JAPiNweuHb H.H.DEKLERK&Zn. l$É GIESSENDAM C:nceri en schitteren ueuruierk tot en met 16 September a.s. WOOKTZETITIMG QrOöTE JaARLIJKSCHE een schitterend Japan-cadeau Feestweek - Schoonhoven GESLOTEN zullen zijn 1. Vin IPEREII SCHOOnHOUEB Hel Siet te Schoonhcven. HOFSTEDE SCHOUW O? VEKZOEEC VAM VEILE OMTËR ZLIENTEEU A.T.L.O. HET WOONHUIS Bekendmaking Aanbesteding HEROPENING Slagersknecht IN MEUBELEN HET GOEDKOOPST! Filmvoorstelling VERBETERDE STALEN VIJZEL t. aomiMiu En zohei. Creme de Caraqus TB KOOPi Kaasbrikken, Driewielderkarren, Boerenwagens, Bestelauto's, enz., bij w. van STAM, Te koop: mei open Grond koop: Prachlorgel ie koop AANGEBODEN: Chevrolet Vrachtwagen 1930 Uit da hand ts koopt BOUWMANSWOHIHG best Wei- en Hooiland, groot ruim 16 1/2 H.A., Borgambaebt, s.d. Kadijk. Openbare Vrijwillige Verkooping. Notaris B. J. Teijinck Vrildaoen ia bb 26 sapiemDer 1830. DE KAPITALE Wei- en Hooiland Bergambacht Polder Berkenwoude Lekkerkerk. één ons Worst Cadeau A. v. d. BAS gevraagd zullen w|I onze zoo bijzonder inslaande reclame voortzetten Speciale Aanbied.ng w. TIMMER „VICTOR HUGO" „KAREI I" „DUC GEORGE" „UILTJE" enz. Sigarenmagazijn „INSULINDE" Grootst Speciaal Tapijt-, Bedden-en Meubelhuls N.v. Ver. Kalimaatschappij zal op 4 September a.s. Van 10 tot en met 13 September 1930 WOENSDAG 10 SEPTEMBER BFZ >EKT DE A T l 0. TE L0P1K Dj ondergeteekenden berichten, dat hun kantoren in v.rband met de viering van den veijaardag van H.M. de Koningin op Dinsdag 2 September as. HAHDELS- EH LAnDBOUJUBA: K. ROTTERDIimSCKE BAHKUEBEE. I6I..G. Schoonhoven, Aug. 1930. Verhuur van groote en kleine luxe Auto's en Autobussen tegen zeer concurreerend tarief Koekjes voor lijders aan Suikerziekte Mengelwerk. De Koster Moireliet. FEUILLETON. Een Noodlottig Schot iHjHEEREjfrBAAl Plaatselijk Nieuws. EERSTE SLM. NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. SMMMihinnwM Courant StroambachL f«t. A 24, In den Oroenendijk te Ouderkerk s.d. IJssel Te bevragen bij A. BOS, Mr. Timmerman. I Schuur 8X8 Mater. I Schuur 4X8 Matar, I Schuur 4 X 4.B0 Meter (uitneembaar). Eiken Palen, Planken, Braqlegqers es Brugdekken. O. B. NIJHOr Oud-Alblas. Merk „STANDAARD" Doorloopende harp Veel registers. Modern eikenkast MARKT S GOUDA verlengd en verzwaarde laadbak 8 M' met Onstaande schutten, dubbelen bodem en brug, gebet I zoo goed als nieuw. Pracht Vee wagen. Oen» gen Chevrolet niet ouder dan 1927 in te ruilen. C. VINK, Telef. 12, Asperei. met alles gemakkelijk aan elkander ge legen onder Vrij te aanvaarden, het Land met November a.s. en dé Gebouwen 1 Kei a.o. Halve koopsom kan als le Hypo theek gevestigd Wijven ad 4K Te bevragen bij Notaris J. VAN KRANENBURG te Gouda. te Schoonhoven, zal op telkens des voormiddagsom U uur (Zomertijd) in het Koffiehuis 't CENTRUM te Bergambacht, bij Inzet en afslag, in het openbaar verkoopen, ten verzoeke van den eigenaar den Heer JOH. OSKAM te Maarsaen: get. D 50 met Schuren, Arbeider» woning, Erven, benevena diverae perceelen uitmuntend met Weg en Water, alles onder de gemeente In Bovenberg, ter grootte van 20V3 Hectare, In perceelen en combinaties. Het land is vrij van huur te aan vaarden bij de betaling op 2 Januari 1931, dr gebouwen met erf op 1 Mei 1931. Alle werkdagen te bezichtigen. Nadere inlichtingen ten kantore van genoemden Notaris, waar veiiingsbotkjci verki ijgbaar worden gesteld. Inmiddels uit de hand te koop. ingevolge art. 19 der Politie verordening Het Bestuur van den maakt bekend, dat op 13 September 1930 schouw zal worden gedreven over Het opsnoeien der Rlja, het schoonmaken der Weteringen en" Slooten langs de Huisweg en de wijdte en diepte van dezelve en van de Hoofdeinden Het Bestuur voornoemd: C. M. DE JONO, Voorzitter. M.C. MOLENAAR, Secretaris. Berkenwoude, 29 Augustus 1930. Op Vriidag I September, des avonds 8 ure, in „Df Orootb Mom", zal voor d< n Heer A. BROERt Jz. wordea aanbesteed Bel makel vei eea Beiwmaisweiiag mei Veestal leg ep gaallus- deering, li mei» en per ceelen. Meslek en Trck-nlnjc ziin legen b-taling van f 1.50 vrrkriigbaar bi' den ©ndrrgete. k- nde die ook tevens alle inlichtingen verstrek J. B0BSJE Pm., Architect. A.S. ZATEKDAO wegens aanschaffing van een nieuwe Koe - inrich ing Iedere koeper, die «oor één gulden besteedt, ontvangt Beleefd aanbevelend: Ammerstol - Dijk 180 Aan hetzelfde adres Een 8 Buggy't met lederen kap. 2 Tilbury's met N.-zilver. 6 Omnibusbrikken, k. z. O. k. 8 Kaasbrikken met Kraam. 1 Melkwagentje voor Hit om t venten. A. CROENEVELD, Telefoon 88 Schoonhovoa MAKELAARSKANTOOR VAN G. VAN DER HORST Beledigd Makelaar in Onroerende Goederen - Hypotheken tot elk bedrag op Hunaen en Landerijen Op Land met goede overga rde 4H 10 jaar vast Koop - Ver koop - Huur - Verhuren - Huizen en Landerijen Kortedijk 6 Schoonhovaa Tol. 100 VBIJPAQ 29 AU61WTU8 m 1 Prinses Julianablok 100 v. prima papier21 x27c.M. en 100 Witte enveloppen, blauw gevoerd voor f 1,—. Boek- en Kantoorboekhandel Haven 23 Schoonhoven. zijn verkrijgbaar In Het Telef, 91 Schoonhoven -- Haven B«I«I<J aanbevelend. W. RI|NEVELD Wl] Imponeerden rechtstreek* uit Japan een groote partij schitterende lapamdw Vstsi, Smiezen. Roepee en Schotels. Iedere kooper gedurende deze JAMN-RECLAME ontvangt in onze Magazijnen, naar gelang van hat bestaeda bedrag Onze prtjzeu zijn abnormaal laag. Ziet de Etalage! BrtariaadsdWIam SoadsdM Waeaestrut HOOGSTRAAT 204-212 BOTTERDAM Belangstellenden worden uitgenoodigd Woensdagavond 7 uur de gegeven door de te bezoeken o.a. zuilen komische films worden vertoond. De films hebben betrekking op de productie en het gebruik van Kali. Verder wordt verteld hoe onkruid met fijngemalen z== KaTnit te bestrijden. weer eens oiJerwelscb feestvieren! Te beginnen met twee klaroenblazers, welke 's morgens ten 6 uur door de geheelr gemeente het feest zullen aankondigen. Vervolgens om 9 uu> een reuzen-optocht (Historisch en Allegorisch). Te 2 uur: Kinder- on Moikoopolen Op het feestterrein en Ring- rijderij met twee-wietige rijtuigen te Gioooon-Oudekork met -pa en, waarvan één ingezetene moet zijn Prijzen I 41),-, f 20,-en f 10 Van 6 30 tot 7 30 uur: Concert d >or de Ormengde Zangvereeniging „VolhardinoVan 8 tot 10 uur: Concert door de Muziekvereen- „Crescendo" te Slit-diecht. Ten sl tte om 11 uur: Schitterend Vuurwerk» wat hoogst interessant zal zijn! Het Bestuur dar 0ranjev«resnlglng „Oranje Boven"! middag» DINRDI HUN met Tilbury'*, Auto's én Motor- nillUHIuULll rijwielen met damé op duo Pri|z*n f 17.50, f 12.50, f 10.-, f 5.-. Geen inleg. Vormakelljkhodon op hot Doelenplein '•avonds WIJ DEMONSTREEREN EEN HET MEEST BEDRIJFSZEKERE W-RKTU G VOOR WATERBEMALING MACHINEFABRIEK SPAANS - HI0FDDUBPSSSSSSB Wee» verélandlg en bestelt thans Uw - Winler-Costuums en Demi-Saison, Regenjas, enz. bij H. ea. Steenkamer, Klaermakorij, Turfmarkt 108 Gouda Hét «aardééllgat adres NOTARIAAT EN REGISTRATIE OPLEIDING AAN DE ROTTERDAMSCHE NOTARIAATSSCHOOL SCHEEPMAKERSHAVEN 60 - ROTTERDAM - TELEFOON 55065 Prospectus op aanvrage. Spreekuureiken Vrijdag van 3 4 uur na. W C. TRUJRNIFT, Ca mi Nol». Autotochtjes Eenbekende„DrosteH' specialiteit, gevuld met vloeibare room- chocolade. Zei be. datgeDmsba krygt: Verkrijgbaar bij Fa. P. DE JONG EN ZOON Koestraat, Schoonhoven .Js BANKtTdAKKEHIJ ANO IÉ i vlIEOtRS - HOuGiTR 8 ROTTERDAM VOOR ZUID HOLLAND KN UTRECHT, waren de boogachutten; een paarden- smid, twee wachten, Jan de kok, Her man de bakker, Jan de koster, en soma Hendrik de bode, behoorden zoo tot het vaate personeel Maar daarenboven wa ren er, behalve meesttijds enkele gevan genen, steeds veel gasten; nu eens 14 personen gedurende een dag of vier, dan weer een week lang 18 menschen, zelfs eens 30 personen, 25 paarden, een aan tal honden en een beer! Niet altijd echter bleef het leven daar rustig en vreedzaam; de Hoeksche en Kabeljauwsche twisten ontbrandden en Schoonhoven waa een der ijverigste Hoeksche aanhangsters van Jacoba ran Beieren, zoodat het aantal Hoeken on der bevel van Floria van Kijfhoek niet veel moeite kostte de etad, met behulp der hen goedgezinde burgers, te bemach tigen. Het slot echter was, als immer, bet groote struikelblok. Hier verdedigden zich. de Kabeljauwen, waarbij zich ook Allaert Beilinc bevond, onder leiding van Willem van Coulster. Twaalf dagen duur de de tegenstand, toen moesten zij zich overgeven, en allen bedongen lijfsbehoud, behalve Allaert Beilino, die voorwaarde^ lijk werd vrijgelaten om een hoogen los prijs bijeen te brengen; toen hij zich daarna weer naar Schoonhoven had be geven om zijn bevindingen mede te dee- len, werd hij, buiten roedeweten van vrouwe Jacoba, door een harer bevelheb bers Gerard van Poelgeest, die ten zeer ste op Beilinc gebeten was, omdat deze laatste eenige. jaren tevoren het slot van de van Poelgeesten uitgeplunderd had, in het geheim, 's nachts op een molenwerf buiten de stad, levend begraven. (Slot volgt) Na de nederlaag van den eersten Na poleon, dus ruim honderd jaar geleden, waren de Parijzenaars in een voortdu- renden angst. Zij verwachtten iederen dag de komst det Kozakken, van deze verschrikkelijke' plunderaars. Iedereen, die eenige bezittingen en vermogen had, deed zijn best om dit alios te verbergen, opdat de gevreesde roovers het niet zou den kunnen vinden. Omdat dezen echter reeds te veel ervaring hadden in het plunderen, achtten de Franschen 't ver bergen in hun huis en ook het begraven van hun schatten nog lang niet veilig genoeg en vertrouwden zij hun kostbaar heden liever toe aan de bosschen in den omtrek. Ook de pastoor van de Parijsche voor stad Livry voelde met veel zorg, dat hij toch verantwoordelijk was voor de zil veren en zwaarvergulde ornamenten zij ner kerk en hij beval den koster van zijn parochie, al deze schatten met het geen de pastoor aan persoonlijk eigen dom bezat, in het bosch van Bondy te begraven. En omdat hij dit plan bespro ken had met zijn vriend, den Parijschen juwelier Senart, vertrouwde deze even eens den koster een doos vol kostbare edelsteenen toe, die hij moest begraven. Nauwelijks veertien dagen later kwam de koster echter handenwringend en weeklagend bij den pastoor en vertelde schreiend, dat de Kozakken zeker een rooftocht door het boschje hadden ge maakt, want toen hij zich gisteren van de aanwezigheid van de schatten had willen overtuigen, waren deze verdwe nen geweest. De goede naam van den man was zoo onberispelijk en zijn droefheid over den diefstal zoo treffend, dat de pastoor hem onvoorwaardelijk geloofde. Heel anders daarentegen de juwelier, aan wien zijn vriend de ramp onmiddellijk had bericht Hij twijfelde ernstig aan de waarheid van dat verhaal en wendde zich onmid dellijk tot den genialen detective van de Parijsche politie, mijnheer Vidocq. Deze was eveneens v&n meening, dat de zaak «niet goed te vertrouwen was en nadat hij nauwkeurige inlichtingen had «hoenhovsnschs Courant ingewonnen omtrent den persoon en de levenswijze van den yerdaohte, ver klaarde hij: „Ik zal hefn morgen ge vangen laten nemen. Zeer verschrikt antwoordde de juwe lier; „TJ moet niet vergeten dat wij niet het minste bewijs tegen den man hebben en hij zeer in aanzien is." „Ik denk, dat hij ons zelf de bewijzen zal leveren," antwoordde Vidocq koel- loedig. De koster werd dus gevangen geno men. Men zette hem in de gevangenis in de „pompcel". Deze werd zoo genoemd, omdat zij langzamerhand vol water kwam, waarin de gevangene zou moeten verdrinken, als hij niet met alle li chaamskracht de in de cel geplaatste pomp in beweging bracht en zoo het bin- nenstroomendo water naar buiten leid de. Als iemand drie uur lang op die ma nier werkzaam was geweest, dan was bij lichamelijk en geestelijk zoo afgemat, dat hij dan den hem in verhoor nemen- den officier van justitie gewoonlijk alles bekende, wat hij op zijn geweten had. De koster Moireliet bleef echter zeer beslist volhouden, dat hij niet wist, waar do begraven schat gebleven en hij on schuldig was aan het verdwijnon er van. In den daarop volgenden nacht sliep de brave koster den diepsten slaap van vermoeidheid, werd echter daarin ge stoord, toen er een jong Duitscher, in een halfdronken toestand, als celgenoot bij hem kwam. De nieuwe gevangene ver viel spoedig in een onrustigen slaap, waarin hij telkens gebroken Fransch prevelde. Moireliet, die niet meer tot rust kon komen, hoorde hem meermalen iets zeg gen, zooals: „Wat geef ik om een beetje gevangenschap zal niet lang duren niemand kan mij iets bewijzen mijn roof zullen zij niet weer af kunnen ne men ha, mijnheer Smit, vergun mij, dat ik u de hand druk, u hebt uw werk goed gedaan!" Tot zijn geruststelling ontwaakte de gevangene eindelijk tegen den morgen, rekte zich eens uit, keek verbaasd om zich heen en vroeg tenslotte: „Weet u, waarom ik in dit hok ben gestopt?" „In ieder geval, omdat u teveel ge dronken hebt," zei Moireliet. De andere gevangene schudde glim lachend zijn hoofd ën .antwoordde: „Neen, maar ik wil iet wel tegen u zeggen, want ik kan aan u zien, dat u oen goeie kerel is en zeker onschuldig hier zit. Ik heb namelijk een Belgischen juwelier gedood en hem al zijn goud en* zilver afgenomen. Ik heb alles in vei ligheid gebracht en wacht er nu op, dat ik in vrijheid kom, dan ga ik spoedig over de grens en kan op mijn gemak van mijn roof genieten." „Ja", antwoordde de koster zuchtend, „als men maar eerst weor vrij isl Dat is echter niet zoo gemakkelijk." Do andera knipte sluw met de oogen en fluisterde „Als men er maar goed slag van heeft! Kijk eens!" Hierbij trok hij zijn schoen uit en hief een zool op. Hieronder verborgen lagen drie sier lijk bewerkte sleutels, en een dun, zeer lang vijltjeBegrijpt u, waartoe dat dient? Daarmee kan men sloten open maken, al zijn ze nog zoo degelijk." „U wilt dus uit de gevangenis vluch ten?" „Zeker, vannacht al," fluisterde de Duitscher. „Mijn goud is veilig bewaard, zoo waar als ik Smit heet en ik zal bui ten Frankrijk wel een aangenaam le ventje leiden." Als als u mij mee zou willen nemen? Ik weet een schat, die in het bosch van Bomby begraven is, een zeer grooten schat. Het derde deel daarvan sta ik aan u af, als u mij meeneemt!" Haast onhoorbaar kwam dit over de witte lippen van den koster. Spoedig waren beiden aan het werk. In den nacht, toen alles in de gevange nis stil was geworden, opende Smit met een van zijn loopers de celdeur en keek voorzichtig de gang in. VWEgPE BLAD •■vachten om het slot. Hoc hot wat. Parsonttl «n Baston. Allaort Bel line. Eensklaps, onverwachts, rijst het voor ons op, staat het voor ons in de histo rie, te midden van 't krijgsgedruisch en oorlogsrumoer van het jaar 1300, het slot of kasteel te Schoonhoven. Woelig waren de eerste jaren, dat Jan II, de eerste graaf uit het Henegouwsche Huis in Holland aan het bewind was. Zeeuwsche edelen bestreden en bekamp- ten hem, kwamen zelfs toen, in 1300, met een leger voor Schoonhoven, waar eon landgenoot van hen, Nicolaas van Cats, op het slot zetelde. Gaarne zou deze da Zeeuwen behulpzaam zijn geweest en hen binnen hebben willen laten, maar de Schoonhovensche burgerij, trouw aan den graaf, verdreef den vijand en belegerde toen hun eigen kasteel, om den verra derlijken Van Cats gevangen te nemen en aan den graaf over te leveren. Want al was hij ook hun heer, deze Nicolaas van Cats, heer van Schoonhoven, een vreemdeling was hij, de Zeeuwsche edel man, hun steeds gebleven, maar zij had den hem geduld, want hij had de heer lijkheid Schoonhoven indertijd van Klo ris V zelf ontvangen, nu echter, nu hij een verrader bleek, was de maat vol, be legerden zij het slot en wisten het, met behulp van grafelijke hulptroepen, te vermeesteren, zoodat heer Nicolaas, met zijn zoon, gevankelijk weggevoerd kon worden naar het slot Nieuwburg, bij Alkmaar. Vier jaar later brandde de oorlogs fakkel wederom alom hier in deze lan den. Nu waren het de Vlamingen, waar- mé Holland te strijden had, aanvankelijk zonder eenig succes, want talrijke steden, waaronder ook Schoonhoven, werden door den vijand bemachtigd, die steeds verder doordrong, totdat eindelijk Witte van Haamstede aan het Manpad bij Haarlem hun zegetocht stuitte en een groote overwinning behaalde. Overal in Holland trachtte men nu de Vlamingen te verjagen en Schoonhoven bleef niet achter; de vijanden hielden echter let ■lot daar bezet. Maar nog eens zoo grim mig als eenige jaren tevoren, trachtten de Schoonhovenaars weer het kasteel te bemachtigen, want wederom bevonden zich daarop Nicolaas van Cats en zijn zoon, die uit hun gevangenschap verlost, nu de Vlamingen dienden. Door eon ge lukkig toeval kreeg men spoedig den va der in handen, maar burcht en bezetting boden hardnekkig tegenstand; van over gave scheen niets te zullen komen. Nu echter bonden de belegeraars hun gevan gene Nicolaas van Cats de oude. opeen belegeringswerktuig vast en plaatsten dit zoo, dat de zoon op 't slot met zijn man schappen alle kans had om zijn vader te treffen, als hij op zijn belagers wilde schieten, en, om zijn vader te redden, gaf hij dan ook spoedig den burcht over. Zwaar had het slot echter geleden van deze belegeringen en niet minder door den tand des tijds, want vele, vele jaren reeds had het daar gestaan op de grenzen van Utrecht en Holland, waar een der telgen uit het machtige geslacht Arkel vroeger Botter geheeten dat hier in deze streken veel goederen en be zittingen had, zoo in Bergambacht, Am merstol, Haastrecht en Stolwijk en wel heer Jan van der Lede het gesticht had, aanvankelijk als lustslot, waarom heen zich langzamerhand het stadje had gevormd, lange jaren geleden, waar schijnlijk al wel omstreeks 1232. Geen wonder dus, dat het wel eenig herstel van noode had en zoo kwam het, dat de volgende heer van Schoonhoven: Jan van Henegouwen, heer van Beau mont. broeder van graaf Willem de Goe de. zich over het kasteel ontfermde. Ook voor de stad en haar inwoners deed hij zeer veel. maar vooral den burcht deed hij in 1912 opknappen, Inrichten en be ter bewoonbaar maken, omdat hij er vee! vertoefde en zijn hof hield en zijn beide onvolgers en kleinzoons Jan de Guv van Blois volgden zijn voorbeeld. Een glans- Naar het Engeleeh va* FLORENCE WARDEN. 28 Hij was opgewonden, zenuwachtig en bang, dat hij ondanks de duisternis ont dekt zou worden, nu hij zoo dicht bij huis was. Hij was niet van plan naar zijn fa milieleden te gaan, voor hij bij Pamela geweest was om eerst met haar zijn ver dere plannen te bespreken. Toen hij bij de hekken van Crake Hall kwam, zag hij een man, een van zijn pachters, die hem zeker zou herkennen, zelfs in de toenemende duisternis en mist. Om hem te ontwijken, klom Sir Morecambe over den muur van zijn eigen park en bleef daar zoolang ver borgen, tot de man voorbij was. Toon werd zijn verlangen om het oude huis weer te zien zoo hevig, dat hij voort- sloop onder de hoornen, tot hij den bloe mentuin bereikte, vlak bij het huis. Het was nog niet laat en de jalouzieën van de zitkamer waren nog niet neergelaten. Sir Morecambe kroop met wilt klop pend hart naderbij en keek in de kamer. De geheele familie was daar bijeen; zijn moeder zat te schrijven, een pathetisch figuur in haar rouwjapon. Zijn ééne zus ter was bezig aan een borduurwerk, de ander met een teekening. Ofschoon ze allemaal bezigheid hadden gezocht, was er toch een gedrukte stemming, merkte Sir Morecambe, zoo heel anders als de zonnige atmosfeer van vroeger. Maar wat hem het meest trof, was de sombere figuur van zijn anders zoo vroo- lijke, jolige broer, Comstone. die in een leuningstoel bq den hoard gat met het NIEUWSBLAD tijd brak nu Voor hst kasteel aan. Hoewel natuurlijk in hoofdzaak nog steeds als een verdedigingswerk bedoeld, was bet uitzicht toch niet al te grimmig; wel zag men, als men de stad aan de Oostzijde door de Lopikerpoort verliet, aan de gracht, waarover een valbrug lag, den voorburg met de van, aan weerszijden door riet gedekte torentjes voorziene, poort en daar achter het hooge huis op rijzen met zijn talrijke kleinere wacht torentjes en zijn groote, ronde en vier kante torens, waarop een koperen weerhaan, beschilderd met het wapen van Blois in de zon schitterde, maar rondom het huis lagen een drietal boomgaarden, twee wijngaardhoven en een moestuin. Achter den boomgaard lag een vijver met duigen van wijnvaten, afgeschoten om visch in te houden, terwijl bij den ouden wijngaardhof een prieeltje was aan het water, juist tegenover een schuitenhuis en eveneens een kooi, die als winterver blijf voor do zwanen diende. Hansen, de tuinman, had de zorg en het opzicht over dit alles, en genoeg was er altijd te doen: nu eens plantte bij moeskruiden of aardbeien, die hij van Noordeloos haalde, liet madelievenzoden steken, gebruikte 42 manden wingerd en een aantal hamburgertonnen vour het maken van wijnazijn, waarvoor hij een wijnpers had. Zoo nu en dan kwam Jan nes, de clerc uit Gouda, een handje hel pen om de boomgaarden te sneoien, maar Hansen op zijn beurt, moest ook de tui nen van het slot te Gouda onderhouden. Zorgen bleven hem niet bespaard, vooral het jaar 1385 was een slecht jaar; want alle appelboomen zaten vol rupsen en ook was de weg. die door den boomgaard liep, in zoo'n slechten toestand, dat men oude rekken, waar vroeger zalm op ge droogd werd, kocht, om dat pad mee te verbeteren. Nochtans verrichtte hij zijn beizgheden welgemoed voor een loon van f 30 's jaars, met 's zomers „een zomerroc" van blauwe stof en 's winters een van grijze stof, gevoerd en wel, be nevens een muts. De bijgebouwen van het slot bevatten een drietal stallen en een hoefstal, verder hokken voor de valken, havikken, sper wers, duiven, pauwen, hoenders, honden, en varkens; een bottelarij, keuken en bak huis, een bouwhuis voor de melkerij, waar vrouw Florin de scepter zwaaide en rondscharrelde tusschen bakken om de melk in te roomen, roompotten, kan nen, een haren zeef, teilen, melktesten, kaasvaten, karnen, melkemmers, meik schoppen en anderszins. Het eigenlijk slot of hooge huis, met blauwe Luiksche leien gedekt, had onder- anderen vertrekken, om de kleeren te be waren, een kinderkamer, een rekening kamer, een slaapkamer voor den kaste lein van het slot, waarvoor Roelof Snell, ijzerkooper te Schoonhoven, een lan taarntje leverde „daer men de kaers nachts inset, als hi slapen is", een wa^ penkamer, de groote zaal. die in 1380 aanmerkelijk verfraaid werd met besne den schotten, een etenskast, twee „schoo- ne zitplaatsen" voor het venster en een steenen kruisraam. In de eetkamer ston den wilgenbanken en waren als versie ringen een beschilderd moriaanshoofd, een vergulde hertshoorn en verschillende spreuken aangebracht. Een kamer, waar de vierschaar gespannen en dus recht gesproken werd. ontbrak niet, een „nieu we" kamer bleek o.a. voorzien te zijn van geschilderde meerminnen medaillons, spreuken, vlinders en sa lomanders", ta pijten van zijde en met goud bestikt, terwijl de kapel eerst in 1301 gebouwd en door niemand minder dan Jan van St. Omaers, uit Utrecht, werd beschilderd, die daar een half jaar mee bezig was. Jan de schrijnwerker vervaardigde de altaartafel. Verder vond men nog wijn-, turf- en vleeschkelders, koren- en haverzolders, alsmede hooi- en haverbergen en een ge vangenis. Ook als de aanwezigheid van den heer van Schoonhoven elders vereis^ht werd, was er op den burcht nog vertier ge noeg. De slotvoogd of kastelein beheerde het slot yoor hem, twee portiers zorgden voor de poorten, Hansen, den tuinman, ontmoetten wij reeds, Godekijn en Aernt hoofd in de handen, dof en lusteloos, een beeld van verdriet en wanhoop. De edel man had een gevoel, of zijn hart samen geknepen werd en hij balde zijn handen tot vuisten bij de gedachte aan die twee ellendelingen, die de levensvreugde van zijn heele familie geroofd hadden. Hij kon de verleiding bijna niet weer staan om even aan het raam te kloppen en naar binnen te gaan en hen allen aan het hart te drukken. Maar met een brok in zijn keel draai de hij zich om en de tranen stonden hem in de oogen, toen hij op weg ging naar de Grange. Drie kwartier later stond hij buiten het hek van de Herricks, na rich een paar keer verscholen ie hebben voor voor bijgangers. Hij hadf het gejaagde gevoel of bij iederen hoek en van achter iedere struik plotseling iemand te voorschijn zou kunnen komen. De omgeving van de Orange was zoo dichtbegroeid, dat, toen hij eenmaal bin nen in de hekken was, hij geen moeite had om, gedekt door het struikgewas, tot vlakbij het huis te komen. Hier en daar was een venster ver licht, maar het huis maakte toch een indruk van verlatenheid, zoodat hij be gon te vreezen, dat de familie niot thuis was. Hij sloop voorzichtig om het huis heen om een spoor van leven te ont dekken, maar vond het niet. 'Voor het venster van de eetkamer waren blinden met bouten ervoor en uit niets kon hij opmaken dat de familie thuis was of niet. Het was hun etensuur nu. Wat te doen als ze weg waren? En als dat niet zoo was, hoe moest hij het dan aanleg gen om Pamela te spreken te krijgen? Zou hij iemand van de bedienden roe pen? Neen, dat was buitengesloten. De een of ander zou het interessante nieuws natuurlijk aan een zuster of verloofde vertellen en dan zou de politie het on middellijk weten. Hij had dienzelfden dag nog gelezen dat men Vergeefs naar juffrouw Raggett gezocht had en dat er verondersteld werd dat Sir Morecambe Crake haar lichaam zoo zorgvuldig in een greppel of bosch verborgen had, dat het niet anders dan door puur toeval gevonden zou worden. Het was daarom zaak om dubbel voorzichtig te zijn, tot hij zijn onder houd met Pamela had gehad. Er terwijl Sir Morecambe dicht bij bet venster van de sludeerkamer stond, waar hij wist dat zij dikwijls haar avonden doorbracht met lezen en sohrij- ven en terwijl hij zich afvroeg of hij aan het raam zou durven kloppen, ver telde een kreet achter hem en het roe pen van zijn naam, dat hij ontdekt was. HOOFDSTUK XXI. Een vreemds ontmoeting. Het was Morton, de chauffeur, die den edelman herkende en nu dreigend en snel op hem toekwam. Sir Morecambe I riep hij en hij greep den baronet ruw bij den arm.' Sir Morecambe was in hooge mate verbaasd. Hij wist dat de chauffeur op de hoogte was geweest van zijn vlucht, daar hij "vertrokken was in zijn kleeren. Hij had gemeend dat het een man was op wien men zich kon verlaten, een trouw bediende, die een belangrijk ge heim kon bewaren, maar deze ruwe ma niet van doen wees eerder op het tegen deel. Morton! riep hij half-verwijtend, terwijl hij zich trachtte lo» te maken uit zijn greep. Ja, ik ben het en ik weet ook wie U bent, zooals U hebt gehoord, dat we ten we nu allemaal, klonk het vijandig. Sir Morecambe had hel gevoel alsof het bloed in zijn aderen stilstond. Zou hij zoo door iedereen ontvangen worden? Had iedereen zich tegen hem gekeerd, als zelfs een bediende van zijn. beste vrienden hejn zoo behandelde? Maar Sir Morecambe kon niet weten wat er in het hart en het hoofd van den chauffeur was omgegaan. Deze jonge man, die toevallig op het spoor van Sir Morecambe was gekomen, door een van zijn vrienden in de garage te Lon den, had zich langzamerhand ingebeeld dat hij misschien eens een groote plaats zou kunnen innemen in het hart van Pamela! Morton liet den edelman los en bleef hem een paar seconden strak aankij ken. Toen liep bij langzaam achteruit en verdween in W stijpikgewaa. Sir Morecambe was rfTet gerustgesteld door zijn verdwijning. Er was in het optreden vart dep chauffeur iets ge weest, dat l^em eöer onaangenaam ge troffen Viad ètS hU^had het beklemmende gevoel of hij door de heele wereld uit gebannen was. Pamela had zes vreeselijke weken doorgebracht; ze werd gefolterd door angst om den man dien zij liefhad en door de wetenschap dat Raggett en Hatty getrouwd waren, waardoor do lans dat zijn onschuld aan het licht zou komen, sterk verminderd was. Haar ouders hadden voorgesteld den winter in het Zuiden van Frankrijk of in Egypte door te brengen, maar zij had geweigerd om Lancashire te verla ten en gezegd, dat zij bij de familie Cra ke zou gaan logeeren als haar ouders op reis gingen. Hst feit dat Morton, de ohauffeur, dl VRIJDAG AUGUSTUS 1930 Niet ver van de ingangsdeur zat da nachtwaker. Zijn hoofd was op zijn borst gevallen, hij waa vast ingesla pen. Smit gaf zijn bondgenoot een wenk en bet tweetal sloop op hun kousen den wachter voorbij. Met een van zijn val- sche sleutels werd ook het volgend slot gemakkelijk opengemaakt, zonder dat het eenig geluid veroorzaakte. Nu slopen zij in de schaduw van hetgebouw over het voorplein naar de hoofdpoort. Daar bleven beiden luisterend staan, tot do nachtwacht buiten voorbij was gekomen. Toen deed de looper anaermaal zijn werk en diep ademhalend renden zij de gulden vrijheid tegemoet. Nu trokken zij hun schoenen aan en sloegen den weg naar de voorstad in, in welke bosch rijke omgeving Moirel'et zijn schal had begraven. In het zweet huns aanscnijns grol- ven de twee mannon met 8enerpg*»t»uj., t'ikkeri, tol zij op twee blikken trommels siootten, waarin de schat lag. Juist toe ,zij dien voor den dag haal den, ruischte het 'in. de struiken en toen zij in het schemerlicht van den morgen omkeken, zagen zij een troep politieagen ten, die hen insloot. „Moireliet, u is mijn gevangene," 2©i plotseling de verkleede Duitscher, ter wijl hij zijn hand op de schouder van den koster legde. Zoo, mijnheer Vidocq, dat hebt u v. er eens kranig gedaan!" riep de commissaris van politie, die de aan voerder van de ^agenten was. INGEZONDEN MEDEDEELING. jSjgSV BCffTE FRIB&CHe Esn praatje op het kruis te Moercapelle. Joop: Wel Peet, wat een prachtig weer, de korenbouw is in vollen gang en de aardappelenbouw zal niet lang-meer op zich laten wachten. Peet, ik heb onderzocht hoe het gegaan is met die 13 kinderen die te water zijn geraakt. Het heeft zich voorgedaan als volgt: Drie dikke balken waren aaneengekop- peld en 13 kinderen waren op dat z.g. vlot aan het varen. De koppeling een plankje brak en de kinderen plompten te water. Telkens grepen zij een balk en die kantelden dan, en zoo gebeurde dat de kinderen voortdurend .topje onder in het water lagen. De toe stand was zeer gevaarlijk, toen een heer uit Zutphen, een zekere fl. Th. (wonende Kerkstraat 7), die aan den_wal stond, te water sprong en de drenkelingen aaar den wal bracht, waar de moeder van 9 drenkelingen aan den kant in het water stond om de kinderen aan te ne men en op het droge te zetten. Twee van haar kindertjes hebben des nachts herhaalde malen gebraakt. De overige 4 kinderen waren uit Gouda. De moeder van de 9 kinderen heeft den heer Th. beloond. Wel Peet, ben je zoo tevreden of wil je nog meer? Peet: Ik vind dat dezen redder een loflijk getuigschrift toekomt, maar..-., dan moet daar kennis van gegeven wor den. Nu varen er geen kinderen meer op een vlot, maar wel in een kano. ï)at -oopt ook nog eens mis. Dag Joop. We hebben den schrijver der „Praat jes op het Kruis" gevraagd of hij ons hen opgeven waarover de raadsleden zich beleedigd zouden gevoelen en wij ontvingen van hem het volgende ant woord: In verband met Uw geëerd schrijven, d.d. 20 dezer, heeft ondergeteekende zijn stukken alle (Een praatje op het kruis te Moercapelle) nagezien. Volgens nnjn eenige informatie vertrekt had die zij over Morecambe ontvangen had, had zonder dat zij het wenschte, een soort onuitgesproken vertrouwelijkheid tus schen hen veroorzaakt. Zij voelde dat hij alleen in staat was om nog iets meer te weten te komen en daardoor werd haar houding tegenover hem iets gedwongen en voelde zij zich dikwijls Zenuwachtig en ongerust. Hij had inderdaad voor haar ont dekt dat Sir Morecambe als chauffeur in betrekking was gekQmen bij de fa milie Potts-Palmersl De man, dien zij liefhad, vervulde nu dezelfde betrekking bij een andere familie als Morton bij hen. Op een keer, toen zij naast hem zat voor in de auto en haat ouders binnen in, zei de chauffeur tegen haar: Ik zou we! eens willen weten, hoe Sir Morecambe dit werk afgaat. En hij keek met een zedig gezicht naar zijn stuur. Pamela kreeg een kleur en voelde zich riet op haar gemak. We weten toch niet zeker wat voor werk hij doet. Zal ik het eens voor U onderzoe ken, juffrouw Pamela? Maar na even nagedacht te hebben be- eloot Pamela hem niet fhet dat onderzoek te belasten. Ze gaf er zich rekenschap van in welk een moeilijke positie ze zich bevond, ,Ze had een open oog voor het gevaar dat de jongeman, die bij "hun lu betrekking was, wel eens misbruik zou kunnen maken van wat hij wist en zijn plaats zou vergeten. En ze was te trotsch en te verstandig om hem aan te moedigen om nog ver dere onderzoekingen in te stellen Het beklemde haar vreeselijk dat ze heelemaal niets van Sir Morecambe hoorde, Hoeowel zij bem verboden had

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1930 | | pagina 3