I I 'I I I EDDEKIAGAWN, Thee I BRUID- rn de F Hmp&W DA, Markt, naast „De Waag”, in BOSKOOP, Vöork^le, smen gelden h deposito: dag opvragens h 2 iger termijn op overeen te komen waarden en desverkiezende tegen irpand in fondsen; 1899. oedarmoede, Oudewater. Woensdag 27 September. I 1 - I 1 I ..Br^ndsm^ AMSTERDAM. N”. 2039. ld Beschikbaar. Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht 1 I •ll i l^^j t* I d l. KRUITHOF KAASSTREMSEL, ial-AgentA.N.v. ZESSEN, Drogist, SehooahoveB. Kunst en Volksbeschaving. Officiëele Kennisgevingen. NATIONALÊlilLITIE. BUITENLAND. Overzicht. I 9 3. W. N. VAN NOOTJEN m Schoothovin, Uitgeven. G. db Jon» Cai. A. J. Dogtbbom. A. Dkubb. J. van Gjennbf. Z. Vink. Wed. D. Blankbn. K. v. Dam. E. Hilgkman. F. VAN ROS, H. db Jana Pin. M. van Esskn. E. V. D. Vlist. Deze Courant wordt dee Woensdag morgens o-~-- -a-u^-k Franco per poet door het geheele ryk f 0,90. neeren by alle Boekhandelaren, Agenten en E (culler en Bank-kapitaal beschikbaar Hypotheek en met één of twee Adres ASSURANTIEKANTOOR, 83bis, Utrecht. Poatz. voor antwoord. /immers, ej. v. d. vust. et bijzonder wordt de aandacht gevea- SOUCHON THEE, k f 1.30 per Bons. SCHOOMOVENSCHE GOÜBAHT. ;ht, Zenuw-, Maag- en Spy s verto lkten en de gevolgen hiervan wor kmen genezen door den beroemden evensbalsem. ja op aanvrage gratis en franco. laMutlsoh-Buruu, Vslkwburj (L), jwl'. W. va» «OOTWt. Vraagt N VREUMINSEN’8 KERSM Cents het kilo, e beste, de smakelijkste en Ikoopste. I MONTFOORT (Utr.). )1. VEERENBED8TELLEN met toe- m, bestaande uit: 2 pers. Veeren- luw, 2 Kussens, gemaakt Bed en ivertrek, 3 Dekens, wollen, gestikte ton, en 2 halve Stroomatrassen. 9, gewaste T(jken, zuivere, nieuwe f 29,-, f 85,-,f40,— en f 50,-. stellen, gevuld met de beste Ka- 13,-, f 27,50, f 82,50 en f 40,-. an LEDEKANT met Stroo- en Zee- tras, Peluw en Kapok Kussens, tekens: 1 peraoons f 20,—, f 22,50; ►ns f 24,— en f 27,50. ■n. WIEGEN f 9,50; Schommel rijk gegarn., f 12,50. ondingen geschieden franco tot zijnd station of aanlegplaats door Nederland, na toezending van het of onder rembours vrij zicht ouranten, monsters enz. gratis. VERBETERD KAAS- ea BOTER KLEURSEL, p uit de Fabriek van 0HR. RUPKE Co. te Weddlnxveen, oor vele makers van puike kaas ste aanbevolen; attesten bij we* opera ter inzage. jgbaar bijW. M. db Jong, Tien- iouda; Gebr. Huisman,Streefkerk; Jong Cz. Ouderkerk a/d Utel; Langb, Bergambacht; Muldbb, ht Hoewel dit thema herhaaldelyk, ook door uitnemende mannen behandeld is, zoo wil ik toch nog eenmaal op ’t zelfde aambeeld slaan, gedachtig aan de spreuk: veen aan houder wint”. En aanhouden wil ik, al ware het slechts in den siryd tegen het beweren, dat het Ned. volk »onmuzikaal is.” Als bewys daarvoor wyst men op het volks gezang langs Heeren straten, maar men vergeet daarby, dat het zangonderwijs op de scholen wel verplichtend is, maar op velen of met, of onvoldoende gegeven wordt. Zelfs by de akte-examens worden niet zelden eenige theoretische vraagstukken boven het praktische, het werkelyke zingen gesteld. Wie van deze zaak beter op de hoogte wil komen, leze daarover de opstellen van den heer J. Godefroi uit Steenwyk, in de laatste nummers van het Maandblad: >Het orgel”. In plaatsen waar het zangonderwijs goed en met liefde gegeven wordt en men honderde en duizende kinderen daar hoort zingen, zal de dooddoener sliet Ned. volk is onmuzikaal” wel niet meer gehoord worden. Men zal toch niet den kinderen in rekening willen brengen, wat het oudere volkje misdryft wanneer het by zyn leesten te veel aan Bachus, Cainbnnus of tewel Schiedam geofferd heeft. In den regel wyst men op onze Duitsche naburen, maar is daar niét sinds onheugelyke tyden voor de toonkunst veel gedaan, wat het volk ten goede kwam? Het spreekwoordsiedre vogel zingt zooals hy gebekt is,” kan kwalyk op den mensch toegepast worden, want dan zouden alle onbeschaafde volkeren, de meuw- Zeelanders zoowel als de Eskimos moeten zingen gelijk wy. In de laatste dagen zien we veel, door niet genoeg te pryzen byzondere vereeni- gingen en personen verrichten, wat eigenlyk door de vroede mannen van stad en land moest geschieden; ik heb hier de volks concerten op t oog, welke in Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en andere plaatsen gegeven worden, maar of deze wel in bree- den zin door het volk genoten worden? De uitvoeringen op piemen en in ‘plant soenen, als waartoe vele stedelyke regee- ringen zich nog gedrongen voelen en waartoe dan de gesubsidieerde schutterij in den regel wordt gecommandeerd, is het eenige' wat dan ook rechtstreeks voor het volk gedaan wordt. Of dit nu altyd doel treft Van uit de groote steden heb ik wel eens klachten gelezen .over de baldadigheid der jeugd die niet slechts veleji hun genot bedervpn, maar de fraaie plantsoenen niet beter maken, tenzy eene groote politiemacht zulks belet. In zuidelyker streken in Tilburg b.v. worden des Zondags in verschil lende tuinen concerten gegeven, welke voor 5 centen door vier k vyfduizend menschen worden bezocht, ’k Geloof dat dit de voorkeur verdient. Om voor het laatst op het beweerde onmuzikale van ons volk terug te komen, zy ’t my vergund, de namen te noemen van Blankenburg, Nanning, Obrecht, Reineken, Schuit en Sweelinck, die in de muziekgeschiedenis van het be roemde Nedeilandsche tijdperk een gewich tige plaats bekieeden. Uit deze eeuw zou ik op mannen als Berlelman, Van Bree, Boers, Verhuist en Nicolai kunnen wyzen, die met zoo velen thans nog levenden, ook in den vreemden den goeden naam van ons volk hoog houden. Behalve andere bewyzen, uit sociale en godsdienstige toestanden, zweefde mij voor den geest, hetgeen ik voor ongeveer vyf jaar schreef en wat de meeste Hedactiën onzer Ned. bladen geheel of gedeeltelijk eene plaats in hunne kolommen gunden. Het was een betoog, dat wat in Noord- Brabant en Limburg voor de volksbescha ving gedaan werd, ook in het Noorden voor verwezenlijking vatbaar en trouwens in N.-Holland reeds begonnen was. Dat myn woord niet op een dorren zandgrond viel, bewyzen de vele na dien tijd opgerichte fanfare- en hariaomu-carpsen. Indien het zangonderwijs op de scholen beter was, dan zou dit ongetwyfeld ook dezen tak der kunst ten goede komen, 'k Heb reeds vroeger te kennen gegeven dat het blazen my in het algemeen wei zoo toelacht als het zingen, niet omdat het meer leven maakt, maar wyl het individu meer ontwikkeld wordtof zouden zelf de spelers der slaginstrumenten niet ver boven de meeste zangers staan? Denk slechts aan den grooten factor in de muziek, aan de rhytmiek »in den aan vang werd toch de rhytmus geschapen,’’ gelijk Hans Von Bulow zegt. Wat in een zangkoor door inpompen soms kan verkregen worden, grenst vaak aan ’t ongeloofelykewee echter den direc teur wanneer toevallig aan eene party de hoofdmannen of da aanvoerders ontbreken, dan is 't dikwyls uit met de pret. Onder zangers en zangeressen van profes sie heb ik er ook wel aangetroffen, voor wie de muziek eene geheel vreemde taal geleek. In een corps blazers daarentegen moet ieder zyne party zelfstandig kunnen spelen. In dat stukske van 1894 heb ik ook be toogd, dat volksbeschaving en kunstbe oefening hand aan hand gaandoor voorbeelden heb ik dat aangetoond, ’k Wil thans slechts het woord van een geestelijke in herinnering brengen, die de jongens alle avonden naar de repetitie zond, omdat ze dan uit de kroeg bleven en voor weinige dagen ge wier d my een schryven van een fanfare-direcleur, die in een kleine vier jaar dat zyne vereeniging bestond, tot de stellige overtuiging was gekomen, >dat de muziekbeoefening het krachtigste middel is tegen drankmisbruik." Matigheid en ingetogenheid op de veletoncoui sen, welke ik vooral in N.-Holland heb bygewoond, waren my immer opvallend, ook de groote vorderingen, welke de meeste vereemgingen onlangs te Bussum vertoonden. Weinige jaren terug gaande kon men in 't algemeen zeggen, dat de minste vereemgingen thans zoo goed bliezen als vroeger de besten. In 1894 wees ik er reeds op, dat men zich in ons land tegen zoo n billyken prys degelyke instrumenten kan aanschaffen uit de fabriek van den heer Kessels te Tilburg. In de laatste dagen echter was my zoo veel ter oore gekomen over de nieuwe fabriek in 1897 door denzelfden ny veren en talentryken man gebouwd, dat ik my als goed- Nederlander verplicht achtte om met deze, der kunst zoo nauw verwanten, tak van industrie kennis te gaalf maken en ’k moet ai dadeiyk verklaren, dat deze Koninklyke Fabriek van Muziekinstrumenten enz. enz. werkelyk konmklyk is opgezet. Over het uiterlyk wil ik niet spreken, een ieder kan er over oordeelen, indien hy slechts een gaarne verstrekten catalogus aanvraagt en daarop de getrouwe afbeelding van fabriek en woning des heeren Kessels aanschouwt, nog beter: zy, die in de buurt van Tilburg komen, mogen niet verzuimen, in den Noordhoek de fabriek te gaan be zichtigen kunstenaar en leek worden even zeer toegelaten. Men vergunne my eene korte beschryving dezer merkwaardige inrichting. Wanneer men tot het privé kantoor van Gemeente Schoonhoven. De BURGEMEESTER van Schoonhovin maakt bekend, dat bet Inschrijvings register over 1899 met de daaruit opgemaakte alphabetlsohe naamlijst gedurende acht dagen, van 22 toe en met 29 Septem ber a. s., ter Secretarie voor een ieder ter lezing ligt 8ehoonhov«n, den SS. Sept 1899. De Bnrgemeeeter, KOLFF. Engelead en Traasvaal. Nog steeds is geen beslissing gevallen en zijn er geen afdoende maatregelen genomen in de En- gelsch-Transvaalscbe quaestie. De heer Paul Kiüger moet aan Eugeland’s Koningin een telegram gezonden hebben, ten einde een beroep te doen op haro tuMcbenkomst in het belang van het behoud desvredes. Hij moet haar daarbij zeer gemoedelük hebben aangesproken, als: „Lieve Ko ningin.” Da Kaapsche bladen maken een verzoekschntf openbaar van zestig duizend vrouwen aan Koningin Victoria, waarin z(j H. M. emeeken hare roemruchtige re- geering te bekronen met de handhaving van den vrede in Zuid-Afrika. Immers hunne naaste, teerste betrekkingen be vinden zich onder de Transvalere en de oorlog zal tal van Kaapsche huisgezinnen verwoesten. Wat Engeland’s antwoord is? In den Vrijdag gehouden Minister!aad is nog niet tot een onmiddellijk en beslissend optreden in de Transvaalsche quaestie be sloten, maar wel is men overeengekomen, alvast een dépêche naar Pretoria te zenden, waarin ten sterkste wordt opgekomen tegen de beschuldiging van gebrek aan goede trouw ten opzichte van den Brit- schen agent te Pretoria, den heer Greene, terwijl voorts diep leedwezen wordt betuigd over de verwerping van Engeland’s voorstellen en te kennen gegeven, dat men van Britsche zijde nu met eigen voorstellen tot eene regeling van zaken voor den dag zal komen. Nu, men weet, wat die „eigen voor stellen beteekenen! Blooping der forten, beperking der wapening, afschaffing der buitenlandsche agentschappen, enz.<t Lijkt veel op eene oorlogsverklaring! De leider der liberale oppositie, oud- Minlster Sir Henry Campbell Bannerman, heeft over „de quaestie” als zijn gevoelen te kennen gegeven, dat de toestand zoo ingewikkeld is geworden door het vele onderhandelen. Toch wanhoopt hij nog niet, maar vertrouwd, dat het aan eene eerlijke, goedgezinde staatkunde wei zal gelukken alles nog tot eene bevredigende oplossing te brengen. Ook Sir William Harcourt, de oud-leider der liberalen, gaf in eene redevoering als zijn gevoelen te kennen, dat de vrede tot eiken prijs moest behouden worden en dat deze toestand te wyten was aan een groot deel der Britsche pers, die door hare houding eene vreedzame oplossing verhinderde. Ook in de Transvaal zelve worden alle pogingen in t werk gesteld om den vrede te bewaren. Vooral de Afrikaanders uit de Kaapkolonie en in den Oranje-Vr{jstaat spannen er zich voor. Dezer dagen hield de Volksraad te Bloemfontein eene buiten gewone zitting, waarin President Steijn er leedwezen over betuigde, dat het tus- schen Transvaal en Groot Brittanniö zoo gespannen stond. Zijns inziens echter is er niets wat een oorlog of een aanval op de Transvaal rechtvaardigt. De punten van ge schil kunnen zéér goed door eene commissie van arbitrage worden uit den weg ge ruimd. „Oorlog zou eene beleedlging voor godsdienst en beschaving wezen!’ De President besloot zijne rede met de bede, dat God den leden kracht mocht geven tot het nemen van besluiten, die bevor derlijk zouden zijn voor vrede en voorspoed. Van Transvaalsche zijde is ook eene verzameling van diplomatieke bescheiden in het licht verschenen. „Groenboek” heet het daar, naar de kleur van het omslag! - Ondanks al die beroepen op vrede, al die wenschen tot eene minzame oplossing van de netelige quaestie, is men toch van beide zijden nog druk bezig met toe bereidselen te maken voor een mogelljken oorlog. De Transvaalsche Staats artillerie is met 12 stukken naar de belangrijke stel ling van Laing’s Nek vertrokken, uit den vorigen oorlog welbekend, en aan de andere zijde van den pas trekken de Engelschen hun strijdkrachten samen. Overal in de Ttumal worden voorte truafortwegosa ZZ'. en des Zaterdags- uitgegeven. Prys: voor Schoonhoven per drie maanden ƒ0,75. ir post door het geheele rjjk f 0,90. Men kan zich abon- Brievengaarden. én in verzegelde pakjes, voorzien venstaand gedeponeerd handelsmerk, gbaar te SsheraheveB bij E. C. VAN DER KNDE. poorl, C. Spilt. >iOO», J. G. VAN DBB RBST. terk a/d IJttl, M. Pannbkobk. m a{d Lek, recht, \wmuk, imbacht, irk, ugractf, ntol, wyk, trekken gelden op Effecten voor: en onder f 1000,- h 4 ’sjaara; en daarboven tot den prolongatie- s, volgens Amsterdamsche beurs waarden; m zich methetkoopen en verkoopen Effecten, tegen een provisie van: voor fondsen boven de 80 1 te °nder 80 (°°k voortóurww worden de Nummers kochte fondsen nagezien met het oog 'otingaflossing of conversie. langd worden orders in de meeste sen verantwoord tot den eerstvolgen- middenkoers der Amsterdamsche m Coupons in boven de Amster- sche beursnoteeringzonder bere- ng van provisie; in zich op voordeelige voorwaarden het incasseeren van wissels op ten- en buitenland. Tarieven op rrage gratis verkrijgbaar; kken Mid op HYPOTHEEK. voor Schoonhoven de Heer A. VAN OEN HEUVEL, aldaar. gereed gemaakt tot het vervoeren naar Pretoria der eventueele gewonden, voor wie de Regeeringsgebouwen als hospitalen Worden ingericht. Te Volksruat zijn een aantal van tenten voorziene burgers aan gekomen. Zü namen een stelling in op een heuvel, acht mijlen benoorden Zand- spruit. In den Vrijstaat is het ook druk - de burgers wapenen zich allen en men mag het als zeker beschouwen, dat de Vrijstaat lief en leed met de Transvaal zal doelen. Te Johannesburg uit zich de aandoening in een algemeens vlucht, zooals gewoon lijk. Niet minder dan duizend menschen zyn reeds vertrokken. Onder de Kaffers, die bloed ruiken, is zekere gisting waar te nemen. Zouden zy voelendat een oorlog nabij is? Moge dit gevoel beschaamd worden en straks de palmen des vredes ruischen over de beide natiën. Dat Engeland niet luistere naar de stem van het land, welks Keizer eenmaal aan President Kiüger een telegram van geluk- wensching zond, toen hij den indringer Jameson had onschadefijk gemaakt. Dat land ia Daftechlandhetwelk nu een ge heel andere houding aanneemt en nu aan Engeland een leelyk ,ga-je gang-maar” toeroept. „Ga-je gang-maar”, zoo werd ook ver leden week tot den ongelukkige van het Duivelseiland gezegd. „Ga maar weg, je hebt giatie gekregen!” En Dreyfus is weggegaanvertrokken uit Rennesdoch niet uit Fraakrgk. Hy vertoeft op ’t oogenblik te Carpentras, bij Avignonop de villa van den Vorst van Monaco. Jules Huret, van „Le Figaro” maakte de reis met hem van Nantes naar Bordeaux en is in één woord „ult,f over Dreyfus’ hou ding, die volstrekt niets wantrouwends wekt. Ook zijn gelaat verraadt niet den huiche laar. Zijne trekken zijn regelmatig en fijn, en kalm en zacht is de uitdrukking van zijne oogen, die lichtblauw van kleur, wel verre van den blik te ontwijken, iemand vast aanzien. En van dezen man heeft men een mon ster van huichelarij willen maken. Van hem heeft een ellendeling gezegd, dat het verraad hem uit al de porten van zyn lichaam kwam. Alfred Dreyfus ge noot van zijne vrijheid. Jarenlang had hij slechts een stuk hard blauwe lucht gezien. Het waren de eerste boomen, die hy zag. Hy was in verrukking over, het landschap, de dorpen, de schemering. Voortdurend sprak hy, daarby rookend. Laat mij maar, zeide h|j. Het zal mij morgen wel opbrekenmaar vandaag neem ik het er eens van. Zoo proefde hij zelfs wat vleesch, in weerwil van het voor schrift en schoon zijn maag niets ver dragen kan dan melk. Toen Huret aan hem vroeg, hoe Dreyfus de hem vijandige houding bij den Btaf verklaarde, zeide deze: Ik geloof, dat er verschillende redenen waren. Ten eerste hield men mij voor schuldig. En dan bestond er verder een stille anti-semi- tische geest. Ook kan wel mijn karakter er invloed op gehad hebben. Want ik was tamelijk stug, wel te verstaan tegenover mijne superieuren. Tegenover mijne infeneuren trachtte ik altijd zoo vriéndelijk mogelyk te zyn. Ik maakte geen bezoeken en zocht geen conversatie, en toen ik aan den Btaf kwam, deed ik het met kaartjes af. Maar ik geloof, het meest verkorven te heb ben, doordat ik nog al eens tegen mijne chefs zeide waar het op stond. Ik vond het niet nootiig om alles maar goed te keuren, gelijk anderen deden. Toen het gesprek op andere dingen kwam, kreeg natuurfijk het Duivels-eiland ook een beurt en vertelde Dreyfus, hoe aller verschrikkelijkst heet bet daar geweest was, dag en nacht, en hoe men hem heeft gepijnigd met boeien. „Maar nu,” en zoo eindigde het gesprek, want het doel van de reis was nabij, „heb ik het heerlijk vooruitzicht, weer met vrouw en kinderen te zullen gaan leven,” zeide hij. „Of ik nog naar mijn rang in het leger terug verlang? Neen, den eigen avond van mijn eerherstel zal ik er uittreden.” Dreyfus schijnt dus nog wel hoop te hebben op eerherstel! Moge die niet be schaamd worden! Zola schreef in „l’Aurore” een brief aan mevrouw Dreyfus, waarin hy ver klaarde zich van harte te verheugen ten opzichte van het genomen gratie besluit van haren man, oLtchoon dat woord „gratie” toch iets bitters in zich sluit; ais men recht verlangt en men wordt afgescheept met „gratie”, dan is het doel niet bereikt. Zoia verwacht echter van de Regeering, dat zy het schandvonnis van den krygsraad voor het Hof van Cassatie bi engt om zoodoende de toekomst van Frank- lyk voor de oogen der wereld te redden. De Fransche Minister van Oorlog, Gene raal de GaUifet heeft naar aanleiding van het door den krijgsraad te Rennes gevelde vonnis in zake-Dreyfus en de latere bege nadiging, tot de legercorps commandanten een „generale order” gericht, met bet bevel deze ter kennis van bet leger te brengen door de* heer K. ia toegelaten, waar natuurlyk een massa instrumenten zich bevinden, heeft men door een groot glazen beschot een uitzicht óp ae hoofd werkplaats, in welke ruimte, circa 37 meter bij 12, alle koperen instrumenten van af de kleinste Cornet en Bugel tot de grootste Bombardons en monster-Helicons worden gebouwd, men ziet hoe ruwe koperen platen worden ge- wajstj getrokken en gebogen en tot conische en rechte buizen worden gevormd; hoe de mondstukken, de pistons en verdere ondêr- deelen worden gemaakt, ook de fijnste nieuw-zilveren kleppen, doppen en eindelijk hoe de monteurs de verschillende deelen in elkaar zetten. Ieder werkman bemoeit zich slechts met een klein gedeelte van het instrument, vandaar de juiste afwerking. Het aantal koperen blaas-instrumenten, dat hier vervaardigd wordt, bedraagt ongeveer 450 per week, volgens opgave van den eigenaar. Bijzonder vindingrijk zyn de soldeertafels, waar door middel van een gaslamp en een door een collosalen ventilator aangewenden luchU stoom, de noodige hitte voor dit werk wordt verkregen. Een motor van 9 paardenkracht brengt de verschillende toestellen in be weging. Achter dit lokaal bevinden zich aan de eene. zijde de smelt-, giet- en sol- deerovens, aan de andere worden de klank- bekers en conische buizen door middel van stalen vormen getrokken en geslagen. In eene andere kamer worden de instrumenten geslepen en gepolyst. Op de eerste verdieping bevindt, zich de werkplaats voor de houten blaasinstrumenten. Uil ruwe stukken grenadille-, ebben- en cocushout worden hier de fijnste houten blaasinstrumentenPiccolos, Fluiten, Hobos, Clarinetten £n Fagotten vervaardigd, onge veer 20 stuks per week. Naast dit lokaal bevindt zich de muziek- drukkerij, alwaar tien graveurs en acht andere werklieden, drukkers enz. steeds bezig zijn de steenen in gereedheid te bren gen, welke de snelpers werk geeft, die ongeveer 1000 vellen druks per uur levert. Dat zij hoofdzakelijk dient om de muziek uitgave van >la Harpe” en »la Lyre” Le Metronome te voeden, spreekt van zelf, 'k Heb me kunnen overtuigen, dat hier uitnemende mannen aan het werk zyn en dat onze Nederl. uitgevers hunne manus cripten niet meer naar Leipzig behoeven te zenden om ze voortreffelyk gegraveerd en gedrukt te erlangen. Naast dit atelier is het enorme muziek- magazyncirca 40 M. lang en aan de andere zyde van het gebouw bevindt zich eene zaal van gelyke lengte, ingericht tot een magazyn der instrumenten, die hier met honderden en nogmaals honderden zyn opgestapeld. Op deze verdieping worden ook Harmonica's gemaakt en dit schynt een zeer gewild artikel te zynmaandelijks worden er hoofdzakelyk door Tilburgsche meisjes, onder leiding van een bekwamen chef, 300 gefabriceerd. De Koloniën zyn van dit artikel goede afnemers. Wederom eene verdieping hooger worden de strijk instrumenten vervaardigd vanaf den groot vader Contrabas, tot zyne kinderen en klein kinderen, de violoncel, alt-viool en viool. Uit oude grenen balken worden violen voor leerlingen vanaf f 3,— tot artisten- instrumenten van f 150, naar modellen van oude meesters vervaardigd. Een bekwame vioolbouwer zagen we werkzaam aan een instrument, dat uit, met de meeste zorg gekozen, hout werd vervaardigd; dit laatste was afkomstig van een balk, voor een paar jaar gekocht by het afbreken van het oude klooster te Dongen, dat meer dan 600 jaar oud was; 150 instrumenten kunnen hier maandelyks vervaardigd worden. Opdat niets aan een volledig orchest ontbreke, worden in deze fabriek ook pauken, groote- en roïïellrommen gefabriceerd. Eveneens op de tweede verdieping waren drie werk plaatsen, elk van 15 meters lengte, inge- richt voor de fabricatie van piano’s. Onder leiding van een bekwamen chef worden hier op de zorgvuldigste manier deze in strumenten vervaardigd. Wy zullen hier over niet verder uitweiden, ter wille der onzijdigheid tegenover concurrenten, daar in ons land nog andere piano-fabrikanten zyn, 't geen niet ’t geval is met de reeds besproken fabrikatie-afdeelingen, daar deze zooals ook de muziekdrukkery (op tin-platen) eemg in Nederland zyn. Op myne vraag aan den heer K., waar hy zoo vele bekwame werklieden vandaan haalde, kreeg ik ten antwoord, dat hy zooveel mogeiyk Nederl. werklieden, sinds het 14 jarig bestaan, had aangekweekt, maar dat er onder de 165 thans aanwezigen, Oostenrykers, Duitsohers, Franschen en Belgen zich bevonden. Dat vele, ja de meeste instrumenten, hun weg in den vreemde moeten vinden, spreekt wel van zelf. Wat eene uitgebreide administratie zulks geeft, de tien kantoor bedienden en de postzendingen welke tot ‘200 per dag soms klimmen, zyn hiervan wel het beste bewys en dat er heel wat in kisten te verpakken valt, de timmer winkel, alwaar kisten van allerlei aard en grootte gereed worden gemaakt, kan hiervan ge tuigen. Op de benedenverdieping waar voorlezing vopr het front van den troep: De zaak ia uit (het incident is gesloten). De militaire rechters, door aller eerbied omringd, hebben zich uitgesproken in alle onafhankelijkheid. En wij hebben ons, zonder eefilge bijgedachte, gebogen voor hun vonnis. Van maatregelen van weer wraak, welke dan ook, mag geen sprake meer wezen. Derhalve, ik herhaal het: de zaak is uit! Ik verzoek u, en wanneer het noodig mocht blfiken, zou ik het u gelas ten, om dit verleden te vergeten en slechts te denken aan de toekomst. Met u allen, mijne kameraden, roep ik van ganscher harte: „Leve het leger!” dat leger namelijk, dat aan geenerlei partij, maar aan Frankrijk toebehoort! Zonder mede weten van de andere Ministers werd deze orde door Generaal GaUifet uitgevaardigd. In het requisitoir van Procureur Generaal Bernard (zie vorig overzicht), wordt een overzicht gegeven van alle verschillende gevallen van complottoering en samen spanning tegen den bestaanden regeerings vorm, in de laatste tijden voorgekomen. Namen als Déroulèie, Habert, Guérin en anderen spelen daarin een groote rol. En niet te vergeten nu Max Régis, die, het voorbeeld van Guérin volgend, zich nu op z^ne villa „Anti-Juive”, buiten de stad Algiers, laat belegeren, in gezelschap van eenige vrienden. Hfi gaat echter in en uit naar de stad, bij welke gelegenheden er al een paar maal schermutselingen hebben plaats gevonden, waarbij geschoten werd en menschen gekwetst werden. Ook werden verscheidene aanhangers van Régis gearresteerd. Het spelletje zal echter wei niet lang duren. Reeds nu is de villa door politie en troepen omsingeld. Jules Guérin is al voor de instructie-com- missie van den Benaat geweest en de Voorzitter, de heer Béringer, deed hem een langdurig verhoor ondergaan. Het is nu maar te hopen, dat die twee geen verdere navolgers vinden! Er feral meer dan ge noeg op te redderen, schoon te maken en te polijsten in Frankrijk! Elk oogenblik kan uit Belgrado (Servië) bericht komen omtrent den uitslag van het proces voor den kitfgsraad, wegens den aanslag op ex-Koning Milan. De be drijver daarvan, Knezewitscb, beeft, nu h|j ziet dat hy eene veroordeeling niet ont springen kan, op den Bybel gezworen, dat aiie personen, die nevena hem op de bank der beklaagden zitten, zoo onschuldig zyn als het licht der zon, en dat hy hen eerst maar beticht heeft om zyn leven te redden. Nu heeft hy daarover berouw en herroept al het vroeger getuigde. Natuurlyk heerscht er op *t oogenblik groote opschudding in de stad. Uit Oporto (PortogRi) kunnen wéér goederen verzonden worden, na ontsmet ting. Een rytuig waarin doktoren zaten, die het lyk van een pestiyder gingen schouwen, is door het gepeupel met steenen be wor pen. Twee geneesheeren werden licht gekwetst; er zijn drie personen in hech tenis genomen. Er is een inschrijving ge opend voor de verbetering van den gezond heidstoestand der stad. Prys der Advertentifin: VaA 1 tot 5 regels f 0,50. Iedere regel meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco uiterljjk tot Dinsdags- en tot Vrjjdags-namiddags 4 uren. Alle binnenlandsche Advertentifin# voor 3-maal plaatsing opgegeven, worden slechts 2-maal in rekening gebracht.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1899 | | pagina 1