NIEUWSBLAD VOOR ZUIDHOUANDEN UTRECHT
Bericht
"eerste blad.
Vrijdag 14 Augustus 1925
No. 5006
57* Jaargang
Biiitenlandsch Iverzicht. I
Plaatselijk Nieuws.
FEUILLETON.
Hoofdpijn
Op Leven en Dood.
DÏt~niiiiHiier bestaat uit
DRIE BLADEN.
»or
C°
Wat zeggen ze ervan?
Qp Leven en Dood.
SCHOONHOVENSCHE COURANT.
-J
Telefoon 20.
Ingezonden Mededcelingen.
nte-rekc-
Loplk, 14 Aug. Dezer dagen tuimelde
gek u^tztet?
Ie, wordt
in zijn
zag
De blik van Rosly was (nog donker-
ver-
kt U de
de oude,
■ar illa.
gevraagd.
zich
80
i v«n
eden
i den Heer
ilj R’dam).
8. W N. VAN NOOTEN. SCHOONHOVEN
Uitgevers.
Postch. en Girodienst, 13763.
en 840 Fransche minderen, vertrok daar
j ver-
e, om de
m, wordt
nmg go
gen aan
een
Wat
staiL
mni-ng en
gt of het
et te ver
ibter aut-
waarna
llwge van
itigen om
heer De
wat door
gaarne
merk wer-
■*ker aan-
ivord, dan
n van de
zit
van
Het is niet de vraag van iemand, die
sterk staat.
Groote figuren vragen er niet
tornt hel,
drie we-
het ma-
toch best
Lt zooveel
ge-
d»
rar
er
zo
ge
en
bedaart spoedig door het gebruik
van Hoofdpijntabletten
Buisje 60 c.’ Mljnhardt
lAMl
111
Ï7»
1
mt blijkt,
wiig sal-
terwijl
aan geeft
Hoe
iunt
r?
opdracht
ing wor
ker en G.
erswoude
Erve, te
>n Coops,
gen om olf uur
Nieuwerkerk. Aan 1
Groeneweg slapte een
Schoonhoven
)ver het abonnem
abonneersD bij
En vraag toch niet wat de menschen
er van te zeggen hebben, maar kleedt
u, handel, doe, zooals ge zelf wilt. Stoor
u niet aan de menschen.
Natuurlijk niet zoo, dat ge u zelven
een vrijbrief zoudt geven om vrijheid in
ongebondenheid te doen ontaarden. Na
tuurlijk niet zoo, dat de betamelijkheid
en eerbaarheid uit bet oog zouden mo
gen worden verloren. Maar als ge tracht
voorbij het sluisje stapten wij van
fiets om een sigaar op te steken,
wijl het meisje doorreod. Nog geen
laar het goede, dan kan de meening van
inderen u koud laten.
Als ieder zich eens voornam, zioh niet
net eens anders 2
dan werd de aarde een ware lusthof
aug bij
moet hot
m, dat,
xjrrft, h*M
d is van
■rcbaBtu.ir
ehoeft te
niing. In
i nu op
de rand
r moeten
blijft
jon-
- vooi
i je eens maarschalk van Frankrijk
daartoe zal de gelegenheid
a Generaal Bonaparte
Deze Courant
gegeven. Pry» v'
Nederland 1,50.
Men k|in z-
houders.
wil otv r rauawiv uiiuiuwreu, verinu
op om Soeweida te ontzetten. Zij
obus vvuiuRuu, ziun mei i overde ondanks den levendigen toestand
zaken doen te bemoeien, I t?i
.rl./i nnn u”'>rn
Maar aan gezien er wel altijd mensahen 1
zullen blijven, die wat op een ander heb
ben aan te merken, doet ieder verstan
dig zich geen van deze dingen aan te
trekken, en kalm zijn gang te gaan
Vraag nooit: wat zouden de men-
sohen er van zegigen, want dan krijgt
je een leven vol onrust en twijfel, of dit
wel goed zal zijn, en dat.
Ga uw eigen weg.
Mensch, durf te leven.
Dat is het eenige parool, dat het op
den duur uit kan houden.
ben het
j hebben
1 «eggen,
nte-roke-
we een
Itta pen
ook bij.
dat nu
en, kun-
i overal
uit wool,
•dit, dat
de brug
nieuwen,
it nu is,
modder-
Het Amerikaanseho tegenvoorstel tot
regeling van de Belgische oorlogsschuld
is door de Belgische commissie verwor
pen, Men gelooft, dat er belangrijke meo-
ningsverschillen bestaan tusschen de
twee commissies. Er werd geen bezwaar
gemaakt tegen een korte moratoriuip-
periode, Het voornaamste meeningsver-
echil betreft België’a betalingscaparite.it.
rap,- dat
van den
dat
water
dat dagelijks door vlieg-
i.iln 111 RlO^lt
aan de zwakke pogingen der Drusen ge
makkelijk weerstand en telt slechte wei
nige gewonden.
Een stap vooruit, zegt de „Times”, dat
Briand en Chamberlain geluk kan wor
den gewenscht met het welslagen
hun hier gevoerde besprekingen,
denkbeeld van een veiligheidspal
scluen de Westersohe mogendheden
Duitschland, dat maanden geleden
Een nota van den Franschen premier
herinnert er aan, dat de opstand der
Drusen het noodzakelijk maakte, twee
kleine colonnes naar het bedreigde ge
bied te zenden De eens diende tot ver
sterking van het garnizoen te Soeweida
ten einde de pro-Fransche Drusen te be
schermen, die daar een toevlucht had
den gezocht, terwijl de tweede colonne
hat dreigend fanatisme der Drusen
moest kal meeren
Deze laatste colonne, beslaande uit 7
officieren en 160 marschappen, werd
verrast en omsingeld. Zij verdedigden zich
wanhopig, maar slechts 7. man slaagden
erin naar Soeweida te vluchten, waar de
andere colonne den volgenden dag on
belemmerd aankwam.
Een kolonne onder generaal Michaud, J
steirk 3000 man, waarbij 63 officieren i
-t wordt den Maandags-, don Woensdags- on des Vrijdagsmiddags nit- I
voor Schoonhoven per 3 maanden 1 25, franco per post in
'D. Over het abonnement wordt in de eerste maand beschikt.
zich abunneersD bij onze Agenten, Boekhandelaren en Kantoor-
den
Rosly uiit de
toon, waarop je zijn naam uitspreekt;
zoo kam het niet blijven, ik zal trachten
je van hier te verwijderen; maar zoolang
j? iz blijf*,
waoht je dan, elk gevoelen te uiten. On
dergeschiktheid, denk er om, A-4
ondergeschiktheid is de eerste
den soldaat.”
Met deze woorden verwijderde hij zich,
Armand bleef alleen. „Óndergesahlkt-
heidl” zeide hij halfluid in zichzelf, „ja,
®>o heet die ijzeren boei, dien ook ik
duld, onbewust, onder de macht der ge
woonte, maar de weinige dagen van Ros-
ly’s afwezigheid hebben mij d-ien inzien,
dat ik een mensch ben zooals anderen
en aanspraak mag maken op mensch e-
lijke rechten. Rosly. flosly. wees voor
zichtig De te strak gespannen pees
springt, ook al zou het mij het hooi!
kosten!”
Hij sprong op van zijn zitplaats Een
ongewone glans schitterde in zijn don
kere oogen en zijn gestalte scheen zich
op en neer te bewegen.
„Armand Martdgny, ge moet terstond
bij den overste komen'’ klonk een slem
over het plein.
..Tot uw dienstl” In militaire hou
ding groette Armand dien jongen ordon-
Dan heeft dat zwijgen geen andere be
doeling, dan alleen te beluisteren de
vragen des levens, die, onuitgesproken,
zich weer verliezen in den klop van
het hart.
dier dan te voren.
„Armand Martigny treed 'nader,” zei
de hij kort.
De jongt) man gehoorzaamde
„Ik heb u, voordat ik deze plaats
liet, het toezicht gegeven over mijn lie
velingspaard Arabella ging da overste
voort, net dier was geheel gezond, toen
ik vertrok; nu ik thuiskom is het gesrtor-
ven en, zooals de veearts daar juist
meldde, onder verdachte verschijnselen.
Armand Martigny is het u bekend, dat
men het paard vergif hoeft ingegoven
vergif a$n mijn lievelingspaard?’
„Ja, heer overste,” antwoordde Ar-
wand rustig; „zoo spreekt men over het
algemeen. Tegen sterven kan geen ver
zorger een dier behoeden; overigens ben
ik mij van strenge plichtsvervulling be
wust.”
Rosly glimlachte hoonend. Die koude
rustige toon van den soldaat maakte
indruk op hom, maar prikkelde hem te
gelijkertijd Hij verhief zich van zijn ze
tel en trad tot dicht voor den in mili
taire houding staanden jongeling.
„Moet ik u zeggen, wie dien dood
veroorzaakt heeft?” vroeg hij en zijn
bliek schoen do des jongedings te wil
len doorboren; „moet ik u zeggen, wie
mijn afwezigheid benutte, om mij, in
heimelijk leedvermaak, van een voorwerp
te berooven, waaraan ik hing? Gij
de oase El Mezrah en zond daarop een
convooi met levensmiddelen en andere
voorraden vooruit. Dit werd door de
Drusische ruiterij aangevallen en geplun -
derd, en de colonne moest, daar de mu
nitie op was, na een heftig gevecht, naar
haar basin berugkeeren
De vijand, die geducht geteisterd was,
zag van verdere aanvallen af.
Het garnizoen van Soeweida,
voorzien is van levensmiddelen, i
en munitie en
tuigen nog wordt geravitailleerd,
Maar wat zouden de mensahen er
wel van zeggen?
Die vraag kan men duizend en
maal hooren stellen, in het leven,
zeggen ze ervan, dat ik me zus en zoo
kleed. Hoe vinden ze het, dat hij gere
geld bij die familie komt. Wat zeggen
de mensohen er wel van, dat het zoo ua
afgeloopen
In elke omstandigheid, in vreugde en
verdriet in voorapoed en tegenslag, is
de eerste vraag; maar wat zeggen ze er
van.
Wat kan het u toch schelen wat de
wereld zegt, als ge weet, dat ge tracht
het goed te doen.
Wart de wereld zegt, moet u niet kun
nen schelen, veel meer moet u belang
inboezemen wat ze niet zegt. Want
achter het straJtke zwijgen der menachen
liet „sssst” van de velen, die gewoon
zijn om plotsednng op te houden als
iemand in hun gezelschap komt, dien
zij bezig waren te bespreken, ligt veel
meer verborgen dan wij wel wetea
Het kan haat zijn, nijd, afgunst, ver
borgen leedvermaak, twistgierigheid: en
zoo meer.
Maar het kan geen liefde zijn.
Liefde is openhartig en vertrouwend.
En zoo de liefde al zwijgt, dan is het
een zwijgen, waarin de overeenkomst is
uitgiedruppeld. als de regen op het
smachtend veld.
Hedin begint onee nieuwe Feuilleton,
een schitterend «ervolg-verhaal, getl-
fold:
In dit verhaal, vol van tragiek on be
wogenheid, Ie uitgeweven de levensloop
van êen jongeman, die alt dreerteur ver
oordeeld, zal moeten sterven.
Dit vervolg verhaal Is slechts een voor
proefje van wat onze lezers zullen krij
gen als de Octobermaand In het land Is.
Dan zal komen een brlllant werk, dat don
geheelen wlntw onze lezeressen en le
zers In spanning zal houden.
Maar al duurt „Op Leven en Dood”
niet zóólang, en al Is het dan een voor
proefje, we kunnen de lezing ervan onze
lezers gerust aanbevelen.
Het zal een voorproefje zijn, dat doet
verlangen naar het groote werk, aan de
voltooiing, waarvan thans de laatste
hand gelegd wordt.
Prijs der Ad
By 8 maal plaatsir_
advertentiën tusschen
voudige prijs berekend,
vrage men tarief.
Ouderkerk a.d. IJssel, 14 Aug. Bij het
onweder, dat Dinsdag zich boven onze
gemeente ontlastte, ontstonden op ver
schillende plaatsen storingen in de elec-
trische geleidingen en werden heel wal
lampen vernield. Bij den landbouwer
Vonk Noordegraaf werd een koe in de
weide dood het hemelvuur gedood.
Zevenhulzan, 14 Aug. Onze veralagge-
ver nam dezer dagen een ongewenscht
morgenbad. Op een flinke verhooging,
rondom in het water gezeten, loerde hij
naar de groote visch, die aan den haak
zat. Doch ’t beest trok de sim van den
hengel en ’t visschertje rolde van zijn
verhooging af ’t water in. Met den schrik
en een flink nat pak trapte hij op z’n
fiets naar huis terug.
Gorlnchem, 14 Aug. Naar wij verno
men heeft de firma Ames en Voonsluijs
te Gorinohem, in een verkoopswedistrijd,
uitgeschreven door de Ford Motor Com
pany, bet grootste aantal verkoopen tot
stand gebracht in de maand Juli. België
is ook in dezen wedstrijd betrokken. De
stand tusschen Holland en België ia
70, zoodat Holland nog zegeviert.
Zie de advertentie in dirt blad.
Ammerstol, 14 Aug. Onze dorpsgenoot,
de heer P. van den Berg, is tot onder
wijzer benoemd aan de openbare lagere
school te Capeile a.d. IJssel.
Op het concours te IJsselstein, dat
den 12en en den 13en dezer Js gehouden,
heeft die gemengde zangvereeniging
„Aurora” alhier, een eersten prijs be
haald met 319 punten. De prijs bestaat
uit een zilveren lauwerkrans. Den eer
sten dag behaalde deze vereeniging in
de aideeling gemengde koren heit hoog
ste aantal punten. Door dit succes, waar
van het leeuwenaandeel aan dien direc
teur, den heer H. Zanen te Bergambacht,
toekomt, is de vereeniging in de aJdec-
ling uitmuntendheid gekomen.
De burgemeester dezer gemeente
heeft een openbare raadszitting ui (.ge
schreven togen 'Zaterdag 15 Aug., des
avonds te half acht. De navolgende pun
ten komen op de agenda voor: 1. Mede-
deelingen en ingekomen stukken; 2. Een
voorstel van B. en W. tot het geven van
eervol ontslag aan huwende onderwijze
ressen en leerkrachten, dio 65 jaair oud
worden; 3. Ongevallenverzekering perso
neel Vloeschkeuringsdienst; 4 Aanbieding
gemeente-rekening 1924; 5. Rondvraag.
Zevenhuizen, 14 Aug. Woensdagmor-
redon wij even naar
bat eind van den
_._j meisje op haar
fiets, die naast ons kwam rijden. Even
de
ter-
10
of het
odig na
j vraagt,
is.
■op, dat
aan het
Wanneer
hinnen-
es Maan-
j ligt de
regel meer f 0.20
berekend. V'óor
Ier zyn, wordt de drie-
ita.1 regels en condities
Wat zouden ze er wol van zoggen?
Door deze vraag te stellen sluit ae
mensoh zichzelf in dwangbuis, waarin
zijn leven bekneld en besloten ligt en niet
tot ontwikkeling kan komen.
Er zijn dagschuwe zielen, die niot
gaarne iete willen doen, wat, de men-
sohen aanleiding kan geven er wat van
te zeggen.
Daardoor zijn dezulken nooit zichzelf,
ze zijn bang zich aan te stellen, om te
worden gehekeld, om te worden be-
fluisterd en bekletst, om te worden be-
zwamd. En ze trekken zich terug in een
noekje, maken zich hoe langer hoe
kleiner, en durven nauwelijks te leven.
Die mensahen zijn dwaas, dat zo zich
aan de wereld storen. Wat kan het ons
schelen, wat de wereld zegt. Ieder zal
voor zichzelf moeten opkomen en wan
neer we slechts de begeerte hebben om
goed te doen en goed te zijn, om ons le
ven zoo te doorwandelen. ,dat het nut
heeft voor de maatschappij, dan heb
ben we er niets mee noodig, want Jan
tje, Pietje of Klaasje van ons zegt.
Natuurlijk zij, die het minste zeg
gen, zijn de meest wijzen. Want wie
veel zegt, moet veel verantwoorden.
Maar als er gesproken moet worden,
spreek dan, als er gehandeld moet wor
den, handel dan, als er gedacht moet
worden, denk dan.
En vraag niet eerst: wat zeggen ze er
van?
Dat is de vraag van een lafhartige.
Dat is de vraag van een onzelfstandige,
dat is de vraag van een zwakkeling.
goed baars vaders bij AvJgnon overle
den is, en ik geloof, dat de overste de
Rosly vooreerst geen lust er toe zal heb
ben, om jou te tiranniseeren; niemand
weet, wat hij tegen je heeft, maar blijf
een flinken jongen, den lieveling van het
regiment.’*
„Weet ik het zalf?” riep Armand met
smart.
„Rosly is streng, maar onrechtvaardig
alleen tegenover mij, sedert ik in dienst
trad bij dit regiment, welks chef hij zith
noemt, en hij mij voor zijn persoonlij
ken dienst bestemde
„En ik heb ham toch meegedeald, dat
Armand, ofschoon een neef van korpo
raal Lamobte, nog wel een edelman van
geboorte is, ik vertelde hem, aat uw va
der de Marüigny heet, dat alle papieren,
die zijn huwelijk met mijn arme onge
lukkige nicht bevestigen, zich in uw be
zit bevinden; maar, wees getroost jon
gen, hoe zwaar het mij ook valt blijft
de slechte verhouding bestaan, dan
Boheidien we van elkaar en breng iik je
bij een ander regiment onder dak.”
„Maar waarom moet ik soldaat blij
ven, oom?” vroeg de jonge man. „Gij
weet, hoe gaarne ik koopman was
worden ;ik behoefde dan ook niet
gestrengheid van overste Rosly te
duren.”
„Een ellenridderl” bromde
„dat nooitl”
De neef van korporaal lamotte
soldaat; en nu het hoofd omhoog,
gen, er komen nog andere tijden
je, als -
zult zijn en c_
niet ontbreken. -
moet een strijdlustig mensoh zijn; wie
woel, waarheen wo nog met hem opruk
ken. Geloof mij, wij zijn iets groots te
wachten, en wiie weet of ge op onze
krijgstochten uw vader niet ontmoet.”
„0, mijn moederl” zuchtte Armand,
„wanneer zij het goed met mij meende,
naar,
wat de menschen zeggen. „De menschen”
(daarmee worden dan bedoeld de klet
sers) gaan hun niets aan, daarmee be
moeien ze zioh niet. Ze gaan hun eigen
pad en doppen hun eigen boontjes.
Wij wilden wel, dat de mensenen
meer van doordrongen werden, dat
er niets aan hebben om elkanders
dragingen te bepraten, te bebahbelen
te becr?tise,ereu Wat gaat het u aan,
dat juffrouw Pieterse een nieuwen hoed
voor
zich
het
EERSTE HOOFDSTUK.
Op een zomermiddag van het jaar 1796
zat een jong soldaat op een bank vóór
de kazerne te Rennes. Hoogstens kon hij
zeventien jaar oud zijn, maar op zijn
fijngietcekend gelaat liad de vroolijke
frissche jeugd reeds plaats gemaakt
voor een waas van zwaarmoedigheid en
men werd bijna treurig gestemd, wan
neer men den jongeling in de zielvolle
oogen zag.
Hij was nagenoeg alleen op hert g^oo-
te plein. Zijn kameraden zaten binnen
het gebouw in gezelligen kring rondom
het vat van de marketenster. Hun vroo-
lijk gezang galmde door de gangen on
drong door tot den eenzame, die nu met
gesloten oogen in een hoek leunde, als
of hij sliep.
Uit den gang kwam een oude soldaat
in korporaals uniform naar buiten; hij
bad een gebruind en streng uiterlijk, dat
*en geleden krijgsvermoeienissen getuig
de, maar ook vertoonde hij een niet te
miskennen uitdrukking van goedaardig-
beid. Hij bemerkte den jongeling en
schudde het hoofd; langzaam trad hij
Dader en zachtjes met de hand op den
^houder van dén soldaat kloppend, zed-
«Armand I”
De 'gwoepene springt op en een oogen-
blinkt een glimlach in zijn trekken,
glimlach als een zonnestraaltje in
No’hmber.
”0, vader Lamottel” zeide hij. „Is de
overate al terug?”
»Kalm wat jongen, hij is nog onder-
veg„ hernam do korporaal. „Maar zou
J® hem niet wat mot rust laten, wanneer
DAJ weer thuis is? Hij komt van de be-
ïraienia zijner vrouw, die op het land-
had uitgekozen inplaats van Martigny
Martigny ja, als hij wwst, dat
Louise’s kind in mijn macht is, dat ik
teder oogenblik den haat en wraak, die
ik zijn ouders gezworen heb, aan ham
kan koelen! Het ds overste Rosly n et
vergund om te beminnen, des te dieper
onudchlusehbaar brandde zl n
in mijn ziel, een Martignj i» ia Rosly
handen, hij zal het ondervinden.”
Een zacht kloppen aan do deur onder
brak zijn gedachtenganig en op zijn af
gebeten „binnen” verscheen do slanke
gestalte van Armand op den drempel.
op beeft, die veel te voornaam is
haar stand, of dat baas Klaassen
veel te jeugdig kleedt. Wat raakt
u, dat Groetje Z. voel te deftig wordt of
Jansje G. er altijd zoo gek uitziet?
van
Het
tui
en
eon
triestigen horizon kwam opdagen, naaar
al dien tijd in de lucht bleef zweven en
aan wisselvalligheden was blootgesteld,
beweegt zich weer. Het is een nieuwig
heid in besprekingen tusschen Britsche
en Franscho staatslieden, dat zij niet
beoogden hinderpalen op te werpen, maar
methoden gingen uitdenken, ten einde de
poorten wijd te openen voor het binnen
treden van Duitschland als een deelge
noot op gelijken voet in de te Londen
aangevangen discussies. Dat is de zin
van de volledige overeenstemming, die
ingevolge de Ixxndensche besprekingen,
werd aangekondigd.
Da eenparige meeningjvan de Britsche
en Fransche regeeringe| is het pact in
alle opzichten tweezijdig moet zijn en al
léén in rechtsrtretksch overleg
met Duitschland kan worden opgeeteld.
De volken van Europa kunnen zien, dat
hunne regieringen in staat zijn hun den
vrede, de zekerheid en veiligheid waar
naar zij hunkeren, te u«»ven Het pact
wordt thans een onderwerp van snelle
verantwoordelijke actie.
uupiK, L-* ueior uu#«u UUUUKMUÜ
het zoontje van den landbouwer t. d. W.
alhier van een kruiwagen in de voor-
wetering. Een zoontje van de wed. K.
hielp hem echter weer spoedig op het
droge.
Loplk, 14 Aug. Ten nadeele van den
veehandelaar G. Stuivenberg zijn verle
den week op één nacht niet minder dan
21 kippenkuikens vermoord, waaronder
17 hennen (leghorn). Deze week zijn ten
nadeele van dienzelfden veehandelaar
weer 11 kuikens het slachtoffer geworden
van een moordpartij.
Vermoedelijk zijn hier ratten de da
ders.
Jaarsveld, 14 Aug. Dezer dagen is
door den slachter Th. O. alhter een koe
gedood van dan landbouwer J. K. al
hier, die, zooals de landbouwers het hier
noemen, „jacht” had. Het vleesch is
voor de consumptie goedgekeurd en on
der politietoezicht in het klein verkocht.
Ouderkerk a.d. IJssel, 14 Aug. Op
initiatief van den Burgemeester heeft
zich ook hier een comité gevormd, om te
pogen, den schreienden nood te lenigen,
waarin thans zoo talloozen onzer land
genoot eri verkeeren, tengevolge van den
vrees el ijken wervelstorm van 10 dezer, die
een deel van ons land teisterde, vooral
den Achterhoek en meer in ’t bijzonder
Borculo, dat bijna vernietigd werd.
Laat ons, Ouderkerkers, die voor ramp
en onheil gespaard hieven, de handen in
een slaan, aldus luidt de opnoep, om gel
den bijeen te brengen, om hulp en bij
stand te verleenen aan de duizenden, die
voor hun bestaan den eersten tijd geheel
op de openbare liefdadigheid zijn aan
gewezen. God zal het u loonen
namoffioier. Deze traJ nader;
opiecnten blik lag medelijden.
.Arme jongen,” zeide hij, „ik vrees,
dat er een storm dre grt Rosly is som
berder Lerugekeerd, dan ooit het geval
wm; het bericht, dat m zijn afwezigheid
zijl, lievelingspaard, hetwelk hij aan uw
zorg had toevertrouwd, gestorven is,
senokin hem ook juist uiet vroolukcr ie
uommei.
Sprakeloos haalde Armand do schou
ders op, dan liep hij met vaste schre
den naar het breede gebouw, welks rech
tervleugel tot bureau van den regimen's-
commandant was ingericht.
I”. een eenvoudig gemeubileerd ver
trek zal de overste voor een met papie
ren beladen schrijftafel. Tlharles de
Rosly kon even itn de veertig iijn en was
een hoog slank» figuur. Zijn Dleek ge
laat, waaruit zijn zwarte oogen straal
den, die tot het diepste der ziel wilden
doordringen, naar het scheen, werd door
een korten, donkeren baard omlijsrt; liet
had een buitengewoon streng» uitdruk
king. zelden of nooit zag men die smal
le bloedlooze lippen zich tot een Ibch
vertrekken. De verschijning van den
overste was niet innemend, maar toch
boezemde hij een teder achting en belang
in. Hierbij kwam nog de faam van zijn
groote militaire kennis en van zijn ijze
ren wil.
Hij had juist een pakje papieren door
gelezen en legde ze weder in het kastje,
waaruit hij ze genomen had. Het waren
regels van de hand zijner echtgenoot»,
die nu was heengegaan, aan hem, haar
man, gericht.
„Koud en vormelijk, als zij zelf, als
onze gansche echt,” zeide hij in zich
zelf; hniehlen kon ik niet het is mis
schien beter, dat het zoo was. Nu ben
ik geheel alioen, mijn neef Karei is eon
kind, een zoon heb iik ntet en toch hijgt
mijn borst naar liefde zoo machtig,
zoo gloeiend. Hoeveel anders zou ik zijn
geworden. Indian Louise Valbourg mij
zou zij mij reeds lang tot zich genomen
hebben.”
Het antwoord van den korporaal werd
door hel roffelen van de trom onderbroken
men hoorde achter de kazaroemuur
een wagen over de steenen rollen een
zekere beweging ontstond in de beneden
vertrekken, waar de soldaten bijeen wa
ren; dan hield het voertuig stid, do pos
ten salueerden, een stalrig man in de
uniform eens overste stapte uit en ging
het huis binnen; Armand kromp ineen.
„De overste’ mompelde hij.
Half met smart, half verbaasd
zijn oom hem aan.
„Armand,” zeide hij, „ik bemerk
vreesachtig»n haat jegens
zoo kan het niet blijven, ik zal trachten
je nog in de macht van den overste blijft
V»o.vui jie utui, uik gwïuvlcu te ujiou. wu-
dergeschiktheid, denk er om, Armand,
wet voor
ivertentiën: Van 1 tot 6 regels 1.80; elke
aing wordt de 3e plaatsing tegen 0.10 per regel
ichen den tekst waarbij de kolommen breede-
Voor meer plaatsingen, groot aanl
i berel
irief.
