AAT,
MIJ
Wait
itatr
M,
ARTS.
Di vrijheid ra Ö0& Ambtenaar.
1897.
N°. 1816.
Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht
1MBERI0EK.
Zaterdag 11 September.
N HUIS,
n ruim een eeuw
rerwaate Artikelen
in nog met succes
degen op een groot
uid-Holland aan da
riS bevat ruimen
aers, groote Keuken,
instal, Turfschuur,
Vaartuig
:rdam.
■'••“TT flr '<i
„EENDRACHT"
wijk.
JLAAD enz.
3ERIJ
20 en f 10.
BINNENLAND.
1897.
«MENIE,
>LINE.
buitenland.
Overzicht.
Officiëele Kennisgevingen.
SCHOOL
SCHOONHOVEN8CHE COORAÏT
S. W. N. VAN NOOTEN tï Schoonhoven,
Uitgeven.
HET BESTUUR.
aarne Gebr. KAMP-
N. YAN MOOTE».
TENSER a.
Bh-Chemisch
»riam,
Amsterdam,
f 1,50 en f 2,25;
ia toez. van het
b. voor vracht, of
!5 ct. verhooging.
Bekroond
,N MEDAILLES.
Deze
morgens
Franco pa
jon en gebrek aan
’te KOOP:
)BI.
[IDE, Deurwaarder
ir, is voornemens
andag 13 Sep-
v./m. tien uur, in
VOS te AlblasMr-
mt, te verkoopen:
Noord gezonken
suis gelicht en ge
ne, groot 7 Tonnen,
:s te zien.
lige rijtuigenom
(Uitgesloten zijn
n een laten prijs
jewonnen) Aan-
ZUIDERVLIET.
per paar.
■den, die nimmer
ben gewonnen.
)t 12 uur bij J.
omstandigheden voordoen, onder welke
het óf niet raadzaam^ zelfs onmogelijk
is,fzich er r,van te bêtii^sfc Niemand zqjj
eigenlijk een burgemeester, bijvoorbeeld,
kunnen beletten als leider op te treden in
een kieevereeniging, en in een vergadering
Ijverig voir een der candidaten het woord te
voeren; zulks doende, maakt hij slechts
gebruik van zjjn grondwettig recht. Maar
als hoofd der gemeente tevens deel
uitmakende van de overheid, past het hem
niet zich te plaatsen tegenover diegene
van de burgerij, die men alsdan tot zijn
politieke tegenstanders zou moeten rekenen,
en daarom zal zü zich die opschorting van
de uitoefening van een overigens onbe
twistbaar gronlwettig recht wel moeten
laten welgevallen. Dit kan echter moeielyk
in een wet worden omschreven; de bur
gemeester zelf behoort, door den aard van
zyn ambt, tact genoeg te bezitten om te
weten wat hij doen of laten moet. Mist
hy die eigenschap, dan zou dit voor de
Regeerlng een aanleiding kunnen zijn om
en fr. brieven, onder
reau van dit Blad.
plichtingen kan opleggen en diensten van
hen eiscben. Het bestaan dier bevoegd
heid zal wel niet betwijfeld worden; en
zooveel te meer geldt zij dan ten opzichte
van die burgers, die speciaal in dienst
van den Staat zei ven verkeecen. Ook vond
deze spreker de meening van Mr. Fokker,
dat verkorting van grondwettige rechten
ongeoorloofd zou zijn, ook als zij door het
Staatsbelang wordt geöischt, te absoluut.
Wij zijn van oordeel, dat het beter ware,
hier te spreken van uitoefening van
Hare Majesteiten keeren 20
September van het Loo in de residentie
terug'.
De majoor magazijnmeester
J. A. Kroef te Woerden, die benoemd is
tot controleur over de inwendige admi
nistratie der korpsen, komt te ’s-Graven-
hage in garnizoen.
- De Provinciale vereeniging
van burgemeesters en secretarissen in
Zuid-Holland zal op Zaterdag 18 Septem
ber, des middags te twaalf uren, in de
Diergaarde te Rotterdam, eene ledenver
gadering houden.
Door den voorzitter, den heer F. B.
’s Jacob, burgemeester dier gemeente, zal
een feest woord worden uitgesproken bij
gelegenheid van het 25 jarig bestaan der
vereeniging.
In deze vergadering heeft de verkiezing
plaats van twee bestuursleden ter voor
ziening in de vacaturen wegens periodieke
aftreding van de heeren F. B. ’s Jacob
en Jac. Van Waning.
Door den hoer D. Kluifhoofd, burgg»
rgrondwettige rechten. De laatste achten
geheel duidelijkMr. Fokker schijnt eenigs- 1 wij onaantastbaar, maar er kunnen zich
bericht zün ge-
gedurende de
•AG,
EN.
>n tarief.
SCHOONHOVEN.
riddel tegen
IEKTE
er Maagoline en
ronden beterschap
plicht u openlijk
gen.
H. P. JANSSEN.
.897.
Prijs der Advertentiën: Van 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere regel
meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco
uiterlijk tot Dinsdags- en tot Vrijdags-namiddags 4 ur^n.
Alle binnenlandsche Advertentiën, voor 3-maal plaatsing opgegeven,
worden slechts 2-maal in rekening gebracht.
belang zou vorderen een ambtenaar, die
te kort doet aan den eerbied voor het
gezag, niet te handhaven. Ook is de
ministeriéele verantwoordelijkheid een niet
voldoende waarborg tegen machtsmisbruik.
De zich verongelijkt achtende ambtenaar
zal zich met een verzoekschrift richten
tot de Tweede Kamer; deze stelt het in
handen van de Commissie, die rapport
uitbrengt en een conclusie voorstelt, welke
de Kamer in behandeling neemt. Maar
stel nu het gunstigste geval, dat de Kamer
een motie aanneemt, waarin is uitgedrukt
dat zij het ontslag ten onrechte gegeven
acht, - kan dit den Minister dwingen, het
ongedaan te maken Zeker niet, want de
Kamer heeft geen uitvoerende macht. Des-
verkiezende kan de Regeering de beslis
sing stil naast zich neer leggen.
Nu kan wel de bezwaarde de tusschen-
komstder rechterlijke macht inroepen, en
een proces tegen den Staat beginnen,
waarbij de uitspraak der Kamer hem tot
steun kan strekken, maar - procedeeren
kost gewoonlijk geld, en dit er aan te
wagen komt niet ieder gelegen. De fout
is, dat we nog altijd missen een regeling
der administratieve rechtspraak, reeds bij
de Grondwetsherziening toegezegd, en
waarvoor nog altijd gelegenheid en tijd
schijnen ontbroken te hebben. Zal het
nieuwe Ministerie eindelijk in deze leemte
voorzien
Ten slotte deelen wij de uitspraken mede,
door de vergadering der Juristen-vereeni
ging met algemeene stemmen of met
groote meerderheid genomen:
1. De verhouding van den Staat tot
zijn ambtenaren is van publiek rechter
lijken aard.
2. Algemeene regels omtrent die ver
houding behooren bij de wet gesteld te
worden.
(Omtrent vraag 8: Moet aanstelling
voor het leven regel zijn staakten de stem
men. Vraag 4: Moet de bevordering
wettelijk worden geregeld? werd met groote
meerderheid ontkennend beantwoord.)
5. Beperking van den ambtenaar in zijn
burgerlijke rechten moet worden toegelaten.
6. Die beperking moet aan het Re-
geeringsgezag worden overgelaten binnen
door de wet gestelde regels.
7. De toepassing van tuchtmiddelen,
van ongevraagde verplaatsing en van ont
slag moet alleen kunnen geschieden over
eenkomstig de uitkomst van onderzoek
in behoorlijken rechtsgang.
contractueels oetreKKing urn, ue ou*ai (Vraag 8: Moet de ambtenaar jegens
krachtens zijn gezag aan de burgers ver- den Staat veimogensrechtelykaansprakelyk
- ji-*■zijn voor de gevolgen van zyn doen of
laten in stryd met de wet? was op aan
drang van Mr. Levy door het bestuur ge
schrapt
9. Elke geldelijke aanspraak uit de ver
houding van Staat en ambtenaar moet
onderworpen zjjn aan rechtspraak.
Nu schijnt de tijd toch aangebroken te
zijn, dat de verschillende Mogendheden
moeite doen, om tot een goed resultaat
te komen in zake de betaling der oorlogs-
zins met zichzelf in strijd: op één plaats
wil hij het overlaten aan het plichtbesef
van den ambtenaar. Dit gaat te verter
wille van een krachtig gezag moet de
hoogere autoriteit een woordje kunnen
meespreken. Men denke aan het geval,
dat een veldwachter, die op een vergadering
contröle moet uitoefenen, daar zelf het
woord gaat voeren en zonder nog iets
strafwaardigs te doen, tegen de Regeering
te velde trekt”
Met verlof van den geachten spreker
moeten w(j de opmerking maken, dat het
hier gestelde voorbeeld ons niet gelukkig
gekozen toescbynt Die veldwachter is,
zyn zending bij de vergadering vervul
lende, in dienst; hij heeft eenvoudig toe
te zien, of er ook dingen gezegd of gedaan
worden in stryd met de wet, en zoo zulks
geschiedt, proces-verbaal op te maken
ook moet by, als de orde wordt gestoord,
optreden tot herstel der orde. Dat sluit
vanzelf uit, dat hij zich als lid der ver
gadering beschouwe en aan het debat - -
deelneme; hy staat buiten of naast de hem, na afloop van zyn zesjarigen dienst
vergadering, die hy heeft te contióleeren. termijn, niet opnieuw te benoemen, noch
Gaat hij aan het redevoeren, dan houdt h““ •-
hij op z(jn plicht te vervullen, en al
badde hij dan ook een gloeiende lofspraak
op de Regeering ten beste gegeven, hij
zou toch strafschuldig zyn.
We stellen een ander geval, dat mis
schien de bedoeling van den heer Hartogh
in duidelijker licht plaatst. Neem aan een
ontvanger die buiten zyn diensturen op
treedt ter bestrijding van de belasting
wetten, welke hij verplicht is ten uitvoer
te leggen. Hy kan die critiek uitoefenen
op verschillende wijzen. Vestigt hij de
aandacht op gebreken en leemten in die
wetten, die hem als deskundige helderder
voor den geest staan dan een ander; wekt
hy de aanwezigen op om met gebruik
making van de middelen, die de wet aan
geeft, herstel te vei krijgen, dan kan men -- - -
om zijn medeburgers voor te lichten. Iets
anders ware het, als er in de wet stond,
dat belastingambtenaren zich hebben te
onthouden van een beoordeeling van be
lastingwetten, in woord of geschrift; dan
zou hy weten welke beperking hem is
opgelegd, hij zou het zelfs vóór het aan
vaarden van zijn ambt hebben geweten,
tenzij de bepaling ware gemaakt terwijl
hy reeds in functie is, in welk geval hij
er zich aan heeft te onderwerpen of zijn
betrekking zou moeten nederleggen, en
die wetenschap in aanmerking te nemen
b(j zijn beslissing over de vraag, of hij
een plaats als ontvanger zal begeeren.
Maar diezelfde critiek kan ook worden
uitgeoefend volgens het program van den
bekenden socialist Reens, aansporing tot
belastingweigering op gevaar af van exe-
cutorialen verkoop van roerende bezittin
gen. In dat geval zou hij afbreuk doen
aan bet gezag van de wet en aan dat van
de regeering, aansporende tot verzet en
ongehoorzaamheid, en wel degelijk straf
schuldig zijn. De vraag of men ieder
particulier, die zoo iets doet, door de justitie
zou kunnen doen vervolgen, - zullen wij
•in het midden laten; maar wij achten
het boven eiken redelijken'twijfel verheven,
dat een belasting ambtenaar, die dus han
delde, kan worden ontslagen zonder dat
hij dan over onwettige belemmering van
zijn vrijheid zou kunnen klagen.
De heer Hartogh ging aldus voort„Nu
zegge men niet dat de ambtenaren zoo
doende aan de willekeur van hoogere autori
teiten worden overgeleverd. In ons land
heeft men de ministeriëele verantwoorde
lijkheid, en in ons land heeft de publieke
opinie genoeg invloed om dat machtsmis
bruik tegen te gaan. Waarborgen te geven
tegen willekeur is goed, maar in beginsel
moet het recht der hoogere autoriteit vast
staan. Mr. Fokker zelf zegt immers op een
andere plaats, dat alleen de Regeering kan
beoordeelen of zü een ambtenaar nog ge
bruiken kan.”
Een paar opmerkingen van practischen
aard, we kunnen natuurlijk uit het
belangwekkend debat maar enkele punten
aanstippen, werden nog gemaakt door
prof. De Louter. Deze spreker deed uit
komen, dat uit elke dienstbetrekking,
onverschillig van welken aard, hetzy al
dan niet by contract geregeld, gezag voort
vloeit van de eene partü over de andere, -
dat was dus hier de quaestie niet maar
de zaak was deze, of ook buiten elke
contractuéele betrekking om, de Staat
hem voor bevordering in aanmerking te
doen komen.
Ook kwam nog ter sprake de vraag, of
in het algemeen aanstelling voor het
leven noodig is. Ook hierover is een voor
alle gevallen geldende beslissing moeielijk
de vergadering was aan den eenen kant
bereid om ontslag wegens bepaalde redenen
goed te keuren, maar wilde ook aan
den anderen kant maatregelen genomen
zien tegen willekeur. Het best is-, zei
prof. De Louter, aanstelling voor het leven
tot regel te maken onder toevoeging van
bepaalde regelen van ontslag in de wet;
veel ruimte zal echter steeds moeten ge
laten wórden aan de beoordeeling van den
rechter of een dier gevallen aanwezig is.
Men ziet het, ook hier is de moeielyk
heid niet opgelost. Het is niet mogelijk,
ifturant wordt des Woensdags- en des Zaterdags-
tigegeven. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,75.
poet door het geheele rijk 0,90. Men kan zich abon-
x— en Brievengaarders.
Gemeente Schoonhoven.
(Hoofd de Heer L. AKKERHUUS JEzn.)
en BEWAARSCHOOL
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Schoonhoven maken bekend, dat
de aangifte van Kinderen, die men met
4 October a. s. op de School wenscht toe
te laten, kan geschieden op Woens-
dag 15’ September a. s.van
1 tot 3 uur.
Schoonhoven, den 10. September 1897.
De Secretaris, De Burgemeester,
H, G. GEELHOED. Mr. A. D. H. KOLFF.
In haar onlangs te Zwolle gehouden
vergadering heeft de Juristen-vereeniging
een uitvoerig debat gevoerd over deze i
vraag: „Welke is de aard der rechts
verhouding van den Staat tot zün ambte-
narenmoet zü wettelük geregeld worden
en zoo ja, hoe in hoofdzaak Zooalsbü
deze vereeniging de gewoonte is, waren
vooraf prae adviezen uitgebracht, over
dit onderwerp door de heeren Prof. Krabbe
en Mr. E. Fokker, welke adviezen het
uitgangspunt der discussie vormden.
Reeds de eerste vraag, of die verhouding
is van publiekrechtelüken dan wel van
privaatrechtelyken aard, bleek in haar
beantwoording mvoioiy khodon op to Uv.r«»,
ofschoon ten slotte nagenoeg de geheele
vergadering in eerstbedoelden zin besliste.
De grens tusschen beide begrippen is niet
alftjd juist te trekken in het laatste geval
zou men den Staat moeten beschouwen
als een gewonen werkgever, den ambtenaar
als een gewonen werknemer, die naar
welgevallen van zün betaalheer kan worden
aangesteld en ontslagen, zelfs wanneer
op de wüze, waarop hü zich kwy’t van
zün verplichtingen, niets valt te zeggen.
Deze opvatting is geheel onaannemelük
en ook in strijd met den bestaanden toe
stand Wel is niet de verhouding in alle
byzonderheden by de wet geregeld, hetgeen
het gevolg zou moeten zün indien de
publiekrechtely'ke aard der wederzüdsche
betrekking volkomen werd gehuldigd,
maar er zün toch voorwaarden gesteld,
waaraan hy, die een openbaar ambt be
geert, behoort te voldoen, hetwelk hem
een recht verleent, waarop de willekeur
van het gezag geen inbreuk kan maken.
En bet is juist het onvolledige der regeling,
het ontbreken van meer duidelüke voor
schriften, waardoor de quaestie in het
aanzijn is geroepen. Wanneer dus de
bewering van sommige sprekers, als zou
de nadere aanduiding dier rechtsverhouding
slechts theoretische waarde hebben, maar
voor de practyk tamelyk onverschillig zün,
steek hield, dan zou geen ambtenaar
eenige zekerheid voor züne positie bezitten,
en elk voorwendsel goed genoeg zün om
hem zün plaats te doen ontruimen. Dan
zou ook elk beroep op de rechterlüke
macht, by vermeende rechtskrenking, met
onvruchtbaarheid zün geslagen.
Hiermede zün we echter niet van de
zaak af. Den ambtenaar beschouwende
als bekleed met een deel van het gezag,
welk deel hem is opgedragen door de
Staalgemeenschap, vertegenwoordigd in
de Regeering, zou men hem een büna
onbeperkte vrijheid moeten toekennen,
ook wat het uitspreken van zün staat
kundige gevoelens aangaatals hü slechts
het werk verricht, aan zün ambt speciaal
verbonden, zou alles in orde zün. Deze
gevolgtrekking zal wel niemand zonder
voorbehoud willen aanvaarden. Juist de
omstandigheid, dat hü met een deel van
het Staatsgezag is bekleed, legt'hem, ook
buiten zün diensturen, de verplichting op,
dat gezag te helpen handhaven, - ver
biedt hem iets te doen wat er nadeel
aan zou kunnen toebrengen. Zeer juist is
dit in de vergadering uiteengezet door den
heer Mr. Hartogh. In het verslag, dat
„De Telegraaf’ van de besprekingen geeft,
lezen we o. a. dit: voor spr. zit het karakter
der verhouding in het hoogheidsrecht, dat
berust bü ieder staatsdienaar van den
hoogste tot den laagste. En op de vraag,
of beperking van de rechten der ambte
naren mogelük moet zün, gaf hü dit
antwoord:
„Ik geloof, dat men het bü ons te lande
stellen kan zonder preventieve maatregelen;
maar wat repressieve maatregelen betreft,
geloof ik dat de hoogere autoriteit moet
kunnen ontslaan of bestraffen als de ambte
naar misbruik van zün rechten gemaakt
heeft. De prae-adviseurs zün daarover niet
schatting, door Griekenland aan Turkü'e.
Het schijnt hun nu lang genoeg geduurd
7 te hebben ARwofand.vowal staat jy op, dat
zoo spoedig mogelük nu een besluit ge
nomen worde. De Russische gezant te
Constant inopel, de beer Nelidoff, moet zelfs
last hebben ontvangen naar St. Petersburg
terug te keeren, als vóór half September
de vredes voorwaarden niet geteekend zün.
Door Engeland zün nu weer nieuwe voor
stellen gedaan betreffende de vredes onder-
handelingen en het is vrü wel aan te
nemen, dat deze in goede aarde zullen
vallen bü de andere Mogendheden. Er zal
namelyk eene internationale commissie
worden gevormd, bestaande uit zes leden,
voor elke groote Mogendheid één, om toe
zicht te houden op die bronnen van in
komst, welke Griekenland beschikbaar wil
stellen voor den dienst der leeningen van
de oude, zoowel als varydre voor de oorlogs
schatting. Thessalié zöju voorts dadelük door
de Turken worden ontruimd. Zoo ziet men,
Engeland heeft zün oorspronkelük stand
punt verlaten, namelijk verzet tegen de
verbinding van betaling en ontruiming.
Naar men verneemt, moet Rusland daar
toe veel bügedragen hebben. Dit land
stelde namely’k Engeland verantwoordelyk
voor de groote schade, door Turkye en
Griekenland geleden door het slepend
houden der onderhandelingen, omdat
Engeland hardnekkig bleef vasthouden
aan eene meening, welke geene der
Mogendheden deelde.
Een der Engelsche oorlogsschepen, voor
Constantinopel gestationneerd, de „Ymo
gen”, is, terwül het met den Britschen ge
zant aan boord een tochtje maakte in de Zee
van Marmora, bü San Stefano op een
zandbank geloopen, waar het nog vast
zit. De Sultan, wien dit eene eigenaardige
gewaarwording moet geven, zond sleep-
booten, om te assisteeren by’ het afbrengen,
wat tot nu toe niet gelukte.
Tot; denj^ng van ^en oftymd in Britsch-
Vorsten hulptroepen aangeboden, vm-
streeks 4000 van die troepen worden in
het veld gebracht. Generaal Sir William
Lockhart, uit Engeland daartoe vertrokken,
is belast met het opperbevel der straf
expeditie tegen de Afridis. Hy' is er al
eens meer geweest en zyn naam is bü
de bergbewoners zeer gevreesd.
In Engeland, te Birmingham, kwam
het congres der werklieden-vereenigingen
byeen, waar door 390 afgevaardigden
omstreeks een en een kwart millioen
werklieden werden vertegenwoordigd. Het
eerste onderwerp van beraadslaging was
de bü het Hoogerhuis aanhangige wet, tot
het verleenen van schadevergoeding aan
werklieden by’ ongelukken.
Te Londen zü'n de huurkoetsiers in
verzet gekomen tegen de motor-cars,
waarvan er hoe langer hoe meer in
gebruik komen. Er werd een protest-
vergadering gehouden, waarin de voorzitter
de volgende resolutie stelde: De ver
gadering is van meening, dat de invoering
van motor cars, ten gebruike als rijtuigen
voor het publiek voor de Londensche
koetsiers een groote ramp zou zyn. Daarom
protesteert zü tegen het in gebruik stellen
van meerdere zulke rü’tuigen. De resolutie
werd eenstemmig aangenomen.
Door President Faure is in den jongsten
Franecben Ministerraad verslag gegeven
van zün Russische reis. De Czar zou
voornemens zün met de Czarina en de
beide dochtertjes, in April of Mei, weer
een bezoek te brengen aan Frankrijk.
Van züne Russische geschenken zal
de President denkelük eene tentoonstelling
houden te Parüs.
Dat beroemde „nations alliées”, onlangs
teKroonstadt op de valreep uitgesproken,
heeft toch al heel wat tongen in beweging
gebracht. Ook de oude Von Bismarck
achtte zich verplicht daar eens een hartig
woordje over te zeggen. In het weekblad
„Die Zukunft” is daaromtrent een artikeltje
opgenomen. Von Bismarck hecht niets
aan die uitdrukking. „Zy behoort,” zoo
beweert hü, „tot de woorden, die geen
verplichtingen opleggen. Als er werkelük
een verdrag bestaat, zal de inhoud den'
Franschen niet meevallen, want de Rus
sische staatkunde is uiterst voorzichtig
en houdt niet van avontuurhjkheden.”
Voorts waarschuwde hy tegen het hechten
van te veel gewicht aan reizen, bezoeken
en feesten en wat in de daar by' gehouden
toasten gezegd wordt. Hy’ noemt dat
„heel ondeugend” het decoratief element
in de staatkunde. „Ook mü,” zoo ging
hü voort, „tracht men vaak als decoratie
te gebruiken”. Dit laatste is eene zin
speling op eene uitnoodiging van den Keizer,
om een pantser schip naar hem te ver
noemen en het van stapel loopen te komen
büwonen, voor welke invitatie hü echter
bedankt heeft.
Na, behalve te Coblenz, achtereenvolgens
nog „gast” geweest te zün te Würzburg en
te Nürnberg, trad Keizer Wilhelm (Doltech-
land) dezer dagen wéér eens als „gastheer”
op te Homburg, waarheen Italié’a Koning
en Koningin op züne uitnoodiging gekomen
waren, om de groote manoeuvres bij te
wonen. De ontvangst is allerhartelü'kst
geweest. De Keizer snelde, zoodra de
trein stilhield, naar hetialonrütuig, waar
in het Italiaansche Koningspaar gezeten
was, en begroette het hartelük. Z. M.
kustte de Koningin op beide wangen en
omarmde den Koning. Door de feestelü'k
versierde straten heen rijdende, werd voor
het paviljoen van het Kurhaus stil ge
houden, waar de burgemeester de gasten
begroette.
Zaterdag jl. werd bü Homburg revue
gehouden over 50.000 man. Die wapen
schouwing werd met veel belangstelling
door het Koninklük paar bygewoond.
Koning Umberto was gekleed in het
uniform van Pruisisch Generaal, terwü’l
Koningin Margarita het geheel aanschouwde
van uit haar rütuig.
Koningin Margarita is door Keizer
Wilhelm benoemd tot eerechef van het
11de bataljon jagers.
Koning Umberto en Koningin Margarita
hebben, ter herinnering aan het bezoek,
ieder een boom geplant in het park van
Friedrichshof, het slot van de weduwe
van Keizer Friedrich, by wie zü meer
dan één bezoek hebben afgelegd.
In de toasten, bü gelegenheid van
bovengenoemd bezoek gehouden, werd
vooral veel nadruk gelegd op het vrede
lievend karakter van den Driebond.
Aan het Deeneche Hof is het dezer
dagen feest geweest. Men vierde den
80sten verjaardag van Koningin Louise,
die ook weleens de schoonmoeder van
Europa genoemd wordt, wegens hare
vele familiebetrekkingen. Over de tal-
rükheid en uitgebreidheid daarvan kan
men oordeelen, wanneer men hoort dat
tot dit feest waren overgekomen de Prins
en de Prinses van Wales met Prinses
Victoria, Prins en Prinses Friedrich von
Schaumburg, de Keizerin weduwe van
Rusland met Grootvorst Michael Alexan-
drovitch en Grootvorstin Olga Aleian-
Prins Carl en Prinses Ingeborg van Zweden.
Op het gezellige slot Fredensborg is het
feest, schoon in dien broeden kring, toch
„huiselük” gevierd.
Te Praag (Bohemen) had Zondag 11.
eene sociaaldemocratische demonstratie
plaats, waarmede men niet anders doen
kan dan instemmen. Het was namelük
eene- vrede-betooging van Duitsche en
Czechische sociaal democraten, waaraan
30.000 personen deelnamen en waar,
onder veel geestdrift eene motie werd
aangenomen ten gunste van den natio-
nalen vrede, die den laatsten tijd dikwüls
zoo jammerlyk verstoord werd door ras
senhaat en taaltwist. Alles liep in de
beste orde af. In dit opzicht werd ten
minste door de sociaal democraten aan
Czechen, zoowel als aan Duitschers, een
beschamend voorbeeld gegeven.
In Spanje, in de stad Barcelona, heeft
weer een aanslag plaats gehad. Een
anarchist, Ramon Sampon geheeten, heeft
twee schoten gelost op den heer Portas,
hoofd der gerechtelüke politie, met het
gevolg, dat deze ernstig gekwetst werd.
Na heel veel moeite werd de dader gevat,
gearresteerd en door den krügsraad te
Barcelona ter dood veroordeeld. Het
openbaar Ministerie eischte veertig jaar
dwangarbeid. Na dezen aanslag zal de
Spaansche Regeering zich wederom tot
de vreemde Regeeringen wenden, met-
aanbeveling gezamenlük op te treden
tegen de anarchisten. Zelve zal zü bin
nenslands hare waakzaamheid verdubbelen.
Er moet weer een nieuw, goudland zün
ontdekt, dat naar de verhalen in rijkdom
niet behoeft onder te doen voor Klondyke.
Het is gelegen in Ontario aan het Warva-
meer en veel gemakkely'ker te bereiken
dan de goudvelden in Alaska. De Nothem
Paciflc-spoorweg heeft een station op
veertig müien afstand van het beloofde
land.