Schouw Graniio PeHel&altKen in elke maai i HOEDEN en PETTEN „In de Paradijsvogel" Dubb Tafel- en Ontbijt serviezen 1 d ONTVANGEN chique gekleed, geld over. ^D.BOON= 'n Kinder^^ 3®L__ voorücrci BESTEVAER Winkelhuis, Aanbesteding. Aanbesteding. Aanbesteding. Aanbesteding Noodmaterialen. fyqgelaac'jJaJxik Levert prima Brandstoffen tegen concurreerende prijzen To koop: VRUCHTBOOMEN Het bouwen van een CAFÉ te Streefkerk C. en P. P. KOK te Waddinxveen, Het bouwen van een FABRIEKSGEBOUW Het bouwen van een Woonhuis. Krimpenerwaard Krimpenerwaard J Gootsteenen Grafmonumenten Haarden, Kachels en Fornuizen Haarden en Kachels enorme sorteeringen Ziet onze Etalages KELESTRAAT Scpmtjn vcrlcngJ ld 5 Odclper 1929 Onze Wintercollecties zijn gereed I DAMES- cn HINDERHOEDEN Gez. DIEPENHORST, Dam, Ameide Profiteert van deze Zeldzame aanbieding Schoonhoven Tel. 31. Cord Fleurie ft.'» Radiosa Cord Fluweelen 76 Mantelstoffen Duvetine Givré Van Rondom. Mengelwerk. Plaatselijk Nieuws, EERSTE BLAD NIEÜWEBLAP VOOR ZUID-HOUAND Itt UTRECHT. SchoonhovmnchfCourant VRIJOAB 27 SEPTEMBER 1» Oebr. V*n Bruin*» SCHOONHOVEN, Oud* Hov.n nv Brandatoffanhandslaren MUM) Tupfalngal 5======== Probeert onze IVnlo» _Anthraclat Aberpergwm emmmm v.w. MUUI -mzzrr Zeer voordealig In 'f gebruik Een op de beste stand van de Lopiker- straat, met veel ruimte, voor alle zaken zeer geschikt. Te bevragen: C. KONING, Eigenaar-bovenbewoner, Lopiker- straat 15, Schoonhoven. Hypothekan. Kapitalen tot elk bedrag beschikbaar op huizen en landerijen, lage rente AdresO. v d. HORST, Korte Dijk 6 P. SCHAKEL, Schoolstraat 11. Belasten zich tevens met koop en verkoop, huur en verhuur yan Huizen en Landerijen. AANGEBODEN! Hoog- en halfstam Appel- en Perenboomen w.o. de veel gevraagde Peersoorten Ctapsfaforlets, Leylpont, Douennt de Comloe, Triumph de Vianne, St. Remit, Brederode, enz. Ook in APPEL de beste soorten prima Boomen BESTELT NIET TE LAAT Verder alle Boomkweekerlj-artikelen Prijscourant op aanvraag gratis verkrijgbaar. Aanbevelend, T. van der Hee Jz.f Qroot-Ammsra Op Maandag 14 October, des v.m. 10 30 uur, zal voor reke ning van den Heer H. HILGEMAN te Streefkerk ten zijnen huize worden aanbesteed Bestek en teekeninge# k f 3.— (restitutie f 1.50.—) te verkrijgen vanaf 8 Oct. bij ondergeteekenden Architecten, Ammerstol. Op Woensdag 9 October 1929, des v.m 11 uur zal in het Café KWAAK voor rekening van den Heer O. OKKERSE aldaar, publiek worden aanbesteed: grootte 15.52 X 30.52 M. Bestek en teekening verkrijgbaar k f 6.— per atel (rest. f 3.—) bij dtn Architect: Dirk Stuurman burg. Martenasingel 97, OOUDA. Op Woensdag 0 October 1929, des voorm. te 10 uur, zal onder- geteekende namens de Wed. C. VRIJLANDT te Bodegraven In het Café NOOMEN to Stolwijk in het openbaar trachten aan tc besteden Bestek en teekening I f 4 (restitutie f 3.—) bij P. D. STUURMAN, Architect, Waddinxveen. Dukoraap en Hoooheemraden van de zullen op Mededog 14 October 1929, des namiddags ten 1 ure, in het Koffiehuis van P. VAN NAMEN (voorheen C. Bouter) te KRIMPEN A/0 LEK, publiek aanbesteden Hot levertn voor sik der wlntsrs 1929/30 sn 1930/31 van 10000 bossen RI/8, 750 bossen PALEN en 600 bossen LATTEN. De Voorwaarden der Aanbesteding liggen ter Inzage ter Secretarie van de Krimpenerwaard te Ouderkerk a/d IJesel, terwijl inlichtingen worden gegeven door den Fabriek- Landmeter van de Krlmpeiter- waard te Stolwljkereluis. A. J. BOOOAERDT, Dijkgraaf. A. T. VAN DER LEEDEN Secretaris Kunt gij U veroorloven voor f 3.75 per jaar een stroom van goede zakendenkbeelden buiten te sluiten? N EEN!! Abonneert U daarom omgaand op„SsiCce»" het blad der duizend-opwekkin gen, bij W. TIMMER, Boekh. Schoonhoven. U kunt het beter vandaag dan morgen doenl Af aller Keizer atraat AA Speciaal adres tot het vervaardigen van DAMES- EN KINDERKLEEDIHG Ruime keuze in de nieuwe WinlersUlen-CoIlectie Woonhuls-adros A. v. d- End Piersonweg B - Tel. 778 - Gouda DIJKORAAF en HOOOHEEM RADEN van de maken bekend, dat zij op Zaterdag du 12 Oolcbw 1929 zullen drijven over het opanoelen der boomen, staande op de bermen der vanwege het Hoogheemraad schap verharde wegen. Volgens de bepalingen van de Keur moeten alle boomen. waarvan de takken over den weg hangen, tot op eene hoogte van minstens 5 Meters boven den weg zijn op- gesnoeid, terwijl boomen, die op eene hoogte van 2 Meters, meer dan 20 c.M, over den weg hangen, moeten worden opgeruimd. Ouderkerk a.d.IJssel, 20 Sept. 1929. A. J. BOOOAERDT, Dijkgraaf. A. T. VAN DER LEEDEN, Secretaris. H.H. Coiffeurs. TE KOOP wegens veranderin 1 van zaken: ioed beklante KAPPERSZAAK opeen dorp in Z.-H., koopsom f 450 - Br., onder no. 6390, bureau v.d. blad. nmlIC BOTOlïVLDEflEK j ii vs srJP Evenals de vorige jaren ook dit seizoen weer groote voorraad van de nieuwste modellen legen uiterst lage prijzen Aanbevelend, riBMA A. P. VAN VLIET Kleiweg 37 Sonde Nieuwste modellen en kleuren Laagste prijzen f Dank zij onze groote Inkoop-combinatie hebt U deze voordcelen btj om voor het grijpen. Het Valt U op, dat, niettegenstaande de bijzondere modellen en de buitengewoon rijke bontgarneering op kraag en mouwen, die wij kunnen aanbieden, onze prijzen zoo uiterst billijk zijn. Dat is de kracht van onzen naamI jFêttf °nze ma8azVnen bezoeken 4t-VrJl zonder eenige verplichting. kijken Wedden, dat U Volkomen slaagt? ROTTERDAM Hoogstraat 347 AMSTERDAM Mimwwadtik 2ZS a.ozz V DEN HAAG Alléén Modahuia Hofweg 0 UTRECHT LEEUWARDEN NUMEGEN Oud. GtmEI lil Ovt de Kelder* 16-18 K. Mol.netr.et 9 in all* modern* tinten. Ook oen uitgebreid* •orteerlng WOLLEN DANES- EN KINDERJURKEN TRUIEN, PULLOVERS, JONGENSPAKJES ENZ. ENZ. Beloofd aanbevelend, ONTVANGEN EEN WAGON Pijn porselein Moderne decors Extra lage prijzen. - TAFELSERVIES 24 DEEL1G VANAF! 13.75 TAFELSERVIES 48 .27.50 ONTBIJTSERVIES 10 3.95 BIJfttSSENDE THEESERVIEZEN VANAF - 2.95 MOOIE S0RTEERIN6EN V00RDEELIGE PRIJZEN de nieuwe zwartfond fluweel met bloem- dessins 'nmooi kunstfluweel- «rtikeJ in modetintcn ie28 rips, gauffre, effen en bedrukt in alle kleuren 72"-,oif 9*" Groote verscheidenheid o.a. de moderne stof Vraagt atalen Worden franco gezonden Bontkraagpatronen en bij bestelling vanaf f 20 een mooie modeplaat gratis. TWEEDE BLAD NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. SchoonhovenscheCourant VRIJOAB 27 SEPTEMBER 1929 JAN door KIJKUIT. Jod en ajjn vriend houden een voordracht over alaatrim. "We hebben een vroolijken middag ga- had. Ais ik zeg: „we", bedoel ik eigen lijk tante Betje, Teun en mijn persoon.' Jod was er wel bij, maar hij heeft niet gedeeld in onze pret. Integendeel, hij was dood-ernstig en deed zelfs geleerd, terwijl wij on* zaten te vermaken. Er wa* nog iemand bij, die ook al goun pl ei zier had, maar die precies zoo ern stig en geleerd deed als Jod, en die ons telkens aankeek, of hij zoggen jmüde: „Waarom lachen jullie toch zoo?1" Jod had oen vriend meegebracht, die Sam heette, die den bijnaam (had van „Bloedworst" en dien Jod voor stofje al* „student in de medicijnen" „O, juist," zei Teun, die bij de ont vangst aanwezig was, „medicijnen, me neer leert dus zoo gezegd voor apothe ker." „Neen, Teun," lichtte Jod vriendelijk in „in de medicijnen studeeren, betee- kent: leoren voor art», voor dokter." „Zoo, zoo," bromde Teun, „en de lui, die voor apotheker leeren, die studeeren dan zeker in de geneeskunde?" Tante informeerde of hij al even lang in de medicijnen studeerde als Jod in de rechten. Het Week. dat Sam nog een jaar langer student was en nog evenmiü rioh aan een examen gewaagd had. „Meneer." sprak Teun, terwijl hij Sam op zijn schouder tikte, ..als u nou al zoo lang in de medjpijnen studeert, zult u ons wel wat kunnen vertellen van die nieuwe ziekte, de ze pas hebben inge voerd, 4iet kadaster bedoel ik." „0, de alastrim," antwoordde Sam „Ja, zie je. aan die nieuwste ziekten ben ik nog niet, ik ben pas bij de oudere zooais „Eksteroogen!" riep ik. „Katterigheid," sprak Jod. „Steenpuisten" voegde tante er bij. ,,'tIseen huidziekte, stotterde de aanstaande dokter, „allemaal puistjes, weet je." „Wel neen," verbeterde Jod hem. *t is heelemaal geen huidziekte, alastrim is precies hetzelfde als pokken, alleen in meer goedaardigen vorm. De verwekker van deze ziekte is nog niet bekend. De lijders krijsren vrij plotseling hooge koorts en pijn in de lendenen „Nee maar, die is goed!" juichtte tan te, „de student in de medicijnen weel het niet, en onze Jod, student in de rech ten. wol!" „Mot ik me nou laten enten?" vroeg Teun ©enigszins onrustig, „en krijg ik dan soms ook die andere nieuwe ziekte, die je krijgt na het enten?" „De encephalitis, meen je?" ging Jod met beslistheid voort? „Neen. daarvooi behoef je niet bang te zijn. Die komt al leen voor, jia de eerste vaccinatie, niet na de re-vaccinatie of herinenting." „Ik -wist niet, dat je zóó knap was, Jod," zei ik. ..Nou wil ik je ook wat vragen Zeg jij me nu eens, waarom er niet bij de alastrim briefjes op de deur komen, zooals bij roodvonk, typhus en andere besmettelijke ziekten. Alastrim is toch ook besmettelijk, en niet zoo wei nig." Jod keek ons verward aan en begon net zoo te stotteren, als straks zijn vriend. Ja, zie je," begon hij, „alastrim ia zeker besmettelijk,maareh maarEr zijn nog geen briefjes voor gedrukt Ws lachten Jod uit en Som huilde bij na. van het lachen. Toen hij bedaard was, sprak hij vlot: „Je weet er niets van, Jod. De kwes tie ia, dat artikel 29 van de wet op de besmettelijke ziekten, aan de gemeen tebesturen bevoegdheid laat, om bepalin gen af te kondigen, tot wering van die ziekten, voor zooverre die bepalingen niet in strijd zijn met de wet en een Ko ninklijk besluit van 18 Augustus heeft die wet toepasselijk verklaard op alas- FEUILLETON. Een leven vol strijd. 15 Toen Jesse den ,jpond bereikt had, stootte zijn voet tegen iota aan, hij be tastte 't en voelde, dat 't een menschelijk lichaam was. Dichtbij zag hij nog twee andere lichamen liggen, waarvan een zich bewoog. Snel bond hij hem vaat. Verderop zag hij nog een man liggen, en daar vlak bij de touwen, waarmee de paarden vastgemaakt waren geweest Hij nam die mee, om de bewustelooze ^mannen daarmee te binden en liep toen verder tot hij aan den uitgang kwam. Hier vond hij nog veroohe indrukken van paardenhoeven en daaruit leidde hij tuf, dat Mike Cross ontsnapt moest zijn, en dat 't nutteloos was verder te zoeken Hij keerde terug tot John Tristram, due angstig op hem waohtte eu vertelde hem wat hij gevonden had. „Juist zooals ik dacht," zei deze, „dat was dus de doorgang, dien ik toen ge zien heb. 't Spijt me eTg, dat hij ont snapt is, hij zal weer een nieuwe bende vormen en nog eens zooveel kwaad ver richten." „We hebben gedaan, wat we kunnen, en 't zal niet lang meer duren, of we zullen hem vangen, zijn kracht is nu ge broken," antwoordde Jesse. „Misschien wel en dk zal ndet rusten voor ik hem heb," zei John. Het kamp geleek een waar slagveld, dooden en gewonden lagen door elkaar heen en met de laatsten werd niet veel oonaideratie gebruikt, allen werden ge dood. De gewonde ruiters werden goed verzorgd en bt werd naar Hobart gezon den om hulp. John sohreef - trim. De gemeentebesturen zijn dus vrij otn voor te schrijven, dat zulke briefje* op de deuren geplakt worden!" Weer lachten we ellen. Teun ging heen en mompelde: „Nou breekt mijn Jdcanp. De- dokter weet 't beter dan de advocaat en de ad vocaat beter don de dokter. Van d'r lui eigen vak weten ze niks, maar wel van dat van den ander." „Zouden jullie niet ruilen?" vroeg tante. „Jod, je moeet la de medicijnen Ifoan en Sanf in de rechten, misschien «tudeeren jullie dan nog een* af." „Tante," vroeg lk, „hebt u de fldhoon- hoveneche Courant van Woensdag gele-"* zen?" „Natuurlijk, jongen." „Be ook," zei Jod bedaard, „en daar om studeeren we niet te hard. Misschien wordt 't later weer beter voor ons ge studeerde mannen." Het was in de laatste dagen der re- geen ng van Keizer Maximiliaan van Mexico. De keizer en zijn troepen waren in het belegerde Queretaro ingesloten. Voor het klooster St. Clara, een •om ber gebouw, welks benedencellen tot ge vangenis werden gebruikt, stapten twee schildwachten met eentoondgen tred op en neder In de cel no. 8 waa een man gezeten 't Inwendige was huiveringwekkend een zaam. Slechts door een drievoudig getra lied klein venstertje kon een tichtaohe- mer binnendringen; Me muren waren zoo vochtig dat overal het water lang* liep. Oo den eenigen stoei zat Pedro Penna, officier van het regiment des keizers Daags tevoren was hij door een toeval ontdekt, terwijl hij met den vij and op den buitensten post correspon deerde Hij telde hoogstens 80 jaar, was een der knapste officieren van genoemd reriment en pas gehuwd, maar één da? b«d den jongen man vreeselijk veran derd. In de cel bevonden rioh nog twee vrohwen, beiden geknield voor hein Teder had een zijner handen gegrepei. om ze met kussen en tranen te bevoch- tiwpn Deze vrouwen waren Pedro's moe der en zijn nog jeugdige vrouw. Pedro's vrouw was nauwelijks 19 jaar Hare moode oogen waren rood geweend en haar prachtig zwart haar hing ver ward over haar schouders. Dan wierp zij rich aan de voeten van hear Pedro, dian weer vloog zij met uitgebreide ar men aan zijn borst of Mep handenwrin gend als een waanzinnige door de enge ruimte der cel. Eindelijk vermande zich Pedro Penna, en opstaande sprak hij: „Dierbare moe der, geliefd© vrouw, maakt mij de laat ste uren van mijn leven ndet zwaarder en verschrikkelijker; mijne dierbaren, gaat heen en bid voor mij!" „Je verlaten! nooit, nooit!" snikten beiden. „Lievelingen, gij kunt toch geen getui ge zijn van het vTeeselijk© tooneel; jij De jonge man kon niet' verder. Hij viel zijn moeder om den hals: „Allerliefste moeder, ik dank u duizendmaal voor al les, wat gij voor mij geleden hebt." .Maar", riep als waanzinnig rijn vrouw daartussahen, ia er dan nergens huïp? Als ik nxxr den Keizer een voet val deed?" „Den Keizer?" zeide Pedro bitter la chend, „nu om één uur nacht* tot hem toegang vragen? Hij «jaapt, hij, de vreemdeling." Keizer Maximiliaan waa een zoon van Keizer Frans Jozef van Oostenrijk, die in den wereldoorlog stierf. „En zijt ge zoo onnoooel te gelooven, dat hij een verrader genade zal schen ken?" Doch opeens zwijgen allen, en zinkt de griiz» moeder op den grond, want voet stappen weerklinken in den gang. neur een brief, dat de bende verslagen was, de móesten gedood of gevangen ge nomen waren, maar dat hun aanvoerder ontsnapt was, dien zij echter over eeni gen tijd ook hoopten te zullen vangen. Dit nieuws ging als een loopend vuur tje door de stad en de opgewondenheid was algemeen. De Gouverneur zond een troep soldaten naar het kamp onder be vel van kapitein Hermitage, om behulp zaam te zijn. Toen zij na 'n vermoei enden tocht in het kamp aankwamen, en het tooneel van den verwoeden strijd: aan schouwden, gaven de soldaten een drie werf hoera voor Tristram en zijn man nen, dat door de bergen herhaald werd HOOFDSTUK XV. Tristram's ruiters kregen van den Gouverneur een dankbetuiging voor hun moedig gedrag Dt gevangenen werden naar de strafkolonie teruggebracht en de dooden begraven in de nabijheid van het kamp. Toen de Koning der Wildernis en zijn metgezel ontsnapt waren aan hun ver volgers, vluchtten zij naar Bruni-eiland, waar zij zioh aansloten bij een paar gedeserteerde matrozen. Zij maakten zrioh meester van een boot, voorzagen deze goed van proviand en staken over naar Victorialand. Onderweg kwam een hevige storm opzetten, waarbij een van (de matrozen over boord sloeg en ver dronk. Eindelijk bedaarde de storm en naderden zij 't land. „Hij zal ons in den weg siJa, als we aan wal gaan," fluisterde Mike Oroos tot Waikey, wijzend op -den anderen ma troos, die log te slapen. „We moeten ons maar van hem ontdoen, we suilen be*t v 'v hem kunnen roeien." „Zij komen je holen!" riep Pedro'* vrouw wild opspringend, tanwij rij rich wild aan irijn bont vaeklemt, el* wwii- de rij hem voor elk gevaar beschutten. Men hoorde de wacht het geweer pro- sen toeren, de grendel* worden ten^ge- söhoven, de deur ging knarsend opto. De gevangenis-geestelijke trad binnen en hief den lantaarn omhoog, wier flauw schijn sel nu neerviel op het ongelukkig drie tal. Twee officieren, in mantels gehuld, volgden hem op de voet. Een dezer laat sten vroeg den gevangene, op vasten, koud en toon: „Senor Pedro Penna, waar om hebt gij uw keizer willen verarden?" ,,Seoor,' 'sprak Pedro, „lk wset niet, met wien ik de eer heb te spreken. Ik wieet niet, of gij mijn rechter of beul zijl. om hebt gij uw keizer wallen verraden?" Omdat ik hem haat!" „En waarom dient ge hem dan? Waarom eet gij bet brood uwe vijands? Waarom strijdt gij niet in die rijen uwer vrienden, en waarom draagt gij de kei zerlijke uniform, versierd met ridder orden van uwen vijand?" vroeg de onbe kende met een stem, die van aandoe ning trilde. „Senor, voor een vreemd soldaat Me xico's bodem hadViotrwden, was ik luite nant in het leger der republiek (voordat Maximiliaan Keizer werd, was Mexico een republiek, gelijk thans); maar toen vreemde legerbenden onze steden over stroomden als met den oorlog gebrek en ellende onze woningen binnenkwamen toen alleen de keizerlijke soldaat zaoh brood kon verschaffen, terwijl de repu blikeinen hun vrouwen en kinderen niet konden voeden, toen nam Sk uit liefde tijt mijn oude moeder, wier gebrek mij het hart verscheurde, de keizerlijke uniform aan Sedert dien dag moest ik een dub bele rol spelen, die thans een einde zal nemen. Ik wilde mijn vorst trouw Wij ven, en daarom vooht ik al* een leeuw, daarvan getuigen de „Adelaar van Gua deloupe" en het kruis van het legioen van per 't Verwijt, dat ik tegen de vrijheid streed, kwelde mij steeds en bracht mij n verstandhouding met 's keizer* vij anden." „Erf waarom haat gij den keizer?' klank nu op treungen toon de vraag. Jk haat hem, wijl hij een vreemd» ling is en duizenden doelloos opgeofferd heeft, aeutrtT' sprak Pedro plechtig. .Binnen eenige dagen is Juares wede de heer des lands. Zoo wil het de we- too wal bet God!" De moedeT en Pedro's vrouw zagen verwonderd om zich heen. Alleen dit be grepen zij, dat zulke taal van een veroor deelde niet geschikt was om zijn toestand te verbeteren. „En waarom hebt gij dit allee den kei zer niet gezegd en hem verzocht u uit zijn dienst te ontslaan, en waarom nu geen genade gevraagd?" vroeg de onbe kende weer. De beide vrouwen luisterden adem- 'oas naar deze woordgp. 't Scheen haar, als sprak daaruit de zekerheid, dat deze in zijn mantel gehulde officier de red dende engel zou zijn. „Genade vragen, Senor? Wanneer? Gisteren ben ik veroordeeld en binnen drie uren ben idkood. Wie kan nu den Keizer spreken? Zijne generaals laten niemand tot hem naderen, en eer hij ont waakt, ben lk begraven. „En wie zegt u, Senor, dat de Keizer risopt?" vroeg ds offlaU*. ,Jk weet het, wat zou hij nu op dit uur in den nacht uitvoeren?" Senor, gij dwaalt, want de Keizer staat vóór u; ik ben de Keizer." Dit zeggende, liet hij rijn mantel: vullen, waarop allen hem herkenden. Met een uitroep ven ontsteltenis wierpen zioh de vrouwen aan 's vorsten voeten. Pedro kon geen woord uitbren gen. „Senor!" sprak nu Maximiliaan ern stig, „hoewei gij mijn vijand zijt, ault gij twee geschenken van mij wilden aanne men: „uwe vrijheid" dit zeggenn% haalde hij het doodvonnis te voorschijn en ver scheurde het „en dezen ring als aandenken, dat gij mij zulke treurige waarheden hriR gezegd." „Mij goed," zed Walker, „maar doe 't dan gauw." Mike Cross hief een zwaar stuk hout op en sloeg den slapenden man daarmee op 't hoofrf. Met behulp van Waikey gooiden zij hem daarna over board. „Zdezoo, dat werk is weer gedaan," zei Mike met een afsohuweMjken grijns, waar zelfs Waikey van huiverde. M't Ia geen veilig reizen met jou," zei hij, .jgyk denk, dat ik je aan den wal maorUHverlaten. „Doe wat je wilt,' 'zei Cross, „ik ge loof ê$k niet, dat je me van veel nut zoudt zijn, je hebt geen moed genoeg." „Net zooveel als jij; maar ik word lie- W ndet slapend doodgeslagen", gromde Waikey. Mike lachte en antwoordde: „Laten we maar geen ruzie maken, als we ge land zijn kunnen we scheiden." En zoo gebeurde 't en toen Waikey van hem weg gin?» keek Mrike hem na en zei bij zichzelf: ,,'t Is goed, dat ik van hem af ben, alleen zal ik beter kunnen werken." Hij begaf zich naar Parramatta, waar hij spoedig weer een troepje van de grootste schurken bij elkaar had, aan welks hoofd hij zioh stelde en met hen de omstreken der stad omvedllig maakte. Onidertusschen werd in Van Diemen's Land nog druk naar hem gezooht, doch te vergeefs, tot men eindelijk verzekerd was, dat hij het eiland verlaten had. Kolonel Arthur, die nu twaalf jaar Gouverneur geweest was, verlangde naar rust en keerde naar Engeland te rug. 't Was met diep leedwezen, dat John Tristram en zijn vrouw hem zagen vertrekken, rij verloren in hem een waar vriend, maar rij wisten, dat hij inn 't ouds vaderland hen niet ion vergeten. „Gij verwijt mij, dat ik een kroon aan nam, terwijl ik kon weten, dat velen door die dood hun ondergang zouden vindon. Senor, uwe laadgenooten selven riepen mij hierheen. Jong, gélukkig, bemind door mijn echtgenoot», besteeg ik al* rrij man den troon. Wie kan mij verwijten onder zulke omstandigheden op den eed van trouw mijner soldaten, de verdragen met Frankrijk en den onuitputtolijken rijkdom des lands bedriegelijke droom beelden gebouwd te hebben? Ik wa* jong en hoopte te veel van de liefde van mijn volk- ik wa* dapper en verachtte het ge vaar; ik was gelukkig en had nog niet gefleerd, dat het aardsche geluk zoo on- bdjrtendig ia." De Keizer reikte den begenadigde de hand; de vrouwen grepen haar om ze mei dankbare kussen te bedekken. ,J2n nu, volgt mij," sprak Maximiliaan en verliet de cel, gevolgd door zijn 'ad judant Miramon, Pedro Penna en de beide vrouwen. De straat, die zij doorgingen, was leeg en stil. Opeens werd die stilte verbroken door hot geroffel eener trom. Een com pagnie infanterie trok in de richting van het klooster St. Clara. Op bevel van den generaal, die den Keizer vergezelde, geliood de bevelvoerende offcier halt. „Waar trekt gij heen?" vroeg Mira- moh. „Naar het klooster St. Clara, gene raal! Mijn compagnie heeft bevel gekre gen Pedro Penna te fusilleeren.' „Laat dan uw compagnie terugtrekken,- de executie zal niet geschieden, wijl de Keizer den ritmeester genade geschon ken heeft." De officier groette, waarop de soldaten weer naar <hun kazerne mar cheerden. Gedurende dit gesprek stond de Kei zer, zonder herkend te worden, een wei nig ter zijde Pedro's moeder en ook de jonge vrouw gaven haar beangstigd hart lucht in een stil gehed Pedro slaakte een dliepen zucht. Toen de soldaten weg wa ren., zeide de Keizer: „Ga nu rustig sla pen. en denk niet meer met haat aan den vreemdeling!" 't Drietal was nog niet van den sdhrik bekomen, toen de Keizer met zijn gene raal in een zijstreat verdwenen was. Dit geschiedde in den nacht van 12 ou 13 Mei 1887 en reeda den 15 Mei wa* Queretaro door het verraad van ge neraal Lonez in' handen der republikei nen en zat de keizer zelf gevangen Den 18. Juni om 6 uur in den morgen werd hij gefusileerd. Den tweeden avond nadat Maximili aan gefusileerd was, lagen drie personen Pedro diens moeder en diens vrouw gékmield voor de kist. die het stoffelijk overschot van den edelmoedigen Keizer bevatte. Opeens werd de deur geopend en trad generaal Eacobode binnen, vergezeld van twee republikeinsohe generaals. Toen Pedro Penna opstond, herken de Esoobedo den jongen officier. „Senor Penna," sprak de generaal, „kam morgen bij mij uw aanstelling als majoor bij het regiment lanciers halen." „Dank u, generaal," antwoordde Pe dro, „ik verlaat den dienst, zelfs al werd mij een generaals ran? aangeboden." Met een stijve buiging verliet hij, ver gezeld van de beide vrouwen, de kamer. Buiten gekomen, beschouwde hjj den diamanten ring, hem door den Keizer zoo kort geleden geschonken; een traan sahittórde in rijn oog en viel op d» edel gesteenten. INGEZONDEN MEDEDEEL ING. Óiandaanal voor y>ryo waotndipheid Eerste Kaasdag te Gouderak. Gouderak. Hier werd onder groote belangstelling de eerste Kaasdag gehou den. Er waren 20 inzendingen; 60 pCt. ervan kon worden aangemerkt als 1ste soort, t.w., 3 kazen met (maximaal) 84 punten; 5 kazen met 83 punten; 3 kazen met 82 punten; 3 kazen met 81 punten; 4 kazen met 80 punten. Alzoo 18 kazen eerete soort; 25 pCt. verkreeg den naam 2e soort en wel: 7 kozen met 7579 punten; 10 pCt. wa* 3e soort namelijk NGCEUARX" Av.asoeiwfifLixeooseriDAAL TVrlt Pood X 3 kozen met 7074 punten; minder Aan 70 punten 1 kaas (afwijkend). De jury bestond uit de heeren W. den Boer, kaashandelaar, lr. H. J. Huis man, technisch ambtenaar kaasoontrole- etation, en C Siewertsen, assistent zui- vekonmilent. Opgemerkt dient, dat geen enkele kaas ter inzending is achterge houden. Deze Kaasdag is des voormiddags door «fan burgemeester geopend. Verder heeft de heer Ir. W. J. Huisman, rijkszuivel- conaulent eene nadere uiteenzetting ge geven omtrent de inzendingen. Daar deze Kaasdag wat resultaten en kwaliteit der kaas betreft, behoort tot één der meest geslaagde, kan en door 't be- stuur van de af deeling Gouderak van den Ned. Bond van Kaasproducenten en door de inzenders, die rich alle mooi te (hebben gegeven om „wat goed*" te ma ken. op dezen dag met trot* worden te ruggezien. De Rijkszuiveloansulent we* uitermate tevreden. HOOFDSTUK XVI. 'i 1* twintig jaar later In een welingerioht hui* aan de Laohlan-rivieT, niet ver van Norfolk, zit een flinke man van ongeveer vijftig jaar en naast hem zit een vrouw met een lief moederlijk gericht vol levenslust en energie. Aan de overzijde der kamer zit een jonge man van ongeveer vijf-en-twintig jaar en een bekoorlijk jong meisje on geveer twintig jaar oud. De man is John Tristram met Kate, zijn vrouw en Jack en Mary zijn hun kinderen. Gedurende de verioopen 20 jaren was John Tristram een welgesteld kolonist geworden. Zijn vader was uit Engeland overgetomerf en had Kate's fortuin mee gebracht Hij leefde nog ongeveer tien jaar met hen samen „de gelukkigste ja ren zijns leven", zooals hij zei en na zijn dood kwam John in 't beizit van een aanzienlijk vermogen. Hij wijdde zich geheel aan landbouw en veeteejt, daarbij flink geholpen door zijn zoon. Ook stelde hij zich aan 't hoofd eener beweging, die ten doel had 'de straf kolonie op te heffen en het uitzenden van veroordeelden te doen eindigen. Maar de niefcwe Gouiverner, Sir Wr'iliam Denison wilde er niet van hooren en John hield een vurige redevoering in de raadsvergadering om zijn zaak te bepleiten. Alle kolonisten op het eiland waren aan zijn zijde en 't was over dit alle», dat er gesproken werd in de vroolijke huiskamer op „Northam". zooals hun woning heette. ,Jk wilde, dat u vadere epeeeoh ge hoord had", zei Jack tot zijn moeder. jk heb ze gelezen en ben er trotsch op. Zal 't overbrengen hierheen van veroordeelden nog een* ophouden?" Het gemeentebestuur heeft in het aan de gemeente toebehoorende huis „De Moriaan' aan de West-Haven een hulpziekenhuis laten inrichten, ten einde bij gevallen van alaatrim de patiënten tijdig te kunnen iaoleeren. Tot op heden hebben riGh alhier geen gevallen van alastrim voorgedaan. Jaarsveld. Uit deze gemeente zijn van ds lichting 1930 de dienstplichtigen iné gedeeld in de hier volgende wiize: A Benschop, %le Reg. Vest.-Art. Utrecht, inlijving 13-25 Oct. 1930; H. J. van Beuzekom, 16e Reg. Inf, Amersfoort, in- INGEZONDEN MEDEDEELING. ROTTERDAM Hoogstraat hoek Spul DEN HAAG Alléén „Modei ula'' Hofweg 6 ,,'t Zal en 't moet," zei John Tristram. „We zullen er voor blijven strijden. En zioh daarna tot zijn zoon wendend, zei hij: „Zoo, dus je verlangt wat van de andere kolonies, Victoria en Nieuw Zuid-Wales te zien. Nu, wat mij betreft, ga gerust, we kunnen je wei een poosje missen; Jesse Bloxam en Gordon Eden- sor zullen mij wel een handje helpen. Zij rijn aan ons gehecht en zijn nog niet vergeten, dat zij een* tot Tristram's rui ters behoorden." „Ik wilde wel, dat ik toen ook gen man geweest was", zei Jack „Neen, neen, mijn jongen," verlang daar maar niet naar. Je hebt nog een lang lerven voor je en gebruik dat om voort te zetten, wat ik ben begonnen," zei -rijn vader. „Wanneer denk je te vertrekken?" vroeg zijn moeder. „Zoo gauw mogelijk." „Ik zal je erg missen," zei Mary. Haar broer lachte achelmsch en zei: „Ik denk, dat er wel iemand achter zal bliiren om je wat op te monteren." Mary blooode en zei: „Wees niet zoo flauw. Jack ,Jk ben niet flauw, kapitein Hermi tage is een flinke, knappe man en i« een mijneT beste vrienden", zei Jack. „En zijn vader wa* een van mijn beste vrienden,"'zei John Tristram, ,,'t Is wel toevallig,' dat zijn zoon nu te Hobart en ook bij 't zelfde regiment is." „Kapitein Hermitage bewijst wat at tentie» aan Mary, dat is alles," zei Kate. „Wees maar niet bang, moeder," lach te Jack. „Weet Js vrat ds kapitein mij in ver trouwen over je gezegd heeft, Mary?" „Nwn, en wat hij je in vertrouwen

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1929 | | pagina 3