55' Jaargang EERSTE BLAD. Buitenlandsch Overzicht. I :N 1 i Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN. N 10 I Nieuws- en Advertentieblad voor Zuid-Holland en Utrecht. Plaatselijk Nieuws. FEUILLETON. Langs donkere paden. 47 dat red- wjj rnissen en willen =d i „Om onze moeten wjj t er kunnen groeiden hemel- nog =B Prijs der Advertentie] iedere regel meer 0,17 f 0,20. Bij advertentiën, berekend tegei regel op Vrijde Voor meer terwijl Sophie de go- der SCHOONHOVmCHE COURANT Deze Courant wordt des Maandags-, des Woensdags- en des Vrijdagsmiddags uit gegeven. Prijs voor Schoonhoven per 8 maanden 1,25, franco per post in Nederland 1,50. Over het abonnement wordt in de eerste maand besohikt. Men kan zich abonneeren by alle Boekhandelaren, Kantoorhouders en bestaande tusschenpersonen. mao ib ner, meue muu«us uvo meel, spreker een behoefte op den heer Franke dank ie te wen- jaren kan 8. W. N. VAN NOOTEN te SCHOONHOVEN, Uitgevers. Intercomm. Telefoon-No. 20. Postcheque en Girodiens* No. 13763. over eene belangrjjke zaak wensehte ie spreken. De graaf stak den brief by zich, deel de den inhoud mede en voegde er by, dat hij onmiddellyk aan het verzoek van me vrouw zou voldoen. Hjj beval, dat men zijn paard voor zou brengen en gifli,' naar zjjn kamer om zich voor den rit Montfacon gereed te maken. Sophie begaf zich naar de balkonka- mer, waar haar een meisje, - dat het vuur opstookte, mededeelde, dat me - vrouw Bartineux zeer ziek naar bed was gogaan. Zjj had het meisje gelast juf frouw Lepage te zeggen, dit zij zich zoo goed en zoo kwaad als het ging zou be zighouden en hare onvermjjdeljjke afwe zigheid verontschuldigen zou. Aldus alleen gelaten spoedde Sophie zich weer naar de ruïnen, w*elke voor haar eene byzondere bekoorlijkheid had den. Zjj trad de kapel binnen, ging door het donkere zjjschip en zette zich op de trappen van het altaar neer. Een uil vloog uit zyn nest door een venster naar buiten. Het geluid der bran- een maar So- brief Beau- J zflde ook wel tot onderhandelingen bereid ia, maar dat de houding der Fransche re- geering daartoe een beletsel is. De Prui. sische Minister van Handel verzekert, dat Duitschland op geen schadeloosstel- lingsplan ingaan zal, als het niet over tuigd is van de volstrekte uitvoerbaar heid. Duitschland zegteen zeker be drag kunnen wij rnissen en willen wij betalen Frankrjjk zegteen zeker be drag zyt gjj schuldig en m o e t gjj be talen. Op deze tegenstelling van begin sel loopt natuurlijk de schadeloosstelling® politiek vast. De Pruisische Minister van Handel heeft bij de begrootings-debatten lucht gege ven aan de verbittering, die het gehee- le Duitsche volk vervult. Ondervoeding en daardoor verzwakking en toeneming van de sterfte zijn» de symptomen, waar onder het Duitsche volk tengevolge van de Ruhr-aotie Ijjdt, en zy toonen ons de grens van hetgeen Duitschland kan doen verplichtingen na te komen, in ue eerste plaats gesteld worden te leven,” zeide de minister en hij wekte daarom op tot eendrachtig ver- zet tegen de economische wurg-politiek van Frankryk. De eendracht komt in de eerste plaats in het Ruhrgebied aan den dag. De ar beiders zyn vastbesloten om het ly(le lijk verzet voort te zetten tot heb mo- galijk geworden is onderhandelingen aan te knoopen en de industrieelen hu-nner- tjjds willen volharden en volhouden. Werkgevers en werknemers aan Rjjn en Ruhr, aldus wordt uit Berljjn gemeld, zyn eenparig besloten het vyandelfjk1 juk af te schudden en er zal nieb onderhan deld worden voor de Fransche regeering Duitschland op voet van gelijkheid wil behandelen. Natuurlijk kan Poincaré nog krasser optreden au aan de ambtenaren, die ver- zjt plegen, zwaardere straffen opleggen. Hoewel gevangenisstraf van 1 tot 4 jaar de onwillige burgemeesters reeds zwaar treft. Doch met strafmaatregelen maakt men slechts martelaars en ver sterkt men de geledere» van den vjjand. Zoo ook met het aaniiohten vam schade in de kantoren der onhandelbare orga nisatie». De verwoesting in het gebouw van de ^Earner va» Koophandel te Bochum heeft misschien meer 'gedaan tot aanwakkering van het verzet der be volking, dan alle vermaningen uit Ber lyn. De plaatsvervangende rogeerings- president te Dusseldorf heeft» bij gene raal Devignee geprotesteerd tegen de wij ze waarop de bezettingstroep^ in de lo kalen van de Kamer van Koophandel hebben huisgehouden, maar de Fransche autoriteiten ontkennen dat hun troepen daar over de schreef gegaan zyn en aan het reeds zwaar geteisterde Bodhlinn is nu ten overvloede een boene van 55 mil- lioen mark opgelegd wegens de inci denten der laatste dagen en de houding van den gemeenteraad.” Als Bochum weigert, zal het, gelyk zich denken, laat, gedwongen worden te betalen, gelyk te Gelsenkirchen is geschied. De wyze waarop de Duitsche bevolking en de bezettingstroepen elkaar in de wie len rjjden, plagen en belemmeren, wordt het best geïllustreerd door een berjchitje over het in beslag nemen van de Duit sche postzegels in het hoofdkantoor te Dusseldorp, .daar de Duitteche postbe ambten weigerden om aan de Fransohen postzegels te verkoopen.” Het is, eei onbeduidend incident, maar deze requi site is toch kenschetsend voor den toe stand. Voortdurende uitbreiding der bezetting moet het noodlottige gevolg zj,n van de eerste stappen in het Ruhrgebied. Za terdagochtend vroeg zyn de Fransohen bij Mannheim en Karlsruhe over den Rijn getrokken en daarmede is een nieu we Siiap gedaan tot het verkrijgen van taar en de muren, terwjjl Sóphie deeltelyk beschadigde opschriften marmeren steenen van den vloer trach- te te ontcijferen. Deze oude Fransche kasteelen bezit ten een aantal geheimen, welke niemand kan ontraadselen, zeide de graaf, toen hij zyn vruchteloozen arbeid opgaf; maar van geen enkel kasteel in geheel Frank rijk wouden meer sagen .verteld dan van dit Dit de kap»l voerde de graaf het meis je naar de broeikassen, welker pracht en aantal Sophie verbaasden. Op deze harde rotsen, welke door den bruischen- den Oceaan bespoeld werden, bloemen en vruchtën van alle streken, De terrassen vertoonden sporen van de verdwenen zomerpracht en het park aan den voet der rotsen maakte een betooverenden indruk. Oharlemont is het geheele jaar be woond, behalve twee of drie maanden, zeide graaf Beaucourt. De heeren van Oharlemont hebben altjjd op een vorste- lyken voet geleefd en hadden altijd zeer V“01 gasten. Je kunt wel nagaan, hoe zeer Alexe Mixtome zijn geboorteplaats heeft lief gehad en hoe wanhopend hij geweest zal zyn, toen hjj dit allee moest verlaten. Zjj keerden langzaam naar het huis te rug. Toen zy in de zaal kwamen, gaf een bediende graaf Beauoourt een brief over, welke zooeven door een bode van Montfacon was gebracht. Sophie stond stil, haar hart sloeg he vig, terwyl de graaf het couvert opende en den brief las. Hij bevatte Met drin gend verzoek van mevrouw 'Mirtome. dat graaf Beailcourt zoo spoedig mogelijk naar Montfacon zou komen, daar zy hem volstrekte heerschappij over de Rijn oevers. 1 Op het oogenblik zijn er geen aan- wyzingen, dat op de bezetting van de Rynbrug de bezetting van de stad Karlsruhe zal vol|ger. De autoirir teiten van Karlsruhe hebben evenwel alle noodige voorbereidende maatregelen getroffen. De regeering van Baden zal evenwel de hoofdstad niet verlaten, ook al, zou Karlsruhe door de Frauschen worden bezet. Alle locomotieven et spoorwegwa gens, die niet volstrekt noodzakelyk 2jijn, zijn in Ooeoolylke richting weggevoerd. Des namiddags waren in de Rijnhaven van Karlsruhe trachtig Fransche mili tairen met machinegeweren aangekomen. Het doel vwa deze nieuwe Fransche ac tie is blijkbaar, zooals reeds gemeld, om het geheele verkeer op den Ryn te kun nen control eeren. In Karlsruhe zelf heerst ht groote op winding. De banken en spaarkassen wor den beetormd door Heden, die hu|n geld opeischen. De scholen gaan eerder uit dan gewoonlyk. ••Benschop, 5 Maart. Vryjdag 2 Maart j.L was de dag, waarop de heer A. Franke, hoofd der openbare school I alhier, afscheid van zyn leerlingen nam. Dffi namiddags omstreeks twee uur, waren de leerlingen in de school aan wezig e» werden zjj door den heer Fran ke flink onthaald op chocolademelk koekjes enz., terwyl door hen den ver- trekkenden meester toepasselijke liede ren werden toegezongen. Onder groote belangstelling va,n de innüddels talryk opgekomea belangstel lenden mam daarop de heer Burgemees ter het woord om meester Franke in hartelijke woorden dank te zeggen voor *{n dertigjarigen arbeid ter dezer pQaat- se, aan het openbaar onderwijs besteed. Zyn ijver en toewijding aan zyn le venstaak gewijd, moet op dezen dag wor den erkend door de zeer Jrelen, die van zyn onderwys hebben genoten en ook door allen, die hem in zjjn werken heb ben gadegeslagen. Niettegenstaande reeds eenmaal zjjn school was in tweeën gesplitst door an dersdenkenden en in den Jaatsten tjjd wordt getracht dit ten tweede male te doen, vetracht, dit ten tweede male ie doen bleef meester Franke met dezdlfde trouw en ijver bezield als waarvan hjj in zjn dertig-jarigen loopbaan alhier had bljjk gegeven. Hem daarvoor op dezen dag den dank te mogen brengen namens zeer velen, was spreker een aangename taak, daarbij den wensch uitende, dat het den ver- trekkenden meester met zyn gezin gegeven moge zyn in zijn nieuwe woonplaats Doorn, tal van jaren zijn wel verdiende rust te mo’ien genieten en het hem in alle opzichten zal mogen welgaan; Vervolgens nam de neer Inspecteur vain het Rlijketoezicht op het onderwys het woord, om mede den heer Franke dank te brengen voor zjjne volbrachten ar beid in de school, dien hjj niet schroomde te noemen ah uitstekend te zjjn ge weest. Hoewel slechts enkele jaren belast ge weest met het toezicht op het ouder- Een uil vloog uit zyn nest door een venster naar buiten. rr k— ding drong als het rommelen van verren donder tot daar door phie sloeg er geen acht op. De van mevrouw Mixtome aan graaf court hield haar geheel en al bezig. Zij bekommerde er zich minder om, dat het vertrouwen van den graaf in haar aan en i, oau haar het wankelen zou worden gebracht, bem feiten werden mêegedeeld, welke zoo zeer tegen haar getuigden; meer verontrustte het haar, dat haar weg ge bakend scheen over de graven der liefde en der vrienda’hap van al degenen, die haar dierbaar waren. Het gerucht van voetstappen wekte haar uit hare overpeinzingen. Zjj keek op en zag twee mannen de kapel bin nentreden. Bophie verschool zich onder net altaar, denkende, dat het bezoekers waren, die spoedig verder zouden gaan. De stem van een der mannen had oen bekenden klank Sophie zag uit haar naarschuilhoek op en herkende Philippe Pi- ron. De andere, welke zeer op hom ge leek, was haar onbekend. Dit is de zekerste plaats in geheel het koninkrijk, zeide Piron. Iedereen ge looft, dat het in de kapel en in de rui nen spookt. Geen enkele bediende van het kasteel durft het wagen hier een voet in te zetten, tenzjj op bevoj van den markies en dan nog onder begeleiding Wij kunnen hier ongestoord spreken. De mannen zetten zich op eene bank nabjj het altaar neer, zoodat juffrouw Le page alles moest hooren, wat zij zeiden. Ademloos luisterde zjj toe in zoodanige houding, dat zjj de beide mannen kon ga deslaan. Het is een geluk; dat ik je- zag voor je naar het kasteel kwam, Jean zeide Philippe Piron. Ik ben zeker, dat niemand je heeft opgemerkt en ware dit het geval, dan zou iedereen je voor een bezoeker gehouden hebben. Maar de mar kies wjjst sedert eenigen tjjd‘alle bezoe ken af niemand mag hier meer komen. Ik bezit, zooals Iedereen weet, .groote voorrechten en als ik iemand hier bin nenvoer, waagt men het niet mjj iets te zeggen. Behalve de markies. Ook hjj niek Ik heb meer maoht dan je denkt. Maar laat ons over de vaak spreken. Je bent naar Griekenland ge - weeet (Wordt vsrvolgi.) Wijs, ook in dé school van den heer Fran ke, was het hem aangenaam te mogen verklaren, dat uit ojjn gegeve» onder- wjjs steeds was gebleken, dat hjj met hart en ziel zijn taak vervulde, steeds bljj-k geiende van zjjn streven om vaa de aan zjjn zorg toevertromwde leerlingen nuttigfe en karaktervolle menschen wj vormen. Aan de hand van deze feiten is het spreker dau ook een genoegen hem dank te mogen brengen en hoopt hjj, waar de vertrekkende meester zyn verdiende rust gaat genieten te Doorn, in de nabijheid van sprekers woonplaat», hjj zich d^kwjjls zag mogen en 'kunnen over tuigen van den besten welstand van den heer Franke en zjjn gezin. De heer A. O. Verhejjzen, als oudste van het personeel der school, schetsté den scheidenden meester als steeds ge weest zijndo een jmmaan mensch en zeör jjverig hoclfd der school. Door eenige jaren als bjj hem inwonend onderwjjzer te zyin geweest, kan hjj op dezen {lag getuigenis afleggen van z^n humaniteit, tiertwiil -in de negen jaren, dat spreker afe onderwjjzer onder den heer1 Franke in deze school heeft gearbeid, hjj uit volle overtuiging kan verklaren, dat zjjn onderwjjs aan de kinderen steeds ten doel had hen te loeren de en op te voeden tot alle christelijke en maat- sdhhppeljjke deugden. Dat zjjn trouw, jjver en toewyding boven allen tw^fel verheven was, is dikwjjGs gebleken als meester Franke toch op zijn post was, ondanks een min der goede gezondheid, eisohto dat het beter was soms een paar dagen rust te houden. Ravumeerende is het, mede namens het overig, dezen zeggen en hem datgene toe hchen, wat hem nog lange gelukkig maken. Ónder den indruk van deze redevoe ringen nam de heer Franke het woord en zeide den verschillenden sprekers har- telyk dank voor h!hnne waardeerende woorden, ten zjjnen opzichte gesproken. \AJs ik, zei spreker, met lust en ijver mjjn taak in de school heb verricht, zooals mjj heden is gezegd, dan heb ik niet gepoot te leeren en op te voeden too Ohristeljjke en maatschappelijke deug den, omdat de wet dit zegt, maar om dat het voor mjj vaststond plicht te kjjn dit te moeten doen om de aan mjjn zorgen toevertrouwde kinderen te moo ten opvoeden om van hen te nwen nut tige en'brave leden der maatschappij. En als ik dan zoo om mjj heen zie, en weet dat velen ©en nuttige plaats innemen in het dageljjkscU leven, dan, al moge ik niet voldaan zjjn, ben ik toch dankbaar gestemd. Dankbaar, omdat mjj de kracht is ge schonken op deze wijze mjjn levenstaak te mogen vervuild hebben, dankbaar om dat «ik van zoo'elen en niet het mipst van den hoer Burgemeester dezer ge meente, zooveel steun heb mogen onder vinden in mjjn streven om het open baar onderwjjs te doen zjjn en te geven, zooals naar onze vaste overtuigijng dit hot beate te geven was, ten zegen voor de, velen, die ik heb mogen onderwijzen. Én wanneer hier is gesproken, dab ook ik lief en leed in den schoOltyd heb moeten mede makenook een Den volgenden morgen na het ontbijt verzocht mevrouw Bartineux den'< jongen graaf Sophie de merkwaardigheden van het kasteel te laten zien, daar zij hoofd pij i had on dus niet in staat was dit zelve te doen. Het behoeft nauwelijks ge zegd, dat graaf Beauoourt deze opdracht met vreugde aannam. De ruïnen bestonden in een gedeelte van b*et kasteel, dat eeuwen ouder was, dan hetwelk nu gebruikt werd. De smal le spits, tooloopenjie vensteropeningen, de massieve muren en tinnen, grootendeels met klimop begroeid, de groote vierkan te toren, vormden te zarrien een schil- derachtig geheel, dat ofschoon nog sterk genoog, nochthans niet meer bewoond word en toch zulk een groote histori sche waarde bezat, dat men het als een misdaad zou beschouwd hebben, het te willen omverhalen. Hier waren groote kamers, met stee- non vloeren, lange gangen en groote za len. maar ook kleine gedompte cellen, zonder licht of lucht, welke in vroeger tijd tot kerkers hadden gediend. Ann d ze ruinen grensde de kapel, die nog niet lang geleden gebruikt werd en daar om zeer gaaf was gebleven. De graaf voerde Sophie door het schip der kapel naar het altaar, een kunstwerk van oude beeldsnjjkunst. - Vele eeuwen geleden, zeide hj], w«rd in een oorlog, waarin de Charle- monts aan de zyde der overwonnenen 'toiden. een markies van Oharlemont gelvrjj verjjlaard en een bloedprjjs op zijn hoofd gesteld. Eene bende soldaten kwam hier heen om hem gevangen te nemen. Door list wisten zjj binnen te komen, bezetten alle uitgangen en eisch- ten, dat de markies zich over zou. ge ven. Hjj vluchtte naar de kapel en ver dween in de nabjj heid van dit altaar, om het zoo uit te drukken voor de oogen van zijne vervolgers. Alles werd door zocht en de kapel dagen achtereen be. waakt, maar tevergeefs. De martdes was verdwenen. De oorlog nam een keer. De partij, waartoe de C har lemon ta behoor den, verkreeg de overhand en op zekeren dag kwam de markies uit deze kapel even gezand en krachtig als hj altijd geweest was, weer te voorschijn. Gedu rende al dien tjjd had hjj zich op eene geheime plaats van de kapel schuil ge houden. Ken je deze geheime plaats F vroq^ Sophie. Niemand kent ze, zelfs niet de te genwoordige markies. Het geheim daar van ging sedert eeuwen van den vader op den oudsten zoon over. In oorlogst; d bewees ze' goede diensten. De laatste markies kende het geheim, zoomede Alexe Mixtome, doch met dezen ging het verloren. De tegenwoordige markies •sta ut niet van de rechte lijn af en heeft er dus ook geen kennis van gekregen. Deze schuilplaats zou overigens in on zen tj^d geene andere waarde meer heb ben, dan de nieuwsgierigheid van de be zoekers dezer plaats te bevredigen maar ik moet je zeggen, dat het mjj een groot genoegen zou doen, wanneer ik ze vond. Hjj onderzocht de paneelen van bet al- •De berichten van Fransche zjjde over den toestand in het Ruhr-gebied luiden steeds erg rooskleurig, maar zyn immer in strjjd met hetgeen omtrent nieuwe dwangmaatregelen wordt gemeld. Deze laatste zouden toch zeker niet nooaig zjjn, wanneer het den Franschen en Bel gen in het zette gebied voor den wind ging. Ze hebben daar met ontzettende moeilijkheden te kampen, trots hunne strenge maatregelen. Poincaré heeft zich dezer dagen tegen den president der Fransche finncieele Ka mercommissie al bijzonder gunstig uit gelaten door te verzekeren, dat in de Ruhr van nu af de inkomsten de uitga ven overtreffen en er binnenkort winsten zullen gemaakt worden, luzake de ex ploitatie der mjjnen is meü op den goe den weg. Dit offioieele optimitffrie dient om hen te ontwapenen, die tegen de regeering aanvoeren, dat de actie aan de Ruhr het reeds bestaande tekort nog aanzienlyk gaat vergrooten. In het algemeen zjjn de Fransche be richten over de Ruhr optimistisch. Dit steunt vooral op het geloof, dat Duitsch land weldra door den nood gedwongen zal zjjn toe te geven. Wat moet er ech ter onder spoedig verstaan worden F Toch begint men ook in Frankrijk naar het openen van onderhandelingen te ver langen. De „Temps”, een Fransch blad, dat nauwe betrekkingen met de regee ring on ierhoudt, verzekert, dat Duitsch land slechts schrifteljjke nauwkeurige en aannemeljjke voorstellen behoeft te doen en er zal een eind komen aan het con flict in het Ruhr-gebied. Het herinnert er nogmaals aan dat Frankrjjk het Ruhr-gebied alleen bezet omdat het zjjn schadeloosstellingen en zjjn veiligheid'wilhet verlangt geens zins zjjn voet op den nek der Duit sche bevolking te zetten. Het eenige, wat een eind zou maken aan het con flict in het Ruhrgebied, zou zjjn, dat de Duitsche regeering sohriftelijke nauwkeurige, officieele en aannemeljj- ke voorstellen zendt, hetzij rechtstreeks aan de bezettende mogendheden of aan de gezamenljjke Geallieerden, die recht hebben op schadeloosstellingen. Indien- Duitschland zich wendt tot al zijn schuld eischers. spreekt het vanzelf, dat geen schikking getroffen zou ku worden zonder toestemming der bezetten de mogendheden en Italië. De omstandigheden zjn wel van dien aard, dat alleen onderhandelingen ding kunnen brengen. De ,,Vorwërts” schrjjft, dat men van Duitsche scheuring in mjjne school heb moeten ondervinden, dan erken ik dit gaarne, maar ook erken ik, dat ook j|Uist nu dezen laatsten tjjd daarnaar voor de twee de maal wordt gestreefd en thans niet met altjjd eerbare en geoorloofde mid delen, ik juist in deze dagen veel, zeer veel steun heb mogen ondervinden, die bjj mjj de overtuiging nog vaster heeft doen worden, dat het openbaar onder wjjs de meeste en de beste vruchten draagt voor de leerlingen, in hun ver der leven» Dankbaar dus voor hetgeen ik heb mo. gen arbeiden, dankbaar voor dendaarbj ondervonden steun, zjj het mjj bjj het eindigen van mjj'a levenstaak vergund u allen, leerlingen, oud-leerlingen, vrien den. en bekenden, harteüjjk toe te wen- echen het ga ui allen wel tot in lengte van dagen. Dat telkens op deze redevoeringen een •hartejijk en spontaan applaus kloinlk, be hoeft geen verder betoog. Daarna verzocht de heer Burgemees ter den heer Franke en allen aanwezi gen, zich met hem naar een a,nder schoollokaal te begeven. Daar’ gekomen nam Zjfn EdelAohtb. nogmaals het woord en bood hjj in ge paste woorden, als blijk van achting en waardeering, den scheidenden jubila ris* /eenige prachtige cadeaux, aan, be staande uit een haardkachel, een gas- kooktoeetel met ketel en een fauteuil, waarbjj gevoegd- een album, waarin d$ -namen der ingezetenen, die voor dit doel hadden bjjgedragen. Zichtbaar aangedaan dankte de hee» Franke voor deze stoffeljjke bïjjken van waardeering. Nadao door alle aanwezigen de ca- deaux warea bezichtigd, werd terugge keerd naar het feestlokaal. De kinderen werden nog eens getrao teerd en voor elk huisgezin der leer lingen, ter herinnering, een forto van meester mede ge'even. Daarna verzocht de heer Burgemeester te zingen het bekende „Dat Heften zegen op u daal”. Daaraan werd voldaan. Mees oer Franke, zj;n gewoonte getrouw blijvende, eindigde met dankgebed. Onder den indruk en in de overtui ging, dat, het openbaar onderwjjs op voedt tot Christeljjke en maatschappelijke deugden, verlieten allen het schoollo kaal Nog zjj medegedeeld, dat het opschrift aan het hoofd van het album luidde Lijsri van vrienden, bekenden, ouders van leerlingen en oud-leerlingen, die den heer A Franco bjj' zijn vertrek uit de gemeente Benschop een stoffelyk bewjjs van genegenheid en dankbaarheid wen- schen aan te bieden, voor de uitnemende wjjze, waarop hjj gedurende dertig jar ren zijjn betrekking als hoofd der school venvuld hoeft, waardoor bjj de geheele gemeente ten zegen is geweest. Dat God hem ën zijne eehtgenaote nog vele jaren moge sporen is him, ti ler wensch. •Benschop, 5 Maart. Vrjjdag j.L gaf de zaïngvereeniging „Ons Genoegen” in hef eafé van dan heer ,1. van Eist aJd Polsbroekerdam, hare gewone jaarljjlksehe uitvoering. Precies oa i T uur opende de voorzii- teij, He heer J. van der Grift, met een woord van welkom dezen avond, waarna -ten tienMaandags- en Woensdags van 1 tot 6 regels 1,15 f OJZVal Vrijdags van 1 tot 6 regels 1,80, iedere regël meer -itiün, opgegeven voor 8 maal plaatsing, wordt de 8e plaatsing en 0,10 per regel op Maandag en Woensdag en tegen O.lZVa P* lag. plaatsingen, groot aantal regels en condities vrage men tarief.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1923 | | pagina 1