oekjes :RDAM. NIEUWSBLAD VOOR ZUID HOLLAND EN UÏRECHT. Woensdag 31 December 1924 56’ Jaargang No. 4911 EERSTE BLAD. Buitenlandsch Overzicht. Plaatselijk Nieuws. FEUILLETON. III U II Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN. HL 19 rf PET, ■ifati i h ia rug ilsem Overgang Om Eer en Leven. Bemeenieraiid van schoonhoven f Telefoon 20. ld.) Inge». L' een gevulde be- KNE’S iers. ioe| •n Hing; ihalt» naak,' .toten A.4 IE.VALDE EROWIJNI MO zar Courant. even twee omóa wel een On- De rordt aonge- i. (Tegen de Es, G. Hoo- >n enden, ver- voel als zat lof, kunnen gebruik van teen flacon. Ltjjr IEERJ mo«md»n prl)«, 1 bezorgd wor- i nummers, *<•- k(i) IQ. PER POST RL AMD. bladzijden foto s van Itart' be- uenJ* r, dia b|| >1 •di zegt S. W. N. VAN NOOTEN, SCHOONHOVEN. Uitgever». Postch. en Girodienst 18768. ^termijnen konden laten wach- dan konden we eerst toestand der ge ïn de dat als we er- leveu duur verlagingen acht». Grflp loorterbalae», ell doordringt, e xiekteztoffea oodig geneert. ar stemmen de Voorzit- wij hebben nschen, dat tekeurd, om tr de perio- te passen. is niet an- •lagen Voor alijk praten, het juist het Haastrecht, 31 Deo. Gisterenavond is de vrachtauto van den graanmolenaar G. W. Oskam in de Vlist, ter hoogte van de in aanbouw zijnde woning vajj den. heer Raateland, in den sloot langs den weg gereden. De chauffeur kwam er goed af en schreef het ongeval toe aan den wind. Groot-Ammers, 31 Dec. Er zijn won derlijke dingen in de wereld. En er is een wonderlijke denkwijze bij sommigen ten opzichte van openbaarheid en publi citeit. Er werd hier vanmorgen een Pluim veetentoonstelling -geopend. Wij waren gekomen om do opening bij te wo nen, precies op tijd, en vernamen, dat het bestuur nog zat te vergaderen. Later kregen we den secretaris te spreken, die ons mededeeldedat de opening al igs uit lost in 3 ijj nu iWli sze voorstel- resold wordt e menschen jnen, schijnt fin, we rui lt. Aan den iren. Het is deze voor maar tegen .aarzelen om .loste laten vreugde in'1924 geschon ken werd, omdat we nog willen omklem- ons in het vergane jaar werd geopend geweest is. Zou men daarin iemand opgesloten hebben, Muller wel licht. Dat ware echter al te vreemd.” Van Gelseïaer sloeg met een steen- op de stevige deur, die hij niet openen kon. Daarna luisterde hij scherp, doch hij hoojde niets. Nog eens en nog eens be proefde hij hetzelfde, doch gehoor kreeg hij niet. „Toch* zeide hij bij zichzelf, „toch kan er een man opgesloten zitten en ik moet weten wie het is.” Hij trachtte het slot te verbreken, doch dit gelukte hem niet. Toen keerde hij vlug naar het kasteel terug en geen kwartier later beproefde hij met de werktuigen, die hij thans had meegebracht, de deur te openen. Het gelukte hem nu. Hij lichtte bij in hot gewelf, maar liet teleurgesteld zijn I Lantaarn zakken. Hij zag niet». Nog eens lichtte hij bij en nu zag hu de tweede I deur. Daarin had men don sleutel laten steken. Hij draaide dien om, hief weder zijn lantaarn op en bemerkte nu eea gestalte, die op den grond tag. Een oogenblik aarzelde Van G-?’*-/ toen tra»! hij naderbij en zag. hoe decesa, die daar lag, aan handen en vtwtea gen bonden was eh een prop in rijn mond had Het was Muller, die daar bewuatehoa nederiag. „De kerel is misschien dood,” mom- peiêe de baron. „nu, <tat kan goed «ja. Ik zou mij nu gemakkehjk van hem kun nen ontdoen, maar ik dien te wetep, wal hem overkomen is. Komaan, ik ga hega bevrijden.” De bosien van Mütter waren spoedig losgemaakt, maar eerst da benauwende prop uit lijn mond genomen. Do schurk haalde nog adem. Hei moeite sleepte de baron hem naar buiten in de frtascho lucht en hier opende hij spoedig de oogen. „Zijt gij het, mijnheer de baron", flui»-- terdo hij. (WoTd^wr^WJ zij deed. Als het getij verloopt, dient men de bakens te verzetten Er is in AMERIKA'onrust gewekt, dat FRANKRIJK zijn schuld aan de eenigde Staten niet zou willen K In verband daarmee heeft nu AMERIKAAN^GHEN Senaat, u gerust. Het is niet jammer, dat we geen toekomst-zieders zijn. Het valt niet te betreuren, dat we niet kun- nen voorspellen hoe 1925 worden zal, wal het ons zal brengen. Wat z»u het zijn, als het eens enkel droefheid was. Maar ook als 1925 vreugde voor ons mee- Op den drempel van oud en nieuw staat het voorbije jaar, afgeloofd en zijn dagen volgeteld. Mpar daar staat ook het nied we, 1925, dat zooveel in zijn schoot verborgen houdt, waarvan we nog niet weten, wat het zal zijn: goed of kwaad. Deze dagen zijn dagen van overgang. Dagen van overgang, omdat we nog toeven willen op den dorpel der ee tijdkringen. Dhgen van overgang, idat we nog wat ons aan t ken weru, men, wal ontnomen. Vreugde en smart aaneengelegd. Ez ~z van alle stervelingen in het jaar, 35 Hij raapte zé op. „kom mee,” zei hij tot den detective, „de kerel is aan handen enjroeten ge bonden en zal niet ontsnappen. Uw lan- taapi, het is daarbinnen donkfr,” De detective volgde^ hem mei de lan taarn. Na eenig passen Van d< verschil lende sleutels, trof Jozef den foede en opende de deur. Mener kwam -te voorschijn. - Jozef ontstelde; hoe vrëéselijk zag de advocaat er uit. Hij was bleek eo verma- I gerd ,een ruige baard omlijstte zijn ge laat, zijn haren waren verward en er kleefde geronnen bloed aan. „Mijnheer Mener, wat is er met u ge beurd?” riep de detective. „Voer mij hier weg,” was het antwoord „dat vertel ik later.’ Breng mij in de frissche lucht.” Jozef leidde den advopaat, die bijna niet op zijn beenen staan kon, naar bui ten en daar^in het daglicht lag hij eerst recht den ellendigen toesta|d van den advocaat. Dezo sloot de oogen voor het daglicht, waaran hij ontwend was, toen h|j bui ten kwam, haalde diep adein en zchk toen bewusteloos ineen. „Dat is jou werk riep Jozefeen hij gaf Muller een schop, „maar we zullen het u betaald zetten, daarop kunt ge re- kenen.” De detective hield zich'ifiet Meifer be- zig, maar staakte dit werk en zeult: „Wacht, laten we eiien beginneft met Jf den kerel zijn streken betaald te letten. >Help even.” Jozef begreep hem. Met z’n beiden naman zij Mulle» op, pio öchter wildé gaan schreeuwen I ',,Leg even neer,” zeid» de detective. 3 Ver- betalen. in den senator. Reed gezegd, dat Frankrijk goed behoort te weten dat het z’n f-thuld moet betalen. Negen en negentig vai de honderd Ame rikanen zouden er tv ar. zijn dat aan Frankrijk de schuld werd kwijt geschol den. De DUITSCHE economische delegatie, die de onderhandelin^en oyer het han- delsverdrag zal voorttetten, onder lei ding van Von Trendelenburg, werd giste ren te Parijs verwacht. Do eerste bijeen komst der Duitsche en Fransche onder handelaars zou misschien reeds gisteren plaats hebben. Algemeen is men van op vatting, dat het welslagen of mislukken der onderhandelingen als een zekere aan duiding voor de verkenning der Duitsche politiek ten opzichte van de geallieerden en in het bijzonder ten opzichte van Frankrijk* kan worden beschouwd. Dit laatste houdt natuurlijk verband mei de kwestie over de ontruiming van de Keulsche zóne. Over deze kwestie heeft de Amerikaansche regiering een interessant 'adviée gegeven. Hughes, de AMERIKAANSGHE secretaris van Staat heeft nameljjk den Amerikaansche ver tegenwoordiger in de commissie van her stel opdracht verstrekt den geallieerden onder het oog te brengen, dat het suc ces van het Dawes-plan in hooge mate afhankelijk moet worden geacht van de vriendschappelijke regeling der Keul sche kwestie. „De gelijktijdige ontrui ming van Keulen on het Roergebied in April wordt door Amerika een compro mis geacht, dat alle partijen kunnen aan vaarden”, zoo wordt Verder opgemerkt. Wij hebben reeds uiteengezet dat de zoogenaamde ontdekking van verborgen wapenmagazijnen er geep .goed aan doet. Wie zal uitzoeken of het werkelijk on derdooien van ma> «negeweren waren, die worden gevonunn^ Dultschland na»- aiu-vdr zoo ven ze tegenover elkander staan. SCHOONHOVENDE COURANT. f - Deze Courant wordt des Maandags-, des Woensdags- en des Vrijdagsmiddai gegeven. Prijs voor Schoonhoven per 3 maanden f 125, franco per pc Eederiand J i,50. Over het abonnement wordt in- de eerste maand beschikt. Men kan zich abonneeren bij alle Boekhandelaren, Kantoorhouders en bestaande tussenenpersonen Als alles waar is wat wordt gemeld, dan gaan zich in RUSLAND wonderlijke dingen voltrekken De *bevolking schijnt eenighrmate genoeg te hebben van het bolsjewistisch geregeer en voert actie. In verband daarmee hej^t het uitvoerend Gomité der Sovjets oen verklaring gepu bliceerd met betrekking tot de groeiende politieke activiteit onder hot proletariaat m dg. boerwv wiyyjdoor een herziesitec van de Sovjet-instellingen noodzakelijk is geworden. In verband hiermede is een conferentie bijeengeroepen van de 56 le- d‘-n. teneinde de noodzakelijke hervor- ’mihgen onden de oogen te zienen ei ove? te beraadslagen in hoeverre het mo gelijk is ook njet-Gommunisten deel te noen uitmaken van het bestuur in Rus land Deze commissie zal Zaterdag bijeen komen en heeft te onderzoeken of de 1 bevoegdheden van de plaatselijke Sovjets dienen te worden ingekrompen dan- uitgebreid, alsmede de regeling van I nieuw kiesstelsel. Intake de laatste kwestie treurt de regeeringsverklaring het, dat plaateelijke bestuurslichamen een vijan delijke stemming vestigen door op de be volking druk uit te oefenen. Het is wel eigenaardig, dat de Sovjet- regeering den laats ten tijd zoo „burger lijk" gaat worden. Zij kan het waar schijnlijk niet langer bolwerken zooals oordeel, dal door deze wijze van aflos sing (ma in de eerste jaren de kans bo- nomen is om te komen tot belasting verlaging. Thans wordt rekening gehou den met één zaak, de leaning, maar geen rekening wordt gehouden met de draag kracht der gemeente. De financieels toe stand der gemeente is nog verre van roos kleurig. Thans wordt de begrooting, die roods geraamd is, en met name de sluit post, uit haar verband gerukt Wanneer we de eerste jaren niet zoo’n hoog be drag hadden af te lossen en de hoogere aflossings:-Z- - ten tot' latere jaren, da., zien hoo do financieele m-aente geworden was. Handel en dustrie gaan hog altijd gebukt onder malaise en er is 1?eeu vooruitaich, dit in de naifete toekomst verbeteren zal. D.iarom wil spr. waarschuwen, dat men niet te optimistisch vanz den fin. toe stand der gemeente moet donken.’Wan neer hot bedrag van aflossing, dat eerst was voorgesteld, kon worden gehand haafd, dan zouden we db f 2500, die nu moer moeten worden afgelost, hebben te ruggevonden in het batig saldo. En waar - dan in 1926 ook f 2500 meer moet wor den afgelost, maakt dit een verschil van f 5000, dat op de begrooting 1926 zal drukken. Spr. eindigt met de opmerking, dat zuinig beheer beslist geboden is. De Voorzitter merkt op, dat wat ’t 1ste deel van het gesprokene door don heer Deerenberg betreft, deze pre cies het standpunt van B. en W heeft uiteengezet. Spr. is gisteren mot den se cretaris in Den Haag geweest en heeft met de financieele commissie uit Ged.. Staten vergaderd, maar welke argumen ten spr. aanvoerde, Gedeputeerden wa ren er niet toe te bewegen om hun stand punt te veranderen. Zij wenschen iedere terming op zichzelf te beschouwen en ble ven erop staan, dat een andere wijze van aflossing zou worden gevolgd, op de ma nier, zooals thans door B. en W. wordt voorgesteld. Spr. kan het echter niet eena zijn met het verdere wat do heer Deeren- burg betoogde, namelijk dat het verschil '...o uda b<igrQpii»g voor ’26 f 5W0 ".ou zijn.’ Het baug buIUu gvidi rwrr Jam en de- heer Deerenberg telt nu dubbel. Men mag op een batig saldo niet voor- uit-rekenen. De hoor Deorenberg: Als da post van f 3000 niet op de begrooting be hoefde te worden .gebracht, dan vonden we het verschil van 'f 25Q0 toch in hot batig saldo terug. En dan kan dat dienen om het meerdere voor 1926 te dekken. De Voorzitter: Er is niets veranderd. B. en W. hebben do hoop, dat zij niet zulten behoeven te komen met be las tingverhooging. In ieder geval zal van verlaging geen sprake kunnen zijn. Do heer Bosch: De post: Onvoor zien is nu toch van de begrooting weg. De V o o r z i t t e r: De post: voorzien blijft buiten beschouwing, begrooting wordt gewoon mot f 2500 ver hoogd. Wethouder Schreuder: De post: HoofdeRjke Omslag wordt verhoogd met f 2500. B. en W. zullen niet behoe ven te komen met betaatingverhooging, Prijs der AdvertentiënMaandags en Woensdags van 1 tot 6 regels 1,14 iedere regel meer 0,171/2; Vrijdags van 1 tot 6 regels 1,80, iedere regel meer f 0,20. Bij 8 maal plaatsing, wordt de 8e plaatsing berekend tegen 0,10 per regel op Maandag en Woensdag en tegen f 0,121 /2 per regel op Vrijdag. Voor meer plaatsingen, groot aantal regels en condities vrage men tarief was afgoloopen en de .burgemeester ons wel verslag zou toezenden. We hebben onze ontstemming over een dergelijko handeling van verregaande onbeleefd heid en onwelwillendheid ten opzichte van de Pers, uitgesproken. Onze lozers zullen begrijpen, dat we over deze ten toonstelling- niets verder zeggen en er geen verdere mededeelingen over opne men. Wij kunnen onsAniet begrijpen, dat er in het Eere-Comité geen was, diie er voor zorgde, dat de Pers de opening kon bij wonen, temeer, daar de heer Kleijheeg, Lid van dit comité, het altijd wil laten voorkomen, alsof hij van allee *op do hoogte is. Het is een ongehoord stukje van slechte manieren. Gorinchem, 31 Dec. Er zijn hier on derscheidene grootero of kleine misdrij ven aan den dag gekomen, welke door de straatjeugd zijn gepleegd. De bande loosheid ving aan tijdens do kermis, met ‘'diefstal van sigaren, sigaretten, nougat enz. uit een kermistent, daarna zijn ban ket- en sigarenwinkels geplunderd, aan volgden inbraken in scholen. De kasten worden geledigd, en pennen, potlooden enz. toegeëigend. Terwijl in een gym- nastiekschool de leerlingen geoefend wor den, hebben de boefjes do portemonnaiee uit de zakken van de kleeren; die in de gang ophingen, gehaald. Ten slotte heb ben de jongens een aantal kippen- en duiven gestolen eri deze op Indiaanschë wijze boven een vuur, dat buiten de stad werd gestookt, geroosterd. De kippen, welke men niet kon verorberen, hebben zij verkocht. De politie heeft de daders van de inbraken en diefstallen, benev ons helers opgespoord. Do boefjes zijn 12 tot 16 jaar oud. Het is te hopen, dat dp toezicht op de straatjeugd zal worden verscherpt, op dat een eind komo aan baldadigheid en vernielzucht. 1 - ze zijn dicht En ze "werden bet deel .dat heenging. Gelukkig is het daarom, dat dezo beide dagen31 December en 1 Januari, tijd zijn van overgang. Zoodat we ons langzaam-aan kunnen ontwor stelen aan het verleden om m de toekomst te blikken. We gevoelen ons juist, in den tijd van oud op niéuw, stervelingen. Zooals het jaar werd afgewonden, zoo gaan ook on ze dagen en de dag Van gisteren weet niet meet- van den dag van heden. Wat vandaag ons in beroering bracht, telt morgen reeds niét meer mee. We zijn menschen van den dag en laten ons ip, met dingen van den dag. En wat zijn din gen van den dag in eeuwigheidslicht? Het oude jaar wordt nagestaard door velen met vochtige oogen. Daar werden ziokte of armoede het deel van het gezin, elders streek weer de dood met zijn kil len adean langs de vensters eener wo ning en nam gade of kind, jongeling of grijsaard met zich naar de oneindigheid Do jeugdige moeder denkt met blijd schap ér adn/dat 1924 haar kleihe zag geboren worden, de jonge vrouw herin nert zidi, dat ze in het voorbije jaar de bruidsbloemen droeg. Zoo ia 1924 voor den één vreugde, voor den ander leed geweest. Dagen van overgang. Dat zijn ze niet alleen om achterom te zien, om stil te staan bij wat voorbijging i De overgang is er ook om vooruit te i blieken, om in de toekomst te schouwen. En nu is* dit het eigenaardige, dat we wel kunnen zien het verleden, maar in de toekomst nimmer lezen kunnen. Het is er een bewijs temeer van, dat we slechts, menschenzijn, dis niet verder kunnen zien, dan één oogynblik. Stel- TT"‘ s" - „0”, zoi Mener, „daarvoor is geen nood De baron weet niet, dat hij hier is, kent wellicht niet eens het bestaan van de kelders.” „Maar hield Muller u dan niet voor rekening van den baron gevangen?” „Neen, dat deed hij op eigen risico. Laat hem dus hier.” „Goed”, zoi Jozef, „hij heeft het wel verdiend, daar een dag te Liggtm, laten wij allen dan gaan.” De vluchtvvan den Baron. Op den avond van den dag, dat Mener uit zijn gevangenis verlost werd, kwam baron Van Gelseiaer van zijn korte reis terug. Hij was den vorigen avond door Muller naar het station gebracht en deze zou hem ook thans afhalen. Muller evenwel was er niet. Van Gel- selaer wachtte eenigen tijd, maar toen zijp koetsier niet verscheen, zag hij zich genoodzaakt een huurrijtuig te nemen, om daarmede het kasteel te be^Jiken. Onderweg dacht hij er over na, wat re den Muller hebben kon, om jrich biet aan de afspraak te houden en hij woelde zich eenigszins ongerust, vreesde dat zijn handlanger misschien een of ander over komen mocht zijn. Thuis gekomen verdween zijn ongerust heid niet, want hij vernam van het .an dere personeel, dat Muller den gêheelen dag zich niet had laten zien. Den wori- gen avond, nadat hij den baron naar het station gebracht had, was hij zeer laat na middernacht thuis gekomen, Hij scheen weder uitgegaan te zijn en hij was niet teruggekeerd, want zijn bed Trtis niet aangeraakt. /„En vermoedt ge niet, waar hij heen gegaan is”, vroeg de baron zijn andere bedienden. „Neen, mijnheer.” „Dus hij heeft u niets gezegd.” „Volstrekt niet$> Maar misschien is hij DEmr de ruina gegaan.” Hij haalde zijn zakdoek te voorschijn maakte er een prop van en stopte deze den schurk in den mond „Zie zoo, nu korte metten met hem ge maakt.” Twe minuten later bevond Muller zich veilig achter slot en grendel in hetzelfde hol, waar hij een week lang den advo caat opgesloten hield. „Kom hier”, riep de detective nu tot zijn makker, die zich nog altoos verbor gen hieldt „hier is werk voor u”. Deze kwam oogenblikkelijk te voor schijn. Hij zag naar Mener, schrikte ook van diens uiterlijk, doch hield zich dar- dadelijk bezig met hem en trachtte hem bij te brengen. „Hij is apotheker,” zeide de detective tegen Jozef en hielp toen de kleeren van den advocaat los knoopön. De apo theker haalde een flacon tel voorschijn, opende met geweld den vast gesloten mond van den bewustelooze |m goot Kern eeltige droppels tusseben dö lippen. Het middel miste zijn uitwerking niet. Mener sloeg weldra de oogen op en keek om zich heen. „Hoe gaat het nu”, vroeg Jozef hem. „O, goed, het was maar een tijdelijke zwakte. De overgang uit het hol in dé frissche lucht was te groot. Het gaat al beter, ik voel me heel weLfr Hoe hebt ge mij ontdekt. En gij in hm land terug, Jozef. Hoe komt gij hier?” „Nu geen uitleggingen”, zei de detecti ve, ,wij hebben allen veel vragen te doen, maar thans niet en niet op dit oogenblik. Zorgen we nu slefchts hier terstond van daan te kpmen. Kunt u loopen, mijnheer Men er. Zou het gaan?” „Zeker, gaat het”. „WJlnu, vooruit dan, maar een moe| er toch blijven om Muller te bewaken. „Waar hebt ge hem gelaten?” „Hij ligt gebonden in het keldergeweelf Daar kan hij tot het weer donker wordt blijven liggen, als wij niet vreezen moes- I ten, dat de baron hem kwam verlossen.” bracht, dan zou het jammer zijn, het wisten. Want dan haakten we naar om het geluk maar spoedig te doen komen. Geduldig wachten is zoo moei lijk. Toch kunnen we iets doen met de toe komst, die zich voor ons zal gaan ont rollen. Het is dit, dat we ons voornemen het glanzend-leege blad van ’t nieuwe jaar ^e gaan beschrijven, eerlijk en trouw Wat .-e schrijven in het opgeslagen nieu we jaarboek moet stand kunnen houden. Het moet zulk schrift zijnt dat het hel der en klaar blijft, trots allés wat pas seert, dat ieder het kab lezen, dat er niets behoeft verborgen te blijven. Krachtig in zaken, eerlijk in oordeel, mild in beschouwen, voorzichtig in be- oordeelen. Worde ons dat alles geschon ken in 1925 En dat dan het komende, jaar brenge: aan de gemeentebesturen wijsheid in regeeren, aan de rijksregeering schatkist, aan den arme brood, aan den verdrukte recht, aan den werklooze werk, aan den zakenman durf om zijn zaken te drijven, aan de industrie goede vooruitzichten. Straks vangt 1925 aan. Dan wenschen we elkander geluk. Nu zijn het dagen van overgang. En daarom ook dagen van overgave. We geven het over wat er ko men zal over ons. Doch nemen ons ook voor om 1925 beter te qjaken dan het voorbije jaar. Dan wordt het zeker goed. Spoedeischende vergadering op ibins- €0 DwMnHrp iÖi’i-r-Aeu a.vrm/lk to half acht Voorzitter de Burgemeester, Mr. F’. F. Baron de Smeth, secretaris de heer A. J. Boogpart. Afwezig met kennisgeving de heeren Hoogenboezem en Bouwmeester. De Voorzitter opent de ver gadering en zegt, dat het hem spijt, dat de leden weer in spoedeischende verga dering moesten worden bijeengeroepen, weer over de kwestie: geldleening. Dat is voor de zooveelste maal. De kwestie is, dat Ged. Staten zich niet hebben kunnen vereenigen mét het besluit van den raad, inzake de geldleening en wel over de wij ze van aflossing. Ged. Staten houden al leen rekening met iedere leening op zich zelf en willen elk jaar «ngeveer f 30Ö0 afgelost zien. In verband hiermee stellen B. en W. thans voor het vorig besluit zoo danig te wijzigen, dat de leening afge lost wordt in 33 termijnen van f 3000 en één termijn, en dat is dan in 1958, van f 1000. De heer Deerenberg is van „Naar de ruine? Waarom 2pu hij dat gedaan hebben.” „Wel, hij was nieuwsgierig.” „Zou daar dan iets gebeuren; och wat bazelt ge toch.” „Het spookt er, mijnheer de baron.” „Och wat, blijf flnij met uw baker sprookjes van het lijf. Gij hebt daarvan de vorige week ook al gesproken. Ga maar hoen, Muller zal wel terugkomen.” Tóen de bediende weg was, stapte Van Gelselaqr echter de kamer op en neer en mompelde: „Zou er iets gebeurd zijn. Zou Muller gisterenavond iets ontdekt hebben in den turn en e rop af gegaan zijn. Hij is dan in een hirdeilaag gevallen. Ik moet het zelf ondnufrken De baron ging naar zijn wapenrek, haalde daaruit een lange, vlijmBchorp® dolk en «lak een revolver in den zak.” „Zi-zoo”, mompelde hij, „nu nog een lantaarn en ik bon klaar.” Hij ging den tuin in en begaf zich naar de ruine, zonder veel voorzorgen. Hot was nog niet laat in den avond en niet heel donker. Hij kwam bij de ruine maar zag er niets bijzonders. Hij liep langs de bouwvalen, toen hij zich eensklaps bukte naar een voorwerp op den grond. Het was een eenvoudig com pas, zo als men dit wel als versiering aan een horlogeketting draagt. Het ding was van de kétting afgerukt. „Kijk, kijk,” mompelde de liaron, „als ik memiet vergis, droeg Muller dit. Hij is dus hier geweest en hij schijnt inder daad geworsteld te hebben.” In dit geloof werd de baron versterkt, toen hij takken van struiken zag <afge- rukt en ook sporen op den grond be merkte. Met zijn lantaarn zoch t hij nu voort, volgde de sporen en was nu spoedig zq- ker van zijd zaak. \,Er moet hier den vorigen nac^t wat bijzonders voorgevallen zijn. En het vreemdste i dat deze kelderdeur

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1924 | | pagina 1