Schouw
Graniio PeHel&altKen in elke maai i
HOEDEN en PETTEN
„In de Paradijsvogel"
Dubb
Tafel- en Ontbijt
serviezen
1
d
ONTVANGEN
chique gekleed, geld over.
^D.BOON=
'n Kinder^^
3®L__
voorücrci
BESTEVAER
Winkelhuis,
Aanbesteding.
Aanbesteding.
Aanbesteding.
Aanbesteding
Noodmaterialen.
fyqgelaac'jJaJxik
Levert prima Brandstoffen tegen concurreerende prijzen
To koop:
VRUCHTBOOMEN
Het bouwen van een
CAFÉ te Streefkerk
C. en P. P. KOK
te Waddinxveen,
Het bouwen van een
FABRIEKSGEBOUW
Het bouwen van
een Woonhuis.
Krimpenerwaard
Krimpenerwaard
J
Gootsteenen
Grafmonumenten
Haarden, Kachels en
Fornuizen
Haarden en Kachels
enorme sorteeringen
Ziet onze Etalages KELESTRAAT
Scpmtjn
vcrlcngJ ld 5 Odclper 1929
Onze Wintercollecties zijn gereed I
DAMES- cn HINDERHOEDEN
Gez. DIEPENHORST, Dam, Ameide
Profiteert van deze
Zeldzame aanbieding
Schoonhoven
Tel. 31.
Cord Fleurie
ft.'»
Radiosa Cord
Fluweelen 76
Mantelstoffen
Duvetine Givré
Van Rondom.
Mengelwerk.
Plaatselijk Nieuws,
EERSTE BLAD
NIEÜWEBLAP VOOR ZUID-HOUAND Itt UTRECHT. SchoonhovmnchfCourant
VRIJOAB 27 SEPTEMBER 1»
Oebr. V*n Bruin*»
SCHOONHOVEN, Oud* Hov.n
nv Brandatoffanhandslaren
MUM) Tupfalngal
5======== Probeert onze
IVnlo» _Anthraclat Aberpergwm
emmmm v.w. MUUI
-mzzrr Zeer voordealig In 'f gebruik
Een
op de beste stand van de Lopiker-
straat, met veel ruimte, voor alle
zaken zeer geschikt.
Te bevragen: C. KONING,
Eigenaar-bovenbewoner, Lopiker-
straat 15, Schoonhoven.
Hypothekan.
Kapitalen tot elk bedrag beschikbaar
op huizen en landerijen, lage rente
AdresO. v d. HORST, Korte Dijk 6
P. SCHAKEL, Schoolstraat 11.
Belasten zich tevens met koop
en verkoop, huur en verhuur yan
Huizen en Landerijen.
AANGEBODEN!
Hoog- en halfstam
Appel- en Perenboomen
w.o. de veel gevraagde Peersoorten
Ctapsfaforlets, Leylpont, Douennt de
Comloe, Triumph de Vianne, St. Remit,
Brederode, enz. Ook in APPEL de
beste soorten prima Boomen
BESTELT NIET TE LAAT
Verder alle Boomkweekerlj-artikelen
Prijscourant op aanvraag gratis
verkrijgbaar. Aanbevelend,
T. van der Hee Jz.f Qroot-Ammsra
Op Maandag 14 October,
des v.m. 10 30 uur, zal voor reke
ning van den Heer H. HILGEMAN
te Streefkerk
ten zijnen huize worden aanbesteed
Bestek en teekeninge# k f 3.—
(restitutie f 1.50.—) te verkrijgen
vanaf 8 Oct. bij ondergeteekenden
Architecten, Ammerstol.
Op Woensdag 9 October 1929,
des v.m 11 uur zal in het
Café KWAAK
voor rekening van den Heer
O. OKKERSE aldaar, publiek
worden aanbesteed:
grootte 15.52 X 30.52 M.
Bestek en teekening verkrijgbaar
k f 6.— per atel (rest. f 3.—) bij
dtn Architect:
Dirk Stuurman
burg. Martenasingel 97, OOUDA.
Op Woensdag 0 October 1929,
des voorm. te 10 uur, zal onder-
geteekende namens de
Wed. C. VRIJLANDT te Bodegraven
In het Café NOOMEN
to Stolwijk
in het openbaar trachten aan tc
besteden
Bestek en teekening I f 4
(restitutie f 3.—) bij
P. D. STUURMAN,
Architect, Waddinxveen.
Dukoraap en Hoooheemraden
van de
zullen op
Mededog 14 October 1929,
des namiddags ten 1 ure, in het
Koffiehuis van P. VAN NAMEN
(voorheen C. Bouter) te KRIMPEN
A/0 LEK, publiek aanbesteden
Hot levertn voor sik der wlntsrs
1929/30 sn 1930/31 van 10000
bossen RI/8, 750 bossen PALEN
en 600 bossen LATTEN.
De Voorwaarden der Aanbesteding
liggen ter Inzage ter Secretarie van
de Krimpenerwaard te Ouderkerk
a/d IJesel, terwijl inlichtingen
worden gegeven door den Fabriek-
Landmeter van de Krlmpeiter-
waard te Stolwljkereluis.
A. J. BOOOAERDT,
Dijkgraaf.
A. T. VAN DER LEEDEN
Secretaris
Kunt gij U veroorloven voor
f 3.75 per jaar een stroom van
goede zakendenkbeelden buiten
te sluiten? N EEN!! Abonneert U
daarom omgaand op„SsiCce»"
het blad der duizend-opwekkin
gen, bij W. TIMMER, Boekh.
Schoonhoven. U kunt het beter
vandaag dan morgen doenl
Af aller Keizer atraat AA
Speciaal adres tot het vervaardigen
van DAMES- EN KINDERKLEEDIHG
Ruime keuze in de nieuwe WinlersUlen-CoIlectie
Woonhuls-adros A. v. d- End
Piersonweg B - Tel. 778 - Gouda
DIJKORAAF en HOOOHEEM
RADEN van de
maken bekend, dat zij op
Zaterdag du 12 Oolcbw 1929
zullen drijven over het opanoelen
der boomen, staande op de bermen
der vanwege het Hoogheemraad
schap verharde wegen.
Volgens de bepalingen van de
Keur moeten alle boomen. waarvan
de takken over den weg hangen,
tot op eene hoogte van minstens
5 Meters boven den weg zijn op-
gesnoeid, terwijl boomen, die op
eene hoogte van 2 Meters, meer
dan 20 c.M, over den weg hangen,
moeten worden opgeruimd.
Ouderkerk a.d.IJssel, 20 Sept. 1929.
A. J. BOOOAERDT,
Dijkgraaf.
A. T. VAN DER LEEDEN,
Secretaris.
H.H. Coiffeurs. TE KOOP
wegens veranderin 1 van zaken:
ioed beklante KAPPERSZAAK
opeen dorp in Z.-H., koopsom f 450 -
Br., onder no. 6390, bureau v.d. blad.
nmlIC BOTOlïVLDEflEK
j ii vs srJP
Evenals de vorige jaren ook dit
seizoen weer groote voorraad van
de nieuwste modellen
legen uiterst lage prijzen
Aanbevelend,
riBMA A. P. VAN VLIET
Kleiweg 37 Sonde
Nieuwste modellen en kleuren
Laagste prijzen
f
Dank zij onze groote Inkoop-combinatie hebt U
deze voordcelen btj om voor het grijpen.
Het Valt U op, dat, niettegenstaande de bijzondere
modellen en de buitengewoon rijke bontgarneering
op kraag en mouwen, die wij kunnen aanbieden,
onze prijzen zoo uiterst billijk zijn. Dat is de
kracht van onzen naamI
jFêttf °nze ma8azVnen bezoeken
4t-VrJl zonder eenige verplichting.
kijken Wedden, dat U Volkomen slaagt?
ROTTERDAM
Hoogstraat 347
AMSTERDAM
Mimwwadtik 2ZS
a.ozz V DEN HAAG
Alléén Modahuia Hofweg 0
UTRECHT LEEUWARDEN NUMEGEN
Oud. GtmEI lil Ovt de Kelder* 16-18 K. Mol.netr.et 9
in all* modern* tinten.
Ook oen uitgebreid* •orteerlng
WOLLEN DANES- EN KINDERJURKEN
TRUIEN, PULLOVERS, JONGENSPAKJES
ENZ. ENZ.
Beloofd aanbevelend,
ONTVANGEN EEN WAGON
Pijn porselein Moderne decors
Extra lage prijzen. -
TAFELSERVIES 24 DEEL1G VANAF! 13.75
TAFELSERVIES 48 .27.50
ONTBIJTSERVIES 10 3.95
BIJfttSSENDE THEESERVIEZEN
VANAF - 2.95
MOOIE S0RTEERIN6EN
V00RDEELIGE PRIJZEN
de nieuwe zwartfond
fluweel met bloem-
dessins
'nmooi kunstfluweel-
«rtikeJ in modetintcn
ie28
rips, gauffre, effen en
bedrukt in alle kleuren
72"-,oif 9*"
Groote verscheidenheid
o.a. de moderne stof
Vraagt atalen
Worden franco gezonden
Bontkraagpatronen en bij
bestelling vanaf f 20 een
mooie modeplaat gratis.
TWEEDE BLAD
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. SchoonhovenscheCourant
VRIJOAB 27 SEPTEMBER 1929
JAN
door
KIJKUIT.
Jod en ajjn vriend houden een
voordracht over alaatrim.
"We hebben een vroolijken middag ga-
had. Ais ik zeg: „we", bedoel ik eigen
lijk tante Betje, Teun en mijn persoon.'
Jod was er wel bij, maar hij heeft niet
gedeeld in onze pret. Integendeel, hij
was dood-ernstig en deed zelfs geleerd,
terwijl wij on* zaten te vermaken.
Er wa* nog iemand bij, die ook al goun
pl ei zier had, maar die precies zoo ern
stig en geleerd deed als Jod, en die ons
telkens aankeek, of hij zoggen jmüde:
„Waarom lachen jullie toch zoo?1"
Jod had oen vriend meegebracht, die
Sam heette, die den bijnaam (had van
„Bloedworst" en dien Jod voor stofje al*
„student in de medicijnen"
„O, juist," zei Teun, die bij de ont
vangst aanwezig was, „medicijnen, me
neer leert dus zoo gezegd voor apothe
ker."
„Neen, Teun," lichtte Jod vriendelijk
in „in de medicijnen studeeren, betee-
kent: leoren voor art», voor dokter."
„Zoo, zoo," bromde Teun, „en de lui,
die voor apotheker leeren, die studeeren
dan zeker in de geneeskunde?"
Tante informeerde of hij al even lang
in de medicijnen studeerde als Jod in de
rechten. Het Week. dat Sam nog een jaar
langer student was en nog evenmiü rioh
aan een examen gewaagd had.
„Meneer." sprak Teun, terwijl hij Sam
op zijn schouder tikte, ..als u nou al zoo
lang in de medjpijnen studeert, zult u
ons wel wat kunnen vertellen van die
nieuwe ziekte, de ze pas hebben inge
voerd, 4iet kadaster bedoel ik."
„0, de alastrim," antwoordde Sam
„Ja, zie je. aan die nieuwste ziekten
ben ik nog niet, ik ben pas bij de oudere
zooais
„Eksteroogen!" riep ik.
„Katterigheid," sprak Jod.
„Steenpuisten" voegde tante er bij.
,,'tIseen huidziekte, stotterde
de aanstaande dokter, „allemaal
puistjes, weet je."
„Wel neen," verbeterde Jod hem. *t is
heelemaal geen huidziekte, alastrim is
precies hetzelfde als pokken, alleen in
meer goedaardigen vorm. De verwekker
van deze ziekte is nog niet bekend. De
lijders krijsren vrij plotseling hooge koorts
en pijn in de lendenen
„Nee maar, die is goed!" juichtte tan
te, „de student in de medicijnen weel
het niet, en onze Jod, student in de rech
ten. wol!"
„Mot ik me nou laten enten?" vroeg
Teun ©enigszins onrustig, „en krijg ik
dan soms ook die andere nieuwe ziekte,
die je krijgt na het enten?"
„De encephalitis, meen je?" ging Jod
met beslistheid voort? „Neen. daarvooi
behoef je niet bang te zijn. Die komt al
leen voor, jia de eerste vaccinatie, niet
na de re-vaccinatie of herinenting."
„Ik -wist niet, dat je zóó knap was,
Jod," zei ik. ..Nou wil ik je ook wat
vragen Zeg jij me nu eens, waarom er
niet bij de alastrim briefjes op de deur
komen, zooals bij roodvonk, typhus en
andere besmettelijke ziekten. Alastrim is
toch ook besmettelijk, en niet zoo wei
nig."
Jod keek ons verward aan en begon
net zoo te stotteren, als straks zijn
vriend.
Ja, zie je," begon hij, „alastrim ia
zeker besmettelijk,maareh
maarEr zijn nog geen briefjes voor
gedrukt
Ws lachten Jod uit en Som huilde bij
na. van het lachen. Toen hij bedaard was,
sprak hij vlot:
„Je weet er niets van, Jod. De kwes
tie ia, dat artikel 29 van de wet op de
besmettelijke ziekten, aan de gemeen
tebesturen bevoegdheid laat, om bepalin
gen af te kondigen, tot wering van die
ziekten, voor zooverre die bepalingen niet
in strijd zijn met de wet en een Ko
ninklijk besluit van 18 Augustus heeft
die wet toepasselijk verklaard op alas-
FEUILLETON.
Een leven vol strijd.
15
Toen Jesse den ,jpond bereikt had,
stootte zijn voet tegen iota aan, hij be
tastte 't en voelde, dat 't een menschelijk
lichaam was. Dichtbij zag hij nog twee
andere lichamen liggen, waarvan een
zich bewoog. Snel bond hij hem vaat.
Verderop zag hij nog een man liggen,
en daar vlak bij de touwen, waarmee de
paarden vastgemaakt waren geweest
Hij nam die mee, om de bewustelooze
^mannen daarmee te binden en liep toen
verder tot hij aan den uitgang kwam.
Hier vond hij nog veroohe indrukken
van paardenhoeven en daaruit leidde hij
tuf, dat Mike Cross ontsnapt moest zijn,
en dat 't nutteloos was verder te zoeken
Hij keerde terug tot John Tristram, due
angstig op hem waohtte eu vertelde hem
wat hij gevonden had.
„Juist zooals ik dacht," zei deze, „dat
was dus de doorgang, dien ik toen ge
zien heb. 't Spijt me eTg, dat hij ont
snapt is, hij zal weer een nieuwe bende
vormen en nog eens zooveel kwaad ver
richten."
„We hebben gedaan, wat we kunnen,
en 't zal niet lang meer duren, of we
zullen hem vangen, zijn kracht is nu ge
broken," antwoordde Jesse.
„Misschien wel en dk zal ndet rusten
voor ik hem heb," zei John.
Het kamp geleek een waar slagveld,
dooden en gewonden lagen door elkaar
heen en met de laatsten werd niet veel
oonaideratie gebruikt, allen werden ge
dood. De gewonde ruiters werden goed
verzorgd en bt werd naar Hobart gezon
den om hulp. John sohreef -
trim. De gemeentebesturen zijn dus vrij
otn voor te schrijven, dat zulke briefje*
op de deuren geplakt worden!"
Weer lachten we ellen.
Teun ging heen en mompelde:
„Nou breekt mijn Jdcanp. De- dokter
weet 't beter dan de advocaat en de ad
vocaat beter don de dokter. Van d'r lui
eigen vak weten ze niks, maar wel van
dat van den ander."
„Zouden jullie niet ruilen?" vroeg
tante. „Jod, je moeet la de medicijnen
Ifoan en Sanf in de rechten, misschien
«tudeeren jullie dan nog een* af."
„Tante," vroeg lk, „hebt u de fldhoon-
hoveneche Courant van Woensdag gele-"*
zen?"
„Natuurlijk, jongen."
„Be ook," zei Jod bedaard, „en daar
om studeeren we niet te hard. Misschien
wordt 't later weer beter voor ons ge
studeerde mannen."
Het was in de laatste dagen der re-
geen ng van Keizer Maximiliaan van
Mexico.
De keizer en zijn troepen waren in het
belegerde Queretaro ingesloten.
Voor het klooster St. Clara, een •om
ber gebouw, welks benedencellen tot ge
vangenis werden gebruikt, stapten twee
schildwachten met eentoondgen tred op
en neder
In de cel no. 8 waa een man gezeten
't Inwendige was huiveringwekkend een
zaam. Slechts door een drievoudig getra
lied klein venstertje kon een tichtaohe-
mer binnendringen; Me muren waren zoo
vochtig dat overal het water lang* liep.
Oo den eenigen stoei zat Pedro Penna,
officier van het regiment des
keizers Daags tevoren was hij door een
toeval ontdekt, terwijl hij met den vij
and op den buitensten post correspon
deerde Hij telde hoogstens 80 jaar, was
een der knapste officieren van genoemd
reriment en pas gehuwd, maar één da?
b«d den jongen man vreeselijk veran
derd.
In de cel bevonden rioh nog twee
vrohwen, beiden geknield voor hein
Teder had een zijner handen gegrepei.
om ze met kussen en tranen te bevoch-
tiwpn Deze vrouwen waren Pedro's moe
der en zijn nog jeugdige vrouw.
Pedro's vrouw was nauwelijks 19 jaar
Hare moode oogen waren rood geweend
en haar prachtig zwart haar hing ver
ward over haar schouders. Dan wierp
zij rich aan de voeten van hear Pedro,
dian weer vloog zij met uitgebreide ar
men aan zijn borst of Mep handenwrin
gend als een waanzinnige door de enge
ruimte der cel.
Eindelijk vermande zich Pedro Penna,
en opstaande sprak hij: „Dierbare moe
der, geliefd© vrouw, maakt mij de laat
ste uren van mijn leven ndet zwaarder en
verschrikkelijker; mijne dierbaren, gaat
heen en bid voor mij!"
„Je verlaten! nooit, nooit!" snikten
beiden.
„Lievelingen, gij kunt toch geen getui
ge zijn van het vTeeselijk© tooneel; jij
De jonge man kon niet' verder. Hij viel
zijn moeder om den hals: „Allerliefste
moeder, ik dank u duizendmaal voor al
les, wat gij voor mij geleden hebt."
.Maar", riep als waanzinnig rijn
vrouw daartussahen, ia er dan nergens
huïp? Als ik nxxr den Keizer een voet
val deed?"
„Den Keizer?" zeide Pedro bitter la
chend, „nu om één uur nacht* tot hem
toegang vragen? Hij «jaapt, hij, de
vreemdeling."
Keizer Maximiliaan waa een zoon van
Keizer Frans Jozef van Oostenrijk, die
in den wereldoorlog stierf.
„En zijt ge zoo onnoooel te gelooven,
dat hij een verrader genade zal schen
ken?"
Doch opeens zwijgen allen, en zinkt de
griiz» moeder op den grond, want voet
stappen weerklinken in den gang.
neur een brief, dat de bende verslagen
was, de móesten gedood of gevangen ge
nomen waren, maar dat hun aanvoerder
ontsnapt was, dien zij echter over eeni
gen tijd ook hoopten te zullen vangen.
Dit nieuws ging als een loopend vuur
tje door de stad en de opgewondenheid
was algemeen. De Gouverneur zond een
troep soldaten naar het kamp onder be
vel van kapitein Hermitage, om behulp
zaam te zijn. Toen zij na 'n vermoei enden
tocht in het kamp aankwamen, en het
tooneel van den verwoeden strijd: aan
schouwden, gaven de soldaten een drie
werf hoera voor Tristram en zijn man
nen, dat door de bergen herhaald werd
HOOFDSTUK XV.
Tristram's ruiters kregen van den
Gouverneur een dankbetuiging voor hun
moedig gedrag Dt gevangenen werden
naar de strafkolonie teruggebracht en
de dooden begraven in de nabijheid van
het kamp.
Toen de Koning der Wildernis en zijn
metgezel ontsnapt waren aan hun ver
volgers, vluchtten zij naar Bruni-eiland,
waar zij zioh aansloten bij een paar
gedeserteerde matrozen. Zij maakten
zrioh meester van een boot, voorzagen
deze goed van proviand en staken over
naar Victorialand. Onderweg kwam een
hevige storm opzetten, waarbij een van
(de matrozen over boord sloeg en ver
dronk. Eindelijk bedaarde de storm en
naderden zij 't land.
„Hij zal ons in den weg siJa, als we
aan wal gaan," fluisterde Mike Oroos tot
Waikey, wijzend op -den anderen ma
troos, die log te slapen. „We moeten ons
maar van hem ontdoen, we suilen be*t
v 'v hem kunnen roeien."
„Zij komen je holen!" riep Pedro'*
vrouw wild opspringend, tanwij rij rich
wild aan irijn bont vaeklemt, el* wwii-
de rij hem voor elk gevaar beschutten.
Men hoorde de wacht het geweer pro-
sen toeren, de grendel* worden ten^ge-
söhoven, de deur ging knarsend opto. De
gevangenis-geestelijke trad binnen en hief
den lantaarn omhoog, wier flauw schijn
sel nu neerviel op het ongelukkig drie
tal. Twee officieren, in mantels gehuld,
volgden hem op de voet. Een dezer laat
sten vroeg den gevangene, op vasten,
koud en toon: „Senor Pedro Penna, waar
om hebt gij uw keizer willen verarden?"
,,Seoor,' 'sprak Pedro, „lk wset niet,
met wien ik de eer heb te spreken. Ik
wieet niet, of gij mijn rechter of beul zijl.
om hebt gij uw keizer wallen verraden?"
Omdat ik hem haat!"
„En waarom dient ge hem dan?
Waarom eet gij bet brood uwe vijands?
Waarom strijdt gij niet in die rijen uwer
vrienden, en waarom draagt gij de kei
zerlijke uniform, versierd met ridder
orden van uwen vijand?" vroeg de onbe
kende met een stem, die van aandoe
ning trilde.
„Senor, voor een vreemd soldaat Me
xico's bodem hadViotrwden, was ik luite
nant in het leger der republiek (voordat
Maximiliaan Keizer werd, was Mexico
een republiek, gelijk thans); maar toen
vreemde legerbenden onze steden over
stroomden als met den oorlog gebrek en
ellende onze woningen binnenkwamen
toen alleen de keizerlijke soldaat zaoh
brood kon verschaffen, terwijl de repu
blikeinen hun vrouwen en kinderen niet
konden voeden, toen nam Sk uit liefde tijt
mijn oude moeder, wier gebrek mij het
hart verscheurde, de keizerlijke uniform
aan Sedert dien dag moest ik een dub
bele rol spelen, die thans een einde zal
nemen. Ik wilde mijn vorst trouw Wij
ven, en daarom vooht ik al* een leeuw,
daarvan getuigen de „Adelaar van Gua
deloupe" en het kruis van het legioen van
per 't Verwijt, dat ik tegen de vrijheid
streed, kwelde mij steeds en bracht mij
n verstandhouding met 's keizer* vij
anden."
„Erf waarom haat gij den keizer?'
klank nu op treungen toon de vraag.
Jk haat hem, wijl hij een vreemd»
ling is en duizenden doelloos opgeofferd
heeft, aeutrtT' sprak Pedro plechtig.
.Binnen eenige dagen is Juares wede
de heer des lands. Zoo wil het de we-
too wal bet God!"
De moedeT en Pedro's vrouw zagen
verwonderd om zich heen. Alleen dit be
grepen zij, dat zulke taal van een veroor
deelde niet geschikt was om zijn toestand
te verbeteren.
„En waarom hebt gij dit allee den kei
zer niet gezegd en hem verzocht u uit
zijn dienst te ontslaan, en waarom nu
geen genade gevraagd?" vroeg de onbe
kende weer.
De beide vrouwen luisterden adem-
'oas naar deze woordgp. 't Scheen haar,
als sprak daaruit de zekerheid, dat deze
in zijn mantel gehulde officier de red
dende engel zou zijn.
„Genade vragen, Senor? Wanneer?
Gisteren ben ik veroordeeld en binnen
drie uren ben idkood. Wie kan nu den
Keizer spreken? Zijne generaals laten
niemand tot hem naderen, en eer hij ont
waakt, ben lk begraven.
„En wie zegt u, Senor, dat de Keizer
risopt?" vroeg ds offlaU*.
,Jk weet het, wat zou hij nu op dit
uur in den nacht uitvoeren?"
Senor, gij dwaalt, want de Keizer
staat vóór u; ik ben de Keizer." Dit
zeggende, liet hij rijn mantel: vullen,
waarop allen hem herkenden.
Met een uitroep ven ontsteltenis
wierpen zioh de vrouwen aan 's vorsten
voeten. Pedro kon geen woord uitbren
gen.
„Senor!" sprak nu Maximiliaan ern
stig, „hoewei gij mijn vijand zijt, ault gij
twee geschenken van mij wilden aanne
men: „uwe vrijheid" dit zeggenn%
haalde hij het doodvonnis te voorschijn
en ver scheurde het „en dezen ring als
aandenken, dat gij mij zulke treurige
waarheden hriR gezegd."
„Mij goed," zed Walker, „maar doe 't
dan gauw."
Mike Cross hief een zwaar stuk hout
op en sloeg den slapenden man daarmee
op 't hoofrf. Met behulp van Waikey
gooiden zij hem daarna over board.
„Zdezoo, dat werk is weer gedaan," zei
Mike met een afsohuweMjken grijns,
waar zelfs Waikey van huiverde.
M't Ia geen veilig reizen met jou," zei
hij, .jgyk denk, dat ik je aan den wal
maorUHverlaten.
„Doe wat je wilt,' 'zei Cross, „ik ge
loof ê$k niet, dat je me van veel nut
zoudt zijn, je hebt geen moed genoeg."
„Net zooveel als jij; maar ik word lie-
W ndet slapend doodgeslagen", gromde
Waikey.
Mike lachte en antwoordde: „Laten
we maar geen ruzie maken, als we ge
land zijn kunnen we scheiden."
En zoo gebeurde 't en toen Waikey
van hem weg gin?» keek Mrike hem na
en zei bij zichzelf: ,,'t Is goed, dat ik
van hem af ben, alleen zal ik beter
kunnen werken."
Hij begaf zich naar Parramatta, waar
hij spoedig weer een troepje van de
grootste schurken bij elkaar had, aan
welks hoofd hij zioh stelde en met hen
de omstreken der stad omvedllig maakte.
Onidertusschen werd in Van Diemen's
Land nog druk naar hem gezooht, doch
te vergeefs, tot men eindelijk verzekerd
was, dat hij het eiland verlaten had.
Kolonel Arthur, die nu twaalf jaar
Gouverneur geweest was, verlangde
naar rust en keerde naar Engeland te
rug. 't Was met diep leedwezen, dat
John Tristram en zijn vrouw hem zagen
vertrekken, rij verloren in hem een waar
vriend, maar rij wisten, dat hij inn 't ouds
vaderland hen niet ion vergeten.
„Gij verwijt mij, dat ik een kroon aan
nam, terwijl ik kon weten, dat velen door
die dood hun ondergang zouden vindon.
Senor, uwe laadgenooten selven riepen
mij hierheen. Jong, gélukkig, bemind
door mijn echtgenoot», besteeg ik al* rrij
man den troon. Wie kan mij verwijten
onder zulke omstandigheden op den eed
van trouw mijner soldaten, de verdragen
met Frankrijk en den onuitputtolijken
rijkdom des lands bedriegelijke droom
beelden gebouwd te hebben? Ik wa* jong
en hoopte te veel van de liefde van mijn
volk- ik wa* dapper en verachtte het ge
vaar; ik was gelukkig en had nog niet
gefleerd, dat het aardsche geluk zoo on-
bdjrtendig ia."
De Keizer reikte den begenadigde de
hand; de vrouwen grepen haar om ze
mei dankbare kussen te bedekken.
,J2n nu, volgt mij," sprak Maximiliaan
en verliet de cel, gevolgd door zijn 'ad
judant Miramon, Pedro Penna en de
beide vrouwen.
De straat, die zij doorgingen, was leeg
en stil. Opeens werd die stilte verbroken
door hot geroffel eener trom. Een com
pagnie infanterie trok in de richting
van het klooster St. Clara. Op bevel van
den generaal, die den Keizer vergezelde,
geliood de bevelvoerende offcier halt.
„Waar trekt gij heen?" vroeg Mira-
moh.
„Naar het klooster St. Clara, gene
raal! Mijn compagnie heeft bevel gekre
gen Pedro Penna te fusilleeren.'
„Laat dan uw compagnie terugtrekken,-
de executie zal niet geschieden, wijl de
Keizer den ritmeester genade geschon
ken heeft." De officier groette, waarop
de soldaten weer naar <hun kazerne mar
cheerden.
Gedurende dit gesprek stond de Kei
zer, zonder herkend te worden, een wei
nig ter zijde Pedro's moeder en ook de
jonge vrouw gaven haar beangstigd hart
lucht in een stil gehed Pedro slaakte een
dliepen zucht. Toen de soldaten weg wa
ren., zeide de Keizer: „Ga nu rustig sla
pen. en denk niet meer met haat aan den
vreemdeling!"
't Drietal was nog niet van den sdhrik
bekomen, toen de Keizer met zijn gene
raal in een zijstreat verdwenen was.
Dit geschiedde in den nacht van 12
ou 13 Mei 1887 en reeda den 15 Mei
wa* Queretaro door het verraad van ge
neraal Lonez in' handen der republikei
nen en zat de keizer zelf gevangen Den
18. Juni om 6 uur in den morgen werd
hij gefusileerd.
Den tweeden avond nadat Maximili
aan gefusileerd was, lagen drie personen
Pedro diens moeder en diens vrouw
gékmield voor de kist. die het stoffelijk
overschot van den edelmoedigen Keizer
bevatte.
Opeens werd de deur geopend en trad
generaal Eacobode binnen, vergezeld van
twee republikeinsohe generaals.
Toen Pedro Penna opstond, herken
de Esoobedo den jongen officier.
„Senor Penna," sprak de generaal,
„kam morgen bij mij uw aanstelling als
majoor bij het regiment lanciers halen."
„Dank u, generaal," antwoordde Pe
dro, „ik verlaat den dienst, zelfs al werd
mij een generaals ran? aangeboden."
Met een stijve buiging verliet hij, ver
gezeld van de beide vrouwen, de kamer.
Buiten gekomen, beschouwde hjj den
diamanten ring, hem door den Keizer
zoo kort geleden geschonken; een traan
sahittórde in rijn oog en viel op d» edel
gesteenten.
INGEZONDEN MEDEDEEL ING.
Óiandaanal voor
y>ryo waotndipheid
Eerste Kaasdag te Gouderak.
Gouderak. Hier werd onder groote
belangstelling de eerste Kaasdag gehou
den. Er waren 20 inzendingen; 60 pCt.
ervan kon worden aangemerkt als 1ste
soort, t.w., 3 kazen met (maximaal) 84
punten; 5 kazen met 83 punten; 3 kazen
met 82 punten; 3 kazen met 81 punten;
4 kazen met 80 punten. Alzoo 18 kazen
eerete soort; 25 pCt. verkreeg den naam
2e soort en wel: 7 kozen met 7579
punten; 10 pCt. wa* 3e soort namelijk
NGCEUARX"
Av.asoeiwfifLixeooseriDAAL
TVrlt Pood X
3 kozen met 7074 punten; minder Aan
70 punten 1 kaas (afwijkend).
De jury bestond uit de heeren W. den
Boer, kaashandelaar, lr. H. J. Huis
man, technisch ambtenaar kaasoontrole-
etation, en C Siewertsen, assistent zui-
vekonmilent. Opgemerkt dient, dat geen
enkele kaas ter inzending is achterge
houden.
Deze Kaasdag is des voormiddags door
«fan burgemeester geopend. Verder heeft
de heer Ir. W. J. Huisman, rijkszuivel-
conaulent eene nadere uiteenzetting ge
geven omtrent de inzendingen.
Daar deze Kaasdag wat resultaten en
kwaliteit der kaas betreft, behoort tot één
der meest geslaagde, kan en door 't be-
stuur van de af deeling Gouderak van
den Ned. Bond van Kaasproducenten en
door de inzenders, die rich alle mooi te
(hebben gegeven om „wat goed*" te ma
ken. op dezen dag met trot* worden te
ruggezien. De Rijkszuiveloansulent we*
uitermate tevreden.
HOOFDSTUK XVI.
'i 1* twintig jaar later
In een welingerioht hui* aan de
Laohlan-rivieT, niet ver van Norfolk, zit
een flinke man van ongeveer vijftig
jaar en naast hem zit een vrouw met
een lief moederlijk gericht vol levenslust
en energie.
Aan de overzijde der kamer zit een
jonge man van ongeveer vijf-en-twintig
jaar en een bekoorlijk jong meisje on
geveer twintig jaar oud.
De man is John Tristram met Kate,
zijn vrouw en Jack en Mary zijn hun
kinderen.
Gedurende de verioopen 20 jaren was
John Tristram een welgesteld kolonist
geworden. Zijn vader was uit Engeland
overgetomerf en had Kate's fortuin mee
gebracht Hij leefde nog ongeveer tien
jaar met hen samen „de gelukkigste ja
ren zijns leven", zooals hij zei en na
zijn dood kwam John in 't beizit van een
aanzienlijk vermogen. Hij wijdde zich
geheel aan landbouw en veeteejt, daarbij
flink geholpen door zijn zoon.
Ook stelde hij zich aan 't hoofd eener
beweging, die ten doel had 'de straf
kolonie op te heffen en het uitzenden
van veroordeelden te doen eindigen.
Maar de niefcwe Gouiverner, Sir
Wr'iliam Denison wilde er niet
van hooren en John hield een vurige
redevoering in de raadsvergadering om
zijn zaak te bepleiten. Alle kolonisten
op het eiland waren aan zijn zijde en 't
was over dit alle», dat er gesproken
werd in de vroolijke huiskamer op
„Northam". zooals hun woning heette.
,Jk wilde, dat u vadere epeeeoh ge
hoord had", zei Jack tot zijn moeder.
jk heb ze gelezen en ben er trotsch
op. Zal 't overbrengen hierheen van
veroordeelden nog een* ophouden?"
Het gemeentebestuur heeft in
het aan de gemeente toebehoorende huis
„De Moriaan' aan de West-Haven een
hulpziekenhuis laten inrichten, ten einde
bij gevallen van alaatrim de patiënten
tijdig te kunnen iaoleeren. Tot op heden
hebben riGh alhier geen gevallen van
alastrim voorgedaan.
Jaarsveld. Uit deze gemeente zijn van
ds lichting 1930 de dienstplichtigen iné
gedeeld in de hier volgende wiize: A
Benschop, %le Reg. Vest.-Art. Utrecht,
inlijving 13-25 Oct. 1930; H. J. van
Beuzekom, 16e Reg. Inf, Amersfoort, in-
INGEZONDEN MEDEDEELING.
ROTTERDAM
Hoogstraat
hoek Spul
DEN HAAG
Alléén „Modei ula''
Hofweg 6
,,'t Zal en 't moet," zei John Tristram.
„We zullen er voor blijven strijden. En
zioh daarna tot zijn zoon wendend, zei
hij: „Zoo, dus je verlangt wat van de
andere kolonies, Victoria en Nieuw
Zuid-Wales te zien. Nu, wat mij betreft,
ga gerust, we kunnen je wei een poosje
missen; Jesse Bloxam en Gordon Eden-
sor zullen mij wel een handje helpen.
Zij rijn aan ons gehecht en zijn nog niet
vergeten, dat zij een* tot Tristram's rui
ters behoorden."
„Ik wilde wel, dat ik toen ook gen man
geweest was", zei Jack
„Neen, neen, mijn jongen," verlang
daar maar niet naar. Je hebt nog een
lang lerven voor je en gebruik dat om
voort te zetten, wat ik ben begonnen,"
zei -rijn vader.
„Wanneer denk je te vertrekken?" vroeg
zijn moeder.
„Zoo gauw mogelijk."
„Ik zal je erg missen," zei Mary.
Haar broer lachte achelmsch en zei:
„Ik denk, dat er wel iemand achter zal
bliiren om je wat op te monteren."
Mary blooode en zei: „Wees niet zoo
flauw. Jack
,Jk ben niet flauw, kapitein Hermi
tage is een flinke, knappe man en i« een
mijneT beste vrienden", zei Jack.
„En zijn vader wa* een van mijn beste
vrienden,"'zei John Tristram, ,,'t Is wel
toevallig,' dat zijn zoon nu te Hobart en
ook bij 't zelfde regiment is."
„Kapitein Hermitage bewijst wat at
tentie» aan Mary, dat is alles," zei
Kate.
„Wees maar niet bang, moeder," lach
te Jack.
„Weet Js vrat ds kapitein mij in ver
trouwen over je gezegd heeft, Mary?"
„Nwn, en wat hij je in vertrouwen