I
r
te
SEN.
1896.
Zaterdag 4 Juli.
Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht
uur.
350,-.
N°. 1693.
s1896.
ANDERS
iagestein.
n van eenige
:ende Meters
Boezem van
iterschap] te
IS,
liming
igazijn
l tot
SCHUTTERIJ.
en der oude
len van een
den Lagen
Waterschap
if.
NAGALMEN.
BUITENLAND.
Overzicht.
BINNENLAND.
1
5.
ik.
ft
S. W. N. VAN NOOTEN’te Schoonhoven,
Uitgevers.
SCHOONHOVEIWE COURANT.
ter
"SM1DDE-
rtlJFWAS
die arti-
een
wegens
10 boete,
arsgraaf Zaturdag
3 11 uur.
1896.
raden voornoemd,
'oorzitter.
Secr.-Penningm.
!L,
Mo. 197,
AN NOOTKN,
iEEMRADEN van
iderwaard zullen
i 1896, des mid-
et Huis van „de
Iblasserdam,
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Schoonhoven maken bekenddat ter
Secretarie aanvrage kan worden gedaan voor
COKES van de Gasfabriek,
waarvan de prys is 45 Cents per Hecto
liter, geklopte 5 Cents verhooging en aan
huis brengen eveneens 5 Cents verhooging.
Schoonhoven, den 2. Juli 1896.
De SecretarisDe Burgemeester,
H. G. GEELHOED. Mr A. D. H. KOLFF.
ongemeubileerde
(ING. Brieven
ran dit Blad.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Schoonhoven maken bekend, dat de
Commissie tot het onderzoeken van- en
beslissen omtrent de redenen van vrij
stelling en uitsluiting, bedoeld by art. 15
der Schutterij wetzitting zal houden ten
Raadhuize op Zaterdag 11 Juli e. k.
n/m. 1 uur.
Schoonhoven, den 2. Juli 1896.
De Secretaris, De Burgemeester,
H. G. GEELHOED. Mr. A. D. H. KOLFF.
bekomen by den
3LHOFF, Fabriek
•ut a/d Kinderdijk,
en teekening van
ot 3 Juli a. s. ter
arwyl het bestek
is-Penningmeester
m betaling van
buitenlandsche
en geploegde
1LSCHROTEN,
Ameiik. GRE-
tingkiesrecht zouden wenschen als we iets
beters konden krijgen,^», waaneer het
„Volksdagblad” inderdaad'teruggeeft wat
de werklieden denken, dan zouden wy
hen zedelyk-onbevoégd moeten verklaren
voor het kiesrecht. Maar het radicale blad
belastert hen eenvoudig, en we hopen dat
van den kant, vanwaar het komen moet,
protest niet zal uitblyven.
Wat die „agitatie” aangaat, nu, die
zullen we mstig afwachten. Gelukkig
kunnen we dat doen met de kalmte, die
de houding onzer landgenooten by de
vraagstukken van politiek ons steeds heeft
ingeboezemd. Als over een paar maanden
de Eerste Kamer haar goedkeuring zal
hebben gehecht aan het wetsontwerp,
iets anders is bijna niet denkbaar, dan
mogen we voorshands den strijd voor ge
ëindigd houdenlaten wy, die een anderen
loop van zaken hadden gewenscht, ons
niettemin verheugen in een vredestoestand,
die veroorlooft andere en zeer dringende
belangen te gaan behartigen; laten wij
erkennen dat de afgevaardigden, geplaatst
voor de keuze; dit of niets, verstan
dig hebben gehandeld door de eenig moge
lijke gelegenheid, om uit het gedrang te
geraken, te benuttigen.
En wil men den vrede slechts als een
wapenstilstand beschouwd zien, meent
men te gelegener tyd hetzelfde vraagstuk
opnieuw ter hand te moeten nemen, best!
By leven en welzyn zullen we wederom
den ransel op den rug nemen en in de
gelederen gaan staan. Maar dan moet de
stryd gericht worden tegen wat er dub
belzinnigs staat in de Grondwet: de ter
onzaliger uur aangegane transactie met
de „kenteekenen”, die tot allerlei uitleg
gingen heeft gevoerd, moet dan plaats
maken voor glasheldere bepalingen, die
men maar op één manier kan opvatten.
Twisten toch over de vraag, wat de Grond
wet eigenlijk bedoelt, kunnen niet bijdra
gen om het ontzag voor de hoogste Staats
wet bewaard te doen blijven.
Intusschen moge, onder de werking van
het nieuwe kiesrecht, hoe onvolmaakt dit
ook zij, aan het landsbestuur een richting
worden gegeven, die overeenkomt met de
behoeften van onzen tyd, en de wetge
vende arbeid worden opgedragen aan man-
neu van karakter, die in eerlijke samen
werking het welzyn van Vaderland en
Koningin als hun eenig lichtsnoer volgen
van den Prins: „geen vazallen maar bond-
genooten”, als opschrift.
De stad Bremen heeft onlangs een
buitenkansje gehad. By de verdeeling
van de Fransche oorlogsschatting van
5 milliardon was nog een restantje
overgeblevendat nu verdeeld werd.
Bremen’s aandeel in die som nu be
droeg 9 Pfennigs (nog geen zes
centen). Andere Staten kregen iets meer,
maar toch niet veel. Want de geheele
te verdoelen som was ongeveer 55 Mark.
Wat zal dat nog eerst een papier gekost
hebben I
Servië heeft op *t oogenblik een Vorst
tot gast, nl. Vorst Nico laas van Montenegro.
Koning Alexander bereidt hem op allerlei
mogelyke wyzen een schitterende ont
vangst en gaf o. a. te zijner eer een
gala diner. Bij die gelegenheid wijdde hy
een dronk op Vorst Nicolaas, die in een
lange toespraak daarop antwoordde en
voornaihelyk doelde op de plicht der
bestuurders, om hét Servische volk in
goede eendracht te leiden. Koning
Alexander bracht voorts met zijn gast
eon bezoek aan de Universiteit, waar de
studenten hem met het zingen van
Montenegrijnsche en Servische liederen
begroetten. Koning en Vorst vielen elkaar
daarna in de armen, natuurlijk onderx
eene uitbarsting van geestdrift der
aanwezigen.
De Itallaanache krijgsgevangenen in
Abessynié kunnen ten minste de voldoe
ning hebben, dat zy op jioogen prijs
worden gesteld. Koning Menelik toch
eischt als losprijs voor de laatste gevan
genen 36 millioen lire.
Te Napels hebben de straatvegers, die
men daar waarlyk wel noodig heeft, het
werk gestaakt. Het is er tot ongeregeld
heden gekomen. Bij een gevecht tusschen
politie en werkstakers werden 20 van laatst
genoemden en een socialistisch student
in hechtenis genomen.
Uit den Noord-Anierikaanachen staat
Ohio, nl. uit Castan, wordt bericht, dat
de heer Mc. Kinley, aldaar de commissie
I ontvangend, die hem kwam m.-dedeelen,
jQHUUl. j - - .1
vraagt candidaat gesteld voor het Presidentschap
I der Unie, verklaard heeft, de candidahmr
„Dankbaar en voldaan” die samen
stelling hebben we niet dikwijls het ge
noegen te vernemen, en zelven zijn wij
er ook allesbehalve mild meê. Dat de
Kieswet na haar aanneming in de Tweede
Kamer, met deze woorden als een wel
komstgroet zou worden Ontvangen, nie
mand heeft het verwacht en ’t is niet
gebeurd ook. Als we ten minste nagaan,
wat „de pers” er van heeft gezegd in het
tydperk, gedurende hetwelk het wetsont
werp de wandeling heeft gemaakt naar
den overkant van het Binnenhof, waar wy
hopen het deze week te zien arriveeren
om zich aan de blikken van een ander
college van keurmeester^ te vertoonen,
dan, zouden we haast zeggen, zou de
Eerste Kamer zich nog wel tweemaal
mogen bedenken, eer zy aan een zoo
weinig bevredigende proeve van wetgeving
het zegel harer goedkeuring hecht.
De bfeden, die de gevallen beslissing
verdedigen, doen dit met een soort van
kalme berustingde wet is niet de meest
gewenschte toepassing van het door de
Grondwet gewilde stelsel, zy bevat tal
van bepalingen die moeieHjkheden zullen
baren, - doch iets anders was op ’t oogen
blik niet te krijgen, en dat nu te verwer
pen zou in de hoogste mate bedenkelijk
zijn geweest. Slechts een heel enkel vindt
de oplossing logisch, wèldoordacht, zui
ver belynd.
Die nabetrachtende critiek was te voor
zien: ’t gebeurt altijd zoo. In de pers is
dat gebruikelijk. Wat het publiek betreft,
de menschen voor wie de wetten eigenlijk
gemaakt worden, natuurlyk praten die
er heel wat minder over.
Wat in die beschouwingen het meest
treft, dat is de streng afkeurende beoor-
deeling, uitgesproken over de houding der
vooruitstrevend liberale afgevaardigden die
vóór het ontwerp hebben gestemd, in de
bladen die deze politieke richting vertegen
woordigen. Men doet het voorkomen, als
hebben zij verraad gepleegd, als zyn zij
ontrouw geworden aan een beginsel, als
hebben zy een plechtige verbintenis snoo-
delyk verbroken. Zy hadden moeten tegen
stemmen, zonder te vragen naar de ge
volgen. „Ik zou nog kolommen kunnen
vullen om uit de debatten van Mei en
Juni jl. aan te toonen hoe de kiezers door
de kamerleden onder de voorstemmers,
die gekozen werden als onvoorwaardelijke
voorstanders eener kiesrecht-uitbreiding
zoover de grondwet toelaat, en finale her
ziening, in eens zyn teleurgesteld, om
geen harder woord te bezigen.” Zoo
zegt o. a. de geachte schrijver van de
„Haagsche Brieven” in de „Zaanlandsche
Courant”. „Maar” vervolgt hy, „het
tijdstip is niet ver verwijderd waarop die
kiezers zelven aan de mannen, die in mijn
oog in stryd hebben gehandeld met het
hun opgedragen mandaat (want wat men i
er van 2
mandat impératif, dat de gekoze
nen, van 1893 hadden te vervullen)'ver- 1
antwoording kunnen vragen’’ en, hij
beweert dat hetrflTen mannen, die hy met
namen noemt, wel eenige moeite zal kosten
om hun committenten een bevredigende
oplossing te geven van hun raadselachtige
houding.
Met dat oordeel zijn wy het volstrekt
niet eens.
Bedoelde heeren zijn gekozen, omdat in
hun district de meeste stemmen zyn uit-
kiesrecht openstaat 1 wordt hier in geen
«bitterend licht geplaatst, meenen we;
zegge.- het was op dit punt een I “u zu*nlet willen aanmeldeu als
t impératif. dat de gekoze loonkiezer byv - omdat zoo het cufer
van zyn loon bekend wordt, hy gevaar
loopt aangeslagen ie worden in een be
lasting, die hij nu nog is ontsprongen!
Hy zou dus liever van een recht afstand
doen, dan gedwongen worden, naar de
maat zijner krachten, volgens recht en
billijkheid, een kleinigheid bij te dragen
in de kosten der staatshuishouding, op
welker rege^ng hij dan wel invloed zou
j willen uitoefenen, als hy maar niet behoeft
te betalen!
Hoezeer ook wij in beginsel geen belas-
Waarorn geschiedt dit alles, zoo
het Britsche Ryk zich af? Wil men hem
voor latere gunsten winnen of wenscht
men hem eenvoudig als een groot Chinees
te eeren! In het laatste geval, zou het
al heel dom gehandeld zyn, want hoe
meer eer de Europeörs aan Li bewyzen,
hoe meer deze natuurlyk gesterkt wordt
in de gedachte, dat zyn land „de eerste”
en dat des „christen-duivels” een min
dere plaats inneemt in de wereld. Men
weet, dat hy gezonden is, om eene
leening hier in Europa te sluiten op aan
nemelijke voorwaarden, dochde ver
schillende natiön zullen zich allen, $ls één
man verzetten tegen hoogere invoerrechten
enz. en die zending is dus vry wel als
mislukt te beschouwen. Geld wil China
hebben, geld en Li zal waarschijnlyk terug-
keeren naar zyn vaderland zonder geld,
doch met veel geschenken. Hoe men hem
in Engeland zal ontvangen? Tegen het
einde van Juli wordt hij aldaar verwacht.
Li Hung-Chang, die eerlang ook onze
gast zal wezen, is by de Duitschers „door
zién” zooals geen diplomaat nog vóór hem.
Men was namelijk in hetrKeizerlyk Poly-
technicum te Charlottenburg, toen hij
dat bezocht, bezig proeven met Röntgen
stralen te nemen, en men heeft daar met
tiet nieuwe licht der wetenschap gezocht
naar den kogel, die bij den aanslag te
Simonoseki, verleden jaar, den Onderkoning
in het hoofd werd geschoten. Na verloop
van 20 minuten kreeg men een duidelijk
beeld van het hoofd, waarop de loop van
den kogel in de linkerwang en de plaats,
waar die was blyven steken, zeer nauw
keurig waren te zien.
In den Dultschen Rijksdag is men
reeds aan de derde lezing begonnen van
het ontwerp tot invoering (1900) van een
nieuw Burgerlijk Wetboek. De artikels-
gewijze behandeling is nu aangevangen.
De sociaal-democraten zullen tegen het
wetboek stemmen, terwyl do Vrijzinnige en
Zuid-Duitsche volkspartij, de Vryzinnige
vereeniglng, de Conservatieven en vrij-Con-
servatieven hunne goedkeuring niet aan de
wet zullen onthouden. De Elzassers en anti
semieten zullen zich echter van stemmen
onthouden, de eersten omdat het Wetboek
geen heilzamen invloed op het Ryksland
zal oefenen en de anderen, omdat het
niet voorziet in de belangen van den
middenstand.
De Kroonprins van Beieren is Dinsdag
jl. te Kiel door Keizer Wilhelm aan boord
van de „Hohenzollern” ontvangen. Hij
bleef een half uur bij den Keizer en keerde
toen onmiddellyk naar München terug.
Prys der Advertentiën: Van 1 tot 5 rebels f 0,50.. Iedere regel
I meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco
uiterlyk tot Dinsdags- en tot Vrydags-namiddags 4 uren.
Alle binneulandsche Advertentiën, voor 3-maal plaatsing opgegeven,
worden slechts 2-maal in rekening gebracht.
De goede verstandhouding tusschen den
Keizer en Prins Ludwig - zoo die al een
oogenblik door 's Prinsen toespraak te
Moskau was verstoord—is daarmede her
steld. Maar de verzoening verandert niets
aan de zoo duidelijk gebleken gevoelens
- -- -- -- van velen in Beieren, waar men gedenk
gericht, waann voor Crete verlangd werd penningen heeft laten slaan met de woorden
In het Britsche Lagerhuis houdt men
zich - wel begrijpelijk - voortdurend
bezig met vragen betreffende Zuid Afrika.
We zullen eenige gegeven antwoorden op
geven, waaruit dan gemakkelyk de gedane
vragen kunnen afgeleid worden. In Zuid-
Arika zyn nu 5280 man Britsche Ryks-
troepen, terwyl een bataljon fuseliers, op
't oogenblik op Malta vertoevende, zich naar
Kaapstad heeft ingescheept, op last van
Minister Chamberlain, die het minder
wenschelijk vond, tot demping van den
opstand in Mashonaland, hulp te doen
verleenen door een Indisch regiment. On
dersteuning, aangeboden door de Kaapsche
en Natalsche regeering, w51d afgeslagen.
Voorts betrof het de „Cnartered-Company”.
De heer Chamberlain had nl. van de
directie der „Company” bericht gekregen,
dat volgens hare zienswijze het ontslag
der heeren Rhodes en Beit diende te
worden aangenomen, vooral ook, omdat
van 700 personen in Rhodesia (Mashona
land) een verzoekschrift was ingekomen
in dien geest. Rhodes heeft, zooals men
weet, als zijn voornemen té’ ken neb ge
geven, in het land te blyven, om zich te
wijden aan de ontwikkeling daarvan en
hulp te verleenen, waar zulks noodig
mocht blijken. Blijft de Britsche regee
ring eene lijdelyké houding aannemen
tegenover den hoofdschuldige, dan is de
Regeering te Pretoria voornemens eenige
brieven openbaar te maken, die zéér sterk
getuigen tegen Rhodes. Inmiddels ziet de
„Chartered Company", uit gebrek aan
fondsen en wegens het ontslag van Rhodes,
zich genoodzaakt tot eene nieuwe uitgifte
van aandeelen en schuldbrieven, tot een
bedrag van 1 millioen pond sterling. Zou
er veel animo zijn Het zal moeten blijken.
Omtrent den toestand in Rhodesia weinig
w nieuws, maar dat weinige is niet ongunstig,
dende klasse geen der ingangen tot het Fort Salisbury is, zooals eerst beweerd
kiesrecht nnenstaatl wnrdt hi«r in uoon werd, nog met genomen. De bezetting
heeft een prachtigen uittocht gedaan tot
het ontzetten van een bedreigd Zendings-
huis. Er is nog voor 5 maanden leeftocht
voor 500 man. De patronenvoorraad, dien
men in vyandelyke handen dacht, is terecht
gekomenMoed gehouden dus maar weer
Want moed verloren, alles verloren. Geduld
o verwint alles!
Zoo heeft Creta (Turk(je) ook gedacht
en eindelijk en ten laatste zal het nu
verkrijgen, wat reeds zoo lang gewenscht
werd. De zes groote Mogendheden hebben
daarby een handje geholpen en eene
gemeenschappelijke nota tot de Porte
ffArinht. waarin vnnr Hratia vorlonnH I
gebracht door kiezers, die evenals zy van
i mening waren, dat de oplossing van het
7 kiesrechtvraagstuk, door het vorig Minis-
OÖr I terie ^Q^uboden, het meest aan de eischen
y I van ^efc °°genblik voldeed, en dat derhalve
j het Kabinet moest gehandhaafd worden.
Dat was ajjeg Van een gebiedend voor-
Officiëele KenniSffOVIDffOD. schrift aan de afgevaardigden, hoe te han-
delen wanneer de omstandigheden geheel
Gemeente Schoonhoven. I anders waren, - als er geen Minister-Tak
en geen kieswet-Tafc meer zou zyn, daar
van is in het geheel geen sprake geweest en
kon ook nergens sprake zij nevenmin is aan
eenig afgevaardigde opgedragen, zich te ver
zetten tegen elke kiesrechtuitbreiding, die
niet van hetzelfde beginsel uitging als die,
waaraan de ontbonden Kamer patoond
had haar goedkeuring niet te hechten.
Elk afgevaardigde bleef, overeenkomstig
de letter en den geest onzer constitutie,
volmaakt vryen al heeft hy in zyn rede
voeringen doen uitkomen, dat naar zyn
overtuiging de aangeboden wet niet gaf
het kiesrecht op rationeele grondslagen,
niet gaf de oplossing, door het vaderlandsch
^belang geéischt, niet zou doen ophouden
den drang naar grootere uitbreiding, niet
brak met de veroordeelde samenkoppeling
van belasting en kiesrecht, al hetgeen
ook strookt met de denkbeelden, door ons
hier ter plaatse steeds uitgesproken, dat
alles heeft hem niet schuldig doen staan
aan inconsequentie, niet in stryd gebracht
met eigen beginselen, toen hy op het be
slissend oogenblik vóór stemde. Wanneer
de uitslag eens anders geweest ware, dan
zou, naar het ons voorkomt, met ’meer
recht op een verantwoording van den ge
avanceerd liberalen afgevaardigde, die door
zyn votum heel de oplossing van het
vraagstuk' weer op losse schroeven gezet
en ons weer voor jaren aan de allerge
brekkigste regeling van heden vastgeke
tend had, zyn aangedrongen; en de kie
zers zouden met veel meer nadruk den
onverzoenlyken kunnen toevoegen: Gy
hebt het in uw macht gehad, ons te ver
lossen uit den toestand van malaise op
wetgevend gebied, waarin we zullen blij ven
totdat de kring der kiezers aanmerkelijk
zal zyn verwijd: waarom hebt gy die ge
legenheid moedwillig verzuimd?
Of men nu al spreekt van „kiesrecht
uitbreiding zoover de grondwet toelaat,”
en van „finale herziening”, dat zijn woor
den zonder vaste beteekenis. Niemand
kan met juistheid zeggen, wélke grens de
grondwet heeft getrokken, want daarover
liep precies de stryd tusschen de mannen
van liberale denkwijze, en met dit ver
schil houdt de opvatting der „finaliteit”
natuurlyk verband.
Dat alzoo een afgevaardigde tegen de
wet, ook tegen haar beginsel, heeft ge
sproken, en toch vóór haar gestemd, komt
ons geheel correct voor; alleen, als het
eerste is geschied in zoo heftigen vorm
als gebezigd is door den afgevaardigde
van Den Helder, den heer Staalman, dan
verandert de zaak wel een weinig. Die
heer zeide namelyk: „Ik vind het werk
des Ministers kleinzielig, peuterig, krente
rig, maar, en dit voeg ik er aanstonds aan
toe, geheel in overeenstemming met den
geest en het karakter van de meerderheid
dezer Kamer, wanneer het aankomt op
de behartiging van de belangen van den
kleinen man.” Iemand, die zoo sprak,
mocht zich niet aan de beweerde rechts-
miskenning medeplichtig maken, door zich
bij haar aan te sluiten.
In sommige uitingen der radicale pers
komen uitdrukkingen voor, die te denken
geven. Zoo, byv. het „Volksdagblad”.
Dat het ontevreden is in de hoogste mate,
spreekt vanzelf dat het verwacht, eindelijk
den Nederlandschen werkman van zich
te zien afschudden „de doffe berusting in
de onrechtvaardigheid en ounoozelheid der
van -fioogerhand hem opgedrongen bestuur
ders,” dat het zelfs een heftige agitatie
in de naaste toekomst waarschijnlijk
acht, kan geep verwondering wekken.
Een der vpëraaamste gronden echter,
waarop d^elastinggrondslag daar wordt
afgekeurd/is deze, dat men ducht in „den
aanslag een gevaar, dreigend boven het
hoofd van allen, die tot nog toe vry uit
gaande, den overmoed hebben, zich voor
het kiezerschap op te geven.”
Ei, is dat de zaak? DeNederlandsche
werkplan, de uitkomst moet nog doen
zien, voor hoevelen uit de geregelde ar bei
de benoeming van een christen-gouverneur,
de. uitvaardiging ©ener amnestie, de ten
uitvoerlegging dor beloften, vervat in de
overeenkomst van Halepa en de byeen-
roeping van eene algemeene vergade
ring der notabelen. Nu, van die verga
deripg hebben we nog niets vernomen,
daar hoogstwaarschijnlijk menig convo-
catie-blljet zijne bestemming niet zal
bereikt hebben, omdat vele der „nota
beien” zich op 't oogenblik in het gebergte
ophouden met de wapenen in de hand.
Maareen christen-gouverneur is reeds
benoemd, nl. Geirgi Berovitch, Prins van
Samos. AbJulla Pacha, tot Mushir be
noemd, blijft militair commandant, bijge
staan door Hassar Pacha als „Muschaver”.
Natuurlyk maakten deze benoemingen een
zéér gunstigen indruk op de bevolking.
Keeren we nu weer naar Engeland
terug, dan kunnen we melding maken
van eene zeer eigenaardige plechtigheid,
Vry'dag 11. door den Prins van Wales
gepresideerd op uitstekende wyze, nl. de
opening van eene Universiteit. Tot Kan
selier daarvan benoemd zijnde, leidde hij
de feestelijke opening, vergezeld van
vrouw en dochters, waardoor de geest
drift der bevolking het hoogste toppunt
bereikte Eerst in het Engelsch en daarna
in de „landstaal”, het zoogenaamde
„Welsh” of „Gaölisch”, richtte hij het
woord tot zyn talrijk gehoor. Vooral
door de woorden een lang leven en
voorspoed aan u allen in de eigenaardige
taal, zéér zuiver uitgesproken, geraakte
de menigte in vervoering. Aan den feest-
maaltijd werden eenige hartelyke woorden
gewisseld tusschen den Prins van Wales
en den heer Gladstone, toen deze de
gezondheid dronk van den „Prins Kan
selier". Daarop volgde een feestdronk op
mevrouw Gladstone, de trouwe gezellin
en helpster van haar echtgenoot. De
slotdronk werd gewyd aan de Universiteit
van Wales en hare faculteiten.
Engeland is niet „uitgedacht” over de
vorstelijke wyze, waarop de Chineesche
gezant Li Hung-Cnang in Rusland en
Duitschland ontvangen is. Te Essen werd - --
zelfs voor hem een standbeeld opgericht, dat de conventie te 8t. Louis hem had
i i. ponHi/loat wrtrti* V.cl-
der Unie, veiklaard heeft, de candidatuur
te aanvaarden.
Bij Kon. besluit is benoemd
tot hoogheemraad van het hoogheem
raadschap de Alblasserwaard met Arkel
beneden de Zouwe J. Kloek.
Door de arrondissements
rechtbank te Rotterdam is, ter vervulling
van eene vacature van rechter in dat
college, opgemaakt de navolgende alpha-
betische lijst van aanbevelingMr. G. W.
baron Van der Feltz, substituut-griffier
bij de arrondissements rechtbank te Hee-
renveen; Mr. S. Gratama, rijks-archivaria
te Assenen Mr. C. Van der Zweep, sub-
stituut-griffler by eerstgemelde rechtbank.
De kapiteins der artillerie J.
A. Lehmann, gedetacheerd by ’s rijks
geschutgieterij te ’s Gravenhage en J. A. D.
De Fremery, lid der commissie van proef
neming aldaar, z(jn naar Kopenhagen ver
trokken tot het bywonen van proeven
met snelvuurgeschut te Finspong in
Denemarken.
De Raad van Wageningen
heeft besloten, met 1 Juli, wanneer de
gasfabriek in eigendom aan de gemeente
overgaat, den gasprijs van 8j cent tot 8
cent por M’ te verlagen, terwyl de prijs
voor beweegkracht en verwarming bepaald
wordt op 5 cent per M’.
- Het stoffelijk overschot van
den Prins van Oranje wordt Vrydag morgen
10 uur 43 min. per Staatsspoor uit Padua
in Den Haag verwacht. Onmiddellijk zal
het verder vervoerd worden per extra-
trein naar Delft, waar de plechtige bij
zetting volgens het bepaalde programma
zal plaats hebben. De aankomst te Delft
zal vermoedelijk zijn ruim halftwaalf.
In de Dinsdag gehouden zitting
van de kamer voor strafzaken der rechtbank
te Rotterdam werd uitspraak gedain in 27 zaken.
Veroordeeld werden o. a.: W K., zilversmid te
Schoonhoven, wegens overtreding der wet om
trent den waarborg dor gouden en zilveren
werken tot f 1,00 boete subs, èen dag hechte
nis; D. v. d. R, zilversmid te Schoonhoven,
wegens mishandeling, tot acht dagen; H. L.,
uitgever te Brussel, wegens smaadschrift, tot f 100
boete, subs. 20 dagen hechtenis; G. V., P. E.
on T. E, arbeiders te Jaarsveld, wegens mis
handeling, ieder tot 15 dagen; A. P., arbeider
te Moordrecht, wegens mishandeling, tot
week; D. B., koopman te Schoonhoven,
i beloediging van een ambtenaar, tot f 1(
subs. 10 dagen hechtenis.
Tot rector van het gymna
sium te Dordrecht is door den gemeente
raad met algemeene stemmen (18) benoemd
Dr. A. W. Van Gifer, conrector van het
gymnasium te Delft.
Te ’s-Gravenhage worden
proeven genomen met het bezorgen van
telegrammen per rijwiel. Twee bestellera
zijn voorloopig voor den rijwieldienst
aangewezen.
Deze Courant wor^Hüea Woensdags- en des Zaterdags
morgens uitgegeven. voor Schoonhoven per drie maanden 0,75.
Franco per post (joor het geheele ryk f 0,90. Men kan zich abon-
neeren by aue Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders.
Q)
O
DORT, i
GOUD*, g
,40 en U ont-
cilo (netto ge-
SEN, versch
