hetIhjis Tuien Huizen. Boekhouden - Belastingzaken HEERENBAAI ïarn-KlHroop Broeken OUD5 Dl Bedrogen herbergier. JELF" SCHOEP ESSM»!-" Haven 63 - JAN BROUWER - Schoonhoven aan te besteden: Aanbesteding Bericht van Inzet HEROPENING igMigMaaraiiiMiiin P. van Berk Rotterdam 'verschaft Uwdkm van genot. E8Q hm„ GARAGE A. SCHAKEL Dames- en Heeren Polshorloges M. L Deerenberg Menschen met verstand koopen Verf bij Jan Vanderland „DE KLEINE WINST" ROLfILM-CAMERA'S Polder Prins Alexander Opening Llghallon Giessen-Nieuwkerk 2050. Zaterdagmiddag 2 uur Magazijn in Meubels en Huishoudelijke Artikelen P. J. GROENEN S°r,3"7 SCHOONHOVEN A. T. van der Leeden Haastrecht, Faber-Polloc W. TIMMER zuivBioinedscitappen ZPlVBlopreBdscpipppp C- van Leeuwen pip BBikPPPdiRD. ConirOip pp Belastingzaken ECHTE FRIESCHE 20-50 CT. PER ONS A. N. VAN ZESSEN Kamerplanten DAMES! JAN VAN DAN Verhuur tegen billijk tarief Markt - Gouda Bevertien Manchester Moleskin Drill Stoi Dat is sterk - zeg! K1NAWUN <jjoed <jjoed H. J. DAENS ZEUGESTR. 56 - GOUDA Van Rondom FEUILLETON. Van Misdaad tot Misdaad. Mengelwerk. EERSTE BLED NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. gjKxmhovmtrtn Courtnl VRIJDAOZS APRIL 19S0 Japanlalc 70 ct. per pond In voorraad een prachtige «orteerlng Behangselpapier. Behangsellinnen Politoer, Belt», Kwasten, Komt een» kijkenl en koopt dit Jaar een» vroegt Bov»n ^*00 Inkoopan^aan CqcI©QU Plaksel - Spijkertjes Vernis, Kalkpoeder Koudwaterverf enz. U heeft dan de beste kansen! D1JKQRAAF en HEEMRADEN van den zijn voornemens op Diasdag S Hsl a.s. ten kantore Leuvehaven 24a te Rotterdam, ten half twee Hst Krooswerk van de lachten en «ralerleidingen In den Polder. Voorwaarden zijn te verkrijgen bij den Seer. Mr. J. W. W. v. d Hoeven, Leuvehaven 24a, Rotterdam, en bij den opzichter J. C. Schuurman, te Nieuwerkerk a. d. IJssel tegen betaling van f 0.25. De Fa. Wed. T. NIEUWPOORT Graanhandel te Streefkerk, zal np Dinsdag 8 Hei a.s. VERECNID1NS „SI. LUDWI NA" TE SCHOONHOVEN op Dondnrdag 1 Mol Voor aanmelding zich tc vervoegen bij Eerw. Zuster Verpleegsterren Huisbezoekster. Steunt on*e Emmabloem-collecte op Woendag 30 April Dames, die zich beschikbaar willen stellen voor bloempjesverkoop, kunnen zich melden bij Mej. O. STEKELENBURG, Lopikerstraat In het openbaar jrachten aan te besteden Hel bauwen van een Braan- aiis lol berging van 140 Ion graon. Bestek en teekenlng 1 f 6.— (res titutie f 4.—) verkrijgbaar bij P. D. STUURMAN, Architect, Waddinxveen. no. 14a, met SCHUUR en LOODS en halven voorliggenden WEO, buitendijks aan de Öiessen, onder den 24 April 1930 ten overstaan van den te Oortnchem gevestigden Notaris A. 0. Klokke geveild, is in bod gebracht op AfslagDonderdog 1 Hei 1930, des avonds om half 8 uur, in het kortiehuirf„Pinkeveer" van den heer H. DE BAAT te Peursum ten over staan van Notaris KLOKKE voor noemd. van het oudste en meest gesorteerde Bi| inkoop van mlnstom f 10, vergooding van reiskosten op vertoon van bon en een mooi blijvend openingsgeschenk. Aanbavalend, Notaris te Ouderkerk a.d. IJssel, is voornemens op Vr[jdag 9 Mei 1930, morgens ten elf ure, in het Koffiehuis „HUIS DEN HOEK" te Haastrecht, bij opbod en afslag D 43 en 44, ■et Erven en Dijkgrond, staande en gelegen ouder de gemeente nabij Stolwijkersluis, binnendijks, strekkende van den IJsseldiik tot H. Schouten, bciend ten Noord oosten de Wed. ,C. Tromp en ten Zuidwesten K. JorttepeeL kadaster sectie A nrs. 1739 en IQ^O,'semen groot 2 Aren, 90 Centiaren. Perceel D 43 verhuurd aan O. Deeïen voor f 4.— per week, D 44 ontruimd. Aanvaarding bij de betaling der koopsom op 12 Juni 1930. Inlichtingen ten kantore van den Notaris. BUITEN8EW0NE AAN Prima Cederhout. Uitstekend geschikt voor Kantoor- en Schoolgebruik Per dozijn f 0.50 Per gros f 4.80 Tegen deze prijzen koopt U alleen bij Boek- en Kantoorboekhandel SCHOONHOVEN Hat aankoopan van is een zaak van groot vertrouwen Wat U bij ons koopt, voldoet aan d« HOOQSTE eischen. Speciaal in gecontr. Aanbevelend, Gouda, Tel. 358, Tulnotr. 85 DomUrdig Markt t.a. Kantengaruht. Veemarkt tb, boven Cslé Noord-Brabant Eiken Maandag en Dinsdag van 8—5 aanwezig Billijk tarief Inlichtingen gratis Administratiekantoor „Z UID - H 0 L L A N D" Dir. J. C. ZUIDERv'LlET Coolsingel BI - Botterdam Tel. I2S86 Billijke condities. Het keurmerk op goud fi de waarborg van echtheid. Het merk D-E (afkorting van fiouwe £gbert») op Uw pakje Hecren-Bui b de waarborg, daa U rookt Echte Friesche Heeren-BaaL De» wordt gefabriceerd In de oudste Friesche tabaksfabriek der N.V. Douwe Egbert» Ce Joure in friesland. opgericht «TSF Zacht. rHp en eeurig zijn de drie kenmerkende eigenschappen van D-E Vrtw. Friesche Hcercn-B.. >100 MAKELAARSKANTOOR VAN G. VAN DER HORST Beëedigd Makelaar in Onroerende - Goederen - Hypotheken tot élk bedrag op Huizen en Landerijen Op Land met goede overwaarde KVi 10 jaar vast. Koop - Ver koop - Huur - Verhuren - Hutean en Landerijen. Kortedijk 6 Schoonhoven Tel. 100 j Quó recept wm 1801 Ijel bejïtemlibeltepen j borstkwalen en uerkouMieii-f Zuiver natuurproduct' Vraagt Utntn brogiót Erft. p«»kM»jefÖ2S CHIC0B0 ie verkrijgbaar bij SCHOONHOVEN ONZE VOORRAAD is als altij -, uer uitgebreid Firma J. DOESBURQ, Schoonhoven. Lastige, kribbige kinderen? Last van klieren? maakt Uw kind weer levens lustig, opgeruimd en gezond. Vraagt en draagt de DE Schoen voor den ipoeilijken voet Zwart Bruin Beige Het is de Schoen met het juiste bodcmvl&k Kaizarstr. 82-45 GOUDA Talaph. 338 Telefoon 25 - - Schoonhoven V Reparatie slis merken sale's ■mmms De ellepnisuweta modellen in Ooud, Zilver, Doublé en Nikkel. Trsavringen ea Verlovingsringen. Naam grsveeres gratis Oroote aorteering in Luxueuae Dames, en Heeren- Aptikelen in Goud en Zilver, alles onder garantie. Laat ik U even herinneren, indien U iets zoekt op het gebied van GOUD - ZILVER- KLOKKEN PENDULES - BRILLEN enz. dat het adres ls: Haven 36 Schoonhoven Zie da etalage I N.B. Brillen op voorschrift v. H.H. Dok toren worden binnen 24 uur geleverd. Korte Tiendeweg 22, Gouda De vlootconferentl# duurde al ruim 8 maanden - «onder reeultaat Toen kwam Mr. 8terfc - vertegenwoordiger ven 'n Kleine fiatle - too'n jongen ven Jan de Wit. Die zeh „Ale we klaar zijn drinken we er 'n Oude op." Tien minuten later waren z« klaar In alle hoekan van difi wereld kant man OUDS KINAWIJN, 't Smaakt goad - H la goad. Doktoren radon loiet OUDS aan, omdat sa «voten dat ar gaan batara oomblnatle bestaat dan dia fijne wijn, bereid mat da basis Kinabast. OUDS ELKCN DAQ VOON UW KTUL Maar pas op voor namaak. Par s/4 L IIeach (1.75 - Par L. flaacb M.20 9x9 e.M. vanaf f 5.9jO koopt men bij de goedkoopste fotohandel Ontwikkelen en afdrukken voor amateurs. Alle soorten rolfilmszooa I KODAK, IIFQRB, AF9A, 8EVAERT lx, - AHtnvUmd H. 1. DAEMt. F I €f NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoonhoven»*!» Courant TWEEDE BLAD door JAN KIJKUIT. Ik dien een plan in tot bet maken van een groot fortuin. 't Was op Donderdagmiididlaig dat we toot 't eerst in dit jaar, gezamenlijk in den turin zaten en genoten van het zo- meredhe weer en van de herleving der natuur In «ulke omstandigheden en in het voorjaar vooraJ, stroomt het bloed den menschen sneller door de aderen, zijn zemuwlen zijn moer gespannen en zijn horsemen werken krachtiger Zoo althand is bij mij ihet geval. Terwijl we daar boo zaten, rijpte snel een grooteohe gedachte in mij en voor ik die nog geheel had uitgewerkt, had ik daaraan reeds uiting gegeven. „Tante", riep iik juichend, „ik heb een ideet" „Dat gebeurt je ook niet dikwijle", riep Jodocue geestig. „Neen", antwoordde ik gevat, „niet dikwijls; een paar maal meer dan jij." „Vertel jij cms je idee maar eens," zed tante Betje vriendelijk, met een knip oogje naar mij. „Ik heb een idee om fortuin te ma ken." „O, Hemel." zuchtte Jod, „dat zal geld kosten." „Jod," vermaande tarnt», „laat Jan uitspreken. Misschien zijn we vanavond al rijk." „Neen, tante, vanavond niet Een zoo ontzaglijk fortuin als ik me denk te ma- kien verover je niet in een achtermiddag „Kan ik particulier secretaris bij je worden meneer de milliounair," vroeg Jod sarrend? „Neen, m'n jongen, daar moet ik iemand voor hebben met hereens en die •werken kan, en aangewen je van het eerste nooit blijk gegeven hebt en het tweede nog nooit hebt gedaan, kan ik je tot mijn spijt niet gebruiken. Maar als ik op mijn kasteel woon mag je mis schien wel eens een paar dagen komen logeeren. De z&l de groene kamer voor je in orde laten maken in den linker vleugel „Asjeblieft meneer de mul fci-million- nair," antwoordde Jod onderdanig „En mogen we nu uw plan hooren?" „Luister menaahèn," vervolgde ik. „Zooate julli© weten aal er een groote en breede verkeersweg komen van Schoonhoven naar Gouda, die loepen zal waar nu de Kerkweg is. Aan dien weg bomt ook te liggen de nieuwe fa briek van de firma Sahreuder, waar voor reeds een groot terrein ie' gekocht en waar men reeds begounfen is met het doen van grondboringen. De nieuwe weg gaat door een typisch Hollatdocbe streek van groene weiden met wek* ai- de en veelbelovende koenen, heldere «loo ien en goedgezinde kikkers en waaiende rietpluimen, peinrande wilgeboomen en landelijk slingerende wegen. De weg tot niet ver van Gouda, ook niet van Rot terdam en zelfs niet van Den Hnap, maar deze laatste stad wil ik ra mijn berekeningen bud ten (beschouwing laten en alleen mijn fortuin opbouwen met be hulp win Rotterdammers en Gouwe naars. Wat je de kwestie? In Gouda en in Rotterdam vooral, wonen een aantal menschen, die er eigenlijk liever niet wonen. Zij hehben daar hun werk, doch in de omgeving der etad is geen 'grond met aantrekkelijke omgeving, waar zij een woning zouden willen of kunnen bouwen. Hetzelfde geval doet rich sinds vele jaren voor in Amsterdam en wat zien we daar gebeuren? Daar gaan de Amsterdammers naar hei Gooi. naar Hilversum. Baa.rn en nog verder, om te bouwen. Daar maken ze 'e och tens en 's avonds een treinreis alleen om na hun werk rustig en prettig buiten te kunnen wonen. Dat is de grondslag van mijn gedachten, van mijn toekomstige fortuin „Jawel," viel tante in, „maar...." En Jod deed ook weer zijn mond open t 8 Hij sidderde, weifelde een eeooode. Neen. Och, kom, je wist het Ik verzeker je.Hoe wil je.- Ik heb vanmorgen natuurlijk geen krant gelezen. Verbaasd keek rij hem aan. 't Was waar, hij loog niet, hij wrist niets, hij vernam nu, evenals rij, dat deze vrouw, die bij kende, die hij zoo dikwijls had ontmoet, werd vermoord. En toch slaakte hü geen kreet van afschuw, toonde geen toeken van verbazing, sprak igeen woord van modelijden! Deze onverschilligheid ver koelde haar. Zij sloeg de oogen neer en (hernam: -7 Arme Louise, hel ia afschuwelijk! Pierre Demar voelde, dat 'hij spreken moeet, maar hij kon niet. Hij verwacht te zoo weinig, dat hij hier en op dit «ogenblik den naam van zijn slachtoffer zpn hooren uitspreken, dat deze pflotse- kn®e en jammerlijke verrassing ham met een enkelen slag al rijn koelbloedig heid deed verliezen Josdone vervolgde: Ik ben er geheel door van streek. Ik gevoelde voor dit meisje veel sym pathie. De komst van Durval onderbrak haar. Dadelijk iging rij op hem toe. Ik vernam zoo juist het afschuwe lijk nieuw»; die moordenaar t— "Wie heeft het je gezegd? Ik heb enkele woorden toevallig faihponl. Weet u al iet® naders? Dt magistraat trok de schouder» op. Weinig maki. Ik kom juist ras om iet» te zeggen, doch ik belette met een breed handgebaar hun om verder te spieken. „Laat mij uitpraten," ging ik voort „Nu is de grond langs dien toekomst i- gen weg nog voor «en zuur gericht te koop Laat ons aannemen voor een dub beltje de vierkante meter Ik koop nu lange dien aanstaanden weg hectaren en hectaren van dien grond voor een duWwltje en als de weg gereed is ver koop ik die aan bouwmaatschanr>ijen en ei'gen bouwer» voor bijvoorbeeld drie gul den per meter. Voor overdrachtskosten, reclame en provisie reken ik een gulden, zoodat er voor mij twee gulden overblijft of gen winst van f 190 per meter. Als ik 100.000 meter verkocht heb, ga ik zelf daar een illa bouwen en mijn for tuin verder uitbreiden. Doordat de firma Sohreuder dear een fabriek heeft ge bouwd zal de aandacht van andere in- duetrieelen ook vallen op de gunstige gelegenheid om daar fabrieken te zetten met vervoer te water aan den eenen kant en -er trein aan den anderen kamt. Al die directeuren, ingenieurs ambtenaren van al die fabrieken moeten natuurlijk in de buurt van hun bedrij ven wopen en zij zuilen allen bij mij moeten komen om grond te koopen. Te gen dait het zoover ie, verhoog ik den grondprijs van 3 tot 5 gulden en op penvouditgp en eerlijke wijze zorg ik, dat mijn kinderen een ri jke vader krijgen „Geef je ook aandeeden uit," vroeg tante bedaard „M;sschien wel, tante." „Jod wil je mij dan helpen onthou den dat ik geen aandeden neem in die onderneming van je neef," vervolgde tante met een zuur glimlachje. Teun stond op en kwam me een hand geven: „Jam," zed hij aangedaan, „ik heb je nooit voor ren hoogvlieger aangezien ..Die zit Jan," grijnsde Jod er tus- schendoor. Teun ging voort1 „Maar na wat ik vanmiddag van je gehoord heb, krijg ;k respect voor je Al die rijke Amerikanen zijn precies zoo beg<*nen en ik zie er wel wat in Ik wil j^tnijn gaheele bezit toevertrouwen." Hij ging in zijn zak nam rijn porte- mannad© er uit en reikte me een twee- en-halve centstuk over. „Pak aan, dat fo alles wat ik het mijne kan noemen, maar ik geloof best. dat dit bezit nog wel eens verdubbeld kan worden door jou. Behoud het en werk er mee." Ik Het hen «potten en ging wandelen om mijn kolossaal plan verder uit te werken Wie met mij wil meedoen om fortuin te maken moet zich spoedig aanmelden. De dikke oude herbei^ier Jack Hor- lan maakte graag een praatje met zyn vaste kianten_ een praatje, dat altijd over het weer begon en. als het toevallig regende, over een viool eindigde. Dit klinkt eenigszins zonderling, doch de volgende regels zullen u het verband verklaren. Het regende den geheeien dag, dat 't góót en Jack Horlan stond achter het buffet te praten met een meneer, die er vóór slond, bediende op een bank was eu William Smith heette. Gemeen weer! barstte Jack Hor lan uit. Belabberd weer! Ongeniet baar weer! Meneer William Smith knikte in stemmend. En dat noemen ze nou zomer! mompelde hij, terwijl hij een stevigen slok nam uit het bier glas. Nou we het toch over regen hebben, zei Jack Horlan, de her bergier, heb ik u al eens verteld hoe ik een keer te pakken geno men ben door een rondzwervende mu- de ongelukkige, wamt mij is het oadeT- zoek dezer zaak opgedragen: dit is de reden, waarom ik jullie moest verlaten. Pierre was genaderd; hij wachtte aug- sbig ai. Duival vervolgide: Ik wilde jullie nog spreken voor je vertrek, zoodot ik nauwelijks het on derzoek hen begonnen. Wij hehben ech ter een uattgamigspumt. De moordenaar voelde rich verzwak ken. Maar zijn onrust, rijn angst waren te groot, zoodat Ihij zich liet ontvallen: De een of andere zwerverze ker? De 'buurt ie niet erg Teiiig Zijn «tem was zoo hard, boo veran derd, dat Joeiane en haar vader zich naar hem omwendden. Hi| trachtte ech ter te glimlachen Ik weet er niets vannietwaar? Duvai schudde (het hoofd. Neen, ik geloof nwt aan vagebon den. Ten slotte wijzen ce eerste sporen elders heen. Wij vonden een geopende kast waarin een «taped linnen onderste boven lag Pierre zei toen: U riet wel; diefdal of een poging tot diefstal. ZooaÜB je wil, mtar dan een eigen aardige diefstal. Allesn-deze stapel lin nen was in wanord», zohdat we mogen aannemen ^dat hier iets gezocht werd Een leage doos vonden wij op de tafel terug. Een goedkoop koffertje. Waarvoor wordt zooiets gebwikt? Voor ju weel en? Louise bezat er geeft. Geld? Zij was aim. Wart dan.? Papwren, brieven. Brieven, ja, maar wat voor brieven verbergt men voor ieder. Want haar gewezen ver loofde Duram. Hen wij ondervroegen, heeft ons vefkbard. dat Ihij niets wiiat van Ihet bes taai dezer doos. Hij had du» geen idee vm wat de doos kon be vatten. Welke avlere brieven don alteen minnebrieven vtrfesrgrt men op dsae wij- p»r 1 zikant ,dle z"n viool tegen het water beschermen wou? Nee, luister ^lan. Het was een dag als vandaag, mooi begonnen en in den middag plotse ling veranderd. Nou, 'smorgens, toen het zoo mooi zonnig was, hep een zwervende muzikant hier door de straten op zijn viool te speten. Hij speelde ullerxei Uroomerige melodie tjes en Haalde geix>oi ik een paar dollar op. hniin, toen het begon te gieten, wandelde bi1 dezen herberg binnen en vroeg me, oi ik tot den volgenden dag z'n viooi voor hem bewaren wou. Hij zei, dat 't een goeie viool was en dat hij met graag zou willen, dat, het instrument door den regen bescha digd werd. ik was in die dagen een goedharti ge kerel en had wei graag wal voor m'n medemenschen over, vooral als het me niks koslte. ik zei, dat het goed was en legde die viool hier op een van de planken van het buffet. Dit was het einde van de perste acte. Nou, dienzeifden avond kreeg ik be zoek van een heer in de herberg, een échte heer, die er naar uitzag, dat hij dik in de slappe was zat. Alles was goud aan hem: z'n horloge, z'n vul pen, z n ringen en zelfs z n kiezen. En praten dat die konHij scheen iemand te zijn ,die veel beleefd had in z n leven en hij vertelde het eene avon tuur na het andere. Hij was juist mid den in een spannend verhaal, toen hij plotseling bleef zwijgen en met sta rende oogen naar mijn buffet keek. Ik volgde zijn strakke blik en zag, dat hij naar die viool keek. Groote goedheid, schreeuwde hij eindelijk. een Stradivarius viool Ik heb niet veel verstand van zulke dingen, inaar toch kan ik u wel zeg gen, dat ik opsprong van verbazing Een Stradivarius 1 De heer vroeg mij. of ik hem die viool even wou laten zien en met trillende handen over handigde ik hem het instrument. Wilt u wel flelooven, dat ik zelden een man zoo diep ontroerd gezien heb als mijn bezoeker toen was over die viool? Hij hield het ding in zijn han den als was het iets wonderlijk teers en kostbaars. Hij keek er met lief kozende oogen naar en scheen er niet genoeg van te kunnen krijgen. Mr. William Smith kwam onderden indruk van dit verhaal en bestelde een tweede glas bier. Die man, hervatte de her bergier, keek mij toen smeekend aan. Ja, zuchtte hij, het, is een échte Stradivarius, en ik geef er u direct honderd rijksdaalders voor. Wilt u wel gelooven, meneer Smith, dat ik haast omviel van ver baring? Eerst sloeg ik het aanbod af. ging Jack Horlan voort. - Want het was niet mijn eigendom Tk wist me echter nog bijtijds het zwijgen op te leggen, want ik zag in .dat dat een aardig zaakje zou kunnen worden, ook voor mij. Nu mocht ik het in strument niet verkoopen, omdat het mijn eigendom niet was Maar zou ik niet kunnen zorgen, dat het den volgenden dag mijn eigendom werd? redeneerde ik. Ik zei toen tegen dien heer. dat hij den volgenden middag om een uur of vier maar eens terug komen moest. Dan zou ik hem wel mededeel en of ik van de viool wilde scheiden of niet Ziet u meneer Smith die muzikant zou den volgenden och tend terugkomen om zijn viool weer te halen. Jack Horlan grinnikte even sarcas tisch en hernam toen: Nou, den volgenden ochtend kwam die muzikant weer binnenwandelen. Ik kom m'n viool halen, zei hij. Een aardig viooltje is het. zei ik zoo terloops. Ik ben een liefhebber van violen, speciaal van oude violen. Ik weet het niet, maar ik zou eigenlijk best dat instrumentje Dea» logisch© TodeneeTimg belette den moordenaar een gebaar te maken of een enikel -woord te zeggen. Het scheen hean toe alsof de onderzoeksrechter hean ver wees naar den beul. Ad» hert onderzoek in deze richting werd voortgezet, ate men bleef zoeken naar den minnaar, dan zou men .hem vinden, en hem gevangen ne men. Hi i wam bedde en veegde zich voor- riChbiicr heit voorhoofd of. Josiane omhelsde haar vader en trok zicöi rtenug. Pierre Demor volgde haar; ging- naar boven naar de bibliotheek, waar men rijn bagage had! neergezet Daar -liet hij riah in een zeted valten. Langen tijd bdeef hij er ritten, hij gend., mert groot» oogen van den amgst, den onitaettenden oogst van dien misda diger, doe rich verontrust voelt, verlo ren waant. Hij klappertandde, kon niet meer deniken. Maar ten «lotte (vond hij ©enige krocht om rich te heretellen. Zoo lang er ggen politieagent kwam, die hem de ihamidl op den schouder legde, kon hij no gihopen, Men zocht den minpaar van Louise, maar waarom zou men aan hem denken, wat wee» hean aan? Er was door Duvol niet gerept van een gevonden brief. Neen, hij had dit niet te vreezen. Want al de door hem meegenomen brie ven lagen onder in zijn redsrtaeoh. En die zouden zij niet vinden, want hij ging ze vernietigen, dadelijkHij haalde ze te voorschijn, en wierp den geheeien «tapel in het brandende houtvuur van den haard. Een voor een verteerden rij, maar opeens «laakte hij «en kreet van schrik'. Achter hem stond Josiane, bevend, doodsbleek. Haar oo- - waren gericht op het vuur, waarop nog enkele blaad jes papier, 'duidelijk zichtbaar beschre ven met het handschrift van haar man, die kronkelden in de hitte. Zij boog rich voorover, alsof rij ze eruit wilde haten en lot op gedtmpten toon het oidree; Mi. willen bezitten. Ik heb een zoon en die zou ik wel graag op zoo'n drag willen laten spelen. En ik gaf hem een borrel. Maar die muzikant schudde z(jn hoofd Nee, zei die^ ik voel er niks voor om hem Ie verkoopen. Bovendien moet ik mijn brood ermee verdienen. Kom nou, zei ik, voor tien rijksdaalders kun je een spikslinter nieuwe mooie vioof1 koopen en ik bied je f ÖO voor dit ouwe ding. Ik geef toe, dat ik een ouwe idioot ben, maar ik ben nu eenmaal gesteld op deze viool. Vooruit, sla toel De muzikant schudde weer z'n hoofd Nee zei die, die viool en ik zijn al zoolang bij mekaar, dat k er rif' van scheiden kan voor vijftig gulden. Ik keek hem strak aan en gaf hem een tweede borrel. Wie spreekt nou van f 50 riep ik. Ik geef je er f 75 voor. maar ook geen cent meerl Die muzikan! scheen echter lont te ruiken en bleef aan het pingelen Enfin.' eindelijk kreeg ik het dan ge daan. dat hij mij de viool voor f 100 afstond. Dat was nog niet slecht, meen de meneer Smith, de bankbediende dat was gauw f 150 verdiend' J"ck Horlan lachte een vreugdeloos lachje Ja. dat dacht ik toen ook. Maar die rijke meneer die raii f 250 voor het ding geboden had. kwam niet op dagen! Die twee hadden me er han dig laten in tippel en! Hi. hl? lachte meneer Smith, de bankbediende. vrooHjk. Tk kan u wel zeggen, dat ik toen allerminst lachte, zei de herbergier bitter Ik ging met die viool naar een muziekhandelaar en die ze! me. dat dat ding precies f 15 waard was. Het wis een ordinair, goedkoon fa- j brieksinstrument. Dat grapje kostte me dus wat Was het niet leep van die twee? - T1' Juist, loen meneer William Smith de bankbediende, verklaard had, dat hij het ook een geniale oplichters- streek vond, ging de deur van de her berg open. Men kon duidelijk den re gen hoor neerpiassen. Uit het troos- leiooze buiten trad een man naar binnen ,die op het buffet toeliep en loen iets van onder zijn overjas van daan haalde. Het was een viool. Hij legde hel instrument op de toonbank neer. Jack Horlan keek met eenigs zins giftige verbazing naar het instru ment Ik kan nou niet buiten spelen. vertelde de bezoeker. Het regent beestachtig. Zou u zoo vriendelijk willen zijn om mijn viool tot morgen hier voor me te bewaren? vroeg hij aan den herbergier. Ik ben zeer gesteld op het instrument. Ja. wilt u? Jack Horlan keek met glazige oogen naar de viool en toen kwam er iets dreigends in zijn houding. Wat? blafte hij. De afwjjzende toon deed den mu zikant verschrikt terugdeinzen. Nou, ik wil er een gulden voor be talen! zei hij smeekend. Help alsjeblieft meneer! H'm! mompelde Jack Horlan eenigszins uit het veld geslagen, nu hem bewaarloon werd aangeboden. Hij dacht even na. Geef me de duiten! zei hij toen kort, waarna de muzikant haastig een gulden op de toonbank deponeer de en vervolgens vertrok. Ik zal hangen. zei de herber gier toen tot meneer William, den bankbediende, ik zal hangen, als d'r nou straks weer niet een zwen delaar binnenkomt sc9lriven om me te vertellen, dat dat ee^ echte Stra divarius ls. Maar deze maal zullen ze leelijk achter het net visschen. Een keer is meer dan genoeg geweest. Een tweede maal laat ik me vast niet be dotten. Een ezel stoot juffrouw Salhieir. Nu daoht rij aan de woorden van haar vader: „De moorde naar ibeeft brieven meegenomen". 0! het angstwekkend visioen, waarin de waarheid haar in geheel haar ontaet- temdiheid verscheen! Deze brieven, drie Louise Solhier ont stolen rijn, zag aecVöor ridh en de dief de minnaar, de moordenaar os de man, dien rij lief had, dien zij boven anderen verkoos, die man is haar echtgenoot. Pierre Demar zat nog steeds in den zetel, verlamd van den schrik starend naar (het vuur, waarin de laatste enve lope verteerde Dat scheen hem een eeuwiigiheid toe. En toen thij zich opricht te, herkende hij (nauwelijks Josiane, wier trekken verwrongen waren, (doodsbleek door de «mart Bevend wachtte zij op 't eerste woord ate Ihet bewijs van rijn be staan, maar dat woord kon de moorde naar niet uitspreken. Hij voelde wel. dat deze stilte de verplettering was, dat nog langer zwijgen hem definitief zou vernietigen. En met bovenmenscheilijke kracht trachtte hij te gldmiaohen en toe- der te kijken. Hij deed eenige schreden maar zij stak afwerend haar armen uit, alsof zij hem wilde' wegduwen. Zij ge voelde angst voor hem en toen hij nog een stap deed, wilde rij haar wanhoop en smart wel uitschreeuwen Ik wacht, Josianeik wacht op je verklaring over dat vreemde en pijn lijke gedrag. Wat zou de ongelukkige vrouw hebben te verklaren. Machteloos trachtte zij zich naar de deur te begeven, maar hij voel de, dat, ate hij haar zoo liet gaan, hij de eenige kans op redding verloor. Bnel wierp hij rich voor haar. Ga niet weg, Josiane, ik smeek je eromIk weet niet, welk misverstand er tuMdhttii oo» is gerezen.Josdone, je zed. dat je me beminde, an nu stoot js me weg, ontvlucht je nfljf weiger Jt VRIJDAG 25 APRIL 1980 - Jawel, viel meneer Smith hem in de rede, maar ik moet weg naar de bank. Pas deze keer op. Jack. Die lui rijn dikwijls slimmer dan Je denkt! Mij zal niks meer gebeuren, neem dat maar van mij aan! riep Jack Horlan den verlrekkenden 'be diende nog na. Dienzcilden avond trad een onge woon duuuy-achLige bezoeker Jack liorian s» herberg binnen. De bezoe ker leek op een Luugeischen lord. rechtstreeks van een plaatje wegge- stapl. De monocle m zijn oog stond zeer voornaam. Hij trad binnen, een operadeuntje neuriènd. Hij ging voor de toonbank slaan, knipte een on zichtbaar 6tofje van zijn onberispe lijke avondkleeding weg en knikte vervolgens Jack Horlan nederbuigend vriendelijk toe. Een glaasje pils I oom man- deerde hij. Onderwijl de bezoeker zijn glas leeg dronk, wierp Jack Horlan telkens een heimei ij ken blik op de viooL .die op een van de planken van het buffet lag. En van de viool keek hij naar zijn bezoeker. Hij had zoo zijn eigen ideeën over diens komst Het was ongeveer een kwartier la ter, dat de onbekende zei: Nog een glas. Toen zwierven zijn oogen over het buffet en bleven verbaasd rusten op de op een van de planken gedepo neerde viooL Ah! zei hij. Mag ik dat ding es even bekijken? Heusch, ik zou haast gaan denken, dat het een Stra divarius is! Jack Horlan's oogen glinsterden venijnig. Is 't heusch? vroeg hij spottend. En u wilt er nou zeker 250 gulden voor bieden, hè? De bezoeker keek 'den herbergier uit de hoogte aan. Zijn blik was min- uchtend-beleedigend. Ja, dat is het precies, wat ik u offreer en wilde, als het een echte Stradivarius is. Mag ik u nogmaals vriendelijk verzoeken mij het instrument even te toonen? Toen Jack Horlan het instrument van de plank nam, glimlachte hij sar castisch. De opschepper! - mom pelde hij JHi' denkt zeker, dat ik erin vliegen zal. De bezoeker onderwierp het instru ment aan een nauwlettend onderzoek Het is werkelijk een Stradivarius concludeerde hij eindelijk. Nu ik geef u er f 250 voor. Jack Horlan keek hem brieschend aan. Geef op het geldl —zei hij uit tartend De bezoeker keek hem even ver baasd aan, doch haalde toen zijn ehèque-boek te voorschijn. Jack Horlan was echter op zijn hoede. Hij schudde spottend zijn hoofd. Ik moet niks hebben van je chèques! riep hij. Contant geld alsjeblief tl De ander keek hem weer met dien blik-uit-de hoogte aan. M'n goeie man, ik heb alleen groot geld b(j me Dat kunt u toch met wisselen! Ah! zei Jack Horlan spottend. Groot geld, hé? Hoe groot wel? Ik heb niet kleiner dan duizend gulden. Er kwam een zegevierend lachje over het gezicht van den herbergier. Dat kan ik best wisselen! Geeft u maar op uw geldl Meneer! zei de bezoeker drif tig. Ik vind uw manier van optre den in hooge mate onbeschaamd! Ik houd daar niet van. En ik houd niet van chèques! sarde Jack Horlan. Zal ik misschien morgen maar even terugkomen? vroeg de ander aarzelend. Niks morgen! zei de her bergier driftig. Ik ken die trucjes. U ihSöbt f 250 geboden en ik neem dat bod aan. Geef op dat biljet van dul- n«ar me. te luisteren. Waarom? WaaromP Zij bleef wei Mend «taan. Terwijl rij hem zoo ihoorde, verdween een deel van haar marteling en in haar hart drong weer een weinig hoop. O! Ate zij hean had kunnen antwoorden, kunnen zeggen, welke afschuwelijke gedachte in haar was opgekomen, -dan was dit alsof een heivig werkend vergif haar levensbron was ingedrongen: zij geloofde rij waa er zeker van dat hij riah met een en kel woord) had igereahtvaarddgd. Maar kon zij dezen man dien zij gehuwd had, dien rij nog bemind», kon zij h«m zeg gen, dat zij in hem .gerien had al waa het slechts een oogenfbbitk een moorde naar! Als zij ridh eens vergiste, als hij eens onschuldig was.kon zij hem wel deze doodelijk» bedeedaging aan doen? Pierre sloeg haar \gode, las in haar ate in een geopend boek. Hij volgde den pijnlijken strijd, waarbij onj beurten twij fel en liefde met elkaar worstelden. Hij maakte gebruik van haar machteloos heid, vond. al rijn koelbloedigheid terug en «prak: Welke atmoefeer van dwaasheid te over ons gekomen.Josiane, welke vreéeeüjke rukwind dreigt ons geluk weg te vagen?Ik lees in je oogen te veel verdriet, dat mij angstig maaktHet schijnt me toe, dat een geheim je drukt en dat je niet waagt, het mij toe te ver trouwen. Je moet spreken, Josiane. lan ger zwijgen zou onwaardig rijn voor jou en mij. Geen enkede laagheid, kan onze liefde besmeuren, geen enkele twijfel kan on® leven vernietigen. Ate je mij niiet meer Mef hebt, moet je het m» ap- Josiane Het zich misleiden door dm» betooverende «tem. die haar volkomen v J TfJ rojj nou tmutfi u, Liy vini uivnumwiu

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1930 | | pagina 3