BLUE BAUD
SCHOONHOVMSCHE COURANT.
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT
van Vrijdag 22 October 1926 - No. 5188
TWEEDE BLAD
Wegen in Waarden.
MENGELWERK
Het Testament.
30 ceJ?/
Versch Qek&r-nd
EL
De Utrechtsche Dijk.
Hetzelfde wad. we de yang© week schre
ven ovex dk^ wogen in de Aublaiseerwanrd,
kan nagenoeg-uuk gelden van de wegen
m de ivrnnpener- en de Lopikerwaard.
ijx i» slecht© dit yorsohil, dat 'in de Loju-
kerwaard ook de Lek dok voor Let
huidige snelverkeer vrij wed. ontoegankelijk
is. Deze dok. de ZJt. Lltrechisohu Huk, is
nameiyk zoo smal en zat zoo rol oneffen
heden, dat oen goed autobestuurder nog
moeite heeft om dezen dijk goed te be
rijden. Vooral wanneer het geregend
heeft en een automobilist moeite doet cm
de „plasjes mis te (rijden", dan us bei
haast geen doen om nch in een auto op
den Utrechtacben Hijk te wagen. Uithalen
voor andere roer tuigen moet met zeer
reel beleid geschieden, de bochten in deze
dijk zijd zoo veelvuldig en «oo scherp, dat
■het autorijden daar ter plaatse ook dour
die twee factoren er met prettiger op ia.
Dip bij d« LopjJparwaard te blijven, hoe
staat het dan met de binnenwegen? ieder
bewoner dier waard kan den toestand
weten en moet dan met ons instemmen,
ais wij zeggen dat de wegen in de Lopi-
kerwaard aUererbormwlijkst zyn Nemen
we b.v. alleen mtgij den Lopkker Yoorduk
die van bonuoninuren ianga de Wete
ring naar Lopik gaat. Hat iis de eemge
Terbinding buiten den slechts met een
omweg te bereiken Utreuhtsahen Dijk
om tussohen Schoonhoven en Lopik.
Daarlangs moet dus vrijwel alle verkeer
plaats ^vinden. Autobus verkeer, hoe smai
de weg ook i#, wordt er druk gevonden.
He <weg is zoo smal met aan beide zijden
water., dat ieder oogenbHk het werkelijke
gevaar bestaat, dat een auto té water ge
raakt. Slechts korten tijd geleden is dat
gebeurd xpe'- een autobus, tengevolge waar
van een vrouw den dood rond. Dat be
hoeft niet te hebben' gelegen aan den
chauffeur, want zelia de meeat voor
zichtige autobestuurder kan op dezen weg
ongelukken maken, omdat de weg veel te
anaal en veel te slecht onderhouden is.
Het baat niets ,of er des winters al wat
grind gestrooid en het paardaspoor wai
bijgewerkt wordt Dat moge vroeger ge
holpen hebben, toen autoverkeer er niet
of sleabts schaars gevonden werd, thans
is het absoluut onvoldoende. Een auto
slaat met de wielen dat grind weg. zon
der dat er gelegenheid was, dat het in
dén .grond drong. Men moet he'. maar eens
zien. wanneer een weg pas met grind be-
■troodd werd. hoeveel grind er terzijde
ran den weg in de grasberm terechtkomt.
Dat wordt veroorzaakt door de auto's, die
oyer allee heengaan in snelle vaart waar
door de grind naar alle kanten wegepat.
Zou men een weg goed willen krijgen
met grind te strooien, dan diende er toch
wel zekér een wals aanwezig te zijn,
waardoor er gelegenheid was om syste
matisch de opgebrachte grind diep in het
wegdek te walsen. Anders is het al ver
loren moeite en tijd. Het is sleohts een
lapmiddel zonder" meer.
Van zeer veel belang is ook welk ma
teriaal ter verharding ran den weg
wordt gébruikt. Wij herinneren in ver
band hiermede aan een ingezonden stuk,
dat de autobusondernemer, de heer Van
Iperen ran Schoonhoven, in ons blad
plaatste, waarin hi) er over klaagde, dat
op den Biezend uk nabij IJssalstain ge-
klopte_jne'-selateenen werden gestort, zon
der dat deze erin gewalst werden. Be
grijpelijkerwijs zal ieder autiabuabestuur-
der zijn slijtage aan de handen tot het
minimum willen 'terugvoeren.
En waar stoepen mat de scher
pe punten niet zeer bevorderlijk zijn
voor zijn dhre banden, zal hij moeite
doen ook al is dat niet goed te noe
men met het oog op de veiligheid van zijn
passagiers om dat steenslag mis te rij
den. Hij zal dus buiten het gewone auto-
epoor gaan rijden en moet zoodoende
dicht aan den kant komen met zijn wagen
Gevalt het nu, dat de wegkant zacht ia
door den regen, dan verzakt het voertuig
en raakt het te water.
Er onoet dus en dat zijn wij tnet
den schrijver van dat ingezonden stuk
oena wel terdege op wot den gelet welk
materiaal men od den weg «uitstort.
Maar zelfs al zou men den was Schoon
hovenLopik keihard bunnen krijgen,
dan nog was «hij niet in orde, omdat hij
door de zeer geringe breedte
4 alleszins onvoldoende
te noemen ia. Duizend angsten en één
staat men uit, wanneer van tegenoverge
stelde zijde een auto nadert. Er moet net
OTeciee gelegenheid zijn om een wissel
plaat® te bereiken, hetzij dat dit een boe
renerf ia of een (kunstmatig aangebrachte
gelegenheid tot uithalen, wil de zaak goed
f zÜn Maar komt de eene auto den anderen
tegen op een der zeer smalle gedeelten
van dezen mid d eleeuwschen weg, dan zijn
-or tien kansen tégen één, dat het voer
tuig kan verzakken en te water.kam .gaan.
Dot ihet autoverkeer in deze buurten
zoo zonder veel persoonlijke ongelukken
afloopt, is meer geluk dan wijsheid
Autobestuurders die dezen weg rijden,
schijnen een speciale® beschermengel te
nebben, want rijden per auto van Schoen
hoven naar Lopik is levensgevaarlijk.
Dat .is niet overdreven, al lijkt het. Er
kan van alles op dezen wee .gebeuren
Een paard, gespannen voor een 'boerenwa
gen. kan schichtig worden doordat de
auto hom rakelings voorbij moet gaan
b*e autobestuurder zal het dier mis wil
len houden en rijdt te water. Of ook, het
schichtig geworden paard neemt een aam
loop en rent de wetering in. Welfócht
loopt alles goed af. wellicht vallen er doo-
den te betreuren, de kruik gaat zoolang
te water tot zij breekt en als het kalf ver
dronken is, wordt vaak de ï&t gedempt
Behoeven we verder nog te noemen de
Slangen weg naar Polsbroek, amal en 'on
effen en boohterig, de wogen van Ben
schop, eveneens veel te smal en vol
hoogten en diepten Wanneer het op al
deze wegen geregend heeft, dan is het
in den wintertijd ondoenbaar om er door
hoen te komen, zjowel met de fiets als
per auto en het verkeer (kan door die
slechte gesteldheid der wegen niet op vol
doende wyae plaats vindien.
In de Krimpenerwaurd
ia bet piet beter. Ook daar zijn de wegen
amad, bochtig, aan bei de'zijden omgeven
van water en meestentijds slecht ander-
houden.
iDe Lekdijk van Schoonhoven naar
Krimpen is goed te noemen. Het wegdek
is behoorlijk verzorgd en goed onder
houden. De weg is breed genoeg en hei
autoverkeer kan er zeer goed plaats vin
den. Maar de bmnen wegenéén isom-
bere triestheid van smalle weggetjes, on
effen en versleten, ,hiar en daar wat
grind en verder hjbbelg en bobbels, kui
len en gleuven.
De Vlast, hoe bekoorlijk ook in den zo
mer. is een ware kwelling voor den auto
rijder. Veel te amal, te bochtig, met tal
v&n gevarlijke uoeken en ieder moment
het gevaar om te water te rijden. Het ge
tal auto's dat de Vliet inrijdt is niet on
aanzienlijk. Wanneer daar eens de cijfers
van bekend waren, dan zvu men versteld
zijn. dat een dergelijke toestand die in
de veertiende eeuw missohien goed was,
thans nog wordt .gehandhaafd.
De Bergambaohtsche buurt hebben we
deze week nog bezocht. We ontwaarden
dat men er zooals dikwijls, aan -het werk
was geweest. De sporen waren wegge
werkt en een dik grindbed gestrooid
Knarpend en ^knarsend wordt het door de
wielen weggeslagen of verbrijzeld. Een
fiets heeft er ternauwernood doorkomen
aan. Dat is geen afdoende wegv er be te
ring: het is geld werpen dn een bodem-
loozen put. Ook hier laat de breedte vari*
den weg te wenschen pver, omdat mien
elkaar maar met veel moeite kan passee-
ren
De Fransche kade zat deze week nog
vol kuilen vooral in de -nabijheid van de
Vlist. Hobbelend als een ruiter moest men
zijn weg zoeken.
De we een rondom Stolwijk zijn genoeg
zaam bekend. Ze zijn te «mal en te sleoh'
Onverschillig otf men door de Vlist van
Sahoanhoven naar Gouda rijdt of dat men
den weg langs Stolwijk neemt, hert. ia een
perikel om zioh te wagen langs deze we
gen
Men heeft voor den dijk van Haastrecht
naar 'Gouda ©en special en naam uitge
vonden, dien we meermalen In ons blad
vermeldden. Dat is de naam van
het autokerkhof.
Zoo wordt de IJsseldijk van Haas
trecht naar GoudA genoemd, omdat er
wekelijks tai van auto's verzakken en
van den dijk afgaan. Er is een repara
teur daar in de buurt, die er oen zoete
winst aan heeft om van den dijk gevallen
auto's weer op den weg te brengen. Hij
vertelde, dat hij er op één dag niet min
der dan vier naar boven had moeten
brengen. In tien dagen tijds raakten daar
negen auto's beneden aan den berm.
O, maar het loopt toch goed af. Zeker,
maar wie garandeert, dat «vandaag of
morgen «af de volgende week niet een auto
in dit autokerkhof terecht komt, omslaat
en dat dan alle inzittenden of dood, of
ernstig verwond zijn. Het feit, dat alles
nog zoo goed afloopt, mag geen redep
zijn, om de -zaak maar te lateh zooals
zij is, doch moet jurat een aansporing
wezen om in -te grijpen voor het te laat
is.
De gemeente Vlist gaat nu over tot
eleotrificatie. Dat <is een verblijdend teel
leen van voortschrijdenden vooruitgang.
Maar evenzeer ie noodig, dat de gemeen
te Vliet er steeds weer bij de autoriteiten
op aandringt, dart de toestand der wegen
in haar gebied gevaarlijk en zeer achter
lijk d® en er verbetering in toe
stand dient te komen.
Zoo ook mepten de gemeenten waar de
wegen slecht zijn, of ze zelf 'gaan ver
beteren met steun van hui ten, voor
zoover ®e «haar eigendom zijn of ize inbe
ten iedexmaal weer erop aandringen, bij
ieder lichaam of corporatie, dat er in
vloed op (kan uitoefenen, dat er een nood
toestand heerscht.
Nu is het tijd.
Hert wegen vraagstuk staat alom in de
belangstelling. Het gaheele land door WQrdt
er geroepen om beter© wegen. AHe zaken^
mensohen, alle reizigers, alle vereenigin-
gen bemoeien zioh -met dit vraagstuk. Het
is op het oogen-blik haast d© meest bran
dende kwestie van dezen tijd geworden
Maar dan moeten Zuid-Holland ©n
Utrecht niet acnterblijven can het wegen-
vraagstuk zeer emstiie ander het oog t©
zien in deze «trakan. Het zijn welvarende
streken, die door de isleohte gesteldheid,
van hpt wegennet vrijwel geïsoleerd lig
gen De -geheele streek zou er mee ge
baat zijn, wanneer een plan Ikon worden
opgemaakt in overleg met de provincies
en in overleg met de dandsregeering om
de wegen in de omgeving van Gouda en
Schoonhoven, van IJsselsein en Mout-
foort, van Gonuchem en Alblasserdaim,
niet alleen te verbeteren, maar zoodanig
te maken dat ze volkomen kunnen be
antwoorden aan de rechtvaardige eischen
welke hel snelvèrkeei tegenwoordig aan
de wegen stelt.
Deze tijd is -geen tijd van -stilstand. Hei
is een tijd van groeien, van ontwakend
leven. De veehouders en -landbouwers
doen alle moeite om de veeteelt op zoo
hoog mogelijk peil te brengen. Ze geven
bekendheid aan hun producten, ze «tel
len zich op d© hoogte door cursussen,
door blad en radio, door lezingen en
vragenlijsten, van hun belang.
Weinu, het ook voor den landbouw
ook voor de veeteelt van het grootste 'be
lang. dat de wegen (verbeterd worden.
Een streek, waar de wegen slecht zijn,
is een dood© streek. Daar kan geeu ont
wikkeling komen, d§ar zullen de toestan
den zich nimmer verbeteren kunnen, daar
zullen de inwoners niet vooruitgaan.
Daarom heeft elk gemeenteraadslid in
deze streek den plicbt om na te gaan hoe
de wegen verbeterd -moeten worden en
wie daarover -te zeggen heeft. Dan kun
nen de Verschillende gemeenteraadsleden
me: elkaar daarover spreken en ais
de zaak goed voorbereid as met ander»
gemeenteraden daarover conferee ren
Men is in Utrecht en Den Haag bij de
bes-uren der provincies niet weigerachtig
om mee te -helpen. Maar de lokaliteit,
d.w.z. d© belanghebbende -streek moet too-
nen, dat ze mee wil werken.
De meening van den voorzitter der
Kamer van Koophandel.
Voor landbouw en veeteelt, voor 'handel
en industrie, is dit vraagstuk van het
allergrootste belang. Daarom geven w©
hieronder aceer de meaning van den voor
zitter der Kamer vkn Koophandel voor
Gouda en omstreken,! den -heer Hermann
A. Sohreuider, zooals (hij -die uitsprak te
genover een correspondent van de „Tel.".
Het blad schreef -o.m.' .A>e heer Sc.hTeu-
der is een bekend strijder voor wegverbe-
tering. De heer Sohreude-r was van mee-
ning, dat de slechtheid der wegen voor
het overgroote deel te wijten is aan het
feit, dat zij in het -beheer zijn van men
sohen, die noodig van dat beheer moeten
worden ontheven. Het Rijk en de Pro
vincie moeten dc «wegen overnemen en
snel, maar niet te snel. verbeteren.' Ge
schiedt -het te snel en requireert men b.v.
buitenlan-dsche arbeiders. dan zal al
dus'onze zogsman verbetering der we
gen leiden tot loonopdrijving en later tot
groot© werkloosheid.
De heer Sohreuder was «van meening,
dat de vele ongelukken uitsluitend aan dé
slechtheid der wagen te wijten zijn
Men ziet het deze besohouwing ie- Ta-
dicaal het wegbeheer veranderen Mis
schien dat deze oplossing mettertijd de
meest aangewezene zaJ blijken Ho© hot zij
en door wie de wegverbetering tot efand
kamt. het Ls meer dan tijd. dat in d© -drie
Waarden, door ons besproken, het wegen-
vraagstuk word» opgelost. Dat is een
eisch des tijds, die niet straffeloos zal
worden veronachtzaamd.
Ingezonden Mederieellno
Iedereeen beweerde dat Hugh Cole-
wood wel de gelukkigste man in Green
ville moest wezen; hij was jong,- knap
en wel opgevoed en juist toen hij den
strijd tegen armoede en gebrek wilde
aanbinden, werd hij op eens eenige erf
genaam van de prachtige oude goederen
van een eigenaardige o"de tante, juf
frouw Betsy Colewood. Wat ontbrak er
nu nog fiau het geluk van Hugh? Niets,
zeiden al de oude vrijers, die hem be
nijdden.
Daar waren echter bepalingen, of lie
ver een bepaling in het testament van
zijn tante die hem niet weinig ergernis
veroorzaakte. Hij moest het meisje dat
zij -voor hegn gekozen had, een meisje
dat 'hij nooit gezien had, liefhebben en
trouwen. Hugh nam den llatsten brief
van zijn tante aan hem nog eens op
en las en herlas hem om te zien tof
er niet een of andere ontsnapping te
vindon was aan die hatelijke voorwaar
de, maar het stond daar duidelijk, zwart
op wit:
„Als gij niet aan mijn wenschen vol-
doefc en Ethel Wayne niet bemint" en
trouwt, verliest gij het recht op mijn
erfenis. Ethel's moeder was mijn liefste
vriendin en ik zou geen rust in mijn
graf hebben als ik niet wist dat Ethel
meesteres op mijn goederen was en gij,
beste jongen, meester. Mijn advocaat, Mr.
Crauston zal u wel gelegenheid geven
Ethel te ontmoeten, want hij is een van
haar voogden.
Dat had de oude dame geschreven
en Hugh beet ongeduldig op zijn lip,
terwijl hij over die ongelukkige bepaling
nadacht.
Hij had de Colewood-goederen lief en
kon er niet aan denken ze op te geven:
Als het testament maar niet gezegd had
wie hij trouwen moest en de keus aan
hem gelaten had, zou hij dat zoeken naar
eene bruid wel aardig gevonden hebben.
Hij greep zijn hoed, snelde de kamer uit
en 'begaf zich naar het hotel waar Mr.
Craustun logeerde.
„Zoo, Colewood! Ga zittenT' zeide dt
advocaat een blik werpende op het op
gewonden gelaat van zijn bezoeker en
zich afvragende of het onverwachte ge
luk Colewoods hoofd op hol had ge
bracht.
„Gij kent immers die eene bijzondere
bepaling in het testament van mijn tante
Mr. Crauston f'
„Daar ging een licht voor den advo
caat op en met een -tinteling in het oog
vroeg hij onverschillig
„Van wefke bijzondere bepaling spreekt
ge?"
„Wel van die bepaling, die mij nood
zaakt een meisje te trouwen dal ik nooit
gezien hebt."
„0 die", antwoordde Mr. Crauston.
„Gij zijt toch een gelukkige kerel, Cole
wood. Dat is nog het beste gedeelte van
het gansche fortuin".
„Het is het ellendigste deel l" riep
Hugh wanhopig uit. ,.Hoe kan iemand
nu op bevel liefhebben en trouwen
„Wel dat wint u veel tijd en last uit."
meende de advocaat. ,,Ik twijfel er niet
aan of* Ethel Wayne zal u beter be
vallen dan iemand anders".
Een donkere gloed gleed over Hugh's
gelaat bij d e koele opmerking en hij
antwoordde driftig.
„Ik ben er zeker van dat ze me niet
zal 'bevallen, mijnheer. Voor mijn part
mogen de goederen aan de armen komen'
Ik heb nog geen enkele vrouw lief en
stel te groolen prijs op mijn vrijheid
{XT fatf
Kutevrouw. 61© met»©en bescheiden inkom©*
moet tevreden zijn. Laat BLUE BAND U
helpen, en ge hebt een middel gevonderv
orn veel te besparen, zonder dat U zich
iets behoeft te ontzeggen
BLUE BAND IS UW BESTE FINANCIES
om overhaast te trouwen. Ik laat mij
ter wille van een fortuin niet aan een
vrouw opdringen en ik veronderstel, dat
miss Wavne zich geen zier betreurt om
die dwaze bepaling in tante's testament.
„Best mogelijk, maar Ethel had steeds
grooten eerbied voor miss Colewood en
al haar grillen in te willigen, antwoord-
de Crauston inwendig vroolijk over Co
lewoods drift. Ik zou echter onmogelijk
kunnen zeggen, of het meisje miss Co
lewoods laatste gril, Ln de gedaante van
een opgewonden neef, zal willen aanne
men".
„Ik zal haar er geen gelegenheid toe
geven", zeide Hugh, geërgerd over de
woorden van den advocaat.
„Wees nu eens even verstandig Cole
wood en laten wij de zaak eens kalm
bepraten. Gij hebt de goederen van uwe
tante lief, maar kunt ze niet behouden
zonder hare wenschen te vervullen. Het
meisje dat uw tante voor u gekozen
heeft hebt ge nog nooit ontmoet. Mis
schien blijkt het wel dat gij beiden er
even sterk legen zijt. Maar ge moet el
kaar ontmoeten; daar zal ik voor zor
gen dat gij daar ook een veertien dagen
kunt doorbrengen. Gij zult spoedig kun
nen zeggen of de bepaling u beiden
tegenstaat. Wat zegt ge daarvan?»
„Ik zal doen hetgeen gij mij aanraadt,
mijnheer", zeide Hugh, die nu een wei
nig bedaard was en trachtte de zaak
eens uit een ander oogpunt te beschou
wen'
Vier weken later zat Hugh in den
sneltrein die hem naar een stadje tus-
schen de heuvelen van"Virgina voerde.
Toen hij uitstapte, was hij zeer teleurge
steld *niemand te zien om hemf af te halen
en haar 't landhuis van mr. Craustons
zuster te brengen dat acht mijlen ver
der gelegen was. Hij was op het punt
den weg te vragen naar het beste hotel
toen er een licht rijtuigje aankwam, dat
voor het station stilhield. De stationchef
kwam naar buiten en begroette het jonge
meisje, dat zelf mende een jonge dame
met schitterende donkere oogen en goud
blonde haren.
„Is mijnheer Colewood van Greenville
hier ook afgestapt, vroeg het meisje met
een lieve stem, die dadelijk Hugh's at
tentie trok.
„Die ben ik, mejuffrouw", antwoord
de Hugh,-glimlachend naar voren tre
dende.
„Ik'ben u komen halen om u naar
mrs. Thurnstoa te brengen", zeide zij
eenvoudig.
r,Zal ik de teuge ls nemen?" vroeg hij.
„Neen, dank u, dat doe ik zelf
„Ik hoop dat het u bij ons zal toe
vallen, Mr. Colewood," zeide zij om het
gesprek op iets anders te brengen. „Ik
weet zeker dat mrs. Thurston en Ethel
alles zullen doen om het u aangenaam
te maken".
„O, ik twijfel er niet aan of het tzal
mij best bevallen. Gij logeert dezen zomer
zeker ook bij Mrs. Thurston?"
„Ja, gij moet weten ijc ben nog een
verre bloedverwant van Mrs. Thurston,
miss Wayne is mijn nicht en houdt een
soort van voogdij ovqr mij, die ik zeker
wel noodig heb".
„Zoo zijt gij een nichtje van miss
Wayne? Ik herinner mii niet dat Mr.
Crauston over u gesproken heeft Ik
had niet gedacht het genoegen te hebben
nog andere dames te ontmoeten behalve
Mrs .Thurston en Miss Wayne".
„Het was heel onvriendelijk van Mr.
Crauston u niet op deze ontmoeting voor
te bereiden en er kwam eene ondeugende
uitdrukking in hare oogen die Hugh
evenwel niet zag.
„Maar gij hebt mij uw naam nog niet
gezegd", zeide Hugh ten hoogste inge
nomen met zijn bekoorlijke leidsvrouw.
„O, ik heet ook Wayne", antwoordde
zij lachend. „Ethél Estelle Wayne, met
vele bijnamen, zooals gij later zult
hoorem't
„Twee Ethels Wayne! Dat was waarlijk
een verrassing voor Colewood. Waarom
had Crauston hem dat niet verteld? Als
de Ethel Wayne, in het testament be
doeld, maar 'half zoo lief en aardig was
als het meisje naast hem, zou het niet
zoo heel moeilijk zijn aan de bepaling
van het testament te gehoorzamen.
Bij miss Thurston werd Colevlood har
telijk welkom geh'eeten. Miss Wayne was
een slank, stalig meisje van ongeveer drie
en en twintig jaar, met gitzwart haar
en ernstige grijze oogen; zij geleek in
niets op haar vroolijk, luchthartig nich
tje. Zij was juist de vrouw die zijn
tante tot echtgenoote van haar erfgenaam
gekozen zou hebben.
Gedurende de veertien Magen die nu
volgden, sprak Hugh Miss Wayne dik
wijls ofschoon haar tijd veel in beslag
genomen werd door baar smaak voor
KINDERDIJK.
De foto van hel fraaie kerkgebouw
met de huizen er tegenover gegroepeerd
is van hel dorp Kinderdijk nabij Al-
blasserdam.
Het is hier een bedrijvig oord omdat
door de vele scheepstimmerwerven en
er een zeer nijvere bevolking is, die
industrieën welke er worden gevonden
and-re a p>aties ei le-ensopvattingen
heeft 'dan gewoo Ijk in de do p>n w ir-
den gevonden d e bestaan van den land
bouw en var de veeteelt.
De Kinderdijk maakt eai gede lie ui.
van den Hoogendijk om de Alblasser-
waard en strekt zich uit van Men dam
te Alblasserdarn noordwaarts tot de schei
ding van deze gemeenten Nieuw-Lekker-
land. De overlevering zegt, dat deze dijk
den naam heeft ontvangen naar een kind
dat bij de overstrooming van de Zuid-
Hollandsche Waard in 1421, den z.g.
St. ELizabethsvloed, aldaar ln een wieg
aanspoelde. Anderen meenen evenwel dat
de naam beteekent een kleine, of kin
derdijk.
Deze streek biedt een heel aparten in-
d' uk aan dei bezoeker der Lekstreken
daar hel landelijke door de vele tin-
dustrieele ondernemingen zoo goed als
verdwenen kan heeten. Op onze foto
doet het kerkgebouw der Ned. Herv.
Gemeente. 11 modernen stijl opgetrokken
het bijzonder goed.
