ZONDAG 23 'DECEMBER.
IT.445.
foECHT
Heipalen,
voor Fundee-
.Isinede HEN
HOUT, enz.
ITIN6.
Iselaar,
1 Februari a. s.
ui L. MOHlt,
WEEKBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT.
Ideelen
K
Spraakverwarring.
BINNENLAND.
BUITEN LAM D.
OVERZICHT.
I
SCHOQNHOVENSCHE COURANT
niet het een of
oepen
de wi
Januari 1876.
oneindigen keten,
geen spraakverwarring
S. W. N. VAN NOOTEN,
Uitgevers.
i best
ing. J
steld 4
n de Grach-
binnen de
>or den^tjjd
j jaren.
anndagden 17.
voor een ieder
door num me-
idere inlichtin-
eeu te- Architect
zal worden ge-
des morgens
;eel No. 1 van
Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag
verzonden. Prys: voor Schoonhoven per driemaanden f 0,70.
Franco per post door het geheele ryk 0,80.
Dezen althans voltooien
i blijven tot het laatste
Prys der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels fQfiO. Iedere
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzen
ding franco, en uiterlyk tot Zaterdags-voormiddags ten 10 ure.
IV EN-BORST-
cimer het beste
■van de
elechts
(Zalm man
s'I res J. VAN
'eer.
Iijming bij
Bouwland
nen de ge-
•ens het hef-
i Kadegeld,
- en Weeg-
zes achter-
dienaar,
R8LOOT.
in flesschen
en 65 Cent,
koming van be-
iedere flesch van
»sule voorzien ia
and fabriekmerk
877.
irs voornocmd,
DORP,
Burgemeester.
CHAIK,
Secretaris.
bet oogenblik van^handelen is
een voorwendsel aangrepen waar-
komteh verontschuldigen; echter
OUDERS van
IJDAG den 21.
s ten 11 ure,
ZWSSUM al-
ran dit recht gebruikt te moeten I
orsthonig. Het
ide, als een be
en DRUIVEN-
ededeelen. Het
1 aan een hevi-
n hulp van ge-
le flesch Borst-
a het van dien
9LFFZn.;
orinchem bij B.
hl bij J. D. den
ran der Starre;
>urg.
mt de gunstigg
u de DROlVx -
ihrijft de Heer
s Luiten (Over-
nigheid, die U
en probaat mid-
SK
bekw^mste ge-
Jt. medeweten der
Is duizenden zijn
verkrijgbaar bij
tidig advies kos-
SR le Dresden,
No. 46.
AN NP'
3ERAK,
Berggtoep.
tar gesteld de
HE
rGjE-v,
|s 60 Cents.
AGD
w ge-
geknstalliseerde beek,
- ts geven, een
bloedsomloop
er geen verschil van meening, dan zou-
wel zeer vreedzaam nevens elkander
Het zou zeer belangrijk zijn te weten, hoe
ontzaglijk veel torens, te beginnen met dien
van Babel, op dit benedenrond onvoltooid
zijn gebleven, omdat de bouwlieden, vóór hun
arbeid nog halverwege voltooid was, werden
aangegrepen door spraakverwarring, zoodat zij
elkander niet meer verstonden.. Onder zoodanige
omstandigheden is samenwerking niet langer
mogelijk; het gereedschap wordt opgeborgen,
de werklieden verspreiden zich naar alle wind
streken, en het aangevangen metselwerk staat
daar als een treurig bewijs dat de menschen
het nog niet zooverre gebracht hebben als de
bijen en de mieren. T
wat zij ondernemen, en
oogenblik eensgezind.
De oppervlakte der aarce is met gedenk-
teekenen van dien aard als overdekt. De voor
bijgangers, zij die het plan tot den torenbouw
reeds vóór den aanvang als een hersenschim
beschouwden, die de handen in de zakken
staken, niet om een geldelijke bijdrage er
uit op te diepen, maar om die handen te be
veiligen tegen elke verleiding om ook een steen
of wat aan te schuiven, die zich noemende
practische lui, die nooit gaan over ijs van één
nacht en geestdrift voor een ontworpen stich
ting de grootste dwaasheid van de wereld noe
men, - zij hebben er natuurlijk veel pleizier
van. Maar de genius van de beschaving en den
vooruitgang stort een traan, wanneer zij ziet hoe
vaak een schoon en kloek begin nog geen de
minste waarborgen oplevert voor een gelukkig
einde, en hoe menigwerf de verstandhouding
tusseben aanvankelijk gelijkgezinden plotseling
wordt verbroken. Een troost is het, dat de
tand des tijds zich gewoonlijk nogal spoedig
met die verlaten werkstukken gaat bezighouden
cu ze in pum doet wegzinken, totdat eindelijk
zelfs de herinnering verloren raakt. Ware dat
zoo niet, hoe treurig zotr de aan blik van al
dien vergeefechen arbeid wel zijn.
De oorzaak van dit verschijnsel is niet moeie-
lijk te vinden. Breng een beginsel ter sprake,
en terstond komen uit alle hoeken belijders te
voorschijn. Onophoudelijk betuigt men u dat
men het vin hoofdzaak” volkomen met u eens
is, en men is bereid allen, die zich niet aan
uw zijde scharen, den oorlog aan te doen. Goed,
gij wilt den arbeid beginnen, en het denkbeeld,
dat voor verwezenlijking vatbaar verklaard is,
en welks toepassing geacht wordt in de hoogste
mate spoedeischend te zijn, verheffen tqt een
daad. De grondslagen van uw toren worden
gelegd en stevig gelegd ook. Wel zijn er velen
achtergebleven die, zoolang zij met adhaesie-
betuigingen konden volstaan, van ijver blaak
ten, doch nu 1
gekomen gretig
mede zij zich 1
blijft het aantal medesta'hders en medearbeiders
nog groot genoeg om het beraamde plau ten
uïlvoer te brengen. Naarmate gij vordert, open
baren zich ook de moeielijkheden; sommige
hebt gij van den aan vang voorzien, andere
verrijzen plotseling, als dreigende spoken, om
u het halt! toe te roepen. Daar begint men
van de middelen ter overwinning van die zwa
righeden quaes ties te maken; ieder hecht
hooge waarde aan de inzichten van zijn bond-
genooten, maar toch nog veel hooger aan de
zijne; de eigenliefde komt in het spel, men wil
voor niemand onderdoen.... Och, bouwmeester,
laat varen uw schoone verwachtingen, maak
peperbuisjes van uw bestekken, verkoop uw ge
reedschap aan een handelaar in oudroest,
want de geest der spraakverwarring is vaardig
geworden over hen die u zouden steunen,
zij verstaan elkander niet meer, verdachtma
king is gekomen in de plaats der vroegere har
monie, en al spant gij al uw krachten in
om dien boozen demon te bezweren, uw toren
zal geen steen breedte hooger worden.
Is ’t niet ellendig, dat we zoo dikwijls gelijk
zijn aan kibbelende kinderen Is het niet diep
maken en thans voeg ik mij naar de uitspraak des lands.
,Het Ophonden van de tegenwoordige crisis «al het
uitgangspunt zijn voor een nieuw tijdperk van welvaart
en voorspoed. Alle openbare machten sullen daartoe
medewerken om 's lands ontwikkeling te bevorderen.
De tusseben Senaat en Kamer herstelde eendracht
die thans verzekerd is, wijl de Kamer weet dat zij
haar mandaat ongestoord zal kunnen volbrengen....'* eu,
In het nieuwe kabinet is de portefeuille van Justitie
en het presidentschap opgedragen aan Dufaure, Bin-
nenlandsche Zaken aan MarcèreBuitenlandsche Zaken
aan W addingtonFinanciën aan Leon SayOorlog
aan Borel (een vriend van Mac-Mahon); Openbare
Werken aan Freycinet (een boezemvriend van Gambettafc
deze laatste uitgezonderd behooren allen tot de linker-
middenpartij. liet nieuwe ministerie mag voorloopig
althans tevreden zijn over zyu ontvangst door de
vertegenwoordiging. Op de banken ter linkerzijde was
men tevreden en juichte men toede rechterzijde
zweegdoch toonde zich op eene enkele uiUonde^ing
na, niet vijandig. De koorden van de beurs zijn reeds
losgelatende Kamer stondin afwachting vaü de
behandeling der begrooting, 2-maandelijksche termjj-
nen der begrooting en de directe belastingen toe
de Senaat heeft dat voorbeeld gevolgd. Nog vóór
verdaging, die toen volgde, heeft Dufaure een ont
werp ingediend tot intrekking der wet op de per
lieten en tot verleening van amnestie voor alle
danige delictendie van 16 Mei tot 14-
plaats hadden. De gebruikelijke en zoo ooit dau nu
dringend noodige zuivering van bet ambtenaars perso
neel is in vollen gang.
Bleven de conservatieven in de Kamer binnen da
petken, daarbuiten ontveinzen zij zich hunne groote
teleurstelling niet. Louis Veuilloten Paul de Cassag-
nac doen hun besteu de Maarschalk is het kind
van de rekening. Men gunt hem; nog niet eens de
eer gelijk gesteld te worden met Osman-Paoha, dia
eerst, na alle middelen van verdediging te hebben
uitgeputzich overgaf en men moet erkennendat
de Legitimisten en Bonapartisten op hun standpunt
volkomen gelijk hebben. De veldheer had zich nu
eenmaal aan hunne spits geplaatst eu mocht als zoo
danig niet eapituleereu zonder hen.
Alvorens te besluiten den tegenstand tot het uiterste
stten, heeft Turkije een poging gewaagd
mddeling der Mogendheden in te roepen tot
van den vrede. Te oordeelen naar de wyse
de Porte dat verzoek om bemiddeling m kleedt,
geneigd z^n dien stap eer te houden voor
lel om de Mogendheden eens te polsen aau-
ziudheiii, dan wel als eene ernstige
den vrede te geraken. Veel vrucht is
lan ook wel niet te verwachten. Vaa
en Oostenrijk heeft Turkije weinig
.sland gevoelt bij de benende ge-
;euoemde Mogenduedeuook wei-
simu siuu de zaken van het Oosten voor *t
)lik aan te trekken.
-hoort men niet meer reppen,
ow.t zich binnen zijne vroegere stel
de Lour moeten terugtrekken, en het
t Nikolaas verdeelt zich reeds om
i vereeniging met de afdeeling
srmaa, tegen den vesting-vierhoek
i de audere zijde de Balkan-passen
die den weg moeten banen naar Adria-
Busland’s Keizer den vrede wil voor-
>rs en Berviors (want desa
de grenzen overgetrokken)
i moeten bewaken en Widdin
i. Voor de eer van Rusland
shen geweest, dat het de hulp
luwelooze Servië, vooral
zulke belangrijke voordeel
seen.
Alle binnmlandeehe Advertentiën, ‘n
plaatting 3 maal wordt opgegeven, wore
2 maal id rekening gebracht.
te betreuren, dat de zwakste wind ons doet I
uiteenstuiven als verdorde bladeren, waarbij
we dan nog wel de dwaasheid voegen innig
overtuigd te wezen dat niemand anders dan wij
het rechte eind had gevat, en dat allen die
niet door dik en dun met ons mede wilden,
ontegenzeggelijk domooren en spelbrekers zijn?
De wereld zou een paradijs zyn, zonder die
treurige spraakverwarring, die ons tegen el
kander in 't harnas jaagt, als alle menscheu
één lijn trokken, één wil hadden, één doel na
streefden thans is zij voor velen een hel.
Een oogenblik..,. is die laatste stelling wel
volkomen juist? Hapert er niet het een of
ander aan?
Behelsde zij niets dan de zuivere waarheid,
dan zou de geschiedenis der menschheid niets
anders zijn dan het droevig relaas van een
kolossale vergissing. Want de eenmaal verwarde
talen hebben zich nogmaals en wederom en hon
derdvoudig gesplitst; de punten van verschil
hebben zich vermenigvuldigdde stroom-armen,
nadat zij de gemeenschappelijke bedding hebben
verlaten, baanden zich een eigen weg naar zee
en verwijderden zich boe langer hoe verder van
elkander. In onderscheiden richting werd het
zoeken naar waarheid voortgezet; verschil van mee
ning was en bleef aan de orde, ja de spraak
verwarring nam zulke ontzaglijke verhoudingen
aan, dat het wel onmogelijk is twee menschen
te vinden die omtrent een groot getal onder
werpen dezelfde meening aankleven. Moeten we
ons daaraan ergeren, en er een bewijs in zien
dat we, in plaats van de volmaaktheid een
schrede genaderd te zijn, ons daarvan langs
zoo meer verwijderen?
Op het eerste gezicht moge dat zoo schijnen,
bij eenig nadenken komen we tot een ander
oordeel. Als alle menschen eens aan denzelf-
den toren bleven bouwen, ja, ’t zou een
trotsch gevaarte worden, maar wat zouden we
er toch eigenlijk aan hebben? Een dozijn ar
beiderswoningen zijn nuttiger, dan alle pyra-
miden van Egypte te zamen, hoeveel menschen-
handen ook voor de oprichting der laatsten in
de weer zijn geweest. We zijn nu eenmaal
geen machines, die werken en rusten op com
mando; het .begrip van vrijheid, in ons aller
gemoed nedergelegd, doet ons geen vrede hebben
met het begrip van algeheelesamensmelting
bij de massa. Naarmate wij in ontwikkeling
vooruitgaan, is het ons streven de individu’s
meer tot hun recht te doen komen, onder
werping van den wil der enkelen aan dien der
eenheid is een onmogelijkheid geworden. Het
ware beginsel, dat, waarbij de mensch een zelf
standige schakel vormt in een oneindigen keten,
wordt noch gevonden bij hen die aan het des
potisch gezag het eerste en het laatste woord
willen gunnen, noch bij de tegenovergestelde
richting, die van de maatschappij een ondeel
bare massa willen maken, waarin de afzonderlijke
wezens niet meer zijn te onderkennen. De soci
alistische torenbouwers van onze dagen maken
wel plannen, die in theorie zeer goed te ver
dedigen zijn; slechts één belangrijke bijzonder
heid zien zij over het hoofd namelijk dat
ook zij heel spoedig de gevolgen zouden onder
vinden van spraakverwarring, die onmogelijk
te vermijden is.
Een leven zonder strijd kan geen leven
noemd worden; ’t is een
onmachtig om vruchtbaarheid te geven,
lichaam zonder bloedsomloop en stofwisseling.
Bestond er geen verschil van meening, dan
den we r"’
kunnen staan of liggen, maar ’t zou een vrede
zijn als die des grata. Het bekende woord, dat
uit den schok der meeningen de waarheid ont
springt, kan niet worden betwist, al is het ook
dat er tijd en ruimte noodig is om de schijn
baar wanklinkende tónen in één harmonie te
doen samensmelten. Een overtuiging, die we
zonder strijd verwerven, is geen overtuiging;
zij is slechts een geleend goed dat ons ontvalt
zoodra wij er gebruik van willen maken. Zij
die onze meeningen bestrijden, bewijzen ons een
groeten dienst; zij stellen ons in staat het kaf
vau het koren te scheiden, het onhoudbare te
laten glippen en het proefhoudende zorgvuldig
te bewaren. Indien er geen spraakverwarring
niet i
vorens
voort te zette
om de bem
sluiting
waarop
zou men
eeu middel om de Moge
gaande bare gezindheid,
poging om tot
van die nota di
Duitaohland t
te hopen, ei\EJngolai
zindheid van eerstgeuui
nig lust, om ziob di
oogenblik
Van wapenstilstand
Suleiman-Paoba heeft i
lingen aan
legercorps van Vorst
aan de eene zijde in
onder generaal Z>itnmer
te opereereu en aan
te forceeren a_
nopel, waar Busi
schrijven. De Bumoniei
laatsten zijn thans ook
zullen de Donau-oevers
trachten te bemeesteren.
ware het zeker te wensolo-
van het trouwelooze Servië, vooral nu ook zonder
diens hulp zulke belangrijke voordeelen behaald zyn,
had afgewezen.
De dappere verdediger van Plewna, Osman-Pacha,
is door zijne overwinnaars met de meeste onderschei
ding behandelden in Rusland geïnterneerd. Zijne troe
pen moesten de wapenen nederleggen en zijn eveneens
krïn3ItaiiöC is een kabinetscrisis uitgebroken. Een
gedeelte van het Ministerie is geweken voor eene be
schuldiging van misbruik van vertrouwen in zake het
telegraafgeheim. Het hoofd van het kabinet, Dysretis,
is belast met de vorming van een nieuw kabinet.
-—Bij eventuele riviercorrespouden-
tie zijn nog de volgende ambtenaren van’s Rijks
waterstaat op de stations geplaatst: P. Caland,
inspecteur en R. O. Van Manen, Ingenieur,
adres Gorinchem. Te GorinchemL. H. J. J.
Mazel, Hoofd-IngenieurW. H. Hubrecht en
C. De Bruyn, Ingenieurs, J. H. J. Hendriks
en F. C. BrakOpzichters, J. C. Pabst en J. M.
Verwey, Buitengew. Opzichters. Te Aspereu
H. De Kiewit, Opzichter. Te Hardinxveld
L. J. C. Van EsBuitengew. Opzichter. Te
Sliedrecht: J. Bouterse, Buitengew. Opzichter.
Te Woudrichem J. C. J. Huysers, Opzichter.
Te WeDkendamJhr. O. J. De Jong van Beek
en Donk, Ingenieur en W. A. Bhumer, Opzichter.
De Raad der gemeente Waddiux-
veen heeft besloten adhaesie te betuigen aan
het bekende adres van de provinciale Burge
meesters- en secretaris-vereeniging in Z,-H., zoo-
mede aan dat van de gemeente Nieuw-Leus ien.
I Iwersehte, dan soa ten slotte de wereld net.
zooveel overeenkomst hebben met een paradijs
als de woestijn Sahara daarop gelijkt.
Maar ook hier is een klip, die we zorgvuldig
moeten vermijden. Dat verscheidenheid van
inzicht de menschen in alle richtingen ver
spreidt, om ieder op zijn eigen gelegenheid een
woning te zoeken in het Rijk der waarheid
is een zedelijke en historische noodzakelijkheid;
maar daarom behoeven zij nog niet uit de
verte elkander uit te schelden en met slijk te
werpen. En tochin deze minder aanbeve-
lenswaardige liefhebberij zoeken velen hun kracht.
In plaats van hen, die niet zoo met ons gaan
willen volkomen vrij te laten in hun streven,
in de verwachting dat de schatten die zij
vinden zullen toch ten laatste het gemeenegoed
worden van allen, trachten wij zooveel mogelijk
hun bewegingen te verlammen in plaats van
ook bij hen moreele kracht en ernst te onder
stellen, scherpen wij ons vernuft om hen te
verketteren. Zijn wij dan zoo stellig overtuigd
dat de wegen die door anderen worden bewan-
een moeras moeten uitloopen Zonder-
isequentiel Wij erkennen allen, dat
een noodzakelijke voor-
en toch hebben
van smaad voor
el, we huichelen een
met hetgeen wij hun
en bidden dat hun de oogen
het licht in welks stralen
deld, op
linge incom
verschil van opvatting
waarde is tot den vooruitgang,
we menigmaal slechts woorden
andersdenkenden, of wel -
soort van deelneming
verblindheid noemen
geopend worden voor
wij ons koesteren.
Mocht men toch algemeen inziendat ver
scheidenheid van meeningen geen samenwerking
uitsluit! Mocht men niet langer van elk ver
schilpunt een grieve maken, alsof de geringste
afwijking van hetgeen bij ons voor onomstootelijke
Waarheid geldt, een misdaa I is. Laat ons toch
niet langer elkander met steenen gooien, omdat
we niet precies dezelfde taal spreken; wezenlijk,
de spraakverwarring zelve is geen oorzaak van
bloedvergieten, maar wel het roekeloos streven
om anderen te dwingen zich naar onze mee
ningen te voegen. Strijd moet er zijn datis
no eenmaal een onveranderlijke wet maar ons
kleingeestig bakkeleien is overbodig.
Zoeken we in de eerste plaats naar punten
van overeenkomst om een grondslag tot samen
werking te verkrijgen. Indien we dat met ernst
doen, zullen we meer vinden dan we ooit had
den kunnen verwachten. Ofschoon haar kleuren
niet dezelfde zijn, en ook haar vormen be
langrijk verschillenmaken rozen en leliën
beiden het sieraad van den tuin uit, en biedt
haar «samenwonen volstrekt geen gevaar aan
voor één van haar.
Er bestaat een hoogere eenheid, waarin alle
verschillen verdwijnen; het streven naar het
geen waar is en schoonhet bevorderen vau
echte humaniteit. Deze kunnen we bereiken,
al bewandelen wij niet dezelfde paden.
Willen we dat?
,Zich Onderwerpen o( heengaan” was n& de Octo-
ber-verkiezmgen in Frankrijk het alternatiefdat
de ex-dictator Gambetta den president der Republiek
stelde. Werden toen die woorden zoo euvel opgeno
men dat hij die ze sprakwegens beleediging van
het hoofd van deu staat veroordeeld werdde tijd
heeft hem uoolitans in *t gelijk gelteld. De President-
maarschalk heeft zich na lang aarzelen onderworpen
aan de uitspraak des lands en niet ten halve mtar
geheel.
Om dit te staven zal het genoeg zijn enkele zinsne
den te vermelden uit de boodsehap, waarmede het
kabinet Dufaure (want deze werd ten slotte als de
reddende engel in den arm genomen) namens den pre
sident voor Kamer en Senaat verscheen
*Het resultaat der verkiezingen van 14 October
heeft op nieuw getoond, dat het land vertrouwen
stelt in de Republikeinsche instellingen.
i te gehoorzamen aan de parlementaire instel-
heb ik een kabinet gevormd*t welkgenomen
uit de beide kamersuit mannen bestaatdie beslo-
zijn de Republikeinsche instellingen door eene op-
ite handhaving der Grondwet te bevestigen en te
verdedigen.
/Het belang des lands eisohtdat de tegen woordige
crisis eindige en vooral dat zij niet wederkeere. De
uitoefening van het ontbindingsrecht is inderdaad alleen
een middel om do beslissende uitspraak te verkrijgen
van een rechter in *t hoogste ressort eu ia laatster
instantie. Het kan en mag niet verheven worden tot
Regeeringsstelsel.
rik heb gemeend
rOm
lingen 1
ten i
recht
on
srsde-
«00-
Deoembcr
