W 51 a, N°. 461. EID. Zondag 14 April. 1878. Weekblad voor Zuid-Hoiland en Utrecht. i D, -t I Jr.H SN. 1 Wver sk, idlgt. j«r»n ankMMa. >ii tfruul. die iwr ia d»n «en «f an- u («hrniken p' BINj|ïENLA!«D. De man die in de krant scllrijft; i Buitenland! S. W. N. VAN N00T1 te Schoonhoven, Uitgavon. mat te tre- eene Hgei der is dat ook al nooit op krantengeschrijf NtiUlUi, lit lit ffl 'orn i jvooi idarkerlc Kuu spued.g brieven bij rrichty n doj C 0) it per? on bij IjeKkerkerk, ■MOVfflSW (OBIT worden te ris Doelen, zijd het'fl hm alsW* d«q 18 3 woa o vei uit|'! uw?! di$ kdti wj'i? rej een repliek, van hatelijkheden door-1 spi sarin iedere regel bewijs levert van zijl ten opzichte van den met ]de publieke aange- i besot «juist geen ('koraaldiertjes ondt Jeaanj al moge van pHriehij lig ooi lijven,’"gaandeweg .liet We pen van den „i lirijft’’ eén krachtige wai >n Rakere grenzen te en ‘aan. Loon co brieven, ekhandelaar ber 1877 «gen U te ode mij n-« verlicbtnig elhug etc) De vele ge lukkige ge- preparaten eroor/ankt, valscüingen jijna gelijke bekend ma zingen, Eti- eg gevoerd ihjk daarop ng van de i Jicht en ut d zei ven enen Agent »d werkende i Jiclit en utenge'obe mu weg te Prijs der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels 0,50. Ieder* regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco, en uiterlijk tot Z^terdags-voormiddags ten 10 ure. konden: Da dagbl*d»ehrJ‘er,.dm.zioh8;eL- Jpecteert, en zijn onafhankelijkheid onge- *bet te bewajren, heeft ook ten volle aan- f op de achting van. het publiek. Al is ferk niet voor de toekomst bestemd, voor tbenwoordige is het van ’t uiterst belang. Brkt om zoo te spreien onzichtbaar, even-i. Ier de oppervlakte van' n .zijn arbeid, die geheel!; paar de behoeften van het tegen-tf gering gedeelte i.:: invloed ktsgevoql, i verhoü- positieve eren i'FIJ- iOE- mail- 6D-, MES- FA- S IKB TE- 2 en in g CN. Stoften van het tegen-1 I’ Ifent hij to hw jevensbeschopwing, uw r<jjl ichten omtrent maatschappelijk --.ikweekt.j idendaagschö) wk jten wftt in mals )p de hoogte Zijn van de gii in al haar oiiiviuti Hoening bezorgt, vw irk. Nu mogè me 1 5n hoog jvaardeep hij heeft ten minste nog; m billijk beoordeelaar (he.t sldo spijsvertering aan hen*) zof) ihjft hij dan toch een half bedachten van degenen ten jh inspattde; het 'Werk van is enkele uitzonderingert •gelaten, veel spoediger vergeten. Hoe i het. gedrukte jyoord' er ook uitzij op het dat het de'jpers verlaag, kom een j later, en ge zult u verbazf veelsoortig, soms ook vreemdsoortig gebri de .Openbare of de huiselijke nijverheid j -„„u>4 notitie nemen van wat er mep gezegd wordt. Stélt Iemand er dus prijs op, eenmaal door een standbeeld te worden verheerlijkt, «verlangt hij, dat.* rederijkerskamers en letterkundige ge nootschappen zijn naam als, devies aannemen, wenscht hij in volgende eeuwen in den vorm van lijvige folianten te prijken achter de gazen deuren eener bibliotheek hij bljjvo zoo ver mogelyk verwijderd van het worstelperk der journalistiek. Maar diezelfde onsterfelijkheid, de roem die de eeuwen trotseert, is eigenlijk, op den keper beschouwd, slechts een denkbeeldig voorrecht; persoonlijk heeft men er in den regel weinig genot van. En wanneer nu de tijdgenoot maar den journalist vergoedt wat de nazaat hem te kort doet, dan is alles weer in ’t reine. De vraag is geschiedt zulks? Met wolk oog beschouwt over het algemeen het publiek de mannen van de courantenpers? Bismarck, wiens geringste woord door velen als orakeltaal wordt opgevangen, heeft hen eons uitgemaakt voor „lui die hun carrière hebben gemist.” Aan welken werkkring zij zich eigen lijk hadden moeten wijden, werd door den grooten staatsman in het midden gelaten. Toch is het van genoegzame bekendheid, dat ook hij voor het drijven van zijn politiek behoefte heeft aan de pen van den journalist, en dat er zeker „reptiliën-fonds” bestond, (of misschien nog be staat), hetwelk gebezigd wordt om couranten te liekostigen van zijn richting. Hadde hij nu zijn verachting uitgesproken voor lieden die laag ge noeg zijn om hun pen te verkoopon, om dienst te doen als trechters voor hetgeen de regeerders goed vinden er doorheeen te gieten, dan zou ieder hem gelijk geven; maar nu hij goedvond alle dagbladschrijvers over één kam te scheren, liet zijn oordeel aan billijkheid wel iets te wen- schen over. In ons land gebeurt het soms, dat mannen van invloed en gezag aan de couranten-pera eenig gewicht toekennen. Kort geleden beklaagde de heer Fransen van de Putte zich in de Tweede Kamer dat ten aanzien van zeker wetsontwerp, dat tot herziening van hetsuccessie-recht, de voorlichting van de zijde dier pers zoo lang achterwege was gebleven. Van dat woord moet acte genomen worden; het bewijst dat onze wet gevers niet altijd het oor sluiten voor de opmer kingen en terechtwijzingen, die do kolommen der courant ten beste geven. Tegenover de enkele gevallen, waarin het recht van bestaan van den journalist erkend wordt, staan evenwel minstens een dozijn, die van ge heel iets anders getuigen. Hoe vaak hoort men niet op een toon van voornaamheid gewagen van de geringe waarde van „courantengeschrijf?” Is het zoo zeldzaam, dat men iemand die zijn bestaan zoekt bij de dagbladpers, den naam van „penny-a-liner” naar het hoofd slingert, welk woord dan de beteekenis heeft van een scheld naam? „Mijn principe isnooit op krantengeschrijf te antwoorden,” zegt een ambtenaar, op wiens beheer een naar zijn begrip al te onbeschaamd 'nuttélm overlui scheid» vragemüof i w 1 iMuen, die erg den staler dt z&aaj'^riet krÖLtU'c ort^bipn 1 aar, er zijn dagbladschrijvers die miskennen. Zij spreken op een toon van gezag over dingen, die nog uitgemaakt moeten wordenzij geven voor nauwkeurige in lichtingen te hebben van zaken, die den perso nen welken zij gelden nog ten eenenmale vreemd zijn; zij lossen mot een groot woord moeielijk- heden op, die den deskundigen by uitnemend heid nog zeer veel hoofdbreken zullen kosten. Ik vraag alweer: wat bewijst dit tegen de journa listen in ’t algemeen? Nu erken ik, er zijn fameus domme lui in de wereld, ’t Gebeurde eens te Parijs, dat de dichter Victor Hugo, de romanschrijver Alexandre Du- J mas, en de schilder Paul Delaroche op toevallige wijze zouden optreden als getuigen bij een „bur gerlijk” huwelijk. De ambtenaar vroeg den eerste zijn naam. Hugo. Beroep? Dichter. Wat, is dat ook al een broodwinning? En gij mijn heer 1 Delaroche. Uw beroep? Schilder. Zoo? Huis- of rijtuigschilder De kunstenaar lachte en zei: Schrijf maar fijnschilder. Dumas vond het geraden zich maar den titel van schrijver in ’t algemeen te gevenhetgeen bij den braven ambtenaar geen bedenking uitlokte. Maar ver beeld u nu eens, dat een van de drie heeren ge zegd hadde: Ik ben journalist! En evenzod, dat iemand ten onzent dien titel opgeeft wanneer men informeert naar zijn maatschappelijke positie. Hoort eens, en ik hoop dat men het zal trachten Amoving, de zoogenaamde i hen met een roer ij verkocht corrqspondait tk.waardig M pachters rol, moest ftlandeigenadra t St [yhuug ontvan-i tekening.” Te', overheen 1 iet inde |de:[j.Waa^ vat h( hie-omstand rrp lui die 'i r 'om opder O'ti nieuws” naar zoogenaamde „sensatie- te zoeken, en leggen gewoonlijk del eoufant onbevredigd ter zijde, als er geen half' dozijn niet-alledaagsche sterfgevallen in verhaald worden. Voor verreweg de meepten onzor is de courant ais het dageiijksch brood. Gaat er een dag voorbij dat de omstandigheden ons het genot van een rustig krant-uurtje niet toelaten, dan gevoelen we dat ons iets ontbreekt; onze dag is onvol ledig geweest. Verschijnt ons blad niet op den gewonen tjjd, dan zijn we ongeduldig; we wor den landerig, net als kleine kinderen voor wie het gebruikelijke etens-uur voorbijgaat. We vin den het niet pleizierig, wanneer een ander ons komt vertellen wat Gortschakoff heeft geant woord op Salisbury’s circulaire, indien we het net zoo goed als hij zouden weten, mits de post bode slechts op zijn tijd hadde gepast. Men zou dus eigenlijk den journalist een nood- zakelyk kwaad kunnen noemen, iemand die ja, eenig nut doet omdat hij onze nieuwsgierig heid tracht te bevredigen, maar voor het overige weinig aanspraak heeft op respect. Daar enboven, hij verhaalt wel eens onwaarheid. Van daag zal hij ais vrij zeker vertellen, dat Oos tenrijk op het punt staat een of en défensief verbond te sluiten met Engeland, morgen ver zekert hij dat daaraan te Weenen in ’t geheel niet gedacht wordt. Gisteren liet hij Suleiman- pachaop een schip brengen, in «en zak naaien en in den Bosporus werpen, (met of zonder de traditioneele katten, dat weet ik niet precies meer), vandaag maakt hij melding van den datum waarop gezegde Turksche veldheer voor den krijgsraad moet verschijnen wegéns hoogverraad. Nu ja, er komen wel eens dagblad-berichten, die niet op waarheid gegrond zijn. Maar aan wie de schuld? Aan den journalist, die ter goeder trouw bericht doet vtm ’t geen door de meest vertrouwbare organen van het buitenland wordt medegedeeld of van de geruchten die in omloop zijn, of aan het publiek, dat zeer on tevreden zou zijn als er iets belangrijks plaats had en het niet de meest volledige inlichtingen had bekomen? ’tIs ook waar, hun roeping (MundUid '1» Bug MO« cbrnn hea- rld«ell«nJ dntl)jdHi In al mogen erellchaami It. i> het lat- Kfl hel ou- (ekvDt, »uvt dwr iijn< ides nltwa’ hunn-ii »»r- t rerdeeling gewrichten it worden en verder alk .f tengevolge alv ook de n geworJvn en te geven >t in't hoofd drie dagen t verwarren wakzalverij, d heeft Het ooate gnval- er van reeda bet by een« Dit middel worden aan- n deze kuur h» bezighe- mdheid. val- jverspanmng te weten, of n. petroleum, jen ti)D noge lijk de i h-sehrijven dre» rt a. M elderluni), Joe»s ngcr. eiig moge- als voor- Mieupjicht 'Onder baat ir uwe me- en ik ue- e gene-iui’ terd dat ik eren, (gel eer! Voor en, dat ik s toen ik panning in etc etc. lijk dat Rusland hiertoe uit eigen beweging uü overgaan. Sommige berichten doen vermoeden dat de rol van bemiddelaar in deze aan Duitich* land is opgedragen, en spreken, in verband daar mede,) zelfs van een aftreden van den Rusaiachen premier. In Rumanie heerscht groote spanning, ten gevolge van Ruslands weigering om den eisch van Bessarabie te laten vallen. De eerste mi nister is naar \Berljjn gereisd om zich daar te bekjagon over 'de stiefmoederlijke wy?e waarop r Rumaniö door zijn ouden bondgenoot wordt be handeld. In plaats van in den buit te deelen, wordt hem e?n gedeelte van zijn eigendom ont nomen en over het land beschikt ahof er geene verplichtingen bestonden. ’t Moet dah ook erkend worden, die handel wijze kart moeiélijk gerijmd worden met,'den geest van rechtvaardigheid en u humahit^it, die Rusland naar de'wapens deed grijpen ter bevrij- ding dpr Bulgaarschej Christenen. ft De laatste berichten, die van ee» bemiddelt optreddp van Duitschland en van het aftrei van ft-ins Gortschakoff spreken, melden'ieith tevewdat Rusland op nieuw met Rumanie overleg1 is getréden. Aangaande de houding van Turkije verkeert men nog steeds ini ihet onzekere. De Engqhche gezant Layatd doetjjal het mogelijke om Ruslands invloed, ,/op de Porte te lieutraliaeeren, ’t Éreen, volgénq een bericht uit Constantinopel, dan ook ei^Wi!ij|k zou gelukt zijn. Ook dit bericht ver- dftpw echter geen’on voor waardelijk geloof.' i|), Uit mededeelingendie ons 1.1. Dinsdag van zeer bevoegde zijde zijn verstrekt, is ons geblekendat de tot standkoming van de spoorweglijn Rotterdam-Schoonhoven-Houten nog niet zoo hopeloos staat, als velen vermoeden. Wanneer de concessie, welke met Mei a.s. geëindigd isnog eenigen tijdzij het slechts voor één jaarwordt verlengdbestaat er veel kansdat deze voor een groot aantal welvarende gemeenten zoo wenschdlijke spoorwej^n zal wor den aangelegd. Wij hopen en vertrouwen dat de Minister van Waterstaat, Handel en Nijverheid, doordrongen van het zeer hooge belang dier lijntot die ver lenging zal willen besluiten of daartoe zijne me dewerking zal willen verleenen. (Zie de rubriek „Stadsnieuws”). Door de Tweede Kamer zijn de ont« eigenings-wetten voor de spoorweglijnen Dor drecht-Kesteren Stavoren-Leeuwarden en Amers- foort-Nijmegen aangenomen. Door de Tweede Kamer is Dinsdag o. a. aangenomen het wetsontwerp tot onteige ning van perceelen ten behoeve van den aanleg van een grindweg binnen de gemeente Waddinx- veenter verbinding van den Kerkweg met do Dorrekenskadeden ringdijk en een groot deel van den. Zuidplaspolder, door welke aansluiting eene nieuwe verbinding met Gouda zal tot stand komen. Op een aanvraag van den Minister van Waterstaat enz. aan den gemeenteraad van Alblasserdam om een gebouw in te richten voor postkantoor en woning van den postdirecteur, is door den gemeenteraad een commissie benoemd, om, met het oog op de kosten, daaaromtrent te dienen van advies. Deze commissie moet tevens onderzoeken of er mogelijkheid zou zijn het post en telegraafkantoor met een lokaal voor den gemeenteraad en de secretarie in één gebouw te vereenigen. Intusscheh is het brievenvervoer met 1 April aanmerkelijk gewijzigd, daar dit nu, in plaats van met de booten, met loopers geschiedt, die tweemaal daags van het hulpkan toor aan den Kinderdijk naar Dordrecht den dienst verrichten. Door den heer C. A. Vos, industri eel te Gorinchem is een door hem en 29 andere belanghebbenden onderteekend adres aan den Minister van Waterstaat enz. gericht, het ver zoek inhoudende tot het vestigen van een ykkan- toor aldaar. Benoemd tot Wethouder en Amb tenaar van den Burgerlijken stand te Bleskens- graaf en Hofwegen den heer M. Van den Bergh, in plaats van den heer J. Van der Laan, die zijn ontslag heeft genomen. Bij de verkiezing van een raadslid te Sliedrecht, op 1.1. Dinsdag, ter vervanging van wijlen den heer G. Dekkerzijn uitgebracht op den heer C. K. Roskam 60, den heer W. H. Van Haaften 38 en den heer P. P. Seret 30 stemmen. Herstemming tusschen beide eerstge- noemden. Het getal kiezers in de gemeente Streefkerk bedraagt, volgens de gesloten kiezers lijsten, voor de Prov. Staten en de Tweede Kamer der Staten-Generaal 59 en voor den Gemeente raad 81. lomk een gewaarwowl o ,_a..^vinden waijneer lm opmerkt hoe spoedig de vrgch ten van zijn studie) zijn overleg, zijnkunstvaardigheid, in den af grond zijn verzonken, K" x i:“"x de voldoening dat e« genot van een gerege’ toeschrijft, en etmaal leven iri de ge wier1 behoeve hij een dagjpladschrjjve fraai het, gedrukte oogenbÜK t halven $ag later, en ge zult u verbazen over het veelsoortig, soms ook vreemdsoortig gebruik dat de(öpenbare of de huiselijke nijverheid er reeds ygu heeft gemaakt, zonder in ’t minst Alle Binnenlandsche Advertentiënwaarvan de plaatsing^ 3 maal wordt ópgegevenworden slechts 2 maal in rekening gebracht. Stel u niet voor, geachte tezer, dat ifit gereed sta of liever zit, om u pen levensbeschrik ving -van mij zelven te g’pvftu; dat onderwen» zou u vermoedelijk weinig' belang inWiezenuw We zullen niet beneden het peil der mgemee ffi heden afdalen. F ’0 Is er iemand, van wienjh gezegd kan wonde w dat hij voor het nageslacht werkt, dat zijd ai y beid bezield wordt door i)de gedachte aan e kroon der onsterfelijkheid ÏÏie voor hem is wem- gelegd, van den journalj^t geldt dat in ’t heel niet. Een kqk moge f ding van leedgevoel ondfl In Engeland heeft men berichtgevers voor dagbladen, die voor hun inzendingen per regel (line) worden betaald; het tarief ia dan gewoon- lijk een stuiver (penny); vandaar de bewuste benaming, die voor Nederland natuurlijk niet van toepassing is. Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden 0,70. 1 Franco per post door het geheele rijk 0,80. n i i i journalist zich een aanmerking .veroorloofde, „en ik zou ook thans niet van dien stelregel, vehjj zijn afgeweken. Ware het niet enz. En: nu volgt er 1 spekt, en waarin iedere regel bewijs levert de volkomen verachting -> man die zich bemoeide i legenheden. Zelfs, wanneer wel onze ken tot hen djie nu if juist sten vinden in redactie vah of werking ,adn een dag*- of ^eejcjplajl, maar slechts nu en dan hufi conti"111-J,J' te flnaken van hetgeö voorvalt in hun omj cortrespondeMen wapr te nemén1; dilr schuin oog dan. Te^ tegpn zoo booger vart zektjre daurant rapporteert. SïDoch f put den hoek. JyDie dyOidrtiél dat ook al WerbriftWen ?t|Als Jo dat' lezehd|$n verbeelden zij zijvoor hun bezittingen te wei i. yajj, zi B. heeft li al moge ir~. loenblik, ^llefhi levensbeschouwing, en om iron t’ maatsoh izpnder nogJ» spreken van diel'hy niet zeiden danl tien' in de pelen, moet wet^.« mpd^ifttedvfap <je hoogte j va’ri al hakr e beijoefföf vofcoenii riereld thuis .••■aal# omgdflL| i van de gmchiedenis fang. W|wiaan 'dpze iwkrichtizeker geen o_ '2 jourptiist algemeen g<?en hoo|te Jmamj van 'oe- leicj' toekennep, di0ffbe8ehmdigintf|z“al legen aanvaard^' W m door discretie 'dn öedüld welf hei ie wJb a geheims overdekken, -Inom Mier. I hen afdoende zijn; ^omyooiBeP* raarscH^ingï^ij^ i Overzicht. 4 Nu Frankrijk eenmaal verlost is van eene regeering, die het land langzaam maar zéker zou teruggevoerd hebben naarden belogen tijd der opvolgende omwentelingenlaat het oók geöne gelegenheid voorbijgaan om zijne instem ming te betuigen met die veranderde staatkunde. Zondag jl. werden wederom 14 officieele candi- daten, wier verkiezing door de Kamer vernietigd was, vervangen door republikeinen, zoodat nu Gambetta’s voorzegging bij de ontbinding reeds lang vervuld is. Die duidelijke uitspraak der natie zal ook den Senaat wel tot matiging nopen en het kan bijna niet betwijfeld worden of de eerstvolgende Senaatsvernieuwing zal ook daar aan de Republikeinen het overwicht geven. Die rust en kalmte binnenslands komt Frank rijk ten goede bij de voorbereiding tot den groo ten wedstrijd op industrieel en kunstgebied, die in de hoofdstad wordt voorbereid. Alles werkt mede tot het goed gelukken der internationale tentoonstelling, die aan de wereld het grootsche schouwspel zal aanbieden, hoe een volk voor enkele jaren zieltogend uit den strijd gekomen, beroofd van twee zijner schoonste provinciën, zonder regeering, en met een schuldenlast be zwaard, die menig land tot een staatsbankroet zou geleid hebben, zich herstelde, herboren werd en zijne plaats onder de Mogendheden van den eersten rang met eere hernam. Indien nu maar de omstandigheden buitens lands niets aan den luister van dat schouwspel ontnemen! De gezichtseinder is echter verre van mooiweervoorspellend. Donkere onweers wolken pakken zich samen en de vrees is niet ongegrond, dat het zwaard, nog pas in de schede geborgen, weldra tot nieuwe menschenslachting zal worden gewet. Veel verandering is er in de laatste week in de verhoudingen tusschen Rusland, Engeland en Oostenrijk niet gekomen. Rusland maakt zich gereed zijn buit tegen eiken aanvaller te verdedigen en met nieuwe legers uit te rusten. Engeland en Oostenrijk wapenen zich, alsof elk oogenblik eene uitbarsting volgen kan. Even wel de gedachtenwisseling langs diplomatieken weg duurt nog voort, al staan ook de koffers van den Engelschen gezant te St. Petersburg reeds gepakt. Ook het Rritsche Kabinet blijft nog hoop koesteren op eene minnelijke schikking, zooals bleek bij de beraadslaging over het adres, waarin de Koningin dank gezegd wordt voor hare oorlogzuchtige boodschap. Zij acht echter voor zorgsmaatregelen noodig, nu Rusland eene poli tiek wil doordnjven, die, behalve andere, ook Engelsche belangen bedreigt. i Al werd ook het adres van dankbetuiging door beide Huizen goedgekeurd, er gingen toch stemmen op tegen de te groote voortvarendheid regeering. Gladstone en Granville hadden veel af te dingen op het regeeringsbeleidLord Derby, de afgetreden minister van Buitenland- sche Zaken, achtte een verbond met Oostenrijk vrij onzeker en vreesde dat Engeland alleen zou blijven staan. Deze onbescheiden mededeelingen haalden hem eene berisping van zijne vroegere collega’s op den hals. Toch wordt de vrees van den oud-minister wel eenigszins gewettigd door de gereserveerde houding die Oostenrijk blijft innemen. Er zullen echter heel wat verande ringen in de bepalingen van het vredesverdrag moeten gemaakt worden om het Weener Kabi net tevreden te stellen. Het is niet waarschijn- ichouwing uitstrek- 1 bron van inkom- geregelde mede- itin^ent le( 'pron, door melding ;en er min of meer belangrijks Idan ^B bwelfde verschijnsel kt, dikwijls zien men 1 m A.ntf een|™ m PÏ’ijé,' inti'hetidB ee|fipl ch f nuil komj blsch pie t, gerbrii ad«i vei whun bezittingen gen, en wij Zijn het kin_ B. heeft ienul$fl) zich °pgehanM) dageh lezen zijn bloedverwarttoj pant, en dadelijk is het leven*, gt behoefde dat vermeld tp iwordjo een ander met zulke treurige^ fij heden te makén?’’ Maar defcel spreken, zijn dikwijls de eersteii „Gemengd nieuws” na berichten” te zoeken, en ‘•nurant onbevredigd ter

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1878 | | pagina 1