Heden besint onze welbekende groote Jaarlijksche
een schitterend Japan-cadeau
H.H.DEKLERK&ZN.
lyQTV
W
Springconcours
"II
w» tcf^!99
I
J. H. HINKE, GOUDA
Detect Scfto0/i kovenscheSprits
RAVENSWAAY's KOFFIE
Pl
Van Rondom
MONGERS
Wij importeerden rechtstreeks uit Japan een groote partij schitterende Japansdie Vazen
Serviezen, Koppen en Schotels. - Iedere kooper gedurende deze JAPAN-RECLAME ontvangt
in onze Magazijnen, naar gelang van het besteede bedrag
Onze prjjzen z£n abnormaal laag. Ziet de Etalages!
Grootst Speciaal Tapijt-, Bedden-en Meubelhuis
- floadsdie Waoenstraat HOOGSTRAAT 204-212 Blnnenweo Jonkerfransstraat, ROTTERDAM
EVENALS IN TAPIJTEN, OOK IN MEUBELEN
DE GOEDKOOPSTEN
DE RlDDgPe
VANppEWllK
Cerises au
Kirsch
prima
'Gekeperde Vb99«n
ORANJE SJ^.a,vuur.«
VISCHWATER
ÜL ^sluitendmnaluuiKeteelgebaiken
BH EIBER ZALF WÊÊÊÊÊ
Drogisterij „Hef Groene Kruis",
MARKT 70
Raparatls.lnrlohllng
Schoonrijdenen Harddraven
<o STOLWIJK
op WOZNSDLG 27 AUGUSTUS 1930
30 JARIB bestaak oer ullniBinunaumicri
lo londoo op ooi lerrelo ion oen Hei r h. verdoom BzBsnedenkei K.
„GR OEN MERK"
45 CENT PER HALE PONÜ
Ca d o a u
FEUILLETON.
Een
Noodlottig Schot
Mengelwerk.
Een Jacht-avontuur.
Plaatselijk Nieuws.
KMTI «.MB.
WIEUWIBLAD ViCT ZUID-H8LLAND EN UTRECHT, WRwiBrniwhi •mrtnl
VRIJPA» M AUTOCTUC
f
t
HKTUBAE LTD'»
L a xeerpi lint
Var»terking«pillen
Maagpillen
66 ct. per 60 stuks
Hoof dp Ij n poeder»
f 1.10 per 25 stuks. Een Poeder 6 ot
helpen beslist, spoedig an afdoend.
Verkrjjgb. bj) Drogisteif en A po tb.
Alléén verkoop voor:
Bergambacht by P. Dn hen en Co.
Krimpen a.d. Lek: J. O. Hegen.
Lekkerkerk: Fa. Mudde A Brand.
Nieuw-Lekkerland: A O. de Groot.
Pynaoker: H. SonneveM.
Stolwijk: J E. Loekemeyer.
Streefkerk - J. Stam Gzn.
Z'>etermeer E. Akkerman.
Ziezoo, vandaag gaan soep,
Spiak Mijnheer verbolgen.
En mijn mooie kleedje danT
Liet Mevrouw nog volgen,
't Ie wel zonde van da soap
Maar nlat van hat kleedja.
Als R. A H. dat stoomen gaan
la 't waar nieuw, sprak Greetje
STOOP IN-VtRV N
OORD «n BILLIJK
Rouwgoed sondor vorhooglag
ROTTERDAM-SCHIEDAM
Vert. L. STKKEi.j-.jNutiiti
Manufacturen
Lopikerstr. 10, Schoonhoven
C. BAAR DWIJ K Csn.
Nieuwpoort
OF. Items - Betuw-
arhe Meikersen - oj»
kirsch. Ken „Droste
Zet hx.
dotgeLroska
k'ygtr
Uia de nand I» koapi
EEN HUIS
met Schuur en verder getimmerte
met vier Vi uchthoomen. Great
1 Are, 75 c.A. Te bevragen bij M v
tLTfcRt-N in de Qraaf, Jaarsveld
HOUTVERKOOPING.
Ueui waarders
VAN DE WERVE en DEN BOER
te Gouda zullen op
Wotmdag 87 Aug. 1930
's morgens lü uur, op het twrin
van N. van der Sprong aan de Karne-
melksloot te Gouda» publiek i
contant verknopen:
verschillende Hentwercn
w o Halken, Deh n, Deuren, Platen
enz. enz.
fT - 1V»3W
6.75
El l»n« 8*0
6 '„10*0
7ir 1150
"..v/lll l 9 diverse Prlj5
binnenweg 1 _.fl,«pciS in »Ne oo ct eo 59 ct
JONKERFRANSSTEAAn V/lMPtt» -ppC^ 1& Ct,
HOOGSTRAAT
VAN DER TAKSTRAAT
Crc\iERPEM 1& Ct' Yk voorre
VUf8**
Ni
ROTTERDAM
kunt u direct of later verhUi en tegen goeden ptijs, onverschillig
waar gelegen, mits v i s c h r ij k. brieven met prijsopgave, juiste
ligging en wanneer te bezichtigen onder No 2030 bureau v. d. blad
PRIMA
PRIMA
Het beste der beste voor xeere spenen bi) melkvet Is ome
KLEI WEI 91, Til. 917, GOUDA en bij onzt Wtdervtrkoopen
HET ADRES
Klokken
Pendules
Horlogee
Barometers
Wekkers
A
VOOR:
Souden
Kettingen
Armbanden
Colliers
Hangers
Ringen
ter guluguRihuid wan hat
HUMMER I. Één -•pannen Sohoonrijdan, type land-
bouwtuigpaarden, Hengsten-Nackney's en paarden, aangesloten bij
de Federatie Landelijke Rijuereeniginaen, zijn ui'qesloten Prijzen
bij minsten» 12 deelnemers f 3020IO—8» Mochten
er meer dan 15 deelnemers zijn, dan worden twee prijzen uan
f 5 bijgeuoegd. Inleg f 2 50. Annvapg II uur.
NUMMER li. Springen B, uan paarden aangesloten bij de
Federatie Landende Rijuereenminoen Prijzen bij minstens 12 deel
nemers f 40—30—20—10—8—8. Mochten er meer dan
15 deelnemers zijn, zoo loorden de prijzen uerhoogd met f 5 en er
nog twee van f 5 bijgeuoegd. Inleg f 2.50. Aanvang 12 uur.
NUMMER III Harddraven of rennen, type landbouui-
paarden, uitnesloten als b<j nummer één. Pri|zen bij minstens
2deeln 128—18—10—8. Inleg f 1.50 Aanvang 1.30 uur.
NUMMER IV Groapspringen van turaa paarden der
Landelijke Rijuereemgingen Pri|zen bi| minstens 6 groepen
f 21-18-10. Inleq f 2 50. Aanvang 2.30 uur.
Toegang tot hst terrein ff O.BO
Nummer I tn 3 zijn onder keur uan den Heer PAJL, Dierenarts
N.m. 4.33 uirpi RINQRIJDEH OP FIETSEN om
Kuniteoorwerpan.
Van 8 tot 3 uur i VO LKSSPELEN op het dorp.
Vr|jd.g 9 laiari Kinderfeest.
N.m. 1.30 uaari RIJNURIJDEN VOOR PAREN In
tw.awi.lig. Rijtuigen om
Kunatwoorwerpan.
PRIMA KWALITEIT
Iedere kooper van
een half pond van
deze Koffie ontvangt
Een mooie blauw of
rood Japaneoha
Kop en Sohotel www
„Bi| iedere» Winkelier verkrijgba
JtV
1 V/ElUÊ BLAD
NIEUWSBLAD VOO* ZUID-HOOLANDKN UTRECHT, Schoon howwchw Courant
VRIJDAG 22 AUGUSTUS 1930
dODT
JAN KIJKUIT.
Ik ontmoat onzaa Vlaam-
schan vriend.
Ik ben er deze week alleen op uitge
gaan. Ik moest naar Rotterdam en daar
Tante noch Jod lust of gelegenheid had
den om mee te gaan, ging ik. alleen op
het pad.
Terwijl ik in de Maasstad mijne zaken
afdeed en daartoe ook over de Coolsingel
liep, zag ik plotseling een hevig gebaren 1
man op mij afkomen, die mij al op me
ters ver begon toe te spreken. Toen hij
zoover genaderd was dat ik hem kon
verstaan, zag en hoorde ik dat het Emiel
was, onze Vlaamsche vriend, die eenige
maanden geleden ons een bezoek heeft
gebracht, waarvan ik de lezers der
Schoonhovensche Courant trouw verslag
heb gedaan.
„Ha Jean," riep hij zoo luid en harts
tochtelijk, dat de Rotterdammers ver
baasd bleven staan en denken moesten
dat een vader zijn verloren gewaande
zoon terugvond. „Ha Jean, nou motte gij
poertang eene keer mee gaan. dan ga ie
me saome een pint bier drinken. Awel
man, ik zij toch zoo content dat ik a (jou)
hier recontreer. 't Is een schoone stad,
zulle, dat Rotterdam van ullie, en 't is
plesant om er met eene goé vrind als
gaai zijt, een pint te drinken."
De menschen bleven staan om te zien
wat er eigenlijk aan de hand was en dus
loodste ik Emiel zoo bedaard mogelijk
mede naar een café om het glas bier met
hem te gaan drinken. Toen de Bchuimen-
de glazen, voor ons stonden hief hij het
zijne op en dponk mij toe met de woor
den:
„Nou mottè gaai eene keer goé luis
teren zulle. Ekiek (ik) drink dan voor
eerst op uwe santé, dat is (felijk 't be
hoort, maar dan drink ik ook nog eene
teug voor ullie Hollanders. Daar; sie de
van op! Gij denkt pertang datte wij Bel-
zen en Vlamingen allemaol contrarie
jullie zijn, maar man, man, dat is zoo
schromelijk abuis. Ik ga oe dat expli-
feeren."
Toen vertelde Emiel me het volgende,
dat ik nu maar in gewoon Hollanüsoti
herhaal om het voor de lezers begrijpe
lijker en gemakkelijker leesbaar te ma
ken.
„Ge moet weten," sei hij, „dat er eigen
lijk geen Reizen zijn, soo&ls inj jullie Hol
landers, neen, bij ons zijn er Vlamingen
geluk ais ik en Walen. Als de wereld
nog eens opnieuw ingeueeid moest wor
den zou niemand het in zijn hooid krij
gen om van ReLgie een atzonderujz. Land
te manen, zoomin ais ze hu jullie van
Zeeland een apart land zouden maken.
Dan zou men zeggen, tot zoover, dai is
zoowat de helft van België, zijp t Vla
mingen, zun 't Hollanders, dus dat be
hoort bij Holland en de rest dat zun
1 ransehen, dus die beuooren bu Frank
rijk. Nou hebben jullie by ue feesten in
ons land een stel oorlogssc nepen gezon
den en de officieren en de adelborsten
van die schepen hebben ons aUerie. oe-
leefdheden bewezen. Dat ia ecnoou man,
oprecht schoon en dat is verstandig ook
van jullie regeering. Nou moet je uiet
met je hoofd schudden en aan den vroe-
geren tijd denken, toen we met elkaar ge
vochten hebben. Heb jij, toen je nog een
jongen was, niet eens gevocuten met een
anueren jongen, met wie je later de beste
vrienden werd? Juist, zoo moeten jullie
nou ook denken. Wat voorbu is, is voor
bij, we vergeten wat honderd jaar gele
den is gebeurd, honderd jaar is lang
man, en we gaan als goeie buren le
ven. Met ruzie maken kunnen we geen
van beiden wat winnen, maar alleen
verliezen. Ik weet wel dat er bij ons van
die levenmakers zijn die van Holland
meer willen hebben dan 't wil geven,
maar dat zijn de echte Waalsche blaas
kaken, die wel hard schreeuwen en een
grooten mond opzetten, maar naar wie
geen verstandig mensch bij ons luistert.
Nou gaan we nog een pint bier nemen
guliie hebt bier goed bier en dan
drinken we samen op dp oprechte vriencl-
schp van België en Holland."
We dronken nog een glas en ik kon
opmerken dat hij in het bierdrinken
aanmerkelijk meer oefening had dan ik
of wel dat zijn dorst veel grooter was
dan de mijns.
„Hoor eens hier," sei ik, terwijl hij'
zijn glas zonder neerzetten in zijn keel
goot, „de liefde kan niet van een kant
komen. Ale jullie
Hij viel me direct in de rede en
schreeuwtje dat alle bezoekers in het ca
fé dachten dat we zouden gaan vechten
„Wel natuurlijk niet, {naar dat wil ook
niemand. Ge kunt er zeker van pijn dat
die liefde bij ons ook is. We moeten el
kaar alleen en beetje leeren verstaan.
Jullie zijt anders dan wy en wij zyn an
ders dan jullie. Allo, Iaat dat nou maar
zoo zijn. Jullie buurman is ooz anders
dan jullie, toch dab je geen ruzie mot
hem. Wy moeten met zooais tot nu toe
te veel gebeuru is, zoenen naar wat ons
verdeelt, maar juist naar wat ons kan
samenbrengen. Er zijn een massa dingen
die ons samenbrengen kunnen at^ als die
ruzie-achtige tyd van nu maar rustig
voorbij kan gaan, wofrden we dikke vrin
den, jullie en wij. Nou dan, dat bezoek
van jullie admiraal, dat is om zoo to zeg
gen een stoot geweest aan al die schreeu
wers tegen Holland, die moeten zien nu
wel koest houden en als jullie dat nou
ook maar doen, dan sterft dat ras van
die schreeuwers wel uit. By one en by
jullie. Want dat moet ik zeggen man,
bij jullie zyn er ook van dat soort. Laten
die nou eens een paar jaar ruzie maken
tegen de menschen van de maan,, dan
is alles in orde en als jouw kleinkinde
ren over honderd jaar dan naar België
gaan om weer een eeuwfeest te vieren,
dan worden ze daar ontvangen als een
suikeroom bij een armen neei. Nou vat
ten we nog een pint en dan ga ik naar
het station. Veel complimenten aan je
tante en aan dat manneke, hoe heet hij
ook weer, die zyn eigen verbeeldt dat
hij advocaat is?"
„Jod", lichtte ik In.
„Juist, aan Jod. Zeg hem dat hij eens
bij mij aan moet komen, in Antwerpen,
dan zullen mijn vrienden en ik pleizier
hebben met dat baaske. Allo, au revoir,
tot weerziens."
Naar het Eagelaek
va*
FLORENCE WARDEN.
25
En vertrouwt U mij toe om dat te
schrijven? vroeg Hatty, terwijl ze haar
oogen afveegde met haar zakdoek, die ze
tot een bal opgerold had en den edelman
ongeloovig aankeek.
0, ik weet zeker dat je dat doen
wilt als je mij dat belooft en ik ben er
ook van overtuigd, dat je met niemand
er over spreken zal, zelfs niet met je
man.
De manier waarop zij zich oprichtte,
zei hem dat deze eervolle opdracht een
diplomatieke zet was geweest en uit haar
antwoord bleek hem, dat het niet alles
koek en pi tusschen hen was. Dat zou
hem prachtig1 te pas komen.
Neen, hem zeg ik het zeker niet,
antwoordde ze direct.
Is hij niet goed voor je?
Hatty schudde het hoofd.
Neen, zei ze fluisterend.
Er viel een oogenblik van stilte, ze
stonden dicht bij elkaar en hij hield haar
arm nog vast; eensklaps hoorden zij
voetstappen achter hen op het grint en
toen ze zich omkeerden, zagen ze Bill
Raggett voor hen staan.
Wat doet U met mijn vrouw? vroeg
hij opgewonden.
Sir Morecambe, die genoodzaakt was
om Hatty los te laten, daar zij zich uit
zijn greep had teruggetrokken, vouwde
zijn armen en keek den afperser onbe
wogen aan.
Vraag dat haar maar, zei hij een
voudig.
Hij heette Tigris-Heilu, dat zoo
veel beleekende als Heliu uit Tigris,
het noorde ykst gedeelte van Ab^ssi
nië. waarvan de bewoners bekend
zijn zoowel om hun vermetelheid als
om hun avontuurlijken zin. Tigris-
Hvi u was zeer zeker één der interes
santste typen, die ik in het Abessi-
nische struikgewas teerde kennen
Eenmaal #en beroemd N.mrod onder
zijn stam enoo en. had hij later, ten-
gei o'ge van een erns ig ongeluk, een
andpren ïevensdraai genomen en
was karav aan-iciuer geworden, om
uat hij zich nu eenmaal met los kon
maaeu van zyu vr^je zwerversbe
staan.
Steunend op een stevigen staf. die
hem tot een soort van kruk diende,
ontwikkelde hy een bewonderens-
waaruige energie en was, oncjank&
zijn iunkepooi, zoowel m hel gaan
ais te paard krachtiger dan memg
ander met gezonde botien. Met zyn
bCnerp gt-marivee.de semiasch haun
tiscne trekken need hy my aan een
adeiaar denken, die met genroken
vleugel róudnaddert. Als men hem
naai- nadere nyzonderheden vroeg
omtrent zyn georek, dan sneed Jiy
met een ai werend, kort: „vai van
een paard eike verdere vraag af.
tuaaai eens, toen ik met den vroeg
giyrenueu ligr.s-man oy net K.a.up-
Uur ra. en wy uoor konie en iu<au-
aa (.tnïckscne jenever; m ue nxute
stemming gekomen waren, pakie u.j
uit en vc.e.ue uiy van ue. groote.
vragi&cne moment ui zyn ieven. roo
nui.engewouu, zoo vrceae.y*, uUi la.
ne. vei ..aa. vOur r.e.a^>.e..enncu Zou
wluien vaoneven met ntk vü^cuu.
En Bill Raggett keek van den een
naar den anutu en wem gexulUnu van
angst. Wat uau zy verteld, w«*t nad bir
Morecamne int naar weten te kro«en?
nent met ue soort man, mi bij
tegen den narouet, me ik uw myn
vrouw vertrouw, tipgexnarcneerd, meneer
Crane!
bir Morecambe lachte minachtend.
Je bad neter gedaan om z«n weg
te blijven, zei by en keeme zien bruua*
om.
HOOFDSTUK XVIII.
Een angstig vermoeden.
Oogenblikkelijk nadat de baronet hem
den rug had toegekeerd, pakte Raggett in
zyn woede Hatty ruw beet en duwde
haar voor zich uit in de richting van de
hekken, terwijl hij haar alle scheld
woorden, die hem maar te binnen scho
ten, toesiste.
Jouw ellendige idiootl Jouw dwaas!
Jouw leelijke stomme ezel! snauwde hij
buiten zichzelf van drift, ofschoon hij ei
zich heel goed van bewust was, dat het
verstandiger zou zijn als Sir Morecambe
deze uiting van echtelijke lieide niet
hoorde. Waarom stond je met dien
schurk te praten? Moet hij ons soms
aanklagen wegens meineed. Je moest je
schamen!
Opeens gaf hij haar een krachtigeo
stomp en liet haar los. zoodat zij wan
kelde en aan den kant van den wef
neerviel.
Ze gaf een schreeuw en Sir Morecam
be, dip al een eind de oprijlaan ingegaan
was, keerde zich om.
Hij zag dat Hatty langzaam overeind
kwam, liep snel terug en vroeg
Heeft die geweldenaar je neerge
slagen? Heeft hij je bozeerd?
Hatty knlkts «wijfend, maar i# tas
„Een reeks van jaren geleden
kwam een Duitseher naar Har ar. die
wilde dieren voor het land der
frendscbi'' (Etyopeanen) opving en
akocht. Als beroepsjager trdPik in
zyn dienst en werd spoedig met hei
vitu^tui en net teun^en van jonge,
wLuc oieien uetinate vertrouwd, tlal
ik besioot, d€zen haudei m het klein
op eigen houtje te .pfgiimen. Mijn
naas ging met myn plannen volko
men aocoord; speuaal net veroveren
van zeiüzaam groot-wild was voor
hem van veel beiang, zoodat we het
eens werden en üy mij Legen dien-
overeenkoin&ige waarborgen de nood
zaaeiijke voorschotten gal.
Zonder veel moei.e gelukte het mij
een aantal van ouds bekende jachl-
kamerauen voor mijn onderneming
te Winnen, aangezien een goede bc-
looning voor ons allen viel te ver
wachten.
Na een kwart jaar van zwaar wer
ken' hadden wy een aanzienlijke col-
.eciie joi.ge zebra's, leeuwen, luipaar-
den? antilopen en allerhand ander
gedierte by elkaar, zelfs, een jonge
iiiinoceros, tam ais een kali, amu
seerde ons kamp. Wij mochten met
kiagen; tot duiver hadden wij inder
daad zeldzaam geboft. Echter was
ons niet geiukl, ondanks de grootste
moeite, een jonge giraife levend te
vangen. En dn net my niet los. want
op dit stuk wild had mijn baas het
extra begrepen en er eenige duizen
den daaluers voor geboden. Doch ook
het avontuur, de roem, prikkelde mij
lot een dergelijke vangst. Reeds had
ik alle hoop opgegeven, want onze
lijd liep ten einde en wij trollen ook
reeds al de noodzakelijke maatrege
len voor het transport van onze
wilde dieren naar het naastbygeie-
gen spoorweg» La ion.
Doch ziet, op den dag vóór onze
afreis komt een dry ver met zijn ka-
meeien aan ons voorby en bericht
mij, dat hii, ongeveer een half uur
van onze plok vandaan, een giraffen-
moeder met jong in t zicht had ge
had.
Waar? vraag ik en hij wijst mij
de richting. Ik vraag hem mij te ge-
.eiden, ik zou hem goed beloonen.
maar de inboorling schudt het hoofd:
zyn kudde kameeien zijn hem van
grooter waarde.
Ik werp een blik in de richting
van de zon, die reeds bedenkelijk
in het Westen daalt. Maar lang bg-
uenken is uuges.o.en. Van ons ééne
dozyn jachtpaarden, die wij meege
nomen heboen, zijn bijna allen aan
ue beien van tse.se v.iogen gestorven;
iwee zijn er nog over en knagen,
.noe en uitgeput, aan het dorre gras,
ond ons kamp. Alleen mijn beproefd
^achtpaard uit Wolo, dat men mij
aortgeieuen uit he. geoergte heeft na
gezonden, komt in aanmerking.
Opzadelen en in 't zadel zitten is
één. Mijn kleine geweerdrager Wolde
Georgio (Abessinfsche naam. die be
duidt: ,,de op St. George s dag ge
borene volgt mij op een der ver-
.110 ide kno.len.
Naar mate we al meer en meer
de plek naderen, door den drijver ons
beschreven, leiden we des te voor
zichtiger onze paarden achter de
schaarsche dekking van lage acacia-
boompjes en struiken verder. En
ziet, daar wiegelt, in haastigen tel-
rang, de giraffen-moeder heen mei
haar jong. op een afsland van onge
veer een halven kilometer van ons
vandaan; eenige vluchtige struisvo
gels geven haar het geleide. De wed
loop begint. Als een pijl uit den boog
schiet mijn renpaard over de vlakte
vooruit. Zullen wij het alleen bol
werken? Op mijn Aschkar, die met
zijn knpl steeds meer en meer ach-
,terblijn| reken ik niet. De giraffen-
baby is heelemaal niet meer zoo
klein en houdt het dapper naast
zijn oudje uit. Maar -mijn ros hcefl
den duivel in zijn corpus, zijn vuur.
zijn krachten nemen voortdurend toe.
Steeds meer en meer naderen wij
de giraffe, een 400, 300, 200, 100
schredenEen blik achterwaarts.
Wolde Georgio is reeds lang uit het
gezicht. Maar de afstand tusschen mij
en de giraffe kan ik maar niet ver
minderen. Het jong begrijpt het drei
gende gevaar en houdt zich kramp
achtig kan de zijde der oude. Ais
een paar niet te benaderen geësten
zweven ^eiuidioos-Wiegeiend, de bei
de hyper-sianke vlucntelingen voor
me uit. Zoo gaat L met langer op
den duur... of 't een of t ander... 1
ik zet mijn paard tot den aiierlaat-
sten spurt, bet verrukkeiyke dier
geeft ahes wat hij nog in zich heeft;
het Arauische bloed iaat zich met
loochenen. Als een roofvogel stormt
hy den buit achterna. Reeds zijn wij
nog maar* op vyltig pas aistands
bet jong geeit teeaenen van vermoeid
heid en zai aanstonds achterop ko
men. Nu nog even er op los, nog
één laatste spurtmyn revolver
want heel lang houdt myn dier het
ook niet meer...
ik gryp naar het foudraal; o wee.
het is leegl By de razende vaart is
net wapen er steiiig uitgegleden. Een
ding bnjlt me nog te doen: het jong
van de moeder te scheiden en mei
den strik te vangen; misschien dat
bel gelukt. Tot op 40, 30, 20 tot op
id senreden nader ik het jong, dat
zich nog maar met de grootste moei
te acüter de moeder houdt. Mijn
paard overtreft mijn stoutste ver
wachtingen. Hij lapt 't 'm: de stnk
is op 't punt van geworpen te wor
den. Ik ben bijna tot aan het jong
genaderd
Opeens houdt de moeder stand,
midden in haar vaart. Haar reus
achtige pooten $laan slingerend ach
teruit en verpletterend raakt een
machtige slag de borst van mijn
paard. Wij slaan over den kop, ik val
oewusleloos neer.
Met een dof gevod in myn hoofd
word ik wakker; alles danst voor
mijn oogen. Het is schemer myn
kieeren zijn van bloed doordrenkt
overal niets dan zandwoesternijen
mijn paard verdwenen.
Oe..i, oe...', klinkt angstwekkend
de languilgerekte kreet eener hyena
ergens viak-bij. Onwillekeurig grijp
ik naar mijn revolver, die is wegl
Ach ja, ik had hem bij den dollen
rit verloren. Slechts mijn breed mes
heb ik nog; 't is niet veel, maar 't
is altijd iets. Nu wordt me opeens
alles duidelijk: bij mijn val heb ik
een diepe hoofdwonde opgeloopen,
mijn geheele lichaam voelt kapot. Ik
moet zoo snel mogelijk weg... terug
naar het kamp, zoo snel als het maar
gaat! Ik wil opstaan, maar een vlij
mende .pijn doorschokt mijn eene
been en kreunend tuimel ik omver.
Oe. i, oe...i, weerklinkt het nu
uit verschillende hoeken van de step
pe. Daar lig ik nu, alleen weerloos
met gebroken been, midden in de wil
dernis, bij nacht, aan de róofdieren
prijsgegevenDuidelijk herken ik de
omtrekken van meerdere, kolossale
hyéna's, die hongerig om me heen
sluipen. Van ontzetting rijzen mij de
haren ten berge. Hoop op eenige
hulp bestaat er eigenlijk met meer.
Morgen zal het mijn kameraden, aan
de bloedsporen en eenige verscheur
de kleerenresten, duidelijk worilen,
wat mijn lot is geweest..
Met de vallende schemering wor
den de hyena's steeds brutaler; al
door schuifelen zij nader en nader
met hun druipenden muil, onder het
vertoon hunner tanden en hun be-
geerig-fonkelende nachtoogen. Een
laatste schietgebed! Toen, met den
dolk in de hand wacht ik op het
einde, want zoo duur als me moge
lijk is, Z&l ik mijn leven verkoopen.
Reeds speur jk den stinkenden
adem van het meest naderbij ge
slopen beest ik sla met de glinste
rende kling om me heen en stoot met
moeite enkele snijdende krijgskreten
uit. Verbluft wijken de monsters te
rug. Enwaak ot droom
vreeeelijk bang en heeach zei ze tegen
den baronet:
Wilt U niet met ons meegaan? I*
ben zoo bang voor hem en U kunt toch
niet naar het huis teruggaan, nu ze weten
wie U bent.
Raggett schrok hevig van deze me-
dedeeling.
Halve gekl Dat is jouw werk ze
ker! riep hij woest.
Kom, zei Sir Morecambe, die met
hen naar de hekken liep, ik wensch niet
dat je in mijn tegenwoordigheid op die
manier tegen je vrouw spreekt.
Raggett, dol van woede en teleurstel
ling, balde zijn vuisten, maar antwoord
de niet. Hij begon langzamerhand in te
zien, dat hij zich aardig had vastgewerkt
in plaats van dat hij door brandschat
ting van den baronet een aardig fortuin
tje bij elkaar zou krijgen. Het was een
lastig geval.
Als Sir Morecambe naar Cautie Court
terugging en zich bij de politie zou aan
melden, moesten Raggett en zijn vrouw
maken dat zij wegkwamen, uit angst dat
Hatty de waarheid er uit zou flappen
en hij werd er zich te laat van bewust,
dat hij zijn onderworpen vrouw niet be
paald met tact behandeld had.
Aan den anderen kant, als de baronet
met hen meeging, zooals blijkbaar zijn
plan was, zou hij nog wel eens gelegen
heid vinden om met Hatty te praten on
uit haar te krijgen wat hij wilde weten.
Onderval liepen Sir Morecambe en
Hatty naast elkaar zwijgend het hek
door en den weg op in de richting van
het dorp. Raggett ^ing tusschen hen in
loopen en trachtte zoete broodjes te bak
ken hij. Hatty.
:Het spijt me dat mijn zenuwen me
zoo de baas zijn geworden, liefste, begon
hij met voorgewende teederheid, maar
ik heb mij vanavond ook meer dan vree-
selijk opgewonden en ik ben mijzelf niet.
daar knalt plotseling, niet ver -ver
wijderd. een schot. Dat was uit myn
Mauser-geweer. Goeie kerel, heb je
op je eentje mij -weten te vinden?
Nog eenmaal raap ik al mijn laatste
krachten bijeen en zerid wanhopige
kreten om hulp uit Dan Verlies ik
mijn tegenwoordigheid van geest
Toen ik ontwaakte, laaide er een
vuur op in den nacht, mijn hoofd
ruste in. den schoot van mijn trpu-
wen geweer-drager. Ondanks mijn
lichamelijke pijnen vervulde mij een
behagel ijl: ge vóel over Ik verzorgd
zijn. Als door een wonder was ik
gered".
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Rijdt veiliq.
Ik hoop niet dat je Je be»erd hebt toen
J^Neen, ia nogal goed afgeloopen.
Mi Hatty norsch. En mijn Up ia nu ook
Ten beetje beter, waar jij me geslagen
hebt.
En rij biel haar gericht op en wee»
naar de geiwoUen bovenlip.
Sir Morecambe draaide mob naar
haT Heeft hij je straks ook al geslagen,
TT Jaf een°*half nur geleden, toen die
dame van het huis met ons stond te
k^sardtr^Taar-^'bl
'lMJZ j. R«ond
gezegd dat het me speet
Meer kan ik toch niet doen en 1*
houd niet van vrouwen die *°o!ang over
iet# blijven seuren, besloot bij.
Sir Morecambe luisterde met groots
belangstelling naar dit
duidelijk dat een man, die zijn vroow
neesloeg. omdat zij te veel zet naar m£
zin, een minder gevaarlijke vfland was
dan waarvoor hij Raggett hjeld.
Ik zeur niet. zei Hatty op denzelf-
den norschen toon als tevoren, nrnar Ik
vind het niet prettig als Ut
„ordt en een behoorlijk manstomp
vrouw niet in bet gelaat, omdat hu bang
is dat ze een woord te veel zegt.
Eensklaps wendde zij zich naar
^°r. Si, Morecambe, Bill zegt dat U Uw
vrouw slecht behandeld hebt, maar lk
wil wedden dat U baar nooit gestompt
of neergeslagen hebt, als zij iets deed
wat U niet prettig vond
Neen, zei Morecambe droog, zulke
gewoonten boud ik er niet op na:
Raggett brulde van woede. Sir Mors-
Ontslagen.
A lasser dam. Wegens slapte in het
bedi bij N.V. J. en K. Smit's Machine
fabrieken, zijn o.a. weer inwoners uit
onze gemeente op wachtgeld gekomen,
terwijl velen om de anderer woek
slechts kunnen werken. Ook worden er
op de scheepswerf v./h. J. Smit steeds
nag velen op wachtgeld gesteld.
Op de N.V. scheepswerf „De Noord"
gaat het bijzonder gunstig met de werk
zaamheden, evenals bij. N.V. Kloos en
Zonen'a werkplaatsen.
Nieuws veerpont.
Alblasserdam. Op 30 Augustus wordt
bij het veer Hendrik-Ido-AmbachtAl
blasserdam een nieuwe motorveerpont in
gebruik genomen. Dit veer over den
Noord, dat den afstand tusschen Rotter
dam en Gorinchem en de Betuwe aan
merkelijk verkort en voorkomt, dat de
weggebuikere den langen omweg via
Zwijndrecht DordrechtPapendrecht
moeten maken, waarbij bovendien van
twee veren gebruik moet worden ge
maakt, is nog te weinig bekend.
De nieuwe veerpont is 18 M. lang,
heeft twee roeren op één stuurrad, twee
ruwoliemotoren en kan per keer onge-
12 auto's overzetten. De pont is
vervaardigd door de N.V. F Kloos en
Zonen's werkplaats te Kinderdijk.
Alblasserdam. Van de Chr. U. L. O.
school, hoofd de heer J. Pols, behaalden
de volgende leerlingen het diploma: N.
Laanbroek, G. Ross, Diploma A en D.
Sterrenburg Diploma B.
Ouderkerk a.d. Ussei. Wijlen mej.
G. Markus heeft aan de diaconie der
Ned. Herv. Gemeente gelegateerd eefl
som van f 2000, vrij.van successierechten.
Verdronken.
Alphen a.d. Rijn. Woensdag is het 8-
jarig zoontje van den heer L. Duiker bij
het spelen met een vlieger te water ga-
raakt en verdronken.
Ontvlucht krankzinnige.
Alphen a.d. Rijn. De politie hield al
hier een verpleegde aan, die uit het
Rijkskrankzinnigengesticht te Woenzei bij
Eindhoven was ontvlucht. De man was
in het bezit van een rijwiel, dat hij ver
moedelijk heeft ontvreemd.
Gemeenteraad.
Bergambacht. De gemeenteraad komt
Maandagmorgen te &30 uur in openbare
vergadering bijeen.
Brandwijk. Onze vroegere dorpsge
noot, de heer G. Verheul, sedert 1 April
1921 le ambtenaar ter secretarie te Oost-
zaan, is tot secretaris der gemeente Ne-
derhorst den Berg benoemd.
Giessendam. Onze vroegere dorpsge
noot, de heer S. Muilwijk, thans onder
wijzer te B rakel, slaagde voor het exa
men hoofdacte.
pjtmhQ, die in bet schemerlicht het ge-
meene gezicht van den kleinen bandiet
flauw kon zien, zag een uitdrukking van
intensen haat.
Natuurlijk niet, zei Hatty spottend,
ik geloof, ging ze voort, terwijl ze er
een kwaadaardig genoegen in schepte
om haar man, die machteloos was in
tegenwoordigheid van den ander, te
pnkkelen, ik geloof dat ik een heele-
boel over U heb hooren vertellen, Bir
Morecambe, wat niet waar is.
Ongetwijfeld.
Raggett voelde dat de zaak zoo'n ern
stige wending voor hem ging nemen en
hy maakte direct een einde aan dit ge
sprek.
Hoe denkt U weg te komen, Sir
Morecambe? vroeg hij haastig.
De edelman aarzelde.
Er had zich een plan in zijn brein ge
vormd dat, als hij behoedzaam te werk
ging, het resultaat zou kunnen hebben,
dat zijn onschuld aan het licht zou ko
men. Het was duidelijk dat er niet veel
meer noodig was om Hatty in opstand te
brengen tegen de tyrannie van haar man
er. dat ze met een paar vriendelijke
woorden en een paar beloften, zoo ver
zou zyn, dat hij haar de bekentenis zou
onllokken. De vraag was nu alleen maar,
hoe moest hij dat aanleggen, nu Rag
gett zich blijkbaar bewust was vau dit
gevaar.
Sir Morecambe meende dat het beste
was te doen of hij ver weg ging om bui
ten bereik der politie te blijven, voor het
geval de Potta-Palmers hem aangegeven
hadden. Als Raggett en zijn vrouw dan
in de meening zouden zijn dat bij weg
was, zou hij terugkomen en op den loer
liggen, of hij Hatty niet alleen te spre
ken kon krijgen.
Dat zij vrijuit spreken zou, daarvan
was hij overtuigd. De herinnering aan
de schandelijke behandeling, die ze van