De Liberalen willen: Stemt dus op 3 Juli a.s. op. G. A. BOON No. 1 van Lijst 31 ie KAASBRIK. WECK ABIS Broeken NT. VessanBD's KonmtlüICB FaMeteo NIEUWSBLMÖOR ZÜMLÜ1 ES UTRECHT V it uppoiheheo DemocraliSGhe Bond H. limzmiiig WILT U „DE KLEINE WINST" Bekendmaking. SCHOUW Middenpartij yoor Stad en Land Grasmachine Hooischudder Voor Bruilofis- en Eeestartikele n Voordrachten en Muziek S. B. G0MPERS w™i7 Gouda Geen Klassenstrijd, maar Kldssenvrede. Geen bescher ming, maar Vrijhandel. Geen eenzijdige nationale, maar internationale Volkenbondsontwapening. LIDeraie sraaisparill oevrimelisM OPENBARE VERGADERING Ouderkerk a. d. IJssel De Heer C. O. ROOS In Liberalen Koerst OPENBARE VERGADERING Eenheid boven uerdeeidheid Polder Stolwijk Algemeene Vergadering Aandeelhouders Handels- en Landbouwbank Sanuinose. AURORA Te koop Lekkerkerk aanbesteden Te koop: beheeshuhdibe ibrichtibb maiaenesseriueg 84 J. WELLEMAN, LIJST LIJST O H0ESTDRANK Misdruk f 1.00 p. 10 kilo N. Noordegraaf, Kleiweg 12, Telel. 602, Oouda. WIE prima kwaliteit tijd en geld den lust lianen - sciioonhouen VOOR VEEGENEESMIDDELEN Drogisterij „HET GROENE KRUIS" ANTON COOPS, LIJST Degelijke Meubels Zeil - Karpetten Gordijnen enz. enz. P. J. GROENEN SCHOONHOVEN Dam 1 en Haven 35 en 37 Brooie ssrieerlno Hengeispori-Artlkeisn Bevertien Manchester. Blauw Keper Moleskin Drill Opgericht 1765 Wormerveer Murwe Lijnkoeken W L Ster Lijnmeel „Ster" Grondnotenkoeken „Wessanen" SCHOONHOVENSCHE COURANT van Vrijdag 14 Juni W29. - So. 5593. TWEEDE BLAD. Mengelwerk. Van Rondom. Napoleons eerste liefde F E U IL L E T Óll Het Rieten Dak. 4 op Woensdag 19 Jnnl 1929 s' avonds acht uur, t« In Café „HARMONIE" v.n den Heer J. BROERE Spreker: Burgemeester van Lekkerkerk. Onderwerp: Toegang vrij Toegang vrij van de Afdoellng Stolwijk van den Vrijheidsbond op Dinsdag 18 Jnnl a.a. 'a avonds 8.15 uur precies (Zomertijd) in Café „CENTRAAL"van den Heer JOH. NOOMEN. Spreker: De Edelachtb. Heer C. 8. ROOS burgemeester van Lekkerkerk Onderwerp. Gelegenheid tot Qedachtenwlsseling Hat Bestuur. I-fln ma t'idheeftU om een PHILIPS Radio.lnotallatis SC (van de eenvoudigste tot de betere soorten)te betalen. 1U 1'lQQllUvll Ook de gramofoon en krachtversterkers of complete gramofoon versterkers-installatie. i... ppnillllPD ■■■Hm HAVEN 63 - SCHOONHOVEN UlM DllUIIWCfl I ingevolge art. 22 der Keur. HET BESTUUR van den maakt bekend, dat op Zaterdag 22 Jaal a.i. SCHOUW ut worden gedreven oven dsBrtiug.n.Brugg.hoofd.n, Katten. Vlieten nn Weteringen, over de Bepottng en Beplanting der Wegen, loomedn over de Sporen en Sltnken tn de Tonrondheid dier Wegen. Het Bettuur voornoemd: M. VERDOOLD Can., Voori. H. A. SCHIPPERS Secr. van der op Donderdag 27 Juni I9?9, des namiddags te 1.30 uur, ten Kantore der Vennootschap te aORIMOHEM. Agenda: Statutenwijziging. De Directie, J. W. MEKKING. 13 Juni 1929. GELD AANGEBODEN zonder borg tot f 600. Oehelmh. verz. Br. No. 50 (poetz. Inel.) nnn VAN ROON'S Boekhandel, Jtc. Cetutrut, Dordrecht. B Omnibuebrikktn, s Utrechtsche Wnoent)ee, 4 Tilbury's. 3 Buggy',. 1 Dogkarren, Boaronwagui, 4 Kaasbrikken, vr.o. mouw, voor Boor lagen prijs. A. GROENEVELD, Schoonhoven, tehuur,verschillende Handwagens met en zonder deksel. Zsnuwstsrksnd - Bloedvormend Het is heusch niet noodig U langer moe en slapen lusteloos te gevoelen, de „SANGUI- NOSE" helpt U hier volkomen van af. Probeer het eens en neem geregeld 2 maal daags een eetlepel, en U zult verbaasd staan van het verrassend resultaat SANOUINOSE kost per fiesch f 2.6 fl. f 11.-, 12 fl. f21.— Waoht U voor namaak. VAN DAM Co. De Riemerstr. 2c/4 Den Haag. Verkrijgbaar bij Apothekers en Drogisten. Te Schoonhoven bij A.N. v.ZESSEN, te Oouda bij ANT. COOPS, Wiidstr. tiM tmtatmn CHCH WftSSCHÉPU EN VEQVERD .XMurrep>3GQACHr tel isö GOPIISCHCM Agentschap voor Nisuwpoort: Wed. N. Sleeuwenhoek, Manuf.; Amslde: J. Meskcr, Manuf.; LexmondW. den ToomBrandwijk tn Molenaarsgraaf: C Versluis, Manuf., Brandwijk; Hoornaar en Noordelooe: F. Bos, Manuf., Noordeloos. Goudriaan: Oez. De Haan. op LANDERIJEN bij behoor lijke overwaarde, 4 Tevens gelden beschikbaarop SCHEPEN. O. BOUWMEESTER Schoonhoven. Mr. J. H. ICHULTZ VAN HA EG EN locr..Pen.i Zand voor lerweg 48, Aerden boat, Tel. >6148 wegens overkompleet een Lanswerfe en een Bij: P. v. MEULEN, Blaasbalg, Ijseietein. Burobmecster en Wethouders van zullen in 't openbaar op 15 Jool 1929 des voormiddags 11 uur in het GEMEENTEHUIS: Hef verbtowen der Gaig nel bijkomende Werken der 1ste Openbare Lagere School Ie Lekkerkerk. Bestek met Teekening k f 1 verkrijg baar bij den Oemeente-Architect. i De Burgemeester, ROOS. De Secretaris, v. RIEMSDIJK. Een geheel nieuwe Kansbrik met Coll.-assen, door omstandig heden voor slechts f 275— Fr. br., onder No. 5420, buteau van dit blad. ROTTERDAM te bereiken met lijn 4-5 7-8-11 15-17-18, richting Westen tot bij den Mathenesserweg. Spreskursn: Dinsdag, woens dag en Zaterdag 106 uur, met consulteerend Arts. Suootsvolls behandeling van alle in- en uitw. ziekten met onze Homoeopat/sche en Krui- denmedicijncn. Urlnt Ondsrzoek f 2 Baotsrlologlsoh BlosdondsrzosK f 10.- waarblj nauwkeurige en vol ledige iiektebeschrljving. Urine kan ook per post ge zonden worden. Maandkaart f6, waarbij gratis medicijnen en urine-onder- zoekingen. H. VIN QELDER. voorheen werkzaam bij wijlen Dr. L.J. Kimmel, Speciaal Arts voor Chronische Ziekten, te Hillegersberg. VNo. G op onza Lijmt van Candldaten voor de op 3 Juli te houden Tweede Kamerverkiezing la; Ddie behalve bestuurder van vele belangrijke vereenigin- gen, beheerder is van een landbouwbedrijf en dus midden in de praktijk zit Bvan land- en tuinbouw en veeteelt. Iemand, die dus dagelijks te zorgen en te waken heeft voor het boerenbedrijf en daarom in de Kamer zeer nuttig werk zal kunnen doen. Op zeer veel vergaderingen heeft hij behalve de belangen van den landbouw ook het nood zakelijke van de Nationale Ont wapening verdedigd, want ook WELLEMAN maakt U duidelijk, dat het voor Nederland nood zakelijk is te ontwapenen. Ook hij neemt het standpunt In: WAAKT VOOR UW BEZIN EN LAND STEMT V00B ONTWAPENING MARCHANT. Vraagt gratis inlichtingen en brochures aan het Secretariaat: Antonie Helnslusstraat 87, Den Haag, en bij de Besturen der afdeelingen. Kisst FLORIS VOS, dan gaat het goad: Hl) „overweegt" niet, maar hl) doet. Een radio, dia „zuiver" ataat? L IJ ST Kleet FLORIS VOS, dan oandidaat 9 Da tollen wag. Al wla daar voor la, Stamt V08. (Niet I. H. J„ maar FLORIS) Mm Da Weg, da Thaa, da Suiker vrij, Dat wil da Stad an Land Partl). Wla maakte hlar dan tolboom loa? Uw candldaat la: FLORIS VOS. ZIJN NAAM IS KLEIN, ZIJN FAAM IS GROOT, MAAK FLORIS VOS ZIJN „PLEKJE" ROOD Hoaatanda Kindaran nemen graag een Idel da neeamiddel dat lekfer smaakt en waarvan zij weten dat het ook on middellijk helpt. Dit middel is Qsbuoo'i Toorstroop BI) alle drogisten In fla- oona van f 0.90 an f 1.60 ff I-— per fflesoh. Overal verkrijgbaar. I. A W. N. v. Nootsn, Schoonherin Aangebodens CitraSn model 1928, als nieuw, beslist schitterend 4 persoous cond. Bufiok model 1928, loopt schilferend en ziet er keurig uit. H.D. loyl. 1928, electrisch als nieuw spotkoopje. H. D. I oyl. 1928, electrisch, nieuw, opruimingsprijs. metstereliseerfen beginnen wil, schafft zich slechts TOESTEL en GLAZEN merk •an, want die zijn van door duizenden huisvrouwen beproefd en door geen namaak geëvenaard. Koop geen goedkoope na maak, want dan verliest ge niet alleen maar ook nog In het sterellseeren. Alle WECK-ARTIKELEN steeds in voorraad bij lm J£ ADRES Kleiweg OS Oouda leges vliegen, mollen enz. Verkrijgbaar bij Droglit, Wjjditr. II, Boudl. voor weinig geld en franco thuis Koopt U dan bij H.H. HENGELAARS Bamboe- en Riethengela. Blanke Bamboe- hengels, 12 voet uit één stuk, 10 CENT. AQUARIUMS Qoudvisschen, Jap. Sluier- staarten, enz.-Planten, Rotsen, Hevels, Visch- voeder.-Prachtige Jonge KANARIEVOGELS, reeds druk zingend, f 4.00.-Voor alle soor ten vogels Kooief voorradig. LOEF'S VOGELHANDEL —Ma. KLEIWEG 99 - GOUDA ÉÉN adraai Betaald aanbevelend ill Planlil. Billijke conditiBa. Korte Tlendeweg 22, Gouda Vraagt Uwen leverancier naar de Ie klasse fabrikaten Garantie 12% vet en 30% eiwit Garantie 37-39% eiwit en vet Extra blanke kwaliteit. 6arantl* 55 - 56% eiwit en vet niet ia de Kamer zit Wat «ou u het aar- ddg kunnen zeggen Je weet Jan, <Jat ik ran die poiletiak nieto moet hebben, ik zeg maar zoo, bed ia allemaal boerenbedrog. Maar ale ik er aan meedeed, dan zou ik laten zien dat ik baar op de tanden 'bad en dan sou ik jullie mannen eene duchtig de waarheid Dot zou een gezellige boei worden, zed ik. Ala we nu eene begunnen met U raadslid van Schoonhoven te maken. -Nou, nou, jullie gunnen me nog al Och, ik vind Schoonhoven oen aardig stadje, zei ze, als ze maar niet zulke ge meen slodhte straten hadden en vuilnis belten midden in de stad en een stadhuis waar ze altijd aan bouwen, maar dat nooit Bcfhjjnt klaar te komen En dat daarom zóó veeiL gold koet, voqgkUe ik eer aan toe, dat de aannemer er banden vod aan te kort komt. O, zei tante, met aannemers heb ik niks geen medelijden. Die komen altijd to kort en ze worden rijk van do adhado. Ooh, zei Tennis, die ook een duit in 't zakje wou doen, je bobt aammeanecrB dde geen slag doen en toch verdienen, al leen maar door mee te doen aan eon inschrijving. Dat noemen ze Een opzetje, ruide ik aatm O, zei tante, zou dat miseohlen de re den rijn» dat de aanbesteding van de Veeretoep te Schoonhoven zoo boog uit gevallen ia door JJuN KUKÏÏIT. Blijf km te Botje een beetje uit de buurt, zeg Dt waarschuwend tegen Jod. Ze os met to genaken. .Niks deugt er van dtftag bij haar. Dat zal me zoo m'n zorg Rijn. mi die wat» lajol:iU) tantü. d'a: huon kwam. zorguloaze student, die nu eenmaal ver- v v J'~ aot ia op een fnsob en vroolijk kihbol- pextjjtje. Dan ga ik baar eene een beetje jLTiubaen. Kriebel jij je zeil maar, «ni tante booeaardig, want ze is verbazend scherp van gehoor en zo bad ons praatje aan da voordeur geboord. Ik ben ai genoeg ge kriebeld in mijn loven en gij leeft toob voor de k>L En su zond Jod een blik toe, vol van venijn. De bloodaard wou toch maar liever geen gevecht mot tante vandaag en om baar ai to leiden, zei bij; .Nou, tante, wat zegt u wed van die «treek van die aangekleed* mansohenetera daar on West Inoie? Dak laak me allemaal ijskoud, zei tante geprikkeld. Ik zeg, dat ze dien Mi nister, die dak op zijn geweten heelt, moesten wegjagen, zei tante vinnig. Maar wat zoo ver weg gebeurt, kan me anders niks schelen. D'r ia hier in de buurt al genoeg, waar een fatsoenlijk mansch zich kwaad om kan maken. Ha, ha, nu aai je bet hebben, lachte Jod. Hot ia een schandaal, begon tante, finaal een schandaal. Ze treiteren da boeren al wak ze kunnen, en ik zal voor da boeren opkomen, tot ragn la sisten ademtocht Prachtig, prachtig gezegd, tante, grapte Jod, mijn boerenhart zwelt van trots. Was je znaar een boer, mi tante. En ik zeg maar zoo, Mn goeds hoer is boter dan duizend advocaten, ,woar we er to ▼eel van hebban en boeren komen we al tijd tekort. Jod schoen een beetje geprikkeld en zei happig: En ik zeg, één advooaat is moer waard dan duizend boeren. En zie je nou wel dak ze ook een advocaat noo dig hebben in Stolwijk, daar hebben ze toch maar lok kar in dsn Baad bot geld toegestaan om een advocaat om ad vies te vragen inzake dóe auto-kwestie van dan directeur, otndak da hoeren het zeil "iel wasten. Dak dank je dan drommel, kwam tan te, omdat die gekken in Den Daag mik» rare dingen klaar maken, dat een ge woon monsr.h er geen laan meer van snapt. Ha, ha, lachte ik, nu beeft tante haar thema te pakken. U Is natuurlijk verontwaardigd dat dde directeur van den keuringsdienst toob zijn auto krijgt om bet doods vee bij de boeren aan buis te keuren. Ooh, zei tante, dat die goeie men een auto krijgt, daar is niks tegen, el waren bet er twee en met een chauffeur er bij. waz «lank en had eene fyoiende kleur de andere daarentegen was klein en bleek met ronde kin en doordrin- fende oogen. De begroeting tusschen lenri, zijn vader en diens vriend way hartelijk, de vreemdeling, die voor gesteld werd als*luitenant Napoleon Bonaparte maakte een stijve, ge dwongen buiging bij de voorstelling. Nadat eenige losse zinnen gewis seld waren, waarbij de jonge Bona parte zeer vrij en frank in zijn ant woorden bleek, yroeg papa Merimee: Waarmee houal gij u in uw vrijen tijd bezig: „Met de wetenschap en het schaak spel' antwoordde de longe man. „Ach! dan zult ge heden jtvond gelegenheid hebben, u met een ster keu speler te nieten", riep Merimee uit, „ik heb mjjn jongen buurman, den heer Granger tot het eten ge- noodigdik hoop, dat hij ons nieuwe couranten uil Parijs medebrengt" doch, zich tot zijn zoon wendende: „zie eens Henri daar is je zusterl" Henri ijlde het jonge meisje tege moet en omhelsde haar. „Bonjour lief' zusje I" riep hij lachend, „gij wordt bij den dag mooier". Gabriêlle was vuurrood geworden, trok zich uit zijn armen, die ook de flesscheu en glazen bedreigd hadden terug en fluisterde: „Laat me toch los, wilde jongen, er is een vreemde heer bij". „Goed zusje", hernam de1 broeder terwijl hij haar losliet, „kom laat ik je eens aan mijn vriend voorstellen luitenant Bonaparte!- „Mijn zuster Gabriêlle!" De gast boog zich voor de jonge dame, kuste de hem aangeboden nand maar zeide niets. „Een zonderling mensch, die Bona ar te' fluisterde Merimee zyn vriend Het was in het jaar 1789 even voor het uitbreken der groote Fransche revolutie, dat op een schoonen Juni- uamiddag, twee heeren in den tuin eener schoone landhoeve in de na bijheid van Lyon schertsend bij el kander zaten. De eene was de heer Merimee, de eigenaar van het landhuis, de ander een goede oude vriend. Zij waren in druk gesprek. Plotseling kwam de dochter des huizes nabij. Ziedaar uwe dochter, zeide de vriend, frisch als de morgendauw en slank als een ceder van den Libanon 1 kiud 1" zijn lof over Ga- _M- werkelijk eene be koorlijke verschijning met hare brui ne vlechten en hare sprekende blau we oogen. „Waar blijft je broeder Henri r vroeg haar vader „Dat zou ik niet kunnen zeggen", zeide ze. zich neerzettende en met haar zakdoek haar gezicht afvegend „hjj heeft toch beloofd te komen en een kameraad uit Auxonne te zui len medebrengen ,hij heeft ook den naam van dien vriend genoemd, maar zoo n vreemden naam, dal ik hem niet onthouden heb. Doch ik geloof papa", riep zij plotseling, terwijl zij opstond „dat ze daar aankomen. Zie ginds op den straatweg komen twee ruiters aangereden. Ja pa, ze zijn het". „Ik zie slechts stof, mijn kind", maar waarom moeten de boeren dal nu hernam Merimee, „docii mhn gezichl WA4M. kat*Ion I 1- weer betalen. Omdat het in het belang der boeren ia, zei Jod dadelijk. Dat lieg je, flapte tante er kwaad uit. Het ie omdat de heeren gelijk willen hebben tegenover da boereh en omdat m nou eene willen laten zien, dat sij de baaa zijn ala het er op aan komt. Maar ik ben het met burgemeester Ven Hemert tot Dwgehof eena, dat het treurig ia, dat de gemeenten in dene mak too ge ringeloord worden en aan het leibandje van een amibtenaar moeten loopem. Datt ia tenminste mannentaal uit vrou wenmond, verklaarde ik. Ooh tantetje, wat ie het toch zonde en jammer dat u begint mii te foppen, het "kan zijn, dat ge gelijk hebt". „Ja papa zij zijn het", juichte Ga- brielle nogmaals. „O! Papa ge weet niet hoe het mjj verheugt en bovenr dien zie ik dolgraag uniformen. Ik loopjhen tegemoet". „Halt kind, er is een vreemde bij en fle zijt geen twaalf jaar meer. HaaTintusscnen liever een fiesch wijn en twee glazen, de ruiters zullen wel dorst hebben". Gabriêlle gehoorzaamde. De nieuwaangekomenen droegen de uniform van hun artillerieregiment en waren van denzelfden leeftijd. Henri Te midden der stilte, die overal heerechte, hoofde men het zadht geruieoh van 't water, 'n Aardig vogeltje zong zijn vroolijk lied in de groene aoasia's en liet in 't ronde zijn rustige trillecre hooren. Dit vroolijk gezang was zoozeer in strijd met de sombere droefheid, die dokter Salbria omringde, dot hij rijn zoon ver- Bocht het venster te sluiten. De oude man was verdiept in een af grond van sombere gedachten. Tranen vloeiden over zijne wangen, die de rimpeb volgden, door de jaren op dit gelaat gegraven. Jean verbeidde met ongeduld de komst van den oogdokter. Een vreeeelijke twijfel kwelde hem, maar toch hechtte hij nog geen onvoor waardelijk. geloof aan de sombere verze keringen zijns vaders. „Et is niets aan te doen, mijn kind had hij gieoegd, „ik ben ongeneesbaar". Eindelijk kwam er een rijtuig in galop aangereden en stond voor de woning van den ouden dokter «til. Jean, de luitenant, liep Abel Huaert „Ach kom", riep hij uit, „kom ons ge ruststellen, goede vriendlIndien gij eens wist, in welken droevigen toestand rioh mijn vader bervindtl" De beroemde dokter vestigde zijn in- nemenden blik op den jongeman en «prak dan op zeer gevoeligen en mede lij denden toon: „De zal aiUei doen wat mogelijk is om dsn besten vriend, diin ik to de wereld bezit, te genezenHeeft deze blind heid rioh zoo op eens geheel onver wacht verklaard?" „Ja." Zij gingen de zaal binnen, waar de patiënt wachtte. Alles was zeer eenvoudig, dooh tevens zeer beha gelijk ingericht. De dokter, gewoon zoovele levens ver woest te zien door ziekten en kwalen, zooveel genot en vroolijkheid te zien over gaan in de ellendige somberheden der blindheid, gevoelde ridh thans toch zeer bekneld van harte. Hij koesterde voor zijn vriend Salbris een bijzondere achting en liefde. „Vader", sprak de jonge luitenant zoo vroolijk mogelijk, „vader, hier is de be roemde dokter, die wonderen zal doen om u te genezen!" De blinde stak beide handen uit. „Beste vriend," zeide bij, „ik dank u, dat gij gekomen zijt! Nader dan toch! Ik zie je niet; o, ik zal je noodt meer rienl" „Heb moed en vertrouwen, vader", onderbrak hem Jean. „Alles kan nog zeer goed terecht komen. De geneesheer ondervroeg zijn vriend en dokter Salbris bekende, dat hij zijn oogen niet gespaard had, niettegen staande deze nooit zeer sterk waren. Ge durende de winteravonden had hij de gewoonte bij M liob/t der lamp rear laat te werken en in den zomer stelde hij rich op het balkan zijner woning zoo gaarne aan de frischhedd van den nacht bloot, wanneer de hemel met millioenen 6terren bezaaid, hem zoo duidelijk van Gods almacht en grootheid sprak. Den avond te voren was dit ook nog het ge val geweest en voor deze onvoorzichtig heid had hij than» zoo zwaar te boeien! De beroemde dokter luisterde met de tc „Zijt ge reeds lang te Auxonne?" vroeg Gabriêlle den gast. „Sedert den aanvang van het jaar, juffrouw* antwoordde de luitenant, „doch het schijnt mij heeds jaren toe „Dus het bevalt u daar niet?" „Het is zoo vervelend in het gar nizoen: excerceeren, rijdeu. schieten, schaakspelen, eiken dag hetzelfde", jteide Bonaparte. „De eenige redding voor ons, soldaten, is een flinke oor- für ontstond een stilte, die verbro ken werd door de komst van den jongen buurman Granger. Nadat hij door de overigen begroet en aan Bonaparte voorgesteld was, ijlde Gabriêlle weg, om het avond- etén in gereedheid te brengen. „Het nieuwste, wat ik u uit Parijs mededeelen kan", ,,is dat de minister van financiën Neckar ontslagen is". „Necker ontslagen?" riep Bonapar te en zijn koud, scherp gesneden gc- laarbekwam leven en Beweging, „dat geeft een ongeluk in Parijsr. Granger wendde zich om en mat den luitenant met aristocratischen trots. „Ik ben eene anderé meening toe- schaakspeler zult vinden, die rich met u wil meten". „Is het schaakspel moeilijk, mijn heer Bonaparte?" vroeg Gabriêlle, ter wiil zij de stukken op net bordrang- scnikte. „Wanneer ge wilt juffrouw", ant woordde Bonaparte, „zal ik u in de geheimen van het spel inwijden". „Dat zou mij zeer aangenaam zijn", riep Gabriêlle verheugd en reikte hem de hand, „ik beloof u eene vlij tige leerling te zullen zijn". Bonaparte kuste de hem aangebo den hand. „Indien ge gereed zijt, mijnheer Bonaparte'zeide Granger ongedul dig, „ge hebt zwart, begin maarl" Spoedig was h§t spel in vollen gang Granger was buiten twijfel een sterk speler, wiens sterkte in heftige aanvallen bestond. Bonaparte daarentegen hield van een langzame, doch zekere verdedi ging en verloor zienderoogen grond. „Gij zult uw koningin verliezen mijn heer Granger" merkte Bonaparte schamper op, terwijl hij plotseling lol aanvallen overging. „Gij zult haar niet meer kunnen redden". Granger beet zich op de lippen. „Ik moet u gelijk geven", zeide hij, na een pauze, „ik oen met gewoon bij het schaakspel op den loer te lig gen of mijn tegenpartij een fout maakt Gij hebt misschien die kunst bij de artillerie geleerd. Doch we zul len zien, hoe het zonder koningin gaat". „Schaak en matl" zeide Bonaparte lakonisch na eenige u ogenblikken en stond op. Granger wilde antwoorden, doch hield zich in, wendde zich om en zeide tot Bonaparte: „Ik hoop op revanche (een nieuw party om te winnen) mijnheer I" Bonaparte boog en zeide kort: „tot uw dienst". „rk heb van avond iets geleerd. Neem de volgende keer uw koningin in acht! fluisterde Granger". „Zie ie wel", fluisterde Granger en trok naar nader tot zich. Je kunt me niet aanzien, je bent niet eerlijk Gabriêlle". Gbriëlle hief schuchter het hoofd op en zou het weder hebben laten zinken, indien Granger haar niet te hulp was gekomen. „Hallo!' riep hjj lachend terwjjlhy haar met de rechterhand bij de kin „Gij hebt gisteren onzen vriend en buurman Granger Zeer veronacht zaamd kind", en den luitenant Bo naparte wel veel aandacht gewijd zeide den volgenden morgen de oude Merimee bij net ontbijt. Langzaam ring hji ae trappen der waranda af. Gabriêlle keek hem na, nam vervolgens een handwerkje en ging onder een linde zitten, vanwaar zij net gansche dal kon onverzien. Hoe kon haar vader gelooven, c zij genegenheid had opgevat voor dien bleeken luitenant met zijn langen neus. Zij moest er om lachen. Flink en kloek is hij wel, dacht zij ver- kus Oog der, maar Granger is toch een heel ander man en waarom zou hij zich veronachtzaamd gevoeld hebben. Hij moest haar dan toch genegen zijn. Terwijl zij haar arbeid bekeek, be greep ze wel dat Granger haar be- ouuu c ^V444i»8 lUv minas en die gedachte maakte haar gedaan", antwoorde hij op scherpen zoo gelukkig, aat zij daardoor hare toon, ik begroet dit ontslag als eene afspraak vergat, om met Bonaparte weldadige verandering in de politiek I te schaken. van onzen koning, ik hoop, aat het Plotseling schrok z(j. In de verte hof eindelijk ingeziën (heeft, dat niets zag zij de hooge gestalte van Gran- verderfelijker is voor dè kroon dan ger, die haar tegemoet kwam. die volksgrillen Dwangmaatregelen zijn noodzakelijk". „Dan zult ge de revolutie hebben" zeide Bonaparte koelbloedig. „Nu dan liever een einde met schrik, dan een schrik zonder ein de' zeide Granger vol vuur, „een paar regimenten soldaten en 50 ka nonnen en ik zeg u, de revolutie is uit!" Bonaparte lachte spottend, trok de schouders op, maar antwoordde niet Aan tafel echter wist Bonaparte door zjjne gesprekken Gabriêlle zoo te boeien, dat hij haar meermalen verrastte, dat zij heni met groote oogen aanstaarde. Dergelijke gesprek ken waren voor haar vreemd en de nieuwsgierigheid deed haar aandach tig zijn. „Nu aan onze schaakpartij!" be gon de oude Merimee, terwijl hij op stond. dat gij ;,Ge weet nog niet Granger. in Bonaparte een groot l, uic uniu ic()buiuoi an«ui. „Goeden morgen juffrouw", zeide hij de hoed ainemende. Dat Juf frouw" klonk als een vreemde echo in haar binnenste. „Waarom noemt ge me niet als vroeger, Gabriêlle", vroeg zij lang zaam zonder óp te zien. „Ik dacht ddt er een verwijdering tusschen ons was ontstaan, sinds dien vreemdeling hier is en meende op gemerkt te nebben, dat je mij anders behandelde als voorheen". Gabriêlle schudde het hoofd. „Neen', zeide zij, „ik ben dezelfde gebleven". „Als deze woorden Je uit het hart komen, dan blijf ik er u dankbaar voor", zeide Granger verheugd, ter wijl hij hare hand greep. „Maar Ga briêlle wanneer Je me niet aanziet, geloof ik je niet". Gabriêlle beefde over haar geheele lichaam. „Laat mjj! Granger" stamel de zij „laten wij gaan!" Hij trok het wederstrevende meis je tot zich en kuste haar innig. „Lief ste!' fluisterde hij. zonder haar lo» te laten. „Ik bemin Je, «spreek een woord, bemin ie m(j ook Gabriêlle veruorg een oogenblik haar hoofd aan zhn borst, dan richt te zij zich op en keek hem met haar blauwe oogeu liefdevol aan, zij werd moediger, sloeg haar armen om zijn hals en kuste hem, dan rukte zij zich los en vloog als een schuwe ree door het boscn naar de villa. Granger keek haar met van vreug de stralende oogen na en zeide jui- iend tot zich zelf. Ik heb de koningin te luitenant heeft de revanchepartij verloren 1" \Meiuffrouw, ge hebt me mooi in den steek gelaten", zeide Bonaparte na het eten tot Gabriêlle, „maar mor- f;en zult gij zeker wel met mij wil- en schaken?" „Ik had net nedenmorgen te druk" antwoordde zij blozend, terwijl zij Granger aankeek, „doch nu ben ik bereid. Laat ons naar de warandA gaan". Granger had vóór het eten nog ge legenheid gehad om haar toe te fluis teren ,dal nij na het eten gaarna met haar vader ril een wilde olijven. Met aan het verzoek van Bonapar te te voldoen bereikte zij dus een dubbel doel. want zij gaf hem zijn zin en stelde haar geliefde in staat om de zaken nader met haar papa te bespreken. Henri lag als altijd, wanneer hij eenige dagen thuis was, onder een grooten beuk zijn pijp te rooken. Bonaparte kon niets aangenamer zijn, dan met het lieve meisje, van wier genegenheid hij meende over tuigd te zijn, alleen te wezen, hij wil de dit gunstige oogenblik voor zich zelf te haat nemen. „Ik ken de figuren en ook wel een weinig spelen, doch ik mis het over leg', zeide Gabriêlle, „laat ons een partijtje maken en wijs mij dan op de fouten". „Ge moet uwe koningin niet te veel bloot geven zeide Bonaparte, terwijl hij haar zet verbeterde. „De dames zijn in het schaakspel de ^gewichtig ste zaken, evenals in het leven", voeg de hij er galant bij. Gabriêlle wilde een stuk terugtrek ken, Bonaparte wilde dit voorkomen, zijn handen raakten de hare. „Een goed teeken, als twee elkan- -de nand reiken 1" zeide Bona parte^ „Dat vind ik ook", zeide .Gabriêlle scnelms. Zij dacht aan Granger, die thans daar pinnen met haar vader over hare toekomst handelde. Hm! dacht Bonaparte, de bres is gescholen, thans kan ik stormloopen. Hij hield hare hand vast. „En wanneer ik nu van dit geluk kig toeval gebruik maakte", zeide hij en keek haar vragend aan, „en uwe kleine hand voor mij behield?" „Ach mijnheer, ge schertst", zeide Gabriêlle verlegen. grootste aandacht en liet dan ®o* nauw keurig mogelijk de vensters van het vertrek sluiten. Een ëleotrisohe lamp, die de dokter had medegebracht, werd ontstoken en deze verspreidde een zeer sterk licht In het vertrek. De zetel van den rieke plaatste hij in 't middenpunt van dal licht en onder zocht de oogen van den lijder met de grootste nauwkeurigheid en de ruimste aandacht. Op eenigen afetand stond Jean in ban ge afwaahtimg van hetgeen hij vernemen aou en onderzocht op het gelaat dea dokters de gewaarwordingen zijnor «el. Het onderzoek was geëindigd. Ate! Hueart sprak geen woord. Eindelijk echter kon er niet langer ge- ziwegen worden. „Je bent oen man van grooten moed, mijn vriend," zeide hij, idooh voleindig de den aangevangen »n niet. „Dat wil zeggen, niet waar, dat er geen hoop tmoor Is!" sprak do lijder op doffen toon. „O, wat zullen de uren mij lang va'len! Wat zal ik een droevig bestaan te lijden hebben!" En de be\ ende handen samenvouwend, voegde hij er aan toe: „Heer, g^en beproeving zou in staat zijn mij erger to treffen! Mijn hart kan nog niet instemmen met de woor den: Uw wil geschiede, Heerl Maar gij ault mij wol helpen, o mijn God en dan zal mijn onderwerping volkoming zijn." Jean leunde tegen «den 'zwaren (fau teuil rijns vaders. Toen de oude dokter de halfgesmoorde mikken van zijn zoon hoorde, trok hij hem tot zich en den jongeman de hand drukkend, zeide hij: „Ween niet, mijn zoon! Ik verwachtte niets ander». Wij moeten om onderwer pen." De luitenant omhelsde met liefde zijn ongelukkigen vader en wierp rich dan met de grootste teederheid in rijn beven de armen De grijsaard drukte rijn zoon innig aan het hapt. Dan verdween de jonge man plotseling uit het vertrek en Liet beide vrienden alleen. Zijn ziel was diep ontroerd. Onmiddel lijk had hij den omvang gevat vAn het groote offer, dat de eerste kinderlijke plicht hem thans op de schouders legde. Dokter Salbris zou zijn zieken niet meer kunnen bezoeken, de Eerdiensten zouden ophouden te vloeien en de oude vader zou thans geheel ten laste kamen van dpn zoon. Kon hij mejuffrouw Miram een blin den en armen vader aanbrengen? O, wa re hij rijk geweest! Dooh hij bezat niets dan zijn niet zeer schitterend honora rium, een jaarlijksch inkomen van twee duizend, vierhonderd franken. In koortsachtigen toestand wandeldo hij door den tuin; de aderen aan zijn slapen waren dik gezwollen en een diepe groef toekende rich op het voorhoofd af. De ongelukkige trachtte niet langer zijn tranen te weerhouden. Zou hij zijn woord terugnemen en de geliefde prijsgeven, voor wie zijn hart thans vooral zoo geweldig klopte? 0, wat is 't vaak zwaar zijn pliotytj tot het'einde toe te vervullen! Dit gevoeld* onze luitenant op hart- versdheurende wijze. Duizend verschillende idee's bestorm den tegelijk zijn afgemat hoofd. Plotse ling stond hij stil, daar de beenen hem niet meer dragen konden. Hij beefde aan al zijn ledematen. Er was thans geen ge luk meer denkbaar voor hem. Nooit in rijn leven had hij zulk bitter leed ge proefd. E09 «ou hi} to Maat zijn Isabel IN8BZ0NDBN MB0BDBBLINB. LEVER! UIT VOORRAAD: Gegolfde en vlakke Asbest cement Platen - Leien Voor prima kwaliteit wordt ingestaan. Lage prijzen. Noemt bij Uw aanvraeg benoodigd aantal M*. voor immer te verlaten? En toch, de arme blinde vader kon steeds op zijn zoon rekenen. Hij zou rich zei ven moeten vergeten, om slechts aan hom te denken. Door smart overmand, zou hij een vroolijk woord weten te vinden om een glimlach op de lippen des grijsaard te tooveren; geheel ontmoedigd, aou hij moed weten te veinzen, om den ouden man te troosten; in oogenblikken van wanhoop zou hij bedaard blijveji om den grijsaard niet te verontrusten en wanneer zijn hart smartelijk bloedde, zijn vader slechts toewijding en opge wektheid toonen, om hem zijn lijden te verzachten. Jean was thans op een eenvoudige bank gezeten en hield den blik op de rustige sterren aan _het firmament ge vestigd. Eindelijk stond hij op en 'trad vol vast beradenheid de svoning weer binnen. De jongeman wierp zich voor den blinde op de knieën en greep in een beweging van bijzondere teederheid zijn beide handen vast, „Vader," zei hij, „ik heb diep nage dacht over het ongeluk, dat thans zoo loodzwaar op u drukt, doch ik geloof wel, dat ik in staat zal zijn het verschrikke lijke onheil te verzachten. Maar dan zult gij ook steeds alle vertrouwen in mij stellen, niet waar? Thans rijt gij mijn kind; gij zult u laten verzorgen, u lief hebben en u helpen, zonder ooit een woord tegen te spreken. Ik zal voor ons belden werken. Gij zult mij volgen in mijn verschillende garni zoensplaatsen, waar wij steeds gezamen lijk onze kamer zullen deelen; op al den tijd, dien ik u ter beschikking kan stel- len, kunt ge rekenen. Ik zal voor u uit I de oogen stom en u met de grootste getrouwheid alle» beschrijven, wit rij 1 v

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1929 | | pagina 3