J£lltoef)f'SryP
-i -è® Aün d(7nnoar:
f3
Staat ter dekking
Hailiprs Tan Parijs.
rff
8
W. A. v. d. DONK
ie HUDOiheKen
„Markgraf"
HAaOL
AANBESTEDING.
Solied Pand
Kaaspakhuis
Het is ook Uw belang?
P.J.
Edel 8 Baar Sigaren
MEUBELEN - BEDDEN
TAPIJTEN
Arkelstraaf 20-21, Gorinchem
Van Rondom.
éfoiqqefaafflabak
BESTEVAEB
jj\ M
jtS
ROTTERDAM
Dr. HEMMERS,
bij.de GEBR. VEEN, Vreeswijk:
De Hengst
Vosbles
met w. v. Oostïriesch
Op Zaterdag 13 April, des namiddags 3 uur
te Waddinxveen
Het bouwen van een Woonhuis
en Kantoor
A. SCHAKEL - SCHOONHOVEN
Heeft U Kuikens?
Ik heb opfok voer
VAN KESTEREN'SOPFOKVOm^
Er
i l
TE KOOR:
J. K. SNOEI - Stadhuisstr. 7 SCHOONHOVEN
Tabak- en Sigarenmagazijn „PEER"
A. BAARS, Voorhaven 1
Ziet onze Vitrages Kurkzeilen
Cöcos- en Chipamatten
SCHOOHHQYENSCHE COUEAKT
van Vrijdag 5 April 1929 Ho. 5564
<2>e natuuefiefhebbee
TWEEDE BLAD.
Mengelwerk.
Een Amerikaansch
huwelijksaanzoek.
FEUILLETON.
Plaatselijk Nieuws.
Lt»i -f""1
«2,80 16. 49.
ÏÏ»J7.*
I 32.*> s7-
I 52.- *0-
Heeren
Demiiaiion»
met en tondèr
ceintuur, in
fijne Engelsche
nouveauté'»,
m.geruitenrug
23.- 27.- 33.-
I
Damel Paletot,
Prima fantasieatof,
met tydèn voering
Oroote ƒ20.—
keuze Paletot».
Diverse modellen,
in pry zen van
U.. 11- M- ti, ILSi
Dame, Paletot
ui de laatste Eng
nouveauté'», met
zyden voering
Groote ƒ32.501
•orteenng Paletot»
in prijzen van
O- 11 M- ZS. I1M
Dame, Costuom
in blauw, unie en
fantaiiestoffenjnet
zijden voering.
Ruime ƒ27.50
•orteenng Dames-
Costuum» in de
nieuwste modellen
11- 1LS0 Z7.S0 k-«-
■gedi 't nieuwste
tames-en Heorst*
mode-sruttelen
■H| tHH
Dames Japon
in zeer fijne kwaliteit
npa-atof an crêpe catd
Enorme 19,—
keuze Japonnen in de
iaatate nouveauté
150 tZ SO II.- II - ta kaapt
Dames Japon
Nieuwste model,
ut beige veloutine
Groote 22.®®
collectie Japonnen.
Diverse modellen.
tJU »S0 (2 S0 II- H-
Z2.S0 M kosf»f
op LANDtRIJEN bij behoor
lijke overwaaide, 4 j
Tevens gelden beschikbaarop
SCHEPEN.
Q. BOUWMEESTER
Schoonhoven.
H0M0E0PATHISCHE
GENEESKUNDIGE INRICHTING
Borgisfhelaini »16. Botterdam
Tel. 48778
(Te bereiken met lijn 11, rich
ting Noorden tot vo.r huis.)
Behandeling v alk chronische
in en uitwendige ïiekten.ook
die welke door andere H.H.
Doctoren zijn opgegeven.
Urine-onderzoek f 1.~,
Zuiver wetenschappelijke
vorm van urine-onderzoek met
bepaling van den juisten aard
en plaats der ziekte.
Succes verzekerdlll
Urine kan ook per post ge
zonden worden.
Spreekuren uitslijtend
Dinsdags, Donderdags en Zater
dags van 10—5 uur.
Donderdagsavonds van 7—9 u.
Dekgeld 16 gulden Paaiden, die
blijken in 1928 te zijn guist ge
bleven 11 gulden contant.
REUKLOOS HAARWATER
gyn ONMISRAAk. VOOR
M SCl-OOL6AANrjf KINDEREN
PLACONS 30-45 Cis.
PABRIEK'.L.DE WOLF 6ZOHEN
PURMEREND
Verkrijgbaar bij Drogisten
zal in de R.-K BOND
publiek worden aanbesteed
voor rekening van den Heer O OKKERSE, aldaar.
Bestek en Teekening verkrijgbaar a f 6.— per stel (restitutie
f 3.—), bij den Architect
DIRK STUURMAN
Burg. Martenssingd, Gouda
INDIEN U UW FORDWAGEN GOED EN
BILLIJK GEREPAREERD WENSCHT,
VERZUIMT DAN' NIET EEN BEZOEK TE
BRENGEN AAN DE GARAGE VAN
FORD-DEALER
VRAAOT DSMONSTRATie MET DE NIEUWE FORD
EN U WORDT KOOPER
Origineele Ford onderdeelen, Olie, Benzine, Banden, enz
De tijd brengt mee, dat men een zoo best mo
gelijk artikel tegen e n zoo laag mogelijke» prijs
moet kunnen leverep.
voorziet in beide
Eerste kwaliteit tegeU den laagste» prijs op dit
gebied, voor kuikens van eiken l-eflijd
I H.U. f0.38 8» K.<; fO.75 5 K.Cï. 11.45
85 ti.ü. t 0-75 50 K U, f' 13.
R. VAN KESTEREN - Schoonhoven
i j
3 o
z
sa t»
iq a.
n Z
y si
(Wegens verandering van zaken)
met Boven- en Benedenwoning, flinke Tuin en daaraan verbonden
met bergruimte voor d: 80.000 K.G. Kaas, geheel groot 4| Aren, te
Gouda, aan vaarwater gelegen. Voor vele doeleinden geschikt.
Direct te aanvaarden.
Brieven, onder no. 4370, aan het Bureau van dit Blad.
vóór dat li een Rijwiel koopt, eerst bij
te kijken B
Daar vindt U de beste merken, zooals „Simplex", „Magneet"
„Burgers E. N. R.'\ „Estafette', „Union", „Germaan",^
„Juncker J. C. R" en „Corsair" Rijwielen met nog verschillende
goedkoopere merken vanaf f 45 met Torpedonaaf en Kettingkast.
IS UW ADRES
HEEREN!
Wilt U een goedkoop of een best
Costuum voor| beide kunt U bij
ons terecht - Coatuum. vanaf f 12.—
DAMES I
Wilt U een mooie Mantel of Hoed
gaat dan naar Schoonhoven) ner
gens goedkooper, maar vooral
nergens beter
Damesmantels vanaf 9.75
ROOKT DE BEKENDE
in prijzen van 6, 8 10 en 12 cent. Bijzonder aanbevolen
Edel 8 Baar Dulcis, lichte Sumatra 6 cent sigaar
Edel 8 Baar Gracieus, Sum Zandblad Sigaar
J met Havana melange 8 cent
Verkrijgbaar:
De meest omvangrijke sorteering
Prima eigengemaakte Meubelen
VRAAGT ZICHTZENDINGI
Levering en plaatsing van Meubelen
FRANCO met onze Meubel-auto's
A Wel heb ik van
m'n leven, draag je
nu nog steeds die
schoenen met die
omhoog staande
mnten. man, knap
eens op.
B: Wat wou je dan
van me?
A Wel dat je eens
een paar mooie
stappers ging halen
bij VAN DAM in
IEDERE A DVERTENTIE
OPENT KANSEN OP NEUWE KLANTEN
dat je nooit niet, wrat j# «gtnlijk won,
vóór de kaas varkeken was. E» vrat heb
ik gedaan? Ik hab altijd het ijzer ge
smeed, terwijl hat heet waa
Een broer ran den ererledene kwam
hen aan da deur tegemoet
INtiffTONDEN MEDEDEEL.INB.
ontvliedt bridwW*
stadsgewoel om in
De bakte mannen warden in de „mooie
boeren
de «onxoamheicj
ven bosch.wld
hfidt.de stem
van de riatuuB
ta baJutatucn.
Zijn pijp b zv> beste
door
JAN KUKUIT.
In den Raaü ven Jaarsveld
werd lang en breed gesproken
over uitkeerlng aan werkloosen,
maar ar viel mets uit te keeren,
aaugesien de gemeentekas op
f 48 üa leeg was. Bu het welkom
van den nieuwen burgemeester,
heette de vorige burgemeester
tijn opvolger harjelgk welkom,
maar seide er bjj, dat hg toch
Uever een ander opvolger ge-
tien had.
Tante Batja ia in Jaarsveld geweest
Zij wou met alle geweld den nieuwen
burgemeester men, want zij had ge
hoonddat het too 'n kraan waa, groot,
flipk aa aan knappe bai en rij houdt
van knappe menschen. Dit dragen de
wereld, aagt ze in hamr oufcaZUge wijs
heid.
Weina, tante tag Jaarsveld, tij aag da
wapperende vlaggen van hui# tot huis,
ze zag de vroolijke gezichten der Jaars-
velders, dia in hun nopjes zijn, omdat de
nieuwe burgervader met zijn vTouwtje in
hun midden kwam wonen en ze zag ook
de maadjes, boordevol met fleaachen
wijn, dia naar binnen in het Raadhuis
gedragen en leeggeschonken warden en ze
rook da lucht van da goede sigaren, die
gerttj^ warden ter eere van den opvol-
ger^W mijnheer Vink.
„Dat noem ik toah een schandaal", zei
tante kregelig, toen ia terug waa, tegen
mij aa Jodocua.
„En waarom?" vroeg Jodocua. Kan a
same feestvieren op een droogje?
Kom, kom, tante, aai ik, vergoelijkend,
bij aoo'n plechtigheid mag wel een
■patje. Ze hebben daar in Jaarsveld,
Lopik en Wüliga-Langerak maar eens in
de 25 jaar een nieuwen burgemeester.
Gembier van Nooten waa ar 25 jaar en
die montere mijnheer Vink ook.
Tante wordt oud, treiterde Jod, te kan
de ton niet meer in het water ziet
schijnen. Of lid van den Blauwen
Knoop?
Hou jij je gebbetjes maar voor je, mijn
heer NathaJa, het kan jou nooit te nat
wezen, eputterde tante. Ik heb niets te
gen een dropje bij gen vroolijke gelegen
heid, maar ik vraag maar, wie moet dat
daar in JaarwveM betaien?
Nou, da'a nogal wiedes, meende Jod,
natuurlijk de gemeente.
Juist, daar heb je 't, zei tante een
beetje scherp.
En wat zouden jullie nou zeggen van
een gezin, waar ze wijn schonken en
dure sigaren rookten, terwijl >r geen
brood op de plank is en leden van het
gezin gebrek lijden?
Nou tante, vond ik, u gait vandaag
wel erg diep en hoog. Eerewijn wordt er
toch altijd geschonken in zoo'n geval,
kaar wat bedoelt n nou eigenlijk.
Niks andere as da: .'e geen wijn moet
schenken van de gemeente as de gemeen
tekas leeg in, kwam het vinnig terug.
En, ging tante verbolgen mort, ik zou
me B-ahornen een druppel aan mijn lip
pen te nemen, terwijl de werkloozen van
Jaarsveld op een houtje moeten bijten,
omdat er geen geld meer in kas is voor
e«n uitkeering
Nou, dat ia ook prettig voor mijnheer
Vink, om sen leege kas achter te laten
aan zijn opvolger, meende Jod.
Laat mijnheer Vink er nou mAJtr bui
tan, zei ik. Die heeft zioh 25 jaar lang
voor Jaarsveld uitgesloofd en in zijn af
scheid van den Baad wou bij zijn eigen
portemonnaie trekken om eigenhandig
50 blanke guldens te geven voor de werk-
loocm.
Heel aardig, kwam tante. Maar ik heb
er niks van gehoord of geleeen dat hij
het werkelijk gedaan heeft.
Ach, lieve tantetje, wat zoekt u van
daag allee fijn uit, Als we allemaal eens
deden wat we zeiden, dan zag de wereld
er heel andere uit.
En ik vind die vorige burgemeeeter
van Jaarsveld toch een fideels rent, waa
Jods meening, een man, die het hart op
de tong draagt, een dood-eerlijke kerel.
Nou, of ie, grinnikte tante, zoo eerlijk,
dat de nieuwe burgemeester er baast
pijn van in zijn buik kreeg, toen hem bij
de installatie zoo plomp verloren geoogd
werd door zijn voorganger, dat daze be
ver een ander zie burgemeester daar bad
gezien.
Is dal werkelijk gebeurd, tante? vroeg
Jod.
Het ia de gloeiende waarheid, jö, be
aamde tante, het waa of er een steen in
den Raad vied toen dat gezegd werd.
Allemaal keken ze mekaar aan en ieder
begreep, dat de oude burgemeester zijn
eigen zoon bedoelde.
0, dat verklaart allee, aei ik. Vader
liefde ia allee te vergeven. En het bloed
kruipt, waar het niet ga&n kan
Hij is anders toch goed, lachte Jod,
een erfelijk burgemeesterschap in Jaars
veld an Lopik, een familiar ageering
Nu, wat zoti dat, zei ik, je hebt zoons
die vaders opvolgen als burgemeester en
het gaat uitstekend, kijk maar eens naar
Ouderkerk a d Usael, waar burgemees
ter Van Waning algemeen geacht en be
mind ia.
Ja, ja, kwam tante, maar in Jaarsveld
wou de regeermg toch liever frisch
bloed zien en daarom stuurde ze een
jonge, fiksohe man, die vrij tegenover
alles staat.
Weet je wat ik zoo typisch vind,
merkte Jod op, dat mijnheer Oldenhof
juist in den schoonmaaktijd gekomen is.
Ik snap je, zei tante, je wou neggen,
dat hij nu dadelijk flink aan den slag
kan gaan en wat oude boei kan oprui
men: Wijd de deuren open en de wind
er door heen.
Dan komt er ook wel geld in hst landje,
dacht Jod,
En schiet nu op, jongelui, voer tante
uit, ik moet zelf aan de schoonmaak en
ben in 14 dagen niet te spreken.
Zelfs de oude Teunis schrok van het
woordje schoonmaak zoo hevig, dat het
gewone alotpraatje hem in den mond
bleef steken en we alle drie op de vlucht
aioegen, terwijl tante met de emmers be
gon te rammelen.
„Mooi weertje voor het koren," zei
John Stenton.
„Een beetje regen zou geen kwaad
kunnen", antwoordde Henry Salt.
Ze* liepen voort langs den stoftfigen
weg, stevig doorstappend. Ze waren bei
den geheel in het zwart gekleed, ten toe
ken van rouw, want ze waren op weg
naar de begrafenis van een boer uit de
buurt.
„Hij is er op het laatst toch nog gauw
van door gegaan".
„Zeker, maar hij ie nooit erg sterk
gowea8t."
Beiden liepen ze zwijgend door. Joihn
j Stenton waa een ongetrouwde boer. Hij
dacht aan niets anders dan aan geld
verdjenen en om de rest bekommerde hij
zich 'heel weinig. De mensahen wieten,
i dait hjj er warmpjes in zat, maar ook
werd <er van hem gezegd, dat hij de ziel
I van z*n grootmoeder zou verkoopen, als
hij «r eon paar stuiver# voor kon krij
gen. Zijn overmacht op zijn dorpege-
nooten kennende, had hij rich een toon
van gezag aangematigd. De eenvoudige
dorpelingen luisterden naar hem met
respect.
Henry Salt," aei hij eensklaps, „Je
Er ontstond een langdurig stilzwijgen
Dalberg werkte meteen en met een uit
drukking van onverholen bewondering.
De stikte werd eindelijk afgebroken door
een bediende, die de markiezin een brief
overhandigde.
„Wde 'heeft u dien brief gegeven?"
„Een heer, die op antwoord wacht."
De markiezin stond op, omhelede hare
doahter en verliet met de, tot den be
diende gerichte woorden: „Zeg aan dien
heer, dat ik hem mondeling.' zal ant
woorden!" hef boudoir.
Nauwelijks waren beiden alleen, toen
de aahilder het palet ter zijde legde en,
de hand van het jonge meisje grijpende,
bezorgd vroeg:
„Hortense, is het werkelijk waar, dat
graad de Rübau aanzoek om uwe hand
gedaan heeft?"
Eer het jonge meisje een antwoord
kon geven, trad geheel onverwachts de
markies de Roville in gezedecihap van
den graaf Rib au binnen.
„Lieve Hortenee," ving de markies aan
„ik vernam zoo even, dat mijnheer Dal
berg bij a was en nu ben ik gekomen om
hem geluk te weneohen met rijn prachtig
stuk en hem tegelijk aan mijn vriend
voor te stellen. De graaf de Ribaul
mijnheer Henri Dalberg!"
Beide heeren schudden elkaar de hand
en zagen elkaar wederkeerig echerp in
de oogen,
itDe reep na uw zeldzaam talent ie
bent getrouwd geweest sa daarom wfl ik
je eens om raad vragen."
„Wat zullen -we nou hebben"
Henry verwonderd.
,,'t Blijft onder ons, boo? Henry."
„Dat beloof ik."
„Beet Ik hib je al gekend toen Je mpg
een kleine jongen was en ais een oüde
schoolkameraad wil ik je' in vertrouwen
nemen."
„Al# ik je helfpen kan, graag."
„Ooed, Kijk eene, Samuel Barton wordt
vanmiddag begraven
„Ja, Ja, de arme kerel", zei Hear?
zuchtend en het hoofd schuddend vi
de hij er aan toe: „Zoo zullen we
maal eens moeten gaan."
„Zeker, maar wat ik eens zeggen wou,
hij laat veel geld na."
„En wat hij had, moet hij achterlaten."
„Ook z*n vrouw, dis al rin geld gekre
gen heeft", zed Stenton, Henry tuseohen
de ribben etootend.
Henry bleef midden op den weg staan.
Zijn makker deed hetzelfde en strak
keken ze elkaar aan.
„Zoo, waait de wind van dien kant?"
stotterde Salt.
„Je hebt het precies geraden. Barbara
is een flinke vrouw, die hard werkt en
allee met overleg doet. Ik prijs iemand
niet gauw, maar dat moet ik Barbara
nageven".
„En ze heeft een wrooiijk, blozend ge
richt
„Daar geef ik niks om."
,Jk wel", sad Salt.
„Neem me niet kwalijk, Hsnry, maar
jij bent nog net ais altijd. Heetamaal
niet pa-aktieah! Daarom ben je zooals je
bent en moet je nog altijd hard ploeteren
«m er te komen."
„Ja, ja," zuchtte F«mry- „Dus je denkt
over Barbara? Ik moet zeggen, ze is een
aardige en flinke vrouw, net zoo iemand
als mijn arme Jane waa." Henry zucht
te zwaar en a'n hoed afnemend, veegde
hij zioh met een rcoden zakdoek het
zweet van het voorhoofd.
„Hot komt er voor mij op aan, hoe ze
doet, niet hoe se er uit rist," zei Stenton,
zander acht te slasn op de treurige
herinneringen van rijn vriend. trDe boer
derij is nu van haar geen hypotheek
en geen kinderen en het land ie best."
„Jongens, John, daar sAn ik versteld
van. Jij trouwen?"
„Waarom niet? Aie het maar de moeite
waard is. Nou niet om wat te zeggen,
Hqpry, maar kijk nou eens naar je zelf.
Jij" bent getrouwd toen je drie-entwintig
was en je hebt een hoop kinderen, die
4 je arm gehouden hebben. Nu je weduw
naar bent en je kinderen groot en het
dorp uit rijn, begin je wat bij te komen
Ik heb mijn tijd afgewacht. Nu komt mijn
beurt. Ale ik Barbara trouw, is mijn
brood voor mijn heele leven geboterd."
i „Aan allebei de kanten," zei Henry.
„Dus ik zaü haar maar trouwen?"
„Als je ze wil hebben, zeker."
„Wil hebben?" John Stenton bleef van
verbazing staan. „Maar kerel, laat me
niet lachen. Hebben niet alle boeren
dochter» me nageloopen sedert m'n vijf-
en-twintigste jaar? Wil hebben? Kan ze
een man vinden, die d'r meer geld kan
laten zien, dan ik? En dat weet ze ook
wel. Barbar» is nieit gek, dat kan ik je
op een briefje geven, Henry."
,Jk vind het best. Ga er dan maar op
af."
„Dat zal ik en nog vandaag."
„Bewaar mei Op den begrafenisdag?"
„Ach watl Zoodra we van het kerk
hof terugkomen en wat gegeten hebben,
dan zal ik Barbara even alleen te spre
ken vragen en haar vertollen wat ik
waard ben. Ik heb m'n boekje in m'n
zak en als ze daar onverschillig voor
blijft, dan is ze geen vrouw f*'
„Veel geluk, John, veel geluk! Je aal
nog het halve land opkoopen. En ik
ik zal maar blijven ploeteren, altijd maar
ploeteren en tot aan mijn dood toe, niets
kunnen overleggen."
Ze kwamen aan den ingang van de
hoeve, waar Samuel Barton was gestor
ven, maax voor nog de beide mannen de
bij een gelegenheid als deze gebruikelijke
deelneming uitspraken, voegde John
Stenton zijn vriend toe: „Waarom ben
jij zoo arm? Omdat je nooit flink bent
opgetreden; omdat je altijd weifelde; om-
kamer" gelaten, waar reeds veel
bijeen waren, allen in zwarts kleeren en
met groot» glazen bier voor rich.
Het gezelschap -zat zwijgend langs de
wanden en da begrafenisondernemer uit
de naburige et&d wae fcuk bezig zwarte
handschoenen over de groote handen der
boeren te trekken.
„Mooi weertje voor 't koren," «ei Sten
ton, na enkele aanwezigen de hand ge
drukt te hebben De woorden werden ge
uit op een toon, speciaal voocr de gele
genheid gedempt.
„Een beetje regen sou geen kwaad
kunnen", meende een oude man, op den
zelfden toon «prekend.
De lijkstoet ging naar buiten. Barba
ra voorop, want in de dorpen gaat de
vrouw nog mee, als haar man begr&ven
wordt.
Bij den ingang van het kerkhof liet'
Barbara haar zakdoek vallen en Henry
Salt ra&pte dien voor haar op. Vanaf
dat oogenblik bleef hij aan haar ijjjde en
troostte haar in de meest aandoenlijke
oogenblikken.
Een half our later had Stenton, in de
achterkamer zijn aanzoek om Barbara's
hand gedaan.
„M'A Hevs, goeie mensQhl" riep Bar
bara uit, de sporen van een traan van
haar roee wangen vegend. „Ik ben nog
nooit in m'n leven zoo verrast geweest."
„Toch niet beleedigd, hoop ik?"
„Heelmaal niet Maar wie zou dat
gedacht hebben. Ze hebben altijd ver
teld. dat jij nooit zou trouwen."
.,Ik ben misschien een beetje heel
gauw gekomen maar je weet hoe ik ben
Ik laat er nooit gras over groeien, als
ik wat wdl En als je wilt weten hoe 't
met me staat, hier in dit boekje
,Neen, neen!" riep Barbara uit. „Laat
me dat maar niet zien. Het sou niet te
pes komen, dat ik precies wist, wat je
had, want het kan niet gebeuren."
„Niet gebeuren? Wil je daarmee zeg-
m
„Ik wil zeggen, dat Ik je aanzoek heel
vereerend vind en dat het een compli
ment voor mij iamaar rie je
„Wat is er dan? Waarom kan het dan
niet?"
„Omdat ik mijn woord al aan een sni
der heb gegeven
„Aan een ander? En we rijn nog geen
half uur van het kerkhof terug".
„Dat is waar Maar Henry Sah heeft
me aan het graf al gevraagd."
John Stenton, die er nooit gras over
liet groeien, keek Barbara strak aan. Na
verschillende pogingen slaagde hij er in
rijn mond te openen, maar hij sloot dien
weer, zonder iets gezegd te hebben.
Hij stond op en opende zijn mcmd op
nieuw
„Henry Salt?" vroeg hij als i» een
droom.
Barbara knikte.
John Stenton kuchte en draaide zijn
pet rond in zijn handen.
„Wel", zei hij ten laatste, ,4ik moet
naar' huis toe, „Het is mooi weertje voor
het koren".
„Ja", stemde Barbara toe, met een
zucht van verlichting. En op haar gejFo-
nen toon voegde rij er aan toe:
„Maar een beetje regen zou geen
kwaad kunnen."
ook tot mij doorgedrongen, mijnheer!"
zeilde de graaf. „Vergun mij echter te
zeggen, dat ik in de kunst man of meer
een leek ben. ja, ik geloof zelfs, dat ik
de kunstenaars half en half verafschuwI"
„Wellicht alleen daarom," viel Hor
tense hem met een fijn glimlachje in de
rede, „omdat alle kunstenaars rich min
of meer boven 't aBedaagsdhe verheffen.
Ik daarentegen hoogacht en vereer die
menschen, die meestal uit den minderen
stand voortgesproten, door vlijt en talent
meesterwerken te voorschijn tooveren en
rich zei ven een naam verwerven, die,
hoewel niet in een wijdechen titel ge
huld, toch eeuwig groot blijft en van
geslacht tot geslacht bewonderd wordt."
„Gij pleit voor de kunstenaars met een
geestdrift," nam de graaf opnieuw het
woord, „die, ik zou haast zeggen, aan
stekelijk werkt. Herhaal uw ontboeze
mingen en ik zal deze menschen, daar
van ben ik ten volle overtuigd, evenzeer
Mefkrijgen als gijl"
Deze laatste woorden slingerde hij het
jonge meisje met zulk een onbeschaamd
heid naar het gelaat, dat zij driftig op
stond, terwijl Dalberg, van woede be
vend, zioh zeiven geweld moest aan
doen, om zijne gevoelens te beheerechen.
„Wij zullen morgen doorgaan, mijn
heer", zeide Hortense vriendelijk tot Dal
berg. „Ik zal den portier bevelen om ge
durende uwe tegenwoordigheid ieder be
zoek af te wijnen, ten einde storingen,
zooals die van heden, voor eens en voor
altijd te voorkomenI Mijnheer de graafI"
richtte zij het woord tot dezen.
„Gij hebt mij de eer bewezen, om aan
zoek te doen om mijne hand. Het spijt
mij echter, dat ik u een weigerend ant
woord most geven, ik aeg u sulks In t
bijrijns mijns rader# «n mijnheer DeJ-
vmnd en geen aKjaaoof^igoiTettapn dit
oenpt vervangen Hy wenocht ecmeo
fobak die Jn orde" fa en uookt daarom
de zachte
berg, opdat ieder vm hen daar kennis
van mogen nemen!"
Met deze woorden verliet rij, met een
veraohtelijken Wik op den graaf, da
kamer.
Henri Dalberg ging na een ceremoni
eel afscheid eveneens heen.
„Nu, mijn waarde Roville," seide de
graaf, toen hij rich met den vader van
het meisje alleen bevond, „blijkbaar mt
er voor mij niets andere op, dan voor
altijd uw huie te mijden. Hoe zeer mij
zulks voor u zou spijten, ik rie geen an
deren uitweg, wanneer gij mij ton min
ste op geen andere manier ter hulp
komt."
De markies verbleekte.
„Hoe bedoelt gij dat, graaf? Spreek
duidelijker."
„Weinul" antwoordde de graaf, een
hooger toon aanslaande, „gij weet toch,
wat wij met elkaar hebben afgesproken.
Of ik huw uwe dochter, die ik waarach
tig Hefheb, of ik zal in. de Farijsahe
salons vertellen, waJt ik weet."
De markies de Roville ontroerd».
„Graaf, mijn woord weegt tegen het uwe
op", viel hij den spreker heftig in de
rede Gij bewaart het stilzwijgen, iult mij
den brief geven en mijn» dochter trou
wen. Om dit laatste te bereiken, zal ik
desnoods er niet voor terugschrikken om
dwang te giebnriken."
„Welaan dan!" antwoordde Ribau,
„ik geef u nog een hal jaar uitstel Wan
neer echter na verloop van dien tijd
Hortense mijn vrouw nog niet geworden
ia, trek ik mijn gegeven woord terug en
zad handelen."
Het was een duiv«Jadhtige glimlach,
die om de lippen van den graaf speelde,
toen hij in rijn voor het hotel wachtend
rijtuig stapte «n met sagrriersnde Wik-
Jubf'sum Coop. Boerenleenbank.
Nleuwerkerfc a.d. IJssel, 5 April. De
Coöperatieve Boerenleenbank alhier hield
een ledenvergadering. Er waren 64 leden
opgekomen van de 219; zeer zeker een
laag cijfer van opkomst en vooral voor
deze belangrijke vergadering, daar de
vereeniging jubileerde, n.l 't 25-jarig be
staan vierde. Nadat de heer T. Stout,
voorzitter, een inleidend woord had ge
sproken over 't jubileum, ging men over
tot de notulen, die tonder meer goedge
keurd werden. Volgde 't jaarverslag van
den heer P. Kapteijn. Daaruit kreeg men
beaef wat een vereeniging kan berei
ken. Hert -eerste jaar gfcf een verlies aan
van f 185,21 en thans een winst over
1928 van f 3584,88, tervHjl er een reser
ve ia van f 29056,13. 't Behoeft echter
geen betoog dat de Bank van Nieuw er-
kerk a d. IJssel en Omstreken een vooart-
vairendo bank is.
In 1928 hebben de totale ontvangsten
bedragen f 2 482878,76. waarvan
f 2 195.982,61 in loopende rekoning en
f 212 629,03 van de spaarbank; de uit
gaven beliepen f 2.479.293,88, waarvan
f 2.231.209,74 in ioopende rekening en
f 181.188,69 aan de spaarbank, zoodat
de winst f 3584,88 bedraagt. Bij hert re
servefonds, dat f 29.056,13 bedroeg, J»
f 3221,51 overgebracht, diu# da het nu
f 32277,64.
Met bijna algemeene stemmen werd de
heer P. Kapteijn herkozen tot bestuurs
lid en de heer M Vente tot lid van den
Raad van Toezicht. Ook de plaatsver
vangende bestuursleden werden weer met
groote meerderheid herkozen, n.l de hee
ren P Valkenburg en G. v. d. Wees. De
Voorzitter benoemde in een commissie
lot nazien deT rekening en verantwoor
ding de- heeren J. C. de Wit, B. Ande-
weg, directeur der Posterijen en J. Ter-
du. De voorzitter, de heer T. Stout, sprak
de jubileerende heeren A. v. d. Dussen
en P Kapteijn toe in zeer kernachtige
woorden en bood hun namens de ver
eeniging een 'CEoltAbieaAi aan, voorstel
lende het gebo-i.v der Bank in eiken
lijst. Dadir or 3 stuki aanwezig waren,
was er een voor da Bank zelf, die voor
alle leden zal te bezichtigen zijn- De heer
P. Kapteijn sprak daarna. Hij wist wei
dat er wat gebonren zou. maar dft ge
schenk overtrof wed rij? verwachtingen.
Hij bedankte don voorzitter in 't bijzon
der en ook tevens do vergadering.
Daarna kwamen de genoodigden aan
't woord en wol de heer Visser, inspec
teur der Centrale Raffeisenbank. Deze
zette uiteen, waar de eerste bank in
Dvitsohland werd gesticht. Spreker gaf
een overzicht van de Nutsspaathank en
van de Rijkspostspaarbank, die alreeds
veel vroeger bestonden dan de zooge
naamde Boerenleenbanken. De spaargel
den bij de Boerenleenbank overtroffen
de bovengenoemde banken verre, wel
een bewijs ran goede gang der Biwen-
leembank Dit komt neer zeker Land- en
Tuinbouwer en Middenstander ten
goede.
Daarna kwam aan 't woord de heer A.
J. Fijan, oud-voorzitteir tot 1921 van den
Raad van toezicht, herdacht de heeren
C. H. Pinkse, lid van den Raad mn Tpe-
riöht en G. de Wit, kassier vanaf 18
Maart 1910 tot 21 Januari 1926. Deze
beide heeren, die overleden rijn, bracht
spr. nog wanne hulde voor 't geen zij
voor de bank hebben gedaan. Daarna
wenedhte spreker de jpbilariasen geluk
ken het schitterend tafereel beschouwde,
dat de elegante Parijeohe promenade
aanbood. Öf Hortense zich ook al ver
zette, toch hield hij het geheele spel in
handen. De markies was geheel in rijn
macht, en de markiezin dat zij het
slechts wasgde om weerstand te bdeden!
Zijn oogen schoten bliksemstralen. Dit
was volkomen dezelfde bedwingende blik
waarmede de IJzwren Hand de schelmen
die rich tegen hem hadden willen ver
zetten, voor zich in het stof deed kruipen.
Dit was dezelfde koude, wreede uitdruk
king op het gelaat, waarmede de IJzeren
Hand den rampzaligen Pattes den dolk
tot aan het heft in den strot gestoken
had. Maar graaf de Ribau, den in alle
salons ontvangen edelman, en IJzeren
Hand, de handietenkoning, wat konden
deze beiden met elkander gemeen heb
ben?
„Het moet gelukkenI" prevelde de
graaf vóór rich uit, terwijl hij in zijn
schitterende equipage aart. „Noah de
markies, noch zijn echtgenoote zullen het
wagen, om mij te trotseeren. En Hor
tense zij zal de mijne worden. Eerder
wil ik haar als een lijk aan mijne voe
ten, dan de vrouw van een ander zien.
Met mijn leven zal ik mij haar bezit koo-
pen. Ik zal haar door geweld krijgen en
met hear het geduk, dat mij ontvluchten
wil en dart ik niettemin met ijzeren h&nd
bedwingen zal."
HOOFDSTUK VU.
Hert was een valkenblik, waarmede
Couper, de aanvoerder der agenten, de
herberg van Stalen George binnentre
dend, de localitedt, welke rich voor hem
opende, onderzocht en de uitdrukking
raw 5T7**KC ^wwegierighrid in rijn
oogen ging weldra over in toorn en wre
vel, toen hij de kroeg ledig vond.
,JDe vogels rijn gövlageni" riep hij
driftig nit.
„Welke vogels?" vroeg Stelen George
met het onnoozelste gelaart ter wereld.
„De bandieten van d# Uzeren Hand",
antwoordde Couper.
Ze rijn hedenavond hier niet ge
weest 1"
„Je liegt!"
„Ik lieg niet. Waarom zou ik de waar
heid verbergen?"
„Stalen Goor go!" antwoordde de amb
tenaar deT geheime politie, „iA schijnt
den mantel aan twee kanten tl dragen.
Antwoord mij zonder omwegen Houdt
ge het met ons of met de bandieten?"
„Mij dacht, dat ik u tooh voldoend»
bewijzen van' mijn trouw heb -geleverd,
om niet zulk een vermoeden, te laten oj
komen!"
„Hoe dan ook, een huiszoeking zufllen
wij toch doen. Volg mijl"
En de gelagkamer binnengaande, trad
hij naar de tafel, waaraan kort te voren
de bandieten hadden zitten drinken, tfa-
dat hij deze aan een allernauwkeuriget
onderzoek had onderworpen, bekeek by
den .vfloer.
„Je hebt hedenavond zeker veel bezoe
kers gehad?" vroeg hij den kastelein.
„Ja, zeer veel," antwoordde George.
„Dat kan men zien. Je schijnt zelfs
hoer voorname gasten gehad te hebben,
want naast de sporen van klompen, die
zioh op den met zand bestrooiden bodem
hebben afgedrukt, ontwaart men er, die
afkomstig zijn van hakken van zeer ele
gante laarzen. Dit is zelfs, de voetstap
I eener dame. 0, het loont wel de moeite
#n is teven# hoogft interessant om e«n
bij u «f fc ltffgnx- "Wfct ris Ik da«*
