DEZE weken voor. belachelijk lage prijzen. Frans yan Camp, Gouda, Kleiweg 6, hoek SI. Anloniestr. Schoonhovensche Courant Brieven van een Buiten. sa WIJ RUIMEN OP: Hoeden Pefleft Overhemden Handschoenen Zijden Sjaals 68 cl. 68 98 29 98 Bretelles Sokken Boorden Zelïbinders. Strikjes 29 ct. 18 29 38 19 R (reumatiek AKKER's Hulpmeststoffen. Aardappelmoes Zieken genees! I zelfTI! A. DE WAARD, Riethandel, TWEEDE BLAD Khxtëterbalsem F. STRBfllf.marW 17-60U0a Heeren Landbouwers Chem. fabr. Fa. D, ROOS. A Co., i Winter voeten| IPUROLI GROOT-AMMERS, Schoonh. Veer. De wintertijd is de tijd voor oliebollen, heerlijke koek en allerlei soorten confiturentaart Elke huisvrouw weet, hoe zij haar gezin daarmede kan ver rassen, maar dikwijle schrikt men terug van de enorme hoeveelheid boter Het speciale karnprocee maakt BLUE BAND tot do lieveling van alle huiavrouwaa HH van de van Vrijdag 18 Januarr 1924. - No. 4765. Het grijs verleden. GEMEENTERAADS VERGADERINGEN. Lekkerkerk. WIJ GÉVEN HET!! ft M 99 99 99 99 99 'Wij kunnen alles niet opsommen', doch wij zijn noifl nooit zóó goedfioop geweest, en'dat wij altijd al goedkoop zijn, bewijst de steeds grooter wordende omzet wel KOMT DUS ALLEN NA Ali GOUDA'S GKOOTEN UITVERKOOP bij I De smaftelijkste^ aanval len "wordén gemakkelijk verlicht door .'t gebruik van Akker's Klopsterbal- sem, wereldberoemd wrijfmiddel, dat diep in de huid.doordringt. Alge meen geprezen ,pm iljn verzachtende en gene zende" werking*bij alle wpnden, winterhanden en.» -voeten, dendenptfn .en verstuikingen. -Koopt heden nog f Elscht nieuwe verpakking in cartons: nl.m. 20 gr. 0,50; pl.rn.50gr.fi,— pl.ni. 100 gr. f 1,755 Alom verkrijgbaar. Spéciale Grasmest ea Norce-Salpeler. P. NEEP Ja., 'X,»kkerlcDrk Magazijn van (lialaiKerlën, Speelgoed. Uitgebreide keuze in Glas Porcelain - Staalwaren Parfemumén Nikkelwaren Lederwerk enz. IWijnhardt's Tabletten Zuiver en wetenschappelijk «amengeele'd. Zenuwtabletten brengen overspannen zenuwen lot rust. nomen de slapeloosheid wegen verdrijven examenvrees. Per koW 75 ct. Hoofdpijntabletten el'i'en de ergste hoofdpijn. Per koker_ 6 O ct. Maagtabletten tegen maagstoornisseitt Per koker 75 ct. Laxeertabletten Zachiwerkend laxeermiddel. Per doosje 60 ct. Staaltabletten bij bloedarmoede en zwakte. j flacons I0.90J1.75.13-40 WAARSCHUW! NO. Dere tab'nttsn worden evenals alle ede af^ke'en veelvuldig nagemaakt. Uiterlijk getukt dit wel. maar Innerlijk nooit Da namaakMls missen altl|d de goede uitwerking de/er «elite en oorspronkelijke tabletten. Elsch pus op de verpakking den naam Ml^NHARDT. Btj Apotheker, en Orogteten. Koopt nu In plaats van Natte Pulp. tegen scherp concurreerenden prijs en kwaliteit Lt-ver mg. naai kt uz« Mil KjMIe aanvragen om inlichting wordt schriftelijk beantwoord of persoon lijk bezocht. -.• Beleefd aanbevelend. W. VAN DEN BERG, Pulp-Agent, Haarlemmerweg 77huis, Amsterdam Vraagt onze gratis prijscourant van de door oos met-enorm stijgend succes in den handel gebrachte Engelsche palenl geneesmiddelen voor alle zjckfeji. UR1NE-ONDERZOEK SLECHTS SO CENT. 78 Jonkeriransslraal 78 Rotterdam. Wintf rteenen Winterhanden. DOOI 3Q. 60.90 ct a 1 HIJ APOTHEKERS I Levert alle soorten DEKRIET, MAt- ei STUKADOORSRIET. Overal Iranc» thuis. Concurrentie in kwaliteit uitgeslotenII! "'Vraagt p r ij s en conditiën. $fê BLUE BAND reikt U hier de behulpzame hand. - Met BLUE BAND maakt ge hr>t heerlijkste confituren-gebak Over kosten wordt dan niet mfeer gesproken. WANNEER BAKT GIJ UW TAART ZELF7 LXXXI. zen, die door hel klapperend geluid de huisgenooten tijdig waarschuwen, wanneer op- ongelegen tijden bezoekers het erf naderen. OOM K009. Het aantal honden, dat ln de xoogenaatn- tUrXU," op'verbLl^T MË^UELWEKK kende wijze toe- Vréémd doet het daarbij aan, -idat ln -een stad, als b.v. Berlijn, waar zooals men weet Schraalbtuia al sinds jaren kSüken- meester is geweest, eu nog is, van waar telkens en telkens weer noodkreten (wor den gehoord van honger en ellende, dat in die stad 200.000 honden worden aangetrof fen. Ook ln ons land wordt het getal dier viervoeters met den dag grooter» en als het zoo door gaat, legt er voor onze ge- meente-financiën een haast onuitputtelij ke bron van inkomsten ln het verschiet, vooral wanneer dp tarieven der hondenbe lasting wat worden verhoogd en in ver band met het inkomen der bezetters wor- Toch behoeven we ons in deze vooruit - zichten niet zoo bijzonder te verheugen. Uns dunkt, dat het nu reedB welleties is, want ik verzeker u. dat er in ons anders zoo stille Saterland, soms momenten voor komen. waarin door de honden openbare Bitvoeringen worden gegeven, waarbij hoo. ren en "zieu vergaan, door de wanluidende muziek en de stof, die wordt opgejaagd. Deze genietingen bereiken overigens het hoogste punt als een zoogenaamde honden kar, met een collega bespannen, ons dorps plein gedurende zoo'n openbare honden - vergadering toevallig passeeren moet. Dan kan er met het volste recht van iets diabolisch gesproken woeden. Van alle kanten komen dl honden dan aangestormd en laten hunne toevalLige be zigheden in de steek om aan den gemeen schappelijken aanval op de hondenkardeel Dit doet dan wel wat schien omdat wij het het verschijnsel te verklaren. Daar zou je eigenlijk hond voor moeten wezen, om het te kunnen begrijpen, waarom zij, die niets uitvoeren, zulk een vijandige hou ding aannemen, tegenover hunne soortge- nooten. die ten minste nog trachten op hunne wijze nuttig werkzaam te zijn. Ik sprak hierover eens .met mijn vriend Nurks, maar deze zegt; dat de honden slim als ze zijn, dit van de menschen hebben afgekeken, maar dat nerfaen wij zoo maar niet van hem aan en denken maar liever ,,'t ls Nurks maar, die het zegt." Maar hoe het zij, het getal honden neemt op zulk een schrikbarende wijze toe. Ieder wil een f Waarom Onlangs op ee_ vriend, kwamen wij. na een minder vriena- schappelijke hntmoeting met een hood, over dit verschijnsel te spreken en daar mijn vriend nog al moaolisoh 1b aangelegd en nog wel eens licht verschafte in dutBtere raken, vroeg ik zijn oordeel hierover. Hij gaf er mij eene, die mij nog al aanneme- lijk voorkwam. Hij zei o.a., een mensch is eigenlijk een vreemdsoortig wezen, een wezen met een tweeledige natuuV In bijna ieder mensch schuilt als het ware een anarchist, d.w.z. iemand, die zich schrap zet tegenover al le wetten en voorschriften, of deze tracht te ontduiken. Maar daartegenover komt ook ln ieder mensch ,-een autokraat" voor, Welke zich uit in de zucht tot bevolen en gebieden. Nu kan het zijn, dat deze zucht bij velen wat al te sterk ontwikkeld is (wij weten toch, dat de meeste menschen liever hamer dan aanbeeld zijn)maar dat er geen soortge- nooten zijn, waarop hij deze zucht kan uitvoeren, dat hij aan niemand zijn wil over niemand door hem te commandeeren valt. dan, zoo vervolgde hij. ligt het voor de hand, dat hij zijn oog laat vallen .op een hond, die door zijn ln het algemeen slaafschen aard. dadelijk door een bevel tot gehoorzaamheid is te brengen, bij de wetenschap, dat door niet opvolging van een bevel, de roede niet zal gespaard wor den. •Zoo sprakmijn filosofischen vriend. Nu kan de wijsbegeerte wel veel ver klaren, maar lang nog niet alles, maar ln dit geval geloof ik, dat mijn vriend de spij ker wel op den kop- heeft geslagen- Maar al is dat waar, wat hij zei, dan l> hierdoor nog niet .de nuttigheid van het dier bewezen. Telt ge dan den hond niet als waakdier, hoor ik vragen, en geeft deze eigenschap des nachts niet een gevoel van ruBt en veiligheid in tijden als nu, waarin men telkéna leest en hoort van diefstal, inbraak sn moord Mijn antwoord luidt beslist ontkennend. Hoe dikwijls leest men niet van gevallen van inbraak, waarbij een aanwezige waak hond niets van zich liet hooren.' Het reukorgaan van een hond, denk maar aan den politiehond, is zod verbazend sterk ontwikkerd, dat hij meer da* met oog of oor reeds lang van te voren iemand gero ken hééft, op weg naar de woning, die hij bewakep 'moet Heeft nu zoo Iemand slechte bedoelingen, is het eerf misdadiger en weet hij, dat op het reukorgaan van den hond werkt, waar door deze op sexüeel gebied zoodanig wordt beïnvloed, dat hij zoo gedwee wordt als een. lammetje. Zóo Aangelegd, en dat gebeurt, kan de waakzaamheid van den hond ln vele ge vallen vrij gerust naar het .rijk der le - gende worden verwezen. In Engeland heeft men dit reeds lang *00 opgevat, worden de waakhonden als zoodanig gebruikt en vervangen door gun- door J. v. O. :-s TrotscE verhief zich bet Oude kasteel op een hoogt©. Het blikte vanaf den heuvel, waiarop het gebouwd was, neer op de kleine huisjes der dorpelingen, alBof het wilde vragen, wat recht diestulpjos wel hadden in zijn schaduw te verkeeren. Doch deze zich niet storend, bleven rustig waar ze waren en ai was het waar, dat het kasteel de tijden getrotseerd en de stormen weer staan had, belegeringen meegemaakt en in velerlei twisten gediend had tot een toe vlucht voor belegerden, de woningen der dorpelingen minachtten het kasteel en eiBCh- ten het recht op om ook hun kleine plaats je te houden in de wijde en groote we reld. Zulke gedachten* over de levenlooze din gen vervulden John Alderway, die staan de op het terras voor zijn voorvaderlijke woning, op het dorp neerzag. John was trotsch op üe bezitting en het was geen wonder. Strekten zich de b Bchen der familie Alderway niet ettelijke kilometers om het kasteel uit. Telde de be zitting niet velr boerderijen, waaxop de pachters leefden en ook een aantal kletne- re lustsloten en jacht verblijven. leder der bezitters der heerlijkheid had het zijne er aan gedaan om haar oit te breiden en te verfraaien en nieuwe stuk ken grond er aan toe te voegen. En nu was die taak aan John gekomen. Zijn vader, de vier en dertigste uit hun geslacht, was overleden en een telegram had den jongen man teruggeroepen uit Italië, waar hij een studiereis m^te om de erfenis te aanvaarden en de schik kingen te treffen, die noodig waren. De zoon was nog tijdig gekomen om zijn grij zen levensmoeden vader de oogen toe ts drukken en na alle emoties en de vele con ferenties met den notaris, had hij de ge legenheid aangegrepen zich even terug te trekken in de vrijheid der jnatuur. Zwaar drukte hem de verantwoordelijk heid. Hij, de vijf en dertigste uit het Huis Alderway, zou nu de bezitting moeten be sturen en nog verder vooruit moeten bren gen. Nu zou hem van pas komen de oken- nja. dift hij op zijn vnln »aUau. Hoi afge daan o®er het landbouwvraagstuk en de ..Omdat u niet kunt ot omdat u wilt „Omdat Ik niet kan fen omdat Ik Wif. Ik ga liever na»< huis. Mijn zal mij waohtep met dB thee". „Ga dan maar oudejtriend, ik tal unlet tegenhouden. Ik zal fierst laten inspan - John schelde en beval den knecht een boodschap naar dun stal te dat de bruine van den notaris n Een gespannen zwijgan heerschte schen beide mannen, werd door de boodschap, dat ingespannen was. Eenigszins gedwongen was het af scheid, en toen de nieuwe graaf Alderway zijn raadsman naar zijn rijtuig had bege leid, en deze, de teugels strak houdend was weggereden, bleef John peinzend Btaan en mompelde hij „Hij weet er meer van de oude, maar lk zal het uitvinden." De notaris zat in zija rijtuig en trok het voorhoofd in rimpels. Zacht fluisterde hij voor zich heen „Hij-mag het nooit we ten het geheim van Alderway moet begra ven blijven zijn lev.eu mag niet worden verwoest door de schuld van andere»-', ea zijn paard aansporend tot sneller gang, reed hij naai zijn woning, waar Maggi», zijn vrouw, h< kwestie der bodemontginning. Hij zich grofctache droomen van uitbreiding en nog feetgre bewerking van den grond Ver kon men zien nu de winter de hoo rnen ontbladerd had en de winterzon kleur de de toppen der zware eiken en forsche beuken met rossigen gloed. Heel in de ver te 'piekten de dennen en sparren omhoog, donkergroen toonend. Een eenzame vogel vloog krijechend op In de groote bibliotheek van het kaBteel, waar rug aan rug1 de honderden boeken rhaard stonden en waar op een plédestal busten der voornaamsten uit het geslaoht waren geplaatst, zaten John en de oude notariB, die altijd zijn vader van «raad, had gediend. Er heerschte schemering ln het groote vertrek en het haardvuur wierp een vlam mend schijnsel op het donker muorbokleed- sel. De beide mannen hadden over taken ge sproken. Nu leunden zij achterover in de wijde stoelen en zeide John „Het is jam mer, dat u nog altijd niet hebt kunnen vinden, waarom vroeger Het nooit werd ver oorloofd, dat onze pachters buiten de gren zen 8er bezitting over hun meesters spra ken Peinzend zag de notaris voor zich uit. Hij blies den blauwen rook van zijn sigaar in kleine wolkjes de lucht in en antwoonj- de toen ..Hebt u dat uitgevonden „Ja, antwoordde John, toen ik vanmid dag aan het bladeren was in onze oude ar chiefstukken en met een armzwaai wees hij den betreffeuden slape. lijvig» tolianten aan." ..Zoo, zoo, maar wellicht is het beter, dat we niet oveA dit verbod, dat al bon- derdvijftig jaar «leden is. spreken." „Waarom niet,/vroeg de jonge kasteel heer driftig. Ik'moet toch heel de geschie denis kennen van mijn voorgeslacht en het *ia niet mogelijk, dat een dergelijk verbod gegeven Wferd zonder dat er een dringen de reden voor was." „Het zou een gril van een der vroegere graven kunnen zijn,geweest." „Geen der bezitters heeft ooit .een bevel, als dit, uitgevaardigd, alleen de een en dertigste graaf van Alderway en sedert dieft tijd is het verbod immer geldende ge bleven, waarom, als er geen reden toe was." „En, zijn er geen andere zaken te be spreken op het oogenblik. anders zou ik graag naar huis gaan, de weg is nog zoo lang en mijn paardje wordt een daagja ouder." „Hoor eens oude vriend," sprak John, en hij legde zijn hand op den schouder van den ouden notaris,, „je kent me toch genoeg om te weten, dat ik alle» uityorsch, dat ik weten wil, dus zeg het me nu maar wat ik van die vreeiftde geschiedenis weet. Waarom heeft de eerien dertigste uit ons ge slacht. die hier heerschte, een dergelijk be vel gegeven f" Ik kan het niet zeggen." De volgende dagen kregen de bedienden van het kasteel hun nieuwen meester bij na niet te zien. Zij konden het zich niet voorsteilen, dat John, die vroeger altijd een der vroolijksten van de kasteelbewo - ners was geweest en overal de eerste was, als het gold een pretje te hebben zich nu zoo heelo dagen kon opsluiten ln de stoffige bibliotheek. En was het nu nog geweest om een roman te lezen of om de „Daily'Paper" in te zien, maar neen, hij zat den geheelen dag gebogen over de vroegere familie-registers, zooalB Mr. But terstone, de buttier had gezegd. En die kon het weten, want hij was den geheelen dag bij de familie boven, terwijl de re bedienden maar hadden boven te men, wanneer hun hulp daar verlangd werd door Butterstone. Wat of een jong mensch daar nu aan had, om zoo den geheelen dag in die stoffige pa pieren te snorren, zei de eerste keuken meid, en "het tweede werkmeisje antwoord de, dat je nu wel zien kon, dat al de zor. gen op den jongen heer neergekomen wa ren en dat-ie veel ernstiger was terugge komen dan toen hU naar Italië Maar hoe zij ook vorschten, ni« moedde, dat John Alderway, de vijf en dertigste uit het Huis, zich den geheelen dag bezig hield om te pogen het geheim van den een en dertigsten uit zijn geBlacht te ontsluieren. Hij moest en hij zou dè oor zaak opsporen van het vreemdsoortige be vel, dat nu reeds sinds honderd vijftig de tongen van het personeel gebonden moest houden en waarover door de jaren heen zooveel gefluisterd was. Waarom wilde de oude notarts het niet zeggen hij moet er meer van geweten fefbben, zoo peinsde jonn by zicnzen, en zoo aaent ny verder, wanneer het niet een of ander verschrik kelijk feit betrof, dan zou hij het tooh wel hebben kunnen zeggen. Allerlei documenten en waardevolle pa- papieren had John voor zich uitgebreid en hij sloeg dan hierin een blik, om dan weer een ander boekdeel op te slaan, volge schreven met oude, verbleekte letters. Zijn voorhoofd had hij in rimpels getrokken en z90als bij er- bij zat» had men hem kun nen houden voor een jongen monnik, die zich uit het gewoel der wereld had te ruggetrokken om zich te wijden enkel en alleen aan de studie van een ol ander ge wichtig odderwerp. Met de hand onder het hoofd gestut dacht John na. Een dag ben ik nu reeds bezig, zoo peins de hij, en nog heb ik het niet gevonden. En toch moet ik het weten, ik moet, o, als het eens in verband stond met iets •ver schrikkelijks, als de* naam van hst ge slacht Alderway eens onteerd was door een ol andere miadaad, als het blazoen eens met bloed bevlekt was van iemand, die on schuldig geleden had onder de geweldena - rijen van zijn voorvaders. Maar neen, dat kan niet waar zija, »oo riep bij uit- Maar dat bevel, dat vreemdsoortige bevel. Ik} moet het uitvinden, ik zou geen oogenblik rust meer hebben, als ik het geheim v«& Alderway. dat hierachter steekt, niet ont sluierd had. Hij zette zioh weer aan den arbeid en ten slotte scheen zijn moeite beloond te wor den. Heel in een vergeten hoekje was ge krabbeld met onvaste band. alsof een vnouw het, geschreven had, die in hevige opwin ding verkeerde „God vergeve mij, ik ben door John gedwongen mijn oudste kind zal worden verstooten." En iets verder stond geschreven met dezelfde hand: „Zijn wij het dan, die de geschiedenis maken?" Een verwijzing bracht John op het spoor dat nu in een ander boek moest worden gezocht. Hij gr<Ap naar een in rundleer ge bonden deel, met de wapens van het Huis Alderway versierd. Met een hand, die beef de van ontroering, sloeg hij de bladzijden om en pm en eindelijk vond hij de medadM ling „Heden is door mij John Alderway. de 31ste uit het geslacht gelast, dat de rech ten op de bezitting niet mogen warden to* gekend aan mijn oudsten zoon, die ver minkt is en daarom ons goed niet zal kun nen beheeren, maar dat die rechten wor- deu overgedragen aan mijn tweeden soon, Alfred." Dat is dus de reden geweest, waarom la ter het vreemde bevel uitgevaardigd werd, riep John uit. Hij ging voort met zijn na- vorachingen en vond uit, dat de oudste zoon van den 31 en graai bij verre iamilie was groot gebracht onder vreemden naam en dat hij voor altijd verstoken waë geble ven van de rrohten, die hem toekwamen. Ook toen hij later was gehuwd, had men hem onkundig gelaten van zijn miskenning en zoo was het onuecht voortgeschreden nu reeds door drie geslachten heen Vast besloten stond John op. Hij Het et rijtuig voorkomen en reed naar den no taris. Toen dezen den jongen graaf zag uit stijgen, .begreep hij reeds, dat hij h©^ ge heim had uitgovorscht. Na de begroeting, zeide John met een ge dwongen lach t „W<el, oude vriend, wat Vk zeide is gebeurd ik heb het geheim vau bevel opgelost en kom daar nu over spreken." „Daar is niet o var te spreken. U ls de vijf en dertigste uit het geslacht van Al - derway en blijft de nieuwe bezitter van het kasteel;" .Zoudt u dan wille», dat ik iets behield, larmede een zoo groot onrecht was ge schied „Dat ls gebeurd ln het grijs verleden en ij moeten met het heden "rekening hou den. „Juist om goed te maken heden wat ln het grijs verleden bedorven werd, beb ik mij tot plicht gesteld. Wij moeten uitzoeken of nog iemand van den anderen tak in leven is.1 „Die onderzoekingen behoeven niet te worden gedaan." „Hoe, weet u dan of er nog nabestaanden van den misdeelden Alderway bestaan „Een 1b er in leven een jonge man zoo oud als u nu is en hij woont in Lon den." „Dadelijk moet aan dien man geèchrevon worden, dadelijk. Er moet geen miruut te- Enkele dagen later verliet een eenzame wandelaar het oude elot van Alderway. HU aloeg den weg ln naar het spoorweg-dati- Weer kleurde de zon zwak 'rood tegen den valen winterhemel en donkerde het groen der dennen tegen den horizont. Het is als toen lk hier weer van mijn reis terugkwam, zei de wandelaar. „Mijn Alderway, mijn Alderway, wat heb lk er mij op verheugd cm een zoo Bchoone be zitting dfe mijne te kunnen noemen. Maar het verleden sprak en ik heb gehoor Zoo maakte John Alderway plaats voor den nakomeling van hem, wien onrecht was aangedaan. Hij ging de wereld in, liever dan zich te vergenoegen met een kasteel, dat hem volgens zijn geweten niet toekwam. Een eenzame vogel krijaohte NIEUW-LEKKERLAND Weth. Voorsluijs Ik ben overtuigd, dat hier reusachtig gevloekt wordt. De heer 8mit Moeten wij de regeering daarop aandringen om een wet te maken tegoa het vloeken, daar wij toch zeli dan zoern wet willen invoeren. De heer Bongers Men ie voor of te gen een vloek ver bod. Wat de heeren Ver meujeu «B Irma bobben gezegd, is niet de zuivere opvatting. Als iemand mij beleedigt bij mij lnhuis, zal ik hem de deur niet wijzen, maar wel als hij vloekt. De heer De Kraal behoeft die argumen ten niet te gebruiken, dat heeft geen zin. Hij ontkent, dat er tweeërlei blik op het leven is, hij moet bekennen, dat wij dit vloek verbod wel willen. De heer De Kraai Ik heb alleen maar afgekeurd de houding van die menschen, die doordrijven voor een vloekverbod et niet het voorstel van den voorzitter et weth. Den Boer, om adhaesio te betuigen Ik ben misschien scherp geweest, maar het is de besliste waarheid. Ik blij! het vloeken afkeuren. Doc'h laten wij de' be langen der gemeente meer behartigen en de menschen niet wat voorliegen. Weth. Voorsluijs Wanneer de regeering in gebreke blijft, moeten wij ingrijpen. De heer Suzenaar #De vloeker zal bul ten gebracht worcjgp en uitgeworpen wor den, staat er in den Bijbel, dus wij moe ten wel een vloekverbod invoeren. De heer Vermeulen Ik zeg nogmaals, men moet den mug niet uitzuigen en "den Kemel doorzwelgen. Mijn opvoeding en leer ls altijd geweest, dat Farizeërs bidden op de hoeken van de straten. Wij zijn vao natnur zondaars, doch denken zoo Bpoedig dat wij goed zijn. Wij doen gelijk de- Fa- rizeërs en kijken met minachting op" da Tollenaars. Wij muilen allen dezo geschie denis wel kennen. Ik bon een bestrijder van vloeken. Vloeken is onnuttig, onzin nig en onteerend, doch wij zetten, als wij bet vloekverbod doorzetten, de regeering voor schande. Laat de regeering ons eerst een voorbeeld geven. Hetgeen do heeren Suzenaar en Voor - sluijs zeggen, heelt geen grond, het rus- op een zandgrond. De heer De Kraai öozenaar ls gelijk Colijn. De heer Suzenaar Colijn IL De heer Do Kraai Juist Colijn II. HIJ wil de macht doordrijven op aandrang van Ds. Alers, zoo ook het gebed. Wij willen ook een gebed. Nogmaals, mijnheer Voor sluijs, kom met gezonde dingen en motie ven. Weth. Voorsluijs 1 Ons land ls een Chrift tenland. Vermeulen en De Kraai willen persoonlijk op mij beginnen. Alles wat wij doen, moet ter eere Gods zijn. De heer Bongers Als er maar eens iemand was, die riep avond aan avbnd „Herman Vermeulen, H rsao,n Vermeulen" dan zou er al gaüw d politie aan te pas komen. Godlasterlijke taal n et worden ge- straid, doch plaatselijk kan m..-n het moei lijk invoeren. Het is be er, dat het van re- geeringswege uitgaat. De heer Vermeulen Wat bedoelt de heer Voorsluijs met een Christenhond. Wat is bij u christelijk Wij hebben een Cl iris lelijke regeering gehad, noemt n het daarom een Christenland. Christelijk is bij mij iemand, die de zuivere leer van Christus volgt. Ik zeg nogmaals, vloeken is onzinnig en on nuttig. Maar laten wij toch geen gemeen telijk vloekverbod invoeren. De voorzitter zegt, dat hij ook tegen een plaatselijk verbod is en dat hij geheed over wethouder Vooreluijs staat. Hij kan, zegt spreker, onmogelijk met hem mede gaan en vindt het van den wethouder dan ook treurig met zulke voorstellen te ko men, daar hij zelf nog niet eens weet wat hij wil. De voorzitter is zoo heftig gekant tegen den heer Voorsluijs, dat hij enkele malen, flink op de tafel slaat, en zegt verder dat Voorsluijs eerst voor de begrooting HJ24 was en nu er tegen is, hoe moet ik dat alles toch verstaan, gaat spr. verder. Ik zal het u dan ook goed doen gevoelen zegt spr. tegen den heer VoorBluijB. Ein delijk ia voor mij den tijd aangebroken oip hier eens iets meer van te zeggen. Men moet zich niet uitgeven voor wat men niet is. Verder leest de voorzitter het een en an der voor over het vloeken in de gemeen te Schoonhoven en zegt verder, dat alle leden van den -Baad het vloeken en laste ren you dodo Na«n wet naar laag 2 till an vinden. Ik ben tegen plaatselijk vloekver bod en ik gevoel er meer voor, dat de re geering in casu optreed. Men kan de vloekers in groepen ver doelen, gaat Bpr- verdqr, ten eerste Kin deren on opgeschoten jongens ten tweods onbeschaafden ten derds bij dronkenschap; ten vierde in drift en ten vijfde bij hen, wien het centraal zenuwstelsel niet in or de la en lijden aan zielsziekte, dat ls krank zinnigheid. 4 Is het vloeken ln onze gemeente zoo tos- genomen, gaat spreker verder, om het ta straffen f Wij moeten de menschen behoeden voor den strafrechter. Wij bereiken het ge- wenschte niet met strafbepaling. Wij moe ten beginnen bij het kind. Laten wij, hen die vloeken en vooral kinderen, die vlos ken, vermanen, doch'niet straffen, de on derwijzers kunnen wij verzoeken om ons te helpen om het vlooken tegen te gaan I"V heerlijkheid Lekkerkerk en Zuidbroek werd in 1413 door WillemxVÏ, l^Qraaf van Holland, verheven tot een hooge heerlijkheid, en uitgegeven aan Engelbrecht, Oraaf van Nassau, Heer van de Lek. Zij werd sedert bezeten door de Oraven van Nassau, totdat zij in 1722 voor 30 000 gulden werd verkocht aan Mr. Francois Constantijn de Blagny. Het dorp Lekkerkerk is welvarend en maakt een zeer aangenamen indruk. Met zijn typisch gebouwden toren vertoont het4 een beeld van landelijke rust, terwijl er toch die bedrijvigheid wordj gevonden, ^die het kenmerk is van vooruitgang. Deze toren is de derde, die in de gemeente werd gebouwd. De eerste is verwoesj in 1575 door de Spanjaarden, maar in 1615 weer gedeeltelijk opgebouwd. De tweede is in 1780 ongeveer gebouwd, omdat de vorige inge stort was. In 1830 is de tegenwoordige toren op koÉeft der gemeente gestichL Vreemdelingen bezichtigeft hier de herberg „De Oroote Boer". In deze herberg komt n.I. een afbeelding voor yan den bekenden boer en zalmvisschér van Lekkerkerk, Gérrit Bastiaanse de Hals, in 1668 overleden, die zóó lang was, dat menschen, die reeds flink van postuur waren, zonder bukken onder zijn armen konden doorgaan. Lekkerkerk beslaat een groote oppervlakte en is geheel langs den Lekdijk gebouwd.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1924 | | pagina 4