Thee
GoiMc BaÉ
T. GoBtBvaann Zom,
GOUDA, Markt, naast „De Wug”,
en BOSKOOP, Veerkade,
nemen gelden A deposito:
met 1 dag opvragens 2
bjj langer termijn op overeen te komen
voorwaarden en deeverkiezende tegen
onderpand in fondsen;
N°. 2009.
Ï18Ö811 van fla Men.
IAMER C.,
«mlMlOra.
OntlQwatörscliB LaaHDonilotoi
a 50 CENTS,
UGlZIJN ,1 HU'.
E.Br^ndsm^
Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht
Officiëele Kennisgevingen.
J. VALK Jr.,
IA VEN A >11, h*ek FrateiMteeg.
HOOFDELIJKEN OMSLAG
verstreken is.
«STERDAM,
RIJDERS.
ROMEIJN,
D8BB11 OMflB 8 ÖBDOSitO:
W. RODS Wz.,
BUITENLAND.
Overzicht
BINNENLAND.
SCHOONHOVEKSCHE COURANT
van
3. JsW. N. .YAN NOOTEN Te Schoonhoven,
Uitgevers.
Gemeente Schoonhoven,
leeraar
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Schoonhoven herinneren de ingeze
tenen aan de verplichting tot het
Schoonhoven, den 17. Juli 1899.
De Secretaris, De Burgemeester,
GEELHOED. KOLFF.
De GEMEENTE-ONTVANGER herinnert
belanghebbenden, dat den 15. Juli j.l. de
tweede termijn van betaling van den
Schoonhoven, den 17. Juli 1899.
De Gemeente-Ontvanger,
VERSLOOT,
irse LOTEN en vreemde COUPONS.
IN en vreemde BANKNOTEN. 81.it*.
Idea 4 Deposito p.cent onder den
IU1ZEND 6ULDKN worden op vertoon
G. de. Jong Czn.
A. J. Dogtkbom.
A. Dekxeb.
J. van Gennep.
Z. Vink.
Wed. D. Blanken.
K. v. Dam.
E. Hilgeman.
F. van Rees.
H. de Jong Pzn.
M. van Essen.
E. v. d. Vuist.
bijzonder wordt de aandacht gevea-
OUOHON THEE, k f 1,80 per 5 ons.
ide advertentie, beveelt de Ondergetee-
eren va. order, tot IN- en VERKOOP
VAN HIER EN DAAR.
Pe heer Minas. Tschéraz, de afgevaar
digde der Armenische koloniën naar den
zetel der Vredes-conferentie, wien eenige
weken geleden het houden van een voor
dracht belet werd, is toch opgetreden, eerst
te Amsterdam, daarna in Den Haag.
»Zyn optreden te Amsterdam, schryft
C. E. Van Vredeoord m liet „Utrechtsch
Dagblad”, was één en al succes. Op vier
deluge met rood bekleede stoelen troonden,
d RU WIEL al voren» mijn Magazijn
laar de prijzen geïnformeerd te hebben,
hrradlg oen groot® collectie
A11M onder de deugdelijkere garantie.
KOOP ee«lge nteaw. (Aralkto
HEDEN.
jk en met garantie af geleverd.
Uhiratalhr dar Tearing Club 4* Belglqae.
Waterpoort, GORINCHEM.
Voor één jaar vast op 8 pCt
a zes maanden 2f
Met veertien dagen opvragena ,2
drie 1
Koopt on verkoopt «frwt.n on Coupon».
Incasseert Wissels en bezorgt
assurantiën.
Het Kantoor is geopend:
van 9 tot 2 en van 7 tot 8 uur.
Zaterdagavond geen kantoor.
DE DIRECTIE.
verkrijgbaar in den Boekhandel van
B. W. N. VAN NOOTEN te Schoon
hoven.
KOOP en VERKOOP Goud en ZHvor,
Horloge',, Klokkoa, Naal.aohlau en Para-
pluleo bij
hoek Meent, 8ehoo.lt.vea.
Prijs der Advertentiên: Van 1 tot 5 regels f 0,50. Ieder, regel
meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco
uiterlijk tot Dinsdags- en tot Vrjjdaga-namiddags 4 uren.
Alle binnenlandsche Advertentiên, voor 2-maal plaatsing opgegeven,
worden slechts 2-msal in rekening gebracht.
verstrekken gelden op Effecten voor:
bedragen onder f 1000,- 4 ’sjaars;
bedragen daarboven tot den prolongatie-
koers, volgens Amsterdamsche beurs-
voorwaarden
belasten zich met het koopen en verkoopen
van Effecten, tegen een provisie van:
1/8 voor fondsen boven de 80
1/16 onder 80 (ook
voor loten).
Bij voortduring worden de Nummert
der gekochte fondsen nagezien met het oog
op uitlotingaflossing of conversie.
Desverlangd worden orders in de meeste
fondsen verantwoord tot den eeratvolgen-
den middenkoers der Amsterdamsche
beurs;
wisselen Coupons in boven de Amster
damsche beursnoteeringzonder bere
kening van provisie;
belasten zich op voordeelige voorwaarden
met het incasseeren van wissels op
binnen- en buitenland. Tarieven op
aanvrage gratis verkrijgbaar;
verstrekken geld op HYPOTHEEK.
Agent voor Schoonhoven de Heer
A. VAN DEN HEUVEL, aldaar.
Trademark
AMSTERDAM.
Alléén in verzegelde pakjes, voorzien
ran bovenstaand gedeponeerd handelsmerk,
verkrijgbaar te Sehoonhoven bij
E. C. VAN DER ENDS.
Wieuwpoort, 0. Spelt.
Woordeloos, J. G. van deb Rest.
Ouderkerk aid IJ eel, M. Pannekokk.
Krimpen aid Lek,
Moordrecht,
Berkenwoude,
3erg-Ambacht,
Streefkerk,
3leskensgraaf,
immerstol,
3randwyk,
Troot-Ammers,
In het t"
igd op SOUCHÖN THEE, A f 130 per 5 ons.
Frankrtfk. Voorbij is weer de dag,
waarop de Franschen hun nationaal feest
vierden, de dag, door velen met angstig
verlangen tegemoet gezien. Het gebeurde
bjj de wedrennen te Auteuil zit nog zoo
versch in ’t geheugen. Maar gelukkig,
er geschiedde niets van dien aard. In de
straten waren de aangebrachte versieringen
minder mooi dan de vorige jaren, maar
het glanspunt van den dag, de wapen
schouwing te -Lonchamps, kwam zel
den meer tot ztfn recht Een trotsch
en overweldigend -schouwspel was het,
die duizenden en duizenden te zien
deflleeren, terwijl de zon verblindend
schitterde op sabels en bajonetten en de
helmen der dragonders tot eene gouden
hoofdbedekking maakten. De kurassiers
trokken echter, als gewoonRjk, het meest
do aandacht. Kortom, het was voor het
leger een ware triomfdag en de kreten
van „Leve het leger!” „Leve Marchand 1”
(want die was er ook met zijn troepje
Soedaneezen), overstemden dan ook alle
andere jubel- en juichtonen. President
Loubet werd over het algemeen heel
koeltjes ontvangen en dat hy zulks wel
degelijk voelde, kon men zien aan zijn
goedig gezicht, waarop geen glansje van
opgewektheid te zien was. Geen wonder!
Maar wat gebeurt verder? De revue liep
ten einde. Plotseling, op een oogenblik,
dat niemand meer aan iets bijzonders
dacht, stond generaal Gallifet op en zonder
een woord te zeggen verliet hij de tribune,
waarop hy met Frankrijk’s Hoofd en z|jn
collega Waldeck-Rousseau gezeten was. Hjj
plaatste zich aan ’t hoofd van het regiment
kurassiers, die, gelijk reeds gemeld
werd, het meeste bekijks hadden. Daar
stond h(j, links en rechts om zich
heen kijkend, alsof hij iets zocht. De
militaire „attaché” van Nederland scheen
zjjne gedachten te raden en bood hem zijn
paard aan. In een minimum van tijd
zit de Generaal in ’t zadel en met schit
terend oog trekt hij den degen en salueert
het laatste vaandel. Algemeene verbazing
en verwondering allerwegen, eene hoorbare
stilte volgde, om eindelijk zich op te
lossen in de oorverdoovende juichkreten:
„Leve Gallifet!” „Leve het leger!” Aldus
het slot van de wapenschouwing, die by
velen in blijde herinnering zal blijven.
President Loubet heeft na afloop Generaal
Gallifet zyn compliment gemaakt over
de uitstekende houding der troepen.
Ook in andere steden liepen de feestelijk
heden goed en kalm van stapel, behalve
te Cherbourg, waar na afloop verscheidene
marine-soldaten twist zochten met de
politie. De militaire macht moest tusschen-
beide komen.
Onder degenen, aan wie President Loubet
ter gelegenheid van den 14den Juli kwijt
schelding van straf verleende,ii ook Madame
Bianchini, die voor eenigen ty'd, wegens
een poging tot moord (vergiftiging) op
haren man, werd veroordeeld tot jaren
gevangenisstraf.
Nu weer pas tegen 18 Augustus zal de
krijgsraad te Rennes bijeenkomen. Op 't
oogenblik is de heer Demange te Rennes.
Hij blijft daar de geheele week, om met
Dreyfus te arbeiden. Over diens lichame-
Hjken en geestelijken toestand is hij zéér
tevreden.
Een Nieuw-Yorksch blad heeft, zegt
men, Emile Zola telegraphisch verzocht,
verslag te geven van de zitting van den
krijgsraad te Rennes. Zola moet geant
woord hebben:' „Voor geen tien miiiioen
dollars.”
Tusschen Engeland en Transvaal is het,
zooals te verwachten was, nog lang niet
in het reine. Chamberlain schijnt nu een-
maal niet te willen Ingaan op de voor
Deze Courant wordt des Woensdags- en des Zaterdags
morgens uitgegeven. Prijs: voor Schoonhoven per drie maanden f 0,75.
Franco per post door het geheele ryk f 0,90. Men kan zich abon
neren bjj alle Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders.
stellen van President Kiüger. Tenminste
veel coren heeft hij er nog niet naar. Wat
heeft hij nu gedaan? Woensdag j.l. een
telegram naar Pretoria gestuurd, met ver
zoek om een afschrift van de nieuwe
kieswet. Hij liet er bij weten, dat, wan
neer de wet bedoeld was als eene oplos
sing der moeielijkhedenhy verdaging
van het debat in den Volksraad verwachtte,
tot hij, Chamberlain, de wet zou heb
ben bestudeerd. En de Volksraad heeft,
als antwoord, nu het eerste en tweede
gedeelte der nieuwe kieswet in geheime
zitting goedgekeurd. De inhoud is de vol
gende „Wie negen jaar in de Republiek
woont, kan brieven van naturalisatie en het
volle stemrecht dadelijk krijgen; wie er
korter woont, zoodra die negen jaar ten
einde zyn, of vijf jaar na bet in werking
treden van de wet, mits het verblijf in ’t
laatste geval niet minder dan zeven jaar
is. Wie al genaturaliseerd ia, kan het
volle stemrecht krijgen na vijfjaar. Voor
de nieuwaangekomenen is het tijdperk
zeven jiar, hetzij men na twee jaar zich laat
naturaliseeren en dan vijf jaar later het
stemrecht krijgt, of zeven jaar wacht
en het stemrecht krijgt tegelijk met de
naturalisatie. By de naturalisatie wordt
een eed afgelegd. Het verschil tusschen
deze voorstellen en die van Sir Milner
is dit: dat in het „wetsontwerp” de oude
uitiandezs groepsgewijs tot het stemrecht
worden toegelaten, terwijl in Sir Milner’s
voorstel onmiddellijk 30.000 uitianders het
stemrecht zouden moeten hebben. Nu
zal dus Chamberlain aan de studie trek
ken! We zijn benieuwd, wat zijn oordeel
zal zijn!
Vrijdag middag kwam er een bericht,
dat het blad „de Standard and Diggers
News” een telegram bevatte, inhoudende
dat de Trans vaalsche Regeering een hartelij k
telegram van de Britsche Regeering zou
ontvangen hebben met een betuiging
van warme instemming met de nieuwe
kleswetvoorstellen. Zou Chamberlain dit
geseind hebben Dat kan nooit het geval
zijn! Dan öf het heele Kabinet, öf de
Minister van Buitenlandsche Zaken, die
feitelijk de Transvaalsche zaken behoorde
te behartigen. Niets er van. De illusie
duurde koit, want Chambeilain, door een
vertegenwoordiger van Reuter deswege
ondervraagd, heeft verklaard, dat er van
het begin tot het einde geen woord van
waarheid in stond. Dat is met recht:
„Zich blij maken met een doode muschl”
Voor een verandering een crisisje in
TarkQe. In den loop van den dag kreeg
Vrijdag de Minister van Binnenlandsche
Zaken zijn ontslag, maar vijf uur later
was hij opnieuw aangesteld en de Osmanië-
orde met briljanten rijker!
Koning Alexander van Servië is voor
nemens een tijdje naar Karlsbad te gaan
en daar af te wachten de afwikkeling van
de samenzwering tegen het leven zijns
vaders. Gedurende zijne afwezigheid zal
de heer Milan met het Regentschap belast
worden. Als dat maar geen bedenkelijke
gevolgen heeft!
De gouverneur-generaal van Finland,
de bekende Bobrikoff, heeft drie maanden
verlof gekregen. By zijn vertrek heeft
hy een dagorder uitgevaardigd, waarin,
namens Grootvorst Wladimir, buiten
gewone tevredenheid wordt betuigd over
den voor treffeiy ken toestand der Finsche
troepen.
Op de plaats, waar de Hussische
Grootvorst-troonopvolger is overleden, is
een kruis opgericht. Woensdag is te
Abbas Tuman een plechtige mis opge
dragen, welke onder anderen werd bijge
woond door Grootvorst Nikolaas Michailo
vitch en de voornaamste autoriteiten.
Men zegt, dat de overledene gestorven is
tengevolge van een ongeluk met zijn rijwiel.
Hy zou met het hoofd op den grond zijn
terechtgekomen en op de plaats zyn dood
gebleven.
De Koningin Regentes van Spanje heeft,
met het oog op den benarden staat van
*s lands geldmiddelen en de lasten der
bevolking opgelegd, afstand gedaan van*
2 miiiioen peseta’s (l miiiioen gulden)
van hare civiele lijst, welk edelmoedig
aanbod door het Kabinet is aanvaard.
Te Peking (China) verscheen een op
zienbarend keizerlyk decreet, waarin ge
klaagd wordt over de onregelmatigheden
b(j het innen der belastingen en den
Mandarijnen wordt opgedragen beter reke
ning te houden. Men vreest, dat nög
sterkere uitpersingen der bevolking van
de zijde der Mandarijnen hiervan het
gevolg zullen zijn.
Centrum” verder, men kan hetzelfde met
eenige wyziging zeggen van menige socialis
tische vergadering.
De iSoaaal-Demokraat” mag wel eenige
bescheidenheid betrachten, wanneer er over
krakende part yen of instellingen wordt ge
sproken.
>Dat in de meeste parlementen geregelde
beraadslaging onmogelyk is geworden, is
minstens overdreven. En wanneer het te
Brussel en elders spookte en de Volksver
tegenwoordiging ergeriyker tooneelen gaf
te aanschouwen dan men zelfs op Poolsche
landdagen beleefde, hadden daaraan niet
zelden de socialisten schuld. Gewoon op
hunne volksvergaderingen heftig en harts-
tochtelyk te zyn, waren zy het niet minder
in de parlementen en belemmerden zy
aldus herhaaidelyk den geregelden gang
van zaken.
Wellicht zal de Sociaal-demokraat
hierop antwoorden, dat zulk een tactiek
noodig is, om de wankelende maatschappij
nog wat spoediger te doen ineenstorten.
Maar niemand weet, wat dan verryzen moet
op de puinhoopen. Want het socialistische
gebouw kraakt reeds, terwyl de arbeid pas
is begonnen en het nog slechts eenige voeten
hoog is opgetrokken. Een socialistisch regime
zou eerst met recht »een niet te overzienen
warboel’’ geven.”
De Opper-ceremoniemee»ter
maakt bekend, dat het Hof, ingevolge de
bevelen van H. M. de Koningin, den
lichten hofrouw beeft aangenomen voor
den tijd van 14 dagen, ingaande op
15 Juli, wacons het overlijden van
Z. K. H. pots George Alexandrowitaj,
grootvorst troonopvolger van Rusland.
Bij Koninklijk besluit ia ver
leend aan P. Muilwijk, veldwachter der
gemeente Groot Ammers, de bronzen eere-
medaiile van de orde van Oranje-Nassau.
De 1ste luit. A. W. G. J. De
Keizer, van het 2de reg. vest.-art., wordt
1 November gedetacheerd by het 2de reg.
veld-art. en zal van dien datum tot 1 Mei
d. a. v. een cursus volgen b(j de rijschool
te Bergen-op-Zoom.
De stearine kaarsenfabriek
te Gouda, de stearine kaarsenfabriek
Apollo” te Schiedam en de koninklijke
fabriek van waskaarsen te Amsterdam
hebben een adres gericht tot de Tweede
Kamer, waarin zij volle adhaesie betuigen
aan het adres, d d. 19 Juni 1899, aan de
Tweede Kamer gericht door een aantal
groot industrieelen (de heeren J. C.v. Marken,
D. W. Stork c. ter zake van het aan
hangig ontwerp dor Ongevallenwet en de
daarop ingediende amendementen.
Aan het lokaal van het Prov.
bestuur te Leeuwarden is Vrijdag aanbe
steed het uitvoeren van baggerwerk en
andere werken in en vóór den mond van
de haven te Stavoren en het ophoogen
van het gedeelte zeewering, het zooge
naamde Schapenland, ten zuiden van die
haven. Da minste inschrijver was p.
Bos Az. te Gorincbem voor f 12.600. De
raming was f 11.900.
- Voor den Hoogen Raad werd
Vrijdag gepleit in de zaak van den
reiziger en den caféhouder, door het ge
rechtshof te ’s Graven hage veroordeeld tot
1 jaar en 6 maanden gevangenisstraf
leder, wegens oplichting, welke hierin zou
bestaan, dat zij een sigarenfabrikant te
Gouda door listige kunstgrepen zouden
hebben bewogen tot afgifte aan één hunner
van eene groote partij sigaren, waaromtrent
de eerste opgaf, dat hfl die wilde koopen,
terwijl de tweede tot dien koop aanried
en verklaarde zich borg te stellen. Mr.
J. W. Belinfante, voor den eersten requi-
rant optredende, betoogde, dat ten aanzien
van dezen niet gebleken is van de be
doeling tot wederrechtelijke bevoordeeltog
maar dat de bedoeling van zijn hande
lingen alleen was om een koop te sluiten.
Voor den tweeden requirant pleitte Mr*.
P. J. Snel, dat ook te diens opzichte van
oplichting geen sprake kan zijn, onder
mededeeling: lo. dat met den sigaren*
fabrikant was overeengekomen, dat tegen
rembours zou worden geleverd (zoodat
ware hieraan gevolg gegeven, geen oogen-
blik nadeel had kunnen ontstaan)"; 2o. dat
de tweede req. als borg der eigen fabrikant
heeft betaald alles wat hem taak wam
Beide pleiters concludeerden dus tot ver
nietiging van het arrest van het Hof
Advocaat generaal Mr. PatUn zal’ 29
dezer conclusie nemen.
p de aanbeveling voor een
in de Hoogduitsche taal en letter
kunde aan de hoogere burgerschool en
gymnasium te Dordrecht zijn geplaatst
de heeren: lo. A.J.Poatma,Itwrsaraanrt*
rijks hoogere burgerschool en het gym
nasium te Gouda; 2o. J. Verver, leeraar
aan de hoogere burgerschool en het
gymnasium te Tiel.
In de vergadering van den
raad op 20 dezer zal tot beooaminE
wo-den overgegaan.
evenmin aan een clericale regeering.
En héar zouden wy toch bekomen, in
dien anti'-revolutionnairen en roomschen
aan ’t bewind kwamen. Hoezeer wy dat
zouden betreuren, behoeven wy niet te
zeggen.
Wij vertrouwen dan ook, dat de christe
lijk-historischen in den lande tot het om
verwerpen van dit Ministerie niet zullen
medewerken.”
op het hooge podium tusschen drie groote
palmen, de heer Tchéraz met zyn patronaat
de anti-revolutionnair guyper, de r.-katholiek
Vermeulen en de liberale vrijmetselaar Lief-
tinek. In de zaal, waar geen plaats onbezet
bleef, een zeer beschaafd publiek van dames
en heeren.
En met veel beslistheid werden de af
keurende woorden tegen de Haagsche auto
riteiten toegejuicht.
Het was niet de heer Tchéraz die ze
sprak. Deze vriendelyke, eenigszins naieve
spreker, correct in zyn zwarte kleeding en
eenvoudig uitziende met zyn bril, zyn zwart
kneveltje en zyn zwart puntbaardje, gaf op
doodgewonen toon een verhaal, een relaas,
meer niet. Hij las het voor en sprak het
Fransch met een wat vreemd accentje.
Alleen na zyn lezing, toen hy er, sprekende,
nog een paar woorden aan toevoegde, werd
hy levendiger maar bleef niettemin zeer
ingetogen. Ik heb wel meer de gelegenheid
gehad om op te merken dat die menschen
die men zich als zeer heftig en zeer revo-
lutionnair voorstelt, vaak van een profes
sorale gemoedelijkheid zjjn. Hetgeen by
Tchéraz niet wegnam dat hy zeer veel
indruk maakte tot hoedenzwaaiens toe,
door het karakter van waarheid dat zyn
rnededeelingen droegen.
Maar de heer Kuyper, die niet als gast
in een vreemd huis zich uit beleefdheid
had in te toornen, tapte uit een schuimend
vaatje. Hij ging er zoo eens recht voor
staan, de kleine, vierkante gestalte goed
vast geplant en met dien beslisten trek om
den mond dien hy hebben kan als hij zich
eenmaal ergens voorgespannen heeft. En
toen ging/ het er van langs. Het was eene
afstraffing van alle on-Hollandsche fletsheid
en halfheid en diplomatieke lamlendigheid.
De avond zal zeker een groote voldoening
geweest zyn voor den heer Tchéraz. Maar
voor onze Hollandsche harten was hy dat
evenzeer.
»Laat men ook hier (te ’s-Gravenhage)
den tolk der Armeniërs gaan hooren,”
schreef vHet Vaderland”, »maar laat men
het doen uit oprechte belangstelling in het
lot der arme verdrukten, een belangstelling,
die waar noodig en waar mogelyk, bereid
is zich in daden te uiten. Laat niet de
overhand hebben de wensch om èn de Re-
geering èn de vredesconferentie te ergeren.
Men mag het werk der conferentie zoo hoog
of zoo laag aanslaan als men wil, dit is
ontwijfelbaar zeker, dat zy niets zou tot
stand brengen, als quaesties, gelyk de Arme
nische, de Jong-Turksche, de Finsche
waarom niet straks de lersche, de Noord-
Sleeswyksche, de Aljehsche? aan haar
aandacht waren onderworpen. Het was
onmogelyk van haar te vergen, dat zy zich
zou moeten bezighouden met vraagstukken,
van hoe uitnemend belang en hoe ingrij
penden aard ook, die uit den aard der zaak
buiten den streng afgebakenden kring van
haar werkzaamheden liggen. En wat men
ons nu komt vertellen van het lyden der
Armeniërs, daarvoor is op het oogenblik
geen redres te vinden, Nieuw is het niet:
in alle talen der aarde, in de vrye pers van
alle landen, in vergaderingen van alle vrye
volken zyn dezelfde dingen honderd- en
honderdmaal gezegd, en niemand kan
dienaangaande onwetendheid voorwenden.
Waarom het nu het oogenblik is te toor
nen tegen een diplomatie, die de gruwelen liet
begaan, terwyl men in gebreke blijft aan
te wyzen wat tot stuiting dier gruwelen
had moeten gebeuren, vatten wy niet.”
>Het ministriëel leven van den heer De
Beaufort kon we! eens ernstig bedreigd
worden,” schryft Dr. A. W. Bronsveld in
zyn kroniek in tSlemmen voor Waarheid
en Vrede”. >Toch zyn wy van gevoelen,
dat de felle oppositie, welke tegen hem
wordt gevoerd, grootendeels valt te verklaren
uit nevenbedoelingen. Dat blykt o. a. uit
de wyze, waarop is gesproken geworden
over het optreden der Haagsche politie
tegen de Turksche onderdanen, die te
’s-Gravenhage hunne grieven kwamen uit
spreken tegen den Sultan. Er is geen
twyfel aan, of de Minister van Buitenland
sche Zaken had daartoe geen last gegeven,
noch zydelings, nog rechtstreeks; maar ’t
was een kostelyke gelegenheid, om den
Minister, aan wiens departement de inter
nuntius vruchteloos meer dan één bezoek
bracht, en met wien Dr. Kuyper nog een
oude rekening te vereffenen had, hierover
te achterhalen.
De aanvallen zyn des te meer af te keu
ren, oiridat de Minister zich niet kan ver
dedigen. De aard van zyn betrekking legt
hem het zwygen op.
Maar gelukte het, dezen raadsman der
kroon te doen vallen, men bracht daarmee
een slag toe aan het Ministerie en dan wa«
misschien het doel bereikt, dat men zich
voorstek. En wat dan?
Wy kunnen ons ook wel een Ministerie
voorstellen, krachtiger samengevoegden
vaster van gang; maar in de gegeven om
standigheden achten wy h. t ongeoorloofd
meè te werken tot het afmaken van het
tegenwoordig kabinet. Wy hebben geen
behoefte aan een concentratie-Ministerie, en
>De Haagsche lucht deugt niet voor de
regeering, de Amsterdamsche zou beter voor
haar zyn.”
Aldus ,De Standaard” naar aanleiding
van het optreden van Minas Tschéraz in
de hoofdstad. Het blad maakt nl. de vol
gende opmerkingen
>De Amsterdamsche politie is zoo ver
standig geweest, zich met de Conference
van den heer Tschéraz ganschelyk niet in
te laten.
Wel was de commissaris Versteeg onder
de opgekomenen, maar deze verscheen blyk-
baar alleen als belanghebbend toehoorder.
Uit Den Haag had men blykbaar geen
orders tot inmenging van de politie dur
ven geven.
Er is den heer Tschéraz dan ook zelfs
naar geen paspoort gevraagd.
Niemand heeft hem op eenigerlei wyze
gemoeid.
Zoo ziet men, hoe veel beter de zaken
van het land loopen zouden, zoo de Regee
ring niet in een weeide-stad ais Den Haag,
maar in een stad van actie als Amsterdam
gevestigd ware.
Juist de Haagsche geest, die op de
bureaux zoo sterk inwerkt, is een der be-
denkelykste oorzaken van het kwaad, dat
telkens in Regeeringskringen openbaar wordt.
De vestiging van het permanente Hof
van Arbitrage in Den Haag, zal den exoti-
schen invloed die het nationale leven in de
Residentie onderdrukt, nog vers.erken.”
De „Sociaal-democraat” van 8 Juli j.l.
geeft in een artikel met het opschrift »Het
kraakt” een beeld van de tegenwoordige
maatschappij.
»De bourgeoise zoo luidt de aanhef
is niet meer in staat de wetgevende machine
regelmatig te laten werken. Het bourgeoise-
parlementarisme kraakt, de ineenstorting
ervan is begonnen.
Toen de burgerklasse zoowat door geheel
Europa de heerschende werd, in een tyd
dat ze nog bezield was met idealen van
vryheid en geiykheid, schreef ze in de
fondamenteele staatsleer schoone dingen-,
in en om 1848 nog droomden de liberale
droomers nog van een maatschappij
gelyken voor de wet.
Maar de burgerklasse werd niet alleen
regeerende klasse, zij kreeg ook de leiding
der productie in handen; onder die leiding
is de productie zóó ontwikkeld, dat er een
geheel nieuwe klasse is ontstaan, die door
hare meesters, de leiders der productie, op
dezelfde wyze behandeld werden als de
lyfeigenen en do slaven in vroegere eeuwen.
Doch die klasse is langzamerhand ook
sterker geworden; de overvleugeling van
de burgerlijke partyen door de arbeiders
partij is in sommige landen reeds byna be-
réikt. Dat spookbeeld is het, dat de bour
geoisie zenuwachtig maakt en haar tot aan
slagen tegen de grondslagen van haar eigen
staatswezen verleidt.
In de meeste parlementen is geregelde
beraadslaging oninogelyk geworden, in som
mige vecht en tiert en raast men, de bud
getten worden niet meer behandeld, de
Staats-uitgaven niet meer goedgekeurd, het
is een niet te overziene warboel. Het kraakt
in het oude regime en het kan niet meer
hersteld worden, zóó dat het niet meer
kraakt.”
jHet Centrum” komt tegen deze voor
stelling op- Dat xkraken van het oude
regime” klinkt natuurlyk den socialisten
als welluidende muziek in de ooren. Het
is hun toekomstmuziekhoe harder het
kraakt, des te gróoter hun vreugde.
Evenwel,” zegt »Het Centrum”, >het
beeld der kranke maatschappy door De(n)
Sociaal-demokraat” geschetst, lykt ons
ietwat onvolledig. Dat er >veel van het
oude” kraakt, willen wy niet ontkennen.
Maar men zou daaraan kunnen toevoegen,
dat ook wel in xveel van het nieuwe” zeer
verdachte geluiden worden vernomen. Het
kraakt, zouden wy kunnen zeggen, ook in
de socialistische party.
Misschien is de redactie van het orgaan
des heeren Troelstra zoo geheel en al oor
voor ‘t gedruisch der »ineenstortende”
clericale en andere xheerschappyen”, dat
zy daarvan slechts weinig bemerkt; maar
dit doet niets af aan het feil. Wanneer zy
slechts éven luisteren wil, kan zy-zelve de
noodige ervaring opdoen.
Hoe droevig hel met de eenheid in de
socialistische party gesteld is, kan voor
niemand een geheim zyn. In alle landen,
waar deze party tot eenige ontwikkeling
kwam, heeft men daarvan de voorbeelden
gezien."
Dat het in de meeste parlementen een
niet te overziene warboel is, zegt tHet