SEEN. 1893. N’. 1373. Zaterdag 27 Mei. Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht tenveer 'inkelhuis ing. HUIS, ing N. NHUIS n de westzijde aanvaarden. onhuis K, ’INC, >on hoven HET LIBERALISME. BUITENLAND. Overzicht. I g der koopsom irljk zijn den laatsten tijd weer deelen TEIJINCK. r op lige I NOQTIN. SMOfflÖfflHE COnRAÏÏT. S. W. N. VAN NOOTEN te Schoonhoven, Uitgever». 1 te Koop. ia BOLL voor in 4 Juli 1893. store van den eesch, :h, Spek van de In- ppelen voor i met SI Or en voor het 31 Decent- ijks, behalve op boven- ST, op den te Schoon- voor de een sub- lidie sou arnixoens- lie, 3. )vena, get. A 35 n de Voersteeg. len Zuider Lin- ILL1GE 0 Notaris SIJINCK te Donderdag 7 ure, in het i bet openbaar van af Vrjj- ni ter lezing r te Stolwyk. en Opzichter leer W. OOMS lente Heukelum, vise versa, met Eijdache oevers; 9epen, Touwen, |RT met toebe- )NBANK; alles m en te veilen van wie bij den De tegenstand De Notaris O. A. BOLL incbem zal, op dag 29 Mei )ij inzetting, en 393, bij afslag, om 12 uur, te 1, in het open- in de weatsjjde i eigenaar A. irden bij debe* van een i van het geheele Kabinet verklaarde, dat de tegen- j voor 1894 ni 1893 zal, i Z. Ex. den iele van den worden aan- [rieven zjjn Ier gemeente ortdurend op de de Droge i Singel hooien), idag 24 Mei j A. A. VAN looals op het tegen, Oskam ming. Met alg het voorst goed trenl king hebben op l ingrijpende zaken van de gemeente, lel: Raad, in Prijs der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels 0,50. Iedere regel meer f 0,10. Qroote letters naar plaatsruimte. Inzending franco uiterlijk tot Dinsdags-avonds 8- en tot Vrijdags-namiddags 5 uren. Alle binneniandsche Advertentignvoor 3 maal plaatsing opgegeven, worden slechts Z maal in rekening gebracht. rgeteekende ran den prijs ingemaakte Bring in zal older Stolwijk raadkamer by p Zaterdag gs ten 11 ure, e besteden: van een e n g e n van heel in te \L, by D. cbterbroek Deze Courant wordt des Woensdags- en des Zaterdags morgens uitgegeven. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,75. Franco per post door het geheele njk 0,90. Men kan zich abon- neeren bij alle Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders. worden in haar streven tot verdere ver wezenlijking harer idea'qn, de toekomst behoort'aan haar! - 4 Mits en we hopen dat in deze dagen onze geestverwanten in het naburig kies district Gouda dit niet uit het oog zullen verliezen, mits allen, die deze gevoelens deelen, eendrachtig, krachtig en beleidvol het hunne doen, om het liberale beginsel ook by de stembus te doen zegevieren. Voor de verkiezing van een lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal in het hoofdkiesdistrict tiOUOA, op Dinsdag 3 0 Mei a. sbevelen wij derhalve met den meeaten aandrang aan den heer Th. G. G. Valelle ie Gouda. P te Spijk. Vergunning en leden, dat Nathalie uit het land verbannen was en een teeken, dat zij die behandeling nog niet had vergeten, was wel dit, dat ze halsstarrig weigerde, naar Belgrado terug te keeren. Van vader Milan wordt geen woord gerept. Welke houding hij nu zal aannemen, moeten we afwachten! In Fraukr*:* 2__ eenige redevoeringen gehouden. Zoo hield de Fransche Minister Openbare Werken, de heer Viette, redevoering, waarin hij uit naam va. geheele Kabinet verklaarde, dat J woordige Kamer de begrooting behoort vast te stellen. De Regeering, „zoo vervolgde hy,” is voor niemand be vreesd en zal zich niet laten aanvallen. Zij zal de verkiezingen leiden met ver trouwen op eenen goeden uitslag, ofschoon ze volstrekt niet van plan is ambtenaars invloed aan te wenden. Daarna kwam de Minister-President Dupuy aan de beurt, die verlof vroeg om den Afgevaardigde Bandin gerechtelijk te ver volgen en aandrong op een spoedige beslis sing met het oog op de spoedige afreis van den Minister van Justitie. Hierover liet de heer Baudry d’ Asson zich eenige woorden ontvallen, nl.„Om Cornelius Herz gevangen te nemen F” Dupuy ant woordde daarop, dat het hem bet allerminst paste, zich daarover uit te laten. Van het eene woord kwam het andere en het einde van de geschiedenis is, dat waarschijnlijk een tweegevecht er het gevolg van zijn zal. Generaal Dodds heeft bij zijn ontvangst in het Elysée, aan President Carnot een ivoren stok met gouden knop aangeboden, welke het eigendom van Koning Behanzin van Dahomey is geweest. Een driedubbele moord is te Parga ge pleegd in de Rue de la Glacière. Een wynkooper. Coupé genaamd, heeft, door wedrenverliezen tot razernij gebracht, zijn vrouw en twee zijner kinderen (een knaap van 14 en een meisje van 13 jaren) dood geschoten en zijn jongste kind, een 8 jarig meisje, ernstig gewond. Hij trachtte daarna zelfmoord te plegen, maar hij bracht zich een wonde toe, waarvan hij waarschijnlijk herstellen zal. Gedurende een zitting van het vrouwen congres te Chicago is een gedeelte van den vloer iogezakt, waardoor 75 vrouwen, die er zaten, een val deden van 4 Meter. Acht dames alle Amerikaansche wer den ernstig gewond. Geen van allen werd gedood. Aan het vrouwencongres nemen 12000 personen deel Er zijn 57 genootschappen tot zedelijke verheffing of stoffelijke onder steuning der vrouw vertegenwoordigd. stryd te voeren gehad, waarin zij niet altijd overwinnaars bleven, en werden hun pogingen, om herTorujjngau tot «tartte brengen, niet zelden verijdeld Toch is verreweg het meeste, dat sinds het midden dezer eeuw op wetgevend gebied is gedaan, hun werk. Dat getuigt wel van de levens kracht van het liberaal beginsel, hetwelk wij aldus kunnen omschrijvenGeleidelijke hervormingop den grondslag van het be staande. De liberalen willen niet sloopen, maar herstellen en opbouwen. Houdt zij rekening met alle verschijn selen op politiek gebied, het is dan ook zeer natuurlijk, dat zij niet ontoegan kelijk is gebleven voor de democratische strooming onzer dagen. Ook de kerkelijke partijen ondergaan dien invloed, zonder dat men daarmee zeggen kan dat zij in bet liberale vaarwater zjjn geraakt. Integendeel, het principieel verschil blijft bestaan, en wie zich een toekomstige partij formatie voorstelt in dien zindat van de bestaande fracties de linkervleugels zich zullen veree- nigenhoudt geen rekening met dat verschil. Nog is en wordt den liberalen verweten, dat zij uiteenloopende meeningen omtrent onderscheiden punten van regeeringsbeleid in één partijverband zoeken te brengen, en de bestrijders trekken daaruit het besluit, dat bij zooveel gemis van eenheid de po litieke kracht een waan is. Het verschil bestaat, en wij betreuren dat niet: de gevolgtrekking is onjuist. Het liberalisme erkent en eerbiedigt het recht der vrije gedachte. Niet door een opgelegd gezag wordt zijn weg afgebakend, doch door de onbelemmerde uiting der meeningen De gemeenschappelijk te volgen richting is het resultaat van onderling overleg. De arbeid der wetgeving wordt daardoor niet gemak kelijker gemaakt, maar wat tot stand komt heeft meer waardeomdat het gekweekt is op den bodem der vrijheid. De groote liberale partij sluit niemand uit, die, welke zijn persoonlijke opvattin gen ook zijn mogen omtrent zekere onder- deeien van het staatsbestuur tot de regel matige uitbreiding van staatkundige rechten overeenkomstig de behoeften van den tijd wil medewerken. Dat is haar roemen tevens de voorwaarde harer voortdurende verjonging. Zij heeft een toekomst, omdat zij zich niet angstvallig vastklemt aan het verleden. Van de kracht van het liberalisme legt de tegenwoordige Regeering en haar meer derheid in de beide Kamers der Ötaten- Generaal een merkwaardig getuigenis af. In de eerste plaats hierdoor, dat de be middelde leden dier partij hun macht niet hebben gebezigd om een belastinghervor ming tegen te houden die uitsluitend hen trof, toen een gezonde opvatting van het rechtvaardigheidsbegrip een offer van per soonlijke belangen voorschreef. Zooals on langs in een der groote liberale bladen werd gezegd is voor hendie steeds den overwegenden invloed van de bezittende klasse op wetgeving en staatsbestuur heb ben betreurd, de vermogensbelasting een teeken van haar genezing. Een belasting, die feitelyk slechts de upper ten thousand treft, is uniek in de geschiedenis. Den Minister Pierson komt de lol toe, tot daad te hebben gemaakt het fiere woord, waar mede hij de gevoelens van veie bevoor rechten vertolktevoor dat hij kon denken zelf met de leiding dezer hervorming te zullen worden belast: „hot is een dwaling, dat de rijken vrijdom van lasten begeeren zij betreuren veeleer, dat telkens en tel kens de pogingen, om hen meer te doen bijdragen, mislukken.” Niet minder is op prijs te stellen, en als een bewya van innerlijke kracht te beschouwen het vertrouwen, dat de leiders der beweging voor kiesrechtverruiming ves tigen op den geest der Nederlandsche natie. Een merkwaardige openbaring hiervan vin den wy in het Kegeenugsaut woord op het aideeimgsverslag betreffende de Kieswet, waar de Minister van Binneniandsche Zaken zich uitdrukt als volgt: „Ook de tegen standers dezer.voordracht kunnen niet ont kennen dat het overgroot gedeelte van onze natie innig gehecht is aan ons Vor stenhuis, eendrachtig geschaard is om de draagster van het Koninklijk gezag. Van ouds is dat Vorstenhuis hier te lande het symbool van de staatkundige en burgerlijke vrijheid, het bolwerk der rechten, ook der staatkundige rechtenvan alle ingezetenen, zonderonderscheid van rang of stand. Waar de Kroon steeds aan deze historische roe ping getrouw blijft, zal zij in Nederland een zedelyke kracht bezitteneen aanhan kelijkheid onder alle klassen der bevolking ondervinden, als nergens elders het geval is. Die aanhankelijkheid kan slechts wor den verhoogd, wanneer de staatsburgerlyke bevoegdheid door duizenden, en met recht, gewenscht en gevraagdaan allen die daar voor niet ongeschikt zyn en in hun onder houd voorzien, woidt toegekend.” Een staatspartij, welker uitstekende lei ders dergelyke beginselen huldigen en door kloeke daden in toepassing brengenmoge door den vereenigden drang harer tegen standers voor een oogenblik belemmerd Niets is meer in staat, vijandschap te verwekkendan hét succèsmen ziet dat in het dagelijksch leven, en het kun ook waargenomen worden uit de geschiedenis van politieke partyen Het ia meer dan vijftig jaar geleden, sinds het liberalisme zich op het gebied van ons staatsleven deed gelden. Zoolang Koning Willem I de teugels vun het be wind voerde overeenkomstig de denkbeel den van bet persoonlijk gezagdie bij hem vaatstonden als een onverbreekbaar beginsel, was het uiterst moeielyk, zonder een bot sing, waarvan de gevolgen niet te overzien zouden geweest zijnbevrediging te schen ken aan de wenschen dergenen, die van oordeel waren dat uitbreiding van den in vloed der natie op den gang der regee- ringssaken noodzakelijk was voor de ont wikkeling onzer staatsinstellingenen eerst onder do regeering van zyn opvolger, die meer met den geest dot tyds was medege- gaau, won de drang naar deze staatkun dige hervorming aan kracht. De grootste roem van den vader van hot liberalisme, Thorbecke, is niet deze geweest, dat hij de onmisbaarheid van een ruime herziening der Grondwet heeft ingezien, want in dit opzicht stond hij lang niet alleenmaar weldat bij den stroom in een rustige bed ding heeft weten te leiden, en door den invloed van zyn machtige wetenschap, van zyn mannelijk karakter en van zyn bezie lende welsprekendheid allendie hetzelfde wilden, noodzaakte hem te volgen. Nog in onze dagen tooit menigeen zich met den naam van den meester. Met ze keren trots voeren mannen van vryzinnige beginselen den titel van Thorbeckhtnen. We vreezen echter, dat daar wel eenig misverstand, om niet te zeggen zelfverblin ding onder schuilt. Gesteld eens het onmogeljjke, nl. dat Thorbecke nog behoorde tot de levenden en, in het volle bezit zijner vroegere kracht, deelnam aan de practiscbe politiekzou hij dan nog hetzelfde standpunt innemen als in üo dogen der eerste Grondwetsher ziening, zou hij'gebleven zyn „de man van ’48”, zooals sommige Nederladders vau den ouden stempel zich by voorkeur noemen? Wij gelooven er niets van. Een man als hij kon niet stilstaanzeker Zóu hij den algemeenen politieken vooruitgang, die nieuwe toestanden deed geboreu wor den en nieuwe eisehen deed stellenniet als een verwerpelijk streven, als een af- keurenswaardig verschijnsel bejegend heb ben. Integendeel, uit al sjju geschriften blykt duidelykdat hij uitbreiding van het kiesrecht, zelfs tot den uitersten grens, beschouwde als onvermijdelijk niet alleen, maar tevens als wenschelyk. En al is nu, ook door zyn toedoenin de Grondwet van ’48 een moeielyk te verwyderen slagboom tegen de inwilliging van dien wensch ge steld, diezelfde Grondwet gaf bet middel van haar wijziging aan. Zeker, er moest eerst een zeer sterke meerderheid zyn, kon het doel bereikt worden. Maar daarmee was ook voorkomen, dat een zoo ingrypende verandering de vrucht zou kunnen worden van een wuan van den dag; een algemeene volksovertuiging moest zich vestigen, zou men er toe kunnen geraken de grondwet tige belemmeringen uit den weg te schuiven. Het liberalisme is dan ook geen dogma, geen stelsel van gecristalliseerde vormen. Het is een levende en levenwekkende kracht, die aanhoudend gevoed wordt met hetgeen de openbare meening als een noodzakelijke wijziging der denkbeelden aanbiedt. Het zweert niet bij formulesmaar strydt voor de bevrediging van vrijheidsbegrippen, langs ordelijken weg. En nu de vijandenvi aanvang gesproken werd, van voor ’48 heeft sinds lang het terrein verlaten: was toen de verdediging van de rechten der Kroon tegenover du eisciieu der natie de reden of het voorwendsel van den strijd, en vormde zich, op dien grond slag, een machtige conservatieve party, die tevens in zich opnam al degenen, naar wier oordeel godsdienstige begrippen van invloed moesten zyn op de bepaling van de richting van het staatsbestuur, door het meer zelfstandig optreden der kerkelijke party en zyn do conservatieven uiteengespat en maakte hun partij plaats voor twee andere, die, soms vereenigd, soms onder eigen banier aizonderlgk optredende, het liberalisme den handschoen toewerpen. Doch ook aan haar linkervleugel vindt de liberale party met minder heilige tegen standers; daar verwyt men haar, dat zij niet snel genoeg hervormt ot niet dieper ingrijpt in maatschappefyke verhoudingen daar legt men haar tón laste, dat zy er niet onmiddellyk toe overgaat, het staats gezag aan te wenden om de sociale rege lingen, die men weuscht, verplichtend te stellen, en verwyt men haar, de begrippen eener vrye ontwikkeling van bet maatschap pelijk leven met te veel consequentie toe te pussen. Zoo van weersayden aangevochten, heb ben de liberalen menigmaal een iwaren Zitting van den Gemeenteraad van Krimpen a/d Lek, op 10 Mol 1893. Afwezig de heeren 1’. v. d. Hoog en Jan Drapers. Na opening der vergadering leest de roorziter de notulen van de vorige vergadering van 5 Mei. Nadat de heer v. d. Borg nog inzage heeft ge vraagd van de aanvrage tot eervol ontslag van den heer 't Hoen, worden de notulen goedgekeurd. De voorzitter doet nu mededeehng, dat zyn ingekomen de adviezen van den schoolopziener omtrent de benoeming van een onderwijzer aan school No. 1. Met algemeene stemmen werd daarop benoemd No. i van de voordracht, de heer V ellenga. De heer M. Boogaerdt wjjst den voorzitter op het gewicht voor het onderwjjs van een spoedige vervulling van de vacature der schooi No. 2, hetgeen buitendien ook in het belang is van den heer ’t Hoen, dien men als verdienstelijk on derwijzer hierin wel ter wille mag zijn, waarom hij den voorzitter verzocht No. 2 van de voor dracht, den heer Njjssen te vragen of hij zjjn sollicitatie ook voor school No.<gestand wil doen. Zeer tot zjjn verwondering verneemt hij nu van den voorzitterdat deze tegen het besluit van B. en W. nog geen oproeping voor school No. 2 plaatste, daar hjj vreesde de sollicitanten voor school No. 1 deze oproeping verkeerd zou den lozen en hunne sollicitatie voor school No. 1 zouden intrekken, uit vrees niet in den smaak te zijn gevallen. Nadat de heer Boogaerdt er op gewezen had men dit van de sollici tanten niet onderstellen mocht, verklaarde de voorzitter zich bereid de oproeping zoo spoedig mogeljjk te plaatsen en den heer Njjssen hier van kennis te geven. De heer M. Boogaerdt vraagt nu het woord naar aanleiding van de kwestie van het her zien van de instructie van den gemeente-ont- vanger. Hjj deelt mede dat het plan bjj B. en W. bestaat die instructie o. a. in dien geest te herziendat de ontvanger in het vervolg twee zitdagen zou moeten hebben. Hiertegen heeft de ontvanger toch zoo groot bezwaardat hjj na die wjjziging zjjn betrekking neer zou moeten leggen. Aangezien nu de gemeente in den heer F. J. Mjjnlieff een gemeente-ontvanger bezit, die in alle opzichten meer dan goed be rekend is voor zjjn betrekking, zoo acht hij het in het belang van de gemeente, dien verdien stelijken ambtenaar voor zich te behouden. Verder wjjst hjj er op dat da moeieljjkheden die ontstaan zjjn tusschen het hoofd der ge meente en den gemeente-ontvanger aanleiding geven tot nadeelen voor de ingezetenen. Reeds meermalen heeft de gemeente-ontvanger zjjn grieven blootgelegd, zoowel bjj de kasopneming als in vergaderingen van B. en W., doch dit had nooit eenig practisch gevolg, doa' de voor- die grieven wegnam o' ze weer grieven niat betrek- Lprd Salisbury heeft eeu aanvang ge maakt met zijn veldtocht tegen Home Rule, in het lerache Graafschap Ulster. Hij kwam bij bet versierde Belfast aanwaar men hem feestelijk en met veel geestdrift ont ving. Eene deputatie met den Lord Mayor aan het hoofdbood hem een adres aan waarop bij kort antwoordde. Ten gunste van Home Rule hebben te Londen (Engeland) ruim 15000, meest kleine burgers, geleid door eenige Afge vaardigden in Hydepark eene manifestatie gehouden. Nadat verscheidene sprekers het woord hadden gevoerd, werden verschillende besluiten aangenomen ter goedkeuring van Gladstone’s streven n.l. om het Engelsche en lerscbe volk te verzoenen. Alles liep in de beste orde af. In Huil is echter de orde nog niet ge heel hersteld, De militaire macht %lyft er voorloopig omdat vele werkstakers die geen genoegen nemen met zekere onder dooien der gesloten overeenkomstdie on tevredenheid uiten door ongeregeldheden. De heer Gladstone opende Maandag te Hawarden een gebouw, bestemd om als leeszaal en plaats van gezellige bijeenkomst der dorpelingen te dienen. Hij deed zulks met eene redevoering, waarin hy dergelijke instellingen prees als het beste middel om de verschillende klassen tot elkander en tot onderlinge ontwikkeling te orengen. Het verkiuzings-maniiest van de Centrum party is ook verschenen in den Duitscuen Rijksdag. Het stuk is zeer uitvoerig en behelst vournainelyk de bestrijding der legerwet en de opheffing aer «^..Juteuwet, terwijl het eindigt met eene veroordeeliug der dwaalleer van hut socialisme eu het libera lisme die over één kam worden geschoren. De keizer schijnt ook voornemers te zyn, een verkiezings-manifest uit te vaardigen hetgeen ten sterkste aan Z. M. wordt alge- radenomdat men ’s Keizers tussohenkomst, zooals immer geschieddereeds te veel achtte voor het prestige der Kroon. Te Pesth (Hongarije) is nu eindelijk de onthulling van het reeds veel besproken Houved-monument afgeioopeu, iu de beste orde en onder veel redevoeringen vol geest drift ter eere van Keizer Frans Jozef. Luide kreten van „Hy level” (dijen) lieten zich ten slotte hooren. Tegenwoordig waren, behalve de leden van het volkshuis met den President, ookeenige vrijwilligers vau 1849 in de oude uniform. (Meu weet, dat het standbeeld is opgericht voor de gevallen Honveds (Hongaarsche militie), tydens de bestorming vau Buda iu 1849). Het Czechische gepeupel gaat nog steeds voort met zyne baldadigheden tegen de Duitschors en diens eigendommen. Men is zelfs zoover gegaan, dat men het stand beeld van Keizer Frans 1 een strop om den hals heelt geslagen. De Keizer zal zich nu wel tweemaal bedenken, alvorens zich tot Koning van Bohemen te laten kronen I In Italic blijft de toestand dezelfde. De ministneele crisis heeft zich nog niet op gelost. Men weet, dat het Ministerie Gioüitti zijn ontslag heeft aangevraagd wegens de verwerping der begrooting van justitie door de Kamer. De Koning zal naar alle waarschijnlykheid weigeren het aan te nemen. De Kamer heeft besloten de begrootings- beraadslaging voort te zetten in het belang van den openbaren dienst. Met overgroote meerderheid werd dit voorstel aangenomen en uu is men sedert een goed eind gevor derd, zoodat reeds aan de artikelsgewyze behandeling kan begonnen wordon. Koning Alexander van serviC is terug gekeerd naar Belgrado. De outmoetiug tusschen moeder en zoon te Kladovo is inderdaad tieffend geweest. Alexander was Koningin Nathalie tegemoet gevaren en toen beide vaartuigen naast elkaar stoptentrotseerde de jonge Koning alle otiquetten en zou, indien men hem niet had teruggehoudenovergesprongen zijn, nog vóórdat de brug was gelegd. Alexander vloog zijne moeder om den hals en kuste haar herhaalde muien met tranen iu de oogen. Een oorverdoovend gejuich steeg up uit duizend monden. De geest drift wus onbezchryiulyk >iUer nooit of grieTea“weg^ Het wm juist dien dag twee jaar ge- Aangeiisn nu die grieve kleinigheden, maar op teer o. a. op het geldeljjk beheer ozoo doet hjj het volgende voorstel De Raad, in het belang der gemeente het wen- Bcheljjk achtende dat de moeiljjkheden tusschen den Burgemeester en den gemeente-ontvanger tot oplossing komen, noodigt den heer Mjjnlieff uit in de eerstvolgende raadsvergadering zijne grieven mondeling toe te lichten, opdat de Raad voor het herzien der instructie wete wat er aan is van de reeds zoo herhaaldeljjk door hem ge- uite grieven tegen het hoofd der1 gemeente. De heer Boogaerdt licht dit voorstel nader toe. Herzien van de instructie kan oninogeljjk verbetering brengen, daar de verschillende grie ven hiervoor veel te erg zjjn. De voorzitter betuigt zjjn verwondering over dit voorstel. Er is niets tusschen hem en den gemeente-ontvanger, integendeel, bjj de laatste kasopneming was de verhouding zoo goed als men maar verlangen kon, van aanmerkingen of beschuldigingen weet hjj niets. De heer v. d- Berg zoowel als de heer Boo gaerdt weten zeer goed wat die grieven zyn herhaaldeljjk zjjn ze aan het hoofd der gemeente medegedeeld, doch deze scbynt ze vooi. te vergeten en juist daari m blyft men zelfde hoogte en lijden de ingezetenen onder de min aangename verhouding. Do voorzitter wil wel den ontvanger hooren in eene vergadering van B. en W., doch is tegen het voorstel van den heer Boogaerdt. Zoo iets heeft hjj nog nooit gehoord. Een ambtenaar ver zet zich, waarom B. en W. het noodig oordeelen zjjne instructie te herzien. Nu zegt die ambte naar eenvoudigZoo ge dit doet, bedank ik dus is de ontvanger de baas en maakt zjjn eigen instructie. De heer Boogaerdt wijst op het foutieve van deze redeneering. De volgorde is veeleer aldus Er is iets tusschen den burgemeester en den ge meente- ontvangerom hierin verandering te brengen, wilde burgemeester de instructie van dien ambtenaar wijzigendoch primo neemt men daardoor de moeieljjkheden niet weg en verliest secundo waarschjjnljjk een zeer verdiensteljjk ambtenaar. Men laat dus den ontvanger komen niet voor zjjn instructie, maar juist om voor die herziening zich op een zuiver terrein te bevin den. Eerst moeten die inderdaad zeer ernstige zaken uit den weg zijn geruimd. De heer v. d. Weyde is tegen het hooren van den gemeente-ontvanger; die moet, indien hjj iets te zeggen heeft, dit maarschrifteljjkdoen. De voorzitter sluit zich hierbjj aan De heer Boogaerdt wjjst op het ongerjjmde van zulk een voorstel. Primo toch kan men den heer Mjjnlieff niet uitnoodigen eens een brief te schrjjven, om daarin zjjn op- en be merkingen mede te deelenmaar secundo geeft dit middel niets daar de afwezige altjjd ongeljjk heeft en de burgemeester bjjv. door eenvoudige ontkenning de discussie direct on- mogeljjk maakt. Hij handhaaft dus zjjn voor stel. Dit in stemming gebracht wordt aango- notnen met 3 togen 2 stemmenwaarna de bur gemeester verklaart dit besluit niet te willen uit voeren maar er den commissaris eens ove**-Lu zullen spreken waarop de vergadering geslo ten werd. Gemeenteraad te Berg-Ambpcht 15 Mei 1893. Tegenwoordig al de leden, behalve de heer D. Boelhouwer. De notulen der vorige verga dering worden gelezen. De heer Van der Leeden verzoekt eene kleine wjjziging te brengen in de notulen aangaande den aankoop van grond. Aan dit verzoek wordt door den raad voldaan. Du heer Van der Leeden deelt mededat het door hem gesprokene om trent het proces niet aldus was gezegd. De voorzitter houdt vol van wol. Na eenige dis cussie wordt het voorstel van don voorzitter tot goedkeuring der notulen met 2 stemmen verworpen. De heeren Mahlstede, en Voorslajjs hielden zich buiten stem- Igemeene stemmen wordt goedgekeurd stel van den voorzitterom de notulen °foed te keuren tot aan de mededeeling om- ..vat het proces. Medegedeeld worden: 1°. Missive van Ged. Staten houdende goedkeuring der kohieren van den hoofdeljjken omslag en van de hondenbe lasting (dienst 1893); 2°. Missive van Qedep. Staton, houdende goedkeuring van het raads besluit d.d. 22 April jl., betreffende aankoop van grond3°. Besluit van Qedep. Statend.d. 25 April jl., No. 34, betreffende de bepaling van den termjjnbinnen welken de gemeentereke- ning over 1892 moet worden ingezonden. Al deze stukken worden voor kennisgeving aan genomen. Voorgelezen wordt een ingekomen adres aan den raad dezer gemeente, van de Krimpener- waard-spoorwegmaatschappij, houdende ver zoek om de f 10000 oprichtersaandeelen als subsidie te geven aan deze maatschappijuit te betalen binnen ééne maand, nadat de Ijjn in exploitatie zal zyn gebracht, onder mededeeling dat het totstandkomen der Ijjn nagenoeg verze kerd is. Namens B. en W. stelt de voorzitter vooi naar aanleiding van genoemd adres, aan Krimpenorwaard-Spoorwegmaatsohappjj een su sidie te verleenen van f 5000 daar eeu subsic1 van f 10000 de draagkracht der gemeente te boven gaan. Op verzoek van den voorzitter geeft de heer Mahlstede als lid van het comité der Spoorw.- •Maatschappy, den raad eenige inlichtingen, en deelt o. a mede, dat hjj voornameljjk lid van het comité is gewordenom de belangen der gemeente te behartigen en te kunnen waken tegen de richtingdie de spoorljjn zou nemon. Deze zal nu niet aan de N-, maar aan de Z-zjjde van den Kerkweg komen; alleen het hoogst noodzakelijke laad zal worden onteigend. Mocht deze spoorweg onverhoopt niet tot stand komen, dan ligt er oene concessie gereed voor eene stoomtram, die langs de wegen gaat. Na eenige besprekingen wordt met algemeene stemmen besloten, onder intrekking y*n M

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1893 | | pagina 1