W 51
a,
N°. 461.
EID.
Zondag 14 April.
1878.
Weekblad voor Zuid-Hoiland en Utrecht. i
D,
-t
I Jr.H
SN.
1 Wver
sk,
idlgt. j«r»n
ankMMa.
>ii tfruul. die
iwr ia d»n
«en «f an-
u («hrniken
p' BINj|ïENLA!«D.
De man die in de krant scllrijft;
i Buitenland!
S. W. N. VAN N00T1
te Schoonhoven,
Uitgavon.
mat te tre-
eene
Hgei
der
is dat ook al
nooit op krantengeschrijf
NtiUlUi,
lit
lit
ffl
'orn i
jvooi
idarkerlc
Kuu spued.g
brieven bij
rrichty
n doj
C
0)
it
per? on bij
IjeKkerkerk,
■MOVfflSW (OBIT
worden te
ris Doelen,
zijd
het'fl
hm
alsW*
d«q
18 3
woa
o vei
uit|'!
uw?!
di$
kdti
wj'i?
rej
een repliek, van hatelijkheden door-1 spi
sarin iedere regel bewijs levert van zijl
ten opzichte van den
met ]de publieke aange-
i besot
«juist geen
('koraaldiertjes ondt
Jeaanj al moge van
pHriehij
lig ooi
lijven,’"gaandeweg
.liet We pen van den „i
lirijft’’ eén krachtige wai
>n Rakere grenzen te
en
‘aan. Loon
co brieven,
ekhandelaar
ber 1877
«gen U te
ode mij n-«
verlicbtnig
elhug etc)
De vele ge
lukkige ge-
preparaten
eroor/ankt,
valscüingen
jijna gelijke
bekend ma
zingen, Eti-
eg gevoerd
ihjk daarop
ng van de
i Jicht en
ut d zei ven
enen Agent
»d werkende
i Jiclit en
utenge'obe
mu weg te
Prijs der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels 0,50. Ieder*
regel meer 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending
franco, en uiterlijk tot Z^terdags-voormiddags ten 10 ure.
konden: Da dagbl*d»ehrJ‘er,.dm.zioh8;eL-
Jpecteert, en zijn onafhankelijkheid onge-
*bet te bewajren, heeft ook ten volle aan-
f op de achting van. het publiek. Al is
ferk niet voor de toekomst bestemd, voor
tbenwoordige is het van ’t uiterst belang.
Brkt om zoo te spreien onzichtbaar, even-i.
Ier de oppervlakte van'
n .zijn arbeid, die geheel!;
paar de behoeften van het tegen-tf
gering gedeelte
i.:: invloed
ktsgevoql,
i verhoü-
positieve
eren
i'FIJ-
iOE-
mail-
6D-,
MES-
FA- S
IKB
TE- 2
en in g
CN.
Stoften van het tegen-1
I’
Ifent hij to
hw jevensbeschopwing, uw r<jjl
ichten omtrent maatschappelijk
--.ikweekt.j
idendaagschö) wk
jten wftt in mals
)p de hoogte Zijn van de gii
in al haar oiiiviuti
Hoening bezorgt, vw
irk. Nu mogè me
1 5n hoog
jvaardeep
hij heeft ten minste nog;
m billijk beoordeelaar (he.t
sldo spijsvertering aan hen*)
zof) ihjft hij dan toch een half
bedachten van degenen ten
jh inspattde; het 'Werk van
is enkele uitzonderingert
•gelaten, veel spoediger vergeten. Hoe
i het. gedrukte jyoord' er ook uitzij op het
dat het de'jpers verlaag, kom een
j later, en ge zult u verbazf
veelsoortig, soms ook vreemdsoortig gebri
de .Openbare of de huiselijke nijverheid
j -„„u>4
notitie nemen van wat er mep gezegd wordt.
Stélt Iemand er dus prijs op, eenmaal door
een standbeeld te worden verheerlijkt, «verlangt
hij, dat.* rederijkerskamers en letterkundige ge
nootschappen zijn naam als, devies aannemen,
wenscht hij in volgende eeuwen in den vorm
van lijvige folianten te prijken achter de gazen
deuren eener bibliotheek hij bljjvo zoo ver
mogelyk verwijderd van het worstelperk der
journalistiek.
Maar diezelfde onsterfelijkheid, de roem die
de eeuwen trotseert, is eigenlijk, op den keper
beschouwd, slechts een denkbeeldig voorrecht;
persoonlijk heeft men er in den regel weinig
genot van. En wanneer nu de tijdgenoot maar
den journalist vergoedt wat de nazaat hem te
kort doet, dan is alles weer in ’t reine.
De vraag is geschiedt zulks? Met wolk oog
beschouwt over het algemeen het publiek de
mannen van de courantenpers?
Bismarck, wiens geringste woord door velen
als orakeltaal wordt opgevangen, heeft hen eons
uitgemaakt voor „lui die hun carrière hebben
gemist.” Aan welken werkkring zij zich eigen
lijk hadden moeten wijden, werd door den grooten
staatsman in het midden gelaten. Toch is het
van genoegzame bekendheid, dat ook hij voor
het drijven van zijn politiek behoefte heeft aan
de pen van den journalist, en dat er zeker
„reptiliën-fonds” bestond, (of misschien nog be
staat), hetwelk gebezigd wordt om couranten te
liekostigen van zijn richting. Hadde hij nu zijn
verachting uitgesproken voor lieden die laag ge
noeg zijn om hun pen te verkoopon, om dienst
te doen als trechters voor hetgeen de regeerders
goed vinden er doorheeen te gieten, dan zou
ieder hem gelijk geven; maar nu hij goedvond
alle dagbladschrijvers over één kam te scheren,
liet zijn oordeel aan billijkheid wel iets te wen-
schen over.
In ons land gebeurt het soms, dat mannen
van invloed en gezag aan de couranten-pera
eenig gewicht toekennen. Kort geleden beklaagde
de heer Fransen van de Putte zich in de Tweede
Kamer dat ten aanzien van zeker wetsontwerp,
dat tot herziening van hetsuccessie-recht, de
voorlichting van de zijde dier pers zoo lang
achterwege was gebleven. Van dat woord moet
acte genomen worden; het bewijst dat onze wet
gevers niet altijd het oor sluiten voor de opmer
kingen en terechtwijzingen, die do kolommen
der courant ten beste geven.
Tegenover de enkele gevallen, waarin het recht
van bestaan van den journalist erkend wordt,
staan evenwel minstens een dozijn, die van ge
heel iets anders getuigen. Hoe vaak hoort men
niet op een toon van voornaamheid gewagen
van de geringe waarde van „courantengeschrijf?”
Is het zoo zeldzaam, dat men iemand die zijn
bestaan zoekt bij de dagbladpers, den naam van
„penny-a-liner” naar het hoofd slingert, welk
woord dan de beteekenis heeft van een scheld
naam?
„Mijn principe isnooit op krantengeschrijf
te antwoorden,” zegt een ambtenaar, op wiens
beheer een naar zijn begrip al te onbeschaamd
'nuttélm
overlui
scheid»
vragemüof i
w 1 iMuen, die erg
den staler dt
z&aaj'^riet
krÖLtU'c
ort^bipn
1
aar, er zijn dagbladschrijvers die
miskennen. Zij spreken op een
toon van gezag over dingen, die nog uitgemaakt
moeten wordenzij geven voor nauwkeurige in
lichtingen te hebben van zaken, die den perso
nen welken zij gelden nog ten eenenmale vreemd
zijn; zij lossen mot een groot woord moeielijk-
heden op, die den deskundigen by uitnemend
heid nog zeer veel hoofdbreken zullen kosten. Ik
vraag alweer: wat bewijst dit tegen de journa
listen in ’t algemeen?
Nu erken ik, er zijn fameus domme lui in de
wereld, ’t Gebeurde eens te Parijs, dat de dichter
Victor Hugo, de romanschrijver Alexandre Du- J
mas, en de schilder Paul Delaroche op toevallige
wijze zouden optreden als getuigen bij een „bur
gerlijk” huwelijk. De ambtenaar vroeg den
eerste zijn naam. Hugo. Beroep? Dichter. Wat,
is dat ook al een broodwinning? En gij mijn
heer 1 Delaroche. Uw beroep? Schilder. Zoo?
Huis- of rijtuigschilder De kunstenaar lachte
en zei: Schrijf maar fijnschilder. Dumas vond
het geraden zich maar den titel van schrijver
in ’t algemeen te gevenhetgeen bij den braven
ambtenaar geen bedenking uitlokte. Maar ver
beeld u nu eens, dat een van de drie heeren ge
zegd hadde: Ik ben journalist! En evenzod,
dat iemand ten onzent dien titel opgeeft wanneer
men informeert naar zijn maatschappelijke positie.
Hoort eens, en ik hoop dat men het zal trachten
Amoving, de zoogenaamde
i hen met een
roer ij verkocht
corrqspondait
tk.waardig
M pachters
rol, moest
ftlandeigenadra
t St
[yhuug ontvan-i
tekening.” Te',
overheen 1
iet inde
|de:[j.Waa^
vat h(
hie-omstand
rrp lui die 'i
r 'om opder O'ti
nieuws” naar zoogenaamde „sensatie-
te zoeken, en leggen gewoonlijk del
eoufant onbevredigd ter zijde, als er geen half'
dozijn niet-alledaagsche sterfgevallen in verhaald
worden.
Voor verreweg de meepten onzor is de courant
ais het dageiijksch brood. Gaat er een dag voorbij
dat de omstandigheden ons het genot van een
rustig krant-uurtje niet toelaten, dan gevoelen
we dat ons iets ontbreekt; onze dag is onvol
ledig geweest. Verschijnt ons blad niet op den
gewonen tjjd, dan zijn we ongeduldig; we wor
den landerig, net als kleine kinderen voor wie
het gebruikelijke etens-uur voorbijgaat. We vin
den het niet pleizierig, wanneer een ander ons
komt vertellen wat Gortschakoff heeft geant
woord op Salisbury’s circulaire, indien we het
net zoo goed als hij zouden weten, mits de post
bode slechts op zijn tijd hadde gepast.
Men zou dus eigenlijk den journalist een nood-
zakelyk kwaad kunnen noemen, iemand die
ja, eenig nut doet omdat hij onze nieuwsgierig
heid tracht te bevredigen, maar voor het
overige weinig aanspraak heeft op respect. Daar
enboven, hij verhaalt wel eens onwaarheid. Van
daag zal hij ais vrij zeker vertellen, dat Oos
tenrijk op het punt staat een of en défensief
verbond te sluiten met Engeland, morgen ver
zekert hij dat daaraan te Weenen in ’t geheel
niet gedacht wordt. Gisteren liet hij Suleiman-
pachaop een schip brengen, in «en zak naaien
en in den Bosporus werpen, (met of zonder
de traditioneele katten, dat weet ik niet precies
meer), vandaag maakt hij melding van den datum
waarop gezegde Turksche veldheer voor den
krijgsraad moet verschijnen wegéns hoogverraad.
Nu ja, er komen wel eens dagblad-berichten,
die niet op waarheid gegrond zijn. Maar aan
wie de schuld? Aan den journalist, die ter
goeder trouw bericht doet vtm ’t geen door de
meest vertrouwbare organen van het buitenland
wordt medegedeeld of van de geruchten die in
omloop zijn, of aan het publiek, dat zeer on
tevreden zou zijn als er iets belangrijks plaats
had en het niet de meest volledige inlichtingen
had bekomen?
’tIs ook waar,
hun roeping
(MundUid
'1» Bug MO«
cbrnn hea-
rld«ell«nJ
dntl)jdHi In
al mogen
erellchaami
It.
i> het lat-
Kfl hel ou-
(ekvDt, »uvt
dwr iijn<
ides nltwa’
hunn-ii »»r-
t rerdeeling
gewrichten
it worden en
verder alk
.f tengevolge
alv ook de
n geworJvn
en te geven
>t in't hoofd
drie dagen
t verwarren
wakzalverij,
d heeft Het
ooate gnval-
er van reeda
bet by een«
Dit middel
worden aan-
n deze kuur
h» bezighe-
mdheid. val-
jverspanmng
te weten, of
n. petroleum,
jen ti)D
noge lijk de
i h-sehrijven
dre»
rt a. M
elderluni),
Joe»s ngcr.
eiig moge-
als voor-
Mieupjicht
'Onder baat
ir uwe me-
en ik ue-
e gene-iui’
terd dat ik
eren, (gel
eer! Voor
en, dat ik
s toen ik
panning in
etc etc.
lijk dat Rusland hiertoe uit eigen beweging uü
overgaan. Sommige berichten doen vermoeden
dat de rol van bemiddelaar in deze aan Duitich*
land is opgedragen, en spreken, in verband daar
mede,) zelfs van een aftreden van den Rusaiachen
premier.
In Rumanie heerscht groote spanning, ten
gevolge van Ruslands weigering om den eisch
van Bessarabie te laten vallen. De eerste mi
nister is naar \Berljjn gereisd om zich daar te
bekjagon over 'de stiefmoederlijke wy?e waarop
r Rumaniö door zijn ouden bondgenoot wordt be
handeld. In plaats van in den buit te deelen,
wordt hem e?n gedeelte van zijn eigendom ont
nomen en over het land beschikt ahof er geene
verplichtingen bestonden.
’t Moet dah ook erkend worden, die handel
wijze kart moeiélijk gerijmd worden met,'den
geest van rechtvaardigheid en u humahit^it, die
Rusland naar de'wapens deed grijpen ter bevrij-
ding dpr Bulgaarschej Christenen. ft
De laatste berichten, die van ee» bemiddelt
optreddp van Duitschland en van het aftrei
van ft-ins Gortschakoff spreken, melden'ieith
tevewdat Rusland op nieuw met Rumanie
overleg1 is getréden.
Aangaande de houding van Turkije verkeert
men nog steeds ini ihet onzekere. De Engqhche
gezant Layatd doetjjal het mogelijke om Ruslands
invloed, ,/op de Porte te lieutraliaeeren, ’t Éreen,
volgénq een bericht uit Constantinopel, dan ook
ei^Wi!ij|k zou gelukt zijn. Ook dit bericht ver-
dftpw echter geen’on voor waardelijk geloof.'
i|),
Uit mededeelingendie ons 1.1.
Dinsdag van zeer bevoegde zijde zijn verstrekt,
is ons geblekendat de tot standkoming van de
spoorweglijn Rotterdam-Schoonhoven-Houten nog
niet zoo hopeloos staat, als velen vermoeden.
Wanneer de concessie, welke met Mei a.s.
geëindigd isnog eenigen tijdzij het slechts
voor één jaarwordt verlengdbestaat er veel
kansdat deze voor een groot aantal welvarende
gemeenten zoo wenschdlijke spoorwej^n zal wor
den aangelegd.
Wij hopen en vertrouwen dat de Minister van
Waterstaat, Handel en Nijverheid, doordrongen
van het zeer hooge belang dier lijntot die ver
lenging zal willen besluiten of daartoe zijne me
dewerking zal willen verleenen.
(Zie de rubriek „Stadsnieuws”).
Door de Tweede Kamer zijn de ont«
eigenings-wetten voor de spoorweglijnen Dor
drecht-Kesteren Stavoren-Leeuwarden en Amers-
foort-Nijmegen aangenomen.
Door de Tweede Kamer is Dinsdag
o. a. aangenomen het wetsontwerp tot onteige
ning van perceelen ten behoeve van den aanleg
van een grindweg binnen de gemeente Waddinx-
veenter verbinding van den Kerkweg met do
Dorrekenskadeden ringdijk en een groot deel
van den. Zuidplaspolder, door welke aansluiting
eene nieuwe verbinding met Gouda zal tot stand
komen.
Op een aanvraag van den Minister
van Waterstaat enz. aan den gemeenteraad van
Alblasserdam om een gebouw in te richten voor
postkantoor en woning van den postdirecteur, is
door den gemeenteraad een commissie benoemd,
om, met het oog op de kosten, daaaromtrent te
dienen van advies. Deze commissie moet tevens
onderzoeken of er mogelijkheid zou zijn het post
en telegraafkantoor met een lokaal voor den
gemeenteraad en de secretarie in één gebouw te
vereenigen. Intusscheh is het brievenvervoer
met 1 April aanmerkelijk gewijzigd, daar dit
nu, in plaats van met de booten, met loopers
geschiedt, die tweemaal daags van het hulpkan
toor aan den Kinderdijk naar Dordrecht den dienst
verrichten.
Door den heer C. A. Vos, industri
eel te Gorinchem is een door hem en 29 andere
belanghebbenden onderteekend adres aan den
Minister van Waterstaat enz. gericht, het ver
zoek inhoudende tot het vestigen van een ykkan-
toor aldaar.
Benoemd tot Wethouder en Amb
tenaar van den Burgerlijken stand te Bleskens-
graaf en Hofwegen den heer M. Van den Bergh,
in plaats van den heer J. Van der Laan, die zijn
ontslag heeft genomen.
Bij de verkiezing van een raadslid
te Sliedrecht, op 1.1. Dinsdag, ter vervanging
van wijlen den heer G. Dekkerzijn uitgebracht
op den heer C. K. Roskam 60, den heer W. H.
Van Haaften 38 en den heer P. P. Seret 30
stemmen. Herstemming tusschen beide eerstge-
noemden.
Het getal kiezers in de gemeente
Streefkerk bedraagt, volgens de gesloten kiezers
lijsten, voor de Prov. Staten en de Tweede Kamer
der Staten-Generaal 59 en voor den Gemeente
raad 81.
lomk een gewaarwowl
o ,_a..^vinden waijneer lm
opmerkt hoe spoedig de vrgch ten van zijn studie)
zijn overleg, zijnkunstvaardigheid, in den af
grond zijn verzonken, K" x i:“"x
de voldoening dat e«
genot van een gerege’
toeschrijft, en
etmaal leven iri de ge
wier1 behoeve hij
een dagjpladschrjjve
fraai het, gedrukte
oogenbÜK t
halven $ag later, en ge zult u verbazen over
het veelsoortig, soms ook vreemdsoortig gebruik
dat de(öpenbare of de huiselijke nijverheid er
reeds ygu heeft gemaakt, zonder in ’t minst
Alle Binnenlandsche Advertentiënwaarvan
de plaatsing^ 3 maal wordt ópgegevenworden
slechts 2 maal in rekening gebracht.
Stel u niet voor, geachte tezer, dat ifit gereed
sta of liever zit, om u pen levensbeschrik
ving -van mij zelven te g’pvftu; dat onderwen»
zou u vermoedelijk weinig' belang inWiezenuw
We zullen niet beneden het peil der mgemee ffi
heden afdalen. F ’0
Is er iemand, van wienjh gezegd kan wonde w
dat hij voor het nageslacht werkt, dat zijd ai y
beid bezield wordt door i)de gedachte aan e
kroon der onsterfelijkheid ÏÏie voor hem is wem-
gelegd, van den journalj^t geldt dat in ’t
heel niet. Een kqk moge f
ding van leedgevoel ondfl
In Engeland heeft men berichtgevers voor
dagbladen, die voor hun inzendingen per regel
(line) worden betaald; het tarief ia dan gewoon-
lijk een stuiver (penny); vandaar de bewuste
benaming, die voor Nederland natuurlijk niet
van toepassing is.
Deze Courant wordt geregeld iederen Zaterdag-middag
verzonden. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden 0,70.
1 Franco per post door het geheele rijk 0,80.
n i i i
journalist zich een aanmerking .veroorloofde,
„en ik zou ook thans niet van dien stelregel, vehjj
zijn afgeweken. Ware het niet enz. En:
nu volgt er 1
spekt, en waarin iedere regel bewijs levert
de volkomen verachting ->
man die zich bemoeide i
legenheden.
Zelfs, wanneer wel onze
ken tot hen djie nu if juist
sten vinden in redactie vah of
werking ,adn een dag*- of ^eejcjplajl, maar slechts
nu en dan hufi conti"111-J,J'
te flnaken van hetgeö
voorvalt in hun omj
cortrespondeMen
wapr te nemén1; dilr
schuin oog dan. Te^
tegpn zoo booger
vart zektjre daurant
rapporteert. SïDoch f put
den hoek. JyDie dyOidrtiél
dat ook al WerbriftWen ?t|Als Jo
dat' lezehd|$n verbeelden zij
zijvoor hun bezittingen te wei
i. yajj,
zi
B. heeft
li al moge
ir~.
loenblik, ^llefhi
levensbeschouwing,
en om iron t’ maatsoh
izpnder nogJ» spreken van
diel'hy niet zeiden danl
tien' in de
pelen, moet wet^.«
mpd^ifttedvfap <je hoogte j
va’ri al hakr e
beijoefföf vofcoenii
riereld thuis
.••■aal# omgdflL|
i van de gmchiedenis
fang. W|wiaan 'dpze
iwkrichtizeker geen
o_ '2 jourptiist
algemeen g<?en hoo|te Jmamj van 'oe-
leicj' toekennep, di0ffbe8ehmdigintf|z“al
legen aanvaard^' W
m door discretie 'dn öedüld welf hei
ie wJb
a geheims overdekken, -Inom Mier.
I hen afdoende zijn; ^omyooiBeP*
raarscH^ingï^ij^
i
Overzicht. 4
Nu Frankrijk eenmaal verlost is van eene
regeering, die het land langzaam maar zéker
zou teruggevoerd hebben naarden belogen tijd
der opvolgende omwentelingenlaat het oók
geöne gelegenheid voorbijgaan om zijne instem
ming te betuigen met die veranderde staatkunde.
Zondag jl. werden wederom 14 officieele candi-
daten, wier verkiezing door de Kamer vernietigd
was, vervangen door republikeinen, zoodat nu
Gambetta’s voorzegging bij de ontbinding reeds
lang vervuld is. Die duidelijke uitspraak der
natie zal ook den Senaat wel tot matiging nopen
en het kan bijna niet betwijfeld worden of de
eerstvolgende Senaatsvernieuwing zal ook daar
aan de Republikeinen het overwicht geven.
Die rust en kalmte binnenslands komt Frank
rijk ten goede bij de voorbereiding tot den groo
ten wedstrijd op industrieel en kunstgebied, die
in de hoofdstad wordt voorbereid. Alles werkt
mede tot het goed gelukken der internationale
tentoonstelling, die aan de wereld het grootsche
schouwspel zal aanbieden, hoe een volk voor
enkele jaren zieltogend uit den strijd gekomen,
beroofd van twee zijner schoonste provinciën,
zonder regeering, en met een schuldenlast be
zwaard, die menig land tot een staatsbankroet
zou geleid hebben, zich herstelde, herboren werd
en zijne plaats onder de Mogendheden van den
eersten rang met eere hernam.
Indien nu maar de omstandigheden buitens
lands niets aan den luister van dat schouwspel
ontnemen! De gezichtseinder is echter verre
van mooiweervoorspellend. Donkere onweers
wolken pakken zich samen en de vrees is niet
ongegrond, dat het zwaard, nog pas in de schede
geborgen, weldra tot nieuwe menschenslachting
zal worden gewet.
Veel verandering is er in de laatste week in
de verhoudingen tusschen Rusland, Engeland
en Oostenrijk niet gekomen. Rusland maakt
zich gereed zijn buit tegen eiken aanvaller te
verdedigen en met nieuwe legers uit te rusten.
Engeland en Oostenrijk wapenen zich, alsof elk
oogenblik eene uitbarsting volgen kan. Even
wel de gedachtenwisseling langs diplomatieken
weg duurt nog voort, al staan ook de koffers
van den Engelschen gezant te St. Petersburg reeds
gepakt. Ook het Rritsche Kabinet blijft nog
hoop koesteren op eene minnelijke schikking,
zooals bleek bij de beraadslaging over het adres,
waarin de Koningin dank gezegd wordt voor hare
oorlogzuchtige boodschap. Zij acht echter voor
zorgsmaatregelen noodig, nu Rusland eene poli
tiek wil doordnjven, die, behalve andere, ook
Engelsche belangen bedreigt.
i Al werd ook het adres van dankbetuiging
door beide Huizen goedgekeurd, er gingen toch
stemmen op tegen de te groote voortvarendheid
regeering. Gladstone en Granville hadden
veel af te dingen op het regeeringsbeleidLord
Derby, de afgetreden minister van Buitenland-
sche Zaken, achtte een verbond met Oostenrijk
vrij onzeker en vreesde dat Engeland alleen zou
blijven staan. Deze onbescheiden mededeelingen
haalden hem eene berisping van zijne vroegere
collega’s op den hals. Toch wordt de vrees van
den oud-minister wel eenigszins gewettigd door
de gereserveerde houding die Oostenrijk blijft
innemen. Er zullen echter heel wat verande
ringen in de bepalingen van het vredesverdrag
moeten gemaakt worden om het Weener Kabi
net tevreden te stellen. Het is niet waarschijn-
ichouwing uitstrek-
1 bron van inkom-
geregelde mede-
itin^ent le( 'pron, door melding
;en er min of meer belangrijks
Idan ^B bwelfde verschijnsel
kt, dikwijls zien men 1
m A.ntf een|™
m PÏ’ijé,'
inti'hetidB ee|fipl
ch f nuil komj
blsch
pie t,
gerbrii
ad«i vei
whun bezittingen
gen, en wij Zijn het kin_
B. heeft ienul$fl) zich °pgehanM)
dageh lezen zijn bloedverwarttoj
pant, en dadelijk is het leven*, gt
behoefde dat vermeld tp iwordjo
een ander met zulke treurige^ fij
heden te makén?’’ Maar defcel
spreken, zijn dikwijls de eersteii
„Gemengd nieuws” na
berichten” te zoeken, en
‘•nurant onbevredigd ter