imeel Huisraad, TT. 1910. Zaterdag 6 Augustus. 1898. Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht toon mtant HOOFDELIJKEN OMSLAG veratrekea Is. ïlling, E KERMIS. $woon tarief. iENIE, Dam, 'ertoüiifi. shouden verloting gevallen brieken >01 1ST. I”. oort, ILVER :rkem CRUIJT. Schoonhoven. and, ER, Iwijk. OEREFIJN. LEN. Officiöele Kennisgevingen. Brieven van een Oudgediende. BUITENLAND. BINNENLAND. i; IRDRACHTEN. ZANG 8 UUR. wername aange- aanvang bevredigende tations en zijn 7DB. En hoe ie het du gesteld tueechen S. 4 W. N. VAN NOOTEN mr Schoonhoven, Uitgeven. EN IK. een sarkofaag te ontwerpen. De schilder Lenbach maakte voor de familie ÏHN, Amsterdam. I REISGIDSEN jekhandel van I to Schoonhoven. jot-Ammzrb. OEK. BKKRK. A. GASTELEUN is voornemens op m 10. Augustus 1 ure, ten huize iet openbaar te HT. )L. KKÏRLAND. opievert. Brieven l MEER, Botten- IreehL SCHOOKHOVENSCHE GÖÜRffi vaü soon». op No. 8268. met op No. 7464. Sast op No. 7623. op No. 7362. op No. 1479. ij mij afgehaald September a. 8., lm vervallen. Winkelier, fuli 1898. PAUW in de h beleefd aan voor ZERK, j bediening, des- oed afgehaald. Tafels, Stoelen, Bedden met toe- ruis, Ledikanten, ilik-, Uzer-, Glas- reedschap en het- oop zal worden Prfis der AdvertentiênVan 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere regel meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco uiterlijk tot Dinsdags- en tot Vrfidags-namiddags 4 uren. Alle binnenlandsche Advertentiên, voor 3-maal plaatsing opgegeven, worden slechts 2-maal in rekening gebracht. van witte bloemen op de kist en daarna hield predikant Westphal, uit het naburige dorp Brunsdorf, een korte toespraak, naar aanlei ding van l Cor. XV, vers 58 - 55 en 57, een tekst, doer den overledene, tijdens zfin leven aangewezen, zoo schoon eindigend met de woorden: „Dood, waar is uw prikkel? Hel, waar is uwe overwinning? Maar Gode zij dank, die ons de over winning geeft door Jezus Christus, onzen Heer.” Geheel in overeenstemming met wat h(j, over godsdienst sprekende, steeds placht te zeggen: „Aan een leven na dit leven twijfel ik niet. Dit leven is te treurig en onvolmaakt om aan onze hoogste behoeften te voldoen. Hot is een strijd, die dan alleen vruchteloos is, als alles hier uit is. Ik geloof dat wfi ten slotte de volmaaktheid zullen bereiken.” Donderdag jl. is in de Kaiser Wil helm Geddchtnis Kirche” te Berlijn ook een eenvoudige lijkdienst gehouden. Zoodra Keizer Wilhelm de tijding van het overlijden van Von Bismarck vernam, haastte Z. M. zich naar Duitschland terug. Men weet, dat hij met de „Hohenzollern” voor Bergen in Noorwegen lag. Een rouw van tien dagen is voor het Hof en van acht voor het leger door den Keizer uitgeschreven. Van alle Rijks- en Staatsgebouwen is tot na de begrafenis de vlag hal verstok ge- heschen. „Ik zal het stoffelijk overschot in den Dom te Berlijn doen bijzetten en hem aan de zijde mijner voorvaderen een laatste rustplaats bereiden,” zoo ein digde 's Keizers telegram aan Graaf Herbert, die een telegram van dankbe tuiging terugzond, met de verklaring, dat de overledene als zijn hartewensch had te kennen gegeven in het Sachsenwald te worden begraven. Reeds worden toe bereidselen gemaakt tot het oprichten van een eenvoudig mausoleum, op de aangewezen plaats op „Friedrichsruhe”. Tot het daarin opgenomen kan worden zal het gebalsemd overschot in de gesloten kist ten sterfhuize of daarbuiten in een onbewoonden toren verblijven. Het over schot van Bismarck’s tiouwe gade zal naar Friedrichsruhe worden overgebracht, om naast het zijne te rusten. Zijn graf schrift heeft Bismarck zelf ontworpen: „Fürst von Bismarck, geboren 1 April 1815, gestorben amEin treuer Dautscher Diener Kaiser Wilhelms des Erst en”. Keizer Wilhelm zond den beeldhouwer Begas naar Friedrichsruhe om een af proef, - de vereeniging heeft rechtsper soonlijkheid aangevraagd, dus we zullen er wel meer van hoorói, dan is dit voor de R^eeiingH^Shspcring om-bij de aanstaande algemeeoii herziening der miiitiewet dat bedrijf den pas af te snijden. Ik ben dus zeer nieuwsgierig hoe het gaan zal. Er is nog iets dat vermeldenswaard is. Een beschikking van den Minister van Oorlog heeft de deelneming aan de vrij willige wapenoefeningen, die den milicien het recht van keuze van corps on garni zoen geeft, gemakkelijker gemaakt, en ik hoop dat een groot aantal jongelui zich daarvoor hebben aangemeld. Maar nu is de vraag: Hoe zal men metdiegeoefendan omspringen, als zij in dienst komen? Zal men hen diezelfde eerste oefeningen nogeens weer laten maken, wat ik erg dol zou vinden, krijgen zij daarvan vrijstelling, of worden zfi met een tltulairen graad bekleed? Als het de Regeering te doen is, om de animo voor de vrijwillige oefeningen aan te kweeken, en tegelijk de kosten die zij vereischen er weer uit te halen, dan moest het zóó geregeld worden, dat z{j, die het diploma krijgen, eerst opkwamen als de eerste oefeningen der overige militieplichtigen afgeloopen zijn en de meer gecompliceerde beginnen. Dat won voor de jongelui tijd, voor den Staat een paar maanden soldij en voeding. Tevens werd ook de billijk heid betracht. Zou zulk een maatregel niet uitvoerbaar zijn? Gegroet! Uw Vriend BAREND. Gemeente Schoonhoven. De GEMEENTE-ONTVANGER herinnert belanghebbenden, dat den 30. Juli j.l. de tweede termen van betaling van den Schoonhoven, den 4. Aug. 1898. De Gemeente-Ontvanger, VERSLOOT. XV. Uw militairen medewerker, geachte heer Redacteur, zult gij het zeker niet ten kwade duiden dat hfi, na ruim drie maanden Jang in het tooneelstuk van onze politiek een zwijgende rol te hebben vervuld, nu eens zijn hart komt lucht geven over de belangrijke gebeurtenissen van den laatsten tijd. Dat ik hierbij voornamelijk op het oog heb de aanneming en de Koninklijke bekrachtiging van de wet tot afschaffing van de plaatsvervanging bij de nationale militie is heel natuurlijk. Uw lezers behoeven hier de courant niet neer te gooien; ik heb heelemaal geen plan om over de zaak zelve te spre ken, wat voor hen uiterst vervelend zou zjjn. Alleen wil ik er even op wijzen, in hoe betrekkelijk korten tijd deze her vorming in ons krijgswezen, waarover we misschien wel dertig jaar, mogelijk nog langer, aan het harrewarren zijn geweest, haar beslag heeft gekregen. Tusschen de indiening van de Koninklijke Boodschap met het wetsontwerp, 24 Januari 11., en de openbare behandeling in de Tweede Kamer, is eenige tijd verloopen, maar niet meer dan noodig was voor het onderzoek In de afdeelingen, het opmaken van het voorloopig verslag en de beantwoording daarvan door de Rageering; daarna ging het als van een leien dakje. Den 12den Mei werd in de Tweede Kamer de alge- meene beraadslaging geopend, en reeds den Isten Juli werd het ontwerp in de Eerste Kamer aangenomen. Daags te voren, in uw Kamer-overzicht werd medegedeeld dat de Minister van Oorlog het in herinnering bracht, - was het precies 25 jaar geleden dat in de Tweede Kamer een wetsontwerp van den Minister Van Limburg Stirum van dezelfde strekking werd verworpen, waarop genoemde nobele krijgsman, met een onwankelbaar geloof aan het goed recht van de zaak, door hem voorgestaan, overging tot de stichting van den Antidienstvervangingbonddie zoo krachtig heeft bijgedragen om in ons land de openbare meaning van de juist heid zijner denkbeelden te overtuigen. Nu zegt men weleens, dat een Neder- landsch Parlement niet vlug werkt, en ik zal niet ontkennen dat er weleens redenen voor die bewering bestaan. Maar als de hoeren ernstig willen, dan kan er toch ook wel wat stoom gezet worden. Het komt er maar op aan, of de vrucht rijp is, die men plukken wil; als dat zoo is, gaat het gauw genoeg. Die bond, waarvan onderscheiden van onze boete krijgskundigen lid zijn geweest, gaat zich nu ontbinden of heeft zich reeds ontbonden, welke plechtige handeling zou vergezeld worden door een feestelfiken maaltijd, wat ik den besten vorm van scheiding vind. Dat is heel goed gezien: vereenigingendie haar doel bereikt hebbenmoeten uiteengaan in volle levenskracht - niet op een langzaam doodgaan zitten wachten. Een oogenbllk heb Ik er nog over gedacht om voor te stellen, de mannen bij elkaar te houden en de vereeniging om te zetten in een, die zich de bevordering van de vrijwillige wapenoefeningen tot taak stelt; maar bij nader inzien kwam het mij toch beter voor, dat denkbeeld achter slot te houden, omdat zulke vereenigingen, waarvan ik het nut wel zou kunnen verdedigen, meer plaatselijk moeten werken en niet de leiding van een Hoofdbestuur noodig hebben. Van den anti-dienstvervangingbond kan gezegd worden, dat hij zich jegens het vaderland verdienstelijk heeft gemaakt. H|j ruste vredig op zijn lauweren. En pas was de groote overwinning behaald, en lag de remplaceering, dood als een pier, in haar kist, of men hoorde, binnen In de kist, een verdachte beweging. Het Ifik was geen lijk, het wilde er uit: een akelig geval van schijndood. Ik, die ten opzichte van griezelige dingen niet tot de brutaalsten behoor, werd er wel een beetje akelig van. Het was een Noord-Brabantsch notaris, die van oordeel was dat de gewaande overledene haar testament nog niet bad Overzicht. Aan den morgen van den een en dertig- sten Juli lieten Daltschland’s klokken allerwegen een zuchten, somberen klank hooren. Zoo heel anders dan op andere Sabbathdagen, klonken de. tonen, door stad en dorp, door veld en weide heen, zoo heel anders dan gewoonifik, wanneer zjj de moe-gestreden on moe-gedachte mensch- heid naar het bedehuis riepen, om, ver van het wereldsche gewoel, vrede en rust te vinden voor hart en gemoed. Dien morgen echter hadden zij der wereld wat anders te verkondigen. Iedereen moest het weten, dat de groote en geweldige was heengegaan, dat de reus van het „Sachsenwald” was geveld, ter aarde gewor pen, om niet meer zich op te heffen. De zwarte xrcgaa uaai r iiouiicuoiuuo uiu ovu ai- Dood, de Onverbiddelijke heeft als over zoo- gietsel te nemen van het gelaat en om velen, ook zijn killen, verstfivenden adem doen gaan over hem, door den Keizer in Lenbach maakte voor de familie een een telegram van deelneming aan Graaf schilderij van Bismarck öp zijn sterfbed. Herbert DuitSChland'S grOOten ZOOn ge- Rö-vruaVora van G’HodrirhHrnhö” Irlaoran noemd,” wiens trouwe medewerking aan den arbeid der wedervereeniging des vader lands hem levenslang de vriendschap deed verwerven van den grooten Keizer, en door alle tijden heen den on ver gan kol ij ken dank van geheel het Duitsche volk. Wat zal „die Staatsman in ruste” gemist worden, die oude, „wiens tijd het werd”, een ledige plaats achterlaten! Want voor velen was het zulk eene geruststelling, te weten, dat „hfi” er nog was, steeds gereed staande, met raad en daad te helpen ais de zaken eens verkeerd hepen. Nog heel onverwacht stierf Vorst Von Bismarck. De met zoo veel blijdschap begroete beterschap bleek slechts een schijn-herstel te zijn. Zaterdag deed zich in den loop van den dag eene wending ten kwade voor, die al erger en erger werd, met het noodlottig gevolg, dat hij Zaterdagavond 11 uur voor goed de oogen sloot. Daar ligt hfi. Kalm is zijn gelaat, geen spoor meer van doorgestaan leed. Dr. Schweninger heeft verklaard, dat de dood voor Bismarck eene verlossing geweest is, want dat hij in de laatste week ontzettend veel geleden heeft. Het lichaam is neer gelegd in een eikenhouten, zwart gepolijste kist, op zilveren pooten en voorzien van zilveren hengsels. De kussens en dekens zfin van zwarte zijde met echten kant afgezet. Aan ’t hoofd- en aan het voeteneinde staan vier zwart bekripte pilaren met twee groote, twaalf kaarsen torsende, girandoles en altaarkaarsen. Aan ’t hoofdeind staat een crucifix uit de kerk. De vorst draagt zijn linnen nachthemd met een witten doek om den hals, zooals hij altijd in het leven droeg. De kamer is halfdonker, vloer en ramen met rouwfloers behangen. De kist staat op eene zwarte estrade en is bedolven onder de vele bloemen. Bovenop ligt de palm van de vorstelijke familie, gewijd aan den onvergetelfiken vader. Van aiie oorden kwamen kransen, waaronder vele van reusachtige afmetingen. Het bankiershuis Bleichröier o. a. zond een reuzenkrans met een specialen bode. De krans uit leliön, camelias en palmbladeren is zoo groot, dat een afzonderlijke wagen voor het vervoer ervan naar het slot noodig is. Dinsdag j 1. had ten sterfhuize een korte, doch zeer plechtige lijkdienst plaats, welke behalve door den Keizer en de Keizerin, werd bfigewoom’ - eenige leden va Keizerin legde een medegebracht» krans behoeven te maken; door hem was het middel ontdekt om de levensgeesten, door de geweldige aanranding op het Haagsche Binnenhof schijnbaar uitge- bluscht, weer krachtig op te wekken. Wel heb ik van me levenriep ik na kennis genomen te hebben van het plan van den heer Gooien te Helvoort, - zou dan al de moeite, die we gedaan hebben om de remplaQ inten uit het leger vandaan te krijgen, vergeefech zijn geweest, en is aan de aandacht van al onze Ministers, die toch ook wel oogen en hersens in hun hoofd hebben, ontsnapt wat zoo’n eenvoudig dorpsnotaris terstond beeft op gemerkt Die mijnheer redeneert aldus, en in een door hem belegde vergadering is zfin idéé als juist erkend en werd een ver eeniging tot bereiking van zijn doel op gerichtAls een gemeente voor de militie vrijwilligers levert, dan strekken dezen in mindering van haar aandeel in de lichting van dat jaar. Welnu, dan moeten de belanghebbenden, om hun zoon vrij te krijgen, met elkander zooveel geld bijeen brengen, dat zij door middel van uit te keeren premies een getal vrijwilligers uitlokken, groot genoeg om al de jongelui vrij te maken. Feitefijk zijn dezen dan vervangen en zij behoeven zich van heel de noodlottige wet niets meer aan te trekken. Dadelijk heb ik toen mijn Miiitiewet van de plank gehaald om te kijken of dat zoo kan; of die Noord-Brabantsche grappenmakers zoo maar een loopje kunnen nemen met heel de wetgevende en de uit voerende macht. Hoofdstuk II, ai 1.11 14 handelen over de vrijwilligers bij de militie. Dezen moeten zfin ongehuwd of kinderloos weduwnaar en ingezeten, licha melijk voor den dienst geschikt, minstens 1.56 el lang, op den Isten Januari van het jaar der toelating als vrijwilliger het 19de jaar ingetreden en niet ouder dan 35 jaar, van goed zedelfi'k gedrag; boven dien moeten z|j, indien zfi reeds ver plichtingen hadden bij de militie, daaraan voldaan hebben. Aan al die vereischten is licht te voldoen. Eervol ontslagen oud gedienden bij land- of zeemacht kunnen tot hun volbracht veertigste jaar als vrij williger optreden. Wie dat nu wenscht, verkeert in één van beide gevallen: öf hfi is voor de militie ingeschreven, en dan kan hij alleen optreden voor de gemeente, in welke hij ingeschreven is; öf hij heeft ten aanzien van de militie geen verplichtingen meer te vervullen, en dan is hij vrij de keuze van de gemeente, voor welke hij wil optreden. Dus, als van de eerstbedoelden eenigen onmiddellijk na de inschrijving zich aan melden als vrijwilligers en toegelaten worden, dan strekt hun aantal in min dering van het door die gemeente te leveren contingent. Van de tweede soort, dat zfin uit den aard der zaak oudere personen, kan aanvoer van elders plaats hebben, en zoo is het beprtfpelijk, dat een vertegen woordiger van een Amsterdamsche rem- plaqmitenieveringsmaatschappij, die op den dag der vergadering te Helvoort met den heer Gooien had gesproken, kon verklaren zooveel vrijwilligers te willen leveren als men noodig had tegen drie honderd gulden per stuk. Van dien kant alzoo is er niets, dat de uitvoering van het Helvoortsche plan belet, althans zoo ver ik zien kan. Maar er zfin andere bezwaren. Vooreerst moet men zorgen, een ruime kas te hebben, om ieder jaar minstens zooveel vrijwilligers te kunnen lokken als er dienstplichtigen zullen moeten optreden uit de gemeente. Deze moeielijkheid werd niet ontkend, en daarom kwam een Noord-Brabantsche courant op de leuke gedachte, de premies te betalen uit de gemeentekas. Dat zou, werd er gezegd, voor de gemeente een voordeel worden in plaats van een schade post, want in zoo’n militievrije gemeente zouden velen zich willen vestigen, vooral meergegoeden die er het land aan hebben hun zoontjes naar de kazerne te zien gaan, en dan zou de meerdere opbrengst der belastingen ruimschoots vergoeden, wat aan premies is uitbetaald! Zijn er minder vrijwilligers dan het aantal dienstplichtigen, dan moeten toch zooveel van de laagste nummers in dienst als er mannetjes te kort komen, en dat kunnen juist de kereltjes zijn, voor wie de papa’s de dierbare centen hebben ge offerd. Ook zal men goed moeten toezien, dat het gezonde en brave jongens zfin, die men als vrijwilligeis heeft aangeklampt, want gaat er een dood, of maakt bij zich schuldig aan desertie binnen de eerste vijf maanden na zijn inlijving, dan moet het laagste nummer van de lichting er voor opdraaien. Dat kan ook weer een van die teerbeminde zoontjes van rijke papa's wezen. Voor groote gemeenten zal het wel ondoenlijk zjjn, een genoegzaam aantal vrijwilligers te krijgen. Maar voor de kleine ie het te probeeren. Lukt de Amerika en Spaaje. Nog geen vrede I Toch schijnt men goed op weg te zfin. Tusschen President Mac Kinley, Minister Day en den Franschen gezant Gambon heeft eene belangrijke cnnfare^tla plaats gehad, en naar uit Madrid vernomen wordt, heeft Spanje reeds in de voornaamste voorwaarden, die tot den vrede moeten leiden, bewilligd. Weinig nieuws van Portorico, waar de Spanjaarden langzaam maar zeker vorderen. Het uit 7000 man bestaande garnizoen van San Juan zal zich tot het uiterste verdedigen. Op de Philippfinen is het ongelukkig gesteld. De opstandelingen winnen hoe langer hoe meer veld. Generaal Merritt seinde dat hfi minstens 50.000 man noodig heeft, om zich tegen hen te kunnen staande houden. De Zwlüersehe Regeering heeft, even als indertijd de Belgische, Don Carlos die thans te Lucern is gewaarschuwd, dat hfi onverwfild het land uitgezet zal worden, zoodra hij iets tegen de Spaansche Regeering onderneemt. Uit Peking (China) wordt bericht aan „The Times” omtrent eene paleis-revolutie. De Koningin-Moeder zou het gezag geheel in handen hebben genomen en Ll-HuDg- Chang zou wéér aan het bewind wezen. Daze zou aandringen op verwfideting van den Britschen gezant, die hem beschul digd heeft Ruslands partfi te kiezen tegen over Engeland. Bij Koninklfik besluit ia, met ingang van 1 Augustus B. Van der Sluys benoemd tot machinist bfi de rfiksstoom- gemalen aan den Nieuwen Maasmond in Noord Brabant. ‘Alblaaserwaard V|fhecrealaBdea, 5 Aug. De handel in kaas is iets williger, zonder prfisveranderingde boterhandel is flauwer, prfis 5 cent per half kilo lager. Men besteedt thans in deze streken voor: kaas f 18 A f 22 per 50 kilo, naar wicht en kwaliteit; goeboter f 0,55, weiboter f 0,45 per kilo. ’Amelde, 4 Aug. Tot het ontvangen van kosteloos voorbereidend militair onder richt heeft zich in deze gemeente en in het naburige Tienhoven niemand aan gemeld. Bodegraven, 2 Aug. Kaas. Aangevoerd 297 wagens, tezamen 16279 stuks, wegende 78.110 kilo1ste soort Goudsche f22,— A f 28,50, zwaardere f 25, - k f -2de soort f 16,- k f 18,-; Derby-kaas, 1ste soort f28,- èf 2de soortf 18,50. Edam merkaas, 1ste soort f25,— i f 2de soort f 19 A f 21,—. Leidschekaas f A f het schippond. Handel matig. Gleoen-Nieuwkerk, 8 Aug. Tot leden van de feestcommissie zfin benoemd de heeren L. Harrewfin, W. Kreukniet en L. Van Harten Lz. Krimpen a/d IJael, 8 Aug. Maandag had alhier in het café van den heer J. Van der Plas een vergadering plaats der afdeeling „Krimpen a/d IJsel en Omstreken” der Hollandsche Maatschappij van Landbouw. Besproken werd of het wenschelfik was, dat de zuivelconsulent in Zuid-Holland, de heer A. Bos, In Augustus of Septem ber bfi eenige landbouwers op de hoeve kwam, ten einde inlichtingen te ver* strekken ter bestrfiding van kaasgebreken. De heer A. Bos, ter vergadering aanwezig, lichtte een en ander nader toe. Na stemming bleek, dat de heer Bos voor dat doel niet begeerd werd. Wel zouden verschillende landbouwers gaarne zien, dat door genoemden heer een cursus werd gegeven in het onderzoek naar de melk van verschillende koeien, wat be treft het vet- en kaasstofgehalte. De heer Bos stelt zich, mits het hoofd bestuur zich daarmede kan vereenigen, gaarne voor dien cursus disponibel. Ten slotte werd besloten voor rekening der afdeeling een melkcontroleur aan te schaffen. 'Oadewater, 3 Aug. De harddraverij- vereeniging „Voorwaarts” alhier, die in den regel eene harddraverfi houdt in de kermisweek, zal ditmaal nu de kermis niet zal worden gehouden er eene doen plaats hebben op Dinsdag 23 dezer, zfinde n.l. de dag, waarop door de afdeeling „Oudewater en omstreken” eene tentoon stelling van paarden, rundvee, pluimge dierte, zuivelproducten en voortbrengselen van den landbouw is uitgeechreven, ter viering van het 50jarig bestaan dier afdeeling. Aan deze tentoonstelling is eene verloting verbonden; de prfizen zullen worden aangekocht op de tentoonstelling. Naar het zich laat aanzien, beloven beide feestelfikhelen veel. Voor de tentoon stelling hebben reeds talrijke, waaronder belangrfike inschrijvingen plaats gehad (de termfin van aangifte eindigt 15 Augustus! en ook voor de harddraverij m0t paarden, aangespannen voor de sulkey (zie achter staande annonce), zal het zeker aan geene deelneming ontbreken. De zoo gunstig bekende banen, in de kom der gemeente gelegen, verkeeren in uitmuntenden staat, Bezoekers van „Friedrichsruhe” klagen zeer over de wijze, waarop men daar de buitenwereld afsluit. Niemand wordt in het slot toegelaten. De verslaggevers zfin wanhopend en herinneren zich den „gouden tfid”, toen Von Bismarck nog leefde en Schweninger en Chrysander als zijne helpeis dienst deden. Wat was men er toen gastvrij. Maar nu graaf Herbert te bevelen heeft, wordt alles wat journalist is, ge weerd. En toch nog zooveel bijzonder heden. Teekenaars en photographen hebben het hunne er ook toe bfigebrachf. Een volgende maal nog eenige bijzonder heden omtrent het leven van Von Bismarck. Alleen nog dit, dat reeds den dag na het overlijden van den oud-rfikskanselier, Dr. Moritz Busch, een van Bismarck’s vertrouwelingen, den tekst van Von Bis- marck’s ontslagaanvraag op 18 Maart 1890 openbaar maakt, onder het veel zeggend hoofd: „De waarheid over Bis marck's aftreden”. Deze ontslag-aanvraag wenschte indertijd Keizer Wilhelm niet openbaar gemaakt te zien. Het zou dus moeten aangenomen wordendat Bismarck steeds de hardnekkige tegen stander is gebleven van de politiek van den tweeden Keizer Wilhelm. Met wrok in het hart dus nog gestorven. Jammer, dat juist dit oogenblik daarvoor werd uitgekozen. En toch, niemand zal er in slagen, daardoor iets af te nemen van de groote verdiensten welke de over ledene heeft tegenover Duitschland, dat hfi heeft gemaakt, tot wat het is. De Fransehe Minister van Buitenlandsche Zaken heeft aan den Duitschen Rfiks- kanselier Von Hoheniohe eene condoleantie gezonden, naar aanleiding van Von Bis- mark’a overlijden. Zola vertoeft op ’t oogenblik in Noor wegen en zal daar ook den bekenden dichter Björnson bezoeken. Jules Barbier, die, nu Zola vervallen is verklaard van zfin officierschap van het Legioen van Eer, zfin lidmaatschap dier orde opzei, heeft van den Groot Kanselier der orde ten antwoord ontvangen, dat hij, volgens de statuten, niet kan worden ontslagen en dat zfin aanvrage om ont slag als niet gedaan zal worden beschouwd. Ook Francis de Pressensé zond zfin ridderkruis terug, omdat hfi niet met Esterhazy eene orde wil dragen, aan Zola ontnomen en ook omdat hfi in het :id door de naaste familie en algemeen de ijdeltuiterij van lintjes dragen van het dienstpersoneel. De In strijd acht met de ware democratie. Deze Courant wordt des Woensdags- en des Zaterdags morgens uitgegeven. Prjjs: voor Schoonhoven per drie maanden f 0,75. Franco per post door het geheele rfik f 0,90. Men kan zich abon- □eeren bfi alle Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1898 | | pagina 1