Turn.
m
Slechte reuk alt den mond
Auto's
Weef U dat
Lijders aan Suikerziekte
PRACHTIGE GLMISIIERF 15 CEHT FORD
JAK BROUWER. HAUER 63, SCHOORHOUER
IG'S Custard
H-
FOTO-
„DE KLEINE WINST
MAKELAARSKANTOOR
„Hollandia" Rondbreimachine
een geregelde bijverdienste
Fa André Broeders Zonen
Orondverl 40, LBk 70, Vernis, Olie, Terpentlin
LaatóiB partl) sehangseipep. iepen veel vermlnoerde prijzen
IETS VOOR KENNERS!
SIGARENMAGAZIJN „INSULINDE"
Phytophiline
Vitiphiline
Fa. J. Doesburg
Schoonhoven
ASSO
het voordeeligst OOK YOOr Uw bedrijf
v. ZEVENHOVEN DE JONG, GOUDA
Een geslaagde proefneming
KOOPT RHUMBOONEN VAN
S. MAAS ZONEN
ALLEEN ECHT NET
DEZEN NAAM OP ELKE RHUMBOON -
Piaien. Films, ontwikkelaars,
Dag- en Hunsiilcmpapleren
W. TIMMER
Haven 23 - Schoonhoven
Kantoorjassen
Slagersjassen
Winkeljassen
Koksbuizen
VAN BLOKLAND H HOLSWILDER
Beeedlgde makelaars In Roerende en Onroerende Goederen
Kantoer schoonhoven Koesirail no. 123, Telel. no. 75
N.V. DE LANDBOUWBANK TE UTRECHT
Agent voor Schoonhoven en Omstreken
Makelaarskantoor v. Blokland 4 Holswilder
Drogisterij „Het Groene Kruis", Kleiweg 91, Tel. 317, Gouda,
ï)ejecfiieSchoon, laouerischeSprits
et uitsiuitendana'tuujioterlgebaMen
uotgensAoud mm re,
Ftans 3>cieserude^A.
Extra Zomeraanbieding
Blauwe- en Zwarte Colberl Cusluums
Een en tweerlj (nieuwste Dessins). Prijzen yansl f 50.-
H. B. STEENKAMER Heeren- en Dsmeskleermakeri)
TurlmarklIOB Gouda
Diverse ingeruilde
te koop aangeboden
J. L. HULLEMAN
GOUDA
Fa. P. de Jong Zoon, Schoonhoven
Hoogstraat 8 Rotterdam
Van Rondom
FEUILLETON.
Van Misdaad tot
!9 Misdaad.
Mengelwerk.
Een goede klant.
llialHEEREN-RAAI
Dames
Kinder
Weeding
Hoeden
Eerst
kijlcen
EERS1E BLAD
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHt,
SthocnhovBnsche Courant
VTUJDAO 13 JUNI 1.1
INGEZETENEN VAN SCHOONHOVEN I
Met toestemming van de EdelAchtb. heeren B. en W. hoopt
ondergeteekende een INZAMELING VAN GELDEN
te houden voor het BLINDEN-INSTITUUT BARTIMEUS TE ZEIST.
Daar ik al ruim vijftien jaar voor bovengenoemd Instituut werkzaam
ben en U nog nimmer heb bezocht zal het mij aangenaam zijn als
de offervaardigheid groot zal blijken.
Mej. F. VAN DER WERP, Kastanjelaan no zes, Meppel.
(Zie Ingezonden).
Heden „vangen frpQUQ SIGAREN
8- en 10-CENTS SIGAAR
Zeer fijne kwaliteit - Ook voor Engros
ATTRACTIE" GEURIG 4-CTS. SIGAARTJE
Vr' C Kistjes van SO stuk. f 1.50
Telefoon 91 - Schoonhoven
preparaten tegen luis, spint, enz. In tuin
en kamerplanten, zijn absoluut afdoend.
Vaste Betrokkingen.
A-CURSUSSEN: kommies, politie-beambte, marechaussée, ver
pleger, verpleegster, besteller,spoorwegbeambte, hulpkeurmeester
(v. slagers), enz. Ooedkoope briefopleiding. Inl. gratis. Vermeldt
geboortedatum.
B CURSUSSEN, voor beginners: praktijk-diploma boekhouden,
Alg. ontwikkeling, Ned taal, fijfemsch, Duitsch, Engelsch, rekenen,
aardr., enz. De H-cursussen zijn voor jong en oud en kosten f 15.-
(in gedeelten). Woordenboeken en atlassen gratis. Lager onder
wijs voldoende. Correctie van gemaakt werk. Na goeden afloop
diploma's. Velen verwierven door hel dipl. boekhouden een
goede positie of bijverdienste. Vraagt adressen.
Prümelaan ltf - Arnhem
Dim I. VAN DER BIJ.
Een hoofd vol klieren of een
lichaam met uitslag en ver
zweringen. Slapen met de mond
open, bleekheid, magerheid.
TAEAX KLIERSIROOP bet
hekende middel tegen alia
klierziekten zal U radicaal
genezen.
Hoofddepót Tabax-Klierbiroop, Behagen N.-H., Hoogzijde E 16.
Verkrijgbaar bij: Fa. P. Rook .Voorhaven 12, Schoonhoven;
A. Elzenaar, Drogist, Schoonhoven.
VRAAOT INLICHTINOEN EN DEMONSTRATIE BIJ
Dr. Mentberger, een bekend Berlijnsch
medicus, heeft onder toezicht van
Notaris Ooltz te Berlijn de volgende
proefneming gedaan:
Het haar van drie heeren van middel
baren leeftijd werd geheel kort geknipt
en in het midden werd een scheiding
geschoren. De eene helft werd dagelijks
met Silvikrin Haarwater ingewreven,
de andere helft werd niet behandeld.
Reeds na twee weken kon men bij alle
drie personen het verschil in groei,
dikte en lengte der haren tusschen het
behandelde en het onbehandelde gedeelte, met het bloote
oog zien. Het microscopisch onderzoek na een langer
voortgezette behandeling toonde aan (geen van de persopen
had bij het begin normalen haargroei) dat de haren die
waren behandeld, geen luchtledige plekken meer vertoonden
en duidelijk zichtbaar sterker werden.
De haargroei op het behandelde gedeelte was in twee weken
tijds met 30—40 vermeerderd. Het was belangwekkend te
zien, dat bij voortgezet gebruik van Silvikrin na vier weken
het niet-behandelde deel eveneens zichtbaar vlugger ging
groeien. Het profiteerde dus blijkbaar van de voedingsstoffen,
die de hoofdhuid op de behandelde helft kreeg.
Deze proefneming was het onderwerp van het gesprek van
den dag te Berlijn.
Wie meer over
Silvikrin wil wet« n
vrage toezending
van het zoo juist
verschenen boekje
„Ons Hoofdhaar,
zjjn verzorging,
behoud en her
stel." Het bevat
waardevolle raad
gevingen.
Gebruik voor
het Aanvragen ne
venstaande bon.
Kuip hem direct
uit, morgen vindt
IJ de krant niet
meer terug. Uititel
ia veelal afatel.
Aan het Laboratorium Silvikrin
Schiekade 104, Rotterdam
Als lezer van de Schoonh. Crt. verzoek
ik U, mij zooals in Uw advertentie aange
boden, gratis en franco te zenden:
1. Het boekje „Ons Hoofdhaar".
2. Een monster Silvikrin-Shampoon.
8. Beoordeelingen van Doctoren.
Naam
Straat:
Plaata
Indien U w adres op den bon niet duidelijk lees
baar la, schrijf hot dan s.v.p. nog eens op eea
afzonderlijk stuk papier. Belde in open envelop
verzenden en met 11/3 cte. frankeeren.
enz. enz.
Mooie col lectio
FOTO-ALBUMS
Bosk- sn Fotohondsl
KORTE TIENDEWEB 22 GOUDA
C* Geïllustr.
prijscourant
s en franco
gratis en fr
op aanvraag
werkt afrtoetend. Leelyk gekleurde tanden onUieren bet knapete gezicht Beide schoon-
heidsgekreken worden dikwyli reed» verholpea door eenmal poetsen met de heerlyk
•erfrisicbende tandpaeta Chlorodont De ttffcdea verkregen reedi na kort gebruik
een pnehtigen ivoorgl&ns, ook op zvdei by gelyktydige gebruikmaking van den
daarvoor speciaal geoomtrneerden Chlorodont-tandenborsUL die leta bysonden
is. Rottende spyeresten in de tusschenruiratea der tanden als oorsaak vcor on-
aangenamen reuk nit den mond worden daarmede grondig verwyderd. Probeert U
het eerst met een tube van 86 cent, groots tob» 80 cent Chlorodont- tanden
borstel voor dames 76 cent (zachte boriteli), voor heeren 76 cent (karde borstels).
Alleen echt in blanw-groene origineelo verpakking met bet opschrift „Chlorodont"
Overal verkrygbaar.
Hypotheken tot elk bedrag; en tegen Inge rente op
Hulzen en LstnderUen.
Hoop en verkoop, hnnr én verhnnr van
Hulzen en Lauder(Jen.
Credleten voor Handel en Landbouw.
Taxatiën. Assurantiën. Koatelooze Adviezen.
Strikt» geheimhouding verzekerd
verleent Credieten op korten
termijn, onder zak^jijke of-en
persoonlijke zekerheid aan
Landbouwereen Neringdoenden
wwwooi te Schoonhoven i^wwa^w
De Directie:
J. B. DE BEAUFORT.
N. C. DE RUYTER.
Mond- en Klauwzeer genezen
binnen 24 uur met Anti-Apthé
geen nadeelipe gevolgen, geen melkverliti. leder zorge In deze tijd
«enige fleichjes In voorraad Ie hebben. Vraagt inlichtingen en dank
betuigingen, in
aawwmuwem^mMWMMHM en bij alle goede Droglitcn.
van
Prima pasvorm gegarandeerd. Op aanvraag
worden de Stalen U franco toegezonden.
Adres:
tegen billijke prijzen bij
Kleiweg 20 - Telefoon 350
U zich, door aankoop onzer
kunt verschaffen Wacht daarom niet langer, vraagt
vrijblijvend inlichtingen. Wij geven U een gezegeld
contract, waarbij wij ons verplichten al Uw gebreide
goederen af te nemen, mits correct afgewerkt. Zij, reeds
in het bezit eener Rondbreimachine met een door
j. A. VOOEL geteekend contract, wenden zich tot ons.
Wij zijn bereid hunne gebreide goederen af te nemen
en hen een nieuw werkcontract te verstrekken. Zij vragen,
met postzegel voor antwoord, inlichtingen aan de
Hreimachinebandel „Hollandia"
Laoge Nieuwslraal 77 H, Utrecht
Wat een geluk U hierbij behulpzaam te kunnen zijn.
Lijders aan auikerziakta het weinige wat Uw
Dokter u voorschrijft is voor u geen beletsel onze
Kaakjes (e gebruiken, ze zijn onaohadelijk en
zeer versterkend.
Met medewerking van eenige Heeren Doctoren zijn
wij er in geslaagd voor U dit koekje te bereiden.
NEEMT PROEFI - VERKRIJGBAAR BIJi
Zend briefkaart aan
De Koekjes staan steeds onder contröle van 't Scheikundig
Laboratorium van Dr. van 't Hof en Weeda te Rotterdam.
TWEEDE BLAD
IEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoonhoventche Courant
VRIJDAG 13 JUNI 1830
door
JAN KIJKUIT.
Visit* van tan stadsche Juffer.
Met de Pinksterdagen hebben we be
zoek gehad. En wat voor bezoekI We zijn
er nog altijd van onder den indruk.
Tante bad gezegd, dat een dochter van
een oude vriendin ons een bezoek zou ko
men brengen en ze bad ons op bet hart
gebonden, om vriendelijk en beleefd te zijn
tegen bet jonge meisjq, dat uit een groote
stad kwam en dat van ons platteland niet
veel wist. We hadden dat allemaal plech
tig beloofd en we waren vol goede ver
wachting van het bekoorlijko bezoek, dat
ons wachtte.
Tante's vriendin had geschreven, wan
neer het meisje zou aankomen. Ze zou
met de koffiemolen of IJscowagen van
Gduda reizen en wij zouden haar aan het
dichtst bij ona gelegen staiton afhalen.
Dat zou ongeveer elf uur zijn en tegen
dien tijd stonden Jod en ik in onze beste
plunjes, zorgvuldig geschoren en met on
ze mooiste dassen om, gereed om /samen
naar de halte te gaan van den trein, want
geen van ona beiden gunde den ander het
genoegen, om het jonge meisje alleen van
het spoor te halen. We zouden dus samen
gaan. We verzochten nogmaals aan tante,
om ons nauwkeurig te inspecteeren, of al
les aan ons uiterlijk en kleeding in de
puntjes was en of we aldus uitgedost een
goeden indruk zouden maken op de doch
ter van hare vriendin.
Ik keek door het raam en mompelde
verschrikt:
„Wie komt daar aan? Een dame! Ik
ken haar nietl"
Tante en Jod schoten toe, maar voor zij
iets hadden kunnen zeggen, hoorden we
aan den bel rukken, alsof de vlammen uit
het dak sloegen.
We vlogen alle drie naar de deur, Jod
opende die en voor hij iets had kunnen
vragen of zeggen, hoorde ik een schrik
kelijk deftige, maar ook vinnige stem boos
informeeren, of hier tante Betje woonde.
Jjjawel juffrouw," antwoord
de Jod zichtbaar ontsteld.
De stem zei niets meer, maar het meis
je stapte naar binnen. Daar bleef ze
staan en keek ons alle drie achtereenvol
gens van de voeten tot het voorhoofd aan.
Toen dit onderzoek was afgeloopen, richt
te zij zich tot tante, en sprak uit de
hoogte:
„Ik had gedacht, dat een van u zich
wel eens de moeite had willen geven, om
mij af te halen."
„Bent u dan Peternel?" vroeg tante
weifelend.
De oogen van het meisje schoten
vlammen en vonken op deze vraag en nij
dig klonk haar antwoord:
„Neen, ik ben niet Peternel. Mijn naam
is Peppy. Ik ben Peppy van der Hoog."
Tante deed een hartelijke beweging, om
de dochter van haar vrienin 'n hand te
geven, maar het nest deed, of ze dat niet
za. Om haar fout goed te maken, zei tan
te vriendelijker:
„Maar vroeger heette je toch Peter-
nel?"
„Dat weet ik niet. Dat is dan zeker in
mijn prille jeugd geweest, fn elk geval
verzoek ik u dien naam niet meer te noe
men om mij den naam te geven, waarbij
ik bekend ben: Peppy."
Toen keek ze weer eens van dl hoogte
langs haar neus naar Jod en mij en vroeg
met een minachtend gebaar in onze rich
ting: Wie zijn dat?
„Dat is mijn neef, Jod, of eigenlijk Jo-
docus, en mijn neef Jan."
Het deftige bezoek lachte kleineerend
en met een voornaam mondje zei ze:
„Wat een zotte naam, Jodocus."
„Student in de rechten," wierp Jod
haar zegevierend toe, hopende, daarmede
indruk te maken.
„Hm!" hernam ze, „iedereen schijnt
tegenwoordig te studeeren. Hebt u al can-
didaats gedaan?"
Jod kleurde als een pioenroos, hij
trachtte een antwoord te ontwijken, maar
het boosaardig meisje bleef hem door
dringend aanzien.
„Nn, neen,
arme jongen
„En u?" vroeg ze toen brutaalweg aan
mij.
Ik had intussohen begrepen, wat voor
een verwaand, laatdunkend kind daar
voor ons stond en in eens kwam het in
mij op haar een poets te bakken.
„Ik ben marine-officier," antwoordde ik
een hooge borst zettend.
Jod grinnikte en tante kon het niet
meer hooren, want zij was juist wegge
gaan. Peppy keek even verheugd, maar
toen scheen ze te begrijpen, dat ik haar
voor den gek durfde houden en ze werd
bleek van kwaadheid. Ze zei niets meer,
maar liep ons voorbij, de kamer in naar
tante.
„Wil je een kop koffie, Peppy?" vroeg
tante.
„Dank u," antwoordde ze nuffig, „ik
drink thuis wel eens mocca met room,
maar dat hebt u natuurlijk niet. Geef me
dan een kop cacao."
Tante keek bezorgd. We drinken nooit
cacao, en er was dus geen poeder in huis.
,Ik zal eens even kijken," zei tante
en ging heen. Door het raam zag ik de
goede ziel naar de buren draven, om ca
cao te leenen. Zo maakte daarna in do
keuken de chocolade gereed en bracht die
met een voldaan gezicht aan Peppy. De
ze nipte er even aan en schoof toen de
kop met een verachtelijk gebaar van zich
af.
„Is 't niet naar je zin?" vroeg tante
een beetje kort.
„Neen, ik ben ze zoo niet gewoon. Dat
is zeker boeren-chocoladt?"
Toen zag tante, dat wij kwaad werden
over het onhebbelijke gedrag van de gast,
en om het onweer af te leiden, informeer
de ze, met welken trein ze toch was ge
komen ,en zei, dat Jod en ik juist gereed
waren, om haar te gaan afhalen. Het
bleek toen, de trein GoudaSchoonhoven
het onverwacht in zijn bol gekregen had
en dat er zonder eenige afkondiging of
medeeling „sneltreinen" waren ingelegd,
die aan geen tusschenstation of slechts
aan een zeer enkele stopten. De men-
schen, die aan de halten stonden te wach
ten op den trein, en die het vurige mon
ster voorbij zagen stuiven, hadden ge
dacht, dat de locomotief op hol geslagen
was, of de machinist grootheidswaanzin
had gekregen. Peppy nu was met een dier
extra-gelegenheden meegekomen en daar
door was ze zooveel vroeger bij ons ge
weest.
We hebben een deel van den middag
met het onuitstaanbare stadskind door
gebracht, dat voor alles den neus op
haalde en die, wat men ook voor haar
deed, afkeurde op een wee-makenden pe
danten toon. Het werd mij eindelijk te
bar. Ik zag aankomen, dat ik tegen haar
zou losbarsten en haar onder het oog
brengen, hoeveel meer een boerenarbeider
waard was, die nuttig werk deed, dan zij,
die zich voor alles te voornaam dacht en
die in heel haar leven, nog niets had uit
gevoerd. Toen zij op zeker oogenblik zei-
de: „Ik zou 't hier nooit kunnen uithou
den ,in zoo'n boerenland. Ik kan alleen
in een groote stad leven, waar kunst en
ontwikkeling zijn," toen stond ik op en
zei tartend- „Ik ga nog eens genieten van
dat boerenland, dat ik liever zie dan de
bedorven en zelfgenoegzame stad."
„Ik ga met je mee!" riep Jod verheugd,
dat hij ook eens protesteeren kon.
„Komen jullie terug, om Peppy weg te
brengen?" vroeg tante met een flauwe po
ging tot verzoening.
„Neen, dank u!" riep de nuf, „ik ga lie
ver alleen en ik ken den weg nu."
„Luister daar goed naar, jongens," riep
oude Teun, „dat is nou de echte stadsche
beleefdheid, zooals wij die hier niet ken-
Hij, die zoovelen heeft laten lijden,
waagt het van zijn lijden te spreken!
Je wil, dat ik me dooden zal?
Dat is niet mogelijk!Bedenk, dat dit
ook een misdaad is.
Een misdaad! Hij waagt het dit
woord uit te spreken, terwijl zijn leven
een en al misdaad wasl
Ik ben een ellendelingik erken
hdt, maar zij, die ikheb gedood, wa
ren mijn vijanden.
Louise Solhierl
Ja, Louise Solhier was voornamens
ons huwelijk te beletten
0, zwijg! Zwijg, want dat is te laag.
En Thérése heeft me willen aange
ven
Zij wilde dit tooneel niet langer aan
zien en liep nu op de deur toe, maar met
een enkelen sprong was hij bij haar en
klampte zich aan haar vast.
Ga niet wegluister naar me..
ik smeek je er om
Neen, het is genoegLaat me
los of ik roep om hulp.
Hij liet haar los.
Je ziet, dat ik je niet weerhouden
wil, maar zeg me, dat je niet naar
Ik ga naar het parket.
Als een gek trok hij zich aan de haren
en brulde:
HarteloozeharteloozeKan
dan niets je vermurwen?
„Niets kan je redden."
Slap vielen zijn armen neerJosia
ne wilde de deur openen, maar snel hield
hij haar bij een der armen vast en sta
melde met heesche stem:
Welnu!Het zij zooIk geef
toe. Den brief, die je verlangt, sal je
hebben!
Naar het Engelsch.
(Nadruk verboden.)
„Neen", zei de dame vinnig, ter
wijl ze haar handschoenen en tasch
opnam. „Neen, uw japonnen staan
mij geen v'an allen aan en of u al
duizendmaal zegt, dat ze mij goed
staan, ik laat mij toch niets aan
praten. Maar als u het weten wilt
ik kwam alleen maar om eeus rond
te neuzen, terwijl een lekke "band
van mijn Rolls Royce even 'gere
pareerd wordt".
„Dat" zuchtte Madame Tulipe,toen
de dame met den vinnigen neus ver
dwenen was, is wel het toppunt".
Mijn eerste klant sedert twee dagen
en die kwam alleen nog maar om
den tijd te doodenen morgen
moet ik huur betalen. 0, het is om
te huilen!
Len traan rolde dan ook inder
daad over Madame 1 uiipe s wangen
en viel op haar hand. Ze veegde die
traan met een boos gebaar weg,
„lk zal Phil maar eens opbellen",
dacht ze. „Snoezige Pint, ze is mei
eens kwaad, dai ze nog mets van de
honderd pond terugziet, die ze in
mijn zaak gestoken, ilieeft. ik liad
.och v .st gedacht, dal zoon mooie
zaak m japonnen en hoeden "hier
zou gaanl"
„Hallokwam een vroolijke stem,
nadat ze de gevraagde aansluiting
had gekregen.
„O, Phill" was het' klagelijk ant
woord. „Phil, ik houd het zpót met
langer uit en ik ben je honderd
pond schuldig. Het valt me zoo zwaar
en vpor morgen heb ik het geld voor
de huur nog met eens, ik heb in «sen
drie weken een behoorlijk stuk ver
kocht. O, het is vreeselijk
Als de bel niet kapot geweest was,
was Peter Emery nooit zoo maar bin
nen gekomen, maar aangezien de bel
wel kapot was moest deze jongeman
of hij wilde of niet, luisteren naar
het telefoongesprek, dat een slank,
jong meisje, met een vriendin voerde.
Dat Peter een damesmodezaak met
een bezoek vereerde, vond zijn oor
zaak in het feit, dat zijn oude vriend
Bassett dien hij door zijn lange bui-
tenlandsche reis uit het oog verlo
ren had, hier vroeger gewoond had.
Madame Tuiipe zou misschien wel
weten waarheen de vorige bewoner
verhuisd was.
Toen Peter de wanhopige klank in
haar stem hoorde, probeerde hij
zacht weg te sluipen. Hij voelde dat
hij onbescheiden was. „Wat ver
schrikkelijk", dacht hij, „Wat een
moedig kind! Ik wou dat ik wat
voor haar kon doen".
Hij deed twee stappen in de rich
ting van de deur en bleef toen staan.
Madame TuLipe hing 4en "hoorn
weer aan den naak en keerde zich
om. „01" riep ze verbaasd.
„Er moet iets voor haar gedaan
worden'besloot Peter. „Dat meisje
heeft ietsze is niet mooi, maar
Verder kwam hij niet.
„Waarmee" vroeg Madame Tulipe
„kan ik u van dienst zijn?"
Peter staarde haar een oogenblik
aan
„Waarmee kan ik u van dienst zijn?
vroeg ze nog eens en Peter kwam
met een plof op de aarde terug. Hij
keek onzeker naar de japonnen, die
overal in het rond hingen en logen.
„Ik wil", kondigde hij met 'een
heldere stem aan, „ik wil een ja
pon hebben. Twee japonnen, ja
eigenlijk een heeleboel. Of jurken,
hoe noemt u die dingen? Ik wil zes
japonnen, alstublieft".
Madame Tulipe was onmiddellijk
in actie. Dat was nog eens een klant 1
Haar wangen gloeiden»
„Neemt u plaats", zei ze. Ze glim
lachte!
„Wilt u ze alstublieft voor mij uit
zoeken?
„Voor uw vrouw?" vroeg ze.
„Zie ik er uit alsof ik een vrouw
had?" stamelde hij onthutst
„Zijn ze voor een jonge of voor
een oudere dame? Het is voor het
model en de kleur; ziet u.
„O!" Peter keek opgelucht. „Ze
zijn voor mijn getrouwde zuster in
Indië; ze is ach t-en-t win tig en iets
grooter dan u".
Maar geef mij er den tijd voor; zet
mij niet het mes op de keel, geef mij
tijd!.
Goed! Ik zal hem vanmiddag komen
Madame Tulip# was een en al be
drijvigheid en twee uur later strom
pelde Peter bepakt en beladen, ge
holpen door het jonge meisje de mo
dezaak uit naar zijn auto, waarin hij
al de cartons wegstopte. De
prijs van dameskleeren sloeg hem
met stomheid en hij was buitenge
woon dankbaar dat hij juist van de
bank gekomen was.
Peter Emery glimlachte, toen hij
de doozen op de vliering van de ga-
-ugu wegsuDpte cn uodaciit dat hij
heelemaal \v.rgeum had om naar
Bassett te vragen. „Het is te hopen,
dat moeder ze met in de galen krijgt,
anders denkt ze nog, dat ik gek ge
worden ben. En dat ben ik toch
heusch met!"
Den volgenden dag vond hij, dai
Hij toch n todig naar het adres van
Bassett moes. vragen en hij kocht
meteen nog een geel zijden japon en
deït dag daarop kocht hij er weer
een.
Twee weken later moest Madame
Tulipe naar Parijs om nieuwen voor
raad in te slaan. De zaken gingen
best, ze had niets te klagen, Phil be
gon wat van haar honderd pond te
rug te zien; kooplustige dames kre
gen vertrouwen in een zaak, die zóó
van de nieuwste snufjes voorden
wasen ze kochten!
Wat Peter betreft, hij was nog niet
veel verder gekomen dan bij 2;ijn
eerste bezoek. Hij moest zichzelf be
kennen, dat hij hopeloos verliefd
was op de „Madame Tulipe" Tliaar
of zijn liefde beantwoord werd, was
een open vraag! Hij ging maar door
met japonnen en hoeden koopen.
zijn banksaldo was bestand tegen
dergelijke buitensporigheden om der
liefde wille. Hel eenige wat hem ver
ontrustte was die vliering, propvol
met doozen van allerlei af
meting. en gevuld met een keurcol-
iectie van dames toiletten 1
Zijn kansen gingen sprongsgewijs
omhoog en het eenige wat hem in
den weg stond om zijn liefde te ver
klaren was hel onophoudelijk ko-
mien en gaan vau kooplustige "be
zoeksters.
Al lijd, als hij op hel punt stpnd
haar te vertellen, dat zij het eenige
meisje was, waar hij om gaf. kwam
er zoon akelige vrouw den salon
binnenzeilen en moest hij een haasti
gen aftocht blazen. Maar hij troostte
zich met de gedachte, dat zijn tijd
wel zou komen. En die kwam dan
ookeerder dan hij tenslotte ver
wacht had.
Den volgenden Vrijdag begroette
ze hem in een bruidsjapon van wit
satijn met een langen sluier.
„Is die japon niet schitterend?" riep
ze opgewonden. „Hij is voor mijn
vriendin Phillida Waring. Ze gaat de
volgende week trouwen; ze io net
zoo groot als. ik; kijk, zelfs haar
schoentjes passen mij!" En ze stak
een met wit satijn bekleed, klein
voetje vooruit.
Peter was sprakeloos van bewon
dering. Hij bleef haar maar aansta
ren, zooals ze daar stond in den
blanken bruidstooi. Maar ze was te
vol van de japon 'ora iels te merken.
Schattig, vindt u niet? vroeg ze.
■Zonder antwoord te geven op haar
vraag ,ging Peter naar haar toe en
nam haar onstuimig in zijn armen.
„Jij bent schattig, jij en jij alleen",
zei hij verward. „Vertel me nu bens
hoe jé werkelijk heet..."
„Mary", stamelde ze.
„Mary, ik houd van je, liefste; zeg,
houd je van mij?"
Het was een heelen tijd stil in den
salon tot „Madame Tulipe" verlegen
fluisterde:
„Liefste, zeg nu ook hoe jij heet"
Toen hij dien middag thuiskwam
ontmoette 'hij zijn moeder in de hall.
„Moeder", begroette hij haar, „ik
heb u wat te zeggen".
Neen, vanmiddag nietl Waar ben je
bang voor?
„Morgen valt er immers geen uitspraak
over Galuchel
„Je bindt mij aan handen en voe
ten; ik kan je toch niet ontsnappen
Je kan zonder nadeel voor hem, dien je
wil redden, mijn straf verlichten of in elk
geval uitstellen.
„Gun me een weinig uitstelGeef
mij enkele dagen.
Neen!
Waarom niet?
Omdat ik niet weet of ik over enke-
dagen nog leef.
Dat is geen reden
„Je weet evenmin of je over tien mi
nuten nog leeft
„Neen, dat is geen reden; wees nu niet
onvermurwbaar als 'n beul, verleen mij
de laatste gunst, die ik je vraag.
Neen, neen!
Zelfs dat niet?
Nu dan, geef mij één dag; je be
grijpt toch wel, dat zoo'n brief verschrik
kelijk is....
„Ik kan nietik kan hem onmoge
lijk vandaag schrijven.
Vooruit dan.Ik kom morgen
ochtend terug.
„Wij zullen geen woord wisselen
Je geeft mij den brief, waarna ik onmid
dellijk weer weg ga.
Ja, ja, maar niet mogenochtend
„Dat is maar één nacht verschil
„Neem het toch aan, morgenavond
„Ik smeek je, gun me dien heelen dag
nog.
Josiane dacht enkele seconden na.
Welke schade zou hij haar kunnen be
rokkenen door dat uitstel? Wat *ou bij
kunnen doen?
Als hij den brief eens niet schreef en
van het uitstel gebruik maakte om te
ontvluchten?....
Het zou haar onverschillig zijn. Dat
zou haar toch niet tegenhouden om haar
werk voort te zdtten.
En dan zou het voor haar meteen een
bekentenis zijn.
Niets was er, dat haar weerhouden
moest hem het gevraagde uitstel te ver
leen en.
Zoodat zij antwoordde:
Over het algemeen krijgen de eeroor
deelden den tijd om zich voor te bereiden.
„Afgesproken dus: ik geef je den hee-
lendag..
Verwacht je om negen of tien
uur.
Waarom zoo laat?
Je hebt mij don heelen dag vergund,
beknibbel mij die enkele uren niet.
0, wees maar niet bang.Je kan
wel een beschermer meebrengen.
Zij haalde de schouders op.
Het is het laatste uitstel, dat ik je
toesta.
Zij ging weg, strak en koud, zooals zij
gekomen was, zonder hem een blik waar
dig te keuren.
Toen zij verdwenen was, bleef de moor
denaar onbeweeglijk in de deuropening
staan, doodsbleek, even stil als het be-
hangstel om hem heen, als een beeld van
afschrik en ontzetting.
Hoewel Josiane reeds lang was ver
trokken, zag de „vrouwenmoordenaar
haar nog altijd voor zich, haar bleek ge
laat als dat van een doode en hij hoorde
nog steeds haar stem, welke zoo treurig
klonk, als het gelui van een doodsklok.
Niets kan je meer redden, het uur
van vergelding heeft geslagen.
Instinctmatig, alsof hij zich wild9 ver
bergen, trok hij zich sidderend en met
angstig starende oogen in den donkersten
hoek van het vertrek terug en stamelde:
Het uur is aangebrokenl
IN8IZ0NDEN MCDEDEELINI
tCHTC PRIE8CHE
WSOotperoaf
„Nu niet, Peter Mijn hoofd >i .ai
er niet Uaar üa iet. jnjugr.jpc-
ïijks gelk uid i k n uei je na met
zeggen, jk ben er inet een uurtje
weer".
Weg w.is ze. Wat zou er toch aan
de hand zijn? Lieve deugd, de car-
tonnen doos lag nog in zijn auto' Wat
werd hij toch onvoorzichtig! Gauw
naar de vliering brengen!
11 moest dezer d.tg n de heete be
zending maar eens naar zijn zuster
in Indië sturen.
Een deuntje fluitend bracht hij zijn
auto naar de garage; steelsgewljs
nam hij de doos „uit den wagen en
ging de ladder op naar de Vliering.
Tot zijn verbazing was het luik open
en even later had de jongeman een
gevoel alsof hij een harden klap in
zijn gezicht kreeg.
De vliering was leeg; er was geen
enkele cartonnen doos meer te be
kennen I
Madame Tulipe kwam naar voren
en boog vriendelijk tegen de kleine
opgewonden dame, die juist was bin
nengekomen.
„'Waarmee kan ik u van dienst zijn.
Madame?"
„Ik moet Madame Tulipe spreken
Bent u dat? Ja? Mag ik gaan 'fitten?
Ik ben vreeselijk opgewonden, ik
kan u penvoudig niet vertellen hoe.
Maar ik zeg u bij voorbaat, dat ik
geen flauw vermoeden heb hoe het
gebeurd is, dat gelooft u toch zeker
wel op mijn woord?"
Ze zag het meisje bijna smeekend
aan. Madame Tulipe keek verschrikt
en een blik op de buit en-wachtende
auto deed haar schrik stijgen tot
verbijstering De auto wag volgepropt
letterlijk volgepropt met doozen
cartonnen doozen met groote,
gouden letters, die getuigden dal ze
„modes et robes" bevatten, afkomstig
van „Madame Tulipe".
Ademloos keek het meisje haar def
tige bezoekster aan.
,yWe maakten vandaag de garage
schoon", vervolgde deze. „Toen het
klaar was ik controleer alles al
tijd zelf moest er het een en ander
naar de vliering gebracht worden.
En daar vonden we die doozen. Ik
kon mijn oogen niet gelooven. Vijf
heb ik er open gemaakt; er zaten
schitterende japonnen in kostbare
toiletten. Ik verzeker u, dat ik er
geen flauw idee van heb, hoe ze
aaar gekomen zijn. Ik veronderstel
dat een dief ze daar zoo lang verbor-
IN GEZ ON DEN M EDED E ELÏN G.
_»ls geestverschijningen trokken langs
hem heen zijn slachtoffers, uit hun gra
ven, uit de gevangenis en van het bagno
en nog hoorde hij Josiane's verpletteren
de woorden:
Het uur der vergelding heeft gesla-
n!
Het koude zweet, dat hij met een werk
tuiglijk gebaar wegveegde, kwam steeds
weer op zijn voorhoofd terug.
0, die afschuwelijke stoet, welke hem
achtervolgde, dien hij vergeefs trachtte te
verjagen.
Hoe kon hij ontkorfaen aan de uitge
strekte armen, die geraamte-armen, wel
ke hem vastgrepen?
Moest hij sterven.0, hoe bang was
hij voor den doodHij wilde niet ster
ven 'hij kon geen eind aan zijn leven
ROTTERDAM
Hoogstraat
hoek Spul.
DEN HAAG
Alléén „Modehuis"
Hofweg 6
Hij zag voor zijn geestesoog de guil
lotine, het afschuwelijke valmes zijn af
grijselijk werk verrichten, een hoofd bloe
derig wegrollen.... Het was zijn eigen
hoofd!
Hij richtte zich op en raasde:
Neen, neen,..., dat is niet mijn
einde
„Ik zal me verdedigen
„Misdaden 1.Ja.... misdaden!....
„Men wil zemen dwingt er mij
toeIk zal dan dooden op dooden sta
pelen
„Ik word in het nauw gedreven, dan
nog meer moorden
Maar plotseling onderbrak hij zichzelf.
Verstijfd van angst. Het was immers Jo
siane, zijn vrouw, die hem in den weg
stond!
0, had hij het gekund, hij zou niet ge
weifeld hebben ook haar te dooden, zoo-
als hij Louise had gedood, zooals hij Thé
rése had gedood,maar zij-was on
kwetsbaar.
Bij haar thuis zou hij haar niet kun
nen treffen.Hij wist zelfs haar adrei
niet.En hier.bij hem, kon hij
haar niet aanvallen
Maar zij vreesde hem niet
Had zij hem maar eenigen tijd gegund.
N u had hij nog slechts één dag en wat
kón hij in één dag tijd verrichten?.
Willoos viel hij in een stoel neer, ter
wijl nog steeds het doodsklokgelui in zijn
O' a klonk
- Het uur der vergelding heeft gesla
gen.
Men verwachtte hem op het gerechtsge
bouw, hij begaf er zich niet meer heen,
want in dezen ellendigen toestand kon hij
er niet verschijnen. En zoo zou hij den ge-
heelen dag zijn, met het beeld der ver
schrikking voor oogen.
En aldus bracht hij den nacht dood. Bij
het aanbreken van den volgenden dag
echter, had hij wat van zijn gewone
kalmte teruggevonden. Hij voelde nu de
noodzakelijkheid, dat hij zich moest be-
heerschen, en met bovenmenschelijke
kracht kon hij zijn angst overwinnen. Hij
was weer in staat na te denken en zijn
laatste verdediging voor te bereiden.
,enxxwxenx„!hna..Vijgen pxuij a en
Langzamerhand groeide in zijn ontaar
den angst een vaag plan. Hij kon Josiane
niet doodenHij kon dit niet in dit
vertrek doen, waar men zou weten, dat zij
kwam .Maar hij zou haar geestelijk doo
den, haar compromitteeren, haar in zijn
val meesleuren, baar dooden door verdriet
en schande. Zoo'n dood liet geen sporen
na. zou haar niet redden
Met afwisselenden moed en wanhoop
doorworstelde hij den dag. Hij had Josia-
ane gevraagd om negen of tien uur des
avonds terug te komen en hij dacht:
Zij zal mij geen minuut langer ver
gunnenOm negen uur is zij stellig
hier
Inderdaad, om negen uur belde zij aan.
Hij knarsetandde en weer drongen tot
hem de woorden door, welke hem reeds
twee dagen achtervolgden;