Staal
1
aar
onscM en Misdaad.
mH
>PS
Maandag 4 Maart 1920
No. 5551
EERSTE BLAD.
Binnenland.
aar u
Plaatselijk Nieuws.
FEUILLETON
en herstellen van
ten Radiotoestellen
Dit Nummer bestaat uit
TWEE BLADEN
Gouda
9.30 uur «n
ink, Em.-Predi-
et«ucce»
Wat moet men nu gelooven?
61e Jaargang
av.
t
ƒ.1
derd was hem te zien, om een kort on-
ver-
uw gtwiaue aan ueu arm, wier
echter onder de dichte plooien 1
Nina eindelijk uit de handen harer duisternis de bocht aan den voet der
Hij vroeg
(Wordt vtrvrlfd.)
rich na te overtuigen, of Nina wer-1 gelijkenii met Nin» had
CHE ERVARINO
EN TELEFUNKEN-
EN 1
GEM.
n. 9.30 uur en
snigt.
KERK.
ir en ’s avonds
GEM.
9.30 uur, n.m.
r, Leeskerk.
.0 uur en av.
MID VOOMÜWWM UM
SCHOONHOVENSCHE COURANT.
laat-
een
0 uur en ’s av.
tzagers.
WILLIGE-LAN-
’s avonds 6 uur,
i. 10 uur en ’s
t.
!L. Prins- Alex
's avonds 0 uur,
imoer.
Vm. 9.45 w
Qa. VsJdkamp.
9.80 uur «u
J. G. van Loom,
MENING
Wat nu aan den dj
schijnt het toppunt, L
de geheime F ransel*
3 uur en ’s
eg.
5SEL. V.m. 9.15
Ds. J. van der
om
vijanden te kunnen verlossen. Thans
moest hij alleen nog maar een schip zien
te krijgen, waarmede zij den volgenden
de ,.PÜ1” onbemerkt volgen
i, en
binnen
krijgbaar
2 Cent.
fü
T PROEF I fe
9.30 uur en ’s
Ier.
9.30 uur en
vendorp, Candi-
10 uur, Proek-
r, de heer De
i H. Dienst.
i
g
9.30 uur en ’s
roen.
9.30 uur, Ds. J.
an nieuwe Lid-
0 uur, Ds, J.
S. W. N. VAN NOOTEN. SCHOONHOVEN.
Telefoon 20 Postch. en Girodienst 13753.
pool der
ïrloling
Êieke Armen en
WEG TE GOUDA,
ber ’28, No. 925.
20 000 Loten.
RIJZEN.
25 APRIL 1929,
mlccn, te Gouda.
fee naar keuze
in plm» 14000
ht Motorrijwiel,
f 1000.
ublement, f 600.
of Slaapkamer-
f 300.
Stofzuiger, ter
f 150.
Heeren- en 25
vieren, 100 Thee
d Fietslantaarns,
Heerenhorloge»,
stellen.
Postgirorekening
gde trekkingslijst.
PH VAN CATZ.
Penningmeester.
I ALPHtN.
)ouda.
ïVEKKOOPERS.
het hotel terug, waar zij tot den namid
dag wilden slapen.
I'U ~w *****’*'.-• ---
echter geen verlangen naar rust. Zij be
sloten, ieder afzonderlijk, in de stad aan
sporingen te doen of zij geen spoor van
toegevoegd aan de Burgerwacht, welke
alhier zou spreken over over het onder
werp: „Waarom een Burgerwacht!”
De vergadering werd geopend door
den burgemeester alhier, welke spreker
en aanwezigen een woord van hartelijk
welkom toeriep. Daarna ving de geachte
spreker zijn rede aan, welke op een zeer
nadruikJcelijke wijze de toehoorders dui
delijk maakte, waarom een burgerwacht
zoo dringend noodzakelijk is, met het oog
op de gevaren van revolutie, waarvan de
dagbladen zoo gedurig weer melding mar
ken, hoe of in het buitenland zoo iets
telkens aan de orde is.
Ook herinnerde hij nog even aan den
toestand van 1918, hoe of hier te lande
getracht is, om naar de Kroon te grijpen,
doch deze plannen ook toen verijdeld
zijn geworden. Doch lettende op toestan
den zooals in Rusland en elders, kan er
niet genoeg op aangedrongen worden, om
een sterke Burgerwacht in het leven te
roepen.
Momenteel telt Nederland 700 afdoe
ningen, vertegenwoordigende 78000 man
en dit getal kan en mqet nog veel grooter
j worden, daarom is het ook vanaf deze
plaats dat ik u wil toeroepen: „Sluit u
aan bij de afdeeling Gieesen-Nieuwkerk
- -'T4'”* wanneer het ge
vaar mocht dreigen, steeds gereed zult
staan tot verdediging voor hei behoud
van uw have en goederen.
Aan het eind dankte de burgemeester
den heer Snijders voor zijn schoone rede
en hoopte eveneens dat de afdeeling hier
ter plaatse nog sterk in ledental mag
toenemen. Hierna sluiting!
VEEMARKT TE DORDRECHT.
Dordrecht, 4 Maart. Dordrecht krijgt
weer een veemarkt. Het werd in verschil
lende kringen reeds lang als een gemis
gevoeld, dat in Dordrecht sedert jaren
geen veemarkt meer werd gehouden.
Dordrecht is een centrum in een uitge
breid gebied van landbouw en veeteelt.
..uDuD.uJ van de ligging op een eiland
zijn vooral In de laatste jaren tot een mi
nimum beperkt. Immers, de Dordtsche
veren zijn uitnemend; de ponten zijn van
groote capaciteit en onderhouden snelle
diensten, welke wachten tot enkele mi
nuten beperken. Het vervoer van vee
per autotractie is dus, voor wat Dor
drecht betreft, absoluut geen bezwaar.
De spoor aansluitingen alhier, naar alle
richtingen, zijn zeer gunstig.
Op verzoek van het gemeentebestuur
heeft een voörloopige commisise een on
derzoek ingesteld naar de wenschelijk-
heid en de mogelijkheid ervan. Onder lei
ding van den wethouder, den heer I. van
Huiden, kwam ze tot de conclusie, dat de
voorwaarden voor slagen zeker zoo gun
stig waren, dat een proef moest worden
genomen.
Daarvoor is in overleg met den in
specteur van den Veeartsenijkundigen
dienst 'te Rotterdam, aangewezen een ter
rein achter het gemeen tegebouw Bever-
wijcksplem, centraal gelegen ten opzichte
van veelading en aanlegplaatsen van boo
ten, dat door Gemeentewerken zoo ge
riefelijk mogelijk voor dat doel zal wor
den ingjaricht.
Burgemeester en Wethouders hebben
verder een definitieve commissie be
noemd, welke de uitvoering der plannen
kelijk zóó ver door haar vijanden ge
dreven was, dat zij, om haar verdere
vervolgingen te ontgaan, in een vlaag
van wanhoop er in toegestemd had, om
Rolf’s echtgenoote te worden.
Mr. Harpe deelde deze zienswijze, de
baron echter zoowel als de jonge graaf,
geloofden er geen oogenblik aan.
De detective bood zich aan om de hee
ren naar de kerk te voeren, welke Rolf
voor zijn huwelijk gekozen had, en daar
het middelerwijl half tien geworden was,
werd er een rijtuig gehaald, waarmede
de heeren kerkwaarts reden.
Voor deze aangekomen, stapten zij uit,
traden door een zijdeur het donkere
schip binnen en 1’
een pilaar, waar zij zien konden, zonder
zelf gezien te worden.
Een kwartier verliep in bange
wacbting. De kerk bleef leeg. Eindelijk
Rolf met den geestelijke uit de
INGEZONDEN MEDEDEELING.
--
trad
sacristie, en keek met angstig vorschen-
de blikken naar de deur, waaruit de
bruid komen moest.
Wederom verliep er een geruimen tijd
en de jonge bruigom werd steeds onge
duldiger, toen eindelijk de kerkdeur
openging en de heer Land, de rentmees
ter van „Heideheuvels” binnentrad met
een slanke gestalte aan den arm, wier
gelaat t r\
van den bruidssluier niet te onderkennen
was, en achtar hen volgden de vrouw van
den rentmeester van mej. Brown.
Sir Henry en de jonge graaf, die bij
na met zekerheid verwacht hadden, Dig
Borne en Viktoria te ontwaren, hielden
me: sprakelotzen angst hunne bi kken
de gestalte der jonge bruid geves-
57
Hij zeide, dat hij Rolf Borne geduren
de zijn aanwezigheid te Inverness bijna
geen oogenblik uit het oog had verloren,
en dat deze werkelijk een jonge dame ge
volgd was, die hij öok gevonden had en
met wie Rolf zich nog dien dag in de
stad zoude laten trouwen.
Een onbeschrijflijke verbazing maakte
zich van de heeren meester.
Noch sir Henry, noch de jonge graaf
konden ook maar een minuut lang ge-
looven, dat Nina er toe zoude besluiten
om ook slechts in schijn zich met Rolif
te laten trouwen, zelfs wanneer zij mocht
hopen, daardoor aan haar vijanden te
ontsnappen, en zij geloofden daarom
ook vast, dat de defectieve zich vergis
sen moest en op een geheel verkeerd
spoor was.
Toen deze hem echter beschreef, dat
hij den jongen Rolf gevolgd was, toen
deze naar de „Heideheuvels” gereden
was, dat hij in de nabijheid van het
landgoed op de loer gelegen had, om de
schreden van den jongen man te bespie
den, die zich in de nenung van het
strand verwijderd had en eerst toen het
donker was, arm in arm met een jonge
dame tenigkeerde, dat hij den gehee'en
avond bij haar gebleven was en zich bij
Let naar huis rijden als dol van vreugde
had aanrestekl. dat hij den koetsier be-
«rteid had. om hem even vóór tienen naar
de kerk te brengen, toen konden zij aan i
sfjn woorden niet langer twijfelen en be-
i. 10 uur en ’s
Labruyère.
uur en ’s av.
ORA” toestel
op
tigd
Weinige se enden waren voldoende
,o_. geweest om hen te tvertuigen, dat deze
r-ïotwi zij, ook naar de kerk te gaan, om j aanvallige, tengere vrouwengesfalie niets
m rnnh vm nvartnitran nf Ntna war. i (reen geiiikenie mtf Nina had
kamer
diens
liefde
van L._o-
kiig toeval hen nu echter weer bij elkaar
gebracht en voor immer vereenigd had.
Waar Nina zich ophield, dat wist hij
j niet; hij veronderstelde, dat zij met zijn
vader en diens vrouw in Rooke-house
was en de jonge graaf zag nu terstond
in, dat Rolf hem geenerlei inlichting
geven kon.
In de diepste ontmoediging verliet
Stonefield met zijn vrienden de kerk
Sir Henry en Mr. Harpe gevoelden
zich zoo vermoeid, dat zij noodwendig
eenige uren rust behoefden, eer zij er
aan denken konden om nieuwe stappen
konden,
reeds l
lg WIIUBH siapcu.
'ÏÏJId£ i Ha vronr den «Wpar rf hü
boot voor hem wist, die bij voor eenige
V- I d8k8^n kOn<*0 hUrW1’ tOeV*1Uï WUt
d«U1 Borne’7 Vindi konden. Toen lorflwn'
donkere
plaatsten zich achter
.u uerQ waa nem le znJU) voll
derhoud Rolf volgde hem naar een zij-
en vertelde nu den graaf op
verlangen, de geschiedenis zijner
- voor Lilly, hoe zijn vader hem
haar losgerukt had, hoe een geluk-
Maar waa- hleef dan Nina, wanneer
dit meisje Rolf Borre’s bruid was, eu
waarom had hij, P'df, van Nina afige-
zien?
De hevigste vrees voor haar leven en
haar veiligheid maakten zich van hen
meester. Inmiddels werd de trouw
plechtigheid bij het altaai voltrokken en
nadat deze was afgeloopen, begaven al
len zich naar de sacristie.
„Wacht hier op mij,” fluisterde lord
Stonefield den baron toe „Ik ga naar
binnen om van Rolf te weten te komen,
waar zijn vader Nina heeft heenge
bracht.
Hij spoedde zich naar de sacristie en
verzocht Rolf, die niet weinig verwon
en Vrijdag. Prijs voor Schoonhoven per 3 maanden
ongevalien-vereekering 15 cents meei per 3 maan-.
in de eerste maand beschikt.
welk een ervaren directeur deze vereeni-
ging bezit. Ook was het eenig te hoeren
zingen de heer Van der Heiden, met be
geleiding van het orgelspel; Zangeres en
organist hebben de aanwezigen als bij
zondere attractie voor dezen avond, bui
tengewoon laten genieten.
Zoo'mag dan deze derde zangavond'
van „De Lofatem” als uitstekend gesiaagJ
genoemd warden en ieder was tenminste
meer dan tevreden. Ds. Dellerilan sloot,
met een woord van dank tot de aanwez.-
gen en bet welslagen van dezen avond,
met dankgkebed deze bijeenkomst.
Tot plaatsvervangend burgemeester
is benoemd de heer A. de Ruiter en bij
diens afwezigheid of ontstentenis dj hter
A. van Noordennen.
Dezer dagen werd alhier de land-
stormrfilm vertoond. Luitenant Boulogne
verduidelijkte de op het doek gebrachte
lichtbeelden en hield voorts nog een korte
lezing. De in groeten getale opgekomen
menigte, was zeer tevreden over alles wat
men gehoord en gezien had.
Giessen-Oudekerk. 4 Maart. De vereeni-
ging „Een schooi met den bijbel” alhier,
hield dezer dagen haar jaarvergadering, j
Uit het jaarverslag van den secretaris
bleek, dat de vereeniging inderdaad telt
118 leden en 139 schoolgaande kinderen, c a.”, opdat ook gij,
terwijl besloten werd om dit jaar een
nieuw schoolgebouw, bestaande uit 4 lo
kalen, te stichten.
Nieuw-Lekkerland, 4 Maart. Loop der
bevolking over 1928. De bevolking op
1 Jan. 1928 bedroeg 1843 m. en 1851 vr.,
totaal 3694. Vermeerdering door geboor
te met 52 m. en 32 vr., totaal 84, door
vestiging met 81 m. en 67 vr., totaal 148.
Vermindering door overlijden met 15 m.
en 12 vr., totaal 27; door vertrek met 87
m. en 99 vr., totaal 186 Bevolking op
1 Jan. 1929 dus 1874 m. en 1839 vr., to
taal 3713. Het aantal gesloten huwelijken
bedroeg 31, het aantal echtscheidingen 1.
Vdijdag had de vrouw van C. S.
alhier het ongeluk, toen zij over het öb nadoelen
naar haar familie zou gaan, te vallen,
met het ongelukkig 'gevolg, dat zij haar
rechterpols brak. Door Dr. Van Waas
bergen is geneeskundige hulp verleend.
Het vermenigvuldigingscijfor voor
de plaatselijke inkiotnstenbelasting voor
19291930 is vastgesteld op IJL.Het vo
rig jaar bedroeg dit 1.5.
In de bijzondere school alhier is ’n
goed geslaagde Ouderavond gehouden.
Het hoofd der school, de (heer W. Euser,
hield een referaat over „Kinderzonden”,
de heer Bonter gaf een beschouwing over
1 „Kindervreugde” en de heer Laponder
droeg een leesstukje voor over „Kinder-
rarnpen”. In de pauze werden verver-
sahingen rondgediend, en kon het schnf-
1 telijk werk der leerHugen worden bezidh-
tigd.. Ondanks het koude weer, was de
vergadering goed bezocht.
De heer H. van Wijk, onderwijzer
aan de bijzondere school te Kinderdijk,
gemeene Nieuw-Lekkerland, hoofd de
heer S. Boschma, is benoemd tot onder
wijzer aan een bijzondere lagere school te
Rotterdam.
Waarom ®en burflerwacht?
Glessen-Nleuwkerk, 4 Maart. Donder
dagavond trad in safé de Baat, aian het
Pinkeveer op de heer Snijders, kapitein
Peursum, 4 Maart. Woensdagavond
had in de Gereformeerde Kerk alhier
plaats een uitvoering der Christelijke
Zangvereeniging „Do Lofstem” te Peur-
aum o.a., onder leiding van 'haar direc
teur, den heer G. Brouwer, te Alblasser-
dam. Dit was de derde zangavond welke
door deze vereeniging gegeven werd.
De opening had plaats te zeven uur door
den weleerw. heer Ds. DeUeman, Gere
formeerd predikant, tevens eere-voorzit-
ter, welke voorging in gebed en daarna
de opgekomenen een harbelijk welkom
toeriep, inzonderheid de medewerkers,
voor dezen avond, de heer J. Schelling,
welke de zang met orgel begeleidde en
de heer M. van der Heijden, bariton. Ver
schillende liederen werden gezongen,
welke allen getuigden van ernstige studie
en hier tevens het bewijs geleverd werd,
Voorts had ik kaaiden, op schalen
van 1-25.000, 1.40 000 en 1.50.000, naar
aelang van de belangrijkheid van het
land en van de militaire atlassen uit
de 17e en 18e eeuw.
Hiermede slaagde ik erin, een
vervalsching je vervaardigen van een
uiteenzetling van generaal Galet vonr
de gemengde commissie in 1928. Van
dit stuk verklaarden de hooggeflt
ste officieren, die het gedurende 1
maand te Berlijn bestudeerden, in
Januari 1929, dat het ongetwijfeld
het werk was van een groep offi
cieren, die daaraan jarenlang ge
werkt hadden. Welnu: acht dagen
waren voldoende voor mij geweest.
Daarna leverde ik nog twee stuk
ken van hetzelfde kaliber aan de
Duitschers, die het weer verkochten
aan een particulier spionnage bu- j
reau.
Heine heeft de stukken laten ty- j
pen op papier van het departement
van Landsverdediging door een ty
piste ,met het verzoek, den haar
overhandigden tekst op dit papier
over te typen. Om de typiste gerust
te stellen omtrent het feit, dat hij
haar zulk
een zonderlinge opdracht
gaf, verklaarde Frank Heine, Bel
gisch officier te zijn en hij liet haar
een valsch bewijs daarvan zien. Den
volgenden dag naaide Frank Heine
de stukken terug. Toen .nu de pers
de onthullingen van het Utrechtsch
Dagblad’ bracht, deelde de typiste
een en ander mede aan een ambte
naar van het departement van Bui-
tenlandsche Zaken in België en zoo
kwam in en op het spoor. Bij een
huiszoeking bit de vrouw van Heine
hoorde de politie dat Heine met den
laatsten trein thuis verwacht werd.
Inderdaad kwam Frank-Heine
's nachts om 12 uur 34 aan te
Brussel' waar zijn vrouw, die i
natuurlijk door de politie in het
<>ng werd gehouden, hem opwachtte.
Zij had haar hond aan een ketting
bij zich. Toen het dier zijn baas zag
naderen,' rukte het zich los en snel
de zijn meester tegemoet, zoodal de
politie niet de minste moeite had,
den gezochte te vinden en te arres-
tceren. Aanvankelijk scheen het, als
of hij zich wilde verzetten, doch toen
hij besefte, dat dit hem niet zou ba
ten, ging hij gewillig mede.
Na een lang verhoor bekende hij
alles en zeide een oud verdrag ge
bruikt te hebben, dat lang voor den
oorlog tusschen twee landen (noch
Belgie, noch Frankrijk) is gesloten.
Eenige wijzigingen waren voldoende
om net bij den specialen toestand
van Frankrijk en België aan te pas
sen. De notulen der besprekingen
tusschen de generale staven vond
hij eveneens in de bijlagen van een
oud verdrag.
De cijfers omtrent kanonnen, tanks j
enz. had hij zoomaar uit zijn duim
gezogen. De namen van de officieren
vond hii in het militair jaarboekje.
De handleekeningen schreef hij zon
der meer onder net stuk: een studie
van de nabootsing had hij niet ge
maakt.
Verschijnt Maandag, Woensdag t
f 1.25, franco per post f 1.50. Met
den. Over het abonnement wordt ii
ABONNÉ’B van dit blad, in het beait van ons Bericht
2000 ongeschiktheid. 1000
Hel geheime Fransch-Belgisclie
een vervalsching?
Het wordt hoe langer hoe mooier.
Men weet nu niet meer wat waar
is of niet waar is. Is het om te
lachen ot om te huilen? Is heel Ne
derland, heel de wereld beetgeno
men door een gewclenlooze, doch
geniale grappenmaker en verval-
scher ol staat de Belgische regcermg
voor niets, dal zij nu een complot
jn elkaar heeft gezet om te bewijzen
dat het een vervalsching is?
Wat nu aan den dag gekomen is,
schijnt het toppunt. Het zoogenaam
de geheime rransch-Belgisciic ver
drag, dat de heele wereld in rep en
roer heeft gebracht, zou niets anders
zijn dan een vervalsching. De ver-
valscher is gevat. Hel is een zekere
Albert Frank Heine, een avonturier,
die alles in zijn leven heeft gepro
beerd en voor niets terugdeins!.
Deze Heine, die geboren is uil een
Joodsch-Nederlandschen vader en
een Duitsche moeder, die ge
diend heeft in de Duitsche en Bel
gische legers en reeds herhaaldelijk
in de gevangenis heeft gezeten, is
Zaterdagavond, toen hij van een reis
uit Holland weer te Brussel aan
kwam, gearresteerd en heeft na
een urenlang verhoor
bekend; dat hij de stukken, die door
het Utrechtsch Dagblad gepubliceerd
zijn en die zoo ontzettend veel stof
hebben opgejaagd, heelemaal gefan
taseerd heeft, zoogenaamd om de
Duitsche en Nederlandsche spion
nen er in le laten loopen.
Als het waar is, dan moet men
zeggen, dat deze Heine een schurk
is, want hij heeft den wereldvrede in
gevaar gebracht en een buitenge
woon gevaarlijk en onverantwoorde
lijk spel gespeeld.
Maar men moet tegelijkertijd toe
geven dat hij een buitengewoon
gladde en knappe kerel is om de
stukken zoo precies na te kunnen
maken en zoo geloofwaardig, dat bij
na de heele wereld er in loopt en
zelfs een deskundige als generaal
Snijders zegt, dat ze echt ziin.
Heine heeft medegedeeld noe hij
het aangelegd heeft de stukken 'te
maken.
Met de inlichtingen, welke ik ver
kregen had uit het officieel mi
litair journaal, van de bevoegde
diensten, uit Belgische publicaties op
het gebied van militaire tijdschrif
ten alsmede met behulp van de ver
dragen en protocollen der ontmoe
tingen van de generale staven van
vóór den oorlog speelde ik het klaar.
V.m. 9.30 uui
i. Brunsik.
ID. Vm. 9.30
Leesdienst.
9.80 uur en ’a
Delleman, van
Ad vertentien: Van 1 tot 6 regels f 1.30; elke regel meer ƒ0.20. Bij 8 maal
plaatsing 8e maar 0.10 per regel. Advertentiën tusschen den tekst drievuldig?
y prys. Voor meer plaatsingen, groot aantal regels en condities vrage men tarief
van Inschrijving, zjjn volgens de daarin vastgestelde bepalingen tegen ongevallen verzekerd voor bedragen, gewaarborgd door de NIEUWE HAVBANK te Schiedam, van
Gulden bij Qu^en verlies Gulden hij verlies Gulden bij verlies ZlQ Gulden bij verlies van
overleden Vv van hand of voet. V*° eeD 2°^'1W van pen duim.vv een anderen vinger.
Ais dit allemaal waai1 is, dan is het
totaal onbegrijpelijk, dal militair des
kundigen de vervalsching niet ge
snapt hebben en hel document voor
echt hebben gehouden. Het wordt
bepaald belachelijk als men verneemt
met welke lapmiddelen Heine een
officieel tintje aan de stukken heeft
welen te geven.
Alleen het document-Galet is voor
zien van een z.g. droofl zegel van den
generalen staf. Maar het vervalschte
stuk draagt geen enkel zegel. Op een
bijgevoegd document echter bracht
Heine met drukinkt een af druk aan
van een 25-centimes stuk uit den
oorlogstijd. Er bevinden zich geen
andere zegels op.
Wat de handleekeningen betreft,
zij gelijken evenveel op de echte
handleekeningen ais Dr. Ritter, de
redacteur van het Utrechlscli Dag
blad, die de stukken opnam, op een
man met helder inzicht, zei Heine.
Volgens Heine heeft hij alleen het
doei gehad de Duitschers om den
tuin te leiden. Bovendien heeft hij
een genoegen willen doen aan z.ijn
vriend Waard Herremans, redacteur
i van het bjad De Schelde, die de
i stukken verkocht heeft aan het U. D.
voor 5 of 6000 francs.
Ook deze is gearresteerd.
Heine heeft hartelijk gelachen om
de herrie, die ontstaan is door zijn
geknoei. Hij beroemt zich nog op
zijn daad, cRe zegt hii, duidelijk aan
den dag heeft gebracht wie Belgic’s
vrienden en vijanden zijn.
Intusschen worden de bekentenis
sen van Heine geenszins algemeen
geloofd. En het zal nog nader be
wezen moeten worden wat de waar
heid is. Van een avonturier en ex-
tuchthuisboef als Heine en van een
in het nauw gedreven militaire kliek
kan alles verwacht worden.
j Het was een vissohersboot. De jonge
1 graaf liet er zach he en roeien en zij
vonden den eigenaar er van aan boord.
De graaf bezichtigde de boot, vond haar
1 zeer netjes en zindelijk en volkomen aan
zijn wenschen beantwoordende.
De eigenaars twee broers waren
bereid den jongen graaf het schip voor
eenige dagen te verhuren en het zelf te
besturen, en lord Stonefield betaalde dep,
dubbelen prijs, dien de Schotten er voor
geëischt hadden. Hij liet izich door den
schipper toen weer naar wal roeien, gaf
hem een rijkelijke belooning en keerde
vervolgens naar het hotel terug.
De dag wds snel voorbijgegaan en hij
bemerkte, dat het reeds vijf uur in den
namiddag was en de straatlantaarns
aangestoken werden, toen hij het hotel
bereikte en in een opgewekte stemming
naar de kamer snelde, waarin hij door
zijn \rienden werd opgewacht.
Lord Stonefield deelde zijn hem reeds
angstig wachtende vrienden en den vader
van zijn geliefde Nina zijn ontdekkingen
rhede en den volgenden morgen in de
vroegte begaven zij zich op weg en volg
den in de, door den jongen graaf gehuur
de vissohersboot het jacht de „Pijl” zon
der ontdekt te worden.
Gedurende de vaart waren zij allen met
bangen angst vervuld geweest,.
De „Pijl” was juist bij het vallen van
„Wildernis” binnengeloopeij. Dig was
onmaddellijk aan land gegaan. De gor
dijnen voor het venster van het woon
huis waren opgehaald en een bleek
lichtschijnsel drong naar buiten De
doodsche stilte, die allerwegen heersohte,
deed Borne onaangenaam aan.
Stonefield alleen was, richtte hij zijn
schreden naar het strand en bleef daar
staan te kijken naar de booten, die de
watervlakte verlevendigden.
Een fraai jacht had zooeven het anker
geworpen en een heer was met twee
matrozen in een boot gestapt en had zich
naar den wal laten roeien.
Iets in zijn verschijning kwam den
graaf bekend voor en wie beschrijft zijn
blijde verrassing, teen hij in den naderbij-
komende Dig Borne herkende. Dat was
voorbeschikking. Eindelijk was hij op ’t
rechte spoor!
Schielijk trad hij achter een hoogen
hoop steenen en wachtte daar, totdat
Borne zich aan zijn blikken onttrokken
had; toen wenkte hij een hem juist voor
bij komenden schipper en vroeg hem of
hij hem naar het jacht, ’t welk hij hem
aanduidde, wilde brengen. Natuurlijk,
dat deze zich hiertoe gaarne bereid ver
klaarde en weinige minuten later stond
lord Stonefield op het voordek van het
jacht de „Pijl”, voor den van vetbaxing
bijna Bpraielowen kapitein.
Aanvankelijk wan deze niet te bewegen
om iets omtrent Borne’s verblijf te ver
raden, doch een belooning van honderd
gulden maakte zijn tong losser, en na
verloop van een half uur, verliet lord
Stonefield het Jaoht, nadat hij volkomen
wist welke richting hij moert Inslaan,
om L*..—
vijanden ta kunnen verlossen.
krijgen, waarmede zij den volgenden
te ondernemen. Zij reden daarom naarmorgen
alsdan kon Nina wellicht
vier-en-Awintig uur gered