SCHOONHOVENSCHE COURANT.
Ho. 5525
Woentdig 2 Januari 1929
61a JuufMf
100
60
Dit Kamer bestaat uit
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Binnenland.
FEUILLETON.
Plaatselijk Nieuws.
f Springende
Handen
Kloosterbalsem
VeMokiiDt Maandag, Woenidag en Visdag. Prjji vbor goHtunhonui par maanden
f 1*2°» ft*0*0 P®r POPt f 1A Met onravallen-verzekering 15 cents in eel per 8 maan
den. O ver bet abonaement wordt in ae eerste maand Inschikt.
ABONNÉ'8 i
S. W. N. VAN NOOTEN. SCHOONHOVEN.
Telefoon 30. Postch. m Girodienst 13763
Adaertentien: Van 1 tot 6 regels f 1JB0; elke regel meer f 0.20. By 8 nioal
plaatsing 8e maar f 0.10 per regel. Ad ter ten tién tuaechen den teket drievoudige
prqe. Voor meer plaatsingen, groot aantal regels en ooedities vrage mee tarief
d".m,lwl b™" T,n Bon"*' Imchrijrmg, qu volgent de daarin raatgoetelóa bepalingen tegen ongevaUen verwkerd voor bedragen, gewaarborgd door de HIÏBWÏ HAVBANK te Schieda», ran
2000ongeschiktheid. 100Ö pSwiï 300 200 ^d£bJ,g'""" ion' «•«- m
▼an hand of roet.
ttoldea bij
▼an een duim.
Guidep bjj ▼erlies Tas
een andere» ringer.
HET GOUDEN FEEST VAN DE
KONINGIN-MOEDER.
Uitzending per Radio.
Dank zij de medewerking van verschil
lende zijden zal bij de viering in Den Haag
'van het gouden feest van de Koumgui-
Moeder op Donderdag 10 Januari gebruik
worden gemaakt van de nieuwste midde
len om een zoo groot mogelijkan kring
daarbij te betrekken
Door middel van geluidronsterknra, ge
plaatst in den toren ran de Groote Kerk.
zal in den loop van den dag teikenA pas
sende muziek ten gohoove worden go-
bracht en des avonds zullen de nummers
van de muziekuitvoering in de kerk, wol-
ke zich daartoe leenen, worden uitgezon
den.
Behalve te 'e-Gmvenhago, zullen ia
meer dan 100 plaatsen in alle deel en van
hat land (Terschelling, Groede, Winters
wijk, Buiteupostrffwm enkele plaateen te
noemen) samenkomsten jpiaate hebben in
kerken of andere gebou#ez. Het oomité
heeft' een dertig duizend programma's
ter beschikking gesteld.
Voorts zal, dank zij de radio-Indië de
muziokmtvoering kunnen worden gevolgd
in den Oost en in den West, feitelijk over
de eehcele wereld.
De muztekuit/o-ring begint om 21.30
VEEHOUDERS NAAR FRANKRIJK.
Plaats voor tien. gezinnen,
De RegemngBoonmussie voor «magra
tie van landarbeiders naar Frankrijk
zal waarschijnlijk in de gelegenheid zijn
in de eerste helft der maand April 1020
-es»-tiental kuidarbwidersgeriimea te plaat
sen in Z.-W. Frankrijk, waar reeds een
aantal Is'oderlandoohe gezinnen als deal-
bouwera zijn gevestigd.
In aanmerking komen gezinnen, bij
voorkeur met volwassen kinderen, die met
het heele landbouwbedrijf (veehouderij en
werk op het land) bekend zijn- De gezin
nen zullen eerst gedurende ongeveer een
halfjaar in loondienst werken, teneinde
op de hoogte te komen van den landbouw
in Frankrijk. Daarna zal gedegenheid be
staan, zich als deelbguwer (iialfibouwar)
te vestigen.
Gegadigden kunnen zich schriftelijk
opgeven vóór 15 Januari bij den sóare-
t&ris der oommissie, Bezuidenhouitsche-
weg 97 te 'e-Gravenhage.
HET VANGEN VAN VOGELS.
Groote schade door sprosuwsn
en lijsters.
Het Tweede Kamerlid ©raat heeft den
Minister van Binnenlandsohe Zaken en
Landbouw de volgende vragen gesteld:
la li Uw Excellentie bereid, het van
gen van vogela met slagnetten aksnog
weder toe te laten, aangezien bij het aan
vragen van de akten niei was te voor
zien, dat de vangperiode zou worden be
kort en belanghebbenden aldus godurta»
„Zeg mij alles, wat ge van haar weet."
En sir Henry's groote oogen hingen vor-
sohend aan den mond van den kolonel
„Zij denken zeker, dat ik dood ben?"
„Dat lijdt geen twijfel sir Henry,
iedereen 5waant u dood. En ik brand wer
kelijk van verlangen om te vernemen,
hoe gij nog in leven zajt. Waar zijt ge die
lijftien maanden geweest? En hoe zijt gij
een tijger ontkomen?"
De vurig verlangde opheldering werd
wrsahoven door het binnenkomen van
an vrouwelijke bediende, die met een
bad in de hand, waarop spijs en drank
sond, aan de deur klopte.
De kolonel nam de verfrissohmgan
vin haar aan en bracht ze zelf aan zijn
g*t
Sir Henry was half verhongerd en at
ei dronk met groote gretigheid.
Toen zijn grootste honger gestild was
ei er weder eenige kleur op zijn wangen
bgon terug te keoren, schoof hij het bord
v® zich ai en zei de op vaa teren toon dan
zo even:
lrIk heb mij zeiven de verschrikkelijk
st voorstellingen gemaakt over mijne
k vouw en Nina," zei de hij. „Mijn arme
vouw! Bk stelde mij reeds duizendmaal
v«xr, dat zij van smart gestorven zou
zkl.Weet gij ook soms, kolonel, hoe zij
zbh onder de tijding van mijn dood ge-
diagen heeft P"
„Ik heb gehoord," zeide de kolonel
,/lat haar van verdriet bijna het hart
bak. Zij heeft zich urenlang opgesloten,
trader iemand bij zich te ontvangen, zij
do zee weken zouden worden beroofd %-n
hun inkomsten, welke vooral in den win
ter niet kunnen gemist worden?
2o. Is Uw Excellentie eveneens bereid
om het aoortental trekvogels, wolke ge
vangen mogen warden, «enigszins uLt te t
breiden, te meer, daar door het vangen
van trekvogels de vogelstand in ons land
zoo goed als niet wordt benadeeld?
8o. Is Uw Excellentie bereid, een on-
demwV in te stellen naar de steeds tal
rijker klachten over groote schade, /ver
oorzaakt door spreeuwen en lijsters, en,
indien deze klachten gegrond blijken,
deze soorten te doen opnemen in d» lijst
van vogels, die gevangen mogen worden?
HET 15.000STE SCHIP TE ROTTERDAM
Maandag is het 15.000 schip in het af-
geloopen jaar den Nieuwen Waterweg
binnengekomen Het was liet Zweedsche
stpomschi p„Feilicia" van Havre.
Goudsrak, 2 Jan. Dat het am. dezen tijd
van het jaar soms gsuuoht hagelen kan,
ondervond de zoon van den landbouwer
v. d. V. Zaterdag jJ. Bjj het verrichten
van werkzaamheden aak tar in het lana
van zijn vader kreeg hij een verdwaalden
hagelkorrel in zijn arm, afkomstig van
den jager G. V. uit het buurtschap Heijer-
suhe, welke aldaar liep te jagen.
Door de muziekvereenigmg Caeoilia
ia-in de vorige week een bazaar gehou
den ten bate van de kas, welke schitte
rend geslaagd kan heeten.
Bleskensgraaf, 2 Jan. Donderdag en
Zaterdag hield de Zangvereeniging Wil
len ia Kunnen alhier een uitvoering m de
Openbare öohoal. Beide koeren, vooral
Zaterdag, was de opkomst uitstekend.
Onder leiding van den bekwamen direc
teur iL Zanen, werden de zangnummers
heel mooi vertolkt, en bespeurde men
telkens den grooten vooruitgang der ver
eeniging. Ook de voordrachten voldeden
uitstekend en waren de rollen goed ver
deeld. Moge de opwekking van voorzitter
en directeur om toe te treden als werkend
lid dor vareeniging niet vergeefBoh zijn.
Een woord van hulde aan de leden der
vereeniging en inzonderheid aan haren
directeur, die zoet dit „handjevol" leden
telkens suoces weet te behalen.
De verkoop van vlaggetjes, tijdens de
beide uitvoeringen, heeft opgebracht
f 62.60.
EEN PRACHTIG GESLAAGDE
BAZAAR.
Ouderkerk a.d. IJssH, 2 Jan. Zooals
ziah liet aanzien, is ook de vierde en
laatste dag van den Bazaar voor het
Groene Kruis druk bezocht, terwijl de nog
overgebleven goederen zooveel aftrek von
den, dat tegen elf uur 'a avonds met een
uitverkocht huis tot sluiting kon worden
overgegaan.
In zijn sluitingswoard bracht de Bur
gemeester, eere-voorzitter der vereeni
ging, den hartelijken dank over van het
Groene Kruis aan alien, die tot den
schitterenden uitslag, op welke wijze ook,
hadden medegewerkt. In de eerste plaats
aan de dames van het hoofd-oomxté, die
zorgen nooh moeiten gespaard hadden,
om door een dergelijke organisatie een
bevredigende afloop te bevorderen en die
met hun tijd] en krachten gewoekerd had
den.
Vervolgens aan de assistenten, die '4
mogelijke hadden gedaan, om de goede
ren van de hand te zetten zóó, dat ieder
tevreden kon zijn, terwijl ook de voor
treffelijke diensten herdacht werden van
degenen, die de zorg droegen voor sjoel
bak en grabbelton, electrisoh bord en rad
van avontuur en andere aardigheden, die-
de kas buitengewoon ten goede kwamen.
Zijn erkentelijkheid uitsprekend aan alle
inzender® van goederen, werd bijzonder
rag gemaakt van en d ink gebracht aan
Firma Van Nelle, die wederom in 'n
keurige tent van haar geurige koffie en
thee zoovolen had doen genieten.
Ten slotte "wenschte |de Burgemeester
het bestuur van "het Groens Kruis geluk
met den even prachtiger als voordeeiigen
afloop van den Bazaar Was oorspronkel
ijk de verwachting, dat door de Bazaar
f 2000 gedelgd zou kunnen worden van
de sohuld, aangagaan voor de stichting
en inrichting der woning voor de wijk
verpleegster, in werkelijkheid mooht dat
bedkag gestéld worden op
meer dan f 3000.
een cijfer, dat de-stoutste verwachtiagya
overtrof en sen mooie getuigenis is van
het saamhoorigheddsgevoel onzer burge
rij. (In totaal werd ontvangan ongeveer
f 3600.)
De Bazaar is dood, zoo eindigde spr.,
maar hèt Groene Kruis blijve leven en
zijn schoone roeping vervullen ter, bf.:e
onzer zieken en zwakken, een wea.vk,
die met een driewerf ho^ee voor de v r-
eeniging door al de aaii'Mzigea werd le-
krachtigd.
De voorzitter van hdt Groene Kr "8,
de heer L. G van Omme, gememige
neesheer, sprak hierna een woord van
welgemeenden dank aan allen, die tot het
wolslAgen hadden medegewerkt en in t
bijzonder den Burgemeester, voir diens
bemoeiingen en zijn dankwoord, beslui
tend mek een „Leveadg*Burgemeester 1",
dat door allen herhaald en toegejuicht
werd.
En hiermee (behoort onze tweede Ba
zaar tot het verleden, de herinnering na
latend van het veel zorgen, maar tevens
van een prachtig verloop en een meer dan
bevredigend resultaat.
Eind goed, al goed!
EEN UITVOERING VAN „EUPHONIA"
Mssrksrk, 2 Jan. Het Fanfarekorps
„Euphonia" alhier gaf in de concertzaal
van „Hof van Holland" haar eerste uit
voering in dit seizoen. Reeds bij het bin
nentreden bemerkten we, dat deze uit
voering een bijzonder karakter droeg. De
zaal had een feestelijk aanzien, terwijl
een tweetal bloemstukken, een van haar
beschermheer en een van de Zangveree
niging „A.D.V.E.N.D.O." het podium
sierden, Er was wel reden feest te vie
ren, want „Euphonia" herdacht Haar aas
de lustrum.
Ha een kort openingswoord van den
voorzitter, die in het bijzonder zijn dank
bracht aan allen, die de vereeniging
reeds gedurende een dertig jaren ge
steund hadden, begon men met het pro
gramma. Dit bevatte een zevental num
mers, welke, wat keuze en uitvoering be
treft, aan de hoogste eiechen voldeden.
was geheel ontroostbaar. Weinige vrou
wen die zoo treuren als zij getraurd
heeft"
Sir Henry's lippen beefden.
„Mijn arme lieveling," mompelde hij
onhoorbaar. „Mijn dierbare vrouw! Ik
zal tot je terugkeeren, als uit het graf
weergegeven. Hebt ge soms ook tijding
van mijn dochter?" liet hij er toen op
volgen.
„Zij was nog op de kostaohool, toen ik
het laatst van haar hoorde," antwoordde
de kolonel. „Overigens weet ik niets van
uwe familie, sir Henry. Zij beweent u
als d$od en gij zult haar ongetwijfeld het
verloren geluk terugbrengen, Nu zou ik
echter gaarne eens willen weten, hoe het
kamt, dat ge niet dood zijt?"
„Dat zal ik u uitleggen," hernam sir
Henry, vermoeid glimlachende. „Gij her
innert u, dat ik een laatste toertje te
paard ondernam, eer ik naar Calcutta
wilde opbreken, om mij aldaar naar En
geland in te schepen, toen ik eensklaps
verdween. Ongevóer drie dagen te voren
had ik woorden met den Hindoe Surrah."
„Ik weet het, hij vertelde mij dezen
morgen daarvan voor het eerst."
„Gij begrijpt dus dat ik mij hem tot
vijand gemaakt had, wijl ik hem wegjoeg.
Ik betrapte hem juist, toen hij beag was
•mijn armen jongen te (bestelen. Ook mij
heeft hij bestolen. Hij was sluw genoeg
om te weten, dait de brieven en het dag
boek van mijn armen George voor mij
meer waarde hadden dan iets anders ter
wereld. De schurk wilde mij deze zaken
afhandig maken en ae dan op zijn voor
waarden weder verkoopen. Ik ontrukte
hem mijn eigendom en strafte hem naar
behoaren. Ik heb thans alle reden om te
gelooven, dat hij zich dien nacht naar zijn
vrienden in het gebergte begaf."
„D*t d«d hij ooi. Hij heeft h«t mij
Voor de pauze trof bijzonder onze aan
dacht: Fantoisie Pastorale van Yleieing.
Getroffen werden we door H indrukwek
kende ejjf plechtige „Dans l'Egüse. Als
it ongewoons magen we noemen
iëntale, van Papy,.
te pauze werd het woord gevoero
beschermheer, burgemeester G.
Hij feliciteerde „Euphonia" met
haar jubileum en memoreerde in een keu
rige rede de voornaamste feiten in de af-
goloopen jaren. Hierna richtte hij het
woord tot haar directeur, den heer Ger
ritse, die, hoewel nog niet geheel her-r
steld van zijn ziekte, deze avond „Eupho
nia" weer leidde.
Spreker zei, dat alle aanwezigen dank
baar waren den heer Gerritse weer te
zien. We zijn verheugd, want „Eupho
nia" en Gerritse hooren nu eenmaal bij
elkander.
Een daverend applaud bewees, hoe het
publiek met deze woorden instemde.
Zichtbaar aangedaan, dankte de heer
Gerritse voor deze hulde.
Hierna volgde de afwerking van het
muzikale gedeelte, waarvan vooral „Ga-
valleria Ruetioana" zeer te roeuien viel.
Daarna kwam aan de beurt
hst humoristische gedeelte.
Voor het eerste nummer, genaamd
Lustrum-coupletten, had de ijverige se
cretarie, de heer Joh. van der Heiden,,
gezorgd. Hij declameerde een aantal cou
pletten, welke op geestige wijze de go-
heel© geschiedenis van „Euphonia" weer
gaven. Na elk oouplet werd het refrein
on een bekende melodie door alle aanwe
zigen meegezongen. Een woord van dank
voor dit succesnummer, is zeker niet mis
plaatst.
Nog kregen we te hooren het tooneel-
stufcje „Hard gaat-ie" en een tweetal
voordrachten. Alle spelers kweten zich
goed van hun taak. Het was geen won
der, dat er veel en hartelijk gelachen
werd.
Nadat de danslustigea zich nog eenige
oagbnblikken geamuseerd hadden, behoor
de ook deze uitvoering tot het verleden.
„Euphonia" mag trotsoh zijn op deze al
leszins goed geslaagden avond en we ho
pen nog vele malen van haar oonoerten
te kunnen genieten.
Schallulnsn, 8 Jan. Op
vergaderde de raad dezer
genwoardig waren alle
hoeren Zanen en De Groot!
de burgemeester; secretaris
Muilwijk.
Na openir- door den voorzitter, wer
den door den secretaris de notulen gele
zen, welke werden goedgekeurd en vast
gesteld. Aan de arde was als volgt:
Als ingekomen stuk, sten dankbetui
ging van den heer Verschoor te ÏÏardinx-
veld, voor de verleende hulp en bereid
willigheid, in zake het verkrijgen der op
heffing dér autobusdiensten der A. T. O.
Een schrijven van het gemeentebestuur
van Dordrecht, waarin wordt medege
deeld, dat deze gemeente in de begroo
ting voor het dienstjaar 1929, voor den
Keuringsdienst van Waren is aangesla
gen voor een bedrag van f 70.
Een verzoek van den hear G. Sprong,
afhier, om ontheffing tot betaling van
schoolgeld, wegens mekten, wordt inge
willigd. J
INGEZONDEN MEOËOEELINA.
"TT
Do. to M |ur twin dmiksrarigri
wtaw. Zorg dit g« «en prt Akkef
Kloocterbalaem In huis 1L
Uw huid tegen Inwerking vnn koude
vocht, door naar lederen avond voor I
■aar bed gaan. la m «nana met Akkcr'a
Cttn Slurf
zoo good"
De voorzitter stelt namens den hrw
Kroon voor, om een verzoek te doen bij
de directie der Ned. Spoorwegen,te
Utrecht, dat voortaan meerdere treffen
mogen stoppen, kamende mnaf de rich
ting Dordrecht, dat o.a* in verhouden*
met de komende treinen vanaf Gorinchem
evenzoo te regelen. Wordt goedgevonden.
Besloten wordt om bij de Nutawaar-
bamk te Hardinxveld een geldleening te
sluiten van ruim f -4700.
Ten slotte wensoht de voorzitter de le- g
den van den raad met hunne gceinnen
een gezegend uiteinde des jaars toe, even
zoo een "oed begin, en hoopt, dat in het
nieuwe jaar zij eveneens al hun krachten
zullen besteden tot het welzijn der ge-
De heer Kroon beantwoordt deze ze-
genwensoh en dankt den voorzitter voor
al hetgeen door hem in 1928 is gedaan
in het belang der gemeente, en hoopt, dat
in 1929 hem dezelfde krachten hiervoor
geschonken zullen worden.
Hierna sluiting.
Moordrecht, 2 Jan. „A.D.V.E.N.D.0 V
Kinderkoren gaven alhier onder leiding
vap, den heer Gustaaf de Vries, direc
ted der vereenigktg, la het Posthuis een
uitvoering. ~m* A
De ruime xaal was tot in alle hoeken
gevuld met belangstellenden. De heer De
Vries wees in zim openingswoord op de
beteekenis van het feest.
Nu begon de afwerking van het pro
gramma en het dwong ons 'bewondering
af, hoe ordel'tk de ruim zeventig klei
nen het tooneel beklommen waar ieder
de plaats wist, die ingenomen moest wor
den. De kinderoogjee tintelden van trots,
want zij zijn het waar al die ouderen
naar komen luisteren. Men vangt aan
met de Kerstoantate „Cristuskind" van
Hendrik CL Oort. Alle pairtijen weten
precies het oogenblik waarop zij moetett
invallen maar nog meèr het koor
zwijgt en men hoort van het tooneel een
klein onbevreesd kinderstemmetje, dat
zoowaar een solopartij zingt. In deze
cantate worden door nog twee kinderen
verdienstelijk een solo gezongen.
INGEZONDEN MEDEDEELINB.
zalf gezegd. Maar waarom ging bi' naar
hen toe?" riep de ->lonel driftig uit.
„Ge zult het terstond hooren", ant
woordde sir Henry. „Den volgenden
morgen kwam Surraih terug en gaf voor,
dat hij berouw gevoelde over de handel
wijze. Ik deed mij zei ven verwijten dat
ik tegen den armen, onwetenden heiden
zoo hard "oweest was en nam hem weer
terug. Hij vergezelde mij op dezen laats tan
rit en was zóó deemoedig, vriendelijk en
onderworpen, .dat ik werkelijk medelijden
met hem had. Wij reden door het bam-
boeboech. Ik reed langzaam vooruit en
dacht aan mijn vaderland, toen er plot
seling een reusachtige tijger uit het
bosch te voorschijn sprong, die de klau
wen in den nek van mijn paard zette.
Als wanhopig kampte ik met het ondier,
want het had mijn been tegen de flanken
van het paard gedrukt en ik kon onmo
gelijk loskomen. Wij voerden een vreeee-
lijken strijd en zonder Surrah had ik het
I onderspit moeten delven, die den tijger
I in den schouder schoot en hem met een j
wonde op de vlucht sloeg"
„En zoodoende zijt ge hem ontsnapt,
I terwijl wij u allen dood waanden", riep
de kolonel.
I „Mijn paard lag te zieltogen," ging de
baronet voort, „ik bloedde uit verschei
den wonden en dacht niet anders af ik
ging sterven. Kermend van pijn zonk ik
van den zadel op den grond. Surrah
kwam toeschieten, boog ach met een dui-
velsohen glimlach ovetr mij heen en be
vochtigde mijn lippen met branderwijn,
dien hij in een flesch bij zich droeg. Toen
mompelde hij eenige woorden in zijn
moedertaal, die ik echter niet verstond,
droeg mij naar zijn paard, steeg, mij nog
steeds in de armen houdende, op en
reed weg in de richting; waaruit wij ge
komen waren, zich meer en meer m
uw bungalow verwijdsrunds," I
„De schurk, waarvoor deed hfj dat?"
„Na verloop van een half uur kwamen
wij aan 'een hol waarin drie Hindoes
huisden. Surrah deed zijn paard stil
staan en riep hen. Zij schaarden zich om
ons heen en toen zei Surrah mij in de
Engelsohe taal, dat hij mij haatte, dat hij
mij niet dooden, maar mij hard lijden
wilde laten, en dat deze mannen zijn
broeders waren, die ver weg in het ge-
ber"1» woonden. Ik zou hun slaaf zijn.
Hij leverde mij aan hen over, zonder op
mijn smeeken, mijn aanbod, om hun los
geld te betalen, te letten en reed toen
weder naar u terug. ïk werd op den rug
van een paard vastgebonden en vele mij
len noordwaarts gevoerd. Wat ik gedu
rende dezen verschriMelüken rit leed in
mijn zwaar verwoudetoftqftetand, dat kan
ik u onmogelijk afscMtóeren."
„Het is een wondër^dat ge niet ge
storven zijt."
„Dat is het ook", aedde sir Henry. „Wij
trokken door dichte wouden, gingen brui-
schende stroomen over, heuvels op en ai
en sprongen meer dan eens over diepe
afgronden. Ik lag in onmacht, toen wij
de verblijfplaats der drie Hindoo's be
reikten, doch later ontdekte ik hoe woest,
eenzaam en afgelegen de plek was, als
mede dat er op mijlen in den omtrek
geen huis te vinden was. De hut der
Hindoes lag verscholen in een ravijn en
moest zelfs voor het oog van den zorg-
vuldigsten verspieder verborgen blijven.
Zelfs wanneer ge mij gezocht hadt, aoudt
ge me nimmer gevonden hebben. Het
was een kleine donkere hut, achter een
bergwand, met bodem en muren van
leem, zoneter venstens, waarin ik vijf
tien maanden lang gevangen lag. kolo
nel. Mijn'vijanden lieten mij meestal al
leen en ik heb mijn eenzame gevangen
schap met vruchtsloose plannen tot
ontvluchting doorgebracht, Ik verzeksr
u, wat ik heb leeren kennen was veel
erger dan de bitterheid des doods!
Van tijd tot tijd kwam Surrah bij mij
om mij in xqijn gevangenis te kwellen
om mij te zeggen, hoezeer hij mij haatte
en hoe zoet hem de wraak was. Hij zeide
mij, dat gij door een vriend gehoord
hadt, dat mijn arme vrouw van smart
over mijn verlies, aan een gebroken hart
zou sterven. Ik deed nu nog meer mijn
beat, om een middel ter ontvluchting te
bedenken. In den afgeloopen mond gin
gen de drie Hindoo's het gebergte in,
waarschijnlijk om te Melen. Xoen zij w g
waren, kwam een hunner vrouwen mij
mijn avondeten, uit gekookte rijst bestaan
de brengen. Ik smeekte haar, mij vrij
te laten, doch zij lachte mij eenvoudig
uit. Zij ging naar buiten en liet de dem
openstaan om den sleutel te halen. De
aanblik des hemels en van de groene aar
de versterkten mijn moed tot in het wan
hopigste toe. Ik was geketend door mid
del van een gordel, dien ik om het lijf
had en waaraan een ijzeren kett ng be
vestigd was, die aan het andere uiteinde
met een ring "in den wand was vastge
maakt. Duizenden malen had ik aan den
gordel en aan de keten getrokken, pi aar
gisteravond, toen ik dit nogmaals met de
kracht van een waanzinnige deed, sdhoot
de gordel los. Ik viel op dsn grond. Bk
vloog op ep stormde de deuruit. In de
nabijheid van de hut.stond een gezadeld
paard. Ik sprong op zijn rug en rende
weg. juist, toen de vrouwen naar buiten
snelden opi mij te vervolgen. Zoo on
geveer wisk ik de richting, waarin urw
bungalow /ligt Ik reed den ganschen
nacht doofr, en hier ben ik thema, half
dood van/uitputting, maar, o a)o dank
baar zoo gelukkig!"
De bwron liet het hoofd cr de barst
vallen en vergoot beste vreugdetranen.
1 m*H rapwlfdj.