VERMOLEN's BROOKLYN-BAAN
OPTOCHT
Frans van Camp
WINKELWEEK
Frans van Camp
tóf
imii
NIEMEIJERs
RIESCHE HEERE1
Het Paddestoelen Paleis
„DE MEIBOOM"
A. G. H. V. BERKEL
VERNUFTS
WEDSTRIJD
PROGRAMMA
FEESTELIJKHEDEN
Van 1.30-6 uur: Ruiterfeesten
ffiEGffSBLM YOOR Ï0MUA1 EU UffiËTi
ÉPqStf
RAZAAR
N.S.E.
Audios
Philips
Radio
RIJWIELCARROUSSEL
Voorde a.s.FEESTWEEK
A. Dubbeldam, Haven 82
Ouderkerk a.d. IJssel
op Vrijdag 30 Augustus 192flj
Van 10-12 uur: VOLKSSPELEN
Groot Schitterend VUURWERK
SCHOONHOVEN
GEDURENDE DE
SCHOONHOVEN
te Schoonhoven de oraotsts en modernste attract!
IEDER KAN ZIJN EIGEN AUTO BESTUREN
OP WOENSDAG
GOEDKOOPE VACANTIE-REIS
naar Hoek van Holland
Nie u wII Eenig in Nederland 11
Nieuwerkerk a.d. IJssel
13,14,15 en 16 Aug. a.s.
Bezoekl op de Tentoonstelling
de stand v.d.N.V, Bierbrouwerij
B. vara Klavqten
Korle Weislraat 19 Tel. 26
«Schoonhoven
BLOEMENMAGAZIJN
„DOESBURG"
£xpcsiftie
J.P li. d. BAS BH C. UERHEiJ
OPRUIMING
RESTANTEN
EloengemaaKie ondergoederen
C.J. J. L0EVE 00UDA
Lopi kersip. 26,. Schoonhoven
«<-> *<S» «3>. •<- <->•
Orgels en Siane's
J. A. GROENEVELD - schoonhoven
UI
5"
GEDURENDE DE WINKELWEEK
STEEDS
VOORRADIG:
- «s>
KURKEN,
AZIJN-ESSENCE,
INMAAKKRUJPEN ENZ
Fantasiegebak
Gebakjes
Cocosmacronen
Cocosbanket
Gevulde Koeken
Eierkoeken
Oranje-Vereeniging „Oranje Nassau"
Verder CONCERTEN en lol slot
ETALAGE-WEDS1 RIJD van 27 tof 30 Aug.
geven wij aan lederen 25'"
kooper een waarde van f 2.50
aan goederen, aan lederen
50,t,n kooper f 5.00 aan
goederen, aan lederen
200,t,n kooper f 10.- aan
goederen
De prijzen worden eiken dab in
de Etalages bekend gemaakt pn
één dag later uitgereikt
Koopt dus vooral
deze week bij:
P.S. Bedragen beneden
f 0.50 tellen niet mee
SOHOOHHOVEBSOïïï COÏÏRABT
van Vrijdag 9 Augustus 1929. - Ho. 5617.
TWEEDE BLAD
Van Rondom.
Mengelwerk.
FEUILLETON
Het Rieten Dak.
DE GELUKKIGE GEVANGENE
SL
sSsSÊ
10 ets
12 ets
^jpePhdfor»
pepholf on3
Rood P^1*^0115
VOOR FIJNPROEVERS
Plaatselijk Nieuws,
14 Aig.'29, v.m. 10.30 u.
OPSTELLING STATIONSPLEIN
De Vereeniging „Schoonhoven Vooruit"
noodigt de plaatselijke vereenigingen uit met hunne Vaandels
of Banieren aan den optocht deel te nemen en daarvan
tijdig kennis te geven aan het Bestuur.
Ook zij, die met Reclamewagens of op andere wijze
aan den optocht wenschen deel te^nemen, gelieven daarvan
spoedig bericht te geven.
op Donderdag 15 Augustus
per Stoomboot REEDERIJ OP DE LEK.
Van Ameide v.m. 5.30 uur.
Van Hoek van .Hdlland n.m. uur.
(Op alle tusschenstalions wordt aan
gelegd.)
Plaatskaarteu 4 11.— retour tot een beperkt aanlal verkrijgbaar
bij de veerlieden. Kinderen van 6 t/m 12 jaar half geld.
Ziet «uitvoerigs aanplakbiljetten.
8|j gelegenheid van de SCHOONHOVENSCHE
PÉESTWt EK zal mede aanwezig zijn de van
ouds bellende
Poffertjes- en Wafelenkraam
van D. van der Steen
Standplaats op den Dam Bestellingen worden
zonder prijsver hooging thuis bezoigd.
(Tijdens de Wihkelweek Ie Schoonhoven)
of de Golfbaan
Waar zioh oud en jong kan vermaken.
Het grootste lachsucces van de Tentoonstelling van
Wernbly, Londen
Entrée: Volwassenen 25 ct Kinderen 10 ct. met VRIJE RIT
DE DIRECTIE
TE KOOP:
Wegens gebrek aan opvolger wordt aangeb. een in goeden staat zijnde
KRUIDENIERSZAAK,
gelegen op één der doipen in Zuid Holland, welke een goed
burgerbestaan oplevert, omzet peV week ruim f 250.—. Contróle
toegestaan, Te bevr.: C. J. Kloosterman, R. van Catsweg 236, Oouda.
Vóórhel Reslanralielonds der
NEDERL. HERVORMDE KERK
op
Opening 13 Augustus nam 3 uur.
WIJ REKENEN OP ALLER MEDE-
WERKINO - ENTRÉE 10 CENT
Hooldageil voor Schoonhoven en Omstreken.
„Leerdam" Glas
Bloemwerk
Wij hebben ernstige koopersl Wij
vragen solide zaken te koop I Zoekt
U een zaak? Komt eens ten Kantore.
Makelaarskantoor
Minderbroederateeg 6, Zijstraat
Oosthaven, Oouda
ONZE BEKENDE «L
VAN
begint haden 9 Augustus '29
Komt U ook eens kijken??
Magazijn van
Gouw» 145 1 o. d« Turfmarkt
De Winkelweek mag U veel
vreugde bieden, mier ge
not geeft U een prima
RAUIO-TOESTEI
EEN RUIME KEUZE VAKKUNDIG UITGEZOÓHTE
NIEUWE EN GEBRUIKTE
VINDT U STEEDS TEGEN SCHERP CON-
CURREERENDE PRIJZEN BIJ
0EPURENDE DE WINKELWEEK SEVEN WIJ OP DE PRIJZEN
DER NIEUWE INSTRUMENTEN 10 PROCENT KORTING -
P»
P!2
NS W
LACHEN LACHEN
Bezoekl vooral Ie SCHOONHOVEN de
welke U ■chltlerende verreesingen biedt. -
Vermaak voor Jong en ond.
Aanbevelend: STUIJ-DE HAAN
LACHEN LACHEN
FRANS DRIESEN BANKETBAKKERIJ
Lopllcerstraat 38 Telefoon SS Sohoonhovan
AA BB CC EEEEEE Q HHH I KK M NNNN
OOOO P RRR SSSS TTTT UU V
Van de hierboven aangegeven 43 letters
moet agn reolamespreuk worden samengesteld
De inuoud der spreuk w(jst op de zuivere
samenstelling van één onzer artikelen.
Mededingers naar de .toe te kennen prflzen
zijn ï(J, die sohriftelMk hun oplossing in
dienen en tegelijkertijd 10 otof meer be
steden
ALS PRIJZEN WORDEN BESCHIKBAAR GESTELD 20
LUXE DOOZEN SCHOONHOVENSCHE SPRITS.
De toewijzing der prijzen geschiedt volgens
de regeling, welke in de etalage wordt
bekend gemaakt.
1.
«"o
»<<->
DR0 6 ISTERIJ „DE
MARKT e,
UDSCHE RAP ER",
e - GOUDA.
Ruime sorteering
KOEKJES
Mooie collectie
LUXE DOOZEN
Beleefd aanbevelend, -
Vele fraaie Handwerken en
Kunstvoorwerpen worden
ten verkoop aangeboden.
Attracties voor kinderen
Des avond» medewerking
van drie verschillende zang- i
koren I
GEOPEND:
's Middags van 2-5.30 u.
's Avonds 7"'®
HET COMITÉ.
op hel Feestterrein aan den Kerkweg
ter gelegenheid van de verjaring onzer Koningin
te geven door een \fdeeling van de V'-ld-Artillerie te 's Oravenhage
en de R ij v e r e e n i g i n g S I E O P R 11- te Bergambacht
Allee opgeluisterd dooi MUZIEK van „Oe Kleine Trompetter" v. Zevenhuizen
Leden vrije toegang Niet-Ledcn f 0 75
Voorveikoop toegangsbewijzen tot Dondt-rdag 29 Augustus a f OöO
bij de Leden vary het Bestuur
Op hel terrein rijn verschillende Vermakelijkheden aanwezig
Prijzen Kunstvoorwerpen het bestuur
Schoonhoven
8. Se W< N. ra» Nocten, Schoonhoven
ben ik ook niet waard, ant-
door
JAN KIJKUIT.
Een Vlaamscbe nee/ doet een
ontdekking, maar Teun troeft hem.
Tante had «en aoort van neef uit Bel
gië over, een architect,, voor een paar
dagen niaar gelukkig, want ik zut er
danig mee opgeschept. Ik moest met
hem de stad in om hem de sohoone
bouwwerken te laten zien.
Die soort van neef, Emiel geheet en,
bad de echte ongegeneerde VlaamschR
uitbundigheid. Midden op de Haven, bij
de Muziektent, bleef hij in eens staan,
pakte mij beet en strekte zijn arm uit
naar de Waag, terwijl hij pathetisch
uitriep;
„Maot dA's skoon zgUa, oprecht-
«koon. Wa-d-n lijne eh? Wad-n- nobele
contouren. Ha ja, xa wisten in die jen tijd
wo-d-dé skoon was.'
„Kom mee," fluisterde ik, want een
groep belangstellend® Schoonhovenaars
verzamelden zich em ons heen, en 'k
wist niet goed, wat ik zegden moest op
die luidkeels uitgeroepen bewondering
van Emiel «AUo meake", riep hij amicaal
tegen een jonge dame, die voor hem
stond, „ge xijt 'n aordag jonk, moor
nou moet-e een bietje in oewen hof gaon
kuieren. Ge stoot just voor me."
„Kom eens mee," zei ikj er is nog
wat mooiers."
„Mooier dan dA lieve mèske, of dan
de waag? 's Kan bek&ns nde. AJio,
la maor 'ns *ian."
Ik leidde hem naar het Stadhuis en
hoopte op «djn hernieuwde bewondering
Hij schudde echter mistroostig het hoofd
en mompelde:
„Neeje Jean, neejef Da's nou té mooi,
da's nou al te mooi gerestaureerd. Over
een jaar af 50 kom ik nog eens weer
om, dan zal er miasohien watt atmosfeer
ingekomen zijn. 't Blinkt me nou te reul,
man oouein
Hij liep verder, druk redeneerend
over oude en nieuwe kunst, over restau
reer en van gebouwen en in eens gaf hij
een schreeuw, toen hij voor een nieuw
pand stond:
„0, la la," bulderde hij, „da's erg
mon cousin, da's heel erg. Door
blaffen de honden toch zeker tegen,
'n Schandaal ia 't, da se zulke moor
denaarswerk pal neffe dbo'n mod an
tiek geveltje mogen zetten. Door moeien
nauw jullie vereenigingen op letten als
de maire of de schepenen 't niet doen.
Ze moeten 'n belooning uitloven voor
wie zijn ouden gevd bij verbouwing zóó
liet wïnrigen, dat den oaracrtère niet
verloren gaot. Allo en nauw ga we hier
een pint vatten."
Hij stapte rumoerig een café binnen
en riep tegen de juffrouw achter het
buffet
Ah, bonjdir madame, pardon hoor, ik
zie dé ge nog een mamselleke zijt. Wilde
gij ons ielk 'n pint brengen?
Het meisje keek mij onthutst en vra
gend aan en ik vertaaide het voor haar
in „Twee bier".
Ik bracht daarna Emiel zoo gauw
mogelijk naar huis en nam me voor
tante Betje en Jod verder het genoegen
te gunnen van een wandeling met zoo'n
lawaai-makende Vlaming.
Nu tante, schreeuwde Emiel, toen
hij zich in een luie stoel liet zakken,
nou motte gij me dit eens zeggen: hedde
gullie hier in Skoonhoven ook groote
mannen gehad?
Gehad? Gehad? riep Jodocus op
springend. Ze zijn er nog.
Allo, hernam de neef kalm, dan
zijde-gij er misschien eane van, maar ik
meen meer artist en, dichten en zoo.
Ja, sprak tante Betje een beetje wei
felend, Albrecht Bailing
Dat is geen dichter, wees ik haar te
recht.
Wat ia er dat voor eene, vroeg Emiel
Die heeft z'n eigen laten begraven,
liahtte tante in.
Ah zóó spotte de Vlaming, da'a dan
'n kolossale kerel, dat gebeurt niet veel
Ik hebbe kik *n onkel gehad, die is ook
begraven.
Jod en ik gaven toen Emiel een juis
ter begrip van Beiling's leven en lot
gevallen en we noemden nog andere
groote Schoonhovenaars: Olivier van
Noort, die de wereld omreisde, Louwe-
rens Blom, die de molens hier bracht,
Arriamus een groot prediker, Joh. Dignii
een geleerde, maar Emdel schudde z'n
hoofd èn zei dat 't allen hoogst respec
tabele menschen waren, maar niet wat
hij bedoelde.
Ik docht 't wel, zei hij, schilders heb
ben gullie geen een, dat heb ik gezien.
Gezien? Waaraan kan je zien dat er
in Schoonhoven geen schilders gewoond
hebben, vroeg ik verbaasd.
Aan jullie bordjes met de straatna
men -Ge kunt er geen een van lezen.
Alleen in de oily, viel Jód verwaand
in, de buitenwijken hebben duidelijke
nieuwe bordjes.
Ouwe Teun begon te grinneken toen
hij dit hoorde en zei spottend:
„Maar hier, m'neer de architect,
die wil juist al dat oude onveranderd
laten. Nou de naambordjes blijven toch
onveranderd? Echt antiek, man!"
89
Doch zij verkiest hst eenvoudig
rieten dak boven alias wat haar
als te grijpen geboden wordt en
denkt slechts aan haar armen. Na den
vader de zoon. Mijn arme heer Salbria;
je schijnt mij in 't geheel niet sterk toe,
je gezondheid moet veel te wens oh en
overlaten. Wat heb je zwaar moeten lij
den! Je ziet er ais een schaduw uit, ais
een spook!"
En toen men haar zocht, voor het
trekken der tombola, sprak zij nog
eensklaps:
„Ik zal Philip tot je zenden. Men zal
niet geweten hebben, waar hem te vin
den, anders ware hij al lang hier ge
weest om je te verwelkomen en je béi
de handen toe te steken. BÜj heeft steeds
veel van je gehouden. Tot straks
Hoor, men roept mij voor het trekken
der tcttnbola."
Zij keerde in de prachtig verlichte
zaal terug, welke door bekwame handen
als in een heerlijken bloementuin her
schapen was, en vond haar weg tua-
eahen een dubbele rij sohoone dames,
die haar belangstellend toelachten en
beleefd groetten.
SaJbrdg bleef alleen in het kleine
®aaltj« en werd thans weer door een bij-
Bonderen angst bevangen. Op de vreug
de van hot eerste oqgenblil was weer een
onbeschrijfelijke vrew gevolgd. De laat
je wooTden van Gilbert®, toen zij seider
Het meisje houdt slechts van haar zie-
«n; na dsn vader bmi de soos
Vroeger bestond 't vorstendom Mo
naco slechts uit een stadje van twee
of drie straten, op steile rotsen ge
bouwd en de omstreken boden aan
het oog slechts eenige magere olijven-
en moerbezie-boomen ,hier en daar
verspreid over het kleine lapje grond,
dat het vorstendom vormde.
Voor den bouw van de speelzaal
was de staat niet rijk. Alles viel in
puin, het paleis, de monumenten, de
openbare gebouwen, de rechtbank
en de gevangenis. Zuinig zijn was
de leus.
In dien tijd werd door een vreem
deling op het grondgebied van het
vorstendom een moord bedreven, ge
volgd door diefstal; de dader werd
echter gevangen genomen en ter
dood veroordeeld.
Toen de intendant, die voor de
financien moest zorgen, het vonnis
vernam, was hij niet. weinig in ver
legenheid, htt ging naar den vorst
Hoogheid, zei hij, wat zullen
we nu doen? Wij hebben geen beul,
geen guillotine. We zullen dus een
beul met zijn helpers aan moeten
stellen, een guillotine moeten laten
makenen dat kost allemaal veel geld.
Da's waar antwoordde de
vorst. En dat alles voor zoon veroor-,
deelde! Nog nooit is de doodstraf
voltrokken in Monaco en ik wil 't
onder mijn regeering ook niet heb
ben. Tk weet er maar een middel op:
ga naar dien kerel toe en zeg hem
dat hij een verzoekschrift om gratie
mag indienen en dat ik misschien
zijn straf zal wijzigen.
De intendant ging naar den ver
oordeelde
Je had dien moord wel ergens
anders kunnen bedrijven .sprak hij,
dan had je ons heel wat last be-
•paard. we hebben geen beul of
geen guillotine.
Ik heb geen haast, zei de ver
oordeelde.
De vorst ls er niet op gesteld,
alleen voor jouw plezier een nieuwe
betrekking van beul te laten yervul-
len.
Ik zal wel zoo lang wachten;
doe het maar op Je gemak.
En om al aie redenen, vervolg
de de Intendant heeft mijn meester
mjj belast, u ter kennis te brengen
pat hij er in toestemt, dat gij een ver
zoekschrift om grétie indient; mis
schien zal hij uw straf wel veran
deren.
Ik heb den dood verdiend, sprak
de veroordeelde en ik was vast be
sloten mijn misdaad uit "te boeten.
Als Ik een verzoek om gratie indien,
is het ora tot inkeer te komen, om
iedere dag met berouw aan mijn
Suweldaaa te denken; slechts op
e voorwaarde wil ik blijven leven.
De veroordeelde teekende het ver
zoek om gratie en de vorst veran
derde zijn straf in twintig jaren op
sluiting.
Den volgenden morgen ging de
intendant opnieuw-naar den vorst.
Hoogheid, begon Tin, de ge
vangenis is bouwvallig, de muren
zijn vol scheuren; er moet een an
dere gebouwd worden en dat zal
zeker een twintig duizend gulden
kosten. En dat is niet alles. Dan
moet er een cipier benoemd worden,
bewakers en een aalmoezenier. Dan
zal er ook nog een kapelletje bij
moeten gezet worden en dat alles
om dien eenen gevangene.
Da's waar, sprak de vorst, de
inkomslen van net vorstendom laten
zulke uitgaven niet toe. Wat nu?
We moeten dien gevangene zien
kwijt te raken.
Maar hoe? vroeg de vorst
Ik weet er wel een middel op,
als ik het toe mag passen.
Laat eens hooren.
De gevangene zit voorloopig
opgesloten in een zaal van het ge
rechtshof; van avond moet de por
tier als bij vergissing de deur open
laten, dan zal hij ongetwijfeld er wel
van doorgaan.
Een goed Idee, dacht de vorst
hij moet zich maar ergens anders
laten ophangen.
Denzelfden avond werd het plan
ten uitvoer gebracht; den volgenden
morgen was de intendant hoogst ver
wonderd zijn gevangene nog te vin
den.
Men heeft vergeten Je op te
den hem neer veel kwaad gedaan. Je
schijnt niet sterk, had zij gezegd; je ge
zondheid moet veel te wenschen over
laten."
De ongelukkige wierp een blik in een
spiegel en verschrok ran zijn eigen per
soon. Wat was hij veranderd!
Met een gevoel van onbeschrijfelijk leed
wendde hij eensklaps de ootgen ai. Jean
voelde zich in H diepet van het hart ge
troffen. Had hij het neoht nog ai oh als
de verloofde van Isabel aan te bieden,
nog steedis zoo schoon en zoo bevallig!
Een zenuwachtige lach verscheen om
zijn lippen en hij stamelde in zich zei
ven:
„Arme Jean!"
Hij was nauwelijks dertig jaar oud,
en geleeik op een grijsaard. De man was
nog slechts een schaduw.Waarom
waa hij niet door een vijandelijken ko
gel getroffen?
Salbria liet zich op een divan neerval
len en liet 't hoofd op belde handen rus
ten. Eensklaps nam hij een rasch besluit.
Mocht een epookachtig wezen wel dingen
d«at d« kleine hand van de sohoone
en goede Isabel? Zeker kan hij voor juf
frouw de Miram niets anders meer zijn
dan een Vriend, maar een waar vriend
dan toch, waarop zij steeds zou (bunnen
bouwen. Hij zou tot haar gaan en zeg
gen: „Ik dank je, dat je anijn vader met
zooveel toewijding verzorgd hebt!" En
dan zou hij er bijvoegen een hartelijk en
fcmig adieu voor Immer.
Haaatig, zonder Philips kornet af te
wachten, verliet Jean Salbria het schitte
rend hotel, waar zoo luisterrijk werd
feest gevierd.
Hij bracht den nacht in de stad door
en begaf zioh dee morgens vroeg naar 't
fcfla bet brevet na ko-
der belofte voortaan als fatsoenlijk
mensch te rullenleven, kan ik u
verzekeren, dat Zijne Hoogheid er
ernstig over na zal denken.
Nooit zal ik gratie vragen, ik
heb een misdrijf begaan en wil er
voor boeten.
Maar- de vorst zal Je in vrij
heid stellen.
Ik begrijp u wel, maar ik wil
niet. Het Defalt me nier bijzonder
goed; de streek is mooi, de lucht
zuiver en het klimaat gezond. Hier
wil ik myn dagen slijten. Mijn toe
komst is verzekerd; hier word ik^
kosteloos gevoed en gehuisvest, zoo j
vind ik rust en geluk en dat is voor
mijn wenschen voldoende. Als ik in
vrijheid ben, weet ik wat mij wacht:
ellende en zorg voob de toekomst
Ik ben moe van den strijd om het
bestaan en ben niet van zins op
nieuw te beginnen
Vergeefs Dleef de intendant aan
dringen.
Ik blijf—sprak de Veroordeelde
Mijn gezondheid is geschokt, het kli
maat van Monaco ls mij onmisbaar.
De intendant stond verstomd.
Eindelijk begaf hij zich naar den
vorst om hem de weigering van den
gevangene mee te deelen.
Laat hem dan maar blijven,
sprak de vorst gelaten.
Dat meent u toch niet, Hoog
heid, hernam de intendant Als wij
hem gedurende twintig jaar moeten
huisvesten en voeden, tost hij ons
meer dan vijftig duizend gulden Dan
was Jiet nog beter geweest hem te
guillotineeren. dat zou in inder geval
veel voordeeliger uitkomen.
Zou dit mensch ons meer dan
50.000 gulden kosten? vroeg de vorst
Minstens, réi de Intendant.
Als Je hem egns wat geld pre
senteerde. misschien zou h# dan wel
heengaan? -
Daar had ik niet aan gedacht 1
riep de intendant en yep,, naar de
gevangenis.
De vorSt too vertelde hij aan
den gevangene, wil Je hier weg heb
ben; er is te Monaco nooit een ver
oordeelde geweest en dat zou maar
een kwaad voorbeeld geven. Hoeveel
wil je hebben om op te trekken?
De veroordeelde weigerds aanvan
kelijk alle overeenkomst, maar einde
lijk stemde hij er in toe voor twee-
duizend gulden het vorstendom te
verlaten.
Ik ga met leedwezen, zei hij,
en alleen om je plezier te doen
Naderhand dacht de vorst nog dik
wijls aan de last, dien hij van zijn
veroordeelde had gehad en toen hij
Rochebrune en Mentone aan Frank
rijk afstond, bedong r hij als voor
waarde. dat de Fransche regeering
zich zou belasten met de terechtstel-
ding der ter dood veroordeelden van
het vorstendom en met de bewaring
zijner gevangenen.
INGEZONDEN MEDEDE6LINB.
sluiten en Je bent er nog? vroeg hij.
't Zou ondankbaar zijn ais ik
iep na al hetgeen de vorst voor
mif gedaan heeft, riep de veroordeel
de. Ik ben een fatsoenlijk man op
mijn manier; nooit zou ik misbruik
willen maken van vertrouwen.
Wie is er tegenwoordig al niet
fatsoenlijk! dacht de intendant.
Er moest dus Iets anders op ge
bonden worden.
Tegen den middag ging htj den
vorst verslag doen van 't mislukken
zijner list.
Hoogheid, zeide hij, ik geloof
niet, dat net uit pure dankbaarheid
is, dat hij geweigerd heeft te vluch
ten. Ik geloof eerder dat hij bang
was voor vervolging We moeten hem
gemat zien te stellen en hem bij
voorbeeld heelemaal kwijtschelding
van straf geven.
Hem heelemaal op vrije voeten
laten, gaat toch wat al te ver, zei
de vorst.
Als hij bij u eens een schrij
ven indiende, waarin hy van zijn op
recht leedwezen' blijk gaf?
De vorst aarzelde.
Denk eens aan, hernam de In
tendant, hoe hij het vorstendom op
kosten Jaagt.
Als hy wezenlek berouw toont
en als hy beloven wil, niet meer op
nieuw te beginnen, zal ik eens kjjken,
sprak de andere.
De intendant ging den gevangene
weer opzoeken.
De vorst is door uw handelwyze
Setroffen, zei hij en hij is van oor-
eel, dat alle goede gevoelens In u
kwijt-
eldlng van straf te krijgen on-
pep half ons
loud werd uitgereikt en de minister zelf
op zijn borat het kruie vasthechtte ran
het legioen ran ear, deze hooge onder
scheiding, die vooral is Ingesteld voor
hen, die heldhaftig het vaderland op het
slagveld dienen en voor die onversaagde
helden, die, gelijk Salhrie, liever het
avnaarete lijden doorstaan dan het rader-
land te verraden.
Jean had nog slechte een enkel idee,
zijn vader weeT te zien en Isabel, Een
rijtuig bracht hem in snelle vaart over
de stolen rails, terwijl in dé oogen der
reizi'göra huizen en boomen een grooten
rondedans schenen uit te voeren.
Hij had een brief geschreven en deze
was reeds in het bezit dar beide gelief
den.
0, welke ontroering heerschte eronder
het rieten dak, welk» vurige vreugd en
blijdsohapl
Men wachtte hem. Wat nou hij warm
tegen het hart van zijn ouden vader ge
drukt worden! En de hand van Isa
bel zou ln de zijne beven.
De nacht volgde op den dag en steeds
stoomde de trein in ontembare vaart
voort. Salhris was niet to staat een oog
te aludten en zijn hart Hopte geweldig.
Binnen enkele uren zon hij thuis zijn,
onder het oude rieten dak. De nacht
scheen hem wel een jaar lang en hoe
«nel de trein ook liep, toch ging bet hem
nog al te langzaam.
Eindelijk verrukte het eerste morgen
krieken zijn oogen, en ginds verre, heel
verre, ontwaarde hij de toppen der ge
liefde Pyreneeën, die door de opgaande
am reeds in een vriendelijk liaht gehuld
werden.
In een overmaat van geluk vouwde bij
de handen.
Tt Pierpefitte verliet Jean den ex-
Bergambacht. De heer M. Boogaart,
volontair ter secretarie, is benoemd als
volontair ter secretarie met emolumenten
te Waarder, Borwoutawaarder en Iliet-
veld
Op de eierenveiling van die Pluiav-
vserareeniigdng „V. Z. O. D." waren
aangevoerd 2000 kippeneieren. Besteed
werd van f 5.75—-f 8 75 de 100 stuks.
Het diph terietis-geval, voorkomen
de Ln het gezin van G. van Riet is ook
weder geweken, zoodat thans deze be
smettelijke ziekte uit deze gemeente is
verdwenen. Gelukkig zijn tengevolge
daarvan geen sterfgevallen voorgekomen
Door B. en W. is vergunning ver
leend aan de Kerkvoogdij der Ned.
Herv Kerk, tot het bouwen van een
kelder voor de centrale verwarming van
het Kerkgebouw.
Tot boventallig onderwijzen» aan de
bijzondere school ia benoemd mej. T. A.
Clasie, onderwijzeres te Heeteum.
Bergambacht. Te Gouda had op den
hoek Gouwe-Aaltje Baketraat 'n aan
rijding plaats tuaschen een vrachtauto
van Gemeentewerken en een vrachtauto
van den heer v. d. Dool, uit Bergam
bacht, waarbij het voertuig van, laatst
genoemde vrij ernstig beschadigd werd
aan het voorste gedekte en eea spat
bord. Een onderzoek bij vrien de schuld
ligt bij dene aanrijding, wordt ingesteld.
Berksnwouda De heep? 0. W. Molenaar
alhier ia benoemd tot klerk ter secre
tarie te Lekkerkerk en terana ate waar
nemend gemeente-ontvanger.
Berkenwoude. Dinsdag jJL kwam men
tot de ontdekking, dat 2 offerbussen, ten
voordeel* van het weduwen-en weezen-
fomda van vroeg gestorven predikanten,
met een inhoud van 8 maanden collecte,
pree trein en nam een rijtuig. Vier klei
ne Pyreneeeche paardje* galoppeerden
in volkomen zekerheid langs een gol-
venden weg, die langs diepe Hoven en
afgronden leidde.
0, hoevele aangename en sohoone
herinneringen doemden haer in zijn
binnenste opl Wat hield hij nog veel van
dat bergachtig land, waar hij zoovele ge
noeglijke dagen had doorgebracht!
Daar stuwde de Gave nog steeds haar
wateren voort, die nu eense van de hoog
te medervollend door diepe rotsldoven
hun weg vonden, om dan weer langs
twee groene oevers kabbelend voort te
róllen.
Zie, daar lag de brug! Bijna waa hij
thuis, nog slechts korte «ogenblikken en
hij zou het rieten dak bereikt hebben.
Isabel zat aan de zijde van den ouden
man en las hern nog ems en nog eens
den brief van den zoo innig ge
liefden zoon voor.
En de blinde vader antwoordde steeds
hetzelfde:
„O, mijn dochter, dan zal ik zijn stem
nog hooren, alvorens te sterven! Ik zal
hem dan nog aan mijn hart mogen
drukken! 0, dierbare zoon! Arme marte
laar!O. Isabel, lees mij nog e<
dat schrijven voor, laat mij nog eens
hooren, hoeveel hij geleden heeft
En toen het rijtuig in vollen draf hot
huisje naderde, met het rieten dak, en
dan eensklaps aan de poort stilstond.
Het Isabel een luiden kreet aan de be
drukte borst ontsnappen. Zij had den
ouden vader bij de hand genomen en
beiden liepen zij den geliefde tegemoet,
dit daar ni aangekomen. En Jtan,
duizendvoud gelukkig, opende in geest
verrukking beide armen.
Allen weenden en vielen, niet in staat
een woord te spreken, elkander aan het
hart. Nu eens drukte Jean zijn gelief
den vader aan den boezem en dan weer
zijn teeder» Isabel.
Dit duurde geruJmen tijd, «a tooneel,
'dat wij niet trachten zullen te beschrij
ven., daar het zioh veel beter begrijpen
'dlan verklaren laat.
Niets was er veranderd. Alles vond
hij nog op dezelfde plaats, even als zes
jaar te voren. Aan den wand hingen de
zelfde schilderijen, in dezelfde lijeten, op
den schoorsteenmantel stond dezelfde
vaas met versch geplukte bloemen.
Voor het veneter de fauteuil van den
blinde en op Isabel's schrijftafel zijn
eigen portret met deze woorden, die hij
zelf onder had
„Ik zal wederkeer en"
„En ik ben weergekeerd," herhaalde
pij dronken van geluk,
i Weer greep hij zijns vaders en Isa
bel's handen vaat, die hij lang en met
de grootste vurigheid des harten drukte.
I Niets was er veranderd, zelfs Berna-
flef.te niet, die telkens in d* kamer ver
scheen met een of anderen liefderijken
litroep op de lippen.
,0. wat hebben wij Je beweend, Jesa,"
de de vader. „Reeds lang ken je Isa-
il en bobt haar innig lief. Maar toch
It je niet, weik teeder hart zij btri*.
Jeen- werkelijk, dat weet je niet, want
jo hebt ham niet steads MJ js rad» ge
en."
Je&a wu opBl»u» Imbd ittAdérf-
„Ik wut «lU«s, mU J, wc «l)o
Ihd hebt," «prak hl), wnr# hl) haar
ïnroatorlBf uaiturta
