SCHOONHOVENSCHE COURANT. Ho. 5525 Woentdig 2 Januari 1929 61a JuufMf 100 60 Dit Kamer bestaat uit TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. Binnenland. FEUILLETON. Plaatselijk Nieuws. f Springende Handen Kloosterbalsem VeMokiiDt Maandag, Woenidag en Visdag. Prjji vbor goHtunhonui par maanden f 1*2°» ft*0*0 P®r POPt f 1A Met onravallen-verzekering 15 cents in eel per 8 maan den. O ver bet abonaement wordt in ae eerste maand Inschikt. ABONNÉ'8 i S. W. N. VAN NOOTEN. SCHOONHOVEN. Telefoon 30. Postch. m Girodienst 13763 Adaertentien: Van 1 tot 6 regels f 1JB0; elke regel meer f 0.20. By 8 nioal plaatsing 8e maar f 0.10 per regel. Ad ter ten tién tuaechen den teket drievoudige prqe. Voor meer plaatsingen, groot aantal regels en ooedities vrage mee tarief d".m,lwl b™" T,n Bon"*' Imchrijrmg, qu volgent de daarin raatgoetelóa bepalingen tegen ongevaUen verwkerd voor bedragen, gewaarborgd door de HIÏBWÏ HAVBANK te Schieda», ran 2000ongeschiktheid. 100Ö pSwiï 300 200 ^d£bJ,g'""" ion' «•«- m ▼an hand of roet. ttoldea bij ▼an een duim. Guidep bjj ▼erlies Tas een andere» ringer. HET GOUDEN FEEST VAN DE KONINGIN-MOEDER. Uitzending per Radio. Dank zij de medewerking van verschil lende zijden zal bij de viering in Den Haag 'van het gouden feest van de Koumgui- Moeder op Donderdag 10 Januari gebruik worden gemaakt van de nieuwste midde len om een zoo groot mogelijkan kring daarbij te betrekken Door middel van geluidronsterknra, ge plaatst in den toren ran de Groote Kerk. zal in den loop van den dag teikenA pas sende muziek ten gohoove worden go- bracht en des avonds zullen de nummers van de muziekuitvoering in de kerk, wol- ke zich daartoe leenen, worden uitgezon den. Behalve te 'e-Gmvenhago, zullen ia meer dan 100 plaatsen in alle deel en van hat land (Terschelling, Groede, Winters wijk, Buiteupostrffwm enkele plaateen te noemen) samenkomsten jpiaate hebben in kerken of andere gebou#ez. Het oomité heeft' een dertig duizend programma's ter beschikking gesteld. Voorts zal, dank zij de radio-Indië de muziokmtvoering kunnen worden gevolgd in den Oost en in den West, feitelijk over de eehcele wereld. De muztekuit/o-ring begint om 21.30 VEEHOUDERS NAAR FRANKRIJK. Plaats voor tien. gezinnen, De RegemngBoonmussie voor «magra tie van landarbeiders naar Frankrijk zal waarschijnlijk in de gelegenheid zijn in de eerste helft der maand April 1020 -es»-tiental kuidarbwidersgeriimea te plaat sen in Z.-W. Frankrijk, waar reeds een aantal Is'oderlandoohe gezinnen als deal- bouwera zijn gevestigd. In aanmerking komen gezinnen, bij voorkeur met volwassen kinderen, die met het heele landbouwbedrijf (veehouderij en werk op het land) bekend zijn- De gezin nen zullen eerst gedurende ongeveer een halfjaar in loondienst werken, teneinde op de hoogte te komen van den landbouw in Frankrijk. Daarna zal gedegenheid be staan, zich als deelbguwer (iialfibouwar) te vestigen. Gegadigden kunnen zich schriftelijk opgeven vóór 15 Januari bij den sóare- t&ris der oommissie, Bezuidenhouitsche- weg 97 te 'e-Gravenhage. HET VANGEN VAN VOGELS. Groote schade door sprosuwsn en lijsters. Het Tweede Kamerlid ©raat heeft den Minister van Binnenlandsohe Zaken en Landbouw de volgende vragen gesteld: la li Uw Excellentie bereid, het van gen van vogela met slagnetten aksnog weder toe te laten, aangezien bij het aan vragen van de akten niei was te voor zien, dat de vangperiode zou worden be kort en belanghebbenden aldus godurta» „Zeg mij alles, wat ge van haar weet." En sir Henry's groote oogen hingen vor- sohend aan den mond van den kolonel „Zij denken zeker, dat ik dood ben?" „Dat lijdt geen twijfel sir Henry, iedereen 5waant u dood. En ik brand wer kelijk van verlangen om te vernemen, hoe gij nog in leven zajt. Waar zijt ge die lijftien maanden geweest? En hoe zijt gij een tijger ontkomen?" De vurig verlangde opheldering werd wrsahoven door het binnenkomen van an vrouwelijke bediende, die met een bad in de hand, waarop spijs en drank sond, aan de deur klopte. De kolonel nam de verfrissohmgan vin haar aan en bracht ze zelf aan zijn g*t Sir Henry was half verhongerd en at ei dronk met groote gretigheid. Toen zijn grootste honger gestild was ei er weder eenige kleur op zijn wangen bgon terug te keoren, schoof hij het bord v® zich ai en zei de op vaa teren toon dan zo even: lrIk heb mij zeiven de verschrikkelijk st voorstellingen gemaakt over mijne k vouw en Nina," zei de hij. „Mijn arme vouw! Bk stelde mij reeds duizendmaal v«xr, dat zij van smart gestorven zou zkl.Weet gij ook soms, kolonel, hoe zij zbh onder de tijding van mijn dood ge- diagen heeft P" „Ik heb gehoord," zeide de kolonel ,/lat haar van verdriet bijna het hart bak. Zij heeft zich urenlang opgesloten, trader iemand bij zich te ontvangen, zij do zee weken zouden worden beroofd %-n hun inkomsten, welke vooral in den win ter niet kunnen gemist worden? 2o. Is Uw Excellentie eveneens bereid om het aoortental trekvogels, wolke ge vangen mogen warden, «enigszins uLt te t breiden, te meer, daar door het vangen van trekvogels de vogelstand in ons land zoo goed als niet wordt benadeeld? 8o. Is Uw Excellentie bereid, een on- demwV in te stellen naar de steeds tal rijker klachten over groote schade, /ver oorzaakt door spreeuwen en lijsters, en, indien deze klachten gegrond blijken, deze soorten te doen opnemen in d» lijst van vogels, die gevangen mogen worden? HET 15.000STE SCHIP TE ROTTERDAM Maandag is het 15.000 schip in het af- geloopen jaar den Nieuwen Waterweg binnengekomen Het was liet Zweedsche stpomschi p„Feilicia" van Havre. Goudsrak, 2 Jan. Dat het am. dezen tijd van het jaar soms gsuuoht hagelen kan, ondervond de zoon van den landbouwer v. d. V. Zaterdag jJ. Bjj het verrichten van werkzaamheden aak tar in het lana van zijn vader kreeg hij een verdwaalden hagelkorrel in zijn arm, afkomstig van den jager G. V. uit het buurtschap Heijer- suhe, welke aldaar liep te jagen. Door de muziekvereenigmg Caeoilia ia-in de vorige week een bazaar gehou den ten bate van de kas, welke schitte rend geslaagd kan heeten. Bleskensgraaf, 2 Jan. Donderdag en Zaterdag hield de Zangvereeniging Wil len ia Kunnen alhier een uitvoering m de Openbare öohoal. Beide koeren, vooral Zaterdag, was de opkomst uitstekend. Onder leiding van den bekwamen direc teur iL Zanen, werden de zangnummers heel mooi vertolkt, en bespeurde men telkens den grooten vooruitgang der ver eeniging. Ook de voordrachten voldeden uitstekend en waren de rollen goed ver deeld. Moge de opwekking van voorzitter en directeur om toe te treden als werkend lid dor vareeniging niet vergeefBoh zijn. Een woord van hulde aan de leden der vereeniging en inzonderheid aan haren directeur, die zoet dit „handjevol" leden telkens suoces weet te behalen. De verkoop van vlaggetjes, tijdens de beide uitvoeringen, heeft opgebracht f 62.60. EEN PRACHTIG GESLAAGDE BAZAAR. Ouderkerk a.d. IJssH, 2 Jan. Zooals ziah liet aanzien, is ook de vierde en laatste dag van den Bazaar voor het Groene Kruis druk bezocht, terwijl de nog overgebleven goederen zooveel aftrek von den, dat tegen elf uur 'a avonds met een uitverkocht huis tot sluiting kon worden overgegaan. In zijn sluitingswoard bracht de Bur gemeester, eere-voorzitter der vereeni ging, den hartelijken dank over van het Groene Kruis aan alien, die tot den schitterenden uitslag, op welke wijze ook, hadden medegewerkt. In de eerste plaats aan de dames van het hoofd-oomxté, die zorgen nooh moeiten gespaard hadden, om door een dergelijke organisatie een bevredigende afloop te bevorderen en die met hun tijd] en krachten gewoekerd had den. Vervolgens aan de assistenten, die '4 mogelijke hadden gedaan, om de goede ren van de hand te zetten zóó, dat ieder tevreden kon zijn, terwijl ook de voor treffelijke diensten herdacht werden van degenen, die de zorg droegen voor sjoel bak en grabbelton, electrisoh bord en rad van avontuur en andere aardigheden, die- de kas buitengewoon ten goede kwamen. Zijn erkentelijkheid uitsprekend aan alle inzender® van goederen, werd bijzonder rag gemaakt van en d ink gebracht aan Firma Van Nelle, die wederom in 'n keurige tent van haar geurige koffie en thee zoovolen had doen genieten. Ten slotte "wenschte |de Burgemeester het bestuur van "het Groens Kruis geluk met den even prachtiger als voordeeiigen afloop van den Bazaar Was oorspronkel ijk de verwachting, dat door de Bazaar f 2000 gedelgd zou kunnen worden van de sohuld, aangagaan voor de stichting en inrichting der woning voor de wijk verpleegster, in werkelijkheid mooht dat bedkag gestéld worden op meer dan f 3000. een cijfer, dat de-stoutste verwachtiagya overtrof en sen mooie getuigenis is van het saamhoorigheddsgevoel onzer burge rij. (In totaal werd ontvangan ongeveer f 3600.) De Bazaar is dood, zoo eindigde spr., maar hèt Groene Kruis blijve leven en zijn schoone roeping vervullen ter, bf.:e onzer zieken en zwakken, een wea.vk, die met een driewerf ho^ee voor de v r- eeniging door al de aaii'Mzigea werd le- krachtigd. De voorzitter van hdt Groene Kr "8, de heer L. G van Omme, gememige neesheer, sprak hierna een woord van welgemeenden dank aan allen, die tot het wolslAgen hadden medegewerkt en in t bijzonder den Burgemeester, voir diens bemoeiingen en zijn dankwoord, beslui tend mek een „Leveadg*Burgemeester 1", dat door allen herhaald en toegejuicht werd. En hiermee (behoort onze tweede Ba zaar tot het verleden, de herinnering na latend van het veel zorgen, maar tevens van een prachtig verloop en een meer dan bevredigend resultaat. Eind goed, al goed! EEN UITVOERING VAN „EUPHONIA" Mssrksrk, 2 Jan. Het Fanfarekorps „Euphonia" alhier gaf in de concertzaal van „Hof van Holland" haar eerste uit voering in dit seizoen. Reeds bij het bin nentreden bemerkten we, dat deze uit voering een bijzonder karakter droeg. De zaal had een feestelijk aanzien, terwijl een tweetal bloemstukken, een van haar beschermheer en een van de Zangveree niging „A.D.V.E.N.D.O." het podium sierden, Er was wel reden feest te vie ren, want „Euphonia" herdacht Haar aas de lustrum. Ha een kort openingswoord van den voorzitter, die in het bijzonder zijn dank bracht aan allen, die de vereeniging reeds gedurende een dertig jaren ge steund hadden, begon men met het pro gramma. Dit bevatte een zevental num mers, welke, wat keuze en uitvoering be treft, aan de hoogste eiechen voldeden. was geheel ontroostbaar. Weinige vrou wen die zoo treuren als zij getraurd heeft" Sir Henry's lippen beefden. „Mijn arme lieveling," mompelde hij onhoorbaar. „Mijn dierbare vrouw! Ik zal tot je terugkeeren, als uit het graf weergegeven. Hebt ge soms ook tijding van mijn dochter?" liet hij er toen op volgen. „Zij was nog op de kostaohool, toen ik het laatst van haar hoorde," antwoordde de kolonel. „Overigens weet ik niets van uwe familie, sir Henry. Zij beweent u als d$od en gij zult haar ongetwijfeld het verloren geluk terugbrengen, Nu zou ik echter gaarne eens willen weten, hoe het kamt, dat ge niet dood zijt?" „Dat zal ik u uitleggen," hernam sir Henry, vermoeid glimlachende. „Gij her innert u, dat ik een laatste toertje te paard ondernam, eer ik naar Calcutta wilde opbreken, om mij aldaar naar En geland in te schepen, toen ik eensklaps verdween. Ongevóer drie dagen te voren had ik woorden met den Hindoe Surrah." „Ik weet het, hij vertelde mij dezen morgen daarvan voor het eerst." „Gij begrijpt dus dat ik mij hem tot vijand gemaakt had, wijl ik hem wegjoeg. Ik betrapte hem juist, toen hij beag was •mijn armen jongen te (bestelen. Ook mij heeft hij bestolen. Hij was sluw genoeg om te weten, dait de brieven en het dag boek van mijn armen George voor mij meer waarde hadden dan iets anders ter wereld. De schurk wilde mij deze zaken afhandig maken en ae dan op zijn voor waarden weder verkoopen. Ik ontrukte hem mijn eigendom en strafte hem naar behoaren. Ik heb thans alle reden om te gelooven, dat hij zich dien nacht naar zijn vrienden in het gebergte begaf." „D*t d«d hij ooi. Hij heeft h«t mij Voor de pauze trof bijzonder onze aan dacht: Fantoisie Pastorale van Yleieing. Getroffen werden we door H indrukwek kende ejjf plechtige „Dans l'Egüse. Als it ongewoons magen we noemen iëntale, van Papy,. te pauze werd het woord gevoero beschermheer, burgemeester G. Hij feliciteerde „Euphonia" met haar jubileum en memoreerde in een keu rige rede de voornaamste feiten in de af- goloopen jaren. Hierna richtte hij het woord tot haar directeur, den heer Ger ritse, die, hoewel nog niet geheel her-r steld van zijn ziekte, deze avond „Eupho nia" weer leidde. Spreker zei, dat alle aanwezigen dank baar waren den heer Gerritse weer te zien. We zijn verheugd, want „Eupho nia" en Gerritse hooren nu eenmaal bij elkander. Een daverend applaud bewees, hoe het publiek met deze woorden instemde. Zichtbaar aangedaan, dankte de heer Gerritse voor deze hulde. Hierna volgde de afwerking van het muzikale gedeelte, waarvan vooral „Ga- valleria Ruetioana" zeer te roeuien viel. Daarna kwam aan de beurt hst humoristische gedeelte. Voor het eerste nummer, genaamd Lustrum-coupletten, had de ijverige se cretarie, de heer Joh. van der Heiden,, gezorgd. Hij declameerde een aantal cou pletten, welke op geestige wijze de go- heel© geschiedenis van „Euphonia" weer gaven. Na elk oouplet werd het refrein on een bekende melodie door alle aanwe zigen meegezongen. Een woord van dank voor dit succesnummer, is zeker niet mis plaatst. Nog kregen we te hooren het tooneel- stufcje „Hard gaat-ie" en een tweetal voordrachten. Alle spelers kweten zich goed van hun taak. Het was geen won der, dat er veel en hartelijk gelachen werd. Nadat de danslustigea zich nog eenige oagbnblikken geamuseerd hadden, behoor de ook deze uitvoering tot het verleden. „Euphonia" mag trotsoh zijn op deze al leszins goed geslaagden avond en we ho pen nog vele malen van haar oonoerten te kunnen genieten. Schallulnsn, 8 Jan. Op vergaderde de raad dezer genwoardig waren alle hoeren Zanen en De Groot! de burgemeester; secretaris Muilwijk. Na openir- door den voorzitter, wer den door den secretaris de notulen gele zen, welke werden goedgekeurd en vast gesteld. Aan de arde was als volgt: Als ingekomen stuk, sten dankbetui ging van den heer Verschoor te ÏÏardinx- veld, voor de verleende hulp en bereid willigheid, in zake het verkrijgen der op heffing dér autobusdiensten der A. T. O. Een schrijven van het gemeentebestuur van Dordrecht, waarin wordt medege deeld, dat deze gemeente in de begroo ting voor het dienstjaar 1929, voor den Keuringsdienst van Waren is aangesla gen voor een bedrag van f 70. Een verzoek van den hear G. Sprong, afhier, om ontheffing tot betaling van schoolgeld, wegens mekten, wordt inge willigd. J INGEZONDEN MEOËOEELINA. "TT Do. to M |ur twin dmiksrarigri wtaw. Zorg dit g« «en prt Akkef Kloocterbalaem In huis 1L Uw huid tegen Inwerking vnn koude vocht, door naar lederen avond voor I ■aar bed gaan. la m «nana met Akkcr'a Cttn Slurf zoo good" De voorzitter stelt namens den hrw Kroon voor, om een verzoek te doen bij de directie der Ned. Spoorwegen,te Utrecht, dat voortaan meerdere treffen mogen stoppen, kamende mnaf de rich ting Dordrecht, dat o.a* in verhouden* met de komende treinen vanaf Gorinchem evenzoo te regelen. Wordt goedgevonden. Besloten wordt om bij de Nutawaar- bamk te Hardinxveld een geldleening te sluiten van ruim f -4700. Ten slotte wensoht de voorzitter de le- g den van den raad met hunne gceinnen een gezegend uiteinde des jaars toe, even zoo een "oed begin, en hoopt, dat in het nieuwe jaar zij eveneens al hun krachten zullen besteden tot het welzijn der ge- De heer Kroon beantwoordt deze ze- genwensoh en dankt den voorzitter voor al hetgeen door hem in 1928 is gedaan in het belang der gemeente, en hoopt, dat in 1929 hem dezelfde krachten hiervoor geschonken zullen worden. Hierna sluiting. Moordrecht, 2 Jan. „A.D.V.E.N.D.0 V Kinderkoren gaven alhier onder leiding vap, den heer Gustaaf de Vries, direc ted der vereenigktg, la het Posthuis een uitvoering. ~m* A De ruime xaal was tot in alle hoeken gevuld met belangstellenden. De heer De Vries wees in zim openingswoord op de beteekenis van het feest. Nu begon de afwerking van het pro gramma en het dwong ons 'bewondering af, hoe ordel'tk de ruim zeventig klei nen het tooneel beklommen waar ieder de plaats wist, die ingenomen moest wor den. De kinderoogjee tintelden van trots, want zij zijn het waar al die ouderen naar komen luisteren. Men vangt aan met de Kerstoantate „Cristuskind" van Hendrik CL Oort. Alle pairtijen weten precies het oogenblik waarop zij moetett invallen maar nog meèr het koor zwijgt en men hoort van het tooneel een klein onbevreesd kinderstemmetje, dat zoowaar een solopartij zingt. In deze cantate worden door nog twee kinderen verdienstelijk een solo gezongen. INGEZONDEN MEDEDEELINB. zalf gezegd. Maar waarom ging bi' naar hen toe?" riep de ->lonel driftig uit. „Ge zult het terstond hooren", ant woordde sir Henry. „Den volgenden morgen kwam Surraih terug en gaf voor, dat hij berouw gevoelde over de handel wijze. Ik deed mij zei ven verwijten dat ik tegen den armen, onwetenden heiden zoo hard "oweest was en nam hem weer terug. Hij vergezelde mij op dezen laats tan rit en was zóó deemoedig, vriendelijk en onderworpen, .dat ik werkelijk medelijden met hem had. Wij reden door het bam- boeboech. Ik reed langzaam vooruit en dacht aan mijn vaderland, toen er plot seling een reusachtige tijger uit het bosch te voorschijn sprong, die de klau wen in den nek van mijn paard zette. Als wanhopig kampte ik met het ondier, want het had mijn been tegen de flanken van het paard gedrukt en ik kon onmo gelijk loskomen. Wij voerden een vreeee- lijken strijd en zonder Surrah had ik het I onderspit moeten delven, die den tijger I in den schouder schoot en hem met een j wonde op de vlucht sloeg" „En zoodoende zijt ge hem ontsnapt, I terwijl wij u allen dood waanden", riep de kolonel. I „Mijn paard lag te zieltogen," ging de baronet voort, „ik bloedde uit verschei den wonden en dacht niet anders af ik ging sterven. Kermend van pijn zonk ik van den zadel op den grond. Surrah kwam toeschieten, boog ach met een dui- velsohen glimlach ovetr mij heen en be vochtigde mijn lippen met branderwijn, dien hij in een flesch bij zich droeg. Toen mompelde hij eenige woorden in zijn moedertaal, die ik echter niet verstond, droeg mij naar zijn paard, steeg, mij nog steeds in de armen houdende, op en reed weg in de richting; waaruit wij ge komen waren, zich meer en meer m uw bungalow verwijdsrunds," I „De schurk, waarvoor deed hfj dat?" „Na verloop van een half uur kwamen wij aan 'een hol waarin drie Hindoes huisden. Surrah deed zijn paard stil staan en riep hen. Zij schaarden zich om ons heen en toen zei Surrah mij in de Engelsohe taal, dat hij mij haatte, dat hij mij niet dooden, maar mij hard lijden wilde laten, en dat deze mannen zijn broeders waren, die ver weg in het ge- ber"1» woonden. Ik zou hun slaaf zijn. Hij leverde mij aan hen over, zonder op mijn smeeken, mijn aanbod, om hun los geld te betalen, te letten en reed toen weder naar u terug. ïk werd op den rug van een paard vastgebonden en vele mij len noordwaarts gevoerd. Wat ik gedu rende dezen verschriMelüken rit leed in mijn zwaar verwoudetoftqftetand, dat kan ik u onmogelijk afscMtóeren." „Het is een wondër^dat ge niet ge storven zijt." „Dat is het ook", aedde sir Henry. „Wij trokken door dichte wouden, gingen brui- schende stroomen over, heuvels op en ai en sprongen meer dan eens over diepe afgronden. Ik lag in onmacht, toen wij de verblijfplaats der drie Hindoo's be reikten, doch later ontdekte ik hoe woest, eenzaam en afgelegen de plek was, als mede dat er op mijlen in den omtrek geen huis te vinden was. De hut der Hindoes lag verscholen in een ravijn en moest zelfs voor het oog van den zorg- vuldigsten verspieder verborgen blijven. Zelfs wanneer ge mij gezocht hadt, aoudt ge me nimmer gevonden hebben. Het was een kleine donkere hut, achter een bergwand, met bodem en muren van leem, zoneter venstens, waarin ik vijf tien maanden lang gevangen lag. kolo nel. Mijn'vijanden lieten mij meestal al leen en ik heb mijn eenzame gevangen schap met vruchtsloose plannen tot ontvluchting doorgebracht, Ik verzeksr u, wat ik heb leeren kennen was veel erger dan de bitterheid des doods! Van tijd tot tijd kwam Surrah bij mij om mij in xqijn gevangenis te kwellen om mij te zeggen, hoezeer hij mij haatte en hoe zoet hem de wraak was. Hij zeide mij, dat gij door een vriend gehoord hadt, dat mijn arme vrouw van smart over mijn verlies, aan een gebroken hart zou sterven. Ik deed nu nog meer mijn beat, om een middel ter ontvluchting te bedenken. In den afgeloopen mond gin gen de drie Hindoo's het gebergte in, waarschijnlijk om te Melen. Xoen zij w g waren, kwam een hunner vrouwen mij mijn avondeten, uit gekookte rijst bestaan de brengen. Ik smeekte haar, mij vrij te laten, doch zij lachte mij eenvoudig uit. Zij ging naar buiten en liet de dem openstaan om den sleutel te halen. De aanblik des hemels en van de groene aar de versterkten mijn moed tot in het wan hopigste toe. Ik was geketend door mid del van een gordel, dien ik om het lijf had en waaraan een ijzeren kett ng be vestigd was, die aan het andere uiteinde met een ring "in den wand was vastge maakt. Duizenden malen had ik aan den gordel en aan de keten getrokken, pi aar gisteravond, toen ik dit nogmaals met de kracht van een waanzinnige deed, sdhoot de gordel los. Ik viel op dsn grond. Bk vloog op ep stormde de deuruit. In de nabijheid van de hut.stond een gezadeld paard. Ik sprong op zijn rug en rende weg. juist, toen de vrouwen naar buiten snelden opi mij te vervolgen. Zoo on geveer wisk ik de richting, waarin urw bungalow /ligt Ik reed den ganschen nacht doofr, en hier ben ik thema, half dood van/uitputting, maar, o a)o dank baar zoo gelukkig!" De bwron liet het hoofd cr de barst vallen en vergoot beste vreugdetranen. 1 m*H rapwlfdj.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1929 | | pagina 1