Elastieken Kousen
1
NIET OP VACANTIA
EISCFICFF1
IN DE PARADIJSVOGEL
U
Lijders aan Suikerziekte
REUNJAS.BIHI
BISCHOFF
GORINCHEM'
Zonder oezondheld geen leuensureuDde
HJBOMDAO
WEGENS VERBOUWING
MAKELAARSKANTOOR
ANTON COOPS
W¥
KOOPT
Fa André Broeders Zonen
LETTERS ARTIKELEN
NORT
GORINCHEM
VAN BLOKLAND HOLSWILDER
Beeeoigoe makelaars In Roerende en onroerende Boederen
Kantoer schoonhoven Koestraat no. 123. relet. Ito. 75
N.V. DELANDBOUWBANK TE UTRECHT
Agent voor Schoonhoven en Omstreken:
Makelaarskantoor v. Blokland <2 Holswilder
Drogist - Wijdstraat 31 - Gouda
7 ~7 7
gekocht te hebben bij:
KLEEDIItC H/CMIJ
onze
,{dla9eS'
Bg^tê^ta^to^]fa\MCh\Jajtci\b)fciS^jfaS^XoSll>li
Voor Gondelvaarten
S. B. Gompers - Gouda
ussiEsiESissaEisassissaEsaEssiESsi
Fa. P. de Jong Zoon, Schoonhoven
Hoogstraat 8 - Rotterdam
RAVENSWAAVs
N.V. v.h. M. Ravenswaay Zonen
Gorinchem
BEVORDERT i
5PIT5
BOOMPJES I
ERKIÖTZ. TEL.50206 30226
Opgericht 1765
Wormerveer
Murwe Lijnkoeken WL Ster
Garantie 12% vet en 30% eiwit
Lijnmeel „Ster"
Garantie 37—39% eiwit en vet
Grondnotenkoeken, „Wessanen"
Extra blanke kwaliteit. Garantie'55 - 56% eiwit en vet
Van Rondom
F E U I L L E T 0 N.
Een Noodlottig Schot
Mengelwerk.
Een slimme truc.
Gemakkelijk
.zit GIJ op U»
Plaatselijk Nieuws.
TWEEDE BLAD
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. Schoonhovinrcht Courant
VRIJPAS 8 AUGUSTUS 1930
Gediplomeerd Opticiën
Hypotheken tot elk bedrag en tegen lage rente op
Halzen en Landerijen.
Koop en rerkeep, haar en verhaar ran
Holaen en Landerijen.
Credleten voor Handel en Landbouw.
Taxatiën. - Aasnrantiën. - Hostelooao Adviezen.
Strikte geheimhouding verzekerd
varleant Cradieten op kortan
termijn, ondar zakelijke of-an
paraoonlijka zekarhald aan
Landbouwnrn nn Neringdoenden
In •ohoonhowa n .hhhm.
De Directie:
J. B. DE BEAUFORT.
N. C. DE RUYTER.
bli
Haaran Gabardine Jaaaen
f »0~I7.!>0-IS-I».50-
Prima Waterproof, krimpvrij
f 4S-40-33-30-a7.50-2S.00
Lodon Jaaaen f 40-30-20-15 9.90
Laaran Mot or jaaaen vanaf f 87.60
Motorpijpan en Gummi Jaaaon
Grootste Sorteering.
Klnder-Regenjaajea in alle maten
en soorten vanaf f B.7B
Jongena en Meiajea Capea,
waterdicht f 3.90—4.40—4.90 enz. enz.
t.j a.
ALTIJD SOLIDE x
EK MET GOEDKOOPST
Hypotheek beaohlkbaar
tot elk bedrag. Rente en condities
billijk Brieven aan JUfc VAN EIJK
Wesihaven 17, Oouda.
1880
1930
ORANJEFEEST
Vl^ggerj - Vaandels - Ouirlandes,
Sjerpen, Mutsen, l ampions, Kaar
sen lllumineerglazen, (ook in huur)
Vuurwerk. Enorme keus in prijzen
voor wedstrijden.
BAZAAR „DE PQTTEMAN"
Efnd Gorinchem.
ALLEEN ECHT MET DEZEN NAAM
OP ELKE RHUMBOON
66
•n ondere Variiaringen'
Tolofoon 479 Wijdstr. 17
Wat een geluk U hierbij behulpzaam te kunnen zijn.
Lijdara aan trulkarziakta het weinige wat Uw
Dokter u voorschrijft is voor u geen beletsel onze
Koekjea te gebruiken, ze zijn onaohadeljjk en
zaer versterkend.
Met medewerking 'van eenlge Heeren Doctoren zijn
wij er in geslaagd voor U dit koekje te bereiden.
NEEMT PROEFI - VERKRIJGBAAR BIJi
Zend briefkaart aan
De Koekjes staan steeds onder contrdle van 't Scheikundig
Laboratorium van Dr. van 't Hof en Weeda te Rotterdam.
BRENGEN u geluk
Sedert onze laatste publicatie hebben onderstaande personen een
EXTRA-CAPEAU ontvangen.
No. 844. H. C. van Tienhoven,
Vianen
No. 845. A. J. H. Haas, Aalsl,
(dit ishettweede EXTRA-CADfcAU
dat dezeverbruiker heeft ontvangen)
No. 846. O. den Hartog, Schoon
rewoerd.
No. 847. M. de Jong, Oud Alblas
(voor gepubliceerd Peilnummer)
No. 848. A. Qroeneveid, Well.
No. 849. Adr. den Besten, Gorin
chem. (voor gepubliceerd Peiln.)
No. 850. W. Haasakker, Bruchem,
(voor gepubliceerd Peilnummer).
No. 851. A. Brand, Dubbeldam.
No. 852. M. Mik, Qorinchem.
No. 853. J. H. Kok, Ammerstol.
No. 854. L. de Bruin, Scheiluinen,
(Dit is het DERDE EXTRA-CA
DEAU, dat deze inzender heeft
ontvangen.
No. 855. H. Satter. Waardenburg,
(voor gepubliceerd Peilnummer.
Wij verzoeken den houder van onderstaand Peilnummer
binnen drie dagen zijn Peilkaart op te zenden, onder
vermelding van hetEXTRA CADEAU dat hij wenscht te
ontvangen en van Ben naam van den winkelier, waar hij gewoon
lijk zijn Letters-Artikelen betrekt. Hij ontvangt'dan
GEHEEL GRATIS EEN EXTRA-CADEAU.
Serie B No. I8O6.
(A. M. MULDERS, Brandwijk).
ELKE ADVERTENTIE
OPENT KANSEN OP NIEUWE KLANTEN
AAN DE
ÜtPKWAUTtlTEM
door hare groobl
|l den eetlust
b. de spijsvertering,
c de omzetting van ander»
stoffen in voedingswaarde,
d. de melkproduct!»,
e. het kaasatofgehalte van
d» melk,
L in het algemeen, de
vorming van het been
derenstelsel, en is dus een
voorbehoedmiddol tegen
rachitis (Eng. ziekte).
Prijs p.r zak van 60 K.Q.
f2.50.
Verkrijgbaar bij: Oebr. Bouter ie Qroot-Ammerai I.Broer*
A Zn. te Lekkerkerki Coöperatie „Eendracht maakt
Macht" te Lekkerkerk; N.V. C. Schouten A Zn. te Bergam
bacht W. Boreje Wzn. te Krimpen a.d. Lek; R. v. Keeteren
te Schoonhoven; K. Stolk te Nieuwerkerk aan den IJsseli
Fa. S. H. v. Loon, Markt 6, Gouda; Fa. Kruyt A Bor te Ameide
Vraagt Uwen leeerancler naar de Ie klasse fabrikaten
I
tweïdb blad
NIEUWSBLAD VODR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. SchoonhOYBnreh. Courant
VRIJDAG 8 AUGUSTUS 1930
ésu
JAK XUKUIT.
Over iwakzinnlDM in ovtr
r«r« schutten.
ri«ö? root een arnetrig genrioht,
„hier heb ik i&to yoor joul"
„Wat dan?" vroeg Jodoou® lusteloos.
.Jota over een echool voor zwakzinni
gen." antwoordde ik proestend.
Mijn neef was direct zeer behoorlijk
op stang. Hij brieschte van kwaadheid,
wierp mij allerlei onvriendelijke uitla
tingen naar het hoofd, maar kan toob
uoo gauw niets vinden dat een scherp
antwoord op mijn spotternij over zijn
langdurig© studie kon genoemd woorden
Hij gilde wel jets voor een echool voor
volwaasenen, waar ik heen zou moeten
gaan, ma^r hij voelde zelf wel hoe ver
zoo'n antwoord ai wa® van een geestige
repliek.
Terwijl hij nog stond te razen on te
blazen van nijd, kwam tante binnen en
se vrohg met zekeren, schrik, wat «r nn
weer aan d© band' was.
„Wd, tante," lichtte ik ia, „ik heb
alleen Jod een goeden zaad willen ge
ven en daarover i» hij nu noo onredelijk
kwaad."
Tante wierp Jod e«n vragenden blik
toe, waarop deze stotterde:
j>ie kameel daar heeft mij den raad
gegeven om naar een school voor zwak
zinnigen te gaan."
„Pardon neefje, dat heb ik niet Die
conclusie heb je zelf uit mijn woorden
gebaald en daarin zie ik wel een blijk
van leerzaamheid. Ik heb alleen gezegd:
Jod, bier heb ik iets voor jou en dat
sloeg op hetgeen in de Sohoonhovensche
Courant staat over het gesprokene in
den raad van Lexmond Tante," ging ik
voort, „hebt u gezien dat die goede raad
van Teun aan uw neef Arie, het raads
lid van Lexmond, niets geholpen heeft?"
„Neen, Jan, ik heb de courant nog
niet gezien."
„Br staat boven het rands verslag van
Lexmond: „De zachte toon. waarop in
deze vergadering voornamelijk gespro
ken wordt, maakt het onmogelijk de dis
cussies geheel te volgen."
„Wat staat er in over die school voor
zwakzinnigen", vroeg tante.
„Gorinchem wil zoo'n school oprich
ten voor zulke stumperds nat deze streek
en had daarvoor hulp gevraagd ook aan
Lexmond."
Nou, dat heeft de raad natuurlijk ge
daan Daarover hebben ze zeker niet
hard of niet zacht over gesproken,"
meende tante.
„Jawel tante, dat hebben ze wel De
eene geloofde dat er in Lexmond geen
zwakzinnige kinderen zullen zijn of ko
men en dat de gemeente dus'geen ge
bruik zou maken van die school, een
ander raadslid vond 't gemakkelijker onj
zulke kinderen te zenden naar een ver-
den* gelegen school, waar ze geheel zou
den moeten inwonen en ten slotte werd
een voorstel van den voorzitter, om toe
te zeggen dat, als er leerlingen uit Lex
mond die school zouden bezoeken, de
gemeente f 20 boven het leergeld zou
betalen, met algemeens stemmen ver
worpen"
„Verworpen?" vroeg tante met ver-
baring. „Maar met zoo'n toezegging bond
de gemeente zich toch tot niets, vooral
niet wanneer er nit Lexntènd toch geen
leerlingen heen gaan. Ze lijken waarem-
pel wel zelf zwakzinnig," viel tante on
beleefd uit.
,Jk zou dat wel eene willen vragen,"
zei Jod nu bedachtzaam „Waarheen
moet nu een zwakzinnig of achterlijk
kind in Lexmond. dat het gewone on
derwijs ndet kan volgen?"
„Volgens een Lexmcmdeoh raadslid
kan zoo'n kind beter naar een internaat
ergens in ons land."
„Daartegen zoudian de ouders zich
X»a» bet ■■.geleek
vén
rxXSRBKK WARDEN.
19
Want hij had ai opgemerkt, dat het
van voel meer belang was om hot doe
twee meisjes naar den zin te maken dan
den vader en als hij daarin slaagde dan
was hu onderdak.
Leb volgenden dag na een korten
proefrit mot de schitterend© Rolls Koyce
waarmee hoj de familie naar Hampshire
zou brengen, reed hij de auto voor den
ingang van het Carlton Hotel en zag,
dat nog oen lid ym de familie, een kal
me, zachtzinnige im-ttia) zich bij het
gezelschap gevoegd had.
De jongedames begonnen direct eqp
vriendelijk kihbelpartijtje wie van 'hen
naast den chauffeur zou zitten en het re
sultaat was dat Minnie, de jongste, het
eerste deel van den rut de plaats naast
Sir Morecembe zou innemen.
Het was een prachtige najaarsdag en
d© wegen waren in uitstekenden toe
stand.
Sir Morecambe, die al zijn aandacht
aan dfen weg en den wagen wijdde, had
niet veel gelegenheid am met de jonge
dame naast hem te praten en deze
scheen teleurgesteld over zijn stilzwij
gendheid.
Toen ze bij ©en landelijk© herjberg
stopten, <*n te lunchen, gaven de meesjes
bijzonder order dat het den chauffeur,
d'i© riah als Thomas Crane verhuurd
had, aan niet© ontbreken zou en Sir
Morecumbe was overtuigd dat hij het
in deze betrekking wel erg naar den zin
zou hebben. Hij atond na zijn copieuze
toneb toot de herberg een sigaret te
waarschijnlijk verzetten, die juist aM'n
kind niet buiten de ouderlijke woning
willen opgevoed zien."
„Dan sou zoo'n stakker geheel zonder
onderricht blijven m aangewezen worden
op levenslangen steun van anderen, op
de liefdadigheid."
„Waar zijn die internaten?" vrosg
tante.
„Er ie een groot© inrichting in Rekken
bij Eibergen één bij Renkum en nog
heel wat anderen, maar allen verder
van Ioxmond dan Gorinchem en hef
groot© bezwaar is, dat die kinderen dan
gehoed uit hun eigen huis moeten."
,Jk zal je eens wat zeggen," spmk
tante op e©n vastberaden toon „Ik ga
weer naer Lexmond; naar Arie en ik
zal hem weten over te halen, dat hij die
zaak weer in den raad brengt en dat er
dan een andere bealissing wordt ge^
nomen."
„Tante," riep Jod, „doe dot niet, Weef
u dam niet dat het tegenwoordig levens
gevaarlijk is in die buurten?"
„levensgevaarlijk?" vroeg tante ont
steld „Wat bedoel je?"
„U hebt de courant nog niet gelezen,
andetr© zou u weten, dat het in de buurt
van Ameide zoo iets ia als im Mexico,
waar de geweer- en rovolverkogels je om
de oaren vliegen."
„Zeker bij een «oh ietwedstrijd!," dacht
tam te.
„Was 't maar waar," riep Jod „Ze
schieten daar op menschen of 't mus-
se hen zijn. Met geweren,"
„En met revolvers," vulde ik aan ,.Van
Bruggen schiet gewoonlijk met
maar zijn tegenpartij verkiest re vol
Hier, lees u dit maar eens."
Tante zette haar bril op en las het be
richt van de onbloedige schietpartij in
A meid© na afloop van d© circusvoaretel-
Jdng.
Bedaard vouwde ze de courant op toen
ze klaar was en keek ons met een eeniga-
zins medelijdend glimlachje aan.
„Wat zijn jullie toch nog een paar
onnooeele jongens," zei ze hoofdschud
dend
.Waarom?" klonk onze verbaasde
vraag gelijkt^ilg.
„Wel. dat jullie met rijn tweeën nog
niet begrijpen dat die geheel© schieter-ij
bij d© voorstelling behoorde De directeur
van het ciTcu© had natuurlijk met Van
Bruggen die ruzie en d'at schieten ram
t© voren afgesproken als slotnummer
van de voorstelling. Misschien kreeg
Van<Brugg©n «r iets extra's voor of mis
schiet! dat hij 't gedaan heeft omdat hij
het zelf wol een aardig© grap vond."
„Zoo," zed ik, „denkt u dat? En het
verhoor op het stadhuis door den bur
gemeester en den veldwachter en het
verhoor voor den rechtercommissaris,
is dat ook allemaal gekhedd?"
„Neen," antwoordde tante nadsenkend.
dat kan natuurlijk niet Maar wat be
teekent dan toch zoo iets? We zijn hier
hier toch niet in Chicago?"
„Wat het beteekent d'ai kan ik je wel
zeggen," zei Oud© Teun, „het beteekent,
dat ze in Ameide en bij het circus mira
kel slecht kunnen schieten."
Fred Schanz en zijn verloofde Em
my Lorenz slenterden op zekeren dag
over de Kurfurstendamm te Berlijn,
toen hun aandacht werd getrokken
door de etalage van de juweliersfir
ma Bohnen en Zoon. Vol bewonde
ring voor een ...kastje met schitteren
de diamanten ringen, stonden ze stil.
Als iemand me die ringen kon
thuisbezorgen, zouden we kunnen
trouwen Emmy zei Fred peinzend
en zuchte.
Emmy sloeg haar onschuldige blau
we oogen tot hem op.
rooken, toen. hij opeens d© schelle, maar
niet onwelluidende stem van Mixurie
Potts-Palmers achter zich hoorde.
Zeg Ciogiè, dat zijn geen slechte
sigaretten die je rookt, geef mij ar eens
een, riep de verwende milltonnairsdoeh-
tar en met een innemend glimlachje stak
ze een hiand uit, waaraan een pt
prachtig© ringen schitterden.
Haar manier van praten deed Sir Mo
recambe, die verscheidene Amerikaan-
sche meisjeekennissen had en wiet dat
hun vrije, makkelijke manieren ndet ver
oorzaakt weerden door gebrék aan vrou
welijke kaeeohiheid, maar juist door fris-
sche kameraadjehapp©lijkh©id, prettig aan
Hij haalde onmiddellijk zijn sigaretten
koker uit den zak en toen ontdekten Min
nie's scherpe oogen iets, waaraan hij in
d© haast natuurlijk miet gedacht had.
Mag ik die eens rien? zei ze.
Hij wilde juist den gouden sigaret
tenkoker, waarop zijn watpen en mono-
gnnm gegraveerd was, een cadeau +an
zijn moeder en zusters op zijn laatste
verjaardag, weer als d© wind in zijn.
zak atöppen. Ze laohte
Neen, stop hem niet weg, Iaat
hem mij eerst ©ens even zien, zei ze ge
biedend.
Met ©en licht schouderophalen over
handigd© Sir Morecambe haar den ko
ker
Z© bekeek h©t luxe voorwerp aan
dachtig met ©en ondeugend glimlachje
en ze gaf het terug na er een «gapet
uitgenomen te hebben
Heb jij ©en familiewapen. Crane?
vroeg z© nietuwsgiefrig.
0, dat is niet van mij, zei hij met
een kleur. Die 'koker is nu wel van
mij, mnar ik heb ihem cadeau gekregen
Mag ik hem nog eens zien?
En haar manier van doen was zoo in
nemend en onweerstaanbaar, dat hij het
haar niet kon weigeren.
De oude Bohnen is op reis
vervolgde Fred. Zijn eoon is nog
jong. Een jongeman zou het niet an
ders als een aangename afwisseling
kunnen vinden zoo'n knap, lief. on
schuldig meisje als jou te zien in
zjjn zaak. Je nebt als kamenier van
barones Baldner de manieren van
aristoraten hesludeerd Zou het iets
zijn?
Misschien. zei Emmy ver
strooid.
Ze liepen verder, en na een minuut
of tien greep ze zijn arm en lachte.
Het zal wel gaanl
Goed zoo. Hoe?
Dat vertel ik niet vooruit dat
brengt geen geluk.
Heb je nog iets bijzonders noo-
dig voor het karweitje?
Een goeie wagen voor een uur
en een hooge bontkraag Ik hoef niet
meer van mijn gezicht te laten zien
als noodig.
Uitstekend, ik zal er voor zor
gen. Wat dacht je van morgen
Goed. Nu moet ik even telefo-
neeren.
Om half twaalf den volgenden mor
gen hield een donkerblauwe auto stil
voor Bohnen en Zoon Een 'elegant
jong meisje, diep weggedoken in de
kraag van haar bontmantel en met
een van die moderne hoedjes, die
zelfs de oogen met hun rand verber
gen. stapte uit en ging de juweliers-
zaak binnen De jonge Bohnen liep
haar tegemoet en groette hoffelijk
Twee lieve blauwe oogen keken hem
vriendelijk aan en twee mooie lippen
glimlachten; zijn hart klopte sneller.
Is u meneer Bohnen? Ja? Ik
kom in opdracht van dokter Sand-
mann, u weet wel.
Zeker, Bohnen junior had dikwijls
gehoord van den schatrijken, beroem
den zenuwarts.
Wat is er van uw dienst?
Dokter Sandmann wil zijn doch
ter een ring voor haar verjaardag
geven. Maar hij heeft het verbazend
druk, u begrijpt, dat hij geen tijd
heeft zelf te komen.
We kunnen derf dokter eenige
ringen thuis sturen, waaruit hij keus
kan doen. Ik zal ze persoonlijk bij
hem komen brengen.
Heel vriendelijk van u! Dat stel
de dokter Sandmann juist voor.
't Eenige bezwaar is misschien dit:
kunt n direct meegaan? Dan kan
dokter direct even kijken, tusschen
twee patiënten door.
Zeker. U heeft een auto buiten
staan?
Ja -
Wilt u misschien een dozijn rin
gen kiezen, die we kunnen mee-
men?
De uitgekozen ringen werden door
Bohnen m een plat leeren étui ge
daan, dat hij in zijn 'binnenzak liet
glijden. Even later suisden ze door
de straten in de luxueuze wagen. Voor
dokter Sandmann's villa stopten ze.
Een knecht deed open.
Barones Baldner, - zei Emmy
rustig, ik heb afgesproken mét
dokter Sandmann.
Ze gingen een groote wachtkamer
met twee deuren binnen. Direct na
dat de knecht verdwenen was, wend
de Emmy zich tot Bohnen. Mag
ik dokter; de ringen laten zien?
vroeg ze. Zoodra hij gekozen heefl
kom ik u halen om over de prjjs te
praten.
Een der twee deuren werd geopend
terwijl ze sprak; een gedistmgueer-
de lange man stond op de drempel
Bohnen herkende den dokter van de
vele foto's, die hij van den beroem
den zenuwarts had gezien in de kran
ten. Hij gaf het juweelenétui aan het
meisje, die den dokter volgde in zijn
spreekkamer.
Vijf minuten later verscheen de
dokter opnieuw. Komt u binnen.
M. T. G. Zijn. dut i© initialen?
Mijn TiflAm is Thomas Crane, aai
hij out wijkend..
Hoort d!te M. ©r niet bij?
Hij glimlacht© alleen maar in plaats
van antwoord te geven en rij gaf den
koker terug.
0, ik zal je ndet dwingen het te
vertellen al© je niet wilt, ik begrijp beat
dat j© dit baantje'alleen maar hebt/aan
genomen voor pleizier. Een chauffeur ia
tegenwoordig wel een persoon van ge
wicht, terwijl jij heelemaal geen chauf
feur bent.
Sdr Morecambe, die geweldige pret
had, trok verontwaardigd de wenkbrau
wen o>p.
Dus vindt dat ik met rijden kan,
juffrouw Minnie?
0 noen integendeel, ik wil alleen
maar zoggen dat dit de eerste maal is
dat je ndet voor je eigen genoegen chauf
feert en dat je nog noodt eerder in be
trekking bent geweest..
Hij schudde het hoofd.
Dan vergist U zich toch werkelijk,
zei hij, ik heb wel andore dan voor
mijn eigen pleizier gechauffeerd en ik
ben ook eeü^i betrekking geweest?
In watVfoy betrekking?
Hij "aarzelde |Hij wilde geen leugen
vertellen, want 'Ril wiet dat zij het toch
niet gelooven zou tala hij het deed.
Maar 'hij kon hAar toch niet vertellen
dat hij in dienst van zijn land was ge
weest als attaché bij de Briteche am
bassade in het buitenland.
Het heeft toch geen zin om het U
te vertellen, juffrouw Minnie, want U
gelooft me toch niet.
Dan vergis je j© toch heuach, zei
het aardige Amerikaantj© eenvoudig.
Ik geloof alleen geen leugens, al
zijn ze nog zoo knap verzonnen. En het
valt mij op dat, hoe knap je ook mag
zijn, liegen niet jt stork*ts rijd© i*.
meneer Bohnen, inviteerde Tiij.
Bohnen zag het étui in zijn hand;
terwijl hij de spreekkamer \inliep.
passeerde Emmv, die nu terugkeerde
naar de wachtkamer en hem een
lachje en een knik gdf.
Gaat u zitten, zei de dokter
ernstig, - u u meneer Bohnen
jpnior''
Ja, dokter
De oogen van den dokter schenen
hem te willen doorboren; Bohnen
vond zijn blik zeer vreemd.
En is hier om meehdia
manten ringen te verkoopen?
Wat sprak hij eigenaardig als
tot een kleine jongen!
Ja, dokter. Als u ze niet mooi
vindt, zal het me een eer zijn, u een
andere collectie te laten zien.
Ja ja.
Waarom sprak de groote man op
die typische, geduldige manier, aljiof
hij een lastige baby wilde sussen, in-
plaats van dat hij zaken deed?
Bohnen's verbazing steeg ten top,
toen hij vervolgde:
En is u lang in den handel
geweest, meneer eh Bohnen?
Sinds ik van school kwam. Onze
firma bestaat al vier generaties. Maar
wat de ringen betreft heeft u er
een gezien, die u aanstaat?
De dokter maakte een kalmeerend
gebaar.
Neen, ik' geloof het niet. Brengt
u me maar een andere collectie, van
daag over een week.
Tot uw dienst, "antwoordde
Bohnen zijn teleurstelling verbergend.
Als u mij de ringen teru#$even wilt.
zal ik u niet langer ohhouden.
Beiden stonden op, de dokter reik
te hem het étui aan en deed de tu.v
schendeur open. De wachtkamer was
leeg. Dokter Sandmann's uitdrukking
van verbazing veranderde in een van
schrik, toen hij een luide schreeuw
hoorde:
Mijn ringen! Waar zijn de rin
gen? Het étui is leeg. Vindt u dat
een mop, meneer?
De jonge Bohnen hield het geopen
de étui tusschen zijn bevende vin
gers. Hij snelde naar het raam in
de wachtkamer en keek naar buiten.
Waar is baro#ues Baldner? Waar
is haar auto?
Dokter Sandmann's gezicht drukte
de grootste verwarring uit.
"Voor meer dan vijftig duizend
mark aan juweelen was ervin dit étuil
riep Bohnen. Om 's hemelswil,
dokter, zeg dat het een grap is!
Zonder te antwoorden stormde de
dokter iïaar de telefoon in zijn spreek
kamer.
Ja, ik moet onmiddellijk baro
nes Baldner zelf spreken. Zeer drin
gend. Met dokter Sandmann Met
barones Baldner? Heeft u uw broer
niet hierheen gestuurd vanmorgen?
Heeft u geen secretaresse en ge
zelschapjuffrouw? Dank u. Neem me
niet kwalijk. Er is 'n vergissing in
het spel. Hij hing de telefoon op
en keek- naar Bohnen.
Bohnen, die vrouw heeft me
geen juweelen laten zien. Toe|i ze
het étui gaf, was het leeg. Ze vertel
de me, dal u baron Baldner was, een
jongeman, die aan hallucinaties leed.
Ik ben zenuwarts, zooals u weet. Ze
wou, dat ik mijn opinie eens over
u gaf, schriftelijk, nadat ik met u
gesproken en u onderzocht had. Ze
veronderstelde ,dat het étui uw arg
waan zou sussen en ik u dus meer
aan het praten kon krijgen. Dat zijn
de feiten. Belt u nu de politie op.
Om ongeveer dienzelfden tijd. in
een zoldervertrek in het noorden van
Berlijn, zat Emrny Lorenz op den
rand van de tafel en bungelde met
haar welgevormde been en. In een
armstoel zat Fred Schanz, haar ver
loofde en staarde haar vol bewtu-
dering aan.
Ik hoop inderdaad van niet.
Nu, ga nu maar voort met mij het
een en ander over jezelf te vertellen en
ik geloof dat ik je dan precies kan zeg
gen welke dingen waar rijn en welke
niet.
Hoogelijk geamuseerd antwoordde Six
Morecambe:
Daar twijfel ik niet aan, juffrouw
Minmde.
Wat de Test betreft, ging rij voort
met een sohalisch lachje, ik geloof dat
ik je net «xweel ovct je zelf kan ver
tellen als jij me vertellen kunt!
Daaraan twijfel ik evenmin.
Zal ik dan maar beginnen?
Graag
Geef m© dan eer et een lucifer,
Crane.
Hij voldeed aan hiaar verzoek en vroeg
zich af wat haar papa en mama zou
zeegen als rij de conversatie zouden bij
wonen.
'En nu. ging "Minnie voort, met een
listige uitdrukking op haar knap ge
zichtje, zal ik beginnen Laat ik in
de eerste plaate vertellen dat van
goede familie bent
Dat hoop ik Eerlijke, hard-wer
kende rijwielheretellere.
Minnie barstte in lachen uit
0 neen Eerlijk, zonder twijfel en
4*ard' werken op hun manier, misschien
Oij crioket voetbal of derzelijke dingen.
bent toch zeker op een kostschool ge
weest?
Neen. helaas niet Dan zon ik mis-
seh en nor wat geleerd hebben Maar bet
ia heel moeilijk om tegenwoordig geld t©
verdienen en wat men ook voor opvoe
ding heeft gehad, makkelijk ia het niet.
Maar toch kunt ©r zoo'n sigaret
tenkoker op na. houden, merkte Minui©
op.
Sir Morecambe kon ternauwernood
zijn lachen inhouden.
Hoe heb ie het klaar gespeeld?
Barones Baldner heeft een jon
geren broer., die niet goed wijs is. Ik
heb haar vaak hooren zeggen, dat ze
na de vacantie dokter Sandmann
eens zou raadplegen. Nou, dat heb
ik voor haar gedaan.
Ik vertelde den dokter, dat de pa
tiënt zich verbeeldde Bohnen te
heet en. Ik liet de ringen in mfijn
taschje glijden, terwijl hij me naar
een makkelijken stoel bracht. En
liet Bohnen met het leege étui ach
ter.
Drie weken later fluisterde de com
missaris van politie iets tegen den
detective,, die hem altijd bijstond:
Heb je al iets naders van de
juweelenroof bij Bohnen?
Niets, meneer. Maar ik heb iets
;ehoord, wat me aan het denken
leeft gebracht Onze oude bekende
Fred Schanz gaat morgen trouwen.
Ik zal bij de plechtigheid tegenwoor
dig zijn en neem den jongen Bohnen
mee, om eens naar de bruid te kij
ken... je kunt 't nooit weteml
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Een praatje op het kruis te Moercapell».
Joop: Och, och, wat een vreemd© men
schen zijn er tooh op dat kleine dorpje
bij jullie, De Knegt. Ik snap niet dat ze
onze uitdrukkingen niet begrijpen, daar
het zoo duidelijk ds aJa Haarlem, Zoo
dra ik je ingezonden stuk met het
woord „vraag" er boven las, daoht ik,
nou, daar op dat dorpje hebben ze hel
zwart© garen niet uitgevonden, andere
zouden ze Joop en Peet wel begrepen
hébben met dat «luiten van ramen van
een goed verlichte kamer. De Knegt, wij
zullen aan Uw verzoek voldoen, maar
als het weer voorkomt, dat one duide
lijk schrijven niet wordt begrepen., dan
moeten ze maar zóó lezen, dat ze het
wel begrijpen.
Het is zoo: Voor enkele jaren had
mand uit onze gemeente in een ver
lichte kamer zijn geld nageteld! zonder
de ramen te sluiten. Hij had zijn kamer
even verlaten en tot zijn groote schrik
miste liij bij terugkomst hondeaden gul
dens.
Dit was onmiddellijk bekend bij d'e inge
zetenen van ons dorp. Zouden de men-
scl en van Moercapelle nn willen ge
looven, dat het gevaarlijk ia om je
kamer tentoon te stellen voor het wan
delend publiek, wanneer je kamer ia
verlicht en de ramen niet afgesloten
zijn. Wij schenken toch klare wijn. Wat
heeft een ander met de inventaris van
je huiskamer te maken? Houd! die mooie
ditjes en datjes voor je zelve.
Maar nu nog eens wat, vriend Wil
lem, wat hebben jullie een reuzen voet-
balveTeeniging. Ik heb gelezen dat z»
kampioen rijn 3e klasse en de G. V. B -
beker on nu de nederlaag-beker hebben.
Wat zullen juLld© bekeren als het feest
is Mogen Joop en Peet ook op de partij
komen? Ze kunnen fijn dansen. Ho©
gaat het met de korfbalclub? Loopt dat
zaakje.nog al? Aardig spelletje hè, voor
dames? 0 ja, het is waar ook, bericht
mij eens - wanneer de schoolkinderen
weer moeten spelen, ik vond het ©en
mooi spoil voor die kleine jongens,
llphen a.d. Rijn. De heer H. Wilt*
te Utrecht voor het diploma
Franh*
- Het aal moeilijk zijn om hot je naar
d©n zin te maken, Grane, ging het meisje
verder.
Hoe bedoelt
Wel. onze laatste chauffour flirtte'
met d© dienstmeisjes en jij?
0, ik flirt niet, zed hij.
O neen? Jij krijgt zeker te veel
onuitgesproken uitnoodiigingen op dat
gebied. Of heb j© je hart soms al ergens
achter gelaten, Crane?
De onbeschaamdheid van die vraag
viel ndet op door de buitengewone lief
talligheid, waarmee rij .gedaan werd.
Hij voelde dat hij nu tenminste de
waarheid kon spreken en antwoordde:
Zoo is het, juffrouw Minnie.
Speet het haar erg toen je wegging?
Ja, zei hoj op beslisten toon.
Was het tor wille van haar, dat j©
deze soort betrekking hebt aangenomen?
Neen, o neen!
Je wilt mij zeker niet zeggen waar
om dan wel?
Ik heb het al verteld, juffrouw
Mirnile. het i® om eerlijk mijn brood te
verdienen
Heb je het dan eerst op oneerlijk©
manier gedaan?
Juffrouw Minnie!
Hij was vuurrood geworden en keek
haar verontwaardigd aan, maar zij
lachte alleen maar.
0, ik ben toch niet bang voor jou
boozen blik, Grane J© hebt toch zeker
een of ander© reden waarom je geen re
ferenties kon opgeven.
Sir Morecambe schrok door deze boute
veronderstelling, wiartegen hij niet® kon
inbrengen
Meneer Palmer scheen er genoegen
mee te nemen, zei hij bedaard. H ben
bereid zijn dienst te verlaten els hij van
idee mocht veranderen.
Zij schaterlachte.
H©t komt ©r olet© op wd of pop©