N°. 1958.
1899.
Zaterdag 21> Januari.
I
Nieuws- en Advertentieblad voer Zuid-Holland en Utrecht
w
- -1
ZEEMILITIE.
I
------
U
BUITENLAND.
Oficiëele Kennisgevingen.
ARBEIOSBEPERKING.
BINNENLAND.
Brievengaarders.
die aldaar
mag over-
Ook ten aanzien v
ruat) is de gelegei
op™ (daten; dj
veel waarborgen on
3. W. N. VAN NOOTEN tï Schoonhoven,
Uitgever*.
ruMtyden (nacht*
y kingen de Paria” dringt hjj
is.nréi mat zoó- aan, dat, in plaats
rdat misbruiken leden der strafkamer
vrtfwei rijn uitgesloten. Wy suilen ze
hier niet in bijzonderheden nagaan, de
belanghebbenden zullen er wel nota van
nemen en, zoo noodig, vóór de behande
ling der wet hun bezwaren kenbaar
maken, als die er zyn.
Over de contröle nog een enkel woord
zy is niet ingewikkeld. De Memorie van
Toelichting schetst haar als volgt:
„Het hoofd of de bestuurder der fabriek
of werkplaats maakt, wanneer hij een
bepaalde indeeling der werkuren voorzyn
personeel wenschc vast te stellen, daarvan
een schrifteltyk stuk op, hetwelk met
inachtneming van hetgeen in de artikelen
5, 8 en 9 over den maximum arbeids
duur is bepaald, voor ten minste 14 dagen
aangeeft den aanvang en het einde der
werkuren. In geval bedoeld stuk strekt
om dezelfde wei kuren aan te geven voor
alle in de fabriek of werkplaats werkzame
arbeiders, dan behoeven de namen en
voornamen der arbeiders niet te worden
vermeld. Gelden voor die arbeiders evenwel
niet dezelfde werkuren, dan is vermelding
van de namen en voornamen noodig met
het oog op de contröle.
Nadat het stuk - hetwelk, naar gelang
het voor alle arbeiders al dan niet dezelfde
werkuren vermeldt, een verklaring of een
lyst wordt genoemd, door het hoofd of
den bestuurder gedagteekend en onder-
teekend is, behoort het te worden opge
hangen en opgehangen te blijven op een
plaats, waar de arbeiders zien steeds ge
durende de werkuren kunnen overtuigen
welke de voor hen vastgestelde werkuren
zijn. Voorts moet een afschrift van het
stuk worden gezonden aan den Burge
meester en een tweede aan den Inspec
teur van den arbeid, hetzy rechtstreeks,
hetzij door tusschenkomst van een door
den Minister aan te wyzen ambtenaar.
Door dit stelsel wordt dus verkregen, dat
het hoofd of de bestuurder geheel vry is
in het vaststellen der arbeidsuren, maar
dat, wanneer hy deze eenmaal op de ver
klaring of op de lyst heeft vermeld, dit
stuk voor hem verbindend is, totdat hij
het door een nieuwe verklaring of lyst
heeft vervangen. De ambtenaren, met het
toezicht op de naleving der wet belast,
vinden in de eerste plaats in de tabnek
of werkplaats een aanduiding van de op
dat oogenblik verbindende indeeling der
werkuren, terwyi dan nog by twee ambte
naren een door het hoofd of den bestuurder
geteekend afschrift daarvan berust.”
Ais conclusie op onze beschouwingen
van eenige der voornaamste bepalingen
dezer wetsvoordracht kunnen wy dit
zeggen: De voorschriften omtrent nach-
telijken en Zondagsaibeid, die op alle
arbeiders in fabrieken en werkplaatsen
zullen toegepast worden, juichen wy toe
als een belangrijke verbetering; de wijzi
ging in den toestand der bakkers is mets
minder dan de voldoening aan een niet
af te wijzen eisch. Dat de vaststelling
van een maximalen arbeidsduur nog met
geschiedt voor andere werklieden dan die
in een voor de gezondheid min gunstige
omgeving arbeiden, hopen wy te mogen
aanmerken als een uitstel dat van niet
te langen duur zal zyn.
SCHOOMOVENSCHE GOMT.
Overzicht
De Fransehe Ministerraad heeft nu kennis
genomen van het telegram uit Cayenne,
betrtffunde de verklaringen van den ver
oordeelden kapitein Dreyfus, op de door
het Hof van Cassatie hem gestelde vragen.
Nooit of te nimmer zoo luiden ze
is door kapitein Dreyfua noch aan kapi
tein Lebrun -Rénauit, noch aan iemand
anders, eenigerlei bekentenis gedaan. Hy
heeft integendeel altyd zyn onschuld be
tuigd. Dxeyfus besloot zijne verklaringen
met te zeggen, dat hy er altyd van over
tuigd was geweest, dat zijn onschuld
binnen twee of drie jaren zou worden
erkend en nu zijn het er al vier geworden.
Vrydag 1.1. heropenden de beide Fransche
Kamers hare zittingen. In den Senaat
hieldhet oudste lid in jarende heer
Wallan, een korte toespraak, waarin hy
vooral deed uitkomen, hoe de ernstige
gemoederen zichen terecht, bezorgd
maken over de toekomst.
In de Kamer presideerde het oudste
lid, de heer Boisset, die vooral wees
op de jammerlyke verdeeldheden en
onderlinge twisten in het binnenland, die
zyns inziens spoedig een einde moesten
nemen. Hy besloot met de woorden:
„Wy moeten onzen ouden weg in voor-
waartsche richting weer gaan vervolgen,
weder kalm worden, weer vertrouwend
en weer sterk!” „Leve het leger!” „Weg
met de Dreyfusards!” werd daarna ge
roepen en als antwoord klonken kreten
als: „Weg met de papen!” „Weg met
de falsarissen
Quesnay de Beaurepaire gaat nog steeds
voort met zijne verontwaardiging te Inch*
mts Vllst.
>mber. Geen aangiften.
8 WIHeskop.
81 December.
au Kooten en P. Pels.
24 uren) zonder den Zondag er in. Maar
dan moet één van de vier op elkander
volgende rusttijden minstens 86 uren
lang zijn en een Zondag bevatten.
In het ongunstigste geval heeft dus de
arbeider één Zondag op de vier, in de
andere gevallen één op de twee rust
tijden. De Minister drukt als zyn
verwachting en als zyn wensch uit,
dat vrij algemeen aan het eerste de
voorkeur zal worden gegeven, waardoor
de inachtneming van den Zondag het
meest tot haar recht zou komen. Ook
wordt de mogelijkheid van vrijstelling
der verplichting tot het toekennen dezer
rusttijden opengehouden, wat vooral bij
den arbeid in boter- en kaasfabrleken
niet van belang ontbloot is.
De nachtrust der werklieden wordt ge
waarborgd door art. 8, aldus luidende:
„Aan een arbeider worden in ieder tydvak
van 14 achtereenvolgende etmalen ten
minste 7 rusttijden toegekend, in elk
waarvan een geheele nacht moet begrepen
zijn”. En art. 3 zegt: „Onder nacht
2___ 9 uur
des namiddags en 5 uur des voormiddags.”
Met deze bepalingen wordt de quaestie
van den nachtarbeid der bakkers, over
welke reeds zooveel te doen is geweest
zonder dat men er belangrijk mede is
gevorderd, wel niet opgeiost, maar toch
tot meer bevredigende verhoudingen terug
gebracht. Wenscheltyk ware het natuur
lijk, dat nooit, tenzij in zeer buitengewone
omstandigheden, des nachts behoefde ge
werkt te worden, doch dat schijnt maar
niet te kunnen. Nu is, door de boven
vermelde voorschriften, het stelsel van
de zoogenaamde dag- en nachtploegen
niet uitgesloten, maar deze zullen elkander
uiterlijk om de week moeten afwisselen.
Voor groote inrichtingen, zooals de brood
fabrieken, zal ook, mede in verband met
den maximalen arbeidsduur,
de 11 uren per etmaal niet
schrijden, en met de verplichte Zondags
rust, een regeling gemaakt moeten worden,
die in menig opzicht verbetering brengt.
Is deze van dien aard, dat meer dan 4
van de werkuren in den nacht vallen,
dan wordt het maximum 10. Er zijn nog
andere voor de bakkers gunstige bepalingen.
Als zij, wat in het 2de lid van art. 5 wordt
toegestaan, in een etmaal 17 uren hebben
gewerkt, dan moet het daarop onmiddellyk
volgende etmaal geheel als rusttijd worden
toegekend. In hoofdzaak maakt het wets
ontwerp den indruk, dat het in de eerste
plaats gericht is tegen de verkeerde toe
standen in het bakkersbedrijf, die, men
zal het zich herinneren, reeds sinds ge-
ruimen tijd den afgevaardigde uit Leeuwar
den, den heer Pyttprsen, tot het beproeven
eener wettelyke herziening hebben uitge
lokt; want voor de andere werklieden, ten
wier behoeve het maximum van 11 uren
wordt vastgesteld, n.l. die verblijven in
lokalen waar een hooge temperatuur
heerscht of gevaar bestaat door schadelijke
dampen of stoffen, kan door toepassing
van het Veiligheidsbesluit de werktijd
zelfs nog beneden dat cyfer worden vast
gesteld.
Bij eiken stap die gedaan wordt op het
gebied van arbeidsregeling, is voorzich
tigheid aan te bevelen, opdat niet, door
onbedachte inmenging van het Staats
gezag, aan den eenen kant meer worde
bedorven dan aan de andere zijde ver
beterd. Ook de industrie heeft haar eischen,
die z(jzelve niet heeft gesteld, maar die
haar worden opgedrongen door de con
currentie en wanneer het haar onmogelijk
werd gemaakt, daaraan te voldoen, dan
zouden ongetwijfeld de werklieden het
meest worden benadeeld. Er kunnen, om
maar iets te noemen, spoedbestellingen
zijn, in een zeer beperkten tijd uit te
voeren; als dan de ondernemer geen ge
legenheid heeft om wat te doen overwerken,
zou hij niet in staat zijn zich met het
werk te belasten. Daarentegen kan,
men herinnere zich dat het hier alleen
geldt den werklieden in min of meer
schadelijke bedrijven, voor de anderen is
nog geen maximale werktijd vastge
steld de bevoegdheid tot het verlengen
van den arbeidsduur alleen onder beper
kende voorwaarden worden verleend, anders
zou de wet niets te beteekenen hebben.
Art. 6 zegt daarom:
„Door onzen Minister, met de uitvoe
ring van deze wet belast, kan in bijzondere
omstandigheden, onvoorwaardeiyk of voor-
waardelyk, vergunning worden verleend
om een of meer der arbeiders langer dan
het in art. 5, 1ste lid, genoemd aantal
uren werkzaamheden te doen verrichten,
onverschillig hoevele van de werkuren
in den nacht vallen.
Gedurende de eerste vyf jaren na het
in werking treden dezer wet kan vergun
ning tot overwerk worden verleend voor
ten hoogste 3 uren per etmaal en vervol
gens voor ten hoogste 2 uren per etmaal.
Het gezamenlijk aantal dagen, waar
voor vergunning tot overwerk wordt ver
leend, mag ten aanzien van denzelfden
arbeider niet meer bedragen dan zestig
in een kalenderjaar.”
Gemeente Schoonhoven.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Schoonhoven maken bekend:
1*. dat de Lotelihgen, die verlangen bij
de Zeemilitie te dienenzich vóór
1 Februari 1899 ter Secretarie kun
nen aanmelden;
2’. dat tusschen 20 Januari en 1 Fe
bruari a.s. bij den Burgemeester dezer
gemeente behooren te worden ingediend
de aanvragen en bewijsstukken van
geestelijken en studenten in de godge- aUU au «u o zegi.: „uuuer ui
leerdheid, die ontheffing van den wer- verstaat deze wet den tijd tusschen 9
kelyken dienst verlangen.
Schoonhoven, 20 Januari 1899.
De Secretarie, De Burgemeester,
GEELHOED. KOLFF.
II (Siot).
Er is vóór de wijze, waarop de Regeering
wil trachten in het aangeboden ontwerp
van „Wet op arbeids- en rusttijden” de
toekenning van Zondagsrust te bevorderen,
zeer veel te zeggen. Want men vergete
niet, dat zich in het maatschappelijk leven
omstandigheden voordoen en toestanden
hebben ontwikkeld, die het onmogelijk
maken, een regel te stellen aan welken
alle gevallen onderworpen zijn; en zij,
die met zekere onstuimigheid, zy het ook
te goeder trouw, aandringen op vernieuwing
in meer voor onzen tfid passenden vorm
van de Zondagswet, of op het benoemen
eener staatscommissie ter voorbereiding
van dezen arbeid, verliezen te zeer uit
het oog welke, wij durven wel zeggen
onoverkomelijke, bezwaren daaraan ver
bonden zyn. Als evenwel, naarmate de
werkzaamheid van den Staat, op den weg
van sociale hervorming voortschrijdt,
tevens dat gedeelte van het vraagstuk
van den Zondagsarbeid, dat verband houdt
met het op dat oogenblik in behandeling
komend onderwerp, tegelijk wordt geregeld,
dan zullen wij ook geleidelijk, zonder
storende schokken en gewaagde sprongen,
het einddoel meer en meer naderen. Het
is zooals wy in de Memorie van Toelichting
lezen: „Hoewel het uit den aard der
zaak het meest wenscheiyk is, dat den
arbeider zijn rustdag op Zondag wordt
gegeven, al ware het reeds om meer
kans te hebben, dat alle leden van het
gezin den rustdag gezamenlyk kunnen
doorbiengen, zoo meent de ondergeteekende
(de Min. v. Waterstaat) toch, dat een
verbod om op Zondag arbeid te doen
verrichten niet dan voor enkele bedrijven
zoude kunnen worden vaatgeeteld. Zoodanig
verbod zoude stellig te streng zijn ten
aanzien van al die bedrijven, waar de
productie nooit stilstaat en waar misschien
om technische redenen de arbeid niet
kan worden onderbroken, alsmede in die
bedrijven, waar bepaalde werkzaamheden
moeten worden verricht, die niet te ver
richten z|jn wanneer het geheele bedrijf
in gang is. In de hier bedoelde bedrijven
kan één van beide worden voorgeschreven
öf dat de rustdag niet wekelijks behoeft
te zijn, öf dat de rustdag niet steeds op
Zondag behoeft te villen. In het eerste
geval kan de rustdag dan steeds op een
Zondag worden toegestaan, terwijl die
in het tweede geval daarentegen wekeiyks
zal kunnen zyn”.
Zien we nu, hoe de zaak in het ontwerp
van Wet is geregeld.
Den algemeenen regel vinden we in
art. 10; daar is bepaald dat aan de
arbeiders in iedere week een rusttijd
wofüt toegekend van ten minste 80 achter
eenvolgende uren, waarin de Zondag moet
begrepen zijn. Als aanvulling dient art.
16, hetwelk geldig is voor personen be-
hoorende tot een kerkgenootschap, dat
den wekelijkschen rustdag op een anderen
dag viert, en die op hun verlangen, aan
den werkgever uitgedrukt, een anderen
wekelijkschen rusttijd van gelyken duur
krijgen, die hun kerkelyken rustdag inalmt.
Maar nu de uitzonderingen. By alge
meenen maatregel van bestuur (Kon.
besluit), zal worden aangegeven welke
bedrijven en werkzaamheden daarvoor in
aanmerking komen. Dan heeft de werk
gever tegenover den arbeider de keuze
tusschen één van deze driehij kan hem
in ieder veertiendaagsch tydperk geven:
één rusttijd van minstens 86 achtereen
volgende uren, den Zondag omvattende;
twee rusttyden, één van minstens 80
uren, waarin de Zondag is begrepen, en
een van minstens 24 uren, aanvangende
des namiddags tusschen 6 en 10 uren;
twee rusttijden als voren (reep. 80 en
Prys der Advertentiën: Van 1 bot 5 regels f 0,50. Iedere regel
meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte, inzending franco
uiterlyk tot Dinsdags- en tot Vrydags-namiddags 4 uren.
Alle binnenlandsche Advertentiën, voor 8-maal plaatsing opgegeven,
worden slechts 2-maal in rekening gebracht.
ten in verschillende artikeltjes. In „1* Echo
*-« er 0 a ZQer 8terkOp
van door de vijftien
tkamer, het onderzoek in de
zaak-Dreyhis moet geschieden door het
Hof, alle Kamers bijeen, dus door 49
magistraatspersonen, waaruit het geheele
Hof bestaat. We zullen zien water van komt.
De strafkamer verhoorde Donderdag
Du Paty de Clam en verder nog den senator
en oud-Minister Trarieux, een intiemen
vriend van overste PicquarL
De gewezen militaire attaché der Duitsche
ambassade te Parijs, nuyoor Von Schwarz-
koppen, moet nu bereid zijn, in geval van
oproeping, als getuige in de zaak Dreyfus
te verschijnen.
En Esterhazy Na een uitvoerig schrijven
van hem uit Nederland aan President
Mazeau, waarin hij verklaarde voor het
Hof te zullen verschijnen, wanneer hij
verzekerd kan wezen van zijne vrijheid,
werd voorts niets meer van hem ver
nomen. En toch heeft de rechter van
instructie Bertulus Esterhazy toegestaan,
dat deze in volle vrijheid naar Parijs kon
komen. Wat daar dus weer achter zit?
Afwachten is het beste.
Maandag jl. werden door den Dnltechen
Keizer, of liever gezegd door Koning Wil
helm, de beide Huizen van den Pruisi-
schen Landdag geopend. De opening
geschiedde met veel pracht in tegenwoor
digheid van 500 leden der beide Huizen
in de „Witte Zaal” van het Paleis te
Berlijn. In de troonrede werd de gelde-
lijke toestand by toeneming gunstig ge
noemd, terwijl de welvaart van het land
zichtbaar toeneemt. De grondslagen van
het Staats- en Volksleven, zoo werd opge
merkt, zijn gezond en stevig. De eerste
zitting dier beide Huizen werd gehouden
in het prachtige, nieuwe gebouw, voor eene
meer waardige herbergmg der Vertegen
woordiging ingericht. De heer Von Voss,
die in het Huis van Afgevaardigden als
oudste lid presideerde, wees met een paar
woorden op deze groote verbetering van
herberging, maar erkende tevens ronduit,
dat al die glans en pracht en ruimte de
leden in het eerst wel wat overstelpte,
gewoon als zij waren aan hun bescheiden
plaatsje. Minister President Von Hohen
lohe sprak daarna, namens de Regeering,
een woord van verwelkoming in de
nieuwe woning.
Om nog even terug te komen op de
uitzettings-politiek in Sleeswyk, zy opge-
merkt, dat in de laatste twee maanden
Duitschland’s handel 80 millioen Mark
minder heeft bedragen dan in hetzelfde
tydperk van de vorige jaren. Of het getal
juist is, men maakt er in Denemarken
wel een beetje een spelletje van.
Zoo adverteert te Kopenhagen een schoen
winkel, gebruik makende van den toestand,
dat hij uit vaderlandsliefde alle Duitsche,
nog in voorraad zynde schoenen, louter
om dit onwaardig artikel zoo spoedig
mogelijk op te ruimen, uitverkoopt tegen
verminderde prijzen. En sedert wordt om
het Duitsche artikel, al ware het alleen
om het met voeten te kunnen treden,
formeel gevochten, - en kan de firma in
Duitschland niet genoeg nabestellen.
Keizer Wilhelm heeft nu pas weer reis
plannen. Nu, het wordt ook wel weer
tyd daarvoor. Tegen het voorjaar zouden
nu Weenen, Rome en vervolgens Egypte
aan de beurt wezen. Dat laatste schoot
er immers by de jongste Oostersche reis
by in.
Het is te hopen, dat Z. M. nog thuis
is, als de HuMlsehe Czar hem persoonlijk
zal komen spreken over de aangekon-
digde ontwapeningsconferentie, want de
Vrede-Keizer heeft het plan opgevat zelf
verschillende Hoofden te gaan bezoeken,
om eens vertrouweiyk te praten over de
zaak, die hem zoo na aan ’t hart ligt.
De Russische Minister van Buitenland-
sche Zaken, Graaf Muravieff, richtte eene
circulaire tot de Europeescho Kabinetten,
waarin het denkbeeld van het Congres,
tot vermindering der krijgstoerustingen,
wordt gehandhaafd en toegelicht. Brussel
of Kopenhagen zou de plaats der samen
komst zijn.
Aan het Russische Hof verwacht men
tegen Mei weer eene blijde gebeurtenis.
Met het oog daarop zal het een stil feest-
seizoen zyn. Te gissen, naar wat de Czar
verlangt, ware allicht Mtyesteit-schennis.
De twee Prinsesjes verlangen natuurlijk
naar eenen broeder.
Het officiéél rapport van den Arieksehen
Kroonprins, als opperbevelhebber van het
leger in den ongelukkigen oorlog met
Turkse, is nu verschenen. Het bevat 4U0
bladzijden en wijt de nederlagen vooral
aan gebrek aan organisatie, slechte voor
bereiding en de tekortkomingen van eenige
bevelhebbers, die de bevelen van den
opperbevelhebber niet nakwamen. Vooral
Generaal Smolensk! moet het ontgelden.
Het rapport eindigt met de woorden:
„Mogen de wreede lessen, ons door den
oorlog gegeven, aan het volk ten bate
komen, en moge uit de asch van een
veroordeeld verleden, een sterk en gezond
nationaal leger verrijzen, dat de rechten
Deze Courant wordt des Woensdags- en des Zaterdags
morgens uitgegeven. Prys: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,75.
Franco per post door het geheele ryk f 0,90. Men kan zich abon-
neeren by afie Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders.
IKE STAND.
'*n Pag. fi.)
e Amelde.
er tot 18 Januari.
Johannes, i. van D. van
iritnpen. Adrianua, i.
en C, Labrie. Cornelia,
en P. Versluis. Cor-
z. van A. Krujjt en A.
s. van K. van der Ham
Benschop.
81 December.
Frederika, d. van W. Faajj
aoldus Paulus, van T.
der Steegt.
P. Coljé, oud 4 j. O.
A. J. Tukker, oud Ij.
1 18 m.
tsen-Nleuwkerk.
1898. Geene aangiften.
i Boudsrak.
81 December.
l van J. van Duivendjjk
ieter, s. van J. Baas en
ia, a. van G. van Leeuwen
■g. - Hillitje, d. van A
Mik. Antje, d. van G;
Hoogendoorn. Dirkje,
WT. de Brugn. ->■ Johannea,
B. Bloot Leenderi,
i M. Boom.
P. T. L. de Brein, oud
k a/d IJael) en C. Baas,
nloos kind van het vrou-
l. M. de Brain. G. de
Vleggeert, oud 28 m.—
oud 19 m.
ivarkerk a/d IJsal.
ber tot 6 januari.
m, van J. L. Boe en
d. van P. Terlouw en
inus, s. van G. Roos en
ndriee, s. van A. Btougie
Faooba, d. van A. Verstoep
d, s. van J. van Gelderen
Jongeel, oud 20 j., (van
e Wit, oud 23 j.
Karreman, oud 16 m.
Nieuwland.
81 December.
d. van D. Uittenbogaard
Koning, oud 84 j., (van
Hagoort, oud 85 j.
van den Berg, oud 18 d.
i Noordeloos.
t>er tot 8 Januari
van A. Boogert en L. Riat-
ran D. Zwjjneoburg en L.
an D. Bos en A Vonk.
van H. K. Wolfensbercer
Cornells, s. van C. Van
nschop.
te Peursum.
81 Dbg. 1898.
krigje, d. van A. Koogman
rrigje, d. van J. Pierhagen
PleuDtje, d. van
den Besten, oud 42 j,
van Asperea.
b Polsbroek.
81 December.
tas Leendert, s, van B.
C. van der Neut
:e Reeuwijk.
81 December.
Petronelia, d. van G. J.
Boef. Johannes, a. van
Oosterwyk.—Johannes,
en P. Schouten. Hui-
i en J. van Tol. Abra-
Triet en G. van Sohaik.
n A. van Harskamp en J.
Jong en J. van Roon.
L van Ooetstroom.
an der Starre, oud 88 j.
i Schellwlnen.
81 Dec. 1898.
je, d. van A. vaa den
ie Kujjper, oud 48 j. en
26 j.
van Houwelingen, oud 5 m.
9 Tienhoven.
ber tot 12 Januari.
je, d. van T. Versluii en
des vaderlands zal weten te verdedigen”.
Schóón gezegd!
De jonge Prins George, zoon van den
Griekschen Kroonprins een knaap vaa
nog geen 9 jaar heeft militaire neigingen,
evenals zijn oom, Keizer Wilhelm, dien
hij zich tot voorbeeld kooe. Hy ia er nu
al vast op uit, te zorgen voor streng
naleven van de voorschriften betreffende
het militair saluut, waarop men te Athene
tot dusverre niet zoo streng was als te
Beriyn. „Als oom Wilhelm weer eens te
Athene komt”, heeft hy gezegd, „dan zal
hij zien dat wij het hier even goéd kunnen
als te Berlijn.”
Plotseling blykt in Spaaje nu weer
geen ministriöele crisis te bestaan. Sagasta
is hersteld en roept tegen 25 Januari de
Cortes weer bijeen.
Volgens de Madridsche „Refomma”, zal
de regeering van de Cortes machtiging
vragen om de Marianen, Carolinen en
Palau-eilanden te verkoopenwijl het
behoud daarvan 4000 man troepen en
verscheidene oorlogsschepen noodzakeiyk
zou maken.
De berichten te Madrid, van de Philip-
pijnen ontvangen, luiden alles behalve
gunstig voor de Amcrikanwi. Deze hebben
daar eigenlijk niets in bezit, dan de baai
van Manilla. Al het overige is in de
macht der opstandelingen. De Amerikaan-
sche vry williger8 hebben zelfs al den
wensch te kennen gegeven, om naar Ame
rika terug te keeren, terwijl versterkingen
voor Ho Ilo geweigerd hebben derwaarts
te vertrekken.
Weer al moeielijkheden te Johannesburg
(Trauvaal). De uitlanders maken het de
overheid daar meer dan lastig, zoo lastig,
dat deze zich genoodzaakt heeft gezien
eenige arrestaties te doen plaats hebben.
De heeren Webb en Dodd, de President
en de Secretaris van den Uitlandersbond,
zyn in hechtenis genomen, waarop de
„Britishers” eene openbare vergadering heb
ben belegd, om daartegen te protesteeren.
De bijeenkomst werd óók bygewoond
door een groot getal „burghers” en Afri-
kaanders, zoodat botsingen wel moeilyk
konden uitblyven. De byeenkomst ont
aardde dan ook spoedig in wat men
noemt a free fight, een algemeene klop-
partywaarbij stoelen en banken of
stukken daarvan als wapens dienst deden.
Dat gebeurde Zaterdag en sedert is niets
naders vernomen, daar de telegrafische
gemeenschap is afgebroken, wat niet veel
goeds voorspelt.
Binnen een paar weken lullen
overeenkomstig de bepalingen der kieswet de
nieuwe igsten worden vaatgeeteld der kieiers
voor de Tweede Kamer, de Provinciale Staten
en den Gemeenteraad.
Is men nn eenmaal kieser voor die wetgevende
lichamen en wel krachtens art. la der kieswet,
dan is het eenvoudig om het te blpven.
Men heeft dan alleen te sorgen, dat vóór
81 Januari sgn betaald:
de gemeentelijke directe belastingen over 1898;
de grondbelasting over 1898 (ook voor mede-
eigenaren in een on verdeelden boedel);
de personeele belasting over 1898 (ook de
aanslag voor de vrouw of minderjarige kinderen):
de bedryfsbelasting over 1 Mei 1897—1 Mei
1898;
de vermogensbelasting (ook voor de vrouw
of minderjarige kinderen) over 1 Mei 1897
1 Mei 1898.
Het is wel waar, dat men tusschen 1 Febr.
en 1 Maart nog betalende, toch nog op de kie-
serslgsten kan komen, maar dan alleen ten koste
van formaliteiten die door tjjdige betaling sgn
te ontgaan.
Nog eens: vóór 81 Januari alle belas
tingen over 1898 voldoen.
Tot soover de belasting-kiesers.
Hierbjj dient echter geiegd te worden, dat
degeen die elders in een der Rjjks-directe belas
tingen is aangeslagen geweest en rich hier met
terwoon heeft gevestigd, slechts op de kieseraljjst
kan komen, nuts hg door inlevering ter secre
tarie van sgn voor voldaan geteekende aanslag-
biyetten het bewps levert, dat hg sgn belas
tingen ten volle heeft betaald.
Woningkiesers, die als hoofden van ge
sinnen of alleenwonende personen op 81 Jan. nog
steeds hetselfde huis (of eenselfde vaartuig van
ten minste 24 M‘) sgn blgven bewonen, op grond
waarvan sg verleden jaar op de igst sgn ge
bracht, behoeven sioh niet opnieuw aan
te geven.
Aangifte moet geschieden door hen,
die eerst na de vaststelling der vorige kiesers-
igst een woning van de bepaalde weekhuur ajja
gaan bewonen of naar zoodanige woning sgn
verhuisd. Zg moeten sedert 1 Aug. 1898 öf
hetseifde perceel sgn blgven bewonen öf niet
meer dan eenmaal verhuisd sgn.
Loonkiesers, dat sgn degenen die op 81
Jan. 18 achtereenvolgende maanden in deselfde
dienstbetrekking sgn geweest, moeten aioh
elk jaar opnieuw aangeven voor
15 Febr.
Bg de aangifte moet hei inkomen nauw
keurig worden vermeid.
Spaarbank- of grootboekkieiers, L w.
die op 1 Febr. sedert een jaar de rrjje beschik
king hebben behouden over f 100 nominaal Nat.
Schuld op het grootboek ingeschreven of 50 op
de Rgkspoetspaarbank behoeven sioh
niet opnieuw aan te gevun. Degenen
die voor de eerste maal op grond deser bepa
ling het kiesrecht willen erlangen, moeten sioh
vóór 15 Febr. aangeven.
Examen-kisssr* hebben svsamiu
beslist
ge trom
middel
ten bg
dragen van
tie. De bril w
3pen, die neervallen soodra
orover buigt. L—
l en went rich spoedig,
i.
ebied van Land- en
velbereiding enz.
men van aardbeienplanten
>r geeft de „Practischo
t eenvoudig middel op.
ouden, verganen mest
mengd, dien men niet o p,
danten stort. Brengt men
planten, dan zal ver-
gevolg zgn, terwgl do
;en, deze daarvan genieten,
beveiligd zjjn, als er
riet door afwisseling van
nhoog geheven worden.
Bart, dan komt de vreoht-
king over de opgeheven
CIJFERS.
van middelmatige grootte
van 45.000 vierkante
B. Het getal haren pfr
bedraagt ongeveer 600,
naasten bg 27 millioen
- haartja zitten 2 vet- bf
het haarzakje uitmonden
risoheiden, welke de be-
buid vormen. Het aantal
op 54 millioen geschat
getallen sou men niet
i VAN SCHIMMEL
1LDER8.
wikt men ongeblusohte
den vorm van een fijn
tangebracht, zoomede in
dit gesouiedt met een
de kalk met de hand er
en moeten vochtig zgn;
bevochtigd worden. De
vochtigen toestand der
it alle organismen. Den
ds muren afgewasschen.
ft geleerd, dat da kelder
van schimmel aal bi|
„neen", en konden
iwd het gemeente-
1 om kinderen het
j het werken te be-
een bril van
heeft geen
Deze vindt
