Heden besint onze welbekende groote Jaarlijksche een schitterend Japan-cadeau H.H.DEKLERK&ZN. lyQTV W Springconcours "II w» tcf^!99 I J. H. HINKE, GOUDA Detect Scfto0/i kovenscheSprits RAVENSWAAY's KOFFIE Pl Van Rondom MONGERS Wij importeerden rechtstreeks uit Japan een groote partij schitterende Japansdie Vazen Serviezen, Koppen en Schotels. - Iedere kooper gedurende deze JAPAN-RECLAME ontvangt in onze Magazijnen, naar gelang van het besteede bedrag Onze prjjzen z£n abnormaal laag. Ziet de Etalages! Grootst Speciaal Tapijt-, Bedden-en Meubelhuis - floadsdie Waoenstraat HOOGSTRAAT 204-212 Blnnenweo Jonkerfransstraat, ROTTERDAM EVENALS IN TAPIJTEN, OOK IN MEUBELEN DE GOEDKOOPSTEN DE RlDDgPe VANppEWllK Cerises au Kirsch prima 'Gekeperde Vb99«n ORANJE SJ^.a,vuur.« VISCHWATER ÜL ^sluitendmnaluuiKeteelgebaiken BH EIBER ZALF WÊÊÊÊÊ Drogisterij „Hef Groene Kruis", MARKT 70 Raparatls.lnrlohllng Schoonrijdenen Harddraven <o STOLWIJK op WOZNSDLG 27 AUGUSTUS 1930 30 JARIB bestaak oer ullniBinunaumicri lo londoo op ooi lerrelo ion oen Hei r h. verdoom BzBsnedenkei K. „GR OEN MERK" 45 CENT PER HALE PONÜ Ca d o a u FEUILLETON. Een Noodlottig Schot Mengelwerk. Een Jacht-avontuur. Plaatselijk Nieuws. KMTI «.MB. WIEUWIBLAD ViCT ZUID-H8LLAND EN UTRECHT, WRwiBrniwhi •mrtnl VRIJPA» M AUTOCTUC f t HKTUBAE LTD'» L a xeerpi lint Var»terking«pillen Maagpillen 66 ct. per 60 stuks Hoof dp Ij n poeder» f 1.10 per 25 stuks. Een Poeder 6 ot helpen beslist, spoedig an afdoend. Verkrjjgb. bj) Drogisteif en A po tb. Alléén verkoop voor: Bergambacht by P. Dn hen en Co. Krimpen a.d. Lek: J. O. Hegen. Lekkerkerk: Fa. Mudde A Brand. Nieuw-Lekkerland: A O. de Groot. Pynaoker: H. SonneveM. Stolwijk: J E. Loekemeyer. Streefkerk - J. Stam Gzn. Z'>etermeer E. Akkerman. Ziezoo, vandaag gaan soep, Spiak Mijnheer verbolgen. En mijn mooie kleedje danT Liet Mevrouw nog volgen, 't Ie wel zonde van da soap Maar nlat van hat kleedja. Als R. A H. dat stoomen gaan la 't waar nieuw, sprak Greetje STOOP IN-VtRV N OORD «n BILLIJK Rouwgoed sondor vorhooglag ROTTERDAM-SCHIEDAM Vert. L. STKKEi.j-.jNutiiti Manufacturen Lopikerstr. 10, Schoonhoven C. BAAR DWIJ K Csn. Nieuwpoort OF. Items - Betuw- arhe Meikersen - oj» kirsch. Ken „Droste Zet hx. dotgeLroska k'ygtr Uia de nand I» koapi EEN HUIS met Schuur en verder getimmerte met vier Vi uchthoomen. Great 1 Are, 75 c.A. Te bevragen bij M v tLTfcRt-N in de Qraaf, Jaarsveld HOUTVERKOOPING. Ueui waarders VAN DE WERVE en DEN BOER te Gouda zullen op Wotmdag 87 Aug. 1930 's morgens lü uur, op het twrin van N. van der Sprong aan de Karne- melksloot te Gouda» publiek i contant verknopen: verschillende Hentwercn w o Halken, Deh n, Deuren, Platen enz. enz. fT - 1V»3W 6.75 El l»n« 8*0 6 '„10*0 7ir 1150 "..v/lll l 9 diverse Prlj5 binnenweg 1 _.fl,«pciS in »Ne oo ct eo 59 ct JONKERFRANSSTEAAn V/lMPtt» -ppC^ 1& Ct, HOOGSTRAAT VAN DER TAKSTRAAT Crc\iERPEM 1& Ct' Yk voorre VUf8** Ni ROTTERDAM kunt u direct of later verhUi en tegen goeden ptijs, onverschillig waar gelegen, mits v i s c h r ij k. brieven met prijsopgave, juiste ligging en wanneer te bezichtigen onder No 2030 bureau v. d. blad PRIMA PRIMA Het beste der beste voor xeere spenen bi) melkvet Is ome KLEI WEI 91, Til. 917, GOUDA en bij onzt Wtdervtrkoopen HET ADRES Klokken Pendules Horlogee Barometers Wekkers A VOOR: Souden Kettingen Armbanden Colliers Hangers Ringen ter guluguRihuid wan hat HUMMER I. Één -•pannen Sohoonrijdan, type land- bouwtuigpaarden, Hengsten-Nackney's en paarden, aangesloten bij de Federatie Landelijke Rijuereeniginaen, zijn ui'qesloten Prijzen bij minsten» 12 deelnemers f 3020IO—8» Mochten er meer dan 15 deelnemers zijn, dan worden twee prijzen uan f 5 bijgeuoegd. Inleg f 2 50. Annvapg II uur. NUMMER li. Springen B, uan paarden aangesloten bij de Federatie Landende Rijuereenminoen Prijzen bij minstens 12 deel nemers f 40—30—20—10—8—8. Mochten er meer dan 15 deelnemers zijn, zoo loorden de prijzen uerhoogd met f 5 en er nog twee van f 5 bijgeuoegd. Inleg f 2.50. Aanvang 12 uur. NUMMER III Harddraven of rennen, type landbouui- paarden, uitnesloten als b<j nummer één. Pri|zen bij minstens 2deeln 128—18—10—8. Inleg f 1.50 Aanvang 1.30 uur. NUMMER IV Groapspringen van turaa paarden der Landelijke Rijuereemgingen Pri|zen bi| minstens 6 groepen f 21-18-10. Inleq f 2 50. Aanvang 2.30 uur. Toegang tot hst terrein ff O.BO Nummer I tn 3 zijn onder keur uan den Heer PAJL, Dierenarts N.m. 4.33 uirpi RINQRIJDEH OP FIETSEN om Kuniteoorwerpan. Van 8 tot 3 uur i VO LKSSPELEN op het dorp. Vr|jd.g 9 laiari Kinderfeest. N.m. 1.30 uaari RIJNURIJDEN VOOR PAREN In tw.awi.lig. Rijtuigen om Kunatwoorwerpan. PRIMA KWALITEIT Iedere kooper van een half pond van deze Koffie ontvangt Een mooie blauw of rood Japaneoha Kop en Sohotel www „Bi| iedere» Winkelier verkrijgba JtV 1 V/ElUÊ BLAD NIEUWSBLAD VOO* ZUID-HOOLANDKN UTRECHT, Schoon howwchw Courant VRIJDAG 22 AUGUSTUS 1930 dODT JAN KIJKUIT. Ik ontmoat onzaa Vlaam- schan vriend. Ik ben er deze week alleen op uitge gaan. Ik moest naar Rotterdam en daar Tante noch Jod lust of gelegenheid had den om mee te gaan, ging ik. alleen op het pad. Terwijl ik in de Maasstad mijne zaken afdeed en daartoe ook over de Coolsingel liep, zag ik plotseling een hevig gebaren 1 man op mij afkomen, die mij al op me ters ver begon toe te spreken. Toen hij zoover genaderd was dat ik hem kon verstaan, zag en hoorde ik dat het Emiel was, onze Vlaamsche vriend, die eenige maanden geleden ons een bezoek heeft gebracht, waarvan ik de lezers der Schoonhovensche Courant trouw verslag heb gedaan. „Ha Jean," riep hij zoo luid en harts tochtelijk, dat de Rotterdammers ver baasd bleven staan en denken moesten dat een vader zijn verloren gewaande zoon terugvond. „Ha Jean, nou motte gij poertang eene keer mee gaan. dan ga ie me saome een pint bier drinken. Awel man, ik zij toch zoo content dat ik a (jou) hier recontreer. 't Is een schoone stad, zulle, dat Rotterdam van ullie, en 't is plesant om er met eene goé vrind als gaai zijt, een pint te drinken." De menschen bleven staan om te zien wat er eigenlijk aan de hand was en dus loodste ik Emiel zoo bedaard mogelijk mede naar een café om het glas bier met hem te gaan drinken. Toen de Bchuimen- de glazen, voor ons stonden hief hij het zijne op en dponk mij toe met de woor den: „Nou mottè gaai eene keer goé luis teren zulle. Ekiek (ik) drink dan voor eerst op uwe santé, dat is (felijk 't be hoort, maar dan drink ik ook nog eene teug voor ullie Hollanders. Daar; sie de van op! Gij denkt pertang datte wij Bel- zen en Vlamingen allemaol contrarie jullie zijn, maar man, man, dat is zoo schromelijk abuis. Ik ga oe dat expli- feeren." Toen vertelde Emiel me het volgende, dat ik nu maar in gewoon Hollanüsoti herhaal om het voor de lezers begrijpe lijker en gemakkelijker leesbaar te ma ken. „Ge moet weten," sei hij, „dat er eigen lijk geen Reizen zijn, soo&ls inj jullie Hol landers, neen, bij ons zijn er Vlamingen geluk ais ik en Walen. Als de wereld nog eens opnieuw ingeueeid moest wor den zou niemand het in zijn hooid krij gen om van ReLgie een atzonderujz. Land te manen, zoomin ais ze hu jullie van Zeeland een apart land zouden maken. Dan zou men zeggen, tot zoover, dai is zoowat de helft van België, zijp t Vla mingen, zun 't Hollanders, dus dat be hoort bij Holland en de rest dat zun 1 ransehen, dus die beuooren bu Frank rijk. Nou hebben jullie by ue feesten in ons land een stel oorlogssc nepen gezon den en de officieren en de adelborsten van die schepen hebben ons aUerie. oe- leefdheden bewezen. Dat ia ecnoou man, oprecht schoon en dat is verstandig ook van jullie regeering. Nou moet je uiet met je hoofd schudden en aan den vroe- geren tijd denken, toen we met elkaar ge vochten hebben. Heb jij, toen je nog een jongen was, niet eens gevocuten met een anueren jongen, met wie je later de beste vrienden werd? Juist, zoo moeten jullie nou ook denken. Wat voorbu is, is voor bij, we vergeten wat honderd jaar gele den is gebeurd, honderd jaar is lang man, en we gaan als goeie buren le ven. Met ruzie maken kunnen we geen van beiden wat winnen, maar alleen verliezen. Ik weet wel dat er bij ons van die levenmakers zijn die van Holland meer willen hebben dan 't wil geven, maar dat zijn de echte Waalsche blaas kaken, die wel hard schreeuwen en een grooten mond opzetten, maar naar wie geen verstandig mensch bij ons luistert. Nou gaan we nog een pint bier nemen guliie hebt bier goed bier en dan drinken we samen op dp oprechte vriencl- schp van België en Holland." We dronken nog een glas en ik kon opmerken dat hij in het bierdrinken aanmerkelijk meer oefening had dan ik of wel dat zijn dorst veel grooter was dan de mijns. „Hoor eens hier," sei ik, terwijl hij' zijn glas zonder neerzetten in zijn keel goot, „de liefde kan niet van een kant komen. Ale jullie Hij viel me direct in de rede en schreeuwtje dat alle bezoekers in het ca fé dachten dat we zouden gaan vechten „Wel natuurlijk niet, {naar dat wil ook niemand. Ge kunt er zeker van pijn dat die liefde bij ons ook is. We moeten el kaar alleen en beetje leeren verstaan. Jullie zijt anders dan wy en wij zyn an ders dan jullie. Allo, Iaat dat nou maar zoo zijn. Jullie buurman is ooz anders dan jullie, toch dab je geen ruzie mot hem. Wy moeten met zooais tot nu toe te veel gebeuru is, zoenen naar wat ons verdeelt, maar juist naar wat ons kan samenbrengen. Er zijn een massa dingen die ons samenbrengen kunnen at^ als die ruzie-achtige tyd van nu maar rustig voorbij kan gaan, wofrden we dikke vrin den, jullie en wij. Nou dan, dat bezoek van jullie admiraal, dat is om zoo to zeg gen een stoot geweest aan al die schreeu wers tegen Holland, die moeten zien nu wel koest houden en als jullie dat nou ook maar doen, dan sterft dat ras van die schreeuwers wel uit. By one en by jullie. Want dat moet ik zeggen man, bij jullie zyn er ook van dat soort. Laten die nou eens een paar jaar ruzie maken tegen de menschen van de maan,, dan is alles in orde en als jouw kleinkinde ren over honderd jaar dan naar België gaan om weer een eeuwfeest te vieren, dan worden ze daar ontvangen als een suikeroom bij een armen neei. Nou vat ten we nog een pint en dan ga ik naar het station. Veel complimenten aan je tante en aan dat manneke, hoe heet hij ook weer, die zyn eigen verbeeldt dat hij advocaat is?" „Jod", lichtte ik In. „Juist, aan Jod. Zeg hem dat hij eens bij mij aan moet komen, in Antwerpen, dan zullen mijn vrienden en ik pleizier hebben met dat baaske. Allo, au revoir, tot weerziens." Naar het Eagelaek va* FLORENCE WARDEN. 25 En vertrouwt U mij toe om dat te schrijven? vroeg Hatty, terwijl ze haar oogen afveegde met haar zakdoek, die ze tot een bal opgerold had en den edelman ongeloovig aankeek. 0, ik weet zeker dat je dat doen wilt als je mij dat belooft en ik ben er ook van overtuigd, dat je met niemand er over spreken zal, zelfs niet met je man. De manier waarop zij zich oprichtte, zei hem dat deze eervolle opdracht een diplomatieke zet was geweest en uit haar antwoord bleek hem, dat het niet alles koek en pi tusschen hen was. Dat zou hem prachtig1 te pas komen. Neen, hem zeg ik het zeker niet, antwoordde ze direct. Is hij niet goed voor je? Hatty schudde het hoofd. Neen, zei ze fluisterend. Er viel een oogenblik van stilte, ze stonden dicht bij elkaar en hij hield haar arm nog vast; eensklaps hoorden zij voetstappen achter hen op het grint en toen ze zich omkeerden, zagen ze Bill Raggett voor hen staan. Wat doet U met mijn vrouw? vroeg hij opgewonden. Sir Morecambe, die genoodzaakt was om Hatty los te laten, daar zij zich uit zijn greep had teruggetrokken, vouwde zijn armen en keek den afperser onbe wogen aan. Vraag dat haar maar, zei hij een voudig. Hij heette Tigris-Heilu, dat zoo veel beleekende als Heliu uit Tigris, het noorde ykst gedeelte van Ab^ssi nië. waarvan de bewoners bekend zijn zoowel om hun vermetelheid als om hun avontuurlijken zin. Tigris- Hvi u was zeer zeker één der interes santste typen, die ik in het Abessi- nische struikgewas teerde kennen Eenmaal #en beroemd N.mrod onder zijn stam enoo en. had hij later, ten- gei o'ge van een erns ig ongeluk, een andpren ïevensdraai genomen en was karav aan-iciuer geworden, om uat hij zich nu eenmaal met los kon maaeu van zyu vr^je zwerversbe staan. Steunend op een stevigen staf. die hem tot een soort van kruk diende, ontwikkelde hy een bewonderens- waaruige energie en was, oncjank& zijn iunkepooi, zoowel m hel gaan ais te paard krachtiger dan memg ander met gezonde botien. Met zyn bCnerp gt-marivee.de semiasch haun tiscne trekken need hy my aan een adeiaar denken, die met genroken vleugel róudnaddert. Als men hem naai- nadere nyzonderheden vroeg omtrent zyn georek, dan sneed Jiy met een ai werend, kort: „vai van een paard eike verdere vraag af. tuaaai eens, toen ik met den vroeg giyrenueu ligr.s-man oy net K.a.up- Uur ra. en wy uoor konie en iu<au- aa (.tnïckscne jenever; m ue nxute stemming gekomen waren, pakie u.j uit en vc.e.ue uiy van ue. groote. vragi&cne moment ui zyn ieven. roo nui.engewouu, zoo vrceae.y*, uUi la. ne. vei ..aa. vOur r.e.a^>.e..enncu Zou wluien vaoneven met ntk vü^cuu. En Bill Raggett keek van den een naar den anutu en wem gexulUnu van angst. Wat uau zy verteld, w«*t nad bir Morecamne int naar weten te kro«en? nent met ue soort man, mi bij tegen den narouet, me ik uw myn vrouw vertrouw, tipgexnarcneerd, meneer Crane! bir Morecambe lachte minachtend. Je bad neter gedaan om z«n weg te blijven, zei by en keeme zien bruua* om. HOOFDSTUK XVIII. Een angstig vermoeden. Oogenblikkelijk nadat de baronet hem den rug had toegekeerd, pakte Raggett in zyn woede Hatty ruw beet en duwde haar voor zich uit in de richting van de hekken, terwijl hij haar alle scheld woorden, die hem maar te binnen scho ten, toesiste. Jouw ellendige idiootl Jouw dwaas! Jouw leelijke stomme ezel! snauwde hij buiten zichzelf van drift, ofschoon hij ei zich heel goed van bewust was, dat het verstandiger zou zijn als Sir Morecambe deze uiting van echtelijke lieide niet hoorde. Waarom stond je met dien schurk te praten? Moet hij ons soms aanklagen wegens meineed. Je moest je schamen! Opeens gaf hij haar een krachtigeo stomp en liet haar los. zoodat zij wan kelde en aan den kant van den wef neerviel. Ze gaf een schreeuw en Sir Morecam be, dip al een eind de oprijlaan ingegaan was, keerde zich om. Hij zag dat Hatty langzaam overeind kwam, liep snel terug en vroeg Heeft die geweldenaar je neerge slagen? Heeft hij je bozeerd? Hatty knlkts «wijfend, maar i# tas „Een reeks van jaren geleden kwam een Duitseher naar Har ar. die wilde dieren voor het land der frendscbi'' (Etyopeanen) opving en akocht. Als beroepsjager trdPik in zyn dienst en werd spoedig met hei vitu^tui en net teun^en van jonge, wLuc oieien uetinate vertrouwd, tlal ik besioot, d€zen haudei m het klein op eigen houtje te .pfgiimen. Mijn naas ging met myn plannen volko men aocoord; speuaal net veroveren van zeiüzaam groot-wild was voor hem van veel beiang, zoodat we het eens werden en üy mij Legen dien- overeenkoin&ige waarborgen de nood zaaeiijke voorschotten gal. Zonder veel moei.e gelukte het mij een aantal van ouds bekende jachl- kamerauen voor mijn onderneming te Winnen, aangezien een goede bc- looning voor ons allen viel te ver wachten. Na een kwart jaar van zwaar wer ken' hadden wy een aanzienlijke col- .eciie joi.ge zebra's, leeuwen, luipaar- den? antilopen en allerhand ander gedierte by elkaar, zelfs, een jonge iiiinoceros, tam ais een kali, amu seerde ons kamp. Wij mochten met kiagen; tot duiver hadden wij inder daad zeldzaam geboft. Echter was ons niet geiukl, ondanks de grootste moeite, een jonge giraife levend te vangen. En dn net my niet los. want op dit stuk wild had mijn baas het extra begrepen en er eenige duizen den daaluers voor geboden. Doch ook het avontuur, de roem, prikkelde mij lot een dergelijke vangst. Reeds had ik alle hoop opgegeven, want onze lijd liep ten einde en wij trollen ook reeds al de noodzakelijke maatrege len voor het transport van onze wilde dieren naar het naastbygeie- gen spoorweg» La ion. Doch ziet, op den dag vóór onze afreis komt een dry ver met zijn ka- meeien aan ons voorby en bericht mij, dat hii, ongeveer een half uur van onze plok vandaan, een giraffen- moeder met jong in t zicht had ge had. Waar? vraag ik en hij wijst mij de richting. Ik vraag hem mij te ge- .eiden, ik zou hem goed beloonen. maar de inboorling schudt het hoofd: zyn kudde kameeien zijn hem van grooter waarde. Ik werp een blik in de richting van de zon, die reeds bedenkelijk in het Westen daalt. Maar lang bg- uenken is uuges.o.en. Van ons ééne dozyn jachtpaarden, die wij meege nomen heboen, zijn bijna allen aan ue beien van tse.se v.iogen gestorven; iwee zijn er nog over en knagen, .noe en uitgeput, aan het dorre gras, ond ons kamp. Alleen mijn beproefd ^achtpaard uit Wolo, dat men mij aortgeieuen uit he. geoergte heeft na gezonden, komt in aanmerking. Opzadelen en in 't zadel zitten is één. Mijn kleine geweerdrager Wolde Georgio (Abessinfsche naam. die be duidt: ,,de op St. George s dag ge borene volgt mij op een der ver- .110 ide kno.len. Naar mate we al meer en meer de plek naderen, door den drijver ons beschreven, leiden we des te voor zichtiger onze paarden achter de schaarsche dekking van lage acacia- boompjes en struiken verder. En ziet, daar wiegelt, in haastigen tel- rang, de giraffen-moeder heen mei haar jong. op een afsland van onge veer een halven kilometer van ons vandaan; eenige vluchtige struisvo gels geven haar het geleide. De wed loop begint. Als een pijl uit den boog schiet mijn renpaard over de vlakte vooruit. Zullen wij het alleen bol werken? Op mijn Aschkar, die met zijn knpl steeds meer en meer ach- ,terblijn| reken ik niet. De giraffen- baby is heelemaal niet meer zoo klein en houdt het dapper naast zijn oudje uit. Maar -mijn ros hcefl den duivel in zijn corpus, zijn vuur. zijn krachten nemen voortdurend toe. Steeds meer en meer naderen wij de giraffe, een 400, 300, 200, 100 schredenEen blik achterwaarts. Wolde Georgio is reeds lang uit het gezicht. Maar de afstand tusschen mij en de giraffe kan ik maar niet ver minderen. Het jong begrijpt het drei gende gevaar en houdt zich kramp achtig kan de zijde der oude. Ais een paar niet te benaderen geësten zweven ^eiuidioos-Wiegeiend, de bei de hyper-sianke vlucntelingen voor me uit. Zoo gaat L met langer op den duur... of 't een of t ander... 1 ik zet mijn paard tot den aiierlaat- sten spurt, bet verrukkeiyke dier geeft ahes wat hij nog in zich heeft; het Arauische bloed iaat zich met loochenen. Als een roofvogel stormt hy den buit achterna. Reeds zijn wij nog maar* op vyltig pas aistands bet jong geeit teeaenen van vermoeid heid en zai aanstonds achterop ko men. Nu nog even er op los, nog één laatste spurtmyn revolver want heel lang houdt myn dier het ook niet meer... ik gryp naar het foudraal; o wee. het is leegl By de razende vaart is net wapen er steiiig uitgegleden. Een ding bnjlt me nog te doen: het jong van de moeder te scheiden en mei den strik te vangen; misschien dat bel gelukt. Tot op 40, 30, 20 tot op id senreden nader ik het jong, dat zich nog maar met de grootste moei te acüter de moeder houdt. Mijn paard overtreft mijn stoutste ver wachtingen. Hij lapt 't 'm: de stnk is op 't punt van geworpen te wor den. Ik ben bijna tot aan het jong genaderd Opeens houdt de moeder stand, midden in haar vaart. Haar reus achtige pooten $laan slingerend ach teruit en verpletterend raakt een machtige slag de borst van mijn paard. Wij slaan over den kop, ik val oewusleloos neer. Met een dof gevod in myn hoofd word ik wakker; alles danst voor mijn oogen. Het is schemer myn kieeren zijn van bloed doordrenkt overal niets dan zandwoesternijen mijn paard verdwenen. Oe..i, oe...', klinkt angstwekkend de languilgerekte kreet eener hyena ergens viak-bij. Onwillekeurig grijp ik naar mijn revolver, die is wegl Ach ja, ik had hem bij den dollen rit verloren. Slechts mijn breed mes heb ik nog; 't is niet veel, maar 't is altijd iets. Nu wordt me opeens alles duidelijk: bij mijn val heb ik een diepe hoofdwonde opgeloopen, mijn geheele lichaam voelt kapot. Ik moet zoo snel mogelijk weg... terug naar het kamp, zoo snel als het maar gaat! Ik wil opstaan, maar een vlij mende .pijn doorschokt mijn eene been en kreunend tuimel ik omver. Oe. i, oe...i, weerklinkt het nu uit verschillende hoeken van de step pe. Daar lig ik nu, alleen weerloos met gebroken been, midden in de wil dernis, bij nacht, aan de róofdieren prijsgegevenDuidelijk herken ik de omtrekken van meerdere, kolossale hyéna's, die hongerig om me heen sluipen. Van ontzetting rijzen mij de haren ten berge. Hoop op eenige hulp bestaat er eigenlijk met meer. Morgen zal het mijn kameraden, aan de bloedsporen en eenige verscheur de kleerenresten, duidelijk worilen, wat mijn lot is geweest.. Met de vallende schemering wor den de hyena's steeds brutaler; al door schuifelen zij nader en nader met hun druipenden muil, onder het vertoon hunner tanden en hun be- geerig-fonkelende nachtoogen. Een laatste schietgebed! Toen, met den dolk in de hand wacht ik op het einde, want zoo duur als me moge lijk is, Z&l ik mijn leven verkoopen. Reeds speur jk den stinkenden adem van het meest naderbij ge slopen beest ik sla met de glinste rende kling om me heen en stoot met moeite enkele snijdende krijgskreten uit. Verbluft wijken de monsters te rug. Enwaak ot droom vreeeelijk bang en heeach zei ze tegen den baronet: Wilt U niet met ons meegaan? I* ben zoo bang voor hem en U kunt toch niet naar het huis teruggaan, nu ze weten wie U bent. Raggett schrok hevig van deze me- dedeeling. Halve gekl Dat is jouw werk ze ker! riep hij woest. Kom, zei Sir Morecambe, die met hen naar de hekken liep, ik wensch niet dat je in mijn tegenwoordigheid op die manier tegen je vrouw spreekt. Raggett, dol van woede en teleurstel ling, balde zijn vuisten, maar antwoord de niet. Hij begon langzamerhand in te zien, dat hij zich aardig had vastgewerkt in plaats van dat hij door brandschat ting van den baronet een aardig fortuin tje bij elkaar zou krijgen. Het was een lastig geval. Als Sir Morecambe naar Cautie Court terugging en zich bij de politie zou aan melden, moesten Raggett en zijn vrouw maken dat zij wegkwamen, uit angst dat Hatty de waarheid er uit zou flappen en hij werd er zich te laat van bewust, dat hij zijn onderworpen vrouw niet be paald met tact behandeld had. Aan den anderen kant, als de baronet met hen meeging, zooals blijkbaar zijn plan was, zou hij nog wel eens gelegen heid vinden om met Hatty te praten on uit haar te krijgen wat hij wilde weten. Onderval liepen Sir Morecambe en Hatty naast elkaar zwijgend het hek door en den weg op in de richting van het dorp. Raggett ^ing tusschen hen in loopen en trachtte zoete broodjes te bak ken hij. Hatty. :Het spijt me dat mijn zenuwen me zoo de baas zijn geworden, liefste, begon hij met voorgewende teederheid, maar ik heb mij vanavond ook meer dan vree- selijk opgewonden en ik ben mijzelf niet. daar knalt plotseling, niet ver -ver wijderd. een schot. Dat was uit myn Mauser-geweer. Goeie kerel, heb je op je eentje mij -weten te vinden? Nog eenmaal raap ik al mijn laatste krachten bijeen en zerid wanhopige kreten om hulp uit Dan Verlies ik mijn tegenwoordigheid van geest Toen ik ontwaakte, laaide er een vuur op in den nacht, mijn hoofd ruste in. den schoot van mijn trpu- wen geweer-drager. Ondanks mijn lichamelijke pijnen vervulde mij een behagel ijl: ge vóel over Ik verzorgd zijn. Als door een wonder was ik gered". INGEZONDEN MEDEDEELING. Rijdt veiliq. Ik hoop niet dat je Je be»erd hebt toen J^Neen, ia nogal goed afgeloopen. Mi Hatty norsch. En mijn Up ia nu ook Ten beetje beter, waar jij me geslagen hebt. En rij biel haar gericht op en wee» naar de geiwoUen bovenlip. Sir Morecambe draaide mob naar haT Heeft hij je straks ook al geslagen, TT Jaf een°*half nur geleden, toen die dame van het huis met ons stond te k^sardtr^Taar-^'bl 'lMJZ j. R«ond gezegd dat het me speet Meer kan ik toch niet doen en 1* houd niet van vrouwen die *°o!ang over iet# blijven seuren, besloot bij. Sir Morecambe luisterde met groots belangstelling naar dit duidelijk dat een man, die zijn vroow neesloeg. omdat zij te veel zet naar m£ zin, een minder gevaarlijke vfland was dan waarvoor hij Raggett hjeld. Ik zeur niet. zei Hatty op denzelf- den norschen toon als tevoren, nrnar Ik vind het niet prettig als Ut „ordt en een behoorlijk manstomp vrouw niet in bet gelaat, omdat hu bang is dat ze een woord te veel zegt. Eensklaps wendde zij zich naar ^°r. Si, Morecambe, Bill zegt dat U Uw vrouw slecht behandeld hebt, maar lk wil wedden dat U baar nooit gestompt of neergeslagen hebt, als zij iets deed wat U niet prettig vond Neen, zei Morecambe droog, zulke gewoonten boud ik er niet op na: Raggett brulde van woede. Sir Mors- Ontslagen. A lasser dam. Wegens slapte in het bedi bij N.V. J. en K. Smit's Machine fabrieken, zijn o.a. weer inwoners uit onze gemeente op wachtgeld gekomen, terwijl velen om de anderer woek slechts kunnen werken. Ook worden er op de scheepswerf v./h. J. Smit steeds nag velen op wachtgeld gesteld. Op de N.V. scheepswerf „De Noord" gaat het bijzonder gunstig met de werk zaamheden, evenals bij. N.V. Kloos en Zonen'a werkplaatsen. Nieuws veerpont. Alblasserdam. Op 30 Augustus wordt bij het veer Hendrik-Ido-AmbachtAl blasserdam een nieuwe motorveerpont in gebruik genomen. Dit veer over den Noord, dat den afstand tusschen Rotter dam en Gorinchem en de Betuwe aan merkelijk verkort en voorkomt, dat de weggebuikere den langen omweg via Zwijndrecht DordrechtPapendrecht moeten maken, waarbij bovendien van twee veren gebruik moet worden ge maakt, is nog te weinig bekend. De nieuwe veerpont is 18 M. lang, heeft twee roeren op één stuurrad, twee ruwoliemotoren en kan per keer onge- 12 auto's overzetten. De pont is vervaardigd door de N.V. F Kloos en Zonen's werkplaats te Kinderdijk. Alblasserdam. Van de Chr. U. L. O. school, hoofd de heer J. Pols, behaalden de volgende leerlingen het diploma: N. Laanbroek, G. Ross, Diploma A en D. Sterrenburg Diploma B. Ouderkerk a.d. Ussei. Wijlen mej. G. Markus heeft aan de diaconie der Ned. Herv. Gemeente gelegateerd eefl som van f 2000, vrij.van successierechten. Verdronken. Alphen a.d. Rijn. Woensdag is het 8- jarig zoontje van den heer L. Duiker bij het spelen met een vlieger te water ga- raakt en verdronken. Ontvlucht krankzinnige. Alphen a.d. Rijn. De politie hield al hier een verpleegde aan, die uit het Rijkskrankzinnigengesticht te Woenzei bij Eindhoven was ontvlucht. De man was in het bezit van een rijwiel, dat hij ver moedelijk heeft ontvreemd. Gemeenteraad. Bergambacht. De gemeenteraad komt Maandagmorgen te &30 uur in openbare vergadering bijeen. Brandwijk. Onze vroegere dorpsge noot, de heer G. Verheul, sedert 1 April 1921 le ambtenaar ter secretarie te Oost- zaan, is tot secretaris der gemeente Ne- derhorst den Berg benoemd. Giessendam. Onze vroegere dorpsge noot, de heer S. Muilwijk, thans onder wijzer te B rakel, slaagde voor het exa men hoofdacte. pjtmhQ, die in bet schemerlicht het ge- meene gezicht van den kleinen bandiet flauw kon zien, zag een uitdrukking van intensen haat. Natuurlijk niet, zei Hatty spottend, ik geloof, ging ze voort, terwijl ze er een kwaadaardig genoegen in schepte om haar man, die machteloos was in tegenwoordigheid van den ander, te pnkkelen, ik geloof dat ik een heele- boel over U heb hooren vertellen, Bir Morecambe, wat niet waar is. Ongetwijfeld. Raggett voelde dat de zaak zoo'n ern stige wending voor hem ging nemen en hy maakte direct een einde aan dit ge sprek. Hoe denkt U weg te komen, Sir Morecambe? vroeg hij haastig. De edelman aarzelde. Er had zich een plan in zijn brein ge vormd dat, als hij behoedzaam te werk ging, het resultaat zou kunnen hebben, dat zijn onschuld aan het licht zou ko men. Het was duidelijk dat er niet veel meer noodig was om Hatty in opstand te brengen tegen de tyrannie van haar man er. dat ze met een paar vriendelijke woorden en een paar beloften, zoo ver zou zyn, dat hij haar de bekentenis zou onllokken. De vraag was nu alleen maar, hoe moest hij dat aanleggen, nu Rag gett zich blijkbaar bewust was vau dit gevaar. Sir Morecambe meende dat het beste was te doen of hij ver weg ging om bui ten bereik der politie te blijven, voor het geval de Potta-Palmers hem aangegeven hadden. Als Raggett en zijn vrouw dan in de meening zouden zijn dat bij weg was, zou hij terugkomen en op den loer liggen, of hij Hatty niet alleen te spre ken kon krijgen. Dat zij vrijuit spreken zou, daarvan was hij overtuigd. De herinnering aan de schandelijke behandeling, die ze van

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1930 | | pagina 3