w,
9
1895.
N°. 1539.
s.
Zaterdag 5 Januari.
Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht.
i c
KEBOOMEN,
liggende aan de
ebruikte drieling
jzeren assen en
öbiuihi
srak,|
UkdUk enaatj-'
te zaaien groot
Kfl81Aclitl).H88rï.raWGl
j
en,
ft
te-fiS BSSfi-
aven,
onlant geld,
lOOMER.
i
REISGIDSEN
khandel van
e Schoonhoven.
E KOOP:
EN,
i van
!IÊN;
OP:
(TIJMAN,
iaker te A melde.
I
EREN,
j .Ji..
i BUITENLAND.
INVOERRECHTEN.
't
fit
m
I'!
kerl
dongatie-
kN NUOTEN,
i
i
4
i
00, - en
t bevolen.
mof)
M
new
MOt
Een partij
is te Moordrecht.
Ulllegersberg.
ilneming
RT,
Heer
RotterdaiD
medewerking
1. B. SPAAN-
iziekschool en
ida (Baryton),
Solo-Violht,
v. HUMSUM
'an het Hotel
oonhoven,
IH11895,
:ht ure.
n f 0,75.
ag der uitvoe-
10 Ct. extra,
deelneming,
zal door de
verbonden
geen plaats
een nieuwe
Ie Hekken,
tigen bij J. C.
eraberg, Prins-
Prijs der Adveitentiën: Van 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere regel
meer f 0,10. Groote lettere naar plaatsruimte. Inzending franco
uiterlyk tot Dinsdags-avonds 8- en tot Vrydags-namiddags 5 uren.
Alle binnenlandsche Advertentiën, voor 3-maal plaatsing opgegeven,
worden slechts 2-maal in rekening gebracht.
SGHOOIfHOYEME CODRAHT.
Si W. N. VAN NUfiffEN te Schoonhoven,
Ulti«vers.
Twe$C
rugk^
ihomfe
4de h&
Nfl
wyzlg
staaik
in nè
der h
waan
hettöt
petM|
lis met Elf den^f
de toewijzing.
led 7. JW. 1896.
en de Eigenaar
een/tM
heeO
neiüitt
poiroM
ïtou ki
concur
heffing
I jvoerrod
Gage 41
.zooi u
d;
Giessen,
gemeestet
niet e
studenten, die van spioneeren beschuldigd
waren en die aan -de overheid door den
Amerikaanschen consul slechts op de
uitdrukkelijke verklaring en heilige belofte
waren uitgeleverd van hen niet te zullen
martelen en slechts te zullen ter dood
brengen na een regelmatig vonnis. Ook
Amerika’s vriendschappelijke gezindheid
wordt door deze barbaarsche handelwijze
op eene zeer zware proef gesteld.
In Frankr(jk gebeuren ook vreemde
dingen. Nu is weêr plotseling de Gou
verneur-Generaal der Indo-Chineesche be
zittingen, de heer De Lanensan, door zijne
Regeering ontslagen en wel terwijl hij,
na een te Parijs doorgebracht verlof, huis
waarts keerde. Natuurlijk verwekt dit
joptslag groot opzien; het schijnt gegeven
jte zyn, omdat bedoeld persoon officieels
stukken heeft medegedeeld aan het dag
blad „Paris”, hetwelk deze stukken heeft
openbaar gemaakt.
Gelukkig, dat de Kamer niet aan het
werk is maar vacantie hééft, want anders
zou dit incident stellig eene flinke inter-
pellatie tengevolge hebben gehad. Den
8sten Januari zal zy hare zitting op nieuw
hervatten of liever de nieuwe openen;
daarvoor moet dan ook dadelijk weêr eene
Presidentsverkiezing plaats hebben. Wat
zal er van Brisson worden?
t En wat van den Italiaanschen Minister-
President Crispi, sedert de „onthullingen”
van den radicalen afgevaardigde Cavalotti?
Tegenover de verwyten, waarmede de
officieuse pers den aanklager als het
ware overstelpt, verklaart deze, dat hy
nog slechts een derde deel heeft verteld
van hetgeen hij weet. Hij merkt voorts
heel slim op, dat men hem op zonderlinge
wijze „onschendbaar” schijnt te willen
laten, terwijl andere personen vervolgd
worden, en voegt er bij, dat het de plicht
te <jer rechterlijk^ macht hem ter ver
antwoording’’ te roepen. Waar zal het
einde zyn van dat schandaal? waarschijn
lijk nog verre af.
Aan Cavalotti is bij zijne aankomst te
Milaan, waar hij den Oudejaars avond is
gaan vieren, eene onverwachte ovatie ge
bracht Duizenden wachtten hem aan het
station op en ontvingen hem met de kre
ten; „Leve Cavalotti, de verdediger der
moraliteit! Weg met Crispi; weg met de
dieven!” Cavalotti werd in triumf naar
zyn huis geleid en moest zich aan het
venster den volke vertoonen. Voor deze hulde
zijnen dank betuigende, zeide hy o.a.: „Ik
hoop, dat Italië, dat uit zoo menigen stryd
als overwinnares te voorschijn is getreden,
ook in dezen de eer hoog zal weten te
houden.”
Keizer Wilhelm (Duitschland) bracht
een gedeelte van den Oudejaarsavond door
bij den Rijkskanselier Von Hohenlohe,
natuurlijk in verband met de Nieuwjaars
toespraak, die hij voornemens is tot de
generaals te houden.
Zynerzyds is de Rykskanselier Von
Hohenlohe voornemens een bezoek af te
leggen by zijn grooten voorganger, Vorst
Von Bismarck, en wel vóórdat de Rijksdag
weder bijeenkomt.
Engeland’s vroegere Premier, de krasse,
wakkere Gladstone, heeft Zaterdag jl. op
zijn buitengoed Hawarden zijn 85sten
verjaardag gevierd, volkomen gezond en
zeer opgewekt. De gelukwenschen waren
meer dan talrijk, zoodat de postman dien
dag geen gemakkelijke taak had.
Een Gladstone-feest zonder speeches is
niet denkbaar en ook ditmaal had de
groote man zelf voor dit deel van het
programma gezorgd. De belangrijkste
hield hy voor de deputatie uit Armenië,
die bij hem kwam klagen over de gru
welen, ons bekend.
De redevoering over de gruwelen in
Armenië, die de heer Gladstone op zyn
jongsten, 85-jarigen geboortedag heeft uit
gesproken, heeft algemeen een diepen
indruk gemaakt en kan niet nalaten zelfs
de Turksche Regeering wakker te schud
den. De Times verklaarde in zijn jaar
overzicht, dat een der dingen, waardoor
het jaar zich kenmerkte, was geweest:
de onttrekking van den heer Gladstone
aan het politieke leven. Maar hy heeft
zich al meer teruggetrokken (15 jaren ge
leden) en kwam toch weder terug. De
oude energie, de oude werklust, de oude
bezieling en gloed hebben hem nog niet
verlaten, en niet onmogelyk zullen de
gruwelen in Armenië het middel zyn, dat
Gladstone weêr aan ’t roer brengt. Er
spreekt eene verontwaardiging uit zyne
woorden, die algemeen zal gedeeld worden.
Gladstone is weêr geheel hersteld van
zijn laatste stootje. Weinig Engelsche
Staatslieden bereikten zulk een leeftyd,
gevoegd by zulk een blyvend helder
verstand.
Uit Petersburg (Rusland) komt bericht,
dat de heer Krowoschein is afgetreden
als Minister van Openbaar Verkeer en
vervangen -is geworden door den heer
Ivashenkoff. Wat betreft de „bevorde
ring” van Gurko, deze heeft die promotie
in ’t geheel niet als eene „onderscheiding”
opgenomen en aan een der Grootvorsten,
iris DE RIDDER
bodegraven zal op
ensdag 16 Ja-
iri 1895, 's m.
.lur, in het Hötel
4 HAAFTEN te
digen bijeen te krijgen; men zou hkar
leden moeten zoeken by den groothandel,
en welke man vafi zaken zou zich 'daar
voor beschikbaar kunnen en willen stellen?
De Tweede Kamer heeft geen gelegen
heid gehad over dit ontwerp te beraad
fslagen: het- raakte van de baan, toen in
Augs. 18911 het Kabinet-^Van Tienhoven
optrad. J
Minister Pierson nam4 de regeling op
nieuw ter hand, toen hij door de drukte
varü vermogens- en bedrijfsbelasting heen
wa$ Zijn ontwerp kwam in Januari van
het' vorig jaar. L
Het ging uit van het beginsel, den amb
tenaren, indien zy bezwaar hebben tot
benadering over te gaande bevoegdheid
te geven om te lage aangiften te verhoö-
gen, behoudens voor den belanghebbende
recht van beroep ongeveer zooals in het
hierboven vermeld oqtwerp— De Beaufort
is aangewezen. Met^ien verstande evèn-
Uwel, dat provincialen en hoofdcommissie
gouden bestadn uit ambtenaren. Tegén ebn
jvry menigvuldig voorkomend kunstje,pm
'Me visitatie 'té beihoeiel(jken en hetfge-
riiar van bénaderen te verminderen
’’namelijk loet bijeenvoegen van goederen
fjrah uiteejfioopendejsoorten, was voor-
(j '04teld dat bij de visitatie, zoo noodig aan
>'j èn eisch moest worden voldaan, voor de
erschillende quajiteitea afzonderlijke verj'
p lacking en aangifte te vorderen. Ook was
•Ale1 bijslag1) vhVi 10 pCt. teruggenomen, by
1 ’^benadering! te betalen, en een verzwaring
valn hek 'Vebht voorgemeld in geval de
{ambtenaar de aangifte had verhoogd en
Sin dezebeslissing waa berust of zy bij
hooger beroep was bevestigd.
1 De gebeurtenissen van 'het laatste voor
jaar hebben ook dit ontwerp niet in open
bare behandeling doen komen.
De tegenwoordige Minister van Finan
ciën wenscht thans de zaak i.afgodaan te
zien dn wy kunnen niet anders dan dit
voornemen toejuichen, daar elke maand
vertraging het land een schade berokkent
van anderhalve ton. Het ontwerp van
Minister Pierson is niet övergenomen; er
zyn zooveel wijzigingen in gekomen, dat
het een nieuw voorstel is geworden. De
heer Sprenger van Eijk is doorkneed in
de practyk van het belastingwezenmen
kan dus bij voorbaat wel vertrouwen, dat
hy de werking van het thans voorgedra
gen plan ten volle doorziet.
Wat de hoofdzaak aangaat, is er geen
verschil met het ontwerp—Pierson. Er
is hier ook heffing naar de waarde met
bevoegdheid tot ambtshalve verhooging
van de aangifte, als de visiteerende amb
tenaar meent daartoe grond te hebben en
reden vindt om de benadering niet toe te
passen. Zelfs maakt de Minister zich van
het benaderingsstelsel nog meer los dan
zijn voorganger, door in de memorie van
toelichting te verklaren dat, zoo de nieuwe
maatregelen afdoende blijken, de tijd zal
gekomen zyn om te overwegen of niet
van dat stelsel afscheid kan worden ge
nomen. Ook zijn nu reeds gevallen aan
gegeven waarbij benadering is uitgesloten.
We hebben hier dus ook provinciale
„commission van beoordeeling”, zooals
thans wordt voorgesteld ze te noemen en
een Raad van beroepdoch aan welke
toegevoegd wolrden „enkele personen, met
bijzondere kenhis van de waarde der ver
schillende artikelen.”
Maatregelen worden voorgedragen om
eenerzijds de ambtenaren buiten de nood
zakelijkheid te'plaatsen, onmiddellyk een
beslissing te némen, behalve wanneer het
reisbagage gelat, aan een anderen kant
om den aangever de gelegenheid te ope
nen, in afwachting eener beslissing om
trent de waarde, de goederen hun be
stemming te doen volgen. Voor het eerste
is een termijn van uiterlijk 24 uren ge
steld, den Zondag niet medegerekend
onder dien verstande dat van dien termijn
niet meer gébruik wordt gemaakt dan
noodig of in hqt belang van den aangever
gewenscht is; daarmtê wordt de pas af
gesneden aan een gebruikelijk kunstje,
om door plotselingen aanvoer van vele
goederen tegelijk op kleine visitatieposten
de werking der wet te verlammen; de
ambtenaren krijgen tijd voor een nauw
keurig onderzoek, indien bij hen twijfel
rijst omtrent de juistheid der aangifte.
Daarentegen kunnen van de goederen sta
len of monsters worden genomen, of wor
den typen bepaald voor het vaststellen
van de verhouding tusschen deze en de
ingevoerde goederen van dezelfde soort.
De massa behoeft dus niet in de pak
huizen van het douane-station te worden
opgeslagen totdat bij reclame de eindbe
slissing is gevallen, maar kan direct wor
den doorgezonden, indien zy ten minste
niet wordt benaderd.
Wanneer goederen van verschillende
soort zyn dooreen gepaktkennelyk met
i het doel de visitatie te bemoeielijken, kan
j de ambtenaar vorderen, dat zij worden
i gesorteerd en afzonderfljk vertoond, ten
i einde de juistheid der aangifte te con
i uöleeren.
Eindelijk wordt nog een misbruik ge-
S Cenllarea, in 1
makers, Hout-
ikers, allen ge-
bermen van den
raven, en vlui-
euwHk tot d^en
i. casteleKï
is roomemerte
lagen J en JjÓ
1896, j telkfb
re, fiy^jdfe W«f“(
k, ,bii inzetKjr
TO 6"1
l'^eze Courant wordt des Woensdags- en^ des Zaterdags-
^Mena uiteegeven. Prys: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,75.
iflïo per post door het geheele ryk f 0,90. Mpn kan zich abon-
sren oy alle Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders.
-L
stuit, hetwelk djtóéeste importeurs als
vQlkomon wettfte b’sthbuvzen,
namelyk dit: Doó.'dian de ambtenaren by
benadering tien procent boven de aange
geven waarde noeten uitkeeren,meent
men ook, dat ie aangifte even fcooveel
beneden de weikelijke waarde mag blij
ven, hetgeen géheel onjuist is. Voortaan
zal slechts een sieelruimte tot een maxi
mum van 5 prccent zyn to^elaten; is
de aangifte mee- dan dat beneden de
waarde, dan vogt reeds1 de ambtshalve
verhooging, met de daaraan verborgden
boete.
Deze is niet gering: zy bestaat uit het
tienvoud van het verschil tusschen het
recht naar de aangifte en dat hetwelk op
de taxatie van der ambtenaar is gegrond.
ïiebben we, in bovenstaande regelen,-
delpoofdzaken opgssomd uit het regelings-
voqrstel, 'in afwachting van de critiek,
die/ weldra door oe Commissie van Rap
porteurs zal woj-dengegeven, we kunnen
Rechts den v^nscii uitspreken dat de
Kamer er wat spoed achter zal zetten.
BJen beslissing is drihgend noodig, en
de politiek kan er gelukkig heelémaal
Ömten blij yen. Tot -langer uitstel ont-
bj^ekt elk voorwendsel.
Ovirz|oht.
t)e Chineesche vredes onderhandelaars
bewegen zich nog steeds met hunne ge
wone langzaamheid.
Eigenlijk zijn vrede en vredes-vooi;waar
den nog lang niet aan de orde, want
China’s Keizer heeft vrij wat ernstiger
zaken te doen. We v^namen onlangs,
dat Admiraal Ting, Generaal Wei en nog
een aantal andere hooggeplaatsten be
schuldigd zyn van lafhartigheid en ge
degradeerd zullen worden; vervolgens dat
KUI)SL-Tschü. Ch 11 n uimw I- brnndQi'
Chineeschen gezant t^xiridor^-naar Peking
werd ontboden, om zich aldaar te laten
onthoofden en nu heeft het Z. M. behaagd
Lin-Kun-Yi, den vorigen onder-Koning
van Nanking, te benoemen tot opperbe
velhebber van alle Chineesche troepen te
velde. Dat beteekent dus evenveel als
„val van Li-Hung Chang en van Prins
Kung.”
Nu, gelijk men begrijpen zal, heeft Lin-
Kun Yi, weinig zin, om die gevaarlijke
betrekking aan te nemen, waar de val
zoo snel met verheffing afwisselt. Hy
heeft zich, naar het schynt, ziek gemeld,
doch de Keizer van het Hemelsche Ryk
blijft de benoeming handhaven met on
verbiddelijke gestrengheid. De kans op
overwinning staat nu nog slechter als
eerst
Een klein staaltje van de Chineesche
generaals
Deze generaals behooren eigenlijk in de
oudheid thuis. Zij zijn feitelijk niets meer
dan legerondernemers. Evenals de Manda
rijnen koopen zy hunnen post als belegging.
De generaal ontvangt een bepaalde som
van de Regeering en daarmede moet hij
alle uitgaven voor zijne legerafdeeling
bestrijden.
Om te sparen, vervalscht hy nu de
lijsten van de getalsterkte zijner troepen,
of beknibbelt zyne soldaten. Vele soldaten,
die aan den slag by Ping Yang deelnamen,
hadden in drie, vier of vijf maanden geen
soldy gezien. Om die reden beschouwt
een Chineesch generaal het sneuvelen en
de desertie zijner soldaten ook niet als
een ongeluk. Generaal Wei, bekend uit
den slag bij Ping-Yang, had slechts de
helft van de soldaten, voor wie hij soldij
ontving, en zyn manschappen bestonden
nog grootendeels uit ongedplde koelie’s.
Wapenfeiten van belang zyn in den
laatsten tijd niet voorgevallen. Alleen
wordt nog met een enkel woord melding
gemaakt, dat het jongste gevecht, in
Mantschourije, den léden December 1894,
het bloedigste van den geheelen oorlog is
geweest. De Chineezen vochten met den
moed der vertwijfeling en sloegen wel vier
maal de bestorming der Japanners af; ten
slotte moesten ze echter toch wijken, doch
van vervolging kon geen sprake zijn, daar
dit door de hevige sneeuw onmogelyk
werd gemaakt.
Bij de bevolking in Mantschourije her
leeft het vertrouwen op de door de Ja
panners bezette plaatsen, terwijl handel
en welvaart weêr wat beginnen te bloeien.
De Japanners behandelen de bewoners zeer
vriéndelijk, zoodat deze hunne dagelijk-
sche bezigheden weêr beginnen te her
vatten en zelfs weder markt houden,
waarop de Japanners trouw verschijnen
en goede koopers zijn, zoodat hun geld
de landsmunt allengs gaat verdringen.
Een Chineesch soldaat wordt niet meer
geduld en dadelijk veijaagd.
China schijnt nog niet genoeg lessen
te hebben gehad en de nadeelige gevolgen
zullen wel niet uitblijven. Ook zullen de
Japanners wel niet vredelievender gestemd
worden door de berichten, die uit Shangai
komen omtrent het wreedelyk, zonder
vonnis, ter dood martelen door de Chi
neesche overheid van twee Japansche
de gelylMeid
van den Jiri
jm
de
iro-*
Jere
Wir^tehUzo^behalen <bf &t ölgt r pïï|ten
"“ou k^netf I verkoopen dim de rrjedWem
irenöe ingezetene. ffe®njke
au aat zeer matig en bftlyw in-
i wordt evenwel vér^till iwdirar te
pften, welk tffersbliil ‘4ii<jti zelden
r,JJ .zooi aa»tnerkelijk is,'mal'dm exaedl&ur,
die zaak betrokkeri’.*er trens-
'’T portkdéteii geheel uithaalt. Volffleh^jeen' A. f
M Vohtrdltt niet te lage raming woriftjop
M dtejwmq de (schatkist jaarlyks voopJfcen
J sonM vuy 18 «on benadeeld. (lil
y Nfet\»>ndëB' verwondering vraagt men
ziclr af, hoe l|ét mogelijk is dat tegfe^feen
reejds zooveel? jaren bestaand en bekend
kwaad nog gden maatregelen van verweer
zyn genomen.) Het is toch vreemd, steeds'
te klagen over den „zorgeischenden” toe
stand onzer financiën, en een voor de hand
liggend middel, om er eenigerinate j^n te
voorzien, ongebruikt te laten. Dat is een
van de geheimenissen van de parlemen
taire politiek, in welke ’t maar het best
is, zich niet al te zeer te verdiepen. Er
schynt wel nooit tyd te zyn, om het
allernoodigste te verrichten.
Laten wy maar hopen, dat ditmaal de
zaak haar beslag krijge. Zóó schitterend
is de staat onzer geldmiddelen met, dat
we voor het loopende jaar reeds die ver
meerdering van baten, door verscherping
van den strijd tegen fraudeering, zouden
kunnen ontberen.
Wat tot dusver daartegen wordt gedaan,
is sinds lang gebleken tot geen bevredi
gende uitkomst te leiden.
Wordt een partij goederen te laag naar
het oordeel van de ambtenaren aangege
ven, en bedraagt het verschil meer dan
10 pCt., dan heeft deze de bevoegdheid,
de goederen te benaderen, onder betaling,
aan den importeur, van de opgegeven
waarde plus 10 pCt. Er zyn echter tal
van omstandigheden, die de toepassing
dezer „straf” verhinderen. In het van de
hand zetten van het benaderde wordt de
ambtenaar belemmerd door bepalingen,
die ten doel hebben de mededinging met
den gewonen handel te voorkomen; hij
mag niet uitstallen, maar moet zijn ver
overing en bloc verkoopen, hetgeen
hem veel kans op verlies oplevert. Goe
deren, die aan spoedige prijsvermindering
onderhevig zyn, door bederf, of by welker
debiet rekening moet gehouden worden
met de wisselvalligheden der mode, zullen
de commiezen natuurlijk niet licht aan
vaarden ;-- bovendien zyn er nog, die slechte
voor een bepaald persoon waarde hebben,
als papier van een besteld formaat, arti
kelen van den stempel eener firma voor
zien, enz. Het benaderings systeem is
derhalve onvoldoende bevonden, om kwade
practyken te bestrijden.
b De voorlaatste Minister van Financiën,
de heer Godin de Beaufort, heeft een
ernstige poging beproefd ter betere ver
zekering van het bedrag der invoerrechten.
Het hoofd beginsel van zijn ontwerp was
heffing naar de waardeniet dus in de
eerste plaats naar het gewicht, zooals tot
nu toe, by welke regeling te weinig op
het groote verschil in qualiteit kan worden
gelet; er zouden dan zijn provinciale com-
missie’s van taxatie, by welke de belang
hebbende zou kunnen reclameeren, en een
algemeene commissie voor hooger beroep.
De laatste zou in hoofdzaak bestaan uit
gedelegeerden van de Kamers van Koop
handel, en zich bezighouden met de sa
menstelling en de periodieke wijziging van
een prijslijst van al de invoerartikelen,
volgens welke de heffing zou geschieden.
Daarmeê verviel ook de benadering, en
geschillen tusschen ambtenaar en impor
teur zouden dan tot enge grenzen zijn
teruggebracht.
Deze oplossing van de quaestie vond
bij den handel weinig bijval. Algemeen
achtte men het schier onmogelyk, een
pryslyst zoo geregeld by te houden, dat
er geen belangryke verschillen ontstonden
tusschen de daarop voorkomende cyfers
en de werkelijke prijzende laatste toch
dobberen voortdurend op en neer. Een
ander bezwaar was de onmogelijkheid, om
een permanente commissie van deskun-
die hem er mede gelukwenschte, een
tamelijk grof enkaorrig bescheid.gegeven.
Voor zijn vertrek heeft Gurko tot het
ambtenaren personeel eene toespraak ge
houden, waarin hy hen op het hart drukte
toch vooral de nog benoodigde gelden
voor de voltooiing der kathedraal te War
schau byeen te brengen. Het bouwen van
zulk een monument zoude, naar hij zeide,
een zichtbaar stempel der Russische heer
schappij op de provincie Polen drukken.
BIJ HET AFSCHEID
van den
als Burgemeester van Krimpen a/d Ilse!.
(Januari 1850 Januari 1895).
Het was aan het einde der openbare verga
dering van den raad, van 29 December jl., dat
Burgemeester Van Wanin g afscheid nam van
de gemeente en haar bestuur. De punten op
de agenda, onderwijs-, armen- en brandweer-
zaken betreffende, waren op de hem eigene
kalme, heldere wjjze ingeleid en toegelioht, de
beraadslagingen waren geleid met de gewone
handhaving en eerbiediging van het woord der
leden en de conclusion tot de besluiten genomen
met den tact, die hem eigen was. Toen de
hamerslag van het laatste besluit was gevallen,
liet de voorzitter voorlezing doen van het Ko
ninklijk besluit, waarbij hem op zjjn verzoek
eervol ontslag werd verleend ais Burgemeester,
met dankbetuiging voor de door hem bewezen
diensten. Roerend en van weemoed vol was
zjjn afscheidswoord. Hg dankte den raad voor
de welwillendheid en den steun, dio hij zoo dikwerf
mocht ondervinden en bracht bgzonderen dank
aan de beide Wethouders, voor hun gver in de be
hartiging der gemeentelijke belangen. „Ik ein
dig,” zoo besloot hij diep geroerd, „met Gods
besten zegen in te roepen over deze gemeente,
hare vettegenwoordigers en hare ingezetenen,
en hoop van gansoher harte dat alle uwe be
sluiten bevorderlijk zullen zjjn aan den bloei
en, de welvaart der gemeente.”
De oudste Wethouder, de heer Van der
wensohte thans den scheidenden Bur-
lester toe te spreken, al gevoelde hij ook
alles te kunnen uiten, wa^fgn hart wel
gevoelde. Ook voor hem vwft ’t een ernstig
oogenblik, waar hjj geduren/e 42 jaren, waar
van 21 jaar als Wethouder, jnocht samen werken
met den Burgemeester. „Wat is er,” zoo sprak
hjj, „onder uw bestuur weel goeds tot stand
gekomen, wat is er veel gebpurd in de gemeente,
lief en leed, en hoevelen zagen we van ons
henengaan voor altjjd, met wie wij de zorg
voor het bestuur der gemeente gedeeld hebben.
Het spijt mij dat ge met Januari reeds aftreedt,
hoe gaarne ik u de welverdiende rust ook gun.
Harteljjk hoop ik echter, dat de goede God u
nog vele levensjaren schetike en dat een helder
hoofd en eene goede gezondheid uw deel mag
blgven." Nadat spr. den Burgemeester diep
getroffen de hand had gedrukt, pam de heer
M jj n lie ff het woord met de betuiging, dat
hem dit afscheid zoo moeielyk viel, waar vriend
schapsbanden hem en de zijnen gebonden hadden
aan den Burgemeester, zoo lang als deze ge
staan had aan *t hoofd dezer gemeente. Een
blik werpende op den toestand der gemeente
vóór 45 jaren en nu, mocht van grooten voor
uitgang gesproken worden. Was Krimpen toen
ten opzichte van vele zaken cijnsbaar aan Ouder
kerk, die banden zjjn losgemaakt en de gemeente
heeft haar eigen instellingen. Veel werk was
hiertoe noodig geweest en vele eigenaardige
moeieljjkheden waven daarbjj te overwinnen voor
een Burgemeester, die voor de belangen van
beide gemeenten had op te komen. Maar
het werk was volbracht. Wat de gemeente
bezit, bezit ze niet meer slechts in naam. En
eene aangename voldoening moest het den Bur
gemeester zjjn, terug te zien op zooveel goeds,
dat door en onder zyn bestuur was tot stand
gekomen. „Aftredende”, aldus besloot spr.,
zeer aangedaan, „mag van u worden getuigd:
Gij hebt gewerkt tot heil der gemeente en de
algemeene achting genoten. Het bewustzjjn
van een welbesteed leven verhooge uw geluk
en doe u de zoo welverdiende rust nog langen
tjjd genieten.”
Harteljjke handdrukken worden teen gewis
seld, en nadat Burgemeester en raadsleden aioh
in elkanders vriendeljjk aandenken hadden aan
bevolen, sloot hy deze zjjne laatste vergadering.
Uit zjjn langdurigen werkkring zij het vol
gende aangeteekend
Bjj Kon. besluit van 14 Januari 1850 be
noemd tot Burgemeester en Secretaris der
gemeenten Krimpen a/d IJsel en Btormpolder,
werd de heer v. Waning den 28sten Januari
d. a. v. als zoodanig geïnstalleerd. Gedurende
het tjjdperk van zjjn bestuur heeft deze ge
meente eene groote verandering en uitbreiding
ondergaan. Wat zjj toen aan instellingen
bezat, bezat zjj slechts in gemeenschap met
andoren. In de eerste plaats werd de be
staande particuliere bjj eendere school ran den
hoer J. Verboon door de gemeente overge
nomen en als eene openbare in gebruik gesteld,
wat tengevolge had dat in zake schoolwezen
deze gemeente van het aangrenzende Ouder
kerk kon gescheiden worden. Deze scheiding
kon eerlang ook worden uitgeroerd ten opzichte
van toren, klok en uurwerk en brand wezen,
ondanks de even talrjjke als ingewikkelde
quaestiën, die daartoe rooraf opgelost moesten
worden. De gemeente zag binnen eigen grenzen
een kerk met toren verrijzen, en erlangde de
beschikking over voldoende brandbluachmid-
delen. Was Stormpolder tot 1855 eene
afzonderljjke gemeente, met een eigen bestuur,
ia dat jaar werd dit eiland door de wet met
Krimpen vereenigd. Kortom, van onze ge
meente werd eene zelfstandige gemeente gemaakt,
welke bezwaren daartoeook te overwinneu waren!
Werden de eerste bestuursjaren van Burge
meester Van Waning door hoogst belang
rijke zaken en hervormingen van velerlei aard
ingenomen, ook de latere en laatste Jaren vu
deze zaak geenszins, en de
wet heeft voorgea
h minste velband ii
sacherjpiende rechtef
sn zy&iiet wengcht 1
dpvej gehuldifedp
im onüfent gehdvén
Mg vfoor dit jaaf
Kijag' van ruim
rafts! mtend ten.., dol
twlei
Ier weteontwerpen,' Waaraied^ de
l Kamer zich terstond na haar te
nt in Februari zal hebben bezig te
1) betreft een1 betere verzekering van
jngi der invoerrechten.
is deze zaak geenszins, en de
ig, die de Regeering in de be
steld, staat niet
fyet de quaestie
a, ten aanzien
af te wijken van
njhandelstel
fecht, op
ntgetrokkefi'J
millioen 8 to^jl
in de
idn voortbrenger ^n dèn
deze, niet bijftragendé
laten, dife döor'inindej
gedrukt, petrèkkdjjk gr|
i behalen 4>f tot Jagt r p/
1 verkoopen dim d^ n)elj
k me.
itig ei
wfel vèrttfi
ik betrokkei
