m
;ao
1892.
N’. 1233
Zaterdag 23 Januari.
Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht
!oon.
Rietland,
J
I
Officiêele Kennisgevingen.
PING.
ivland,
ICHHAKHOUT.
>1’:
HUIS,
ER!!!
3.27%
BUITENLAND.
Overzicht.
NATIONALE MILITIE.
Een Volksvertegenwoordiger
in een Volksvergadering.
IA,
.AND,
loudcrak. achter
ider umschreven
i 1892 kostqloos
van genoemden
KIESWET.
i
I
2.
8.
I
S. W. N. VAN NOOTEN te Schoonhoven,
Uitgeven.
l
Gemeente SCHOONHOVEN.
JULIA, met in-
nieuwe druk,
na do toewijzing,
gedeelte van het
gebruik wordt
it den I. Mei
rillige
o brieven of in
te LekkerLerk.
3n houden het
te lettendat
oen.
iANTMAN
JDSTEN.
3EB0UWD
TWEE 8CHU-
JAAKU met 35
SCHÖOfflOVEim COÏÏRANT.
van JULIA,
ie boeken van
Ier, alle samen
voornoemd,
VALUER.
nomen,
Indelli,
vereen
Hche Scheur-
groot Schild
bedrukt.
nu, dus niet
Gescheiden
wordt weg-
s van slechts
den van dit
ik het aan-
It, Kg. bus.
t uwe bestel-
gezonden.
Bazaar van
'«lainafge-
na ontvangst
tarop stellig
tn.
s NOOTKN.O
mooie Vader-
nalle van
■k, De Woele*
lendaden van
6 Dln, met
Prijs der Adverteatiëa: Van 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere regel
meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco
uiterlijk tot Dinsdags-avonds 8- en tot Vrijdags-namiddags 5 uren.
Alle binnenlandsche Advertentiën, voor 3 maal plaatsing opgegeven,
worden slechts ‘l maal in rekening gebracht.
iverstaan van den
s G. J 8PRUUT,
irende te Ouder-
/d IJsel, zal ten
van den Heer
Koffiehuishouder
da, op W o e n s-
4, bij veiling en
ensdag 3 Fe-
bij afslag en
des voormiddags
vorden verkocht:
Ie, in voile wer-
nfe
RIEK,
nhuis,
AL, HOOIBERG,
RS-
'ONINGEN,
iCIIINEGEBOOW
E, verdere Getim-
TAsVELDEN,
IV EN, alles gele-
als me^p hem zoo wil noemen, in het alge
meen "sidhzel vett geldelyk benadeelt, wan
neer zijn strelen geri iht. is op do uitbe
taling van het laagste werkloon voor
hetwelk de vereischte arbeid verkrijgbaar
is. In dat geval zal hij zich wel moeten
vergenoegen met de geringste soort vm
werklieden: menschen, wier bekwaamheid
veel, wier ijver allee te wenschen overlaat,
die bovendien, door een te lage verdienste,
buiten staat zijn zoo te leven, dat hun
lichamelijke geschiktheid behouden blijft;
die, door altijd met armoede te moeten
tobben, allen lust, alle énergie verliezen,
onverschillig worden voor een nauwgezette
vervulling van hun taak, en geraakke yk
het oor leenen aan de inblazingen van
wie hun voorspiegelen, dat zij, door in
verzet te komen, hun toestand zouden
kunnen verbeteren Het nadeel, dat op
die wijze aan elke industriële inrichting
wordt toegebracht, waar een zoo weinig
meiiBchkundig, een zoo door en door onge
zond stelsel van loonsuitkeering wordt
toegepast, is niet te berekenen; en wie in
zijn omgeving inrichtingen kent, die tot
een hoogen bloei zijn geraakt, zal kunnen
getuigen dat die voorspoed te danken is
aan de inachtneming' van den gulden regel
Een goed werkman is een goed loon waard.
Werkgevers, die dit op den voorgrond
stellen, en zich in de eerste plaats de vraag
voorleggen: Hoe boog is het mij mogelijk,
het loon op te voeren binnen de grenzen,
die de concurrentie mij stelt, hebben reeds
dadelijk het voordeel, dat zij uit de goede
werklieden de beste kunnen kiezen In
hoofd zaak blij't de regel onaangetast, dat
het loon zich regelt naar de verhouding
van vraag en aanbod, de menigmaal harde,
maar onbetwistbare wet. die alle overeen
komsten van koop en van dienst beheerscht;
het maakt evenwel een groot verschil, wat
gevraagd en w <t aangeboden wordt. Wie
goede loousaanbiediugejk doet, heelt het
recht hooge eischen te stellen; en ware
zulks regel, gewis men zou van den kant
der werklieden ook krachtiger pogingen
zien aangewend om den hoogsten trap van
bekwaamheid en geschiktheid te verwerven,
zeer ten voordeele der industrie, dus ook
zeer in het belang der ondernemers.
Met deze uiteenzetting hebben we meteen
aangetoond, dit een bevredigende rege
ling, we zeggen niet: oplossing der
loonquaestie de zaak ia der belanghebbenden,
met elkander leden eeuer zeilde maat-»
sen ippijmaar dat het machtwoord des
wetgevers in deze niets te zeggen hee:t
Bit was ook hetgeen de beer Van Houten
betoogde; tevens deed bij uitkomen, dat
de Staat niet bevoegd is, een maximum
arbeidstijd vast te stellen, hetgeen boven
dien niet uitvoerbaar zou zijn. Men heelt
op grond van deze bekende denkbeelden
tot den Groninger Afgevaardigde het ver
wijt geric it, als zou hij, in vroegere jaren
een voorganger op het gebied van arbeids
wetgeving, van gezindheid zyn veranderd,
en nu een strak conservatisme huldigen
Bie aantijging verwerpt hij. Immer was
zijn streven gericht op verzekering van
de grootst mogelijke vrijheid; daarom heelt
hij met goed gevolg, gestreden om de wet
op de coalitie te doen wijzigen, zoodat
niets den werklieden belet om zich te ver
eenigen ten einde gezamenlijk de gunstigste
voorwaarden te bedingen; maar steeds was
en is bij tegenstander van staatsbemoeiing
ten opzichte van meerderjarigen en daar
hij geen onderscheid maakt tusschen de
seksen ook van bescherming van de
volwassen vrouw.
Bescherming van minderjarigen, van
jeugdige personen, is het uitvloeisel van
een geheel ander beginsel. Zij, die onver
dedigd staan tegenover een noodlottige
exploitatie zucht, die niet door vereeniging
kracht kunnen verkrijgen om zich te weer
te stellen, hebben aanspraak op de hoede
der wet. De heer Van Houten heeft in
die richting den eersten belangrijken stap
gedaan, en daarmede den grondslag gelegd,
waarop uitsluitend voortgebouwd had moe
ten worden. Uitbreiding van het verbod
van kinderarbeid tot den veld >rbeid en
invoering van den leerplicht zijn te lang ver
zuimd, dan dat we niet mogen nopen spoedig
die hervormingen tot stand te zien komen
De geachte spreker heelt bij deze zelfde
gelegenheid zyn denkbeelden omtrent de
wenschelijkheid van uitbreiding van het
outeigeningsrecht der gemeentebesturen uit
eengezet; dit vraagstuk laten we hier
buiten bespreking. Met de quaestie van
het arbeidsloon staat het o. i. niet in on-
middellijk verband Alleen het slot van
zijn beloog vermelden we nog; en mogen
we niet ontveinzen dat het ons geen enkele
schrede verder brengt, laat ons er bij
voegen, dat het Ónmogelijke van niemand
gevergd mag worden. De beer Van Houten
zeide dan, dat een oplossing van bet loon
vraagstuk niet gemukkelijk is, ina.r hij
spoorde ieder aan te doen wat mogelijk is
tot oplossing van die zijde van bet vraag
stuk, welke niet boven het bereik van meu-
schelijk willen en kunnen gaat.
Wij meenen gezegd te he o ben, hoe dat
kan geschieden.
Aan ’t eind nog een kleine opmerking.
Toen de waardige toehoorders naar harte
lust hadden geschetterd en gescholden, en
do Spreker dit met de meeste kalmte had
aangehoord, zeide de heer Van Houten
dien avond geleerd te hebben, hoe het
Nederlandsche volk denkt en wat het applau
disseert.
Dat is onbillijk. De redenaar zal zelf
wel begrijpen, dat deze gelijkstelling van
een hoop onbeschofte menschen uit de
hoofdstad met het Nederlandsche volk, de
grootat mogelijke onrechtvaardigheid is
Nadrukkelijk protesteeren wij daartegen.
In de Fransche Kamer is men weer eens
aan het kloppen geweest.
Do afgevaardigde Laur, vroeger een ijve
rig aanhanger van Boulanger, hid nl. tot
het Kabinet eene interpellatie gerichthij
wenschte ophelderingen van do Regeering
omtrent zekere beschuldigingen, tegen den
Minister Constans gericht door een radicaal
dagblad. Het waren nl eenige smaad
redenen van Rochefort, waarin de Minister
Constans beschuldigd werd van verschil
lende gemeene handelwijzen gepleegd te
hebben, o. a ook diefstil en moord.
De Minister-President De Freycinet wei
gerde op die interpellatie te autwoorden,
welk bescheid den interpellant verdroot.
Het kwam niet te pas. zoo zeide hij, de
rechten van de Afgevaardigden te verkorten
en den minderen het zwijgen op te leggen,
ten einde eenen Minister te dekken, die
reeds lang door de publieke opinie gebrand
merkt was
Een vroeselijke verwarring was hiervan
hot gevolg. De Minister Constans sto.id
op en richtte zijne schreden naar de tri
bane, waar de Afgevaardigde Laur alle
moeite deed om aangehpord te worden.
Voordat men het verhinderen kon, gaf
Constans aan Liur eenige fiksche oorvijgen
met het gevolg, dat de laatste zijne pap-
perassen naar het ho-jfd van den eerste
wierp. Eene diepe stilte heerachte, doch
daarna weer een leven als een oordeel.
Liur werd door zijne vrienden naar zijne
plaats geleid, terwijl een aantil Afgevaar
digden toeschoten, ten einde den Minister
hunne gelukwenschen aan te bieden.
De Voorzitter meende toen de zitting te
moeten schorsen en liet daarom de tri
bunes ontruimen Geen der Afgevaardigden
echter scheen van plan, de zaal te ver
laten Men me ndo, dat Constans nu niet
langer Minister kou blijven.
Do zitting werd hervat en Constans kreeg
het woord. Hij had, dit erkende hij. den
eerbied, aan de Kamer verschuldigd, geheel
uit het oog verloren, doch hoopte, dat men
de redenen er van begrijpen zou. Gedu
rende zijn 17-jarige parlementaire loopbaan
had hij nooit tot de orde behoeveu geroepen
te worden en nu was het gebeurd. Hij
vroeg de Regeering verschooningdat
hij de beraadslagingen gestoord had, maar
verzocht tevens de Kamer te bedenken, dat
er oogenblikken voorkwamen, waarin het
geheel onmogelijk was, zijne kalmte te
bewaren.
De kamer besloot daarop met 338 tegen
44 stemmen de interpellatie niet te be
handelen en verdaagde, betrekkelijk kalm,
de zitting tot den volgenden dag. In de
gangen schijnen, zekerlijk aangestoken door
het gegeven voorbeeld, ook klappen uitge
deeld te zijn, toen over de zaak onder
handeld werd. Het ging er dus recht ge
zellig toe.
Graaf Emile van Nieuwerkerke (geb. te
Parijs 180?), als beeldhouwer beroemd o. a.
door zijn ruiterstandbeeld van Prins Wil
lem I te 's Gravenhagois voor eenige
dagen overleden op zijne villa te Gattajola,
waar hij eene zeer rijke kunstverzameling had.
De graaf van Nieuwer Kerke was Opper-
Intendant van Schooue Kunsten ouder
Napoleon III, Senator en zeer gezien aan
het Hof, maar na den val van het tweede
Keizerrijk trok hij zich uit het opeubare
leven terug en ging in Italië wonen.
In de Itaiiaansciie Kamer is men steeds
bezig met de onderhandeliugen over de
haudelsverdragen. De Minister van Koop
handel, de heer Chimiri, was vóór de han-
delsverdragen betoogde, dat ze beant
woorden aan ^■■Mlangen van het land en
van groote J-Iookc'nis zijn op staathuis
houdkundig gebied. Het verdrag met Spanje
is tot 30 Juni verlengd.
De heer Crispi maakte echter beden
kingen tegen den langen duur der han-
delsverdragen en stelde voor, dien tot 6 jaar
te bekorten, waarop de Minister-President
Di Rudini antwoordde, dat de aanneming
van dat voorstel gelijk zou staan met de
geheele verwerping der verdragen. Crispi
echter schijnt zijnen zin te hebben willen
doordryven. Het gevolg was, dat de Kamer
het voorstel met 174 tegen slechts 49
stemmen verwierp Da>rua is met eene
groote meerderheid door de Kamer aange-
n, eene motie van den Afgevaardigde
u, waarbij de Kamer verklaart zich te
nigeu met de beginselen, waarvan de
verdragen zijn uitgegaan.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Schoonhoven, voldoende nan het 3de lid van
art. 26 der Wet van den 19<len Augustus
1861 (Staatsblad no. 72), brengen ter kennis
der ingezetenen, dat het Register van inschrij
ving en de daaruit opgemaakte alphabetische
Naamljjst van de in het vorige jaar, voor de
ligting van dit jaar voor de Nationale Militie
ingeschrevenen, op de Secretarie der Gemeente
van 25 tot 28 Januari 1892 voor ieder ter
lezing zjjn nedergelegd.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
herinneren voorts, dat hjj, die bezwaren tegen
bovengemeld Register of Ljjst mogt hebben in
te brengen, dit gedurende den voornoemden
tijd van nederlegging kan doen aan den Heer
(Jpmmissaris der Koningin in deze Provincie,
en wel bjj verzoekschrift op ongezegeld papier
en onderteekend door hem die dé' bezwaren
inbrengt, welk verzoekschrift zal moeten ge
staafd worden door de noodigo bewijsstukken;
terwjjl deze stukken behooren te worden ingé
bracht bjj den Burgemeester zjjner woonplaats,
die daarvan een bewjjs van ontvang afgeeft,
en ze. terstond aan den Heer Commissaris der
Koningin ojizendt.
En opdat hieromtrent
kunne worden
afgekondigd en
gebruikelijk is.
Schoonhoven, 22 Jan. 1892.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
M. J. CHEVALLIER.
De Secretaris,
H. G. GEELHOED.
geone onwetendheid
voorgewend, zal deze worden
aangeplukt waar zulks te doen
De vertaling van een bekende Frafcsche
spreekwijze luidt: Uit den schok der mee-
ningen ontspringt de waarheid. Misschien
gebeurt dat wel eens; niet zeldzaam zijn
echter de gevallen, waarin we. na bedoelden
schok, nog niets bespeuren van het resultaat.
In onze dagen van vergaderingen, bijeen
komsten, redevoeringen, debatten met in
leiding, zou het wel de moeite waard zijn
eens te onderzoeken, hoeveel helderder het
licht is geworden, over een groot aantal
vraagstukken verspreid, om daarna de
rekening op te maken van het verlies aan
tyd en werkkracht, waarmede deze ver
meerdering van kennis is gekocht Wij
vreezen zeer, dat de vergelijking niet zal
meevallen.
Doch wil men inderdaad waarheid, dan
mag één voorwaarde niet onvervuld blijven
men moet de redeneoringen van den tegen
stander recht doen wedervaren Wie in hot'*
strijdperk treedt heeft aanspraak op een
fatsoenlijke bejegening; is men Wet met zijn
argumenten niet eens, men stelle andere
er tegenover; slechts op die wijze bestaat
er eenige kans op een toenadering, die het
gezamenlijk vinden der waarheid wat ge
makkelijker maakt
Do heer Van Houten heeft onlangs de
ondervinding opgedaan, dat in zekere krin
gen die hoffelijke manier van strijd voeren
totaal onbekend is, een ervaring, die
hem waarschijnlijk in het vervolg een
auditorium, zooals in het lokaal „Concordia”
te Amsterdam zijn redevoering over „het
Arbeidsiooit'' bijwoonde, zal doen ontwijken.
Den moedigsten man is het niet kwalijk
te nemen, als hij er voor bedankt met
modder geworpen te wordenen als de
Groninger afgevaardigde nog de illusie
mocht gehad hebben, dat het mogelijk is
met sociaal democraten in gedachtenwisse
ling te treden, dan zal hern die wel voor
goed zijn ontnomen.
Maar heeft hij dan in de vergadering
van de afdeeling Amsterdam van den sociaal-
democratischen Bond zulke énormiteiten
gezegd, dat men kon goedvinden zijn be
weringen „kletspraatjes” te noemen, „die
een jongen van twaalf jaar Ook zoo, maar
in schoonoren vorm, zou hebben voorge
dragen?” Let daarbij wel op, dat het be
stuur dier afdeeling den heer Van Houten
heeft uitgenoodigd tot het vervullen eener
spreekbeurt; uit het feit, dat degeen die
hem een zoo ruwe beleediging naar het
hoofd slingerde, niet eens door den voor
zitter tot de orde werd geroepen, maar
luide toejuichingen inoogstte van de ver
gadering. den gastheer N. B I mag
men wei afleiden, hoezeer de begrippen
van welvoegelijkheid daar wordeu gehuldigd.
Wat de heer Van Houten er gezegd
heeft, is noch nieuw, noch van dien aard,
dat het de hartstochten behoefde op te
wekken Zijn beschouwing over het k.irak
ter van het Arbeidsloon, in de gewone en
beperkte beteekenis, die men aan dit woord
hecht, namelijk toegepast op de productie,
is moeielyk te wederleggen, daar zij voort
vloeit uit den natuurlijken sum en hang der
dingen. Arbeid is waardevermeerdering;
het loon is het verschil in prijs tusschen
het arbeidsproduct en de grondstof of met
andere woordende prijs dien de gebruiker
voor het product geven wil, verminderd
met dien van de grondstof
Onder hoevelerlei vormen nu eenig voort
brengsel van arbeid, hetzij aan den indi-
vidueelen gebruiker, hetzij am de gemeen
schap,•geleverd wordt, steeds zal men. wèl
onderscheidende, hetzelfde grondbeginsel
terugvinden. Ook een kanaal, een spoorweg,
een tunnel in hot gebergte is zulk een
product, dat ter beschikking van den ge
bruiker wordt gesteld; alleen is deze daarbjj
beperkt, tot één leverancier, met wien hij
een contract heeft gesloten.
Het loon moet verdeeld worden onder
allen, die tot de productie hebben sitnen-
gewerkt; de wijze waarop, de maatstaf
volgens welken die verdeeling moet ge
schieden, dat is juist het groote vraagstuk,
naar welks oplossing een massa mannen
van talent jaren lang gezocht hebben, zon
der h .ar tot dusver te vinden. Wel moge
lijk dat deze quaestie er zich ganschelijk
niet toe leent, omdat allerlei omstandig
heden, welker invloed zich niet vooral laat
bepalenzich daar telkens zullen doen
gelden. De jj^eer Van Houten heelt in do
vergadering in „Concordia1 den sleutel van
het geheim evenmin gegeven, als eenig
staathuishoudkundige vóór hem.
Het algemeen belang toch eischt, de
arbeids-producten binnen het bereik van
velen te brengen, opdat velen dairmedein
hun behoeften voorzien of zich het leven
veraangenamen kunnen. Voortbrenging
alzoo tegen lage prijzen. Dit doel wordt
bereikt door de groot-industrie, die door
geschikte werktuigen en door toepassing
van de stoomkracht zulke belangrijke resul
taten heelt bereikt, dat voorwerpen, vroeger
slechts voor zeer bemiddelden verkrijgbaar,
th»ns door personen met bescheiden koop
kracht verworven kunnen worden. Maar
tot voortbrenging op zoo ruime schaal zijn
kostbare inrichtingen en werktuigen iioodig,
die de aanwending van een aanzienlijk
kapitaal vereiseben. En nu is de groote
vraag, waarop nog geen wijze het antwoord
heeft kunnen geven, deze: In welke ver
houding moet het loon tusschen de beide
productie factoren, kapitaal en arbeidver
deeld worden?
In hooidzaak heeft de heer Van Houten
bjj de behandeling van zijn onderwerp:
„Arbeidsloon”'niets anders gezegd, d iarbjj
erkennende, dat het belang van den „kapi
talist” medebrengt om zich de arbeids
krachten tot een zoo laag mogelijken prijs
te verschaffen.
Die laatste meening staat bij ons zoo
vast niet. Zelfs bij een zeer bekrompen
opvatting van het wourd „belang” gelooven
we toch, dat de werkgever of kapitalist,
Nu zal een aanvang gemaakt worden
met de artikels-gewijze behandeling.
Bjj een hevigen brand, welke Zondag
nacht to Rome heeft gewoed en waarbij
een aantal kunstschatten zijn verloren ge
gaan, is wederom de meer dan slechte
organisatie der Rotneinsche brandweer ge-,
bleken. De Afgevaardigde Odescalchi zal
dientengevolge de Regeering hierover in-
terpelleeren, in verband met de vele kunst
voortbrengselen, welke zich te Rome be-
viuden.
Do oudste Italiaansche Generaal, de 99-
jarige Generaal Luigi de Benedictusis
dezer dagen te Napels overleden. Hij was
van 1810 tot 1866 in actieven dienst, on
der zes Koningen: Murat, Ferdinand IV,
Frans I, Ferdinand V, Frans II en Victor
Emanuel.
In het instituut ter bestrijding van honds
dolheid, te Milaan, werden, volgens statis
tische opgave, gedurende de 2 jaren, dat
het bestaat, 238 personen ingeënt, waarvan
4 overleden. Dit sterftecijfer is zeer gering
in vergelijking met dat van andere derge
lijke inrichtingen, ook in het buitouland.
De meeste patiënten komen van het plat
teland, waar geene gestrenge bepalingen
tegen de hondsdolheid bestaan.
Hoeveel deze vermogen, ziet men in
Beieren en Pruisen, waar de hondsdolheid,
dank zij de strenge bepalingen, zoogoed
als onbekend is.
Door de Italiaansche Regeering zullen
maatregelen geuomen worden tot het aller-
wege verkrijgb iar stellen van ouvervalschto
kinine tegen billijken prijs in alle plaatsen
van het land, waar de malaria heerseht.
De handelsverdragen met België, Zwit
serland en Uuitactiland zijn door het Oos-
tenrijksche Huis van Afgevaardigden met
254 tegen 42 stemmen goedgekeurd. Dat
met Italië met 211 tegen 88 stemmen.
In de Belgische Kamer is een ontwerp
ingekomen, dat ten doel heeft de Regeering
te machtigen, onderbandelingen over nieuwe
handelsverdragen aan te knoopeu met die
landen, waarmede men die vroeger had.
Alleen met Frankrijk wordt eene uitzon
dering gemaakt.
Een m in van de kustwacht te Tynemouth
(Engeland), George Hoir genaamd, heeft
vau Koningin Victoria de Albert-medaille
2e klasse ontvangen voor een kloeke red-
dingsdaad. Inden nacht van 13 October 1.1.
verkeerde er een schip in nood. Vier man
nen waren met behulp van de huu toege
schoten lijnen gered, maar een vijfde, die
door oen val gewond was, kon niet op die
manier aan land komen. Toen ging Hoar
tegen deu woedenden stormwind in, langs
de lijn naar het wrak, maar hij bevond, dat
do lijti veel te hoog was dan dat hij den
man, die bewusteloos op het dek lag, kon
bereikon. Hij liet zich nu terughalen, en
na de noodige afspraken met den officier aan
land, ging hij nogmaals naar het wrak, waar
hij nu, door het vieren van de lijn, bij den
man kon komen. Hij greep den hulpeloo-
zen schipbreukeling met zijn beide beenen
om bet lijf, hield hem nog bij den kraag
van zijn jas vast en zoo werden de twee
mannen veilig aan land gehaald.
Do HussiNche Kroonprins moet voorne
mens zijn een reis !te doen door de hon-
gersnoodlijdende provinciën van zijp land
maar men weet niet of er wel iets van dien
tocht zal komen, want de Keizerin, die in
den laatsten tijd,veel lijdt door zenuwen,
maakt zich ongerust, dat haar zoon aange
tast zal worden door eene der besmettelijke
ziektenwolke in die streken heerschen.
De Keizerlijke familie schijnt nu toch eenig
denkbeeld te hebben van de ellendo, welke
de Oz ir, gelijk men weet, hardnekkig bleef
ontkennen.
Het onderstenningscomitéwaarvan de
Kroonprins voorzitter ia, heelt o. a besloten
10.000 paarden uit West-Siberiö te laten
komen.
Met het verleenen van onderstand gaat
men nog steeds zeer willekeurig te werk;
alleen loden der orthodoxe kerk krijgen iets.
„Stundisten” die hulp vroegen, werd toege
voegd: „dit het fonds niet voor ketters
was” Te Nerubalsk vooral heersehtgroote
ellende onder de leden dier secte, die om
huu geloof geen werk kunnen krijgen. Po
Nicolajeff is weer een Baptisten predikant
gevangen gezet, omdat hij in zijn huis
bijeenkomsten van zijne geloofsgenooten
toeliet. Zijne vrouw zat wegens hetzelfde
misdrijf drie maanden gevangen. Zij is nu
weer op vrije voeten gelaten.
Op de Russische spoorweglijn Griaze-
Czareitsyne in de noodlijdende streken
is door de boeren eene poging gedaan om
een trein te doen ontsporen door het weg
nemen van eenige rails. Het gevaar werd
echter nog iutijds ontdekt.
Het programma van het nieuwe Kabinet
is in do Parhigeesche Cortes door den heer
Ferreiza uiteen gezet.
Ten eers.te stelt het zich ten doel,
reorganisatie op fiuanciëel ge iied en daar
om moeten allen zich opofferingen ge
troosten De Regeering denkt nu ook
een beroep te moeten doen op de schuld-
eischers van den Staat. Daarom roept de
Minister-President den steun der Cortes ia
I van Goud a
se
gelegen in de-
ELLINGEN, ge-
■rdrechf, en eene
Heer VAN DEN
n ter Jezing zul-
ate Koffiehuizen
Aankondiging volgens Art 7.
De VOORZITTER van den raad der gemeente
Schoonhoven noodigt de manneljjke inwoners
dier gemeente uit, ten einde op de eerlang op
te maken ijjsten van Kiezers voor leden van
do Tweede Kamer der Staten-Generaal, van de
Provinciale Staten en van den Gemeenteraad te
worden geplaatst, om vóór den 15. Februari 1892,
onder overlegging der vereischte bescheiden, ter
secro(arie te doen bljjken:
Van hunnen betaalden aanslag in de per
soneels belasiing over het dienstjaar 1890 91,
elders dan in do plaats hunner inwoning,
indien de aanslag in hoofdaom wegens huur
waarde, twintig maal genomen, een bedrug
aangeeft van f 28,of meer;
Van hunnen betaalden aanslag in de grond
belasting, voor het dienstjaar 1891, in e«ne
of meerdere andeie gemeenten, tot een bedrag
van ten minste f 10,wordende hierbjj op
gemerkt, dat voor de grondbelast'ng de man
geacht wordt te betalen den uanelag zjjner
vrouw, de vader dien zjjner minderjarige
kinderen, wegens de goederen, waarvan hij
het vruchtgenot heeft;
Door eene schrifteljjke aangifte, van de be
woning van een gedeelte van een perceel,
waarvoor ongestoffeord, bjj aanslag in de be
lasting op het personeel (drie eerste grond
slagen) volle belasting, dat is voor deze ge
meente naar eene huurwaarde van minstens
f28,zou verschuldigd zjjn en het gebouw,
waartoe het bewoonde pcreeelsgedeelte be
hoort minstens het dubbel bedrag dier huur
waarde beloopt, wordende den belanghebben
den te dezen aanzien herinnerd, dut het per-
ceelsgedeelte door ben moet zjjn bewoond
en in huur bezeten van den i> wonenden
eigenaar of eersten huurder, gedurende min
stens negen maanden, voorafgaande aan den
15. Februari 1»92;
4. Door eene schrifteljjke aangifte door den
mede-eigenaar, wiens naam niet bij den aan
slag is vermeld, van aanslagen in de grond
belasting wegens onverdeelde onroerende
goederen, mits zjjn aandeel in dien aanslag
tep minste f 10,bedraagt.
Ten slotte wordt den belanghebbenden mede
gedeeld, dat voor het doen dor aangiften sub 3
en 4, van heden af' ter Secretarie verkrjjgbaar
zjjn blanco formulieren.
Schoonhoven, 22 Januari 1892.
De Voorzitter
M. J. CHE’
Deze Courant wordt des Woensdags- en des Zaterdags
morgens uitgegeven. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,75.
Franco per post door het geheele rijk f 0.90. Men kan zich abon-
neeren bij alle boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders.