1 SCHOONHOVEN5CHÊ COURANT Rabies ieere huk Plaatselijk Nieuws. Binnenland. ld. FEUILLETON. Een leven vol strijd. Gefolterden. US 19» 91. JAARGANG WOENSDAG n AUGUSTUS 19» INGEZONDEN MEDEDEU.ING. HOOFDSTUK HL mis- oud 87 v. J. T. ham op n.t., Ca- DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN waarbi stemm De het te tal- >ren on, oud j. Rook, M j. - lat, oud »1 j. en Vertart. 1 J. v echt- 08. Pelar- t moe- ledt dit nd, om wortels zeilen, ik eerst iet een selzand Dan scherp ^eg; de stekken entueel odat el- ,es be- iu eerst drogen afstand k aan; boven '6. Gera- d voor nggera- au Vliet 50. Zwanen- n 52. van den 14. Stolk en Iriaantja oom en 9. 1. Steen- A van wirik, s. JtuiJt J. RieU Bas en van G. z. van ein L Ttelo- de Jong v. J. J Agatha, Hornes ■roedhart de ver at voor- i al» re- kruiden. i de tuin erij beat maal de •al «e- arfri rijn an Eijk d. van - Anna, ijden Zwie- ouMen In 'ends tuL auw ver bloemen oementijd de een- renmand veld, dft mquetten herfst- donker m herfst i tegen tuk van tafel en >1 bessen op den trassend l nar. den juin oliefiheb- aijn, dan t over *t nen dan is jam den tuin Le hoog de ereeniging „Excelsior” een worden gegeven in de Mu le Chry-« op komst pepertjes m. ok rtkfl rit Voor Foed de ben fijne 1 Kleine iparagus ge vw. Na N0 NIEUWSBLAD VOOR ZUID HOLLAND EN UTRECHT Telef. 20. Tel.-adres: Vannooten, 8. W. N. VAN NOOTEN, SCHOONHOVEN. HAVEN 25 Postrekening 13703 bedragen, gewaarborgd door de NIEUWE HAVBANK te Schiedam, vap 1AA dulden bij verlies AA Gulden bij verlies van IVv van een duim. vlv een anderen vinger. Wi 1 de gesmette en ontstoken deelen voorzichtig in met Purol, en houdt het huidje steeds droog, door bij I het verwisselen van den luier, telkens te I bepoederen met Purol-KInderpoeder 'r I Purol doos 30,60 en 90 ct. Tube 80 ct. I Purol-KInderpoederbus60ct.ent gld. 26 J gerland, en, oua id 27 j. op zich, of nij begreep, dat zij h^n schul dig achtten en vol woede riep hij hun toe; „Blijft van my af, gij schelmen, en wacht totdat ik dezen duivel zijn leugens weerlegd heb. Blijft ai, zeg ik ui” „Houdt hem vast,” hijgde Sir William, „handt hem.” John Tristram was een krachtig man, wiens lichaam straalde van gezondheid en sterkte en wiens spieren gestaald wa ren door aanhoudende oetemng. Hij duwde de bedienden terzijde en hoog zich over Sir William. „Gij zegt dat ik dit deed?” siste hij. „Gij en geen ander,” zeude Sir William. „Moge deze duivelsche leugen u tot op uw sterfbed vervolgen en moge de vloek van een onschuldig man uw leven ver bitteren,” zei John Tristram vol woede. „Grijpt heml” riep air William, „hij Kauss, nhuizen, dreigt mij nog.” „Ik zal iedereen dooden, die mij aan raakt”, zei John Tristram. „Luister naar mij, mannen. Ik hoorde een kreet om hulp en vond Sir William bewusteloos op den grond. Hoe hij daar kwam, wat hem is overkómen, weet ik niet.” „Hij sloeg mij neer,” zei Sir William. „Lafaards, laat hem niet ontsnappen.” De mannen kwamen opnieuw op hem toe, maar John Tristram weerde hen al len af. Hij zag, dat al zijn betuigingen van onschuld op deze plaats en op dit oogenblik nutteloos waren. Hij moest na denken hoe te handelen en daarvoor moest hij vrij zijn. Hij draaide zich vlug om en voordat de bedienden begrepen, wat hij wilde doen, was hij in den zadel gesprongen en reed hij weg. Sir William vloekte hen uit en zij ke ken beschaamd voor zich. „Wij zullen hem spoedig achterna gaan'”, zei Jake, „maar eerst moeten we u thuis brengen, Sic William,” heeren Spann en Fa- hij op Willow Hall terug en toevertrouwd aan de goede zorgen van Kate. Toen hij genoeg bekomen was om te kunnen praten, zeide hij tegen zijn doch ter: „Ik hoop, dat je nu 'genoeg vain je minnaar zult hebben. John Tristram was ’t die getracht heeft mij te dooden.” Kate Hazard deinsde achteruit en zeide met verschrikte stem: „Dat is niet waar, waarom vertelt u mij dit?” „Het is waar.” „Vader, gij kunt ’t niet meenen,” zei Kate, bij hem neerknielend ',»Er moot een vreeeelijk misverstand zijn, John Tristram zou zich nooit aan zoo’n mis daad schuldig maken.” „Hij is schuldig. Ik zal den neam Trist ram door het slijk steuren, zij hebben moord en brand geschreeuwd over je broeder, laat John Tristram daaraan den ken als zijn zoon als een hond opgehan gen wordt.” Hij lachte heesoh en Kate rilde bij dat geluid. Zij stond langzaam op en keek hem vast aan. „Vader,” zeide zij, „ge rijt op’t pont een wreede, slechte daad te begaan, een onschuldig man te beschuldigen. Ge weet, dat John Tristram onschuldig is, ik lees ’t in uw blik.” „Hij is schuldig en zal er voor boeten, ’t Zal een mooi zaakje rijn,” lachte Sir William. Kate Hazard richtte zich trotsch op en keek haar vader aan, totdat hij zijn oogen neersloeg voor haar doorboreniden blik; rij scheen tot in rijn ziel te kijken en de schuld te zien, die daarop lag de zwaarste aller zanden, een schuldeloozen ter dood te laten brengen. „Hij zal niet sterven,” zedde zij, „zoo lang er nog recht in ons land ia. Ik wil mijn ziel er onder verpanden, dat hij on schuldig te. John Tristram zal teeren, hoe een vrouw den man, dien zij lief heeft, kan vertrouwen. ABONNÉ’8 van dit blad, in het bezit van ons Bericht van Inschrijving, zijn volgens de daarin vastgestelde bepalingen tegen ongevallen verzekerd voor HAAA Gulden bij levenslange Gulden by Qflfl Gulden bij verliee dulden bij verlies £t\JVV ongeschiktheid. IVVV overlijden JvV van hand of voet. ZjVV van een oog. wend, meestal uitgeatort pp ’i hoofd van Jake Adams John Tristram was te veel begaan met het geval om op Jake’s opmerking te letten; hij keek op en zeide: „Sir William is bewusteloos, ’t beste te, hem dadelijk naar huis te brengen,” „Wat is er gebeurd?” vroeg Jake. „Ik hoorde een kreet om hulp,” zei John, „en ging er op af. Ik vond hem hier bewusteloos liggen, zijn hoofd en de sneeuw met bloed bevlekt. Hij te schien van zijn paard gevallen.” „Neen, mijnheer Tristram, Sir William is een te goed ruiter om afgeworpen te worden. Kijk, hij beweegt zich.” Hoopvol boog hij rich over den bewus- telooze heen. Sit William kreunde en scheen lang zamer hand weer bij te komen. „Gelukkig, ik dacht eerst dat hij dood was”, zei John. De oude Jake knielde neer in de sneeuw en hief Sir William zachtjes op- Deze beweging bracht hem geheel bij kennis en hij opende zijn oogen. John Tristram stond recht tegenover hem en het zwakke licht van de lantaarns Viel op zijn gezicht. Sir William’s blik vied op hem en hij keek verwilderd om zich heen. „Waar hen ik? hijgde hij. Niemand antwoordde. Met een snelle beweging richtte hij rich op en steunend tegen Jake wees hij met den vinger op John Tristram. „Jij schurk!” riep hij uit met een stem ver stikt door woede en pijn: „Houd hem vast mannen, hij heeft getracht me te ver moorden. Hij viel me in den rug aan, de lafaard!” M John Tristram bleef sprakeloos onder deze schandelijke beschuldiging en voor dat hij zich genoegzaam hersteld had om aan zijn verontwaardiging lucht te ge ven, grepen de mannen hem aan. TOCH NOG EEN GOED SLOT DER HAAGSCHE CONFERENTIE. Snowden krygt 75 pCt Nadat het gisteren weer hevig ge spannen heeft’ ter Haagsche come- renlie en alles dreigde te mislukken schijnt het tot verrassing van ieder, die er bij betrokken is toch tenslot te nog terecht te komen. Wederom had bnowden het aanbod der mo gendheden afgewezen. „Ik heb \48 millioen gevraagd omdat ik ver- p'iichl ben 48 millioen en niet 47 te vragen, zeide hij. Ik eisch alleen wai ons toekomt. Doen de vier mo gendheden ons geen andere voor stellen meer, dan zal de Haagsche conlerentie i\Voensdag geeindigu zijn. Zoo sprak Snowden gisteren. Tege lijk werd gezegd, dat men in Fran- sche kringen met meer bereid was, nieuwe voorstellen te doen en dat men nog een alwachlende houding Verschijnt Maandag, Woensdag en Vrijdag. Pros bij vooruitbeta ling: voor Schoonhoven per 8 maanden ƒ1.25; p. post f 1,50. Met verzekering 15 cent» meer. Advertentiën: Van 1 tot 6 re gels 1.80; elke regel meer ƒ0.20. Bij 8 thaal plaatsing 8e maal 010 ner regel, Twchen den tekst drievoudige prij». 8 Sir William’s paard was weg en er waren geen sporen van strijd te bemer ken. Daarenboven viel er zooveel sneeuw, dat de mogelijke sporen er van reeds lang uitgewischt zouden zijn. Wat moest hij doen? Waa sir William dood? John Tristram voelde, hoe zijn hart nog langzaam klopte. „Niet dood”, zeide hij, „dan te er nog hoop. Maar hoe hem naar huis te krijgen?” Hij was juist van plan hulp te gaan halen, toen hij in de verte geroep ver nam. Hij beantwoordde het zoo hagd hij kon. „Zijn paard zal naar Willow Hall terug gehold zijn en nu komen rij hem zoeken”, dacht John, En zoo was 't; het xuiterloozie paard had ontsteltenis verwekt en dadelijk wa ren de bedienden uitgegaan om, hun meester te zoeken. Afgaande op het ge luid van John Tristram’s stem, kwamen rij vlug op de plaats des onheils toe en bij ’t licht der lantaarns mg hij vecrechei- dene mannen, ’t Was een vreemd schouw spel, al die verschrikte bedienden te zien rondom het roerlooze lichaam van hun meester, terwijl de sneeuw onophoudelijk neerviel en de lantaarns een droef schijm- »el wierpen op hun verbleekte gezichten. „’t Is Mr. John Tristram,” zei de oude Jake Adams, de bottelier, met ver bazing. „Wat doet hij hier?” Jake had genoeg van de woondenwiB- tusschen zijn meester en John Tristram gehoord, om te begrijpen, dat rij geen vrienden waren en, hoewel ’t vreemd klinkt, was Jake de eeniige be diende, die ven zijn meester hield en niet omdat deze hem boven anderen begun- •tifdfc: InUpndMl, Sdy Wmia^’« Door oon snort goMon, Ammerstol. Het 6-jarig dochtertje van P. Stigter kwam op het oogenblik dat de lb-jarige zoon van M. B. een snoek aan den hengel gevangen had, te dicht bij het beest, waarop de snoek haar in «den vin ger beet. Het dier hield zoo vast, dat men den vinger bijna niet uit den bak kon krijgen. Einctelijk gelukte het na veel moeite van de amatandars, den snoek van den vingar los te maken, wat mat veel pijn en bloedverlies voor het meisje ge paard ging. Een les on voorzichtig te zijn mat gevangen levende snoeken. Benschop. De volgende ingaechjeve- nen der lichting 1930 rijn bestemd tot gewoon dienstpduchtige (mot vermelding van het loungsnummor achter iaderan naam); G. Brouwer, no. 136; B. Haakaman, no. 170; H. Roódenburg, no. 21; H. Versluis, no. 68. Ais buitengewoon dienstplichtige zijn aangewezen; J. D. Booik no. 128; A. van den Heuvel, no. 181; N. G. Mainschot, nö. 222; F. Riet veld, no. 19; G. W. Stigtar, no. 42; A Timmer, no. 48; A. Vertaree, no. 66; M. W. Vergouw, no. 61; G. J. van. Vliat, no. 75; M. G. van den Ussei, no. LOL Bergambacht. Ter gelegenheid van den verjaardag van H.M. de Ko ningin zal Zaterdagavond door Muziekvereeniging „Excelsior” concert V---J - - ziektent Door de damclub „D.I.D.” werd in het vergaderlokaal bij den heer G. G. de Kovel, een vriendschappe- 1 ij ken damwedstrijd gehouden met de dansclub „Excelsior’ te Waddinx- veen waarbij' laatstgenoemde ver- eeniging winnaar werd met 17—11. Onze vroegere dorpsgenoote, Mej. N. C. E'egdeman. thans onder wijzeres aan de Openb. Lag. School te Nieuwerkerk a.d. IJssel, is ge slaagd voor de hoofdakte. De chauffeur van den graan handelaar A. G. P. de Langen, viel boven van een met stroo beladen wagen en kwam qiet zijn lichaam terecht op de spoorrails, waardoor hij zich inwendig ernstig bezeerde. Hoen koop. Van de lichting 1930 zijn aangewezen als gewoon dienstplichtige as en een wiel, met het gevolg, dat. de auto niet meer bestuurbaar was en met den kop in f recht kwam. Gelukkig chauffeur in de bus, die met schrik vrij kwam. De Christel. Zangvereen^ Lofstem" alhier behaalde op Groot Nationaal Zangconcours Monster op 21 en 22 Augustus j.l. den eersten prijs in de 2e Mdeeling met een totaal van 303 punten, be staande uit een zilveren lauwerkrans behaalde op 17 Juli - eersten aannam ten aanzien van rnogelijke voorstellen van Britsche zijde. Zoo was de toestand gisterenmid dag. Een mislukking scheen onver mijdelijk. Maar men is weer aan het confereeren gegaan en zoowaar gis terenmiddag geschiedde het wonder: men werd net eens. Nogmaals heeft men toegegeven aan de eischen van Snowden in zooverre hij nu waar schijnlijk 75 pCt. krijgt van hetgeen hij vroeg. 'Waarschijnlijk zal vandaag de slui ting der conferentie plaats vinden, - men uiterllijk wel in de beste ig vaneen zal gaan. UITBREIDING VAN DE ALASTRIM Weer een slachtoffer overleden. De vreemde pokkenziekte, die een maand geleden haar intrede heeft gedaan te Rotterdam, olijft zich ge stadig uitbreiden. Er komen de laat ste dagen verscheidene gevallen bij eii iederen dag moeten er eenige pa tiënten in hel ziekenhuis worden op genomen. Wederom is een slacht offer overleden, een oude vrouw. Hiermee is het totaal aantal dooden dat door de epidemie is veroorzaakt gekomen tot op vijf. Het totaal aan tal gevallen van alastrim, dat de vo rige week bekend was, was onge veer 150. Het is van de week ver- moedeljjk wel gestegen tot 180 of 190 Het percentage dooden ia dus vrij hoog. In verschillende logementen te Rotterdam worden pp. het oogenblik de bewoners ingeënt. Voorts hebben verscheidene militairen van de zee macht uit Rotterdam, aanzegging ge kregen, zich te laten inenten. Wan neer zij daartegen eventueel gewetens bezwaren hebben, worden zij bij hun opkomst veertien dagen in quaran taine gehouden. Ook buiten Rotterdam heeft men den schrik voor de alastrim te pak ken en vooral in steden als Den Haag en Amsterdam wordt op groo- te schaal ingeent of wederom inge- ept. anwege de vereemging voor Koepokinenting en dmmumsatie in Den Haag zijn in<j laatste dagen ruim 3CÜc' Hagenaars ingeënt. Daarenboven hebben zich nog I loozen door particuliere doktoi laten behandelen. Dr. Molhuysen, de secretaris van genoemde vereeniging, heelt jn een paar uur tijds nagenoeg het geheele personeel van de Bijen korf, bestaande uit honderden per sonen tegen alastrim geïmmuniseerd. Weer een Eneephalilis-geval le Rot terdam. Iegelijk met de alastrim treedt ook hier en daar de encepha litis (hersenziekte; op. Het aantal ge vallen is te Holterdam met óen ver meerderd. Gisteren is deze ziekte n.L by een kind geconstateerd. Mclkverkoop in .winkels. De Directeur-Scheikundige van den Keu ringsdienst van Waren te Rotterdam dteil meue, nat er personen zyn, die krachtens hen verleende vrijstelling in hun winkel met melk ooh Gei- derscne waren en-oï Kruidenierswa ren mogen verkoopen en die trach- Johm Tristram reed huiswaarts boo vlug hij kon. Hij begon de gevaarlijke po sitie in te zien, waarin hij gekomen was, door Sir William’s valsche beschuldiging. De omstandigheden waren tegen hem en zij waren gemakkelijk te bewijzen. Hij had een woordenwisseling met’ Sir Wil liam gehad en zij waren ató'vijanden ge scheiden en de slag, dien hij ontvangen had, kon aanleiding zijn geweest tot zijn aanval. Hij zou zijn vader raadplegen en diens raad opvolgen. John Tristram luisterde naar het ver haal van zijn zoon en geloofde hetgeen hij vertelde. „Dat komt nu ven je hofmakerij aan Kate Hazard”, zei hij. „Ik heb je ge- waarsehuwd, dat er niets dan ellende van zou komen. Sir William is een hard vochtig, slecht menroh en ofschoon hij je onschuldig weet, zal hij jo toch ver volgen. Wij moeten de beschuldiging af wachten, haar niet ontwijken en zoo blijken van schuld geven. Wat er ook van moge komen, John, ik geloof in je on schuld en ofschoon ’t moeilijk zal rijn te bewijzen, moet je moedig stand houden. Van Sir WilMam Hazard moet je geen genade verwachten. Zijn zoon is als een misdadiger naar Australië gezonden en hij zou jou daar ook graag zien; dan zou hij zich over ons ongeluk kunnen ver heugen. Blijf hier en zie de zaak moedig onder de oogen, dat zal *t beste rijn.” John Tristram bleef op Manor House, totdat de gerechtsdienaars hem kwamen halen om hem naar de gevangenis te brengen. Hier wachtte hij rijn vonnis af voor den aanslag op sir William en de menschen, die hem kenden, waren ver stomd over deze aanklacht. Oude man nen schudden hun hoofden en redden: „John Tristram kan 't niet gedaan heb ben, Sir William beechulditf Deze vereeniging t j.l. eveneens te Monster den prijs in de derde afdeeling. De jury bestond uit de Herwaarden uit Rotterdam, derman uit Scheveningen briaan uit Gouda. Lopik-Jaarsveld-WUIige-Langerak. In verband met het heerschen van besmettelijke ziekte (alastrim) in som mige gtreaen van ons land, zal voor de ingezetene^ dezer gemeenten ge legenheid worden gegeven tot koste- looze inenting en herinenting en wel als volgt: te Lopik op Maandag 2 Sept, dea v.m. 10 uur, n.t., in de Bijz. School (v. Joolingen) en op Dinsdag 3 Sept, des v.m. O uur, n.t, in de Openbare Lagere School (Boer- schoten) Lopik (dorp) en op Woens dag 4 Sept, des v.m. 11.30, n.t., in de Openbare Lagere School (Emch) Lopikercapel; te Jaarsveld op Maan dag 2 Sept, des v.m. 9 uur, n.t, in de. Bijz. School (v. Dykej kade Jaarsveld en op Woensdag 4 Sept, v.ih. 12 uur, n.t., in het raadhuis te Jaarsveld; te Wülige-Langerak «p Dinsdag 3 Sept, des V.m. 9 uur, itt., in hel Raadhuis aldaar en te Ca- bauw op Dinsdag 3 Sept, des v.m. 10.30 uur in de Bijz. School „Gerar dus Majella" aldaar. Eervol ontslag aan veldwachter Goudrlaan. Langerak. Door den Ooananifisairia der Koningin in .deze provincie ie aan den gemeente-veidwachter B. Gouidriaan, op diens verzoek, eervol ontslag verteend als veldwachter der gemeenten Nieuw- In den tijd, dien men teu onrech te gewoonlijk aanduidt als „de goe de oude tijd’bestond zooals men weel een middel van zeer twijfelach- tigen aard om de verdachten vah een misdrijf tot bekentenis te brengen namelijk de pijnbank. De overheid had velerlei en barbaarsche middelen om een verdachte te dwingen tot het bekennen "van dingen, waaraan hij dikwijls geheel onschuldig was, maar die hij onder de ondragelijke pijn van de tortuur toch als schuld op zich nam. De rechters waren onge voelig voor de schrikkelijke smar ten, die zoo’n verdachte leed. Er be staat een schilderij uit dien tijd waar op men de rechters bezig ziet een partij kaart, terwijl een beklaagde aan één arm opgehangen en met gewich ten aan de voeten naast hen hangt tot hij bekent. Onze humane tijd is ontgroeid aan die gruwelen, de pijnbank kan men alleen nog zien in de musea en zij, die als verdachten worden opgeslo ten genieten een menschelijke behan deling, waaromtrent de wet allerlei voorschriften en bepalingen geeft. Maartoch is er iets dat wel eens doet denken aan de tijden van fol- terholen en beulen. In ons vorig nummer plaatsten we een bericht over „Het onderzoek in de moordzaak Lans” en de laatste zin daarvan luidde; „Intusschen schijnt het algemeene onderzoek meer en meer te bevesti gen, dat Van O., onschuldig is aan den moord”. Het is bijna een jaar geleden, dat te Rotterdam de heer Lans werd vermoord gevonden en ook bijna een jaar, dat de verdachte Van O. uit zijne woning werd gehaald en in de gevangenis opgesloten. ^Hjj is sinds vele malen verhoord „buyten beswaer vap banden ende yser” zooals men vroeger zeide, wanneer een verdach te bekende zonder gepijnigd te zijn of bekende nadat hij reeds gefol terd was. Van O. heeft niet bekend, integendeel hij heeft steeds ten hef tigste zijn onschuld volgehouden en omdat hij niet bekende en er ook geen voldoende bewijzen waren voor zijn schuld is de openbare behande ling, die reeds xVas aangevangen, ge schorst, voor een nader onderzoek, ook naar zijn geestelijke vermogens en zijn verantwoordelijkheidsbesef. Een gedeelte van onderzoek is ge publiceerd en de couranten hebben allerlei intieme zaken uit Van O.’s leven aan de openbaarheid prijs ge geven ,z(jn verleden is opgerakeld, zijn persoonlijkheid beschreven, zijn gebreken en eigenschappen zijn vermeld en beoordeeld alsof het niet een nog levende persoon be trof, wiens gezin in de couranten kan lezen hoe er over hun. man en va der wordt geschreven. Dat alles duurt maanden en weken reeds en zal nog lang duren vermoedelijk, dan komt de openbare behandeling en eindelijk zal de rechter uitspraak doen. Mogelijk gaat de zaak dan in hooger beroep, in cassatie wellicht nog, maar tenslotte zal eenmaal be slist zijn of Van O. schuldig is af niet aan de vreeselijke daad. „Het algemeene onderzoek schijnt meer en meer te bevestigen, dat hij onschuldig is”. Laten we dat aan nemen. Zoolang niet de schuld ge bleken is, moet een verdachte als onschuldig gelden. Gesteld dus: Van O. is onschuldig en hij zal uit de gevangenis ontslagen worden. Vroe ger, m den tijd van de pijnbank, kwam zoo n onschuldig verdachte er dikwijls uit met verscheurde spieren en gebroken ledematen, Van O. zal lichamelijk ongeschonden zijn, maar hoe onbeschrijfelijk en hoe onher stelbaar is het geestelijke leed de verscheuring van zijn hart en zijn ziel.’ Verdacht van moord en dief stal, in het openbaar geschandvlekt, in de couranten voor het geheele publiek naar karakter en persoon lijkheid beoordeeld alle stille gehei menissen uit zijn leven gepubliceerd. Hoe zullen zijn vrouw en zijn kin deren hem ontvangen, die Van O. zoo innig lief had, dat hij zeide: „Als ik mijn kinderen niet gehad had. hadden ze me niet levend gekregen“r Hoe zal hij voor hen komen staan, die voorheen naar hem opzagen en hem lief hadden? Vrijgesproken door den rechter ge oordeeld door allen die hem kennen, keert hij terug in de maatschappij waar van dat oogenblik af om hem heen gemompeld zal worden: „Dat is Van O., je weet wel, die zoo lang gezeten heeft voor dien moord op Lans' Onschuldig verklaard, maar toch levenslang veroordeeld tot schande tot schaamte, tot ontvluchting der menschen, tot schuwheid tegenover zijn gezin, zijn familie, zijn Lennissen. De pijnbank van ijzer, vuur en water, folterde het lichaam, de mo derne pijnbank foltert den geest. ten hun zaak te verkoopen, met de verklarirfg, dat de ‘kooper op den- zelfden voet kan blijven voortgaan. De vriistellling voor den verkoop van Geldersche waren enz. is ech ter strikt persoonlijk en kan dus bij den verkoop van den winkel niet aan den kooper worden overgedra gen Daar volgens het Melkbesluit nieu we vrijstellingen voor den verkoop van Geldersche- en Kruidenierswa ren niet meer kunnen worden ver leend, wordt aan personen, die een zaak willen overnemen, oprichten of verplaatsen, aangeraden alvorens hiertoe over te gaan, zich eerst bij den Keuringsdienst van Waren te Rotterdam te vervoegen. M. Th. Hogenboom, no. 184, terwijl tol buitengewoon dienstplichtige zijn be stemd: W. P. Boete, no. 124; J. P. Ver* meij, no. 72; J. A van Vliet, no. 76. Een ongeluk, dat goed afliep. Jutphaas. Van een autobus van den heer Verhoef uit Schoonhoven bra ken op den IJsselsteinschenweg een l HOI gCVUlg, bestuurbaar in den IJssel te- i zat alleen de den

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1929 | | pagina 1