IDES
EN
lis,
1895
N°. 1605.
Zaterdag 24 Augustus.
LI1U111,
manno,
Woojiig,
CASTELEUN
is voornemens
t op Donder-
Augustus
en b(j afslag
Augustus
kens 's avonds
r te veilen en
ënfMlO.
afzonderlyk ft,—,
irlger de biljetten.
Brieven van een ond-GeöiendB.
IL
Nieuws- eu Advertentieblad voor Zuid-Holiand en Utrecht.
ERIJ
WERIJ.
iTEIN.
IMISSIE.
5'
15.
0
Dur.
2
3
4
8
8
rij
I
aden
1895:
us a. s.
om GOUDEN en
TEN
)ERIJ.
BEZIGHEID
BINNENLAND.
9%
SN.
irk,
dijk, binnen
rot 10 Aren,
BUITENLAND.
Overzicht.
■1
5)
n
in.
H HOOTEN,
S. &W. N. VAN NOOTEN te Schoonhoven,
Uitgevers.
worden.
gordijnen.
leent.
vember 1895.
tem ber 1895.
t genoemde
f 0,50. Aangifte
op den dag der
van den Heer
ustus tot Dinsdag
SGHOONHOVEIfSGHE COIIRANT.
CANTOOR van
Deze Courant wordt dea Woensdags- en des Zaterdags
morgens uitgegeven. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,75.
Franco per post door het geheele rijk f 0,90. Men kan zich abon-
neeren bij alle Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders.
De 2de luit. M. T. H. De Brou
wer, van het 4de reg. inf., wordt 1 Sep
tember overgeplaatst van Delft naar Gouda.
- Door stemgerechtigde inge-
BOER.
•IJK, te
IOOILAND,
LKZAAK te
>y den land-
levenhuizen
otterdam, in
raat,No. 28.
landen van den polder „Asperen” is be
sloten eene leening aan te gaan van f40.000,
tegen hoogstens 4 pet.
De IJselsteinsche Bouwmaat
schappij keert over het boekjaar 1894/95
een dividend uit van 3 pet. of f 3 per
aandeel. In plaats van den heer Jan F.
Schalij te Jutfaas, die als directeur ontslag
nam, is gekozen de- heer H. A. M. Immink
te IJselstein.
Door wijlen mejonkvrouwe
H. F. De Lanoij is aan de weesinrichting
te Neerbosch een legaat vermaakt groot
f1000, vrü van successierechten.
*Alblasserwaard en VijflieerenJanden,
23 Aug. De handel zoo in kaas als boter
was deze week willigkaas onveranderd
boter 5 cent per J kilo lager in prijs.
Men besteedt thans in deze streken voor:
kaas van f 17 tot f 22 per 50 kilo,
naar wicht en kwaliteitgoêboter f 0,55
weiboter f0,45 per kilo.
‘Ameide, 22 Aug. Sedert een paar weken
zijn verscheidene arbeiders in deze ge
meente zonder werk en nog dagelijks neemt
het getal werkloozen toe. Successievelijk
komen er van de buitenwerken terug, voor
wie hier geen werk te vinden is. Bo
vendien ligt een der mandenmakerjjen
tijdelijk stil. Gelukkig zijn er nogal veel
boomvruchten; het plukken en vervoeren
daarvan geeft aan veel handen werk, even
als het delven der aardappelen, dat inde
volgende maand aanvangt.
Bodegraven, 20 Aug. Op de kaasmarkt
werden heden aangeveerd263 wagens, te
zamen 16.214 stuks, wegende 71.008
kilo; pry's le soort Goudsche f 22 24,
zwaardere f 26; 2e soort f 19 21;
j le soort f 22 i a 24 2e soort Jf 20 21|;
36 wagens Edammerkaas; prys le soort
f 25; 2de soort f20J a 22. Handel vlug.
’Haastrecht, 21 Aug. Ingelanden van
slaan aan de mogelijkheid den oorlog af
te schaffen; „al waren er nog slechts
twee menschen op de wereld, dan zouden
zij gaan vechten*om een geschil over de
manier hoe men een kruis moet slaan.”
Nu is het streven niet, om geschillen te
voorkomen; daartoe zou de menscheljjke
natuur een niet te verwachten verande
ring moeten ondergaan. Maar evenmin
als het particulieren vrijstaat, de oplossing
van eenig conflict te zoeken in een strijd
met vuisten of messen, kunnen natiën
zich veroorloven door wapengeweld eigen
recht te zoeken; niet de sterkste heeft het
recht aan zijn zijde. Voor geschillen der
burgers bestaat een rechtbank; voor die
der volken wil men een internationaal
hof van arbitrage, een blijvend college van
rechtspraak opgericht zien.
Het denkbeeld is geenszins nieuw; ja
renlang is het op onderscheiden congres
sen uitgesproken. Doch het krijgt hoe
langer hoe meer een vasten vorm; men
begint zich meer rekenschap te geven van
de wijze, waarop zoodanig scheidsgericht
zou moeten worden samengesteld, en van
den aard zyner werking. Te Brussel, waar
voor het overige reeds een ontwerp ter
tafel werd gebracht, is ook uitgesproken,
dat de vertegenwoordiging der staten in
deze internationale rechtbank onafhanke
lijk moet zyn van hun grootte of bevol
kingscijfer; voor eiken staat een gelijk
aantal gedelegeerden om de zuiverheid
der uitspraak zoo volkomen mogelyk te
maken. Eindelijk werd nog erkend, dat
haar beslissing alleen een zedelijke waarde
kon hebben; met andere woorden, ver
kozen partijen er zich niet aan te onder
werpen, dan bestonden geen middelen om
dwang uit te oefenen.
We zyn nog niet zoo ver, dat deze
laatste quaestie een onderwerp van be
spreking behoeft uit te maken. Het in
terparlementair congres draagt geen offi
cieel karakter; de parlementsleden, die
daar de vredesbelangen komen be
pleiten, verschijnen op eigen gelegen
heid, zonder1" lastbrief. Doch ik kan niet
aannemen, dat al die bemoeiingen, waarbij
mannen van groote bekwaamheid uit alle
deelen van Europa samenwerken, geheel
zonder vrucht zullen blijven; ik vlei my
gaarne met de gedachte, dat ook de Re-
geeringen eenmaal, moge het zijn binnen
een niet te lang tijdsverloop, het oogen
blik gekomen zullen achten om langs di-
plomatieken weg onderhandelingen aan
te knoopen tot het oprichten van een in
ternationale rechtbank der natiën. En
dan zal het zeer de vraag zyn, of men
zich zal hebben te bepalen tot het uitoe
fenen van moreelen invloed; of niet de
in het ongelyk gestelde party, onwillig
zich te onderwerpen, zal kunnen gedwon
gen worden door afbreking van de be
trekkingen door tijdelijke terugroeping van
de gezanten.
Maar als oud militair praat ik wel wat
langer over yrede dan metmynex-krijgs
manschap overeen schijnt te komen, en de
geduldige lezer zal misschien gaan ver
moeden dat de jaren der grijsheid mij
bang hebben gemaakt. Lang geleden
hoorde ik eens van een genie officier, die
by het leggen van den eersten steen voor
een fort een speechje hield, eindigende
met deze woorden„En nu hoop ik maar,
dat het nooit gebruikt zal behoeven te
worden, dat het ten langen lestè rustig
en in vrede in mekaar zal zakken.” Die
man was toch allesbehalve van persoon
lijken moed ontbloot. Het is een dwaling,
de ijveraars voor den vrede, de bestrijders
van den oorlog,ten laste te leggen, dat
zy er op uit zijn de geestkracht des volks
te verdooven, zyn weerstandsvermogen te
onderdrukken. Integendeel, ieder man moet
weerbaar gemaakt worden, geschikt zoo ’t
noodig iS, aan de landsverdediging deel
te nemen. Een leger moet worden het
geheele gewapende volk, 4vüm werkzaam
aan zyn gewone taak, maar onmiddellijk
bereid om het gereedschap neder te leggen,
de maatschappelijke betrekking te verlaten,
op het oogenblik dat het volksbestaan
bedreigd wordt.
Op militair gebied in Nederland gebeurt
tegenwoordig niet veel. Kampementen en
manoeuvres in aantocht, waarvoor gehoopt
wordt dat piasbuien niet storend tusschen-
beiden zullen tredennu en dan verdwij
ningen van militaire administrateurs, scha
deposten achterlatende die de vraag doen
ryzen of de contröle wel scherp genoeg
is en het toezicht niet zoodanig kan wor
den vereenvoudigd dat vervalschingen en
verduisteringen niet eerst ontdekt werden
als de zaak niet meer te herstellen is.
Voorts hebben wy de teleurstelling over
de gewerenfabricatie. ’t Stond er, leek wel,
heel mooi voor: te Maastricht zou de fa
briek worden ingericht, met behulp van
kapitalisten, om de vuurwapenen te ma
ken voor denzelfden prijs als zy te Steyr
kunnen geleverd worden. Tegen de ves
tiging van de fabriek in Limburg’s hoofd
stad werd in de couranten het bezwaar
gemaakt, dat die plaats te ver ligt buiten
onzen verdedigings kring; in tyd van oor-
zoo’n vijand maar aIL»
hij goed vtudt’VWire h'et zoo, dan be
hoefde rok aan verdediging niet te worden
gedacht. Maar bovendien, de fabricatie in
Oostenrijk zou ons dan ook niet helpen,
want aan een staat, die in oorlog is, mo
gen naar het internationaal recht geen
wapens worden verstrekt.
Hoe dit echter zy, de onderhandelingen
zyn afgesprongen naar het schijnt, op de
weigering van den Minister van Oorlog om
een eenigszins langeren termijn toe te
staan dan oorspronkelijk in zyn plan lag.
Ik betreur dat zeer, en wel zal de Minister
daarover nog een hard woordje vernemen
by de behandeling zijner begrooting. Of
is er zóó groote noodzakelijkheid om onze
mannen gauw in het genot van de 6,5
millimetertjes te stellen, dat deze gele
genheid, om een nog in haar eerste op
komst zynde nationale industrie zonder
een maatregel van protectie, een krach-
tigen steun te verleenen, niet kon worden
aangegrepen De Kamer kan er niets
aan doen, daar het een zaak is van de
Uitvoerende Machtde Minister zal echter
wèl genoodzaakt worden, overwegende mo
tieven aan te voeren om zijn beslissing
te verdedigen.
Nog één belangrijk nieuwsde witte
pluim op de groote tenue sjako van onze
infanterie-officieren zal vervangen worden
door zwarte haneveeren, evenals by de
artillerie. Als dat geen ingrijpende her
vorming mag heeten I
Men kan niets anders zeggen, dan dat
onder de nieuwe Regeering in Engeland,
het nieuwe Huis zich onderscheidt door
een vlugge en practische wyze van arbeiden.
Nu reeds, na eenige zittingen slechts,
heeft het Lagerhuis *mkt 217 tegen 63
stemmen het adres van antwoord goed
gekeurd op de troonrede.
Wel is er nog lang en breed gedebat
teerd over twee amendementen: één van
den Afgevaardigde Price, die maatregelen
verlangde, om te hulp te komen aan den
ellendigeri staat van den landbouw en één
van den heer Pickersgill, die beweerde,
dat de Regeering tot zyn grooten spyt,
niets naders had verklaard omtrent hare
plannen ter tegemoetkoming aan de werk
loosheid. Op dit amendement antwoordde
de heer Chaplin, dat het zeer onredelijk
was, den tyd vooruit te loopen, daar de
Regeering volkomen bereid was, elk aan
nemelyk voorstel in overweging te nemen.
Beide amendementen werden verworpen.
Herinneren we ons het aftreden van
den vorigen Minister van Oorlog, den heer
Campbell-Bannerman, die, zooals men 1
weet zijne portefeuille nederlegde, daardoor 1
genoopt, omdat het Lagerhuis zyn jaar
wedde verminderde, als protest tegen het
onvoldoende der krygsbenoodigdheden in
de tuighuizen, laten we over dit feit onze
gedachten gaan, dan zal het ons niet 1
vreemd klinken, dat de nieuwe Minister
van Oorlog, de Markies van Lansdowne,
dadelijk een onderzoek heeft laten instel- 1
len. Daaruit bleek, dat de beschikbare 1
voorraad kruit, ammunitie en kordiet wer
kelijk zeer gering was. Door de Regeering
zullen nu maatregelen genomen worden, 1
om den reserve-vrorraad te vermeerderen.
Uit Engelsche bron is te Parijs (Frankrijk)
bericht ontvangen, dat de voorhoede van
het expeditie-corps op Madagascar de hoofd-
stad Antanarivo is genaderd, van verre
gevolgd door Generaal Duchesne met het 1
hoofdcorps, dat veel te lydèn heeft van
ziekten en vermoéienlS.
De langzame vordering der Franschen
is vooral toe te schrijven aan de moeie-
lykheden van vervoer. De Hova’s, wan- 1
neer ze zich terugtrekken, vernielen alles, 1
wat ze achterlaten, zoodat de Fransche
troepen in woeste wildernissen komen,
zonder eenige hulpbronnen. Wonderen
van volharding, zelfbeheersching en ge- 1
duld verrichten de soldaten by het zich
banen van wegen door de dichte wouden,
maar het slechte klimaat ontzenuwt hen,
zoodat velen door ziekten zyn aangetast.
Volgens bericht zal nu te Andriba „een 1
vliegende colonne” worden gevormd, om 1
naar Tananarive op te trekken.
Eenige Parysche dagbladen melden, dat
de Eerste Minister van Madagascar een 1
parlementaire vlag heeft gezonden aan 1
Generaal Duchesne, doch; dat deze heeft
geantwoord, dat hij nergens anders dan 1
in de hoofdstad Antanarivo wil onderhan
delen. De Minister echter laat de hoofd-
stad liever verbranden, dan haar in handen
te doen vallen van de Franschen.
De werkstaking te Carmaux duurt nog
steeds voort. De werkstakers hebben een 1
brief gezonden aan het mijn bestuur,
waarin zy den directeur beschuldigen,
van de loonen te willen verminderen en
waarin zy verklaren, liever met de hunnen
van gebrek te willen omkomen, dan de
mannen te verraden, die door het bestuur
„de leiders” worden genoemd. Alle ar-
Voorheen was een soldaat in vredestijd
een onding, een ónmogelijk menschen-
exemplaar, even misplaatst als een baker
aan boord van een oorlogsschip. Het sol-
daat-zjjn was een soort van beroep, van
hetwelk degeen, die het uitoefende, moest
kunnen leven; als er niet te vechten viel,
dan was de belooning schraal, omdat men
den man kon missen, maar nauwelijks
dreigde oorlogsgevaar, of hy deed weêr
opgeld. Ook werden er, bij het eindigen
van eiken strijd, een massa militairen
ontslagen, die dan maar een goed heen
komen moesten zoeken; zeer dikwijls
lieten zy zich aanwerven in een ander
land, waar toevallig „werk aan den winkel”
was, en, in afwachting dat zy weêr een
nieuwen baas hadden gevonden, roofden
en plunderden zy naar hartelust, waren
zy de schrik van de streken die zij door
trokken. Voor welke zaak, onder welke
leuze zij ten strijde gingen, den meesten
kon het hoegenaamd niet schelen; zy
vochten om de soldij en om den buit, en
de meest gewilde aanvoerder was hy,
wiens reeds verworven krijgsroem kans
gaf op een overwinning, waarbij wat te
halen zou zyn, vooral wanneer die veld
heer niet al te scherp toekeek, als zyn
soldaatjes het eens wat erg bont maakten.
Nevens deze beroepssoldaten had men er,
in de zeventiende en achttiende eeuw, die
in tyden van nood of vrijwillig de wapens
hadden aangegorddeze waren de beste,
genoten de achting der superieuren en
maakten dikwijls een flink avancement
of die, door gewetenlooze wervers geprest,
in een oogenblik van dronkenschap een
stuk onderteekend en daarmede een dienst
verbintenis aangegaan hadden, waarvan
niemand hen weêr kon ontheffen.
Tegenwoordig is de soldaat in vredestijd
de normale verschijning; van de millioe-
nen bij millioenen Europeanen, die in een
uniform gehuld beschikbaar zyn voor de
landsverdediging, zyn er niet vele dui
zendtallen, die ooit een wezenlijken vijand
tegenover zich hebben zien staan, omtrent
wien het hun tot een verdienste zou wor
den gerekend indien hij hem het licht
uitblies. Slechts zeer weinigen van die
thans in de gelederen staan hebben van
den werkelyken oorlog een heldere, door
aanschouwing verkregen voorstelling,
allerminst van de gruwelen, die hem ver
gezellen, van de ellende, die hij rondom
zich verspreidt. Een vyf-en-twintig-jarig
tijdperk van vrede heeft een nieuw ge
slacht naar kazerne en exercitieveld ge
voerd de mannen van ’70 zijn veteranen
geworden.
En zelfs die oud-gedienden, zy hebben
nooit den oorlog leeren beschouwen als
iets bijzonder voor hen passends, zonder
hetwelk zy eigenlijk hun carrière zouden
hebben gemist. Sedert de negentiende
eeuw, gebruik makende van de laatste
ervaringen en onderwijzingen harer voor
gangster, ons heeft begiftigd met de volks
legers uitgaande van de fictie dat ieder
ingezetene des lands er een eer in stelt
de vrijheden, de rechten en de billijke
belangen van dat land te verdedigen,
sedert dien tyd is de soldaat, dat wil
zeggen de man die dient voor soldij-
meer op den achtergrond getreden, en
beginnen de legers meer en meer te ge
lijken op „het gewapende volk”, bereid
om zijn rechten te verdedigen tegenover
iedereen, maar volstrekt niet gezind om
inbreuk te maken op diezelfde rechten
van anderen.
Dat onder zulke omstandigheden de staat
van vrede de normale is, begrijpt ieder,
en inderdaad zou men gaan gelooven, dat
een stipte toepassing van het beginsel
van volkswapening de meest krachtige
waarborg zou zyn voor het behoud van
den vrede. Er wordt beweerd dat in die
landen, waar men aan militair vertoon
het meest gehecht is, waar het budget
voor oorlog het hoogst wordt opgevoerd
en de couranten het ijverigst in de weer
zijn om steeds te praten van „nationale
eer” en „dito belangen”, dat daar de
drang tot ontwapening, die meer en meer
een noodkreet gaat worden van de door
zware lasten gedrukte bevolking, en tot
inkrimping van den militairen diensttijd
binnen de grenzen van het strikt nood-
zakelyke, het meest wordt tegengehouden
door de machthebbenden op en naast den
troon, waar nog altyd de bekleeders van
hooge waardigheden in het leger den bo
ventoon voeren; en indien dat waar is,
zou alleen van de veldwinnende demo
cratie een verbetering zijn te wachten in
een toestana die, ondanks het verwijderd
blijven van den oorlog, onhoudbaar is te
noemen.
Het kan niet worden ontkend, dat de
vredes-idée vorderingen maakt, hoeveel
waars er ook moge zyn in hetgeen op
het interparlementair vredescongres te
Brussel gezegd werd door een lid van het
Hongaarsche Volkshuis, den dichter Mau-
rits Jokaï. Hy bekende weinig geloof te
den polder Hoog en Laag-Bilwyk brachten
l heden voor de verkiezing van een penning-
i meester uit 77 stemmen op den heer A.
F. M. Dupper, 56 op den heer P. C. Muller
en 13 op den heer C. J. M. Kroon. Voor
secretaris verkreeg no. I 92 en no. II 54
stemmen, zoodat de heer A. F. M. Dupper
voor beide betrekkingen verkozen werd. (De
heer P. C. Muller kwam niet voor op de
voordracht van het bestuur.)
Door ingelanden van den polder Beneden-
Haastrecht werd tot secretaris-penning-
meester verkozen de heer G. J. M. Kroon.
Bijde eerste stemming voor penning
meester verkreeg de heer Kroon 107 stem
men, de heer Muller 95 en de heer Dupper
15 stemmen. Bij tweede stemming de
heer Kroon 123 en de heer Muller 95
stemmen. Voor secretaris verkreeg de
heer Kroon 134 en de heer Muller 83
stemmen. (Ook nu kwam de heer Muller
niet voor op de voordracht van het bestuur.)
§Jfeerkerk, 20 Aug. In de heden alhier
gehouden vergadering van den schutterraad
van het 10de bataillon rustende schutterij
in de provincie Zuid-Holland is de be
grooting der kosten van dat bataillon voor
1896 opgemaakt, in ontvang en in uitgaaf
op f 303,56De toelage uit de gemeente
kas der verschillende gemeenten, tot dat
bataillon behoorende, bedraagt 70 cents
per 100 zielen.
Monifoort, 19 Aug. De stoomboot
„Estafette UI”, die onlangs by de Noorder-
haven werd aangevaren en daarby avary
bekwam, heeft heden den dienst Utrecht -
Rotterdam hervat.
'Nleuwerkerk a/d IJsel, 22 Aug. Ds.
Dalhuizen van Heinkenszand, beroepen
predikant bij de Chr. Geref. Gem. alhier,
hoopt Zondag den eersten September e. k.
voor het eerst voor zyne nieuwe gemeente
op te treden.
Den 19den dezer had reeds de tweede
vergadering te Amsterdam bij Krasna-
polsky plaats van de Coup. Vereeniging
in het district Hoorn. De vergadering
was zeer druk bezocht. Van de elf C. V.
die vertegenwoordigd waren, traden ter
stond negen tot den Bond toe.
De commissie, in de vergadering van
23 Juli samengesteld, had zorg gedragen
voor veel werk, doch men kon het niet verder
brengen, dan tot de vaststelling der voor
waarden, onder welke de leveranciers aan
de vereenigingen krachtvoeder moeten
leveren. Op een nader te bepalen dag is
men van plan nogmaals te vergaderen,
om alsdan de statuten van den Bond te
regelen.
Woerden, 21 Aug. Éy de heden
voormiddag alhier gehouden harddraverij
voor paarden, die nimmer prys of premie
hebben gewonnen, waren 11 deelnemers.
De prys, f 75, werd gewonnen door
„Taborette”, eigenaar Dr. Van Woerden
te Utrecht, berijder J. G. De Boer; de
premie, f 25, door „Bravo”, eigenaar en
berijder A. F. Eskes te Oudenrijn, terwijl
„Jenny”, van A. De Groot te Nieuw-Vennip,
derde in de baan was.
De uitslag van de harddraverij voor
paarden van zessen klaar was: prys, f200,
„Nobel”, eigenaar J. G. Matze te Mijdrecht;
premie', f 75, „Augusta”, eigenaar dezelfde',
Prys der Advertentiën: Van 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere regel
meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco
uiterlyk tot Dinsdags-avonds 8- en tot Vrydags-namiddags 5 uren.
Alle binnenlandsche Advertentiën, voor 3-maal plaatsing opgegeven,
worden slechts 2-maal in rekening gebracht.
log zou de vijand de gemeenschap afsny- beiders hebben nu Zondag jl. betaald
den, en dan waren we gefopt. Evenals of gekregenwat hun nog toekwam en
zoo’n vijand maar alles kan doen wat hunne boekjes terug ontvangen. Tot nu
toe bleef alles rustig.
Nauwelijks terug gekomen in het
vaderland heeft Keizer Wilhelm van
Duitschland weêr twee herinneringsfeesten
bijgewoond, waar hy, liefhebber als hij
is van toasten, twee toespraken hield, die
luide werden toegejuicht.
Het eerste feest was het jubileum der
eerste infanterie brigade, in garnizoen te
Potsdam en de tweede maal, dat Z. M.
aan het woord was, is geweest, toen hy
de oirkonde voorlas, die geplaatst werd
in den eersten steen voor het gedenktee-
ken van Keizer Wilhelm I te Berlyn. In
die oirkonde wordt er vooral op gewezen,
hoe in 1870 het Duitsche volk vol geest
drift zich verhief onder Keizer Wilhelm
om de door alle Duitsche Staten zoo vurig
verlangde eenheid weêr te verwerven.
Bij het leggen van den steen en de
gebruikelijke hamerslagen, die daarop
volgden, sprak de Keizer:
„Den gevallenen ter gedachtenis, den
levenden ter waardeering, aankomende
geslachten ter nabetrachting.” Daarmede
liep de plechtigheid in de beste orde af.
Naar aanleiding van de herinnerings-
dagen is een keizerlijk besluit uitgevaar
digd, waarbij aan de bezitters van het
Ijzeren Kruis het recht wordt gegeven,
op het ordelint drie witte metaleneike-
bladeren met het cijfer 25 te dragen.
In Oostenrijk is met veel geestdrift de
65ste verjaardag van Keizer Frans Jozef
gevierd.
Verschillende bladen maakten zich tot
tolk dier hulde, door in het licht te stellen I zwaaraere i zoze soort i ry a zi
hoeveel Oostenrijk aan zyn Keizer ver- hieronder 23 wagens Derbykaas; prys
plicht is, die zich trouw aan zyne ver- j 1o artrt’,é f 001 °Q artn’-‘- f on 011
plichtingen hield en immer zijne beste
krachten wydde -aan het welzyn van zyn
Rijk en zijn volk.
In 1898;' warfneerde Keizer zyn gouden 1
Regeeringsfeest zal vieren, wil men te I
Weenen een „Volkspaleis” stichten, naar
het model van dat te Londen.
Volgens een bericht uit Weenen, is te
Toula (Rusland) de artillerie kazerne in
de lucht gesprongen, bij welke ramp 300
soldaten en officieren zijn omgekomen.
De ramp wordt aan boos opzet toegeschre
ven; verscheidene verdachte personen zyn
reeds gevangen genomen.
In Spanje hebben zich weêr eens Repu-
blikeinsche onlusten voorgedaan. In de
provinciën Valencia en Castellan zijn door
eenige gewapende benden, zich noemende
Republikeinen, telegraaf en telephoon-
leidingen vernield en in het stadje Oho var
de gemeentekas gelicht, waarna ze zich
in de bosschen terugtrokken.
Dergelijke beroeringen zijn, vooral op
dit oogenblik, in Spanje minder wenschelijk,
daar men nu alle aandacht en alle troepen
noodig heeft voor Cuba.
Ook in België, met name te Anderlecht,
bij Brussel, hebben ongeregeldheden plaats
gehad tusschen clericalen en liberalen
en socialisten. Het geschiedde by de
kerkeltfke wijding van het vaandel eener
Katholieke vereeniging, waarvan men een
soort van vreugdebetoon over de clericale
schoolwet had gemaakt. Hevige gevechten
hadden plaats, verscheidenen werden ge
wond door stokken of steenen en ver
schillende vaandels van vereenigingen
werden verscheurd.
Uit China bericht men, dat de commissie,
die uit Foochow vertrok, om een onder
zoek in te stellen naar den moord op de
Europeesche zendelingen, te Kucheng is
aangekomen. Er werden reeds verschei
denen gevangen genomen, doch, hoe
weinig het de Chineesche Regeering ernst
is met de bestraffing en verdere voor
koming der Christenmrorden, blykt hier
uit, dat de overheid te Kucheng geweigerd
heeft, om de Britsche en Amerikaansche
consuls bij het verhoor der gevangenen
toe te laten.
De Chineesche soldaten vergrypen zich
nog voortdurend aan de Europeanen, ter
wijl op de muren van Canton biljetten
zijn aangeplakt gevonden, waarin tot
brandstichting wordt aangehitst.
De werkstaking van New-Yorksche
(Amerika) kleermakers is geëindigd, daar
de patroons al de eischen van hunne
werklieden hebben ingewilligd.
Het „Gumry Hótel” te Denver, Colorado,
een gebouw van 5 verdiepingen, is gisteren,
tengevolge van het springen van een stoom
ketel, ingestort. 50 personen liggen onder
het puin met luttel kans van redding.
Men schat het aantal dooden op 20 en
er zyn .zeer veel gewonden. De vlammen
want na de ontploffing ontstond brand—
verspreidden zich zoo snel, dat men de
ongelukkige slachtoffers niet kon helpen.
Gister avond waren er 14 dooden gevonden.
