Boerendlenstbode. LozingLlcMDeelileii Groote Opruiming <bmer Rotterdam Opruiming Theepotten KRDIKJESffATER „In de Paradijsvogel" ■I GORINCHEM II ZATERDAG 27 JUNI Groote Zomer-Opruiming Reuzen Koopjes!! Ziet onze Etalages!! Schoonhovensche Courant Kanarievogels Dienstbode van ei Dienstbode, Dienstbode, De Radio-Rede Damesrijwielen vanaf 55.- Heerenrijwielen Bezuinigt op Uw uitgavenl De M. J. STEKELENBURG ford Touring, 0. BOON, ANTON COOPS begint y - de - yan alle Heeren-Costumes, Regenjassen en Pantalons Alsmede Wollen en Katoenen Kinder-Pakjes TWEEDE BLAD „Sticht Vrede on Bouwt op" Do Richtsnoer van don Vrijheidsbond. gevraagd. Christendom en miiiiairisme van H. Colijn Bijzondere Aanbieding. P. K0REVAAR, Schoonhoven (Firma GEBR. MOES) Dames-fleeren en Kinderkleeding Waarom nog langer een dure bril. gedragen james- en Kinderkleeding Xe koopa van een groole partij Engelsch marmeren SCHOONHOVEN Het van ouds bekende is verkrijgbaar bij Drogist - - Gouda van de van Vrijdag 26 Juni 1925 - No. 4985. MENGEL WERK Het Schoentje. BINNENLAND. STEMT Woensdag «Juli M!. N. DRESSELHUYS Mo- 1 van Lijst 26 Vrijheidsbond, Centrale Kieskring Leiden. Terstond gevraagd i EEN DAGMEISJE, leeftijd 14-16 jaar, PASTORIE - Qroot-Ammera. —Art» D REMPT, Maaikade 158, R'dam (Hulde, v/h Dr. DE WILDE) Te raadplegen: Dagelijks (beh. Zal.) 8-10 en 12-3 Avoodapraekutir: Maand, en Dond. 7-8 Wegenl huwelijk der tegenwoor dige met Kerstmis GEVAAA8D een flinke EDed kunnende melken en werken, ij A. BAAN Br., Polderstraat, Alblasserdam. Wegens riekte der tegenwoordige wordt zoo spoedig mogelijk gevraagd een nette P.O., leeftijd 20 lot 30 jtar. Franco brieven aan Mej. de Wed. T. BRUIOOM, A 131, Ie Slledrecht. 0— Ter spoedige Indiensttreding wórdt In klein gerin (gesloten huis) voor Vrijzinnig Democratischs Bond. OPENBARE VEROADERINOEN op Zaterdag 27 Juni as, 'savonds 8 uur, te Krimpen a dLek (in het Sociëteitsgebouw). Spreker de Heer J. Kortland, uit Schoonhoven, en Marijtjb, van Rotterdam, die op haar komische wijze zal voordragen. Te Lekker kerk (In de Oroote Boer) Spreker de Heer P. Kuijers, van 'a-Oravenhage. Onderwerp: Ver andering van koers gewenscht. QeenVrijheidsbond, Rechts, Rood of Braat, doch Vrijzinnig-Democraat, LIJST 22. Vrij debat. dag i BODE en nacht eene nette DIENST- E gevraagd door Mevr. BLOM, Fjed. Heridrlklaan 34, Den Haag (lijn 8, halte Frankenslag). Gevraagd In klein gezin met kinderen, tegen 1 Aug. of eerder, een flinke, zelfstandige V.g.g.V. Adres* Mevr. A SCHILPEROORT- BuRODORrrcR, Bentinckstraat 32, Den Haag. te houden door Da. J. B. Th. Hugenholtz, te Ammerstol, op MAANDAG 29 JUNI 1925, des avonds 8 uur, In de Zaal van den Heer O. v. As te GROOT-AMMERS. Onderwerp: Oedachtenwissellng gewenscht TOEÖANO VRIJ. Stolwijk - Anfirev. Klesver. I» DINSDAG 30 JUNI, 's avonds 7.30 uur, te hooren In de School met den Bijbel. HET BESTUUR. Lijst No. ,14. Christelijk-Historischa Unie Lljat No. 14. Afdeellng „Sohoonhoven". Openbare Vergadering MAANDAQ$9 JUNI, '«avonds 8 uur, in de Oroote Nulsiaal,(Koestr.) Spreker: De HoogEdelOestrenge Heer Ja R. SNOECK HENKEMANS, van 'i-Oravenhage, Lid van de Tweede Kamer. Onderwerp: „DE BESLISSING NABIJ". Debat. Lijst No. 14. Vrij Entrée. Het Bestuur; C. L. VAN WILLENSWAARD HUOO SCHEER R. BRON. I P. J. D. QEELKERKEN. M. CAPPON. en hooger Ook oog enkele Aanbevelend, 9 door nu Uw inkoopen te doen in bij LOPIKEBSTBAAT 10 SCHOONHOVEN EN0BME-K00PJES a|)e MANUFACTUREN Bij inkoop van i 2.50 EEN LUCHTBALLON CADEAU. Zaterdag 27 Juni 'e middags 2 uur opening Zie Vrijdagavond onze Étalages. Verkrijgbaar bij j. VINK Al., BERKENWOUDÉ: Koolasch Zand Blggelzand en afval van Zout. daar het beste op dit gebied tc krijgen Is tegen lagen prijs bij ANTON WEWER - Koestraat 77 - SCHOONHOVEN. Levering op voorschrift van H.H. Doctoren. RÉPARA TI ÊN binnen 24 uur gereed. 80UD, ZILVER, UURWERKEN enz., tagsn scherp oonourrssrsnds prijzen. Een prim. In orde v,„ pari., te£„ billijken prijs. Brieven, no. 1870, aan hel Bureau van dit Blad. PRIMA VOORZANGERS vanaf f 7 Jonge Vogels broed '25 vansf f 3.75 Alle soorten Vogelkooien in Koper, Witlak, Vertind «n Beukenhout. Oroote voorraad Ooudvisschen. Aquariums, Vischkommen enz. Aquariumbcelden, pracht stukken. Verder alle .oorten Vogels, Zaden en Hengelsport-Artikelen. LOEF'. Vogel- en Aquariumhandel Kleiw.g 69 Gouda cxvi. Reed» langer dan oen kwart wouw had in Waterland oeii Nutsvuroumgiug be staan, waarvan de oudst» irtgezetönon aieh misschien nog wel eon en ander zullorf herinneren en waaruit de eerste R«d*rijkaraknmtor eigenlijk is voortgeko men. l)o vergaderingen van het Nut, aoo- afe men de vorwniging doorgaans bij verkorting noemde, werden in den regel good bezocht vooral als een «preker van naam zioh deed hooren. Er heersohte eon prettige toon ,al ging het er wél eens wat al to ouderwetse!» aan toe. Stol n voor, een lamgworpig gebouw met stee non vloer de oenige «ohool in dde dagen to Wawr- knd, niet al to schitterend verlicht en slechts zwr matrig verwarmd door één gewone kolomkachel, die do handen moer dan vol had om de temperatuur ook maar eenigszmn geniotbaar te maken en waarbij de darnea, vooral die boven een zekeren leeftijd do ouderwetsche warme stoven ntat konden missen, niet- tofenskaande men toen over het algemeen goed tegen de kou kon praten Op den achtergrond van het holle ge bouw, waar de eohoolbanktn voor de vergadering aan de wanden waren op-* een gestapeld, val mot schaduwen was, wn spreekgestoelte met lessenaar, in de volkstoon de houten broek genaamd, aan gebracht, die maar amper ruimte genoog bood voor sprekers wat ad te levendige gesti ou leerden. Aan de voorzijde van de katheder be vond zich een vlonder, waarop een ovaal ronde tafel, bestemd voor de leden van bet bestuur, die, gewapend mot lange pij pen, van tijd bot tijd een aanval doden op do omnUbare tabakspot ,op hot mi j den van de tafel. Eea en ander gaf aan hot geheel oen eigenaardig decoratief aanzien, waarvan de herinnering ons nog vrij leveddig is bewaard gehleven. Nadat door den voorzitter de ve.^ode- rüng was geopend las de secretaris de notulen der vorige vergadering voor en werd vervolgens de geachte spreker van dezen avond, uitgenoodigd om aan zijne belofte om op te treden, te voldoen. De voordrachten, „lezingen", zooala zij boetten, waren van afwisselenden aard- Soms werden onderworpen van weten schappelijk gebied behandeld of novellen voorgedragen, door den spreker zelf ge schreven AUoen geloofszaken of politie ke redevoeringen waren buitengesloten. Om de wourdenvlowl binnen zekere gren zen te houden, was bepaald, dat de rede voeringen niet kinger dan 45 minuten zouden mogen duren, waarvan echier wel eens afgeweken werd. Na de „lozing" volgde een pauze, waar in de gehouden redevoering onder heilge not veui een kop melk of een glas punch door de hoorders nader besproken kon worden. Incuasehén warden zij, die gene gen waren na de pauze een voordracht te houden fn proza, poëzie of zang, la de gelegenheid gesteld, zich daarvoor bij den fleerxitaris, of door dezen daartoe uitgo- noodigd, aan te melden. Hiervan maakte men een gretig gebruik. Die voordrachten, de een beter, de an der mindér goed waren in de veertien dagen, die aan de vergaderingen vooraf gingen, goed bestudeerd en dikwijls voor de vuist uitgesproken en ik verzeker u, dat de beste stukken, voor zoo ver zij geschikt waren voorgedragen te worden, zoo wed van de ouderen, als Poot en Hei mens als van oen jongere generatie, zoo- als Spandauw, Tollens, Yan Boers, Do Bull Van Zeggelen De Geneatot en vele anderen, een beurt kregen op de denngen van hut Nut. Zij werd» ieder naar zijn vermogen, i vertolkt, met liefde gevolgd en onder het volk ten minste, ondier hen, die tot de Nutsbcaookors behoorden, betier bekend, dan de stukken, ran ottza tegenwoordige dichtere, die soms zulke stellen aan taailkunjdiig» voordracht. Zeker niet van alk Nutsvereeniging kon ïnen zoggen, dat zij in den dienst der nhiaen op de rechte plaats waren en ook j de keuze der stuk ken, die men voordroeg, lüet nog wel eens te wensahen over, maar toch is niet te weersproken, dat de Maatschappij Tot Nut van 't Algemeen een goede Leerschool is geweest voor Nederlandsche taal, voor letterkunde en welsprekendheid en een kweekschool voor rederijkers. Indien dan ook do naam van den d«r oudste rede rijkerskamers in den Krimpe eerwaard „Jan Nieuwenhuis' 'te Lokkerkerk ver band houdt met dien van den stichter van 't Nut, waaraan wij niet twijfelen, dan vinden wij dit een verdiende en waardige hulde aan den stichter van een vereeni- ging, <üe op velerlei gebied zoo hoogst nuttig is werkzaam gowoest. Hit de afdieolingen der Maatschappij Tot Nut van 't Algemeen z(jn op die wij ze, de verschillende rederijkerskamers, die thans over het geheele platteland ver spreid zijn, voortgekomen. Overal vorm de zich gezelschapjes van vijf tot tie» personen, bijna uitsluitend hoeren voor de boóefuming der toonealspoelkunst en dde te Waterland was een der carsrto in dén Krimpenerwaard en omgeving, 't Was wal eoif stout bastoon en mét geen pen te nialoq om lof en room en eer in Planken- land te halen want liet ontbrak het vijf tal jongelieden waaronder ook schrijver, dezer hrieven, I- jrlijk aan allee, wat voor het suoc*<s i eed reis in zulk een vreemd land n- \g was, aan alles be halve,do wil, de lust en een goodo dosis overmoed. Maar, waar oen wil ia, komt ook wel een weg zei Napoloou 1 bij de inlijving ran ons land en hij liet er een aanleggen van Amsterdam naar Parijs Zo ging het ook cxns. Voor den zacht prijsje weid een toevallig busohlkbaro ha mer voor oon paar uur in do week ge huurd en jbp deu len Juli van bdt jaar 1871 had'do pleehttge installatie plaat» van de eerste Rederijkerskamer te Wa terland on omgeving ingeschreven onder don bescheridien naam van Dd Vhorait- gang. Wij stellen óns voor u in een vol gend nummer mede te deolen, hoe het haar vorder ging OOM KOOS. Op den tijd, dat ons verhaal aanvangt, speelde net blijspel „Liefde Ui het Woud" Er wasteen neuwe kracht bij het gezel schap gekomen Die nieuwelinge had het mooiste gezichtje dat zioh ooit in het ge bouw vertoond had Geen wonder du», dat zij weldra heel veel harten in vuur en vlam had gezet Er kwamen dam ook veel edelen» avond aan avond tsaar moote spel en de speel ster zelve bewonderen. De hertog van Hamilton was «en trouw bezoeker, even als lord Albemarle, en tal van amdere edelen. Die hoeren waren org goodgeefsah met goedkeurende glimlachjes aan hot adres van de speelster, maar deizo bleef daar gewoonlijk vrij koud onder. Ze gaf niet veel om die jonkers In htm mooie pakjes. Doch wie wol haar aandacht trok was oen man, die van 't hoofd tot de voeten in 't zwart was gekleed. Hij zat altijd stil en ernstig recht voor zich uit naar het tooneel te staren. Hij scheen met vele edelen bekend te zijn, want hij beant woordde met waardigheid hun groet, tel kens als oen hem harkende. Doch daar hleef het ook bij; terstond na pulk een beleefdheidsbetuiging wendde hij zijn blik weer naar het tooneel, waarmee hij te kennen scheen te willen geven, dat hij goen gesprek wensohte aam te knoopen. Zoo ging dat nu alle avonden voort Doch eens gebeurde het, dat mej Mari an. bij hot verlaten van het tooneel, een schoentje verloor; en zoo bleef dat dii met zijn leuke roode hakjes brutaal-weg liggen midden op de planken. Slechts een oogenblik echter lag hot er. Want onmid dellijk sprongen wel kien van die voor naamste beaoekors naar voren om zich meester te maken van liet kloodiingstuk Lord Albemarle was de vlugste. Hij deed een vervaarlijken sprang, stok zijn band uit en greep naar het sohoentj» Maar op 't zelfde oogenblik kwam er een gedaante dn '<t zwart aanzetten; een breed geschouderd man, blijkbaar beschikkend over enorme lichaamskracht. Hij greep de inand van den edelen lord in zijn ste vige vuist en stootte toen deze tójjug. „Wat be toekent dat, mijnheer?" riep* Albemarle uit. Hijgend en btoZend hief hij 't hoofd op naar den nieuwgekomona De schoen behoort mij. Ik had hem het eerst." „Volstrekt niet, my lord, hij ie van mijl" an.twoorrd.de de ander, „want dik had hem het laatst." Tegelijkertijd liet hij heit schoentje In zijn zak glijden. „Ik wist niet, dat 't onder edellieden gewoonte was, een ander iets uit de han den te rukken" begon AlbermaxJe weer ,,'t Is evenmin gewoonte ander edellie den om op 't tooneel te komea en daar 't schoentje van een dame te stalen, kreeg hij van den ander weer te hooren. Daar volgde natuurlijk een duel uit. Dat kwam zóó. De zwarte zei: „Desnoods zal ik er om veahwmi Als we niet vech ten, dan houd ik den schoen; als we vechten dan zal ik u desnoods in stukken houwen maar ik houd evengoed den schoen!" Het kwam tot een gevecht, dat dienzelf den nacht nog plaats had bij maanlicht. Hij liep er een wond ia den schouder op en do hertog van March, wandelde onge deerd naar huis in gezelschap van zijn secondant. Zegevierend haalde hij toen eéh rood-ge hakt sohoentje voor den dag en drukte er in Wijde verrukking eon kus op. De hertog v. March woonde In een groot huis. Daar zat hij aan een groote tafel, waar zeker wel ruimt» aan was voor vijf tig personen. Hij zat mot het hoofd itn d» handen, voor hem op de eiken tafel ston den de zilveren schalen, die de gerechten bevatten en doartusachen ia prijkte het schoentje mat de roode hak. Nu had hij dot ding al een week lang in zijn bezit en het had h%m nog geen enkel prettig oogenblik geschonken, 's Avonds na het duel was hij naar de opera gegaan, doah Marion was er niet. Toch gaf hij ook nu 'nog den moed niet op. Wel een maand lang liet hij geen mensch met rust over de dam», dóe hij met alle gewold wilde opsposan. Als hij een vriend tegenkwam, dan onderging die- zo oen compleet verhoor om vost te i len of hij de dame niet ontmoet zou kun nen hebben. Eindelijk kwam hij op de ge dachte om eens te vragen bij den schoen tje voorkwam, of daze hem ook op de hoogte kon helpen. En werkelijk: de man dr&lde hom mee, dat mej. Mardon woon de dn hot dorp Walworth, doch het huis kon bij niet precies opgeven. Walworth was "een klein dorpje en de jonge man in zijn- zwart» kleeren had nauwelijks twee beer dsn bogriniten hoofd weg opgewandeld, of hij zag voor oen der vensters een lieol Hof, bleek geziohtje mot dwepende grijze ooigen, dde maar één msnsch ter wereld konden toebehooren. Er ging een kort oogentalilk voorbij, al- varens dié oogen hem herkenden, teen bloosde het galaat plotedltog op hot ver dween. Toen hij klopte aan de deur der wo ning, motöi hij vrij lang wachten voor een boosaardige dienstbode kwam open doen. Ze stok iiaar Itoofd om oon spbut van de deur en vroeg wat bij verlang de. ,Jk wilde mej- Mariun Redtern even sproken,' 'anwoordde hij, al zijn moed bijeenrapende. „the is Mar niet!" Éheet z» anders, maar haar vow- is Marton, dat weet ik zeker En ze daar juist aan hot raam zitten. »t haar bepaald spreken, want ik nar iotis overhand .gen, dat zij ver- tieoft." Het lioofd verdween wear en hij stond alleen voor de gesloten deur. Hij hoorde in de gang een fluisterend ge sprek voeren. Een poosje lot< -ird hij toegelaten on stond weldra voor de mood* «poolstar, die h#n in een eenvoudig maar smaakvol grijs toilet tegomoét trad. Zo was erg bleek en leek heel, anders dan toen hij haar dagelijks zag op hot too neel. Hij had een prachtigs toespraak vai bulten geleerd, otn bij deze gelegenheid af te steken. Zij zag hem echter zoo koud aan, dat 't hart hem i® do schoenen zonk eif zijn toespraak kn zijn kool bleef «teken. „Mejuffrouw," zai hij, Ik kwam ik wilds u uw schoentje terug geven'*. Hij zweeg «ven en scharrelde in zijn jaszak. „Hier to het," zei hij toen, het ding voor zioh houdend. Ze bedankte hem niet, maar voegde hem enkel toe: „Mijnheer, ik begrijp niet, hoe u het wagen diurfit hier bonnen te komen en u itn onze afzondering aan ons op te dringen, terwijl wij zeifs u naam niet eens kennen," ,Ik heet John Ruthvan" antwoordde de hertog van March toen,, wat trouwens geen eugen was. want dat was zijn eigenlijke geslachtsnaam „Nu mijnheer Ruhven, dan wilde ik u alleen maar zoggen, dat u de schoen, wal had kunpen houden, nu ze hem eerst hebt toegeëigend en zoo lang in uw be zit gehouden." „Daar heb ik zelf veel spijt van," ver- on&schuldigde hij zioh, maar ik wist u niet eerder te vinden En nu u hem te- rughebt Is tegelijk ook de schade ver goed, zoodait de zaak nu ook voor goed uiit de wereld ÉL" „Zwijg nu maar! Ge hebt mij en den mijnen reeds genoeg leed veroorzaakt. Door die geschiedenis ben ik nu zonder brood. Ik ben Mij, dat Ik van u en uw k onrussen af ben, evenals van den schouw burg." Meteen draaide z6 zÜch op haar hielen om liet den edelman alleen ach ter in het vertrek.* Nadat Marion hem had zien whggaan en had nagekeken zoo ver ze hem zien kon, stond ze op van het venster en bot zich weenend neer op een stoel aan de tafel Werkelijk w«b «ij ontsla gen, omdat deze man haar schoenitjes had gehouden en toch kon ze or niet boos om zijn op hem. Zelfs had ze er spijt van, zoo hard tegen hem ge weest te zijn, omdat ze bang was. dlait hij nu misschien nooit meer terugkomen zou. Da vooruitzichten voor Marton, haar huishoudentje waren overigens ver re van rooskleurig. Geld was ndat meer aanwezig en ze kon alleen maar raad en daad nemen bij Ans, de oude Wat nu doze jongeman zelf betreft, hjjj was zóó ontdaan over zijn om vangst bij Marion, dot hij veertien dagen lang thuis bleef zitten en er zelfs niet over dacht om haar op et zoeken. Ten elotte hij zich niet langer bedwingen. Hij wil-1 dê dus nog eens trachten haar gunst te winnen en op zeker middag reed hij erver het Walworthsobe kiezel, gevolgd door een bediende te paard. Hij was teer yerwon- dard te Óen, dat een menigte menschen aich verzameld had voor de deur yan het huis, dat hii «ocht Een aantal man nen waren bezig het huisraad op straal ta zetten en een man met een loelijken stierennek stond met een glas bier tn de h^nd iagnn een deurpost te leunen, van waar hij op de werkzaamheden toezag en nu en dan orders gaf. De jonge hertog ran March bedacht zich geen oogenblik doch steeg af en trad het huisje binnen. De eeo-ste bjtner, diie hij binnentrad, waar hij ook da vorige maal door Marion ontyangon werd, waa geheel van meubelen ontbloot. In een ander vertrek stond hek meisje mat haar handen op don rug uit hot yenstor in den tuim te zien. Toen hij binnentrad wend de zij hot hoofd om en een sterke blos bedekte haar gelaal, toen ze hem her- kando. Ze zag haar grootvader, dia ge heel ontdaan in een armstoel bij den haard was neorgadokon, vluchtig aaa. Toen trad ze op hem toe. „Goeden dag, mijnbeer Ruthvan" aprok ze ham aan, hem heuT hand toe stekend. „Ik ban blij, dat u gekomen ia. En ofschoon ik u nog niet vergeven kan, dat u mijn schoen meegenomen hebt, moet ik toch optreden bij ze woning." Zonder hierop te Ruthvan vragend 't vertrek rond, waar op Marton ham verklarend toevoegde "D kom al onder hêel treurige omstan digheden. Birnen een uur tijds staar we op straat en hebhon dan zelfs geen daik meer om te wonen." „Op straat? Maar waarom djam?" „Waarom, dat weet Ük niet. Ik weel alleen, dat we geen gold hebben; we zijn te trotsch om hat van anderen te en en ik wil met den opzichter niet trouwen./' „Wat opzichter?" vroeg hij weer. „Wie i» dat?" „Dat ij» de man, die u daar straks aan REEUWIJK. -i M" De gemeente Roeuwijk, liggende ten Noorden van de genteente Gouda, thans tellende 3800 inwoners, met oen totale op pervlakte van 3202 H.A.,/roaroiidor cir ca 800 H.A. water, dB niet altijd zoo groot geweest. Slaad w» die oude geschriften na, zoo vinden we, dat de Ambaohteheer lijkheid van Reeuwijk gelegen is i!n den BaiUuwscbappe van Voshol. De kerk werd gevonden 5614 Roeden van Leyden en 7429 van de stad Gouda. Door het Am- baoht loopt een water, dat oon hetzelve veel levendigheid geeft, loopend» düt wa ter op Bodegraven, door hetwelk dagelijks vele marktschuiten zoo van aks naar Gou da passeeren; uit deze vaart bomt men door Bodegraven in den Rhijn en wol door een verlaat, hetwelk aldaar ten koste van Reeuwijk in den jare 1609 gemaakt is. De naamso^rsprong van Reeuwijk is, zooals van zoovelen in dezen omtrok, zeer duister. De naam Voshol is, aaoah men meent, te danken aaa de menigte vossen, die zich bóer hebben opgehouden en zoo zou de nAm van Reeuwijk zijn oor sprong hebben £n het groot aantal reëea dat zich in deze streek zou opgehouden hebben Er is dvenwel geen grond voor, dat zich in dit Ambacht meer regten zou den opgehouden hebben, dan elders. Lie- veT willen we geloaven, dat de naam van het een of ander volk, dat herwaarts ge weken, afkomatfg ja. Dat valk zou dan geweest zijn Romei nen, dragende den naam van Heriilen; ook wel genaamd Rugieëre. Van déze val ken weten we, dat ze naar deze landen zijn afgezakt en van verscheidene gronden in ons Vaderland bezit hebben genomen, als o.a van Haaxidm, Rijswijk bij Den Haag, Rijswijk in Aitena, Rijswijk in Gel derland, en zoo ook van diit Ambacht, dat gelegen is tussohen Haarlem en Rijswijk bij Den Haag, vqn welke laatst» plaats we zaker weten dat de naam ontleend is aan die volken en zoo meenen we ,dat de oud» naam denkelijk zal geweest zijn Ruigwijk, en dat de tijd en lofetetrverand»- ring daarvoor Roeuwijk heeft genomen. De toevoeging der u voor de w is van Ia- teren datum. In officdeele geschriften wordt reeds in 1813 de naam Reeuwijk geschreven., Men spreeikt ook van Oud- en Nieuw- Reeuwijk, waarvan de reden is, dat het dorp van ouds meer naar do zijd» van Zwamraardam zal hebben gelegen en zulks daarom Oud-Roeuwijk genaamd was (De wijk Oud-Roeuwijk bestaat nog). La ter vond men het dorp vanuit Bloemen- daal en werd nu het nieuw» dorp ge- getuige de Nisuwedarperweg, loo- ran de Reeuwijksche brug naar het Reeuwijfasohedorp. Hoe oud Reeuwijk is, is moeilijk te zeggen en d» stichter' wordt evenmin ge noemd, maar volgens de naamsafleiding dagteekent de stichting van <1» komst der Romeinen in ons land. Het wapen dor Ambaehtsiheerlijkheid en vier is een Smt-AndrÜes-Kruis van Reeiuwijk is oen gequarteteerd schild; oen solvack, zilver en zwart tiwoo en drie het wapen van Boijoren, zijndo ieder weder goquarteloerd ais een en viler, met vier staande leeuwen en twee en drie met blauwe en zilveren ruiten. De ambachts heerlijkheid was ook een eigendom van den geslachte yan Aarsen Beijeren, waar van ook het 2e en 3e quartier in bot wapen van dit ambacht zijn oorsprong hoeft. De amboah tehearlijkheid van Roeu wijk, waartoe ook een gedeelte van Ran- donbuxg en d» Temptbehoorde, was maar klein, doch redelijk net betimmerd. Verscheidene huizen hadden aangename uitzichten en waren alle gebouwen, die in hot ambacht verspreid zijn» fa goed» orde. Een oud versje zegt: „Hot aangename llhijnland's oord Rnagt ondier hq^o dorpen 'i be- [valiig Roeuwijk voord; Dit dorpje, boe gering in aanzien [en gebouwen, Doet ons nogthans de vrucht dar [nijverheid béschouwen." Grooter werd dit dorp toen de voor malige heerlijkheid Middelburg er aan word boegevadgd; terwijl zijn groote uit gestrektheid in den aanvang van dit ar tikel genoemd, verkregen werd door de Wet van den len Juni 1870 tot ver- eeniging der gemeenten Reeuwijk en Sluipwijk en opheffing der gemeente Sten. Art. 1 van deze wét luidde: Met 1 Julij 1870 warden tot één» ge meente veroonigd de gemeenten Rdeuwijk 'en Sluipwijk, alsmede de gemeente Steón, met uitzondering van bet godeelite dezer laatste gemeente, hetwelk bekend Is on der den naam van Voor- en Midden Wil lens en aan de gemeente Gouda wondt toegevoegd. Art. 2 luïdde: De veroeaigde gemeente draagt den naam van Reeuwijk. Ziehier dus de officieele door de Wet bekrachtigde naamsveraniderinig. Bij Ko ninklijk besluit van 4 November 1871 werd aan de miieuwe gemeente oen wa pen verleend, bestaande uit: een hori zontaal door midden gedeeld /schild, van boven van Keel (rood) beladen met een reakop van goud. Van anderen van lazuur (hlauw) beladen met een uil van zilver. Het schild omgeven van het randschrift: (ksmeenté-beatuur van Reeu wijk, provincie Zuid-Holland. Voor we bijzonderheden van denieu- uitwijden, willen we eerst nog «iets vertollen van die ambaahtah eer lijk heden Sluipwijk en Stetin. Wij willen diit echter doen als we over niet al to langen tijd weer zullen terug komen op het dorp bij eene andere foto. De foto, die hier boven as afgedrukt, vertoont het gemeentehuis van Reeuwijk, dat een royaien en sierlijken indruk maakt. do deur hebt zien staan. Ik geloof dat bij juiat bezig was zich over mijn weige ring te troosten mot een glas bier." .JJie man", mep haar bezoeker uft. „Die zal toch niet gewaagd hehben om zulke plannen in zijn hoofd te halen? Hij trouwen met u, met het liefste Hij was van plan een lofzang to gaan aanheffen op Marions diverse lieftallig heden, doch daarin voorkwam het meis je hem door de vraag: „En waarom bij niet evengoed als leder onder? Hij is toch de vertegenwoordiger van den hertog van Maroh en als zoodanig een flink, bemiddeld burger?" Toen hij dat boorde, stoof de jonge man een paar pa» achteruit. ,J)è her tog van Maroh 1" vroeg hij. „Wat heeft die daarmee te maken?" „Van hem i» het huis", antwoordde Marton. „Ik zal eens even met dien opzichter iraan soreken" beloofde hij. Wel trachtte Marion hem van dait voornemen of te brengen, doch hij bot 3jcb niet bepraten. Hij stapt» snpl naar zonder zich zelfs den tijd te gun de deur aohter zich te «luiten. Toen bvüten, m do hij eve hï) even later weer binnentrad itn bet vertrek, stond Marton naast haar groot vader, trachtend hem moed in te «pre ken in den tegenspoed. „Ik heb met den opzichter gesproken", dealde de hertog mee, zoodra hij de deux achter zich had gesloten. „Hij heeft zijn mannen bevel gegeven om alle» weer te rug t» brengen in huis." „U hebt toch onze sohuld niet betaald?" vroeg ze angstig. ,Ik heb hem m de hij. Een oogenblik rag het lieve sohepseltje hem verwonderd oon; toen vulden zich beur oogen met tranen. Zij noderdo hem iet» dichter on drukte li^m de band. „Mijnheer", voegde zij hem toe, „ge zijt een goed en edel mensch: ik geloof u. Maar tooh beigrijp Ik niet wat u dien «unan gezegd kunt hebben, dat hij zóó spoedig van voornemen veranderde. „Dat kan ik u heel gauw duidelijk ma ken. Ik bemerkte ni., dat dit huis van mij is." „Van u. Maar hert behoort aan den her tog van van Maroh." „Juist viel hij snol in. „Ik hen hertog Marton slaakte «een kreet van allerhoog ste verwondering; toen plotseling koel hooghartig voor zich uübziend, trok zij haar hand terug uit de zijne. Toen ze echter merkte, hoe hem diat bedroefde, stak ze hem opnieuw, langzaam haar hand toe. „Ls nu die sohoendiéfataa vergeven?" vroeg hij. Zij antwoarddo ndet, maar baar hand je bleef rusten in de zijne. „Marton," vroeg bij daarop, „vergeef je me?" Zij zag hem aam englimlachte en ze werden samen erg golukkijg. De schoen bleef in de familie bewaard. En ter her innering aan «al de gobéurtmiasen draagit nog boden ten doge de gemalin van den hertog van Mardh schoenen mét rood» hakjes als ze bij officieele gedegenheden ten Hov» verschijnt. De Konlnoln naar het Noorden. Waarschijnlijk zullen de Koningin en de Prins in hét begin ran September een bezoek brengen aan het eiland Ameland. H. M. is verder voornemens om op 9 September Smeek te bezoeken. Prov. Staten van Zuid-Holland. Do heer A. J. ten Hope te Rotterdam heeft verzoo hit in de eerstvolgende zit ting van de Prov. van Staten van Zuid- Hollqmd aart Ged. Sstaten de volgend» vragen te mogen «tellen lo. Zijn Ged. Staten er wel van over tuigd, dat de wog van do Hoornbrug bij Rijswijk naar Rotterdam absoluut t» smal is voor het groot» locale en in tor- locale varkaar, dat op dien weg plaats heeft?

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1925 | | pagina 4