Heeren Node-Artikelen, Hoeden en Petten
rrnz rri rf
In de Paradjjsvogel
A
uiaaracMng.
ZEEP
Wie denkt: Huishoudzeep,
zeqt: Delta met ca
ELECTRISCHE Ell
HAIID-
UiaSCHMACfllllES
Ziet onze Etalages!
Gebr. Bischoff - Gorinchem
DE KLEINE WINST"
MUSKATOR
WORMERVEER
Van Rondom.
HEEREN BAAI
Zaterdag J»nu«rl, n»m. a uur, on»
tegen ongekend lage prijzen I
iieeii nel in naar gestélde venrouiven nimmer nescnaama
Kantoorjassen
Slagersjassen
Wlnkeljassen
Koksbuizen
Aortal -r^Ook hU1.
Korrel-Legvoeder?
N-V- NUSKATOR - OUDE-WETERIING
I FABRIEKEN te BARENDRECHT
a CONTANT
IN HUUR
SCHOONHOVEN
LOPIKERSTRAAT 52
PESTZIEKTE BIJ VARKENS
ZEEPFABRIEK DE ADN
FEUILLETON.
Hef drama in het woud
Mengelwerk.
De Russische Prinses.
UUuna*
Plaatselijk Nieuws.
tweede blad
"I
VBIJDAD 8 JANUANl 1g
OPRUIMING
50 Pr°o«nt opgorulmd I
Vee-aankoop is een
zaak van vertrouwen
hD»f..Vf.!l]r„Rh0l,WEr'® VEEHANDE1L Amersfoort
Q-m-'^-'l/h^ttrllailivoorwrrriltn Inlichtingen «rail»
WOBELKOOIEH
In verguld koper, gelakt metaal ra
hout Ruime keus. - Enorme
voorraad. - Duivenkooien - Visch-
kommqfc - Aquaria - Terraria en
verder alle toebehooren. Hazar
„DE POTTfiMAN", Eind, Oorkum
I
Radio- en Qrammofoon-
muziek, voor Zalen, Ca fis
enz. Wij leveren complete
versterkers installaties.
Komen gaarne demonstree-
ren, vraagt eens inlichtingen
JAN BROUWER
Haven 63, Schoonhoven.
I
99
KOSTE TIENDEWEB 22 GOUDA
ELKE ADVERTENTIE
OPENT KANSEN OP NIEUWE KLANTEN
r, l °«ONDHEID IS LBVEN^
HF*TRAp?peek WaChl 0iet t0t hct tc ,a«t I». De WAPA'
BE8TRALER brengt U gezondheid en vtnerina 7 »»WAPA
Suikerziek!., Hartziekte, Verlammingen, Open Wonden
Astbma, enz. dlrac.^
■W Dankbetuigingen van genezen peraonen ter inzage, -^n
Met ingang uan I Januari
I930 is het Centraal-
Dep9t wan Krilkenwater
■l«i mttr gevMffgd bij
L. VAM WALSUfl te
Ouderkerk a/d IJssel
doch1 ailsliflend bij
J. HOOBENDAM,
Kerkweg Nt. 232.
Teruoorkoming,dat men
Luaardelooze namaak
koopt, lette men uooral
op het hiernaast afge
beelde etiket, wat U het
orlgleeele Krilkeawaler
garandeert.
u®n C. Jongebreur
te Ouderkerk a.d. IJssel
Uitmuntend geneesmiddel
tegen
BEEHTUBERCULOSE
KLIEfoHUIDZIEKTEM,.,.
WCTTIa OEDEPONEERD
Alleen echt met het lakstempel
GEBRUIKSAANWIJZING
Volwassenen 4 maal daags 2 eet-
lepels. Kinderen de helft
H.H. Kippenhouders 1
Kent U reed. de unatlg. ...uitaten
met
Na ontvangst van I i.u zenden wij U
voor proefneming gaarne franco S K.Q.
Kerrel-Lalvoeder toe.
Vraagt prijsopgaaf I
Naamt proafl
Waar niet verkrijgbaar vrege mee inlichtingen bij «j
Pojtbmbnino 125400
V
BESTE
E
EN 60EDK00PSTE
L
VERKDOP-DÉPOT
0
ZIE DE UITWERKING DOOR HET GEBRUIK
VAN ONZB POKDER» VOOR
droge en natte pest
BINNEN 4 DAGEN GEZOND
BMaMUBMa»
mniraal-aqknt
t drogisterij „HET GROENE KRUIS"
KLEIWEG Wi en TELEFOON 317 w GOUDA
Engros voor Schoonhoven en Omstreken bij A. N. van Zessen, verder
bij de wea rwrkooper»: H. Kloosterziel, LangeruigeweideD. de
8rui|n, Berkenwoude; jac. Stflrm, Lekkerkerk; v. Walsum, Ouderkerk
a.d IJssel; H van Huuren. Qroot-Ammtrs; Wed v d Dool Berg
êïï.r.Jr;. n St°lwijk; j. Magen, Haastrecht; W> HÜlsman,
Sliedrecht B 120; H. Boele, Nieuwerkerk a.d. IJssel.
Natuurlijk "Waarom too tan «tet bulihoodzoep
koopen dan Delta, dia Op d» mam Wjr»Ja vjjzs
cadeaux bfedtl
Delta-zeep ia tüO gf*A dl drfcdfciMEr
cadeaux;
dé Ddtt
Bezit U nog bona
tellen die ook mee
lange lijst, waUuT fa
iloten ia.
Bovendien geren
ifdef, die een rolled:
Op iedere dooi een
legkaartttukje. Kooj
zeep.
Gewich:
Van nu af aan hebb
kaarten maar zelf»
an ander» marken zeep, dan
n een cadeau te kiezen uit d«
I «Uw doot Deka-zeep inga-.
een acbittcrend tadftti aan
opgeplakt* legkaart inzendt,
(ifrltantj*: in iedere dooi een
c nog heden een doos Delta-
ge mededeefingt
a niet alleen de volledige leg-
anai nu iua« <«n> uu losse legkaartjtukje» waardel
Dit is van het grootste belang voor dieeenen, die nog
losse legkaartstukje» in hun bezit hebben. Nadere
inlichtingen hierovet vindt op de cadeaulijft,
die bij de zeep verpal t ia.
TWEEDE BLAD
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, SchwnabovewBh. Comnt
VRIJDAG 3 JANUARI 1030
door
JAN KIJKUIT.
We
voor.
„Jongen»", «prak tante Botje met een
blijde «tam, ,pk heb een fijn plannetje".
We keken allemaal met vraagteekange-
riohten naar ocoze verwante. Tante knoop
veelzeggend (haar mocujd dicht, zag one
allen eon, poowje aan en vervolgde toen:
Ik heb een plAn, een mood plan en een
aardig* pkun.^We gaon repetitie boaidenl
„Ite-pe-ti-tie," vroegen Jod en ik
baasd. „Wwt wilt u repeteexenf'
'M*-, Jutte n»t je fttterij, je weet heel
goed wat ik bedoel. Ik moen too n repe
titie al* zo poe 'in Schoonhoven hehben
gebouiden bij (het openen van het Stad
hui*."
Oooooool gioheldan wij. U bedoelt do*
eigenlijk receptiel"
„Nou jeu, dat scheelt aooveel niet. We
houden dlua receptie met Nieuwjaar. We
zetten een advertentie in de Schoanho-
veneohe Gaunamt, dat tante Botje, Jodo-
oufl, Jan en Ouwe Teun receptie honden
op i Januari en dian tal je eena tien wat
een volk er komt."
JBk vindt 't een praqfct idee", juidhte
Jod. „We bestellen dan allerlei takkwre
dingen, koekje* en noo
Jlfu. moet ja dat in een. andere *tad
bestollen," voegdle dk «r bij, dat deed
Schoonhoven ook en dat i* geloof ik, een
toeken van deftigheid."
„Neen, neen," wierp tante er tusaefhen,
„dat doen we niet. Deftig of niet, ik be
stel die lekkernijen in mijn eugen stad.
Wat daoht je nou, dat te hier ook geen
koekje* en ohoooUadje* kunnen leveren.'
,Jün Ëeve m*dage* om alle* rond te
brengen aan die bezoekers," ted ik met
een grïjn*.
„Ja," hernam Jod, „daar tegt Jen
too iet». We moeten personeel hebben,
dienstars of lakeien, 't Moet keurig in orde
cijn. De meneohen moeten er over «pre
ken en na jaren nog «eggen: weet je nog
die repetitiemeen da reoeptde
bij tante Bet je."
„Ja," «prak tante, „dat wa» mijn plan
ook. We moeten, nu maer een» niet op
•en paar gulden kijken.'
„'t Qeèd ka er Goddank voor dipondbel
kunnen wa rnggan met Jamu» Tul©,
Mi dk.
Jjaten we een» rekenen", gkg tante
voort. „Hoeveel xneasühen denken jullie
dat er zullen komen?"
.Ik aal ze eens opaahrijven", bood Jdd
aan „We kunnen zeker neggen dat de
meeste gemeentebesturen tullen rarBahjj-
nen".
„Zorg «r dan voor dat er drop i» voor
B. en W. en den Raad van Amedde", zied
ik aan.
„Zou nou bijvoorbeeld het gemeente
bestuur van Stolwijk ook komen," over
peinsde tante hardop.
„Waarom niet?' vroeg Jod achteloos
„Nou, omdat jullie laatst gaasegd heb
ben dat coe daar in den raad noodt veel
zeggen en dat in d» vergaderingen wjJj^p
de burgemeester spreekt en dat het be
stuur van de eleotriciteit zoo raar doet
„Die kamen zeker," meende ik, „cm. te
laten uien dat het hun nok» hw
wat wij zeggen."
.Schrijf op," gebood tent». B. en W. van
Sahoanhovai^ Amende, Stolwijk, Krim
pen
„Zag dan maaur in san* de degalijk-
edh» besturen rmn alle gemeenten tue-
eohen Den Haag en Gorinchem en tus-
sahen Rotterdam en Utrecht Dat «Heen
sijn wel al meer dan honderd personen."
Honderd Bdeku3htbarenlv, verbeterde
Jod.
„Wde nog verder?" overdacht Ük.
„Reiken er maar op dal ook (de mannen
komen voor da wogamveirbetering in de
Krimpenerwaard, burgemeester Aaibare
en de mamnen rm de waterteddiing in de
Alblaserwaard, burgemeester Fortuyn,
meneer Zwart Voomspuy, burgemeester
Oldenhof
,I>e industri» vergwt K" ri»D ik.
'of
Onschuldig veroordeeld.
w (Nadruk verboden.)
liet gelaat ven mejuffrouw Morrison
werd mot een donker rood overtown bij
Jé vraag. De gedachte, dat zij verden
king togen hem koesterde, wa* haar on
verdraaglijk. Zij boog het hoofd en ata-
malde: j& en nmxx Hot is mij alle*
wen raadselachtig, maar ik ben overtuigd
dat er «en verschrikkelijk misverstand
in het spel is en daarom wild» ik haar
tegenhouden.
Waarom?
Ach, lnijnhser. mijn hert bezwijkt
van vrees en anget. aJe ik eraan denk,
wat u boven het hoofd hangt, terwijl nt
maar ad te goed weet, dat ge onschuldig
sijt.
0, vreea nieta. Ik ben op alles voor
bereid. Maar wees too goed, even mee te
kamen naar mijn kamer Nu gij ten hal
ve ingewijd zijt, is het beter, dat gij al
lee weet.
HOOFDSTUK XXHI.
Een verbijsterends aanklacht.
Benige uren later, terwijl dé commis
saris van Benedict op zijn bureau dn zijn
werk verdiept zat, werd er op zijn deur
geklopt. Op het „b-ionen' trad een jong
met doodsbleek gelaat binnen
wier oogen onzeker ronddwaalden, Het
w«« Dorothea.
Em oojenWik bram m
Tfcr.vdtoitaf op h« otnofi wtMt wa
„O ja, west je wie zeker zullen komen,
de heeren Öohreuder. Die willen dan vpn
ons hooren of de Schoonhovensdhe reuad
al een stapje in de richting van de op
lees ing heeft gedaan", dacht tante. „We
ten jullie daar al iets van?"
„Ja," riep ik, „ik heb gehoord dat die
raad hel nieuwe plan dat de Schoonho-
venaahe Courant heeft voorgesteld, zeer
ernstig heeft opgenomen en rijpelijk, over
weegt."
„Air gilde Jod platseKma alsof .hjj
gebeiten wertdl.
„Wat heb je daar?" vroeg tante be
zorgd
„lik heb niets, maar Ik roep Ai," omdat
de uitdrukking „rijpelijk overwogen"
zoo'n angstigen indruk op me maait. Hot
betealf||l in igewoon Hollandsdh dat er
minsten* een jaar veriaopen zal voor het
rijpelijk overwegen afgeloopen ds."
„Dait is dlan op de reoepjie een mooie
gelegenheid can die heeren tot een beetje
spoed aan te netten," zei tante.
„We moeten niet vergaten dé hoeren,
die een nieuwe bebouwing van idéz» streek
vooitberedden," voerde Jod nadenkend-
aan. „Ik bedoel de heeren die d» bewo
ners opleiden voor den tuinbouw, zwoals
dat in Groot-Ammera en Nieuwpoort al
geberurt."
,Ik begin te gelooven", wiaaracbuwde
ik, „dat we een groot gebouw tullen moe
ten huren voor die receptie van tante
Ruw berekend kom dk tal tot oen paar
honderd mensahen, alleen mannen. Als
de helft ook nog hun vrouwen meebrengt
zijn er minstens 500. Hoe bergen we dia?"
„Daar weet ik raad op," kwam ouwe
Teun ziegigen. „JulM© huurt voor dien dag
de kazerne in Schoonhoven, daar ie
ruimte genoeg".
„Neen," riepen we alle drie, „daar
mag immers niets andere dn dan gas-
maskera. Ander» hebben we todh zoo
oorlcgr
W. KERiRDMAm
Wanneer uk eau beproeven van de hier
volgende gebeurtenuaeen een behoorlijk
gecomponeerd verhaal te aobxijvgn, dan
zou ik van de lezer» to veel geduid en
van d» redactie to veel plant» moeten
vragen. Ik zou een inleidende beeohnj-
vwg moeten geven van de familie Lin-
goet en hsiar beeohaaide dochter Lucy,
uk nou can aoheto moeten toveren van
den avond bij haar thuo», waar Luoy
de hoorder» om verrukking bracht met
naar magistraal vioolspel; ik zou dan
vertoog ;nioeten doen mn het gesprei»
dat daarop volgde, waarin carat betoogd
werd, dat in Nederland buitonJBnd$dhe
artuston zoo gemakkelijk sucoe» bethalen
en dat het voor tandgenooton nau
welijks mogelijk i* nich in het open
baar te doen hooran, dat daarna
Fiibr Kramer ploUeling met het
voorstel kwam om Lucy in één maand
beroemd te maken, dat zijn plan eerst
bespot «n bestreden, vervolgens ernstig
besproken en ton slotte aanvaard werd.
Dit plan wa* dat Lucy in Den Haag
zou optraden, niet als Luoy Liugoet,
maar als de Russische prinses Oiga
üalowakm.
Hierna diende ik dan nog te verbalen
hoe Kramer een vriend, do* aan een
Haageoh blad verbonden was, opzocht,
hem terloops vertelde dat zijn Kra
mer's broer dn Keulen hem gemeld1
had dat.de Russische prinses 01 ga Go-
lowaknn, dié in Keulen een enorm suc
oe» 'had behaald, naar Den Haag zou
gaan, hoe door dót vruchtbar* zaadje
de kornet van Luoy in de residentie
w«rdl bekend gemaakt en voorbereid en hoe
Luoy den 12. December, haar aschblond
haar verborgen onder een zwarte pruik
met zwart geverfd» wenkbrauwen en
ontdaan van alles dat haar herkenbaar
zou maken, naar Den Haag reisde.
Om dit alle» te beschrijven, zouden
den poütieambentaar, doch onmiddellijk
nem hij weer zijn etrakken plooi aan.
Daar hij zeer vriendschappelijke betrek
kingen onderhield, met den domdmse van
Rrigsg» en enkele malen een bezoek had
gebracht aan Green HiK, kentdé hij Do
rothea persoonlijk. Derhalve begroette
hij haar met ongewone vriendelijkheid,
bood haar een stoel aan en zette zich
dicht bij haar neer. met het verzoek haar
wenachen kenbaar te maken.
- Mr Haggard, begon het meisje, ge
herinnert u zeker mejuffrouw Rohertaon
wel en hoe zij stierf, zes jaar geleden?
Het gelaat van den ouden heer werd
plotseling donker.
Jawel, jonge dame, reide ihij, ik
herinner mij.
- Ik ben gekomen oan haar moorde
naar aan te klagen.
Deze buitengewone bekentenis scheen
ralfs den ijzeren politieman een weinig
te schokken Hij keek haar een "oogen-
blak doordringend aan met zijn staal
grijze oog-en. Daarop trok hij een vel
papier naar zich toe, hield zijn pen ge
reed en wachtte op haar verdere ver
klaringen.
Ten prooi aan een hevige aandoening,
met heesohe, onnatuurlijke stem, ver
volgde Dorothea:
- Wilt gij zoo goed zijn, mijnheer,
dominee HakLane te laten axreatoeren?
De commissaris legde zijn pen neer,
stond' op en de hand van het medeje
vattend en Ihaar aanziend met een men-
8«ling van verbazing en medelijden,
sprak hij:
Mijn beste kónd, je bent niet wél.
AJe ik je vragen mag ben je hier
alleen dn de stad?
Ik ben alleen. Maar gij gelooft niet
wat ik zeg, mijnheer Ik zie liet aan uw
blikken. Gij ■dtnkt dtait ik onzin praat.
0 neen, ik géloaf u wel, hervatte
da MundaMrif, ofschoon het duidelijk
reeds kolommen van dit blad noodHg zijn
en lk begón daarom bij het belangrijkste
pumt: Lucy's optraden lato primaee Go-
lownkin.
Zooala wa» to versachten wa* de
mal van Ddhgentia döen avond onge
veer geheel bezet en Lucy had reed* met
haar eerste nummer, een sonate, da hoor
der» in geeetdriftiige opgetogenheid ge
bracht
Ongeveer in het madden der zaal zat
Paul Steeman, een vroegere stadgenoot
van Lucy. Hij kende baar zeer goed,
want hij wa* een toegewijd vereerder
van haar geweest. Meer dan dit. hij had
voor Lucy een groolo sterke hof de opge
vat, maar hij moeftdo, uit haar houding,
Jegens hom te moeten opmaken, dat zij
oen asnzoak van hem ndot zou aanvaar
den. Om haar een pijnlijk onderhoud te
spanen en toch zekerheid to krijgen had
Paul zonder rechtstreek* haar ten huwe-
Hjk te vragen, een toespeling gemaakt
op zijn gevoelen» voor haar, die, naaf
hij meende, duidelijk was.< Lucy had
hem toen een schertsend antwoord ge
geven, waaruit hij begreep, dat zijn ver
moeden juist was -7- «at zij hem afwees
en Steeman had daarop zoo spoedig mo
gelijk zijn woonplaat* verlaten en wa*
naar Den Haag gegaan.
Steeman'» proef wa* echter niet be
trouwbaar Al» hij ihaar ten huwelijk ge
vraagd had, zou daarmee Lucy'» inmig-
sten wensch zijn vervuld. Ze had zijn
op een slecht gekozen oogenhlik gestelde
vraaig opgevat als scherts en daarom in
döen geest ook geantwoord. Toen Stee
man zoo fcort daarna de stad verliet,
zag zij Idkuarin een bevestiging van haar
meening, dat hij haar nöet lief bad.
Men weet 't: hét oog der Diefde ziet
scherp. Toeüt prinses <ölga voor de eer
ste maal op kwam, kreeg Steeman een
sahok. Hij boog zich voorover en staar
de istrak, bijna ontzet, naar de Ruasi/
solie prinses en hij bleef onrustig naar
haar zien ander baar spel, waarvan
niet» tot hem- kwam. Na het eerato
nummer verwisselde Steeman van plaat*
en ging op een der eerste rijen zitten
en toen Ollga Golowaldn voor haar
•tweedie nummer verscheen, bad hij ze
kerheid.. Er was nl één dong, een hor-
kenbaar punt, waaraan Lucy niet haid
gedacht, toen zij zich vermomdje: haar
nou». Lucy had een wandar-fijn, een vol
maakt zuiver gwbouwdon neue, en toen
Steenfen dóen van. meer nabij zag, docht
hij: er kan mdaschien wel een tweede
moieu'e zijn, van Lucy e slank en etatig
figuur, van Lucy'e bekoorlijk gelaat,
maar geen tweede met Lucy'e onverge-
lijkalijk anoden neus.
Steemaand hoordé niet» van Olga Go-
Jowtskinl's magistraal tvioolspél, bij zat
in gédlaohten wéggigézomken en overleg
de, wat hij zou doen. In dé pauze naar
haar toe gaan en zeggen, dat hij haar
had herkend? Hij vreemde dat zijn bezoek
haar rast zou «toren ei haar spel scha
de zou doen. Heengaan zonder toeken
van herkenning? Daartoe kon hij niet
besluiten.# Ten alatU. vond hij de beete
handelwijze om na afloop van het con
cert Luoy te bezoeken.
Onder een niet eindigend frenetiek
applaus, waarander de kreten ven een
Rus. „De swidianjal Majo patsjtenjel"
was Lucy hudigend van het tooneed ge
gaan en genietend van haar triomf kwam
zij in (de kleedkamer Najuwehjks wta»
ze daar af een bediende bracht ha^r
Paul's kaartje. Eerst overwoog ze om
hem niet te ontvangen, maar ze gevoel
de zich zoo veilig in haar vermomming,
dat ze aan den bediende liet zeggen
Luoy «prak uitsluitend Fransch of
mijnheer in de vestibule op ihaar wilde
wachten.
De bediende bracht haar eenige
oagenMiklken later bij Steeman,.
Momsdmr Steeman? vroeg Lucy met
een iveraAdende stem.
Slagvaardig antwoordde Steeman ook
in het Fransch en sprak haar aan met
„uwe hoogheid:", m-aar bij de eerste
woorden al zag hij op den arm, dóe on
der haar mantel te voorschijn kwam het
kleine driehoekige litteeken dat hij zoo
dikwijls bij Lucy had. waargenomen.
merkbaar wa», dathij zijn bezoekster
voor niet wel bij 't 'hoofd hield. Maar
kom, laat on» daar niet verder over
praten. Ik widide u zoo graag voorstellen
aan mijn dochter. Zij zou gaarne 'kennis
met u wfflilen maken. Vindt ,u het goed,
me jufrouw Brown?
Het da goedi, mijnheer Haggard;
maar eerst venwacbt ik, dat ge zult hoo
ren naar wait ik wensch te zeggen. Ik
zie wel, dat ge twijfelt aan mijn ver
stand, maar ik smeek iu toch éven te
luisteren, zeride het meisje, een pakje
brieven op tafel leggend
Iet» in haar mander van optreden
dwong den magistraat haar woorden
ernstiger op te vatten; ofschoon bij de
aanklacht tegen den dominee van Briiggs
voor het toppunt van zümelooabeüd
hield. Niettemin nam hij andermaal
plaats en zedde:
Als dk het dus goed begrijp, dan
beschuldigt u dominee HaldJane dten
dood V) von juffrouw Robertson veroor
zaakt te hebben.
Ja.
Welke reden hebt gij voor zulk een
monsterachtige en ongehoorde aanklacht?
Vele, antwoordde het meisje, wier
zenuwen tot het uiterste gespannen wa-
en En nu vertelde zij dén commissaris,
die aandachtig luisterde en aanteeke-
ndngen maakte, alles wat zij wist en
vermoedde en eindigde met hem de
brieven ter hand te steilten.
Toen zij uitgesproken 'had, iheerschte
er eeniige minuten een somber stilzwij
gen, De paldtaecbef scheen blijkbaar zeer
aangedaan door de schokkende verkla
ringen van zijn bezoekster en zi)n stem
klonk bijzonder ernstig toen hij vroeg:
fcj gelooft dus, dat dr. Haldane de
zen moord begaan heeft? Houdt u het
dan werkelijk voor mogelijk, dot een
nana al* hij met omleg iuJk een mto-
PéiA vertelde de prinses, dat hij een
Hollondéclh meieje kende, dat merkwaar
dig véél op Hare Hoogheid! geleek.
De prinee «hoorde hem een beetje on
geduldig aan.
Vooral opvallend Sa dait zij ook uw
bijzonder fraaien neusvorm heeft.
De prinses kleurde en zei weifelend:
„Ah zoo?"
Miaiar 't vreemdste van alle» ia, dat
die jonge dame op haar linker onder
arm een Mein dróohoekis: litteeken heeft,
juist al» bij Uwe HooghéJdl
Op dat oogjenblik gebeurd» iet», diat
aan P.uuil alto zekerheid ontnam en dat
hom weer déod gelooven aan «ra imiro-
culotwe gelijkenis. Et kwam een' baardig
man op de prhwiee toe, dóe haar to het
Russisch aansprak. H Wa* dezelfde, d)ie
m de zaad dn 't Russisch geroepen haid:
Tot weeraden» 1 Het geluk van u weer
te zien!
En de prinaea antwoordde hem in 't
Russisch I
Paul wia» zoo verbaasd en perintrimii-
deend, dat hij (haastig groette en 'heen
ging. Was hij een minuut langer geble
ven. dian zou (hij gehoord hébben, -dat het
gesprek tussohen den eöhten Rus en de
zoogenaamde Russin in 't Fnamsdh werd
voortgezet, want Lucy kende slechts dne
Russische zinnen en één daarvan was:
„Wilt u aJaublieft geen Ruasiach «pre
ken; dat i« zeer verdrietig voor mij."
Jk ben een idioot," dacht Steeman,
toen hij aver Vaodhauit liep. „Ai zou
ze Chineesah gesproken hebben, 't to en
blijft Luoy."
OnmiddélMjk 'ging Ihij weer terutg am
nogmaals en nu dm *t HoUanidaah «win
Lucy te zegigen, dat hij zich niet kon ver
gissen.
Voor den uitgang van Diligenrtda stand
een rijtuig, dat Lucy naar het hotel zou
brengen en jurist, toen hij daar was, zag
hij Dicy in opgewonden toestand uit het
geboiuw komen, gevolgd door den Rus.
En nu kreeg hij een nieuw bewijs, dat
't Lucy was. Zij .toonde weder haar kor
daatheid on snelle besfórtheéd.
Luoy stond gereed om in. 't rijtuig te
stappen en weeitde de opdringerigheid
van den Ru» kennelijk af, toen zij Paul
in 't oog kreeg Zij wendde zich tot hem
atoaf ze hem verwacht had en zei:
„Daar ia mijnheer Steeman, mijn se
cretaris Hij zal decse zaak met u ver
der hespreken. Mijnheer 'Steeman, de*.,
heer zegt dm mij een vrouw te herken
nen, die door de Russische politie ge
zocht wordt. WiM u <aoo goed zijn, hem
zijn vergissing duidelijk te maken."
Lucy stapte waardig en hoog als
prinses post in het rijtuig en Steeman
begreep, diait hij den Ru» dadelijk moea*.
overtroeven
„Widt u dam maar zoo goed zijn mij
te volgen naar het politiebureau," zei
Steeman, „diam kunnen we daar de zaak
tot klaarheid brengen."
Maar de Rus bleek niet» te willen
hebben van een politiebureau Hij mom
pelde iets, dat nij wei op andere wijze
rich zekerheid zou -verwerven en ging
toen ijlings heen.
Zoo eindigde Lucy's eerste avond.
Den volgenden dag informeerde Stee
man aan Diligentiia, waar de prinsee lo
geerde en toen (hij (haar bezocht dn het
hotel, zaten ze weldra samen smakelijk
te lachen over Luoy'» koen bedrijf. Zij
«praten daarna over den zonderlingen
Rus. die Lucy lastig was gevallen en die
naar tSteemam meende, eenvoudig een
poging tot afpersing had beproefd'."
„Zde je iLuus, daarvoor ben ik nu juist
hier gekomen. Ik vrees, dot je van hem
af van andieren nog wel eens meer last
zult hebben en ik zal niet altijd op het
juriste oogenhlik: kunnen verschijnen, am
alls je secretarie op te treden. Je moet
iemand hebben, dóe je bij staat, een im
presario of zoo iet» Jij kunt je vermom
men, maar ik ook. Mag ik met een «wan
ten baard en een gouden bril ate 'jé im
presario optreden?"
„AIb mijn impresario?" heihaallde
Luoy langzaam en nadenkend
„Ja, aJ» (impresario," hernam Paiui,
voor déze tournée.
Op hetzdfde oogenhlik, dait hij de laat-
daad! beraamd 'kaïn bobben, zooate uit
uw onthullingen blijken moet?
0 noen, kreet Dorothea, een afwe
rend gebaar makend, niet uit overleg.
Ach, ik weet het nrietl
Mag ük vragen hoe u er toe komt
zoo tegen uw weldoener op te treden?
Ik bid ai mijnheer, vraag mij daar
niet naar. Ik kan ihet u niet zeggen. Ik
moet zoo handelen. Maar gelooft u dat
mijn aanwijzingen mijnheer Haldane
kwiaaid zullen doen? antwoordde Doro
thea, in stilte 'hopedd!, dot het niet bet
geval: zau izijn.
Ze zijn zeer bezwarend voor hem
en noodzaken mij onmiddellijk maatrege
len te nemen. Dit zeggend belde de com
missaris, waarop een nog jonge man
in de deur verscheen, aan wien hij even
later een bevelschrift tot irihechteniane-
mrimg van dr Haldane overhandigde met
de opdracht deze dienstorder onmiddel
lijk uit te voeren
Toen de ambtenaar vertrokken waa,
stond Dorothea op, groette den commis
saris zwijgend en wankelde naar de
deur. Toen zij daar gekomen was, wend
de zij rich even om en vroeg op twijfel-
aöhtigen toon:
Gelooft u waarlijk dot .het ernstige
gevolgen zal hebben?
Het is meer dan voldoende, ant
woordde de oommissards met al de koude
gestrengheid van zijn ambt eigen, om
tot een veroardealing van (dominee Hal
dane te leiden Het kan hem zelfs het
teven kosten.
'Op het hooren van deze woorden
sakeen het vuur in Dorothea's oogen uit
te dooven Zij tartte naar den wand om
steun te zoeken, doch ateaf een plotse
linge verlamming haar aangegrepen
bad, m>te zij en zou gevallen zijn, als
de ijlings .toeschietende commissaris
•haar niet In rijn armen opgevangen
had.
«te drie aanvullende woorden sprak,
had hij daarvan berouw. Hij gevoélde,
dat er voor Lucy iets onaangenaams in
moest liggen, een beperking van zijn
beretKÏviaardóglhaid, een grens stéllen
hun samenzijn. Om dien indruk weg te
nemen, voegde 'bij er bij:
Of langerliefst véél lan
ger
longBaom boog Luoy haar 'hoofd
voortover een oogenhlik nog aarzelde
Steeman, toen sprang hij op, boog zich
over Luoy:
•Itetet voor het leven," vulde hij rijn
zin nogmaals aan,
INGEZONDEN MEDEDEELINQ.
ECHTE FRIESCHÏ
20-50ctperonfl
tohhiW— in »i
nXmyttürWMtfurhpaQe/Hr
Ouderkerk a.d. IJsssl. De
„Ouderkerk a.d. Uaoel" van de sahap-
persvereenrigliinig „Sohuttevaeri' htoki haar
jaarvergadering ander lebdimjr van
voorzitter, den heer G. de Rek.
De voorzitter gaf een overzicht van d»
geschiedenis der afdeetóng in het aiflge-
loopen jaar en wijdde woorden van iwaair-
deeróng en hulde aan de .rmigiartaéhtan'i*
van het overleden bcetuuraüd G. Klei-
beuker, die de aideediog een warm hart
toedroeg De afdeeling toed door zijn
dood oen gevoelig verbal.
De voorzitter memoreerde -dat dé voor
stellen der afideeiing alle op de algemee-
ne vergadering te Geertiurijdenheng rijn
aangenomen en door het Hxxxfidfbeötuur
uitgevoerd. Voorts is door den secretaris
en den penningmeester geconfereerd
met het hoodd van hél havenbedrijf ts
Rotterdam over «en axthttei griéyen op
scheepvaartgebied te Rotterdam.
Waar tengevolge van' dten strengen
winter in de eerste maanden des jaOre
door dte schippers geen gebruik kon wor
den gemaakt ran hun bagigervergunning,
is door de actie ram het bestuur ver
kregen, dot 27 leden van hét beheer der
domeinen (restitutie tomjüvimgen ten be
drage ram 1/3 der kosten hunner ver-
gunnrimg. Een actie, weilke in crijfera uit
gedrukt pl.rn f 500 in de pantemonnaie
dezer 27 schóppen» terugbracht.
Door den voorzitter is tweemaal ge
confereerd met het 'hoofd' van Dienst
voor de Rijkswegen betreffende de strem
ming ram het sahepemvemkeer over het
kameel ander NieuwerffceA a.d. UeséL
Waar ,^9chiu0bewaer" bij de hoogere
autoriteiten steeds welwillend gehoor
ontvangt en 'haar adMieaen op prijs woer
den gesteld, bevreemdt het temeer, dat
een im de onmiddellijke nabijheid wer
kend oomdté voor de actio tot wogvéav
betetrfng in den Kirinpenerwaard, weOlk
comité o.m. de overbrugging van 2 rivie
ren op •haar programma heelt, „Schutr
tevaer" bij zijn «amenateUrimig vergat.
kroop de dag voorbij op
Green HriJüL Een sombere, benauwende
stilte lag over het huis uitgespreid en
drukte rijn bewoners. Een paar uur na
dat Dorothea wa* vertrokken, was Paul.
de half-broer ram Edmuind, dis te Was
hington studeerde, gearriveerd, om een
paar dagen vacantia tnuia door te bren
gen. Hij voedde terstond, dat er iets niet
im orde was en zocht tevergeefs mor
een verklaring van. de angstige uitdruk
king op het gelaat van mejuffrouw
Marrdseon en titen omgewoauenernst,
waarmee Edmund hem begroet had.
De gouvernante, die de vertrouwd»
van alien was, had begrepen, dat hot
haar taak wa» Paul de droeve geschie
denis mode te doelen. Zij had het ge
daan met al den tact, waarover m be
schikte, doch niettemin was de ont
roering en ontsteJitemfl van den jongen
man groot geweest en ai de overxodliing»-
kracht ram mejuffrouw Morrison wa*
noodig geweest om hem te beletten ter-
rtomd 'naar Benedict te vliegen, om wat
4e doen wist Ihij zelf niet.
Wat Edinramd betreft, hij had zich
terstond na Dorothea's vertrek in rijn
rtu/dleerkamer opgesloten en was daar
eenige uren gebleven.
Hij had kracht gevonden om, ondanks
de dragende wolken, die zich boven rijn
hoofd samenpakten, kalm aan rijn werk
te gaan. Reeds eenige maanden was hij
bezig een boek te schrijven over de Kerk
geschiedenis der eerste eenwen in ver
band toet de algemeen? geschiedenis. Het
zou een studiewerk worden van uirtg»-
I reiden omvang, een historische weten
schappelijke verhandeling, waartoe rijn
veelom vattende kennis ran de oud» ge
schiedenis hem dn staat stélde.
Hij had de pen opgevat om dit werk
voort t» zetten, doch het vlotte niet. Zijn
gedachten dwaalden af «n hielden zich
Ml B»t 04 pbraMb, Ot u» tüa
