Eerste nationale
riulmueeientoonsteiilnD
VEERDIENST.
Tafelserviezen
Schoonhovensche Courant
Jongen,
Huishoudster,
Uitvoering
Boerenleenbank
Boerenknecht,
Boerenknecht,
Boerenknecht,
Aanbesteding.
Utr. Wagentje,
Wilgeboomen,
Nutsspaarbank
ifeLAND'i
Am, Orgel
Hoofdpijn
Dr.R. P. OFFRIIISA.tn:
P. HOUtUetn Ulllnnandsl SChOOntlGUGB
REPARATIE-INRICHTING
Ze hebben ze weer
D. BOON - SCHOONHOVEN
TWEEDE BLAD
Gevraagd
een flinke Dienstbode,
Dansclub
„Ons Genoegen"
Bnrgerdienstbode,
Er Wedt zich aan:
„Volharding"
te Groot-flmmers
Kei Benelm van mevrouw.
Jochem rezei. wat ben Ie voor'nEzei
in Doodsangst.
Bergambacht.
Een Boerenknecht,
Voor terstond gevraagd
Wordt direct gevraagd:
Boerendienstbode
Bergambacht
Boerendienstbode
Coöp. Boerenleenbank
Ruls 600 miren inoBzonden. -120 Europrijzen.
«emriigbaar da caiaioous van de inzendingen en Bekroningen.
Gevestigd
Te huur of te koop:
Villü „Honk"
te Gouda,
Notaris Pitlo
Te koop aangeboden
Uit de hand te koop:
Wilgen en
Populierenboomen.
H.H. Klompmaker» I
TE KOOP prima Ie klaa
Schoonhoven.
1 Paardstuig
HooldDiinpastliiis
A. n. v. zessen, sctioondoven I
en Streelkerk.
Aankondiging,
M. Mourik, Directeur.
SIGAREN aj-STJL
BRILLEN
bij M. VAN 0$,
Hoogstraat 238, ROTTERDAM,
Mond- en Tandarts
2e.100.000 Cadeau
M II lint-EMail
Firma P. C. DIS
bij VAN DAM ia Gouda, die
BoxHeerenlaarzen
Gramophoons, Plaien en Naalden
Bloemdecor
van de
van Woensdag 24 December 1924 - No. 4909.
Van Rondom
MENGELWERK
Vrede op Aarde.
AMEIDE.
ten flinks
niet beneden de 16 jaar.
Zich aan te melden Firma OEBR.
BRINK, Sch. Veer, Qroot-Ammers.
Ds. en Mevrouw LAMMERINK,
zoeken wegens huwelijk der tegen
woordige, zoo spoedig mogelijk
voor d. en n. en v.g.g.v.
Brieven met verlangd salaris aan
Mevr. LAMMERINK, Nieuwe Plan-
|age 103, Delft.
Schooihovensche Veer.
Op TWEEDEN KERSTDAG zal
van 2 tot 5 uur gtlsgsnhtld zijn
tot DANSEN In gssloten Club.
ADR. DE LANDE,
Schoonh. Veer.
•EVKAA6D S
Een
P. O.
bij QEZ. VAN DER LEEDEN,
Bergambacht C. 133.
Een nette
van m.b.l. met een jongetje vaa
9 jaar, liefst in klein gezin, uit
den burgerstand, P.O.
Brieven onder. no. 140, aan het
bureau van dit blad.
der ZANQVEREENIQINO
op Vrijdag 26 December 1924
(2en Kerstdag)
ia de Bovenzaal van O. VAN AS.
Opgevoerd zal o.a. worden:
Aanvang 7 uur. Zaalopening 6,30 u.
ENTREE f 0.75.
NA AFLOOP BAL
HET BESTUUR.
Laatste zitting in 1924 op
Dinsdag 30 December
van 10—12; 2—5 en 7—9.
Voorschotnemers worden herinnerd
aan rentebetaling en aflossing.
Houders van spaarboekjes en van
loopende rekening-boekjes kunnen
dien' dag hun boekjes inleveren
voor rente-bijschrijvingen contröle.
Wegens teleurstelling zoo spoedig
mogelijk
Gevraagd
goed kunnende melken. P.O. bij
K. TEEUWEN te Bergambacht.
een flinke
goed kunnende melken en met alle
boerenwerk bekend. P. O.
Adres A. OOUDRIAAN,
Nieuwerkerk a/d Ijssel.
Een aankomende
goed melken verelschte. Zondags
niet aanmelden.
Adres: A. VAN DEN BERG te
Stolwijk, (Bovenkerk).
Hat 1 Januari gevraagd!
Een aankomende
goed kunnende melken en een
aankomende
AdresE. VERSTOEP te Stolwijk,
Benedenheul.
HET BESTUUR v«. dm polder
zal op
Zaterdag 10 Januari 1925
'smorgens 10 uur in de Polderkamer
aldaar aanbesteden:
Het onderhoud en de ver
nieuwingen gedurende drie
jaren van vier Wind en één
Stoom-watermolen, benevens
de Gebouwen, Bruggen, Sluizen
en verdere poiderwerken in
perceeien.
Bestekken zijn verkrijgbaar k f 2.00
bij den Schout en den Fabriek
den heer M. A. Roozendaal te
Overslingeland bij wien tevens
inlichtingen te bekome.i zijn.
Het Bestuur voornoemd t
De Schout,
A. OSKAM Dz.
Terstond gevraagd een
P. O., kunnende melken, of gene
gen te leert n.
Adres: M. J. DE JONO,
Bonrepas bij Schoonhoven.
te Groot-Ammers.
Houders van Rekening-Courant-
Spaar-en Voorschotboek es, worden
beleefd, doch dringend verzocht
hunne Boekjes beslist in te leveren
ten Raadhuize den 22e, 24e of
29 December a.s., des n m. tusschen
24 en 6—8 uur.
HET BESTUUR
welks gehouden wordt In de groote zalen van den Heer DE LANGE
SCHOONHOVENSCHE VEER
op 31 December 1924 en I Januari 1925,
van 9 uur v.m. tot 10 uur n.m-
ENTREE: f 0,35 per persoon (Kinderen beneden 14 jaar
mits onder geleide) f 0,20. HET BESTUUR.
Coöperatieve Boerenleenbank
Oleaaen-Nleuwkerk.
Vólgen» voor alle Boerenleenbanken geldende voorschriften moetende
Spaar- en Rekening-Courantboekjes in Januari door het Bestuur
worden gecontroleerd.
Daartoe worden zittingen gehouden ten kantore der Bank op
Maandag 5, Dinsdag 6, Woensdag 7, Donderdag 8
Vrijdag 9 Januari 1925, des namiddags van 4 tot 8 uur
Het Bestuur en de Kassier verzoeken beleefd de Boekjes uitsluitend
op genoemde dagen en uren in te leveren.
Dt rentevoet voor het jaar 1925 is vastgesteld voor inlage ofdeposko-
4Vs°/o en voor voorschotten ook in rekening-courant 51T4°/o met een
twintigste procent provisie voor alle geld wat wordt uitgehaald.
A. VAN HOUWELINOEN, Voorz
P. SCHAKEL Adrz., Kassier.
Plulmvaatontoonatolllng
Schoonhoven en Ometreken
Bij den Heer O. A. VIVEEN, Havenstraat, SCHOONHOVEN la nog
welke, tegen overmaking van f 0,25 aan postwissel of postzegels
op aanvraag wordt toegezonden.
B. 0. BRUGMAN
Hoogt 9 Dordrecht
Magnetiseur Masseur.
Behandeld:
Verlammingen - Rheumatische
Zenuwpijnen - Ischias en::.
Maandags v.m. 8—12 mar
Westwagenstraat D 483
Oorinchem.
Ook aan huis te ontbieden.
de uitstekend onderhouden
en goed ingerichte
schitterend gelegen In het van
Bergen IJzendoprnpark
gemerkt No. 38, in de onmiddellijke
nabijheid van het Station.
Het gebouw is voorzien van
Autogarage, centrale Verwarming,
warm en koud stroomend water en
verdere geriefelijkheden. Het is zeer
geschikt voor Pension, kleine
Zie ken inrichting, Verenigings
gebouw eni.
Aanvaarding 1 Mei 1925 of zoo
noodig voor dien tijd.
Te bevragen bij
te GOUDA.
A. GROEN EVEI.D
Koestraat 51-70 - 'Schoonhoven
hebben tegen verminderden
prijs aan te bieden eenige
door transport
BESCHADIGDE ORGELS,
w.o. met doorl. harp en een
2de-HANDS ORGEL,
tegen zoo laag mogelijken prijs.
Zaak is beide Kerstdagen geopend-
Ernstige aanvrager halen wij des-
verlangd met een auto.
In goeden staat, met Coll.-fissen
en zakk. raampjes, nieuwe kap.
Br., no. 130, Bureau van dit Blad.
%Een partij beste
bij J. KON, Noordeloos.
dik vanaf 120 tot pl.m. 2Ö0 c.M.
omtrek, zeer gaaf hout. Prijs f 35
per kub. M. en f 37 franco station
plaats van bestemming, k contant.
Adres Houthandel VIJFHUIZEN,
Ar kei.
te
HET BESTUUR der Spaarbank
maakt bekend i
dat de eerste zitting In 1921 zal
worden gehouden op
Zaterdag 17 Januari,
's namiddags van 7V»—9 uur.
Dat ten gerieve der inleggers
buiten Schoonhoven woonachtig
een extra-zitting zal worden ge
houden op
Donderdag 15 Januari,
des namiddags van 2—4 uur.
Dat in deze zittingen gelegenheid
zal zijn tot het bijschrijven der
rente over 1924.
Dat tot het betalen der hypotheek
renten uitsluitend gelegenheid
zal zijn
Zaterdag 27 December,
van 74 —9 namiddags en
Woensdag 31 Dtoëmber,
van 24 uur namiddaga.
Het Bestuur,
J. C. BRANDON, Voorz.
H. BRINKMAN, Secr.
Dr.J.OROESBEEK, Pennlagm
Mooi model goed onderhouden,
koper binnenwerk
met 2 spel, kniezwellen ertz,, en een
met nieuwe leidsels voor ff 28»
aangeboden.
Fr Br. onder No 110, Bureau van
dit blad.
die wel eens aan
geleden heeft en SENNA'8
gebruikte, weet bij onder
vinding dat geen BETER
en tevens geen ensohade»
Ijjker middel tegen
Hoofdpijn bestaat.
Verkrijgbaar In buisjes
ven 50 Cents bij
Bergsloep (gemeente Bergambacht)
Ondergeteekende MAARTEN MOURIK te STREEFKERK, doet als
Directeur van de Naamlooze Vennootschap „Bergstoepsche Pontveer",
gevestigd te Bergambacht, ter voldoening aan het algemeen Reglement
op overzetveren in de provincie Zuid*Holland
dat de overtocht over de rivier de Lek bij Bergstoep, tusschen de gemeenten
DEBGANHACHT en STBEEEKERK,
vanaf heden wordt onderhouden met 1 Veerpont en 3 rqeibooten,
die elk door minstens 1 persoon zullen worden bediend.
De veerpont kan hoogstens bevatten 120 personen, 20 stuks vee of
paarden, 3 rij- en voertuigen, de roeiboot gemerkt No. 1 hoogstens 16
personen, de roeiboot gemerkt No. 2 hoogstens 12 personen en de
roeiboot gemerkt No. 3 hoogstens 10 personen, terwijl het grootste
gewicht der lading, dat met elk der genoemde* vaartuigen zal worden
overgezet respectievelijk bedraagt 13585, 1144, 870 en 835 K.G,
De bediening geschiedt door den veerman bij aanmelding.
TARIEF»
Voor 1 persoon T$ cent, 1 paard of hoornbeest met een geleider 25
cent, meerdere paarden of hoornbeesten met een geleider per stuk 20
cent, 1 gezadeld paard 30 cent, meerdere gezadelde paarden per stuk
25 cent, 1 varken, schaap, geit, bok of ezel met 1 geleider 15 cent, 1
rijtuig met twee wielen en 1 paard en voerman 2* cent, meerdere
personen per persoon 7cent, 1 rijtuig met 2 wielen, 2 paarden en
voerman 40 cent, meerdere personen per persoon 7$ cent, 1 rijtuig
met 4 wielen, 1 paard en voerman 50 cent, meerdere personen per
persoon 7| cent, 1 rijtuig met 4 wielen, 2 paarden en voerman 60
cent, elk paard meer dan 2 voor een rijtuig per stuk 20 cent, een be
spannen boeren- of vrachtwagen met 1 paard en 1 voerman 30 cent,
1 boeren- of vrachtwagen met X paarden en 1 voerman 40 cent, een
kar of wagen met of zonder honden bespannen met 1 geleider 20 cent,
1 kar of wagen met 1 ezel bespannen, met 1 geleider 25 cent, ieder
jersoon in, om of bij een vracht- of boerenwagen, kar of wagen, be-
ïalve den geleider 7f cent, 1 rijwiel met berijder 12 cent, een mo
torrijwiel met berijder 20 cent, 1 tandem met berijders 25 cent, 1 auto
mobiel met chauffeur 75 cent, meerdere personen per persoon 7 cent
1 verhuiswagen met 2 paarden f 1, kinderen beneden 4 jaar zijn vrii,
een kooi met 1—5 varkens met 1 geleider 15 cent, 1 kooi met 6 of
meer varkene met 1 geleider ?0 cent, meerdere geleiders per persoon
7% cent.
Van 1 April tot 1 October ven des avonds 1 uur na zonsondergang
tot 1 uur voor zonsopgang en van 1 October tot 1 'April van des
avonds 1 uur nk zonsondergang tot 2 uren vóór zonsopgang als ook
bij stormweder, wanneer de korenmolens zonder of de watermolens,
die zichtbaar zijn, met aan vier einden gereefde zeilen malen, of wan
neer die stilstaan, ter beslissing van het hoofd van het Plaatselijk Be-
Stuur van Bergambacht ingeval van verschil, zal het tarief verdubbeld
worde*. Bij ijsgang of hoog water, wanneer de pont van de reep is,
zal in geen geval meer dan tweemaal het gewone tarief kunnen gevor
derd worden en zal in dat geval en Mj zwaren storm het overzetten
ook *iet verplicht zijn, wanneer zulks, naar het bordeel van den veer
schipper desnoods ter beslissing van het Hoofd van het Bestuur der
gemeente akn welks zijde de veerpont zich bevindt, gevaarlijk ia. Bij
gesloten water wordt voor het gebruik van het pad, over het ijs te
make*, gewoon tarief betaald.
Streefkerk, 22 December 1924.
Door geheel Nederland firanco huis
flinke, wit brandende, geurige siga
ren, 100 fijne voor f 4.50, 200 f8.25,
100 zeer fijne f 6.25, 200 f 11.75.
Extra fijne 100 f 7.50, 200 f 14.25.
Brieve* va* tevredenheid voorradig
uit alle standen.
Adres R. VEERMAN. Turfmarkt
54. Gswda.
KOOPT UW
voor dao en avond, voor via
en nabij,
OPTICIEN,
gevestigd in 1071.
Reparation worden btnne* 24 uur
afgeleverd.
Levering van Brille* op voor
schrift va* H.H. D'oetore*.
Geen reiziger».
StatioBtweg 25 Rotterdam
Telefoo* 8611.
Spreekuren van 13
Voor minvermogende* va* 9—10.
^OGVüEDeO^
OüEFA»
OOK IN DEN WINTER
Midtui?xo*i I|b-
Ultgaven ui aoadart
lSKo. CB.iflChSOp.KKo. f KIS
aKo.tnmifTJ0p.KKo.jU0
Bmo mtrut por Jrfp pot Jmt f 10.3B
P4 CA Ko. f 10.50, roerboh
CA b«T»t 4* noodig» A. B m C Vla
Beetalt bi) Uw k-rwnneltr. wiidhc dur qM
verkrijgbaar, per po«twt»Ml aan d« fabriek.
m' pc act voedermethode grattn
ATTEST m. <L hoer R. Qd. We
OoatarlltfnafPrJ: Van mijn 6 Bonwvcldcn
gevoederd mef C.B, in Uw droog voederbak.
mom da gamlddrld* opbrengst Mn 2 Oct 'Jf
tot X September M 210 eieren par hem.
Klppcabondan maakten braadkovt van dan
-L daardoor onvoordeellgca.
Binnen- en Buitenlandsch Gedistilleerd
Wijn, Cognac, Port en Boerenjongens
Prima Samos. Heerlijke Punch en Rum
Alles tegen acherp concurreerende prijzen
•voor Automobielen, Motoren, Fietsen, enz.
tegen billijke prijzen.
Vakkundige behandsllng en spoedige afwerking is verzekerd.
Opweg 3 Schoonhover
met hootgepeade zoele» I CH
voor elecbti 1
Speciaal adres voor s
is wel,
J. K. SNOEI Stadbuistr. 7 SCHOONHOVEN
Pracht R II W I E L E N met Torpedoniaf, Kettingkaat en zware Spaken
voor f 09 gegarandeerd BATTERIJEN 20 Cent.
door
JAN KIJKUIT.
Voor vandaag wil ik eens van mijn ge
woonte, afwijken om een babbeltje te hou
den over de streek-gebeurtenissen en ga
ik u een gebeurtenis vertellen, die eem-
jaren geleden op Kerstfeest plaats
vond. Ik had, even voor de Kerstdagen,
een briefje ontvangen van mijn neef Jo-
docus van den volgenden rnhoud:
„Beste Jan. Het zal pa en mi]
aangenaam zijn, als je morgen
komt. We 'gaan jagen. Je kunt.
blijven zoolang je wilt Als je met
komt, is het nog beter."
Een vreemde zou denken; ook een har
telijk briefje, maar ik ken hem en dacht
weer een eigenwijze streek van dien aap
en liet het er bij. Het is overigens eén
goede vent hoor.
Haast je rep je pakte ik een en ander
in en vertrok per trem naar het Oosten
des lands, waar mijn oom Di Sorgim, de
rechter woont.
Hij kwam me stralende tegemoet. „Jan
we zullen prettige Kerstdagen hebben,
want Clementine is uit." (Clementine,
moet u welen, is de huishoudster van
oom, die weduwnaar is. Zij is geen ge
makkelijke tante.)
We vlijden ons neer in èen paar ge
makkelijke stoelen en onder het genot van
een goeden sigaar en een grocje, werd de
aankom-avond gezellig doorgebracht.
Jagen goed* ziel. Ik had eens een
geweer in mijn handen gehad, toen de
zoon van onze waschvroifw in dienst, en
met vVrlof over was. En nu zouden we
gaan jagen. Ik wist niet, hoe me er uit
te redden, maar liet me door Jodocus de
inrichting van zoo'n schietding uitleg
gen. Loop en kolf kon ik makkelijk ont
houden, maar de rest: grendel en maga
zijn en ai die fraaiigheden meer, was
moeilijker. Enfi* ik besloot om me ver
dekt op te stellen achter een boom, om
niet getroffen te worden; oom. is nogal
kortzichtig, en ik zou zelf met los-bran-
den. Het zou een „loopende jacht zijn
ik noemde het zoo, omdat wc gingen
wandelen, wat je tenminste wandelen
noemt door slik en bagger.
ik oen nice voornemens om u te scnti-
deren den donkeren dag van Kerstmis,
toen we e roptrokken als ware Nim
rods. Ook niet dat we thuiskwamen des
avonds, doodmoe, beslijkt en hongerig,
met als eenige buit een magere wilde
eend. Drie menscben een heelen dag in
de weer gesjouwd door plassen en over
hoogten, en dat om een eend le schieten.
Jodocus zei, dat hij nog nooit jtoon
stomme eend gezien had, als die wij vin
gen, om ziel. door zulke uilskuikens als
wij waren, te laten verschalken „Nou,
nou*, bromde z'n vader, ik was er ook by
jongen, je kon wel eens wat eerbiediger
praten over je vader."
„Uch, antwoordde Jodocus, als wy de
kuikens zijn, is u de oude....
Grooter ramp wachtte ons. Want Cle
mentine was uit en er was geen vuur op
den haard en geen maal •gereed.
„O", kreunde oom Di Sorgini, -en hij
stapte met zijn besmeurde laarzen door
den salon, „o, Clemen tine, wat mia ik
je nou."
„He, voegde hij er aan toe, en hu zag
naar de%iodderplekken op het tapijt, „he
gelukkig, dat ze niet thuis is." Hij vrees
de voor een standje vanwege de modder-
„Oompje", vleide ik, „zal ik koffie zet
ten."
Jij hebt tenminste nog eens wat over
Voo'ï een ouden man. Waar is Jodocus?
Hier, klonk het, maar meteen weer
galmde een slag door hel leege huis, dat
we er van opsprongen. Een germkinkel.
We snelden met onze moe-l-e voeten
naar de keuken en daar lag Jodocus te
midden der scherven. Hij stamelde: „ik
wilde een warmwaterbord nemen en ben
van den stoel geduikeld en nou
En nou is de heele boel kapot gevallen,
schreeuwde oom. „Jou uilskuiken, wat
moet je met een warmwaterbord, er is
geen eens warm water in huis.
OOO
Ja, na dit incident, kwam het gfoote
vraagstuk, wie of de eend zou klaarma
ken en hoe. Ieder van ons drieën wilde
het wel doen, maar geen had er verstand
van. „Ja, ik wil het wel probeeren," sta-
meldé Jodocus, die met een groote buil
op het hoofd er eenigszins vreemd uit-
„Jij bent zelf een groote eend, al
scheldt je je ouden vader voor oude uil
uit."
Dio opmerking van den ouden heer,
zat. Bij het boksen zouden we gezegd
hebben: het was er een iinksmidden. Jo
docus zei er geen een meer.
Ja, toen moest ik wel aan den gang
Maar ze zouden toch wel helpen. Dood
was de eend, dat was makkelijk, maar
hét plukken.
Begin je van voren of van achteren te
plukken.
1 Van achteren dachten we, en «oo gin
gen vje aan het plukken. Het was geen
karweitje, en dat terwijl onze maag jeuk
te. En een boterham wilden we ook niet
Hemen, want dan bedierven We ons
maal.
Eindelijk*was de vogel schoon. Hier en
daar zat nog' wel dons, maar dat kookte
er wel van af, zei Jodocus, die zijn
hoofd steeds verdacht liep te wrijven.
Toen een kookboek opgescharreld. Daar
stond het vfilgende recept in:
„Men neemt een eendvogel, 60 gram
boter, 10 gram »out."
Een eendvogel behoefden we niet meer
te nemen, die hadden we. Maar hoe
konden we 50 gram boter precies afwe
gen. Eindelijk wisten we raad. We na
men een medicijnfleschje, lqeg, smolten
de boter en goten het fleschje vol. Dan
goten we de boter in de pan en vulden het
weer. Zoo moesten we het vijf keer doen,
want het fleechje was 10 gram, maar
toen hadden we de zekerheid, dat het 50
gram boter was. Het grapje had precies
een half uur geduurd en het waa toen
kwart over vijven.
Wat krijg je een trek van die boter-
lucht, zuchtte Jodocus.
Help een handje, zei ik, dan verleer je
wel den trek.
Nou, wat er toen gebeuren moest, was
nog vervelender. We moesten, zoo vertel
de het kookboek, den traanklier wegsnij
den.
Die zal bij z'n4oogen zitten, meende Jo
docus.
We keken maar niets bij zijn oogen.
Oom wist het ook niet. Hij dacht, dat het
een vergissing was, van het kookboek.
Eindelijk merkten we deen traanklier on
der den staart. Het was toen half zes.
In een gesloten'pan ,op de kachel of in
den oven braden 1 1/2 uur, stond er
verder.
Dat was makkelijk hoor. Wij de eend
in de pan gedaan en opgezet.
O O
He, he, zei ik, ik lust wel vast een
hartsterkinkje.
Nou, in het hoekkastje, tv as ooms ant
woord.
We zaten even, ik denk een minuut of
tien, toen oom vroeg: „Heb je den eend
opgezet met wvarm of met koud water."
Water, moest er dan water op. Er
braadt toch vet'uit, zeker.
In die magere stomme eend zal niet
voel vet zitten.
Zeg, Jodocus, bemoei jij je met je
eigen hoofd, he, dan heb je genoeg
te doen.
Oom en ik gingen naar de keuken en
rdken het al. O, het was vreeselijk, voor
een vrouw zou het geweest zijn om bij
te grienen. Daar hebben we eerst een
heelen dag op dien verwenschten eend
zok gebracht, en nu we hem eindelijk ge-
pluk't hadden, stond hij te stiüken van
belang. Ik had vergeten om de boter er
bij te doen, de boter, die we met zooveel
moeite gesmolten hadden.
En toen ik den deksel van de pan tilde,
leek het wel, of éen heel woud aan het
smeulen was. Toen we er water opgoten
klonk een geweldig gesis, als van een lo
comotief, die op vertrekken staat. Maar
het hielp, do stank werd minder. We
kwamen op het idee, dat, als we den vo
gel afffchraapten, hij ooglijkar er uit zou
zien. Zoo gedacht, zoo gedaan. Het
schraapsel viel op onze handen, die op
de handen van een schoorsteenveger gin
gen lijken.
Met boter poogden we het goed te mar
ken, maar het werd niets meer. Toen
de eendvogel na een uur op tafel kwam,
plukten we er eens aan en Jodocus zei
met een vies gezicht: geef mij maar een
Stukkie rog.
Wij dachten ook zoo, en dus moes
ten we ons feestmaal in rook en asch zied
verdwijnen op dezen kouden Kerstdag
en behielpen ws ons met brood.
Toen ik na de Kerstdagen naar huis
terugkeerde, nam ik me voor, nooit me
meer te wagen aan vtwee dingen: jagen
en kokijg. En ik ging nog liever de buien
van Clementine trotseeren, dan uit lo-
geeren te gaan bij twee
heeren.
Bezoekt
PLUIMVEETENTOONSTELLING
Groot-Ammers.
„Neen Bernard, ik geloof niet dat het
gaan zal", riep een allerliefste jonge
vrouw vroolijk lachend uit. „Ik zie het
al, een dapper kr
het versieren van den Kerstboom. Laat
ons de rollen verwisselen, want anders
zijn we om middernacht nog niet klaar
en onze arme Lucie vergaat haast van
ongeduld!!
üehoowaam steeg de eerste luitenant
Von Waldow van het trapje af, om aan
zijn bekoorlijke gade de voortzetting van
het zoo met zoo slecht gevolg begonnen
werk over te laben. Ridderlijk legde hij,
om haar te ondersteunen, zijn arm om
haar sierlijke gestalte, maar juist toen zij
den voet op de eerste trede zette, trok
hij haar plotseling naar zich toe en be
dekte haar oogen, voorhoofd en zacht
goudblond toaar het hartstochtelijke kus
sen. Bijna verschrikt door de ongewone
woestheid zijner liefkoozing, zag zij hem
aan en de sombere blik zijner oogen,
welke zoo weinig overeenstemde met die
stormachtige teederheid, deed haar ver
bleek en.
„O, Bernard, wat scheelt je? Waaraan
denk je toch, dat je zoo somber kijkt?
Is je iets onaangenaams overkomen?"
De donkere wolk was al weder verdwe
nen van het knappe open mannelijk ge
laat, en een vroolijke onbevangen glim
lach speelde om,den mond.
„Is het dan niet erg genoeg, dat ik
onder myet doen voor zoo'n klein vrouw
tje?" schertste hij. „Alsof ik niet in mijn
jonggezellen!ijd menigen Kerstboom in
het Casino tot Algemeen? bewondering
versierd had."
„Met groote noten en vergulde aard
appelen, sooaia jij mij aeli verteld hebt.
Voor een eenvoudig soldaat mag dat
mooi genoeg geweest zijn; de verfijnde
smaak van een jonge dame verlangt ech
ter iets schooner» te zien. Of moet de
kunstzin van onze Lucie door hei ge
zicht van vergulde aardappelen opge
wekt worden?"
„Ik voor mij heb daar niets tegen,
daar het gebruik van zoo'n nuttige knol
vrucht in de plaats van maagbedervende
lekkernijen, veel eerder in het vier-jarige
gemoed van gemelde jonge dame de
deugd der onthouding zal opwekkenII"
„Het schijnt mij toe, dait deze poging
bij Jou en je kameraden nu juist geen
glansrijk» gevolgen gehad heeft. Wil je
zoo goed zijn mij eenige van die gevulde
chocoladekransen aan te geven? Maar
niet snoepen, want ik heb ze getold."
Zij strekte de hand uit, waarin hij dR
verlangde zoetigheden legde: hij greep
de slanke blanke vingers om ze nogmaals
en nogmaals aan zijn lippen te drukken.
„Noem je dat mij helpen?" riep zij
met geveinsd misnoegen.
„Daar zijn nu alle drje gebroken
en nu blijft* ons niets anders over dan
stilletjes de sporen te vernietigen van
het onrecht, dat we ons arm kind aange
daan hebben. Maar ik eet ze niet alleen
op, want jij bent mijn medeplichtigen
Zij boog zich naar hem over en stak
hem de stukjes van he* gebroken lek
kers een voor een in den mond.
Haar blauwe oogen schitterden van
geluk en teederheid en beiden geleken op
dit oogenblik meer op een vroolijk bruids
paar dan een bezadigd echtpaar,- dat
reeds vijf jaren gehuwd was. Eensklaps
klonk met keideren klank de electTische
huisschel en Bernard von Waldow
kromp ineen, alsof vlak voor hem een
geweerschot afgeschoten werd. De jonge
vrouw beefde en Opnisuw zag zij hem
bezorgd aan.
„Waarom schrik je zoo? Verwach! je
een onaangempne tijdiig?"
„Niet dat ik weef. Zoolang ik jou en
Lucie bij mij Ifëb, heb ik niets te vreezen.
Misschien beginnen-de zenuwen mij ook
nu te plagen, tot s^raf, dat ik er jou zoo
dikwijls mede geplaagd heb."
Om zijn onverschilligheid te todnen,
keek hij in het geheel niet naar de deur,
waarin zich de aardigi gestalte van een
Pruisisch dienstmeisje vertoonde.
„Luitenant von HoEUben wenscht mijn
heer eenige ooogenblikken te spreken
over een dienstaangel«genheid."
„Alweder de dienst", zuchtte von Wal
dow. „Nu, ik zal maar even gaan."
„Laat hem binnenkomen, Bernard.
Voor zulk een goeden Jmend behoeft men
toch geen plichtplegingen te makenll"
„Maar liefste, Ellen als het dan toch
een dienstzaak is Hn dan wat zal
er van Lucie's Kerstbdom worden? Neen,
mijn schat, wij zullen, jou de voltooiing
van je kunstwerk oveifcten. Ik hoop, dat
de kameraad mij niet Ung zal ophouden"
Hij kuste haar.en snelde weg.
Eenige Qogenblikken later stond hij
tegenover luitenant von Hollelben, in de
kleine gezellige rookkuner, waarin zij
reeds bij meenige so'^-ikpartij gezeten
hadden. Het ronde bUzende gelaat van
de bezoeker, dat anders straalde van
levenslust en vroolijkheid, stond nu
hoogst ernstig, diep treurig, en zijn lip
pen trilden, to«n hij dm ander de hand
reikte.
Luitenant von Waldow was de eerste
die sprak.
„Welnu, Holleben, ia alles in orde?"
vraagde hij, en zijn stem klonk vast en
kalm. „Het doet mij leed arme jongen,
dat ik je juist op Kentavond zoo iets
onaangenaams verzoekm moest."
„Ach, Bernard, spreflk zoo niet. Dat is
het niet, wat deze zaak zoo smartelijk
voor mij maakt. Ik zou nog veel
erger dingen op mij willen nemen
als ik daarmede de zaak uit de wereld
kon helpenl"
Waldow •legde hem de hand op den
schouder. „Ik weet het, ik wee^ het; maar
daar dit nu eenmaal oimogelijk is, moet
je niet zoo bedroefd zijn omdat mij toe
vallig getroffen heeft, wat ieder oogenblik
een onzer gebeuren kan; zeg mij -nu
kort: wanneer, hoe en waar?
„Morgen vroeg, om acht uur, bij het
scbietterreinl"
Von Waldow wendda voor een oogen
blik het hoofd ter zijde.
„Morgen vroeg", herhaalde hij. „Jam-<
mer, ik had zoo gaar» de beide Kerst
dagen nog vrij gehad I*
„Hij bleef op zijn stak, Bernard. Als
ei8cher kon hij de voorwaarden stellen
en hij volhardde bij e«n spoedigen af
loop der zaak."
„Ja, dat begrijp ik &oo is het ook de
gewoonte en hij heeft vrouw noch kind,
met wie hij Kerstmis kan vieren. Je zult
mij dus afhalen?"
„Natuurlijk; en wat de overige bepa
lingen van het duel bitreft...."
Waldow viel hem in ds rede met een
afwerende beweging.
„Spreek maar niet ferder, Holleben,
ik weet het al vooruit, want ik ken
Belten. De scherpste vapenen natuur
lijk."
In zijn kamer zat hitenant vcm Bel
ten. Hij schreef een blief aan zijn broe
der, waarin hij zijn todrgenomen duel
mededeelde, dat hij mal von Waldow zou
hebben. Plotseling weri de deur openge
worpen en een kinderstemmetje riep:
„Mijnheer de luitenant, nu is nog pa
pa niet thuis en wie moet nu mijn kerst
boom veraderen. Wilt u het komen
doen?" f
Luitenant von Beitel was ruw 'en
norsch. Hij had niet reel vreugde- ge
kend en was in den dbust harteloos ge
worden. Gramstorig Hg hij van zijn
werk op en had een nflrsche uitdrukking
op de lippen, maar di vierjarige Ella
van zijn huisjuffrouw lag er zoo verruk
kelijk uit, dat hij zijn «oud hield en ver
legen naar haar bleef kijken
„Kom maar mee, aynheer de luite
nant, moeder zei, dat il het u niet mocht
vragen. Ze zed, dat r*jnhoer de luite
nant niet om kleine nfisjes geeft, maar
gaat u maar mee, u <ilt toch wel mijn
Kerstboom vers.eren.
„Als strak» bet Kafrtmannetje komt,
Reeds meerdere
de historie van Ameide geput, om naar
voren te brengen de belangrijke geschie
denis, welkfc deze plaats, de stede van
Ameide, zooals ze heette, in het verleden
heeft ingenomen. Op ons laatste artikel
daarover heeft een der belangstellende
lezers eenige kantteekeningen gemaakt,
welke wij lieten liggen, totdat we weer
eens een afbeelding van Ameide zouden
plaatsen. Nu dit het geval is, volgt hier
onder het gedeelte uit zijn schrijven, di
rect betrekking hebbend op Ameide
„Wellicht denkt men, dat die zwijns
koppen- in het Stadhuis te Ameide te
danken zijn aan het huwelijk tusschen
Heer Reinoud van'Brederode en Filippo-
hebbqn wij uit boven hun wapen hebben gevoerd, moet
te, Gravin van der Marck; doch juist dj,!,; „wonder dan ook, dat de burgerij zoo zeer
ie ten eenenmale uitaesloten. Het Wa
pen vaji Holland, is een klimmende leeuw
op een vlak veld, zonder meer. Dit mocht
alleen door de Graven van Holland
worden gevoerd. Daarom voerde het Huis
Brederode, overigens door afstamming
op dit wapen recht hebbende, een baar
boven den leeuw. Heer Renoud beging
echter het stoute stuk, om eens, toen hij
in zekere straat te Gent verblijf hield,
op de hoeken der straten, het volle wa
pen van Holland, dat hij bleek te vóé-
ren, te laten aanslaan. Van zelf waren
hier geen zwijnskoppen bij, want dan was
het geen vol wapen geweest. Deze daad
vertoornde Keizer Karei V zoo' zeer, dat
hij Lem, ofschoon Vliesridder, dat was de
allerhoogste adel, ter dood liet veroordee-
len, doch daarna begenadigde. Zijn zoon
Hendrik voerde evenmin zwijnskoppen.
Deze, die met Willem van Oranje, Inde-
wijk van Nassau en Anthonie van Hoog
straten, den glorieuzen vriendenkring
heeft gevormd, die onde?schrèven kan
worden met de regels uit het Wilhelmus:
„Lijf en goed al te zamen, heb ik ze niet
niet verschoond," deze Hendrik, moet
men vooral niet verwarren met den Hen
drik door het Stadhuis te Ameide vereeu
wigd. Deze laatste was geen Hceii der
Heerlijkheid, en ook geen lid der hoofd
tak der Brederode. Hij stamde uit een
zij(bastaard)-lijn en was Drossaert voor
zijn familielid Graaf Wolfert van Bro-
derode, zwager van Prins Fred er ik
Hendrik en later veldmaarschalk der
Unie. Dit was de erfelijke Heer.
In geen geval hebben die zwijns
koppen op bet'Stadhuis iets met Lu-
mey te maken, doch waar sommige Hee
ren van Brederode, onder anderen Jon
ker Frans, denk aan de Jonker Frans
straat te Rotterdam, een zwijnskop in of
ten als verklaring aannemen, dat hetzij
al de leden dier zij-lijn, dan wel alleen
Jonkheer Hendrik, dit eveneens di*don."
^nze foto laat zien de aanlegplaats
der schepen, waar het soms nog wel
druk kan zijn, wat levendigheid en ver
tier brengt.
Ameide is een van die gemeenten, wel
ke nog een mooi en zeer oud Raadhuis
bezitten. Het heeft een zeer aardig
bordes, wat vooral bij feestelijke gelegen
heden een ruim uitzicht biedt over de
zich in dn regel op den Dam bevinden
de mensehenmassa.
Door de eeuwen heen is er zeer veel
in en om het Stadhuis gebeurd,
gehecht is aan het gebouw, waar vroe
de vaderen zoo vele jaren het wel en
wee der stad bepleit hebben. -
In vroegere jaren, toen de gemeente
administratie nog lang niet was, wat ze
tegenwoordig is, zal het Stadhuis met
zijn eenige kamer wol aan do behoeften
van den tijd voldaan hebben, doch thans
nu alles zoo tot in bijzonderheden is uit
gebreid, i? het eigenlijk g?en wonder, dat
het in zijn tegenwoordigen staat, niet
meer aan zijn doel beantwoord.
In ééne kamer moeten thans alle werk
zaamheden verrich t worden. Het is
Raadszaal, Secretarie, Trouwzaal en
Amhtenarenkamer en vanzelf Spreekka
mer voor den gemeente-secretaris, Burge
meesterskamer enz., en geen wonder, dan
ook, dat het oog wel eens gericht wordt
op de huizen er naast gelegen met hun
5, 6 en 7 groote ruime kamers, en welks
koopsom in den reggl niet meer be
draagt dan 5 tot 8 duizend gulden en
vroeger 3 tot 4 duizend gulden.
In zooverre is het toch eenigszins te
betreuren, dat wij menschen van de 20e
eeuw zoo gehecht zjjn aan een hoop
steenen en balken, welke er vóór 3 a
400 jaar zijn opgestapeld en het gemak
kelijke van 5 en meer kamers, zonder het,
natuurlijk een cent meer gekost zou heb
ben, opofferen aan hot onpraetische van
slechts één kamer, waarin alias gebeu
ren moet.
Men heeft dit dan ook wel ingezien en
eindelijk is men dan nu zoover gekomen,
dat er een afzonderlijke kamer ingebouwd
zal Worden voor den Burgemeester van
Ameide en Tienhoven. Spoedig zal er dan
nu eens gelegenheid zijn met den Burge
meester onder vier oogen te spreken, iets
wat absoluut geen overtollige luxe is,
doch een noodzakelijke voreischte.
Ingezonden Mededee 11 ngen
MIJNHARDT
Zenuw
Laxeer
Hoofdpijn-Tablelten
ziet hij geen yersierden boom «n dat
vindt hij net zoo naar".
Vertrouwelijk legde de kleine Ella haar
handje in de groote knuist van Von Bel
ten en trok hem mee naar de woonka
mer vaü den postbeambte. Verrast bleef
Belgen op den drempel staan.
De zés-jarige Herman, met zijn ver
gulde bordpapieren helm op het hoofd
deed zijn best den luitenant door het pre
senteeren van zijn fonkelnieuw geweer de
gewone eerehewijzen te geven ten zelfs de
zuigeling in haar wiegje strekte, als
tot begroeting, met vroolijk gokraai de
ronde armpjes uit. Vrouw Meinicke, ging
blozende, wat haar zeer lief stond, den
voornamen bezoeker tegemoet.
„Ik bid u, mijnheer Von Belten, houd
ons niet voor te vrijpostig. De kleine
stond er op, u te komen halen en u
hebt u toch zooveel moeite gegeven om
de Kerstvreugde van do kinderen te ver-
hoogen."
Von Belten maakte een afwerende be
weging In zijn hart kwam een gevoel
van schaamte op. Waarom had hij er
niet aan gedacht een kleinigheid voor die
kinderen te koopen? Nu stond hij daar
met ledige handen, als eem gierigaard en-
een ware egoist, di» aan zich zeiven
dacht.
Maar hu zou het verzuimde morgen
stellig goed maken en reeds wilde hij aan
de kinderen nogmaals het bezoek van het
Kerstkindje beloven, toen hem inviel, dat
er voor hem misschien geen morgen
meer zou zijn dat hij geen recht meer
had beloften te doen voor den volgenden
dag. En tegelijkertijd ging er voor de
eerste maal de gedachte door zijn ziel
zoo snijdend, als een zwaard, dat ook die
andere, zijn kameraad, die morgen zijn
zijn onbeschutte borst aan zijn kogel zou
moeten prijsgeven, zich op dit oogenblik
met hetzelfde gevoel in den kring der
zijnen bevond.
Hij wiat ho» gelukkig Waldow met
zijn jonge, bekoorlijke gade leefde; hij
had het meer dan c-ens met smart en
afgunst gezien, en hij wist. dat zij hun
engelachtig schoon kind met afgodische
liefde beminden.
Al«,dat heerlijke geluk zou mischien
nu nog slechts eenige uren duren en hij
hij was het, die het verbreken zou.
Loodzwaar drykte dit afschuwelijke, pijn
lijke gevoel zijn borst. Maar met zijn
gehedo wilskracht schudde hij het van
zich af. Op hem lag de verantwoording
niet van wat geschieden moest. De on
verbiddelijke wet wajs het, die den ander
niet vergunde nog langer zijn jong geluk
te genieten Met deze moest Waldow re
kening houden op dezen treurigen Kerst
avond: niet met hem, zijn tegenpartij,
die evenals hi> het machteloos slacht
offer er van was.
„UVïT-boos?" vroeg de kleine Lies-
beth. „Heeft het Christuskind je u ook
niet wat moois gebracht?"
Hij hief het behoorlijke schepseltje
omhoog en kuste het op het voorhoofd,
tot stomme verbazing van de oudera, die
hun emstigen, barschen kamerbewoner
niet tot zulke zachte aandoeningen in
staat hadden geacht.
„Neon, Liesbeth, tot mij komt het
Kerstkindje niet mper waarschijnlijk
omdat ik er mij niet naar gedragen heb."
„O, dat vind .ik akélig", sprak zij me
delijdend. „Kom, Ajf dial u wat geven
daar zoek het nu maar zelf uiL Niet de
schobrsteenveger, want die is het vader
tje van Rujn popje, en u wilt haar toch
niet haar lief vadertje afnemen, niet
waar?" Von Belten sijtdefde, het werd
hem zwart voor de oogen en hij kreeg
een gevoel, alsof hij stikken zou.
Behoedzaam zete hij de kleine weer
op den grond, en met een weeke stem
antwoordde hij:
„Neen, Liesbeth, dat zal ik zeker niet
doen, want dan zou het Kerstkind zeker
nooit meer bij mij komen. En ala je mij