elü,
(INK,
mu,
N,
1904.
N°. 2547.
Woensdag 28 September.
ITER
Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht
uytbofi
ihoven.
OfflClBOlB KBUmSEBmÊBIl.
ird,
kers I
tot er I
EN
SCHAPPIJ,
van
Raleigh,
.nt, enz.
otoren.
lort,
;d 1871,
lijwiBleu,
n bezichtigd en
BUITENLAND.
nz. enz.
l’
Raadsvergadering.
BINHENLASD.
S. W. N. VAN NOOTEN ra Schoonhovmh,
elke andere
m
Uitgevers.
men niet te
BE FAAM”
rEN
i
bei
.1.
tig
Rq
eni.,
stem niet
■hoven.
eering afgestaan.
Agent
nhoven en
iven
en
ouderwet
nieui
arbei
allatiea in
‘PPÖ
ir 1
f 0,85.
1,90.
fijn.
OOMBOTEB
EBKROO8T.
Gemeente Schoonhoven.
weer
van
>rdt,
dan TARIEVEN
tpeci
ge be
moet 5
3 lands
ELLEN met alle
i vertrek, 1 halve
SCHOONHOVENSCHE COURANT.
wiel hersteller.
oor afzonderlijke
sen, gegarneerde
waren
Koniokli
ja, maar
aard.
innen-.,
winst
treken,
tg was zjj
de Japanners in Mant-
tmerkelyk versterkt
uit naar eene her-
ondanks de ingeval-
gegeven
in ’t eind
igram aan
ze harteljjk
«waarborgde
—jj, in stukken
bjj den Heer
Oversicht.
BuHland en Japan.
Weer moeten we
dat er de laatste di
nieuws is ontvangen
Dit kan zéér zeker
het vertrek van verschek
n al is ten, die, het vermii
censor moede
i koffer te pak
""ddra nog d<
Generaal
welke de een
ir den Kt
o droeg t
jren veldhel-*
was versiei
rde en het
lelaar. Naast hi
Prins Alexandei
Deze Courant wordt des Woensdags- en des Zaterdags
morgens uitgegeven. Prjjs: voor Schoonhoven per drie maanden 0,75.
Franco per poet door het geheele rjjk f 0,90. Men kan zich abon-
neeren bjj alle Boekhandelaren, Agenten en Brievengaarders.
voorstellen
ikwet. De
meening
de ont-
■i» berwrgd.
ing van den gedenksteen
de opening van den
lond waarom niet mede
,e Den Helder? der ver
is geoordeeld, wordt de ge-
tenis der laatste tientallen
der Eerste Kamer,
schoten, dat de
De schoten k,.-
eens door Geor
der en eersten
werd veroverd,
kroningsacte 1
en ontving
aantal
«ratel.
Ik.
side
Pr|s der AdvertentiSn: Van 1 tot 5 regels f 0,50. Ieder® regel
meer f 0,10. Groote letters naar plaatsruimte. Inzending franco
uiterlijk tot Dinsdags- en tot Vrgdags-namiddags 4 uren.
Alle binnenlandsche Advertentiën, voor S-maal plaatsing opgegeven,
worden slechts S-maal in rekening gebracht.
mers met
„Evenal
clericalen
bundel onafgedane
voor een
We zul
het licht
irges
res. Nil
m leve:
voorzitter de
wordt dit
rotesten, welke de 1
Nu, als ’t er zoo
naam juist gekozen zjjn.
dat men den volgenden
ider was
ten werd,
mden aan
tarin lij
jgeeringgei
van den Duitschen
ider gemeld, dat bet
hebben en dat het
i zal te Potsdam,
naar men verhaalt,
terwöl bjj
irvan
rerlo-
werd
i onder-
ing.
mgres te
zich
De BURGEMEESTER van Schoonhovj
maakt bekend, dat eene Openbare Ver
gadering van den Raad is belegd
tegen Donderdag 29 September 1904,
des namiddags ten 2 ure.
Schoonhoven, 27 September 1904.
VAN SLOTEN.
jrwacht, waar twee gebouwen
m ingericht.
jansche officieren zjjn te Oral kr jjgs-
Zjj mogen in een hotel wonen en
bjjna volkomen vrijheid. Zjj hebben
■niformen afgelegd en dragen Euro-
kleederen; maar zg trekken zeer
icht overal waar zjj zich vertoonen,
waarover zjj zich beklaagden in het
de eenige vreemde taal welke zjj
erland.
te
de
te wensc
worden
nieuwe post.
„In^het g-
jaar. Niette,
een grooter
1905, deed hjj geen voorstel om
voorzien. Toen verwees bjj slechts naar de
herziening van het tarief van invoerrechten,
„waaraan aanmerkelijk hoogere baten voor
de schatkist z(jn te ontieenen” en dat binnen
zeer korten tjjd de Staten-Generaal zou kun
nen beryken. Daaruit viel af te leiden, dat
de verhooging van het tarief ook het tekort
op de begroeting, dat de minister verwachtte,
zou moeten dekken. Intusschen, sedert is
de tarief wet wel ingediend, maar er is niets
te bespeuren geweest van een aandrang van
de regeering om ze spoedig in behandeling
ten. Zjj ligt er nog zonder zelfs onder-
zijn.
is d(
STATEN-GENERAAL.
EERSTE KAMER.
In de zitting van Donderdag 22 September
deelde de voorzitter mede, dat de afdee-
lingen bare voorzitters en ondervoorzitters
gekozen hadden. Vervolgens werd besloten
het ontwerp-adres van antwoord op de
Troonrede naar de afdeelingen te zenden
ter fine van onderzoek. Ten slotte volgde
nog de vaststelling van den rooster van
aftreding der leden, welke vaststelling, als
gebruikelijk, door trekking geschiedde.
Den volgenden dag had het debat over het
adres van antwoord op de Troonrede plaats.
De heer Van Houten bracht in herinne
ring dat de vorige Kamer de regeering niets
in den weg had gelegd, alleen over het
toekennen van den effectus civilis aan
bjjzondere hoogescholen bestond meenings-
verschil. En alleen om die reden volgde
Kamerontbinding. Geen band werd uitge
stoken, om, evenals vroeger bjj de Onge
vallenwet, een wijziging in de wet voor te
dragen. Daardoor zou elk verschil van
meening tot ontbinding kunnen leiden. De
yereeniging van verscbilleude betrekkingen
in één persoon moet van geen gunstigen
invloed op den gang van bet bestuur zijn.
r'eze premier, die vroeger een centraal
trkiezingsbureau en een eigen orgaan had,
1 soort van „grand-èlecleur”, die zekere
liën onderhoudt. Of het genoemde
soms de hoofdagentuur vau Rome
ikregen? Zonder het agentuur is de
grooting
voorstel
het gedistilleerd, tot°f 70
en zal voorgesteld wordeL
opcenten op de bedrjjfs- en op
belasting te heffen. Een
‘:-!ster -J-
vloeier
jeering zit na slap werk in de Ka-
1 Loop onafgedaan werk.
dê liberalen in 1901 zullen de
zitten met een grooten
ontwerpen, als een lokaas
o.jg van hun mandaat.
ze bekijken die ontwerpen, in
de bekende kapitalisiische ge*
hun voorstellers, en wjj zuil en
lementaire jaar, dat met deze
i Troonrede aangevangen,
iden om de Nederlandsche
tken tot een krachtige
tegen eiken vorm van
n gerichte verkiezings-
beginnen met te melden,
lagen weer bitter weinig
van het oorlogstooneeL
in verband staan met
idene Russische jour
nalisten, die, het verminken van hun werk
door den censor moede, kort en goed be
sloten, hun koffer te pakken en weg te gaan.
Ze zullen weldra nog door vele andere ge
volgd worden. Generaal Kuropatkin is nu
dus alleen aan het woord en men kan er
zeker van zjjn, dat hjj slechts vermelden zal,
wat hg kwyt wil wezen. Vandaar zeker
vooral de laatste dagen zulke schaarscbe
berichten.
Hjj meldt ons o. a. dat de Japanners en
de Russen in den Taling-pas slaags raakten
en de Japanners met aanzienlijke verliezen
werden teruggeslagen, terwgl de Russen
geen noemeuswaardige verliezen leden. Was
’t anders geweest, men zy er zeker van,
dat Kuropatkin het niet gemeld zou hebben
of anders verkeerd voorgesteld.
De Japansche Maarschalk Dyama bericht
een gevecht van Russische troepen uit
Mukden en Wushun met de Japanners bjj
Pingtaitse, waarbij de Russen de aanvallers
waren. Deze werden afgeslagen, maar niet
teruggedrongen.
Uit Port-Arthur bericht, dat de Japanners
de forten Kuropatkin en Erlunchan hadden
vermeesterd, benevens 3 batterijen. Erlunchan
is echter weer door de Russen heroverd.
Te Port-Arthur hoopt men nog steeds op een
mogelyk ontzet door Generaal Kuropatkin.
Dat die hoop nu omgezet zal zjjn in een vurig
verlangen naar bevrijding, begrype men zich
levendig, wanneer men verneemt, dat de
vreeseljjke cholera zijne intrede heeft gedaan
in de stad. Wel kwamen slechts pas enkele
gevallen voor, doch men kent hare besmetting.
De verpestende lucht, veroorzaakt door het
niet begraven der vele dooden, is er zeer
zeker de voornaamste oorzaak van; als
men ook leest, hoe er daar om en bjj Port-
Arthur gevochten wordt, is ’t verschrik
kelijk. Als verwoede dieren gelijk, stormt
men op elkaar los. Vreeseljjke bloedbaden
worden aangericht, de gewonden vechten
zelfs nog totdat zjj er dood bjj neer
vallen. Doode Russen en Japanners,
ineengestrengeld, zijn er gevonden op het
slagveld, soms de een met de tanden
in de keel van den ander of met de vingers
in ’s vyands oogen.
De vrouw van Generaal Stoessei moet door
een kogel aan den schouder zijn gewond,
terwjjl zij bezig was met het helpen van
gekwetsten.
Intusschen zien
schourije, die zich weer aam
hebben, met verlangen
vatting van den stryd, i
len, strenge koude.
Nog steeds doen zich vredes-stemmen
hooren. Zoo o. a. een uit Frankrijkwaar
Henri Turot in „la Petite Repubiique” ver
klaart, dat het de plicht der Mogendheden
is, een einde te maken aan dezen moord-
dadigen oorlog, welks schadelijke invloed
ook in andere landen gevoeld wordt. Moet
nu, zoo zegt de schryver van dit artikel, de
geheele wereld lijden, als natiën, uit zelf-
znchtigen drang naar grootheid of krijgs
roem, eikaars bloed vergieten?
Ook het Italiaansche blad „Patric” is
van hetzelfde gevoelen, doch de Petersburg-
sche „Nowaje Wremlja”, hoewel toegevende,
dat Rusland harde lessen ontvangt, zegt:
„Wij moeten den stryd voortzetten, het is
de vraag niet of wjj willen of niet.” In de
Russische pers vindt dat doen van vredes
voorstellen over ’t algemeen veel bestrij
ding. Laat men ’t liever aldus uitdrukken:
de pers is bepaald oorlogszuchtig gestemd
en veroordeelt het, dat de Japansche krijgs
gevangenen goed behandeld worden. En de
„Srojet” zegt: „Ai die vertoogen, dat de
Japanners onze achting verdienen, zijn be
lachelijk. Er is geen sprake van achting
als beide partjjen er op uit zjjn elkaar te
verdelgen. Wat gaat ons de Japansche dap
perheid aan? Wy moeten enkel letten op
nuu aantal, hunne krijgskundige bekwaam
heden, want wy moeten tegen hen vechten.
Dat laatste gezegde is nog niet zoo dom.
Waar het de krijgsgevangenen geldt, moet
alle gevoeligheid worden vermeden. Zjj moe
ten worden beschouwd als ontwapende vij
anden en wij moeten niet vergeten dat zjj
vijanden zijn. Den gevangenen het hof te
maken is onvaderlandslievend. Den gevan
genen gelegenheid te geven tot bestudeeren
▼an Rusland is dom."
Er beginnen nu groote troepen Japansche
krijgsgevangenen aan te komen in verschil-
Immm Ruatethe steden. Te Moskou worden
er heden 500 ver
voor hen werden
Tien Japi
gevangen,
genieten bi
hunne unifi
peesche kit
de aandacu
een feit w!
Engelsch, c
spreken.
In Rusland heerscht groote verontwaardi
ging over het tractaat van Engeland met
Thibet. Zoo groot zelfs is de ontstem
ming daarover, dat de wensch is te kennen
gegeven met Japan vrede te sluiten, om
met het Britsche Rijk oorlog te kunnen
voeren. Vooral ‘tegen artikel 9 is geprotes
teerd; daarin toch wordt een monopolie
van poiitieken en staathuishoudkundigen
invloed aan Engeland verzekerd, met uit
sluiting van Rusland en alle andere vreemde
Mogendheden. Het blad „Novosti” echter
zegt met het oog op het feit, dat Rusland’s
belangen in Midden-Azië nauw verbonden
zyn met die van Engeland en beide landen
daar omgeven zijn door dezelfde vjjanden,
het Britsche beschermheerschap over Thibet
niet beschouwd moet worden als strijdig
met Rusland’s belangen. De Chineesche
Regeering heeft ook bezwaar gemaakt tegen
dat verdrag, omdat het afbreuk doet aan
China’s rechten.
Weer zijn Donderdag j.l. 1969 Chineesche
arbeiders aangekomen voor de Randmijnen
Steeds nog houden de Engelsch-Fransche
toenaderingsverschynselen aan.
Nu weer heeft de burgemeester van Brigh
ton met de gemeenteraadsleden een bezoek
gebracht aan de Fransche havenstad Dieppe,
waar de ontvangst zeer feestelijk was en op
verschillende manieren uiting werd gegeven
aan de goede verstandhouding. Aan ’t eind
zond de burgemeester een teleg
Frankrijk’s President, ’t welk dezi
beantwoordde.
Nu zal dan toch te Marseille de staking
weldra tot het verleden behooren.
In Engeland begint men blijkbaar weer
met aanvallen te doen op Chamberlain’s
beschermingsplannen. Lord Rosebery hield
dezer dagen te Lincoln eene redevoering,
waarby hy daar tegen weer heftig ageerde.
Voorts bestreed hjj nog de Regeerings-
politiek ten opzichte van drankgebruik en
ook de buitenlandsche Staatkunde. Hy
dacht, dat straks Duite«lilana'"voordeel
zou trekken uit de verschillende overeen
komsten, door de Britsche Regeering gesloten.
Omtrent het huwelgk van den Duitschen
Kroonprins wordt nu weder gemeld, dat het
reeds in Januari zal plaats h<
jonge paar zich vestigen
I De Kroonprins heeft, l
onlangs by de legeroefeningen, tt.
het eerste regiment der lijfwacht, waai
hy kapitein is, commandeerde, zgn
I vingsring verloren. Het kleinood
j echter spoedig teruggevonden door een
officier, die een ryke belooning ontvii
Op het Duitsche socialisten-cong
Bremen is besloten, dat de partij «ch met
meer kracht zal toeleggen op het bestrijden
van drankmisbruik.
Op bet Vrjjdenkers-Congres te Rome
(Italië) ging het verleden week Woensdag
vry rumoerig toe. Nadat verscheidene onder-
werpen besproken waren, werd door den
Franschen afgevaardigde Allemane een motie
voorgesteld, betreffende „de solidariteit van
het geheele proletariaat, ’t welk verdrukt
werd door het kapitaal”. Deze motie gaf
aanleiding tot groote opgewondenheid. Be
zadigde Congresleden verklaarden, dat zulke
motiën niet konden voorgesteld worden op
een vrijdenkers-congres. Niemand luisterde
echter - *t was een leven van belang en
eindelijk verliet de voorzitter de zaal. „Een
satanisch Congres’’ wordt dit congres ge
noemd in de protesten, welke de Paus van
alle kanten ontvangt. Nu, als ’t er
toe gaat, zou deze naam juist v
Gelukkig echter, dat men w
dag weer eensgezind onder elkanc
en er met algemeene stemmen besloti
een telegram van instemming te zer>
den Franschen Minister Combes, waarin bij
aangespoord wordt, zjjn anti-clericale werk
ten einde toe te volbrengen.
In Servië, te Belgrado, is dan toch einde
lijk geschied, wat al zoo dikwijls werd uit
gesteld.
Peter Karageorgewitch werd nu plechtig
tot Koning gekroond. De plechtigheid liep
gelukkig zonder stoornis af, al kon men
niet geheel zijn ergenis verbergen over het
feit, dat de mogendheden zoo weinig belang
stelling toonden.
Maandagavond waren de nieuwe kroon
en de andere Koninklijke waardigheids-
teekenen naar de Kathedraal (de St.-Michiels-
kerk) te Belgrado gebracht. Dinsdag, in
den vroegen morgen, verkondigden 21
kanonschoten, dat Koning Peters kroningsdag
was aangebroken en in de voornaamste
plaatsen des lands werd dat kanongebulder
herhaald. Langs den weg van den optocht
stonden te Belgrado soldaten, corporatiën
en vereenigingen geschaard.
's Morgens om 8 uur zette de stoet zich
in beweging. Koning Peter I, voorafgegaan
i door de noodige rijtuigen met hofdignitarissen
en door een rijtuig, waarin zjjne dochter
gezeten was met haar neef prins Paul,
zat te paard. Vlak voor hem liepen 2
herauten, van welke de een het Koninklijk
wapen en de ander den Koningsstandaard
droeg. De Koning droeg den goud-gebor-
duurden purperen veldheersmantel om de
i schouders en was versierd met den keten
der Lazarus-orde en het grootkruis van
i den Witten Adelaar. Naast hem reden de
Kroonprins en Prins Alexander. Een echit-
i terende drom heeren van het gevolg en
een eskadron der lijfwacht besloot den stoet,
i Aan den iogug der kerk werd de Koning
zegt, dat de Troonrede
het vorige jaar onder-
iger omvang eu het gevën
aanstoot. Maar het zinnetje,
dan één bedrijf is teleurgesteld
u .«uuimatige verwachtingen en dat men
ló ««.zaak daarvan hebbe te zoeken in
buitenlandsche mededinging”, wekt verba-
Want zegt het blad het heette
op jaar, dat herziening van het tarief
invoerrechten komen moest, nu je
„_„_1 van in hoofdzaak fiscalen
Bracht zy bescherming mee van bil
landsche nijverheid, die bijkomstige
zou met dankbaarheid worden opgesti
maar het doel der tariefsherziening
niet. En thans?
De oorzaak van de malaise? Zou het de
buitenlandsche mededinging zjjn? vraagt de
„Nieuwe Courant." Neen, het zgn de enorme
verliezen in Amerikaansche fondsen bier te
lande geleden, de oorlog in Oost Azië, de
naweeën der werkstakingen van 1903.
Het moet onderzocht worden aldus het
„Utrechtsch Dagblad.” of werkeljjk in de
nijverheid verwachtingen zyn teleurgesteld
en of dit waarlyk aan buitenlandsche mededin
ging te wjjten was. Bljjkt dit inderdaad, dan ver
zet zich geen beginsel of geen dogma er tegen,
om in dusdanige specifieke gevallen een tjjde-
I Ijjke en verstandige bescherming toe te passen.
u,ul Gecontroleerd moet worden of inderdaad de
?en’ toestand van ’s lands financiën zoo ongunstig
is, als de Regeering haar voorslelt. Bljjkt
ook in het licht eener scherpe critiek haar
schilderjj een sombere kleur te behouden,
dan zal de oppositie aan werkeljjk doel
treffende maatregelen tot verbetering haar
stem niet mogen onthouden. En dat de
directe belastingen nauwelijks voor verhoo
ging vatbaar zgn, zal wel bjj de meeste
practische politici vaststaan.”
Alleszins van pas, meent „De Nederlander”,
wordt op klemmende wjjze de zorgeischende
stand van de Nederlandsche geldmiddelen
aangeduid. Te meer, waar er in onze dagen
zoovelen zjjn, die aan den eenen kant een
heele waschljjst van kostbare maatregelen
op hun program zetten en anderzjjds wei-
1 geren aan te geven, langs welken weg zg
de middelen daartoe wenschen te vinden.
Laat ons hopen, dat het laatste werkjaar
vruchtbaar zjj. Talloos zjjn de ingediende,
maar nog onafgedane ontwerpen. De Kamer
kan bljjkbaar de regeering niet bjjhouden.
Alles af te doen, zal wel onmogeljjk zjjn.
Te zorgen, dat het onafgedane niet veron
gelukt, is niet het werk der Kamer, maar
van de kiezers in Juni a, s.
„Ue^.Volk’’ zegt:
et een hoop
lals de lik
i in 1905
~i?gedane
verlengin;
illen ze bf
van Gc
zindheid van
in het park
its-slappe
iwe stof vine,
aiders op te wekl
sociaal-democrat ische,
kapitalistisch regeeren gei
actie in 1905.
„In weerwil van de groote droogte" van
dezen zomer, zegt de Troonrede, gaat het
niet slecht in land- en tuinbouw. Zoo ook
bjj ons. Groeien er op den drogen bodem
dezer clericaal-kapitalistigche politiek al geen
directe weldaden voor het volk, de boontjes
onzer verwachtingen wassen en rjjpen er
tot een rjjken oogst.”
„Het Centrum” schrjjft:
Wat treft in deze troonrede is, dat ze zoo
volkomen beantwoordt aan de werkeljjkheid.
Licht en schaduw vindt men er verdeeld,
geljjk in het werketjjke leven, zonder eenige
tendenz. om aan de beslaande toestanden
een zekere kleur te geven.
De flnanciëele quaestie bljjft de grootste
moeiljjkheid, dit voelt men ook in deze
troonrede weer. Maar voor 't overige spreekt
daaruit het vaste voornemen der regeering,
om dit laatste zittingsjaar zoo vruchtbaar
mogeljjk te doen zjjn.
De Staatsbegroo*t ing.
De ontvangsten worden geraamd op ruim
166 millioen, d. i. 1.7 millioen hooger dan
voor 1904; de uitgaven op bjjna 174,9 mil
lioen, d. i. 1.1 millioen minder dan voor
1904; het geraamde tekort bedraagt daardoor
i 8.9 millioen. Deze begrooting, hoewel
zoo ongunstig als die voor 1904 zegt
„N. Rott. CL” ziet er toch zeker niet
„Intusschen bet is slechts een raming,
waarby vooral ook van de opbrengst der
middelen zal afhangen, in hoever ze in de
toekomst zal bljjken juist te zjjn geweest.
Die middelen hebben dit jaar niet de belang-
rjjke toeneming getoond, die in de laatste
jaren viel waar te nemen. De raming van
slechts 1.7 millioen meer voor 1905 dan voor
1904 is intusschen zeer bedachtzaam. Mochten
de middelen in 1905 weer de vroeger op
gaande beweging volgen, dan zou het resul
taat natuurlijk vrjj wat gunstiger kunnen
zjjn dan de minister thans heeft geraamd.
Dat intusschen, bjj den kjjk, dien men
thans op de begrooting van 1904 heeft en
met het oog op de cjjfers, die de minister
voor 1905 geeft, bjjzondere zuinigheid bjj
het doen van uitgaven geboden is, is niet
ontkennen. Met het oog daarop zullen
begrootingen wat de vorige ja ren wei
schen overliet nauwkeurig moeten
nagegaan, ook vooral waar het
nieuwe posten betreft."
„In het geraamde tekort wil de minister
"■n financiën thans niet berusten. Men
UGrinnert zich zjjne houding van verleden
jgenstaande hjj toen voor 1904
tekort becjjferde dan thans voor
.u daarin te
lts naar
roerrechti
baten
_\it bü
meraal zou kun-
if te leiden, dat
f ook
regi
te neme
zocht te
Thans is de houding der regeering i
veranderd. De hoogere opbrengst, die
de herziening van het tarief verwacht wprdt,
wordt in de milloenenrede, „overeenkomstig
het steeds vooropgesteld voornemen”, be
stemd om de kosten van de hoogere subsidies
aan de bjjzondere scholen en de verzekering
te dekken. En om in het tekort op de be-
‘!-*r voor 1905 te voorzien, zal nu het
tot verhooging van den accjjns op
;atilleerd, tot f 70 per HL., herleven
voorgesteld worden voor het rjjk 5
opcenten op de bedrjjfs- en op de vermogens
belasting te heffen. Een en ander zal
rekent de minister 3 millioen in de
schatkist doen vloeien en daarmede zal
althans in datgene wat de minister als
tekort op de gewone uitgaven berekent voor
zien zjjn.
Het „Handelsblad" gelooft niet, dat er
ditmaal met overgroote belangstelling naar
de troonrede is uitgezien. Het vindt het
stuk ook zeer mat van toon en zeer karig
in de toezegging van nieuwe zaken. De
voordracht van de ouderdom- en invaliditeits
verzekering en een ontwerp op de naam
looze vennootschappen, zullen bovendien,
hoewel toegezegd, niet tot afdoening geraken
in deze zittingsperiodeniemand gelooft dat.
De uitgesproken teleurstelling over de
njjverheid meent het blad wil zeggen:
hoe noodig is bescherming!
Het blad besluit:
Onder de aangekondigde wetsvi
behoort niet dat over de Drank
Regeering is dus bljjkbaar niet de
toegedaan, dat dit ontwerp met
binding der Eerste Kamer is vervallen.
Ook over de andere vraag van den dag:
de Overjjselsche quaestie, zwjjgt de troon
rede. Zelfs geen enkel woord van leedwezen
over de onvoltalligheid der Eerste Kamer
en geen wenk omtrent de oplossing der
moeiljjkheid.
„Het Vaderland”
zich van die van
scheidt door gering
van minder
dat meer
in rechtmatif
de oorzaak
„bu?.
zing,
jaar
van in voerreet
als maatregel
moet voor
En datzeli
de wjjziging
en van de leer]
worden, dat
ging der Vrjji
ker indiening
komt.
Uiterst sober, maar van groote beteekenis
zegt „De Standaard”, is deze troonrede:
Het Ministerie heeft volkomen beantwoord
aan de verwachtingen, die het in de eerste
troonrede van 1901 in breede trekken ont
wikkelde program heeft opgewekt.
Dat er niettemin bitter weinig van het
geen werd toegezegd is tot stand gekomen,
daarvoor mag het Ministerie niet verant
woordelijk gesteld worden.
In het licht der feiten is er reden tot
groote dankbaarheid, dat het Ministerie, uit
de actie der Christeljjke partjjen voortge
komen, heeft getoond volkomen berekend
te zyn voor de zware taak, die het had te
vervullen; dat het in geen enkel opzicht in
werkkracht en beleid achterstaat bjj vorige
Ministeries, en dat het bovendien is opge
treden voor de eerbiediging van het gezag
en voor de orde eu rust, als van het vorige
Kabinet zeker niet verwacht had kunnen
worden.
De „NieuweJ Arnh. Ct.” meent, dat de
belangrijkheid van deze troonrede schuilt
in hetgeen er niet in voorkomt.
Terwgl de onthullit
ter herinnering aan
Nieuwen Maasmor
de feestviering te
melding waard L
wichtigste gebeurtt
van jaren: de ontbinding
geheel geïgnoreerd.
Ook over de gevolgen dier ontbinding:
het niet-voldoen aan art. 82 der Grondwet,
ten gevolge van de sluiting der Overjjselsche
vertegenwoordigiug, en het lot van het
Drankwet-ontwerp geen woord.
Wel wordt meegedeeld, dat een Vrjje
Universiteitswet opnieuw zal worden aan
geboden, maar het Drankwet-vraagstuk wordt
met souvereine minachting terzijde gesloten. I bijna
't Is alsof de Regeering het duideljjk heeft niet i
willen doen gevoelen, dat zjj zich niet stoort de „l
aan *t geschrjjf der „peramuskieW, gunstig uit,
begroet door den Metropoliet, de booge gees
telijkheid, de Ministers, het Diplomatenkorps
en vele waardigheidsbekleeders. By de gods
dienstige plechtigheid in de prachtige kerk,
welke een indrukwekkend schouwspel op
leverde, ontving de Koning uit de handen
van den Metropoliet de kroon (gemaakt uit
brons van kanonnen, welke in 1804 op de
Turken werden veroverd). Hjj wierp zich
den purperen met hermeljjn omzoomden
koningsmantel om de schouders en nam den
scepter in de eene, den Rjjksappel in de
andere hand.
Toen verkondden honderd en een kanon-
t de plechtigheid voltrokken was.
kwamen van een kanon, ’t welk
»rge Karageorgewitch, den bevrjj-
n Vorst van Servië, op de Turken
>d. Na de onderteekening van de
keerde de stoet paieiswaarts
de Koning, op zjjn troon gezeten,
een aantal genoodigden, enz. ’s Avonds
was de hoofdstad schitterend verlicht en
vierde men feest. Overal in't land betuigde
men feestbetoon met de kroning.
De grootste plechtigheid moet echter nog
plaats hebben. Volgens de orthodoxe
Servische leer is de Koning eerst dan recht
gekroond, wanneer hjj door den Metropoliet
Innocentius met de heilige olie zal zjjn ge
zalfd, in het klooster Jitcha, waar alle
vorsten, sinds de 12e eeuw de wjjding ont
vingen.
Er zjjn „Kroningspostzegels” uitgege’
met het borstbeeld van Koning Peter
van zjjn grootvader, den held Karageorge
witch en de jaartallen 1804—1904 er op.
Koning Peter van Servië ontving ter ge
legenheid van zjjne kroning een vriendelyk
schryven van den Czaar.
Bjjgeloovige lieden zien bedenkeljjke voor-
teekenen in eenige plaats gehad hebbende
gebeurtenissen. De versieringen te Belgrado
waren bedorven door regen, de bronzen
kroon was den Koning te zwaar, zoodat hjj
dien herhaaldeljjk afnam de kroonjuweelen
worden geleverd door dezelfde firma, die te
Parjjs het Hof bediende, toen daar nog een
Hof was. Zoo kan men in alles wel wat zien.
Aan het feestmaal, ter gelegenheid der
kroning te Belgrado aan het diplomatieke
corps gegeven, heeft de Italiaanscbe gerant
een harteljjken dronk op den Koning uit
gebracht. De bjjzondere beleefdheid, door
het Servische Hof aan de gedelegeerden
der Bulgaarsche buren bewezen, werd zeer
opgemerkt.
Uit New-York (N.-Amerika) wordt
weder een groot faillissement in den kalot
handel bericht. William Smith Whal
mede eigenaar van verscheidene katoen fabrie
ken in het Zuiden der Vereenigde Staten,
heeft zjjn faillissement aangevraagd. Zjjn pas
sief bedraagt 1.114.000 dollars of f 2.785.000.
VUT H1KH EU DAAR.
De Troonrede.
De „N. Rott. Ct.” vangt haar bespreking
van de troonrede aan met de opmerking
dat van het in de eerste troonrede ontvouwde
weidsche werkprogram van dit ministerie
zoo weinig tot stand kwam. De j.l. Dinsdag
uitgesproken troonrede noemt het blad, wat
het aankondigen van nieuwe wetsontwerpen
betreft, uiterst sober. Ook zonder de waar
schuwing voor meer dan gewone inspanning,
in deze troonrede gedaan, was het blad toch
wel overtuigd, dat de verzekering tegen in
validiteit en ouderdom, waaraan immers de
ten vorige jare reeds toegezegde maar nog
niet aanhangig gemaakte verzekering tegen
ziekte volgens de meening der Regeering
irafgaan, niet tot stand zal komen,
ulfde voorziet de „N. Rott. Ct." van
van de naaml. vennootschappen
‘plichtwet, zeker zal wél gezorgd
de partjjwet, die de begunsti-
je Uoiversiteit beoogt, en wel-
ming wordt aangekondigd, tot stand
Der°
ver*.»
is een
allianti
bureau
had $ekregei
premier èf.
Elke partü wenschte natuurljjk haar in
zichten in de wetgeving te doen bovendrij
ven, maar den tyd mocht men niet vooruit*
loopen. De ontbinding geschiedde met de
wetenschap, dat men onder de regeerings-
partjj zelve de vereischte meerderheid met
groote moeite kon verkrjjgen. „Uw hand-
teekening of ons ontslag”, werd tot de Kroon
gezegd. Waarom liet men deze niet in
volle vrjjheid beslissen? Een souse officieus
communiqué wist reeds te voren alles te
voorspellenwaar bljjft toch, vroeg spreker,
de uitslag van het ingestelde onderzoek?..
Het ontslag van den heer SchimmelpennincK
werd 16 Juli bjj de Staten van Overjjsel
ingediend, terwjjl de minister verklaarde,
dat lang vóór dien tyd over de ontbinding
overleg gepleegd was en de stemming over
de Hooger Onderwjjswet 14 Juli plaats had.
Daaruit bljjkt dus do onwaarheid van het
bericht in sommige antirevolutionaire orga
nen, dat de rede van den heer Boneval
Faure de ontbinding heeft uitgelokt. Zou
dit bovendien niet tot de veronderstelling
leiden, dat men naar een aanleiding tot
ontbinding der Eerste Kamer gezocht heeft
De heer v. d. Biesen was van opinie,
dat de regeering tot ontbinding of tot af
treden moest overgaan, terwjjl de heer
Van Zinnicq Bergmann de ontbinding gemo
tiveerd achtte, omdat de toekenning van
den effectus civilis en de vrjjmaking van
het hooger onderwjjs gewichtige onder
werpen waren.
De heer Godin de Beaufort had nooit
