Bergambacht
to en tl Sept. t930
S.lvÖAS&ZONEN
Philips Radio
Bijbels. Kerkbijbels, Kerkboeken, Teksten
Groetiien HanduiBgeii
E H II
H. OMAREN, SChOOnMtll
V1SCHMEEL
UERHEUl'S Hrachtuoederbandel
Chybong
PROGRAMMA:
OPENING
wmr 11
emrv.uviisi
KOOPT
Bij G.C.v.d.HAM
GOEDE VRUCHTBOOMEN
SCHEEPENE ~t
Van Rondom
Radio-Demonstraties met 10, 20, 30, 40 watt versterkers geven WIJ nlel
op
Opvoering van 't Openluchtspel
„Jacoba van Beieren"
Kind er feest
Rlfdemonstratles
Rondgang met Muziek en Lampions
door het dorp.
Te koop:
MKT J
Diverse I 1
orool Ammers
andpasta's
andzeepen
Chlorodont, Erasmic,
Kolynos, Niva, Odoi,
Odontine, Pastol Pebeco,
Pepsodent en Vinolia
A. van Walsum Pzn.
Gediplomeerd Drogist A N.D B.
te Ouderkerk a.d. IJssel
kost f 252.25
Ouderkerk a.d. IJssel
Zaterdag 6 Sept. a.s.
Lijstenzaak
Nergens grootere keuze:
Sïjilcns 4e ^fccslwcck
iets moois
Koekjes voor lijders aan Suikerziekte
mérk A
Rotterdam
N.V. CENTRALE BAKKERIJ, HAASTRECHT
levering aan BruiloftenDiners
Partijen, tegen billijke conditiën
J. A. BUSÉ Jr. A Zn.
gjgMorn
ruimen
SCHOENEN
opl
Jan van Dam
Lage priizen
F. BIJLSMA'S Boekhandel
Mengelwerk.
Avonturen in donker
Afrika.
Plaatselijk Nieuws.
ItlflHEEREN'RAAI
FEUILLETON.
Een Noodlottig Schot
EERSTE BLAD.
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, SchoonhOYJTKcln Courant
VRIJDAG S SEPTEMBER 1Mn
j r» .J IJJI-I_JJ_ ..JT-I 4- t Af\r\ 4~i t O AA
deze geven voor koopers van een Radiotoestel voor huiskamergeluid geen zuivere vergelijking en zijn veel te duur f 400 tot f 800.
8-lamps toestel
Te laten hooren wat met
te controleeren). Het geluii
JAN BROUWER
luid
isk;
HET DOEL VAN ONZE DEMONSTRATIES ISi
(zonder versterking) te bereiken is. Ook de grammafoonplaten welke wij laten hooren worden met ditzelfde^ toestel ten gehoore gebracht (is vrij
van deze toestellen kan van heel zachte kamermuziek tot een flinke zaalklank worden opgevoerd en kosten met eleo. dyn. luidsprekers f 200 en hooger.
Hl a v o tl 63
Tolofoon 113
SCHOONHOVEN
Oranjefeest
t o
Aanvang Dinsdag 9 Sept. 1930 des avondaS'fr uur
Eta lage-Wedstrijd.
Woensdag 10 Sept. 1930:
9 uur v.m. Optocht mat Muziek door het dorp.
Daarna tot 12 uur Volksspelen (i./d. Raadhuisstraat)
om geldprijzen.
I uur n.m. IT HET GLANSPUNT VAN DEN DAG "Va
op het terrein van A. C. DE LANOEN aan de Huisweg.
Vooraf opstelling en rondgang der gecostumeerde deel-
nemers(sters) door de kom der Oemeente (circa 100 deel-
nemers(sters).
Entrée op het terrein op 10 Sept. f 1.—. Kinderen beneden
12 jaar f 0.25.
Voorverkoop: Kaarten f 0.50. Kinderen beneden 12 jaar
f 0.25. Kaarten verkrijgbaar bij M. DE VINK, ADR. DUHEN
en J. H. DE JONO.
S uur n.m. Fietswedstrijd met Hinderniaaen (op
het dorp) om geldprijzen. Inleggeld f 0.25.
8 uur n.m. Cortoert, te geven door de Muziekvereenlging
„D.H.T.S.O." van Berkenwoude, op het Qemeenteterrein aan
den Kerksingel.
Na afloop Rondgang met Muziek en Lampions
door 't dorp.
Donderdag 11 Sept. 1930:
8", uur w.m. tot I uur n.m.
(Tusschentjjds Marsch door het dorp met de kinderen en Muziek).
I uur n.m. (op 't terrein van A. C. DELANOE a.d. Huisweg)
door de Eerste Krimpenerw. Landel. Rijver. „S1EOFRIED" te
Bergambacht. Vrije toegang.
(Verreden zal worden een wandbord in zilver, aangeboden
door dpn Heer HOOIJKAAS uit Schoonhoven).
4 uur n.m. Ringrijden met luze auto's. (Bestuurder
of ringsteekster moet inwoner van Bergambacht zijn). Inleg
geld f 2.50. Prijzen f 30, f 20 en f 10.
9 uur n.m. nog eenige Volksspelen «p het dorp.
8 uur n.m. CONCERT te geven door de Muziekvereniging
„T.A.V.E.N.U" te Schoonhoven op meergemeld Qemeenteterrein
TOT SLOT!
►Verzoek* beide dagen te vlaggen en^J
versiering der straten met lampions'^
NATURAE LTD'S
LaieflppiHen
Ver» terkin gzpillew
Nlaagpillen
66 ct. per 60 Biiilcs
Hoofdpijnpoeder»
f 1.10 per 26 stuk». Een Poeder 6 ot.
helpen beslist, spoedig an afdosnd
Verkrijgb. b\j Drogisten en Apoth.
Alléén verkoop voor:
Bergambacht bij P. Duhen en Co.
Krimpen a.d. Lek: J. C. Hagen.
Lekkerkerko Fal'Mudde <4 Brand.
Nieuw-Lekk'erland: A 0. de Groqt.
Pijnacker: H. Sonneveld.
Stolwijk: J. E Loekemetfer.
8treefkefkJ. Stam G»n.
Zoetermeer E. Akkerman.
met opstand en 2 flinke Aardapptl-
bakken, benevens 7 800 st. klein
Glas, 27 X 32, en platte Kruiwagen.
Adres. Wed. L. v. d. HEUVEL,
Eerste Kade 2, Oouda
gegolfde en
vlakke Aibtit
Comontplaton
Geïll. prijscourant
gratis en franco
op aanvraag
en
bij:
ALLEEN ECHT MET DEZEN NAAM
OP ELKE DHUMROON
.DEZE NAAM WAARBORGT KWALITEIT
Desgewenscht ook op afbetaling
vanaf f 14.60 per maand.
Van de eerste Schoonhovensche speciaal ingerichte
Laat nu uw platen en foto's omlijsten
Alles eigen werk
Aanbev., J. W. v.d. BERGH
Lopikerstraat 4 Schoonhoven
Oedurende de feestweek ruime en vertrouwde
gelegenheid voor het bewaren van Rijwielen
Haarden, Haardkachels, Kachels enz.
i uit alom bekende fabrieken als E. M. JAARSMA/
j JAN JAARSMA, VULCANA enz. dan bij
Haarden en Kachels voor iedere beurs
Zuinig brandend. Den geheelen winter vuur.
W Van ouds bekend solide adres.
exposeer en wij
Blo emenmagazijn
Firma J. DOESBURO, Schoonhoven
Telefoon 65
Verkrijgbaar bij: Fa. P. DE JONG EN ZOON
Koestraat, Schoonhoven
BANKETBAKKERIJ ANDRÉ BROEDERS - H00GSTR. 8 - ROTTERDAM
Aanwezige partij bevat, volgens nnalyse Rijks Lb. Pr. Station
d.d. 6 Maart |.L 70.1 eiwit
Slecbts 4.2 vet, 4.2 vocht en 1.8 zout
TELEFOON No. 8
Wij deelen U langs dezen weg mededat wij de
KOKERIJ van den Heer LOMMERSE, Oudewater,
hebben overgenomen en bevelen ons beleefd aan voor
Van Ie klas kwaliteit en nette bediening kunt U verzekerd zijn
In alle soorten en toch lage prijzen bij het soliede adres
Opgericht Boomkweekerij Opgericht
1888 HARDINXVELD '888
Vraagt onze speciale prijzen voor aanleg van BOOMGAARDEN
Vraagt prijscourant en bezoek
lederen Maandag in de Beurs te Gorinchem
Actieve Agenten gevraagd
waar we nog niet vertegenwoordigd zijn
Voor het Detsert
Gember uit China in
amandelcHocolade.
Zit too,
dat ge "Drostas
krijg tr
BW»
Alle restanten
KEIZERSTR.62
OOUDA
ALUIN VERKOOP VOOR SCHOONHOVEN
MAGAZIJN «CUBA» LOPIKERSTRAAT3
Lange Tiendeweg 18 Tel. 530 Boud»
Agant van dit Blad HM»
NIEUWSBLAD V0y ZUtD-HOU-ANP EM UTRECHT, SchoonhoPew.eht Courant
VRIJDAG B SEPTEMBER 1G30
1000 gulden geeft aan de gemeente, be
noemd wordt tot „Eereburtfer".
„Dat kan nog wel wat uitgebreid wor
den," meende ik. „Voor 1000 gulden
word je eereburger, Toor 2000 gulden
etadheer, voor 3000 raademan der ge
meente, voor 4000 eePP-wethouder. voor
500) eere-burgemeester. Dat mogen ze
dan op hun kaartje zetten."
„Nou weet ik nog wat," begon Teun
weer. „Zoo'n titel op een kaartje ie heel
aardig, maar de menechen hebben er te
weinig aan. Je moet ze iota geren, daar
ze voortdurend aardigheid aan hebben.
Dat kan. Daar heb je, zal lk maar eens
zeggen, een meneer Jansen, die in
Schoonhoven woont. Hij geeft 1000 gul
den aan de gemeente en wordt dan eere
burgermaar met het rocht om den
titel „Jansen, eereburger van "Schoonho
ven" af te mogen korten tot Jansen van
Schoonhoven. Asjeblieft. Dan heeft hij
in eens een dubbele naam."
„Prachtfg!" riep Jod, „en als die me
neer Jansen er nog 1000 pop voor over
heeft, kan hij er nog een andere titel bij-
koopen van een andere gemeente Dan
geeft hij 1000 gulden aan Bergambacht
en Nieuwpoort, en noemt zich dan voor
taan: Jansen van Schoonhoven, Bergam
bacht en Nieuwpoort. Tegen zoo'n titel
kan toch geen een baron op en dat voor
een koopie van 8000 gulden."
„Nou,'* zei tante, „als de gemeenten
daar niet op aanvliegen, begrijpt ik er
niks van. Ze hebben nu de keuze tus-
schen een gemeentelijke orde of ^en goed
betaald eereburgorschap. Met een beetje
reclame brengt zoo iets schatten op en
de menschep die geen titels koopen, be
talen zooveel minder belasting."
„Teun krijet zijn gouden standbeeld,"
besloot ik. „Het nageslacht zal je eeren,
Teun."
„Ze motten zich haasten hoor. Ze
kunnen direct beginnen, wat mij betreft,"
bromde Teun.
Afrika is een land van verrassingen.
Allerlei geheimzinnige en onverwachte
gebeurtenissen schijnen als het ware door
de winden te worden aangevoerd en de
reiziger leeft in een voortdurende atmos
feer van onzekerheid. Des morgens is hij
wellicht jager en des avonds zit hij mis
schien midden in avonturen, waarvan
zelfs Baron van Munchhausen het be
staan niet heeft vermoed.
Zoo zal ik bijvoorbeeld nimmer mijn
bezoek vergeten aan Oemkoolo Oemcosoe,
de groote „slangen-vrouw". Ik kampeerde
toen in de buurt van een plaatsje, dat
Katawane heet. Hoe ik weer levend uit
haar hut ben gekomen, begrijp ik nog
niet, want -am den middelsten paal slin
gerde zich een van de grootste pythons,
die ik ooit gezien heb, terwijl gifslangen
zóó dicht op elkaar over den grond kron
kelden, dat ik mijn voeten bijna niet ver
zetten kon, zonder op hen te trappen.
Een van mijn mannetjes had beloofd
mij naar de beroemdst# „slangenvrouw"
van het district te brengen. Op zijn aan
raden had ik een zak met kikvorschen
en twee hennen meegenomen om die aan
de reptielen re kunnen geven. De slangen-
bezweerster was een oude, inlandsche
vrouw, die gekleed was in kattevellen.
Een groene slang kronkelde zich om
haar hals en een pofadder zat op haar
rechterarm.
„Wees niet bang, blanke man," zei ze,
„de slangen zullen je geen kwaad doen,
omdat je voedsel voor hen- hebt meega-
brjpcbt in dien zak."
Ik heb altijd een hekel aan slangen
gehad en toen ze over mijn schoenen De-
gonnen te kruipen om de lekkernij te be
machtigen, die ik in den zak had meege
bracht, liet ik d:'en zoo gauw mogelijk
vallen. Direct groep de vrouw de beide
hennen en gaf ze aan den python, die zijn
kop op eenige decimeters van mijn hoofd
heen en weer zwaaide. De beide hennen
verdwenen in één hapl
„Rijk," ze de vrouw, „de «lang zal mij
gehoorzamen! Ik zal hem wegeturen
om een bok te vaneen voor onzen maal
tijd."
Ze mompelde eenige woorden, die ik
niet kon veretaan en de elang zakte uit
den paal en verliet de hut Ik geloofde
niet, dat het reptiel zou doen, wat de
vrouw had bevolen, maar ik bleef toch
wachten. Intusschen hield de oude vrouw
mij bezig door geitenmelk in kleine kom
metjes te schenken en haar lievelingsdie
ren te roepen om te komen drinken.
Eenigen tijd later keerde de python te
rug en 'begon zijn meesteres aan te ha
len. „Hij heeft zijn taak volvoerd," rel
ze mij, „kom mee kijken."
We volgden de slang naar een klein
ravijn en tot mijn groote verbazing lag
daar het. gekraakte lichaam van een bok!
Den bocht van een rivier omroeien en
dan opeens een geheel ontkleed en doo-
delijk beangst meisje te zien staan op een
klein eilandje van zand, was een ande
re verrassing, die Afrika mij op een goe
den dag bereidde. Alsof deze toestand
nog niet ongewoon genoeg was, drongen
bovendien nog een half dozijn alligators
en een hippopatamus op het meisje aan.
Er was geen oogenhlik te verliezen en
ik vuurde op den grootsten alligator, of
schoon de afstand mijn schot zeer ge
vaarlijk maakte. Het ondier werd doode-
lijk getroffen ,viel opzij en verdween met
de anderen onder water Maar de hippo
viel onze boot aan. Men kan eenig idee
krijgen,van hetgeen dit beteekent, alamen
weet, dat vijf ton slechts een gemiddeld
gewicht voor een hippo is, wiena kaken
zoo geweldig zijn, dat hij een kano ge
makkelijk kan vermorzelen. Op tien yard
afstand van onze boot senoot ik het on
dier neer.
Wij bevonden ons, toen dit gebeurde,
op Portugeesch gebied en waarschijnlijk
had de een of andere senora gemeend,
dat haar echtgenoot te veel aandacht be
steedde aan het meisje, dat zijn slavin
was en had zij deze geliefde methode
aangegrepen om zich van haar te ont
doen.
Misschien ben ik nimmer zoo dicht
bij' een „ontijdig einde" geweest als toen
ik door een troep bavianen werd aange
vallen in de buurt van de Babyan-Kop-
jes. Ik had het kamp verlaten, om iets
voor ons avondmaal te schieten en was
juist zachtjes om een stapel steenen heen
geslopen, toon er een groote steen Jln mijn
richting werd gegooid. Boven mijn hoofd
hoorde ik een brullend geluid en het vol
gende oogenhlik was ik omsingeld door
een troep reusachtige groote apen. De
bruten naderden mij tot op een afstand
van ongeveer zes voet, terwijl zij met hnn
vreeselijke kaken allerlei dreigende bewe
gingen maakte. Ik durfde niet te schie
ten, want ik wist, dat, wanneer zij een
maal bloed hadden gezien, zij mij aan
stukken zouden scheuren.
Ze kwamen dichterbij. Ik bedacht juist,
hoeveel ik er zou kunrfen dooden, voor
dat zij mij zouden hebben overmand, toen
een van de dieren toevallig achter zich
keek naar de vrouwtjes en de jongen, die
zich teruggetrokken hadden op den top
van een naburigen heuvel. Hij begreep,
dat zij naar een veiliger plaats moeBten
gaan, voordat hij en zijn makkers mij
konden aanvallen en begon achteruit te
loopen. Zijn metgezellen volgden hem op
de hielen en gedurende eenige minuten
werd de afstand tusschen ons geleidelijk
grooter. Op een gegeven oogenhlik
was ik toen door een uitstekend rotege-
jleelte aan hun blikken onttrokken en
van dit korte tijdsdeel maakte ik gebruik
om het op een loopen te zetten. Meer
dan gelukkig bereikte ik (zonder avond
maaltijd) het kamp.
Een andera Ontmoeting, die ik eens
mot bavianen had, liep grappiger af. Op
zekeren dag liep ik langs de Krokodil
len-Rivier, toen ik in een tak, die over
mijn pad hing, een baviaan gewaar werd.
Dit keer kon ik geen risico loopen "en
vuurde. Toen do baviaan viel, liet zich
een klein aapje uit den boom zakken en
sprong op mijn schouder. Ik nam "het
diertje aan en bracht het groot in mijn
wagen. Binnen eenige maanden had hij
toen geleerd om „voor te loopen", dat wil
zeggen, dat hij den os bij den t#ng#l
voerde, tot groot vermaak van mijn
vrienden, de Boeren.
Gedurende mijn avontuurlijk leven ben
ik e ent aan den aanval van een woeden
den buffel ontsnapt door het oude trucje
der stierenvechters toe te paseen en hem
te verblinden door mijn regenjas over zijn
kop te gooien; eon anderen keer zat ik
al tusschen de kaken van een krokodil en
ontkwam toch nog; maar het opwindend
ste en grappigste avontuur had ik met
een rhinoceros. Ik zat namelijk op een
dag voor mijn wagen een brief te schrij
ven en gebruikte daarbij den bodem van
een leege meelton als schrijftafel. Opeens
gaven de inboorlingen door kreten te
kennen, dat een rhino onfc kamp aanviel
Toen ik opkeek, was het dier reeds tot
op een afstand van een paar meter gena
derd. Tijd om mijn geweer te grijpen, had
ik niet meer, want hij kwam woedend
op mij toerennen. Geheel automatisch
greep ik den hodem van de ton en hield
hem als schild voor mij. De rhino stootte
er zijn horen door en de bodem schoof
over zijn kop ofn zijn hals. Nooit heb
ik een dier minder op zijn gemak gezien.
Voordat ik van mijn verbazing was her
steld, rende hij als een dolleman in het
rond en probeerde tegen de boomen den
zonderlingen halskraag van zjch of te
schuiven
In Zuid-Afrika heeft de rhinoceros den
bijnaam van „duivel", omdat hij altijd zoo
slecht, gehumeurd is en gewoon is des
nachts da kampen te overvallen en dan
het vuur uit te stampen met zijn pootea
Een andere van zijn gewoonten is een af-
gestompten boomstam met zijn horen
aan te vallen en er net zoo lang tegen
te stooten, tot.er geen spaan meer van
heel is Dan werpt hij een boosaardigen
blik op zijn werk, legt een zonderlingen
kronkel in zijn staart en gaat op zoek
naar een nieuwen boomstronk, om dien
een zelfde werking te doen ondergaan.
Op zekeren dag heeft „de duivel" mij
echter ook eens een aangenaam cadeau
tje bezorgd in den vorm van een lunch,
waar ik juist veel behoefte aan had. Ik
reisde toen in Bechuanalan en was
reeds ge mimen tijd vergeefs op zoek ge
weest naar wild. Toen wij weer het kamp
naderden, bleef de inboorling, dien ik bij
mij had, staan en fluisterde: „Oemtigeet,
basal" (Oemtigeet beteekent rhinoceros).
We hoorden in het boschje naast ons een
krakend en blazend geluid en eenige
oogenbliltken later verscheen de rhinoce
ros en liep recht op ons toe. Het was
echter de meest komische rhinoceros,
dien ik ooit had gezien, want op zijn ho
ren droeg hij een schitterenden bokl
Plotseling rook hij de nabijheid van men
schen. Hij bleef staan, richtte zich op zijn
voorpooten op en deed den grond dreunen
toen hij met zijn zes ton biefstuk er weer
op neerkwam. Toen hij mij tot op een
paar voet genaderd was, viel de bok van
zijn horen en bleef vlak voor mijn voeten
liggen. Dit scheen hem een weinig in de
war te brengen, want hij aarzelde, zwaai
de met zijn staart en verdween weer in
het boschje.
„Ik zeg u baas," zei de inboorling,
„dat Oemtigeet zich aanstonds den doo
den bok herinnert en dan terugkomt om
hem te halen."
Het was maar goed, dat mijn metgezel
mij daarop geprepareerd had, want an
ders zou ik niet in staat zijn geweest de
kwaliteit van zijn geschenk te keuren;
eenige seconden later trachtte hij mij
onverhoeds aan te vallen, maar ik was
op mijn qui vive "en legde hem met één
geweerschot neer
Alblasserdam. De Christ. Z&ngvereen.
„De Lofstem" behaalde op het concours
te Heukelum in de afd. Uitmuntendheid
met 912 punten een len prijs. De direc
teur, de heer H. Brouwer behaalde dit
jaar niet minder dan elf prijzen, waar
van slechts 2 tweede prijzen. (De an
dere waren alle le prijzen) benevens 1
directeursprijs^en 2 eere-prijzen.
INGEZONDEN MEDEDEELINB.
BCHTB FRJIBCHB
20'50 ct per out
Kinderfeest.
Alblasssrdam. De Oranjevererfn. „Ons
Vorstenhuis" hield in de Uitbreiding
haar Oranjefeest. Deze vereeniging be
staat uit leden van hoogstens twaalf jaar
De ouders nemen de leiding op zich van
het feest.
Dit jaar hadden zij de beschikkingp
gekregen over de speelplaats van de Chr s
School.
De muziekvereenlging .Soli Deo Glo
ria" verleende geheel belangeloos haar
medewerking. De kinderen werden ruim
onthaald en hebben zich goed geamu
seerd.
De muziek was in overeenstemming
met het feestvierend publiek want de
kinderen behoefden niet alleen te luiste
ren, maar konden den ganschen avond
mee jubelen.
Terwijl men bezig was met het op-
hschen van een sluisdeur en die onge
veer 'joven in den bok hing, brok deze
midiru-door en kwam in de haven te
recht. Wonder boven wonder liep het
ronder ongelukken af.
Capelle a.d. IJssel. Aan de O.L. school
op bel dorp is als tijdelijk onderwijze
res aangesteld mej. C. Si Donker uit
Rotterdam.
Giessendam. Aan den heer H. van
Bennekom ia het binnen- en buitenverf-
werk van de Hervormde pastorie opge
dragen voor f 550.
De collecten gehouden in de Nederl.
Herv. Kerk in evrband met de overkomst
van den nieuwen predikant, hebben op
gebracht f 880.
Kerk-lnbraak.
Giessen-Oudekerk. Zaterdagmorgen
kwam mén tot de ontdekking, dat er
des nachts ingebroken was in de consis-
torie der Ned. Herv. Kerk. Door het
breken van een ruit en het opschuiven
van een raam heeft men zich toegang
verschaft. Een kistje van de Zondag
school werd opengebroken. Men heeft dit
in den tuin laten s/taan, terwijl ook nog
een kast werd opengebroken. Voor zoo
ver men weet, wordt er niets vermist.
Van de daders heeft men nog geen spoor
kunnen vinden.
Hardinxveld. Deze week werd bouw
vergunning 'verleend aan den heer L.
Vonk tot het bouwen van een nieuwe
woning met betonnen brug aan den
Nieuweweg.
Geen sollicitanten.
Hardinxveld. Voor vervulling der va
cature van hoofd van school I, in ver
band met de benoeming van den heer
N. v. Dijl te Zwijndrecht, hebben zich
geen sollicitanten aangemeld. Inmiddels
is een advertentie met herhaalde oproe
ping geplaatst.
De heer A. Bouman, hoofd dar bijz.
school in wijk B hoeft wegens zijn aan
staand vertrek naar Rijnsburg, ontslag
gevraagd als lid der comissie van toe
zicht op het lager onderwijs.
Zaterdag hadden de feestelijkheden
te Boven-Hardinxveld plaats ter gele
genheid van den 50en verjaardag van
de Koningin. Ze gingen uit van de
Oranjevereeniging Het 'wAa bijzonder
warm. waardoor tijdens de volksspelen
des middags de belangstelling niet bii-
^bnder groot \?as. De demonstratie met
do vliegmachine, hoewel heel kort, was
wel interessant. Een concert des avonds
op het feestterrein met daarna vuur
werk. besloot dit feest.
Onder groote belangstelling, vooral
van de jeugd, had Woensdagavond de
tweede blad
door
JAN KIJKUIT.
Tsun komt man hst woord sn
wijst esn niiuwe bron aan
voor gamesnis-inkomsten.
Nu dat allemaal afgeloopen is, lijkt het
heel gewoon, maar als iemand ons voor
een paar uur gezegd sou hebben, dat
ouwe Teun met een geheel nieuw en
vruchtbaar idee zou aankomen, waar
door het gemeentelijk geldelijk beheer to
taal gewijzigd zou worden, dan zou toch
niemand hem geloofd hebben, 't Kwam
zoo maar van zelf en Teun was zelf bet
meest verbaasd, dat zijn denkbeeld zoo'n
bewondering wekte in onzen kring, lk ga
het u regelmatig verhalen.
Teun had de Schoonhovensche Courant
gelezen en vouwde die met een vermoeid
gezicht dicht.
,,'t Is niks as allemaal gemeenteraad,
belastingen, rijk en gemeente, begrooting
en natuurlijk ook (Teun maakte de bewe
ging van geldtellen met duim en vingers)
van tekort."
„Het wordt voor de belastingbetalers
nu toch weer een beetje lichter," zei ik
troostend. „Door de veranderde verhou
ding van rijk en gemeente zullen de be
lastingen in de verschillende steden da
len."
Teun keek me aan, wees met zijn duim
naar mij en mompelde:
„Mot je hem hooren! Eerst werd de be
lastingbetaler gebeten door de kat en nu
voortaan door den kater. Dat is het ver
schil. Het geld, dat er verleden jaar
moest zijn, moet er het volgend jaar ook
zijn en denkelijk nog wat meer."
„Jawel," lichtte ik in, „maar nu is dat
anders verdeeld, er zullen wel gemeenten
zijn, die meer belasting moeten opbren
gen, maar daartegenover ook anderen,
waar de belasting verlaagd zal kunnen
worden."
Teun zweeg, stopte nadenkend zijn pup,
stak die aan en zei toen na de eercfe
rookwolk uit zijn mond, alsof 't zoo maar
niks was:
„Ik zou wel een heel goed middel we
ten, om de belastingen over het heele land
te verlagen."
„Als dat waar iB," riep Jod, „krijg je
een standbeeld in goud."
„Laat eens hooren, Teun," voegde tan
te er twijfelachtig bij.
Teun greep een courant en wees op 'n
kolommenlange lijst.
„Dat zijn de koninklijke onderscheidin
gen," sprak hij. „Ieder jaar, als die lijst
wordt bekend gemaakt, zijn er een aantal
menschen gelukkig met hnn lintje en een
veel grooter aantal is diep bedroefd en
teleurgesteld, omdat ze geen lintje ge
kregen hebben. Dat weten we allemaal.
We weten, dat er duizenden in,het land
zijn, die naar een ridderorde snakken.
Houd dat nu eens even vast. Nou ga ik
verder en ik vraag me zelf: wie krijgen
die ridderorden? Dat zijn mannen en
vrouwen, die zich op een of andere wijze
verdienstelijk gemaakt hebben jegens het
\and, nietwaar? Nou, op welke wijze kan
men zich nou verdienstelijker maken,
dan door het land een flinke som geld ca
deau te doen? Dat is toch beter dan 25
jaren dienst of zoo iets. Dat is mijn hee
le idee De minister of de kamer of zoo
iemand stellen een nieuwe ridderorde
in, die de menschen alleen kunnen krijgen
als ze bijvoorbeeld een paar duizend
gulden aan het rijk cadeau doen. Je zult
eens zien, wat ze door op afvliegen en
dan betalen de andere lui zooveel minder
]>plasting."
Tante schudde haar hoofd en zei:
„Dat kan je nu wel denken ep zeggen,
maar dat krijg je er nooit door in de K*l-
mers."
„Wel," riep ik toen, „laten dan de ge
meenten het zelf doen. Laten de gemeen
ten een ridderorde instellen, zooals Teun
heeft aangegeven."
„Ik weet 't nog beter," juichte' Jod op
springende, „iets beters dan een lintje:
een titel. De menschen zijn Aiol op ti
tels en ze kosten aan de gemeenten, die
ze uitgeeft, niks, niemendal. De gemeen
te stelt in, dat bijvoorbeeld iemand, die
Naar het Engelsoh
van
FLORENCE WARDEN
31
Hij keerde zich om en nam zijn hoed
af voor de Herricks, die nu ten slotte
toch nog onder den indruk,omdat het zoo
ver gekomen was, voor het raam van de
zitkamer stonden. 1
Pamela rende met een kreet naar hepi
toe en drukte zich tegen herd aan.
Niet doen! fluisterde hij. Laat ik
me nu als een man gedragen.
Ze hief haar hoofd op, keek hem lang
aan, zei alleen maar „Goeden dag, Mo-
recambe", «n wankelde naar het huis.
En Sir Morecambe vroeg zich ten
slotte af, of Pamela nu ook aan hem
was beginnen te twijfelen.
HOOFDSTUK «XIII.
Esn onverwachts wtndlng.
Waar is de auto? vroeg Sir More
cambe aan den inspecteur, toen zij beiden
bij de voordeur stonden.
- Voor de hekken, Sir Morecambe. We
wilden allee zoo onopvallend mogelijk
doen, antwoordde de man, dis, evenals
de meeste menschen uit de streek de fa
milie Crake .goed kende, on de taak, die
men ham opgedragen had, met tegenzin
vervulde.
Uitstekend, zei 'Sir Morecambe.
toen hij op het breed e grintpad kwam
voor het huis en daar drie of vier agen
ten op hem vond wachten; zij «tonden
terzijde van het pad en kwamen niet na
derbij toen hij verscheen.
Sir Morecambe en de inspecteur, die
hem gearresteerd had, liepen samen de
oprijlaan af en de andere agenten volg
den op zoo'n afstand, dat de edelman
niets vaiTiren^merkte.
Hij keerde zifeh^imar den man naast
hem en vroeg op rfretigen toon:
Denkt het volk hier heusch, dat ik
dien moord, of beter die moorden, op
mijn geweten heb?
De inspecteur aarzelde.
Och, sommigen zeggen dit en som
migen dat. Het was erg jammer Sir Mo-
recamble, dat U bent weggegaan.
Ze hebben mij ertoe overgehaald,
zei hij, men dacht dat, als ik tijd
won, het inmiddels wel zou bewezen
worden, dat ik onschi^ldig was.
Ik moet U waarschuwen, Sir Mo
recambe, dat-alles wat U zegt tegen
gebruikt moet worden.
Nu de verklaring van mijn ver
dwijning hoeft heusch geen geneim te
blijven.
Hij voelde zich werkelijk opgelucht nu
»hii zich on'dor zijn eigen naam vertoo-
nen kon. Hij was weer Sir Morecambe
Crake van Crake Haü en in staat om
zijn^vernaal van de waJïoheid te vertel
len en hij was er zich te laat bewust
van dat hij dit beter dadelijk had kun
nen doen.
Tóen stapte -hij In de auto, om als ge
vangene weg te rijden. Hij leunde be
hagel ijk in een hoek van de wagen,
strekte de beenen uit en mompelde vol
ernst tot verbazing van den inspecteur'
Goddank!
Ondprwijl was Pamelas naar de stu
deerkamer gewankeld en had de den-
ren achter zich opengelaten. Er brandde
erm lamp on een schrijftafel, dis in oen
hoek van as kamer stond en bij het
licht daarvan vond ze hoor weg, tastend
stuikelend, overstelpt door ellende, naar
een leuningstoel naast den haard.
Ze -liet zich neervallen en met het
hoofd tegen den rug van den stoel en
de handen voor haar gezicht snikte ze
hartbrekend, tot een stem haar deed
schrikken en zij om zich heon keek.
Op den drempel van de openstaande
deuren stond Morton, het toonbeeld van
schuldbewuste wanhoop.
Juffrouw Pamela! zoudt U naar
mij willen luisteren?
Ze sprong op.
O ja, Morton, ik heb ook iets tegen
je te zeggen, zei ze met een harde stem,
terwijl ze de tranen uit haar oogen veeg
de en de bevende gestalte voor haar
strak aankeek, En je weet zeker wel
wat ik te zeggen heb?
Als antwoord boog hij het hoofd.
Maar misschien J.B het beter, dat
mijn vader het zegt, ging zij voort.
Je verlaat natuurlijk onmiddellijk
onzen dienst. Meer heb ik niet te zeggen.
En ze gaf een teeken dat hij kon heen
gaan.
Maar Morton bleef staan waar hij
.stond en keek haar bedrukt aan.
—4 Natuurlijk weet ik dat ik gaan
moet en dat ik, het verdien zei hij.
Ja, ik wil er niets meer over
hooren, zei Pamela.
Neemt U me niet kwalijk, juffrouw
Pamela, maar ik zou graag nog iets wil
len zeggen, zei hij. Ik geef toe, dat
het verkeerd van me w&s ora naar de
politie te gaan, maar was het tenslotte
zoo heel erg
Als 8ir Morecambe schuldig is. is het
toch beter dat het bewezen wordt enp
aat u hem opgeeft, als hij' onschuldig is,
heeft hij noch wel dwaas gehandeld om
zich zoolang» verborgen te houden en hoe
cerdef hij zich kan verdedigen, hoe
beter is £et voor hem en vooi juf
frouw Pamela.
Ze sat nu r#chtop in haar stosl De
man praatte »Ur«nliXk heel verstandig
en wat hij zei was ontegenzeggelijk juist
Het lag niet op jouw weg om hem_
aan de politie over te leveren, zei ze.
Neen, en ik heb U al gezegd, dat
het me erg jpijt, maar tenslotte Ipnt U
toch niet beweren, dat het verkeerd is.
Neemt U me niet kwalijk'dat ik het zeg,
maar Uw plan om hem weg te sturen
heeft al die moeite veroorzaakt.
Ze maakte een bewegifig van ongeduld
maar hij was nog niet uitgepraat
Het is beter dat U mij aanhoort,
juffrouw Pamela, want ton slotte heb
ik geen kwaad gedaan, behalve dat ik
U geholpen heb bij zijn ontvluchting.
Het was niet prettig dat zij op deze
manier aan haar fout herinnerd werd
maar Pamela die den chauffeur in haar
hart niet heelemaal ongelijk kon geven
liet hem uitspreken.
Als ik er zelf niet .van overtuigd
was, dat Sir Morecabe schuldig was
zou ik niet gedaan hebben wat ik straks
gedaan heb.
Nu wil ik Je heelemaal niet meer
aanhooren, zei Pamela opgewonden.
Nog een paar woorden alstublieft
Gelooft U mij, er zijn knappere koppen
die er net zoo over danken als ik. Pas
nadat ik zag hoe blij hij was, toen hij
besloten had zich aan te geven, begon
ik te twijfelen en aan zijn onschuld te
gelooven benik ervan overtuigd dat ik
hem een dienst bewezen heb.
Maar je hebt het uit wraak gedaan
gaf Pamela ten antwoord.
Dat ontken ik niet en ik heb U
vergiffenis gevraagd, maar nu U ziet dat
ik iets goeds heb gedaan en niet iets
'kwaads, wil4 U mij dat misschien ver
geven, evenals ik geloof dat Sir More
cambe doen zal?
Pamela zweeg.
Ik ben bereid mijn ontslag te ne
men, als »U er op staat om mij weg te
sturen, moor lk vind hst afschuwelijk
als ik het gevoel heb, dat U mij niet
vergeven wilt. Ik geef toe dat ik uit
wraak gehandeld heb, maar gelooft U
mij, het is werkelijk zoo het beste, juf
frouw Pamela.
Ze aarzelde en zei toen:
Wat ik je niet vergeven kan, Mor-
tpn is, dat je aan Sir Morecambe getwij
feld hebt.
Wel, bebt U dan de kranten gele
zen? Dan zou U toch wel weten, dat er
heel wat menschen zijn, die aan„ hem
twijfelen en daarbij, juffrouw Pamela
de chauffeur aarzelde en keel; haar van
terzijde aan, toen ging hij voort:
Als men dp kranten gelooven mag,
zou men denken dat Sir Morecambe zich
meer bezighield met de dochter van zijn
werkgever dan met de dame die zoo
veel voor hem op het spel heeft gea^t.
Pamela keerde zich woedend naar
hem toe
Als ik zelf geen aanleiding heb om
daarop aanmerking te maken, ligt dat
zeker niet op jouw weg, zei ze uit de
hoogte.
Dus U wilt mij niet vergeven? sta-
melde Morton'nederig.
Ze keek peinzend voor zich uit.
Ja, zei ze eindelijk, dat wil ik
Ik vergeef je omdat Sir Morecambe On
schuldig is, maar ik zou je niet vergeven
hebben als hij schuldig was geweest.
En mag ik in Uw dienst blijven?
—Dat zal ik morgen zeggen, zei ze,
maar onderwijl kan Je de auto voor
rijden en me naar Crake Hall brengen
Hij tikte aan zijn pet en ging naar
bulten; hij waa zich bewust treworden
dat hij zich ten opzichte van haar ver
giet had en dat zij, wat er verder ook
«ebeuren mocht, hem nooit anders zou
beschouwen dan als den chauffeur van
haar vader.
Morton was geen dwaaa en zijn eer
bied «n bewondering toor Juffrouw Po-