Staal 1 aar onscM en Misdaad. mH >PS Maandag 4 Maart 1920 No. 5551 EERSTE BLAD. Binnenland. aar u Plaatselijk Nieuws. FEUILLETON en herstellen van ten Radiotoestellen Dit Nummer bestaat uit TWEE BLADEN Gouda 9.30 uur «n ink, Em.-Predi- et«ucce» Wat moet men nu gelooven? 61e Jaargang av. t ƒ.1 derd was hem te zien, om een kort on- ver- uw gtwiaue aan ueu arm, wier echter onder de dichte plooien 1 Nina eindelijk uit de handen harer duisternis de bocht aan den voet der Hij vroeg (Wordt vtrvrlfd.) rich na te overtuigen, of Nina wer-1 gelijkenii met Nin» had CHE ERVARINO EN TELEFUNKEN- EN 1 GEM. n. 9.30 uur en snigt. KERK. ir en ’s avonds GEM. 9.30 uur, n.m. r, Leeskerk. .0 uur en av. MID VOOMÜWWM UM SCHOONHOVENSCHE COURANT. laat- een 0 uur en ’s av. tzagers. WILLIGE-LAN- ’s avonds 6 uur, i. 10 uur en ’s t. !L. Prins- Alex 's avonds 0 uur, imoer. Vm. 9.45 w Qa. VsJdkamp. 9.80 uur «u J. G. van Loom, MENING Wat nu aan den dj schijnt het toppunt, L de geheime F ransel* 3 uur en ’s eg. 5SEL. V.m. 9.15 Ds. J. van der om vijanden te kunnen verlossen. Thans moest hij alleen nog maar een schip zien te krijgen, waarmede zij den volgenden de ,.PÜ1” onbemerkt volgen i, en binnen krijgbaar 2 Cent. fü T PROEF I fe 9.30 uur en ’s Ier. 9.30 uur en vendorp, Candi- 10 uur, Proek- r, de heer De i H. Dienst. i g 9.30 uur en ’s roen. 9.30 uur, Ds. J. an nieuwe Lid- 0 uur, Ds, J. S. W. N. VAN NOOTEN. SCHOONHOVEN. Telefoon 20 Postch. en Girodienst 13753. pool der ïrloling Êieke Armen en WEG TE GOUDA, ber ’28, No. 925. 20 000 Loten. RIJZEN. 25 APRIL 1929, mlccn, te Gouda. fee naar keuze in plm» 14000 ht Motorrijwiel, f 1000. ublement, f 600. of Slaapkamer- f 300. Stofzuiger, ter f 150. Heeren- en 25 vieren, 100 Thee d Fietslantaarns, Heerenhorloge», stellen. Postgirorekening gde trekkingslijst. PH VAN CATZ. Penningmeester. I ALPHtN. )ouda. ïVEKKOOPERS. het hotel terug, waar zij tot den namid dag wilden slapen. I'U ~w *****’*'.-• --- echter geen verlangen naar rust. Zij be sloten, ieder afzonderlijk, in de stad aan sporingen te doen of zij geen spoor van toegevoegd aan de Burgerwacht, welke alhier zou spreken over over het onder werp: „Waarom een Burgerwacht!” De vergadering werd geopend door den burgemeester alhier, welke spreker en aanwezigen een woord van hartelijk welkom toeriep. Daarna ving de geachte spreker zijn rede aan, welke op een zeer nadruikJcelijke wijze de toehoorders dui delijk maakte, waarom een burgerwacht zoo dringend noodzakelijk is, met het oog op de gevaren van revolutie, waarvan de dagbladen zoo gedurig weer melding mar ken, hoe of in het buitenland zoo iets telkens aan de orde is. Ook herinnerde hij nog even aan den toestand van 1918, hoe of hier te lande getracht is, om naar de Kroon te grijpen, doch deze plannen ook toen verijdeld zijn geworden. Doch lettende op toestan den zooals in Rusland en elders, kan er niet genoeg op aangedrongen worden, om een sterke Burgerwacht in het leven te roepen. Momenteel telt Nederland 700 afdoe ningen, vertegenwoordigende 78000 man en dit getal kan en mqet nog veel grooter j worden, daarom is het ook vanaf deze plaats dat ik u wil toeroepen: „Sluit u aan bij de afdeeling Gieesen-Nieuwkerk - -'T4'”* wanneer het ge vaar mocht dreigen, steeds gereed zult staan tot verdediging voor hei behoud van uw have en goederen. Aan het eind dankte de burgemeester den heer Snijders voor zijn schoone rede en hoopte eveneens dat de afdeeling hier ter plaatse nog sterk in ledental mag toenemen. Hierna sluiting! VEEMARKT TE DORDRECHT. Dordrecht, 4 Maart. Dordrecht krijgt weer een veemarkt. Het werd in verschil lende kringen reeds lang als een gemis gevoeld, dat in Dordrecht sedert jaren geen veemarkt meer werd gehouden. Dordrecht is een centrum in een uitge breid gebied van landbouw en veeteelt. ..uDuD.uJ van de ligging op een eiland zijn vooral In de laatste jaren tot een mi nimum beperkt. Immers, de Dordtsche veren zijn uitnemend; de ponten zijn van groote capaciteit en onderhouden snelle diensten, welke wachten tot enkele mi nuten beperken. Het vervoer van vee per autotractie is dus, voor wat Dor drecht betreft, absoluut geen bezwaar. De spoor aansluitingen alhier, naar alle richtingen, zijn zeer gunstig. Op verzoek van het gemeentebestuur heeft een voörloopige commisise een on derzoek ingesteld naar de wenschelijk- heid en de mogelijkheid ervan. Onder lei ding van den wethouder, den heer I. van Huiden, kwam ze tot de conclusie, dat de voorwaarden voor slagen zeker zoo gun stig waren, dat een proef moest worden genomen. Daarvoor is in overleg met den in specteur van den Veeartsenijkundigen dienst 'te Rotterdam, aangewezen een ter rein achter het gemeen tegebouw Bever- wijcksplem, centraal gelegen ten opzichte van veelading en aanlegplaatsen van boo ten, dat door Gemeentewerken zoo ge riefelijk mogelijk voor dat doel zal wor den ingjaricht. Burgemeester en Wethouders hebben verder een definitieve commissie be noemd, welke de uitvoering der plannen kelijk zóó ver door haar vijanden ge dreven was, dat zij, om haar verdere vervolgingen te ontgaan, in een vlaag van wanhoop er in toegestemd had, om Rolf’s echtgenoote te worden. Mr. Harpe deelde deze zienswijze, de baron echter zoowel als de jonge graaf, geloofden er geen oogenblik aan. De detective bood zich aan om de hee ren naar de kerk te voeren, welke Rolf voor zijn huwelijk gekozen had, en daar het middelerwijl half tien geworden was, werd er een rijtuig gehaald, waarmede de heeren kerkwaarts reden. Voor deze aangekomen, stapten zij uit, traden door een zijdeur het donkere schip binnen en 1’ een pilaar, waar zij zien konden, zonder zelf gezien te worden. Een kwartier verliep in bange wacbting. De kerk bleef leeg. Eindelijk Rolf met den geestelijke uit de INGEZONDEN MEDEDEELING. -- trad sacristie, en keek met angstig vorschen- de blikken naar de deur, waaruit de bruid komen moest. Wederom verliep er een geruimen tijd en de jonge bruigom werd steeds onge duldiger, toen eindelijk de kerkdeur openging en de heer Land, de rentmees ter van „Heideheuvels” binnentrad met een slanke gestalte aan den arm, wier gelaat t r\ van den bruidssluier niet te onderkennen was, en achtar hen volgden de vrouw van den rentmeester van mej. Brown. Sir Henry en de jonge graaf, die bij na met zekerheid verwacht hadden, Dig Borne en Viktoria te ontwaren, hielden me: sprakelotzen angst hunne bi kken de gestalte der jonge bruid geves- 57 Hij zeide, dat hij Rolf Borne geduren de zijn aanwezigheid te Inverness bijna geen oogenblik uit het oog had verloren, en dat deze werkelijk een jonge dame ge volgd was, die hij öok gevonden had en met wie Rolf zich nog dien dag in de stad zoude laten trouwen. Een onbeschrijflijke verbazing maakte zich van de heeren meester. Noch sir Henry, noch de jonge graaf konden ook maar een minuut lang ge- looven, dat Nina er toe zoude besluiten om ook slechts in schijn zich met Rolif te laten trouwen, zelfs wanneer zij mocht hopen, daardoor aan haar vijanden te ontsnappen, en zij geloofden daarom ook vast, dat de defectieve zich vergis sen moest en op een geheel verkeerd spoor was. Toen deze hem echter beschreef, dat hij den jongen Rolf gevolgd was, toen deze naar de „Heideheuvels” gereden was, dat hij in de nabijheid van het landgoed op de loer gelegen had, om de schreden van den jongen man te bespie den, die zich in de nenung van het strand verwijderd had en eerst toen het donker was, arm in arm met een jonge dame tenigkeerde, dat hij den gehee'en avond bij haar gebleven was en zich bij Let naar huis rijden als dol van vreugde had aanrestekl. dat hij den koetsier be- «rteid had. om hem even vóór tienen naar de kerk te brengen, toen konden zij aan i sfjn woorden niet langer twijfelen en be- i. 10 uur en ’s Labruyère. uur en ’s av. ORA” toestel op tigd Weinige se enden waren voldoende ,o_. geweest om hen te tvertuigen, dat deze r-ïotwi zij, ook naar de kerk te gaan, om j aanvallige, tengere vrouwengesfalie niets m rnnh vm nvartnitran nf Ntna war. i (reen geiiikenie mtf Nina had kamer diens liefde van L._o- kiig toeval hen nu echter weer bij elkaar gebracht en voor immer vereenigd had. Waar Nina zich ophield, dat wist hij j niet; hij veronderstelde, dat zij met zijn vader en diens vrouw in Rooke-house was en de jonge graaf zag nu terstond in, dat Rolf hem geenerlei inlichting geven kon. In de diepste ontmoediging verliet Stonefield met zijn vrienden de kerk Sir Henry en Mr. Harpe gevoelden zich zoo vermoeid, dat zij noodwendig eenige uren rust behoefden, eer zij er aan denken konden om nieuwe stappen konden, reeds l lg WIIUBH siapcu. 'ÏÏJId£ i Ha vronr den «Wpar rf hü boot voor hem wist, die bij voor eenige V- I d8k8^n kOn<*0 hUrW1’ tOeV*1Uï WUt d«U1 Borne’7 Vindi konden. Toen lorflwn' donkere plaatsten zich achter .u uerQ waa nem le znJU) voll derhoud Rolf volgde hem naar een zij- en vertelde nu den graaf op verlangen, de geschiedenis zijner - voor Lilly, hoe zijn vader hem haar losgerukt had, hoe een geluk- Maar waa- hleef dan Nina, wanneer dit meisje Rolf Borre’s bruid was, eu waarom had hij, P'df, van Nina afige- zien? De hevigste vrees voor haar leven en haar veiligheid maakten zich van hen meester. Inmiddels werd de trouw plechtigheid bij het altaai voltrokken en nadat deze was afgeloopen, begaven al len zich naar de sacristie. „Wacht hier op mij,” fluisterde lord Stonefield den baron toe „Ik ga naar binnen om van Rolf te weten te komen, waar zijn vader Nina heeft heenge bracht. Hij spoedde zich naar de sacristie en verzocht Rolf, die niet weinig verwon en Vrijdag. Prijs voor Schoonhoven per 3 maanden ongevalien-vereekering 15 cents meei per 3 maan-. in de eerste maand beschikt. welk een ervaren directeur deze vereeni- ging bezit. Ook was het eenig te hoeren zingen de heer Van der Heiden, met be geleiding van het orgelspel; Zangeres en organist hebben de aanwezigen als bij zondere attractie voor dezen avond, bui tengewoon laten genieten. Zoo'mag dan deze derde zangavond' van „De Lofatem” als uitstekend gesiaagJ genoemd warden en ieder was tenminste meer dan tevreden. Ds. Dellerilan sloot, met een woord van dank tot de aanwez.- gen en bet welslagen van dezen avond, met dankgkebed deze bijeenkomst. Tot plaatsvervangend burgemeester is benoemd de heer A. de Ruiter en bij diens afwezigheid of ontstentenis dj hter A. van Noordennen. Dezer dagen werd alhier de land- stormrfilm vertoond. Luitenant Boulogne verduidelijkte de op het doek gebrachte lichtbeelden en hield voorts nog een korte lezing. De in groeten getale opgekomen menigte, was zeer tevreden over alles wat men gehoord en gezien had. Giessen-Oudekerk. 4 Maart. De vereeni- ging „Een schooi met den bijbel” alhier, hield dezer dagen haar jaarvergadering, j Uit het jaarverslag van den secretaris bleek, dat de vereeniging inderdaad telt 118 leden en 139 schoolgaande kinderen, c a.”, opdat ook gij, terwijl besloten werd om dit jaar een nieuw schoolgebouw, bestaande uit 4 lo kalen, te stichten. Nieuw-Lekkerland, 4 Maart. Loop der bevolking over 1928. De bevolking op 1 Jan. 1928 bedroeg 1843 m. en 1851 vr., totaal 3694. Vermeerdering door geboor te met 52 m. en 32 vr., totaal 84, door vestiging met 81 m. en 67 vr., totaal 148. Vermindering door overlijden met 15 m. en 12 vr., totaal 27; door vertrek met 87 m. en 99 vr., totaal 186 Bevolking op 1 Jan. 1929 dus 1874 m. en 1839 vr., to taal 3713. Het aantal gesloten huwelijken bedroeg 31, het aantal echtscheidingen 1. Vdijdag had de vrouw van C. S. alhier het ongeluk, toen zij over het öb nadoelen naar haar familie zou gaan, te vallen, met het ongelukkig 'gevolg, dat zij haar rechterpols brak. Door Dr. Van Waas bergen is geneeskundige hulp verleend. Het vermenigvuldigingscijfor voor de plaatselijke inkiotnstenbelasting voor 19291930 is vastgesteld op IJL.Het vo rig jaar bedroeg dit 1.5. In de bijzondere school alhier is ’n goed geslaagde Ouderavond gehouden. Het hoofd der school, de (heer W. Euser, hield een referaat over „Kinderzonden”, de heer Bonter gaf een beschouwing over 1 „Kindervreugde” en de heer Laponder droeg een leesstukje voor over „Kinder- rarnpen”. In de pauze werden verver- sahingen rondgediend, en kon het schnf- 1 telijk werk der leerHugen worden bezidh- tigd.. Ondanks het koude weer, was de vergadering goed bezocht. De heer H. van Wijk, onderwijzer aan de bijzondere school te Kinderdijk, gemeene Nieuw-Lekkerland, hoofd de heer S. Boschma, is benoemd tot onder wijzer aan een bijzondere lagere school te Rotterdam. Waarom ®en burflerwacht? Glessen-Nleuwkerk, 4 Maart. Donder dagavond trad in safé de Baat, aian het Pinkeveer op de heer Snijders, kapitein Peursum, 4 Maart. Woensdagavond had in de Gereformeerde Kerk alhier plaats een uitvoering der Christelijke Zangvereeniging „Do Lofstem” te Peur- aum o.a., onder leiding van 'haar direc teur, den heer G. Brouwer, te Alblasser- dam. Dit was de derde zangavond welke door deze vereeniging gegeven werd. De opening had plaats te zeven uur door den weleerw. heer Ds. DeUeman, Gere formeerd predikant, tevens eere-voorzit- ter, welke voorging in gebed en daarna de opgekomenen een harbelijk welkom toeriep, inzonderheid de medewerkers, voor dezen avond, de heer J. Schelling, welke de zang met orgel begeleidde en de heer M. van der Heijden, bariton. Ver schillende liederen werden gezongen, welke allen getuigden van ernstige studie en hier tevens het bewijs geleverd werd, Voorts had ik kaaiden, op schalen van 1-25.000, 1.40 000 en 1.50.000, naar aelang van de belangrijkheid van het land en van de militaire atlassen uit de 17e en 18e eeuw. Hiermede slaagde ik erin, een vervalsching je vervaardigen van een uiteenzetling van generaal Galet vonr de gemengde commissie in 1928. Van dit stuk verklaarden de hooggeflt ste officieren, die het gedurende 1 maand te Berlijn bestudeerden, in Januari 1929, dat het ongetwijfeld het werk was van een groep offi cieren, die daaraan jarenlang ge werkt hadden. Welnu: acht dagen waren voldoende voor mij geweest. Daarna leverde ik nog twee stuk ken van hetzelfde kaliber aan de Duitschers, die het weer verkochten aan een particulier spionnage bu- j reau. Heine heeft de stukken laten ty- j pen op papier van het departement van Landsverdediging door een ty piste ,met het verzoek, den haar overhandigden tekst op dit papier over te typen. Om de typiste gerust te stellen omtrent het feit, dat hij haar zulk een zonderlinge opdracht gaf, verklaarde Frank Heine, Bel gisch officier te zijn en hij liet haar een valsch bewijs daarvan zien. Den volgenden dag naaide Frank Heine de stukken terug. Toen .nu de pers de onthullingen van het Utrechtsch Dagblad’ bracht, deelde de typiste een en ander mede aan een ambte naar van het departement van Bui- tenlandsche Zaken in België en zoo kwam in en op het spoor. Bij een huiszoeking bit de vrouw van Heine hoorde de politie dat Heine met den laatsten trein thuis verwacht werd. Inderdaad kwam Frank-Heine 's nachts om 12 uur 34 aan te Brussel' waar zijn vrouw, die i natuurlijk door de politie in het <>ng werd gehouden, hem opwachtte. Zij had haar hond aan een ketting bij zich. Toen het dier zijn baas zag naderen,' rukte het zich los en snel de zijn meester tegemoet, zoodal de politie niet de minste moeite had, den gezochte te vinden en te arres- tceren. Aanvankelijk scheen het, als of hij zich wilde verzetten, doch toen hij besefte, dat dit hem niet zou ba ten, ging hij gewillig mede. Na een lang verhoor bekende hij alles en zeide een oud verdrag ge bruikt te hebben, dat lang voor den oorlog tusschen twee landen (noch Belgie, noch Frankrijk) is gesloten. Eenige wijzigingen waren voldoende om net bij den specialen toestand van Frankrijk en België aan te pas sen. De notulen der besprekingen tusschen de generale staven vond hij eveneens in de bijlagen van een oud verdrag. De cijfers omtrent kanonnen, tanks j enz. had hij zoomaar uit zijn duim gezogen. De namen van de officieren vond hii in het militair jaarboekje. De handleekeningen schreef hij zon der meer onder net stuk: een studie van de nabootsing had hij niet ge maakt. Verschijnt Maandag, Woensdag t f 1.25, franco per post f 1.50. Met den. Over het abonnement wordt ii ABONNÉ’B van dit blad, in het beait van ons Bericht 2000 ongeschiktheid. 1000 Hel geheime Fransch-Belgisclie een vervalsching? Het wordt hoe langer hoe mooier. Men weet nu niet meer wat waar is of niet waar is. Is het om te lachen ot om te huilen? Is heel Ne derland, heel de wereld beetgeno men door een gewclenlooze, doch geniale grappenmaker en verval- scher ol staat de Belgische regcermg voor niets, dal zij nu een complot jn elkaar heeft gezet om te bewijzen dat het een vervalsching is? Wat nu aan den dag gekomen is, schijnt het toppunt. Het zoogenaam de geheime rransch-Belgisciic ver drag, dat de heele wereld in rep en roer heeft gebracht, zou niets anders zijn dan een vervalsching. De ver- valscher is gevat. Hel is een zekere Albert Frank Heine, een avonturier, die alles in zijn leven heeft gepro beerd en voor niets terugdeins!. Deze Heine, die geboren is uil een Joodsch-Nederlandschen vader en een Duitsche moeder, die ge diend heeft in de Duitsche en Bel gische legers en reeds herhaaldelijk in de gevangenis heeft gezeten, is Zaterdagavond, toen hij van een reis uit Holland weer te Brussel aan kwam, gearresteerd en heeft na een urenlang verhoor bekend; dat hij de stukken, die door het Utrechtsch Dagblad gepubliceerd zijn en die zoo ontzettend veel stof hebben opgejaagd, heelemaal gefan taseerd heeft, zoogenaamd om de Duitsche en Nederlandsche spion nen er in le laten loopen. Als het waar is, dan moet men zeggen, dat deze Heine een schurk is, want hij heeft den wereldvrede in gevaar gebracht en een buitenge woon gevaarlijk en onverantwoorde lijk spel gespeeld. Maar men moet tegelijkertijd toe geven dat hij een buitengewoon gladde en knappe kerel is om de stukken zoo precies na te kunnen maken en zoo geloofwaardig, dat bij na de heele wereld er in loopt en zelfs een deskundige als generaal Snijders zegt, dat ze echt ziin. Heine heeft medegedeeld noe hij het aangelegd heeft de stukken 'te maken. Met de inlichtingen, welke ik ver kregen had uit het officieel mi litair journaal, van de bevoegde diensten, uit Belgische publicaties op het gebied van militaire tijdschrif ten alsmede met behulp van de ver dragen en protocollen der ontmoe tingen van de generale staven van vóór den oorlog speelde ik het klaar. V.m. 9.30 uui i. Brunsik. ID. Vm. 9.30 Leesdienst. 9.80 uur en ’a Delleman, van Ad vertentien: Van 1 tot 6 regels f 1.30; elke regel meer ƒ0.20. Bij 8 maal plaatsing 8e maar 0.10 per regel. Advertentiën tusschen den tekst drievuldig? y prys. Voor meer plaatsingen, groot aantal regels en condities vrage men tarief van Inschrijving, zjjn volgens de daarin vastgestelde bepalingen tegen ongevallen verzekerd voor bedragen, gewaarborgd door de NIEUWE HAVBANK te Schiedam, van Gulden bij Qu^en verlies Gulden hij verlies Gulden bij verlies ZlQ Gulden bij verlies van overleden Vv van hand of voet. V*° eeD 2°^'1W van pen duim.vv een anderen vinger. Ais dit allemaal waai1 is, dan is het totaal onbegrijpelijk, dal militair des kundigen de vervalsching niet ge snapt hebben en hel document voor echt hebben gehouden. Het wordt bepaald belachelijk als men verneemt met welke lapmiddelen Heine een officieel tintje aan de stukken heeft welen te geven. Alleen het document-Galet is voor zien van een z.g. droofl zegel van den generalen staf. Maar het vervalschte stuk draagt geen enkel zegel. Op een bijgevoegd document echter bracht Heine met drukinkt een af druk aan van een 25-centimes stuk uit den oorlogstijd. Er bevinden zich geen andere zegels op. Wat de handleekeningen betreft, zij gelijken evenveel op de echte handleekeningen ais Dr. Ritter, de redacteur van het Utrechlscli Dag blad, die de stukken opnam, op een man met helder inzicht, zei Heine. Volgens Heine heeft hij alleen het doei gehad de Duitschers om den tuin te leiden. Bovendien heeft hij een genoegen willen doen aan z.ijn vriend Waard Herremans, redacteur i van het bjad De Schelde, die de i stukken verkocht heeft aan het U. D. voor 5 of 6000 francs. Ook deze is gearresteerd. Heine heeft hartelijk gelachen om de herrie, die ontstaan is door zijn geknoei. Hij beroemt zich nog op zijn daad, cRe zegt hii, duidelijk aan den dag heeft gebracht wie Belgic’s vrienden en vijanden zijn. Intusschen worden de bekentenis sen van Heine geenszins algemeen geloofd. En het zal nog nader be wezen moeten worden wat de waar heid is. Van een avonturier en ex- tuchthuisboef als Heine en van een in het nauw gedreven militaire kliek kan alles verwacht worden. j Het was een vissohersboot. De jonge 1 graaf liet er zach he en roeien en zij vonden den eigenaar er van aan boord. De graaf bezichtigde de boot, vond haar 1 zeer netjes en zindelijk en volkomen aan zijn wenschen beantwoordende. De eigenaars twee broers waren bereid den jongen graaf het schip voor eenige dagen te verhuren en het zelf te besturen, en lord Stonefield betaalde dep, dubbelen prijs, dien de Schotten er voor geëischt hadden. Hij liet izich door den schipper toen weer naar wal roeien, gaf hem een rijkelijke belooning en keerde vervolgens naar het hotel terug. De dag wds snel voorbijgegaan en hij bemerkte, dat het reeds vijf uur in den namiddag was en de straatlantaarns aangestoken werden, toen hij het hotel bereikte en in een opgewekte stemming naar de kamer snelde, waarin hij door zijn \rienden werd opgewacht. Lord Stonefield deelde zijn hem reeds angstig wachtende vrienden en den vader van zijn geliefde Nina zijn ontdekkingen rhede en den volgenden morgen in de vroegte begaven zij zich op weg en volg den in de, door den jongen graaf gehuur de vissohersboot het jacht de „Pijl” zon der ontdekt te worden. Gedurende de vaart waren zij allen met bangen angst vervuld geweest,. De „Pijl” was juist bij het vallen van „Wildernis” binnengeloopeij. Dig was onmaddellijk aan land gegaan. De gor dijnen voor het venster van het woon huis waren opgehaald en een bleek lichtschijnsel drong naar buiten De doodsche stilte, die allerwegen heersohte, deed Borne onaangenaam aan. Stonefield alleen was, richtte hij zijn schreden naar het strand en bleef daar staan te kijken naar de booten, die de watervlakte verlevendigden. Een fraai jacht had zooeven het anker geworpen en een heer was met twee matrozen in een boot gestapt en had zich naar den wal laten roeien. Iets in zijn verschijning kwam den graaf bekend voor en wie beschrijft zijn blijde verrassing, teen hij in den naderbij- komende Dig Borne herkende. Dat was voorbeschikking. Eindelijk was hij op ’t rechte spoor! Schielijk trad hij achter een hoogen hoop steenen en wachtte daar, totdat Borne zich aan zijn blikken onttrokken had; toen wenkte hij een hem juist voor bij komenden schipper en vroeg hem of hij hem naar het jacht, ’t welk hij hem aanduidde, wilde brengen. Natuurlijk, dat deze zich hiertoe gaarne bereid ver klaarde en weinige minuten later stond lord Stonefield op het voordek van het jacht de „Pijl”, voor den van vetbaxing bijna Bpraielowen kapitein. Aanvankelijk wan deze niet te bewegen om iets omtrent Borne’s verblijf te ver raden, doch een belooning van honderd gulden maakte zijn tong losser, en na verloop van een half uur, verliet lord Stonefield het Jaoht, nadat hij volkomen wist welke richting hij moert Inslaan, om L*..— vijanden ta kunnen verlossen. krijgen, waarmede zij den volgenden te ondernemen. Zij reden daarom naarmorgen alsdan kon Nina wellicht vier-en-Awintig uur gered

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1929 | | pagina 1