N°. 1920.
1898.
Zaterdag 10 September.
Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht
;r.
L'
DE INHULDIGING
van
Officiëele Kennisgevingen.
BUITENLAND.
Overzicht
Verslag van het Kroningsfeest
te Ouderkerk a/d IJsel
Deze Courant wordt des Woensdags-
S. &W. N. VAN NOOTEN te Schoonhoven,
Uitgevers.
ran T.
JfWTW, /falWIVM
iber.
ronk m C.
Til borg
talen, oud 1 j. C.
oud 28 j. en L. C.
e te Vught).
iuigewelde.
.ugastus.
i E. Schuurman en
nog toe van de
Houten en Zoon
eest benoodigde
»omm« COÜRAKT.
Deze Courant wordt des Woensdags- en des Zaterdags
morgens uitgegeven. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,75.
Franco per post door het geheele rijk 0,90. Men kan zich abon-
neeren bij ane Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders.
r, oud 5 w.
lerkerk.
ugUBtua.
Ha, d. van C. van
- Dirk Adrianas, a.
en* Johannes, i.
Rolloos. Jan, a.
>n D. de Jager.
aak en N. Slinger-
Leuvonink en H.
Zwanenburg en C.
a J. De Jager en
r. van H. de Vries
iristiaan, van A.
ie, z. van W. Littel
van G. den Boon
ibeid van
filhelmina
ge-
j zoovele
lieden, als
itte de
aJ i te
Komend tot eene verklaring
epr. op
Wees
dat het
big ven
sangegeven kind van
n Q. J. de Roos en
STAND.
IrU.
2 Bepteml
van T. V<
van W. van
de orde van het Gulden Vlies.
Hoe het nu met den vrede gesteld is?
Op Rusland’s vrede-circulaire zal van
Engeleehe zijde een warm instemmend
antwoord worden gegeven. Eerst als de
Premier, de heer Salisbury, is terug
gekeerdzal het verzonden worden.
Minister Chamberlain doet nu juist een
reisje naar de Vereenigde Staten. In
verband met eene door hem te Birming
ham geuite onvriendelijkheid over den
Czar, wordt dit reisje niet zonder be-
teekenis geacht.
In Soudan is het allesbehalve vrede.
Omdurman, de tegenover Khartouw ge
legene, zeer gewichtige Nylstad, is na een
reeks van gevechten in handen gevallen
van Engelsche troepen. De Engelschen
maakten een groot aantal gevangenen.
Zy vonden te Omdurman den Ooetenryker
Neufeld, die daar langen tyd was gevangen
gehoudennog in leven en welvarend.
Ook zuster Grigdini en de andere gevan
genen waren nog in leven. De bevolking
was zeer ingenomen met de komst der
Engelschen. Onder het wanbeheer van
den Khalifa had de stad veel geleden.
Zy was boven alle beschryving morsig
en de lucht was er haast niet te verdragen.
De Engelschen zouden 100 man, de Egypte
naren 200, de Derwischen daarentegen
niet minder dan 15 000 verloren hebben.
Van dit overwinningsbericht heeft Keizer
Wilhelm van Daitechland al dadeiyk weer
een goed gebruik gemaakt, een handig
gebruik, vooral wanneer men daarby eenige
berichten omtrent eene Duitsch Britsche
alliantie in het oog houdt.
De Duitsche regeering heeft hare Chl-
neeecbe bezitting Kiao Tachan tot een vrij
haven verklaard. De Chineesche provincie
Shantung werd geroemd als zeer rykaan
uitmuntende steenkolen, en dat was een
voorname reden waarom Duitschland zich
vasten voet verschafte te Kiao Tschan.
Maar die steenkolenrijkdom heeft de ver
wachtingen teleurgesteld. De steenkolen
van Shantung zyn by de proefnemingen
gebleken van slechte qualiteit te zyn,
zoodat men er niet aan kan denken, ze
als brandstof te gebruiken. Geiyk men
weet evenwel reserveerde Duitschland
zich in zyn pacht verdrag met China het
recht van ruilen voor het geval dat het
gepachte soms tegenviel.
De „Wiener Zeitung” (Oostenrtfk) maakt
nu het Keizeriyk besluit openbaar, waarby
de Ryksraad wordt byeengeroepen tegen
26 September. De regeering zal dan
aanstonds het ontwerp tot verlenging van
het Vergelyk met Hongartfe indienen, en
daarby een beroep doen op de vaderlands
liefde der afgevaardigden, hen uitnoodigend
zich er ernstig aan te wijden.
H. NI. DE KONINGIN.
De extra-trein van de Staatsspoor,
waarmede Hare Majesteiten Maandag te
12.55 uur uit de Residentie vertrokken,
stoomde, de locomotief met vlaggen ver
sierd, te kwart over twee het stations
gebouw aan de Weesperpoort te Amster
dam binnen.
De Koninginnen werden hartelyk be
groet. H. M. de Koningin droeg een
toilet van brocaat zyde, op wit satynen
grond blauwe bouquetten, gegarneerd met
kleine blauwe franjes en bouton de Milan.
De Koningin-Moeder was gekleed in een
toilet van lila zyde met op fluweel ge
schilderde anjelieren gegarneerd. De jonge
Koningin zag er byzonder opgewekt uit,
en neeg vriendelyk naar alle zyden.
In de ontvangkamer werden aan HH.
MM. bouquetten aangeboden door de jonge
dames Vening Meinesz en A. Geertsema.
De verschillende waardigheidsbekleeders
werden hier aan HH. MM. voorgesteld,
en daarop toegesproken door den com
missaris der Koningin in N.-H. en den
burgemeester.
Met enkele vriendeiyke woorden dankte
de Koningin den commissaris en den
burgemeester voor hun hartelyk wel
komstwoord en trad daarop het ontvangst-
salon binnen, waar óngeveer 300 autori
teiten aanwezig waren. Met velen hunner
onderhield zich de Koningin en prees
zeer de harteiykheid, die de bevolking
van Amsterdam Haar nu reeds getoond
had. „In de paar wyken, die ik ben
doorgekomen met den trein, werd ik al
zeer hartelyk toegejuicht,” zoo sprak zy.
Het gevolg had intusschen plaats ge
nomen in de voor hen bestemde rytuigen.
De eerewacht had zich opgesteld. De
Indische Vorsten en Generaals, die naast
en achter het koninklyk rytuig zouden
volgen, hadden hunne paarden bestegen.
De muziek van het 7de stond klaar, om
zoodra de Koningin het gebouw verliet,
het Volkslied te spelen.
Eindeiyk verschyntzy met Hare Moeder
en wordt plaats genomen in het gala-
rytuig; de stoet zet zich in beweging,
het gejubel der menigte overstemt het
kanongedonder en het „Wilhelmus", dat
door de kapel wordt aangehevep.
hol, oud 28 j., en
Wiltenburg, oud 47 j.
rsveld.
1 September.
van K. den Ugl en
mui, z. van M. Deg-
ten en J. van Etteren.
toef, oud 9 w.
lichem.
2 September.
lie, i. van J. Groe-
gnenbui
den Oi
j-
oud 46 j., eehtg.
M. Hoogenboezem,
Mudde. J. A.
van J. v. d. WaL
van J. Koorevaar.
mensoh verstókt
?en onder geleide
eel en onder het
i eene wandeling
m aardig gezicht,
n, voorzien van
en schilden, die
zonneschgn, te
i vroolgk gexaog
traten weerklonk,
werd het onthaal
enigen tjjd bgeen.
e kinderen bruid-
>n ter herinnering
gewiohtigen dag
werd uitgereikt,
ngen de kinderen
erker, oud 22 j. en
Jao. de Jager, oud
d 28 j. J. Riet-
wegen, oud 25 j.
iupBBon, oud 24 j.
j. en M. Gouwen»,
wnaar van F. Stam,
'eduwe van J. Kool,
1 20 j. en N. v. d.
irg, oud 80 j.
ludsten, oud
Gemeente Schoonhoven.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
der gemeente Schoonhoven zullen publiek
besteden den 19. September 1898,
des voormlddags 11 uur, op het Raadhuis:
1*. Het leveren en inheien van 4 PALEN
en I PAAL in de Buitenhaven en
herstelling van den Kaaimuur aldaar.
2°. Het leveren en Inhelen van 15 PALEN
met Gordingen en I PAAL in de
Buitenhaven en herstelling van den
Kaaimuur aldaar.
Bestek en voorwaarden liggen ter lezing
op de Secretarie.
Inlichtingen geeft de Gemeente-Architect,
door wien aanwyzing van het werk zal
geschieden Vrydag 16 September, des
middags 12 uur.
Schoonhoven, 8 September 1898.
Da Secretaris, De Burgemeester,
H. G. GEELHOED. A. W. LAZONDEB,
L.-B.
Zal nu werkelyk in Frankrtyk een
goede tyd aanbreken? Zal nu werkelyk
het oogenblik gekomen zyn, waarop het
recht zyn intocht houden zal en een be
gin zal worden gemaakt met het herstel
van een zoo grievend onrecht? Het heeft
er allen schyn van I De Fransche Minister
raad heeft vergaderd. Allen waren aan
wezig, behalve De Cavaignac, de Minister
van Oorlog. Hy heeft zyn ontslag ge
nomen, omdat hy zich niet langer in
overeenstemming bevond met de meerder
heid van het Kabinet, Wat betreft de aan
gelegenheden der herziening van het
Dreyfus geding. Want als het zoo voort
gaat, is er alle kans op herziening, die
waarschynlyk geschieden zal opgrond van
art. 443 van het Wetboek voor Instructie van
Strafzaken, hetwelk bepaalt dat herziening
kan gevraagd worden, als een der gehoorde
getuigen later van valsche getuigenis over
tuigd wordt. Na het „Hosanna!” het
„Kruist hem!’’ Op de boulevards hoort
men roepen: „Weg met Rochefort!”
„Weg met den Stafl” „Leve Jaurèi!”
waar vroeger het „Conspuez Zola 1” - „Weg
met de Joden!” endergelyke weerklonken.
President Faure heeft nu zyne villa aan
het strand verlaten en is naar Parys
gekomen tot presideering van den Minis
terraad en ten einde officieel te beraad
slagen over een van mevrouw Dreyfus
by den Minister van Justitie ingekomen
schryven, waarin zy, op grond van nieuwe
in het licht gekomen feiten, herziening
aanvraagt van het tegen haren echtgenoot,
den kapitein, gewezen vonnis. Is tot
genoemde herziening besloten, dan moet
de terugkeer van Dreyfus volgen en
zal alsdan een diensttelegram naar het
Duivels eiland gaan, hetwelk als door een
tooverslag dan alles voor den gevangene
zal veranderen. Hy wordt dan namelyk
aanstonds weder louter als beklaagde be
handeld, erlangt zyn uniform, degen en
de teekenen van zyn militairen rang terug,
welk eene ontroering voor hem die
hem zoo smadelyk ontrukte teekenen
weer aan te leggen! en wordt weer
„kapitein Dreyfus”. Onder dien titel ge
leidt de hoofdofficier, die hem van het
Duivelseiland zal komen halen, waar
schynlyk uit het naburige Cayenne, hem
naar Frankryk terug. Zal het gebeuren?
Wy zullen zien. Zeker is het, dat de
zaak eene gunstige wending heeft genomen.
Als reden van De Cavaignac’s nog on
verwacht ontslag wordt opgegeven, dat
Minister President Brisson, na lezing van
het wonder-dossier, waarmede hy zich
drie dagen opsloot, om er eens goed van
op de hoogte te komen, over dit dos
sier een vernietigend oordeel heeft uit
gesproken, aan De Cavaignac verklarende,
dat hy nooit zulke stukken onder de
oogen had gehad.
De „Siècle” bevat, onder het opschrift:
„Vryheid, Gelykheid en Broederschap!”
het volgende: „Heden, 6 September 1898,
Felix Faure, President der Republiek, en
Henri Brisson, Minister-President zynde,
heeft luitenant-kolonel Georges Picquart
den 56sten dag van zyn voorloopige hech
tenis voltooid. Omdat hy verlangd heeft,
dat recht gedaan worde aan een Fransch
officier, onrechtvaardiglyk en onwettiglyk
veroordeeld, en omdat hy aan de Regee
ring der Republiek een misdryf heeft
onthuld, waarvan kolonel Henry, chef
van den spionnendienst aan het Ministerie
vah Oorlog, bekend heeft de dader te zyn.”
De Koningin Regentes van Spanje schonk
aan het Hoofd van ’t Fransche Gemeene-
best, President Faure,’ wegens Frankryk’s
bemoeiingen ten gunste van den vrede,
en, die door het
vol waren versierd,
rgemeester en do
het schoolgebouw
n eenige Oranjo-
m de bargemeeater
me flinke rede de
het Vaderland en
e Koningin. Het
urop den barge
len gemeenteraad
bg dit schoolfeest
«gnen leerlingen
ld. Daarop zongen
izer gemeente een
digd danklied toe.
ohoolgebouw had
ruimschoota ont-
n chocolademelk,
Isohe- of Oranje-
-Ambacht.
1 September.
▼an L. tan Weenen
je, d. van A. v. d.
>a Adriana, d. Tan
ram. - Arie Gerrit,
T. d Berg. Willem
n M. Boer. Dirk,
K. v. d. Wolf.—
gn en A. Blom.
Klafc, oud 22 j. en
- A. Roe, oud 24 j.
I *1 J.
rateland, oud 86
ig. Levenloos aan-
elen. - Jaoob Vlot
I 7 m.-P. Hogen-
ok, oud 8 m.
enwoude.
AugUBtUB.
Egk, oud 52 J.
[«nagraaf.
LugUStUS.
oud 4 d.
itdarak.
kugostus.
an B. ran Leeuwen
z. Tan C. van Blit-
n. Jan Johannes,
I. M. van Vliet. -
i en A. de Zwart
■k en L. Tan Dam.
i C. Bugerae.
olenaar, oud 26 j.
i D. Verschoor, oud
j. (ran Utrecht) en
-oad 84 j.
en J. Verboom,
oud 40 j. J. 8na-
nel, oud 11 m.
idrlaan.
mguatua.
»ud 71 j., echigenoote
n Genderen, oud 15 j.
endorp.
uguatua.
Lronella, d.
Prys der AdvertentiënVan 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere regel
meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco
uiterlyk tot Dinsdags- en tot Vrydags-namiddags 4 uren.
Alle binnenlandsehe Advertentiën, voor S-maal plaatsing opgegeven,
worden slechts 2-maal in rekening gebracht.
'broek.
1 September.
S z. van A. Zjjder-
nie, z. van M. ’t Lam
ilhelmina, d. van J.
De tocht door de stad wordt aangevangen.
De ruimte in ons blad laat niet toe
den stoet in zyn geheel te beschrijven.
Het zy genoeg te- wemelden, dat H. M.
op haren tocht door de schitterend ver
sierde straten van de Hoofdstad desRyks,
overal geestdriftig werd toegejuicht en
hulde gebracht.
De geestdrift uitte zich het sterkst toen
de Koningin, in het paleis op den Dam
gearriveerd, zich op het balcon aan Haar
Volk vertoonde. Over dit imposante
oogenblik schryft men o. a.:
„Men verwacht van ons niet in dit
uit den aard vluchtig geschreven verslag
een in woorden aanschouwelyk beeld van
den aangry penden aan blik, welken de
Dam op dit oogenblik aanbood, ’t Was
een eindelooze hooggedragen jubel van
liefde, vereering en aan ban kely kheidwaarin
het Volk opziende tot Haar, die over het
Land gebieden zal, zich uitte op een on
gekend geestdriftige wyze.”
De zoo zeer met verlangen verbeide
dag van de inhuldiging van Koningin
Wilhelmina is voorby. De groote plech
tigheid heeft Dinsdag in de zoo ryk
versierde Nieuwe Kerk te Amsterdam
plaats gehad op eene wyze, die een
onvergetelyken indruk maakte op allen
die het voorrecht hadden getuigen er
van te zyn.
De omgeving der Koningin was schit
terend, doch werd verre overtroffen door
de verschyning van Hare Majesteit zelve.
H. M. droeg onder den hermeiynen man
tel een wit satynen kleed, met aan de
voorzyden een sluitstuk met groote parels
als hangers; om den hals een collier van
diamantenin het kapsel een fonkelenden
diadeem in kroonvorm.
Toen de Koningin gezeten was, brak
de zon door en deed de heerlyke groep
van troon en omgeving schitteren van
verhoogden glans.
Na het plechtige koraalgezang nam de
Koningin het woord, en sprak:
My ne HeerenLeden der Staten-Generaal,
„Reeds op jeugdigen leeftyd heeft God
My door het overlyden van Mynen onver-
getelyken Vader tot den Troon geroepen,
dien Ik onder het zoo wyze enzegenryke
Regentschap Myner innig geliefde Moeder
beklom.
„Na de vervulling van Mijn achttiende
levensjaar, heb Ik de regeering aanvaard
Myne proclamatie heeft dit aan Myn
dierbaar Volk bekend gemaakt.
„Thans is de ure gekomen, waarin Ik
My, te midden van Myne trouwe Staten-
Generaal, onder aanroeping van Gods
heiligen Naam, zal verbinden aan het
Nederlandsche Volk, tot instandhouding
van zyn dierbaarste rechten en vryheden.
„Zoo bevestig Ik heden den hechten
band die tusschen My en Myn Volk bestaat
en wordt het aloude verbond tusschen
Nederland en Oranje opnieuw bezegeld.
„Hoog is Myne roeping, schoon de taak,
die God op Mijne schouders gelegd heeft,
Ik ben gelukkig en dankbaar het Volk
van Nederland te mogen regeeren, een
volk klein in zielental, doch groot in
deugden, krachtig door aard en karakter.
„Ik acht het een groot voorrecht, dat
het Myne levenstaak en plicht is al Myne
krachten te wyden aan het welzya en
den bloei van Myn dierbaar Vaderland.
De woorden van Mynen beminden Vader
maak Ik tot de Myne: „Oranjekan nooit,
ja nooit genoeg voor Nederland doen”.
„By de vervulling van Myne taak heb
Ik Uwe hulp en medewerking noodig,
Myne Heeren, Leden der Volksvertegen
woordiging; Ik ben overtuigd dat Gy My
die in ruime mate zult verleenen.
„Laat ons samen arbeiden voor het
goluk en den voorspoed van hot Neder
landsche Volk. Dat zy Ons aller levens
doel!
„God zegene Uwen en Mynen arbeid,
dat hij strekke tot heil van Ons Vader
land.”
De indruk, dien deze toespraak op alle
aanwezigen maakte is niet te beschryven.
In zuiver Hollandsch met een heerlyke
stem, klaar en helder, die tot achter in
de kerk klonk als muziek, werden deze
woorden uitgesproken. Hierna stak H. M.
de beide voorvingers der rechterhand
omhoog en sprak met plechtigen nadruk
den eed uit:
„Ik zweer aan het Nederlandsche volk,
dat ik de Grondwet steeds zal onderhou
den en handhaven.
„Ik zweer, dat ik de onafhankelykheid
en het grondgebied desRyks met aJ Myn
vermogen zal verdedigen en bewaren
dat Ik de algemeene en by zo nd ere vryheid
en de rechten van al Myne onderdanen
zal beschermen, en tot instandhouding
en bevordering van de algemeene en by-
zondere welvaart alle middelen zal aan
wenden, welke de wetten te Myner be
schikking stellen, zooals een goed Koning
schuldig is te doen.
„Zoo waariyk helpe My God almachtig V’
Onmiddeliyk hierna trad de Voorzitter
der Eerste Kamer naar voren en sprak
„Wy ontvangen en huldigen in naam
van het Nederlandsche Volk, U als Ko-
ge»c
gekleed, met orauje-Bjerp,
de gansehe
en toejuiching
stegen op als
en roorbgging.
kleeding met e_ M
Emma in iwarte statiekleeding.
Bg het af halen van hare woning door den
president der feestcommissie (de Bargemeeater)
was beiden, namens de burgerg, een bouquet
aangeboden met linten in de nationale kleuren.
Bg de dorpsschool gekomen boden de damea
De Kroes en Bobriek, onderwgaeressen, eren-
eens bouquetten aan, nit naam van de Ouder-
kerksohe schooljeugd.
Voort ging de optocht, een eenig schouw
spel te genieten gevend langs den sohilderach-
tigen IJsel. Elke groep stond onder leiding
van een commissaris te paard, terwjjl één ordon-
nance de hoofdleiding had over den langen
stoet; het publiek was verzocht om niet langs
of tusschen de groepen of gelederen meé te
loopen en hieraan werd kranig de hand gehou
den. De geregelde gang werd dan ook geen
oogenblik verstoord, niettegenstaande de optocht
bestond nit 190 personen, met 44 paarden en
5 rgtuigen. Langs den weg stond een talrgk
publiek geschaard, de stoet volgend met den
feestwijzer in de hand en zich verlustigend in
de sierlijke oostuums. In 't Zwaantje aange
komen, werd halt en rust gehouden. De Koning
innen werd de eerewgn aangeboden. De deel
nemers aan den optocht werden onthaald op
bier en broodjes. Op den terugtocht boden twee
kinderen van den heer A. Mgulieff LAa. bou
quetten aan, terwgl in ’t dorp, vóór de woning
van den heer Gorter, de heer en mevrouw Van
der Garden uit Gouda HH. MM. elk een mand
met bloemen offreerden. De heer t. d. Garden
hield eene korte toespraak, die met een luid
Leve de Koningin werd besloten. Voort ging
de zegetocht door het overvulde dorp naar de
zgde, waar gekeerd werd, waarna de stoet in
de Molen plaats ontbonden werd.
Onze beide Koninginnen werden daar afge-
waoht ten huize van den heer W. Hoogendgk
v. Cappellen, wiens eohtgenoote HH. MM. in de
vestibule op de meest gracieuse wgze ontving.
De sleep der Koningin werd gedragen door de
jongejuffrouw Joh. en den jongenheer Gerard Hoo
gendgk van Cappellen. Een massa publiek
verzamelde zich voor het huis, luid juichend
en roepend om de Koninginnen op het bordes
te zien. En een storm van toejuichingen brak
los, toen hieraan voldaan werd. Te vier uur
ongeveer geleidde de president der feestcommissie
de Koninginnen in het vierspan huiswaarts met
haar bloemensohat, en werd beiden dank en
hulde gebracht voor de moeielgke taak, die ajj
onvermoeid en met zooveel gratie vervuld hadden.
De feestgangers van hier en elders verspreidden
zich thans naar de verschillende gelegenheden
van amusement. Draaimolen en poffertjeskraam,
krachtmeters en schiettent en tombola's kregen
veel te doen, en toen het concert van „Exoelsior”
begon te 5 uren, kon men over de hoofden loopen.
Het publiek verkeerde in de prettigste stemming
en genoot van al wat te hooren en te zien was.
Geen wanklank werd vernomen. Des middags
zond de feestcommissie namens de feestvierende
burgerg een telegram van hulde aan Hare
Majesteit; de dankbetuiging werd direct aange
plakt voor het raadhuis, naast de beide procla-
matiSn, die druk gelezen werden.
Onder de vroolgke tonen van „Excelsior”
werd te 10 uur op de rivier een vuurwerk
ontstoken, vervaardigd door den pyroteohnious
A. Gall te Rotterdam. Het gaf tien groote
stukken te zien, waaronder het wapen der
gemeente en eene decoratie, aan Koningin
Wilhelnfina gewgd.
In en om het dorp heerschte de grootste
feestvreugde, alle gelegenheden yan vermaak
waren propvol, allen genoten van den heerlgken
avond na zoo sohoonen dag. En toen eindeigk
de klok twee sloeg en vrouw Luna in Tollen
schijn op ons dorp neerblikte, waren no|
ningin; wy zweren dat wy Uwe onschend
baarheid en de rechten Uwer kroon zullen
handhaven; wy zweren alles te zullen
doen, wat goede en getrouwe Staten-
Generaal schuldig zyn te doen.
„Zoo waariyk helpe ons God almhchtig!”
Deze eed werd door ieder der leden
der beide Kamers der Staten Generaal
hoofdeiyk herhaald, of een plechtig: „Dat
beloof ik” uitgesproken, en hiermede was
de plechtigheid, waarmee de laatste telg
van het roemrykOranje-geslacht zich aan
haar volk verbond, afgeloopen.
op 31 Augustus, I en 2 September 1898,
Eerste en tweede dag (Vervolg).
Na het beknopt verslag over
Augustus en den Isten Septe
volgendeDe godsdienstoefening
dag werd bggewoond door den t
ambtsgewaad, leden van het gemeenl
en de leden der feestcommissie, de
voorzien van hun sjerp en strik als insignes
hunner waardigheid. Veel publiek van
bezocht de gemeente om de versieringen I
Ia de buitengewone raadsvergadering,
avonds, reikte de burgemeester, na zgne hulde
aan Koningin Emma en zyn hoop en ver
wachtingen van Koningin Wilhelmina uitge
sproken te hebben, aan de raadsleden een
gedenkpenning uit, als herinnering aan de
gewichtige dagen, die we tegemoet gingen.
Een zelfde penning reikte Z.EA. den volgenden
dag uit in de bezochte scholen aan de 12
leerlingen, die wegens gedrag en vlgt daarvoor
in de eerste plaats in aanmerking kwamen.
In zgne toespraken, waarin de toewgding van
het onderwijzend personeel der scholen ge
huldigd werd, deed by tevens uitkomen, dat
eerstdaags, ook van regeeringswege, een fraai
portret van de Koningin aan elke school zou
worden geschonken, hetzelfde dat reeds in de
raadszaal prykte. In de byzondere school werd
hem dank gezegd door Ds. Boonstra, die
evenzoo met eene gedenkpenning was bedacht,
en die de onpartijdigheid roemde, waarmeê het
hoofd der gemeente steeds optrad.
De vaandel-uitreiking des avonds te 6 uur
onder de eerepoort leverde een plechtig schouw
spel op. Op dat tydstip toog de feestcommissie
van de woning dos burgemeesters met het
vaandel hoog geheven naar de fraaie poort,
waar de leden van „Excelsior” in breeden
kring met hun instrumenten geschaard stonden,
omgeren door eene groote menigte belang-
s tellen den. Nadat de president der feestcommissie
de estrade had bestegen, noodigde hy allen uit
het hoofd te ontblooten en het lied te zingen
van moed en geloofsvertrouwen, voor eeuwen
reeds aangeboren, ten zelfden tgde dat onze
eerste vlag, de geuzenvlag, het orange,
blange, bleu, van de masten onzer schepen
woei en ontzag inboezemde aan allen, welke die
vlag te land en ter zee zagen wapperen. En
breed en machtig weerklonk het Wilhelmus
van Nassouwe.
Onze Koningin, sprak de President verder
ongeveer, verpersoonlykt onze volkseenheid;
Zy is er het cement van, maar niet minder:
bet zinnebeeld. Eu ook onze vlag, ons dier
baar rood, wit en blauw, is het symbool onzer
eenheid, zoowel als 't kleine strikje oranje op
de borst. In de Koningin, in al deze teekenen
hebben we ’t gemeenschappelijk vaderland lief,
geen wonder dus dat degenen, die deel uit
maken van een bond of vereeniging, een toeken
willen, dat hun gemeenschappelijk willen en
streren aitdrukt, een banier waarom allen zich
scharen met liefde, een standaard waarnaar
allen met welgevallen staren. Daarom scheen
het een goede gedachte ter gelegen I
de troonsbestijging van Koningin Wi
aan Exoelsiors’s leden, die ons zooveel
noegelyke uren reeds schonken en nog
sullen schenken, een vaandel aan te bic
loon hunner diensten. En daarom acht
President zich gelukkig, daartoe thans
kunnen overgaan. II-__ï tst
der voorstellingen op het vaandel, wees
de symboliek, die ook hieruit sprak,
het woord „Exeisior” bovenaan er op,
hoogste te bereiken het streven moest
van alle leden, de gouden instrumenten, in 't
midden van *t vaandel, duiden op het zoeken
naar harmonie in leven en streven, terwgl de
lauwertak daaromheen de vruoht deed zien,
die hieruit voortkwam, op 't gebied der kunst.
En waarheen ge gaat met uw vaandel, zoo
besloot spr., vergeet nooit dat ge den naam
onzer oude dierbare gemeente met u voert op
uw vaandel, dat de lauweren die ge behalen
mocht haar ten goede komen en een eere
sullen zgn, maar daartegenover de gemeente
getroffen wordt, wanneer ooit onder het vaandel
minder prgzenswaardtge dingen mochten voor
vallen. Rein en onbesmet ontvangt ge het
vaandel uit onze handen, zietdaar, aanvaardt
het en houdt het hoogen bewaart het in
reinheid
Fanfares weerklonken en de president steeg
van do estrade, om plaats te maken voor den
president van „Exoelsior”, den heer H. Van
Walsum Pz. Diep getroffen, zoo sprak hg, zgn
de leden der vereeniging door het prachtige
vaandel. Het is zoo verrassend mooi, dat we
geen woorden vinden dit goed uit te drukken.
We aanvaarden het met groote blgdschap, we
zullen het hoog houden en onze beste krachten
inspannen om het te sieren met teekenen van
overwinning in menig concours.
Hierna werd het concert vervolgd in de
muziektent, waarna in de commissie-kamer de
eerewgn werd aangeboden onder hartelgke
toespraken van den president en den heer
Drees, Excelsior’s directeur en de toejuichingen
van al de leden der commissie en van de
feestvierende muziekvereeniging.
De illuminatie slaagde naar wensoh en een
talrgk publiek genoot van den heerlgken feest
avond naar hartelust.
den Sisten
itember nog het
log den eersten
i burgemeester in
itebestuur
laatsten
uaign».
i elders
te zien.
des
Derde dag.
Eindeigk dan was de groote dag aangebroken.
Het wéér, die groote factor tot het al of niet
slagen van een feest, het wéér liet zich beet
aanzien. Een heldere zonneschgn deed reeds
in den vroegen morgen de schilden en tropeeën
van de hoofd-eerepoort blikkeren en speelde
vroolgk over de met vlaggen en groen versierde
huizen. Van torentrans en raadhuisgevel, van
dak en mast en molens, overal de driekleur
met oranjewimpel, door een luchtig windje zich
drapeerend in sierlgke golvingen.
In het dorp troepjes menschen, elkaar onder
houdend over hetgeen de dag zou brengen en
genietend van het levendig schouwspel: alle
deelnemers aan den optocht zich te paard of
te voet te zien spoeden naar de Molenplaats,
waar de stoet zou worden gekleed en opgesteld,
en kwam een gecostameerde zich even vertoonen
in 't dorp, dan was er een gejoel van belang.
Te half elf was alles gereed, en stelde zich
de optocht, onder de opwekkende tonen van
„Exeisior,” welke vereeniging voor de eerste
maal haar vaandel meêvoerde, in beweging.
En direct viel het op, hoe mooi de oostuuma
en hoe kleurrgk de groepen uitkwamen.
De stoet, voorstellend den band tusschen Oranje
en Nederland in verleden en heden,
te zien, in groep IPrins Willem I, zgn broe
ders en edelen; in groep II: Prins Maurits,
met ruiters van zgn vendel, en Frederik Hendrik,
door ridders gevolgdPiet Hein met matrozen
Vondel en Rembrandt, de Prinsen Willem II,
III, IV en V en Johan Willem Friso, omatuwd
door lansknechten, soldeniers enz.; Tromp en
De Rugter, Zoutman, Bohimmelpenninok en G.
K. Van Hogendorp, allen met gevolg; in groep
III: Koning Willem I, met generaal Chassé,
van Speyk en jagers van Van Dam; Willem II
met gevolg en Willem III met generaal v. d.
Heg den. Eindeigk in groep IV, uitbeeldend het
heden en de toekomst, zagen zich de Koning
innen Wilhelmina en Emma voorgeateld,
in een prachtig rytuig gezeten, getrokken
door vier paarden, voorafgegaan door vaandel
dragers met het wapenschild en de kleuren
van Ouderkerk en 25 meisjes in witte kleeding
met oranje, de koets omgeven door lakkeien en
rolgd door 15 jongens, geheel als matrozen
deed, met oranje-sjerp, als eerewacht. Mocht
gansohe optocht zich in veel belangstelling
verheugen, daverende hoerah's
-het koniuklgk rgtuig naderde
De Koningin was in witte gala-
een diadeem op het hoofd, Koningin
:e st
den
