Rijwielhandel
JAi.'T IS ZÓÓ TT
ED-AAMillIDIIINIG
IA.PEEK
i
M0TZAKKEN
In de Paradijsvogel
f 2500.-
VISCHMEEL
I. UERHEUL'S MMerMel
hl/A^.
LETTERS ARTIKELEN
w| ANTON C00PS
Gorinchem
VRACHT-AUTOMOBIELEN
F\ C. ROMEIJN Zn. - GORINCHEM
mOÖMF DEEESMAf^
Kozlloen, Ramen sa Deuren
merk A
Van Rondom
112*1 HEEREN-BAA1
Wljdstroot 3
een prime Rijwiel
Gouda
Kamerplanten
RAVENSWAAy'S
Sedert onze laatste publicatie hebben wl] aan de onderstaande
personen een Extrn-Cadaau uitgereikt
om kleedingstukken op te bergen
Prijs 75 ets en f 1.25
JE HEBT NIET OVERDREVEt\ 'T ZIT „ÓCH IT TEREND.'
Colbert Costumes I- en 2-r|j
Colbert Costumes l> en 2-rij
Blauwe Colbert-Costumes I- en 2-r|j
KLEEDING-MAGAZIJNEN
A. N. VAN ZESSEN
2-2'/j tons chassis, met
laadbaklengte tot 4 Meter
De eenige werkelijke Vrachtauto in deze prijsklasse
EIND 40!
ITELEF. 114
4,90
5.90 8-5o :°..n
HOOGSTRAAT.
ROTTERDAM
J. R. VERMEIJ
Is |e adres
Aanwezige partij bevat, volgen* analyse Hike Lb. Pr. Sletten
d.d. 8 Maart 1.1. 7Ó.I eiwit
Slechts 4.2 vet, 4.2 vockt en 1.8 zont
Rotterdam
Mengelwerk.
het Eiland.
op
FEUILLETON.
Van Misdaad tot
Misdaad.
Plaatselijk Nieuws
TWEEDE BLAD
nieuwsblad «mm zutd-itoixxnd en utrecht,
Cmirtm
VRIJOAO MCI lOt.
Wl| lsvsr.njtU than» r pn pm
raad» voor
mat Torpado-naaf - Kettlngkast an
Bagagedragar, mat 1 |aar garantla
Biirmr» E.H.R. muniil-l imiiln.
I Ruluii voorraad Bandin in (Mirdlilin
Voorvolwassenen en kinde
ren met een klierachtig gestel
het geneesmiddel bij
uitnemendheid.
Verkrijgbaar bij de Ta. P.Roor,
Voorhaven 12, Schoonhoven.
ONZE VOORRAAD
is n Is altijd, zeer uitgebreid
Firma J. DOESBURG, Schoonhoven.
BRENGEN U GELUK.
No. 788. A. van Harten, Giesttn-
Nleuwkerk, (dit is het tweede
Extra-Cadeau, dat aan dezen
verbruiker ia uitgereikt).
No. 789. F. Slomp, Hoornaar.
No. 790. A. van Steen ia, Bergam
bacht.
No. 791. A. van Ravenhorst, Poe
derooien (voor gepubliceerd
Peilnummer).
No. 792. T. de Stlgter, Nieuwland.
No. 793. M. H. de Leeuw, Leerdam
(dit is het twaeda Extra-Cadeau,
dat aan dezen verbruiker is uit
gereikt.
No. 794. M. van Stijn, Hank.
No. 795. J. v. d. Schans, Sprang.
No. 796. E. C. Klop, Haatten (voor
gepubliceerd Peilnummer).
No. 797. J. J. W. Oroenenberg,
Gorinchem.
No. 798. Wed. O. v. d. Wal,
Oameren, (voor gepubliceerd
Peilnummer).
No. 799. Q. Heljsteeg, Asperen.
No. 800. M. Oeudeke, Almkerk.
No. 801. C. Eikelenboom, Bieskena-
graaf.
No. 802. B. J. v. d. Werken, Oo-
rinchem (voor gepubliceerd Peil
nummer).
No. 803. O. Noordhoek, Streefkerk
(voor gepubliceerd Peilnummer).
Wij verzoeken den houder van onderstaand Peilnummer
binnen drie dagen zijn Peilkaart op te zenden, onder
opgave van het Extra-Cadeau, dat hij wenscht te ontvangen en
van den naam van den Winkelier, waar hij gewoonlijk ,zijn
Letters-Artikelen betrekt.
Serie A No. 0843.
De houder van onderstaand nummer, dat reeds eeniee weken
feleden is gepubliceerd, heeft nog verzuimd zijn Peilkaart
n te zonden. Wij verzoeken hem dit nog per omgaande
te doen.
Serie B No. 1171. (O. VAN WIJNOAARDEN, Sliedrecht).
M. V. v. h. H. RAVENS VA AY ZONEN - GORINCHEM
II
Drogist - Wijdslraat Gouda
HIT OOROItL VAN VILCN. Dit BUDS IN ONII
MAOAZIJNIN KOCHTKN, I» HCTZILTDII TKVBKDIN
IN NOO IIN» TIVBIMN. ÉN OVIR ONII »OB-
TIIBINO ÉN OVIR ONII KWALITIIT. MAAR VOORAL
Da baats wollan Kamgar sas. Prima Klesrmaksrswsrk
32.50, 34 00, 37.50, 40 00, 44 00, 49 00, 52.50,
56 00, 5 9 00, 64 00, 67.50, 70.00
Dtgalljm Stof.i Moderne Oeeelne
5.75, 8.50, 10.75, 12.50, 15.00, 18.00, 21.00,
24.00, 26.00, 20.00
Effen en bawarkt. - Uitsluitend solide kwaliteiten
11.50, 16.50, 22 50, 27.50, 31.00, 36.00,41.00,
47.00, 52.50, 56.00, 61.00, 6400, 68.00, 71.00
Ook in Jongenskleeding is onze sorteering buitengewoon mooi - Ziet onze etalages
Jfjet bejStemt&óelte^en 1
borstkwalen enuerkou&Krtó.f
Zutütr nataurprobuctf
Vraagt Otttm óroy'&L
Pry* per bootjt f025
CHIC0B0 la verkrijgbaar bij
SCB09ND0VEN
MAKELAARSKANTOOR VAN
Q. VAN DER HORST
Beëedigd Makelaar in Onroerende
Goederen - Hypotheken tol eik
bedrag op Huizen en Landerijen
Op Land met goede overwaarde
41/{ 10 jaatr vaat. Koop - Ver
koop - Huur - Verhuzvn a ffnfawi
en landerijen.
Korte dijk 0 Schoonhoven TA 100
cbroomledcta o Xr\ mcI b*'ge gecombi.
OÉird, vinei
in bMtó 3.60 5.90
t«rr moot model, rans
geneiid, xwert en bruin
VVncflIllenrfe mooie
combinatie», licht mei
donkey beige, met
hoog. OQ
Sportschoen, diverse k—,|:„it
Combinatie». I.ch, met boxc,,ft'
nieuw Amerik. model.
donker beige, bruin
boxcalf»
171
EIKEN TAFELS.
Salontafels, Ovale tafels, Scpuifta
fels, Theetafels, Bloemtafels, werk-
tafelt, Bazar „DE POTTEMaN"
Eind, Gorcum. Pakkisten te koop.
HEKENDORP - TELEF.
voor
fEWmtW-KB
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoiinhov.mch. Courant
VRIJDAG
El 1S30.
door
JAsN KUKUlT.
Jod pMt op audllntle.
Mo* ExoMlaivtl» kant ntot", ui
taata, terwijl tl) 4* MesobevtSNH
Courant Ua,
„WaUe Eiadtontl», tente", WNfJk
„Varwaobt u aan miniatar op rteltef
^Neen, Jongen, maar al# je de krant
met wad meer verstand das
JhumoeeUe dat eerst 'hebben," riel
Jodoous vinnig in.
We letten geen van beiden op <foe on-
noooele uitval en tante sprak rustig
„....dan zou je gezien hebben diat
Zijne Excellentie den minister van staat
commies atra der Koningin in de ppo-
vdnoie Zuid-Holland, jonkheer meester
doctor Van K araebeek, vereohillende
gemeenten in onze provincie bezocht zou
hebben en t*u lees Ik dat rijn bezoek
een week U uitgesteld.
„Lastig voor de menechen die bun
Zdndogsche pakken 'hebben laten op-
strijken of broodje. met ylwfch toot dan
oommiaauia hebben beetakV'
•pottend.
„Je hebt geen voldoende eeriried voor
d» over je gestelde machten, orin jon-
«9ii,zei tante zacht vermanend. al
ia een oleoht teéken van dezen tijd, dat
de jonge menschen meenen gelijk of bo
ven alle anderen te staan. Eerbied en
ontzag voor gezavind je baast niet
meer. Daar heb je nou bijvoorbeeld die
jongen daar en ze wees met een min-
achtaende duim naar Jod die jongen,
die, zoo oud als hij ie, nog niet» nuttigs
gedaan heeft en dde denkt den gek te ikun-
nen steken Xmet eten man ala meneer
Van Karnebeek. die, als ik 't goed weet,
in den Volkenbond lang de eerste viool
heeft gespeeld
„Fliudt, tante," zed Jod met een hate
lijke grijns, „meneer Van Karaebeek
speelt fluit geen riool
Tante haaide de schouder» op voor
zoovel gebrek aan besef en boog rich
weer over de oourant.
Na eenige oogenblikken riep Jod
wohrt:
„Tante!"
Tante antwoordde niet.
„Tante," sprak mijn neef toen luider,
„ik zal u eens toornen, dat Ik wel degelijk
eerbied beb voor de over mij gestelde
machten Niet alleen eerbied, maar ook
vertrouwen. Luister eens goed, want er
komt ast» gewichtige Ik heb gezien dat
de commissaris, als hij in die verschil
lende gemeenten komt, ook audiëntie
verleent aan aJlen, die hem willen spre
ken Welnu, ik ben van plam om naar
hem toe te gaan."
„Wou je hem vragen of 'hij je zonder
examen tot doctor in de rechten wil be
noemen," vroeg ik bitter
„Jan," antwoordde Jod, „ik hoor weer
tot mijn spijt hoe een tekort aan kennis
je 'hebt. Tot zoo iets als jij bedoelt heeft
de commissaris geen bevoegdheid Als
men mij doctor honoris causa in de
rechten wil maken, kan dat alleen door
den Senaat van een universiteit gebeu
ren. Neen, Jantje, ik zal mijn weg zelf
wel vinden en heb geen steun noodig van
een autoriteit, maar ik wil hem de noo-
den van deze provincie eens voorleggen
„Ken jij die dan?" vroeg tante met
prachtige verbazing.
„Ja, tante, dk ga den commissaris
vragen: om een beslissing inzake de
Reeuwijksoh en Sluipwijksohe plassen,
om waarschuwingsborden bij de vele
gevaarlijke en onbewaakte overwegen
van den trein GoudA—Schoonhoven, om
spoed in zake verbetering van de overzet-
veeren bij Krimpen ad. LTssel en el
ders. om verbetering der bestaande ver
keerswegen, waarover reeds jaren wordt
gesproken, om overleg met de belang
hebbenden over den waterstand
„Dat behoort ook niet tot de bevoegd
heid. van den commissaris, doctor ho
noris causa," riep ik triomfantelijk.
„Dat kan me niet schelen,ik zal 't hem
toch zeggen. Er is nog veel moer, ik ga
•en HjriJ»
dracht Ik weet zeker dat ik hem ml
ontroeren," vervolgde Jod opgewonden.
„Zoo," zed ouwe Teun, „dan ga Ik mee
om hem te vragen om de boeren wat
minder last te laten hebben van zijn
ambtenaren en hun papieren en <w
GodewtepriJe Staten tn beetje spoed te
door
W. KKRiKEMANS.
Goen West zag op eenogen afstand
met begrijpend oog het ijdele spel van
Helen* en Kees Coen beet nijdig op zijn
pijp, bromde al# een gestoorde beer en
mompelde voor zich heen:
„Je zou ze
Toch wat er voor een ander toeschou
wer, dde ndet zooveel wist, begreep en
zag ale Coen, niets bijzondere te zien
aan het verkeer tusschen Helena en
Kees.
Hij was haar genaderd «v had be
leefd, maar koel gevraagd:
„Wilt u nog singLen, freule?"
Helene had een oogenblik doordrin
gend Kees aangezien en toen erven koel
geantwoord:
„Ja, nog één single!"
Het Monk, alsof Helene toestemde om
niet onbeleefd te lijken door een, -weige
ring, maar overigens niet weinig lust
had.
Zij tennisten wel met de ware
speeldrift en sporttoewijding, maar zon
der ds vroolijke plagerige, jolige, at
mosfeer, dde het apei tot een dubbele
vreugde maakt Ze 'tennisten correct en
wederzijdsch beleefd, maar met zekere
ingetogenheid klonken de 'kreten:
Ready? Out! Line! en toen de games
uit waren, stomden' zij pMohtmatog met
elkander te pinten als twee menecthen,
die zich niet op hun gemak gevoelen,
met een gemaakte vroolijkheid, dde
slechts enkele malen de veel motuuriijker
kilheid verving.
Coen zag dat alles van zijn zitplaats
aan en grinnikte:
„De ezels! De ezel en de eranhm," ver
beterde hij zich zelf. ,J>e eteen^udten,
Nooit komen ze er over heen."
Hij zag Helene heengaan na een kort
knikje en een stijve buiging van Kees,
Coen sprong driftig op, liep naar zijn
vriend en' stelde de duistere vraag:
Hoe lang moet dat nog duren?" i
Koes begreep niettemin de vraag vol
kommen en schokschouderde.
„Jij west 't ndet? Nu, ik wel," ging
Coen voort „Dat ml zoolang duren, toi
ar een derde tusaohenkomt
Kees keek zijn vriend met eenigsrins
verschrikte oogen aan.
„JvK natuurlijk," vervolgde deze. Jif.
bent een dikkop en Helone isJe
wat conservatief Ais iets had van
den geest der andere meisjes, zou ze 't
jou gemakkelijker maken, maar nu dat
niet het geval ia moet jij een vent zijn
en H niet gemakkelijk willen hebben. Je
weet. dat ze van je houdt en.
,J)ait weet ik ndet," vied Kees na
drukkelijk in. „Dat, weet ik niet Dat ie
juist Jij zegt, dat wel en jij verzekert
me dat wel al maanden maar op aller
lei vage gronden „Psychologische ob
servation' 'zooals jij dat noemt, die mo
gelijk wetenschappelijk zeer interessant
en juist mogen zijn, maar die voor mij
geen waarde hoegenaamd hebben. Ik heb
bij Helene nooit dots kunnen observee
rden van iets. dat naar genegenheid lijkt
Integendeel, ze is jegens mij koeler
stroever en minder op haar gemak dan
tegen anderen
„Juist," juichte Coen opgetogen,
„juist Daar héb je 't gezegd, dat is nu
de beste en zuiverste term, diie je kon
gébruiken. Ze is. herhaalde hij lang
zaam, en met eterken nadruk, minder
op haar gemak bij jou dan bij anderen
Dat is bij haar zoo goed als een open
lijke declaratie. Tegen mij, Wilkens.
De procureur deed hopelooze pogin
gen zich verstaanbaar te maken, maar
zijn stem ging verloeren in het rumoer.
Stemmen brulden:
Uit ia onwaardigi Dit is vreeselijk!
Dit tooneel heeft al te lang geduurd!
De advocaat 'heeft niet het recht.
—Genoeg! Genoeg! laat ham zwijgen,
breng ham wegl
De president voelde zich onmachtig de
orde te herstellen en beval:
Ontrudm de zaalDe
geschorst.
Medeplichtig.
Vol afgrijzen had Joedane dit afschu
welijk tooneeltje meegemaakt, dat zij
alleen had begrepen. Zij stond, nog ver
stijfd door haar wanhoop, toen een stam
dicht bij haar beval:
U moet vertrekken, mevrouw.
Daarna kwam zij in de gong met
knikkende knieën, kloppende élapen,
verscheurd door smart. Zij ging tegen
eten muur leunen, omdat zij niet de
bocht had naar huis terug te koeren,
noch de werkkamer van haar vader te
betreden. En noodt meer zou zij het ge
bouw ingaan, waar de waarheid bekend
was geworden. Als zij niet kon eterven,
waar kon zij zich dan verschuilen voor
de schande? Want voor haar atemd hot
vast, dat de sluier, waarachter de
moordenaar zich verborg,
tegen Smit, tegen allemaal ie zij onbe
vangen 911 ua-tuurlijk, omdat zij voor
ons niets meer gevoelt dan vriendschap
Wij zijn epeeUuuneraden, maar in jou
ziet zij wat meer, voor jou gevoelt zij
meer en daarom vtfjkt die onbeyum/gan-
heid als jij nadert Heisas heeft nog
■ets m pot) vafl 4# schuchtere bwcjit
jonk mw, die mh blo/end over imi
borduurwerk boog als 4e ridd«r van
haar hart de «aal binnentrad. Wee# jij
nu een ridder en.
Kees legde zijn hand op Coen's arm
en sprak zacht:
„Daar zit de moe 11 ijkiheid, vrindje
Ik ben geen ridtder ïletane is trotach
zij is zich bewust te zijn freule Van
Gouwaenden en ik ben Kees Weber of
op zht Hollandach Wever, geen ridder.
Maar dit zou nog wel te overkomen zijn
Het ergste te echter, dat (Helene rflk
Is. Als dat niet -het gevaü was. zou ik
misschien de risico van een aifwijzing
wagen,, maar haar fortuin zit me litn den
weg Üever zwijg ik, dan voor bruid-
scltotjager te wonden aangezien. Kom
welgaan."
De twee vrienden gingen samen van
het tennisveld en bespraken onderweg
het ondepwerp, dat zij al zoovele malen
samen behandeld hadden, zander dat
het Coen gelukt was Kees tot zijn in
zicht te brengen.
„Ze moeten g-edwoonaen worden," be
peinsde Goea. toen hij alleen naar 'huU
gtin-g „Zoo komen nooit verder Ik
moet zien, hen eens wat langer en on
gestoord bij elkaar te brengen Maar
hoe dot te imstalleeren Ik zou 't Mies
kunnen vragen. AJ» zij hen eens uitnoo-
digde en dan aa een poosje htehging
Ja. ja dat zou misscïLien iot0 zijn
's Avonds overlegde hij dit plan met
zijn zuster Mies. Ze glimlachte tegen
haar geestdriftriigen broer hu a»i:
Jk geloof 'niet Coen. dat jè je van
Boo'n visite veel resultaat moet voor
stellen. Blijf eens bij de werkelijkheid,
zoo als 't gaan zou. Ze zullen hier zitten
volgens jouw plan alleen met mij Ik ga
weg onder een of ander voorwendsel
maar dat kan. niet lang zijn. Jk kan niet
het huis uitgaan. Geloof' jij^ dat zij in
die 5 of 10 minuten de beletselen kun
nen opruimen, die op bun weg üiggen en
dat zij elkaar in de armen zijn geval
len als ik terugkom]? Neen, broertje, op
die wijze breng je ze,„niet tot elkaar. We
moeten een ander plan bedenken."
Inderdaad ontwierpen zij een ander
apeet% het resultaat van een langdurig
overleg tusschen Goten en Mies. een ont
werp. dat Mie* wel geopperd, maar la
ter toch niet aangedurfd had en waar
voor zij pas na 'n vurig betoog van Coen
haar medewerking had toegezegd.
's Anderen daags belde Mies Helene
op en noodigde haar uit om op een be
paalden dag in de boot van, Coen te
gaan "zeilen op het Dubbele Meer.
„Wie gaan er nog mee?" vroeg He
lene
„Alleen mijn broer Webar."
Stijte dn de telefoon.
Mies glimlachte en begreep, wat ar
aan de andere rijde gebeurde
„Jaik denk wel dat ik kan," werd
toen aarzelend en zacht gezegd. ,Jk zal
men"
„Goed, dan rekenen we er oip. We
gaan plo-nikken op 't eiland."
Den volgenden ochtend wa® Coen
nog berig met Mies om proviand dn do
boot te laden en het voertuig zeiree te
maken, toen Kee® naderde.
„Je kopal juist van pos," riep Go«n
vTOolijk. „Borg jij die zaken rati
nebjes In 't vooronder, dan zal ik
zeil losmaken en zoo."
Een ©ogenblik later kwam een
den wee- af en stopte bij de (boot. Hele
ne stapte uit.
.Goeden morgen," riep'rij opgewekt
,Ik- heb ode nog wat meegebracht,
maar dat "mag jp pas zien als we op 't
éi land zijn Dag Miee. dag Ooen dag
Kees Zeg Coen, hoe' lang Mirien we
weg?"
„Noutot 'n uur of vijf."
..Ja. dat Is goed, maar niet later. We
hebben Qj&sten vanmiddag,"
„Ik hoop, dot je een vxoolijk diner
milt hebben," zei Coen ©enigszins ge-
heimrinmig. „Je zult eens riem hoe op
gewekt je bent na aoofa zeiltocht. Ga
jij nu met Mies voor in ritten, dan kan
Kees bij mij komen om te helipw. AM*s
klaar? Paar gaan w# dan."
De wind «ette bet seil bol en rust ff
gleed de rondte boot door het water, TV-
gen 12 uur koer#te Coen mot bet eiland,
Toen het eoheepje den oever raakte,
sprong Kees er uit en meerde hét aan
een struik
Allo bootwerkers," riep Ooen, nu
aiam 'it lossen. Pak aaA. Ieder wat. Hij
"t,f uit de boot de verechillemde pekken,
hieM er één achter, dat hij weg
stopte.
De levensmiddelen en versnaperingen
werden aan land gediraren pn Ooen ze)
tot Helene (en Kees, om\ die verder het
eriland im te brengen en naar een ge
schikte plaat» te zoeken voor de pto-niö
De twee jongelieden liepen «wijgenld
met de pakjes^ de ongebaande wegen.
„Stap jij maar vast Ln," zei Coen ge
dempt tot zijn. zuster
Coen bleef nog eetuigen tijd wachten
mn-akte toen haastig de boot los en
schreeuwde zoo hard hij kon naar He-
INCHEZONOEN MC0EDffCL)Nfl.
„We hebben wat vergeten! We gaan
't even halen."
"Vhjg duwde hij het lichte vaartuig
vap den oever, sprong er in en trok het
zedl op, zoodot de boot al een einid uit
den wal was, toen het achtergelaten
tweetal te voorschijn kwam.
„Wat moet dat beteekenenj" riep
Keee.
„Wind je niet op," antwoordde Goen
lachend, „we zijn zoo terug Even wat
halen
„Laait Miee dan 'hier blijven" De
woorden van Helene klonken flauw ver
staanbaar tot de zeilers door en Coen
eerimide met gebaren, dat hij1 hen niet
meer kon verstaan
We zullen hen de volle maat geven
Voor 4 uur gaan weViet terug Ik heb
proviand achter gehouden," eei Coen tot
Mies.
„Is dot ndet wat lang?"
„Neen, zeker niet. Vier uur hebben ze
stellig noodig om elkaar te ontdekken."
„Ziullen ze niet woedend rijn?"
„Ai» 't plan mislukt, ja, als bet étaogt
i oma dankbaar vrijn. We varen
nu maar het Kleine Meer en dan gaan
wij daar „chambree separéee" -wat eten."
De broer en de zuster deden zoo, maar
reeds om half drie begon Mies pogin
gen te doen om Goen tot terugkoeren te
Buitenlucht I
ja. dat wéét ik oliemaat,
Maar de lucht van.DOUWE EGBERTS
Uit mytt pUpii ideaal.
't Je genot pij volte teugen,
Het is geurig zacht en fijn,,
Het brengt wi myn mannentaal
Reuzengeur en zonneschijn.
ECHTf FRIESCHI
20'30 a PCX OM
verschaft U wolkat van/jatot
Hij weigerde beslist
Om 3 uur hervatte zij haar aanspo
ringen tot vertrek en stelde voor om al
thans naar het Groote Meer terug te
zoodot het yerlaten tweetal kon
rien, dat de boot in de nabijheid was.
„/Goed," zei Coen, „We zullen wedden.
Ik. wedi, dot ze ons niet opmerken
„En ik, dat ®e naar ons ritten uit te
zién."
Coen won zijn weddenschap. Zij zeil
den langs 'het eiland, eenmaal, tweemaal;
maar geen toeken werd gegeven.
Dichter ging het scheepje naar het
eiland en. niet» bewoog."
„Roep eens hand," beval Mies, „we
moeten hen niet overvallen."
Coen zette zijn handen aan den mond
i brulde: „Ahooooil"
Het bootje was het eiland nu tot vlak
bij genaderd, het zeil was gestreken en
nog eens daverde Coens' stem:
Ahooooil"
Daar bewogen heftig de struiken,
juichende stemmen weerklonken «n een
oogenblik later zagen de zeilers Kees
met zijn arm om de schouders van He
lene.
..Gefeliciteerd!" rieipen Goen en Miee
tegelijk, nog voor zij aan wul waren.
„Schavuiten," lachte Helene. „wat
moesten jullie toch zoo dringend har-
len?"
,Een aschbakje," lachte Goen.
reten en haar man gearresteerd zou
worden. Gevangen genomen! Veroor
deeld De vader van haar kind! Arm
zieltje, dat nu reeds zou overgélerviprd
worden aan de minachting, aan al de
vernederingen, aan al de beleedigingen
O, kon zij maar iets doen om het al de
ze ellende te besparen! Ongelukkig ala
zij riloh voelde, drukte zij haar bran
dend voorhoofd tegen de steenen muur
en kreunde:
Mijn God! spaar hem, mijn God!
Mijn God!....
Opeens hoorde zij een déur openen en
dichtbij haar bleef iemand staan, dio
uitriep'
Maar u is niet «goed, mevrouw!
Zij trachtte rich te herstelen, her
kende den dokter van hqt gerechtsge
bouw, dien rij zoo dikwijls bij hoar va
der 'had ontmoet en stamelde:
Ja, een beetje, dokter, de warmte
van de zaal heeft me ongesteld ge
maakten dat tooneelhje beeft me ln
de war gebracht.
Athl Ja! Ten slotte heeft uw mnn
rich prachtig igedagen. Hij (heette ail het
mogelijk» gedaan om zijn cliënt te red
den Wat een kracht, wat een warmte!
Hij heeft alles in het werk gesteld om
dezen zwerver «het spreken te baletteh
Het waa werkelijk prachtigMaar
blijft u toch ndet langer staan, me
vrouw, u verbleekt, u da ndet goed.
Kom, gaart diiit vertrek binnen, daar ie
mijn werkkamer, zoodat u er wat kunt
rusten en op uw gemak komen
Zij volgde den dokter, tdi© da deur
openduwde
- Het spijt me. dat ik u geen ander
ertrek kan aanbieden De kleine Ga-
iuiöhe is er ook. Ik moest hem verzor
gen maar nu as hij in staat te ■ver
trekken.
Och, nm. lut h«m mm Mij-m.
4oW«r booft BH Jo»«w btaMn
zoodra hu
hu nog
en trok rich terug, zoodat rij rich met
Quartr-de-Brie alleen, bevond.
Het groote verdriet hod &een. sporen
op het gelaat van het kind achtergela
ten. Hij was kaJ
alleen was, toen hij aiert
over de angstwekkende fit
moordenaar stond en h<
beefde, dacht hij er alleen
aan de plaat te poetsen.
Öe korrnst van Joeimne deed hem rijn
voornemen wijzigen. Toen rij hem zacht
aansprak op een toon, waarin de tee-
derheid lag, welke hij noodt had gekiend,
was hij onmiddellijk gedwee en had zij
dadelijk zijn vertrouwen gewonnen. Ja,
zij sprak met ham. Zonder reden, zoo-
der doel. eenvoudig, omdat zij ongéLuk-
fcig was Zij dacht er nnet meer aan, da.)
hij was gekomen om haar den genade
slag te geven. Het was immens maar
een Mud, hij was ongelukkig en rij be
klaagde hem. En toen (hij wilde op
staan, hoewel hij nog waggelde, dwong
zij hem weer te gaan zitten len legde
zelfs een hand op zijn hoofd. Quant-de-
Brie werd steeds bleeker. Dit moederlijk
gebaar trof hem diep in het hart.'
0, mevrouw, mevrouw! Wat moe
ten de'kinderen gelukkig rijn, dde een
moeder ale u hébben.
Zij schrikte pijnlijk getroffen op «n
zei als in een droom:
Ziwijg, kind, zooiets weet men nooit.
O, er rijn er, dio meer dan ge
noeg geluk hebben. Nu ik "u heb fooonen
spreken begrijp ik 'het beert Maar te
voren kénde ik het ndet, omdat ik altijd
ruw ben behandeld.
Niemand hield v*n me en als men
zteh met mij bemoeide. Was 'het niet
om me goed te doenMaar toch
ik niemand kwaad gedaan. Men moet
den schuldige straffen, ja. men most
hem onthoofden, dian moordenaar, waat
dart te rechtvaardig, «mai..,>
Een praatte op hat Kruis ta Moarcapallt.
Peet: Mooi wear, Joop, het is om
te watertanden, zulk prachtig weer en
zoo eoht om even te beurzen, 'e nacht»
mistig, op den dag een heerlijk zonnetje
Je moet in den polder komen, alle ge
wassen staan er schitterend bij Zeg,
Joop, het ie waar ootk, wat zou tooh de
oorzaak rijn dart er aan gemeente-bode
benoemd as bud ten de voordracht om,
zoodets kan. dk mij ndet indenken. B. en
W hadden toch werkelijk de zaak goed
bekeken, wart betreft een drietal te kie
zen uit de sollicitanten. Het zaakje ie
niet zuiver Ik vermoed, dat ar Moer-
oapelsohe politiek tusschen zit Ja, ja^ je
maakt hier wat mee bp ons dorpje van
700 rieten Neem eerst eens den heobouw
van de Chr. School, dan den bouw van
de nieuwe pastorie, de prachtige hopga
ijzeren paal op den hoek van het kruis.
Daar rirt roddoHpoiitiék im.
Zeg Joop, weet je wat ik heb gehoord
over de benoeming van een gemeente
bode? Daar is ook aan verbonden de
post van dorpsdiender Nou, dat zaakje
geeft maar een gulden per week, of
f 60 per jaar. Een koopje, dat is zoo,
maar je hoeft ndet geleerd te zijn. Ver
keersagent hoeft ook ndet, daar «ongt de
rijksveldwachter voor. Nou, Joop, opge
let hoor Van de week werd mij verteld,
dart in de raadszitting 5 leden aanwezig
waren: de heer Paul had reeds bedankt
an een was met rijn vrachtauto naar
Leiden. Voorzitter had nummer één
voorgedragen, volgens zijn pxeendng de
geeohikste Daar schijnt lang over ge
praat te zijn. Blijkbaar moest dit zaakje
gerekt worden met het oog op de kornet
ran den vrachtauto. De voorzitter stoort
toen hierover het debat en zou overgaan
tot stemming Daar komt de vrachtauto
het dorp binnenstormen, tot den ingang
v\an het gemeentehuis. „Stop, stop, kom
binnen, kom binnen". De neutrale man
springt de trappen op en vraagt zuch
tend geheime vergadering: de voordracht
i» niet in orde, nummer één verkoopt
bl«r «n wlin. De Hei™ Co gooit ook
nog een schopje op Zeg Joop.
Zwijgzwijg!
Waarom, mevrouw? Het is een
slechte man, want hij heeft een arme
vrouw gedood; ik heb hem gezien en ik
heb hem hier herkend; daarom wii hij
me niet laten spreken.
0„ God!Zeg dit ndet!Zeg
dit ndet!
Verbaasd keek hij haar aAajj, zag
baar zoo bleek, zoo treurig, zoo onge
lukkig, dat hij vaag begreep, dat een
groot verdriet haar ondermijnde En nu
had de kleine vagebond medelijden met
deze groote dame Hij glimlachte haar
toe.
-r- Ik wil wél zwijgen, als u 'het teil,
ik ral doen wat u zou willen.
Met gesloten oogen sprak zij zeer
zacht:
Zwijg, kind, zwijgl
Een oogenblik spraken, béiden geen
•woord, tot het kind vér*olgde:
Jaweil, ik zal doen wat u wdlt;
maar wat moet ik zeggen, als zij me
stroke komen halen, als rij mij nog
maals ondervragen?
Zij «autwoordde niet, haar borst ging
moeilijk op en neer, zijhijgde, zoodal
Quart-de-Bri* het niet waagde verder
aan te dringen Hij dacht enkele minu
ten na en zei ten slotte:
MevrouwZou er misschien
geen middel zijn om hier weg te komen?
Men zal mij niet meer te pekken krijgen,
dat zweer ik u.
Haair oogleden openden rich weer,
waarna haar blik, zacht door de onein
dige droefheid, het kind streelde:
Ik moert spreken mevrouw. Maar
ale men mij niet bewaakt ie u de eenige,
die mij hieruit krijgen kan. -
0, hoe hij haar in de, verleiding
bracht, deze vagebond! Hij bood haar
het eenige middel om haar kind te ont
rukken tam de-modder, aaa de eobandt,
het te redidZij stond op en nam .de
hand van Quart-do-Brie.
Kom, kind, en zwijg.
Zij liepen door de veriaten gong, ble
ven bij de deur staan, die aan het pu
bliek toegang verleende. Maar dfeae
deur was gesloten en voor deze ver
sperring voelde zij rich overmeesterd
door een opetendig gevoel en een s6m-
bare wbpde Zij dacht uw
hoop, die haar nojt oyenbleef het tand,
dat lij ander het hert droeg, te tamn
redden en dat dere afgodoten ««"J"
hoop kon venuettgen. AUos ma '<>ïen
haar: de menschen en de dingen. Met
een woest gebaar nam zij de hand van
«het kind, besteeg de trappen, liep door
de kantoren, volgde de verschuilende
gangen. De bewakers keken deze ele
gante jonge vrouw, die een. bedelaar
meevoerde, verbaasd na. Maar daar zij
bun geen enkele inlichting vroeg en
deed alsof zij til\uia was, lieten zij haar
doorgaan En plotseling bevonden zij
zidh in het voile liahrt, voor een groote
trap, welke baadde in zonneschijn. Voor
hen log het groote voorplein, het hek,
de boulevard vol gewemel,
Ga nu maar, 'kind.
Mevrouw... mevrouwik zal u
noodt vergeten.
Wacht even.
Hij zag, dot zij iets zocht, naar i«t#
testte; hij begreep hst en fluisterde:
- O, neen! O, neenli...
Zij streelde hem nog even.
Ga nu.
Zij volgde hem met de oogen. In-«en
oogenblik waa hij he(. voorlpsin over.
Toen een agent hem iets toeriep, aertte
hij een lange neus en op hst voetpad
keerde hij rich nog even om en wuifde
I haar een vaarwel toe. Daarna ging hert
ventje in de menigte verloren.
I Nd keerde rij op hux «ohnden tem"