m ;ao 1892. N’. 1233 Zaterdag 23 Januari. Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht !oon. Rietland, J I Officiêele Kennisgevingen. PING. ivland, ICHHAKHOUT. >1’: HUIS, ER!!! 3.27% BUITENLAND. Overzicht. NATIONALE MILITIE. Een Volksvertegenwoordiger in een Volksvergadering. IA, .AND, loudcrak. achter ider umschreven i 1892 kostqloos van genoemden KIESWET. i I 2. 8. I S. W. N. VAN NOOTEN te Schoonhoven, Uitgeven. l Gemeente SCHOONHOVEN. JULIA, met in- nieuwe druk, na do toewijzing, gedeelte van het gebruik wordt it den I. Mei rillige o brieven of in te LekkerLerk. 3n houden het te lettendat oen. iANTMAN JDSTEN. 3EB0UWD TWEE 8CHU- JAAKU met 35 SCHÖOfflOVEim COÏÏRANT. van JULIA, ie boeken van Ier, alle samen voornoemd, VALUER. nomen, Indelli, vereen Hche Scheur- groot Schild bedrukt. nu, dus niet Gescheiden wordt weg- s van slechts den van dit ik het aan- It, Kg. bus. t uwe bestel- gezonden. Bazaar van '«lainafge- na ontvangst tarop stellig tn. s NOOTKN.O mooie Vader- nalle van ■k, De Woele* lendaden van 6 Dln, met Prijs der Adverteatiëa: Van 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere regel meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco uiterlijk tot Dinsdags-avonds 8- en tot Vrijdags-namiddags 5 uren. Alle binnenlandsche Advertentiën, voor 3 maal plaatsing opgegeven, worden slechts ‘l maal in rekening gebracht. iverstaan van den s G. J 8PRUUT, irende te Ouder- /d IJsel, zal ten van den Heer Koffiehuishouder da, op W o e n s- 4, bij veiling en ensdag 3 Fe- bij afslag en des voormiddags vorden verkocht: Ie, in voile wer- nfe RIEK, nhuis, AL, HOOIBERG, RS- 'ONINGEN, iCIIINEGEBOOW E, verdere Getim- TAsVELDEN, IV EN, alles gele- als me^p hem zoo wil noemen, in het alge meen "sidhzel vett geldelyk benadeelt, wan neer zijn strelen geri iht. is op do uitbe taling van het laagste werkloon voor hetwelk de vereischte arbeid verkrijgbaar is. In dat geval zal hij zich wel moeten vergenoegen met de geringste soort vm werklieden: menschen, wier bekwaamheid veel, wier ijver allee te wenschen overlaat, die bovendien, door een te lage verdienste, buiten staat zijn zoo te leven, dat hun lichamelijke geschiktheid behouden blijft; die, door altijd met armoede te moeten tobben, allen lust, alle énergie verliezen, onverschillig worden voor een nauwgezette vervulling van hun taak, en geraakke yk het oor leenen aan de inblazingen van wie hun voorspiegelen, dat zij, door in verzet te komen, hun toestand zouden kunnen verbeteren Het nadeel, dat op die wijze aan elke industriële inrichting wordt toegebracht, waar een zoo weinig meiiBchkundig, een zoo door en door onge zond stelsel van loonsuitkeering wordt toegepast, is niet te berekenen; en wie in zijn omgeving inrichtingen kent, die tot een hoogen bloei zijn geraakt, zal kunnen getuigen dat die voorspoed te danken is aan de inachtneming' van den gulden regel Een goed werkman is een goed loon waard. Werkgevers, die dit op den voorgrond stellen, en zich in de eerste plaats de vraag voorleggen: Hoe boog is het mij mogelijk, het loon op te voeren binnen de grenzen, die de concurrentie mij stelt, hebben reeds dadelijk het voordeel, dat zij uit de goede werklieden de beste kunnen kiezen In hoofd zaak blij't de regel onaangetast, dat het loon zich regelt naar de verhouding van vraag en aanbod, de menigmaal harde, maar onbetwistbare wet. die alle overeen komsten van koop en van dienst beheerscht; het maakt evenwel een groot verschil, wat gevraagd en w <t aangeboden wordt. Wie goede loousaanbiediugejk doet, heelt het recht hooge eischen te stellen; en ware zulks regel, gewis men zou van den kant der werklieden ook krachtiger pogingen zien aangewend om den hoogsten trap van bekwaamheid en geschiktheid te verwerven, zeer ten voordeele der industrie, dus ook zeer in het belang der ondernemers. Met deze uiteenzetting hebben we meteen aangetoond, dit een bevredigende rege ling, we zeggen niet: oplossing der loonquaestie de zaak ia der belanghebbenden, met elkander leden eeuer zeilde maat-» sen ippijmaar dat het machtwoord des wetgevers in deze niets te zeggen hee:t Bit was ook hetgeen de beer Van Houten betoogde; tevens deed bij uitkomen, dat de Staat niet bevoegd is, een maximum arbeidstijd vast te stellen, hetgeen boven dien niet uitvoerbaar zou zijn. Men heelt op grond van deze bekende denkbeelden tot den Groninger Afgevaardigde het ver wijt geric it, als zou hij, in vroegere jaren een voorganger op het gebied van arbeids wetgeving, van gezindheid zyn veranderd, en nu een strak conservatisme huldigen Bie aantijging verwerpt hij. Immer was zijn streven gericht op verzekering van de grootst mogelijke vrijheid; daarom heelt hij met goed gevolg, gestreden om de wet op de coalitie te doen wijzigen, zoodat niets den werklieden belet om zich te ver eenigen ten einde gezamenlijk de gunstigste voorwaarden te bedingen; maar steeds was en is bij tegenstander van staatsbemoeiing ten opzichte van meerderjarigen en daar hij geen onderscheid maakt tusschen de seksen ook van bescherming van de volwassen vrouw. Bescherming van minderjarigen, van jeugdige personen, is het uitvloeisel van een geheel ander beginsel. Zij, die onver dedigd staan tegenover een noodlottige exploitatie zucht, die niet door vereeniging kracht kunnen verkrijgen om zich te weer te stellen, hebben aanspraak op de hoede der wet. De heer Van Houten heeft in die richting den eersten belangrijken stap gedaan, en daarmede den grondslag gelegd, waarop uitsluitend voortgebouwd had moe ten worden. Uitbreiding van het verbod van kinderarbeid tot den veld >rbeid en invoering van den leerplicht zijn te lang ver zuimd, dan dat we niet mogen nopen spoedig die hervormingen tot stand te zien komen De geachte spreker heelt bij deze zelfde gelegenheid zyn denkbeelden omtrent de wenschelijkheid van uitbreiding van het outeigeningsrecht der gemeentebesturen uit eengezet; dit vraagstuk laten we hier buiten bespreking. Met de quaestie van het arbeidsloon staat het o. i. niet in on- middellijk verband Alleen het slot van zijn beloog vermelden we nog; en mogen we niet ontveinzen dat het ons geen enkele schrede verder brengt, laat ons er bij voegen, dat het Ónmogelijke van niemand gevergd mag worden. De beer Van Houten zeide dan, dat een oplossing van bet loon vraagstuk niet gemukkelijk is, ina.r hij spoorde ieder aan te doen wat mogelijk is tot oplossing van die zijde van bet vraag stuk, welke niet boven het bereik van meu- schelijk willen en kunnen gaat. Wij meenen gezegd te he o ben, hoe dat kan geschieden. Aan ’t eind nog een kleine opmerking. Toen de waardige toehoorders naar harte lust hadden geschetterd en gescholden, en do Spreker dit met de meeste kalmte had aangehoord, zeide de heer Van Houten dien avond geleerd te hebben, hoe het Nederlandsche volk denkt en wat het applau disseert. Dat is onbillijk. De redenaar zal zelf wel begrijpen, dat deze gelijkstelling van een hoop onbeschofte menschen uit de hoofdstad met het Nederlandsche volk, de grootat mogelijke onrechtvaardigheid is Nadrukkelijk protesteeren wij daartegen. In de Fransche Kamer is men weer eens aan het kloppen geweest. Do afgevaardigde Laur, vroeger een ijve rig aanhanger van Boulanger, hid nl. tot het Kabinet eene interpellatie gerichthij wenschte ophelderingen van do Regeering omtrent zekere beschuldigingen, tegen den Minister Constans gericht door een radicaal dagblad. Het waren nl eenige smaad redenen van Rochefort, waarin de Minister Constans beschuldigd werd van verschil lende gemeene handelwijzen gepleegd te hebben, o. a ook diefstil en moord. De Minister-President De Freycinet wei gerde op die interpellatie te autwoorden, welk bescheid den interpellant verdroot. Het kwam niet te pas. zoo zeide hij, de rechten van de Afgevaardigden te verkorten en den minderen het zwijgen op te leggen, ten einde eenen Minister te dekken, die reeds lang door de publieke opinie gebrand merkt was Een vroeselijke verwarring was hiervan hot gevolg. De Minister Constans sto.id op en richtte zijne schreden naar de tri bane, waar de Afgevaardigde Laur alle moeite deed om aangehpord te worden. Voordat men het verhinderen kon, gaf Constans aan Liur eenige fiksche oorvijgen met het gevolg, dat de laatste zijne pap- perassen naar het ho-jfd van den eerste wierp. Eene diepe stilte heerachte, doch daarna weer een leven als een oordeel. Liur werd door zijne vrienden naar zijne plaats geleid, terwijl een aantil Afgevaar digden toeschoten, ten einde den Minister hunne gelukwenschen aan te bieden. De Voorzitter meende toen de zitting te moeten schorsen en liet daarom de tri bunes ontruimen Geen der Afgevaardigden echter scheen van plan, de zaal te ver laten Men me ndo, dat Constans nu niet langer Minister kou blijven. Do zitting werd hervat en Constans kreeg het woord. Hij had, dit erkende hij. den eerbied, aan de Kamer verschuldigd, geheel uit het oog verloren, doch hoopte, dat men de redenen er van begrijpen zou. Gedu rende zijn 17-jarige parlementaire loopbaan had hij nooit tot de orde behoeveu geroepen te worden en nu was het gebeurd. Hij vroeg de Regeering verschooningdat hij de beraadslagingen gestoord had, maar verzocht tevens de Kamer te bedenken, dat er oogenblikken voorkwamen, waarin het geheel onmogelijk was, zijne kalmte te bewaren. De kamer besloot daarop met 338 tegen 44 stemmen de interpellatie niet te be handelen en verdaagde, betrekkelijk kalm, de zitting tot den volgenden dag. In de gangen schijnen, zekerlijk aangestoken door het gegeven voorbeeld, ook klappen uitge deeld te zijn, toen over de zaak onder handeld werd. Het ging er dus recht ge zellig toe. Graaf Emile van Nieuwerkerke (geb. te Parijs 180?), als beeldhouwer beroemd o. a. door zijn ruiterstandbeeld van Prins Wil lem I te 's Gravenhagois voor eenige dagen overleden op zijne villa te Gattajola, waar hij eene zeer rijke kunstverzameling had. De graaf van Nieuwer Kerke was Opper- Intendant van Schooue Kunsten ouder Napoleon III, Senator en zeer gezien aan het Hof, maar na den val van het tweede Keizerrijk trok hij zich uit het opeubare leven terug en ging in Italië wonen. In de Itaiiaansciie Kamer is men steeds bezig met de onderhandeliugen over de haudelsverdragen. De Minister van Koop handel, de heer Chimiri, was vóór de han- delsverdragen betoogde, dat ze beant woorden aan ^■■Mlangen van het land en van groote J-Iookc'nis zijn op staathuis houdkundig gebied. Het verdrag met Spanje is tot 30 Juni verlengd. De heer Crispi maakte echter beden kingen tegen den langen duur der han- delsverdragen en stelde voor, dien tot 6 jaar te bekorten, waarop de Minister-President Di Rudini antwoordde, dat de aanneming van dat voorstel gelijk zou staan met de geheele verwerping der verdragen. Crispi echter schijnt zijnen zin te hebben willen doordryven. Het gevolg was, dat de Kamer het voorstel met 174 tegen slechts 49 stemmen verwierp Da>rua is met eene groote meerderheid door de Kamer aange- n, eene motie van den Afgevaardigde u, waarbij de Kamer verklaart zich te nigeu met de beginselen, waarvan de verdragen zijn uitgegaan. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Schoonhoven, voldoende nan het 3de lid van art. 26 der Wet van den 19<len Augustus 1861 (Staatsblad no. 72), brengen ter kennis der ingezetenen, dat het Register van inschrij ving en de daaruit opgemaakte alphabetische Naamljjst van de in het vorige jaar, voor de ligting van dit jaar voor de Nationale Militie ingeschrevenen, op de Secretarie der Gemeente van 25 tot 28 Januari 1892 voor ieder ter lezing zjjn nedergelegd. Burgemeester en Wethouders voornoemd herinneren voorts, dat hjj, die bezwaren tegen bovengemeld Register of Ljjst mogt hebben in te brengen, dit gedurende den voornoemden tijd van nederlegging kan doen aan den Heer (Jpmmissaris der Koningin in deze Provincie, en wel bjj verzoekschrift op ongezegeld papier en onderteekend door hem die dé' bezwaren inbrengt, welk verzoekschrift zal moeten ge staafd worden door de noodigo bewijsstukken; terwjjl deze stukken behooren te worden ingé bracht bjj den Burgemeester zjjner woonplaats, die daarvan een bewjjs van ontvang afgeeft, en ze. terstond aan den Heer Commissaris der Koningin ojizendt. En opdat hieromtrent kunne worden afgekondigd en gebruikelijk is. Schoonhoven, 22 Jan. 1892. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, M. J. CHEVALLIER. De Secretaris, H. G. GEELHOED. geone onwetendheid voorgewend, zal deze worden aangeplukt waar zulks te doen De vertaling van een bekende Frafcsche spreekwijze luidt: Uit den schok der mee- ningen ontspringt de waarheid. Misschien gebeurt dat wel eens; niet zeldzaam zijn echter de gevallen, waarin we. na bedoelden schok, nog niets bespeuren van het resultaat. In onze dagen van vergaderingen, bijeen komsten, redevoeringen, debatten met in leiding, zou het wel de moeite waard zijn eens te onderzoeken, hoeveel helderder het licht is geworden, over een groot aantal vraagstukken verspreid, om daarna de rekening op te maken van het verlies aan tyd en werkkracht, waarmede deze ver meerdering van kennis is gekocht Wij vreezen zeer, dat de vergelijking niet zal meevallen. Doch wil men inderdaad waarheid, dan mag één voorwaarde niet onvervuld blijven men moet de redeneoringen van den tegen stander recht doen wedervaren Wie in hot'* strijdperk treedt heeft aanspraak op een fatsoenlijke bejegening; is men Wet met zijn argumenten niet eens, men stelle andere er tegenover; slechts op die wijze bestaat er eenige kans op een toenadering, die het gezamenlijk vinden der waarheid wat ge makkelijker maakt Do heer Van Houten heeft onlangs de ondervinding opgedaan, dat in zekere krin gen die hoffelijke manier van strijd voeren totaal onbekend is, een ervaring, die hem waarschijnlijk in het vervolg een auditorium, zooals in het lokaal „Concordia” te Amsterdam zijn redevoering over „het Arbeidsiooit'' bijwoonde, zal doen ontwijken. Den moedigsten man is het niet kwalijk te nemen, als hij er voor bedankt met modder geworpen te wordenen als de Groninger afgevaardigde nog de illusie mocht gehad hebben, dat het mogelijk is met sociaal democraten in gedachtenwisse ling te treden, dan zal hern die wel voor goed zijn ontnomen. Maar heeft hij dan in de vergadering van de afdeeling Amsterdam van den sociaal- democratischen Bond zulke énormiteiten gezegd, dat men kon goedvinden zijn be weringen „kletspraatjes” te noemen, „die een jongen van twaalf jaar Ook zoo, maar in schoonoren vorm, zou hebben voorge dragen?” Let daarbij wel op, dat het be stuur dier afdeeling den heer Van Houten heeft uitgenoodigd tot het vervullen eener spreekbeurt; uit het feit, dat degeen die hem een zoo ruwe beleediging naar het hoofd slingerde, niet eens door den voor zitter tot de orde werd geroepen, maar luide toejuichingen inoogstte van de ver gadering. den gastheer N. B I mag men wei afleiden, hoezeer de begrippen van welvoegelijkheid daar wordeu gehuldigd. Wat de heer Van Houten er gezegd heeft, is noch nieuw, noch van dien aard, dat het de hartstochten behoefde op te wekken Zijn beschouwing over het k.irak ter van het Arbeidsloon, in de gewone en beperkte beteekenis, die men aan dit woord hecht, namelijk toegepast op de productie, is moeielyk te wederleggen, daar zij voort vloeit uit den natuurlijken sum en hang der dingen. Arbeid is waardevermeerdering; het loon is het verschil in prijs tusschen het arbeidsproduct en de grondstof of met andere woordende prijs dien de gebruiker voor het product geven wil, verminderd met dien van de grondstof Onder hoevelerlei vormen nu eenig voort brengsel van arbeid, hetzij aan den indi- vidueelen gebruiker, hetzij am de gemeen schap,•geleverd wordt, steeds zal men. wèl onderscheidende, hetzelfde grondbeginsel terugvinden. Ook een kanaal, een spoorweg, een tunnel in hot gebergte is zulk een product, dat ter beschikking van den ge bruiker wordt gesteld; alleen is deze daarbjj beperkt, tot één leverancier, met wien hij een contract heeft gesloten. Het loon moet verdeeld worden onder allen, die tot de productie hebben sitnen- gewerkt; de wijze waarop, de maatstaf volgens welken die verdeeling moet ge schieden, dat is juist het groote vraagstuk, naar welks oplossing een massa mannen van talent jaren lang gezocht hebben, zon der h .ar tot dusver te vinden. Wel moge lijk dat deze quaestie er zich ganschelijk niet toe leent, omdat allerlei omstandig heden, welker invloed zich niet vooral laat bepalenzich daar telkens zullen doen gelden. De jj^eer Van Houten heelt in do vergadering in „Concordia1 den sleutel van het geheim evenmin gegeven, als eenig staathuishoudkundige vóór hem. Het algemeen belang toch eischt, de arbeids-producten binnen het bereik van velen te brengen, opdat velen dairmedein hun behoeften voorzien of zich het leven veraangenamen kunnen. Voortbrenging alzoo tegen lage prijzen. Dit doel wordt bereikt door de groot-industrie, die door geschikte werktuigen en door toepassing van de stoomkracht zulke belangrijke resul taten heelt bereikt, dat voorwerpen, vroeger slechts voor zeer bemiddelden verkrijgbaar, th»ns door personen met bescheiden koop kracht verworven kunnen worden. Maar tot voortbrenging op zoo ruime schaal zijn kostbare inrichtingen en werktuigen iioodig, die de aanwending van een aanzienlijk kapitaal vereiseben. En nu is de groote vraag, waarop nog geen wijze het antwoord heeft kunnen geven, deze: In welke ver houding moet het loon tusschen de beide productie factoren, kapitaal en arbeidver deeld worden? In hooidzaak heeft de heer Van Houten bjj de behandeling van zijn onderwerp: „Arbeidsloon”'niets anders gezegd, d iarbjj erkennende, dat het belang van den „kapi talist” medebrengt om zich de arbeids krachten tot een zoo laag mogelijken prijs te verschaffen. Die laatste meening staat bij ons zoo vast niet. Zelfs bij een zeer bekrompen opvatting van het wourd „belang” gelooven we toch, dat de werkgever of kapitalist, Nu zal een aanvang gemaakt worden met de artikels-gewijze behandeling. Bjj een hevigen brand, welke Zondag nacht to Rome heeft gewoed en waarbij een aantal kunstschatten zijn verloren ge gaan, is wederom de meer dan slechte organisatie der Rotneinsche brandweer ge-, bleken. De Afgevaardigde Odescalchi zal dientengevolge de Regeering hierover in- terpelleeren, in verband met de vele kunst voortbrengselen, welke zich te Rome be- viuden. Do oudste Italiaansche Generaal, de 99- jarige Generaal Luigi de Benedictusis dezer dagen te Napels overleden. Hij was van 1810 tot 1866 in actieven dienst, on der zes Koningen: Murat, Ferdinand IV, Frans I, Ferdinand V, Frans II en Victor Emanuel. In het instituut ter bestrijding van honds dolheid, te Milaan, werden, volgens statis tische opgave, gedurende de 2 jaren, dat het bestaat, 238 personen ingeënt, waarvan 4 overleden. Dit sterftecijfer is zeer gering in vergelijking met dat van andere derge lijke inrichtingen, ook in het buitouland. De meeste patiënten komen van het plat teland, waar geene gestrenge bepalingen tegen de hondsdolheid bestaan. Hoeveel deze vermogen, ziet men in Beieren en Pruisen, waar de hondsdolheid, dank zij de strenge bepalingen, zoogoed als onbekend is. Door de Italiaansche Regeering zullen maatregelen geuomen worden tot het aller- wege verkrijgb iar stellen van ouvervalschto kinine tegen billijken prijs in alle plaatsen van het land, waar de malaria heerseht. De handelsverdragen met België, Zwit serland en Uuitactiland zijn door het Oos- tenrijksche Huis van Afgevaardigden met 254 tegen 42 stemmen goedgekeurd. Dat met Italië met 211 tegen 88 stemmen. In de Belgische Kamer is een ontwerp ingekomen, dat ten doel heeft de Regeering te machtigen, onderbandelingen over nieuwe handelsverdragen aan te knoopeu met die landen, waarmede men die vroeger had. Alleen met Frankrijk wordt eene uitzon dering gemaakt. Een m in van de kustwacht te Tynemouth (Engeland), George Hoir genaamd, heeft vau Koningin Victoria de Albert-medaille 2e klasse ontvangen voor een kloeke red- dingsdaad. Inden nacht van 13 October 1.1. verkeerde er een schip in nood. Vier man nen waren met behulp van de huu toege schoten lijnen gered, maar een vijfde, die door oen val gewond was, kon niet op die manier aan land komen. Toen ging Hoar tegen deu woedenden stormwind in, langs de lijn naar het wrak, maar hij bevond, dat do lijti veel te hoog was dan dat hij den man, die bewusteloos op het dek lag, kon bereikon. Hij liet zich nu terughalen, en na de noodige afspraken met den officier aan land, ging hij nogmaals naar het wrak, waar hij nu, door het vieren van de lijn, bij den man kon komen. Hij greep den hulpeloo- zen schipbreukeling met zijn beide beenen om bet lijf, hield hem nog bij den kraag van zijn jas vast en zoo werden de twee mannen veilig aan land gehaald. Do HussiNche Kroonprins moet voorne mens zijn een reis !te doen door de hon- gersnoodlijdende provinciën van zijp land maar men weet niet of er wel iets van dien tocht zal komen, want de Keizerin, die in den laatsten tijd,veel lijdt door zenuwen, maakt zich ongerust, dat haar zoon aange tast zal worden door eene der besmettelijke ziektenwolke in die streken heerschen. De Keizerlijke familie schijnt nu toch eenig denkbeeld te hebben van de ellendo, welke de Oz ir, gelijk men weet, hardnekkig bleef ontkennen. Het onderstenningscomitéwaarvan de Kroonprins voorzitter ia, heelt o. a besloten 10.000 paarden uit West-Siberiö te laten komen. Met het verleenen van onderstand gaat men nog steeds zeer willekeurig te werk; alleen loden der orthodoxe kerk krijgen iets. „Stundisten” die hulp vroegen, werd toege voegd: „dit het fonds niet voor ketters was” Te Nerubalsk vooral heersehtgroote ellende onder de leden dier secte, die om huu geloof geen werk kunnen krijgen. Po Nicolajeff is weer een Baptisten predikant gevangen gezet, omdat hij in zijn huis bijeenkomsten van zijne geloofsgenooten toeliet. Zijne vrouw zat wegens hetzelfde misdrijf drie maanden gevangen. Zij is nu weer op vrije voeten gelaten. Op de Russische spoorweglijn Griaze- Czareitsyne in de noodlijdende streken is door de boeren eene poging gedaan om een trein te doen ontsporen door het weg nemen van eenige rails. Het gevaar werd echter nog iutijds ontdekt. Het programma van het nieuwe Kabinet is in do Parhigeesche Cortes door den heer Ferreiza uiteen gezet. Ten eers.te stelt het zich ten doel, reorganisatie op fiuanciëel ge iied en daar om moeten allen zich opofferingen ge troosten De Regeering denkt nu ook een beroep te moeten doen op de schuld- eischers van den Staat. Daarom roept de Minister-President den steun der Cortes ia I van Goud a se gelegen in de- ELLINGEN, ge- ■rdrechf, en eene Heer VAN DEN n ter Jezing zul- ate Koffiehuizen Aankondiging volgens Art 7. De VOORZITTER van den raad der gemeente Schoonhoven noodigt de manneljjke inwoners dier gemeente uit, ten einde op de eerlang op te maken ijjsten van Kiezers voor leden van do Tweede Kamer der Staten-Generaal, van de Provinciale Staten en van den Gemeenteraad te worden geplaatst, om vóór den 15. Februari 1892, onder overlegging der vereischte bescheiden, ter secro(arie te doen bljjken: Van hunnen betaalden aanslag in de per soneels belasiing over het dienstjaar 1890 91, elders dan in do plaats hunner inwoning, indien de aanslag in hoofdaom wegens huur waarde, twintig maal genomen, een bedrug aangeeft van f 28,of meer; Van hunnen betaalden aanslag in de grond belasting, voor het dienstjaar 1891, in e«ne of meerdere andeie gemeenten, tot een bedrag van ten minste f 10,wordende hierbjj op gemerkt, dat voor de grondbelast'ng de man geacht wordt te betalen den uanelag zjjner vrouw, de vader dien zjjner minderjarige kinderen, wegens de goederen, waarvan hij het vruchtgenot heeft; Door eene schrifteljjke aangifte, van de be woning van een gedeelte van een perceel, waarvoor ongestoffeord, bjj aanslag in de be lasting op het personeel (drie eerste grond slagen) volle belasting, dat is voor deze ge meente naar eene huurwaarde van minstens f28,zou verschuldigd zjjn en het gebouw, waartoe het bewoonde pcreeelsgedeelte be hoort minstens het dubbel bedrag dier huur waarde beloopt, wordende den belanghebben den te dezen aanzien herinnerd, dut het per- ceelsgedeelte door ben moet zjjn bewoond en in huur bezeten van den i> wonenden eigenaar of eersten huurder, gedurende min stens negen maanden, voorafgaande aan den 15. Februari 1»92; 4. Door eene schrifteljjke aangifte door den mede-eigenaar, wiens naam niet bij den aan slag is vermeld, van aanslagen in de grond belasting wegens onverdeelde onroerende goederen, mits zjjn aandeel in dien aanslag tep minste f 10,bedraagt. Ten slotte wordt den belanghebbenden mede gedeeld, dat voor het doen dor aangiften sub 3 en 4, van heden af' ter Secretarie verkrjjgbaar zjjn blanco formulieren. Schoonhoven, 22 Januari 1892. De Voorzitter M. J. CHE’ Deze Courant wordt des Woensdags- en des Zaterdags morgens uitgegeven. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,75. Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Men kan zich abon- neeren bij alle boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1892 | | pagina 1