Tin, 1894. N°. 1492. Zaterdag 21 Juli. Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht ten. BBilD. MR whuis :was 101- EN D, UT, verschillende PALEN en n Schoeiin- IANDHOUT, :sehlp. e zien. Kade, PM. NAS rs, LS. Officiëele Kennisgevingen. GAz., id, IJN, L, 'P, WAARSCHUWING. VREDESBELANGEN. BUITENLAND. Overzicht. BINNENLAND. SWOfflOVMM MEANT zonder de vredesbeweging met betrekking toch kan men niet blind >cht, jging van KOOIKK, S. W. N. VAN NOOTEN ra Schoonhoven, Uitgevers. Gemeente Schoonhoven. te bekomen den Notaris bijgevoegd ten kantore ien afslager A.3TELEUN ornemens op 25. Juljj lags ten 11 hal Schoon- 18 Cent, bü isgraaf. Toor- iland” 9TIOT en et Zwel, in by de ver- 1AREN te op Zater- 4des voor- ie gemeente 4 perceelen al aldaar in JW” publiek andag den half twaalf J. STUUR- r verkoopen: den Polder ns op Vrij- ili 1894, i huize van .TEMAN. 1st te ter gezamen- rtaren. betaling der )er 1894. te bekomen Notaris. ris W. J. U. )OSENDAAL chem zal op Augustus in de „DRIE in het open- (olf, P. den Baardman, en de Wed. itievoorts de te ter verzekering van nog bepalingen die dat de schade van den oorlog zooveel mogelyk wordt beperkt. Zoo zal er gesproken worden over een nadere regeling van het in 1892 te Bern gevormde internationaal bureau dat het middenpunt vormt van de vredes-beweging onder de leden der verschillende parle menten; zal er van gedachten worden gewisseld over de middelen, door welke de vrede kan worden bevorderd; over bescherming van privaateigendom ter zee in tijd van oorlog; over de neutraal ver klaring van nieuwgevormde staten; over de neutraliteit van zeeöngten en land engten, ten einde te verkrijgen dat in oorlogstijd het vrye verkeer zooveel mo gelijk wordt toegelaten; over bescherming van vreemdelingen en het recht van uit zetting, een allergewichtigst onderwerp vooral in onzen tyd, nu de gastvrijheid, die sommige staten in onbeperkte mate aan uitgewekenen verléenen, aanleiding geeft tot het vormen van revolutionnaire middelpunten, uit welke de veiligheid der maatschappij ernstig wordt bedreigd, terwijl ook de voorbereiding zal worden ter hand genomen van een ontwerp van internationale arbitrage. In ons vaderland heeft zich de Volks vertegenwoordiging niet onverschillig be toond ten aanzien van het vredes vraagstuk. Ongeveer een half jaar nadat, zooals hier boven is medegedeeld, de Zweedsche Kamer oen motte aannam ten gunste van geheids- 'EU1NCK te wen uli' 1894, offiehuis van r verkoopen: Prijs der Advertentiën: Van 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere regel meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco uiterlyk tot Dinsdags-avonds 8- en tot Vrydags-namiddags 5 uren. Alle.binnenlandsche Advertentiën, voor 3-maal plaatsing opgegeven, worden slechts 2-maal in rekening gebracht. Het publiek wordt herinnerd, dat nie mand zonder verlof van den Garnizoens commandant zich mag bevinden op het Exercitie-bastion, terwijl tijdens de exer- citiön het terrein, gelegen tusschen de Algemeens Begraafplaats en de Meent, voor het publiek niet toegankelijk is. Schoonhoven, 20 Juli 1894. Do Burgemeester van Schoonhoven, Mr. A. D. H. KOLFF. In verbroedering der volken ligt de toekomst der maatschappij. Steeds groo- ter wordt het aantal dergenen, wier overtuiging het is dat wij die felle uit barstingen van nationalen haat, de oor logen, niet hebben te aanvaarden als een noodzakelijkheid, tegen welke het vruch teloos zou wezen in verzet te komen; meer en meer wordt het als een legende beschouwddat er nu en dan beroeringen moeten plaats hebben, om, zooals het heet, den politieken dampkring te zui veren. Een immer duidelijker streven naar verwezenlijking van het vredes ideaal open baart zich in de hoogere kringen, onder de voorgangers op het gebied van staat kunde en wetenschap; en al zijn we misschien het oogenblik nog niet nabij, hetwelk de toongevende Mogendheden ge schikt achten om maatregelen te over wegen tot vermindering van de oorlogs toerustingen en de daarmede gepaard j gaande ontzettende wapeningen, die den al beoogen zij ook een meer speciaal doel, de internationale congressen en conferen- tie’s, zooals een week geleden er een te ’s-Gravenhage werd gesloten, die voor het ontwerpen van bepalingen ten aan wen van privaatrecht. Daar toch kwamen gedelegeerden uit onderscheiden natiën byeen tot het onderzoeken en bespreken van gemeenschappelijke belangen; en op hoe meer punten aansluiting en overeen stemming wordt verkregen, des te ge makkelijker worden ook de wederzydsche betrekkingen, des te sterker wordt de neiging om ook ten aanzien van mogelyke geschillen tot een vergelijk te komen. Van meer rechtstreeksche waarde voor de vredesbeweging zijn de samenkomsten van leden der onderscheiden parlementen tot behandeling van vraagstukken die op de onderlinge verhouding der volken be trekking hebben. Wij bedoelen de nog jonge „interparlementaire conferenties, waarvan de vijfde in September, insgelijks te 's-Gravenhage, zal worden gehouden. De eer, aan deze bijeenkomsten den eersten stoot gegeven te hebbenkan niet aan een bepaalde natie worden toegekend het denkbeeld is langzaam gerijptals een uitvloeisel van den in 1867 te Genève opgerichten Vredebond. Op een der jaar- lyksche congressen van dien bondin 1878 te Parijs gehouden, stelde een Fransch gedelegeerde de oprichting voor van een internationale rechtbank ter vereffening van geschillen, welk plan onuitvoerbaar t bleek. Vier jaar vroeger had in een der Parlementen, namelijk de Zweedsche Ka- dat behoort ook onze leuze ,te zijn. Of de mer, de aanneming eener motie denzelfden verwezenlijking van het vrecles-ideaal door i wensch doen uitspreken. Een tienjarige ons zal worden aanschouwd, is onmoge- 1 wapenstilstand tot vermindering der legers lijk te bepalen, maar reeds de pogingen, in geheel Europa werd in 1876 in den aangewend om het naderbjj te komen, Spaanschen Senaat ter sprake gebracht. zullen toenadering te weeg brengen, en Van moor invinnri was oon besluit van het derhalve niet vruchteloos zijn. De strijd in 1888; dien- 1 voor het goede is onze levenstaak bij uit- nemendheid, en wat moet den Christen nader aan het hart liggen dan in toepas sing te brengen het woord van Jezus „Zalig zijn de vreedzamenwant zij zullen Gods kinderen genoemd worden.1” De Fransche Kamer van Afgevaardigden heeft met eene groote meerderheid de geheele begrooting van rechtstreeksche belastingen goedgekeurd en zoo is dan nu eindelijk de tijd gekomen, om over te gaan tot de behandeling der anarchis- ten-wet. Het Regeeringsontwerp tot verscherping der maatregelen tegen de anarchisten werd ten zeerste bestreden door den Afgevaar digde Pourquéry, terwijl De Ramel haar wel wilde aannemen mits met beperkten duur. De heer Brisson, een der radicale leiders, hield eene lange redevoering, die niet alleen door de uiterste Linkerzijde, maar ook door de Linker- en Rechterzijde werd toe gejuicht. Hij maakte er de Regeering een verwijt van, dat deze gebruik wilde maken van den tegenwoordigen toestand, om een wapen in handen te krijgen tegen hare politieke tegenstanders. Geen der vrienden van den Minister van Justitie heeft dan ook kloekweg de voordracht durven aanbevelen. De misdrijven, waartegen de Regeering optreedt, durft ze niet aan een jury te onderwerpen, daar deze zekerlijk niet iemand zou veroordeelen op grond van een particulieren brief. In tegenoverstelling met dit betoog, wees de rapporteur Laserre op het ern stige van den tegenwoordigen toestand, die strenge maatregelen noodzakelijk maakte, want de Maatschappij wordt be dreigd. De anarchie moet dus verdwij nen. Het is dus plicht van de Regeering een wet voor te stellen, die zonder twijfel door de Kamer zal goedgekeurd worden. Het nationale feest van 14 Juli is dit maal met heel weinig opgewektheid ge vierd, op enkele plaatsen in ’t geheel niet. Nu, het kon ook niet anders. Welk recht geaard mensch zou lust gevoeld hebben om feest te vieren na de treurige ge beurtenis, die ieders hart nog van rouw mqet vervullen? Parijs zag er op genoemden dag uit als op een stillen Zondag. Geen parade, geen verlichting en daarenboven slecht weder De heer Casimir Périer heeft Zondag ji. eene deputatie der officieren van het eerste bataljon mobile-garde ontvangen, waarmee hij ook in 1870 den oorlog tegen Duitsch- land heeft gestreden. Een der kapiteins herinnerde den President nog aan dien tijd, toen deze met kalmé onverschrokken heid aan het hoofd van zijne afdeeling streed. Een goed voorteeken voor het vaderland, dat zich nu verheugen zal in een dapper, flink bestuurder! Carnot’s moordenaar, Caserio, zal den 27. Juli terechtstaan en zich zelf ver dedigen. Hy heeft de hulp van den Itali- aanschen advocaat geweigerd. Men hoort tegenwoordig van anarchisten van alle stónden. Te Saint Léonard, by Grenoble, is dezer dagen een priester, de abt Lacote, gevangen genomen, omdat htf économischen toestand der volken ernstig bedreigen, toch kan men niet blind zyn voor de verschijnselen, die het dieper doordringen eener vredelievende gezind heid bevestigen. Vnj algemeen heerscht nog de voor stelling, dat het aan de Hoofden van Statenen inzonderheid aan de gekroonde Hoofden, te wyten is, dat het Damocles- zwaard van den oorlog nog niet geheel van boven ons werelddeel is verwijderd. Men wyst op de omstandigheid, dat Keizers en Koningen en Presidenten van repu blieken by voorkeur omringd zijn door hooggeplaatste militairendat by ont moetingen van Vorsten militair machts vertoon te water en te land op den voor grond staat, dat de opvoeding van Ko ningskinderen voor een groot deel aan hun militaire opleiding is gewijd. Het göwicht van deze aanwijzingen zullen wij geenszins miskennen. Maar zoolang nog de plicht der landsverdediging door de mogelijkheid van een vijandelyken aanval wordt opgelegd, heeft de waarheid van het gezegdezoo gij den vrede wilt, houd u dan gereed tot den strijd, nog niets van haar beteekenis verloren, en is het on vermijdelijk, den militairen geest des volks voor uitblussching te bewaren; en eerst dan kan hierin verandering komen, als het beginseldat volken evenmin als bij zondere personen gerechtigd zijn hun on derlinge’ geschillen met geweld te beslech ten, een vasten vorm heeft aangenomen om overal, onder alle omstandigheden, in de practijk te worden toegepast. In die richting te sturen, is de plicht van allendie op de openbare meening eenigen invloed kunnen uitoefenen, - is inzon derheid ook de plicht van de dagbladpers, in een tyd als de onze, nu de denkbeel den veel minder door boeken dan door couranten worden verbreid. Van de betuigingen van liefdevoorden vrededie de Vorsten en leidende Staats lieden bij elke gelegenheid wisselenheb ben wy geen reden, de oprechtheid te betwijfelen. De lessen der geschiedenis zyn niet zonder vrucht gebleven, waar zij doen ziendat de oorlog de ergste der rampen is, ook voor den overwinnaar in den stry’d. Hoe zou dan den machtheb- benden zijn ontgaan, dat de palmen van den vrededie het beeld versieren van den Vorst, wien het is mogen gelukken het zwaard in de scheede te doen blijven, duurzamer zyn dan de ras verwelkende lauweren, op het slagveld behaald? Niet by de heerschers, maar by de volken zelve zijn de kiemen aanwezig van de hartstochten, die onder zekere omstandigheden tot een uitbarsting komen. Het Fransche chauvinisme, de begeerte om de nederlagen van 1870 uit te wis- schen, spookt niet in de hoofden van mannen als Carnot en Périer, maar bij de massa, en inzonderheid by de ruwe menigteen het is daardat het kwaad moet bestreden worden. Van het grootste gewicht achten wij, doch die nieuwe wetten, om het anarchisme te bestrijden, onnoodig vindt. Het Lager huis zal wel van hetzelfde gevoelen zijn. Met eene meerderheid van 20 stemmen is de begrootingswet van Sir William Harcourt definitief goedgekeurd. Als blyk van waardeering is men voornemens hem de eene of andere feestelijkheid te bereiden. De oud-Kanselier van het Duitsche Ryk, Von Bismarck, op reis zijnde van Friedrichs ruhe naar Varzin, moest zoodoende Berlijn passeeren. Een half uur heeft hij stilgehou den aan het Stettiner station, waar eene groote menigte van vrienden en belangstel lenden hem opwachtte, terwijl een student hem welkom heette namens alle aanwezen- den. Natuurlek volgde toen een antwoord van den gryzen Staatsman, waarin hy zyne dankbaarheid betuigde voor de hartely'ke ontvangst. Tevens liet hy merken, hoe- I zeer hij aan Berlijn gehecht was. „Zeven jaar oud zijnde,” zoo vertelde hy, „kwam ik in de hoofdstad; ik ben er school jongen, referendaris en Minister geweest. Ieder plekje roept by my nog eene herin nering wakkerik ben met de stad samen gegroeid, al werd ik ook buiten geboren. Wel is Berlijn nu veranderd, staatkundig, zoowel als maatschappelijk, maar toch ge voel ik er mij thuis'. „Hoch,” Berlijn dus!” Den vorigen dag had Von Bismarck een bezoek gebracht aan zyn stamslot „Schönhausen” en daar geslapen in de kamer, waar hy geboren is. In Chicago (Amerika) verklaren de spoorweg directiën zich bereid, oud-werk stakers weer in dienst te nemen, iets, waarvan ze eerst niets wilden hooren. Die lieden moeten echter uit de „Unie" tre den, die de jongste werkstaking op het geweten heeft. Duizenden hebben zich nu al aan de „Unie” onttrokken, de kas is geheel ledig, zoodat spoedig de veree- niging wel zal uiteenspatten. Groot is de schade door de werkstaking veroorzaakt; door het moedwillig vernielen van spoor- wegmateriëel werden 4 millioen dollars verloren. Er zitten nu 27 personen gevangen en 17 personen hebben het leven verloren, tengevolge der ongeregeldheden. In Chinawaar onlangs onheilen plaats hadden, gaat het weer raar toe. Verschei dene Christenen zijn gewond. Eene Fransche kanonneerboot is naar de plaats des onheils gezonden, om de Fransche zendelingen af te halen. Engeland is als bemiddelaar opgetreden in het conflict tusschen' China en Japan ter zake van Corea. Laatstgenoemd land heeft alle verdere onderhandelingen af hankelijk gesteld van de goedkeuring van een hervormingsprogramma, waarby voor Corea, o. a. spoorwegen, telegrafen, betere binnenlandsche organisatie enz. geêischt wordt. Op Woensdag 8 Aug. a. s. zal te Stolwijkersluis eene vereenigde verga dering worden gehouden van het Dykscol- lege met de Hoofdingelanden van de Krim- penerwaard. In deze vergadering zal de rekening, dienstjaar 1893/94, worden be handeld en vastgesteld. De Minister van Binnenland sche zaken heeft op grond van heLKon. Besl. van 27 Juni 1892 (Staatsblad no. 167) bepaald: 1. dat het vervoer van herkauwende dieren en varkens uit den kring in de gemeente Stolwijk, omvattende den polder Koolwyk en den polder Benedenkerk tus schen den Koolwykschen weg en de ach terwetering, wordt verboden, en 2. dat, wanneer bijzondere redenen af wijking van het verbod van vervoer vafl herkauwende dieren en varkens uit den in deze beschikking genoemden kring nood- zakelyk maken, zoodanige afwijking kan rechterlijke uitspraak in geschillen, deed onze Tweede Kamer hetzelfde met 35 tegen 80 stemmen. De tegenstemmers verklaar den zich door hun votum-niet tegen het beginselmaar drukten W&leerhun twijfel aan de doelmatigheid van zulk een motie uit. Zeven leden van onze Staten Generaal woonden de conferentie van Bern by, en het was in de afdeeling, door den heer Rahusenlid der Eerste Kamer voor Noord- Holland geprdbideerd, dat besloten werd tot de vorming van het bovenvermeld „permanent interparlementair bureau voor internationale arbitrage”. Ook van een geheel anderen kant wordt gearbeid in dezelfde richting, namelijk door invloed uit te oefenen op de volks opvoeding. Een Nederlander in Duitsch- land gevestigd, de heer Molkenboer, richtte daar op een „Permanenten Bond van op voeding”, en een uitvloeisel daarvan is de Nederlandsche Vereeniging „Pax Huma- nitate”, door onderwijzers gevormd. Wij stellen ons voor, later meer in het by- tot de schoof te besprekenthans zullen we er alleen dit van zeggen dat allen, die op hun wyze en naar hun persoon lijke overtuiging willen medewerken aan de bereiking van het doel, elkander als wisseling met de vreemde Regeeringen, schouwenelkanders arbeid moeten waar- deeren, - geschiedt. „Ik verklaar den oorlog aan den oorlog”, heeft Jules Simon indertijd gezegd, en J~t behoort ook onze leuze te zijn. Of de Van meer invloed was een besluit van het Congres te Washington, in lof'' tengevolge werd aan Frankrijk en aan i Engeland het voorstel gedaan, ter veref fening van eventueele geschillen tusschen de Vereenigde Staten aan den eenon, en een der genoemde Mogendheden aan den anderen kant, een permanente scheids rechterlijke uitspraak in het aanzijn te roepen. Een afdoende beslissing, in den vorm van een tractaat, is niet genomen, maar een direct gevolg van dezen stap is toch geweest, dat in hetzelfdejaar tus schen eenige Parlementsleden van Frank- I rijk en van Engeland over het onderwerp van gedachten is gewisseld, en dat in 1889, onder voorzitterschap van Jules Simon, te Parijs de eerste „interparle mentaire vredesconferentie” werd gehou den met het plan daaraan jaarlijks een nieuwe toe te voegen. Op een enkele uitzondering na is dit ook geschied, ter wijl ook het aantal deelnemersNeder land was do eerste maal niet vertegen woordigd de volgende jaren weldie hier kwamen op hun eigen initiatief, niet als gedelegeerden van een of andor lichaam, steeds Is toegenomen. De conferentie van 1890 werd gehouden te Londen, die van 1891 te Romein 1892 te Bernin 1893 zou 'men te Christiania samenkomen, maar de staatkundige verwikkelingen in Noor wegen hebben toen stoornis veroorzaakt, zoodat we nu in Den Haag de vijfde con ferentie krijgen. Slechts leden en oud- leden van eenig Parlement kunnen er aan deelnemen. Van welken aard de onderwerpen -zijn, die daar in behandeling 'komen, is ge- makkelijk uit de agenda op te maken. Zy betreffen vooreerst de bevestiging van de bestaande nemen maatregTOn t den vrede, eindelijk ten gevolge hebbsn dt. worden toogestaan door den burgemeester, na advies van den districts-veearts. Aan het ministerie van wa terstaat, handel en nijverheid te ’sHage werd Woensdag o.a. aanbesteed: het voltooien en tot 1 Juli 1896 op diepte houden van het grootscheepvaart- water in zee voor den mond van den Rotterdamschen waterweg aan den Hoek van Holland, behoorende tot de werken van den Waterweg langs Rotterdam naar Zee. Minste inschrijvers A. Vólker Lzn. te Sliedrecht en P. A. Bos te Gorinchem, voor f305.000. Zaterdag 14 Juli is door het bestuur van den polder Hardingsveld aan besteed: Het af breken der eerste houten brug in den Tiendweg en het daarstellen van eene nieuwe brug met steenden land- hoofden. Vier biljetten waren ingekomennl. van J. C. Coenraads te Hardingsveld voor f398; K. W. De Kok te Hardingsveld voor f 373,50; W. J. De Geus Jr. te Giesendam voor f350 en Abr. Van der Haven te Giesen-Nieuw- kerk voor f347. Het werk is aan den laagsten inschrij ver gegund. Binnen enkele dagen zal by de firma Van Holkema 4 Warendorf te Amsterdam verschijnen het nagelaten werk ran Dr. C. E. Van Koetsveld, getiteld„Losse Bladen uit mjjn Pastoraal boek1'. Dit werk, dat beschouwd kan worden als een vervolg op het beroemde werk „De Pastorie van Mastland”, werd door den zoon van den ge vierden schrjjver, Da. Van Koetsveld te Goes, persklaar gemaakt. Ten einde een denkbeeld te geven van den inhoud van het nieuwe boek, nemen wij hierbjj de Inleiding over, welke de uitgevers ons tot dat doel toe zonden „Eens kwam de wensch in my op, niet alle- daagsch by een’ Hollander, om eenige merk waardigheden van myn eigen land te gaan zien, en onder die der hoofdatad ook „het Grootboek”. Ik had daarvan altyd een respectueus idéé, als van het grootste der Nederlandsche boekeneen reus, bij welks bladzijden onze tegenwoordige nieuwsbladen slechts klein-ootaven waren. En toen ik nu eiiidelyk was doorgedrongen door een heirleger ran lotery-joden, die op de ont vangen intresten der uitgaande bezoekers aas den, vond ik, in plaats van een groot boek, slechts een gewoon, maar zeer groot huis, waar van de kamers niet genummerd; maar geletterd waren, zoodat voor my de kamer K. open stond, in myne kwaliteit als administrateur van enz. 't Mocht eens sommigen myner lezers ook zoo gaan, wanneer zij op den titbl lezen„Losse Bladen uit myn Pastoraalboek”, als lag er op de studeerkamer van ons, predikanten, een ontzachljjke kwartjjn of eenige deelen in octavo, waar wij onze ondervindingen,by den dageljjkscheu omgang in de gemeente, in opteekenen. Ik kan hun de verzekering geven, dat zij hierin na onzen dood evenzeer zouden worden teleurge steld ah in do bekende fabel de eigenaar van de hen, die eiken dag een gouden ei legde; - sais comparaison van onze eenvoudige ver tellingen met dit kostbaar kippenproduct. Het boek in quaestie bestaat alleen iu ons geheu gen, waarvan de kamers ook naar jaar en werk kring genummerd en geletterd zyn; hoogstens in eenige apokryfe aanteekeningen, „voor den vinder van geen waarde.” Meer dan eens heb ik vroeger die kamerkens doorsnuffeld en er wat uit ten beste gegeven. Ik moest echter in vroeger jaren voorzichtig zijn, opdat men de beelden niet herkennen zou. Nu zyn er al zoo veel jaren over de meeste dier herinneringen verloopen, dat dit minder noodig wordt. De dood wischte vele namen uit; an dere kon ik gerust noemen. Een oud mensch, zoo hij ten minste de gave van opmerken bezat, vertelt graag en wordt wel eens vervelend door dezelfde verhalen watdikwyls te repeteeren. Daardoor krygen zy een' zekeren staanden vorm, even als de overlevering der Oosterlingen, die veel minder schryven dan wy. Eu na ik zoo na aan het einde sta, wilde ik ze toch nog eens opschryven, gelyk ze my in het geheugen en op de lippen liggen en ik ze in dun huiseljjken kring dikwyls vertelde. Er is niets bjj wat ik niet zelf waarnam of onder vond, en ik heb die eerste indrukken zoo juist mogelyk zoeken weer te geren. Der fantasie liet ik slechts enkele malen vormen kleur over; maar toph voel minder dan menigeen denken zou; want de waarheid is dikwyls het meest onwaarschynlyk. la de rolgorde heb ik alleen verschil ge maakt tusschen myne standplaatsen: Westmaas 18301885; Berkel en Rodenrys 183538; Schoonhoven 183849; en 's Gravenhage, waar het laatste jaartal,terwyl ik dit schryf, nog aan ontbreekt. Van het dorpsleven moest ik natuurlijk bjjgaan wat reeds in de „Pastorie te Masl beschreven was. En nu vinde ook dit werk (zal het ’t laatste zjjn?) zijnen weg tot hoofd en hart. Ook wie zich met myne beschouwing niet kan vereeni- nigen, doe zyn voordeel met myne veeljarige ondervinding. En beleef ik de uitgaaf niet, dan zij het eene vrieudelyke stem uit het graf. C. E. VAN KOETSVELD.” Door de familie van wy’len den heer A. B. Van Tienhoven, in leven wethouder der gemeente Werkendam en jaren lang president-kerkvoogd, is aan de diaconie der Ned. Herv. Gemeente van Werkendam en Dewerken eene som ge schonken van f4000. - Met overgroote meerderheid zyn door de Synode der Herv. Kerk her benoemd als president en vice president de hh. M. A. Perk en Dr. G. J. Van der Flier, en benoemd tot secundus van den laatsten de heer M» E. Van der Meulen. Deze Courant wordt des Woensdags- en des Zaterdags morgens uitgegeven. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,75. Franco per post door het geheele ryk f 0,90. Men kan zich abon- ueeren bij alle Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders. openltfk anarchistische gevoelens uitte en den moord op Carnot goedkeurde. En te Ulm heeft men ontdekt, dat er een heftig anarchist was onder het korps politie agenten. De man had een bladzyde van het reportenboek volgeschreven met anar chistische ontboezemingen. Bij de ontdek king had hy zich uit de voeten gemaakt. De anarchist Santiago Salvador is te Barcelona ter dood gebracht aan den worg paal. Zijne houding tegenover de rechters was uitdagend, brutaal en onbeschaamd. Telkens trachtte hy kleine „speeches” af te steken, hetwelk hem echter belet werd. Tot 16 jaar is hy rustig burger geweest. Toen begon hy anarchistische brochures te lezen en achtte het zijn plicht om te arbeiden voor het heil der menschheid. Men weet, hoe hy dien „plicht” vervulde! In het Britoche Huis der Lords is bij tweede lezing goedgekeurd hejt bekende wetsvoorstel van den Markies van Salis bury, strekkende om de immigratie van verskillende minder gewenschte soorten valT^a^idelingen te beperken. Lord Rosebery had het voorstel vroeger bestreden, in zooverre was dit dus een „échec” voor de Regeering, die voorts ver klaart, bereid te zyn tot een gedachten- ue uereiKiug v<ui iiuu uuüi, cmunuui iu» bondgenooten en medestrijders moeten be- i hetgeen, helaas! niet altyd

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1894 | | pagina 1