NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT.
56 Jaargang
Vrijdag 1° December 1924.
No. 4907
EERSTE BLAD.
FEUILLETON.
Dit nummer bestaat uit
DRIE BLADEN.
Bericht.
Plaatselijke Berichten.
Om Eer en Leven.
Geluk.
geen
weg
naar
liefde noemden,
had,
gfr-
heb ik
intusschen
(Vsrtb wrrolfll).
I
S. W. N. VAN NOOTEN, SCHOONHOVEN.
Uitgevers.
Telefoon 20. Postch. en Girodienst 18768.
•den, M. de V., dat
>n en op de Hem-
een
J. A. GROENEVELD,
Koestraat 70, - Schoonhoven.
een
Het
de
aak
moet
aijn."
SCHOON HOVENSCHE COURANT.
zitter, dat het iht
tst zal worden ,dat
P het perron, uoc».
valt.
t voorstel z. h. s.
koning gebracht en moest zijn l^emd uit
trekken, dochhad geen hemd.
Jonkheer George de Gannal was terug
gekeerd in de stad, waar hij wegens dub
bele moord werd terdoodveroordeeld. Hij
keerde er terug met zijn bediende Jozef,
beiden vermomd en onder vreemden
naam beiden als bedienden van Schwei
ger, die in 't grootste hotel zijn intrek
genomen had
Deze deed zich voor als een rijk
vreemdeling e n daaf niemand hem ken
de, kon hij dit zonder gevaar doen. Wie
zou in zijn beide bedienden, de Gannal
en diens kamerdienaar bevroed hebben?
Niemand zou aan die mogelijkheid
kunnen denken en op deze wijze konden
zij wel het meest veilig in hun vaderstad
terugkeeren.
Het Burgerlijk Armbestuur alhier
doen
in de ge
meente met Nieuwjaar een gift te kunnen
verstrekken.
lierop, dat er con-
wor len en indien
svonden, deze zijn
en.
rzilter de vergade-
o—
Volgende weefc zal ons blad Maandag
en Woensdag verschijnen.
Voor ons Kerstnummer dat Woens
dagmorgen verschijnt, verzoeken wij
beleefd en dringend berichten en adver
tenties uiterlij.k dien morgen vóór 9 uur
in ons bezit te "doen zijn.
DE UITGEVERS.
Ottoland, 19 Dec. Door e«n verkeerden
draai te nemen, geraakte de knecht van
den graanhandelaar Blom alt Brandwijk
met. zijn auto bekneld op de Hoefbrug
tusschen de leuning, waardoor de brug
leuning werd vernield. Met behulp van
een kelderwinde, werd de vrachtauto los
gewerkt, en bleek deze niet beschadigd te
zijn, zoodat hei ongeluk betlekkelijk goed
afliep.
De prijzen der kaai waren deze
week voor le soort f 60—82, voor 2e
soort f 5759, per 50 K.G. Handel traag.
Voor vette varkens werd beteed f 40—
42, voor zware en lichtere soorten f 36
38, allee per 60 K.G. Handel iets
vlugger.
Loplk, 19 Deo. Dinsdagavond werd al
hier in het café van A. de With de eer
ste Nutsavond gegeven, vanwege de af-
deeling in deze gemeente. Ais spreker
trad op de heer Jac. Hazenbroek, van
Utrecht, en die de volgende atukjee voor
droeg, n.m. Avonturen als vermomd re
porter (causerie), de Dorpsnnid, „Feébt-
comeditf’ in voordrachtsvor®, door Sam.
Falkland (naar het leven, dus ernstig en
komisch), welk laatste stuk circa 40 mi
nuten duurde. Na de pauze werden op
gevoerd Halali (dramatisch-, de Drenke
ling (komisch), de Schadnw (satyre),
Uit Hollandsch Huis (burlesque), Pas
sage vol Hartstocht (Amerikaansch bur-
Prija der Advertentien: Maandag» en Woensdag» van
iedere regel meer Vrijdags van 1 tot 6 regels J
f 0,20. Bij 8 maal plaatsing, wordt de 8e plaatsing berekend
op Maandag en Woensdag en tegen 0,121/j per regel op
Voor meer plaatsingen, groot--
zullen antwoorden van neen. Maar ook
zij, die echte liefde g ekend hebben, die
de vreugde smaakten van teere min, zul
len antwoorden, dat in de liefde het
geluk niet ligt. Want ook hier geldt, dat
wanneer eenmaal de begeerte vervuld is,
het begeeren ophoudt en men aan de
vervulling van den wensch gewend ge
raakt is. Vandaar dat in zoovele huisge
zinnen de leden naast elkaar leven zon
der elkaar tot in het hart gepeild te heb
ben. Zij zijn het gewoon onder één dak
te toeven, om één disch te zitten, en
daarmee uit. Maar is dat geluk?
Is het geluk dan in de kennis te vin
den? In de dorst naar wetenschap?
Vraag het aan den vorscher, aan den
speurder naar verborgenheden in de
natuur of in de philoeophie, wat zal hij
antwoorden? Dat hy steeds rusteloos
zoekt naar nieuwe vondsten, speurt naar
nieuwe ontdekkingen, maar dat hij toch
niet gelukkig is. Hij is niet gelukkig, om
dat hij steeds gedreven wordt, voortge
zweept, door zijn verlangen naar ken
nis, zijn honger naar wijsheid. kend <te worden, door hen, die pessimis-
Is dat geluk?
31
De schurk scheen wel in behaaglijke
stemming. Alles was hem uitnemend ge
lukt, hij voorspelde zich van zijn onder
neming goede vruchten en achtte zich nu
tegen alle gebeurtelijkheden gewapend.
,De baron kan doen wat hij wil”, al
dus overdacht zijn edele helper, „het ge
vaar blijft dreigen. Jonkheer de Gannal
kan ieder oogenblik komen opdagen en
gaan spreken, dan ia hij verloren. Zijn
dochter kan hem ook genoeg last
bezorgen. En dan die apotheker, die
minder suf is dan ik meende.
Mar voorshands was toch advocaat
Mener voor hem het gevaarlijkst en dien
nu in mijn macht. Nu voorloopig
is hy voor den baron onschadelijk, maar
misschien niet voor goed. In ieder ge
val ,ik heb een voorgevoel, dat de bom
binnenkort moet barsten en ik zal zor
gen, dat ik vóór dien tijd gedekt ben.”
Den volgenden morgen kwam de baron
terug en Mener werd toen door Ludwigs
dood verklaard.
»Hij is verdwenen voor goed”, verze
kerde de schurk, „ik heb hem de hersen
pan ingeslagen. Hij is reeds dood en be
graven. Het geld heb ik verdiend en on
ze veiligheid verzekerd.”
„Het geld zult ge hebben”, antwoord
de de baron en hij verheugde zich, dat
alles zoo zonder moeilijkheden was af-
geloopen. In spanning wachtte hij in
tusschen den ihdruk, die de verdwijning
van den advocaat ongetwijfeld moest
maken. Dien dag echter hoorde hij daar
van nog niets; doch den dag daarna
kwam Smith, de politie-detective, in
groote opwinding bij hem.
„Is er wat bijzonders voorgevallen”,
vroeg de baron hem.
og goedgekeurd om
nien in Beneden
en het salaris van
f 10 te verhoogen,
belast met het ont-
van enkele licht
Deze Courant wordt des Maandags-, den Woensdags- en dea Vrij dag rmiddags uit-
gegeven. Prys voor Schoonhoven per 8 maanden f 125, franco per poet )d
Nederland j 1,50. Over het abonnement wordt in de eerste maand beschikt.
Men kan zich abonneeren bij alle Boekhandelaren, Kantoorhouders en bestaande
taascnenperson^n
nal te ontdekken ,had de detective
advocaat Mener weer te vinden,
duchtten geen gevaar.
Toch dreigde er gevaar, maar van
andere zijde, dan zij verwachten,
verwijderen van den advocaat werd na
melijk nog door anderen opjemerkt, die
zoo licht niet om den tuin te leiden wa
ren, daar zij beter op de hoogte waren.
De plotselinge verdwijning werd name
lijk spoedig bekend aan den apotheker,
die een bondgenoot van Maner gewor
den was.
Eenige dagen na de verdwijning toch
kwam hem bezoeken de particuliere’de
tective, die hem zelf vroeger bespied had,
die hem tot bekentenis had gedwongen.
„Welnu”, vroeg de apotheker, „is er
nieuws.”
„Er is inderdaad nieuws,
gij er niet van gehoord?”
„Gehoord? Waarvan bedoelt gij?”
„Mener is verdwenen.”
„Wat zegt gij? Mener sou verdwenen
Doch als het geluk niet in het bezit
ligt ,waar is het dan'te vinden. Ligt het
dan soms in de liefde? Zij, die overver
zadigd zijn van wat ze
doch slechts verterende hartstocht was,
Wanneer eens iemand de vraag zou
stellen of er op deze aarde wel volkomen
geluk bestond, hij zou altijd ten antwoord
ontvangen: neen, dat bestaat niet. Vol
komen, volmaakt tfeluk valt op deze aar
de, in deze wereld, niet te tasten.
Immers roept elk gelukkig oogenblik
het ons toe ,dat er een einde aan komt
en mischien de achtergrond van dat ge
lukkig oogenblik bittere teleurstel
ling zijn kan. Juist door die ont
stellende' onzekerheid, die knagende on
gewisheid, wordt ons het geluk als weg
gevreten uit ons leven. Want wie zal zeg
gen wat het volgende oogenblik ons bren
gen zal.
Vormt alleen rijkdom het geluk? Wie
een blik mocht slaan in de ziel van vele
ryken, die zou dikwerf terugschrikken
voor de leegheid, die zich ook bij dezen
openbaart. Er is geen vreugde in het be
zit, omdat bezit begeerte uitsluit. En
waar verzadiging is aan goed, oververza
diging soms ,moet begeerte zich rich
ten op een ander object. En dat is voor
dezulken moeilijk te vinden, omdat zij al
den tijd zich in beslag genomen zien door
de noodzaak om to zorgen, dat hun bezit
niet mindert, maar steeds wast.
O, neen, in het bezit ligt het geluk niet,
We kennen allen het verhaal van dien
zieken koning, die gezond wilde worden
Daartoe werd hem de raad gegeven om
een tevreden man te zoeken en in diens
hemd te slapen. Overal werd gezocht en
velen kwamen zich aanmelden. Maar
hoevele nachten de koning zich ook neer
vleide, in het hemd van een ander
de gezondheid kwam niet. Allen zeiden
tevreden te zijn, maar waren het niet.
Tot ten leste een mensch gevonden werd,
die tevreden was, hoevele zorgen hij ook
had, hoe menige ramp hem ook over het
hoofd was gegaan. De man werd tot den
n 1 tot 6 Tegels l,li
0,17V«» Vrijdags van tot 6 regels f 1,80, iedere regel meer
plaatsing, wordt de 8e plaatsing berekend tegen f 0,10 per regel
'oensdag en tegen 0,12i/2 per regel op Vrijdag.
agjjtgj regejg en condities vrage men tarief.
Maar er moot, o, er moet toch geluk
in de wereld zijn. Zal het dan soms dit
wezen, dat men zich verheugt in den
plantengroei? Mogen we dan niet dien
gelukkig prijzen die bewondert den fraai-
en bloemkelk, die de schoonheid prijst
van den dauwdrup, die er hangt aan het
vochtig blad. Zeg niet, dat de wereld
zonder geluk is. Zal er dan heel
geluk op de aarde te vinden zijn.
De pessimisten hoofdschudden en zeg
gen: het geluk is onvindbaar. Het is ver
dwenen in den somberen nacht toen
Adam voor het eerst buiten het Paradijs
moest toeven. Of misschien ook ging het
teloor in den watervloed, die over de
menschheid kwam. Het werd onvindbaar
toen de beschaving al hooger klom, toen
de cultuur immer grooter vorderingen
maakte. Hoe het teloor ging, weten we
niet, zeggen de pessimisten, maar het is
verdwenen.
O, troosteloze wereld, indien dit waar
zou zijn. Vermoeide aarde, wentel dan
niet meer om uw as, maar sta stil, zoodat
wij met treinsnelheid van uw bodem
vliegen.
Laat ons dan vallen, in vergetelheid.
Maar er is geluk. De poorten van het
geluk zijn op aarde niet gesloten. Er is
nog vreugde en verzekerdheid, blijdschap
en hoop. Wanneer wij zoekers zijn naar
de vreugde in den werkelijken zin des
woords, dan zullen wij haar vinden.
Wanneer wij kloppers zijn aan de poor
ten van het geluk, dan zal ons openge
sloten worden.
Wij moeten in onszelf verzekerd zijn,
onze daden alzoo richten, dat wij weten,
dkt zij getoetst kunnen worden
eeuwigheidsmaatstaf. Zoo leven, dat we
iederen dag iets verder stijgen. We moe
ten ons leven uitbeuren boven het gewo
ne milieu, boven de alledaagschheid, ver
boven het gewone peil uit. En dan kan
de lezing van het stuk beëindigd
vroeg hij:
„Welnu, wat denkt u daarvan?”
„Maar ik begrijp het niet, dat
een geheel verkeerde voorstelling
,Dat is het ook. De advocaat is verdwe
nen ,doch de politie is geheel en al op
een dwaalspoor. En ik weet wie haar op
een dwaalspoor gebracht heeft.'
„Wie dan?,,
„Baron Van Gelselaer.”
„Hij, maar dan zoudt gij moeten
looven
„Dat die schurk meer weet van de
verdwijning van den advocaat. Welnu,
dat geloof ik ook. Hij wist, dat Mener
hem gevaarlijk werd,waarom zal hij hem
niet onschadelijk maken, indien dit hem
mogelijk is.”
„Inderdaad, van hem en Ludwigs mag
men alles verwachten.”
„Ja, hij stapelt de eene misdaad op
de ander, maar toch begint de zaak
spaak te loopen. Ons leidt hij niet zoo
spoedig om den.tuin. Wij zullen Mener
dood of levend ®p het spoor komen.
Thans moet het een eind nemen.”
1 vraag.
Dool: M. de V. Wij
het licht en nu zou
igen of een schrif-
tom van een land-
heeft dan dat van
Op zekere oogen-
rken. dat er
»t. Nu is dit
1 erg, maar er ligt
schijnbaar meer
,n wij. Wij krijgen
Het komt mij ge-
;r controle op uit
zijn, maar wat moet dat beteekenen.
Waarheen is hij vertrokken?”
„Men weet het niet.” antwoordde
detective en een dagblad uit zijn
halend, vervolgde hij:
„Hier, lees dit bericht.”
De apotheker las:
Plotselinge Verdwijning.
„Binds eenige dagen is uit onze stad
verdwenen de heer Mr. A. Mener, de be
kende advocaat ,die indertijd de verde
diging op zich nam van Jonkheer de
Gannal. In het geruchtmakende gerechts-
geding tegen dezen moordenaar, viel het
op, hoe Mr. Mener niet schroomde de
Gannal zijn vriend te blijven noemen,
ook nadat diens schuld door onomatoote-
lijke bewijzen was aangetoond.
Men weet hoe op schier ongelooflijke
wijze de Gannal vlak vóór de terecht
stelling ontvluchtte en sindsdien spoor
loos verdween. Politie en justitie had
den terstond ernstig vermoeden dat.Mr.
Mener in deze ontvluchting de hand had,
maar bewijzen daarvoor heeft men niet
kunnen vinden. Toch blijft de overtui
ging, dat Mener met de Gannal verbin
ding onderhield en daarom werd de ad
vocaat zonder het te bevroeden voort
durend in het oog gehouden. De laatste
weken had men door verschillende aan
wijzingen nieuwe hoop getat in deze zaak
licht te brengen, doch Mr. Mener schijnt
er de lucht van te hebben gekregen, dat
hij gevaar liep. Thans is de rechtsgeleer
de plotseling verdwenen, zonder dat
iemand ‘weet waarheen hij gegaan ^is.
De politie doet .thans alle moeite zijn
verblijf op te sporen. Ons dunkt, dat zij
beter gedaan had, dezen advocaat, die
zijn taak zoo zonderling opvatte, te be
letten heen te gaan. Het is de vraag of
hij thans niet even spoorloos verdwijnt
als zijn vriend ,de moordenaar de Gan
nal.”
Toen de detective zag, dat de ander
lesque). Na die stukjes werden er nog
twee nagegeven tot slot Men kan wel
zeggen, dat het een genoeglijke avond is
geweest voor de Nutsleden alhier, en
iedereen heeft dan ook volop genoten
van hetgeen ten gehoore werd gegeven.
Men hoopt, dat er in het begin vanhet
volgende jaar nog een Nutsavondje zal
zijn.
Groot-Ammers, 19 Deo. Het Leesgezel
schap „Nut en Vermaak” alhier hield
hare Algemeen Vergadering ten huize
van den heer Van As, onder voorzitter
schap van den heer D. Hendrikse.
Na opening der vergadering yr enden de
notulen voorgelezen en onveranderd goed
gekeurd.
Uit de rekening en verantwoording
van den penningmeester bleek, dat de
ontvangsten waren f 460,49, de uitgaven
f 379,20 alzoo een batig saldo van f 81,29
Een commissie bestaande uit de hoeren
G. Tuijtel/ G. G. Slob en J. G. van der
Hee werd verzocht deze rekening na te
zien. Nadat dezelve met de noodige be
scheiden was gecontroleerd en in orde
bevonden, werd déze goedgekeurd en
den penningmeester dank gebracht voor
zijn boekhouding.
Bij de herbenoeming van een voorzitter
wegens periodieke aftreding werd de te
genwoordige met op één na algemeene
stemmen weder herkozen, en liet zich
deze benoeming welgevallen.
Omtrent de aanschaffing van nieuwe
boeken en tijdschriften werd nog al aar
dig van gedachten gewisseld. De porte
feuille zal echter met enkele tijdschrif
ten worden vermeerderd, mede met het
zich nog gestadig uitbreiden van het
lezerstal. De verkooping van boeken en
tijdschriften bracht maar op de som van
f 20,85. De animo hiervoor is wel eens
grooter geweest. Eenige onverkochte pgr-
ceelen werden onder de aanwezigen ver
loot De gelukkige winnaars van de Le-
ven-Puzzle waren ditmaal de heeren H.
Voorspuij, G. Zwart Voorspuij, L. Aal-
dijk en G. Lagendijk. c
Verder niets meer te verhandelen zijn
de, sloot de voorzitter deze geanimeer-
vergadering.
Hoog-Blokland, 19 Deo. De ingeschre
vene voor den dienstplicht D. Rietveld is
bestemd om in het tijdvak 15 October
1925 ingelijfd te worden bij hét 3e Regt.
laf., 3e ploeg, Bergen op Zoom.
Voor kaas besteedt men in deze ge
meente voor le soort f 60f 65, en voor
2e soort f 55—f 59 per 50 K.G. Vette
varkens gelden alhier f 0,38f 0,40 per
half K.G.
Moordrecht, 19 Dec. De herdenking
van het 30-jarig bestaan der gemengde
zangvereeniging A.D.V.E.N.D.O. te Moor
drecbt is goed geslaagd.
Woensdagavond hadden zeer velen
zich met de leden van bovengenoemde
zangvereeniging vereenigd in het Post
huis, om het 30-jarig bestaan te herden
ken. Wanneer het doek opgaat zien wij
daar de vereeniging met hare directeur,
den heer De Beun uit Gouda, geschaard
om hun vaandel, dat rijk behangen is
met medailles, en lauwertakken, die
maar hebt
„Ja, Mener is weg.”
„Mener weg, maar hebt gij
niet in het oog gehouden?”
„Ik heb zyn spoor niet terug kunnen
vinden. Eergisteravond waarschuwdet gij
mij nog, dat hij blijkens alle teekenen
spoedig vertrekken wilde. Welnu, hij
moet dien avond zelf heengegaan zijn.
Zijn bediende beweert, dat d.e odvocaat
niet teruggekomen is.”
„Ah, maar die bediende zal er meer
van weten.”
„Ik vermoed het ook. Maar wat ik u
zeggen wilde, hij kan toch niet geweten
hebben, waar uw dochter verblijf hield.”
„Neen, dat lijkt mij onmogelijk'.”
„Men kan toch niet weten. Het zal in
ieder geval zaak zijn den directeur van
de inrichting, waar zij verblijf houdt, te
waarschuwen.”
„Ja”, zei baron Van Gelselaer, om
geen argwaan te-wekken, „dat zog niet
verkeerd zijn. Ik zal hem de waarschu
wing doen geworden.”
„Uitstekend. Ik ga intusschen mijn
uiterste best doen om Mener weer op te
sporen.”
„Wat jammer, dat hij ontvlucht is”,
zeide de baron.
„Nu, misschien.”
„Gij zegt mischien?”
„Welja, er koïnt nu tenminste eenige
verandering in den stand van zaken
Jonkheer de Gannal ishet gelukt spoor
loos te verdwijnen, maar dit zal daarom
aan advocaat Mener nog niet gelukken.
En- vinden we hem weer, dan is het zoo
goed als zeker, dat we de Gannal ook
ontdekken, die nog altijd zijn gerechte
straf moet ondergaan.”
„Gij wanhoopt dus nog steeds niet hem
in handen te krijgen.”
„Neen, de chef van politie heeft mij
opgedragen klaarheid in de zaak te bren
gen en ik stel er een eer in dit te doen.”
„Ik wensch u sucoei, mijnheer Smith”,
hem dan
door de vereeniging op verschillende con
coursen zijn gewonnen. Prijzen uit de
eere-afdeeling en eere-prijzen zijn hier
bij te vinden.
Door den voorzitter, den heer M. v. d.
Gaag Jr., werd de feestavond geopend,
waarbij hij dank bracht aan de velen,
die A.D.V.E.N.D.O. het laatste jaar fi
nancieel gesteund hadden. Bij al deze
vreugde was echter een wolk. Doordat
het ledental zoo sterk was teruggegaan,
werd het bestaan volgens spreker van
deze vereeniging bedreigd. Hij riep
daarom aller medewerking in, om dit
gevaar af te wenden.
Daarna werd een aanvang genomen
met het zingen. Men kon mérken dat er
onder dit kleine ledental een wil is om
vooruit te gaan. De zang was prachtig
en viel zeer in den smaak der aanwezi
gen. Ook de kwartet, duo en solo num
mer werden met een krachtig applaus
beloond.
Het tableaux met zangspel „Het An
gelus”, werd met zorg in elkander ge
zet, waardoor een treffend tooneel werd
verkregen.
Na de pauze werden opgevoerd „De
Oom uit Amerika” en „Oprecht ge
meend”. Hierdoor werden de lachspieren
dikwijls in beweging gebracht.
Daar de kas noodlijdend is, werd aan
het eind een voordracht gehouden, n.L
„De liefdadigheidskermis”. Handig
trachtten de dames hunne artikelen te
verkoopen, spoedig waren zij uitver
kocht, waardoor zij een batig saldo boek
ten van ongeveer f 25. Daarna t werd op
verzoek door de vereeniging nog eenmaal
gezongen „Moeders Zegen”, waarna de
heer Hoogendoorn de vereeniging dank
bracht voor de gezellige Avond, aan de
belangstellenden gegeven. Vurig hoopte
hij dat de sombere woorden van den
voorzitter niet bewaarheid zullen wor
den.
A.D.V.E.N.D.Cys directeur en leden
hebben ons een avond gegeven vol kunst
genot. Hier kwam wéér naar voren „Was
muziek en zang er niet, het leven had
geen waarde”. Daarom ook dezen zang
hoog gehouden. Daarom geschaard om
A.D.V.E.N.D.O.’s vaan. Eendrachtig strij
den voor haar bestaan, dat moet den
wensch zijn en blijven van Moordrecht’*
ingezetenen. Financieel te steunen door
donateur te worden, daadwerkelijk te
steunen door lid te worden. Mocht
er verschil van meening zijn, dan niet
boos weg loopen, doch in een aan
gename discussie tot elkander te komen,
dat bouwt op, dat sterkt elkander. En
wordt bij A.D.V.E.N.D.O. ook zoo gedaan,
dan is haar bestaan verzekerd en kan zij
haar glorietocht ondèr leiding van haar
yverigen directeur.
Krimpen a.d. IJssel, 19 Dec. Woens
dagmorgen vroeg is plotseling overleden
de heer H. Noordegraaf, sedert 1923
Raadslid dezer gemeente.
U TTlVHrrAI.1 ïilr A WW»’
zal een collecte langs de huizen
houden, teneinde de armen
sprak de baron met meesterlijke ge
veinsdheid. U begrijpt ,in den beginne
heb ik mij verheugd, dat dé Gannal ont
vlucht was. Hij heeft ons te na gestaan,
dan dat wij hem het schavot wensch-
ten te zien beklimmen
Evenwel thans zou ik weaschen, dat
bet geschied ware. Nu mijn dochter ziek
zelve zoozeer vergeet, dat sj hem on
danks zijne misdaden zou willen huwen,
nu kan ik niet anders wenichen. Zoo
lang die man leeft, bedreigt hij mijn
huiselijk geluk.”
»Ik begrijp het”, antwoordde Smith,
die in Van Gelselaer den sympathieken
edelman zag, die zwaar leed door het
noodlot, dat hem getroffen had.
Toen later Van Gelselaer aan zijn hand
langer vertelde, hoe schoon de detective
om den tuin geleid was, glimlachten de
beide schurken spottend.
Veel minder kans nog dan om de Gan-
om
Zij
het ons niet veel schelen of de kaas al
een paar cent goedkooper geworden is.
Dan raakt het ons niet of we het wat
moeilijker hebben. Dan zijn we tevreden
als die man, die moest leven zonder
hemd en toch gelukkig wai
Als we des avonds met vreugde onzen
dag kunnen overdenken en dan kunnen
bepeinzen, dat we getracht hebben het
goede te doen, het juiste pad te vinden,
d#n zijn we op weg naar bet geluk.
Er is een heele schaar Tan geluk-zoe-
kers. We zien een ganschi rij van rus-
teloozen, die rusteloos zijn, zoolang zij
het geluk niet hebben. Laten ze hierin
het geluk zoeken, dat zij hun leven stel
len op een hoog plan, hun daden rich
ten naar een hoog doel, dat ze boven
alles uitkomen, omdat ze van zichzelf
verzekerd te zijn.
Is er geluk, in de wereld. Het is er
en het roept. Het roept om gelukkig te
te maken hen, die nu ongelukkig zijn.
Het roept om tevreden te maken hen,
die teleurgesteld zijn. Het roept om go
tisch door het leven gaan.
Ja ,ja, er is geluk. Gelui, dat nimmer
ontnomen kan worden aan hen, die dur
ven te leven, aan hen, die zichzelf kun
nen zijn.
Eenige door transport beschadigde
ORGELS zoor voordeel ig aangeboden
dqor
