DEZE weken voor. belachelijk lage prijzen.
Frans yan Camp, Gouda, Kleiweg 6, hoek SI. Anloniestr.
Schoonhovensche Courant
Brieven van een Buiten.
sa
WIJ RUIMEN OP:
Hoeden
Pefleft
Overhemden
Handschoenen
Zijden Sjaals
68 cl.
68
98
29
98
Bretelles
Sokken
Boorden
Zelïbinders.
Strikjes
29 ct.
18
29
38
19
R (reumatiek
AKKER's
Hulpmeststoffen.
Aardappelmoes
Zieken genees! I zelfTI!
A. DE WAARD, Riethandel,
TWEEDE BLAD
Khxtëterbalsem
F. STRBfllf.marW 17-60U0a
Heeren Landbouwers
Chem. fabr. Fa. D, ROOS. A Co.,
i Winter voeten|
IPUROLI
GROOT-AMMERS, Schoonh. Veer.
De wintertijd is de tijd voor
oliebollen, heerlijke koek en
allerlei soorten confiturentaart
Elke huisvrouw weet, hoe zij
haar gezin daarmede kan ver
rassen, maar dikwijle schrikt
men terug van de enorme
hoeveelheid boter
Het speciale karnprocee maakt
BLUE BAND tot do lieveling
van alle huiavrouwaa
HH
van de
van Vrijdag 18 Januarr 1924. - No. 4765.
Het grijs verleden.
GEMEENTERAADS
VERGADERINGEN.
Lekkerkerk.
WIJ GÉVEN HET!!
ft
M
99
99
99
99
99
'Wij kunnen alles niet opsommen', doch wij zijn noifl nooit zóó goedfioop geweest, en'dat wij altijd al goedkoop zijn, bewijst de steeds grooter
wordende omzet wel KOMT DUS ALLEN NA Ali GOUDA'S GKOOTEN UITVERKOOP bij
I
De smaftelijkste^ aanval
len "wordén gemakkelijk
verlicht door .'t gebruik
van Akker's Klopsterbal-
sem, wereldberoemd
wrijfmiddel, dat diep in
de huid.doordringt. Alge
meen geprezen ,pm iljn
verzachtende en gene
zende" werking*bij alle
wpnden, winterhanden en.»
-voeten, dendenptfn .en
verstuikingen. -Koopt
heden nog
f
Elscht nieuwe verpakking
in cartons: nl.m. 20 gr.
0,50; pl.rn.50gr.fi,—
pl.ni. 100 gr. f 1,755
Alom verkrijgbaar.
Spéciale Grasmest ea
Norce-Salpeler.
P. NEEP Ja., 'X,»kkerlcDrk
Magazijn van
(lialaiKerlën, Speelgoed.
Uitgebreide keuze in
Glas Porcelain - Staalwaren
Parfemumén Nikkelwaren
Lederwerk enz.
IWijnhardt's
Tabletten
Zuiver en wetenschappelijk
«amengeele'd.
Zenuwtabletten
brengen overspannen zenuwen
lot rust. nomen de slapeloosheid
wegen verdrijven examenvrees.
Per koW 75 ct.
Hoofdpijntabletten
el'i'en de ergste hoofdpijn.
Per koker_ 6 O ct.
Maagtabletten
tegen maagstoornisseitt
Per koker 75 ct.
Laxeertabletten
Zachiwerkend laxeermiddel.
Per doosje 60 ct.
Staaltabletten
bij bloedarmoede en zwakte.
j flacons I0.90J1.75.13-40
WAARSCHUW! NO.
Dere tab'nttsn worden evenals
alle ede af^ke'en veelvuldig
nagemaakt. Uiterlijk getukt dit
wel. maar Innerlijk nooit
Da namaakMls missen altl|d de
goede uitwerking de/er «elite
en oorspronkelijke tabletten.
Elsch pus op de verpakking
den naam Ml^NHARDT.
Btj Apotheker, en Orogteten.
Koopt nu
In plaats van Natte Pulp. tegen
scherp concurreerenden prijs en
kwaliteit Lt-ver mg. naai kt uz« Mil
KjMIe aanvragen om inlichting wordt
schriftelijk beantwoord of persoon
lijk bezocht.
-.• Beleefd aanbevelend.
W. VAN DEN BERG,
Pulp-Agent,
Haarlemmerweg 77huis, Amsterdam
Vraagt onze gratis prijscourant van de door oos met-enorm
stijgend succes in den handel gebrachte
Engelsche palenl geneesmiddelen voor alle zjckfeji.
UR1NE-ONDERZOEK SLECHTS SO CENT.
78 Jonkeriransslraal 78 Rotterdam.
Wintf rteenen
Winterhanden.
DOOI 3Q. 60.90 ct a
1 HIJ APOTHEKERS I
Levert alle soorten DEKRIET, MAt- ei STUKADOORSRIET.
Overal Iranc» thuis.
Concurrentie in kwaliteit uitgeslotenII!
"'Vraagt p r ij s en conditiën.
$fê
BLUE BAND reikt U hier
de behulpzame hand. - Met
BLUE BAND maakt ge hr>t
heerlijkste confituren-gebak
Over kosten wordt dan niet
mfeer gesproken.
WANNEER BAKT GIJ
UW TAART ZELF7
LXXXI.
zen, die door hel klapperend geluid de
huisgenooten tijdig waarschuwen, wanneer
op- ongelegen tijden bezoekers het erf
naderen.
OOM K009.
Het aantal honden, dat ln de xoogenaatn-
tUrXU," op'verbLl^T MË^UELWEKK
kende wijze toe-
Vréémd doet het daarbij aan, -idat ln -een
stad, als b.v. Berlijn, waar zooals men
weet Schraalbtuia al sinds jaren kSüken-
meester is geweest, eu nog is, van waar
telkens en telkens weer noodkreten (wor
den gehoord van honger en ellende, dat in
die stad 200.000 honden worden aangetrof
fen.
Ook ln ons land wordt het getal dier
viervoeters met den dag grooter» en als
het zoo door gaat, legt er voor onze ge-
meente-financiën een haast onuitputtelij
ke bron van inkomsten ln het verschiet,
vooral wanneer dp tarieven der hondenbe
lasting wat worden verhoogd en in ver
band met het inkomen der bezetters wor-
Toch behoeven we ons in deze vooruit -
zichten niet zoo bijzonder te verheugen.
Uns dunkt, dat het nu reedB welleties is,
want ik verzeker u. dat er in ons anders
zoo stille Saterland, soms momenten voor
komen. waarin door de honden openbare
Bitvoeringen worden gegeven, waarbij hoo.
ren en "zieu vergaan, door de wanluidende
muziek en de stof, die wordt opgejaagd.
Deze genietingen bereiken overigens het
hoogste punt als een zoogenaamde honden
kar, met een collega bespannen, ons dorps
plein gedurende zoo'n openbare honden -
vergadering toevallig passeeren moet.
Dan kan er met het volste recht van iets
diabolisch gesproken woeden.
Van alle kanten komen dl honden dan
aangestormd en laten hunne toevalLige be
zigheden in de steek om aan den gemeen
schappelijken aanval op de hondenkardeel
Dit doet dan wel wat
schien omdat wij het
het verschijnsel te verklaren. Daar zou
je eigenlijk hond voor moeten wezen, om
het te kunnen begrijpen, waarom zij, die
niets uitvoeren, zulk een vijandige hou
ding aannemen, tegenover hunne soortge-
nooten. die ten minste nog trachten op
hunne wijze nuttig werkzaam te zijn.
Ik sprak hierover eens .met mijn vriend
Nurks, maar deze zegt; dat de honden slim
als ze zijn, dit van de menschen hebben
afgekeken, maar dat nerfaen wij zoo maar
niet van hem aan en denken maar liever
,,'t ls Nurks maar, die het zegt."
Maar hoe het zij, het getal honden neemt
op zulk een schrikbarende wijze toe.
Ieder wil een f
Waarom
Onlangs op ee_
vriend, kwamen wij. na een minder vriena-
schappelijke hntmoeting met een hood, over
dit verschijnsel te spreken en daar mijn
vriend nog al moaolisoh 1b aangelegd en
nog wel eens licht verschafte in dutBtere
raken, vroeg ik zijn oordeel hierover. Hij
gaf er mij eene, die mij nog al aanneme-
lijk voorkwam.
Hij zei o.a., een mensch is eigenlijk een
vreemdsoortig wezen, een wezen met een
tweeledige natuuV In bijna ieder mensch
schuilt als het ware een anarchist, d.w.z.
iemand, die zich schrap zet tegenover al
le wetten en voorschriften, of deze tracht
te ontduiken.
Maar daartegenover komt ook ln ieder
mensch ,-een autokraat" voor, Welke zich
uit in de zucht tot bevolen en gebieden. Nu
kan het zijn, dat deze zucht bij velen wat
al te sterk ontwikkeld is (wij weten toch,
dat de meeste menschen liever hamer dan
aanbeeld zijn)maar dat er geen soortge-
nooten zijn, waarop hij deze zucht kan
uitvoeren, dat hij aan niemand zijn wil
over niemand door hem te commandeeren
valt. dan, zoo vervolgde hij. ligt het voor
de hand, dat hij zijn oog laat vallen .op
een hond, die door zijn ln het algemeen
slaafschen aard. dadelijk door een bevel
tot gehoorzaamheid is te brengen, bij de
wetenschap, dat door niet opvolging van
een bevel, de roede niet zal gespaard wor
den.
•Zoo sprakmijn filosofischen vriend.
Nu kan de wijsbegeerte wel veel ver
klaren, maar lang nog niet alles, maar ln
dit geval geloof ik, dat mijn vriend de spij
ker wel op den kop- heeft geslagen-
Maar al is dat waar, wat hij zei, dan l>
hierdoor nog niet .de nuttigheid van het
dier bewezen.
Telt ge dan den hond niet als waakdier,
hoor ik vragen, en geeft deze eigenschap
des nachts niet een gevoel van ruBt en
veiligheid in tijden als nu, waarin men
telkéna leest en hoort van diefstal, inbraak
sn moord
Mijn antwoord luidt beslist ontkennend.
Hoe dikwijls leest men niet van gevallen
van inbraak, waarbij een aanwezige waak
hond niets van zich liet hooren.'
Het reukorgaan van een hond, denk maar
aan den politiehond, is zod verbazend sterk
ontwikkerd, dat hij meer da* met oog of
oor reeds lang van te voren iemand gero
ken hééft, op weg naar de woning, die hij
bewakep 'moet
Heeft nu zoo Iemand slechte bedoelingen,
is het eerf misdadiger en weet hij, dat op
het reukorgaan van den hond werkt, waar
door deze op sexüeel gebied zoodanig wordt
beïnvloed, dat hij zoo gedwee wordt als
een. lammetje.
Zóo Aangelegd, en dat gebeurt, kan de
waakzaamheid van den hond ln vele ge
vallen vrij gerust naar het .rijk der le -
gende worden verwezen.
In Engeland heeft men dit reeds lang
*00 opgevat, worden de waakhonden als
zoodanig gebruikt en vervangen door gun-
door J. v. O. :-s
TrotscE verhief zich bet Oude kasteel op
een hoogt©. Het blikte vanaf den heuvel,
waiarop het gebouwd was, neer op de kleine
huisjes der dorpelingen, alBof het wilde
vragen, wat recht diestulpjos wel hadden
in zijn schaduw te verkeeren. Doch deze
zich niet storend, bleven rustig waar ze
waren en ai was het waar, dat het kasteel
de tijden getrotseerd en de stormen weer
staan had, belegeringen meegemaakt en in
velerlei twisten gediend had tot een toe
vlucht voor belegerden, de woningen der
dorpelingen minachtten het kasteel en eiBCh-
ten het recht op om ook hun kleine plaats
je te houden in de wijde en groote we
reld.
Zulke gedachten* over de levenlooze din
gen vervulden John Alderway, die staan
de op het terras voor zijn voorvaderlijke
woning, op het dorp neerzag.
John was trotsch op üe bezitting en het
was geen wonder. Strekten zich de b
Bchen der familie Alderway niet ettelijke
kilometers om het kasteel uit. Telde de be
zitting niet velr boerderijen, waaxop de
pachters leefden en ook een aantal kletne-
re lustsloten en jacht verblijven.
leder der bezitters der heerlijkheid had
het zijne er aan gedaan om haar oit te
breiden en te verfraaien en nieuwe stuk
ken grond er aan toe te voegen.
En nu was die taak aan John gekomen.
Zijn vader, de vier en dertigste uit hun
geslacht, was overleden en een telegram
had den jongen man teruggeroepen uit
Italië, waar hij een studiereis m^te
om de erfenis te aanvaarden en de schik
kingen te treffen, die noodig waren. De
zoon was nog tijdig gekomen om zijn grij
zen levensmoeden vader de oogen toe ts
drukken en na alle emoties en de vele con
ferenties met den notaris, had hij de ge
legenheid aangegrepen zich even terug te
trekken in de vrijheid der jnatuur.
Zwaar drukte hem de verantwoordelijk
heid. Hij, de vijf en dertigste uit het Huis
Alderway, zou nu de bezitting moeten be
sturen en nog verder vooruit moeten bren
gen. Nu zou hem van pas komen de oken-
nja. dift hij op zijn vnln »aUau. Hoi afge
daan o®er het landbouwvraagstuk en de
..Omdat u niet kunt ot omdat u
wilt
„Omdat Ik niet kan fen omdat Ik
Wif. Ik ga liever na»< huis. Mijn
zal mij waohtep met dB thee".
„Ga dan maar oudejtriend, ik tal unlet
tegenhouden. Ik zal fierst laten inspan -
John schelde en beval den knecht
een boodschap naar dun stal te
dat de bruine van den notaris n
Een gespannen zwijgan heerschte
schen beide mannen,
werd door de boodschap, dat ingespannen
was. Eenigszins gedwongen was het af
scheid, en toen de nieuwe graaf Alderway
zijn raadsman naar zijn rijtuig had bege
leid, en deze, de teugels strak houdend
was weggereden, bleef John peinzend Btaan
en mompelde hij „Hij weet er meer van
de oude, maar lk zal het uitvinden."
De notaris zat in zija rijtuig en trok het
voorhoofd in rimpels. Zacht fluisterde hij
voor zich heen „Hij-mag het nooit we
ten het geheim van Alderway moet begra
ven blijven zijn lev.eu mag niet worden
verwoest door de schuld van andere»-', ea
zijn paard aansporend tot sneller gang,
reed hij naai zijn woning, waar Maggi»,
zijn vrouw, h<
kwestie der bodemontginning. Hij
zich grofctache droomen van uitbreiding en
nog feetgre bewerking van den grond
Ver kon men zien nu de winter de hoo
rnen ontbladerd had en de winterzon kleur
de de toppen der zware eiken en forsche
beuken met rossigen gloed. Heel in de ver
te 'piekten de dennen en sparren omhoog,
donkergroen toonend. Een eenzame vogel
vloog krijechend op
In de groote bibliotheek van het kaBteel,
waar rug aan rug1 de honderden boeken
rhaard stonden en waar op een plédestal
busten der voornaamsten uit het geslaoht
waren geplaatst, zaten John en de oude
notariB, die altijd zijn vader van «raad,
had gediend.
Er heerschte schemering ln het groote
vertrek en het haardvuur wierp een vlam
mend schijnsel op het donker muorbokleed-
sel.
De beide mannen hadden over taken ge
sproken. Nu leunden zij achterover in de
wijde stoelen en zeide John „Het is jam
mer, dat u nog altijd niet hebt kunnen
vinden, waarom vroeger Het nooit werd ver
oorloofd, dat onze pachters buiten de gren
zen 8er bezitting over hun meesters spra
ken
Peinzend zag de notaris voor zich uit.
Hij blies den blauwen rook van zijn sigaar
in kleine wolkjes de lucht in en antwoonj-
de toen
..Hebt u dat uitgevonden
„Ja, antwoordde John, toen ik vanmid
dag aan het bladeren was in onze oude ar
chiefstukken en met een armzwaai wees hij
den betreffeuden slape. lijvig» tolianten
aan."
..Zoo, zoo, maar wellicht is het beter,
dat we niet oveA dit verbod, dat al bon-
derdvijftig jaar «leden is. spreken."
„Waarom niet,/vroeg de jonge kasteel
heer driftig. Ik'moet toch heel de geschie
denis kennen van mijn voorgeslacht en het
*ia niet mogelijk, dat een dergelijk verbod
gegeven Wferd zonder dat er een dringen
de reden voor was."
„Het zou een gril van een der vroegere
graven kunnen zijn,geweest."
„Geen der bezitters heeft ooit .een bevel,
als dit, uitgevaardigd, alleen de een en
dertigste graaf van Alderway en sedert
dieft tijd is het verbod immer geldende ge
bleven, waarom, als er geen reden toe
was."
„En, zijn er geen andere zaken te be
spreken op het oogenblik. anders zou ik
graag naar huis gaan, de weg is nog zoo
lang en mijn paardje wordt een daagja
ouder."
„Hoor eens oude vriend," sprak John,
en hij legde zijn hand op den schouder
van den ouden notaris,, „je kent me toch
genoeg om te weten, dat ik alle» uityorsch,
dat ik weten wil, dus zeg het me nu maar
wat ik van die vreeiftde geschiedenis weet.
Waarom heeft de eerien dertigste uit ons ge
slacht. die hier heerschte, een dergelijk be
vel gegeven f"
Ik kan het niet zeggen."
De volgende dagen kregen de bedienden
van het kasteel hun nieuwen meester bij
na niet te zien. Zij konden het zich niet
voorsteilen, dat John, die vroeger altijd
een der vroolijksten van de kasteelbewo -
ners was geweest en overal de eerste
was, als het gold een pretje te hebben
zich nu zoo heelo dagen kon opsluiten ln
de stoffige bibliotheek. En was het nu nog
geweest om een roman te lezen of om de
„Daily'Paper" in te zien, maar neen, hij
zat den geheelen dag gebogen over de
vroegere familie-registers, zooalB Mr. But
terstone, de buttier had gezegd. En die
kon het weten, want hij was den geheelen
dag bij de familie boven, terwijl de
re bedienden maar hadden boven te
men, wanneer hun hulp daar verlangd
werd door Butterstone.
Wat of een jong mensch daar nu aan had,
om zoo den geheelen dag in die stoffige pa
pieren te snorren, zei de eerste keuken
meid, en "het tweede werkmeisje antwoord
de, dat je nu wel zien kon, dat al de zor.
gen op den jongen heer neergekomen wa
ren en dat-ie veel ernstiger was terugge
komen dan toen hU naar Italië
Maar hoe zij ook vorschten, ni«
moedde, dat John Alderway, de vijf en
dertigste uit het Huis, zich den geheelen
dag bezig hield om te pogen het geheim
van den een en dertigsten uit zijn geBlacht
te ontsluieren. Hij moest en hij zou dè oor
zaak opsporen van het vreemdsoortige be
vel, dat nu reeds sinds honderd vijftig
de tongen van het personeel gebonden moest
houden en waarover door de jaren heen
zooveel gefluisterd was. Waarom wilde de
oude notarts het niet zeggen hij moet er
meer van geweten fefbben, zoo peinsde
jonn by zicnzen, en zoo aaent ny verder,
wanneer het niet een of ander verschrik
kelijk feit betrof, dan zou hij het tooh
wel hebben kunnen zeggen.
Allerlei documenten en waardevolle pa-
papieren had John voor zich uitgebreid en
hij sloeg dan hierin een blik, om dan weer
een ander boekdeel op te slaan, volge
schreven met oude, verbleekte letters. Zijn
voorhoofd had hij in rimpels getrokken en
z90als bij er- bij zat» had men hem kun
nen houden voor een jongen monnik, die
zich uit het gewoel der wereld had te
ruggetrokken om zich te wijden enkel en
alleen aan de studie van een ol ander ge
wichtig odderwerp.
Met de hand onder het hoofd gestut
dacht John na.
Een dag ben ik nu reeds bezig, zoo peins
de hij, en nog heb ik het niet gevonden.
En toch moet ik het weten, ik moet, o, als
het eens in verband stond met iets •ver
schrikkelijks, als de* naam van hst ge
slacht Alderway eens onteerd was door
een ol andere miadaad, als het blazoen eens
met bloed bevlekt was van iemand, die on
schuldig geleden had onder de geweldena -
rijen van zijn voorvaders. Maar neen, dat
kan niet waar zija, »oo riep bij uit- Maar
dat bevel, dat vreemdsoortige bevel. Ik}
moet het uitvinden, ik zou geen oogenblik
rust meer hebben, als ik het geheim v«&
Alderway. dat hierachter steekt, niet ont
sluierd had.
Hij zette zioh weer aan den arbeid en ten
slotte scheen zijn moeite beloond te wor
den. Heel in een vergeten hoekje was ge
krabbeld met onvaste band. alsof een vnouw
het, geschreven had, die in hevige opwin
ding verkeerde „God vergeve mij, ik ben
door John gedwongen mijn oudste kind
zal worden verstooten." En iets verder
stond geschreven met dezelfde hand: „Zijn
wij het dan, die de geschiedenis maken?"
Een verwijzing bracht John op het spoor
dat nu in een ander boek moest worden
gezocht. Hij gr<Ap naar een in rundleer ge
bonden deel, met de wapens van het Huis
Alderway versierd. Met een hand, die beef
de van ontroering, sloeg hij de bladzijden
om en pm en eindelijk vond hij de medadM
ling
„Heden is door mij John Alderway. de
31ste uit het geslacht gelast, dat de rech
ten op de bezitting niet mogen warden to*
gekend aan mijn oudsten zoon, die ver
minkt is en daarom ons goed niet zal kun
nen beheeren, maar dat die rechten wor-
deu overgedragen aan mijn tweeden soon,
Alfred."
Dat is dus de reden geweest, waarom la
ter het vreemde bevel uitgevaardigd werd,
riep John uit. Hij ging voort met zijn na-
vorachingen en vond uit, dat de oudste
zoon van den 31 en graai bij verre iamilie
was groot gebracht onder vreemden naam
en dat hij voor altijd verstoken waë geble
ven van de rrohten, die hem toekwamen.
Ook toen hij later was gehuwd, had men
hem onkundig gelaten van zijn miskenning
en zoo was het onuecht voortgeschreden
nu reeds door drie geslachten heen
Vast besloten stond John op. Hij Het
et rijtuig voorkomen en reed naar den no
taris. Toen dezen den jongen graaf zag uit
stijgen, .begreep hij reeds, dat hij h©^ ge
heim had uitgovorscht.
Na de begroeting, zeide John met een ge
dwongen lach t „W<el, oude vriend, wat Vk
zeide is gebeurd ik heb het geheim vau
bevel opgelost en kom daar nu over
spreken."
„Daar is niet o var te spreken. U ls de
vijf en dertigste uit het geslacht van Al -
derway en blijft de nieuwe bezitter van
het kasteel;"
.Zoudt u dan wille», dat ik iets behield,
larmede een zoo groot onrecht was ge
schied
„Dat ls gebeurd ln het grijs verleden en
ij moeten met het heden "rekening hou
den.
„Juist om goed te maken heden wat ln het
grijs verleden bedorven werd, beb ik mij
tot plicht gesteld. Wij moeten uitzoeken of
nog iemand van den anderen tak in leven
is.1
„Die onderzoekingen behoeven niet te
worden gedaan."
„Hoe, weet u dan of er nog nabestaanden
van den misdeelden Alderway bestaan
„Een 1b er in leven een jonge man
zoo oud als u nu is en hij woont in Lon
den."
„Dadelijk moet aan dien man geèchrevon
worden, dadelijk. Er moet geen miruut te-
Enkele dagen later verliet een eenzame
wandelaar het oude elot van Alderway. HU
aloeg den weg ln naar het spoorweg-dati-
Weer kleurde de zon zwak 'rood tegen
den valen winterhemel en donkerde het groen
der dennen tegen den horizont.
Het is als toen lk hier weer van mijn
reis terugkwam, zei de wandelaar. „Mijn
Alderway, mijn Alderway, wat heb lk er
mij op verheugd cm een zoo Bchoone be
zitting dfe mijne te kunnen noemen. Maar
het verleden sprak en ik heb gehoor
Zoo maakte John Alderway plaats voor
den nakomeling van hem, wien onrecht was
aangedaan.
Hij ging de wereld in, liever dan zich
te vergenoegen met een kasteel, dat hem
volgens zijn geweten niet toekwam.
Een eenzame vogel krijaohte
NIEUW-LEKKERLAND
Weth. Voorsluijs Ik ben overtuigd, dat
hier reusachtig gevloekt wordt.
De heer 8mit Moeten wij de regeering
daarop aandringen om een wet te maken
tegoa het vloeken, daar wij toch zeli dan
zoern wet willen invoeren.
De heer Bongers Men ie voor of te
gen een vloek ver bod. Wat de heeren Ver
meujeu «B Irma bobben gezegd, is niet de
zuivere opvatting.
Als iemand mij beleedigt bij mij lnhuis,
zal ik hem de deur niet wijzen, maar wel
als hij vloekt.
De heer De Kraal behoeft die argumen
ten niet te gebruiken, dat heeft geen zin.
Hij ontkent, dat er tweeërlei blik op het
leven is, hij moet bekennen, dat wij dit
vloek verbod wel willen.
De heer De Kraai Ik heb alleen maar
afgekeurd de houding van die menschen,
die doordrijven voor een vloekverbod et
niet het voorstel van den voorzitter et
weth. Den Boer, om adhaesio te betuigen
Ik ben misschien scherp geweest, maar
het is de besliste waarheid. Ik blij! het
vloeken afkeuren. Doc'h laten wij de' be
langen der gemeente meer behartigen en de
menschen niet wat voorliegen.
Weth. Voorsluijs Wanneer de regeering
in gebreke blijft, moeten wij ingrijpen.
De heer Suzenaar #De vloeker zal bul
ten gebracht worcjgp en uitgeworpen wor
den, staat er in den Bijbel, dus wij moe
ten wel een vloekverbod invoeren.
De heer Vermeulen Ik zeg nogmaals,
men moet den mug niet uitzuigen en "den
Kemel doorzwelgen. Mijn opvoeding en leer
ls altijd geweest, dat Farizeërs bidden op
de hoeken van de straten. Wij zijn vao
natnur zondaars, doch denken zoo Bpoedig
dat wij goed zijn. Wij doen gelijk de- Fa-
rizeërs en kijken met minachting op" da
Tollenaars. Wij muilen allen dezo geschie
denis wel kennen. Ik bon een bestrijder
van vloeken. Vloeken is onnuttig, onzin
nig en onteerend, doch wij zetten, als wij
bet vloekverbod doorzetten, de regeering
voor schande. Laat de regeering ons eerst
een voorbeeld geven.
Hetgeen do heeren Suzenaar en Voor -
sluijs zeggen, heelt geen grond, het rus-
op een zandgrond.
De heer De Kraai öozenaar ls gelijk
Colijn.
De heer Suzenaar Colijn IL
De heer Do Kraai Juist Colijn II. HIJ
wil de macht doordrijven op aandrang van
Ds. Alers, zoo ook het gebed. Wij willen
ook een gebed. Nogmaals, mijnheer Voor
sluijs, kom met gezonde dingen en motie
ven.
Weth. Voorsluijs 1 Ons land ls een Chrift
tenland. Vermeulen en De Kraai willen
persoonlijk op mij beginnen. Alles wat wij
doen, moet ter eere Gods zijn.
De heer Bongers Als er maar eens
iemand was, die riep avond aan avbnd
„Herman Vermeulen, H rsao,n Vermeulen"
dan zou er al gaüw d politie aan te pas
komen.
Godlasterlijke taal n et worden ge-
straid, doch plaatselijk kan m..-n het moei
lijk invoeren. Het is be er, dat het van re-
geeringswege uitgaat.
De heer Vermeulen Wat bedoelt de heer
Voorsluijs met een Christenhond. Wat is bij
u christelijk Wij hebben een Cl iris lelijke
regeering gehad, noemt n het daarom een
Christenland. Christelijk is bij mij iemand,
die de zuivere leer van Christus volgt. Ik
zeg nogmaals, vloeken is onzinnig en on
nuttig. Maar laten wij toch geen gemeen
telijk vloekverbod invoeren.
De voorzitter zegt, dat hij ook tegen een
plaatselijk verbod is en dat hij geheed
over wethouder Vooreluijs staat. Hij kan,
zegt spreker, onmogelijk met hem mede
gaan en vindt het van den wethouder dan
ook treurig met zulke voorstellen te ko
men, daar hij zelf nog niet eens weet wat
hij wil.
De voorzitter is zoo heftig gekant tegen
den heer Voorsluijs, dat hij enkele malen,
flink op de tafel slaat, en zegt verder
dat Voorsluijs eerst voor de begrooting HJ24
was en nu er tegen is, hoe moet ik dat
alles toch verstaan, gaat spr. verder. Ik
zal het u dan ook goed doen gevoelen
zegt spr. tegen den heer VoorBluijB. Ein
delijk ia voor mij den tijd aangebroken oip
hier eens iets meer van te zeggen. Men
moet zich niet uitgeven voor wat men niet
is.
Verder leest de voorzitter het een en an
der voor over het vloeken in de gemeen
te Schoonhoven en zegt verder, dat alle
leden van den -Baad het vloeken en laste
ren you dodo Na«n wet naar laag 2 till an
vinden. Ik ben tegen plaatselijk vloekver
bod en ik gevoel er meer voor, dat de re
geering in casu optreed.
Men kan de vloekers in groepen ver
doelen, gaat Bpr- verdqr, ten eerste Kin
deren on opgeschoten jongens ten tweods
onbeschaafden ten derds bij dronkenschap;
ten vierde in drift en ten vijfde bij hen,
wien het centraal zenuwstelsel niet in or
de la en lijden aan zielsziekte, dat ls krank
zinnigheid. 4
Is het vloeken ln onze gemeente zoo tos-
genomen, gaat spreker verder, om het ta
straffen f
Wij moeten de menschen behoeden voor
den strafrechter. Wij bereiken het ge-
wenschte niet met strafbepaling. Wij moe
ten beginnen bij het kind. Laten wij, hen
die vloeken en vooral kinderen, die vlos
ken, vermanen, doch'niet straffen, de on
derwijzers kunnen wij verzoeken om ons
te helpen om het vlooken tegen te gaan
I"V heerlijkheid Lekkerkerk en Zuidbroek werd in 1413 door WillemxVÏ,
l^Qraaf van Holland, verheven tot een hooge heerlijkheid, en uitgegeven aan
Engelbrecht, Oraaf van Nassau, Heer van de Lek. Zij werd sedert bezeten door
de Oraven van Nassau, totdat zij in 1722 voor 30 000 gulden werd verkocht aan
Mr. Francois Constantijn de Blagny.
Het dorp Lekkerkerk is welvarend en maakt een zeer aangenamen indruk.
Met zijn typisch gebouwden toren vertoont het4 een beeld van landelijke rust,
terwijl er toch die bedrijvigheid wordj gevonden, ^die het kenmerk is van
vooruitgang. Deze toren is de derde, die in de gemeente werd gebouwd. De
eerste is verwoesj in 1575 door de Spanjaarden, maar in 1615 weer gedeeltelijk
opgebouwd. De tweede is in 1780 ongeveer gebouwd, omdat de vorige inge
stort was. In 1830 is de tegenwoordige toren op koÉeft der gemeente gestichL
Vreemdelingen bezichtigeft hier de herberg „De Oroote Boer". In deze
herberg komt n.I. een afbeelding voor yan den bekenden boer en zalmvisschér
van Lekkerkerk, Gérrit Bastiaanse de Hals, in 1668 overleden, die zóó lang was,
dat menschen, die reeds flink van postuur waren, zonder bukken onder zijn
armen konden doorgaan.
Lekkerkerk beslaat een groote oppervlakte en is geheel langs den Lekdijk
gebouwd.