field op Landeriien 'Nog slechts enkele dagen „IN DE PARADIJSVOGEL Costumes, Regenjassen en Kinderpakjes ZWITSERSCHE ■Af één nacht Schoonhoyensche Courant m motorhandel AflTDII C00PS 1 OEI Zendingsdag Voor Chique Bloemwerk duurt de Groote Uitverkoop PBOriTEERT HIERVANII c-n Brieven van een Bnileian. Qonisciii Moto NIEUW! NIEUW! HOPJES CENT Het Likdoorn-Middel beschikbaar. te Driebergen willen bezoeken, werden ver docht zich daarvoor bij ondor- geteekende op te geven. Autobusonderneming Jongeneel, Oud-Alblas Vliegenvangers - Plaatst HypstutKei - [loot ids groote vlucht Firma J. DOESBURG A. J. HEunEman Horiooemaksr - schoonhoven A. VAN DER WEIJDEN ZOON mcnwsma y-s-9-io bouoa Bezoekt met de Kermis de IJssalon „HET BEERTJE" HAR LEY-HO USE A. BLOEMEN Simplex-, Eris-, Estafette- en Vierkleur Rijwielen. 13 - TIIBlOOB 602 - 55 OORIMCHEIW - Deze week zeldzame koopjes De Opruiming eindigt Maandag 3 Augustus, des avonds 8 uur Iet onze Etalagosl KRACHT ECONOMIE WÊÊÊÊE holland OE HOPJES REEPEN THANS OOK JZLWITSERSCH E IT'l Vraagt Uwen Leverancier Nederl. Fabrikaat van de Fa. W. A. SPOORJr., Culemborg TWEEDE BLAD van de van Vrijdag 24 Juli 1925 - No. 4997. MENGELWERK Een wonderlijke onimceiing. BI NNEN LAND Tt«*i billijkt rente Brieven onder No. 2090, Bur em van dit Blad. Personen, welke op 8 Augustus a.s. den Prima Firma J. DE ORUIJTER Schoonhoven. BRILLEN. PINCE-NEZ ENZ. Ltvering volgens voorschrift van H. H. Doktoren. Reparatlën worden binnen 24 uur afgeleverd. Anton Wewer, Opticien Koestraat 77 Schoonhoven. Kleiweg 110 Gouda lult iridliin vanaf III.-. mat onze hoogfijna F VII Sigaren. Amsterdam 8 et. Medan SO Batavia 92 Bavolgd door hat groot* Triomf lO of. Neemt proefl Verkrijgbaar bij da voornaamate Sigaren winkeliers van Sohoonhoven enz. Lopikerelreel 39-41 - Schoonhoven Telel. 95 j|J tcKöt(cA.to]fci\&ifci'SXc^e)[o\a)fcS^t<^ü]fé^r^^rci\b]t'ci\üi KRUISPOORTSTRAAT 2 - (STATIONSKOFFIEHUIS) Diploma van de Rijksvak-, Kunst- en Nijverheidsschool. Meerdere bekroningen, waaronder le prije-Ned. Bond Horiogem. Beveelt zich beleefd aan voor alle soorten Reparatiën. Elecirieche Cirreneerie-, Bl|lnlg- en Vegenmakerl| at«edm voorradig nlonwo ela gobrelkto UWTCIUEN. Brik Omnibuseen Utraohtsehe Wagens Tilbury's Kaaabrlkken Dogoarta alle voor over roorderllga prU«en SROENENDAAL 17 GOUDA. Vanllla-IJs f8 cent por portie. Kleiweg 43, 00UDA. l/e de B.-K. Kerk, Telsf latere. 610. Moois gelegenheid voor stalling van Auto's Motoren en. Rijuriolon* SPOORSTRAAT CHEVROLET DE CHEVROLET COACH is iets fijns voor lagen prijs. Wij komen gaarne zonder de minste ver plichting domonstreeren Firma m ZEVEItHOVEK i DE JODD TEL. 269 SOUDA levert U VOOR WE1NIO OELD een le KLAS RIJWIEL OAZELLE, KLEON en RALEIGH Billijke inrichting voor het heratellen van Rijwielen - Motoren en Automobielen Luxe Auto Verhuur-lnriohtlng TNO Lage prijzen. N.V.H ALLAN DSCH' leCHOCOLADB- FABRIEK 5 VRAAGT ZE UW WINKELIER WYD5TRAAT 29 0 VoorKomt: LOS.&fiL.KOATen PUAUW worden,der KAA3, doet haar tevens uitmuntend OPDROGEN. Door toevoecrina van KAASPOEDER blyft de Korst zacht en helder van "kleur terwyl 1 er geen KORSTGEBREKEN onWddn J lyn er zeer tevreden over 1 HOOGSTE PRyiEN. i'njs per pak t 1.5 pukken t 4 75, 10 pakken t 9. Ook verkrijgbaar bij ijl, Stolw de Vreugt, Stolwijk. B Natzijl, Stolwijk. W. M. de Vreugt, Wed. A. R. v. d. Berg, Stolwijk. A. Stoppelenburg, Stolwijk g. v. Wijngaarden, Bergambacht. O. v. d. Berg, Bergambacht. L. Dekker, Berkenwoude. B. Brand, Oroot Ammers. S.v. d. Berg, Polsbroek. L. Coops, Oorlnchem. H. Oroenendijk, Reeuwijk. N. de Bruin, Reeuwijk. J. v. Dam, Sluipwijk. A. v. Walsum, Ouderkerk a.d. IJssel. H. Speksnijder, Ouderkerk a.d. IJssel. A. O. Ales, Zevenhuizen. Pi dé Jong, Schoonhoven. J. Speksnijder, Oouderak. J. B. Zonneveld-Piek Jzn., Hoornaar. P. A. Schreuder, Leerdam. Corricide IMHUIMTimiHDtaMCIiVTtblMU) Lil VKftwuocmr uwe kwclomvcl* km| verkruqimr nu uw oRoairr W AM HY. ALOBIL HOU. RAHDKL-INDUSTRIE MI). DBNNEWBO IM - DEN BAAfl Eenlgs Importeurs der KEENE Co. ts Nsw-York. Viaagi UWCII LCVCI dllLlCI Spoor s mosterd CXVIII. liet succos, dat wij met onze eerst© uit wering te Waterland hadden, overtref te stoutste verwachtingen. Beide rangen warou geheel bezet en van hot tooneel af gezien, ontdukte men htoel in de verte oen partij opgestapelde schoolbanken, waarop de tweede riings bezoekers (het sohelliakje genoemd in de tooneelwe- rêld dier dagen) een plaats hadden ge vonden, die met nauw te bedwingen nieuwsgierigheid door de flauw verlichte zaal uitzagen naar het voorhangsel van het tooneel, waarop de wondoren van plankenland zich nog steeds geheimzin nig verborgen hielden. Op dat scherm, voor een schuifje, in een naburige stad gekoebt, en door een soh.lder wat bijgewerkt, prijkte in gul den letteren de naam onzer vereeniging „De Vooruitgang" boven Appolo's lier, een en ander omgeven van nog ©enige andere atributen, die op den dienat dar Muzen betrekking hadden. Dat scherm was onze trots en onze glorie; de vaan, waaronder wij zonden strijden en hoop ten te zullen overwinnen. Het gewichtig oogenblik, waarop het «pel beginnen zou, naderde Een belletje rinkelde voor de detdo maal achter het scherm, nauw hoorbaar door het geroe zemoes in de zaal. Set scherm ging op, en ik verzeker u, dat toen ik als voorzi' ter de vergader ing opende en een beroep deed op de toegevendheid van het geacht publiek, vanwege onze jonkheid en on ervarenheid, ik niet geheel vrij was van tooneelkoojiLs, wat aan ben. die voor den eersten keer de planiken betreden, niet vreemd is. Zoo'n eerste stap In de richting van het Plankenland vergeet men niet ge makkelijk en als wij thans, vijftig jaar later, een uitvoering van rederijkers bij wonen, doch nu als verslaggever, dan \4olen wij nog altijd iets over ons ko- nx>h, misschien niot ongelijk aan dat van mi paard, dat vroeger bij de huzaren beeft gediend en dat op het hooren der oude ham nog bekende signalen, de ooren begint te spitsen onder teekeneu van dartelheid. Al spoedig bleek hef, dat wij niet al leen op do toegevendheid van het pu bliek konden rekenen maar zelfs op de sympathie, en dat wij er, dofak zij oen mild toegepast vrijkaartenstolaolvrij ze ker van konden zijn, dat ,al die goede kennissen, vrienden en familieleden op onverbeterlijke wijze, in geval van nood, zouden optreden als vrijwillige applauds- seerders. De rollen zalen er muurvast in en wel zoo, dat wij het als een overtollige weelde beschouwden er een souffleur op na te houden. Als veilighe dsmaatregei was vastgesteld, dat een dor onzen, die niet op het booneed behoefde te zijn, achter een der schuine coulissen een wakend oog of liever een wakend oor zou houden, wanneer een der zwaks ten van de broe deren teekenen vertoonde van mindere of meerdere zinsverbijstering. De woord egt galmden w<Mra door de Baal* galmden, want de stem, die reke ning had te houden met de lengte van de zaal, welke den vorm van een pijpenla had, had veel voor haar rekening, om zich voor de achterste rijen verstaanbaar te maken, wat bij booneeltjes van intiemer •aard, waar zachter gespreken moest worden, nog al bezwaar opleverde en waardoor de uitvoering niet In mooiheid won. En op het schellinkje had man toch ook het reoht alles te verstaan wat er gesproken werd. Immers, ook daar had men zijn kwartje geofferd op het altaar van ThaÜa. j Hdt publiek op onze eerste uitvoering, waarvan een groot gedeelte misschien nog nooit een komedie had bijgewoond, volgde mat belangstelling en onder adem- looze atilte bet eerste stuk, niet begrij pende, hoe wij, jongens van een boeren dorp. dat alles hadden künnen leoren en weergeven en toen aan het etinde ar van het scherm ztukte, wel wat mek horten en «tooien, en waarbij zelfs de beide muzi kanten te pas moesten komen, kilonk er een applaus door de zaal, waarbij hooren en zien verging, een applaus, dat ons tot „woordkunstenaars" etempcMq, ons min of moer bedwelmde en ons, naar ik vrees, een ietsje te dicht bij de grens der ijdelheid voerde. Daarna viel bet orkest in, bestaande uit een klarinet en viool en bewerkte on vermoeid het publiek, terwijl wij, pas tot ridders in den dienst van Apollo gesla- jen, dapper met nijptang, hamer en «Dij kers bozig waren hot tooneel, dot nog al goleden had In bet eeree stuk, wat on te lappen en een ander aanzien te geven. Het tweede stuk „Jocrössef, waarin een type van onnoozelheid do hoofdrol had te vervullen, .«poolde in een .hpnborc, waarop decoratief eqjibor al zeer weimlg geluk. Maar dat hinderde niet, want er moeei in dat stuk ontzettend veel gjas- en aar dewerk, potten en pannen gebroken wor den en wij waren dus, na het succes melt het eerste «lukjo behaald, vrij roker van toenemende bewondering. En zoo ging het al door! Weer traden wij^ op met stijgenden moed en dalende vreoe. D« avorui vloog om. Het publiek vermaakte zich en was in hooge mate dankbaar en voldaan, en wij, de rederijkers, haast buiten adem van inspan ning en emotie, maar als schadelooss tel ling voor do moeite in het bezit gekomen van oen goed ge vulden budol met gul dens, kwartjes, dubbeltjes en oeniten, maar die ook weer voor een groot ge deelte bij de afrekening der onkosten van de uitvoering als een sohaduiw helen- vlogen, Toch was er een klein batig sal do, waardoor ons bestaan als het ware min of meer verzekerd was. Sindsdien hebben wij verscheidene uit- tvoeringen gegeven. Die allen te schet sen, zou tot eentonigheid voeren, ma^r van een trweet&l kan, om niet partijdig te zijn, niet gezwegen worden, namelijk van één, die ons tot het torrumt van eer en roem voerde en nog één, die ons aan den rand van den afgrond bracht. Indien wij er den tijd voor kunnen vinden, vertellen wij hiervan in een later nommer wol het een en ander. Maar men houde bij do laatste onv het tragische, dat er in voor komt, eenngszins rekening mot de maait der zakdoek onder het lezen. Tot later dus. OOM KOOS. „Het was een heldere avond, toen Dietrioh Stein, de dansmeester, huive rig in den hoek van de spoorweg-coupè zonk en wenschte, dait hij veilig en wel thuis was. Het was een drukke vermoeiende dag voor hem geweest, en hij bezat niet lan ger de kracht en de opgewektheid om zijn zware taak naar behooTen te vol brengen. Het viel niet te ontkennen, zijn gezondheid nam sndl af. en er bleef mots over dan aleeheele ondergang voor hem en acht kinderen, waarvan de oud ste nog geen tien jaar was. Het zou veel beter voor hen zijn, als zij naast hun moeder in het graf lagen, dacht hij bitter, dan zou ik ten minste alleen staan of vallen en niet anderen met mij modesiepen. Toen de trein aan hot laatste station voor Kleinstadt stilhield, sprong er een man in het compartiment en ging in den hoek vlak tegenover Stein zitten. In het eerst lette de dansmeester niet <r> hem, hij -mus te voel in zijn gedachten ver- dieprt, maar toen de trein weer dn bewe ging was, boog de vreemde ai ah voorover, kook beun onderzoekend aan en zoide: „Neem me niet kwalijk, mijnheer, dat ilk u zoo aanspreek, maar de tijd dringt, en dk heb u eenige belangrijke vragen te doen; mag ik?" Stein boog verwonderd. ,Gij rijt, geloof ik, mijnheer Stein, een dansmeester, overal geacht als een recht schapen man. Hebt u .een huigozin?" „Ja, mijnheer, acht kinderen." „Is er een bij van zes jaar." „Twee jongens van dien leeftijd." „Donker of blond?" „Karei is blond. Otto ds donker; maar mijnheer, mag ik vragen,..s" „Geduld mijnheer Stein, ik zal u da delijk -alles uiHleggen. Uw bere- roept u immers dikwijls over de grenzen?" „De laatste «es jaren heb ik iedere week twee dagen te M. doorgebracht." „Neemt gij wel eens een van uw kin deren roede?" „Soms een of twee om him grootmoe der te bezoeken, die te M. woont." „Gij zijt zeker goed bekend, bij de be ambten op die lijn. „Natuurlijk, bij allen." „Gij zijt immens straatarm?" Dat ging te ver en 9tein wierp een woedenden blik op zijn medereiziger, die echteT geen oog van hem afhield en zeer tevreden scheen met zijn defUgen. toe stemmend en knik. „Ik weet web dat Ik onbescheiden schijn," ging hij voort, „maar laat <fit mijn verontschuldiging weoen: Ik heb het in mijn macht u in staat te stellen zes duizend gulden to doen verdienen en vraag u daarvoor alleen een pa af uren van uw tijd: ook moet gij zweren vol maakt stilzwijgén te bewaren over al hetgeen gij zien, hooren of doen zult en en vragen stellen. Be heb wat veratand van gelaatkunde en uw' gelaat beves tigt de goede meening van uw karakter en levenswijze, die ilk onlangs hoorde uiten Ik heb u vanavond gevolgd om zelf ovetr uwe geschiktheid te oordieelen, en zoo noodi(g u de zaak voor te dragen Nu hangt het maar van u af, Eet aan te ne men of niet." „Gij moet mij eeret meer vertellen," stamelde Dietrich Stein, want de gedaoh- te aan geld en wat het voor zijn arme kinderen zou zijn, deed hem bijna dui- zelen. „Gij moet mij op uw eer - verzekeren, dat er niets oneervols of onwettigs is in hetgeen vij mij wiit lallen doen. Ik kan niet hlindelinga handelen." Nu ging de man overeind st&an en Stien plechtig aanziende, zwoer hij hem, dat zijn aandeel in de zaak volmaakt onschuldig was. Toen ging de vreem deling weder zitten en wist hij' tevens, dat de dansmeester hem naar zijn boste- wetten zou terzijde staan. Nu begonnen zij ernstig te overleggen, wat hun te doen etond, of schoon de vreemdeling («jjn naam had hij met genoemd) wel zorg droeg, niet meer te vertellen, dan volstrekt noodzake lijk was. Het bleek, dat <1© dansmeester den vol genden dag (den gewonen dag voor zijn tocht naa M. een man en een kleinen jongen moest opzoeken in een landhuis in het bosoh, dicht hij de stad, en in een zwarte tasch, die hij aJlijd bij zich droeg, moest medebrengen een stel kleeren van Karei, daarin moest de kleine jongen ge kleed worden en dan moest hij zorgen met hem bijtijds den trein van 9 40 te bereiken om naar M te gaan. Gedurende do reis zou hij het kind voor Karei laten doorgaan, en leer voorzichtig wezen aan de greuzon, waar misschien menschen zouden zijn om hem aan te houden. Te M. zou hij op het perron een groóten man met Oen zwarten mantel ontmoeten, die hem het geld en wien hij het kind zou overgeven.1 Dat was alles nog al eenvoudiig en duidelijk, maa toen SMin met snellen stap naar huis wandelde, gevoelde hij, dat hij voor het eerst in zijn leven in een ge heim gewikkeld was en dat hij geheim zinnig zou moéten handelen. De Vijdag kwam en 's mor gen» om negen uur stond hij op de stoep van het landhuis. Zijn vriend kwam weldra ademloos aange sneld met een kleinen jongen aan de hand. Het was een aardig kind, even groot ais Kandl, met wonderlijk groote blauwe oogen, die ieojand zoo verstandig konden aanzien,' en bom sterk aan zijn overledeu vrouw herinnerden. Stedn hield dadelijk van hem. Terwijl zij het kind andere kleeren aantrokken, zoide de vreemde: „Nu, Vic tor, .zult ge lief en gehoorzaam wezen? Deze heer zal zoo vriendelijk zijn u bij uw manna terug te brengen. Ge moet doen, of gij zijn zoontje zijt en hij zal u Karei noemen." Toen kuste hij het ventje, dat een oogenblik beidé armpjes om zijn hals klemde, en draafde dan ge hoorzaam met Dietrich SJtein naar het station. Zij waren vrij laat, en hij had nog maar juist tijd kaartjes te nemen en in den trein te springen. Gelubklig waa de coupé ledig, dus had hij tijd genoeg het kind de rol te 'leeren, dte het spelen moest, hij was Karei, xijn zoontje, en g ng op bezoek bij grootmama tg M., hij moest zegge», dat de broertjes en zusjes wel waren. Het was een verstan dig ventje hij begreep alles spóedig en na oen half uur waren zij heel goede maatjes geworden. Zij waren nu dicht bij de grenzen, en toen de trein het station binnenrolde, monsterde Stein angstig, allen die op het perron waren, of er ook een bij was, die naar hen uitkeek; maar oogensöhijnlijk was zijn vrees ongegrond, dus hij nam Victor bij de hand en ging met hem naar liet douanekantoor om zijn reiszak te laten rimteeren. Dat was spoedig ge beurd en toen knoopte de dansmeester een gesprek aan met een der beambten, dien hij reeds lang kende, do» klopte Victor op het hoofd en zedde, dat hij een fl uke jongen %as, die zijn vader eer aandeed. Op hetzelfde oogenblik Kop oen man, die het tweetal al eenigen tijd in het oog had gehouden, Stein voorbij en vraagde het kind kortaf: „Hoe heet ge, 'mijn jongen?" Een oogenblik scheen zijn hart stil te staan, maar toen antwoordde Victor vaardig: „Karei Stein, mijnheer." „En waar gaat ge naar 'boe, jongeheer Karei' Stein?" „Ik ga met papa naar M., om groot mama te bezoeken." Nu schoof Victor, die rich minder op zijn gemak begon te gevoelen, zijn handje vertrouwelijk in die hand van Stein, en dat overtuigde den detective of spion, of wat hij was, «eker, dat hij zich ver gist had, want hij stapte heen, wal is waar nu en dan eens naar het tweetal omziende. Dat hadf uur aan het station teek hem wel het langste toe, dat Stein in zijn leven had doorgebracht, maar aan allee komt een eind en eindelijk konden zij weder plaats nemen. Hij zat, met Victor op zijn knie, naar al de drukte en het gewoel op bet perron «iende, hartelijk blijde, dat al die angst en vrees voorbij was. Er gebeurde verder niet» meer ver ontrustend» en toen M. bereikt werd, babbelde Victor op eoht kinderlijke wijze, zoo vroolijk als hij kon. Zoodra zij den trein uitstapten, kwam er een bijzonder knann© jonge man iln een lange jas op de twee toe en werd met onuitsprekelijke vreugde begroet door Victor, die zijn hand vaabgreen alsof hij haar nooit meer wilde loslaten. Nadat de vreemdeling de beloofde earn met ware dankbetuiging overhandigd en Stein hartelijk afscheid van zijn be schermeling genomen had, deed hij zijn zaken, maar met een geVoel of hij een hoofdstuk uit een roman, en wel een zooi prettig hoofdstuk uit een roman., beleofd had. Een week later zat hij in een restau rant met een oourant In de hand, toen zijn oog op een antiikel viel; het heette: Ontvoering van den hertog De Luvro. Terugkeer van het gestolen kind- en luidde: De vorige week hraoht het te rugvinden van den hertog do Luvre ge heel Parijs in groote opschudding. Za terdagmorgen werd hij aan zijn wanho pige moeder teruggeven. Velen onzer le- zens zullen ziah zijn vordwijnen niu zes maanden geleden herinneren; en sloohta weinigen zullen vergeten hebben, hoe de openbare mooning den graaf d'Etienne, een neef van den overledenen hertog de Luvre en erfgenaam ddr onmetelijke goe deren in geval de jeugdige beziiitter kwam BERGAMBACHT. Het dorp Bergambacht is een plaat», die de laatste jaren zeer vooruitgaande is. Onder leiding van den^burgemeester, den heer J. A. A. Uil kens, verkeert zij in een bloeienden toestand, en kan van haar worden gezegd, wat niet van alle plaatsen kan worden opeemerkt, dat voor haar een goede toekomst ia weg gelegd. Er zit groei in deze plaat», dat bewijzen de verschillende bevolkingscijfers. In 1822 telde Bergambacht 1299 en Zuidbroek 91 inwoners. In 1870 was de bevol king der beide, toen voreenigdo gemeenten 2327, in 1890 2903. De gemeente ia samengesteld uit de heerlijkheid 'a Heer aartsberg en Bergam bacht, waarbij later, zooals gezegd, Zuidbroek werd gevoegd. Het dorp is een aanzienlijke plaats en van hoogen ouderdom. Onder graaf Floria de Vde, „der Keorlen god", zooala hij genoemd werd, stond hier reeds een kapel, wat er een bewijs voor is, dat reeds toen do plaat» als een centrum kan worden beschouwd. Bergambacht heeft in den Jonker Fransenoorlog en derf Golderaohen krijg onder Ma^imiliaan. veel geleden. Ook door het vuur werd hét meerdere malen geteisterd. Zoo herinneren we aan den laataten zwaren brand, enkele jaren geloden, waarbij een zeer groot aantal huizen in den osch werd. gelegd, en aan den brand, voor eenigen tijd terug, toen de timmorfabri'ek „Berga,, aan het vuur ten offer viel, Er is spoor- en bootvorhinding, terwijl tevens goede autobusdienaten de com municatie met de omliggende gemeenten onderhouden. Wat de financieel» toe stand der gemeente betreft, kan worden gezegd, dat deze «eer rooskleurig is, dank zij het feit, dat zij tal van vermogende landbouwers onder hare ingezetenen telt. 8 J De grond bestaat in hét noorderdeel van Bergambacht uit iaagveen, en langs de Lek uit rivierklai. Onze foto geeft te zien het fraaie huls „De Wiel", dat langs den Lekdijk reeds van verre de aandacht trekt en bewoond wordt door den burgemeester van Berg ambacht, den heer J. A. A. Uilkens, die juist deze week weer als zoodanig door H. M. herbenoemd i». te overlijden, als den verdwijning brandmerkte, want het is al gemeen bekend, dat zijn buitensporige levenswijze hem tot den bedelstaf gebracht had. Het ia nu bewezen, dat hij die mis-( daad tegen hdt onschuldig© kind be raamd had, want toen hij hoorde, dat zijn neefje gezond en wel aan zijn moe der was teruggegeven, verdw&en hij, zonder dat iemand het wist, waar hij ge- bloven waa. Korten tijd later werd hij dood in bet woud gevonden. Het schijnt dat de heer Anton Becker, een oud vriend der familie, de verblijf plaats van'den jongen hertog ontdekte in een half vervallen landhuis, dicht bij Kleinstadt, in den Elzas. Daar hij een Elzasser van geboorte en dus de Duitsche taal volkomen machtig waa, slaagde de heer Boeker er in ken nis le maken met de jonge vrouw, die mét de verzorging van den jongen her tog belast waa, en kooht haar eindelijk om, om het kind te laten wedvoeren daarbij de graaf d'Etienne was den laat aten tijd nalatig geweest in het betalen der loonen en zijn ondergeschikten wer den langzamerhand minder getrouw in het behartigen zijner belangen." Mijnheer Beckor, den vriend uit den irein, bezocht dén dansmeester den Vol genden dag en bracht' hem een briéf der hertogin, Victor's moedor, waarin zij vurig dankte voor alles wat Stein voor haar kind gedaan h^d en aanbood al de kosten op zich te nemen voor Karel'a en Otto's opvoeding, totdat zij een posi tie in de maateaharmij zouden beklee- den. De hertogin de Luvre en haar zoon ble ven steeds trouwe vrienden voor Stein en de zijnen. Zoo had door deze ontanooting een ar me moeder weer haar kind terugontvan gen en was een arm man als Stein in be teren doen geraakt. Provinciale Staten van Utrécht. In de vergadonng van Woensdag kwam allereerst aan de orde het ontwerp-be- grooting 1926, sluitende met een eindcij fer in ontvangsten en uitgaven van 0 f 10,472,301 met een post van f 56 299, voor onvoorzien, waarbij voorgesteld werd voor 1926 te heffen: 21 opoenttjn op de hoofdsom der grondbelasting 1926 voor de ongebouwde eigendommen, en op de hoofdsom der grondbelasting 1926 voor de gebouwde ei«*endommen, en verder 3 opcenten over de hoofdcom der vermogensbelasting 1026—1927 en op de hoofdsom der inkomstenbelasting 1926— 1,927, voor zoo veel de aanslagen betreft der belastingplichtigen bedoeld bij arti kel la der Wet op de Inkomstenbelas ting 1914. Zeer uitvoerig werd hierover van ge- darhte i gewisseld. Daarop werd de begrootdng artikelg- gewijze behandeld. Bij de inkomsten kwam weer aan de orde de weggeJdbeffing. Een bijzondere commissie uit de Staten dn welker han den dit onderwerp was vastgesteld, had nadere voorstellen ingediend ten aanzien van de tarieven, waarop de heeren Boomsma en Frijda amendementen -had den ingediend van algemeens strekking, en de heer Van Beeck Cal koen diende een amendement in om de belasting voor paarden en muildieren van landbouwer» niet te heffen, wanneeT zij deoe dieren gebruiken in hun bedrijf. De heer De Weerd, Jad der bijzondere commissie, en de heer Van Andel (Gede puteerde) hebben het gewijzigd voorstel aanbevolen. Het amendementVan Beeck Calkoen werd daarop verworpen met 19 tegen 13 stemmen. De heer Booms- ma trok «ijn amendement te. en verwor pen werd met 20 tegen 3 «temmen een amendement Frijda. Nadat ook een voorstel—Noordam verworpen was, werd de gewijzigde ver- HOE MEN IN AND ERE LANDEN REIST. In de groote woestijn de Sahara, lil Noard-Afrika, ia het heel wat anders mot reizen dan dn onze wostoreoh© landen. Do«e woestijn Ia 5200 K.M. lang en 1500 K M breed. Hij bestaat uit «and duinen en steenachtige hoogten, terwijl er verder gebergten in zijn van eon 2500 Meter hoogte. Men reist er per kameel, of, zoo als we op onze foto zien, met de zoogenaamde raadsled© Deze laatst© manier van zich verplaatsen wordt echter Jong niot overal m de Sahara toege past.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1925 | | pagina 3