4
V,
Motferdam
Kamer oan Koophandel en Fabrielien
Schoonhovensche Courant
KOEIEN,
BOELHUIS
Te koop:
«oor Ooodo en Omstreken.
P. J. GROENEN
j N. M. VAN DIEST
Bahlmann&co Gorinchem
„KINDERKLEEDING"
I
BÏifiM van 8811 Bnitomai.
Kapwagen,
Paard
Melkkoeien,
Broedeieren:
BOELHUIS.
17 Koeien,
Bericht Yan Inzet
Landerijen
Bericht Yan Inzet
(HANDELSREGISTE R).
Duitsche Pianino
Voor het Zomer-Seizoen
Dames- en Heerencosfuums
Lopikersfraat 6, Schoonhoven
Vitrages en Meubelgordijnen
Uitgebreide collectie |karpeffen
TRAP 45
Aardappelmoes
TWEEDE BLAD
N.V. SPAARBANK
NATIONALE BANKVEREENIÖINÖ
geeft Spaarbankboekjes uit
8 p.k. Lister Motor
Uit de hand te koop:
SCHOONHOVEN.
Notaris Mahlstede
onder Bergambacht,
Notarii Mahlstede
STOLWIJK,
Meubilaire Goederen.
IJsselstein.
H. C. Kooi
H. A. M. Immink
Totaal op f 47120.
Notaris 0. Yos,
te Bergambacht
Notaris Mahlstede
B0AZ;BANK - YooEh8,v0n 5 - Schoonhoven
- Couranten -
Kantoor: Bleekerssingel ó6.
tegen zeer lage prijzen.
EE3
E33
Volkskleedingmagazijn
Dam - Schoonhoven
BEHANGER
STOFFEERDER
TAPIJTEN MATRASSEN
VLOERZEILEN KARPETTEN
REISMANDEN EN KOFFERS
Heeren Landbouwers
(BURGSTRAAT)
t
MENGELWERK
van de
van Vrijdag 30 Maart 1923 - No. 4642.
Voor Moeder Zingea.
van de
rentende 4 °/0.
De terugbetaling van het tegoed wordt onvoorwaarde
lijk gegarandeerd door de Nationale Bankvireeniging,
geveatlgd te Utrecht,
Kapitaal en Reaerven f 12.000.000,
Boekjei verkrijgbaar bij: NATIONALE BANKVEREENI6ING,
Kaïtoor Sohooflhoven
Kortedijk 9
Te keopi Een
op wagen, voor elk aannemelijk
bod, bij J. VAN IP EREN,
Rijataterwoude (Z.-H.).
Te koop aangeboden:
Een Houten
voor bakker of kraldealer bij D
VOOELEZANQ ta Krlrapaa a.d.
Ijxl.
Een goed
en een atal eerlijke jonge
bij een of meer tegelijk, bij
W. DE OROOT, Veehouder,
Kadijk, bergambacht.
Vin le klas Barnevelders,
gele en W it t e L e g h o r n, sterk
bevrucht 15 cent per stuk, verpak-
ping vrij, niet franco, bij F. BATS
te Stolwijk.
Aan hetzelfde adres
verkrijgbaar echte K u t-
kensgrutten en veie soorten
Knikensgraan en ook Sluis
opfokvoer.
te Bergambacht is voornemens op
Woensdag 11 Aprll|
des voormiddags elf uur ten ver
zoeke van den WelEd.Oeatr. Heer
Mr. H P. C. M. DE WITT WYNEN
te Oouda, als curator van den fail
liet T. VERZLUYS te Bergambacht,
in het openbaar In eene zitting te
verkoopen in het Café den HOED
aan de Koestraat te Schoonhoven:
1 Het recht vu erfpacht ep
een porti} gread
gelegen aan de Fransche Kade,nabij
dei) Vltstdljk
alsmede het daarop staande Woon
huis met verdere getimmerten, ka
dastraal bekend onder Sectie C
nomtner 3394 groot 21 Aren 40
centlaren.
2. Een pcraeel Baolland
2698 en J767 te zameo groot 53
Aren, 75 Centlaren.
Hadere Inlichtingen geeft ge
noemde Notaris^
te Bergambacht is voornemens op
Woensdag 18 Agril 1923,
de> TOormiddagt 10 uur preclel,
aan de Bonwmanswoning van den
Heer* A. SCHEER te
aan den Oouwweg aldaar, In het
openbaar te verkoopen:
18 beste zwart-bSjntè
4 PlnkSR,
Kalvorsn, en 12 Overlooper»,
Boerenwagen, Brik, Rljfmachlne,
twee Schouwen,
Beaveril ei Mcllerlj-
gereedsdiappen.
waaronder Staren, Kuipen, Kaaavalen
tmmers, drie Wringlobben, Kaaa-
planken en -Schragen .Pekelplank,
BietenmachineHandwerk en eenige
'aMorgena voor den verkoop al-
.genommerd la **len.
■■r Aan de Wonlug la geen
gelegenheid tot ultapanncu.
O
Notariseen
te Lopik en
te houten, zullen op
Vrlldag 13 April 1923,
dee v.m. 101/» uur precies, ten ver
zoeke en op de hofstede van den
Heer MAARTEN VAN DER
HEIDEN, te IJsselstein, aan het
Zwarte Wegje, publiek verkoopen,
oq^confant geld:
gekalfd of met kalf;
5 Kuiskalveren;
Drie-jarig bruin Merriepaard,
mak In alles;
Twee-jarige Vot-bles Merrie;
Groote partij puike Mest.
Flinke bergplaats voor Fietsen.
O—
Bij de op 29 Maart 1923 plaats
gehad hebbende veiling der
van den Meer J RUPKE Chz.,
vroeger te Waddinxveen,
greet 22.35.40 H.A.,
zijn in bod gebracht, te weten:
Perceel 1 op f 5400.—
2 - - 2900.—
3 r
4
5
6
7
8
9 n
10
11 H
1 Ibis
12
- 2550.-
- 4800.—
- 5500.—
- 4500
- 5600.—
- 2100.—
- 2100.
- 2700 -
- 5500.—
- 820
- 2650.—
De af .lag blijft bepaald op
Doadordag 9 April 1923,
voorm. 11 uur, in het Café „Het
Schaakbord" te Oouda.
De verhoogingen worden, als
gebruikelijk, aangenomen ten kan
tore van
Waddinxveen.
o
De
staande en gelegen
geveild ten overstaan van
aldaar den 29 Maart 1923, zijn
ingezet te weten:
I. Be Stoom vsekoeksnfabrlek en
GraaamalerU met bijbehooren
slaande en gelegen aan den Lek
dijk (Rivierzijde) op slechts
▼I|1 en vnertlg dilzend gulden.
II. Ds Villa genaamd „Tannie"
met Schuur en grooten Tuin
staande eti gelegen in de kom
der gemeénjfe op
angaa dnlxcnd galden.
De verhooglqg, afslag en com
binatie blijven bepaald op Don-
derda,g 5 April 1923des voor
middags elJftiiur In het Hotel „DE
ZALM*' tc^feuéa.
Tusschentijdsche verhoogingen
worden aangenomeu ten kantore'
vau genoemden Notaris.
Laat Uw zaken over de Boaz-Bank loopen
Tijdbesparing Moeitsbesparing
Geldbesparing
Extra mooie N.-H model TILBURY mei trijp bekleed.
3 TILBURY'S in den olie.
3 BUGGY'S met lederen kap.
3 O MNIUUSB WIKKEN, w.o. met gummie.
4 UTR. WAGENTJES mei raampjea.
2 DOGKARREN, w.o luxe.'
f PLAT WAGENTJE voor hit.
I BOERENWAGEN met Ijxeren aasen.
GROENEVCLD, Schoonhoven.
(■lidral)
f l,SO por 10 K.G.
fleren 29 ScktwüMvta
De Secretari. herinnert belanghebbenden er arm, dat
het bedrag der JAAULIJKSCHE BIJDRAGE over 1923
vóór I April a moet zijn voldaan.
Betaling kan ook geschieden door storting of over
schrijving op de Postrekening der Kamer No. (>'it05,
Kantoor Gouda.
Als gelegenheid aangeboden
Ten zwarte kraissnarige
voor f225,- en f275,-, en als opruiming
eenige OIIQELS, w.o. met harp en Unit.
J. t A. GROENEVELD,
Koeitraat, Soboonhoven
wederom ontvangen «en
groote sorteering
Het in onnoodig elders
Uwe inkoopen ten doen.
In elke afdeeling vindt
IJ bij mij grooten
voorraad.
Nieuwe Inzak-Trapnaat-
maohines 45 gld.
5 jaar garantie.
W. VERMEULEN, Klpalraat 42,
f Telcf. 2176, Rotterdam.
Koopt nu
in plaats van Natte «Pulp, tegen
scherp concurreerenden prijs en
kwaliteit. Uvering naar keuze. Bij
alle aanvragen om Inlichting wordt
schriftelijk beantwoord of persoon
lijk bezocht!
Beleefd tanbevelend,
W. VAN DEN BERG,
Pulp-Agent,
Haarlemmerweg 77hu!s, Amsterdam
AFD. HEEREN WINKEL
WIJ VESTIGEN UWE AANDACHT OP ONZfe SPECIALE ETALAGE
V
IN AJLLE AFDEELINGEN EEN ENORME
SORTEERING IN DIVERSE PRIJZEN
neezen va» Europa" te worden renoem»^
maar kunnen wij er Veeleer troteon op
zijn en nopen dat er eenraaat een tyd
f ari btounen, dat ons kleine Nederland
met no,' een paar kleine voxken, by wie
als by one het nuchtere gezond verBband
is bewaard gebleven, de toon zal aan
geven van een lied, waarnaar met be
langstelling zal worden geluisterd door
de uitgeputte valken, d.e a us van al.e
kauten omrin.en, een lied waarvan vre
de, landbouw, nandol en nyverheid de
noofdmotieven zullen z^n.
oom koos.
LX II.
(Slot.)
lutuaöchen begonuen de kortav ouders
toebereidaelen te maken om te gaan v er-
Ueklten, ma/ir daar liet al ocu beetje
over tui was geworden en er du» \eel
kans bestond, thuis deu ha id iin den pot
lo viudou, viel de uiuiooaigiug, om nee
te blyven eten, in vry goede'aarue.
Men liet zich dan o»k gedu tweemaal
vxzoeken en toen op de keukentaiel eon
grooto schotel met dampende grutteu-
ury waa neergezet, sch.kte men aan, om
het gereoht de noodige eer to bewyzen,
wat iuög al geen bezwiafren opleverde.
Immers, het was de meeat geliefkoosde
av mdkoflt en ge kunt er op aan, dat als
de Bcuotel op tafel Btond, in het mid-
dun een flinken kuió, gevuld met de
noodige Btroop, en niet weinig boter,
want die maakte men zelf, men er
aardig wat van naar binnen kon Btou.
wen, ja, or bestaan nog- overleveringen
ten opzichte van het kwantum, die by
du hedendaags, he avondmaaltijden verge
leken, tot respeot dwingen.
Ieder deed dan ook zyn best om door
don gxubtonbnjerg heen te eten, zonder
beo minste gewetensbezwaar, wa it de tijd
waarin men begon te twijfelen aan het
uufc van een stevig maal voor de nacht
rust, was nog niet gekomen.
Verder ging het er eenvoudig toe. Het
klaarzetten van de tafel vereischte al
e eel weinig zorg en zy vertoonde niet
do minste luxe. Maar hier was men aan
gewoon, berwyl men mots wist van de
meer of min; .er goraakkelyke verteerbaar-
lioid der voedingsmiddelen, evenmin als
men van vetten.loiwioton, koolhydraten of
zouten in «meenten uitgedrukt of van
vitaminen of oaloriën- had hooren spre
ken.
Men at er dus maar dapper op los.
Alleen dit moot gezegd worden, dat als
men zich wat al te goed had gedaan, de
slaap in het begin niet zoo rustig was,
a,s hy behoordo te zyu e i soms van ban
ge droomen vergozeld ging. Hot is ian
ook aan geen twijfel onderhevig of do
zoogenaamde nachtmerrie", waar men
toen nog^l van hoorde spreken e waar
in het droombeeld zeer sterk op den
voorgrond trad, was, wat haar hes taan be
trof, niet vreemd aan de geW «onto om
voor nen ter ruste ging. de maag zoo
mojrolijk te voorzien: zonder met
de meer of minder gemakkelijke verteer
baarheid angstvallig rekening te hou-
Einlelijk was de maaltyd afgeloopen
«•ij na een „woord" gesproken te hebben,
roes men van tafel op, en ond »r het
omslaan van de noodige stropdassen en
het aandoen van wanten (handschoenen)
was het nu met het vertrekken work1-
lijk meenons geworden. Won bedankte
v'oor het onthaal en voegde er de uit-
..oodistag bj), om «poedig een tegenbe-
zoek te brengen en de scha terug te hal
len.
Hiermede was de pret afgeloopen en
men stapte huiswaarts, met volle maag
en loqtgo beonen. maar overigens welge
moed cn met hot vooruitricht van een
spoedige herhaling.
Intusschon zyn do bewoners van, de
hofstede, waar wy ongezien te gast zyn
geweest, de een na de ander achter de
groene - bedgordynen verdwenen, en is
oak voor ons de tyd gekomen, om huis
waarts te keoren, onderweg volop gele
genheid vindende om in den helderen win
ternacht na *fce denken en vecgelijkm
gen te maken tnsschen de manieren van
het vaorgeriadht en de tyd, waarin wy
nu leven en omgekeerd. Erf dan komen
wy tot de gevolgtrekking, dat bij veel,
dat in de laatste honderd jaren is ver
anderd, er ook nog al heel wat geble-
Ron Hollander is over het algemeen
nog al behoudend en gehecht aan vroe
gere gewoonten en gebru ken, en hij
moet al zeer overtuigd ziin van bet be
tere vnn den m ouwen tiid, eet h,j er
zich aan overge-ft en afscheid neemt
van de levenswijs van vader en groot-
"«der
Op dit gebied1 .worden de bewoners on
zer lage landen nog al eens vaak be
stempeld als ..de Cbineezen van Europa",
dat van het land der ,,R|:zende Zon",
die nav een bcRchavingsgosohiedends «van
«ele eeuwen toni? eenmaal op een boar
standpunt zijn aangekomen en toen, te
vreden met do V Tkrogen resultatei, door
weelde en daaruit voortgevloeide 'gemak
zucht. of omgekeerd op het standpunt
dait ?j:j bereikt hjjddon, zijn hlyven staan.
Tom bobben zifTiun Ryk. het grootste
der aarde, omgeven met een reuzen
muur on hebben rioh afgezonderd van
drost der aarde en gelukkig in hunne
afzondering zjji ze van lieverlede .ge
daald tot een volk van zoa?maarado la-
:ere orde.
Mdnr waar z:j vreemd van zyn grfde-
ven, dat i^ do zucht om dmr oorlogs
geweld de grenzen van h-un land n it te
zotten wat zij hebben weten te bewa
ren is de tfuoht naar vraie, «wat'zij heb-
bm weten te bewaren is de handels
geest, is de liefde voor den landbouw
en voor de n :vorhg:d.
Rn a1» wij Hiertegenover stellen hoi
verdwaasd Rumpn. of liever na.' de re-
genringm met'hun» versehr kkely";« oor
logen, gepaard met, Ret 's hinr meer ga
zegd en ."tan n et ge oeg herhaald wor-
don. met dp on zettende vom'eling vaa
mertsehenl«vpns en welvaart, dan is het
voor ons volk geei blanage, „de Phi-
Een kieiü armoedig genxeubidoord
vertrek, met veel meer dan een zolder
kamer 1
Lea treurig, stervend daglicht, beechy-
uuud een treurig, stervend meuaohenlo
vuu I
Za is niet oud, de vrouw, die haar
luat^teu stryd den laatsteu van vele,
strydt.
Ze is niet oud, maar ongelukken en
rampen en ellende en onteringen en
verfnoeiende dageu en sla^elooze nach
ten hebben haar levenskrachten uitgo -
doofd, en zo sterft.
En wie haar daar had gezien, uitge
teerd, ver.uagerd, doorschynend, wasbleek,
had gezegd, dat 't goed wa». Als 't li
chaam zóó is, zóó zwak, zóó broos, zóó
teer, dan biedt 't geen omhulsel meer
voor de onsterfelijke ziel I
't Was goed, ja, ze had genoeg gele
den, maar toch is daar in dat brekend oog
nog iets anders dan berusting, er is angst
in, niet voor haar zelve, ze was dank
baar, dat ze eindelijk sterven kon, ein-
delyk den vroeselyken kamp kon opge
ven, eindelyk 't moede hoofd kon noer-
1 ggen. Rust I die zaligheid der beproef-
Maar bij haar legerstede, by haar s tft-
bed, bloeide een andei loven, een jong
schoon, hocrlyk leven. Achttien jaren
t '1de Rosette, een lieflyke bloem was
zo, frisoh als de roos, haar naange
noot slank als de lelie, haar cveu-
beold.
Ze stond daar naast haar moeder, een
jonge kno naast de onti laderde boom.
Die beiden wareh alleen op de wereld
mi als de moeder de oogon zou hebben
gesloten, m»ii - do dochter geheel verla
ten zjn.
De stervende dacht aan den tyd ver,
ver weg, toen ook zij als sehoone
achttien-jarige alleon had gestaan
toen, toen was die ruwe hand gekomen,
die haar naar zich toe had getrokken.
Ben verblijding, een kort geluk, toen
verlating, ar, noede 1 En Rosette P zou dit
ook haar lot zyn P
0 I waarom bezaten haar armen geon
kracht genoeg om 't geliefde kind met
rich mee te voeren naar 't land der rust,
waar geen verleiding waa en dus ook
geen zoude I
Zy had geboet, lang en zwaarzou
haar boete, haar berouw voldoende z^n
geweest om haar kind voor vallen te be
waren
Ze had zooveel gebeden, ze had het
rioh tot oen hedligo levenstaak gesteld
om het kind braaf en edel en .rein te
houden als ze hot nu had moeten te-
•uggeven aan haar Schepper o 1 za
had het kunnen doen met een gerust
geweten. Ze had het kostbare kleinood
verzorgd en behoed, maar, ze moest
van scheiden
Zacht, etherisch zacht boog 't mesje
zich over de stervende heen „moedor
T hoe is 't er mee, nog pijn?*'
„Neen kiud, geen pyn meer - alle
aardsche pyn is verdwenen."
Ik bon er zoo dankbaar voor, moeder
tje".
„Rosotto, liefste, 't bchoiden va't me
foov zwaar".
„Moeder, neen, niet zoo spreken u
hebt geen pyn me» t- u wordt imnarg
boter P"
Do zieke schudde 't hoofd „sterk
zijn. liefje,moeder gaat jc verlaboü,
je wist 't sedert long."
„Ik hoopte nog zoo, snikte 't meisjo
„Je zoudt toch niet willen, dat moo-
dor' nog meer leed P"
„iNeen moedertje, ik gun u do rust."
Do deur ging op^ide dokter kwam
binn *n.
I ï)y 't rien van Rosette's smart frons-
do h j de wenkbrauwen ,',Kalra zyn,
'kalm, de zieko niet agiteoren. ga wat
weg k nd, naar beneden, of naar do bu
ren".
„Neen dokter, laat me by moeder, tot
't laatste."
Ejj Ring naar 't bod en nam dq hand
dor stervende „Kan fik iets /yoor u
doen P"
„Ja, dokter, een gelofte'aanbooren".
„In dat geval zou een go-sterke
„Voen 't heeft niets mot do kerk
of den godsdi enst te doe*. Rosette, kom
bier, k nd, beloof me in 't by zijn van
den dokter plechtig, dat je braaf zult
blijjen en, dat je eiken Zaterdag op myn
gyr zult zingen, en, als je soms niet
-meer hier woorit, dn. je 't op een an
der kerkhof zult doen.'
Zo uitgeput, haar stem zonk weg,
cHyk 7,0 zolve eerlang weg zou zin
ken.
Ret vastheid antwoordde 't meisje":
Moeder ik beloof 't u".
,.0« even buiten —'"kind, ik moet den
dokter spreken."
Ze wachtte een poos, haar krachten ver- I
zamelende, toen kaïn al* wikte ze
ieder woord „Dokter - denk niet, dat
't een ydels gnl is, - ik ken Rosette -
ze heeft «en teer - getoelig hart, ze
zal haar belofte houden. Ze heeft een
prachtige stem, ze is zoo jong en zoó
mooi, ze zal aan zooveel verleiding bloot
staan, maar de gedachte, dat ze elke
week bij moeder» graf moet komen, zal
haar braaf houden. Een kind als zi%,
kan niet zftgen, als de rust gestoord is.
„O I ik zal haar lied hooren, als oen
reme, zilveren nlank zal het opstygen
naar d -n hemel, haar onschuldige zong,
kunsteloos als die dor vogeltjes in t
boecb, zal de band zyn tussohun baar en
my, ik ben gerust."
Beu lange woordenvloed, een laatste
uiting van de aardsche gevoelens, toen
vleide ze het matte hoofd ra de kussens
- toen sloten z ch de lippen voor al-
tüd
Roe -tte waa eon wee» 1 Haar verleden
waa dood, geen band hechtte haar aan
de toekomst, alleen die gelofte aan haar
moeder gedaan.
Vreu0'dig, vroolyk schyat de zon 1
Bon bl\jde lentemorgen, de Öcheve-
nin-sche boschjes pry ken m de overvloe
dige weelde van hun voorjaarspracht 1
De wildo seringen wiegelen de mat-
witte blaadjes van de groenende boo -
men en stuiven in de zoele lucht en
bedekken den grond als met een geu
rend sneeuwkleed. De he>»terg, de
ever groens pryken met geelhroene
uitspruitsels de gouden regen hangt
in uitdagenden overmoed naar beneden
en werpt een schellen, gelen toon in
die harmonie van wit en groen.
De kastanjes staan in bloem en een
dartel paardengetrappel weerklinkt in
een der broedo lanen.
Slechts een tweetal ruiters eu daar
achter een lakei, eenvoudiger kan 't
haast niet.
En toch wio daar rijdt, kan ove»
een ryk«n dienaarstoet, oen edel ,'evolg
beschikken, 't is Neêrlands tweede Ko
ning Willem II, die do ochtendkoel
te uitgekozen heeft om zyn ritje te na
ken.
De ruiters gaan de kerkhof laan, boon
nog niet omringd d >or heeren-hui
zen door, slaan links af en bery-
den 't Bmalle paard «ra-pad langs den
ouden we£.
De Koning heeft 't druk met zyn ad
judant hij is bezig aan het opnieuw
meubileeren van zyn paleis op 't Loo
en zyn motgezel staat bekend als een
man van Bmaak op elk gebied.
Hy is yuist voor familiozakon naai
Engeland geweest en geeft zyn vorste-
ly^en gebieder een relaas van 't geen
hy daar gezien heeft in de kasteelon dei
Lords en grooten van 't ryk.
De Koning luistert oplettend, toen
plotseling stilhoudende en zyn hand leg
gende op den arm van zijn adjudant
„Stil wat is dat P"
Ze waren achter 't Kerkhof gekomen,
een vernikkel! k schoonèocn onge
oefende stem weerklonk in 't ronde.
Zonder te denkon aan zyn waardigheid,
alloou gedreven door een moa^ciiolyke
uieuwBgiongueid verheit do Kou.ng
ziuh van zyn zadel en guut iu zyu
siygbeugol» stpan.
Dan tuurt üy door 't geboomte van
het kerknof.
Eou lieerlyke, doch sombere versohy-
mug treft zyn oog. Eet rauw maagde-
lyu, geheel in 't zwart, is geknield
naast een pas gedolven graf. Haar lan
ge sluier is terugg•■slagen en toont een
onschuldig mooi gezichtjemat
bleek, zacht getint, omlyst door een
overvloed van gitzwarte lonken.
Fluweel-zwarte oog en met lange wim
pers staren rustig voor zioh uit -, 't klei
ne, welgevormd, half geopende mondje
laat twee ryon glinster end-witte tandon
zien.
„Wie i« dat fluisterde de Koning
„is het 'de beschermengel der graven, of
wat P
De klank van 's Vorsten stem is tot
't meisje doorgedrongen en opziende
wordt zy de onbescheiden blikken ge-è
waar. 1
Ze slaat haar sluier neer en staakt
haari gezang. Teleurgesteld her/ieemt
Koning zyn rittende houd.ng, geeft zyn
paard de sporen en r\jdt oen poos in stil
te verder, dan zegt hy tot zijn 1 ad
judant „Laat zoo gauw mogelyk' in-
formoeren, wie die kleine zangster is, die
zingt als een naohtegaal en 't uur kiest
van den' leeuwerik".
Donzelfdon middag komt de adjudant
by den Koning.
„En myn filomecltjo Hebt go uit-
govo iden, wie ze is P"
„Ja 8ire."
,yWelnu" herneemt do vorst onge
duldig.
„Sire, de bekoorlijke zangster is em
uwer 'Mnjesteit's nederigsto onderdanen.
Ze is een arm naaistertje en bewoont
een zolderkamertje".
Alleen P"
„Ja Sire, 't ls een fatsoeniyk meis
je."
De Koning glimlacht ironisch. Met
zooveel jeugd en schoonheid
„Sire, 't meiRje is even fatsoenlijk als
arm en Kezit zoo goed als niota".
„U soh int goed ingelicht, barjn, weet
u nog '-neer f"
„Sire, ik heb - volgens de bevelen
Uwer Majesteit, myn inlichtingen laten
inwinnen en wel bij den b-waardor van
't kerkhof. Hy ^ent het meisje door hijAr
wokelyksche bezoeken ,.aan 't graf barer
noeder ze slaat nooit oen week over
eiken Zaterdagochtend komt *y er rin-
gen".
„Ze moet een goede moeder zijn ge
weest mompelt de Koning. „Laat
nog verder naar haar^informperen, ba
ron, en als uw eerste inlichtingen inist
n, waaraan ik niet twyfel is naar
lot verzekerd.
..Die kleine ombekende zangster ral
oog eens schitteren als een onzer eerste
sterren, daar zou ik myn Koniakl\jk
«voord voor durven verpanden".
Achttien jaar en mooi 1-
Een aantrekkelyk, een verleidelijk»
«tem en toet braaf to blyven
0 I die eerste winter toen 't weini
ge geld dat ta nog ov« had, na moe-
der'i hegrafent», moest dienen voor haar
rouwkleed er en.
De rouw was wel 't raeott in had*
hart. maar toon, ze wilde de nagedach
teais der dierbare afgestorvene zooveel
mogelyk «eren. In gedachte woord en
daad.
Kk toen naar een andere kamer om
gezien eón klein, arrazali,' kamertje.
Ze ind wel kunnen olyven. ilaaaj waar
haar moeder gestorven was s „zelf4
zonder huur te betalea", zed 'te huis
baas, maar hy voegde er by „zoo'n
mooi. ja.g deerntje" op een toon,
die haar nq' dienzelfden dag naar een
ander en veiliger verblyf deed omzien.
Haar kamertje was armoedig, de ver-
buizing had na.ii ook al weer moor ge
kost dan ze betrfen kon haar vak
't mak m van knoopsgaten in gTo e boe
zeroenen een lastig en karig-betaald
wenk.
Ze piekte van den morgen tob den
a va id, maar ze zong onder 't naaien
en Godlof ze kon eiken Zaterdag
naar 't graf van i*iujr moeder gaan ze
kon er zragen met een rustdg geweten
en een onbezwaard gemoed.
Haar ril vera 1 zang onschuldig 'en
rein afls due der Engelen zelf steeg
opwaarts ten Hemel 1
En toen op eens die <rroote veran-
doning de Koning interesseerde zich
voor haar.
Ze moest var een bevoegden meester
zingen zyn uitspraak was 1 „er ia goud
in die stem", dat goud moeut ay er
uit hal on, ze moerfl er voortaan van le
ven.
Ze studeerde op kosten van haar
Vorst 1
Ze studeerde lang en voel, oefeningen,
trillers, toonladders, geen liederen Hg I
'Alleen Zaterdags op don stillen dooden-
akker klonk naar lied, frisoh eattohoon
dan zong ze voor moeder I
Haar wqg was ge nwakt ais ze zoo
voortgting, zou ze welhaast voor 't pu
bliek kunnen ringen ze »>u lauwe
ren kunnen oo.mten, ze zou bewonderd
worden, gevierd, aai .gebeden 1
Toon begonnen de moeilyikheden pas,
toen hoorden haar oor en woorden, due
haar een blos van schaamte naar de
wangen dreven, toen moe=t ze deu blik
neerslaan, toon moest haar mond 't zwy-
gan opleggen aan die zoo tot haar spra
ken.
Maar 't kostte haar geen stryd nog
niet l Ze ging trouw elke week naar 't
graf barer moeder ea daar blo«>Bdt> ze
niet en daar sloeg ze den blik niet neer
daar verhief zioh haar, stem sohulde-
1 -os en rein H
Doch zo werd ouder, hour hart begon
te spraken, ze stolde hoogere eisohon
aan 't leven, 't bloed joeg onstuimig
door. neur aderen.
Ze wiis jong, zo voelde 't jonga, op
bruisende leven. Ze hioorde van liefde
proken, de natuur was er vol van, lief
de was geluk genot zaligheid 1 -
Zou dal a.les haar vreemd blyven f)
Ei afc ze 's Zatemlags zonjg op 't
graf harer moeder, overwoog ze al die
di.^jen in haar geest en langzamerhand
bemerkte ze, dat het leven een stryd
was fliet alleen ora het bestaan, dat
had ze steeds geweten, maar om Aon
pal n dear averwinnü ig I En am dien
te plujkloen moest de hand onbezoedeld
zjjn door aardeohe smetten I Ja, een
strijd was 'tl
Als ze na een avond van triomf naar
huis gyig opgewonden door '0 s 10-
ces I Als haar van alle kanten liefdes
betuigingen werden gedaan, als men
haar smeekte om een toeken van haar
g inst, als ryken qn machtigen «.har hun
bewonderSng onverholen te kennen ga
ven en haar om wederliefde vroegen 1
O I 't was een strjjd vaak fel en
heet I In ze streed en overwon I
En de belooniq? was de heilige ruBt,
die over haar kwam als ze gezon den
bud op 't kerkhof 1
De Koning had waar gezegd Rosette,
't arme naaistertje, 't nederige zang.
stertje werd een der eoreie sterren in
de muailkale wereld.
Haar stem ontwikkelde ric.h, haat ta
lenten namen toe, ze giuur op 't tooneél,
ze a er tolkte de opera-heldinnon ze
was v.jretin' op de plamken. Ze reiade
voel ze toefde weken lang ver van
't stille keifdhof waar leven is, is ook
de dood
En tusschen bloemen en kruisen, tus-
salien eenvoudige zerken en troWöhe
praalgrav-m ze za ïg haar lied ze
zegelde het verbond tusschen haar moe
der en haar,
bonis klonk haar san,.' als een nood
kreet, hoe 'rooter huar suoces, des te
meer het haar soma benauwde, er wa
ren zooveel, die 't haar nocilyk maak
ten. 4»
Dan weer klonk haar stem als een
nriomf als, ze overwonnen had.
Nu eens lag er smart in Lrfiar zan$,
den woor vreugde, nu ee s zwakhaid, dan
weer sterkte,' maar steeds was 't schoon
ei zuiver I
Maar ,or kw.-in een tyd dat er tw* -
fel in klonk, angstige twijfel, onzeker
heid aarzeling, eu toen, zekerheid I ge
lift I -
Rosette was niet meer alleen een
eenvoudige man vergezelde haar.
't Was geein toohoelheld, geen adajlyke
aanbidder, geen salon jonker, 't was een
burgen-man.
H\j bood haar geon fraaie woninr,
geen schattengeen rjjkdom, goen weel
de, geen genietingen vo* ^*eld, te
koon.
Hj' Dood haar alleen zich zei, alleen
zjjn eigen eerl^c. trouw han en dat
k'ond zy mow waard dan al 't overige
samen.
Men bogreip haar niet men lachte
haar uit. Wat. zy. de gevierde k-arure-
nares, de schóone vrouw, die altyd tieder-
een met koelen trots had ter iggestooten.
die noodt «en liefdosbewijs had gegeven
of aangenomen
Ze liet op eens «lies voor eea gewonen
man, ze gaf haar lonitterende loopbaan
pry's om een obscuur bestaan tekdAm. -
't Was bespofcreljjk I
Zelfs haar Koninfciyke beschermer, die
steeds belang in haar was blyvan stel
len, verwvaidorde er zich aver maar
■a antwoordde hem kalm ,.8ire, Uk heb
hem Hef Mijn stem heeft zoo lang
jespruiken tot iederee 1, nu spreekt rajja
nartalleen voor hem I"
Niet dadelyk verliet ze het tooneri
gedurande de eerste maanden van haar
mwely"k leefde ze als te voren, maar
to-ra koestorde zy de oop mooier te
worden en jx> wilde geheel moeder q in.
O t 't geluk in die eenvoudige woning
ai haar zaligheid, toen ze, voor'teerBt,
na weken van snuart en zwakte, weer
isar 't kerkhof kon tuin met een
rozig mollig kindje in haar aiiyen.
Nimmer klonk haar lied scnooner,
nimmer steeg het reiner hemelwaarts I
En toch, een kunstenaar zou er niet
eer tevreden, zjjn geweest, er was een
'rilling in d&e er niet in hoorde, maar
't was oen trill ing van hooge, heilige
aa, doening.
En toen ging ze n.et meer. tenjnimrto
wet meer geregeld, ze be-reqo de bedoe
ling harer moeder ze had haar gelofte
vervuld de wiegezang verving don
zang op 't kerkhof.
Dy de wier van hoar kind is de moe
der zoo sterk.
Ze was zoo vellög - gelukkig se
kon kalm voortleven, tot zo weer op
den doodenakker verscheen in 't «wart,
gesluierd. Hoe sombere woduweakleed om
sloot haar gebogen gestalte. Een vier
tal «llen nog in de kleirukinderjaren,
kwam met haar mede. Hun tranen ver
mengden zich met de hare en vielen
op het grof van den vader, dien ze be
treurden.
En rij ging «'Jeen naar dat andere
graf, waarby ze «oo dikwjjls gezangen
hal en fluisterde„heden geen lied,
noeder, enkel maar tranen, maar ik be
loof u ik zal sterk zyn m$n lied
zal weerklinken. Nog afltyd rit er goud
in m|yn stem, ik moet net er uit holen
voor miyn kinderen."
En ook d<>zo belofte hield «e. -
Rosette betrad nogmaals de planken.
Als gelukkige eehtgenoote, in 't
voTuitzicht bi inen Ikort de moederweel
de te smaken, had z$ het tooneod ver
laten.
Ze betrad het als bedroefde weduwe
met een vierdubbel kroost tot haar last.
En weer waren er m.06il^ kheden op
haar pad, doon ze overwon ze,
Men onvemvoeiden yver, met stalen
wilskracht wcTste ze ze zong, ze lach
te, zo spoelde comedie, ze woekerde met
haar talenten en ze vond de hoerlyksto
belooning in de liefde nar er kinderen
Kuu| tq.orcH bleef z<v schoon klonk
haar lied. fraai tiaar stem
Lauweren en toejuichingen ontvi ig ze,
doch ze fcede ze ternauwernood.
Thuis, tyj de bedjes harer kinderen, was
ze als haar weldoenster 'in ze w\ dde
haar kindoren aan haar dienst.
O 1 't dankbare gevoel, toen ze ri/ide-
!yk tei tweede male het toon oei kon
verlaten en er haar oudste dochter in
haar plaats liet.
En toen woonde zo nqg het debuut
van haar zoon bjj en eenigen tyd later
'dat van haar jongste dochter.
De andere bleef thuis b\j moedor.
Anne moeder I toen haar kinderen be
zorgd waren, séheon 't alsof haar krach
ten uitgeput waren, alsof haar levens
doel vervuld was. r
EigenLyk ziek was ze niet, maar zoo
zwit 0 1 zoo zwak ea zoo moe 1
En weer bescheen de stervende zon een
stervend leven 1
Kalm en rustig lag zo terne Ier - geon
sdboone jonge bloem meer cdk ay was
verwcflkt 1
En ora haar heen stonden haar kin
deren, haar zoon zoo fier, zoo moedig,
zoo braaf', haar doebters, zoo zacht ver
trouwend, zoo rein I
En voor haar brekend oog verrees de
<Ug waarop haar moeder stierf en in
luior ooren - reeds vervuld met de H<*-
molsche klanken, weerklonk haar ge
lofte.
Ze kon rustig sterven, zn kon haar
moeder ontsnoeren in zal ge .-owoBten,
zo ha/1 haar gelofte géhouden.
De dakier had rile hoop opgegeven, do
kinderen' wisten 't, diep bedroefd ston-
don zo ora haar heqn.
Ze hielden hun tranen in om de stilte
van de z eke kamer mot te storen.
Of *0 hen nog kende, of ze nog spre-
keh zou P
In angstige spanning keken ze naar 't
manraerwitte gebaat.
\teor en meer 'erdween het aardsche
van die dierbare" trekken, ©on \jaige rust
veraipreidde zich -r over, toen oen beer-
Uke günllach, de oogon blikten ver
heugd, de lippen bewogen en 'I küonk
door de stille nomor
„Ik ga%oar moeder zingen."
GemecnteraAd te Krimp» a. d Lek.
Teg rawoordig de heeren P. v. d. Lin
de, Boogaerat (wethouder), C.- van de
Linden, Pek, Vermeer on Draperj.
Afwezig de heer Smit.
Voorzittur-Bocrutarig is de heer A. L.
van Haaf ton, burgemeester.
Na opening cn lering dor notulen,
weke onveranderd wordot go-dgekeurd
vraagt de heer P. v. d. Linde Hebt
u al zoo'n kantoormachine gekocht
rayaheor de voorzitter P
Do voorzitter Ja, ik heb er maar een
gekocht. Jlot komt mo voor, dat er veel
door bezuinigd k&n worden. Verleden
week hadden we b.v. 60 oproopings-for-
mulieren noodig voor de keuring. Nou,
't s zoo gebeurd *n 't kost weinig.
De heer Vermeer Zoo, hebt u er die
dingen al raeo gedaan. Ik heb er een
van gezien, en die zag er heel goed
uit.
