUll’ENLAMD.
OVERZICHT.
De eerste taak der nieuwe Kamer in Frankrijk
is afgeloopeu. Nadat zij eerst een voldoend aantal
geloofsbrieven had goedgekeurd, om wettig te kunnen
stemmen, heeft zij haren ouden voorzitter, Jules Grévy,
met overgroote meerderheid als zoodanig herkozen,
terwijl de vroegere onder-voorzitters en secretarissen
zoowel uit de Rechter- als uit de Linkerzijde even
zeer opnieuw als zoodanig benoemd werden. Eenmaal
definitief geconstitueerd, Kon de oorlogsverklaring met
lang uitblijven. Met kalme vastberadenheid, naar de
raadgeving waarmede de voorzitter zijn ambt aan
vaardde, het-ft de meerderheid overwogen *t geen haar
te doen stoud en hare taak opgevat. Eerst werd
een voorstel ingediend tot wijziging van het reglement
van orde, ten doel hebbende om aan de aanmatiging
vooral der Bonapartisten, paal en perk te stellen.
Hoewel vinnig bestreden door Paul de Cassaguac,
werd het voorstel met 303 tegen 39 stemmen urgent
verklaard. Het eigenlijke deuat begon echter naar
aanleiding van eeu voorstel door den alge vaardigde
Albert Grévy, namens de vereemgde liukerfracties in-
gediend, om een onderzoek tq doen plaats hebban
omtrent de misbruiken en knoeierijen, welke tijdens
de verkiezingen hebben plaats gebat, en waarvan het
onderzoek der geloofsbrieven menig staaltje aan den
dag zal brengen. De wijze waarop de voorsteller
het voorstel inleidde was alles behalve vleiend voor
de regeering, die, begrijpende dat het t heste was
wat naar te doen stuud, bij monde van De Broglie
het voorstel ondersteunde en zelfs de urgentverklanng
weuschte. De hatelijkheden die hij zich bij die ge
legenheid veroorloofde tegen eene Kamer die zich
tegen twee hoogere machten, den Senaat en den
Maarschalk, zou willen verzetten, vonden natuurlijk
luide toejuiching bij de Rechterzijde. Intusschen
hebben de afdeeliugen het onderzoek van het voor
stel reeds ten einde gebracht en tot aanneming gead
viseerd. Leon Renault, ex-politieprefect onder Buffet,
dus zeker moeielijk. als een radicaal te brandmerken,
leidde het debat in op waardige en kalme wijze en
deed vooral daarbij uitkomendat het voorstel niet
tegen den Maarschalkdoen tegen de regeering ge-
nent was. Baragnou nam het voor deze op en ver
oorloofde zich daarbij allerlei grofheden en beleedi-
gingen tegen de Kamer. Hij noemde de indiening
van het voorstel, het voorspel van eene nieuwe com
mune! Daarna kwam De Eourtou aan het woord.
Hoe men op het Elysee onder dat alles gestemi
