NIEUWSBLAD VOOR ZÜIM01IAND EN UTRECHT
eebste blad.
Vrijdag 16 Juli 1926
No. 5146.
58* Jaargang
r
Plaatselijk Nieuws
FEUILLETON.
Dit nummer bestaat uit
DRIE BLADEN.
Kst
Plekken
op de huid
puistjes en
tweertjes
lijn onaangenaam en moeilijk
Ié verdrijven, omdat telken»
andere plaatsen besmet wor
den. Geneest U met Akker’»
Kloosterbalsem
dan wordt Uw huid
weer blank en gaat
Bovtndlenonov«rtrotfcnbi| woadssu
ontvellingen, smetten. inwctMbsSs&
Per pot vnn 20 gram 60 «MA
•v. 50 gr. f 1.—, v. 100 gr. t IJS
Overal verkrl|gbaar I
Gedwojigen winkelnering.
Gouddorst en Woeker
Telefoon 20.
INGEZONDEN MEDEDEELlNG.
hooi-
van
tje van den heer P. S. alhier,
SGHOONHOÏENSCBÏ COURANT.
i manier van doen,
rt verzekert, zooals
i leidt me weer a£
allee bedacht wezen.
•zond ab ten vitch.
jt zich op allee voor-
ok. maar een mtmacli
ik.
sch van wol vijftig
'wol aan uw woeste
Het kan zijn dat de toestanden wat
schril gekleurd zijn. Ook bestaat de kans
zeer wel, dat deze dingen nog niet ter
kennis der regeering kwamen. Maar nu
ze aan -het daglicht gebracht zijn is het
de taak der overheid om na te gaan - eer
stens of de door den predikant geschetste
misstanden alzoo zijn en tweedens aksi hert
waar is, welke maatregelen dan (moeten
worden genomen om dit (kwaad zoo spoe
dig mogdlijk de wereld uit be helpen
We zijn den tijd van gedwongen winkel
nering te boven en moeten dien niet terug
krijgen. Nergens in ons tand. Ook niet op
Wielingen, waar het centrum is van het
grooteche werk dat beschaafd Nederland
thane uitvoert. Daarop mag geen «mot
rusten door dergelijke hoestlanden.
antwoordde de
van hier
want M. de Favreuse houdt zelf geen
knecht, omdat hij bang is, dat die hem zijn
plannen zou ontstelen brengt hem ei
ken ochtend zijn ontbijt en middagmaal.
Hij woont dus geheel alleen? vroeg
Gamier ontroerd.
De praatzieke vrouw was geen scherpe
regel meer 0.20
[el berekend. Voor
wordt de drie-
>la en conditiee
weekgeld aan schuld hebben te betalen.
Door dit vele drinken ontstaan vecht- hier, ^tonden de jeugdige reizigers, met
partijen en aanrandingen en andere indis-
s tanden.
Amelde, 16 Juli Het mooie weer op
Woensdag j.l. heeft medegewerkt om het
reisje van de leerlingen der twee hoog
ste klassen der Openbare Lagere School,
hoofd de heer K. A. J. Klerks, goed
te doen slagen. Tegen zes uur vanhier
vertrokken, mst twee aulobussen van G.
Indien de door dezen predikant geschet
ste 'toestanden juist zijn, dan is geen ikwa-
üfioartie forsoh genoeg om dit (kwaad mee
aan te 'duiden. Want dan «is .dit zoo ver
schrikkelijk, dat het zoo -eer zoo beter
moet worden uitgerooid.
Wij hadden niet gedacht, dat in deze
oeuw .die wol pens de verlicht» wondlt ge
noemd al te de juistheid van dtiit ad
jectief op zijn zachtst gOaegd zeer «twijfel-
achth? wij .hadden miert gedacht dat
in deze eeuw dergelijke feuten 'zich (nog
zouden kunnen voordoen.
Het zou niet goed zijn, wanneer iemand
net (kwaad aanduidde zander tevens het
geneesmiddel aan te wijzen. Dart doet gieen
bedachtzaam geneesheer, dart «doet ook
geen ernstig criticus. Dat doet toch avtet
de WieringsChe predikant. Hij geeft het
geneesmiddel «direct aan: De putbaas mag
geen keetbaas zijn. Dart lp de oorzaak en
de wortel van dit kwaad. Daardoor zijn
de mannen aan ihandsn «n voeten aan
dien putbaas gebonden, omdat zij bij hem
terecht moeten komen om tevens- en ge-
notmiddeten.
Is de putbaas echter geen Ikeetbaaa, dan
heeft hij slechts zeggenschap over de
werklieden, zoolangen tijd ze on hert werk
zijn en is daarna zijn machiteoefening ten
einde. Dan ikan het ook niet meer voor
komen dat de ikeetbaas enkel onsoliede en
venkwrie temde arbeiders kiest, want dan
zal de putbaas met het wenk rekening
houden en zal zoo, door die tegenstrijdig
heid in belang een betere toestand wor
den verkregen.
rn tterven
toe nou. Ik heb een
wat snibbig en ik
Och meneertje, de
ntigToe nou,
oh niet sterven”,
figuur way do heer
et de hand aan hel
Waarlijk, hij wren-
d verzokenen moest,
niet kende. Wolk
verzekeringsagenten
er menschheid.
>ok op als trooster'
n Puf Men op, slrep-
jfbureau, wees hem
zei de: „Toekent u
dat dk ziek werd en
keren
u or zelf mee bezig
genius heeft u dien
ar er kunnen nog
m. Niet alleen kunt
odk stAven
dan
Gehoor;
zaam
dit bevel,
toekende
meneer v.
Putffelen
op de
knioCn het
aanvraag-
bil jet, waar
bij hij zijn
loven ver
zekerde.
Giim-
Qpchend
zag (l°
vaarop do heer Van
rde. De agent Stof-
ie voort slaQihtoff^
idheid te maken
provisie verwierf-
ongelukkig mee t®*
toen trof 'hij go®0
tje, maar een reitó
i eqp zoo ongenadig
j in geen weken wat
stuk, prees de een en maakte aanmerking
op de andere, zoodat na tien minuten pra-
tens moeder Ragois er niet meer aan twij
felde, of zij had weer een schilder in
huis.
Dit was het juist, wart Garnier wensch-
te. Om met zekerheid rijn plannen te kun
nen volvoeren, moest hij zorg dragen dat
de bewoner* van den molen niet verna
men, wat zijn waar beroep was. Wanneer
deze (hoorde, dat er een vreemde architect
in hert dorp was gekomen, zou hij zeker
op zijn hoede rijn, daar Gitron en Forge-
ron hem ongetwijfeld tegen Garnier had
den gewaarschuwd als den tegenstander
en oen persoonsbeschrijving van hem
hadden «gegeven. Om de praatzieke vrouw
nog meer van 'het spoor te brengen vroeg
Garnier:
Is er ergens in het dal geen huis te
huur? Ik ben van plan eenigen tijd in de
streek te blijven en ben liever op eigen ka
mers -dan in oen logement.
Gij hebt het mi», mijnheer, hernam
moeder Ragois .droog. Gij kunt het «nergens
beter hebben dan hier. Vraag het aan al
uw vrienden, die hier reeds geweest zijn
de 'kamera zijn ruim, licht, zindelijk; het
eten is best; de 'bedden.
Garnier onderbrak den dreigenden
woordenvloed:
Ja, moeder, uw logement is uitste
kend, dat weet ik. Daarom was ik ook
voornemens mijn eten, wijn enz., van u
te laten komen.
Dit antwoord 'bracht de waardin weer
in betere1 stemming. Garnier bemerkte he'
aan het verhelderen van «haar gelaat en
hij trok er dadelijk partij van door te ver
volgen:
Bij mijn aankomst heb ik in (het dal
pen molen met woning gezien. Wie is de
eigenaar daarvan.
Ilk, antwoordde de iherbergierster
met trots.
Gij? Zoo, zoo. Wilt gijjnij dat ihuisje
verhuren?
Zie, mijnheer, dat zou ik gaarne
doen.- gij riet er ate een net (heer uit en
schijnt .geld te hebben. Het «spijt me, dat
n 'hear Stoffels zoo-
ntje erbij neerg^"*'
van ihavenarb(w'r
>r geschikt was vao-
Bij deze
woorden
kromp me
neer Van
Puiflfelen
ineen. Bn
dat wii»
io droom
van van-
laoht. Hoe
kwam die
verzek»-
ningf&erol
er bij om
daar nu
aan te her
inneren.
geluisterd.
nu de verzeikerings-
vannacht droomSk
hoe komt u erbij.
opmerker en zag niét, dat Jean verbleekte.
Ja, mijnheer, geen levende riel heeft
hij bij rich; 'hij hou dit niet eens een ikat
of hond.
Zteh nog steeds vaiStMemmendo aan elk
sdhijntje van «hoop, vroeg Gamier-
Als bij dan maar een goede Hant is!
Ik hoop voor u, dat hij eetlust heeft voor
twee.
0. neen, mijnheer, dart 1b hert geval
ntethij eet ala een kuiken. Maar drin
ken mijnheer! Sinds Woensdag heeft hij
reeds trwoe Hters absinth vijf kan cognac
en een naar likeurtjes «gebruikt.
De ellendeling bedrinkt rich om ««'In
gew^ensknagingen te smoren, «dacht Jean
Neen, moeder Ragioe, zegde hij. met
zulik een zonderling vallt .niet rveel rte on
derhandelen. ik zal er dus van moeten
afrien. om het mol on huis ie te ikunnon
heren. Ik zal mifn in+rek nemen in uw
te.-mrpenf en er zeker niet slechter bii va
ren. wat kost on inwionln-r beseft Moede’1
Tteirete glimlachte verheugd. De gast was
hierdoor reheel .in haa-r gratie .gekomen.
Den anderen moreen «tend Gamier vroe»
on
z<ch naar hert bosch des MarAdhanix
Te meer verrassend haam aahreven we:
ontstellend, was daarom het schrijven, dart
voorkwam in de Pers van een Doopsge
zinden predikant op Wierwgen, wtaann
mededeelingen gedaan wenden over wan
toestanden, welke daar moeten heersohen
onder de Zuiderzee-arbeidems. Deze predi
kant beweert ,dat die toestanden zoo erg
zijn, dat gerust kan worden gesproken
van moderne slavernij.
De aannemers der Zuddenzeewerken no
men niet zelf hun werkvoük aan, dat doet
de zg. putbaas, die met hen een contract
heeft, dat hij hun een bepaald kwamitum
werkvolk leveren zal. Maar zoo’n .putbaas
is tevens keelbaas. Hij zorgt ervoor, dat
zijn arbeiders in een keet worden antder-
giebraahrt en bij hem moeten re dus ook
alle levensmiddelen koapen. Nu verdient
een put-keetbaas niet genoeg wanneer bij
zuinige, nette menschen aan de aanne
mers levert. Hij kiest mannen, die ver
kwistend zijn en drinken. Er wordt ver
teld, dart indertijd een paar arbeiders wer
den ontslagen omdat zegdheeloniüiou-
deng waren.
De arbeiders moeten hoog» prijzen be
talen, veel hooger dan in de gewone win
kels op het eiland Wieringen. De ikeetbaas
#peft hun voorschotten wamraeer ®e geen
gefld meer hebben om bij hem in de «kient
te koopen en zoo komt ihiet voor, dat aan
het eind eenier week sommige werklieden
geen cent krijgen, daar re hun gchecte
Deae Courant wordt des Maandaps-, des JFoen«d<v*- *n des Frijdapsmidda^s uit
gegeven. Prijs voor Schoonhoven per 8 maanden 1.25, franco per post in
Nederland 1.50. Over het abonnement wordt in de eerste maand beschikt
Men kan rich abmmeeren by onse Agenten, Boekhandelaren en Kantoor
houder^
1.80; elke r
.10 per rege.
reeder xyn,
ital regel
Groot-Ammers, 16 Juli. Door Gedepu
teerde Staten dezer provincie fcijn vocr-
k>opig van don .dienstplicht vrijgesteld de
alhier wonende dienstplichtigen: Evert
Brink, Jan Cornelis van der Graaf en
Mattiinus Sprui tenburg. Voorgoed vrijge
steld is: Jan Willem Fredrikze.
Door den kolenhandelaar F. van
Zessen alhier wordt aan de 'haven alhier
In do TOriB® ewiw be« steteal van
güdiWongcu winkelnering veel kwaad ge
daan aan den socialen en ethiechen toe
stand dar aaiMsideiHbevolijiiig im opa land.
Het was dit atedeel, dat de baas tegelijkar-
tpd een wiiikel had en zijn wenktaeden
dwong hij hem In dien winkel hunne «wa-
rm te betrekken, waar rij die in den re
gel duurder moeiten betalen, terwijl de
kwuliitaiA slechter was dan in gewone
■aken.
De arbeider ontving dan voor de helft of
voor vier vijfde gedeelte zijn loon in bons,
waarvoor hij levensmiddelen moest betrek
ken. Deswege moest hij meestentijds meer
koopen dan 'hij voor rijn gezin noodog had
en zoo had men b.y. omstreekis hert jaar
1860 kunnen zien hoe de arbeider» den
meldkboer betaalden metzeep.
Allerlei musstanden waren van deze
gedwongen winkelnering hert gevolg en
zoo ie het als een zeer .gelukkig verschijn-
eei van betere arbedidsboesüanden en krach
tige'sociale ontwikkeling aan te merken,
dat de gedwongen winkelnering in ona
tand verdwenen i».
'oan do plee hitigh old
hij geroerd do hand
’uffolen en sprak:
ren dag tot de gohiL-
u wilde u niet ver-
och gedaan.”
Bint van uw vuisten^
nam de heer
dour ach tor hom.
jrak menoor Van
„Die agent, dat ia
xjft mo glad ovorgo-
niet wilde doen, die
daar ik i»n goluk-
vorrekerd ben. Laat
m. Ik kan wwr eten
i als een os en ^vxyr-
vredö.”
een groote kolenlood» gebouwd. De logger,
welke vorig jaar voor een kalenbergplaats
werd aangesohaft, beantwoordt niet aan de
eiisdhen; deze zal dan ook aan een sloo-
per verkocht worden.
Lekkerkirk, 16 Juli. De jongeheer M.
van Bommel zou met die fiefe voor iemand
uithalen. Hij /kwam daarbij ie kort aan
den kant en tuimelde voorover in de
Kerkvliet. De heer Leuvenink, wolk» voor
zijn woning op de bank zat, spoedde er
zich heen, begaf rich .gekleed te water en
redde den jongen uit de «diepe «Loot.
De heer H. Roest Ha. heef t bedankt
als voorzitter en beetuurelid der Vereeni-
ging „Oranje Nassau”.
Leerbroek, 16 Juli. Donderdagmiddag
reden Gebr. B. uit de Weverwijk met een
voer hooi van den stijlen kanaaldijk af,
daar het paard schrikte voor een voorbij
varende motorboot. De wagen kwam op
het hooi terecht. Persoonlijke ongelukken
kwamen niet voor.
Dat de ziekte onder het vee zich nag
al uitbreidt, blijkt, dat tthaiu niet min
der dan 35 veehouders, in deze kleine ge
meente aangifte hebben gedaan van
mond- en klauwzeer.
Reeuwijk, 16 Juli. „Wij loven vrij, wij
loven blij op Neerlandsch dierbre grond”.
Jawel jawel maar wat zijn wij, Ne
derlanders, in den k»op der eeuwen al niet
gekortwiekt in onze vrijheid. Slaan we de
analen op, en dan leren van onze voor
ouders de Batavieren, dat zij leefden van
d« janhit, hun eigen brood bakten en bun
eigen bier (brouwden. En thans twee
ras echte nazaten van deze Batavieren,
wonende in het Land van St^n, werden
door plichtgetrouwe Rijkscommiezen ver-
dat een mau, «dio zoo rijk is en zoovele relation
heeft als Gitron; tegen demand, wiens le
ven uiterlijk steeds zulk een model van
arbeidzaamheid en eer geweest xs als
Fongeronl Tegen zulke boosheid zal het
een zware strijd zijn.
I Zoo, heeft die mijnheer u zes maan
den vooruit betaald? vroeg Jean met een
gelaat, alsof hij ’t hoogst» belang stelde
in den bloed van het Konijn. En hij laiait
t uw
de waning juiet wrhuurd i». Had ik da;
ramdt guwetac, dan nou ik «e niet ver
huurd hebben aan dien raxen man, al ja
bij van adeL
Een edelman, moeder? Wel, weL
dan hebt ge deftig* gastenl Daar kan ik
niet tegen op.
- Ja, hij heet Roger de Favreuse.
Hm, dacht Jean, dat schijnt al evenreer
een veraannen naam alt dig mn GadoL U1 uen iwuyu. x/u uy
i zv a a08? 1d0e Tan ^j011 heer om ziah zich zeker zijn mondbehoeften ook uit
molen op te sluitenI walvormaarde keuken en kelders leveren?
zagdahu lutdal zakej, mijrlhKT,
el, en gu soudt het zelf ook wel waardin gevleid. De bediende
want M. de Favreuse houdt
O, dat is een ander geval. Ik zou er
wel willen wonen, .omdat ik dan aan alle
kanten onderwerpen van teekeningen .heb,
die ik aahter mijn vensters op mijn ge
mak kan maken. Maar zoo’n edelman met
een „de” voor zijnen naam! Hij is toch
niet van plan er kluizenaar te worden?
Neen, mijnheer, hij heeft mij gezegd,
dat hij een uitvinder was en dat hij ver
van de drukte van Parijs op zijn igemak
walde komen studeeren.Onder ony ge
zegd en gezwegen, ik (geloof dat hij niet
wel bij het hoofd is, die M. de Favreuse.
Hij heeft mij allerlei rare «dingen verteld
van uitvindingen, die hij «gedaan 'had en
waarvan ik niets begreep. Hij «zegde (mij
ook, dat hij de ree wilde verlichten en
«groote lantaarns in 'het water steken. Ik
heb er heuach om moeten lachen. In .plaats
van de zee te ver lachten, moest bij liever
probeeren, wat meer licht in zijn hersen
kas te brengen. Als huurder *valt er ove
rigens niets op hem te zeggen. Hij heeft
mij zes maanden huur vooruithetaald
Wat mad. Ragois hem vertelde over
den geestestoestand van den zoegenaam-
den de Favreuse, vervulde Garnier met
onrust. Daar herken ik wver de sluwheid
vaii Citron in, dacht hij. Forgoron wnet
zulke dingen niet te verzinnen en hoeft
zeker weer alles goedgekeurd, wat Citron
hem voorsloeg. Zij kunnen rich later vam
alle schuld vrijpleiten en die op den gek
schuiven. Wie zou de «getuigenis igélooven
van een in het verstand gekrenkte, tegen
w werd gewandeld naar „Ar
tis’ Het bezoek aan deze instelling is
u..... een attractje voor de
voor ouderen. Beziens-
waardig is daar de prachtige collectie
dieren uit alle oorden van de wereld hier
bijeengebracht, dan de groote bloemen
weelde, de fraai aangelegde tuin. Voorts
is daar het vermaarde aquarium, en het
„Artis-Museum”, zoo belangrijk en inter-
ressaut, dat een bezoek van enkele
uren feitelijk te kort is om alles Jn
oogenschouw te nemen. Er is in Artis
dan ook veel te zien, en de leerlingen
hebben daarbij volop genoten door de
toelichting en voorlichting van de ge
leiders. Nopde werd van Ariis afscheid
genomen. Van Artis ging het weer door
het drukke Amsterdam om vervolgens
de maag goed te toen. De jongens en
meisjes hebben heel wat getippeld, doch
hadden daardoor ook gelegenheid om
alles goed op te nemen. Het is voor het
jonge volkje een leerzame en aangename
dag geweest, waarover in den huiselijken
kring ’s avonds wel verslag zal zijn
uitgebracht. Op den Dam wachten des
avonds honderden den leerlingen op,
welke om half elf alhier arriveerden.
We mogen niet nalaten een woord van
dank te brengen aan „Volksonderwijs”
alsmede aan de milde geefsters en gevers
welke door het schenken van een bij
drage aan het welslagen van dit reisje
hebben medegewerkt.
Amm*rstol, 16 Juli. Mejuffrouw De
Vries Ad. en de heer J. Scholten Jz., bed
den alhier, zijn te Rotterdam igealaaigid
voor hert examen ter verkrijging van «het
Mercuriusdiploma boekhouden.
Dezer dagen had het zoontje
Prys der Advertentiën: Van 1 tot 6 regelt f
By 8 maal plaatsing wordt de 8e plaatsipg tegen f 0.1
advertentiën tusschen den tekst, waarbij de kolommen brt
voudige prijs berekend. Voor meer plaatsingen, groot aanl
vrage men tarief.
Bonter Zonen, autobus-ondernemers al-
stonden de jeugdige reizigers, met
het onderwijzend personeel als geleide,
teeds e\en na negen uur in de hoofd
stad. Allereerst werd een bezoek gebracht
aan het Rijksmuseum. Het bezoek aan
dit monumentale gebouw met zijn ver
zameling Nan kunstschatten had wellicht
ten doel om den leerlingen een idee
te geven van een museum en als zoo
danig beschouwd, is het nuttig en ledr-
zaam.
Vervolgens
(ie’ U«« 1
en blijft altijd
jeugd en ook.
24
Nadat Jean rich d« Itagipg van het
huis goed in het geheugen (had geprent,
keerde hij naar den vragen terug.
Breng mij naar het dorp Cernay;
dat is de naastgelegen plaats, waar ik lo
ge eren kan, nietwaar.
Gij kunt in het Vliegende Paard te
St.-Remy logeeren, mijnheer.
Ja, dat weet ik wei; maar uw loge
ment ia mij te ver. Hier hebt gij de be
loofde twintig franc*. Vertel me’mi eens:
is er een goede herberg in 'Gernay?
Ja wel. mijnheer. Dan zou ïk u aan
bevelen het Konijn, de herberg vai? moe
der Ragois. Zij is eeh tnichrt van mij en ik
zad u bij haar aanbevelen. Gij «uit het er
goed hebben. De eohilderB, die in den om
trek teekeningen komen maken, itogeeren
er ook altijd.
Hoor eend, hernam Gamier op stren
gen toon, ge zorgt, dat gij haar geen
woord vertelt van hetgeen er tussahen ons
is voorgevallen.
Ik, welneen, riep de dikke iherber-
gier uit, daar zal ik wel voor oppassen.
Moeder Ragoiy ia do grootste ekster van
de heele streek Ze weet alles, wal er in
den lomtrak gebeurt en babbelt er -pver
van den moroien tot den avond. Ahal dhclit
Jean, zooveel te beter. Ik tzal die vrouw
dan kunnen uithooren, zooveel ik wil. Wel
dra was men te Gernay aangekomen en
Pecqueur na den gast in de goede zorgen
van moeder Ragois te (hebben aanbevolen,
vertrok met een buiging voor Jean.
Jean had honger gekregen en Hert zich
zijn avondmaal smaken. Daarna knoopte
hij een gesprek aan inert de waardin, die
wer blijde was, weer eens met een vreem
deling te \kiunnen praten. De gelagkamer
was op muren en deuren met «sefheteen en
tekeningen versierd, als zoovele souve
nirs aan de vroolijke èchilderé, die daar
gelogeerd hadden. Jean bezag ze «tuk voor
S. W.N.VAN NOOTEN, SCHOONHOVEN
Ultfl*v*r».
Posrtah. en Girodienst 13763.
■SiBBfflSSSSWS-—«saSB
kant van een aloot te epoien. Door onop-
lottentdhoid wel hij van den kant in de
sloot en dook kopje onder. Geliuikkiig voor
hem, dat zijn buurvrouw N. d» B. het on
geluk zag. Zij haastte rich naar de plaats
des onheils on trok den drenkeling op den
wal.
Meerkerk, 16 Juli. De hooibouw is in
deze streken zoo 'goed als geëindigd. Ow
het geheel is er voldoende hooi gewonnen
en dank zij «het gunstige wedervan goede
kwiajiteit.
De handel in kaa* blijft traag. Men
besteedt voor le soort export f 41 tot f 43
en voor 2e soort f 37 tort 1 40 de 50 K G.
Handel in varkens eveneens traag. Vet
te varkens gakten 35 tot 39 cent per half
K.G., naar gelang .gewicht en kwaliteit.
De loting voor den dienstplicht,
lichting 1Q27, zal voor deze gemeente
worden gehouden te Vianen op 18 Aug
Van K. had ren dezer dagen ihet
ongehik met zijn melkwagen op „den
Dool” van den dijk te rijden, doordat zijn
hit sobrikte voor een voorbijgaande fiiots-
ryder met bagage voor op aijn fiets. Met
vereende krachten werden hit en wagen
weer op den djjk gebracht.
De landbouwer A. W. de J. alhier
reeds Woensdag met een zwaar voer hooi
op den Bazelbruig tegen een lantaarnpaal
op, waardoor deze aüknakite. De «schade
zal door hem worden vergoed.
Langerak, 16 Juli. Tijdens den hooi
bouw hebben de maaier* S. de H. en J. Z.
een paar keer overnacht op ’t hooiland,
in een soldatentent, teneinde ’a morgens
direct bij hun werk te kunnen zijn. Met
de zeis werden door hen onder ’t maaien
eenige jonge rendan gedood.
Nieuwpoort, 16 Juli. De giften voor het
vaandel van de muziekverreniiging Kunst
na Arbeid, vloeiden tamelijk mild. Thans
kwam weer een zeer belangrijke 'gift bin
nen van iemand, die zich nog «ng voor
de Ijangerakkers schijnt te interesseeren
Jaarsveld, 16 JuH. Begunstigd door
prachtig zomerweer, maakten de kinde
ren der openbare school per auto oen reis
je naar Amsterdam. Werd ’a morgens het
ongeduld der kinderen door de vertra
ging van bijna 2 uren wachten op de
autobus zeer op den proef gesteld, het «ge
not dat rij dien dag gesmaakt hebben
wordt ruimschoots hierdoor vergoed. Met
ren blij gemoed, om de ouders te vertellen
wat zij 'doen dag hadden gezien, en geno
ten, keerde alles hoogst voldaan weer
huiswaart*.
den heer G. de H. alhier, «doordat hij het
Muur van rijn fiuu kwijt raakte, bot on
geluk van dan Hoogen Lekdijk al te rij
den. met het gevolg, dat hij kwam te
vallen en een enkel brak. Geneeskundige
bulp moest direct worden iageroepen. De
ongelukkige is naar het mekenihmiis te
Utrecht gidhracht.
Dat de tijd, waarop d» jaariijksch»
kermis alhier gehouden wordt, begint te
naderen, kunnen we reeds merken uit de
verschillende voorbereidselen, die kunnen
gereed gemaakt worden. Op ren der ker-
mistanremen is men thans bezig met het
plaatsen wan ren groote danstent. Indien
het weer medewerkt, kunnen de dans
liefhebbers hiervan ©en genoeglijk gebruik
maken.
Gisterenavond «stond het oudste zoon-
tje van den heer P. S. alhier, aan den
gen tegenover den moten. Garnier zocht
er ren plaatsje uit, waar hij het volle ge-
zrcht op het nest van den vijand had en
gjng. om alle mogelijke achterdocht te
voorkomen, izirtiten teekenen. Niets was er
aan hert huis te bespeuren, totdat het elf
uur op de kerkklok van het naburige Cer
nay sloeg. Toen verscheen de bediende
uil het Konijn met een mand, waarschijn
lijk het ontbijt voor den vateohen de Fa-
vrevze bevaittend. De knecht klopte aan
de deur en deze ging open zonder dat zich
iemand vertoonde. Twee minuten later
kwam de bediend* weer buiten met Jedige
mand omgekeerd op het hoofd en wandel
de fluitend terug Tegen zes uur des
avonds hetzelfde tooneel, zonder dat de
bewoner van het molenhuisje zich ook
maar ven enkel maal vertoonde.
Zoo ging het den volgenden dag ook,
den derden, dun vierden dag tien nach
ten achtereen Garuier werd hel hartelijk
moede den ouden molen onder alle ge
zichtspunten uit te teekeuen. Hij begon
ontmoedigd te worden; hij kende nog niet
rens het gelaat van den kinderroover.
Zou hij met ren list of geweld in het
huis doordringen? Dat was gevaarlijk,
want Citron had zijn handlanger onge
twijfeld Garnier’s signalement gegeven en
do «schurk zou, wanneer hij zich ontdekt
zag, zeker de misdaad onmiddellijk voivoe-
ren, wanneer die mogelijkheid nog niet
geschied was. Zulk ren optreden zou het
laatste kansje op rodding van Pierre weg
nemen, als daarvan nog «sprake (kon zijn.
Gamier verkeerde in de groot«ste verle
genheid.
Hij had de laatste schaduwen aange-
atipt op ren hourtskoolrtsdkerung, diie den
geheimriinn.ig'en molen vnoratelde, fn»n hij
achter zich rep zacht kinderstemmetje
hoorde, dart in boerentaal zeide-
Dat is mooi. Dat lijkt goed. Maar
het keldergat slaat er niet op.
B Jean «wendde het hoofd om en bemeric-
voorzae zich van trekenwerief en begaf te ren meisje van negen of tien jaar wier
groote donkere oogen «aoht ala fluwrel,
Dit bosch'Vras gelegen op de rotehellin- nieuwsgierig over *zijn schouder heenke-
