m
J!s! s tit reeds
W. PRINCE
'Firma Sïernfeld'
Waarom!-
SCHOONHOVENSCHE COURANT
Landbouwers
Getaflw Blauwe Krais
G. j, HOEBE - Opticien - Specialiteit.
Boomgaard,
Extra Diensten
Coops' Levertraan
ESDEJJS
Gld. 25.-
Spek- of
Vleeschkuipen.
HQOFDPUn
Kunsttanden!
DAMES-, HEBREN- EN KINBER-
MBOBELBN - KACHELS - FORNÜIZBNIZ. ENZ.
Krkciitvoeders merk „Delfia'
C. Schouten Zoon, Bergambachl
Spaar Uw Oogen!
Omdat daar alleen
Notaris J. Koeman
Ie veilen:
te Haastrecht,
Wei- en Hooiland.
S
Paarden- en
Veem arkten
Dames-Paletots.
JEKKERS
C. NOORDEGRAAF,
Groeoendaal 62
IGOllSClB VBOTSCÏBlliant
1 Spek- of Vleeschkuip
nypoinsKBrt in Mislas
20 pet. minstens 20 pet.
T. C. REPARÖN, Héeren-Dames Kleermakerij, Keizerstraat 38
Extra Aanbieding
jj.ae. GROEnEVELO. H0BsirBai5i-70, schcmnoiiefi.
Kipstraat 34-36
eaemaiiwia urni-fft-ir"" fieuoien Fornuizen
-122.50
f 11.50
aar SCHRMFHIACHinES. -mm
faarom hoest Gij nog
Damesbonten
De Mode
oofferda^
GOIJWE 123 GOUDA
^aWKKELIJItSTE BETdlIHBSIIDflHIIIilftHDEW^
der Qliefabrieken Galvé Dellt
Grondnotenkoeken,
Grondnotenmeel,
Cocosmeel.
komen nu alle Stadgenooten en Buitenménschen naar
Koestraat 93 (nabij de Kerkstraat) Schoonhoven?
Brillen, Pince-nez, So-Easy's van lsle Kwaliteit en van
juisten pasvorm geleverd worden.
Het. eenig'st vakkundig- adres hier ter stede is
BEZOEKT het Volkskleedingmaéazijn
P. J. GROENEN t SCHOONHOVEN.
Groote keuze. Lage prijzen.
Zoo juist ontvangen nieuwe zendingen -
Mantels, Bonten, Costunmrokken, Blouses, t
Sjaals en Mutsen. - -
f rme keuze in Overjassen en Motorjekkers.
Neemt proef met onze Motorjekkers mej bont gevoerd-
ONS SUCCES.
TWEEDE BLAD
MENGELWERK
Tusschen Man en Vrouw.
tc Haastrecht Is voornemens Ir de
maand Deoomber In het openbaar
De Kapitale
„Welgelegen"
nabij het dorp, groot 84.14.03
H.A., waaronder sen 1
ooi 1.20.SO Et, en 22.93.78
LA. uitstekend
Ie Gttinctem.
—O
•S Rusdag tl Hor.
es Dludag 14 Hor.'1912.
t. SehcMtnvw Borlseh v.a.
Berastoep (.21
Lskksrkirk 4.—
Slikkerveer 4.80
Alblsssirdam 8.— n
Temg van Oorlnchem naar
Schoonhoven n.m. 2 «ur.
Bovendien vertrekt de REEDERU
OP DE LEK 8
op Dludog 14 Hor. 19221
v. Ko.koik.vHr a. Oorlooh. I.—
v. iaoriaohsB h. Anelde n.m. 2.— R.
Op alle Stations der Rendcrij
wordt aangelegd.
De dlnnst 12.80 n.m. van Rotter
dam nasr fcboonhovnn ul top
Dinsdag 14 Nov.
dot plut» lebbe»,
REEDERIJ OP DE LEK,
Slikkerveer. Tel. No. 1.
do bcoto
Verpakt la vierkante flacon.
Bij Anfoa Coopa, Oouda.
B. Nalaljl Ie Stolwijk.
A. R. v. d. Berg la Stolwijk.
O. v. Wijngaarden te Bergan-
bacbt.
Bij Q. Orotaendijk la Reenwljk.
ROTTERDAM
Bovcnstund model In prima
VEL DE LAIN E met moderne
KoordstlkacU
Prachtaorteerlng In UNIE- en
FANTASIE-PAL ETOTS
vanat
Old. 9.50, 13.-, 16.-, 20.—,
25.-, 32.50, 40,-, 50.-,
65.— an hoogef.
Ook met Plnche en
Bontgarneerlng. 63
JONOENlBtJONQSHEEnDI
so «t por mat MfeMkl
1L— rur
dat Samos-, Bergerak-,
Rootle- an Witte Port-,
en Bordeaux-WUN bij
Telef. 598 te Gouda
- 8 I C H t 8 f 1,05 -
I per fleich koat? j
Bestellingen van vijf of meer
I flsschen worden franco toegezonden
Blaekeraingel 28 Gouda
Voorniet U thans van onze solide
tegen d« zeer verlaagde prijzen.
Van Teaifbooti
67 J c.M. wijd, Inh. 200 K.O. f 29,70
i 62 A 150 - 23.40
57 100 18.00
Ven Smtrikeanscf; grent nlonf
7* c.M. wijd, Inh. 200 K.O. f 24.30
2* 150 - 18.00
tscn (rMiiim stuit i so.~
I 67.
I 62
57 4 100 -.13.50
Alle met stevige vertinde banden.
Sff Ook verkrijgbaar eiken
-'.'NDERDAS op de Markt te Souda.
Gebrs. Bakker Zonen
Machinale Houtdraaiei ij 8» Kuiperij
- FAAHTREOHT. -
vanaf f 3.— psr stuk en f G0.~
p«r gsbit.
Plaatsing «onder pijn; mei schrif
telijke garantie.
Alle tandheelkundige operatlen
geheel pijnloos.
Bedsr LEBMAN SON
OPPERT 151 (t>| hat Ktrkplsls)
Til.foo» 11712 - ROTTERDAM.
MI-mHAttDTS
HOOFDPUN-TA8LETTH1
I /vaa«w60a r
taf»I RJKiWörS «rt4krijn4Kct.il
Verkrijgbaar te Schoonhoven
bij H. Smit, Hav.n 33 en A. N.
van Zessente Gouda bl) Ant.
Coopa, WijdatraM a9 en_S.JL van
te
Loon;'te Stolwijk bij B. Natzijl
te Ameldo bij L. de
- Jon», -
Krimpen a/d Lok bij J. Dekker
en verder bij alle goed. drogisten
In den omtrek.
De duurste afdeeling der Be Hjïsuereenigino „NATIONALE
nOEREN-ONSESDNCli" heeft kuryien hlrttbetren op 30 cent
pet htmöerd gnidta loeu.
Qeeft U op als Lid bij
P. J. BÊIJEH, Benschop.
C. j. 1 TIMMERMANS, fllblasserdam.
Pi, DUIJM, Noordeloos.
M. ft. VftN DEN BROEK, Moordrecht.
H. VAN DER QRAAFF. Gouda.
I
lager dan een mijner concurrenten -
Vraagt prijs ot komt U rena kijken.
GOVM.
Termijnbetaling.
Schriftelijke garsnttc
Als gelegenheid aangeboden, zoolang de
voorraad strekt, ecnige fonkel nieuwe orgels,
geheel vredesuitvoering, koperen tongen, regja-
ters, dubbule koppeling, 2 kniezwellen, prach
tig Utst, niet toetsenlooper, glazen voeten
en nieuwe tabouret voor
f 176.
nieuw 4 apcls orgel met doo'loopcnd* ha*-p,
244 koperen tongen, piachtksat, 17 registers
au*., enz., vdor
f 300.--
Aanbevelend,
Ecnige >lsten pangeboden geschikt voor aard
appelen en steenkolen berging.
Rotterdam - Tel. 4428'
D« grootste sorteering en de goedkoopste prijzen.,
OIOlNni gh» merk Oodin"
rijk vernikkeld BSfiaJII^WYA vix^yj
öPmailleerüe
reukelooze
Petroleumkachels
merk -Maller
Remington ft Underwood» van
f 125 tot f 250; Ideal B 250t Rex
Visibl. f 230; Notselcsa f-225; Con
tinental f 150, Erica f 135; Ham
mond Multiplex I l25j'Adler f170;
Imperial f 95; Hammond 12 f 75;
Mignon f 50; Yost f 50, etc. Inrui
len; Reparatlèn; Huurkoop Tmpor-
teura: OEBR. DE HOOOE, Open
Rljatuln 8, nabij de 'Beurs, Rotter
dam. Tel 13576, Demonalratl. door
g.kaal Nederland.
vanaf
6*ènaillserde
Fornulzts
vanaf 135.- vanaf
lam «nortif «olloctle TalhasHeu yeerrsdtf.
(JBATtS PLAATSE».
Prnctftsorteerlng Kinderwagens en Stoelen - Lakbakken
vanaf f 45.—. Kolenbakken met bionaabak f 4.50.
Dat Is toch onnöodig en stelt U bloot
aan ernstiger borstziekten, chroni
sche bronchitis, laryuchitis, asthma,
welke met 'n kuchje beginnen.
Voorkomt dat I
Gebruikt dadelijk
drt bekende ABDIJSIROOP
Weithavea 4 - WOtJÜA.
WiBtcrjaiseo, Ulsters,
Drini's, Regenjassen,
Jekkers, Cgstunms en
Jsngeheerenjassen,
als gewoon tegen halve prijzen.
Overjassen en Ctstnamss
van 20 25 30 40 .50
voor 011,50 1 am 85
van 60 70. 80 90 100
▼oor io ia 48 50
•roolé pnrtij
In Kragon., Moflen en Vos-
•soii tn verschillende soorttn.
De prijzen zijn:
Kragen, Vossen «n MofTen:
van 20 24 32 40 50
voor 5 O 10 10.50
van 60 80 90 100
"voor 15 00,50'ÓS"
Sleebts ëén dagt
Zaterdag II Hovember,
van 's morgens 10 uur tot
's avonds 8 uur.
Wêt Alles moet
Reiskosten worden vergoed.
Montehmtt bom1
garneen ncjen'
l/rt bo^/engenoeroffm
genre findtÜbyomt&t*
schitterende cottccti*,
nieuwste modellen
degeb/ie skffenalh
modél
moderne Kleuren
Oe prijzen teef
uoord
Met/ff be*
fWf 3A-J2
n-W-75r8i
98-125. araan
'bol octree
\jooriecrcorpu~
lente domei.
Volledige zuiverheid gegarandeerc
van de
van Vrijdag 10 November 1922.
No. 4584.
lh.
H\j zat in 'f Koekje van den haard
Die goede vader Bach.
Wreef vergenoegd zijn arawen haard
En zag met blijden lach
Zijn kindren om den disch geschaard
Aan davond van den dag.
A. J. de Buil.
Mon houde het mjj ten goede, dat ik
de verzoeking niet kon, weerettan, om
den aanhef van het aohoone gedicht
,,Bach te Dresden van onzen onvorge-
teljjken dichter A. J. de Buil, wiens
verzen in de vyftiger jaren der vorige
eeuw zooveel waardeering vondén en die
zyn bljjven voortloven, vooral nndor hen,
die oud genoeg zjj®, om ziel» den tyd
re herinneren,toen men met zjjn ge
dichten dweepte, men stemt toe, dat ik
dien aa ihefjals motto boven een opstel
letje plaats, waarin ik voornemens bon
en praatje te maken over „kortavon-
üen".
AU in den herfst de zwaluwen ons
verlaten, de bloemen hun geur en kleur
tiebben verloren, aU de najaarsstormen
de laatste gele bladeren, door naoht-
vorsten losgemaakt, om ons heen doen
dwarrelen, dan worden wjj er aan her
innerd, dat de zomer voorbjj is, de
herfst zyn intrede heeft gedaan en de
winter gereed Btaat dezen op te volgen.
Bjj deze versohynselon vertoont zich
by den raensch de neiging zich terug
te trekken en de lust, een sohuilplaats
te zoeken in zj;n kluU. en
daar bjj vuur en kunstlicht
vergoeding en troost te zoeken
«oor de ontbering van de warmte en het
licht der zon, die hij derven moet, tot
dat weer de tjjd komen zal, waarop hy
als het ware verjongd en herboren zich
opnieuw zal kunnen koesteren in de
eerste stralen der lentezon, van de zon,
die voor ons aardbewoners de eenige
bron van licht en warmte is.
Eer het ochtor zoo ver is, zjjn wy er
op aangewezen en gelukkig, door de
ontwikkeling van ons vinding-vermo -
gen, or ook toe in staat ons in onze
kluizen, in onze binnenkamers kunstma
tig te scheppen, wat de natuur ons ont
houdt, n.l licht en warmte; ons ont
houdt, omdat er zoo weinig zyn bevoor
recht genoeg om met de vogols mode te
trekken naar het zoele Zuiden, waar.bij
na altjjd de zon sohjjnt en warmte geeft
en waar de wintertyd zich meer doet
kennen door een zachte, diohte regen,
dan vel door sneeuw of jjs on ny pende
koude.
Toch, hoe ongaarne wjj van den zomer
afscheid nemen, hoe ovor byna ieder
menschenkind een weemoedig gevoel
komt, hoo wjj doordrongen worden van
d° godachte, dat scheiden pjjn doet
toch zjjn wjj, nadat het een feit is ge
worden, er spoediger mede verzoend, dan
w'y ons hadden kunnen voorstellen, ja
het is niet eens zeker, dat, als ons de
middelen verstrekt werden om te voldoen
aun onzen aandrift, om rtet de zwalu
wen mede te trekken naar het Zuiden,
het ons bevallen zou.
Spoedig passen de meeaten onzer, dank
zijn onze hulpmiddelen, zich de verander
de levenswys an den toestand aan en kan
zelfs, door de gezelligheid, die het bar
re jaargetijde doorgaans meebrengt, ook
in den winter een govoel van behage-
liikheid over onB komen, die soms in
het raildero jaargetijde zich laat
zoeken en een huisc]jjkheid, die in don
zomer door een bevlieging óm te rei
zen of feo trekken, dikwjjla ons vreemd
blijft. 'Het is zelfs de vraag, zooals ik
tor,oops reeds opmerkte, of het verlaten
der plaats, waar men gewonnen en ger
boren is, zelfs met het doel
verplaatsen naar een milder
wel volle bevrediging zou schenkon.
Zoo lang echter de moesten onzer
gebonden zjjn aan de naaste omgeving,
aan de plaats, waar men gekipt en ge
broed iB, waar men zich gevormd heeft
voor den stryd om het bestaan het
land heeft bebouwd, hot vee gowjjd en va-
dem's hout heeft gehakt, zooals Hebei
zong, zal het genot moeten worden
gezoeht in die welbekende omgeving
xodar op zijne wjjze en met de midde
len, die hem ten dienste staan.
Dit beeft men vroeger gedaan, zoover
m -nachenheugenis reikt, en dat doet men
nog. Toch heeft de manier, *de wjjze
waarop men het zich zoo gezellig mo-
gelyk maakte, in iederen stand en rang
nog al een grofAe verandering onder -
gaan.
Overdag werd voorhoen door de eischen
van d»3n arbeid, de behoefto aan afwis
seling, aan vcrstrooiSng minder ge
voeld, maar des avonds, als alles Jjas
afgedaan, de temperatuur lager én la
ger word, de duisternis eiken arbeid
buiten onmogelyk maak to, dan trok men
ziöh van a^ker en veld terug, vereenig-
de mAu zich om de schouw en begon
de behoefte aan gezellig vorkeer meer
meer op den voorgrond te treden
want over het algemeen bleef men in
dagen, toen de veiligheid op de boerdo-
rjjtin welvoens wat door verspreide lig-
giug te weunchen overliet, dicht bjj honk,
vocraf dos avonds en 's nachts, en in
den winter.
Tegenwoordig is dit weVeenigszinB an
der» geworden, want als de herfst en
winter in hot land komen, en de duis
ternis begint te vallen, ziet men vaak
ao mensohen bji zwermen, evenals do
vleermuizen in den zomer, hunne wo
ningen verlaten en och Bpoeden naAr
plaatsen, lie/st op het terrein der ge-
voor, zoogenaamde openbare
zich te
vermakeljjkheden, om de verveling te
v erdrjj v en door v erstrooiing.
De behoefte om eens uit te vliegen
bestond vroeger ook wel, maar niet id
die mate en als men er aan toegaf
zocht men bjj voorkeur de gezelligheid
in een anderen huiseljjken kring.
Zeker, men kon ook in die dagen zich
mot geheel van de buitenwereld afschei
den, dat zou tot eenzjjdigheid en be
krompenheid hebben geleid. Mon wilde
ook wel eeus andere gezichten zien, an
dere sterolmon hooren dan die, waaraan
men reeds jaren gewoon was. Hierdoor is
men er toe gekomen, onder soortgenoo-
ten bjj voorkeur, om elkander, als het
avond geworden was, te gaan befdeken,
en Hieruit is het kort- ivoBden gebo
ren.
Ik stel me voor, geachte lezer 1 om
u uit te noodigen met mjj op stap te
gaan eu mjj te vergezellen, a's ik
op mjjn manier uit kort-avonden ga.
bel risico kuat ge hierbjj niet loopen,
want ge kunt rustig en kalm in uw
zoo ik hoop goed verlichte en ver -
warmde kamer bljjven en behoeft dus
niet tegen het weder op to zien.
Vindt ge dit goed, dan kom xk den
eersten den besten keer, dat zich de ge
legenheid voordoet, u wel afhalen. Op
een uitnoodiging ora te komen kort -
avonden, behoef ik, dank zjj mijne fan
tasie en mjjn perskaart, gelukkig niet
te wachten. Tot ziens dus.
OOM KOOS.
Ik heet Karei Vendor land, ben dertig
jaar en nog ongetrouwd I Vooral wat
dit laatste punt betreft, vereohil ik
zeer met mijn yriend Eduard Klimmer,
die advocaat la, een Beve vrouw en een
aardigen kleinen jongen heeft en bo
vendien nog het voorreobt «maakt, zyn
«obooumoedar bjj zich te hebben inwo
nen.
Niet lang geleden ontving ik een
kort briefje van Eduard, waarin doze
mij meldde, dat bjj reeds sedert veer
tien dagen zjjn kamer moest houden
omdat hjj zich, volgens 't oordeel van
zjjn dokter, overwerkt had. Daarom was
het hem niet mogcljjk geweest, aan
mjjn uitnoodiging, om weer een» Vn de
sociteit te komen, gevolg to geven.
Het speet mjj, dit van mjjn vriend te
hooren, want Eduard was een beste vent
en ik weet niemand, in wiena gezelaohap
diet Muncbenerbier mjj beter zou ge -
«maakt bobben dan in bet zjjno. Nadat
ik acht- dagen gewaoht had, beeloot ik,
den armen zieke eens te gaan^ opzoe
ken.
Ik hield Ket voor passend, mjj bjj do-
ze gelegenheid in eeri treurig zwart pak
te stekenik kocht een dn van een
sombere, donkergrijze kleur, waarin
groene Streepjes als straaltjes van hoop
blonken j verder deed ik een paar hand
schoenen aan, waarvan de kleur het mid
den hield tusschen droefheid en ver
trouwen op de tpekomstik stapte op
de trom en reed naar de buitenwjjk,
waar mjjn vriend Eduard woonde.
Voorzichtig schelde ik san, dm den
zieke niet te hinderen. Het diensjmeiB-
je, dat mjj opendeed, vroeg met ge
dempte stem, wien zjj aan kon jlienon.
Ik gaf haar mjjn kaartje en zjj ver
dween. Van haar afwezigheid maakte ik
gebrnik, om voor don spiegel mjjn ge
zicht in den ernatigen plooi te zetten.
Het dien«tmeisje kwam terug en „vet-
zooht mjj, haar naar boven te willen
volgen. Ik trad de voorkamer binnen en
bevond mjj tegenover het lieve vrouw
tje van mjjn vriend.
Daar ik altjjd eanigszina verlegen ben
tegenover dames, was dit ook nu het
geval.
„O, dat is lief van u, dat u eens
komt, mynheer Fenderland," sprak zfl en
reikte my met eon vriendelyk lachje
de «hand. „liet is in 't geheel niet goed
met Eduard, maar het treurigste is, dat
h^ het zeff niet weten wiL Wilt u
mijn bondgonoot zyn en my helpen, om
het Eduard uit zijn hoofd te praten
weer aan zyn gewone bezigheden te
gaan f Hy mag stellig nog in geen zes
yeko,n een pen op "t {«pier zetten
ma^r moet stil en rustig op de cana
pe blijven liggen, anders is 't ergste te
vreezen{ Q, wilt u my helpen P"
Wie zou 4 zulk een lief smeekstertje
hebben kunnen weerstaan P
„Wel zeker, wil ik dat mevrouw",
antwoordde ik en drukte de my toege
stoken kleine hand met, grootor harte
lijkheid dan strikt noodig was.
;,TJ bewyst er iAe bepaald een dienst
moe 1"
Zy bracht my in de huiskamer, waar
ik Eduard op de canape vond liggen.
By myn binnentreden wilde hy blyde
opspringen, maar zyn vrouwtje snelde
toe en drukte hem weer op 't zachte
kussen neder.
„Zoo, Fenderland, bon je daar eindo-
lyk P Ik verveel me dood. Geef me oen
hand I"
Hy drukte n?.ij do hand met een kracht,
die wel oengszins in tegenspraak was p^et
zyn hopeloozen toestand."
„Hoo gnat het, kerel P" vroeg ik met
een bezorgd gelaat.
„O, heel good I Ik ga morgen woer
myn gewonen gang."
„Maar lieve Eduard liet zyn
bezorgd vrouwtje zich hooren.
„Je zult je toch nog zeer in acht
tno' ten nemen," sprak ik op wa "schu
wenden toon.
„In acht nemen P Maar waarom P- /"md
je dan, dat ik er sleaht uitzie P"
Ik kook hom eens good aan en vond,
dat b(( er nog nooit zoo gezond had
uitgezien als nu.
„Je ziet erj overspannen uitmerkte
ik op, on sohaannlo my byna over doze
leugen.
„Zoo vind je dat in tenet P" vroeg
Eduard "enigszins knorrig.
„Dat wil hy maar niet gelooven," zei-
de zya vrouwtje, terwyi zy met een
veelbeteekeneudwa blik naar my de ka
mer uitging, om eenige verver»chingon
te ha'en.
Pas was zy de kamer uit, of Edu
ard richtte zich op. greep myn hand en
zag my sraeekend aan.
„Beste Fenderland 1 Nu rie je oenn,
hoe het gaat I Ik moet mtt alle ge
weld ziek zyn. Mjjn vrouwtje heeft zich
dat in haar hoofd gozot en behandelt
my als een hopeloozen zieke. Doe fflo
nu een plezier kerel; en holp my in
myn stryd togen deze liefdevolle, vree-
selijke ziefcpratery Je bent myn vriend,
Fenderland, jl moet me heipon 1"
De doodzieke man drukte luerby mijn
hand zoo krachtig, dat ik het wei had
willen uitgillen van pyn.
Een geritsel bui ton de deur daed hem
ontstellen. Hy strekte zich weor op do
oaaapé uit en zag my aan, alsof hy
zeggen wildenu woet je, wat ik Van
je verwacht I
Zyn vrouw kwam weer binnen en had
op een zolkenblaadje een glos üiynwyn
voor my en een glas limonade voor
hem.
„Wel, hoe vind u Eduarl P" vroeg r.y
mot nadruk op iedor woord, opdat ik de
bedoeling harer woorden goed begtypoa
zou.
Myn toestand kwam my zeer moeilyk
voor en tevergeefs zocht ik naar een
antwoord, dat eu den ziuke, tegen wil
en dank en do pleegzuster uit hefhob-
b«iry bevredigen zou.
„Mevrouwstotterde ik.
Meer bohoefde ik gelukkig niet te
zeggen, want een bejaarde dame trad hut
vertrek binnen met eon dikken jongen
van 10 h 11 maanden op den arm.
„Mag ik 't genoegen hebben, je myn
schoonmoeder voor te stellen," .riep
Eduard uit, dol biy, dat hy nu gelogen-
heid had oons op te staan. Maar weer
had zyn vrouwtje hem in de kussens te
ruggeduwd.
„In 's hemelsnaam, lieve Eduard
wind je zoo niet op, ik zal de hon
neurs wel waarnemen."
Zy kweet zich zeer bevallig van dozen
plichtde oude dame zag my met wan
trouwende blikken aan, de kleine Edu
ard zette een gezicht, alsof hy maar op
de eerste do beste gelegenheid wachtte,
om eens flink te gaan schreeuwen."
Myn Westand werd nog neteliger, nie
mand gaf my inlichtingen omtrent de
meoning der schoonmama betreffende
Eduards ziekt*. Op welk terrein stond
zyP
„Hebt u een heel eind moeten loo
pen P", vroeg de schoonmoeder my.
„O, mevrouw, wat doet men al niet,
als men eon vriend, diedie
(ik zocht naar een geschikt woord en
dobberde tusschen „ongesteld" en „dood
ziek", toen een blik der jonge vrouw
my 't laatste kieien deed) „die dood
ziek is".
Een onrustige beweging op de canapé
deed my naar Eduard zien, die zich
omkeerde en iets bromde, dat zeker niet
heel vleiend voor my geweest zal z\jn.
„Dat is te zeggen," sprak ik, nu wocr
het woord tot hem richtend, „als do
uitdrukking „doodziek" niet wat al
te Bterk is en misschien beter door de
uitdrukking „ongesteld" vervangen kan
worden."
„Zeker, ongesteld is beter", bromde
Eduard.
„Maar, mynheer, „ongesteld" is toch
geen goede uitdrukking, waar 't iemand
geldt, die zwaar ziek is", meende de
vrouw dos huizes.
Nu ontstond een stilte, die hoe
langor hoe benauwender word.
„Wat een lekker kind 1" zeide ik mot
klimmende verlegenheid tot de oude dame
terwyl ik doa jongen wereldburger even
jin de wangen kneep. Ik Jioopte, dat het
/kind zou guan schreeuwen, en zoo de
vreeselyke stilte zou verstoren. Het
scheen evenwel, dat de kleine "jongbn
myn geheimen wensch raadde en «ar een
kwaadaardig plezier in had, dien nu eens
niet te vervullen.
„Een lekker kind 1" herhaalde ik
terwyl ik in myn benauwdheid myn rech-
terlaars onzacht op (Te teenen van myn
linkervoet liet neerkomen.
Tot myn verwondering schudde de
oude dame onbkenneud het hoofd. Ze
had my stellig niet verstaan.
„Myn moeder is een woinig hardhoo-
rig," zeide de jonge vrouw.
Weder ontstond er oon drukkende stil
te, waarvan ik gebruik maakte, om drie
maal 'uit myn glas te drinken. Tel
kens, alsik het neerzette, hoopte ik, dat
iemand een gesprok zou beginnen. Maar
niem and deed dit.
„Hy is ontzettend magervindt u
met P" begon eindelyk Eduhrds vrouw
tje.
Ik antwoordde, in myn gedachten nog
steeds mot Eduard junior bezig i Dat
kan ik niet vinden, mevrouw ik vind
juist, dat hy er beet uitziet, een ge
zonde kleur heeft
„Hoor je nu wel, Agncs lp" riep Edu
ard van de sofa met een dondormde
3tam( j,uoor je wol P Ik zie or beft uit
ea heb een gezonde klezr. Nu zie- je
ems I"
Ik merkte aan het verdrietig gelaat
van het jonge \rouwtjo, dat ik fliea fla
ter begaan had. In i^yn haast, om mijn
domheid weer goed te maken, sprak ik:
*,By de zorgvuldige verpleging, die Edu
ard geniet, kan hot wel niet ondors, of
h j moet spoedig weer geheel in orde
zyn."
„Nietwaar, dat kan niet and -N P
nam Eduard in plaats van r.yn vrouw
't woord. „Ik ben zoo gezond als een
visch."
„Ziet o, dal verbeeldt hy «lob maar,
riep Agnor uit ,,'s Avonds kan by
maar niet in slaap komen."
„Natnuriyk niet en wel omdat
„Nu, omdat P" herhaalde zij wierp
my een zegevierende blik toe, want nu
hoopte zy van zyn eigen lippen de be-v
j kentenis te vernemen, dat hy doodziek
was.
„Omdat ik avonds myn vewo-
i oe potje bier niet mee? drinken mug,"
zeide Eduard kwaad.
„En 't is nu juist zoo heeriyk in de
sociteit 1" riep ik onnadenkend uit
„Hoor je dat, het is juist zoo heer
lijk I" herhaalde Eduarl kermend.
Een blik der jonge vrouw, die scheen
te zoggen, dat zy nog nooit zoo'n on-
öandigm bondgenoot had gehad als ik,
deed my begrypen, dat ik alweer een
domheid begaan had.
„He, ik wou, dat ik weer zoo naar
hartelust myn potje bier kon drinken,"
steunde Eduard, greep naar het blaadje
en dronk het glas in eon teug ledig.
De ongelukkige, hy had myn glas leeg
gedronken em voor my zyn oitrooali -
monade laten staan. Ik merkte dit pas,
toen ik 't glas al aan myn lippen liad.
Om Eduard niet verlegen te maken
slik te ik het vreeselyke vocht door, dat
zoo walgolyk zoet was, dat ik er nog
den smaak van proef. Eduard scheen
niet eens gemerkt te hebben, in 't
vuur zyner rede, dat hy Rynwyn in-
plaats van limonade gedronken had.
„Je rookt niofc, kerel I" riep Eduard,
„mag ik je P"
„Donk je, dank ie t" antwoordde ik
met een ongstigen blik op mevrouw Ag
nes.
„Och, leg jezelf om my toch goen
penitentie op 1 Agnea geeft het siga
renkistje eens 1"
„Ik dacht, dat n niet rookte," zeide
Agnci, haar geheimen wensch in een
vermoeden uitend.
„Neen, werkelyk, ik dank u 1"
Zy zag my dankbaar aan.
„Beste vriend, maak toch geen com
plimenten I"
„De rook zal je toch niet hinderen p"
vroeg Agnes met een zwakke poging,
om de luoht, die de zieke moest Inade
men, vry van tabakrook te houden.
„Het zal me juist goed doenIk zou
kwaad op Fenderland zyn, als hy my
het genot ontzegde, van een beetje
*ok in te ademen."
Ik zou er, ik weet niet wat, voor ge
geven hebben, als_ 't lieve vrouwtje de
sigarenkist niet gevonden had. Zy ver
klaarde ook, dat ze niet wist, waar de
kist stond. Toen Eduard evenwel de
vreeselyke bedreiging uitte, dat hy over
eind zou springen, om zelf te gaan
zoeken, haalde zy het kistje te voor-
sdryn, reikte het my over en zette
een rooktoeatel van cuivre poli op de
tafel, waarin geen enkele lucifer aan
wezig was.
„Je kunt toch niet zonder vunr roo-
ken", zeide Eduard, „ik heb lucifers in
myn zak. Daar zyn ze 1"
Hy streek myn luoifer af en ik stak
myn sigaar aan, terwyl de jonge vrouw
hoorbaar zuchtte. Daarom besloot ik
rrtyn, sigaar zoo gauw mogelijk weer uit
te laten gaan.
nHy mag niet rooken J" sprak Ag
nes, „anders rookte hy wel tien siga
ren per dag. De dokter hoeft hom het
rooken streng verboden."
„Helaas I" jammerde Eduard.
„Dan moot je later je schade maar
inhalen," troostte ik hom.
„Ik denk er morgen al mede te bo-
ginnon. Maar hoe stnaakt je dit soort P
Kerel, je hebt je sigaar laten uitgaan.
Hier is een vlammetje.
Hy streek vlug een luoifer af.
Ik nam die aan, keèk door de vlam
hoen naar de jonge vrouw, wier oogen
smeekend op my gericht waren, brand
de natuurlyk myn vingers en liet de
lucifer vallen.
„Maar Ferdinand, je laat je sigaar al
weer uitgaan."
Hy atreek weer een lucifer af. Ik
geloof, dat hy een geheel kapitaal apn
lucifers besteed zou hebben, om my te
zien rooken. De jonge vrouw hoestte
oenige malen, alsof de rook haar hin
derde. Eduard wuifde zich met de hand
don rook in 't gezicht en snoof de ta
baksgeur met wellust op.
Ik merkte, dat ik als Speelbal der te-
genovergestelde wenschen van man en
vrouw een jammeriyke rol speelde en
wilde er daarom een eindo aan piakun.
Juist was ik van plan op te staan
toen schoonmama bet haar plicht scheen
te oordeelen, ook aan het, naar haar
raeening zeer gezellig gesprek, doel te
nemen.
Zy uitte de go#aagde bewering, dat
de kleine Eduard den stelligen wensch
koesterde, ooub op myn schoot te zitten.
Hot vooruitzicht van hot lieve'kind op
mijn nieuwe kamgaren pantalon te spar
telen te krygen, lachte my wel giet by-
zonder toe, maar ik nam toch met mees-
terlyke zelfbeheerschinar het kleine ven
tje op myn knie en verklaarde in lyn-
rec'ate tegenstelling met al myn vroe-
gere beschouwingen, dat ik oen groot
kindervriend was. De ontdekking, dat de
ze verklaring, zoowel op mijn vriende
lijkheid jegens Eduard junior, den sterk
gedaald en thermometer harer hoogach -
ting by Agnes weder eenige graden lij
zen deed, troostte my by mhn zworen
taak, aan het kind en de andere aanwe
zig zynde personen e«n aanhoudend la
chend gozient te toonen, terwyl ik in
wendig wrevelig en ellendig te t^oede
was, want de jeugdige booswicht scVep
er behagen in, aldoor togen myn msU
aan—te trappen, iets, waar ik wwk^
lyk niet- al te best togen kom, vooral
niet met het oog op de verschrikkelij
ke citroenllmonade.
„Een lief kind l" riep ik. „Net r.yn
vader I"
Eduard senior zette een gestreeld g«v
zicht, maar om het mondje van de
jonge vrouw vertoonde zich een prul -
lende trek.
„Of elgsnlyk," haastte ik my te
verbéteren, „ïykt het toch me» op zyn
moeder; ja, 't ia sprekend zyn aof'-
<tar."
Het lieve kind, dat sprekend op papa
en ook sprekend op mama geleek
scheen plotseling de gelegenheid, om
oen bewys van de kracht zyner longen
Ite kunnen geven, gevonden te hebben
hy ging overeind staan, sloeg met han
den en voeten en schreeuwde, dat ie
mands hooren en zien verging.
„Hé, wat scheelt er aan, myn har
tje t" vroeg ik hem teeder, terwyl ik
in het diepet myner ziel het lieve „har
tje" in zyn wieg onder kussens begra-
ven wensohte.
„Eduardje I" riep de moeder.
Zy liep er sassend de kamer moe uit
De moeder keek mg niet zoo seel vrien
delyk aan misschien had zy de we
oorzaak van 't geschreeuw van den klei
nen Eduard geraden, waüf in myn doods
angst had ik het kind in zyn kuiten
geknepen.
De vader van het kind scheen het
voorgevallene zeer grappig te vinden: hy
lachte zoo hartelyk, dat de tranen hem
over de wangen liepen.
„Maar, Eduard, je windt je zoo op I"
knorde de jonge vrouw. „Wat valt er
öu zoo te lachen f"
„Nu, ikikzal took
welmogen lachen bracht Edu
ard er met moeite lachend uit
„Neen, de dokter heeft elke aandoe
ning verboden."
„Lachen is gezond merkte ik in
myn onnoozelheid op.
De echtgenooten kregen nu een klei
ne woordenwisselingieder woord was
voor my een gloeiende kool vuur, waar
op ik veroordeeld was te zitten.
Gelukkig trad op dit oogenbük de
schoonmoeder de kamer weder binnen en
maakte een onschuldige opmerking over
't weder.
Met ware geestdrift greep ik dit an
ders niet bepaald ongewone thema aan.
Ik zeide, dat de tegenwoordige luchtge
steldheid op zenuwiyders zeer nadeelig
werkte, dat er evenwel waarschyniyk
morgen reed» een verandering plaats zou
grypen, die my in staat zou stellen,
mjjn besten vriend Eduard te komen af
halen, om samen een wandeling te gaan
doen. Ik sprak van de treffende zorg
vuldigheid een er vrouw voor haar zie
ken man en verzekerde in 't volgende
oogenbük, dat ik nooit zou willen trou
wen, omdat myn vrijheid mü boven al
les dierbaar was. Ik liet mj uit over
de voortreffelykheid van een streng di
eet en citroen limonade en besloot myn
redevoering met een beschouwing ovsr
de voedende kracht van het bier en het
feit, dat oon dezen tyd van het jaar ai-
tyd de meeste mensohen stierven.
Uitgeput hield ik eindelyk op en be
merkte, dat schoonmama geen letter ver
staan had van al, wat ik gesprok»
had; toen ik naar de gezichten van
man en vrouw keek. voelde ik eso
rilling over myn geneele üohaam loo
pen, want in hun gelaatstrekken had
myn monoloog een ware verwoesting aan
gericht. Zy staarden' my met groote
oogen aan en schenen niet by machte,
een enkel woord uit te brengen. Wat
had ik ook gedaan P Ik had Eduard op
het toppunt van hoop gebracht, om
hem van daar in den afgrond der vreese-
lykste wanhoop neer te stortenik had
zyn vrouw geurige bloemruiker» aange
boden en haar in 't volgende oogen
bük met het gelaat in brandnetel» eo
distels gedruktik had kortom
ik voelde, dat allei verloren wa». Voor
myn oogen vertoonde zioh een nevel
ik kon niet» meer onderscheiden, ik zag
Agnes op de oanape en Eduard op de
stoel zitten, waarop zyn vrouw gezeten
hadde schoonmama nam reusachtige
afmetingen aan en ik verbeeldde my, in
plaat» van den kleinen Eduard op haar
schoot te zitten. Ik hoorde al» in een
droom de stem van den grooten Edu
ard, zonder, den zin zyner woorden te
begrypen /ik begreep aüeen, dat ik
moest maken, dat ik wegkwam, var
heel ver weg uit die kamer, waarvan de
muren my dreigden te verpletteren. Ik
Bta op, sla krampachtig in de luoht
stoot ergens tegen aan en hoor het ge
rinkel van brekend glas. Ik weet alleen
maar, dat ik eenige hjkitt) schudde, dat
ik Eduard voor zjjv vroj^Raozie en zeg,
dat Eduard doodziek^Hn nog- ze» weken
Eduard doodziek ia SF nog ze» weken
lang op de canape moet blyven üggen
en met Agnes spreek ik af haar Over
morgen te komen halen, om meer
naar sociteit te gaan. Eindelyk voel
ik de frissche luchtde huisdeur valt
achter mü dichtik' bevind m'y op
struct, kyk nog eens ,om en zie voor
't venster zes dreigende oogen op my
gerichtik stap tweemaal in een ver
keerde tram en kom eindelyk in de go*-
de terecht, die my naar my«i woning
terugbrengt. Daar aangekomen, val Ik
op de canape neder, en leg de plechti
ge gelofte af, nooit weer een zieke te
gaan bezoeken.
Uemeeateraad van
N i e n w L e k k c r 11 d.
Afwezig de heer K. van Behagen.
Voorzitter de hoer F. M. A. tV. d.
Bevaart, burgemeester.
Secretaris de heer G. 0- Voorsluys.
Na opening der vergadering worden de
notulen dar vorige zitting gelezen, wel
ke na een kleine oprnorking van den
heer Smit, worden goedgekeurd.
Aan de orde komen de volgende me-
'dedeeUngen en ingekomen stukken, die,
voor zoover zy geen aanleiding geven tot
op- of aanmerkingen, voor kennisgeving
worden aangenomen 8
1. Schryven van Ged. 'Staten, dat .z$
de gemeente-rekening, dienst 1918, heb
ben vastgesteld
2. Idem, dat zy de gemeente-rekening,
dienst 1920, hebben vastgesteld;
3. Schryven van den heer 8. Bosch-
ma, dat hy zyn benoeming tot lid van
de commissie voor plaatselyk schooltoe
zicht aanneemt
4. Schryven van de heer» A. Ver
schoor en J. M. Stam, dat z| hun ba-
