A
I.
f
N’. 1478.
1894.
Zaterdag 2 Juni,
Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht.
:was
><n en den
:ni
Atelier.
ting
4
HMANN.
r
LH’s
schuit
10UDA.
EN
LITZ,
'/d Dam,
M.
LITZ
NAS
JA,
BUITENLAND.
Overzicht.
VAN ONS BROOD.
Notaris.
kunstlicht.)
g« en Vrjj-
lafld tegen
oaden
i- en
aan te
OOTKN,
naam
SCHOONHOmSCHE ÜOIIRAHT.
S. W. N. VAN NOOTEN te Schoonhoven,
Uitgever»
lestuur,
Azo., Voor*.
)p aanvrage
van voor-
j wat
niet op
f aange-
GAMBIER
iveatigd te
g lü Juni
het Koffie-
»ldpubliek
en daarna
ruim
raarden
■m,
1UDDINGH
ER8, zooals
>edgekeurd
im te Am-
den Heer
gSKSQBAAf.
I G. VAN
aaftegen
ad f 1,10
i*ald f 1,—
“4
Zelat.
H.T,
&dere weêrs-
t 2 aar te
A1GEMENT
met gere-
■ikaansche
ISA Zoon
■■e prijzen.
id aan huis
□naar,
•vader
i gader
jaarl (2 maal).
18. tot
in uni-
ilder,
)lgdo
scha
'en
p Do nder-
*nd> 6 uur,
JIJZEN.
wordt ver-
rij van
GOTEN te
i 100 Naam-
wit carton,
in geleverd
IT8. Op fijn
’-étui ff,
waterschap
Juni a. s.,
10 uur), in
?baar voor
r. J. VAN
inbacht bü
J DOOL:
bij JOH.
hoonhoven
Prys der AdvertentiönVan 1 tot 5 regels 0,50. Iedere regel
meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco
uiterlijk tot Dinsdags»avonds 8- en tot Vrijdags-namiddags 5 uren.
Alle binnenlandsche Advertentiënvoor 3 maal plaatsing opgegeven,
worden slechts 2 maal in rekening gebracht.
Desa Courant wordt des Woensdags- en des Zaterdags
morgens uitgegeven. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden f 0,75.
Franco per post door het geheele rijk 0,90. Men kan zich abon-
neeren bij alle Boekhandelaren, Agenten on Brievengaarders.
De oranjevaan waf
Wij kind’ren, wjj deel
Die vader, zelfs grootvi
De blijdschap is ft deel van
dat het land nog steeds wordt bedreigd
door een Hotne-Rule-voordracht en dat dus
de Partij dubbel op haar „qui vive” moet sijn.
De lersche volksleider O Donovan Rolsa
is dezer dagen te Cork aangekomen, na een
ballingschap van 20 jaren in Amerika. Hij
verklaarde den Burgemeester en verschei
dene burgers der stad, die hem begroetten,
door een zielsverlangen gedreven te zijn tot
een bezoek aan Ierland, waar hij nu weder
kan komen.*
De ontploffing van de militaire lucht
scheepvaart inrichting op het Tempelhofer-
Feld bij Berlijn, Duitschland, blijkt ontstaan
te wezen doordien het waterstofgas in de
gashouders zich tengevolge van een lek
met de zuurstof der lucht vermengde, waar
door het gevreesde knalgas ontstond, dat
toen, licht ontplofbaar als bet is, in brand
geraakte en met geweldige knallen ontplofte.
Als door een wonder werd, hoewel alles
wat van hout, steen en ijzer was door elk
ander werd gesmetenniemand gekwest.
De schade wordt op 100.000 Mark begroot
Het kogelwerend pantser is ookalschon
dageweson en wel ruim honderd jaren ge
leden. In „Geschiedkundige, politieke en
kritische brieven” uit Londen 1788 wordt
verhaald van welgeslaagde proeven met een
pantser, dat tegen alle kogels van geweren
en pistolen bestand was. Dat pantser was
gevoerd met honderd lagen taf, op elkander
genaaid. Het werd op bestelling gemaakt.
Voor wien het bestemd was bleef een ge
heim. Men vermoedde, dat het was voor
den Koning van Pruisen of een van diens
generaals.
De Hongaarsche Minister-President Wec-
kerlé heeft een langdurig bezoek gebracht
bij keizer Frans Jozef te Weenenook sprak
hy nog eenige andere personen. Een vast
besluit is nog niet genomen toch wordt
er gemelddat de keizer do goedkeuring
van den maatregel wenscht door de Mag
naten. Om het Huis der Magnaten nu te
bewegen tot goedkeuring1 der voordracht
tot invoering van het verplicht burgerlijk
huwelijkschijnt mon den volgenden weg
te willen inslaan.Van hoooger hand zul
len een aantal hoogwaardigheidsbekleeders,
die tegen gestemd hebbenworden uitgenoo-
digd bij de tweede behandeling weg te
blijven en een dergeljjk verzoek wordt niet
geweigerd. Zooals men weet, was het de
onverwachte opkomst van een aantal tot
nu toe onverschillige Magnaten, die oorzaak
was van den val der voordracht.
In Bulgarije heelt Minister Stambouloff
aan vorst Ferdinand zijn ontslag aangebo
den; deze heeft het aangenomen en de
heer Grekow is nu belast met de vorming
van een ander Ministerie. Het zal wel
vreemd zijnden werkzamendoortas
tenden man te zien rusten; zeker is het,
dat de Bulgaarsche Bismarck, zooals men
hem wel eens placht te noemen, de man is
geweest, die Bulgarije tot een zelfstandig
land maakte. Het zal dan ook Ötambouloff’s
krachtige band terdege missen.
In de Italiaaiische Kamer is men nog
steeds bezig met de beraadslaging over
de fiuanciëeie voorstellen van den Minister
Boumno, door den oud-Minister van Finan
ciën, Luzzati, harde belastingen genoemd,
in tegenstelling van de zachte, door
laatstgenoemde voorgesteld. Deze beveelt
voornameiytc bezuinigingen aan, vooral bij
spoorwegen.
De meeste redevoeringen wordeu gehou
den tegen de voorstellen van Bonuino. In
geval van verwerping zal de heer Crispi
den betrokken Minister laten aftreden, om
met een anderen Minister van Financiën
zijn geluk te beproeven.
De bekende Spaansche toreador Espar-
tero is Zondag 1L bij een stierengevecht
te Madrid om het leven gekomen. De stier
had Espurtero’s paard gedood, en de torea
dor kwam nu te voet op hem aan en stak
hem ziju degen tot aan het gevest in den hals.
De stier was doodelijk getroffen, maar
met een laatste krachtsinspanning nam hy
onverhoeds den toreador op zijne horens en
slingerde hem weg. Espartero werd daarby
zoo ernstig gewaad, dat hij binnen weinige
oogen blikken stierf.
Ondanks het treurige ongeluk werd het
stierengevecht, waarbij 16.ÜOO toeschouwers
waren, toch voortgezet. Er werden nog 15
paarden door de stieren gedood en twee
toreadors ernstig gewond.
Espartero was nog jong 28 jaar, maar
hij had reeds een aardig kapitaal verdiend.
Hij was voornemens eerlang zijn gevaarlyk
beroep op te geven en te gaan trouwen.
steld, of het egoïstisch genot van versch
brood op Zondagmorgen zoo onmisbaar is,
dat bet ons ook maar eenig recht sou geven
van onze ijverige medeburgers een zoo groot
offer te vragen. Er hebben zich velen aan
gemeld die verzochten van de gebruikelijke
Zondagsbestelling verschoond te blijven.
Werd dit algemeener zon waarlijk geen
broodje minder om verkocht worden. Doch
ook heeft zich het ongelukkig verschijnsel
voorgedaandat de concurrentie deze aan
vankelijke hervorming heeft zoeken te ver
nietigen ons zijn gevallen bekend dnt bak
kerijen juist op den bewusten tijd dubbelen
arbeid zijn gaan verrichtenom te voorzien
in de denkbeeldige leemte, door het sluiten
van de winkels en werkplaatsen der vak-
genooten veroorzaakt, te voorzien.
Minstens even erg is het misbruik, dat
van den nachtarbeid gemaakt wordt. Het
bakkersbedrijf is, meenen we, uit zijn aard
niet ongezonder d»n vele andere; toch be
hoort het tot de zeldzaamhedendat een
bakkersgezel er link en krachtig uitziet.
Hoe kan het ook anderswijl verreweg de
meesten gedurende een groot aantal uren
verstoken zijn van den heilzamen invloed
van het zonlicht I De tydsverdeeling is niet
overal dezelfdemaar regel is tocb, dat de
arbeid begint op urendie door de overige
arbeiders nog aan de onmisbare nachtrust
zijn gewyd; het ontbrekende moet dan op
den dag worden verhaald. Dat do slaap
dan nooit zoo rustig kan zijn als in de
nachtelyke stilte, dat het huisgezin,
waarvan bet hoofd overdag slaapt en
'snachts werkt, in abnormalen toestand
verkeert, dat een langzame maar zekere
verzwakking van het organisme het onver
mijdelijk gevolg moet zijn van een zoo on-
natnurlyke verdeeling, ligt voor de hand.
En wij vragenmet welk recht noodzaken
wjj onze medemenschen tot een zoo na-
deelige levenswijze? Zou eenig werkelyk
belang schade lijden, ah het broad over
dag werd gebakken en tegen den avond
rondgebracht? Kunnen wij er ons niet aan
gewennen, het éénmaal per dag te ont
vangen en dan voor vier-en twintig uren
tegelijk? Eu des Zaterdags och, met
een beetje goeden wil kan het ook wel
geschikt wordeu desnoods zouden we dan
voorstellen, dat ééumaal per week in den
nacht van Zondag op Maandag, nachtarbeid
wordt verricht om des Maandagsmorgens
vroegtijdig den nieuwen voorraad in gereed
heid te brengen.
Maar dat ware een gansche omwen
teling in het bedrijfHet kan wel wezen
evenwel zouden wy haar gerust aandurven,
om aan een talrijke klasse van arbeiders
een meer menschwaardig bestaan te ver
zekeren. Dat is toch wel een betrekkelyk
kleine opoffering waard I
Hoe hiertoe te geraken
Inderdaad, wij weten het niet.
Het publiek geweten moet sprekenmoet
schreeuwen zelfs. Wijdie met al onze
mooie frazen van broederliefde en solida
riteit toch nog zoo betrekkelijk weinig hart
hebben voor de belangen onzer naasten,
en zoo spoedig de hand terugtrekken als
de een ot andere moeielijkheid de verwe
zenlijking van een edelmoedig denkbeeld
in den weg treedt, omdat we dan een
geldig voorwendsel tot nietsdoen meenen
te hebben, wij moeten die quaestieaan
grijpen, en haar niet loslaten vóór zij op
bevredigende wijze is opgelost.
Zelfs kan het wezen, dat wij bij die
poging niet den steun van de rechtstreeks-
belanghebbenden ondervonden. Persoonlijk
hebben wy die ervaring opgedaan bij een
beweging ten bate van de Zondagsrust der
bakkersverschillende werkliedenvereni
gingen sloten zich er bij aandeden haar
best voor hot welslagen, doch de bak
kers onttrokken zich. Eerst later, toen
het gevraagde was verkregenbetuigden
zij hun erkentelijkheid.
Al werd ook in deze zaak iets^Abortge-
lijks gezien, ja, al werkten de bakkers
tegenmet de afgezaagde bewering dat
het brood ’s morgens versch moet worden
rondgebracht, toch zou ieder, die de be-
teekenis van het woord menschenliefde be
grijpt, verplicht zyn desondanks aan de
beweging mee te doen. Toen Mpjes zijn
stamgenooten wilde bevrijden, vond hij ook
van hun zijde weinig sympathie, veel meer
tegenkanting en verzet. Wy moeten ten
eerste vasthouden aan het gezonde be
ginsel, dat nachtelyke arbeid, van welken
aard ook, beperkt moet blijven tot de ge
vallen van uiterste noodzakelijkheid, dus
bij de bakkers niet te pas komt; wij moeten
onze eischen stellen, bepalen op welken
tijd wjj brood in verachen toestand willen
ontvangen, en daarvoor den avond aan-
wijxen, levering op andere tijden absoluut
weigerende.
Om dit gedaan te krijgen is natuurlijk
een krachtige samenwerking noodig; per
sonen van eiken maatscbappelijken rang
behooren gemeenschappelijk op te treden.
Een meeting, uitsluitend over deze zaak,
zou haar moeten voorbereiden, en het
komt er slechts op aan, dat een paar
mannen van goede gezindheid den st</ot
geven. In gemeenten van kleinen omvang
is een beweging in dezj richting gemak-
kelyker aan den gang te helpen en tot een
goed eiwde te h«M^n^lan in .de groote
steden, omdat -in gene het besef ’an ge
zamenlijke belangen doorgaans wat sterker
spreekt.
De tegenwerping zal gemaakt worden,
dat het door ons gevraagde herstel alleen
dan zal zijn te bewerken, als de wetgever
optreedt met oen verbod van nachtarbeid;
dat de concurrentie ook hier de beste be
doelingen zou verijdelen. Ja, als dat be
wezen kon worden, dan wanhoopten wij
aan verbetering, want, is het wettenma-
kend vermogen nergens genoegzaam opge
wassen tegen den noodlottigen invloed van
partijgeschillenin Nederland vooral is
een verwijzing naar een toekomstige wet
bijna gelijk te stellen met een verdaging
tot Sitit-Jutmis.
Maatschappelijke hervormingen moeten
we zelf aandurven, in eigen kring bespre
ken door eigen initiatief aanvangenmet
gezamenlijken y ver tot stand brengen daar
ginds in den lliag moeten de heeren tot
de ontdekking komen, dat wij hen niet
voor alle dingen noodig hebben. Dat zal
misschien ook hun ijver of neendaaraan
ontbreekt het niet 1 hun streven naar
eensgezindheid en onderling overleg
aanwakkeren. Daarom nogeens, r:~‘
den wetgever gewacht, maar zelf
pakt, om een maatschappelijk onrecht te
herstellen welks bestendiging een schande
zou zijn voor de hodendaagsche beschaving.
Hot heeft in Frankrijk heel wat voeten
in de aarde gehad, alvorens men met de
vorming van een nieuw ministerie gereed
was. De Kamer-Voorzitter Dupuy heeft
zich nu van zijn taak gekweten nadat eerst
nogeens voor de tweede maal de heer
Peyhal op bat Elysée^svas ontboden an
toen nogeens voor de tierde maai de heer
Bourgeois. De heer Dupuy heeft nu de
portefeuille van Binneulandsohe Zaken ge
nomen Poincaré is Minister van Financiën,
generaal Mercier vau Oorlog en Viger van
Landbouw. Het nieuwe Kabinet is dus nu
samengesteld uit gematigd Republikeinsche
elementen als het vorige hetgeen de radi
calen natuurlijk zeer ontstemt. De heer
Dupuy moet nu aftreden als Kamer-Voor
zitter. En du is de vraag, of de heer Ca
simir Périer het weer worden zal. Dat zou
een vermakelyk spelletje zijn.
De kroun van Koning Behanzin van Da
homey, wordt, gelijk reeds bericht is, tyde-
lijk bewaard in de bureelen van het Minis
terie van Marine, te Parijs. De ambtenaren
hebben echter, volgens „Le Figaro,” der
Regeering verzocht ze ten spoedigste naar
een andere bewaarplaats te laten brengen.
Wie namelijk in de nabijheid van hot
koninklijke hoofdsieraad komt, dien waait
alles behalve „een geur van ietwat lieflycks”
tegen. Do kroon verspreidt een zeer on
aangename lucht, deels te wijten aan de
„individualduft” van Z. M. Behanzin, deels
veroorzaakt door het liggen in den moe-
rassigen grond van Abomey, waar de Koning
zijn schatten had begraven.
De waarde van de kroon wordt geschat
op f500.
Lord Rosebury heeft in den laatsten tijd
heel veel moeite gedaan om den werklieden
leider Burns een goed bezoldigd*postje te
bezorgen. Het is in Engeland het gSbruik,
aldus wilde leden der oppositie tam te
krijgen.
Burns heeft evenwel geweigerdals mo
tief opgevendedut hij de belangen der
arbeiders in eene onafhankelijke positie
beter kon dienen.
De nog steeds stakende huurkoetsiers te
Londen hebben in het Hydepark aldaar
weder eene demonstratie gehouden. Na
tuurlijk was de voornaamste spreker weer
do bovengenoemde heer John Burns, die
zeide, dat de koetsiers het sedert 14 dagen
het publiek lastig gemaakt hadden, hunne
gezinnen eenige shilings onthouden had
den, maar dat ze ook aan de eigenaars
der cabs 10.000 p. st. schade hadden be
rokkend. De koetsiers zyn zoo goed ge
organiseerd als ooit te voren, 7000 van hen
ontvangen betaling uit bet werkstakings-
fonds. Anders is het gesteld met de bazen,
die telkens met elkander overhoop liggen.
De koetsiers moeten elkaar steunen en
eensgezind blijven, totdat zij krijgen, wat
zij willen.
In het Lagerhuis is nu dezer dagen
voorgesteld, dat de Regeering een onder
zoek zou doen instellen naar het geschil,
hetwelk door de betrokken Ministers werd
geweigerd, doch op aandringen van John
Burns werd toegestaan. Deze laatste wenscht
het toezicht over de cabs aan de politie te
ontnemen en toe te vertrouwen aan den
Londonschen Oouuy Council. Eau dor
bladen heeft voorgesteldde Council eige
naar der cabs te maken, die dan de koet
siers tegen vast loon in dienst neemt. Wat
er gebeuren zal, is nog niet bekend.
De hertog van Devonshirede leider der
Unionisten, heeft te Southampton een rede
voering gehouden, waarin hy verklaarde,
NIEUW-LEKKERL/XND.
40-jarig jubileum van onzen Burgemeester
Baron ROM KRAIJENHOFF.
Wie in de gelegenheid was ons dorp in den
morgen van den 2H. Mei te aanschouwenkwam
terstond tot de wetenschap, dat hier iets zeer
bijzonders op handen was. Zeer vroeg in den
morgen toch wapperde de nationale driekleur
van de torenspits en bjjna alle ingezetenen
volgden sucoossieveljjk door hunne woning met
de driekleur te tooienook du schepen in de
harens volgden dit voorbeeld. Eene eigenaar
dige drukte vertoonde zich aan het oog vau den
toeschouwerhier werden eerepoorten opgericht,
In menig opzicht zouden de menschen
er wil bij varenindien zij kónden beslui
ten terug te keeren tot gewoonten, die de
natuur voorschrijft als het- meest overeen
komende met de eischen der gezondheid.
Over dag werken’s nachts slapenwat
is eenvoudiger dan dat, en hoe is men er
toch toe kunnen komen, door een dwaze
verschuiving der rusturen een gedeelte van
het zonlicht, en wel op den hoeriijksten
tjjdals alles nog helder is en frisch, on
gebruikt te laten, om het daardoor
ontstane tekort aan te vullen door kunst
licht, dat men betalen moet! Zijn de toe
nemende vatbaarheid voor zenuwaandoe
ningen, de onrust en de gejaagdheid, de
prikkelbaarheid van humeur, de begeerte
naar overspannende vermaken, zyn al
die dingen van min of meer bédenkeljjkep
aard, waardoor het hedendaagsch geslacht
zich kenmerkt, niet voor een groot deel
daaraan toe te schrijven, dat wij, dour ons
los te maken van de weldadige leiding der
natuur, er een willekeurige tydsverdeeling
voor in de plaats hebben gesteldwaardoor
het evenwicht is verbroken?
'Wan onze vrijheid als volwassenen hebben
wij gebruik gemaakt om ons aan te stellen
als kinderen, die slechts met moeite naar
bed zyn te jagen en er evenzeer op tegen
hebben, de sponde te verlaten. Nu geen
dwang ons meer drijft, volgen we onzen
eigen zin, tot ons groot nadeel.
Onder de argumentendie gebezigd zyn
ter aanprijzing van de invoering van den
Midden-Europeesohen tijd, zonderling,
kort geleden kraakte en zuchtte de dag
bladpers onder den strijd over pro en
contra, thans spreekt noch schrijft eenig
sterveling meer over deze allergewichtig
ste (I) quaestie, werd vooral genoemd
het voordeel dat het zou verschaffen als
-de menschen gedwongen werden hun leven
veertig minuten te vervroegen. Wat zyn
we toch stumperds, niet waar, dat er een
ofliciëele on wettelyke dwang zou noodig
zijn om te geraken tot een hervorming in
onze gewoontendie algemeen als heilzaam
wordt a»ngemerkt! Net of, als het er
eens toe kwamwe geen middeltjes zouden
weten te vinden om de goede oedoehngen
des wetgevers te very delen I
We hadden echter geen plan, om de
lydquaestie weer op het tapijt te brengen
«y ruste in vredetot het ouzeu vertegen
woordigers in 's lands vergaderzaal zal
goeddunken haar weder ter hand te nemen.
Evenmin is net ons te doen om door een
courant-artikeltje een algemeene beweging
uit te lokken teneinde het good te doen
vindend<it volgens het bekende versje de
morgenstond by zich draagt, in den
mond namelyk omdat het anders niet rijmen
■ou. Een dergeiyke poging zou tocb met
geenerlei succes bekroond worden: slechte
gewoonten hebben een taai bestaan en
worden niet gemakkelyk afgelegd.
Ons voornemen was enkel, een woord
te spreken ten gunste eener klusae vau
werkliedenwien het door een maatschap-
pelyken dwang onmogelyk wordt gemaakt,
nun leven eenigszins in te richten naar
de eischen eener goede dagverdeeling,
■onder dat daarvoor een reden van nood-
zakelykheid is aas te voeren, slachtoffers
eener willekeur, niet te wijten aan een
bepaalden persoondoch waarvan wy allen
de verantwoordelijkheid dragen. Wy hebben
de bakkers genoemd.
Nog in enkele plattelandsstreken wordt
het brood door de huismoeder toebereid;
het is er niet minder om. Zij doet dat
natuurlijk in den gewonen arbeidstijd, noch
t des Zondags, noch des nachts. Wie zou
ook zoo dwaas zyn, dat anders te willen?
Voor de bakkeryen en broodfabrieken
worden andere eischen gesteld: daar laat
men de menschen werkenals de overigen
rust genieten of zich ontspannen. Sinds
«enigen tijd is hier en daar een beweging
gaande, om althans een gedeeltelijke Zon
dagsrust voor de bakkersgezellen in te
voeren; slechts aarzelend, by stukjes eu
brokjes, geeft het publiek aan dien wensch
gehoor. Wat evenwel in vele gevallen die
rust beteekent, moet ge maar eena aan de
belanghebbenden vragen. Wanneer zy van
Zaterdagmiddag tot Zondagmorgen onafge
broken aau trog en oven hebben gestaan,
moet eerst 'het brood nog bij de klanten
worden rondgebracht, en eer at als dat ge
daan is kan net oververmoeide iTjjiaam zich
te ruste leggen. De heerlijke Zondag vde
eenige dag waarop de meeste menschen
de zorgen voor hun levensonderhoud van
■ich af kunnen schudden, eenige uren wij
deu aan de bevrediging hunner godsdien
stige behoeften, zich één gevoelen met het
gezin waarvoor zy werkendie dag wordt
dan doorgaans slapende doorgebracht, om,
na een onvoldoende verkwikking, opnieuw
zich voor te bereiden tot hervatting van
een arbeid, die, onder zulke omstandighe
den, den geest ter neder drukt, den mensch
tot een werktuig verlaagt.
Nu is hier en daar deze verandering ten
goede gekomendat het openbaar geweten
gaan spreken. Men heelt de vraag ge-
daar muziektempels versierd, ginds werd de laatste
hand gelegd aan decoratiesalles kondigde
aandat ieder zooveel doenlyk medewerkte om de
gemeente een reoht feestelijk aansien te geren.
Spoedig vertoonden zich langs den weg ruiters
te paard, keurig uitgedostwelke straks de eere-
waoht moesten vormen; vaandels werden ver
voerd, alles trok naar het westeljjk deel der
gemeente, waar de stoet zou worden opgesteld,
teneinde den jubilaris van zjjne woning af te
halen. Den eersten morgengroet ontving de
jubilaris van de kinderen der 2de openbare
school, hoofd de heer Van Holk.
De stoet werd op de volgende wyze samen
gesteld 1. Een vaandeldrager te paard; 2. Eere-
wacht te paard; 3. muziekkorps der jagers;
4. wethouders en twee oudste raadsleden5. ove
rige raadsleden (2 rijtuigen), 6. jubilaris en echt-
genoote 7 en 8. feestcommissie (in 2 rijtuigen);
9. turnclub „Crescendo” met vaandel; 10. jjselub
„Heemskerk” mot banier; 11. zangvereeniging
„Amicitia” met vaandel; 12. jjselub „Ons Ge
noegen”, in een ysschuit met banier; l
sluiting van den trein „Weerbaarheid”, in u
form, onder kommando van den heer DeGeh
ingenieur aan den Kinderdijk; daarop volgde
nog een rjjtuig mot de familieleden van den
jubilaris. Voor het huis van den jubilaris werd
halt gehouden en ZEAchtbare en eohtgenoote
door de feestcommissie verzocht plaats te nemen
in een daarvoor bestemd rjjtuig, waarna destoet
zich naar het westelijk eind der gemeente begaf.
Bij het passeeren der 2de openbare school wer
den den jubilaris op nieuw toepasselijke liederen
toegezongen en werd door eenige leerlingen een
bouquet overhandigd. Ongeveer elf uur bereikte
de stoet het dorp. Aan de late openbare school,
waar door twee der oudste leerlingen een
prachtige eerepoort was opgerichtversierd aan
de eene zjjde met het wapen van den jubilaris
en aan do andere zijde met het wapen der ge
meente, omringd door kransen en gedekt door
tropeeën van vlaggenversierd met groen en
bloemenstonden de leerlingen met een vaandel
den jubilaris op te waohten. Onder leiding van
den heer T. Bouma werden de volgende toepas
selijke liederen keurig gezongen en ook hier
werd den jubilaris een fraaie bouquet aangebo
den waarna do stoet naar het oosteinde der
gemeente trokgevolgd door een ontzettende
menschenmasaa.
Do stoet is genaderd, ft weerklinke nu luid,
Ons feestlied, zoo lang reeds geleerd;
Het roepe de glorie des Edelmans uit,
Door ouden en jongen geëerd.
U, eerste van ft dorp, trouwe steun van den troon,
Uedekt met der grijsheid eerwaardige kroon,
U klinke gevallig ft eenvoudige lied,
Dat Lekkerlands sonooljeugd u biedt
Elk dorpeling is heden met ft feestkleed getooid,
Elks woning met bloemen versierd,
Waarboven de driekleur zich statig ontplooit,
De oranjevaan wapperende zwiert.
'7ti kind'run. wij doelen graag mee in de vreugd,
Die vader, zelfs grootvader, mede verheugt.
De blijdschap is ft deel van Nieuw-Lekkerlands
(jeugd,
De bljjdsohap mag ft deel zjjn der jeugd.
U, Sieraad van ft Dorp, en zjjn Burgers zoo waard,
Zoo trouw aan Uw land, Uw Vorstin,
Bijjf lang voor ons Dorp, voor zjjn Burgers ge
spaard,
God zegen Uw Huis, Uw gezin I
Verzaohter van armoe, Vertrooster van leed;
Der kinderen danklied voor al wat gij doedt,
Godschonke Unogjaron van voorspoed en vreugd,
God sohenke u nog jaren vol vreugd.
Allerwegen
Klinkt ft U tegei
Blijde burgerseha
Dat de Burgen
Voor ons al te c
Leefde veertig ji
Vlaggen, zwiert dan!
Bloemen, siert dan
ft Dorp van huis tot huis 1
Laat ons jublen allen I
Vreugdetonen schallen:
Nu past feestgedruisoh. (2 maal).
Gjj staat na veertig jaren
Aan ft hoofd van Lekkerland;
'Zoo lang wild’ U bewaren
Gods trouwe Vaderhand.
Daarom treën wjj nu nader,
En klinkt ft uit onzen mond:
Geluk, o Burgervader,
Met dezen pleohtgen stond I
O, God, zoo groot, verheven
Ver boven aardse hen lof,
Doe voor ons lang nog leven
Baron Bom KraijbkhoffI
Leng voorts haar ft leven mede,
Haar, die hom hulpe bood!
Heer, hoor do kinderbede:
Spaar ook zjjn echtgenoot!
Teruggekeerd, werd de stoet aan de 1ste open
bare school ontbonden en werden jubilaris en
eohtgenoote ten huize van het hoofd der school,
den heer H. J. D. Bakkes, ontvangen,, terwjjl
allendie aan den optocht hadden deelgenomen,
zich eenigszina konden restaureeren in de lokalen
der school.
Te half twee ongeveer werd de jubilaris door
de wethouders en de raadsleden naar het uit- en
inwendig prachtig versierde raadhuis geleid.
Hier werd de jubilaris het eerst toegeaproken
door den oudsten wethouder, den heer T., Ter-
nedenwelke den jubilaris op harleljjke wjjze,
ook namens den raad, met dezen gewichtigen
dag feliciteerde. Spreker wees er opdat hij
voor veertig jaren den jubilaris in deze ge
meente had geïnstalleerd en dat van de toen
malige raadsleden slechts twee over waren
spreker «elf en de heer J. Smit Jz., thans wet
houder. Na een terugblik op de afgelegdu
loopbaan werd den jubilaris de eerewjjn aange
boden. De jubilaris beantwoordde in gevoelvolle
woorden den spreker en hoopte op den ingesla
gen weg de belangen der gemeente en der
ingezetenen te blyven behartigen. Door den heer
H. J. D. Bakkes, voorzitter der feeatoommiMie
werd in goed gekozen woorden de jubilaris tos’
