Een tril Bovenhuis
umkerii
Ullnierhaniieiizalt
illlnteruoelenzall
nationale Hardrijderij ooor mannen
Hardrilderil voor mannen
Groot IJsieest
I
Opruiming
P. J. Groenen schoonhoven
Dames- oo Heeren-Conleclle
onscM en misdaad.
C. HOOGEIIBOOni
TlÏHÖUTEÏ
2e Hypotheek
Boonstaken
I (0,131.115 en l i
Anton Coops
Arretikker.
MELKKAR
Een Woonhuis
ie koop gevraagd
op Zondag 20 Januari 1029
Bericht van Inzef
De Perceelen
GEVESTIGD:
Polsbroekerdam
DIERENARTS
Kwalsterpoeder
Drogist ..Hal flroene Uur
h,. Perceel
Bericht van Inzet
Sm
Aanbesteding.
Aanbesteding.
Aanbesteding.
Drogist. ..Hei Broeno Kruis"
Prijzen: f 40.-, f 20.- en f 10.»
Zaterdagmiddag Ledenrijderij
Prijzen: f 60, f 40, f 20,10
IJsclub Langerak-Nieuwpoort
Dinsdag 18 Januari a.s.
H~ MUZIEK
ACCOITAFHMTIM TAN J. IÏÏERM
hm ugmit mm mter unttM nn
*•--«h.
Terstond te huur:
Te koop:
Een Arretikker
Ter overname:
Te koop gevraagd:
Welland
Gevraagd
SENNA1»
Hoootolroop
Helpt U.
IJsclub „De Telegraaf"
te Qroot-Ammers.
I 40, I 20 en f 10
IJsclub „Vooruitgang"
Ammerstol
Prijzen: f 30, f 20, f 10.
Verpachting van het
heffen van Sluis- en
Bruggelden.
Cottperatieve
Boerenleenbank
te Groot-Ammers.
TE OUDEWATER
R0MEIJNSBRLG 14
S. SWAAP.
ADR1 v. WITZENBURG
lal hef "verkrilgen
van g n e d melk
Klelwig «I Sw<«
Weeasdag 23 Jaaaarl 1929,
Notaris Teijinck.
ii a i, _2_!2£!Lr
Totaal 114650..
Notaris Teijinck.
Dr. tlEMMERS,
Nieuwsblad voor
Zuid-Holland en Utrecht
voor Waddinxveen
A. BEZOEN
Aduertenlien en aaonnemenien
alle soorten Drukwerk
Krimpen a.d. IJssel
Giessen-Nieuwkerk
M. Donk Pz.
Ufonlnobouubiereen. „uiamunKueen"
it uiaddlnKueen
Woensdag 13 rebraarl o.s.,
Vergrooting
Voor het a.s. Seizoen
Mtro'eerde
C.u. Leeuwen T.i..tr as 6coda
UNICUM
Kleiweg 91 Gouda
IJsclub „Voorwaarts" Bergambachf
op Zaterdag 19 Januari a.s.
IJsclub „Stolwijk" ie Stolwijk.
Zondag 20 Januari a.s.
Baan 's avonds Eleclrisch verlicht
OPENING
BEHANDELING van BELASTINGZAKEN
11. HULLEMAN - GOUDA - KLEIWEG 20
WINTERHANPENZALF
WIINTERHANPENOLIE
iircra
goudaNm
Mooie partij Dekens voor spotprijzen
MEUBELZAAK op de Haven
Kachels, Haarden, Cocos, Zeil,
Vloerkleed sn, enz. enz.
mmmummkm—m—m—mm—mmmm
SCHOONHOVEBSCHE COURANT
van Vrijdag 18 Januari 1029 No. 5532
TWEEDE BLAD.
Van Rondom
Mengelwerk.
FEUILLETON
De jonge kunstenaar.
r^WorïT
DAVKBmi'flne.
j Onri©m©t©©k©nd© bttuigt hiermwU
sttn hsrtel\)k*n dank ann da H V.T/h
M. It a vane* A AT Zone* U Qorinoh©m
▼oor hat fraala H'-e'enrdwlal
dat als het 609de Extra Oadeaa
op Ravenswaojr's Letters-Artikelen aan
hem is uitgereikt.
De Letters-Artikelen, waarop dit
Cadeau is uitgereikt, rijn gekocht bij
Mej. de Wed. A. TOOM, Graafland,
Oroót-Ammers.
A. 8PELT Jxit.
Groot-Ammere (GrnafUnd O 8).
Lage huur.
Te bevragen bij O. v. d. QR AAP,
Voorhaven 10, Schoonhoven.
To koop:
Een Oud-Hollindiche Arretikker,
met bellentuig.
Te ilen; hotel BOOMHUIS,
Borchhek, Htegiche Botch II, Den
Haag.
met compleet Beltuig en
TWEE ARRESLEDEN
compleet, voor elk aannemelijk bod.
Aalbkrt DEjONO,OleMen Nleuwkerk
Driebergen, lage belasting, mooie
omgeving,
VILLA IRET KAMERS,
Badk., Keuken, Tuin met Vrucht-
booinen, f 16000.HALF VILLATJE
5 Kam Hadk., Keuken, Tuin, f7500,
huur f 500, Adree W. BROER E,
Driebergen.
To koops
Een
Op gummibanden, voor drie bussen,
2 ja%r gebruikt.
BIJP. S C H E R P E N Z C E L,
Nieuw poort.
Voor Arnhem geiocht NET PERSOON
om een jaren bestaande QrO®llto>
•n FruHxaak over te nemen,
keuzenomzetrijk bestaan. Koop
f 4500 Bevr. v. SPANJE, Makelaar
Velp (Qeld.).
Solide
veel Kruldenienw.ren, Olie en
Brandstol. Nette stand, huur f 10
p. w., prijs billijk, rijke broodwin
ning Spoed gewenicht.
W RAyESTIJN, Hoylederstr. 34,
einde lijn 3 6. Bergweg, Rotterdsm.
■el Schaar nel I at 2 Bander
Oclegen niet verder dan 10 4 15 I
minuten van de R.K. Kerk.
Brir ven met opgave van prl|s onder I
no 3640 aan het bureau vsn dit bla I. I
To koop 8
Drtowlaldar Kappan,
Kaaabpikkan,
Boaranwagaha ana.,
bij W. VAN STAM. Bergambacht
groot ff 8000,
tegen nader over een te komen
rente en aflossing, 't pand heeft
veel overwaarde en Is zeer gunstig
^Brieven onder no. 3620 tan het
bureau van dit blad.
H.H. Booron!
—O—
C Dï; KLERK. B 148, Tel 22.
Alblasserdam.
GRIEP
Iuflafnaa
KeolpU»
h riebelhsest
I In flacons k f 1.— bij
I A N. v ZESSEN, Schoonhoven
I en de bekende wederver
I koopers.
I
(IJa en weder dienende)
Diotdag 22 Janiari 8.
Nationale
voor Paren.
P r l| a e n
Inlefegeld I 1 per paar
Aangifte 1 uur a/d nieuwe IJatrnt.
Aanvang 1 30 uur.
Woenodog 23 Jooiarl a.o.
Nationale
voor Mannen; op de korle boon
Prtjren:
Inleggi ld f 1.
Amgllle 1 uur a/d nieuwe IJitent.
Aanvang 1.30 uur.
HET BESTUUR.
IJa en weder dienende en
bij genoegzame deelneming
voor Mannen
namiddags 11 uur.
Inleggcld I 1.—
Aangifte I uur Bestuuralent Ijsbaan.
HET BESTUUR.
DIJKOUAAF en HEFMKADEN
van den
Zuidplaspolder in Schieland
zijn voornemens
op Donderdag 14 Februari 1929
voor den tijd van B jaar,
in het openbaar bij' Inschrijving
te verpachten:
Het heffen van de Sluis-
en Bruggelden der Sluizen
en Bruggen van den Polder.
Inlichtingen verstrekt de Opzichter
des Polders N. EXALTO te
Moordrecht.
De Secretsrla,
A. KREUPELINO.
De Dijkgraaf,
S. PAUL Cz.
Op den 16 Januari zijn Ingezet:
van Mej. Wed. J. REHORST
to Bai-gambaoMi 1
Perceel 1 op I 3000.—
2 - 3225.-
3 4300—
4 1125
5 - 1250.-
6 - 1925 -
Belanghebbenden wordt bekend ge
maakt, dat hunne
Spaar- as Rsksnlngooirantboakjas
kunnen worden afgehaald op:
Maandag 21, Dinsdag 22
en Woensdng 23 Jan.
des vnnrm. 9—12, des na-
■Iddagi 2—5 en #- 8 nor.
HET BCSTUIIB.
ta
Spraakuur dagalljka «an
II tot I uur mmmmmm
Tandheelkundig#
Laplkaratraat U
Talatoon no. 4
Schoonhoven
SPREEKUUR alle werkdagen 10-5
uur, 'aavonds van hall 7 lol Buur.
Donderdag en Vrijdag alleen
*s avonds van-half 7 tol 8 uur.
BESLIST PUHL00ZE behandeling.
BOUWKUNDIGE
LEKKERKERK
■srae^rarai^»"
Gaaft laa In:
Bouwkundig-, Hand-
Lijn-, Parapactlef- an
Omamant Taahanan
in
Totaal 114825.-
van den Heer J. R E N E S
to Villigt-LaRgtrak
•p I 3100.-.
De afslag blijft bepaald op
des voormiddags te elf uur (e
Schoonhoven In het HEERtN-
LOOEMENT.
Op den 15 Januari 1020 zijn ingezet:
Ten vertovke van de
MAATSCHAPPIJ „DE FA-W
Perotel lop ff 7788.»
a -5200-.
en len vetzoake van den Heer
J. H KOK:
Paroaal 4 op f 3800.-
De afalag bl )ft bepaald op
Dinsdag 22 Januari 1929,
des avonds om 7 uur,
(e SCHOONHOVEN in het Csfé
vin den Heer J. v. ASPtREN.
H0M0EOPATHISCHE
GENEESKUNDIGE INRICHTING
Bargnuhelsaii SIS, Boiterdsn
T. I, 4877»
(Te bereiken met lijn 11,rich- I
ting Noorden tot vo. r huls.) I
Behandeling v alle chronische
In en uitwendige ziekten, ook 8
die welke door andere H.H. I
Doctoren zijn opgegeven.
Urlnt-onderzoek 11.-. I
Zuiver wetenschappelijke
vorm van urine-onderzoek met
bepaling van den juisten aard
en plaat» der ziekte.
Succes verzekerd III
Urine kan ook per post ge
zonden worden.
Spreekuren uitsluitend:
Dinsdags, Donderde' sn Zater
dagt van 10—5 uur.
Donderdagsavonds van 7—9 u.
Da b opgep van hat
lohoonhovaaaohs Courant
Korkwog D 192, Waddinxvoen
belast zich gaarne mei het aannemen
van
voor dit blad en de levering van
pUROFMEtSTER en WETHOU-
|DtRS van
zullen
25 Januari 1929
trachten aan te besteden:
Het afbreken van het P «nd, stamde
op den hoak van het Poldersche
dijkje en den Veerdam.
Hestek ad f 0.50 verkrijgbaar ten
Qemeentehuize en inlichtingen bij
den Oemeente-Architect D. KüRoêR
te Ouderkerk aan den IJssel.
Krimpen a.d. IJssel, 17 Januari 1929.
Burgemeester en Wethouders
voornoèmd.
De Burgemeester,
AALBERS
De Secretaris,
J. A. VAN LEEUWEN.
0p Woensdag 30 Jonnarl o.s
des avonds ten 7 ure, zal onderge-
leekende In Café „Verht-ul" namens
«len Heer A.D. DEVROOMtNIe
trachten aan te besteden:
Hel Bauwen eener Borgt r-
i woning mei bijkomende Wer
ken op een Terrein aldaar.
Aanwijzing 23 en 24 Januari, dea
v m. 11—12 ure.
Bestek en teekenlng verkrijgbaar
h f 2.75 per stel bij ondergeteeken-
de, welke ook nadere inlichtingen
vérstrekt.
De Bouwkundige,
Neder-Hsrdlnxveld
Nieuweweg 250.
HET BESTUUR van de
zal op
dei nam. te 2J uur, len RAAD-
HUIZE In het openbaar trachten
pon Ie besfeden:
Het bouwen van
15 Eengezins-Woningen
Bestek en Teek. i f 7—(restitutie
f verkrijgbssr bij
P. D. STUURMAN, Architect,
Waddinxveen.
HET BESTE ADRES
voor een mooie
FOTOGRAAF
SCHOONHOVEN - HAVEN 28
bij
Drogiit - Wijdstraat - Gouda
hebben wij wederom prima
Aanbevelend,
Dondsrdags Markt t/o Kantongerecht
op LANDERIJEN bij behoor
li|ke overwaaide, 4 j
Tevens gelden beschikbiarop
SCHEPEN.
O. BOUWMEESTER
Schoonhoven.
«V
voor het afdrijven van de -
Nageboorte en Navuil in
IJl en weder dienende en bij genoegzame deelname
Inlengeld f 1 - Aangifit I 30 uur aan de Besluuratent
SCHITTERENDE BAAN
Toegangswegen niet veilig
I uur.
(Ijs en weder dienende en bij genoegzame deelname),
lnleggeld f I— Aangifte 1 uur In de Bestuuratent.
HET BESTUUR.
IJ» es weder dlesesde
Nadere bekendmaking volgt
HET BESTUUR.
A.S. ZATERDAGAVOND
5 UUR
I
Ondergeteekende maakt hier
mede bekend.dat hij de reeds
beslaande Zaak zal ulibreiden,
door hel OPENdir van een
Winket In Aardappelen, Groenten en Fruit
In hot pand Loplkaratraat 22, Sohoonhoven
Door het leveren van prima Waar ttgen concurreerende pri)Zeii
hoopt hij hel publiek lot hun volle tevredenheid Ie bedienen.
SCHOONHOVEN, Beleefd aanbevelend. M
18 Januari 1929 A. OOSTEROIH W^M
LID NED INST. VAN ACCOUNTANTS
GRAAF FL0RISSTRAAT 80 ROTTERDAM
TELEFOON No 32:07
TELEFOON 350
OFFICIAL FORD DEALER
I AUTO-REPARATItS SPOEDIO EN BILLIJK MET I
BEHULP VAN DE MEEST MODERNE WERKTUIGEN
UOORRAOIB DIVERSE UI6ERUIL0E LVXE- EH VRSCHTSUTO'S
I waarond.r -taaex", „Ford", wChcvrolzt en „Renault
I ZEER BILlIJKE PRIJZEN
DROGISTERIJ
„IK BOUDSCHE
MARKT 8 -
bij
Jsmper», Veslen, Schorten en Lingerieën
zullen warzoliillendn Artikelen tegen
potp rij zen wordon aangeboden
door
JAN KIJKUIT.
Van de dooden mets dan goed».
Maar je kunl het uuk andern zeggen.
Uu levenden deugen niel.
Een handleiding voor burgemeesters
Ik ben een oud menschjjegon tante,
terwijl ze haar in degolyk© zwart wollen
kousen gestoken voetjes dicht bij het
ouderwetsohe vulkacheltje stak, want
het vroor knapjes.
Ach wat oud, viel Jodocus haar m de
rede, wie is er nu tegenwoordig oud.
Ik ben het fuet Jod eens, kei ik, want
ik begreep dat tante naar een compli
mentje hengelde over haar jeugdig
uiterlijk.
Daarom zeggen wa tegenwoordig oud
en stram en nog g«en taohentig. Want
dan begin je pas oud te worden, smoes
de Jod mot een knipoogje naar my.
Tante Betje bloosde van genoegen,
want ze is nog geen zestig en zy kwam
dadelijk in een goede hum. j
Jongens, ik geef een extra rondje I
koffie, omdat het zoo koud is, grinnikte
ons tantetje en zij trippelde als een
jong© meid van 20 door de kamer. j
M»»r jullie hebben me heelemaal van
m'n a propos afgebracht, ging sij voort.
Ik wou net «eggen, dat je tegenwoordig
zulke rare dingen hoort.
Nou, hoe zoo, vroeg Jod, terwijl hij
zijn schaatien eens nakeek.
Kijk eens, zei ze, je helbt tegenwoor
dig Raadsleden, die graag over de
dooien kletsen.
Een beetje griezelig, meende Jod.
Dia 's niet zoo erg, zei ik, als je eT
maar geen kwaad van zegt.
Dat is het 'in, kwam tante. Want mij
is altijd geleerd, van de dooden niets
dan goeds.
Bat is toch een beetje verlakke
rij, vond ik, want als je dood bent is
iedereen een braaf mensch, al hadden
ze nog zoo de paan je.
Daarom heeft eens iemand op een
kerkhof gezegd: Hier liggen de dooden
en hier liegen de levenden. 1
Schei maar uit, zei tante kribbig, jul
lie krijgen van mij toch geen gelijk. Ik
zeg maar zoo, het past niet op de dooden
te schimpen.
Maar wie schimpt er nu op de dooden?
vroeg Jod, alsof hij 'nergens van wist.
Ik kan wel hopren dat jij de krant
niet goed bijhoudt, berispte tante, an
ders zou jij wel weten wat er aan de
hand is geweest met datja, hoe
noemen ze dat ook weer?
Interview, hielp Jod.
Ja, met dat gesprek met dien wet
houder, die 25 jaar in den raad zat
I)at noem ik toch minnetjes. Mijn moe
der zei altijd, laat de dooden rusten
met hun goed en hun kwaad. Want ze
kunnen zich niet verweren.
Roddelen over de dooden staat leelijk,
meende ik, het is nog erger dan graf-
schenderij 'en dat is strafbaar.
Ja, zei Jod, die altijd overal wat ach
ter zoekt, maar je hebt ook een soort
van politiek, dat is op de dooden afge
ven om zelf op een hooger voetstuk te
komen. Maar het is bij de beesten af.
Ho, ho, kalmeerde tante, jij bent weer
wat te grof. Je moet altijd nog effen
aannemen, dat die mijnheer zijn mond
voqrby gepraat heeft.
Allemaal tot je dienst, hield Jod vol,
maftT het is dan toch een gebrek aan
goeden smaak, dat bij een welopgevoed
man niet moest voorkomen.
Ma&r ik begrijp niet, dat er in dat
stadje geen oen levende is, die het voor
de dooden durft op te nemen, vond ik.
Zand er over, zei tante, ik voel meer
voor menschen, die de dooden in de
hoogte steken, zooals dat raadslid te
Krimpen a.d. Lek, die den vodgen bur-
gemeeeter prees, maar hevig te keer
ging tegen den tegenwoordigen.
Ha, ha, schamperde Jod, ik ken dat,
allemaal goedkoope politiek. De over
ledene was een braaf mensch.
Wat nou weer, zei tante.
Ik wou maar zeggen, dat je menschen
hebt, die de dooden gebruiken om er de
levenden mee te slaan. Zoo deed die
mijnheer in Krimpen. Be overleden
burgemeester was goed, maar de leven
de deugt niet. Ik ken dat spelletje.
Jij bent weer al te glad, Jodje, mees
muilde tan be. Een raadslid mag toch
zeker wel de waarheid zeggen.
Neem dit nou eens van mij aan, tante,
zei Jodocus wijsgeerïg, klaarheid en po
litiek zijn twee verschillende dingen.
1 Ja, en daarom gaan er zeker zooveel
advocaten in de politiek, prikte tante
terug.
Toch nog Kever advocaat dan burge
meester. beweerde Jodocus. Want di?
hebben «ome wat te verduren in den
Raad.
Vandaar het verhaal van den man,
zed ik, die voor de keuze gesteld werd:
één jaar eenzame opsluiting of ergens
burgemeester worden. Laat mij dan
maar zitten, zei de goochemerd.
Nou, sommigen kunnen de lol wel op.
Maar het is het mooiste baantje van de
wereld, als je maar met den Raad op
kimt schieten, vond tante.
En dat is een klein kunstje, sei ik, als
je ziet, hoe de burgemeester van Ottoland
en aanhoorigheden, het klaar speelt. Al
les wordt daar mat algameena stsmmen
aangenomen.
Ja, lachte de tante, de leden knikken
al van ja, als de burgemeester zijn mond
maar open doet om te spreken.
Ik heb gehoord, gekscheerde Jod, dat
die burgemeester ten behoeve van zijn
collega's, een handleiding gaat uitgeven,
onder den titel: Hoe tem je Raadsleden!
Artikel i luidt: Steeds de leden laten
uitpraten, al zijn ze nog zoo langdradig.
Hen nooit in de rede vallen.
Artikel 2. Nooit een voorstel radioaal
afwijzen, maar steeds zeggen, dat het
ernstig overwogen zal worden. Bat kan
men desnoods jaren achtereen herha
len. tot ze hun eigen voorstel totaal zijn
vergeten.
Artikel 3. Hun vooral nooit laten bin
ken, dat hun opmerkingen kant noch wal
raken en zoo helder zijn als koffiedik.
Artikel 4. Steeds ieder lid voluit met
mijnheer en achternaam aanspreken.
I Artikel 5. Ben voorzittershamer thuis
laten.
Artkel 6. Vooral zorgen voot goede
verwarming en gemakkelijke zachte stop-
l«n.
Artikel 7. Zoo nu en dan een kistje
sigaren offreeren.
Artikel 7. Van tijd tot tijd iets laten
doorschemeren over Terhooffing ran
presentiegeld in de toekomat
Artikel 8. Veel vergaderingen houden.
De meeste leden lijn dol op vergaderen.
Artikel B. Nu en dan een geheime
I vergadering uitschrijven. Dat staat ge-
kleed. De gewone dorpelingen moeten
niet denken, dat zij aJles mogen weten.
ArtikeJ 10. Geregeld bij alle raadsle
den informeeren naar den welstand van
vrouw en kinderen en verdere familie
leden, ook van den neef in Canada.
Gratis koffie en thee. »i Teunis, en
als het kan een bittertje cd oude klare.
Voor hartlijders Koffie Hag en voor ge
heel-onthouders kwast of limonade met
een geb&kkit.
Step, riep Teunis hier, taat mij voor
het elfde artikel, het gekkennummer,
zorgen.
En dat is? vroegen we alle drie.
INGEZONDEN MEDEDEELINQ.
AlSttlA'VAN-VALKEriBURG'S
n A -iLEVERTR
C - LEEUWARDEN
Op een aangenomen herfstmorgen
trad de kastelein uit de herberg van een
platbelandsstadje bij Ravennanaar bui
ten om een groet te brengen aan de rei
zigers der diligence, die voor zijn loge
ment goregeld een poos stilhield. Wel
wist hij, dat er weinig voor hem te ver
dienen viel, daar 't publiek, dat in den
postwagen plaat» nam, gewoonlijk niet
tot den meer gegoeden stand behoorde,
't Verwonderde hem echter, maar één
passagier uit het ruime voertuig te zien
etappen, een jongmensoh van ongeveer
16 jaar.
Stemmig, ja bijna schamel waa hy ge
kleed. Een lange grijze mantel verborg
het bevallige van zijn gestalte en een
eenvoudige fluwelen pet dekte zijn
blonde lokken. Vriendelijk groet hij den
waard, treedt de gelagkamer binnen en
bestelt een sober ontbijt.
Midden in 't vertrek ziet hij twee nee-
ren aan een welvoorzienen disch; ter
zijde in een hoek zit een grijsaard, zich
lavend met een glaa wijn. Na de aan
wezigen gegroet te hebben, kiest de
nieuw aangekomene een geschikt plaatsje
uit en gaal Met zeker welgevallen
richt hij nog eens 't oog naar den eer-
biüdwaardigen ouden man, doch een
spottend lachje zweeft om zijn lippen,
zoodra .hij een bUk w»rpt op de twee
giaaten in H midden van *t vertrek, van
wier gesprek hem geen woord ontsnapt.
„Bonk zij uw bemoeiingen, kan ik
morgenavond dus hier mijn concert ge
ven," zegt de een tot zijn metgexA Bam
laat er op volgen: „Dan zal men nog
eens van u spreken." „Heb ik u niet
verteld, van den bijval, dien ik te Faën-
za gevonden heb? Wat zegt men er hier
van? Verwacht men niet met spanning
mijn optreden?"
Kalmpjes antwoordt 'de ander: „Zeer
zeker, een piano-oonoert is hier iet»
zeldzaams en 't beschaafde publiek zal
deze gelegenheid om degelijke muziek te
hooren, niet laten voorbijgaan. Doch er
zijn hier ook verwaande, zoogenaamde
deskundigen, die met hun bekrompen
oordeel niet Kcht een ganie vermogen te
I erkennen."
„Ja, dat geloof ik gaarne, meer dan
een» heb ik 't ondervonden Schooner
lauweren zou ik geoogst hebben, indien
de naijver van anderen niet had getracht
mijn roem te doen tanen. Toch schittert
mijn naam als een ster van de eerste
grootte aan den muzikaten hemel."
„Beste vriend," aegt de ander, „uwe
bekwaamheid en uwe persoonlijkheid
zullen de hoorders bcjoovoren."
Met nederbuigende vertrouwelijkheid,
dooh zich verkneukelend in zelfvoldoe
ning klinkt de gevierde kunstenaar nog
eens met den bewonderaar, waarop deze
afscheid neemt.
Be grijsaard staat van zijn plaats op
en naderbij tredend, zegl hij: „Vergeef
mij mijne vrijpostigheid, mijnheer; uit
uw eigen 'mond vernam ik zooeven, dat
gij kunstenaar zijt, en daarom
Be kunstenaar Het hem niet uitspre
ken: „Wat wilt ge man? Gij «toort mij
in mijn phantaaieönl Verlangt ge een
aalmoes? Ban treft ge 't slecht, want ik
I geef nooit aan onbekenden."
I Verontwaardigd antwoordt de grijs
aard: „Ik ben geen bedelaar, mijnheer,
ail ziet mijn kleeding er poorer uil. Niet
om pw beurs, dooh om uwe kunst ws»
't mij te doen."
Ba jongeling, bij H raam gezeten, be
merkte, hoe 'l gelaat van den kunstenaar
bij deze woorden opklaarde.
„Mi» vader," ging de grijsaard
voort, „was een kunstenaar van naam.
Ik zelf koos een andere loopbaan, maar
toch koesterde ik steeds warme Mefde
voor de toonkunst. Hoe spaarzaam ik
leef ten behoeve van mijn klein kinderen
geen offer zou mij te zwaar vallen, in
dien ik nog eens een waar kunstenaar
mocht hooren. Nu meende ik jwaonei-
Be jonge gouvernante en het kinder
meisje hadden h&t ondeügende kroost in
de kinderkamer opgesloten, met uitzon
dering van Leopold, die zich losgerukt
had, den tuin ingeloopen was en daar
schreeuwend en razend rondrende.
Toen mevrouw Bridge het leven hoor
de, dat haar hoopvolle zoon aanhief,
maakte zich een verschrikkelijke angst
van haar meester, dat haar logé komen
en den ondeugenden wildzang zien kon.
Zij liet mej. Lark halen en beval haar,
zich van den onzeggelyken knaap mees-
ter te maken.
Lilly begaf zich naar den tuin en
juist toen het aan haar overreding
Lunst gelukt »as om den rakker te be
wegen naar boven te gaan, h»eld er een
rijtuig voor het hek van den tuin stil, en
werd er driftig gescheld.
Een dienstbode snelde naar buiten,
om de aankomende binnen te laten en
jongeheer Leopold die niots liever wensch-
vute, dan mevrouw World een leelyko
poets te spelen, verweerde zich als een
woedende onder Lilly'» handen.
Be jonge gouvernante trok haar leer
ling met geweld in de schaduw van een
gro^p boo men en bleef daar hijgend
etaan.
Lilly ontwaarde de zonderlinge, oude
vro'iTr, die zij thaus voor de eerste maal
in aar leven zag. Zij steunde op den
arm van een lange, magere vrouvL, met
hoekige gelaatstrekken, hare trouw© be
diend* die haar meesteres met ©en
voorbeeldelooze teederheid en zorg be-
handelde.
Be oude dame zelve wekte terstond
Lilly's belangstelling op. Zij wa» om
streeks tachtig jaar oud, haar magere
beenige handen hielden den gouden
knop van een stok vast, waarop zij
steunde. Op haar gerimpeld, bruin ge
laat schitterden een paar donkere oogen
van zeldzame frischheid en om haar
mond speelde bestendig een hoonenden
glimlach I
Be oude dame wierp een vorschonden
blik naar de koetspoort, waarin de heer
Bridge met zijn vrouw stonden, en keek
toen vluchtig naar Lilly.
Deze trad schuw in de schaduw te
rug en spoedde zich met haar kweeke-
ling door een achterdeurtje in hui», ter
wijl mevrouw World op een vrij luidruch
tige wijze door haar bloedverwanten be
groet, en naar haar kamer gevoerd werd,
die zij in de eerste uren niet verliet.
Aan tafel schepte mevrouw World er
genoegen in om allerlei hatelijke opmiear- i
ldngen te maken, die door het echtpaar
Bridge glimlachend en kalm opgenomen
werden. Na afloop van het diner liet de
oude dame zich naar het salon voeren, t
geen do heer Bridge en zijn vrouw een
zucht van verlichting deed loozen.
„Wellicht, dat ze naar haar kamer
gaat, fluisterde de heer Bridge haar
echtgenoot toe, terwijl de oude dame
zioh luoht zat aan te waaien en hunne
aanwezigheid geheel acheen- te verge-
te"'Zoo gelukkig zullen wij wel niet
zijn," antwoordde de advocaat
„Wanneer het niet om haar geld was,
dun Hwde ik er «I hu««k voor be
dunken om h»»r In mijn hun op te m-
men."
Zij \ilid» menouw World voor srer
doof sn spraken daarom dto ook nwt
zóó zacht, als de voorzichtigheid wal ge
boden zoude hebl i. Mevrouw Bridge
meende te bemerken, dat de oude vrouw
hen beiden boosaardig aankeek, doch op
dit oogenblik kreeg zij zulk een hevige
hoestbui, dat de vrouw van den advo
caat geen tijd had tot vermoeden», maar
de naar adem snakkende ter hulpmoest
komen.
Toen de hoestbui over en mevrouw
World weder in staat was om adem te
halen, zeide mevrouw Bridge op een
angsti"«n toon:
„Ge zijt «nreeselijk verkouden, tante
World. Boet ge niets tegen deze hoest?
„Bie hoest zal mij mijn leren lang wet
bijblijven,' 'antwoordde mevrouw WorM.
„Ik geloof, dat lk de tering heb.
„Laat ge u niet door een dokter l»-
haudelen?" vroeg de advocaat.
„Be dood is de beete geneesheer,
antwoordde de oude vrouw knorrig. „HU
zal mij gratis helpen. Bit is myn liuttste
bezoek bij u, Charles. Mijn dagen zyn ge
teld-" -3
„Och, ik hoop, dat ge nog T®1®
leven en ons jaarlijks bozoekenzu
zeide mevrouw Bridge. "Wu hebben
zoo gaarne bij on», tante World.
„Ja, dat weet ik, mijn kind, zeide me
vrouw World met een eigenaardig f<m-
kelen van haar kleine oogen. „ft weet
het Het wordt tijd, dat ik myn zaken re
gel- Ik denk er aan, om spoedig mijn
testament te maken."
„Zult ge uw geld aan de nrmen ver
maken, tante World?" vroeg mevrouw
Bridge vleiend.
„Neen, neen, ik zal
mij daar lierer niet naar. Ge zult wei
vernemen, aan wien ik bet
Be advocaat keek zijn vrouw veeibetee-
kenend aan.
„Zij hw« «kt» pit» 0» W ty OM
u t» UttD," fluitttrit 4» kttflr Bridjt
den, deze gelegenheid niet ongebruikt
te mogen laten. Vergeef mij, mijnheer,
dat ik u niet'ken. Mag ik weten wie gij
rijt?"
„Ik ben Garini," wa» 't hort» ant
woord.
',Jk ken hem evenmin," klonk schalks
een zachte stom bij het raam. Bit onge
vraagd bescheid wekte niet weinig den
toom van den kunstenaar.
,Jk begrijp, waax gij heen wilt," her
neemt Garini. „Gij kunt een vrijkaart
krijgen voor mijn concert van morgen
avond."
Merkbaar teleurgesteld, «egt de grijs
aard: „Morgenavond -ben ver van hier
Ik had het anders gehoopt Wellicht
vraag ik te veel, doch," aarzelend
gaat hij voort „ik zou mij gelukkig
achten, aihs ik u vandaag mocht hooren."
„Wat raakt mij dat?" antwoordt bit»
de hooghartige den ander.
Smeekend wordt nu de toon van den
grijsaard: „Terwille van de kunst bid
ik u, al wa» 't maar een klein stukje
•Gekrenkt door de vrijmoedigheid ven
den ouden man .springt de kunstenaar
op: „Zou ik hier voor u spelen, dk, die
op een vreemde plaats nooit een toet»
aanraak vóór het uur vin het ooncert
zou ik dat, en zeker ©op zoo'n oud»
rammelkast als dit instrument.
Hij keert rich om sn verlsat de kir
me*.
Be grijsaard staat verbluft, een traan,
tolk der diepste teleurstelling, biggelt
langs zijn 'hoekige wangen. Intusschen
is de jongeling opgestaan en naderbij ge
komen. Hij legt den ouden man een hand
op den schouder en zegt op bemoedigen
den toon; „Bat kan geen waar -kunste
naar rijn, laat u dat niet wijs makën.
Een van geestesgaven laat rich zoo
niet uit over eigen bekwaamheid; hy
toont ook e»u edeler inhered"
„Ik dank u. Gij beurt mij op. Wellicht
zijt gij «elf op w»g om kunstenaar te
warden?"
„Ik ben leerling in de kunst, ik ben
muzikant en ou rei» naar Napel», waar
ik bij een groot meester mijn studie denk
voort te zetten. Een virtuoo» als Garini
ben ik niet, doch ah gij zoo gaarne mu
ziek zoudt hooren. wil ik met genoegen
iets voor u spelen."
„Gij'zoudt mij inderdaad duizendmaal
vemliobten, jonge vnend," antwoordt de
oude man.
Be jeugdige reiziger opent het oude
klavier, <fat toch niet zóó versleten
biteek, als de ander gemeend had. Na
een kort voorspel, begint hij zijn
spel. 't Was een eenvoudige Duitsche
melodie, die hij uitvoerde, een compo
sitie van H&ydn; naar eigen fantasie
werkte hij het thema uit.
Onbeschrijfelijk waa de indruk, door
dere muziek op den grijsaard gemaakt.
In verrukking zat hij te luisteren, geen
toon ontsnapte aan zijn gretig oor. Wel
dra was hij niet de eenige toehoorder.
Be huisaenooten waren ongemerkt bin
nengeslopen en de voorbijgangers be
ven aan 't venster etaan luisteren naar
de wegslepende tonen der muziek.
Op eens wekt de foreche stap van wn
binnentredende den kunstenaar en W
toehoorders uit hun vervoering. t Is
Garini, die onderwonden de kamer bin
nenstuift. Zijn gelaat wordt rood van
drift en angst tegelijk, al» hij den
jongeling aan 't klavier ziet zitten. „Gij
zijt due de speler, die hier den goeden
smaak der hoorders komt bederven I"
„Mijnheer," zoo klinkt 't antwoord van
den aangesprokene, „op mijn spel laat
ik mij niet voorstaan, dooh ik hoop het
nou verder te bréngen in de kunst."
I Be grijsaard weet geen woorden tb
vinden, om zijn dank te betuigen aan
den jongen muzikant, die hem zulke ge
notvolle oogenblik ken heeft bereid. In
zijn oog ia gesn lof te boog voor dat
ontluikend talent.
Garini bemerkt ontstemd den indruk
door de kunstvaardigheid van dsn jon
gen man teweeg gebracht, en zint op oen
middel om zijn eigen roem te handha
ven, tegenover een «oo ontwikkeld spe
ler.
„Gij speelt heel aardig," begint hij,
I „doch bet ontbreekt u nog aan oefening
onder goede leiding. Gij, Buitacher»,
meent alles weet te geven door een ge
voelvol spel. Moéjr, komaan, uw plan ia
immers niet .hier een concert te geven?
I zijn vrouw toe. „De oude heks wildons
ten minste voor onze moeite betalen."
I Wederom werd de oude dame door
een hevige hoestbui overvallen en toen
deze voorbij wa», zeide zij:
I ..ft ga naar mijn kamer. Ik heb rust
noëdig, anders kan ik den ganschen
naoht geen oogenblik slapen. Het zoude
i mij aangenaam zijn, wanneer iemand op
mijn kamer wat muziek voor mij kond»
maken, doch van die sentimenteel© lie
deren van uw dochters wil ik niet» we
ten, Laura."
j)e gouvernante zal voor u spelen en
zingenen, lieve tante World," zeide me
vrouw Bridge. „Ik heb haar oj>gedragen
om dit gedurende uw veAlijf alhier zoo
vaak te doen als ge wilt, en ge kunt elk
oogenblik van den dag over haar be
schikken."
„Stuur haar dan over een half uurtje
bij' mij. Nu ga ik heen."
Be advocaat geteidde haar naar haar
kamer en keerde toen weder naar zijn
vrouw in hel salon terug, met wie hij
nog een» de kansen op de nalatenschap
van mevrouw World besprak.
„Sluit de deur, Brown," zeide de oude
dame. toen zij op haar kamer wa», tegon
haar trouwe bediende, „en zot het ven
ster open, opdat de hient in daze kamer
zich reinige na de aanwerigheid van
dezen mensch."
Brown gehoorzaamde Zij was gewoon
om alle grillen van haar meesteres in
te willigen.
„Hebt ge uwe familie du» onveran
derd gevonden, mevrouw?" vroeg zij
„Geheel .onveranderd. BrownI" ant
woordde de oude dame zuchtend „Fluie-
terend geven zij mij alle moge'Üke scheld
namen, en noemen mij luid lieve tante
World. Ellendig» hvrichelaass! ft wilde
hun een laatst© kans aanbieden om van
mij ts erven, doch rij hebben tot thans
„Maar mijnheer, wat dunkt u wé,
mijn weinigje kennl» vsn muziek ie 't
eenige, wat ik bezit en wat opofferingen
hebben mijn geliefde ouder» rich sl niet
moeten fetrooeten voor mijn studie ajb
leen? Zou ik dan geen rente mogen trek
ken van het In dit kennl» belegde kapi
taal? Ik ben wel degelijk ran plan hier
een uitvoering te gaven."
„Hoe dwaas! Weet ge dan niet, dat ik,
Garini, morgenavond hier concert geef en
dat reedp alle plaatsen bespreken zijn?
Hoe kumt gij, een onbekende, op gainsti-
gen uitslag rekenen?" ,0. indien
maar enkels deskundigen mij bijval
schenken, dan ben ik voldaan."
„Wanneer wilt ge dan apalen, daar
mijn ooncert op moïffiena/vaad la vastge-
eteid?"
„Wel, overmorgen, en om reed»
eenige bekendheid aan mijn optreden te
geven, zal ik laten aanplakken, dat ik
nog dozen avond kosteloos eenige stuk
ken ten gehoore «al brengen. Be kaste
lein hier zal daar niet» tegen hebben."
„Gij wilt u zeker aan 't govaar bloot
stellen, dat men vergelijking maakt tua-
achen mij en u. Hoor eens, gu spentt
niet, ik veibied het n, gij rijt maar een
indringer."
„Wie «ou gedacht tobben, det een
virtuoos al» Garini naijverig kon rijn op
•en leerling in de kunst? En wie zou mij
beletten te spelen, «Ja ik 't wil?" ant
woordde de knaap.
Die taal doet Garini van toon veran
deren. Nu werpt hij 1 over een anderen
boeg: „wees toch verstandig beste ooile-
ga," zoo spreekt hij een toontje lager;
„het publiek is hier gesteld op schitte
rende voordrachten, gij zult geen in
druk maken. Hoe zal uw spel afsteken
bij dat van Garinil"
„Nu, ik wil dan 't «elfde spelen togen
overmorgen, wat gij morgen ten géhoore
brengt, al moge mijn uitvoering slecht»
een flauwe herinnering rijn aan den §e-
notvollen avond van uw conoart."
„Bat «al wel niet kunnen, want mijn
oompoeitieën bestaan alleen in hand
schrift."
Garini gaat than» voor het klavier
zitten en speelt. Be jongeling kan niet
anders dan glimlachen, want 't «pü
heeft èn oan den inhoud èn am de voor- 1
dracht, weinig waarde, 't I» roffelwerk,
slechts door een alledaagBoh publiek met
i gréarte gehoord.
Nu is do beurt aan den leerling. Hij
neemt do plaats van den gevierien Ga
rini in en speelt diens stuk over. doch
veel verfraaid en met moeilijke varia-
ties
j „Wel!" roept Gariid, ,,'t I» oen toora-
ranr!"
I Een korte stilte w»l»t Omni weet
niet, wat te bezinnen. „Hoor Jonge
vriend," ragt hij eindelijk op vaderlijken
toon, ,jk meen het beet met u. OU baadt
op 't oogenblik niet ln weelde, gij hoopt
hier Iets te sullen verdienen, doch uw
verwachtingen rijn vermoedelijk ijdel.
Hier hdbt ge 26 gulden Kiee hel rakere
voor 't onrakere, neem dit geld aan en
beiooi te yertrvAket. .teneinde n met aan
een krenkende critiek bloot te stellen!
„Top, aangenomen!" roept de jonge
ling uit, en neemt meteen het geld in
ontvangét. Nu wendt hij rich tot den
grijsaard: „Ziehier, geef dat aan uw
kleinkinderen ter herinnering aan deran
dag." Verlegen «taat de oude man.
Mijnheer, gil hebt mij door uw spel
verrukt en nu Wedt gij mij nog em go-
ochenk aan. Zou ik uw goedheid niet
misbruiken, als ik dat aannam?'
„Gij kunt het gerust aannemen en te
vreden heengaan. Mocht mijn pak er
wat kaal uitzien, de keizerin schenkt mij
een nieuw voor mijn rei» mot Maestro
Paësiello, son wien Haydn mij heat
aanbevolen."
Niet wednig verbaasd stood Garini bij
I *t hooren van di» namen.
„Wie zijt gij dan?" voegde hij den jon-
1 gen kunstenaar to©. _4
Ik ben Wolfgang Amadous Mozart,
Buitacher va* geboorte."
Door stond nu do deerlijk cmtnuonter-
de Garini en keek vrrewHg hot rijtuig
achterna, dat Mcwart wepoerde^ Van
Gorini'8 concerten ie in de geschiedenis
niet» opgei eekend, doch met tgulden Jet-
tere prijkt er de eeuwen door die naam
van Mozart, een der grootste en be
roemdste kunstenaars van &Ue tyden.
geheel en «I bij mij verkorven. Foeil Zij
zyn vaksch al» de katten I Ik zri hun geen
cent naiatenl"
Wat zult ge dsn doen, mevrouw r
Zult ge uw geld aan de amen vermar
kW1,Neen. Het liefst vennaskte ik het
san iemand, die het verdient om njkte
worden! Je krijgt een aanaienHjie ren
te, Brown, jij bent de een me opraoh-
te vriendin, die ik bezit.
Hebt gé dan «ile hoop opgegeven,
om'uw eigen verwanten te vinden? her
nam de Irouwe dienstmaagd .fillI heb
toch bet apoor van uw nicht toi aan
haar huwelijk mot den «raanhand^aar
gevolgd, en si#
men dat rij en haar man gestorven wju
ra «Hlnd - doch,or ni'«,lian
hebben. Bit meisje leeft weUiohL n»-
vrouw Zij ia de laatate ren uw famdie
en verdient in elk geval ssrds» TMn»
CTven dan win.tbejMtyd»
!>-♦ i. waar, maar ik kan tun imhb-
je 'niot vinden," zuchtte de oude dam*
,lk jraude haar gaan» aM mijn eigen
Endaannemen ra
willen maken, "«nneer jk haar rondt
weet aUoen. dat rij .UÜT lark heet.
iT ad mui iek- ra teekml» «egerto
Ml .HM meiaj. kan ook M lang dood
■"Stt rmtdan era adverlenti.kormra
plratem.' •rien Brown, jm haar opros-
oen om rich san te meMett.
TTp "STmTnieTL. meisje vindra.
Maak maar dadelijk ds adrertmt» OP.
DTcraIf'froaw Brown gehoorraamda
schreven of dras we tr<4,
woord, want f',
n,^,e g|j saehtjw «*1°*
