SCHOONHOVENSCHE COURANT.
FKISOBAM
w
VDOF
ÏH'
Het geheim eener
Moeder.
^Bericht
TALRIJKE MIN OF MEER ERNSTIGE
ongevallen, die dagelijks om one heen, ook onder onze abonné’s
gebeuren, toonen duidelijk aan, dat het een verstandige voor
zorgsmaatregel is, zich te verzekeren en dat kan iedere abonné
van ons blad.
Vrijdag 23 December 1927
59* Jaargang
No. 5368
EERSTE BLAD.
Plaatselijk Nieuws.
FEUILLETON.
ht
:N
Dit nummer bestaat uit
VIER BLADEN.
EEN GOEDE
PIJP TABAK
Hart én Handen.
Nieuwjaarswensch
1
Telefoon 20.
om
INGEZONDEN MEDEDEELING.
id.
■d 84 J..
DE UITGEVERS.
m C. II.
U oud 79
van J.
S. Mul-
INGEZONDEN MEDEDEELING.
van Stra-
i Q. Vsr-
2 j., echt-
1-115
m
24 j., en
hU
per poet in
Kantoor*
MEIlWSBIdlD VmnnDffllLWiDEM HUMT
p. dat de
de m&xi-
per uur;
üet gaat.
i der ge-
van handelen begreep,
ember.
Kok en
meina, d.
de Vries
r. Terlouw
van M. C.
I. J. Ver-
argaretha
rd en E.
de rond
aandacht
isnelhedd
een ma-
>gen wil-
agt of de
terleiding
voonitter
is dat er
uwe voor
liet dage-
»toir ko-
l.
27 wordt
warm hart toedoegen, van het veer ver-
trok.
ïijkoop en
Kalkman
ie Johan-
J. A. de
z. van G.
aarten, z.
Aaltje,
Izaak,
Veetbroek.
ijer en K.
)ud 25
rouwhorst,
23 j.
ud 71 j.,
isemulder.
oud 82 j.
weduw-
'1 J., we-
M Kalk-
P. G. de
>ud 63 j.,
■nr. H.
i P. Kluy-
de weeg,
r bezwa*
-eer men*
maken,
■eerd kan
ui verbe-
i nieuwe
en bloemstukken werden aan het veer
der Reederij od. Lek, vanwaar het Mjk
per Reederij o.d. Lek 2 werd vervoerd
naar Sliedrecht, oip de kist gelegd.
Het was een indrukwekkend gezicht,
toen de boot met velen, dm hem een
1 tot t
itsing tegen f 0.10 per
rbij de kolommen breed»
)laAtaingen, groot aenU
i doop tb
rden, bs-
wordt dit
r goedge-
burggraaf, is
„Dat belooft wat.’
I is een
50 sub-
de raad
aan deze
stellen B.
ien voor-
voordee-
leden be-
'leenan.
In verband met het Kerstfeest, ver
schijnt het eerstvolgend Nummer van
ons Blad op Woensdag 28 December a.s.
„ny iö
Hij begaf
naar zijn
vetlaten.”
„Zoo,” zeide Louise, die moeite had
haar vreugde te bedwingen.
„Dat gebeurt hom niet dikwijls,” her
nam Jozef. „Mijnheer de burggraai houdt
te veel van de vermaken en ik ben er
bang voor, dat het nog zeer slecht met
hem afloopt.”
„Hij ia nog' zoo jongi” meende Louise.
„Gij kunt ma-iv niet vergeten, dat gij
pijn vf»rzorV«fc>r rijt gewast."
„Ja, mr.ir afa hij gJnteren avond niet
lit -s gwoest dan is dit toch reeds e^n
gooJ begin.”,
Gevouwen handen kunnen niets van
het aardsche meedragen.
Geheven harten kunnen niet van hel
stoffelijke vervuld wezen.
Schamel en ellendig, verslagen en oot
moedig, ga zoo naar de Kribbe heen.
Dan zult ge ervaren dat daar de ware
vrede, de rechte blijdschap,'de schoon
ste troost wordt gevonden.
Dat w|| allen de handen gevouwen en
het hart geheven mogen* hebben.
Dan zal het waarlijk Kerstfeest zijn l
Gevouwen handen en geheven harten.
Wij. houden tegenwoordig niet van «ge
vouwen handen, maar zoeken den arbeid.
Wij zien niet graag de werkeloosheid
der mediteerende asceten, maar begeven
ons liever in het gedruisch der wereld
om daar den hartslag van Öien tijd te
beluisteren en ons deel van des tevens
,Js hij laat thuisgekomen?^
„Hij is na tafel niet meer uitgegaan,
zich na ’t diner onmiddellijk
kamer en heeft deze niet meer
loten een
fen voor
an f 1500
25
Toen zij haar kamer verliet ontmoet
te zij in den gang een ouden dienstknecht
van de familie de Lucerolle. Hij was voor
den graaf wat Louise voor de gravin
was.
De oude dienaar wenschte Louise goe
den morgen en vroeg haar;
Jk heb u gisteren avond niet aan ta
fel gezien; waart gij ongesteld?”
„Ja,” antwoordde zij „,ik had hevige
hoofdpijn en daarom ben ik vroeg gaan
slapen. Heeft mijnheer-de burggraaf gis
teren hier gedineerd?”
A"
Tn der eeuwen loop hebben de kunste
naars reeds gezien de schoone harmonie
der gevouwen handen.
Ds bouwmeesters der middeleeuwen, ze
brachten in hun gothische gewelven, in
hun spitsboogramen de gevouwen handen
tot uitdrukking.
Ze vertolkten daarmede de smeeking
der menschheid om goede gaven van vre
de en troost.
Zij legden ook in hum kunstwerken het
symbool van het hart.
Want in het hart van hun bouwwerk
stelden ze het schoonste en het voor
naamste.
Dfe centrische gedachte was zoo sterk
bij de bouwmeesters, dat ze vanuit het
middelpunt alles berekenden en daarnaar
hun plan ontwierpen.
En zoo gaven zij te aanschouwen de
wondere harmonie van hart en banden,
welke door de eeuwen heen gebleven is.
Vanuit het hart van het gebouw rezen
de gewelven en de bogen hieven het
hart als op gevouwen handen naar om
hoog
Symbool van het menschelijke, dat nim
mer vrageloos is, maar altijd smeeken
blijft.
Geheven harten we lachen er wat
om.
Er is nogal tijd om ons hart te heffen
boven de platvloersche alledaagschheden
van ons leven uit. 1
Het leven eischt ons immers heel en
al, het trekt ons hart naar de aarde,
instee van het op te heften, het richt
onze zinnen naar het stoffellijke en ver
gankelijke inplaats van ons hart open
te stelten voor wat blijft door de tijden
heen voor het geluk.
Geluk is er dan nog geluk mogelijk?
vraagt de vertwijfelde, die door het leven
geslagen is.
Is er dan op deze aarde nog geluk te
vinden?
Kan er op deze wereld nog sprake
zijn van vrede?
Zou er nog troost gevonden kunnen
worden
Ja, maar het kan slechts met gevouwen
handen verkregen worden.
Het kan slechte in een geheven 'hart
gelegd worden.
30-35-40-50 ct.p.% pond.
rt.V.DOUWE EGBERTS
TABAKS-FABRI EKEN
A. L. van Haaften f
Honderden burgers en burge
ressen
hadden den snerpenden koude wind ge
trotseerd om den laatsten gang van wijlen
den zoo zeer beminden burgemeester gade
te slaan.
Ongeveer 10 uur kwam de lijkstoet
bij het gemeentehuis aan Hier sloten zich
de wethouders, raadsleden, ambtenaren
vertegenwoordigers van vereenlgingen enz
aan.
Een groot aantal (ongeveer 20) kransen
8 regels 1.80slke regel mesr 0.20
tegen 0.10 per regel berekend. Voor
ider xijn, wordt da dria-
ktal regels en oonditiea
Pr^s der Advert en tiSu: Van
Bij 8 maal plaatsing wordt de Se plaat
advertentiën tusschen den tekst, waart
voudige prys berekend. Voor meer pl
vrage men tarief.
Deze Courant wordt des Maandag»-, des Woentdagt- en des Vrijdagmiddag» uit
gegeven. Prys voor Schoonhoven per 8 maanden f 1.26, franco per post in
Nederland 1.60. Over het abonnement wordt in de eerste maand beschikt
Men kan rich abonneeren bij onae Agenten, Boekhandelaren en
houden.
Een bewijs van inschrijving als verzekerde wordt na
aangifte uitgereikt door onze agenten. De verzekering gaat
onmiddellijk in. Zie verder le pagina 2e blad.
kortaf.
„Wat Ik u te j»egen heb, mijnheer de
burjeraaf. la rmstls en aeer gewichtig.’
„Dat belooft wet,” geide hij op loosen
toon. „Voorula dan meer."
(Wordt -wrW),
Gevouwen handen moeten ar aljn en
een geheven hart.
En dan naar Bethlehem, waar Tiet geluk
te vinden is.
Daar in de stilte bij de kribbe, waar
het Kind neerligt in schamel kleed is
het geluk te vinden.
De herders, zij kwamen en vonden den
vrede.
De wijzen, zij naderden en grepen het
geluk.
De engelen, zij zongen van vrede op
aarde in de menschen een welbehagen.
En de Moeder van itót Kindeke be
waarde alle dingen in haar hart.
werkelijkheid mee te dragen door onze
dagen.
Wij knielen niet graag in smeeking neer
maar ballen liever de vuist om sterk te
staan in dit leven, om onszelf een pad
te banen en een weg te effenen.,
onze eigen gangen te richten.
En wij wachten niet gaarne met ge
vouwen handen Op vervulling onzer wen-
schen, maar eischen liever met harde
stem op wat ons goed recht is, naar
we meenen
„Van goed gedrag?” hernam de oude,
terwijl hij het hoofd schudde. „Neen, dat
geloof ik niet.”
„Jozef, gij houdt al te weinig van uw
jongen meester.”
,,’t Ia waar, Louise, en als da graaf
kwam te sterven, zou ik onmiddellijk het
huis de Lucerolle verlaten.”
„Waarom?”
„Omdat ik den burggraaf niet gaar
ne zou dienen. Gij weet het, Louise,
reeds meer dan veertig jaar ben ik in
de familie, en ik ben steeds gewoon
geweest bij mijn meesters welwillendheid
en zelfs vriendschap te vinden; hij is
trotsch, hoogmoedig, verwaand, onbe
schaafd; hij behandelt ons als slaven;
als honden!”
„0 Jozef, Jozef, gij overdrijft!"
„Neen, Louise, dat doé ik niet, en gij
zelve, die zijn verzorgster zijt geweest,
moet er van weten mede te spieken,
want voor u evenmin als voor alle ove
rigen spaart hij zijn harde woorden. Hij
heeft zelfs maar al te weinig eerbied
voor mijnheer den graaf en mevrouw de
gravin. Vaak vraag ik mij af,' wat mijn
oude meester wel zou zeggen, indien hij
nog op deze wereld was. Hij was even
toegevend, even goed als de/graaf nu is,
maar bij hem moest men recht in de
schoenen staan en geen slinksche wegen
volgen. Had zijn zoon de helft of slechts
het vierde gedeelte der dwaasheden be
gaap, die mijnheer Leo zich durft te ver-
oorlooven .zeker zou men hem van het
kasteel verbannen hebben. Weet gij, wat
f»r gisteren ie voorgevallen?”
„Neen; wat dan?”
„Mijnheer de burggraaf, die vurig ver
langt geheel vrij te zijn en een eigen
Zooals vorige jaren, stellen wij onze
lezèrs ook du In de gelegenheid tot het
plaatsen van een
Opdat de kosten voor niemand een be
swaar behoeven te zijn, is met den prijs
dezer annonce verre afgeweken van het
gewone tarief.
De prijs daarvan bedraagt voor 1—6
regels 70 Ct., meerdere regels worden
berekend tegen 10 Cent per regeL
Ieder zal van deze aanbieding gebruik
willen maken om Familie en Vrienden
geluk te wenschen.
Tot uiterlijk Donderdagmorgen 29 De
cember 10 uur kunnen Nieuwjaars-an-
nonces worden opgegeven Wy verzoeken
dringend vroegere toezending.
Men kan annonces opgeven aan ons
Bureau, bij Heeren Correspondenten en
Agenten van ons Blad en Kantoor
houders.
Dan dacht zij aan Pierre, wiens voor
beeldig le\en geheel aan den arbeid was
gewijd; aan Pierre, die zijn eigen onder
wijzer was geweest en voor jn aange»
nomen moeder zulke teedere genegen
heid aan den dag legde.
Hoe blind ook haar liefde voor haar
zoon was, toch was zij gedwongen te er
kennen, dat de nederige werkman on
eindig meer waard was, dan de schit
terende burggraaf.
,,’t Zit in *t bloed!” zuchtte zij.
Schielijk nam zij een vast besluit,
sprong haastig op en na zich de oogen
met versch water te hebben gewasschen,
daalde zij snel de trappen af om aan de
kamer van den burggraaf te gaan klop
pen.
„Wie is er?” vroeg de jongeman.
„Ik ben hert, mijnheer..*.. Louise."
„Wat wilt gij?”
„Ik moet u volstrekt spreken."
De deur werd geopend en Louise stond
j tegenover haar zoon, wiens gerimpeld
voorhoofd duidelijk genoeg toonde, dat
j hij in een boozon luim verkeerde. Zij sloot
de deur achter zich en trad vooruit tot
in het midden der kamer In haar hart
bonsde het geweldig en zij voelde, dat
haar knieën knikten. De ongelukkige
liet zich op een stoel nedervallen.
De jongeman, die niets van deze on
gewone wijze v_l
staarde haar verwonderd
„Wat hebt gij te zeggen?” vroeg hij
mej. L. Dullemond met R. Vermeij; 7en
prijs mej. Vermeer met W. Vermeer; 8en
prijs mej. D. Gelderblom met H. Gelder-
blpm; 9en prijs mej. W. van Harten en j
E. van Hartep; lOen prijs mej. A. van
^er Meel met W. Verheul
Begrafenis Burgemeester
Van Haaften.
GROOTE BELANGSTELLING TE
KRIMPEN EN TE SLIEDRECHT
HU was zeer bemind
Krimpen a.d. Lek. 23 Deo. In aanslui
ting op ons bericht in het vorig nummer
betreffende de teraardebestelling van het
stoffelijk o verschoot van den zoo plot
seling overleden burgemeester dezer ge
meente, zendt onze correspondent ons
thans nog het volgende verslag.
Woensdag werd het stoffelijk overschot
van den Edelachtbaren heer A. L. van
Haaften, Burgemeester en Secretaris
dezer gemeente van ’s Gravenhage naar
de begraafplaats te Sliedrecht overge-
bracht. k
Te ongeveer 9 uur werd de rouwstoet
hier verwacht
AUTO VAN DEN DIJK GEREDEN.
De chauffeur verwond.
Ridderkerk, 23 Dec. De deurwaarder
alhier, de heer H Zwiers, had te Oud-
Beierland een inboedel gekocht. Een en
ander zou per vrachtauto naar hier wor
den vervoerd, maar te Oud-Beierland
is deze vrachtauto Woensdagmiddag van
den dijk gereden. De chauffeur kreeg een
diepe hoofdwonde en werd per luxe auto
naar het ziekenhuis te Rotterdam ver
voerd. Zijn toestand te redelijk. De
vrachtauto werd geheel verbrijzeld.
Ouderkerk a.d. IJssel, 23 Dec. Door de
Schietvereeniging „Joubert” alhier is ge
organiseerd een vrije- en personeelë baan
wedstrijd voor inwoners van de Krim-
penerwoard op den 22, i'7, 28, 29 en 30
December, n.m. van 710 uur, in het
koffiehuis „Harmonie” op het dorp. Er
zal worden geschoten met de flobertbuks
(kaliber 6 m.M.). Een keurcollectte van
kunstvoorwerpen vormen de prijzen. Ge
zien de wedstrijden van vorige jaren,
wordt veel animo verwacht.
e— In deze wonderlijke week van vorst
en mist, van snerpenden Oostenwind “en
zachter Zuidenbries, zagen we ’t eigen
aardige geval, dat Dinsdagmiddag de
veerboot nog over den IJssel voer, en
Woensdagmorgen men er al over liep
(sedert 1916 niet gebeurd!). Donderdag
middag om 3 uur ging de laatste voet
ganger in een stortregen over de rivier.
Toen werden de planken weer in gehaald
en hiermee was de gemakkelijke verbin
ding weer verbroken.
Hekendorp, 23 Dec. Woensdag is door
de Hekendorpsche Ijsclub een ringrijde-
rij gehouden (gepaard). Er waren 26
deelnemers. De prijzen bestonden uit
kunstvoorwerpen. Uitslag: Den len
prijs mej. C. de Jong met J. Dulle-
mond;^2en prijs mej. G. Hoogendoorn
met D. Hoogendoorn; Sen prijs mej.
Schep met H. Schep; 4en prijs mej. G.
Kramer met W. v. Duuren; 5e prijs mej.
G. Manschot met N. Stouthart; 6en prijs
einde van *t afgeloopen jaar heeft mijn
heer de graaf meer dan dertig duizend
franken schulden voor hem betaald.”
„Daar heb ik niets van gehoord,”
murmelde Louise.
„Welnu, en gisteren nog heen mijn
heer de graaf een gat van twintigduizend
franken gebtopt. Hij was daarover ge
heel buiten zijn humeur/ Maar dat zal
ook wel niemand verwonderen. Toen de
burggraaf thuiskwam, heeft hij hem bit
tere verwijtingen toegevoegd.”
,En toen?” vroeg Louise angstig.
„Dan heeft de burggraaf zijn vader
zeer droogjes geantwoord, dart de naam
dien hij draagt, hem verplicht zijn stand
op te houden in de wereld, en dat hij
niet minder doen kan dan anderen, wier
namen hij noemde Toen de graaf hem
toen zijn dwaasheden nog eens streng
onder de oogen bracht, keerde de soon
doodeenvoudig den rug tot zijn vader en
ging zich in zijn kamer opsluiten, waar
hij op dit oogenbbk wellicht nog is.”
„En wat heeft mijnheer de g^paf ge
zegd?”
„Die is den ganschen avond zeer be
kommerd en afgetrokken geweest;
heeft den mond niet meer geopend."
„Weet mevrouw de gravin er iets
van?”
„Neen, mijnheer de graaf zegt haar
niets, wat haar verdriert zou kunnen ver
oorzaken.”
Louise verliet den ouden knecht en
keerde naar haar kamer terug en daar
stortte zij warme tranen.
„De ongelukkige!” sprak zij tot zich
zelve, „zij beminnen hem reeds niet meer
Hij zal ’t nog zoover brengen, dat rij
Op hst hem haten en verafschuwen!"
8. A W. N. VAN NOOTEN, SCHOONHOVEN.
Uitgevers.
Ppstch, en Girodienst 13763.
II»
Ziet ge, daar warer| gevouwen handen
en geheven harten. 1
En die gevouwen Handen werden ge
vuld met gaven van yrede en troost en
de geheven harten werden vol van geluk.
Bij de Kribbe is het geluk le vinden..
Niet het geluk van eer of aanzien, van
rijkdom of weelde, van stoffelijke wel
vaart of aardsche glorie
Maar het geluk dat de tijden ver
duurt m de eeuwen trotseert.
Het geluk dat dé Menschheid ge
schraagd heeft op haar pad en dat de
schepselen staande heeft gehouden
het geluk der innerlijke verzekerdheid,
Aan de groeve
op de begraafplaats te Sliedrecht werd
het woord gevoerd door den heer Boo-
gaerdt, Loco-Burgemeester deze, getneeo-
te. Le Burgemee-uar van OuderKera a.d»
IJssel: de heer Jac. van Wanmg, sprak
als collega en als Ld van de coiimusrie
van beheer der waterje-ding „Lek en IJs
sel, de Burgemeester van ‘SUedrecnt alt
I collega en als mus vriend der familie van
Haai ten, de heer C. P. Korenbiom, G«-
nieente-veldwachter, namens de ambte
naren, de heer C. Horsman, namens dn
muziekvereeiiifaing „Crescendo’de heer
H. J. B Ho lie. aan, namens de vereemging
„Oranje Boven’
Een neef van den overledene, de lieer
Van Haaiten uit Amsterdam, dankte voor
1 de eer zijn overleden oom bewezen.
i Hiermede was deze droe/e plechtigheid
I afgeloopen en verhelen allen zeer aange-
i daan den doodenakker, beseffend, dat
I met dezen burgemeester iemand was heen
gegaan, die zeker in onze gemeente ge-
i mist zal worden. Hij was zeer bemind.
Burgemeester Van Haaften had vele
harten veroverd. Zijn nagedachtenis zal
bij velen in aangename herinnering ble
ven voortleven.
Krimpen a.d. Lsk, 23 Deo. Pe heer A.
van den Heul ia geslaagd voor het di
ploma boekhouden .afgenomen door de
Vereeniging van Leeraren.
t De Zondagsschoolvereeniging „Eben
i Haëzer” zal Maandag 2en Kerstdag
haar Kerstfeest in de oude bewaarschool
vieren.
i De aanbeveling voor een te benoe
men gemeente-eecretaris luidt; 1. A. van
i der Meer, le ambtenaar ter secretarie,
2. L. C. Groeneveld, 2e ambtenaar ter
i secretarie.
huishouding te leiden, ontvangt alle
maanden vijftienhonderd franks, die hij
verteeren kan, zooals’ t hem belieft"
„Ja, dat weet ik.”
,Jk vind, dat mijnheer de graaf groot
ongelijk heeft; hij geeft Leo veel te veel
geld.”
„De graaf de Lucerolle is verscheide
ne malen millionnair.”
„Dat is geen reden. Hoe meer geld
jongelui hebben ,dea te meer verteren
zij. Geven zij het op redelijke wijze uit,
dan is ’t nog iets anders, maar dat is
in ’t geheel niet het geval. Zij gebruiken
het om allerlei dwaasheden te begaan,
braspartijen te houden, voor grof geld te
spelen en zoo meer.”
„Maar Jozef, zoo te nu eenmaal het
leven, Hert verstand komt niet voor de
jaren.”
„Men kan wel verstandig worden zon
der een Uederijk gedrag te leiden,” ant
woordde de bediende, en mocht het leven
werkelijk daarin bestaan, welnu, dan
vind ik het leven verre van schoon, aan
pcht ik het doml Men werpt het geld
met volle handen het venster uit, en zijn
de middelen gevlogen, dan maakt men
schulden. Dat ondervindt mijnheer de
graaf ook al van zijn zoon."
„Heeft mijnneer Leo schulden!” riep
Louise uit.
,Jk weet niet of dit nu nog het geval
is, maar toch zon ’f mij niet verwonde
ren. ’t Is zeker, dat hij met vijf tien honderd
franken per maand voor zijn kleine uit
gaven niet genoeg heeft!En hij zou
een eigen huishouding willen voeren
Wat zou de burggraaf dan zijn gang I
gaan! Hij zou de millioenen van den
graaf spoedig verbrast hebben.
