field op Landeriien
'Nog slechts enkele dagen
„IN DE PARADIJSVOGEL
Costumes, Regenjassen en Kinderpakjes
ZWITSERSCHE
■Af
één nacht
Schoonhoyensche Courant
m motorhandel
AflTDII C00PS
1
OEI
Zendingsdag
Voor Chique Bloemwerk
duurt de Groote Uitverkoop
PBOriTEERT HIERVANII
c-n
Brieven van een Bnileian.
Qonisciii Moto
NIEUW!
NIEUW!
HOPJES
CENT
Het Likdoorn-Middel
beschikbaar.
te Driebergen
willen bezoeken, werden ver
docht zich daarvoor bij ondor-
geteekende op te geven.
Autobusonderneming
Jongeneel, Oud-Alblas
Vliegenvangers
- Plaatst HypstutKei -
[loot
ids groote vlucht
Firma J. DOESBURG
A. J. HEunEman Horiooemaksr - schoonhoven
A. VAN DER WEIJDEN ZOON
mcnwsma y-s-9-io bouoa
Bezoekt met de Kermis de IJssalon
„HET BEERTJE"
HAR LEY-HO USE
A. BLOEMEN
Simplex-, Eris-, Estafette- en
Vierkleur Rijwielen.
13 - TIIBlOOB 602 -
55
OORIMCHEIW
- Deze week zeldzame koopjes
De Opruiming eindigt Maandag 3 Augustus, des avonds 8 uur
Iet onze Etalagosl
KRACHT
ECONOMIE
WÊÊÊÊE holland
OE HOPJES REEPEN
THANS OOK
JZLWITSERSCH E
IT'l
Vraagt Uwen Leverancier
Nederl. Fabrikaat van de Fa. W. A. SPOORJr., Culemborg
TWEEDE BLAD
van de
van Vrijdag 24 Juli 1925 - No. 4997.
MENGELWERK
Een wonderlijke onimceiing.
BI NNEN LAND
Tt«*i billijkt rente
Brieven onder No. 2090, Bur em
van dit Blad.
Personen, welke op
8 Augustus a.s. den
Prima
Firma J. DE ORUIJTER
Schoonhoven.
BRILLEN. PINCE-NEZ ENZ.
Ltvering volgens voorschrift van
H. H. Doktoren.
Reparatlën worden binnen 24 uur
afgeleverd.
Anton Wewer,
Opticien
Koestraat 77 Schoonhoven.
Kleiweg 110 Gouda
lult iridliin vanaf III.-.
mat onze hoogfijna F VII Sigaren.
Amsterdam 8 et.
Medan SO
Batavia 92
Bavolgd door hat groot*
Triomf lO of.
Neemt proefl
Verkrijgbaar bij da voornaamate Sigaren
winkeliers van Sohoonhoven enz.
Lopikerelreel 39-41 - Schoonhoven Telel. 95 j|J
tcKöt(cA.to]fci\&ifci'SXc^e)[o\a)fcS^t<^ü]fé^r^^rci\b]t'ci\üi
KRUISPOORTSTRAAT 2 - (STATIONSKOFFIEHUIS)
Diploma van de Rijksvak-, Kunst- en Nijverheidsschool.
Meerdere bekroningen, waaronder le prije-Ned. Bond Horiogem.
Beveelt zich beleefd aan voor alle soorten Reparatiën.
Elecirieche Cirreneerie-, Bl|lnlg- en Vegenmakerl|
at«edm voorradig nlonwo ela gobrelkto UWTCIUEN.
Brik Omnibuseen
Utraohtsehe Wagens
Tilbury's
Kaaabrlkken
Dogoarta
alle voor over roorderllga prU«en
SROENENDAAL 17 GOUDA.
Vanllla-IJs f8 cent por portie.
Kleiweg 43, 00UDA. l/e de B.-K. Kerk,
Telsf latere. 610.
Moois gelegenheid voor stalling van Auto's
Motoren en. Rijuriolon*
SPOORSTRAAT
CHEVROLET
DE CHEVROLET COACH is iets
fijns voor lagen prijs. Wij komen
gaarne zonder de minste ver
plichting domonstreeren
Firma
m ZEVEItHOVEK i DE JODD
TEL. 269 SOUDA
levert U VOOR WE1NIO OELD
een le KLAS RIJWIEL
OAZELLE, KLEON en RALEIGH
Billijke inrichting voor het heratellen
van Rijwielen - Motoren en
Automobielen
Luxe Auto Verhuur-lnriohtlng TNO
Lage prijzen.
N.V.H ALLAN DSCH'
leCHOCOLADB- FABRIEK
5
VRAAGT ZE UW WINKELIER
WYD5TRAAT
29
0
VoorKomt:
LOS.&fiL.KOATen PUAUW
worden,der KAA3, doet haar
tevens uitmuntend OPDROGEN.
Door toevoecrina van
KAASPOEDER blyft de Korst
zacht en helder van "kleur terwyl 1
er geen KORSTGEBREKEN onWddn J
lyn er zeer tevreden over 1
HOOGSTE PRyiEN.
i'njs per pak t 1.5 pukken t 4 75, 10 pakken t 9.
Ook verkrijgbaar bij
ijl, Stolw
de Vreugt, Stolwijk.
B Natzijl, Stolwijk.
W. M. de Vreugt,
Wed. A. R. v. d. Berg, Stolwijk.
A. Stoppelenburg, Stolwijk
g. v. Wijngaarden, Bergambacht.
O. v. d. Berg, Bergambacht.
L. Dekker, Berkenwoude.
B. Brand, Oroot Ammers.
S.v. d. Berg, Polsbroek.
L. Coops, Oorlnchem.
H. Oroenendijk, Reeuwijk.
N. de Bruin, Reeuwijk.
J. v. Dam, Sluipwijk.
A. v. Walsum, Ouderkerk a.d. IJssel.
H. Speksnijder, Ouderkerk a.d. IJssel.
A. O. Ales, Zevenhuizen.
Pi dé Jong, Schoonhoven.
J. Speksnijder, Oouderak.
J. B. Zonneveld-Piek Jzn., Hoornaar.
P. A. Schreuder, Leerdam.
Corricide
IMHUIMTimiHDtaMCIiVTtblMU)
Lil VKftwuocmr uwe kwclomvcl*
km|
verkruqimr nu uw oRoairr
W AM
HY. ALOBIL HOU. RAHDKL-INDUSTRIE MI).
DBNNEWBO IM - DEN BAAfl
Eenlgs Importeurs der KEENE Co. ts Nsw-York.
Viaagi UWCII LCVCI dllLlCI
Spoor s mosterd
CXVIII.
liet succos, dat wij met onze eerst©
uit wering te Waterland hadden, overtref
te stoutste verwachtingen. Beide rangen
warou geheel bezet en van hot tooneel af
gezien, ontdukte men htoel in de verte
oen partij opgestapelde schoolbanken,
waarop de tweede riings bezoekers (het
sohelliakje genoemd in de tooneelwe-
rêld dier dagen) een plaats hadden ge
vonden, die met nauw te bedwingen
nieuwsgierigheid door de flauw verlichte
zaal uitzagen naar het voorhangsel van
het tooneel, waarop de wondoren van
plankenland zich nog steeds geheimzin
nig verborgen hielden.
Op dat scherm, voor een schuifje, in
een naburige stad gekoebt, en door een
soh.lder wat bijgewerkt, prijkte in gul
den letteren de naam onzer vereeniging
„De Vooruitgang" boven Appolo's lier,
een en ander omgeven van nog ©enige
andere atributen, die op den dienat dar
Muzen betrekking hadden. Dat scherm
was onze trots en onze glorie; de vaan,
waaronder wij zonden strijden en hoop
ten te zullen overwinnen.
Het gewichtig oogenblik, waarop het
«pel beginnen zou, naderde Een belletje
rinkelde voor de detdo maal achter het
scherm, nauw hoorbaar door het geroe
zemoes in de zaal. Set scherm ging op,
en ik verzeker u, dat toen ik als voorzi'
ter de vergader ing opende en een beroep
deed op de toegevendheid van het geacht
publiek, vanwege onze jonkheid en on
ervarenheid, ik niet geheel vrij was van
tooneelkoojiLs, wat aan ben. die voor den
eersten keer de planiken betreden, niet
vreemd is.
Zoo'n eerste stap In de richting van
het Plankenland vergeet men niet ge
makkelijk en als wij thans, vijftig jaar
later, een uitvoering van rederijkers bij
wonen, doch nu als verslaggever, dan
\4olen wij nog altijd iets over ons ko-
nx>h, misschien niot ongelijk aan dat van
mi paard, dat vroeger bij de huzaren
beeft gediend en dat op het hooren der
oude ham nog bekende signalen, de ooren
begint te spitsen onder teekeneu van
dartelheid.
Al spoedig bleek hef, dat wij niet al
leen op do toegevendheid van het pu
bliek konden rekenen maar zelfs op de
sympathie, en dat wij er, dofak zij oen
mild toegepast vrijkaartenstolaolvrij ze
ker van konden zijn, dat ,al die goede
kennissen, vrienden en familieleden op
onverbeterlijke wijze, in geval van nood,
zouden optreden als vrijwillige applauds-
seerders.
De rollen zalen er muurvast in en wel
zoo, dat wij het als een overtollige weelde
beschouwden er een souffleur op na te
houden. Als veilighe dsmaatregei was
vastgesteld, dat een dor onzen, die niet
op het booneed behoefde te zijn, achter
een der schuine coulissen een wakend
oog of liever een wakend oor zou houden,
wanneer een der zwaks ten van de broe
deren teekenen vertoonde van mindere
of meerdere zinsverbijstering.
De woord egt galmden w<Mra door de
Baal* galmden, want de stem, die reke
ning had te houden met de lengte van
de zaal, welke den vorm van een pijpenla
had, had veel voor haar rekening, om zich
voor de achterste rijen verstaanbaar te
maken, wat bij booneeltjes van intiemer
•aard, waar zachter gespreken moest
worden, nog al bezwaar opleverde en
waardoor de uitvoering niet In mooiheid
won. En op het schellinkje had man toch
ook het reoht alles te verstaan wat er
gesproken werd. Immers, ook daar had
men zijn kwartje geofferd op het altaar
van ThaÜa. j
Hdt publiek op onze eerste uitvoering,
waarvan een groot gedeelte misschien
nog nooit een komedie had bijgewoond,
volgde mat belangstelling en onder adem-
looze atilte bet eerste stuk, niet begrij
pende, hoe wij, jongens van een boeren
dorp. dat alles hadden künnen leoren en
weergeven en toen aan het etinde ar van
het scherm ztukte, wel wat mek horten en
«tooien, en waarbij zelfs de beide muzi
kanten te pas moesten komen, kilonk er
een applaus door de zaal, waarbij hooren
en zien verging, een applaus, dat ons
tot „woordkunstenaars" etempcMq, ons
min of moer bedwelmde en ons, naar
ik vrees, een ietsje te dicht bij de grens
der ijdelheid voerde.
Daarna viel bet orkest in, bestaande
uit een klarinet en viool en bewerkte on
vermoeid het publiek, terwijl wij, pas tot
ridders in den dienst van Apollo gesla-
jen, dapper met nijptang, hamer en «Dij
kers bozig waren hot tooneel, dot nog al
goleden had In bet eeree stuk, wat on te
lappen en een ander aanzien te geven.
Het tweede stuk „Jocrössef, waarin een
type van onnoozelheid do hoofdrol had te
vervullen, .«poolde in een .hpnborc, waarop
decoratief eqjibor al zeer weimlg geluk.
Maar dat hinderde niet, want er moeei
in dat stuk ontzettend veel gjas- en aar
dewerk, potten en pannen gebroken wor
den en wij waren dus, na het succes melt
het eerste «lukjo behaald, vrij roker van
toenemende bewondering.
En zoo ging het al door!
Weer traden wij^ op met stijgenden
moed en dalende vreoe. D« avorui vloog
om. Het publiek vermaakte zich en
was in hooge mate dankbaar en
voldaan, en wij, de rederijkers,
haast buiten adem van inspan
ning en emotie, maar als schadelooss tel
ling voor do moeite in het bezit gekomen
van oen goed ge vulden budol met gul
dens, kwartjes, dubbeltjes en oeniten,
maar die ook weer voor een groot ge
deelte bij de afrekening der onkosten
van de uitvoering als een sohaduiw helen-
vlogen, Toch was er een klein batig sal
do, waardoor ons bestaan als het ware
min of meer verzekerd was.
Sindsdien hebben wij verscheidene uit-
tvoeringen gegeven. Die allen te schet
sen, zou tot eentonigheid voeren, ma^r
van een trweet&l kan, om niet partijdig te
zijn, niet gezwegen worden, namelijk van
één, die ons tot het torrumt van eer en
roem voerde en nog één, die ons aan den
rand van den afgrond bracht. Indien wij
er den tijd voor kunnen vinden, vertellen
wij hiervan in een later nommer wol het
een en ander. Maar men houde bij do
laatste onv het tragische, dat er in voor
komt, eenngszins rekening mot de maait
der zakdoek onder het lezen.
Tot later dus.
OOM KOOS.
„Het was een heldere avond, toen
Dietrioh Stein, de dansmeester, huive
rig in den hoek van de spoorweg-coupè
zonk en wenschte, dait hij veilig en wel
thuis was.
Het was een drukke vermoeiende dag
voor hem geweest, en hij bezat niet lan
ger de kracht en de opgewektheid om
zijn zware taak naar behooTen te vol
brengen. Het viel niet te ontkennen, zijn
gezondheid nam sndl af. en er bleef
mots over dan aleeheele ondergang voor
hem en acht kinderen, waarvan de oud
ste nog geen tien jaar was.
Het zou veel beter voor hen zijn, als
zij naast hun moeder in het graf lagen,
dacht hij bitter, dan zou ik ten minste
alleen staan of vallen en niet anderen met
mij modesiepen.
Toen de trein aan hot laatste station
voor Kleinstadt stilhield, sprong er een
man in het compartiment en ging in den
hoek vlak tegenover Stein zitten. In het
eerst lette de dansmeester niet <r> hem,
hij -mus te voel in zijn gedachten ver-
dieprt, maar toen de trein weer dn bewe
ging was, boog de vreemde ai ah voorover,
kook beun onderzoekend aan en zoide:
„Neem me niet kwalijk, mijnheer, dat ilk
u zoo aanspreek, maar de tijd dringt,
en dk heb u eenige belangrijke vragen te
doen; mag ik?"
Stein boog verwonderd.
,Gij rijt, geloof ik, mijnheer Stein, een
dansmeester, overal geacht als een recht
schapen man. Hebt u .een huigozin?"
„Ja, mijnheer, acht kinderen."
„Is er een bij van zes jaar."
„Twee jongens van dien leeftijd."
„Donker of blond?"
„Karei is blond. Otto ds donker; maar
mijnheer, mag ik vragen,..s"
„Geduld mijnheer Stein, ik zal u da
delijk -alles uiHleggen. Uw bere- roept u
immers dikwijls over de grenzen?"
„De laatste «es jaren heb ik iedere
week twee dagen te M. doorgebracht."
„Neemt gij wel eens een van uw kin
deren roede?"
„Soms een of twee om him grootmoe
der te bezoeken, die te M. woont."
„Gij zijt zeker goed bekend, bij de be
ambten op die lijn.
„Natuurlijk, bij allen."
„Gij zijt immens straatarm?"
Dat ging te ver en 9tein wierp een
woedenden blik op zijn medereiziger, die
echteT geen oog van hem afhield en zeer
tevreden scheen met zijn defUgen. toe
stemmend en knik.
„Ik weet web dat Ik onbescheiden
schijn," ging hij voort, „maar laat <fit
mijn verontschuldiging weoen: Ik heb het
in mijn macht u in staat te stellen zes
duizend gulden to doen verdienen en
vraag u daarvoor alleen een pa af uren
van uw tijd: ook moet gij zweren vol
maakt stilzwijgén te bewaren over al
hetgeen gij zien, hooren of doen zult en
en vragen stellen. Be heb wat veratand
van gelaatkunde en uw' gelaat beves
tigt de goede meening van uw karakter
en levenswijze, die ilk onlangs hoorde uiten
Ik heb u vanavond gevolgd om zelf ovetr
uwe geschiktheid te oordieelen, en zoo
noodi(g u de zaak voor te dragen Nu
hangt het maar van u af, Eet aan te ne
men of niet."
„Gij moet mij eeret meer vertellen,"
stamelde Dietrich Stein, want de gedaoh-
te aan geld en wat het voor zijn arme
kinderen zou zijn, deed hem bijna dui-
zelen.
„Gij moet mij op uw eer - verzekeren,
dat er niets oneervols of onwettigs is
in hetgeen vij mij wiit lallen doen. Ik
kan niet hlindelinga handelen."
Nu ging de man overeind st&an en
Stien plechtig aanziende, zwoer hij hem,
dat zijn aandeel in de zaak volmaakt
onschuldig was. Toen ging de vreem
deling weder zitten en wist hij'
tevens, dat de dansmeester hem
naar zijn boste- wetten zou terzijde
staan. Nu begonnen zij ernstig te
overleggen, wat hun te doen etond, of
schoon de vreemdeling («jjn naam had
hij met genoemd) wel zorg droeg, niet
meer te vertellen, dan volstrekt noodzake
lijk was.
Het bleek, dat <1© dansmeester den vol
genden dag (den gewonen dag voor zijn
tocht naa M. een man en een kleinen
jongen moest opzoeken in een landhuis
in het bosoh, dicht hij de stad, en in een
zwarte tasch, die hij aJlijd bij zich droeg,
moest medebrengen een stel kleeren van
Karei, daarin moest de kleine jongen ge
kleed worden en dan moest hij zorgen
met hem bijtijds den trein van 9 40 te
bereiken om naar M te gaan. Gedurende
do reis zou hij het kind voor Karei laten
doorgaan, en leer voorzichtig wezen aan
de greuzon, waar misschien menschen
zouden zijn om hem aan te houden. Te
M. zou hij op het perron een groóten
man met Oen zwarten mantel ontmoeten,
die hem het geld en wien hij het kind
zou overgeven.1
Dat was alles nog al eenvoudiig en
duidelijk, maa toen SMin met snellen stap
naar huis wandelde, gevoelde hij, dat hij
voor het eerst in zijn leven in een ge
heim gewikkeld was en dat hij geheim
zinnig zou moéten handelen.
De Vijdag kwam en 's mor
gen» om negen uur stond hij
op de stoep van het landhuis. Zijn
vriend kwam weldra ademloos aange
sneld met een kleinen jongen aan de
hand. Het was een aardig kind, even
groot ais Kandl, met wonderlijk groote
blauwe oogen, die ieojand zoo verstandig
konden aanzien,' en bom sterk aan zijn
overledeu vrouw herinnerden. Stedn hield
dadelijk van hem.
Terwijl zij het kind andere kleeren
aantrokken, zoide de vreemde: „Nu, Vic
tor, .zult ge lief en gehoorzaam wezen?
Deze heer zal zoo vriendelijk zijn u bij
uw manna terug te brengen. Ge moet
doen, of gij zijn zoontje zijt en hij zal
u Karei noemen." Toen kuste hij het
ventje, dat een oogenblik beidé armpjes
om zijn hals klemde, en draafde dan ge
hoorzaam met Dietrich SJtein naar het
station.
Zij waren vrij laat, en hij had nog
maar juist tijd kaartjes te nemen en in
den trein te springen. Gelubklig waa de
coupé ledig, dus had hij tijd genoeg het
kind de rol te 'leeren, dte het spelen
moest, hij was Karei, xijn zoontje, en
g ng op bezoek bij grootmama tg M.,
hij moest zegge», dat de broertjes en
zusjes wel waren. Het was een verstan
dig ventje hij begreep alles spóedig en
na oen half uur waren zij heel goede
maatjes geworden.
Zij waren nu dicht bij de grenzen, en
toen de trein het station binnenrolde,
monsterde Stein angstig, allen die op het
perron waren, of er ook een bij was, die
naar hen uitkeek; maar oogensöhijnlijk
was zijn vrees ongegrond, dus hij nam
Victor bij de hand en ging met hem naar
liet douanekantoor om zijn reiszak te
laten rimteeren. Dat was spoedig ge
beurd en toen knoopte de dansmeester
een gesprek aan met een der beambten,
dien hij reeds lang kende, do» klopte
Victor op het hoofd en zedde, dat hij
een fl uke jongen %as, die zijn vader eer
aandeed.
Op hetzelfde oogenblik Kop oen man,
die het tweetal al eenigen tijd in het oog
had gehouden, Stein voorbij en vraagde
het kind kortaf: „Hoe heet ge, 'mijn
jongen?"
Een oogenblik scheen zijn hart stil te
staan, maar toen antwoordde Victor
vaardig: „Karei Stein, mijnheer."
„En waar gaat ge naar 'boe, jongeheer
Karei' Stein?"
„Ik ga met papa naar M., om groot
mama te bezoeken."
Nu schoof Victor, die rich minder op
zijn gemak begon te gevoelen, zijn handje
vertrouwelijk in die hand van Stein, en
dat overtuigde den detective of spion,
of wat hij was, «eker, dat hij zich ver
gist had, want hij stapte heen, wal is
waar nu en dan eens naar het tweetal
omziende.
Dat hadf uur aan het station teek hem
wel het langste toe, dat Stein in zijn
leven had doorgebracht, maar aan allee
komt een eind en eindelijk konden zij
weder plaats nemen. Hij zat, met Victor
op zijn knie, naar al de drukte en het
gewoel op bet perron «iende, hartelijk
blijde, dat al die angst en vrees voorbij
was.
Er gebeurde verder niet» meer ver
ontrustend» en toen M. bereikt werd,
babbelde Victor op eoht kinderlijke wijze,
zoo vroolijk als hij kon.
Zoodra zij den trein uitstapten, kwam
er een bijzonder knann© jonge man iln
een lange jas op de twee toe en werd met
onuitsprekelijke vreugde begroet door
Victor, die zijn hand vaabgreen alsof hij
haar nooit meer wilde loslaten. Nadat
de vreemdeling de beloofde earn met
ware dankbetuiging overhandigd en
Stein hartelijk afscheid van zijn be
schermeling genomen had, deed hij zijn
zaken, maar met een geVoel of hij een
hoofdstuk uit een roman, en wel een zooi
prettig hoofdstuk uit een roman., beleofd
had.
Een week later zat hij in een restau
rant met een oourant In de hand, toen
zijn oog op een antiikel viel; het heette:
Ontvoering van den hertog De Luvro.
Terugkeer van het gestolen kind-
en luidde: De vorige week hraoht het te
rugvinden van den hertog do Luvre ge
heel Parijs in groote opschudding. Za
terdagmorgen werd hij aan zijn wanho
pige moeder teruggeven. Velen onzer le-
zens zullen ziah zijn vordwijnen niu zes
maanden geleden herinneren; en sloohta
weinigen zullen vergeten hebben, hoe de
openbare mooning den graaf d'Etienne,
een neef van den overledenen hertog de
Luvre en erfgenaam ddr onmetelijke goe
deren in geval de jeugdige beziiitter kwam
BERGAMBACHT.
Het dorp Bergambacht is een plaat», die de laatste jaren zeer vooruitgaande
is. Onder leiding van den^burgemeester, den heer J. A. A. Uil kens, verkeert zij
in een bloeienden toestand, en kan van haar worden gezegd, wat niet van alle
plaatsen kan worden opeemerkt, dat voor haar een goede toekomst ia weg
gelegd.
Er zit groei in deze plaat», dat bewijzen de verschillende bevolkingscijfers. In
1822 telde Bergambacht 1299 en Zuidbroek 91 inwoners. In 1870 was de bevol
king der beide, toen voreenigdo gemeenten 2327, in 1890 2903.
De gemeente ia samengesteld uit de heerlijkheid 'a Heer aartsberg en Bergam
bacht, waarbij later, zooals gezegd, Zuidbroek werd gevoegd. Het dorp is een
aanzienlijke plaats en van hoogen ouderdom. Onder graaf Floria de Vde, „der
Keorlen god", zooala hij genoemd werd, stond hier reeds een kapel, wat er een
bewijs voor is, dat reeds toen do plaat» als een centrum kan worden beschouwd.
Bergambacht heeft in den Jonker Fransenoorlog en derf Golderaohen krijg
onder Ma^imiliaan. veel geleden.
Ook door het vuur werd hét meerdere malen geteisterd. Zoo herinneren we
aan den laataten zwaren brand, enkele jaren geloden, waarbij een zeer groot
aantal huizen in den osch werd. gelegd, en aan den brand, voor eenigen tijd
terug, toen de timmorfabri'ek „Berga,, aan het vuur ten offer viel,
Er is spoor- en bootvorhinding, terwijl tevens goede autobusdienaten de com
municatie met de omliggende gemeenten onderhouden. Wat de financieel» toe
stand der gemeente betreft, kan worden gezegd, dat deze «eer rooskleurig is,
dank zij het feit, dat zij tal van vermogende landbouwers onder hare ingezetenen
telt. 8 J
De grond bestaat in hét noorderdeel van Bergambacht uit iaagveen, en
langs de Lek uit rivierklai.
Onze foto geeft te zien het fraaie huls „De Wiel", dat langs den Lekdijk reeds
van verre de aandacht trekt en bewoond wordt door den burgemeester van Berg
ambacht, den heer J. A. A. Uilkens, die juist deze week weer als zoodanig
door H. M. herbenoemd i».
te overlijden, als den
verdwijning brandmerkte, want het is al
gemeen bekend, dat zijn buitensporige
levenswijze hem tot den bedelstaf gebracht
had.
Het ia nu bewezen, dat hij die mis-(
daad tegen hdt onschuldig© kind be
raamd had, want toen hij hoorde, dat
zijn neefje gezond en wel aan zijn moe
der was teruggegeven, verdw&en hij,
zonder dat iemand het wist, waar hij ge-
bloven waa.
Korten tijd later werd hij dood in bet
woud gevonden.
Het schijnt dat de heer Anton Becker,
een oud vriend der familie, de verblijf
plaats van'den jongen hertog ontdekte in
een half vervallen landhuis, dicht bij
Kleinstadt, in den Elzas.
Daar hij een Elzasser van geboorte en
dus de Duitsche taal volkomen machtig
waa, slaagde de heer Boeker er in ken
nis le maken met de jonge vrouw, die
mét de verzorging van den jongen her
tog belast waa, en kooht haar eindelijk
om, om het kind te laten wedvoeren
daarbij de graaf d'Etienne was den laat
aten tijd nalatig geweest in het betalen
der loonen en zijn ondergeschikten wer
den langzamerhand minder getrouw in
het behartigen zijner belangen."
Mijnheer Beckor, den vriend uit den
irein, bezocht dén dansmeester den Vol
genden dag en bracht' hem een briéf der
hertogin, Victor's moedor, waarin zij
vurig dankte voor alles wat Stein voor
haar kind gedaan h^d en aanbood al
de kosten op zich te nemen voor Karel'a
en Otto's opvoeding, totdat zij een posi
tie in de maateaharmij zouden beklee-
den.
De hertogin de Luvre en haar zoon ble
ven steeds trouwe vrienden voor Stein
en de zijnen.
Zoo had door deze ontanooting een ar
me moeder weer haar kind terugontvan
gen en was een arm man als Stein in be
teren doen geraakt.
Provinciale Staten van Utrécht.
In de vergadonng van Woensdag kwam
allereerst aan de orde het ontwerp-be-
grooting 1926, sluitende met een eindcij
fer in ontvangsten en uitgaven van 0
f 10,472,301 met een post van f 56 299,
voor onvoorzien, waarbij voorgesteld
werd voor 1926 te heffen: 21 opoenttjn
op de hoofdsom der grondbelasting 1926
voor de ongebouwde eigendommen, en
op de hoofdsom der grondbelasting 1926
voor de gebouwde ei«*endommen, en
verder 3 opcenten over de hoofdcom der
vermogensbelasting 1026—1927 en op de
hoofdsom der inkomstenbelasting 1926—
1,927, voor zoo veel de aanslagen betreft
der belastingplichtigen bedoeld bij arti
kel la der Wet op de Inkomstenbelas
ting 1914.
Zeer uitvoerig werd hierover van ge-
darhte i gewisseld.
Daarop werd de begrootdng artikelg-
gewijze behandeld.
Bij de inkomsten kwam weer aan de
orde de weggeJdbeffing. Een bijzondere
commissie uit de Staten dn welker han
den dit onderwerp was vastgesteld, had
nadere voorstellen ingediend ten aanzien
van de tarieven, waarop de heeren
Boomsma en Frijda amendementen -had
den ingediend van algemeens strekking,
en de heer Van Beeck Cal koen diende
een amendement in om de belasting voor
paarden en muildieren van landbouwer»
niet te heffen, wanneeT zij deoe dieren
gebruiken in hun bedrijf.
De heer De Weerd, Jad der bijzondere
commissie, en de heer Van Andel (Gede
puteerde) hebben het gewijzigd voorstel
aanbevolen. Het amendementVan
Beeck Calkoen werd daarop verworpen
met 19 tegen 13 stemmen. De heer Booms-
ma trok «ijn amendement te. en verwor
pen werd met 20 tegen 3 «temmen een
amendement Frijda.
Nadat ook een voorstel—Noordam
verworpen was, werd de gewijzigde ver-
HOE MEN IN AND ERE LANDEN REIST.
In de groote woestijn de Sahara, lil Noard-Afrika, ia het heel wat anders
mot reizen dan dn onze wostoreoh© landen. Do«e woestijn Ia 5200 K.M. lang en
1500 K M breed. Hij bestaat uit «and duinen en steenachtige hoogten, terwijl
er verder gebergten in zijn van eon 2500 Meter hoogte. Men reist er per kameel,
of, zoo als we op onze foto zien, met de zoogenaamde raadsled© Deze laatst©
manier van zich verplaatsen wordt echter Jong niot overal m de Sahara toege
past.