Elastieken Kousen 1 NIET OP VACANTIA EISCFICFF1 IN DE PARADIJSVOGEL U Lijders aan Suikerziekte REUNJAS.BIHI BISCHOFF GORINCHEM' Zonder oezondheld geen leuensureuDde HJBOMDAO WEGENS VERBOUWING MAKELAARSKANTOOR ANTON COOPS W¥ KOOPT Fa André Broeders Zonen LETTERS ARTIKELEN NORT GORINCHEM VAN BLOKLAND HOLSWILDER Beeeoigoe makelaars In Roerende en onroerende Boederen Kantoer schoonhoven Koestraat no. 123. relet. Ito. 75 N.V. DELANDBOUWBANK TE UTRECHT Agent voor Schoonhoven en Omstreken: Makelaarskantoor v. Blokland <2 Holswilder Drogist - Wijdstraat 31 - Gouda 7 ~7 7 gekocht te hebben bij: KLEEDIItC H/CMIJ onze ,{dla9eS' Bg^tê^ta^to^]fa\MCh\Jajtci\b)fciS^jfaS^XoSll>li Voor Gondelvaarten S. B. Gompers - Gouda ussiEsiESissaEisassissaEsaEssiESsi Fa. P. de Jong Zoon, Schoonhoven Hoogstraat 8 - Rotterdam RAVENSWAAVs N.V. v.h. M. Ravenswaay Zonen Gorinchem BEVORDERT i 5PIT5 BOOMPJES I ERKIÖTZ. TEL.50206 30226 Opgericht 1765 Wormerveer Murwe Lijnkoeken WL Ster Garantie 12% vet en 30% eiwit Lijnmeel „Ster" Garantie 37—39% eiwit en vet Grondnotenkoeken, „Wessanen" Extra blanke kwaliteit. Garantie'55 - 56% eiwit en vet Van Rondom F E U I L L E T 0 N. Een Noodlottig Schot Mengelwerk. Een slimme truc. Gemakkelijk .zit GIJ op U» Plaatselijk Nieuws. TWEEDE BLAD NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. Schoonhovinrcht Courant VRIJPAS 8 AUGUSTUS 1930 Gediplomeerd Opticiën Hypotheken tot elk bedrag en tegen lage rente op Halzen en Landerijen. Koop en rerkeep, haar en verhaar ran Holaen en Landerijen. Credleten voor Handel en Landbouw. Taxatiën. - Aasnrantiën. - Hostelooao Adviezen. Strikte geheimhouding verzekerd varleant Cradieten op kortan termijn, ondar zakelijke of-an paraoonlijka zekarhald aan Landbouwnrn nn Neringdoenden In •ohoonhowa n .hhhm. De Directie: J. B. DE BEAUFORT. N. C. DE RUYTER. bli Haaran Gabardine Jaaaen f »0~I7.!>0-IS-I».50- Prima Waterproof, krimpvrij f 4S-40-33-30-a7.50-2S.00 Lodon Jaaaen f 40-30-20-15 9.90 Laaran Mot or jaaaen vanaf f 87.60 Motorpijpan en Gummi Jaaaon Grootste Sorteering. Klnder-Regenjaajea in alle maten en soorten vanaf f B.7B Jongena en Meiajea Capea, waterdicht f 3.90—4.40—4.90 enz. enz. t.j a. ALTIJD SOLIDE x EK MET GOEDKOOPST Hypotheek beaohlkbaar tot elk bedrag. Rente en condities billijk Brieven aan JUfc VAN EIJK Wesihaven 17, Oouda. 1880 1930 ORANJEFEEST Vl^ggerj - Vaandels - Ouirlandes, Sjerpen, Mutsen, l ampions, Kaar sen lllumineerglazen, (ook in huur) Vuurwerk. Enorme keus in prijzen voor wedstrijden. BAZAAR „DE PQTTEMAN" Efnd Gorinchem. ALLEEN ECHT MET DEZEN NAAM OP ELKE RHUMBOON 66 •n ondere Variiaringen' Tolofoon 479 Wijdstr. 17 Wat een geluk U hierbij behulpzaam te kunnen zijn. Lijdara aan trulkarziakta het weinige wat Uw Dokter u voorschrijft is voor u geen beletsel onze Koekjea te gebruiken, ze zijn onaohadeljjk en zaer versterkend. Met medewerking 'van eenlge Heeren Doctoren zijn wij er in geslaagd voor U dit koekje te bereiden. NEEMT PROEFI - VERKRIJGBAAR BIJi Zend briefkaart aan De Koekjes staan steeds onder contrdle van 't Scheikundig Laboratorium van Dr. van 't Hof en Weeda te Rotterdam. BRENGEN u geluk Sedert onze laatste publicatie hebben onderstaande personen een EXTRA-CAPEAU ontvangen. No. 844. H. C. van Tienhoven, Vianen No. 845. A. J. H. Haas, Aalsl, (dit ishettweede EXTRA-CADfcAU dat dezeverbruiker heeft ontvangen) No. 846. O. den Hartog, Schoon rewoerd. No. 847. M. de Jong, Oud Alblas (voor gepubliceerd Peilnummer) No. 848. A. Qroeneveid, Well. No. 849. Adr. den Besten, Gorin chem. (voor gepubliceerd Peiln.) No. 850. W. Haasakker, Bruchem, (voor gepubliceerd Peilnummer). No. 851. A. Brand, Dubbeldam. No. 852. M. Mik, Qorinchem. No. 853. J. H. Kok, Ammerstol. No. 854. L. de Bruin, Scheiluinen, (Dit is het DERDE EXTRA-CA DEAU, dat deze inzender heeft ontvangen. No. 855. H. Satter. Waardenburg, (voor gepubliceerd Peilnummer. Wij verzoeken den houder van onderstaand Peilnummer binnen drie dagen zijn Peilkaart op te zenden, onder vermelding van hetEXTRA CADEAU dat hij wenscht te ontvangen en van Ben naam van den winkelier, waar hij gewoon lijk zijn Letters-Artikelen betrekt. Hij ontvangt'dan GEHEEL GRATIS EEN EXTRA-CADEAU. Serie B No. I8O6. (A. M. MULDERS, Brandwijk). ELKE ADVERTENTIE OPENT KANSEN OP NIEUWE KLANTEN AAN DE ÜtPKWAUTtlTEM door hare groobl |l den eetlust b. de spijsvertering, c de omzetting van ander» stoffen in voedingswaarde, d. de melkproduct!», e. het kaasatofgehalte van d» melk, L in het algemeen, de vorming van het been derenstelsel, en is dus een voorbehoedmiddol tegen rachitis (Eng. ziekte). Prijs p.r zak van 60 K.Q. f2.50. Verkrijgbaar bij: Oebr. Bouter ie Qroot-Ammerai I.Broer* A Zn. te Lekkerkerki Coöperatie „Eendracht maakt Macht" te Lekkerkerk; N.V. C. Schouten A Zn. te Bergam bacht W. Boreje Wzn. te Krimpen a.d. Lek; R. v. Keeteren te Schoonhoven; K. Stolk te Nieuwerkerk aan den IJsseli Fa. S. H. v. Loon, Markt 6, Gouda; Fa. Kruyt A Bor te Ameide Vraagt Uwen leeerancler naar de Ie klasse fabrikaten I tweïdb blad NIEUWSBLAD VODR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. SchoonhOYBnreh. Courant VRIJDAG 8 AUGUSTUS 1930 ésu JAK XUKUIT. Over iwakzinnlDM in ovtr r«r« schutten. ri«ö? root een arnetrig genrioht, „hier heb ik i&to yoor joul" „Wat dan?" vroeg Jodoou® lusteloos. .Jota over een echool voor zwakzinni gen." antwoordde ik proestend. Mijn neef was direct zeer behoorlijk op stang. Hij brieschte van kwaadheid, wierp mij allerlei onvriendelijke uitla tingen naar het hoofd, maar kan toob uoo gauw niets vinden dat een scherp antwoord op mijn spotternij over zijn langdurig© studie kon genoemd woorden Hij gilde wel jets voor een echool voor volwaasenen, waar ik heen zou moeten gaan, ma^r hij voelde zelf wel hoe ver zoo'n antwoord ai wa® van een geestige repliek. Terwijl hij nog stond te razen on te blazen van nijd, kwam tante binnen en se vrohg met zekeren, schrik, wat «r nn weer aan d© band' was. „Wd, tante," lichtte ik ia, „ik heb alleen Jod een goeden zaad willen ge ven en daarover i» hij nu noo onredelijk kwaad." Tante wierp Jod e«n vragenden blik toe, waarop deze stotterde: j>ie kameel daar heeft mij den raad gegeven om naar een school voor zwak zinnigen te gaan." „Pardon neefje, dat heb ik niet Die conclusie heb je zelf uit mijn woorden gebaald en daarin zie ik wel een blijk van leerzaamheid. Ik heb alleen gezegd: Jod, bier heb ik iets voor jou en dat sloeg op hetgeen in de Sohoonhovensche Courant staat over het gesprokene in den raad van Lexmond Tante," ging ik voort, „hebt u gezien dat die goede raad van Teun aan uw neef Arie, het raads lid van Lexmond, niets geholpen heeft?" „Neen, Jan, ik heb de courant nog niet gezien." „Br staat boven het rands verslag van Lexmond: „De zachte toon. waarop in deze vergadering voornamelijk gespro ken wordt, maakt het onmogelijk de dis cussies geheel te volgen." „Wat staat er in over die school voor zwakzinnigen", vroeg tante. „Gorinchem wil zoo'n school oprich ten voor zulke stumperds nat deze streek en had daarvoor hulp gevraagd ook aan Lexmond." Nou, dat heeft de raad natuurlijk ge daan Daarover hebben ze zeker niet hard of niet zacht over gesproken," meende tante. „Jawel tante, dat hebben ze wel De eene geloofde dat er in Lexmond geen zwakzinnige kinderen zullen zijn of ko men en dat de gemeente dus'geen ge bruik zou maken van die school, een ander raadslid vond 't gemakkelijker onj zulke kinderen te zenden naar een ver- den* gelegen school, waar ze geheel zou den moeten inwonen en ten slotte werd een voorstel van den voorzitter, om toe te zeggen dat, als er leerlingen uit Lex mond die school zouden bezoeken, de gemeente f 20 boven het leergeld zou betalen, met algemeens stemmen ver worpen" „Verworpen?" vroeg tante met ver- baring. „Maar met zoo'n toezegging bond de gemeente zich toch tot niets, vooral niet wanneer er nit Lexntènd toch geen leerlingen heen gaan. Ze lijken waarem- pel wel zelf zwakzinnig," viel tante on beleefd uit. ,Jk zou dat wel eene willen vragen," zei Jod nu bedachtzaam „Waarheen moet nu een zwakzinnig of achterlijk kind in Lexmond. dat het gewone on derwijs ndet kan volgen?" „Volgens een Lexmcmdeoh raadslid kan zoo'n kind beter naar een internaat ergens in ons land." „Daartegen zoudian de ouders zich X»a» bet ■■.geleek vén rxXSRBKK WARDEN. 19 Want hij had ai opgemerkt, dat het van voel meer belang was om hot doe twee meisjes naar den zin te maken dan den vader en als hij daarin slaagde dan was hu onderdak. Leb volgenden dag na een korten proefrit mot de schitterend© Rolls Koyce waarmee hoj de familie naar Hampshire zou brengen, reed hij de auto voor den ingang van het Carlton Hotel en zag, dat nog oen lid ym de familie, een kal me, zachtzinnige im-ttia) zich bij het gezelschap gevoegd had. De jongedames begonnen direct eqp vriendelijk kihbelpartijtje wie van 'hen naast den chauffeur zou zitten en het re sultaat was dat Minnie, de jongste, het eerste deel van den rut de plaats naast Sir Morecembe zou innemen. Het was een prachtige najaarsdag en d© wegen waren in uitstekenden toe stand. Sir Morecambe, die al zijn aandacht aan dfen weg en den wagen wijdde, had niet veel gelegenheid am met de jonge dame naast hem te praten en deze scheen teleurgesteld over zijn stilzwij gendheid. Toen ze bij ©en landelijk© herjberg stopten, <*n te lunchen, gaven de meesjes bijzonder order dat het den chauffeur, d'i© riah als Thomas Crane verhuurd had, aan niet© ontbreken zou en Sir Morecumbe was overtuigd dat hij het in deze betrekking wel erg naar den zin zou hebben. Hij atond na zijn copieuze toneb toot de herberg een sigaret te waarschijnlijk verzetten, die juist aM'n kind niet buiten de ouderlijke woning willen opgevoed zien." „Dan sou zoo'n stakker geheel zonder onderricht blijven m aangewezen worden op levenslangen steun van anderen, op de liefdadigheid." „Waar zijn die internaten?" vrosg tante. „Er ie een groot© inrichting in Rekken bij Eibergen één bij Renkum en nog heel wat anderen, maar allen verder van Ioxmond dan Gorinchem en hef groot© bezwaar is, dat die kinderen dan gehoed uit hun eigen huis moeten." ,Jk zal je eens wat zeggen," spmk tante op e©n vastberaden toon „Ik ga weer naer Lexmond; naar Arie en ik zal hem weten over te halen, dat hij die zaak weer in den raad brengt en dat er dan een andere bealissing wordt ge^ nomen." „Tante," riep Jod, „doe dot niet, Weef u dam niet dat het tegenwoordig levens gevaarlijk is in die buurten?" „levensgevaarlijk?" vroeg tante ont steld „Wat bedoel je?" „U hebt de courant nog niet gelezen, andetr© zou u weten, dat het in de buurt van Ameide zoo iets ia als im Mexico, waar de geweer- en rovolverkogels je om de oaren vliegen." „Zeker bij een «oh ietwedstrijd!," dacht tam te. „Was 't maar waar," riep Jod „Ze schieten daar op menschen of 't mus- se hen zijn. Met geweren," „En met revolvers," vulde ik aan ,.Van Bruggen schiet gewoonlijk met maar zijn tegenpartij verkiest re vol Hier, lees u dit maar eens." Tante zette haar bril op en las het be richt van de onbloedige schietpartij in A meid© na afloop van d© circusvoaretel- Jdng. Bedaard vouwde ze de courant op toen ze klaar was en keek ons met een eeniga- zins medelijdend glimlachje aan. „Wat zijn jullie toch nog een paar onnooeele jongens," zei ze hoofdschud dend .Waarom?" klonk onze verbaasde vraag gelijkt^ilg. „Wel. dat jullie met rijn tweeën nog niet begrijpen dat die geheel© schieter-ij bij d© voorstelling behoorde De directeur van het ciTcu© had natuurlijk met Van Bruggen die ruzie en d'at schieten ram t© voren afgesproken als slotnummer van de voorstelling. Misschien kreeg Van<Brugg©n «r iets extra's voor of mis schiet! dat hij 't gedaan heeft omdat hij het zelf wol een aardig© grap vond." „Zoo," zed ik, „denkt u dat? En het verhoor op het stadhuis door den bur gemeester en den veldwachter en het verhoor voor den rechtercommissaris, is dat ook allemaal gekhedd?" „Neen," antwoordde tante nadsenkend. dat kan natuurlijk niet Maar wat be teekent dan toch zoo iets? We zijn hier hier toch niet in Chicago?" „Wat het beteekent d'ai kan ik je wel zeggen," zei Oud© Teun, „het beteekent, dat ze in Ameide en bij het circus mira kel slecht kunnen schieten." Fred Schanz en zijn verloofde Em my Lorenz slenterden op zekeren dag over de Kurfurstendamm te Berlijn, toen hun aandacht werd getrokken door de etalage van de juweliersfir ma Bohnen en Zoon. Vol bewonde ring voor een ...kastje met schitteren de diamanten ringen, stonden ze stil. Als iemand me die ringen kon thuisbezorgen, zouden we kunnen trouwen Emmy zei Fred peinzend en zuchte. Emmy sloeg haar onschuldige blau we oogen tot hem op. rooken, toen. hij opeens d© schelle, maar niet onwelluidende stem van Mixurie Potts-Palmers achter zich hoorde. Zeg Ciogiè, dat zijn geen slechte sigaretten die je rookt, geef mij ar eens een, riep de verwende milltonnairsdoeh- tar en met een innemend glimlachje stak ze een hiand uit, waaraan een pt prachtig© ringen schitterden. Haar manier van praten deed Sir Mo recambe, die verscheidene Amerikaan- sche meisjeekennissen had en wiet dat hun vrije, makkelijke manieren ndet ver oorzaakt weerden door gebrék aan vrou welijke kaeeohiheid, maar juist door fris- sche kameraadjehapp©lijkh©id, prettig aan Hij haalde onmiddellijk zijn sigaretten koker uit den zak en toen ontdekten Min nie's scherpe oogen iets, waaraan hij in d© haast natuurlijk miet gedacht had. Mag ik die eens rien? zei ze. Hij wilde juist den gouden sigaret tenkoker, waarop zijn watpen en mono- gnnm gegraveerd was, een cadeau +an zijn moeder en zusters op zijn laatste verjaardag, weer als d© wind in zijn. zak atöppen. Ze laohte Neen, stop hem niet weg, Iaat hem mij eerst ©ens even zien, zei ze ge biedend. Met ©en licht schouderophalen over handigd© Sir Morecambe haar den ko ker Z© bekeek h©t luxe voorwerp aan dachtig met ©en ondeugend glimlachje en ze gaf het terug na er een «gapet uitgenomen te hebben Heb jij ©en familiewapen. Crane? vroeg z© nietuwsgiefrig. 0, dat is niet van mij, zei hij met een kleur. Die 'koker is nu wel van mij, mnar ik heb ihem cadeau gekregen Mag ik hem nog eens zien? En haar manier van doen was zoo in nemend en onweerstaanbaar, dat hij het haar niet kon weigeren. De oude Bohnen is op reis vervolgde Fred. Zijn eoon is nog jong. Een jongeman zou het niet an ders als een aangename afwisseling kunnen vinden zoo'n knap, lief. on schuldig meisje als jou te zien in zjjn zaak. Je nebt als kamenier van barones Baldner de manieren van aristoraten hesludeerd Zou het iets zijn? Misschien. zei Emmy ver strooid. Ze liepen verder, en na een minuut of tien greep ze zijn arm en lachte. Het zal wel gaanl Goed zoo. Hoe? Dat vertel ik niet vooruit dat brengt geen geluk. Heb je nog iets bijzonders noo- dig voor het karweitje? Een goeie wagen voor een uur en een hooge bontkraag Ik hoef niet meer van mijn gezicht te laten zien als noodig. Uitstekend, ik zal er voor zor gen. Wat dacht je van morgen Goed. Nu moet ik even telefo- neeren. Om half twaalf den volgenden mor gen hield een donkerblauwe auto stil voor Bohnen en Zoon Een 'elegant jong meisje, diep weggedoken in de kraag van haar bontmantel en met een van die moderne hoedjes, die zelfs de oogen met hun rand verber gen. stapte uit en ging de juweliers- zaak binnen De jonge Bohnen liep haar tegemoet en groette hoffelijk Twee lieve blauwe oogen keken hem vriendelijk aan en twee mooie lippen glimlachten; zijn hart klopte sneller. Is u meneer Bohnen? Ja? Ik kom in opdracht van dokter Sand- mann, u weet wel. Zeker, Bohnen junior had dikwijls gehoord van den schatrijken, beroem den zenuwarts. Wat is er van uw dienst? Dokter Sandmann wil zijn doch ter een ring voor haar verjaardag geven. Maar hij heeft het verbazend druk, u begrijpt, dat hij geen tijd heeft zelf te komen. We kunnen derf dokter eenige ringen thuis sturen, waaruit hij keus kan doen. Ik zal ze persoonlijk bij hem komen brengen. Heel vriendelijk van u! Dat stel de dokter Sandmann juist voor. 't Eenige bezwaar is misschien dit: kunt n direct meegaan? Dan kan dokter direct even kijken, tusschen twee patiënten door. Zeker. U heeft een auto buiten staan? Ja - Wilt u misschien een dozijn rin gen kiezen, die we kunnen mee- men? De uitgekozen ringen werden door Bohnen m een plat leeren étui ge daan, dat hij in zijn 'binnenzak liet glijden. Even later suisden ze door de straten in de luxueuze wagen. Voor dokter Sandmann's villa stopten ze. Een knecht deed open. Barones Baldner, - zei Emmy rustig, ik heb afgesproken mét dokter Sandmann. Ze gingen een groote wachtkamer met twee deuren binnen. Direct na dat de knecht verdwenen was, wend de Emmy zich tot Bohnen. Mag ik dokter; de ringen laten zien? vroeg ze. Zoodra hij gekozen heefl kom ik u halen om over de prjjs te praten. Een der twee deuren werd geopend terwijl ze sprak; een gedistmgueer- de lange man stond op de drempel Bohnen herkende den dokter van de vele foto's, die hij van den beroem den zenuwarts had gezien in de kran ten. Hij gaf het juweelenétui aan het meisje, die den dokter volgde in zijn spreekkamer. Vijf minuten later verscheen de dokter opnieuw. Komt u binnen. M. T. G. Zijn. dut i© initialen? Mijn TiflAm is Thomas Crane, aai hij out wijkend.. Hoort d!te M. ©r niet bij? Hij glimlacht© alleen maar in plaats van antwoord te geven en rij gaf den koker terug. 0, ik zal je ndet dwingen het te vertellen al© je niet wilt, ik begrijp beat dat j© dit baantje'alleen maar hebt/aan genomen voor pleizier. Een chauffeur ia tegenwoordig wel een persoon van ge wicht, terwijl jij heelemaal geen chauf feur bent. Sdr Morecambe, die geweldige pret had, trok verontwaardigd de wenkbrau wen o>p. Dus vindt dat ik met rijden kan, juffrouw Minnie? 0 noen integendeel, ik wil alleen maar zoggen dat dit de eerste maal is dat je ndet voor je eigen genoegen chauf feert en dat je nog noodt eerder in be trekking bent geweest.. Hij schudde het hoofd. Dan vergist U zich toch werkelijk, zei hij, ik heb wel andore dan voor mijn eigen pleizier gechauffeerd en ik ben ook eeü^i betrekking geweest? In watVfoy betrekking? Hij "aarzelde |Hij wilde geen leugen vertellen, want 'Ril wiet dat zij het toch niet gelooven zou tala hij het deed. Maar 'hij kon hAar toch niet vertellen dat hij in dienst van zijn land was ge weest als attaché bij de Briteche am bassade in het buitenland. Het heeft toch geen zin om het U te vertellen, juffrouw Minnie, want U gelooft me toch niet. Dan vergis je j© toch heuach, zei het aardige Amerikaantj© eenvoudig. Ik geloof alleen geen leugens, al zijn ze nog zoo knap verzonnen. En het valt mij op dat, hoe knap je ook mag zijn, liegen niet jt stork*ts rijd© i*. meneer Bohnen, inviteerde Tiij. Bohnen zag het étui in zijn hand; terwijl hij de spreekkamer \inliep. passeerde Emmv, die nu terugkeerde naar de wachtkamer en hem een lachje en een knik gdf. Gaat u zitten, zei de dokter ernstig, - u u meneer Bohnen jpnior'' Ja, dokter De oogen van den dokter schenen hem te willen doorboren; Bohnen vond zijn blik zeer vreemd. En is hier om meehdia manten ringen te verkoopen? Wat sprak hij eigenaardig als tot een kleine jongen! Ja, dokter. Als u ze niet mooi vindt, zal het me een eer zijn, u een andere collectie te laten zien. Ja ja. Waarom sprak de groote man op die typische, geduldige manier, aljiof hij een lastige baby wilde sussen, in- plaats van dat hij zaken deed? Bohnen's verbazing steeg ten top, toen hij vervolgde: En is u lang in den handel geweest, meneer eh Bohnen? Sinds ik van school kwam. Onze firma bestaat al vier generaties. Maar wat de ringen betreft heeft u er een gezien, die u aanstaat? De dokter maakte een kalmeerend gebaar. Neen, ik' geloof het niet. Brengt u me maar een andere collectie, van daag over een week. Tot uw dienst, "antwoordde Bohnen zijn teleurstelling verbergend. Als u mij de ringen teru#$even wilt. zal ik u niet langer ohhouden. Beiden stonden op, de dokter reik te hem het étui aan en deed de tu.v schendeur open. De wachtkamer was leeg. Dokter Sandmann's uitdrukking van verbazing veranderde in een van schrik, toen hij een luide schreeuw hoorde: Mijn ringen! Waar zijn de rin gen? Het étui is leeg. Vindt u dat een mop, meneer? De jonge Bohnen hield het geopen de étui tusschen zijn bevende vin gers. Hij snelde naar het raam in de wachtkamer en keek naar buiten. Waar is baro#ues Baldner? Waar is haar auto? Dokter Sandmann's gezicht drukte de grootste verwarring uit. "Voor meer dan vijftig duizend mark aan juweelen was ervin dit étuil riep Bohnen. Om 's hemelswil, dokter, zeg dat het een grap is! Zonder te antwoorden stormde de dokter iïaar de telefoon in zijn spreek kamer. Ja, ik moet onmiddellijk baro nes Baldner zelf spreken. Zeer drin gend. Met dokter Sandmann Met barones Baldner? Heeft u uw broer niet hierheen gestuurd vanmorgen? Heeft u geen secretaresse en ge zelschapjuffrouw? Dank u. Neem me niet kwalijk. Er is 'n vergissing in het spel. Hij hing de telefoon op en keek- naar Bohnen. Bohnen, die vrouw heeft me geen juweelen laten zien. Toe|i ze het étui gaf, was het leeg. Ze vertel de me, dal u baron Baldner was, een jongeman, die aan hallucinaties leed. Ik ben zenuwarts, zooals u weet. Ze wou, dat ik mijn opinie eens over u gaf, schriftelijk, nadat ik met u gesproken en u onderzocht had. Ze veronderstelde ,dat het étui uw arg waan zou sussen en ik u dus meer aan het praten kon krijgen. Dat zijn de feiten. Belt u nu de politie op. Om ongeveer dienzelfden tijd. in een zoldervertrek in het noorden van Berlijn, zat Emrny Lorenz op den rand van de tafel en bungelde met haar welgevormde been en. In een armstoel zat Fred Schanz, haar ver loofde en staarde haar vol bewtu- dering aan. Ik hoop inderdaad van niet. Nu, ga nu maar voort met mij het een en ander over jezelf te vertellen en ik geloof dat ik je dan precies kan zeg gen welke dingen waar rijn en welke niet. Hoogelijk geamuseerd antwoordde Six Morecambe: Daar twijfel ik niet aan, juffrouw Minmde. Wat de Test betreft, ging rij voort met een sohalisch lachje, ik geloof dat ik je net «xweel ovct je zelf kan ver tellen als jij me vertellen kunt! Daaraan twijfel ik evenmin. Zal ik dan maar beginnen? Graag Geef m© dan eer et een lucifer, Crane. Hij voldeed aan hiaar verzoek en vroeg zich af wat haar papa en mama zou zeegen als rij de conversatie zouden bij wonen. 'En nu. ging "Minnie voort, met een listige uitdrukking op haar knap ge zichtje, zal ik beginnen Laat ik in de eerste plaate vertellen dat van goede familie bent Dat hoop ik Eerlijke, hard-wer kende rijwielheretellere. Minnie barstte in lachen uit 0 neen Eerlijk, zonder twijfel en 4*ard' werken op hun manier, misschien Oij crioket voetbal of derzelijke dingen. bent toch zeker op een kostschool ge weest? Neen. helaas niet Dan zon ik mis- seh en nor wat geleerd hebben Maar bet ia heel moeilijk om tegenwoordig geld t© verdienen en wat men ook voor opvoe ding heeft gehad, makkelijk ia het niet. Maar toch kunt ©r zoo'n sigaret tenkoker op na. houden, merkte Minui© op. Sir Morecambe kon ternauwernood zijn lachen inhouden. Hoe heb ie het klaar gespeeld? Barones Baldner heeft een jon geren broer., die niet goed wijs is. Ik heb haar vaak hooren zeggen, dat ze na de vacantie dokter Sandmann eens zou raadplegen. Nou, dat heb ik voor haar gedaan. Ik vertelde den dokter, dat de pa tiënt zich verbeeldde Bohnen te heet en. Ik liet de ringen in mfijn taschje glijden, terwijl hij me naar een makkelijken stoel bracht. En liet Bohnen met het leege étui ach ter. Drie weken later fluisterde de com missaris van politie iets tegen den detective,, die hem altijd bijstond: Heb je al iets naders van de juweelenroof bij Bohnen? Niets, meneer. Maar ik heb iets ;ehoord, wat me aan het denken leeft gebracht Onze oude bekende Fred Schanz gaat morgen trouwen. Ik zal bij de plechtigheid tegenwoor dig zijn en neem den jongen Bohnen mee, om eens naar de bruid te kij ken... je kunt 't nooit weteml INGEZONDEN MEDEDEELING. Een praatje op het kruis te Moercapell». Joop: Och, och, wat een vreemd© men schen zijn er tooh op dat kleine dorpje bij jullie, De Knegt. Ik snap niet dat ze onze uitdrukkingen niet begrijpen, daar het zoo duidelijk ds aJa Haarlem, Zoo dra ik je ingezonden stuk met het woord „vraag" er boven las, daoht ik, nou, daar op dat dorpje hebben ze hel zwart© garen niet uitgevonden, andere zouden ze Joop en Peet wel begrepen hébben met dat «luiten van ramen van een goed verlichte kamer. De Knegt, wij zullen aan Uw verzoek voldoen, maar als het weer voorkomt, dat one duide lijk schrijven niet wordt begrepen., dan moeten ze maar zóó lezen, dat ze het wel begrijpen. Het is zoo: Voor enkele jaren had mand uit onze gemeente in een ver lichte kamer zijn geld nageteld! zonder de ramen te sluiten. Hij had zijn kamer even verlaten en tot zijn groote schrik miste liij bij terugkomst hondeaden gul dens. Dit was onmiddellijk bekend bij d'e inge zetenen van ons dorp. Zouden de men- scl en van Moercapelle nn willen ge looven, dat het gevaarlijk ia om je kamer tentoon te stellen voor het wan delend publiek, wanneer je kamer ia verlicht en de ramen niet afgesloten zijn. Wij schenken toch klare wijn. Wat heeft een ander met de inventaris van je huiskamer te maken? Houd! die mooie ditjes en datjes voor je zelve. Maar nu nog eens wat, vriend Wil lem, wat hebben jullie een reuzen voet- balveTeeniging. Ik heb gelezen dat z» kampioen rijn 3e klasse en de G. V. B - beker on nu de nederlaag-beker hebben. Wat zullen juLld© bekeren als het feest is Mogen Joop en Peet ook op de partij komen? Ze kunnen fijn dansen. Ho© gaat het met de korfbalclub? Loopt dat zaakje.nog al? Aardig spelletje hè, voor dames? 0 ja, het is waar ook, bericht mij eens - wanneer de schoolkinderen weer moeten spelen, ik vond het ©en mooi spoil voor die kleine jongens, llphen a.d. Rijn. De heer H. Wilt* te Utrecht voor het diploma Franh* - Het aal moeilijk zijn om hot je naar d©n zin te maken, Grane, ging het meisje verder. Hoe bedoelt Wel. onze laatste chauffour flirtte' met d© dienstmeisjes en jij? 0, ik flirt niet, zed hij. O neen? Jij krijgt zeker te veel onuitgesproken uitnoodiigingen op dat gebied. Of heb j© je hart soms al ergens achter gelaten, Crane? De onbeschaamdheid van die vraag viel ndet op door de buitengewone lief talligheid, waarmee rij .gedaan werd. Hij voelde dat hij nu tenminste de waarheid kon spreken en antwoordde: Zoo is het, juffrouw Minnie. Speet het haar erg toen je wegging? Ja, zei hoj op beslisten toon. Was het tor wille van haar, dat j© deze soort betrekking hebt aangenomen? Neen, o neen! Je wilt mij zeker niet zeggen waar om dan wel? Ik heb het al verteld, juffrouw Mirnile. het i® om eerlijk mijn brood te verdienen Heb je het dan eerst op oneerlijk© manier gedaan? Juffrouw Minnie! Hij was vuurrood geworden en keek haar verontwaardigd aan, maar zij lachte alleen maar. 0, ik ben toch niet bang voor jou boozen blik, Grane J© hebt toch zeker een of ander© reden waarom je geen re ferenties kon opgeven. Sir Morecambe schrok door deze boute veronderstelling, wiartegen hij niet® kon inbrengen Meneer Palmer scheen er genoegen mee te nemen, zei hij bedaard. H ben bereid zijn dienst te verlaten els hij van idee mocht veranderen. Zij schaterlachte. H©t komt ©r olet© op wd of pop©

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1930 | | pagina 4