Rijwielhandel JAi.'T IS ZÓÓ TT ED-AAMillIDIIINIG IA.PEEK i M0TZAKKEN In de Paradijsvogel f 2500.- VISCHMEEL I. UERHEUL'S MMerMel hl/A^. LETTERS ARTIKELEN w| ANTON C00PS Gorinchem VRACHT-AUTOMOBIELEN F\ C. ROMEIJN Zn. - GORINCHEM mOÖMF DEEESMAf^ Kozlloen, Ramen sa Deuren merk A Van Rondom 112*1 HEEREN-BAA1 Wljdstroot 3 een prime Rijwiel Gouda Kamerplanten RAVENSWAAy'S Sedert onze laatste publicatie hebben wl] aan de onderstaande personen een Extrn-Cadaau uitgereikt om kleedingstukken op te bergen Prijs 75 ets en f 1.25 JE HEBT NIET OVERDREVEt\ 'T ZIT „ÓCH IT TEREND.' Colbert Costumes I- en 2-r|j Colbert Costumes l> en 2-rij Blauwe Colbert-Costumes I- en 2-r|j KLEEDING-MAGAZIJNEN A. N. VAN ZESSEN 2-2'/j tons chassis, met laadbaklengte tot 4 Meter De eenige werkelijke Vrachtauto in deze prijsklasse EIND 40! ITELEF. 114 4,90 5.90 8-5o :°..n HOOGSTRAAT. ROTTERDAM J. R. VERMEIJ Is |e adres Aanwezige partij bevat, volgen* analyse Hike Lb. Pr. Sletten d.d. 8 Maart 1.1. 7Ó.I eiwit Slechts 4.2 vet, 4.2 vockt en 1.8 zont Rotterdam Mengelwerk. het Eiland. op FEUILLETON. Van Misdaad tot Misdaad. Plaatselijk Nieuws TWEEDE BLAD nieuwsblad «mm zutd-itoixxnd en utrecht, Cmirtm VRIJOAO MCI lOt. Wl| lsvsr.njtU than» r pn pm raad» voor mat Torpado-naaf - Kettlngkast an Bagagedragar, mat 1 |aar garantla Biirmr» E.H.R. muniil-l imiiln. I Ruluii voorraad Bandin in (Mirdlilin Voorvolwassenen en kinde ren met een klierachtig gestel het geneesmiddel bij uitnemendheid. Verkrijgbaar bij de Ta. P.Roor, Voorhaven 12, Schoonhoven. ONZE VOORRAAD is n Is altijd, zeer uitgebreid Firma J. DOESBURG, Schoonhoven. BRENGEN U GELUK. No. 788. A. van Harten, Giesttn- Nleuwkerk, (dit is het tweede Extra-Cadeau, dat aan dezen verbruiker ia uitgereikt). No. 789. F. Slomp, Hoornaar. No. 790. A. van Steen ia, Bergam bacht. No. 791. A. van Ravenhorst, Poe derooien (voor gepubliceerd Peilnummer). No. 792. T. de Stlgter, Nieuwland. No. 793. M. H. de Leeuw, Leerdam (dit is het twaeda Extra-Cadeau, dat aan dezen verbruiker is uit gereikt. No. 794. M. van Stijn, Hank. No. 795. J. v. d. Schans, Sprang. No. 796. E. C. Klop, Haatten (voor gepubliceerd Peilnummer). No. 797. J. J. W. Oroenenberg, Gorinchem. No. 798. Wed. O. v. d. Wal, Oameren, (voor gepubliceerd Peilnummer). No. 799. Q. Heljsteeg, Asperen. No. 800. M. Oeudeke, Almkerk. No. 801. C. Eikelenboom, Bieskena- graaf. No. 802. B. J. v. d. Werken, Oo- rinchem (voor gepubliceerd Peil nummer). No. 803. O. Noordhoek, Streefkerk (voor gepubliceerd Peilnummer). Wij verzoeken den houder van onderstaand Peilnummer binnen drie dagen zijn Peilkaart op te zenden, onder opgave van het Extra-Cadeau, dat hij wenscht te ontvangen en van den naam van den Winkelier, waar hij gewoonlijk ,zijn Letters-Artikelen betrekt. Serie A No. 0843. De houder van onderstaand nummer, dat reeds eeniee weken feleden is gepubliceerd, heeft nog verzuimd zijn Peilkaart n te zonden. Wij verzoeken hem dit nog per omgaande te doen. Serie B No. 1171. (O. VAN WIJNOAARDEN, Sliedrecht). M. V. v. h. H. RAVENS VA AY ZONEN - GORINCHEM II Drogist - Wijdslraat Gouda HIT OOROItL VAN VILCN. Dit BUDS IN ONII MAOAZIJNIN KOCHTKN, I» HCTZILTDII TKVBKDIN IN NOO IIN» TIVBIMN. ÉN OVIR ONII »OB- TIIBINO ÉN OVIR ONII KWALITIIT. MAAR VOORAL Da baats wollan Kamgar sas. Prima Klesrmaksrswsrk 32.50, 34 00, 37.50, 40 00, 44 00, 49 00, 52.50, 56 00, 5 9 00, 64 00, 67.50, 70.00 Dtgalljm Stof.i Moderne Oeeelne 5.75, 8.50, 10.75, 12.50, 15.00, 18.00, 21.00, 24.00, 26.00, 20.00 Effen en bawarkt. - Uitsluitend solide kwaliteiten 11.50, 16.50, 22 50, 27.50, 31.00, 36.00,41.00, 47.00, 52.50, 56.00, 61.00, 6400, 68.00, 71.00 Ook in Jongenskleeding is onze sorteering buitengewoon mooi - Ziet onze etalages Jfjet bejStemt&óelte^en 1 borstkwalen enuerkou&Krtó.f Zutütr nataurprobuctf Vraagt Otttm óroy'&L Pry* per bootjt f025 CHIC0B0 la verkrijgbaar bij SCB09ND0VEN MAKELAARSKANTOOR VAN Q. VAN DER HORST Beëedigd Makelaar in Onroerende Goederen - Hypotheken tol eik bedrag op Huizen en Landerijen Op Land met goede overwaarde 41/{ 10 jaatr vaat. Koop - Ver koop - Huur - Verhuzvn a ffnfawi en landerijen. Korte dijk 0 Schoonhoven TA 100 cbroomledcta o Xr\ mcI b*'ge gecombi. OÉird, vinei in bMtó 3.60 5.90 t«rr moot model, rans geneiid, xwert en bruin VVncflIllenrfe mooie combinatie», licht mei donkey beige, met hoog. OQ Sportschoen, diverse k—,|:„it Combinatie». I.ch, met boxc,,ft' nieuw Amerik. model. donker beige, bruin boxcalf» 171 EIKEN TAFELS. Salontafels, Ovale tafels, Scpuifta fels, Theetafels, Bloemtafels, werk- tafelt, Bazar „DE POTTEMaN" Eind, Gorcum. Pakkisten te koop. HEKENDORP - TELEF. voor fEWmtW-KB NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoiinhov.mch. Courant VRIJDAG El 1S30. door JAsN KUKUlT. Jod pMt op audllntle. Mo* ExoMlaivtl» kant ntot", ui taata, terwijl tl) 4* MesobevtSNH Courant Ua, „WaUe Eiadtontl», tente", WNfJk „Varwaobt u aan miniatar op rteltef ^Neen, Jongen, maar al# je de krant met wad meer verstand das JhumoeeUe dat eerst 'hebben," riel Jodoous vinnig in. We letten geen van beiden op <foe on- noooele uitval en tante sprak rustig „....dan zou je gezien hebben diat Zijne Excellentie den minister van staat commies atra der Koningin in de ppo- vdnoie Zuid-Holland, jonkheer meester doctor Van K araebeek, vereohillende gemeenten in onze provincie bezocht zou hebben en t*u lees Ik dat rijn bezoek een week U uitgesteld. „Lastig voor de menechen die bun Zdndogsche pakken 'hebben laten op- strijken of broodje. met ylwfch toot dan oommiaauia hebben beetakV' •pottend. „Je hebt geen voldoende eeriried voor d» over je gestelde machten, orin jon- «9ii,zei tante zacht vermanend. al ia een oleoht teéken van dezen tijd, dat de jonge menschen meenen gelijk of bo ven alle anderen te staan. Eerbied en ontzag voor gezavind je baast niet meer. Daar heb je nou bijvoorbeeld die jongen daar en ze wees met een min- achtaende duim naar Jod die jongen, die, zoo oud als hij ie, nog niet» nuttigs gedaan heeft en dde denkt den gek te ikun- nen steken Xmet eten man ala meneer Van Karnebeek. die, als ik 't goed weet, in den Volkenbond lang de eerste viool heeft gespeeld „Fliudt, tante," zed Jod met een hate lijke grijns, „meneer Van Karaebeek speelt fluit geen riool Tante haaide de schouder» op voor zoovel gebrek aan besef en boog rich weer over de oourant. Na eenige oogenblikken riep Jod wohrt: „Tante!" Tante antwoordde niet. „Tante," sprak mijn neef toen luider, „ik zal u eens toornen, dat Ik wel degelijk eerbied beb voor de over mij gestelde machten Niet alleen eerbied, maar ook vertrouwen. Luister eens goed, want er komt ast» gewichtige Ik heb gezien dat de commissaris, als hij in die verschil lende gemeenten komt, ook audiëntie verleent aan aJlen, die hem willen spre ken Welnu, ik ben van plam om naar hem toe te gaan." „Wou je hem vragen of 'hij je zonder examen tot doctor in de rechten wil be noemen," vroeg ik bitter „Jan," antwoordde Jod, „ik hoor weer tot mijn spijt hoe een tekort aan kennis je 'hebt. Tot zoo iets als jij bedoelt heeft de commissaris geen bevoegdheid Als men mij doctor honoris causa in de rechten wil maken, kan dat alleen door den Senaat van een universiteit gebeu ren. Neen, Jantje, ik zal mijn weg zelf wel vinden en heb geen steun noodig van een autoriteit, maar ik wil hem de noo- den van deze provincie eens voorleggen „Ken jij die dan?" vroeg tante met prachtige verbazing. „Ja, tante, dk ga den commissaris vragen: om een beslissing inzake de Reeuwijksoh en Sluipwijksohe plassen, om waarschuwingsborden bij de vele gevaarlijke en onbewaakte overwegen van den trein GoudA—Schoonhoven, om spoed in zake verbetering van de overzet- veeren bij Krimpen ad. LTssel en el ders. om verbetering der bestaande ver keerswegen, waarover reeds jaren wordt gesproken, om overleg met de belang hebbenden over den waterstand „Dat behoort ook niet tot de bevoegd heid. van den commissaris, doctor ho noris causa," riep ik triomfantelijk. „Dat kan me niet schelen,ik zal 't hem toch zeggen. Er is nog veel moer, ik ga •en HjriJ» dracht Ik weet zeker dat ik hem ml ontroeren," vervolgde Jod opgewonden. „Zoo," zed ouwe Teun, „dan ga Ik mee om hem te vragen om de boeren wat minder last te laten hebben van zijn ambtenaren en hun papieren en <w GodewtepriJe Staten tn beetje spoed te door W. KKRiKEMANS. Goen West zag op eenogen afstand met begrijpend oog het ijdele spel van Helen* en Kees Coen beet nijdig op zijn pijp, bromde al# een gestoorde beer en mompelde voor zich heen: „Je zou ze Toch wat er voor een ander toeschou wer, dde ndet zooveel wist, begreep en zag ale Coen, niets bijzondere te zien aan het verkeer tusschen Helena en Kees. Hij was haar genaderd «v had be leefd, maar koel gevraagd: „Wilt u nog singLen, freule?" Helene had een oogenblik doordrin gend Kees aangezien en toen erven koel geantwoord: „Ja, nog één single!" Het Monk, alsof Helene toestemde om niet onbeleefd te lijken door een, -weige ring, maar overigens niet weinig lust had. Zij tennisten wel met de ware speeldrift en sporttoewijding, maar zon der ds vroolijke plagerige, jolige, at mosfeer, dde het apei tot een dubbele vreugde maakt Ze 'tennisten correct en wederzijdsch beleefd, maar met zekere ingetogenheid klonken de 'kreten: Ready? Out! Line! en toen de games uit waren, stomden' zij pMohtmatog met elkander te pinten als twee menecthen, die zich niet op hun gemak gevoelen, met een gemaakte vroolijkheid, dde slechts enkele malen de veel motuuriijker kilheid verving. Coen zag dat alles van zijn zitplaats aan en grinnikte: „De ezels! De ezel en de eranhm," ver beterde hij zich zelf. ,J>e eteen^udten, Nooit komen ze er over heen." Hij zag Helene heengaan na een kort knikje en een stijve buiging van Kees, Coen sprong driftig op, liep naar zijn vriend en' stelde de duistere vraag: Hoe lang moet dat nog duren?" i Koes begreep niettemin de vraag vol kommen en schokschouderde. „Jij west 't ndet? Nu, ik wel," ging Coen voort „Dat ml zoolang duren, toi ar een derde tusaohenkomt Kees keek zijn vriend met eenigsrins verschrikte oogen aan. „JvK natuurlijk," vervolgde deze. Jif. bent een dikkop en Helone isJe wat conservatief Ais iets had van den geest der andere meisjes, zou ze 't jou gemakkelijker maken, maar nu dat niet het geval ia moet jij een vent zijn en H niet gemakkelijk willen hebben. Je weet. dat ze van je houdt en. ,J)ait weet ik ndet," vied Kees na drukkelijk in. „Dat, weet ik niet Dat ie juist Jij zegt, dat wel en jij verzekert me dat wel al maanden maar op aller lei vage gronden „Psychologische ob servation' 'zooals jij dat noemt, die mo gelijk wetenschappelijk zeer interessant en juist mogen zijn, maar die voor mij geen waarde hoegenaamd hebben. Ik heb bij Helene nooit dots kunnen observee rden van iets. dat naar genegenheid lijkt Integendeel, ze is jegens mij koeler stroever en minder op haar gemak dan tegen anderen „Juist," juichte Coen opgetogen, „juist Daar héb je 't gezegd, dat is nu de beste en zuiverste term, diie je kon gébruiken. Ze is. herhaalde hij lang zaam, en met eterken nadruk, minder op haar gemak bij jou dan bij anderen Dat is bij haar zoo goed als een open lijke declaratie. Tegen mij, Wilkens. De procureur deed hopelooze pogin gen zich verstaanbaar te maken, maar zijn stem ging verloeren in het rumoer. Stemmen brulden: Uit ia onwaardigi Dit is vreeselijk! Dit tooneel heeft al te lang geduurd! De advocaat 'heeft niet het recht. —Genoeg! Genoeg! laat ham zwijgen, breng ham wegl De president voelde zich onmachtig de orde te herstellen en beval: Ontrudm de zaalDe geschorst. Medeplichtig. Vol afgrijzen had Joedane dit afschu welijk tooneeltje meegemaakt, dat zij alleen had begrepen. Zij stond, nog ver stijfd door haar wanhoop, toen een stam dicht bij haar beval: U moet vertrekken, mevrouw. Daarna kwam zij in de gong met knikkende knieën, kloppende élapen, verscheurd door smart. Zij ging tegen eten muur leunen, omdat zij niet de bocht had naar huis terug te koeren, noch de werkkamer van haar vader te betreden. En noodt meer zou zij het ge bouw ingaan, waar de waarheid bekend was geworden. Als zij niet kon eterven, waar kon zij zich dan verschuilen voor de schande? Want voor haar atemd hot vast, dat de sluier, waarachter de moordenaar zich verborg, tegen Smit, tegen allemaal ie zij onbe vangen 911 ua-tuurlijk, omdat zij voor ons niets meer gevoelt dan vriendschap Wij zijn epeeUuuneraden, maar in jou ziet zij wat meer, voor jou gevoelt zij meer en daarom vtfjkt die onbeyum/gan- heid als jij nadert Heisas heeft nog ■ets m pot) vafl 4# schuchtere bwcjit jonk mw, die mh blo/end over imi borduurwerk boog als 4e ridd«r van haar hart de «aal binnentrad. Wee# jij nu een ridder en. Kees legde zijn hand op Coen's arm en sprak zacht: „Daar zit de moe 11 ijkiheid, vrindje Ik ben geen ridtder ïletane is trotach zij is zich bewust te zijn freule Van Gouwaenden en ik ben Kees Weber of op zht Hollandach Wever, geen ridder. Maar dit zou nog wel te overkomen zijn Het ergste te echter, dat (Helene rflk Is. Als dat niet -het gevaü was. zou ik misschien de risico van een aifwijzing wagen,, maar haar fortuin zit me litn den weg Üever zwijg ik, dan voor bruid- scltotjager te wonden aangezien. Kom welgaan." De twee vrienden gingen samen van het tennisveld en bespraken onderweg het ondepwerp, dat zij al zoovele malen samen behandeld hadden, zander dat het Coen gelukt was Kees tot zijn in zicht te brengen. „Ze moeten g-edwoonaen worden," be peinsde Goea. toen hij alleen naar 'huU gtin-g „Zoo komen nooit verder Ik moet zien, hen eens wat langer en on gestoord bij elkaar te brengen Maar hoe dot te imstalleeren Ik zou 't Mies kunnen vragen. AJ» zij hen eens uitnoo- digde en dan aa een poosje htehging Ja. ja dat zou misscïLien iot0 zijn 's Avonds overlegde hij dit plan met zijn zuster Mies. Ze glimlachte tegen haar geestdriftriigen broer hu a»i: Jk geloof 'niet Coen. dat jè je van Boo'n visite veel resultaat moet voor stellen. Blijf eens bij de werkelijkheid, zoo als 't gaan zou. Ze zullen hier zitten volgens jouw plan alleen met mij Ik ga weg onder een of ander voorwendsel maar dat kan. niet lang zijn. Jk kan niet het huis uitgaan. Geloof' jij^ dat zij in die 5 of 10 minuten de beletselen kun nen opruimen, die op bun weg üiggen en dat zij elkaar in de armen zijn geval len als ik terugkom]? Neen, broertje, op die wijze breng je ze,„niet tot elkaar. We moeten een ander plan bedenken." Inderdaad ontwierpen zij een ander apeet% het resultaat van een langdurig overleg tusschen Goten en Mies. een ont werp. dat Mie* wel geopperd, maar la ter toch niet aangedurfd had en waar voor zij pas na 'n vurig betoog van Coen haar medewerking had toegezegd. 's Anderen daags belde Mies Helene op en noodigde haar uit om op een be paalden dag in de boot van, Coen te gaan "zeilen op het Dubbele Meer. „Wie gaan er nog mee?" vroeg He lene „Alleen mijn broer Webar." Stijte dn de telefoon. Mies glimlachte en begreep, wat ar aan de andere rijde gebeurde „Jaik denk wel dat ik kan," werd toen aarzelend en zacht gezegd. ,Jk zal men" „Goed, dan rekenen we er oip. We gaan plo-nikken op 't eiland." Den volgenden ochtend wa® Coen nog berig met Mies om proviand dn do boot te laden en het voertuig zeiree te maken, toen Kee® naderde. „Je kopal juist van pos," riep Go«n vTOolijk. „Borg jij die zaken rati nebjes In 't vooronder, dan zal ik zeil losmaken en zoo." Een ©ogenblik later kwam een den wee- af en stopte bij de (boot. Hele ne stapte uit. .Goeden morgen," riep'rij opgewekt ,Ik- heb ode nog wat meegebracht, maar dat "mag jp pas zien als we op 't éi land zijn Dag Miee. dag Ooen dag Kees Zeg Coen, hoe' lang Mirien we weg?" „Noutot 'n uur of vijf." ..Ja. dat Is goed, maar niet later. We hebben Qj&sten vanmiddag," „Ik hoop, dot je een vxoolijk diner milt hebben," zei Coen ©enigszins ge- heimrinmig. „Je zult eens riem hoe op gewekt je bent na aoofa zeiltocht. Ga jij nu met Mies voor in ritten, dan kan Kees bij mij komen om te helipw. AM*s klaar? Paar gaan w# dan." De wind «ette bet seil bol en rust ff gleed de rondte boot door het water, TV- gen 12 uur koer#te Coen mot bet eiland, Toen het eoheepje den oever raakte, sprong Kees er uit en meerde hét aan een struik Allo bootwerkers," riep Ooen, nu aiam 'it lossen. Pak aaA. Ieder wat. Hij "t,f uit de boot de verechillemde pekken, hieM er één achter, dat hij weg stopte. De levensmiddelen en versnaperingen werden aan land gediraren pn Ooen ze) tot Helene (en Kees, om\ die verder het eriland im te brengen en naar een ge schikte plaat» te zoeken voor de pto-niö De twee jongelieden liepen «wijgenld met de pakjes^ de ongebaande wegen. „Stap jij maar vast Ln," zei Coen ge dempt tot zijn. zuster Coen bleef nog eetuigen tijd wachten mn-akte toen haastig de boot los en schreeuwde zoo hard hij kon naar He- INCHEZONOEN MC0EDffCL)Nfl. „We hebben wat vergeten! We gaan 't even halen." "Vhjg duwde hij het lichte vaartuig vap den oever, sprong er in en trok het zedl op, zoodot de boot al een einid uit den wal was, toen het achtergelaten tweetal te voorschijn kwam. „Wat moet dat beteekenenj" riep Keee. „Wind je niet op," antwoordde Goen lachend, „we zijn zoo terug Even wat halen „Laait Miee dan 'hier blijven" De woorden van Helene klonken flauw ver staanbaar tot de zeilers door en Coen eerimide met gebaren, dat hij1 hen niet meer kon verstaan We zullen hen de volle maat geven Voor 4 uur gaan weViet terug Ik heb proviand achter gehouden," eei Coen tot Mies. „Is dot ndet wat lang?" „Neen, zeker niet. Vier uur hebben ze stellig noodig om elkaar te ontdekken." „Ziullen ze niet woedend rijn?" „Ai» 't plan mislukt, ja, als bet étaogt i oma dankbaar vrijn. We varen nu maar het Kleine Meer en dan gaan wij daar „chambree separéee" -wat eten." De broer en de zuster deden zoo, maar reeds om half drie begon Mies pogin gen te doen om Goen tot terugkoeren te Buitenlucht I ja. dat wéét ik oliemaat, Maar de lucht van.DOUWE EGBERTS Uit mytt pUpii ideaal. 't Je genot pij volte teugen, Het is geurig zacht en fijn,, Het brengt wi myn mannentaal Reuzengeur en zonneschijn. ECHTf FRIESCHI 20'30 a PCX OM verschaft U wolkat van/jatot Hij weigerde beslist Om 3 uur hervatte zij haar aanspo ringen tot vertrek en stelde voor om al thans naar het Groote Meer terug te zoodot het yerlaten tweetal kon rien, dat de boot in de nabijheid was. „/Goed," zei Coen, „We zullen wedden. Ik. wedi, dot ze ons niet opmerken „En ik, dat ®e naar ons ritten uit te zién." Coen won zijn weddenschap. Zij zeil den langs 'het eiland, eenmaal, tweemaal; maar geen toeken werd gegeven. Dichter ging het scheepje naar het eiland en. niet» bewoog." „Roep eens hand," beval Mies, „we moeten hen niet overvallen." Coen zette zijn handen aan den mond i brulde: „Ahooooil" Het bootje was het eiland nu tot vlak bij genaderd, het zeil was gestreken en nog eens daverde Coens' stem: Ahooooil" Daar bewogen heftig de struiken, juichende stemmen weerklonken «n een oogenblik later zagen de zeilers Kees met zijn arm om de schouders van He lene. ..Gefeliciteerd!" rieipen Goen en Miee tegelijk, nog voor zij aan wul waren. „Schavuiten," lachte Helene. „wat moesten jullie toch zoo dringend har- len?" ,Een aschbakje," lachte Goen. reten en haar man gearresteerd zou worden. Gevangen genomen! Veroor deeld De vader van haar kind! Arm zieltje, dat nu reeds zou overgélerviprd worden aan de minachting, aan al de vernederingen, aan al de beleedigingen O, kon zij maar iets doen om het al de ze ellende te besparen! Ongelukkig ala zij riloh voelde, drukte zij haar bran dend voorhoofd tegen de steenen muur en kreunde: Mijn God! spaar hem, mijn God! Mijn God!.... Opeens hoorde zij een déur openen en dichtbij haar bleef iemand staan, dio uitriep' Maar u is niet «goed, mevrouw! Zij trachtte rich te herstelen, her kende den dokter van hqt gerechtsge bouw, dien rij zoo dikwijls bij hoar va der 'had ontmoet en stamelde: Ja, een beetje, dokter, de warmte van de zaal heeft me ongesteld ge maakten dat tooneelhje beeft me ln de war gebracht. Athl Ja! Ten slotte heeft uw mnn rich prachtig igedagen. Hij (heette ail het mogelijk» gedaan om zijn cliënt te red den Wat een kracht, wat een warmte! Hij heeft alles in het werk gesteld om dezen zwerver «het spreken te baletteh Het waa werkelijk prachtigMaar blijft u toch ndet langer staan, me vrouw, u verbleekt, u da ndet goed. Kom, gaart diiit vertrek binnen, daar ie mijn werkkamer, zoodat u er wat kunt rusten en op uw gemak komen Zij volgde den dokter, tdi© da deur openduwde - Het spijt me. dat ik u geen ander ertrek kan aanbieden De kleine Ga- iuiöhe is er ook. Ik moest hem verzor gen maar nu as hij in staat te ■ver trekken. Och, nm. lut h«m mm Mij-m. 4oW«r booft BH Jo»«w btaMn zoodra hu hu nog en trok rich terug, zoodat rij rich met Quartr-de-Brie alleen, bevond. Het groote verdriet hod &een. sporen op het gelaat van het kind achtergela ten. Hij was kaJ alleen was, toen hij aiert over de angstwekkende fit moordenaar stond en h< beefde, dacht hij er alleen aan de plaat te poetsen. Öe korrnst van Joeimne deed hem rijn voornemen wijzigen. Toen rij hem zacht aansprak op een toon, waarin de tee- derheid lag, welke hij noodt had gekiend, was hij onmiddellijk gedwee en had zij dadelijk zijn vertrouwen gewonnen. Ja, zij sprak met ham. Zonder reden, zoo- der doel. eenvoudig, omdat zij ongéLuk- fcig was Zij dacht er nnet meer aan, da.) hij was gekomen om haar den genade slag te geven. Het was immens maar een Mud, hij was ongelukkig en rij be klaagde hem. En toen (hij wilde op staan, hoewel hij nog waggelde, dwong zij hem weer te gaan zitten len legde zelfs een hand op zijn hoofd. Quant-de- Brie werd steeds bleeker. Dit moederlijk gebaar trof hem diep in het hart.' 0, mevrouw, mevrouw! Wat moe ten de'kinderen gelukkig rijn, dde een moeder ale u hébben. Zij schrikte pijnlijk getroffen op «n zei als in een droom: Ziwijg, kind, zooiets weet men nooit. O, er rijn er, dio meer dan ge noeg geluk hebben. Nu ik "u heb fooonen spreken begrijp ik 'het beert Maar te voren kénde ik het ndet, omdat ik altijd ruw ben behandeld. Niemand hield v*n me en als men zteh met mij bemoeide. Was 'het niet om me goed te doenMaar toch ik niemand kwaad gedaan. Men moet den schuldige straffen, ja. men most hem onthoofden, dian moordenaar, waat dart te rechtvaardig, «mai..,> Een praatte op hat Kruis ta Moarcapallt. Peet: Mooi wear, Joop, het is om te watertanden, zulk prachtig weer en zoo eoht om even te beurzen, 'e nacht» mistig, op den dag een heerlijk zonnetje Je moet in den polder komen, alle ge wassen staan er schitterend bij Zeg, Joop, het ie waar ootk, wat zou tooh de oorzaak rijn dart er aan gemeente-bode benoemd as bud ten de voordracht om, zoodets kan. dk mij ndet indenken. B. en W hadden toch werkelijk de zaak goed bekeken, wart betreft een drietal te kie zen uit de sollicitanten. Het zaakje ie niet zuiver Ik vermoed, dat ar Moer- oapelsohe politiek tusschen zit Ja, ja^ je maakt hier wat mee bp ons dorpje van 700 rieten Neem eerst eens den heobouw van de Chr. School, dan den bouw van de nieuwe pastorie, de prachtige hopga ijzeren paal op den hoek van het kruis. Daar rirt roddoHpoiitiék im. Zeg Joop, weet je wat ik heb gehoord over de benoeming van een gemeente bode? Daar is ook aan verbonden de post van dorpsdiender Nou, dat zaakje geeft maar een gulden per week, of f 60 per jaar. Een koopje, dat is zoo, maar je hoeft ndet geleerd te zijn. Ver keersagent hoeft ook ndet, daar «ongt de rijksveldwachter voor. Nou, Joop, opge let hoor Van de week werd mij verteld, dart in de raadszitting 5 leden aanwezig waren: de heer Paul had reeds bedankt an een was met rijn vrachtauto naar Leiden. Voorzitter had nummer één voorgedragen, volgens zijn pxeendng de geeohikste Daar schijnt lang over ge praat te zijn. Blijkbaar moest dit zaakje gerekt worden met het oog op de kornet ran den vrachtauto. De voorzitter stoort toen hierover het debat en zou overgaan tot stemming Daar komt de vrachtauto het dorp binnenstormen, tot den ingang v\an het gemeentehuis. „Stop, stop, kom binnen, kom binnen". De neutrale man springt de trappen op en vraagt zuch tend geheime vergadering: de voordracht i» niet in orde, nummer één verkoopt bl«r «n wlin. De Hei™ Co gooit ook nog een schopje op Zeg Joop. Zwijgzwijg! Waarom, mevrouw? Het is een slechte man, want hij heeft een arme vrouw gedood; ik heb hem gezien en ik heb hem hier herkend; daarom wii hij me niet laten spreken. 0„ God!Zeg dit ndet!Zeg dit ndet! Verbaasd keek hij haar aAajj, zag baar zoo bleek, zoo treurig, zoo onge lukkig, dat hij vaag begreep, dat een groot verdriet haar ondermijnde En nu had de kleine vagebond medelijden met deze groote dame Hij glimlachte haar toe. -r- Ik wil wél zwijgen, als u 'het teil, ik ral doen wat u zou willen. Met gesloten oogen sprak zij zeer zacht: Zwijg, kind, zwijgl Een oogenblik spraken, béiden geen •woord, tot het kind vér*olgde: Jaweil, ik zal doen wat u wdlt; maar wat moet ik zeggen, als zij me stroke komen halen, als rij mij nog maals ondervragen? Zij «autwoordde niet, haar borst ging moeilijk op en neer, zijhijgde, zoodal Quart-de-Bri* het niet waagde verder aan te dringen Hij dacht enkele minu ten na en zei ten slotte: MevrouwZou er misschien geen middel zijn om hier weg te komen? Men zal mij niet meer te pekken krijgen, dat zweer ik u. Haair oogleden openden rich weer, waarna haar blik, zacht door de onein dige droefheid, het kind streelde: Ik moert spreken mevrouw. Maar ale men mij niet bewaakt ie u de eenige, die mij hieruit krijgen kan. - 0, hoe hij haar in de, verleiding bracht, deze vagebond! Hij bood haar het eenige middel om haar kind te ont rukken tam de-modder, aaa de eobandt, het te redidZij stond op en nam .de hand van Quart-do-Brie. Kom, kind, en zwijg. Zij liepen door de veriaten gong, ble ven bij de deur staan, die aan het pu bliek toegang verleende. Maar dfeae deur was gesloten en voor deze ver sperring voelde zij rich overmeesterd door een opetendig gevoel en een s6m- bare wbpde Zij dacht uw hoop, die haar nojt oyenbleef het tand, dat lij ander het hert droeg, te tamn redden en dat dere afgodoten ««"J" hoop kon venuettgen. AUos ma '<>ïen haar: de menschen en de dingen. Met een woest gebaar nam zij de hand van «het kind, besteeg de trappen, liep door de kantoren, volgde de verschuilende gangen. De bewakers keken deze ele gante jonge vrouw, die een. bedelaar meevoerde, verbaasd na. Maar daar zij bun geen enkele inlichting vroeg en deed alsof zij til\uia was, lieten zij haar doorgaan En plotseling bevonden zij zidh in het voile liahrt, voor een groote trap, welke baadde in zonneschijn. Voor hen log het groote voorplein, het hek, de boulevard vol gewemel, Ga nu maar, 'kind. Mevrouw... mevrouwik zal u noodt vergeten. Wacht even. Hij zag, dot zij iets zocht, naar i«t# testte; hij begreep hst en fluisterde: - O, neen! O, neenli... Zij streelde hem nog even. Ga nu. Zij volgde hem met de oogen. In-«en oogenblik waa hij he(. voorlpsin over. Toen een agent hem iets toeriep, aertte hij een lange neus en op hst voetpad keerde hij rich nog even om en wuifde I haar een vaarwel toe. Daarna ging hert ventje in de menigte verloren. I Nd keerde rij op hux «ohnden tem"

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1930 | | pagina 4