Ilö
NIEUWSBLAD VOOR ZU1D-H0LLAND EN UTRECHT.
Vrijdag 22 Augustus 1924.
56e Jaargang
No. 4856.
EERSTE BLAD.
Plaatselijk Nieuws.
ieboek
FEUILLETON.
De roode handen.
TERDAM.
Dit nummer bestaat uit
DRIE BLADEN.
-
E.RTJE”
Het broze leven.
BINNENLAND.
In
p«)
fle vervulling onzer taak,
10
itgehalte, groot er
antwoordde Hiller som-
adeau
V
iets
zou
zelfs komt
tegelijk
hot
zien.
een
de
dQ
ia
mft;
dood
u
jrancier bestelden
ei suiker, maar
aksel was geleverd
tan i9deren zak n.l:
ES MET SUIKER.
3 MET SUIKER.
ERS.
sterk
op
Pr||* Biecht» f I
i alle mogelijke mod
ais Familiebrievei
geld, aanmaningen,
rendier? een uitvoei
Ie, hoe deze moet wa
verschillende omstu
ichrift, Titulatuur, Ad
uwen der Brieven tl
tarten, telegrammen i
SCH00KH0VÏÏ8CHE WRANT.
WASCHMIDDEL
ambtenaren de instructie gegeven, om de
eerste vier weken niet te verbaliseeren.
Ten onrechte is hieruit de conclusie ge»
trokken, dat gedurende de geheele maand
Augustus geen proces-verbaal ingevol
ge die wet zou worden opgemaakt.
Wij vernemen thans, dat de Minister
van Financiën een schrijven heeft rond
gezonden, waarin bepaald, dat te begin
nen met 29 Augustus a.s., ieder die zijn
rijwiel niet voorzien heeft van het voor-
gescl/reven belastingmerk, behoort te
worden verbaliseerd.
ven in de koffer, alleen het schrijven aan
zijn moeder en het pistool stak hij bij
zich. De Tulpensteon lag omstreeks een
uur van de badplaats verwijderd; hij had
dus nog drie uren tijd. Dit was hem in
zooverre aangenaam, dat hij nu de ge
legenheid had een omweg te maken; an
dere voorzorgsmaatregelen achtte hij niet
alleen overbodig maar zelfs gevaarlijk.
Het was reeds vier uur, toen hij op
den Tulpensteen aankwam. Wismar be
vond er zich nog niet. Of hij komen zou?
Ja, (faar kwam hij langtf den weg naar
•boven.
„Wat hebt gij besloten?” riep hij den
komenden tegemoet.
„Het blijft bij datgene, wat ik gisteren
gezegd hebl” antwoordde Wismar hij
gend, terwijl hij de laatste stappen deed
om de hoogte te bereiken.
„Wismar 1” riep Hiller, „ik smeek, ik
bezweer ul Gij laadt den dood van een
men ach op uw gewetenl”
„Ik kan niet verantwoordelijk gesteld
worden voor het doen en laten van een
ander."
rouw
ongeval ongetwjj.
?r te boven zijn,
reef het ongeluk to,
jden van den cliauj.
bóót,
motorboottocht
(Duitschland),
BVO|
voegen van vele practii
zooals Officieele 1
vettiging van een I
irechter om toestemn
rkoop van sterken dr
naliteiten voor en bij
:n in de samenferi
dellen van huwelijk»
:essie, actie van scheid!
enz
*rs van dit blad verte
per post f I.—, na
deze bon-advertentl»,
mandei le AmsterS
400.
Prijs der Ad verten tienMaandag» en Woensdags van 1 tot O regels f 1,11
iedere regel meer Vrijdag» van 1 tot 6 regels f 1,80, iedere regel meer
f 0,20. Bij 8 maal plaatsing, wordt de 8e plaatsing berekend tegen f 0,10 per regel
op Maandag en Woensdag en tegen O.IJP/a Per regel on Vrijdag.
Voor meer plaatsingen, grbot aantal regels en condities vrage men tarief.
S. W. N. VAN NOOTEN, SCHOONHOVEN.
Uitgevers.
Telofoon 20. Postch. on Girodienst 1376,3.
„Weot gij, dat ik mij dooden zal?"
Te wereld zal over het verlies geen
dragen", antwoordde Wismar spot
tend. Overigens kan ik het niet golooven;
menschen van uw soort plegen geen
zelfmoord
„Meent ge?”
ber. Lees!”
Hij reikte hem den brief, dian hij aan
zijne’ moeder geschreven had.
Wismar i u -
het schrijven. Phrasemakerijl”
Vervolgens hooren.
brief immers nog i__o
„Daarom verzoek ik u, hem te willen
afzenden, omdat mij daartoe den noodi-
gen tijd ontbreekt: ik zal 'dit bosch niet
levend verlaten
„Hij zal zoo goed mogelijk bezorgd
Mijn leven is het brandmerk van
eeuwige schande ingedrukt; mijn li
chaam uitgeput, mijn moed gebroken.
Ik raap mijne laatste krachten bijeen
voor den last des levens, dien ik niet
meer in staat ben te dragen, van mij af
te schudden.
Vergeef den stervende, geliefde moe
der, dien deze laatste stap voor schade
en onteering redt! Vergeef den zoon, die
nog in zijn doodstrijd de dierbare moe
der duizend eh duizendmaal zegent.
Badplaats Dmenau.
FERDINAND HILLER.
Nadat hij den brief in een enveloppe
had gestoken, schreef hij het adres op
k k i g e
aen
en r
e Wurtembergachè
azille en verschil-
:spersouen deelnj.
et nemen van cm
elvarendej boot, plot»
inning, waartegen
geleund stond, met
tien hunner t*
legen drankehngea
worden gered de
Lindner verdronk
Bergambacht 22 Aug. Door de melk
boeren in deze gemeente ie de prijs van
de volle melk weder met 1 cent per Li
ter verhoogd en gebracht op 14 cent per
Liter.
Door do postduivenvereenlging De
Gevleugelde Bode alhier we^d een wed
vlucht gehouden van Chimay. Afstand
211 K.M. De uitslag wasGebr. Blan
ken len en Ben prijs W. Bode 2en, Sen
en 6en prijs G. de Mik 4en en 8en pr. j
en P van Buren 7en prijs.
Uit de gang van het Koffiehuis
van den heer T. van Zoost alhier is ten
nadeele van G. Benschop, alhier een rij
wiel ontvreemd.
Gouderak, 22 Aug. Alhier werd oan-
bosteed het schilderwerk van het Raad
huis. Door de inwonende schilders werd
als volgt ingeschrevenM. Rook voor
f 188 L. Blonk voor f 175, terwijl door
A. Radder een blanco biljet werd inge
leverd.
t— Zaterdagavond zal de Muziekver
eniging „Gaecilia” alhier een concert ge-
ven op het dqrp.
Krimpen a.d. Lek, 22 Aug. De Post
duivenvereniging „De Reisduif’ heeft
een wedvlucht van Éijsden gehouden. Af
stand 150 K.M. De 'duiven werden om
6 uur gelost. Eerste duif kwam aan om
8.27.511/2 uur. Prijzen werden als volg\
behaaldle, 2e, 6e en 7e prijs J. Roe
lof s 3e prijs G. J. Boogaerdt4e prijs
Gebr. Stout5o en Oe/brijs Gebr. Stout i
8e prijs G. de Bode.
De zoo gevreesde aardappelziekte
komt hier bij dit gewas vrij veelvuldig
voor.
Do .vrouw van J. B. had het on
geluk een ketel kokend water over haar
voeten te krijgen waardoor zij ernstige
brandwonden bekwam.
Deze week zijn hier bij het Arbeids
bureau 4 workloozen ingeschreven. Ge
lukkig begint het aantal werkloozen ge
stadig te verminderen.
Lopik, 22 Aug. De loting voor de lich
ting 1925 in deze gemeente zal plaats heb
ben op Dinsdag 2 September a.s., voor-
middags kwart voor tien te IJssolstein
in de Openbare Lagere School (ingang
Hofstraat). ji
Giessen-Oudekerk, 22 Aug. Toen dezer
dagen de landbouwer Van der M. alhier
te Groot-Ammers kaas zou gaan leveren,
schrok zijn paard van een andoren wa
gen, met hot gevolg, dat paard en wagen
van den dijk tuimelde. De wagen was
nog al beschadigd, overigens liep het on
geval zonder ongelukken af,
e val' Te
dq schildersknecty
zaam op het dak
U. L. O. school
t alhier, het on-
akraam van een
eer 10 M. te val-
liiik ontboden ge-
ziin overbrenging
lis noodzake’ jk
blijft en er een sterven moet, dan is ir
geen andere uitweg: hij zal sterven, hij
draagt de schuld. Ik bega keen moord,
ik bescherm alleen mij felven en de
mijnen!”
Een ver verwijderde klok sloeg het
tweede morgenuur, toen hij vermoeid
naaft bed ging. Het slaan van dezelfde
klok wekte hem ook den volgpnden dag
uit een droomloozo sluimering. Hij
meende omstreeks een uur te hebben
geslapen; het was evenwel elf uur, zoo
als een blik op zijn reiswekkbr hem deed
opmerken. Desniettemin aarzelde hij
om op te staan.
„Wat moet ik onder de menschen
doen?” peinsde hij, „wat moet ik echter
in de eenzaamheid doen? Ik zou willen
slapen, slapen, totdat het geschied was,
en dan weer slapen, of ik gelooven zou,
dat ik gedroomd had! „Liefelijk zijn
de droomen des slaaps, alleen ’t waken
droomt zoo zwaarl” Dit vers, hij
wist niet waar hij het gelezen of ge
hoord had, kwam hem in het geheugen
terug en verliet hem niet meer. Eens
klaps sprong hij op. „Lafaard, zwakke
ling!” riep hij uit.„ Laat dat wankel
moedig denken aphterwego, dat uw hoofd
in de war brengt. Weet ge, wat van
daag moet gebeuren? Denk nu daaraan
niet!”
Hij kleedde zich aan en bestelde hot
ontbijt; vervolgens nam hij een bundel
handelsbrieven, die hij had medege
bracht, uit den koffer, en beproefde te
werken. In het eerst brak hij den arbeid
dikwijls af; geheele halve uren zat hij
met het hoofd in de hand vóór een be
gonnen handelsbrief; langzamerhand
echter ging de pen gelijkmatiger over
het papier. Desniettemin gingen de uren
langzaam voorbij en zoo dikwijls hij op
do klok keek, schudde hij het hoofd. Te
een uur stond hij op. Hij sloot de brie-
worden,” zei Wismar met een cynischen
lach, terwijl hij den brief in den borst
zak van zijn jas wegborg.
„Gij hebt dus volstrekt geen medelij
den?” riep Hiller. Bij deze woorden
wierp hij een snellen blik in het rond.
Niemand bevond zich in de nabijheid.
„Spoor ik u aan tot zelfmoord? Doe,
wat u goeddunkt!*
„En als ik mij hier voor uw oogen
doodschiet?” riep Hiller uit. Hij haalde
het pistool uit den zak te voorschijn,
trok den haan over en richtte den loop
tegen zijn hoofd.
Wismar kromp verschrikt ineen; In
het eerste oogenblik hief hij den arm
omhoog, alsof hij Hiller het wapen wil
de ontrukken, doch onmiddellijk daarop
doed hij een stap achteruit, haalde de
schouders op on sprak op verachtelijken
toon: „Bah, het ding zal wel niet gela
den zijn!”
„Overtuig je er dan zelf van!” siste
Hiller tusschen de tanden. Bliksemsnel
liet hij den loop van het pistool dalen,
richtte het vuurwapen lap de borst van
zijn tegenstander en drukte af. Een
luide knal, een dampwolk.... en zonder
eenig geluid te geven, stortte Wismar
voorover op den grond.
Somber dreunde het rollen van het
schot door' het zwijgende bosch en wekte
hier en daar een echo. Daarna werd
alles stil.
Met starende blik keek Hiller naar
zijn op den grond liggendon medeplich
tige; doch slechts een oogenblik duurde
de verstijving; toen kwam Lij weer tot
zich zelven. „Voort, voort!” flu.oterde
hij; hij wierp het pistool naast het lijk
op den grond, bukte zich ai snelde ia
tegenovergestelde richting weg, terwijl
hij zich zoo zorgvuldig mogalijk achter
boomen en struiken trachtte te verber
gen. Eerst een kwartier gaans van het
verbrand. —Ti
17-jarige vrouw 0,
mdechoenen n*.
aakte in de nabij,
andend gascomfoot
aakte, aan de g»
Deze Courant wordt dos Maandag»-, des Woensdags- en des Vrijdagsmiddags uit
gegeven. Prijs voor Schoonhoven per 8 maanden f 125, franco per post in
Nederland j 1,50. Over het abonnement wordt in de eerste maand beschikt.
Men kan zich abonneeren bij alle Boekhandelaren, Kantoorhouders en bestaande
tusschenpersonen
EZERS
NSCHECSURAI
actisch
van het
aan het
nietsje, dat do mensch toch eigen
lijk ia.
Soms wordt er een mensch weg
geraapt door den dood, die iederen
dag in hel menschen,! cv en rond-*
waart om zijn somberen oogst sa-'
men te lezen, en zelfs komt heft
voor, dat meerderen tegelijk wor
den weggenomen, soms uit verschil
lenden levenskring en daardoor
ieder in andere omgeving ontroe -
ring wekkend.
Het leven is brooS.
Weet gij het wel, mensch, die
daar trotsch heenschrijdt in het
besef van uw sterkte. Weet gij het
wel, a'la gij den sikkel slaat in het
gouden koren, de zeis in het mal
se he gras, dat zpo de dood kan ko
men en u afsnijaen den levensdraad
Weet gij het wel, als gij zit te
cijferen op uw kantoor, dat de dood
eei| secure boekhouder is, die alle
menschen in zijn boek geschreven
heeft en er niet een vergeet.
Weet gij het wel, als gij de
chines laat snorren, dat de
die machines kan gebruiken om
te vermorzelen.
En waant gij u dan nog
o mensch. Pocht gij dan nog
uw kracht, Uw roem, uw eer.
Het leven is broos. Vandaag nog
leven wij en morgen liggen wij
krachteloos neer.
Maar daarom juist moei ieder
sterfgeval op zichzelf een roepstem
zijn besteedt uw leven op de goe
de wijze, laten uw dagen niet nut
teloos zijn.
Alle menschen hebben een taak
(n dit leven, of het lang ie, of kort,
Doch wij moeten die taak zien, en
die vervullen
Wij moeten streven naar
•Foei, dat wij ons afgdbakend
en dat wij soms meenen zelf
weinig te kunnen veranderen.
Wie is de mensch. dat hij
aaa devast gestolde regelen
kunnen wijzigen
Slecht» door te streven naar goe
de vervulling onzer taak, slechts
tot brand-
De 20-jarige koop
e Rotterdam ja
van br^ndstich.
gtsteld.
d hem verlaten e®
L. aan de Leuven-
;e wreken had hij
in brand te zul-
topte de brieven'-
goot er petroleum
idende lucifers in
n'ers bemerkten een
gang.en ontdekten
'and. Zij bluschten
'schuwden de po-
n dader, van de
le“ arresteerde.
menschen
Naar wordt ge-
lifornie (Amerika)
een boerderij twin
om het leven ge.
De ramp te Vllsslngen. Er
is aan den voorzitter van den raad van
Arbeid te Middelburg gevraagd, of de
nagelaten betrekkingen van do omgeko
men Zepuwsche visschers eenig recht
London laten gelden krachtens de Zee-
ongevallenwet 1919 of do Ongevallenwet
1921.
De voorzitter deelde o.a. het volgende
mede:
„De visschers te Arnemuiden en te
Vlissingen (en ook te Breskens) zijn z.g.
deelvisschers, d.w.z. de opbrengst van de
vangst Wordt in evenveel gelijke deelen
gesplitst, als er mannen aan boord zijn,
plus bovendien nog een deel voor het
schip. De schipper-eigenaar ontvangt dus
2 deelen, een deel voor hemzelf als con
traprestatie voor zijn arbeidskrachten
en het andere deel voor aflossing, onder
houd enz. van het schip en tuigage.
Hoewel de verdiensten van deze vis
schers do laatste jaren door verschillen
de omstandigheden zeer laag waren (van
f 300 tot f 600) en dus economisch ge
lijk aan arbeiders, voldoen ze toch niet
aan de voorwaard en in art. I W. gesteld
op art. 1637 B. W. Dientengevolge zijn
ze niet verzekeringsplichtig ingevolge de
I. W. on wordt aan 4e nabestaanden
geen weduwe- en weezenrente uitge
keerd.
Aangezien hier sprake is van maat-
del, voor verzamelgiro’s blijven van al
le uitgaven geldig.
De modellen G 39a, G 71, G 72 en de
machtigingsformulieren tot automatische
afschrijving zullen na heropening voor
bestemming welke daaraan ïs te geven,
zal later worden bekend gemaakt.
Aan de rekeninghouders, wier reke
ning volgens hun door het centraal giro
kantoor verstrekte opgaven nog in debet
staat, en die zich met die opgaven heb
ben accoord verklaard, wordt dringend
verzocht, thans ten spoedigste tot aanzui
vering van hun tekort over te gaan.
Hun, die verklaard hebben van mee-
ning te zijn, dat er tusschen hun boek
houding en die van het giro-kantoor nog
eenig verschil aanwezig is, wordt mede
verzocht ten spoedigste aan te zuiveren,
voorloopig tot dat gedeelte, van het be
drag, waaromtrent goen verschil meer
aanwezig is.
Den rekeninghouders, die sedert de
sluiting van den dienst op 4 October
1923 zijn verhuisd en daarvan nog geen
bericht inzonden, wordt verzocht daar
van ten spoedigste kennis te geven aan
het centraal girokantoor, afdeeling alge
meens zaken.
De Rijwlelbelastlng. Het Tweede Ka
merlid Ebels stelde de volgende schrif-
telijke vragen aan den Minister van Fi
nanciën
1. Is het den Minister bekenddat
aan het voorschrift volgens hetwelk men
ter bekoming van een kosteloos schrift,
volgens men ter bekoming van een kos
teloos rijwielmerk zich in persoon en op
de gewone diensturen op oen belasting
kantoor moet vervoegen,, door vele arbei
ders ten plattelande wegens den groo-
ten afstand tuschen hun woonplaats en
het belastingkantoor slechts met op
offering van een belangrijk deel van hun
dagloon kan worden voldaan
2. Zoo ja is de Minister dan bereid
zodanige maatregelen te treffen, dat dit
bezwaar hetwelk voor arbeiders deze
bij de wet bedoelde tegemoetkoming
grootendeels weer verloren doet gaan
zooveel mogelijk worde opgeheven
De Minister van Financiën heeft thans
geantwoord
1. Het kan niet worden ontkend, dat
het bedoelde bezwaar zich ten plattelan-
de zal kunnen voordoen.
2. Van den eisch, dat men ter beko
ming van een kosteloos rijwielmerk zich
in,persoon aan het kantoor van den ont
vanger moet vervoegen, kan moeilijk
worden afgeweken.
Het gebruik van het bedoelde merk
toch is persoonlijk, on nu is het voor de
uitoefening van do controle op het ge
bruik onvermijdelijk, dat de aanvrager
zijn handteekening stelt op een formulier
dat hem later met het verlangde merk
als identiteitsbewijs zal worden uitge
reikt, en dat hij zich daartoe onder kan
toortijd aanmeldt. Werd dit formulier
met het formulier voor de aanvraag
den belanghebbende op zijn verzoek ter
invulling toegezonden, dan zou vrij ze
ker het tweede formulier in vele geval
len op voldoende wijze ingevuld terug
worden ontvangen.
Opgepast. Bij de uitvoering der
Rijwielbelastingwet is aan de betrokken
wierp oen. vluchtigen blik op
rtn ul. wn Bet ij
„Bovendien is de
niet’ afgezonden.”
het couvert.
Een koude rilling liep hem over het
lichaam, toen hij de woorden van het
adres nogmaals o ver las het adres
zijner moeder in hoe langen tijd had
hij niet faan haar geschreven; in hoe
langen tijd niet aan de oude vrouw ge
dacht. Hij leefde in schitterende levens
omstandigheden; zij in armoede en nood-
dnft; was er dan volstrekt geen moge
lijkheid geweest, haar te ondersteunen;
de laatste levensdagen zijner moeder te
verlichten? Anders wist hij toch wel
middelen en wegen te bedenken om zijn
wil door te zetten. Zich daarover het
hoofd te breken, was hem nog nooit in
de gedachten gekomen. Nu echter trok
hij haar in zijn geraffineerd moordplan,
zonder er naar te vragen, of hij haar
verdriet zou aandoen of niet; hij was
toch een zeer slecht zoon.
„Een slecht zoon”, bij deze gedachte
schap, vallen de visschers dus ook niet
onder de 0. W. 1921, terwijl zij ook niet
onder de Zeeortgevallenwet vallen.
Geen enkele wettelijke uitkeering ont
vangen zij, zoodat voor do nagelaten be-o
trekkingen (8 weduwen en 17 woezen) .loopig niet kunnen worden gebruikt. De
veel en veel moet gedaan worden.” wnitn >ina»ann in nrmem
Bovendien zoo deelde de voorzitter van
den Raad van Arbeid nog mede, waren
de scheepjes en do netten zeer zwaar
belast en niet verzekerd. Wordt ook niet
een groot deel der materioele schade
vergoed, dan wordt het crediet dat de
visschers nog hadden ernstig geschokt
en bestaat het gevaar, dat dc geheele
visscherij to Vlissingen te niet gaat.
Vooruitgang. Er ie eenige vooruit
gang in de cijfers van Rotterdam over
de eerste zoven maanden, dus tot 1
Augustus. Het brug- en sluisgeld bracht
op f 97.000 tggen f 84.000 over hetzelf
de tijdsverloop ih 1923. Het havengeld
voor zeevaariuigen hoewel met 10 pGt.
verlaagd, bracht op f 2.063,000, tegen
f 1.804.000 in 1923 het havengeld voor
binnenvaartuigen f 511.000, tegen
f 438.000 in 1923 de belasting op de
vermakelijkheden (met 50 pGt. verlaagd)
f 213.632, tegen f 869 000 in 1923.
De komende Staatsbegrootlng. Do
Regeering moet er niet in geslaagd zijn
de Staatsbegrootlng voor het volgende
jaar sluitend te maken, al mochten hare
bemoeiingen ten deze er .toe leiden ,dat
een aanzienlijk deel van het tekort is
weggewerkt en men een beduidend eind
weegs is voortgeschreden in der» koers
naar het herstel van het financieel even
wicht.
De Keulscha Jaarbeurs. H et Be
stuur van de Internationale Jaarbeurs
te Keulen heeft een typografisch zeer goed
verzorgd boekje het licht doen zien, waar
in wordt verteld, waarom Keulen als
stad voor het houden van een Interna
tionale'Jaarbeurs zoo’n bevoorrechte po
sitie inneemt en waarom de handel aan
Keulen den voorkeur geeft boven an
dere steden vor het bezoeken van Jaar
beurzen.
Het boekje dat op ^Lnvfaag gratis ver
krijgbaar is bij den vertegenwoordiger
van de Jaarbeurs Mr. J. G. L. Zuyder-
hoff, Korte Voorhout 13, Den Haag, be
vat voorts de noodige inlichtingen voor
hen, die de a.s. Jaarbeurs te Keulen,
die van 14 tot 19 September en de
Landbouwbeurs, welke van 30 Augustus
tot 7 September wordt gehouden, wen-
schen te bezoeken.
De Giro. Do directeur van donpost-
chèque- en girodienst maakt bekend, dat
de stortingsformulieren van de laatste
uitgaaf, n.l. die, waarop geen ruimte is
gelaten, om naast het nummer van den
rekeninghouder ook diens naam en
naast het bedrag in cijfers ook dat in
letters te vermelden, tegen terugbetaling
van het daarvoor verschuldigde bedrag
aan de post-, bij- on hulpkantoren kun
nen worden ingeleverd.
De stortingsformulieren van vorige
uitgaven blijven, evenals dit met do giro-
en chèquo-fctrmulieren en de modellen G
15b (kennisgevingen van bijschrijving
van yerzanjelgiro’s) het geval is bij her
opening van den dienst geldig.
De lijsten G 15a, groot en klein mo-
krulde een grimmige lach zijne lippen -
een schurk, oen bedrieger was hij. Wel
dra een.... hij kromp ineen en wierp een
zakdoek op den brief; hij was hem to
moede, alsof de naam zijner moeder hem
verwijtend aankeek.
Hij sprong op en stapte opgewonden
heen en weer.
De nacht werd voortdurend dieper en
dieper en nog altijd had hij het einde
van zijn weg niet bereikt. Hij ontstak
alle kaarsen, die zich in do kamer be
vonden; vervolgens liep hij verder, rus
teloos van den eenen wand naar den
anderen. Plotseling bleef hij voor zijn
koffer staan en opende deze. Voorzichtig
tastte hij met do hand onder kleeding-
stukken en linnengoed tot op den bo
dem. Een geruimen tijd tastte hij zoe
kend rond; met afgewend gelaat haaldo
hij eindelijk een voorwerp te voorschijn.
Het was een pistool. Hij legde het wa
pen op de tafel en begon opnieuw heen
en weor te loopen.
Omstreeks óón uur stapte hij op en
neer, zijn gelaat vertoonde een kalmer
uitdrukking, alleen de lippen waren
Vast op elkander geklemd.
Hij trad op de tafel toe, onderzocht
het wapen, probeerde de spankracht
van de veer en liet clen haan eenige ma
len neervallen; daarna laadde hij het
pistool en legde het op de nachttafel
die naast het bed stond.
„Misschien droom ik gedurende den
nacht, dat men mij in hechtenis neemt
en maak ik in den slaap van het wapen
gebruik om het tegen mij zelven te koe
ren”, mompelde hij. „Zou het niet veel
beter zijn, als ik er maar dadelijk een
einde aan maakte? Een 'druk, en de
geheele komedie zou uitgespeeld zijn.
Neen!” schreeuwde hij eensklaps zoo
luid, dat zijn eigen stem hem deed
schrikken, „als Wismar hardnekkig
De treurwilgen ruiechen
dooden keeren nimmer weer en
graven verkondigen de dood
luadlitiger dan, gij, o menneh.
En aan de sprake des doods wor
den wij soms zoo treffend hortin -
uerd door een plotseling sterfg^
val, dat in het licht stelt de bruuts
beid en vergankelijkheid vnn h»*
leveo», dat doet denken
door te jagen naar het doel dat wij
ons gesteld weten, kunnen we In
dit leven bevrediging vinden.
En dan gaat het niet om per
soonlijke eerzucht, dan ie het niet
te doen om roem, of erigenbaat,
maar dan gaat het hierom, dat wij
werken voor anderen, dat wij pro-
beeren nuttig te zijn voor onze
medernenschen, voor de maatschap
pij.
1 >e Alwetende, Die de draden van
het wereldbestuur in handen houdt,
weet welke taak elk mensch heeft
te verrichten. Hij wijst elk* zijn
plaats en toont ieder menechenkind
zijn weg. En als het tijd is dan laat
Hij zijn kinderen aflossen van hun
post.
Wij moeten pogen ,zijn wil te
doen, die kan worden samengevat
in deze twee eenvoudige woorden:
goed zijn.
Als we ons daarmee bezig hou
den, hebben we geen tijd aan eigen
zorgen te denken, eigen kleine vra
gen op te lossen, maar dan staan
we in het heden en pogen we onzen
tijd mede te maken tot een goeden
tijd, waarin veel werd tot stand
gebracht.
De dood zwaait telkenmale zijn
zeis, maar als wij ons leven goed
besteden, dan kunnen we den dood
blijmoedig tegen treden, omdat we
weten onfce taak vervuld te hebben.
Juifft omdat het leven zoo broos
is. onze tijd op aarde zoo kort, is
het waard, dat wij het goed beste
den goed in elk opzicht.
