55' Jaargang
EERSTE BLAD.
Buitenlandsch Overzicht.
I
:N
1
i
Dit nummer bestaat uit
TWEE BLADEN.
N
10
I
Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht.
Plaatselijk Nieuws.
FEUILLETON.
Langs donkere paden.
47
dat
red-
wjj rnissen en willen
=d
i
„Om onze
moeten wjj
t er
kunnen
groeiden
hemel-
nog
=B
Prijs der Advertentie]
iedere regel meer 0,17
f 0,20. Bij advertentiën,
berekend tegei
regel op Vrijde
Voor meer
terwijl Sophie de go-
der
SCHOONHOVmCHE COURANT
Deze Courant wordt des Maandags-, des Woensdags- en des Vrijdagsmiddags uit
gegeven. Prijs voor Schoonhoven per 8 maanden 1,25, franco per post in
Nederland 1,50.
Over het abonnement wordt in de eerste maand besohikt.
Men kan zich abonneeren by alle Boekhandelaren, Kantoorhouders en bestaande
tusschenpersonen.
mao ib ner, meue muu«us uvo
meel, spreker een behoefte op
den heer Franke dank ie
te wen-
jaren kan
8. W. N. VAN NOOTEN te SCHOONHOVEN,
Uitgevers.
Intercomm. Telefoon-No. 20.
Postcheque en Girodiens* No. 13763.
over eene belangrjjke zaak wensehte ie
spreken.
De graaf stak den brief by zich, deel
de den inhoud mede en voegde er by, dat
hij onmiddellyk aan het verzoek van me
vrouw zou voldoen. Hjj beval, dat men
zijn paard voor zou brengen en gifli,' naar
zjjn kamer om zich voor den rit
Montfacon gereed te maken.
Sophie begaf zich naar de balkonka-
mer, waar haar een meisje, - dat het
vuur opstookte, mededeelde, dat me -
vrouw Bartineux zeer ziek naar bed was
gogaan. Zjj had het meisje gelast juf
frouw Lepage te zeggen, dit zij zich zoo
goed en zoo kwaad als het ging zou be
zighouden en hare onvermjjdeljjke afwe
zigheid verontschuldigen zou.
Aldus alleen gelaten spoedde Sophie
zich weer naar de ruïnen, w*elke voor
haar eene byzondere bekoorlijkheid had
den. Zjj trad de kapel binnen, ging door
het donkere zjjschip en zette zich op
de trappen van het altaar neer.
Een uil vloog uit zyn nest door een
venster naar buiten. Het geluid der bran-
een
maar So-
brief
Beau-
J zflde
ook wel tot onderhandelingen bereid ia,
maar dat de houding der Fransche re-
geering daartoe een beletsel is. De Prui.
sische Minister van Handel verzekert,
dat Duitschland op geen schadeloosstel-
lingsplan ingaan zal, als het niet over
tuigd is van de volstrekte uitvoerbaar
heid. Duitschland zegteen zeker be
drag kunnen wij rnissen en willen wij
betalen Frankrjjk zegteen zeker be
drag zyt gjj schuldig en m o e t gjj be
talen. Op deze tegenstelling van begin
sel loopt natuurlijk de schadeloosstelling®
politiek vast.
De Pruisische Minister van Handel heeft
bij de begrootings-debatten lucht gege
ven aan de verbittering, die het gehee-
le Duitsche volk vervult. Ondervoeding
en daardoor verzwakking en toeneming
van de sterfte zijn» de symptomen, waar
onder het Duitsche volk tengevolge van
de Ruhr-aotie Ijjdt, en zy toonen ons de
grens van hetgeen Duitschland kan doen
verplichtingen na te komen,
in ue eerste plaats gesteld
worden te leven,” zeide de minister en
hij wekte daarom op tot eendrachtig ver-
zet tegen de economische wurg-politiek
van Frankryk.
De eendracht komt in de eerste plaats
in het Ruhrgebied aan den dag. De ar
beiders zyn vastbesloten om het ly(le
lijk verzet voort te zetten tot heb mo-
galijk geworden is onderhandelingen aan
te knoopen en de industrieelen hu-nner-
tjjds willen volharden en volhouden.
Werkgevers en werknemers aan Rjjn en
Ruhr, aldus wordt uit Berljjn gemeld, zyn
eenparig besloten het vyandelfjk1 juk af
te schudden en er zal nieb onderhan
deld worden voor de Fransche regeering
Duitschland op voet van gelijkheid wil
behandelen.
Natuurlijk kan Poincaré nog krasser
optreden au aan de ambtenaren, die ver-
zjt plegen, zwaardere straffen opleggen.
Hoewel gevangenisstraf van 1 tot 4
jaar de onwillige burgemeesters reeds
zwaar treft. Doch met strafmaatregelen
maakt men slechts martelaars en ver
sterkt men de geledere» van den vjjand.
Zoo ook met het aaniiohten vam schade
in de kantoren der onhandelbare orga
nisatie». De verwoesting in het gebouw
van de ^Earner va» Koophandel te
Bochum heeft misschien meer 'gedaan
tot aanwakkering van het verzet der be
volking, dan alle vermaningen uit Ber
lyn. De plaatsvervangende rogeerings-
president te Dusseldorf heeft» bij gene
raal Devignee geprotesteerd tegen de wij
ze waarop de bezettingstroep^ in de lo
kalen van de Kamer van Koophandel
hebben huisgehouden, maar de Fransche
autoriteiten ontkennen dat hun troepen
daar over de schreef gegaan zyn en aan
het reeds zwaar geteisterde Bodhlinn is
nu ten overvloede een boene van 55 mil-
lioen mark opgelegd wegens de inci
denten der laatste dagen en de houding
van den gemeenteraad.” Als Bochum
weigert, zal het, gelyk zich denken, laat,
gedwongen worden te betalen, gelyk te
Gelsenkirchen is geschied.
De wyze waarop de Duitsche bevolking
en de bezettingstroepen elkaar in de wie
len rjjden, plagen en belemmeren, wordt
het best geïllustreerd door een berjchitje
over het in beslag nemen van de Duit
sche postzegels in het hoofdkantoor te
Dusseldorp, .daar de Duitteche postbe
ambten weigerden om aan de Fransohen
postzegels te verkoopen.” Het is, eei
onbeduidend incident, maar deze requi
site is toch kenschetsend voor den toe
stand.
Voortdurende uitbreiding der bezetting
moet het noodlottige gevolg zj,n van de
eerste stappen in het Ruhrgebied. Za
terdagochtend vroeg zyn de Fransohen
bij Mannheim en Karlsruhe over den
Rijn getrokken en daarmede is een nieu
we Siiap gedaan tot het verkrijgen van
taar en de muren, terwjjl Sóphie
deeltelyk beschadigde opschriften
marmeren steenen van den vloer trach-
te te ontcijferen.
Deze oude Fransche kasteelen bezit
ten een aantal geheimen, welke niemand
kan ontraadselen, zeide de graaf, toen
hij zyn vruchteloozen arbeid opgaf; maar
van geen enkel kasteel in geheel Frank
rijk wouden meer sagen .verteld dan van dit
Dit de kap»l voerde de graaf het meis
je naar de broeikassen, welker pracht
en aantal Sophie verbaasden. Op deze
harde rotsen, welke door den bruischen-
den Oceaan bespoeld werden,
bloemen en vruchtën van alle
streken, De terrassen vertoonden
sporen van de verdwenen zomerpracht en
het park aan den voet der rotsen maakte
een betooverenden indruk.
Oharlemont is het geheele jaar be
woond, behalve twee of drie maanden,
zeide graaf Beaucourt. De heeren van
Oharlemont hebben altjjd op een vorste-
lyken voet geleefd en hadden altijd zeer
V“01 gasten. Je kunt wel nagaan, hoe
zeer Alexe Mixtome zijn geboorteplaats
heeft lief gehad en hoe wanhopend hij
geweest zal zyn, toen hjj dit allee moest
verlaten.
Zjj keerden langzaam naar het huis te
rug. Toen zy in de zaal kwamen, gaf
een bediende graaf Beauoourt een brief
over, welke zooeven door een bode van
Montfacon was gebracht.
Sophie stond stil, haar hart sloeg he
vig, terwyl de graaf het couvert opende
en den brief las. Hij bevatte Met drin
gend verzoek van mevrouw 'Mirtome. dat
graaf Beailcourt zoo spoedig mogelijk
naar Montfacon zou komen, daar zy hem
volstrekte heerschappij over de Rijn
oevers. 1
Op het oogenblik zijn er geen aan-
wyzingen, dat op de bezetting van de
Rynbrug de bezetting van de
stad Karlsruhe zal vol|ger. De autoirir
teiten van Karlsruhe hebben evenwel
alle noodige voorbereidende maatregelen
getroffen. De regeering van Baden zal
evenwel de hoofdstad niet verlaten, ook
al, zou Karlsruhe door de Frauschen
worden bezet.
Alle locomotieven et spoorwegwa
gens, die niet volstrekt noodzakelyk 2jijn,
zijn in Ooeoolylke richting weggevoerd.
Des namiddags waren in de Rijnhaven
van Karlsruhe trachtig Fransche mili
tairen met machinegeweren aangekomen.
Het doel vwa deze nieuwe Fransche ac
tie is blijkbaar, zooals reeds gemeld, om
het geheele verkeer op den Ryn te kun
nen control eeren.
In Karlsruhe zelf heerst ht groote op
winding. De banken en spaarkassen wor
den beetormd door Heden, die hu|n geld
opeischen. De scholen gaan eerder uit
dan gewoonlyk.
••Benschop, 5 Maart. Vryjdag 2 Maart
j.L was de dag, waarop de heer A.
Franke, hoofd der openbare school I
alhier, afscheid van zyn leerlingen nam.
Dffi namiddags omstreeks twee uur,
waren de leerlingen in de school aan
wezig e» werden zjj door den heer Fran
ke flink onthaald op chocolademelk
koekjes enz., terwyl door hen den ver-
trekkenden meester toepasselijke liede
ren werden toegezongen.
Onder groote belangstelling va,n de
innüddels talryk opgekomea belangstel
lenden mam daarop de heer Burgemees
ter het woord om meester Franke in
hartelijke woorden dank te zeggen voor
*{n dertigjarigen arbeid ter dezer pQaat-
se, aan het openbaar onderwijs besteed.
Zyn ijver en toewijding aan zyn le
venstaak gewijd, moet op dezen dag wor
den erkend door de zeer Jrelen, die van
zyn onderwys hebben genoten en ook
door allen, die hem in zjjn werken heb
ben gadegeslagen.
Niettegenstaande reeds eenmaal zjjn
school was in tweeën gesplitst door an
dersdenkenden en in den Jaatsten tjjd wordt
getracht dit ten tweede male te doen,
vetracht, dit ten tweede male ie doen
bleef meester Franke met dezdlfde
trouw en ijver bezield als waarvan hjj
in zjn dertig-jarigen loopbaan alhier had
bljjk gegeven.
Hem daarvoor op dezen dag den dank
te mogen brengen namens zeer velen,
was spreker een aangename taak, daarbij
den wensch uitende, dat het den ver-
trekkenden meester met zyn gezin
gegeven moge zyn in zijn nieuwe
woonplaats Doorn, tal van jaren zijn wel
verdiende rust te mo’ien genieten en
het hem in alle opzichten zal mogen
welgaan;
Vervolgens nam de neer Inspecteur vain
het Rlijketoezicht op het onderwys het
woord, om mede den heer Franke dank
te brengen voor zjjne volbrachten ar
beid in de school, dien hjj niet schroomde
te noemen ah uitstekend te zjjn ge
weest.
Hoewel slechts enkele jaren belast ge
weest met het toezicht op het ouder-
Een uil vloog uit zyn nest door een
venster naar buiten. rr k—
ding drong als het rommelen van
verren donder tot daar door
phie sloeg er geen acht op. De
van mevrouw Mixtome aan graaf
court hield haar geheel en al bezig. Zij
bekommerde er zich minder om, dat het
vertrouwen van den graaf in haar aan
en
i, oau
haar
het wankelen zou worden gebracht,
bem feiten werden mêegedeeld, welke
zoo zeer tegen haar getuigden; meer
verontrustte het haar, dat haar weg ge
bakend scheen over de graven der liefde
en der vrienda’hap van al degenen, die
haar dierbaar waren.
Het gerucht van voetstappen wekte
haar uit hare overpeinzingen. Zjj keek
op en zag twee mannen de kapel bin
nentreden. Bophie verschool zich onder
net altaar, denkende, dat het bezoekers
waren, die spoedig verder zouden gaan.
De stem van een der mannen had oen
bekenden klank Sophie zag uit haar
naarschuilhoek op en herkende Philippe Pi-
ron. De andere, welke zeer op hom ge
leek, was haar onbekend.
Dit is de zekerste plaats in geheel
het koninkrijk, zeide Piron. Iedereen ge
looft, dat het in de kapel en in de rui
nen spookt. Geen enkele bediende van
het kasteel durft het wagen hier een voet
in te zetten, tenzjj op bevoj van den
markies en dan nog onder begeleiding
Wij kunnen hier ongestoord spreken.
De mannen zetten zich op eene bank
nabjj het altaar neer, zoodat juffrouw Le
page alles moest hooren, wat zij zeiden.
Ademloos luisterde zjj toe in zoodanige
houding, dat zjj de beide mannen kon ga
deslaan.
Het is een geluk; dat ik je- zag
voor je naar het kasteel kwam, Jean
zeide Philippe Piron. Ik ben zeker, dat
niemand je heeft opgemerkt en ware dit
het geval, dan zou iedereen je voor een
bezoeker gehouden hebben. Maar de mar
kies wjjst sedert eenigen tjjd‘alle bezoe
ken af niemand mag hier meer komen.
Ik bezit, zooals Iedereen weet, .groote
voorrechten en als ik iemand hier bin
nenvoer, waagt men het niet mjj iets te
zeggen.
Behalve de markies.
Ook hjj niek Ik heb meer maoht dan
je denkt. Maar laat ons over de vaak
spreken. Je bent naar Griekenland ge -
weeet (Wordt vsrvolgi.)
Wijs, ook in dé school van den heer Fran
ke, was het hem aangenaam te mogen
verklaren, dat uit ojjn gegeve» onder-
wjjs steeds was gebleken, dat hjj met
hart en ziel zijn taak vervulde, steeds
bljj-k geiende van zjjn streven om vaa
de aan zjjn zorg toevertromwde leerlingen
nuttigfe en karaktervolle menschen wj
vormen.
Aan de hand van deze feiten is het
spreker dau ook een genoegen hem dank
te mogen brengen en hoopt hjj, waar
de vertrekkende meester zyn verdiende
rust gaat genieten te Doorn, in de
nabijheid van sprekers woonplaat», hjj
zich d^kwjjls zag mogen en 'kunnen over
tuigen van den besten welstand van den
heer Franke en zjjn gezin.
De heer A. O. Verhejjzen, als oudste
van het personeel der school, schetsté
den scheidenden meester als steeds ge
weest zijndo een jmmaan mensch en zeör
jjverig hoclfd der school. Door eenige
jaren als bjj hem inwonend onderwjjzer
te zyin geweest, kan hjj op dezen {lag
getuigenis afleggen van z^n humaniteit,
tiertwiil -in de negen jaren, dat spreker
afe onderwjjzer onder den heer1 Franke
in deze school heeft gearbeid, hjj uit
volle overtuiging kan verklaren, dat
zjjn onderwjjs aan de kinderen steeds
ten doel had hen te loeren de en op
te voeden tot alle christelijke en maat-
sdhhppeljjke deugden.
Dat zjjn trouw, jjver en toewyding
boven allen tw^fel verheven was, is
dikwjjGs gebleken als meester Franke
toch op zijn post was, ondanks een min
der goede gezondheid, eisohto dat het
beter was soms een paar dagen rust te
houden.
Ravumeerende is het, mede namens het
overig,
dezen
zeggen en hem datgene toe
hchen, wat hem nog lange
gelukkig maken.
Ónder den indruk van deze redevoe
ringen nam de heer Franke het woord
en zeide den verschillenden sprekers har-
telyk dank voor h!hnne waardeerende
woorden, ten zjjnen opzichte gesproken.
\AJs ik, zei spreker, met lust en ijver
mjjn taak in de school heb verricht,
zooals mjj heden is gezegd, dan heb ik
niet gepoot te leeren en op te voeden
too Ohristeljjke en maatschappelijke deug
den, omdat de wet dit zegt, maar om
dat het voor mjj vaststond plicht te
kjjn dit te moeten doen om de aan mjjn
zorgen toevertrouwde kinderen te moo
ten opvoeden om van hen te nwen nut
tige en'brave leden der maatschappij.
En als ik dan zoo om mjj heen zie,
en weet dat velen ©en nuttige plaats
innemen in het dageljjkscU leven, dan,
al moge ik niet voldaan zjjn, ben ik
toch dankbaar gestemd.
Dankbaar, omdat mjj de kracht is ge
schonken op deze wijze mjjn levenstaak
te mogen vervuild hebben, dankbaar om
dat «ik van zoo'elen en niet het mipst
van den hoer Burgemeester dezer ge
meente, zooveel steun heb mogen onder
vinden in mjjn streven om het open
baar onderwjjs te doen zjjn en te geven,
zooals naar onze vaste overtuigijng dit
hot beate te geven was, ten zegen voor
de, velen, die ik heb mogen onderwijzen.
Én wanneer hier is gesproken, dab ook
ik lief en leed in den schoOltyd heb
moeten mede makenook een
Den volgenden morgen na het ontbijt
verzocht mevrouw Bartineux den'< jongen
graaf Sophie de merkwaardigheden van
het kasteel te laten zien, daar zij hoofd
pij i had on dus niet in staat was dit
zelve te doen. Het behoeft nauwelijks ge
zegd, dat graaf Beauoourt deze opdracht
met vreugde aannam.
De ruïnen bestonden in een gedeelte
van b*et kasteel, dat eeuwen ouder was,
dan hetwelk nu gebruikt werd. De smal
le spits, tooloopenjie vensteropeningen, de
massieve muren en tinnen, grootendeels
met klimop begroeid, de groote vierkan
te toren, vormden te zarrien een schil-
derachtig geheel, dat ofschoon nog sterk
genoog, nochthans niet meer bewoond
word en toch zulk een groote histori
sche waarde bezat, dat men het als een
misdaad zou beschouwd hebben, het te
willen omverhalen.
Hier waren groote kamers, met stee-
non vloeren, lange gangen en groote za
len. maar ook kleine gedompte cellen,
zonder licht of lucht, welke in vroeger
tijd tot kerkers hadden gediend. Ann
d ze ruinen grensde de kapel, die nog
niet lang geleden gebruikt werd en daar
om zeer gaaf was gebleven.
De graaf voerde Sophie door het schip
der kapel naar het altaar, een kunstwerk
van oude beeldsnjjkunst.
- Vele eeuwen geleden, zeide hj],
w«rd in een oorlog, waarin de Charle-
monts aan de zyde der overwonnenen
'toiden. een markies van Oharlemont
gelvrjj verjjlaard en een bloedprjjs op
zijn hoofd gesteld. Eene bende soldaten
kwam hier heen om hem gevangen te
nemen. Door list wisten zjj binnen te
komen, bezetten alle uitgangen en eisch-
ten, dat de markies zich over zou. ge
ven. Hjj vluchtte naar de kapel en ver
dween in de nabjj heid van dit altaar,
om het zoo uit te drukken voor de oogen
van zijne vervolgers. Alles werd door
zocht en de kapel dagen achtereen be.
waakt, maar tevergeefs. De martdes was
verdwenen. De oorlog nam een keer. De
partij, waartoe de C har lemon ta behoor
den, verkreeg de overhand en op zekeren
dag kwam de markies uit deze kapel
even gezand en krachtig als hj altijd
geweest was, weer te voorschijn. Gedu
rende al dien tjjd had hjj zich op eene
geheime plaats van de kapel schuil ge
houden.
Ken je deze geheime plaats F vroq^
Sophie.
Niemand kent ze, zelfs niet de te
genwoordige markies. Het geheim daar
van ging sedert eeuwen van den vader
op den oudsten zoon over. In oorlogst; d
bewees ze' goede diensten. De laatste
markies kende het geheim, zoomede
Alexe Mixtome, doch met dezen ging
het verloren. De tegenwoordige markies
•sta ut niet van de rechte lijn af en heeft
er dus ook geen kennis van gekregen.
Deze schuilplaats zou overigens in on
zen tj^d geene andere waarde meer heb
ben, dan de nieuwsgierigheid van de be
zoekers dezer plaats te bevredigen maar
ik moet je zeggen, dat het mjj een
groot genoegen zou doen, wanneer ik ze
vond.
Hjj onderzocht de paneelen van bet al-
•De berichten van Fransche zjjde over
den toestand in het Ruhr-gebied luiden
steeds erg rooskleurig, maar zyn immer
in strjjd met hetgeen omtrent nieuwe
dwangmaatregelen wordt gemeld. Deze
laatste zouden toch zeker niet nooaig
zjjn, wanneer het den Franschen en Bel
gen in het zette gebied voor den wind
ging. Ze hebben daar met ontzettende
moeilijkheden te kampen, trots hunne
strenge maatregelen.
Poincaré heeft zich dezer dagen tegen
den president der Fransche finncieele Ka
mercommissie al bijzonder gunstig uit
gelaten door te verzekeren, dat in de
Ruhr van nu af de inkomsten de uitga
ven overtreffen en er binnenkort winsten
zullen gemaakt worden, luzake de ex
ploitatie der mjjnen is meü op den goe
den weg.
Dit offioieele optimitffrie dient om hen
te ontwapenen, die tegen de regeering
aanvoeren, dat de actie aan de Ruhr het
reeds bestaande tekort nog aanzienlyk
gaat vergrooten.
In het algemeen zjjn de Fransche be
richten over de Ruhr optimistisch. Dit
steunt vooral op het geloof, dat Duitsch
land weldra door den nood gedwongen
zal zjjn toe te geven. Wat moet er ech
ter onder spoedig verstaan worden F
Toch begint men ook in Frankrijk naar
het openen van onderhandelingen te ver
langen. De „Temps”, een Fransch blad,
dat nauwe betrekkingen met de regee
ring on ierhoudt, verzekert, dat Duitsch
land slechts schrifteljjke nauwkeurige en
aannemeljjke voorstellen behoeft te doen
en er zal een eind komen aan het con
flict in het Ruhr-gebied.
Het herinnert er nogmaals aan dat
Frankrjjk het Ruhr-gebied alleen bezet
omdat het zjjn schadeloosstellingen en
zjjn veiligheid'wilhet verlangt geens
zins zjjn voet op den nek der Duit
sche bevolking te zetten. Het eenige,
wat een eind zou maken aan het con
flict in het Ruhrgebied, zou zjjn, dat
de Duitsche regeering sohriftelijke
nauwkeurige, officieele en aannemeljj-
ke voorstellen zendt, hetzij rechtstreeks
aan de bezettende mogendheden of aan
de gezamenljjke Geallieerden, die recht
hebben op schadeloosstellingen. Indien-
Duitschland zich wendt tot al zijn schuld
eischers. spreekt het vanzelf, dat
geen schikking getroffen zou ku
worden zonder toestemming der bezetten
de mogendheden en Italië.
De omstandigheden zjn wel van dien
aard, dat alleen onderhandelingen
ding kunnen brengen. De ,,Vorwërts”
schrjjft, dat men van Duitsche
scheuring in mjjne school heb moeten
ondervinden, dan erken ik dit gaarne,
maar ook erken ik, dat ook j|Uist nu
dezen laatsten tjjd daarnaar voor de twee
de maal wordt gestreefd en thans niet
met altjjd eerbare en geoorloofde mid
delen, ik juist in deze dagen veel, zeer
veel steun heb mogen ondervinden, die
bjj mjj de overtuiging nog vaster heeft
doen worden, dat het openbaar onder
wjjs de meeste en de beste vruchten
draagt voor de leerlingen, in hun ver
der leven»
Dankbaar dus voor hetgeen ik heb mo.
gen arbeiden, dankbaar voor dendaarbj
ondervonden steun, zjj het mjj bjj het
eindigen van mjj'a levenstaak vergund
u allen, leerlingen, oud-leerlingen, vrien
den. en bekenden, harteüjjk toe te wen-
echen het ga ui allen wel tot in lengte
van dagen.
Dat telkens op deze redevoeringen een
•hartejijk en spontaan applaus kloinlk, be
hoeft geen verder betoog.
Daarna verzocht de heer Burgemees
ter den heer Franke en allen aanwezi
gen, zich met hem naar een a,nder
schoollokaal te begeven.
Daar’ gekomen nam Zjfn EdelAohtb.
nogmaals het woord en bood hjj in ge
paste woorden, als blijk van achting
en waardeering, den scheidenden jubila
ris* /eenige prachtige cadeaux, aan, be
staande uit een haardkachel, een gas-
kooktoeetel met ketel en een fauteuil,
waarbjj gevoegd- een album, waarin d$
-namen der ingezetenen, die voor dit
doel hadden bjjgedragen.
Zichtbaar aangedaan dankte de hee»
Franke voor deze stoffeljjke bïjjken van
waardeering.
Nadao door alle aanwezigen de ca-
deaux warea bezichtigd, werd terugge
keerd naar het feestlokaal.
De kinderen werden nog eens getrao
teerd en voor elk huisgezin der leer
lingen, ter herinnering, een forto van
meester mede ge'even.
Daarna verzocht de heer Burgemeester
te zingen het bekende „Dat Heften
zegen op u daal”.
Daaraan werd voldaan.
Mees oer Franke, zj;n gewoonte getrouw
blijvende, eindigde met dankgebed.
Onder den indruk en in de overtui
ging, dat, het openbaar onderwjjs op
voedt tot Christeljjke en maatschappelijke
deugden, verlieten allen het schoollo
kaal
Nog zjj medegedeeld, dat het opschrift
aan het hoofd van het album luidde
Lijsri van vrienden, bekenden, ouders
van leerlingen en oud-leerlingen, die den
heer A Franco bjj' zijn vertrek uit de
gemeente Benschop een stoffelyk bewjjs
van genegenheid en dankbaarheid wen-
schen aan te bieden, voor de uitnemende
wjjze, waarop hjj gedurende dertig jar
ren zijjn betrekking als hoofd der school
venvuld hoeft, waardoor bjj de geheele
gemeente ten zegen is geweest.
Dat God hem ën zijne eehtgenaote
nog vele jaren moge sporen is him, ti
ler wensch.
•Benschop, 5 Maart. Vrjjdag j.L gaf
de zaïngvereeniging „Ons Genoegen” in
hef eafé van dan heer ,1. van Eist aJd
Polsbroekerdam, hare gewone jaarljjlksehe
uitvoering.
Precies oa i T uur opende de voorzii-
teij, He heer J. van der Grift, met een
woord van welkom dezen avond, waarna
-ten tienMaandags- en Woensdags van 1 tot 6 regels 1,15
f OJZVal Vrijdags van 1 tot 6 regels 1,80, iedere regël meer
-itiün, opgegeven voor 8 maal plaatsing, wordt de 8e plaatsing
en 0,10 per regel op Maandag en Woensdag en tegen O.lZVa P*
lag.
plaatsingen, groot aantal regels en condities vrage men tarief.