AAT, MIJ Wait itatr M, ARTS. Di vrijheid ra Ö0& Ambtenaar. 1897. N°. 1816. Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht 1MBERI0EK. Zaterdag 11 September. N HUIS, n ruim een eeuw rerwaate Artikelen in nog met succes degen op een groot uid-Holland aan da riS bevat ruimen aers, groote Keuken, instal, Turfschuur, Vaartuig :rdam. ■'••“TT flr '<i „EENDRACHT" wijk. JLAAD enz. 3ERIJ 20 en f 10. BINNENLAND. 1897. «MENIE, >LINE. buitenland. Overzicht. Officiëele Kennisgevingen. SCHOOL SCHOONHOVEN8CHE COORAÏT S. W. N. VAN NOOTEN tï Schoonhoven, Uitgeven. HET BESTUUR. aarne Gebr. KAMP- N. YAN MOOTE». TENSER a. Bh-Chemisch »riam, Amsterdam, f 1,50 en f 2,25; ia toez. van het b. voor vracht, of !5 ct. verhooging. Bekroond ,N MEDAILLES. Deze morgens Franco pa jon en gebrek aan ’te KOOP: )BI. [IDE, Deurwaarder ir, is voornemens andag 13 Sep- v./m. tien uur, in VOS te AlblasMr- mt, te verkoopen: Noord gezonken suis gelicht en ge ne, groot 7 Tonnen, :s te zien. lige rijtuigenom (Uitgesloten zijn n een laten prijs jewonnen) Aan- ZUIDERVLIET. per paar. ■den, die nimmer ben gewonnen. )t 12 uur bij J. omstandigheden voordoen, onder welke het óf niet raadzaam^ zelfs onmogelijk is,fzich er r,van te bêtii^sfc Niemand zqjj eigenlijk een burgemeester, bijvoorbeeld, kunnen beletten als leider op te treden in een kieevereeniging, en in een vergadering Ijverig voir een der candidaten het woord te voeren; zulks doende, maakt hij slechts gebruik van zjjn grondwettig recht. Maar als hoofd der gemeente tevens deel uitmakende van de overheid, past het hem niet zich te plaatsen tegenover diegene van de burgerij, die men alsdan tot zijn politieke tegenstanders zou moeten rekenen, en daarom zal zü zich die opschorting van de uitoefening van een overigens onbe twistbaar gronlwettig recht wel moeten laten welgevallen. Dit kan echter moeielyk in een wet worden omschreven; de bur gemeester zelf behoort, door den aard van zyn ambt, tact genoeg te bezitten om te weten wat hij doen of laten moet. Mist hy die eigenschap, dan zou dit voor de Regeerlng een aanleiding kunnen zijn om en fr. brieven, onder reau van dit Blad. plichtingen kan opleggen en diensten van hen eiscben. Het bestaan dier bevoegd heid zal wel niet betwijfeld worden; en zooveel te meer geldt zij dan ten opzichte van die burgers, die speciaal in dienst van den Staat zei ven verkeecen. Ook vond deze spreker de meening van Mr. Fokker, dat verkorting van grondwettige rechten ongeoorloofd zou zijn, ook als zij door het Staatsbelang wordt geöischt, te absoluut. Wij zijn van oordeel, dat het beter ware, hier te spreken van uitoefening van Hare Majesteiten keeren 20 September van het Loo in de residentie terug'. De majoor magazijnmeester J. A. Kroef te Woerden, die benoemd is tot controleur over de inwendige admi nistratie der korpsen, komt te ’s-Graven- hage in garnizoen. - De Provinciale vereeniging van burgemeesters en secretarissen in Zuid-Holland zal op Zaterdag 18 Septem ber, des middags te twaalf uren, in de Diergaarde te Rotterdam, eene ledenver gadering houden. Door den voorzitter, den heer F. B. ’s Jacob, burgemeester dier gemeente, zal een feest woord worden uitgesproken bij gelegenheid van het 25 jarig bestaan der vereeniging. In deze vergadering heeft de verkiezing plaats van twee bestuursleden ter voor ziening in de vacaturen wegens periodieke aftreding van de heeren F. B. ’s Jacob en Jac. Van Waning. Door den hoer D. Kluifhoofd, burgg» rgrondwettige rechten. De laatste achten geheel duidelijkMr. Fokker schijnt eenigs- 1 wij onaantastbaar, maar er kunnen zich bericht zün ge- gedurende de •AG, EN. >n tarief. SCHOONHOVEN. riddel tegen IEKTE er Maagoline en ronden beterschap plicht u openlijk gen. H. P. JANSSEN. .897. Prijs der Advertentiën: Van 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere regel meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco uiterlijk tot Dinsdags- en tot Vrijdags-namiddags 4 ur^n. Alle binnenlandsche Advertentiën, voor 3-maal plaatsing opgegeven, worden slechts 2-maal in rekening gebracht. belang zou vorderen een ambtenaar, die te kort doet aan den eerbied voor het gezag, niet te handhaven. Ook is de ministeriéele verantwoordelijkheid een niet voldoende waarborg tegen machtsmisbruik. De zich verongelijkt achtende ambtenaar zal zich met een verzoekschrift richten tot de Tweede Kamer; deze stelt het in handen van de Commissie, die rapport uitbrengt en een conclusie voorstelt, welke de Kamer in behandeling neemt. Maar stel nu het gunstigste geval, dat de Kamer een motie aanneemt, waarin is uitgedrukt dat zij het ontslag ten onrechte gegeven acht, - kan dit den Minister dwingen, het ongedaan te maken Zeker niet, want de Kamer heeft geen uitvoerende macht. Des- verkiezende kan de Regeering de beslis sing stil naast zich neer leggen. Nu kan wel de bezwaarde de tusschen- komstder rechterlijke macht inroepen, en een proces tegen den Staat beginnen, waarbij de uitspraak der Kamer hem tot steun kan strekken, maar - procedeeren kost gewoonlijk geld, en dit er aan te wagen komt niet ieder gelegen. De fout is, dat we nog altijd missen een regeling der administratieve rechtspraak, reeds bij de Grondwetsherziening toegezegd, en waarvoor nog altijd gelegenheid en tijd schijnen ontbroken te hebben. Zal het nieuwe Ministerie eindelijk in deze leemte voorzien Ten slotte deelen wij de uitspraken mede, door de vergadering der Juristen-vereeni ging met algemeene stemmen of met groote meerderheid genomen: 1. De verhouding van den Staat tot zijn ambtenaren is van publiek rechter lijken aard. 2. Algemeene regels omtrent die ver houding behooren bij de wet gesteld te worden. (Omtrent vraag 8: Moet aanstelling voor het leven regel zijn staakten de stem men. Vraag 4: Moet de bevordering wettelijk worden geregeld? werd met groote meerderheid ontkennend beantwoord.) 5. Beperking van den ambtenaar in zijn burgerlijke rechten moet worden toegelaten. 6. Die beperking moet aan het Re- geeringsgezag worden overgelaten binnen door de wet gestelde regels. 7. De toepassing van tuchtmiddelen, van ongevraagde verplaatsing en van ont slag moet alleen kunnen geschieden over eenkomstig de uitkomst van onderzoek in behoorlijken rechtsgang. contractueels oetreKKing urn, ue ou*ai (Vraag 8: Moet de ambtenaar jegens krachtens zijn gezag aan de burgers ver- den Staat veimogensrechtelykaansprakelyk - ji-*■zijn voor de gevolgen van zyn doen of laten in stryd met de wet? was op aan drang van Mr. Levy door het bestuur ge schrapt 9. Elke geldelijke aanspraak uit de ver houding van Staat en ambtenaar moet onderworpen zjjn aan rechtspraak. Nu schijnt de tijd toch aangebroken te zijn, dat de verschillende Mogendheden moeite doen, om tot een goed resultaat te komen in zake de betaling der oorlogs- zins met zichzelf in strijd: op één plaats wil hij het overlaten aan het plichtbesef van den ambtenaar. Dit gaat te verter wille van een krachtig gezag moet de hoogere autoriteit een woordje kunnen meespreken. Men denke aan het geval, dat een veldwachter, die op een vergadering contröle moet uitoefenen, daar zelf het woord gaat voeren en zonder nog iets strafwaardigs te doen, tegen de Regeering te velde trekt” Met verlof van den geachten spreker moeten w(j de opmerking maken, dat het hier gestelde voorbeeld ons niet gelukkig gekozen toescbynt Die veldwachter is, zyn zending bij de vergadering vervul lende, in dienst; hij heeft eenvoudig toe te zien, of er ook dingen gezegd of gedaan worden in stryd met de wet, en zoo zulks geschiedt, proces-verbaal op te maken ook moet by, als de orde wordt gestoord, optreden tot herstel der orde. Dat sluit vanzelf uit, dat hij zich als lid der ver gadering beschouwe en aan het debat - - deelneme; hy staat buiten of naast de hem, na afloop van zyn zesjarigen dienst vergadering, die hy heeft te contióleeren. termijn, niet opnieuw te benoemen, noch Gaat hij aan het redevoeren, dan houdt h““ •- hij op z(jn plicht te vervullen, en al badde hij dan ook een gloeiende lofspraak op de Regeering ten beste gegeven, hij zou toch strafschuldig zyn. We stellen een ander geval, dat mis schien de bedoeling van den heer Hartogh in duidelijker licht plaatst. Neem aan een ontvanger die buiten zyn diensturen op treedt ter bestrijding van de belasting wetten, welke hij verplicht is ten uitvoer te leggen. Hy kan die critiek uitoefenen op verschillende wijzen. Vestigt hij de aandacht op gebreken en leemten in die wetten, die hem als deskundige helderder voor den geest staan dan een ander; wekt hy de aanwezigen op om met gebruik making van de middelen, die de wet aan geeft, herstel te vei krijgen, dan kan men -- - - om zijn medeburgers voor te lichten. Iets anders ware het, als er in de wet stond, dat belastingambtenaren zich hebben te onthouden van een beoordeeling van be lastingwetten, in woord of geschrift; dan zou hy weten welke beperking hem is opgelegd, hij zou het zelfs vóór het aan vaarden van zijn ambt hebben geweten, tenzij de bepaling ware gemaakt terwijl hy reeds in functie is, in welk geval hij er zich aan heeft te onderwerpen of zijn betrekking zou moeten nederleggen, en die wetenschap in aanmerking te nemen b(j zijn beslissing over de vraag, of hij een plaats als ontvanger zal begeeren. Maar diezelfde critiek kan ook worden uitgeoefend volgens het program van den bekenden socialist Reens, aansporing tot belastingweigering op gevaar af van exe- cutorialen verkoop van roerende bezittin gen. In dat geval zou hij afbreuk doen aan bet gezag van de wet en aan dat van de regeering, aansporende tot verzet en ongehoorzaamheid, en wel degelijk straf schuldig zijn. De vraag of men ieder particulier, die zoo iets doet, door de justitie zou kunnen doen vervolgen, - zullen wij •in het midden laten; maar wij achten het boven eiken redelijken'twijfel verheven, dat een belasting ambtenaar, die dus han delde, kan worden ontslagen zonder dat hij dan over onwettige belemmering van zijn vrijheid zou kunnen klagen. De heer Hartogh ging aldus voort„Nu zegge men niet dat de ambtenaren zoo doende aan de willekeur van hoogere autori teiten worden overgeleverd. In ons land heeft men de ministeriëele verantwoorde lijkheid, en in ons land heeft de publieke opinie genoeg invloed om dat machtsmis bruik tegen te gaan. Waarborgen te geven tegen willekeur is goed, maar in beginsel moet het recht der hoogere autoriteit vast staan. Mr. Fokker zelf zegt immers op een andere plaats, dat alleen de Regeering kan beoordeelen of zü een ambtenaar nog ge bruiken kan.” Een paar opmerkingen van practischen aard, we kunnen natuurlijk uit het belangwekkend debat maar enkele punten aanstippen, werden nog gemaakt door prof. De Louter. Deze spreker deed uit komen, dat uit elke dienstbetrekking, onverschillig van welken aard, hetzy al dan niet by contract geregeld, gezag voort vloeit van de eene partü over de andere, - dat was dus hier de quaestie niet maar de zaak was deze, of ook buiten elke contractuéele betrekking om, de Staat hem voor bevordering in aanmerking te doen komen. Ook kwam nog ter sprake de vraag, of in het algemeen aanstelling voor het leven noodig is. Ook hierover is een voor alle gevallen geldende beslissing moeielijk de vergadering was aan den eenen kant bereid om ontslag wegens bepaalde redenen goed te keuren, maar wilde ook aan den anderen kant maatregelen genomen zien tegen willekeur. Het best is-, zei prof. De Louter, aanstelling voor het leven tot regel te maken onder toevoeging van bepaalde regelen van ontslag in de wet; veel ruimte zal echter steeds moeten ge laten wórden aan de beoordeeling van den rechter of een dier gevallen aanwezig is. Men ziet het, ook hier is de moeielyk heid niet opgelost. Het is niet mogelijk, ifturant wordt des Woensdags- en des Zaterdags- tigegeven. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,75. poet door het geheele rijk 0,90. Men kan zich abon- x— en Brievengaarders. Gemeente Schoonhoven. (Hoofd de Heer L. AKKERHUUS JEzn.) en BEWAARSCHOOL BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Schoonhoven maken bekend, dat de aangifte van Kinderen, die men met 4 October a. s. op de School wenscht toe te laten, kan geschieden op Woens- dag 15’ September a. s.van 1 tot 3 uur. Schoonhoven, den 10. September 1897. De Secretaris, De Burgemeester, H, G. GEELHOED. Mr. A. D. H. KOLFF. In haar onlangs te Zwolle gehouden vergadering heeft de Juristen-vereeniging een uitvoerig debat gevoerd over deze i vraag: „Welke is de aard der rechts verhouding van den Staat tot zün ambte- narenmoet zü wettelük geregeld worden en zoo ja, hoe in hoofdzaak Zooalsbü deze vereeniging de gewoonte is, waren vooraf prae adviezen uitgebracht, over dit onderwerp door de heeren Prof. Krabbe en Mr. E. Fokker, welke adviezen het uitgangspunt der discussie vormden. Reeds de eerste vraag, of die verhouding is van publiekrechtelüken dan wel van privaatrechtelyken aard, bleek in haar beantwoording mvoioiy khodon op to Uv.r«», ofschoon ten slotte nagenoeg de geheele vergadering in eerstbedoelden zin besliste. De grens tusschen beide begrippen is niet alftjd juist te trekken in het laatste geval zou men den Staat moeten beschouwen als een gewonen werkgever, den ambtenaar als een gewonen werknemer, die naar welgevallen van zün betaalheer kan worden aangesteld en ontslagen, zelfs wanneer op de wüze, waarop hü zich kwy’t van zün verplichtingen, niets valt te zeggen. Deze opvatting is geheel onaannemelük en ook in strijd met den bestaanden toe stand Wel is niet de verhouding in alle byzonderheden by de wet geregeld, hetgeen het gevolg zou moeten zün indien de publiekrechtely'ke aard der wederzüdsche betrekking volkomen werd gehuldigd, maar er zün toch voorwaarden gesteld, waaraan hy, die een openbaar ambt be geert, behoort te voldoen, hetwelk hem een recht verleent, waarop de willekeur van het gezag geen inbreuk kan maken. En bet is juist het onvolledige der regeling, het ontbreken van meer duidelüke voor schriften, waardoor de quaestie in het aanzijn is geroepen. Wanneer dus de bewering van sommige sprekers, als zou de nadere aanduiding dier rechtsverhouding slechts theoretische waarde hebben, maar voor de practyk tamelyk onverschillig zün, steek hield, dan zou geen ambtenaar eenige zekerheid voor züne positie bezitten, en elk voorwendsel goed genoeg zün om hem zün plaats te doen ontruimen. Dan zou ook elk beroep op de rechterlüke macht, by vermeende rechtskrenking, met onvruchtbaarheid zün geslagen. Hiermede zün we echter niet van de zaak af. Den ambtenaar beschouwende als bekleed met een deel van het gezag, welk deel hem is opgedragen door de Staalgemeenschap, vertegenwoordigd in de Regeering, zou men hem een büna onbeperkte vrijheid moeten toekennen, ook wat het uitspreken van zün staat kundige gevoelens aangaatals hü slechts het werk verricht, aan zün ambt speciaal verbonden, zou alles in orde zün. Deze gevolgtrekking zal wel niemand zonder voorbehoud willen aanvaarden. Juist de omstandigheid, dat hü met een deel van het Staatsgezag is bekleed, legt'hem, ook buiten zün diensturen, de verplichting op, dat gezag te helpen handhaven, - ver biedt hem iets te doen wat er nadeel aan zou kunnen toebrengen. Zeer juist is dit in de vergadering uiteengezet door den heer Mr. Hartogh. In het verslag, dat „De Telegraaf’ van de besprekingen geeft, lezen we o. a. dit: voor spr. zit het karakter der verhouding in het hoogheidsrecht, dat berust bü ieder staatsdienaar van den hoogste tot den laagste. En op de vraag, of beperking van de rechten der ambte naren mogelük moet zün, gaf hü dit antwoord: „Ik geloof, dat men het bü ons te lande stellen kan zonder preventieve maatregelen; maar wat repressieve maatregelen betreft, geloof ik dat de hoogere autoriteit moet kunnen ontslaan of bestraffen als de ambte naar misbruik van zün rechten gemaakt heeft. De prae-adviseurs zün daarover niet schatting, door Griekenland aan Turkü'e. Het schijnt hun nu lang genoeg geduurd 7 te hebben ARwofand.vowal staat jy op, dat zoo spoedig mogelük nu een besluit ge nomen worde. De Russische gezant te Constant inopel, de beer Nelidoff, moet zelfs last hebben ontvangen naar St. Petersburg terug te keeren, als vóór half September de vredes voorwaarden niet geteekend zün. Door Engeland zün nu weer nieuwe voor stellen gedaan betreffende de vredes onder- handelingen en het is vrü wel aan te nemen, dat deze in goede aarde zullen vallen bü de andere Mogendheden. Er zal namelyk eene internationale commissie worden gevormd, bestaande uit zes leden, voor elke groote Mogendheid één, om toe zicht te houden op die bronnen van in komst, welke Griekenland beschikbaar wil stellen voor den dienst der leeningen van de oude, zoowel als varydre voor de oorlogs schatting. Thessalié zöju voorts dadelük door de Turken worden ontruimd. Zoo ziet men, Engeland heeft zün oorspronkelük stand punt verlaten, namelijk verzet tegen de verbinding van betaling en ontruiming. Naar men verneemt, moet Rusland daar toe veel bügedragen hebben. Dit land stelde namely’k Engeland verantwoordelyk voor de groote schade, door Turkye en Griekenland geleden door het slepend houden der onderhandelingen, omdat Engeland hardnekkig bleef vasthouden aan eene meening, welke geene der Mogendheden deelde. Een der Engelsche oorlogsschepen, voor Constantinopel gestationneerd, de „Ymo gen”, is, terwül het met den Britschen ge zant aan boord een tochtje maakte in de Zee van Marmora, bü San Stefano op een zandbank geloopen, waar het nog vast zit. De Sultan, wien dit eene eigenaardige gewaarwording moet geven, zond sleep- booten, om te assisteeren by’ het afbrengen, wat tot nu toe niet gelukte. Tot; denj^ng van ^en oftymd in Britsch- Vorsten hulptroepen aangeboden, vm- streeks 4000 van die troepen worden in het veld gebracht. Generaal Sir William Lockhart, uit Engeland daartoe vertrokken, is belast met het opperbevel der straf expeditie tegen de Afridis. Hy' is er al eens meer geweest en zyn naam is bü de bergbewoners zeer gevreesd. In Engeland, te Birmingham, kwam het congres der werklieden-vereenigingen byeen, waar door 390 afgevaardigden omstreeks een en een kwart millioen werklieden werden vertegenwoordigd. Het eerste onderwerp van beraadslaging was de bü het Hoogerhuis aanhangige wet, tot het verleenen van schadevergoeding aan werklieden by’ ongelukken. Te Londen zü'n de huurkoetsiers in verzet gekomen tegen de motor-cars, waarvan er hoe langer hoe meer in gebruik komen. Er werd een protest- vergadering gehouden, waarin de voorzitter de volgende resolutie stelde: De ver gadering is van meening, dat de invoering van motor cars, ten gebruike als rijtuigen voor het publiek voor de Londensche koetsiers een groote ramp zou zyn. Daarom protesteert zü tegen het in gebruik stellen van meerdere zulke rü’tuigen. De resolutie werd eenstemmig aangenomen. Door President Faure is in den jongsten Franecben Ministerraad verslag gegeven van zün Russische reis. De Czar zou voornemens zün met de Czarina en de beide dochtertjes, in April of Mei, weer een bezoek te brengen aan Frankrijk. Van züne Russische geschenken zal de President denkelük eene tentoonstelling houden te Parüs. Dat beroemde „nations alliées”, onlangs teKroonstadt op de valreep uitgesproken, heeft toch al heel wat tongen in beweging gebracht. Ook de oude Von Bismarck achtte zich verplicht daar eens een hartig woordje over te zeggen. In het weekblad „Die Zukunft” is daaromtrent een artikeltje opgenomen. Von Bismarck hecht niets aan die uitdrukking. „Zy behoort,” zoo beweert hü, „tot de woorden, die geen verplichtingen opleggen. Als er werkelük een verdrag bestaat, zal de inhoud den' Franschen niet meevallen, want de Rus sische staatkunde is uiterst voorzichtig en houdt niet van avontuurhjkheden.” Voorts waarschuwde hy tegen het hechten van te veel gewicht aan reizen, bezoeken en feesten en wat in de daar by' gehouden toasten gezegd wordt. Hy’ noemt dat „heel ondeugend” het decoratief element in de staatkunde. „Ook mü,” zoo ging hü voort, „tracht men vaak als decoratie te gebruiken”. Dit laatste is eene zin speling op eene uitnoodiging van den Keizer, om een pantser schip naar hem te ver noemen en het van stapel loopen te komen büwonen, voor welke invitatie hü echter bedankt heeft. Na, behalve te Coblenz, achtereenvolgens nog „gast” geweest te zün te Würzburg en te Nürnberg, trad Keizer Wilhelm (Doltech- land) dezer dagen wéér eens als „gastheer” op te Homburg, waarheen Italié’a Koning en Koningin op züne uitnoodiging gekomen waren, om de groote manoeuvres bij te wonen. De ontvangst is allerhartelü'kst geweest. De Keizer snelde, zoodra de trein stilhield, naar hetialonrütuig, waar in het Italiaansche Koningspaar gezeten was, en begroette het hartelük. Z. M. kustte de Koningin op beide wangen en omarmde den Koning. Door de feestelü'k versierde straten heen rijdende, werd voor het paviljoen van het Kurhaus stil ge houden, waar de burgemeester de gasten begroette. Zaterdag jl. werd bü Homburg revue gehouden over 50.000 man. Die wapen schouwing werd met veel belangstelling door het Koninklük paar bygewoond. Koning Umberto was gekleed in het uniform van Pruisisch Generaal, terwü’l Koningin Margarita het geheel aanschouwde van uit haar rütuig. Koningin Margarita is door Keizer Wilhelm benoemd tot eerechef van het 11de bataljon jagers. Koning Umberto en Koningin Margarita hebben, ter herinnering aan het bezoek, ieder een boom geplant in het park van Friedrichshof, het slot van de weduwe van Keizer Friedrich, by wie zü meer dan één bezoek hebben afgelegd. In de toasten, bü gelegenheid van bovengenoemd bezoek gehouden, werd vooral veel nadruk gelegd op het vrede lievend karakter van den Driebond. Aan het Deeneche Hof is het dezer dagen feest geweest. Men vierde den 80sten verjaardag van Koningin Louise, die ook weleens de schoonmoeder van Europa genoemd wordt, wegens hare vele familiebetrekkingen. Over de tal- rükheid en uitgebreidheid daarvan kan men oordeelen, wanneer men hoort dat tot dit feest waren overgekomen de Prins en de Prinses van Wales met Prinses Victoria, Prins en Prinses Friedrich von Schaumburg, de Keizerin weduwe van Rusland met Grootvorst Michael Alexan- drovitch en Grootvorstin Olga Aleian- Prins Carl en Prinses Ingeborg van Zweden. Op het gezellige slot Fredensborg is het feest, schoon in dien broeden kring, toch „huiselük” gevierd. Te Praag (Bohemen) had Zondag 11. eene sociaaldemocratische demonstratie plaats, waarmede men niet anders doen kan dan instemmen. Het was namelük eene- vrede-betooging van Duitsche en Czechische sociaal democraten, waaraan 30.000 personen deelnamen en waar, onder veel geestdrift eene motie werd aangenomen ten gunste van den natio- nalen vrede, die den laatsten tijd dikwüls zoo jammerlyk verstoord werd door ras senhaat en taaltwist. Alles liep in de beste orde af. In dit opzicht werd ten minste door de sociaal democraten aan Czechen, zoowel als aan Duitschers, een beschamend voorbeeld gegeven. In Spanje, in de stad Barcelona, heeft weer een aanslag plaats gehad. Een anarchist, Ramon Sampon geheeten, heeft twee schoten gelost op den heer Portas, hoofd der gerechtelüke politie, met het gevolg, dat deze ernstig gekwetst werd. Na heel veel moeite werd de dader gevat, gearresteerd en door den krügsraad te Barcelona ter dood veroordeeld. Het openbaar Ministerie eischte veertig jaar dwangarbeid. Na dezen aanslag zal de Spaansche Regeering zich wederom tot de vreemde Regeeringen wenden, met- aanbeveling gezamenlük op te treden tegen de anarchisten. Zelve zal zü bin nenslands hare waakzaamheid verdubbelen. Er moet weer een nieuw, goudland zün ontdekt, dat naar de verhalen in rijkdom niet behoeft onder te doen voor Klondyke. Het is gelegen in Ontario aan het Warva- meer en veel gemakkely'ker te bereiken dan de goudvelden in Alaska. De Nothem Paciflc-spoorweg heeft een station op veertig müien afstand van het beloofde land.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1897 | | pagina 1