Turn. m Slechte reuk alt den mond Auto's Weef U dat Lijders aan Suikerziekte PRACHTIGE GLMISIIERF 15 CEHT FORD JAK BROUWER. HAUER 63, SCHOORHOUER IG'S Custard H- FOTO- „DE KLEINE WINST MAKELAARSKANTOOR „Hollandia" Rondbreimachine een geregelde bijverdienste Fa André Broeders Zonen Orondverl 40, LBk 70, Vernis, Olie, Terpentlin LaatóiB partl) sehangseipep. iepen veel vermlnoerde prijzen IETS VOOR KENNERS! SIGARENMAGAZIJN „INSULINDE" Phytophiline Vitiphiline Fa. J. Doesburg Schoonhoven ASSO het voordeeligst OOK YOOr Uw bedrijf v. ZEVENHOVEN DE JONG, GOUDA Een geslaagde proefneming KOOPT RHUMBOONEN VAN S. MAAS ZONEN ALLEEN ECHT NET DEZEN NAAM OP ELKE RHUMBOON - Piaien. Films, ontwikkelaars, Dag- en Hunsiilcmpapleren W. TIMMER Haven 23 - Schoonhoven Kantoorjassen Slagersjassen Winkeljassen Koksbuizen VAN BLOKLAND H HOLSWILDER Beeedlgde makelaars In Roerende en Onroerende Goederen Kantoer schoonhoven Koesirail no. 123, Telel. no. 75 N.V. DE LANDBOUWBANK TE UTRECHT Agent voor Schoonhoven en Omstreken Makelaarskantoor v. Blokland 4 Holswilder Drogisterij „Het Groene Kruis", Kleiweg 91, Tel. 317, Gouda, ï)ejecfiieSchoon, laouerischeSprits et uitsiuitendana'tuujioterlgebaMen uotgensAoud mm re, Ftans 3>cieserude^A. Extra Zomeraanbieding Blauwe- en Zwarte Colberl Cusluums Een en tweerlj (nieuwste Dessins). Prijzen yansl f 50.- H. B. STEENKAMER Heeren- en Dsmeskleermakeri) TurlmarklIOB Gouda Diverse ingeruilde te koop aangeboden J. L. HULLEMAN GOUDA Fa. P. de Jong Zoon, Schoonhoven Hoogstraat 8 Rotterdam Van Rondom FEUILLETON. Van Misdaad tot !9 Misdaad. Mengelwerk. Een goede klant. llialHEEREN-RAAI Dames Kinder Weeding Hoeden Eerst kijlcen EERS1E BLAD NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHt, SthocnhovBnsche Courant VTUJDAO 13 JUNI 1.1 INGEZETENEN VAN SCHOONHOVEN I Met toestemming van de EdelAchtb. heeren B. en W. hoopt ondergeteekende een INZAMELING VAN GELDEN te houden voor het BLINDEN-INSTITUUT BARTIMEUS TE ZEIST. Daar ik al ruim vijftien jaar voor bovengenoemd Instituut werkzaam ben en U nog nimmer heb bezocht zal het mij aangenaam zijn als de offervaardigheid groot zal blijken. Mej. F. VAN DER WERP, Kastanjelaan no zes, Meppel. (Zie Ingezonden). Heden „vangen frpQUQ SIGAREN 8- en 10-CENTS SIGAAR Zeer fijne kwaliteit - Ook voor Engros ATTRACTIE" GEURIG 4-CTS. SIGAARTJE Vr' C Kistjes van SO stuk. f 1.50 Telefoon 91 - Schoonhoven preparaten tegen luis, spint, enz. In tuin en kamerplanten, zijn absoluut afdoend. Vaste Betrokkingen. A-CURSUSSEN: kommies, politie-beambte, marechaussée, ver pleger, verpleegster, besteller,spoorwegbeambte, hulpkeurmeester (v. slagers), enz. Ooedkoope briefopleiding. Inl. gratis. Vermeldt geboortedatum. B CURSUSSEN, voor beginners: praktijk-diploma boekhouden, Alg. ontwikkeling, Ned taal, fijfemsch, Duitsch, Engelsch, rekenen, aardr., enz. De H-cursussen zijn voor jong en oud en kosten f 15.- (in gedeelten). Woordenboeken en atlassen gratis. Lager onder wijs voldoende. Correctie van gemaakt werk. Na goeden afloop diploma's. Velen verwierven door hel dipl. boekhouden een goede positie of bijverdienste. Vraagt adressen. Prümelaan ltf - Arnhem Dim I. VAN DER BIJ. Een hoofd vol klieren of een lichaam met uitslag en ver zweringen. Slapen met de mond open, bleekheid, magerheid. TAEAX KLIERSIROOP bet hekende middel tegen alia klierziekten zal U radicaal genezen. Hoofddepót Tabax-Klierbiroop, Behagen N.-H., Hoogzijde E 16. Verkrijgbaar bij: Fa. P. Rook .Voorhaven 12, Schoonhoven; A. Elzenaar, Drogist, Schoonhoven. VRAAOT INLICHTINOEN EN DEMONSTRATIE BIJ Dr. Mentberger, een bekend Berlijnsch medicus, heeft onder toezicht van Notaris Ooltz te Berlijn de volgende proefneming gedaan: Het haar van drie heeren van middel baren leeftijd werd geheel kort geknipt en in het midden werd een scheiding geschoren. De eene helft werd dagelijks met Silvikrin Haarwater ingewreven, de andere helft werd niet behandeld. Reeds na twee weken kon men bij alle drie personen het verschil in groei, dikte en lengte der haren tusschen het behandelde en het onbehandelde gedeelte, met het bloote oog zien. Het microscopisch onderzoek na een langer voortgezette behandeling toonde aan (geen van de persopen had bij het begin normalen haargroei) dat de haren die waren behandeld, geen luchtledige plekken meer vertoonden en duidelijk zichtbaar sterker werden. De haargroei op het behandelde gedeelte was in twee weken tijds met 30—40 vermeerderd. Het was belangwekkend te zien, dat bij voortgezet gebruik van Silvikrin na vier weken het niet-behandelde deel eveneens zichtbaar vlugger ging groeien. Het profiteerde dus blijkbaar van de voedingsstoffen, die de hoofdhuid op de behandelde helft kreeg. Deze proefneming was het onderwerp van het gesprek van den dag te Berlijn. Wie meer over Silvikrin wil wet« n vrage toezending van het zoo juist verschenen boekje „Ons Hoofdhaar, zjjn verzorging, behoud en her stel." Het bevat waardevolle raad gevingen. Gebruik voor het Aanvragen ne venstaande bon. Kuip hem direct uit, morgen vindt IJ de krant niet meer terug. Uititel ia veelal afatel. Aan het Laboratorium Silvikrin Schiekade 104, Rotterdam Als lezer van de Schoonh. Crt. verzoek ik U, mij zooals in Uw advertentie aange boden, gratis en franco te zenden: 1. Het boekje „Ons Hoofdhaar". 2. Een monster Silvikrin-Shampoon. 8. Beoordeelingen van Doctoren. Naam Straat: Plaata Indien U w adres op den bon niet duidelijk lees baar la, schrijf hot dan s.v.p. nog eens op eea afzonderlijk stuk papier. Belde in open envelop verzenden en met 11/3 cte. frankeeren. enz. enz. Mooie col lectio FOTO-ALBUMS Bosk- sn Fotohondsl KORTE TIENDEWEB 22 GOUDA C* Geïllustr. prijscourant s en franco gratis en fr op aanvraag werkt afrtoetend. Leelyk gekleurde tanden onUieren bet knapete gezicht Beide schoon- heidsgekreken worden dikwyli reed» verholpea door eenmal poetsen met de heerlyk •erfrisicbende tandpaeta Chlorodont De ttffcdea verkregen reedi na kort gebruik een pnehtigen ivoorgl&ns, ook op zvdei by gelyktydige gebruikmaking van den daarvoor speciaal geoomtrneerden Chlorodont-tandenborsUL die leta bysonden is. Rottende spyeresten in de tusschenruiratea der tanden als oorsaak vcor on- aangenamen reuk nit den mond worden daarmede grondig verwyderd. Probeert U het eerst met een tube van 86 cent, groots tob» 80 cent Chlorodont- tanden borstel voor dames 76 cent (zachte boriteli), voor heeren 76 cent (karde borstels). Alleen echt in blanw-groene origineelo verpakking met bet opschrift „Chlorodont" Overal verkrygbaar. Hypotheken tot elk bedrag; en tegen Inge rente op Hulzen en LstnderUen. Hoop en verkoop, hnnr én verhnnr van Hulzen en Lauder(Jen. Credleten voor Handel en Landbouw. Taxatiën. Assurantiën. Koatelooze Adviezen. Strikt» geheimhouding verzekerd verleent Credieten op korten termijn, onder zak^jijke of-en persoonlijke zekerheid aan Landbouwereen Neringdoenden wwwooi te Schoonhoven i^wwa^w De Directie: J. B. DE BEAUFORT. N. C. DE RUYTER. Mond- en Klauwzeer genezen binnen 24 uur met Anti-Apthé geen nadeelipe gevolgen, geen melkverliti. leder zorge In deze tijd «enige fleichjes In voorraad Ie hebben. Vraagt inlichtingen en dank betuigingen, in aawwmuwem^mMWMMHM en bij alle goede Droglitcn. van Prima pasvorm gegarandeerd. Op aanvraag worden de Stalen U franco toegezonden. Adres: tegen billijke prijzen bij Kleiweg 20 - Telefoon 350 U zich, door aankoop onzer kunt verschaffen Wacht daarom niet langer, vraagt vrijblijvend inlichtingen. Wij geven U een gezegeld contract, waarbij wij ons verplichten al Uw gebreide goederen af te nemen, mits correct afgewerkt. Zij, reeds in het bezit eener Rondbreimachine met een door j. A. VOOEL geteekend contract, wenden zich tot ons. Wij zijn bereid hunne gebreide goederen af te nemen en hen een nieuw werkcontract te verstrekken. Zij vragen, met postzegel voor antwoord, inlichtingen aan de Hreimachinebandel „Hollandia" Laoge Nieuwslraal 77 H, Utrecht Wat een geluk U hierbij behulpzaam te kunnen zijn. Lijders aan auikerziakta het weinige wat Uw Dokter u voorschrijft is voor u geen beletsel onze Kaakjes (e gebruiken, ze zijn onaohadelijk en zeer versterkend. Met medewerking van eenige Heeren Doctoren zijn wij er in geslaagd voor U dit koekje te bereiden. NEEMT PROEFI - VERKRIJGBAAR BIJi Zend briefkaart aan De Koekjes staan steeds onder contröle van 't Scheikundig Laboratorium van Dr. van 't Hof en Weeda te Rotterdam. TWEEDE BLAD IEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoonhoventche Courant VRIJDAG 13 JUNI 1830 door JAN KIJKUIT. Visit* van tan stadsche Juffer. Met de Pinksterdagen hebben we be zoek gehad. En wat voor bezoekI We zijn er nog altijd van onder den indruk. Tante bad gezegd, dat een dochter van een oude vriendin ons een bezoek zou ko men brengen en ze bad ons op bet hart gebonden, om vriendelijk en beleefd te zijn tegen bet jonge meisjq, dat uit een groote stad kwam en dat van ons platteland niet veel wist. We hadden dat allemaal plech tig beloofd en we waren vol goede ver wachting van het bekoorlijko bezoek, dat ons wachtte. Tante's vriendin had geschreven, wan neer het meisje zou aankomen. Ze zou met de koffiemolen of IJscowagen van Gduda reizen en wij zouden haar aan het dichtst bij ona gelegen staiton afhalen. Dat zou ongeveer elf uur zijn en tegen dien tijd stonden Jod en ik in onze beste plunjes, zorgvuldig geschoren en met on ze mooiste dassen om, gereed om /samen naar de halte te gaan van den trein, want geen van ona beiden gunde den ander het genoegen, om het jonge meisje alleen van het spoor te halen. We zouden dus samen gaan. We verzochten nogmaals aan tante, om ons nauwkeurig te inspecteeren, of al les aan ons uiterlijk en kleeding in de puntjes was en of we aldus uitgedost een goeden indruk zouden maken op de doch ter van hare vriendin. Ik keek door het raam en mompelde verschrikt: „Wie komt daar aan? Een dame! Ik ken haar nietl" Tante en Jod schoten toe, maar voor zij iets hadden kunnen zeggen, hoorden we aan den bel rukken, alsof de vlammen uit het dak sloegen. We vlogen alle drie naar de deur, Jod opende die en voor hij iets had kunnen vragen of zeggen, hoorde ik een schrik kelijk deftige, maar ook vinnige stem boos informeeren, of hier tante Betje woonde. Jjjawel juffrouw," antwoord de Jod zichtbaar ontsteld. De stem zei niets meer, maar het meis je stapte naar binnen. Daar bleef ze staan en keek ons alle drie achtereenvol gens van de voeten tot het voorhoofd aan. Toen dit onderzoek was afgeloopen, richt te zij zich tot tante, en sprak uit de hoogte: „Ik had gedacht, dat een van u zich wel eens de moeite had willen geven, om mij af te halen." „Bent u dan Peternel?" vroeg tante weifelend. De oogen van het meisje schoten vlammen en vonken op deze vraag en nij dig klonk haar antwoord: „Neen, ik ben niet Peternel. Mijn naam is Peppy. Ik ben Peppy van der Hoog." Tante deed een hartelijke beweging, om de dochter van haar vrienin 'n hand te geven, maar het nest deed, of ze dat niet za. Om haar fout goed te maken, zei tan te vriendelijker: „Maar vroeger heette je toch Peter- nel?" „Dat weet ik niet. Dat is dan zeker in mijn prille jeugd geweest, fn elk geval verzoek ik u dien naam niet meer te noe men om mij den naam te geven, waarbij ik bekend ben: Peppy." Toen keek ze weer eens van dl hoogte langs haar neus naar Jod en mij en vroeg met een minachtend gebaar in onze rich ting: Wie zijn dat? „Dat is mijn neef, Jod, of eigenlijk Jo- docus, en mijn neef Jan." Het deftige bezoek lachte kleineerend en met een voornaam mondje zei ze: „Wat een zotte naam, Jodocus." „Student in de rechten," wierp Jod haar zegevierend toe, hopende, daarmede indruk te maken. „Hm!" hernam ze, „iedereen schijnt tegenwoordig te studeeren. Hebt u al can- didaats gedaan?" Jod kleurde als een pioenroos, hij trachtte een antwoord te ontwijken, maar het boosaardig meisje bleef hem door dringend aanzien. „Nn, neen, arme jongen „En u?" vroeg ze toen brutaalweg aan mij. Ik had intussohen begrepen, wat voor een verwaand, laatdunkend kind daar voor ons stond en in eens kwam het in mij op haar een poets te bakken. „Ik ben marine-officier," antwoordde ik een hooge borst zettend. Jod grinnikte en tante kon het niet meer hooren, want zij was juist wegge gaan. Peppy keek even verheugd, maar toen scheen ze te begrijpen, dat ik haar voor den gek durfde houden en ze werd bleek van kwaadheid. Ze zei niets meer, maar liep ons voorbij, de kamer in naar tante. „Wil je een kop koffie, Peppy?" vroeg tante. „Dank u," antwoordde ze nuffig, „ik drink thuis wel eens mocca met room, maar dat hebt u natuurlijk niet. Geef me dan een kop cacao." Tante keek bezorgd. We drinken nooit cacao, en er was dus geen poeder in huis. ,Ik zal eens even kijken," zei tante en ging heen. Door het raam zag ik de goede ziel naar de buren draven, om ca cao te leenen. Zo maakte daarna in do keuken de chocolade gereed en bracht die met een voldaan gezicht aan Peppy. De ze nipte er even aan en schoof toen de kop met een verachtelijk gebaar van zich af. „Is 't niet naar je zin?" vroeg tante een beetje kort. „Neen, ik ben ze zoo niet gewoon. Dat is zeker boeren-chocoladt?" Toen zag tante, dat wij kwaad werden over het onhebbelijke gedrag van de gast, en om het onweer af te leiden, informeer de ze, met welken trein ze toch was ge komen ,en zei, dat Jod en ik juist gereed waren, om haar te gaan afhalen. Het bleek toen, de trein GoudaSchoonhoven het onverwacht in zijn bol gekregen had en dat er zonder eenige afkondiging of medeeling „sneltreinen" waren ingelegd, die aan geen tusschenstation of slechts aan een zeer enkele stopten. De men- schen, die aan de halten stonden te wach ten op den trein, en die het vurige mon ster voorbij zagen stuiven, hadden ge dacht, dat de locomotief op hol geslagen was, of de machinist grootheidswaanzin had gekregen. Peppy nu was met een dier extra-gelegenheden meegekomen en daar door was ze zooveel vroeger bij ons ge weest. We hebben een deel van den middag met het onuitstaanbare stadskind door gebracht, dat voor alles den neus op haalde en die, wat men ook voor haar deed, afkeurde op een wee-makenden pe danten toon. Het werd mij eindelijk te bar. Ik zag aankomen, dat ik tegen haar zou losbarsten en haar onder het oog brengen, hoeveel meer een boerenarbeider waard was, die nuttig werk deed, dan zij, die zich voor alles te voornaam dacht en die in heel haar leven, nog niets had uit gevoerd. Toen zij op zeker oogenblik zei- de: „Ik zou 't hier nooit kunnen uithou den ,in zoo'n boerenland. Ik kan alleen in een groote stad leven, waar kunst en ontwikkeling zijn," toen stond ik op en zei tartend- „Ik ga nog eens genieten van dat boerenland, dat ik liever zie dan de bedorven en zelfgenoegzame stad." „Ik ga met je mee!" riep Jod verheugd, dat hij ook eens protesteeren kon. „Komen jullie terug, om Peppy weg te brengen?" vroeg tante met een flauwe po ging tot verzoening. „Neen, dank u!" riep de nuf, „ik ga lie ver alleen en ik ken den weg nu." „Luister daar goed naar, jongens," riep oude Teun, „dat is nou de echte stadsche beleefdheid, zooals wij die hier niet ken- Hij, die zoovelen heeft laten lijden, waagt het van zijn lijden te spreken! Je wil, dat ik me dooden zal? Dat is niet mogelijk!Bedenk, dat dit ook een misdaad is. Een misdaad! Hij waagt het dit woord uit te spreken, terwijl zijn leven een en al misdaad wasl Ik ben een ellendelingik erken hdt, maar zij, die ikheb gedood, wa ren mijn vijanden. Louise Solhierl Ja, Louise Solhier was voornamens ons huwelijk te beletten 0, zwijg! Zwijg, want dat is te laag. En Thérése heeft me willen aange ven Zij wilde dit tooneel niet langer aan zien en liep nu op de deur toe, maar met een enkelen sprong was hij bij haar en klampte zich aan haar vast. Ga niet wegluister naar me.. ik smeek je er om Neen, het is genoegLaat me los of ik roep om hulp. Hij liet haar los. Je ziet, dat ik je niet weerhouden wil, maar zeg me, dat je niet naar Ik ga naar het parket. Als een gek trok hij zich aan de haren en brulde: HarteloozeharteloozeKan dan niets je vermurwen? „Niets kan je redden." Slap vielen zijn armen neerJosia ne wilde de deur openen, maar snel hield hij haar bij een der armen vast en sta melde met heesche stem: Welnu!Het zij zooIk geef toe. Den brief, die je verlangt, sal je hebben! Naar het Engelsch. (Nadruk verboden.) „Neen", zei de dame vinnig, ter wijl ze haar handschoenen en tasch opnam. „Neen, uw japonnen staan mij geen v'an allen aan en of u al duizendmaal zegt, dat ze mij goed staan, ik laat mij toch niets aan praten. Maar als u het weten wilt ik kwam alleen maar om eeus rond te neuzen, terwijl een lekke "band van mijn Rolls Royce even 'gere pareerd wordt". „Dat" zuchtte Madame Tulipe,toen de dame met den vinnigen neus ver dwenen was, is wel het toppunt". Mijn eerste klant sedert twee dagen en die kwam alleen nog maar om den tijd te doodenen morgen moet ik huur betalen. 0, het is om te huilen! Len traan rolde dan ook inder daad over Madame 1 uiipe s wangen en viel op haar hand. Ze veegde die traan met een boos gebaar weg, „lk zal Phil maar eens opbellen", dacht ze. „Snoezige Pint, ze is mei eens kwaad, dai ze nog mets van de honderd pond terugziet, die ze in mijn zaak gestoken, ilieeft. ik liad .och v .st gedacht, dal zoon mooie zaak m japonnen en hoeden "hier zou gaanl" „Hallokwam een vroolijke stem, nadat ze de gevraagde aansluiting had gekregen. „O, Phill" was het' klagelijk ant woord. „Phil, ik houd het zpót met langer uit en ik ben je honderd pond schuldig. Het valt me zoo zwaar en vpor morgen heb ik het geld voor de huur nog met eens, ik heb in «sen drie weken een behoorlijk stuk ver kocht. O, het is vreeselijk Als de bel niet kapot geweest was, was Peter Emery nooit zoo maar bin nen gekomen, maar aangezien de bel wel kapot was moest deze jongeman of hij wilde of niet, luisteren naar het telefoongesprek, dat een slank, jong meisje, met een vriendin voerde. Dat Peter een damesmodezaak met een bezoek vereerde, vond zijn oor zaak in het feit, dat zijn oude vriend Bassett dien hij door zijn lange bui- tenlandsche reis uit het oog verlo ren had, hier vroeger gewoond had. Madame Tuiipe zou misschien wel weten waarheen de vorige bewoner verhuisd was. Toen Peter de wanhopige klank in haar stem hoorde, probeerde hij zacht weg te sluipen. Hij voelde dat hij onbescheiden was. „Wat ver schrikkelijk", dacht hij, „Wat een moedig kind! Ik wou dat ik wat voor haar kon doen". Hij deed twee stappen in de rich ting van de deur en bleef toen staan. Madame TuLipe hing 4en "hoorn weer aan den naak en keerde zich om. „01" riep ze verbaasd. „Er moet iets voor haar gedaan worden'besloot Peter. „Dat meisje heeft ietsze is niet mooi, maar Verder kwam hij niet. „Waarmee" vroeg Madame Tulipe „kan ik u van dienst zijn?" Peter staarde haar een oogenblik aan „Waarmee kan ik u van dienst zijn? vroeg ze nog eens en Peter kwam met een plof op de aarde terug. Hij keek onzeker naar de japonnen, die overal in het rond hingen en logen. „Ik wil", kondigde hij met 'een heldere stem aan, „ik wil een ja pon hebben. Twee japonnen, ja eigenlijk een heeleboel. Of jurken, hoe noemt u die dingen? Ik wil zes japonnen, alstublieft". Madame Tulipe was onmiddellijk in actie. Dat was nog eens een klant 1 Haar wangen gloeiden» „Neemt u plaats", zei ze. Ze glim lachte! „Wilt u ze alstublieft voor mij uit zoeken? „Voor uw vrouw?" vroeg ze. „Zie ik er uit alsof ik een vrouw had?" stamelde hij onthutst „Zijn ze voor een jonge of voor een oudere dame? Het is voor het model en de kleur; ziet u. „O!" Peter keek opgelucht. „Ze zijn voor mijn getrouwde zuster in Indië; ze is ach t-en-t win tig en iets grooter dan u". Maar geef mij er den tijd voor; zet mij niet het mes op de keel, geef mij tijd!. Goed! Ik zal hem vanmiddag komen Madame Tulip# was een en al be drijvigheid en twee uur later strom pelde Peter bepakt en beladen, ge holpen door het jonge meisje de mo dezaak uit naar zijn auto, waarin hij al de cartons wegstopte. De prijs van dameskleeren sloeg hem met stomheid en hij was buitenge woon dankbaar dat hij juist van de bank gekomen was. Peter Emery glimlachte, toen hij de doozen op de vliering van de ga- -ugu wegsuDpte cn uodaciit dat hij heelemaal \v.rgeum had om naar Bassett te vragen. „Het is te hopen, dat moeder ze met in de galen krijgt, anders denkt ze nog, dat ik gek ge worden ben. En dat ben ik toch heusch met!" Den volgenden dag vond hij, dai Hij toch n todig naar het adres van Bassett moes. vragen en hij kocht meteen nog een geel zijden japon en deït dag daarop kocht hij er weer een. Twee weken later moest Madame Tulipe naar Parijs om nieuwen voor raad in te slaan. De zaken gingen best, ze had niets te klagen, Phil be gon wat van haar honderd pond te rug te zien; kooplustige dames kre gen vertrouwen in een zaak, die zóó van de nieuwste snufjes voorden wasen ze kochten! Wat Peter betreft, hij was nog niet veel verder gekomen dan bij 2;ijn eerste bezoek. Hij moest zichzelf be kennen, dat hij hopeloos verliefd was op de „Madame Tulipe" Tliaar of zijn liefde beantwoord werd, was een open vraag! Hij ging maar door met japonnen en hoeden koopen. zijn banksaldo was bestand tegen dergelijke buitensporigheden om der liefde wille. Hel eenige wat hem ver ontrustte was die vliering, propvol met doozen van allerlei af meting. en gevuld met een keurcol- iectie van dames toiletten 1 Zijn kansen gingen sprongsgewijs omhoog en het eenige wat hem in den weg stond om zijn liefde te ver klaren was hel onophoudelijk ko- mien en gaan vau kooplustige "be zoeksters. Al lijd, als hij op hel punt stpnd haar te vertellen, dat zij het eenige meisje was, waar hij om gaf. kwam er zoon akelige vrouw den salon binnenzeilen en moest hij een haasti gen aftocht blazen. Maar hij troostte zich met de gedachte, dat zijn tijd wel zou komen. En die kwam dan ookeerder dan hij tenslotte ver wacht had. Den volgenden Vrijdag begroette ze hem in een bruidsjapon van wit satijn met een langen sluier. „Is die japon niet schitterend?" riep ze opgewonden. „Hij is voor mijn vriendin Phillida Waring. Ze gaat de volgende week trouwen; ze io net zoo groot als. ik; kijk, zelfs haar schoentjes passen mij!" En ze stak een met wit satijn bekleed, klein voetje vooruit. Peter was sprakeloos van bewon dering. Hij bleef haar maar aansta ren, zooals ze daar stond in den blanken bruidstooi. Maar ze was te vol van de japon 'ora iels te merken. Schattig, vindt u niet? vroeg ze. ■Zonder antwoord te geven op haar vraag ,ging Peter naar haar toe en nam haar onstuimig in zijn armen. „Jij bent schattig, jij en jij alleen", zei hij verward. „Vertel me nu bens hoe jé werkelijk heet..." „Mary", stamelde ze. „Mary, ik houd van je, liefste; zeg, houd je van mij?" Het was een heelen tijd stil in den salon tot „Madame Tulipe" verlegen fluisterde: „Liefste, zeg nu ook hoe jij heet" Toen hij dien middag thuiskwam ontmoette 'hij zijn moeder in de hall. „Moeder", begroette hij haar, „ik heb u wat te zeggen". Neen, vanmiddag nietl Waar ben je bang voor? „Morgen valt er immers geen uitspraak over Galuchel „Je bindt mij aan handen en voe ten; ik kan je toch niet ontsnappen Je kan zonder nadeel voor hem, dien je wil redden, mijn straf verlichten of in elk geval uitstellen. „Gun me een weinig uitstelGeef mij enkele dagen. Neen! Waarom niet? Omdat ik niet weet of ik over enke- dagen nog leef. Dat is geen reden „Je weet evenmin of je over tien mi nuten nog leeft „Neen, dat is geen reden; wees nu niet onvermurwbaar als 'n beul, verleen mij de laatste gunst, die ik je vraag. Neen, neen! Zelfs dat niet? Nu dan, geef mij één dag; je be grijpt toch wel, dat zoo'n brief verschrik kelijk is.... „Ik kan nietik kan hem onmoge lijk vandaag schrijven. Vooruit dan.Ik kom morgen ochtend terug. „Wij zullen geen woord wisselen Je geeft mij den brief, waarna ik onmid dellijk weer weg ga. Ja, ja, maar niet mogenochtend „Dat is maar één nacht verschil „Neem het toch aan, morgenavond „Ik smeek je, gun me dien heelen dag nog. Josiane dacht enkele seconden na. Welke schade zou hij haar kunnen be rokkenen door dat uitstel? Wat *ou bij kunnen doen? Als hij den brief eens niet schreef en van het uitstel gebruik maakte om te ontvluchten?.... Het zou haar onverschillig zijn. Dat zou haar toch niet tegenhouden om haar werk voort te zdtten. En dan zou het voor haar meteen een bekentenis zijn. Niets was er, dat haar weerhouden moest hem het gevraagde uitstel te ver leen en. Zoodat zij antwoordde: Over het algemeen krijgen de eeroor deelden den tijd om zich voor te bereiden. „Afgesproken dus: ik geef je den hee- lendag.. Verwacht je om negen of tien uur. Waarom zoo laat? Je hebt mij don heelen dag vergund, beknibbel mij die enkele uren niet. 0, wees maar niet bang.Je kan wel een beschermer meebrengen. Zij haalde de schouders op. Het is het laatste uitstel, dat ik je toesta. Zij ging weg, strak en koud, zooals zij gekomen was, zonder hem een blik waar dig te keuren. Toen zij verdwenen was, bleef de moor denaar onbeweeglijk in de deuropening staan, doodsbleek, even stil als het be- hangstel om hem heen, als een beeld van afschrik en ontzetting. Hoewel Josiane reeds lang was ver trokken, zag de „vrouwenmoordenaar haar nog altijd voor zich, haar bleek ge laat als dat van een doode en hij hoorde nog steeds haar stem, welke zoo treurig klonk, als het gelui van een doodsklok. Niets kan je meer redden, het uur van vergelding heeft geslagen. Instinctmatig, alsof hij zich wild9 ver bergen, trok hij zich sidderend en met angstig starende oogen in den donkersten hoek van het vertrek terug en stamelde: Het uur is aangebrokenl IN8IZ0NDEN MCDEDEELINI tCHTC PRIE8CHE WSOotperoaf „Nu niet, Peter Mijn hoofd >i .ai er niet Uaar üa iet. jnjugr.jpc- ïijks gelk uid i k n uei je na met zeggen, jk ben er inet een uurtje weer". Weg w.is ze. Wat zou er toch aan de hand zijn? Lieve deugd, de car- tonnen doos lag nog in zijn auto' Wat werd hij toch onvoorzichtig! Gauw naar de vliering brengen! 11 moest dezer d.tg n de heete be zending maar eens naar zijn zuster in Indië sturen. Een deuntje fluitend bracht hij zijn auto naar de garage; steelsgewljs nam hij de doos „uit den wagen en ging de ladder op naar de Vliering. Tot zijn verbazing was het luik open en even later had de jongeman een gevoel alsof hij een harden klap in zijn gezicht kreeg. De vliering was leeg; er was geen enkele cartonnen doos meer te be kennen I Madame Tulipe kwam naar voren en boog vriendelijk tegen de kleine opgewonden dame, die juist was bin nengekomen. „'Waarmee kan ik u van dienst zijn. Madame?" „Ik moet Madame Tulipe spreken Bent u dat? Ja? Mag ik gaan 'fitten? Ik ben vreeselijk opgewonden, ik kan u penvoudig niet vertellen hoe. Maar ik zeg u bij voorbaat, dat ik geen flauw vermoeden heb hoe het gebeurd is, dat gelooft u toch zeker wel op mijn woord?" Ze zag het meisje bijna smeekend aan. Madame Tulipe keek verschrikt en een blik op de buit en-wachtende auto deed haar schrik stijgen tot verbijstering De auto wag volgepropt letterlijk volgepropt met doozen cartonnen doozen met groote, gouden letters, die getuigden dal ze „modes et robes" bevatten, afkomstig van „Madame Tulipe". Ademloos keek het meisje haar def tige bezoekster aan. ,yWe maakten vandaag de garage schoon", vervolgde deze. „Toen het klaar was ik controleer alles al tijd zelf moest er het een en ander naar de vliering gebracht worden. En daar vonden we die doozen. Ik kon mijn oogen niet gelooven. Vijf heb ik er open gemaakt; er zaten schitterende japonnen in kostbare toiletten. Ik verzeker u, dat ik er geen flauw idee van heb, hoe ze aaar gekomen zijn. Ik veronderstel dat een dief ze daar zoo lang verbor- IN GEZ ON DEN M EDED E ELÏN G. _»ls geestverschijningen trokken langs hem heen zijn slachtoffers, uit hun gra ven, uit de gevangenis en van het bagno en nog hoorde hij Josiane's verpletteren de woorden: Het uur der vergelding heeft gesla- n! Het koude zweet, dat hij met een werk tuiglijk gebaar wegveegde, kwam steeds weer op zijn voorhoofd terug. 0, die afschuwelijke stoet, welke hem achtervolgde, dien hij vergeefs trachtte te verjagen. Hoe kon hij ontkorfaen aan de uitge strekte armen, die geraamte-armen, wel ke hem vastgrepen? Moest hij sterven.0, hoe bang was hij voor den doodHij wilde niet ster ven 'hij kon geen eind aan zijn leven ROTTERDAM Hoogstraat hoek Spul. DEN HAAG Alléén „Modehuis" Hofweg 6 Hij zag voor zijn geestesoog de guil lotine, het afschuwelijke valmes zijn af grijselijk werk verrichten, een hoofd bloe derig wegrollen.... Het was zijn eigen hoofd! Hij richtte zich op en raasde: Neen, neen,..., dat is niet mijn einde „Ik zal me verdedigen „Misdaden 1.Ja.... misdaden!.... „Men wil zemen dwingt er mij toeIk zal dan dooden op dooden sta pelen „Ik word in het nauw gedreven, dan nog meer moorden Maar plotseling onderbrak hij zichzelf. Verstijfd van angst. Het was immers Jo siane, zijn vrouw, die hem in den weg stond! 0, had hij het gekund, hij zou niet ge weifeld hebben ook haar te dooden, zoo- als hij Louise had gedood, zooals hij Thé rése had gedood,maar zij-was on kwetsbaar. Bij haar thuis zou hij haar niet kun nen treffen.Hij wist zelfs haar adrei niet.En hier.bij hem, kon hij haar niet aanvallen Maar zij vreesde hem niet Had zij hem maar eenigen tijd gegund. N u had hij nog slechts één dag en wat kón hij in één dag tijd verrichten?. Willoos viel hij in een stoel neer, ter wijl nog steeds het doodsklokgelui in zijn O' a klonk - Het uur der vergelding heeft gesla gen. Men verwachtte hem op het gerechtsge bouw, hij begaf er zich niet meer heen, want in dezen ellendigen toestand kon hij er niet verschijnen. En zoo zou hij den ge- heelen dag zijn, met het beeld der ver schrikking voor oogen. En aldus bracht hij den nacht dood. Bij het aanbreken van den volgenden dag echter, had hij wat van zijn gewone kalmte teruggevonden. Hij voelde nu de noodzakelijkheid, dat hij zich moest be- heerschen, en met bovenmenschelijke kracht kon hij zijn angst overwinnen. Hij was weer in staat na te denken en zijn laatste verdediging voor te bereiden. ,enxxwxenx„!hna..Vijgen pxuij a en Langzamerhand groeide in zijn ontaar den angst een vaag plan. Hij kon Josiane niet doodenHij kon dit niet in dit vertrek doen, waar men zou weten, dat zij kwam .Maar hij zou haar geestelijk doo den, haar compromitteeren, haar in zijn val meesleuren, baar dooden door verdriet en schande. Zoo'n dood liet geen sporen na. zou haar niet redden Met afwisselenden moed en wanhoop doorworstelde hij den dag. Hij had Josia- ane gevraagd om negen of tien uur des avonds terug te komen en hij dacht: Zij zal mij geen minuut langer ver gunnenOm negen uur is zij stellig hier Inderdaad, om negen uur belde zij aan. Hij knarsetandde en weer drongen tot hem de woorden door, welke hem reeds twee dagen achtervolgden;

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1930 | | pagina 3